بیوفیلم به مجموع میکروارگانیسمهای محصورشده در پلیساکارید خارج سلولی متصل به سطح جامد، اطلاق میگردد. به دلیل مقاومت بالای بیوفیلم به عوامل ضدمیکروبی، بیوفیلمها به عنوان اصلیترین مشکل صنعت غذا بالاخص در آلودگیهای پس از پاستوریزاسیون بهشمار میآیند. به همین دلیل د چکیده کامل
بیوفیلم به مجموع میکروارگانیسمهای محصورشده در پلیساکارید خارج سلولی متصل به سطح جامد، اطلاق میگردد. به دلیل مقاومت بالای بیوفیلم به عوامل ضدمیکروبی، بیوفیلمها به عنوان اصلیترین مشکل صنعت غذا بالاخص در آلودگیهای پس از پاستوریزاسیون بهشمار میآیند. به همین دلیل در این پژوهش، بیوفیلم تشکیلشده در خط تولید شیر پاستوریزه، جداسازی شده تا باکتریهای مؤثر در آلودگی پس از پاستوریزاسیون شیر، شناسایی شوند. بدین منظور پس از انجام سیستم شستوشو در مکان، از 10 نقطه خطتولید با 3 تکرار نمونه برداری صورت گرفت و پس از خالصسازی باکتریها، شناسایی جنس و گونه احتمالی آنها با انجام آزمونهای بیوشیمیایی و تطایق آنها با جداول راهنمای برگی صورت پذیرفت. نتایج حاکی از حضور جنسهای Listeria، Shigella،Staphylococcus ، Pseudomonas، Escherichiai، Corynebacterium، Bacillus، Aeromonas، Klebsiella، Proteus، Lactobacillus و Micrococcusمیباشد که در این بین غالبترین جنس باکتریایی، Staphylococcus با 19% از جمعیت کل و غالبترین باکتری براساس جنس و گونه احتمالی، Shigellasonnei با 11% جمعیت کل باکتریایی میباشد.
پرونده مقاله
بسیاری از باکتری ها دارای قابلیت اتصال به سطوح می باشند که از این قابلیت آن ها با مفهومی به نام بیوفیلم یاد می شود. بیوفیلم های متصل به خطوط تولید صنایع غذایی مشکلات عدیده ای را در خط تولید و محصول نهایی ایجاد می کند لذا بررسی روش های کنترل آن ها ضروری می باشد. در این پ چکیده کامل
بسیاری از باکتری ها دارای قابلیت اتصال به سطوح می باشند که از این قابلیت آن ها با مفهومی به نام بیوفیلم یاد می شود. بیوفیلم های متصل به خطوط تولید صنایع غذایی مشکلات عدیده ای را در خط تولید و محصول نهایی ایجاد می کند لذا بررسی روش های کنترل آن ها ضروری می باشد. در این پژوهش ابتدا باکتری های تشکیل دهنده بیوفیلم از خط تولید شیر پاستوریزه کارخانه ای در شهر اصفهان، جداسازی، خالص سازی و شناسایی (به کمک آزمون های بیوشیمیایی) شد. پس از آن بیوسورفکتانت حاصله ازATCC 7469 Lactcobacillus rhamnosus استخراج گردید و سپس بررسی اثر ضد اتصالی بیوسورفکتانت به روش میکروتیترپلیت و خوانش جذب نوری با الیزاریدر صورت گرفت. نهایتاَ داده ها به روش تجزیه واریانس برای آزمون فاکتوریل و مقایسه میانگین به روش LSD در سطح احتمال 5% آنالیز شدند. نتایج نشان می دهد که غالب ترین باکتری های جداسازی شده متعلق به جنس Staphylococcusبا 19% از جمعیت کل می باشد. هم چنین میانگین اثر ضد اتصالی بیوسورفکتانت استفاده شده در این پژوهش، 8/42% می باشد، بیشترین اثر ضد اتصالی بیوسورفکتانت بر Klebsiella pneumoniae با 3/82% کاهش اتصال و کمترین اثر ضد انصالی بر باکتری Staphylococcus aureus با 2/4% کاهش اتصال می باشد. لذا با توجه به مثبت بودن اثر ضد اتصالی بیوسورفکتانت مذکور، استفاده از آن در خط تولید در طی فرآیند CIP توصیه می گردد.
پرونده مقاله