در این مطالعه شناسایی ترکیبات شیمیایی موجود در اسانس گیاه Salvia chorasanica به روش GC-MS انجام گرفت. سپس نانوامولسیون اسانس به روش اولتراسوند تهیه شد و پایداری اندازه ذرات آن در طی دو هفته نگهداری در دمای محیط توسط DLS مورد ارزیابی قرار گرفت. فعالیت ضدمیکروبی ماکروامول چکیده کامل
در این مطالعه شناسایی ترکیبات شیمیایی موجود در اسانس گیاه Salvia chorasanica به روش GC-MS انجام گرفت. سپس نانوامولسیون اسانس به روش اولتراسوند تهیه شد و پایداری اندازه ذرات آن در طی دو هفته نگهداری در دمای محیط توسط DLS مورد ارزیابی قرار گرفت. فعالیت ضدمیکروبی ماکروامولسیون و نانواموالسیون اسانس S. chorasanica علیه شش باکتری بیماری زا و سه کپک عامل فساد غذایی به روش میکرودایلوشن بررسی شد. نتایج نشان داد اسانس مذکور دارای 20 ترکیب شیمیایی مختلف بود. اندازه ذرات نانوامولسیون در طی دو هفته از 83/91 به 61/193 نانومتر افزایش یافت. فرم نانوامولسیون اسانس اثر ضدمیکروبی بیشتری در مقایسه با ماکروامولسیون آن علیه همه میکروارگانیسم های مورد مطالعه داشت. همچنین اثرضدمیکروبی ماکروامولسیون و نانوامولسیون اسانس بر باکتری های گرم مثبت بیشتر از گرم منفی بود. در بین باکتری های بیماری زا باکتری گرم مثبت Bacillus cereus بیشترین حساسیت را به نانوامولسیون اسانس نشان داد و دارای کمترین MIC، µl/ml125/3 بود. به علاوه، MIC و MFC نانوامولسیون اسانس علیه هر سه کپک به ترتیب µl/ml 25/6 وµl/ml 5/12 تعیین شد. بدین ترتیب غلظت موثره کمتری از اسانس در فرم نانوامولسیون برای کنترل میکروارگانسیم های موادغذایی مورد نیاز خواهد بود و از اثرات سوء به کارگیری غلظت های بالای اسانس جلوگیری می شود.
پرونده مقاله
مطالعه حاضر به منظور ارزیابی میزان آلودگی و الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی سویه های انتروکوکوس فکالیس جدا شده از نمونه های ماهی و میگو صید شده از خلیج فارس انجام شد. در کل 240 نمونه آبزیان صید شده از خلیج فارس شامل 120 نمونه ماهی و 120 نمونه میگو از استان بوشهر جمع آوری شد. چکیده کامل
مطالعه حاضر به منظور ارزیابی میزان آلودگی و الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی سویه های انتروکوکوس فکالیس جدا شده از نمونه های ماهی و میگو صید شده از خلیج فارس انجام شد. در کل 240 نمونه آبزیان صید شده از خلیج فارس شامل 120 نمونه ماهی و 120 نمونه میگو از استان بوشهر جمع آوری شد. حضور انتروکوکوس فکالیس با استفاده از کشت میکروبی و آزمون های بیوشیمیایی تایید شد. الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی جدایه های انتروکوکوس فکالیس با استفاده از روش دیسک انتشاری مورد ارزیابی قرار گرفت. پنجاه و چهار نمونه از کل 240 (50/22 درصد) نمونه های مورد مطالعه، آلوده به انتروکوکوس فکالیس بودند. آلودگی به انتروکوکوس فکالیس در نمونه های ماهی و میگو به ترتیب 30 و 15 درصد بود. جدایه های انتروکوکوس فکالیس جدا شده از نمونه های ماهی و میگو بیشترین میزان مقاومت را نسبت به آنتی بیوتیک های جنتامایسین (100 درصد)، تتراسایکلین (100 درصد)، اریترومایسین (100 درصد)، سفازولین (74/90 درصد) و تری متوپریم-سولفامتوکسازول (88/88 درصد) داشتند. مقاومت نسبت به کلرامفنیکل در هیچکدام از جدایه ها دیده نشد. نتایج مطالعه نشان داد که ماهی و میگو می توانند به عنوان منابع احتمالی انتروکوکوس فکالیس مقاوم به آنتی بیوتیک در نظر گرفته شوند. بنابراین پخت کامل غذاهای دریایی قبل از مصرف، رعایت بهداشت در مراکز صید و فروش آبزیان می تواند از بروز عفونت های گوارشی ایجاد شده بوسیله سویه های مقاوم به آنتی بیوتیک انتروکوکوس فکالیس جلوگیری کند.
پرونده مقاله
مطالعه حاضر با هدف بررسی ترکیب شیمیایی عصاره آبی- الکلی فلفل سیاه (Piper nigrum) و تمرکز بر فعالیت ضد بیوفیلمی احتمالی آن علیه دو باکتری Bacillus subtilisوPseudomonas aeruginosa در شرایط آزمایشگاهی و در شرایط شبیه سازی شده مدل غذایی انجام شد. برای شناسایی ترکیب شیمیایی چکیده کامل
مطالعه حاضر با هدف بررسی ترکیب شیمیایی عصاره آبی- الکلی فلفل سیاه (Piper nigrum) و تمرکز بر فعالیت ضد بیوفیلمی احتمالی آن علیه دو باکتری Bacillus subtilisوPseudomonas aeruginosa در شرایط آزمایشگاهی و در شرایط شبیه سازی شده مدل غذایی انجام شد. برای شناسایی ترکیب شیمیایی عصاره فلفل سیاه از کروماتوگرافی گازی طیف سنجی جرمی (GC-MS) استفاده شد. فعالیت ضد بیوفیلمی عصاره فلفل سیاه با استفاده از روش الایزا ریدر در طول موج 570 نانومتر اندازه گیری شد. نتایج آنالیز GC-MS نشان داد که عمده ترکیبات موجود در عصاره فلفل سیاه شامل d-3-Carene 69/20 درصد، Limonene 18 درصد، Caryophyllene 90/17 درصد و b-Pinene 52/10 درصد است. براساس نتایج به دست آمده در این تحقیق عصاره آبی- الکلی فلفل سیاه با غلظت ۵۰ درصد بیشترین اثر را در ممانعت از تشکیل بیوفیلم در هر دوباکتری مورد آزمون را داشت. علاوه بر این، بین اثر ضد بیوفیلمی عصاره فلفل سیاه (50 درصد) و پراستیک اسید (5/0 درصد) در غلظت مشابه تفاوت معناداری مشاهده نشد. همچنین اختلاف معناداری از نظر نوع محیط رشد باکتری (محیط کشت TSB و عصاره ماهی) از نظر تشکیل بیوفیلم باکتریایی در حضور عصاره فلفل سیاه وجود نداشت.
پرونده مقاله
در این تحقیق افزودن عصاره چای سبز بر ویژگی های زنده مانی سویه پروبیوتیک لاکتوباسیلوس کازئی و برخی از ویژگی های فیزیکوشیمیایی و ارزیابی حسی بررسی شد. تیمارهای T1، T2، T3 و T4 به ترتیب حاوی صفر (شاهد)، دو، چهار و شش درصد عصاره چای سبز و مقدار تلقیح لاکتوباسیلوس کازئی برای چکیده کامل
در این تحقیق افزودن عصاره چای سبز بر ویژگی های زنده مانی سویه پروبیوتیک لاکتوباسیلوس کازئی و برخی از ویژگی های فیزیکوشیمیایی و ارزیابی حسی بررسی شد. تیمارهای T1، T2، T3 و T4 به ترتیب حاوی صفر (شاهد)، دو، چهار و شش درصد عصاره چای سبز و مقدار تلقیح لاکتوباسیلوس کازئی برای همه تیمارهاcfu/ml 108 در نظر گرفته شد. هر تیمار دارای سه تکرار و آزمایشات به صورت طرح کاملا تصادفی در طی روزهای یک، هفت و 14 از دوره نگهداری انجام شد. بیش ترین اسیدیته (دورنیک) و کمترین pH مربوط به T4 بود. بیش ترین درصد ماده خشک مربوط به تیمار T1 (شاهد) می باشد.از نظردرصد چربی تفاوت معنی داری مشاهده نشد(p>0.05) و مقدار چربی کلیه تیمارها ثابت بود. بیشترین درصد سینرسیس مربوط به تیمار T4 بود. از نظر ویژگی های آنتی اکسیدانی و ارزیابی فنل کل،کم ترین درصد فنل کل و ویژگی های آنتی اکسیدانی مربوط به تیمار T1 (شاهد) و تیمار حاوی عصاره چای سبز بیشتر دارای درصد فنل بیشتری بودند. بیشترین میزان زنده مانی سویه لاکتوباسیلوس کازئی در تیمار حاوی 6 درصد عصاره چای سبز گزارش شد. ارزیابی حسی نیز نشان داد کلیه تیمارها با گذشت زمان از نظر امتیازات حسی داده شده توسط ارزیابان حسی روند کاهشی نشان دادند با این حال تیمار شاهد (T1) دارای بیش ترین امتیاز حسی و نزدیک ترین تیمار به تیمار شاهد، تیمار B حاوی دو درصد عصاره چای سبز می باشد. افزودن عصاره چای سبز تا سطح دو درصد علاوه بر بهبود قابلیت زنده مانی لاکتوباسیلوس کازئی بر ویژگی های حسی ماست قالبی تاثیر نامطلوبی ندارد.
پرونده مقاله
فعالیتهای آنزیمی، شیمیایی و میکروبی در گوشت مرغ در زمان نگهداری یخچالی منجر به کاهش کیفیت و فساد محصول میگردد. در این راستا استفاده از پوششهای خوراکی با ترکیبات ضدمیکروبی و آنتیاکسیدانی یک روش موثر برای حفظ کیفیت آن است. در این مطالعه، تاثیر پوشش حاصل از موسیلاژ دان چکیده کامل
فعالیتهای آنزیمی، شیمیایی و میکروبی در گوشت مرغ در زمان نگهداری یخچالی منجر به کاهش کیفیت و فساد محصول میگردد. در این راستا استفاده از پوششهای خوراکی با ترکیبات ضدمیکروبی و آنتیاکسیدانی یک روش موثر برای حفظ کیفیت آن است. در این مطالعه، تاثیر پوشش حاصل از موسیلاژ دانه چیا حاوی غلظتهای صفر، 15 و 30 درصد عصاره آبی برگ زیتون بر کیفیت فیله مرغ در یخچال (چهار درجه سلسیوس) در طول 12 روز نگهداری مورد بررسی قرار گرفت. در طول نگهداری در فواصل زمانی صفر، چهار، هشت و 12 روز آزمونهای میکروبی شامل شمارش باکتریهای اسید لاکتیک، هوازی مزوفیل، سرمادوست و کلیفرمها و آزمونهای تعیین بازهای نیتروژنی فرار، pH و ارزیابی حسی بر روی تیمارها انجام شد. نتایج نشان داد که در طول نگهداری شمارش باکتریهای هوازی مزوفیل، سرمادوستها، کلیفرمها و باکتریهای اسیدلاکتیک و مقدار بازهای نیتروژنی فرار و pH در نمونههای فیله مرغ افزایش پیدا کرد که این افزایش در نمونههای با پوشش موسیلاژ دانه چیا حاوی عصاره برگ زیتون کمتر از سایر تیمارها بود (01/0p<). بر اساس نتایج ارزیابی حسی، در روز چهارم نگهداری از نظر پذیرش کلی اختلاف معنیداری بین نمونهها مشاهده نشد (05/0p>) اما در روز هشتم نگهداری، نمونه شاهد و نمونه با پوشش موسیلاژ دانه چیا امتیاز پذیرش کلی لازم را کسب نکردند. بر اساس نتایح حاصل از این بررسی، با استفاده از پوشش موسیلاژ دانه چیای حاوی 30 درصد عصاره برگ زیتون، میتوان ماندگاری فیله مرغ را در دمای چهار درجه سلسیوس به مدت هشت روز افزایش داد.
پرونده مقاله
ماست یکی از محبوب ترین فرآورده های لبنی است که در سراسر دنیا به طور وسیعی مصرف می شود و با توجه به بالا بودن ارزش تغذیه ای وجود باکتری های مفید در آن مورد توجه فراوانی قرار گرفته است. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر عصاره های اتانولی و آبی موسیر بر باکتری های آغازگر ماست چکیده کامل
ماست یکی از محبوب ترین فرآورده های لبنی است که در سراسر دنیا به طور وسیعی مصرف می شود و با توجه به بالا بودن ارزش تغذیه ای وجود باکتری های مفید در آن مورد توجه فراوانی قرار گرفته است. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر عصاره های اتانولی و آبی موسیر بر باکتری های آغازگر ماست (استرپتوکوکوس ترموفیلوس و لاکتوباسیلوس بولگاریکوس) می باشد. عصاره آبی و اتانولی موسیر به روش خیساندن استخراج گردید. سپس MIC و MBC عصاره ها برای باکتری های آغازگر ماست به روش میکرودایلوشن اندازه گیری شد. عصاره ها در غلظت های MIC به همراه سه درصد مایه ماست به شیر اضافه شدند. شیرهای تلقیح شده در دمای 45 درجه سانتی گراد تا رسیدن به 4/4 pH=، گرمخانه گذاری شده و سپس در دمای چهار درجه سانتی گراد نگه داری شدند. آزمون ها در روزهای یک، سه، هفت و 14 شامل اندازه گیری pH، اسیدیته و شمارش باکتری های آغازگر روی نمونه ها انجام شد. نتایج نشان داد در روزهای مختلف، اسیدیته و pH گروه های عصاره نسبت به گروه کنترل دارای اختلاف آماری معنی دار بودند (p <0/05). آزمون شمارش باکتری های آغازگر در روزهای یک، سه، هفت و 14، گروه های تیمار نسبت به گروه کنترل دارای اختلاف آماری معنی دار بودند (p <0/05). نتایج مطالعه نشان دهنده اثر مهار کننده بیشتر عصاره آبی موسیر بر باکتری های آغازگر ماست نسبت به عصاره اتانولی موسیر بود (p<0.05). بطور کلی نتایج این مطالعه نشان داد باکتری های آغازگر در ماست موسیر تا روز 14 نگهداری در یخچال زنده و فعال بوده و می تواند اثرات پروبیوتیکی باکتری های آغازگر ماست را به مصرف کننده انتقال دهد.
پرونده مقاله
فرآیندهای غیرحرارتی مانند اشعه ماوراء بنفش می تواند یک تکنیک امیدوارکننده و سالم برای حفظ ترکیبات مفید و مغذی آبمیوه ها باشند. این مطالعه تأثیر پاستوریزاسیون (LTLT) و اشعه UV-Cدر دوزهای 8، 15 و 30 وات را بر تغییرات محتوای اسید آسکوربیک، آنتوسیانین ها، فنول کل و ظرفیت آن چکیده کامل
فرآیندهای غیرحرارتی مانند اشعه ماوراء بنفش می تواند یک تکنیک امیدوارکننده و سالم برای حفظ ترکیبات مفید و مغذی آبمیوه ها باشند. این مطالعه تأثیر پاستوریزاسیون (LTLT) و اشعه UV-Cدر دوزهای 8، 15 و 30 وات را بر تغییرات محتوای اسید آسکوربیک، آنتوسیانین ها، فنول کل و ظرفیت آنتی اکسیدانی آب آلبالو بلافاصله پس از فرآوری، و برخی ویژگی های شیمیایی (pH، اسیدیته و رنگ) و میکروبی را طی 120 روز نگهداری در دمای اتاق (25 درجه سانتی گراد) مورد بررسی قرار داد. بر اساس نتایج به دست آمده، اشعه دهی به مدت 10 دقیقه باعث افزایش چشمگیر pHشد. سطح اسیدیته قابل تیتراسیون در طول دوره ذخیره سازی افزایش یافت و نتایج pH را تاییدکرد. آب آلبالوهای تیمار شده با اشعه UV-C در مقایسه با نمونه های پاستوریزه شده از محتوی اسید آسکوربیک، آنتوسیانین، فنول کل و فعالیت آنتی اکسیدانی بالاتری برخوردار بودند. افزایش دوز و زمان اشعه دهی تأثیر مثبتی بر افزایش میزان اسید آسکوربیک، آنتوسیانین ها، فنول کل و فعالیت آنتی اکسیدانی داشت. شاخص روشنی (L*) و قرمزی (a*) در نمونه های اشعه دهی شده در مقایسه با نمونه پاستوریزه شده به طور قابل توجهی بیشتر بود. در میان تیمارهای مختلف، نمونه های اشعه دهی شده با دوز 30 وات به مدت 6 و 10 دقیقه از نظر ویژگی های کیفی و میکروبی نسبت به سایر تیمارها ارجح بودند. در پایان دوره نگهداری، کمترین شمارش کپک و مخمرها در نمونه پرتودهی شده با دوز 30 وات به مدت 10 دقیقه به دست آمد. در مجموع می توان نتیجه گرفت که اشعه UV-C به عنوان یک جایگزین مناسب برای فرآیند پاستوریزاسیون (LTLT) آب آلبالو پیشنهاد می شود.
پرونده مقاله
از بین 22 گونه ثبت شده در این گروه از باکتری ها، اسینتوباکتر بومانی فراوان ترین گونه ثبت شده در موارد عفونت های بالینی در انسان معرفی شده است. توانایی انتقال این باکتری از طریق برخی از انواع مواد غذایی خصوصاً شیر وفراورده های آن به انسان اهمیت زیادی دارد. در این مطالعه، چکیده کامل
از بین 22 گونه ثبت شده در این گروه از باکتری ها، اسینتوباکتر بومانی فراوان ترین گونه ثبت شده در موارد عفونت های بالینی در انسان معرفی شده است. توانایی انتقال این باکتری از طریق برخی از انواع مواد غذایی خصوصاً شیر وفراورده های آن به انسان اهمیت زیادی دارد. در این مطالعه، به بررسی آلودگی 100 نمونه کره و سرشیر جمع آوری شده از نظر حضور اسینتوباکتر بومانی پرداخته شد و مقاومت باکتریایی و ژن های حدت در جدایه ها مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد در بین نمونه های سرشیرسنتی 2 درصد و در بین نمونه های کره سنتی 4 درصد آلوده به اسینتوباکتر بومانی مشاهده شد. در بررسی انجام پذیرفته در زمینه الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی سینتوباکتر بومانی، میزان شیوع مقاومت آنتی بیوتیکی بر علیه آنتی بیوتیک های مروپنم، ایمی پنم، کلرامفنیکل، متی سیلین، کارباپنم و فوزیدیک اسید، صفر درصد گزارش گردید. بر اساس نتایج حاصل از الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی، اسینتوباکتر بومانی نسبت به آنتی بیوتیک های دئوکسی سایکلین، سفوتاکسیم، کلرامفنیکل، ایمی پنم، کارباپنم، موپیروسین، متی سیلین، اسیدفوزیدیک و آمپی سیلین مقاوم بودند. فراوان ترین ژن های کدکننده مقاومت آنتی بیوتیکی در سویه اسینتوباکتر بومانی جدا شده tetA ، tetB ، dfrA1 ، aac(3)-IV ، sul1 ، cnf2،csgA، jurA، citm، blasHV، aadA1 و Aac3IV بودند. نتایج این تحقیق همچنین نشان داد که فراوان ترین ژن های حدت ردیابی شده در سویه اسینتوباکتر بومانی جدا شده از انواع کره و سرشیر به ترتیبfimH ، papC، Pai و kpsmTII بودند. این مطالعه بیان می کند که فرآورده های شیر خام موجود در بازار می تواند منبع اسینتوباکتر بومانی مقاوم به انواع آنتی بیوتیک ها باشند و به انتشار ژن های مقاومت از طریق زنجیرۀ غذایی کمک کند. بنابراین باید سطح بهداشت در جامعه افزایش پیدا کند و مصرف بی رویۀ آنتی بیوتیک ها در دام و طیور به صورت برنامۀ مدون به اجرا درآید.
پرونده مقاله