در ایران تولید بستنی غیر پاستوریزه تحت عنوان بستنی سنتی بسیار رایج است. با توجه به استفاده روز افزون از ترکیبات گیاهی بهعنوان بازدارنده رشد باکتریها، این مطالعه بهمنظور بررسی اثرات ضد باکتریایی عصاره لیموترش علیه استافیلوکوکوس اورئوس و اشریشیا کلی در بستن چکیده کامل
در ایران تولید بستنی غیر پاستوریزه تحت عنوان بستنی سنتی بسیار رایج است. با توجه به استفاده روز افزون از ترکیبات گیاهی بهعنوان بازدارنده رشد باکتریها، این مطالعه بهمنظور بررسی اثرات ضد باکتریایی عصاره لیموترش علیه استافیلوکوکوس اورئوس و اشریشیا کلی در بستنی تهیه شده در آزمایشگاه انجام شد . بدین منظور، بستنی های حاوی غلظتهای1 ،2، 5 و 10 درصد عصاره لیموترش تهیه و سپس سوسپانسیون باکتریایی حاوی CFU/gr 105به نمونهها تلقیح شد. نمونهها در کنار نمونههای شاهد در فریزر 20- نگهداری شدند و در طی زمانهای 1، 2، 3، 7، 14 و 21 روز با کشت در محیطهای اختصاصی اثرات ضدباکتریایی غلظتهای مختلف آبلیمو مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج این تحقیق نشان داد که در تمامی غلظتها، بین تعداد باکتریها با گروه کنترل اختلاف معنیداری مشاهده شد (001/0 P<) و بیشترین اثرات ضدباکتریایی در غلظت 10 درصد و در روزهای 7 ،14 و21 مشاهده شد. میانگین تعداد باکتری استافیلوکوکوس اورئوس در مقایسه با اشریشیا کلی بهطور معنیداری کمتر بود (001/0 P<) که نشان از حساسیت بیشتر این باکتری میباشد. همچنین در مقایسه کاهش تعداد باکتری نسبت به گذشت زمان درصد کاهش باکتریها بیشتر میشود و در هفته سوم بیشترین کاهش در میانگین تعداد باکتریها رخ داد. بهطور کلی نتایج حاکی از اثرات ضد باکتریایی عصاره لیموترش علیه باکتریهای مورد آزمون در بافت بستنی سنتی است لذا استفاده از این ماده بهعنوان یک نگهدارنده طبیعی را درجهت کاستن مسمومیتها، مطرح میسازد.
پرونده مقاله
خامه به دلیل رطوبت کافی، pH نزدیک به خنثی و غنی بودن مواد غذایی محیط مناسبی برای رشد بسیاری از میکروارگانیسمها است. دلیل عمدۀ تلخی خامه، تجزیۀ پروتئین های خامه به پپتیدهای هیدروفوبیک توسط آنزیم پروتئاز حاصل از باکتریهای مقاوم به دمای پاستوریزاسیون است. پژوهش حاضر به چکیده کامل
خامه به دلیل رطوبت کافی، pH نزدیک به خنثی و غنی بودن مواد غذایی محیط مناسبی برای رشد بسیاری از میکروارگانیسمها است. دلیل عمدۀ تلخی خامه، تجزیۀ پروتئین های خامه به پپتیدهای هیدروفوبیک توسط آنزیم پروتئاز حاصل از باکتریهای مقاوم به دمای پاستوریزاسیون است. پژوهش حاضر بهمنظور بررسی تفصیلی و شناسایی مولکولی باکتری های تلخ کنندۀ خامۀ پاستوریزه انجام گرفت. نمونه های خامه پاستوریزه پس از جمع آوری، تحت آزمایشهای میکروبی شامل شمارش تعداد کل میکروارگانیسمها، تعداد باکتریهای سرمادوست، تعداد باکتریهای کلی فرم، تعداد باکتریهای مقاوم به حرارت، تعداد باکتریهای اسپوردار و نیز آزمون های شیمیایی شامل اسیدیته و pH قرار گرفت. این آزمون ها در دو دمای 4 و 15 درجه سلسیوس و در روزهای 1، 3، 5، 7، 9، 11 بعد از تولید خامه و با سه تکرار انجام شد. جدایه های تلخ کنندۀ خامه از نظر فیزیولوژیکی، بیوشیمیایی، فیلوژنتیکی و مولکولی شناسایی شدند. جدایه ها به خامۀ سترون تلقیح و ازنظر تغییر طعم به صورت حسی ارزیابی شدند. دو گونۀ باکتری عامل طعم تلخی از خامۀ پاستوریزه جداسازی و شناسایی شدند. تعیین توالی مولکولی قطعۀ ژنی16S rRNA جدایه ها نشان داد که Bacillus cereus و Bacillus subtilisعلت عمدۀ تلخی بودند. دمای نگهداری یکی از مهم ترین عوامل مؤثر در فعالیت میکروارگانیسمها و ماندگاری شیر خام است. نگهداری شیر خام به مدت طولانی قبل از فرایند پاستوریزاسیون منجر به افزایش باکتریهای پروتئولیتیک مقاوم به دمای پاستوریزاسیون و تولید پروتئاز و تغییر طعم محصول می گردد.
پرونده مقاله
پنیر یک فراورده تخمیری شیر با ارزش تغذیه ای بالا می باشد. در ایران و به ویژه در استان خراسان جنوبی، پنیر سنتی بخش مهمی از سبد غذایی خانوارها را به خود اختصاص داده است. با توجه به شرایط و روند تولید، احتمال آلودگی میکروبی این فراورده بسیار بالا بوده و درصورت عدم رعایت مو چکیده کامل
پنیر یک فراورده تخمیری شیر با ارزش تغذیه ای بالا می باشد. در ایران و به ویژه در استان خراسان جنوبی، پنیر سنتی بخش مهمی از سبد غذایی خانوارها را به خود اختصاص داده است. با توجه به شرایط و روند تولید، احتمال آلودگی میکروبی این فراورده بسیار بالا بوده و درصورت عدم رعایت موازین بهداشتی در حین تولید، نگهداری و عرضه، می تواند باعث بروز انواع بیماری ها و مسمومیت ها در مصرف کنندگان شود. هدف از این تحقیق تعیین میزان آلودگی میکروبی پنیرهای سنتی عرضه شده در شهر بیرجند بود. بدین منظور شهر بیرجند به 4 منطقه (شمال ، جنوب، شرق و غرب) تقسیم شد و از هر منطقه تعداد 15 نمونه پنیر سنتی (در مجموع 60نمونه) به صورت کاملاً تصادفی از مراکز عرضه این فراورده تهیه شده و طبق روش های استاندارد و مرجع تحت آزمایشات میکروبیولوژیک قرار گرفتند. نتایج آنالیز آماری نشان داد شمارش کلی میکروبی و میزان آلودگی به باکتری های کلی فرم، استافیلوکوکوس اورئوس و کپک و مخمر در تمام نمونه ها بیش از حد مجاز استاندارد ایران بوده و 33/93 درصد نمونه ها از نظر اشریشیا کلی دارای آلودگی بودند. در نتیجه پنیرهای سنتی عرضه شده در شهر بیرجند از نظر میکروبی در وضعیت مطلوبی قرار نداشته و در شرایط کنونی مصرف آنها توصیه نمی شود.
پرونده مقاله
در این مطالعه مدت زمان نگهداری و خصوصیات میکروبی و شیمیایی فیلههای ماهی کپور معمولی مورد بررسی قرار گرفت. فیلهها با اسید لاکتیک 5/1 درصد تیمار و به مدت ۱۸ روز در دمای ۴ درجهسانتیگراد نگهداری شدند. آزمونهای شمارش باکتریهای مزوفیل و سایکروفیل، نیتروژن فرار تام (Tota چکیده کامل
در این مطالعه مدت زمان نگهداری و خصوصیات میکروبی و شیمیایی فیلههای ماهی کپور معمولی مورد بررسی قرار گرفت. فیلهها با اسید لاکتیک 5/1 درصد تیمار و به مدت ۱۸ روز در دمای ۴ درجهسانتیگراد نگهداری شدند. آزمونهای شمارش باکتریهای مزوفیل و سایکروفیل، نیتروژن فرار تام (Total Volatile Nitrogen)، pH ، تیوباربیتوریک اسید (Thiobarbituric Acid) و رطوبت قابل بیان (Expressible Moisture)در روزهای صفر، ۳، ۶، ۹، ۱۲، ۱۵ و ۱۸ انجام شدند. آزمونهای میکروبی و شیمیایی نشان داد که شمارش مزوفیل و سایکروفیل، TVN و pH به طور معناداری در گروه اسید لاکتیک کمتر است (P<0.001). هرچند که TBA و EM در این گروه، بیشتر از گروه کنترل ثبت شد (P<0.001). در خصوص شمارش مزوفیل، مدت زمان نگهداری از ۶ روز در گروه کنترل، به ۱۲ روز در گروه اسید لاکتیک افزایش یافته است. مدت زمان نگهداری بر اساس شمارش سایکروفیل، از ۳ روز در گروه کنترل، به ۶ روز در گروه اسید لاکتیک، افزایش یافت. حد مجاز جهت پذیرش نیتروژن فرار تام ، mg/100g ۳۰ پیشنهاد شد که بر این اساس فیلههای گروه کنترل در روز ۹ و گروه اسید لاکتیک در روز ۱۵ فاسد شدند. حد مجاز pH، 8/6 تا 7 در نظر گرفته شد و pH گروه کنترل در روز 15 به 02/7 رسید در حالی که این مورد در گروه اسید لاکتیک در کل دوره کمتر از 8/6 ثبت شد. درنتیجه اسید لاکتیک میتواند به عنوان یک نگهدارندهی سالم، جهت نگهداری فیلهی ماهی کپور معمولی در شرایط نگهداری در یخچال، مورد استفاده قرار گیرد.
پرونده مقاله
ااشریشیاکلی یکی از مهمترین اعضای گروه کلی فرم ها بوده که از لحاظ بیماری زایی و ایجاد مسمومیت اهمیت زیادی دارند. هدف از این بررسی استفاده از اسانس مرزه خوزستانی (Satureja khuzestanica) به عنوان یک آنتی بیوتیک و نگه دارنده طبیعی در یک مدل غذایی (پنیر UF) پس از طی 60 روز ن چکیده کامل
ااشریشیاکلی یکی از مهمترین اعضای گروه کلی فرم ها بوده که از لحاظ بیماری زایی و ایجاد مسمومیت اهمیت زیادی دارند. هدف از این بررسی استفاده از اسانس مرزه خوزستانی (Satureja khuzestanica) به عنوان یک آنتی بیوتیک و نگه دارنده طبیعی در یک مدل غذایی (پنیر UF) پس از طی 60 روز نگهداری، می باشد. اثر اسانس در غلظت های صفر، 02/0 % و 04/0 % بر روی باکتری اشریشیاکلی با میزان تلقیح 104 باکتری در هر سی سی ریتنتیت مصرفی برای تهیه پنیر همراه با یک نمونه بدون افزودن اسانس به عنوان شاهد مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج حاصله با استفاده از نرم افزار آماری 16 SPSS و آزمون های آماری One_Way ANOVA و Repeated Measures Define مورد بررسی قرار گرفتند. غلظت باکتری در پنیرهای حاوی 02/0 % و 04/0 % اسانس مذکور از روز 15 نگه داری با سایر روزها اختلاف معنی داری با حالت شاهد (پنیر فاقد اسانس) مشاهده شد(05/0p<). میزان کاهش در تیمارهای فوق تا پایان دوره نگه داری به ترتیب 78/2 و 59/2 لگاریتم بیشتر از حالت شاهد بود در حالیکه پنیر فاقد اسانس (شاهد) تا پایان زمان 60 روز همچنان حاوی باکتری بیشتری بود. نتایج اندازه گیری میزان pH در طی مدت 60 روز اختلاف معنی داری بین تمام گروه های تیمار نشان داد (05/0p<). نتایج به دست آمده از این مطالعه نشان داد که عصاره مرزه خوزستانی دارای خواص ضد باکتریایی در پنیر سفید ایرانی می باشد.
پرونده مقاله
امروزه فشار روزافزونی جهت یافتن روشهای جدید برای حفظ ایمنی میکروبی غذاها به وجود آمده است.توانایی ساخت نانو ذرات در شکلها و سایزهای مختلف منجر به ایجاد دستهی وسیعی از عوامل ضدمیکروبی شده است. این مطالعه باهدف مشخص کردن اثر ضد باکتریایی نانو ذرات اکسیدروی در غلظتهای چکیده کامل
امروزه فشار روزافزونی جهت یافتن روشهای جدید برای حفظ ایمنی میکروبی غذاها به وجود آمده است.توانایی ساخت نانو ذرات در شکلها و سایزهای مختلف منجر به ایجاد دستهی وسیعی از عوامل ضدمیکروبی شده است. این مطالعه باهدف مشخص کردن اثر ضد باکتریایی نانو ذرات اکسیدروی در غلظتهای مختلف بر روی سویه های استافیلوکوکوس اورئوس و اشرشیاکلی استاندارد و جداشده از مواد غذایی انجام شد. در این مطالعه تجربی سوسپانسیونی از کشت مایع نانو اکسید روی تجاری در غلظتهای مختلف تهیه شد و پس از آمادهسازی سویههای میکروبی، حداقل غلظت مهارکنندگی رشد (MIC) و حداقل غلظت باکتری کشی (MBC) با استفاده از روش انتشار دیسک تعیین شد. بر اساس نتایج بهدستآمده بیشترین قطر هالههای عدم رشد مربوط به غلظت μg/ml 5000 از نانوذره اکسید روی بود. میانگین قطر هاله های عدم رشد برای سویه های استاندارد اشرشیاکلی و استافیلوکوکوس اورئوس به ترتیب 5/20 و 4/17 و سویه های جداشده از مواد غذایی 4/18 و 4/15 میلی متر تعیین شد. ازنظر حساسیت، استافیلوکوکوس اورئوس بیشترین و اشرشیا کلی کمترین تأثیر را داشتند. نتایج مقایسه میانگین به روش دانکن (005/0P <) نشان داد که زمانها با یکدیگر تفاوت معنیداری داشته و در رتبه های متفاوتی قرار دارند. در بین زمانها، زمان صفر بیشترین و زمان 240 کمترین OD را داشته است. یافته های این مطالعه نشان داد که از نانو ذرات اکسید روی برای مهار باکتری های یادشده می توان استفاده نمود و پتانسیل مناسبی برای جایگزینی مواد نگه دارنده جهت جلوگیری از فساد مواد غذایی می باشد.
پرونده مقاله
دوغ یک نوشیدنی لبنی، تخمیری، اسیدی و از محصولات بومی ایران است که توسط رقیق کردن ماست با افزودن آب و نمک یا از طریق تخمیر مستقیم شیر تولید شده و در بین نوشیدنیهای موجود در بازار از نظر ویژگیهای سلامت بخشی جایگاه ویژهای را به خود اختصاص داده است. از معایب عمده دوغ که چکیده کامل
دوغ یک نوشیدنی لبنی، تخمیری، اسیدی و از محصولات بومی ایران است که توسط رقیق کردن ماست با افزودن آب و نمک یا از طریق تخمیر مستقیم شیر تولید شده و در بین نوشیدنیهای موجود در بازار از نظر ویژگیهای سلامت بخشی جایگاه ویژهای را به خود اختصاص داده است. از معایب عمده دوغ که باعث کاهش زمان ماندگاری و بازار پسندی آن میگردد تغییر عطر و طعم و بادکردگی محصول در اثر فعالیت میکروارگانیسمهاست. در این تحقیق کیفیت میکروبی دوغ تهیه شده با افزودن همزمان صمغ CMC، زانتان و کتیرا در طول زمان نگهداری مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است. آزمونهای میکروبی نمونهها برای تعیین و شمارش کلی فرمها، اشریشیا کلی، استافیلوکوکوس ارئوس و قارچها مطابق استانداردهای ملی ایران انجام شد. نتایج مطالعه نشان داد افزودن صمغ به نمونههای دوغ ضمن افزایش پایداری محصول بر بار میکروبی، pH و خواص حسی اثر معنیداری نداشته است و آلودگی نمونهها به کلی فرمها، اشریشیا کلی، استافیلوکوکوس ارئوس در هیچ یک از نمونهها مشاهده نشد. میزان آلودگی به قارچها در محدوده استاندارد ملی ایران بود. با توجه به نتایج تحقیق حاضر، لازم است در راستای کنترول آلودگی قارچی محصولات لبنی، بدون استفاده از نگهدارندهها اقدامات جدی انجام شود.
پرونده مقاله
هدف از این تحقیق معرفی محصولی جدیدی ازفرآورده های گوشتی می باشد که با بررسی امکان حذف نگهدارنده های موجود در سوسیس با استفاده از پودر کرفس و آب زرشک، محصولی با حداقل مواد نگهدارنده را بتوان تولید کرد. مطالعه حاضر تولید سوسیس 55 با جایگزینی نیتریت در اندازه 60،90 و صفر پ چکیده کامل
هدف از این تحقیق معرفی محصولی جدیدی ازفرآورده های گوشتی می باشد که با بررسی امکان حذف نگهدارنده های موجود در سوسیس با استفاده از پودر کرفس و آب زرشک، محصولی با حداقل مواد نگهدارنده را بتوان تولید کرد. مطالعه حاضر تولید سوسیس 55 با جایگزینی نیتریت در اندازه 60،90 و صفر پی پی ام با پودر کرفس در سه سطح 1درصد ،2درصد و 4 درصد و اسید اسکوربیک با آب زرشک در یک سطح 5 درصد بوده است. [P1]ویژگی نمونه های تولید شده توسط آزمون های شیمیایی)تیوباربیتوریک اسید، میزان نیتریت باقی مانده، رنگ، پراکسید) و آزمون های میکروبی و آزمون ارزیابی حسی در روز اول و بیست و یکم بعد از تولید واکاوی گشت. نمونه 1 درصد پودر کرفس و آب زرشک در آزمایشات شاخص قرمزی در آزمون رنگ سنجی میانگین 63/12، میانگین نیتریت باقی مانده 76/40، میانگین عدد پر اکسید با میانگین 06/4و آزمون اندیس تیوباربیتوریک با میانگین 183/0 نسبت به سایر نمونه ها نتایج مشابه نمونه شاهد بدست آورد[P2]. کشت میکروبی کپک و مخمر و انتروباکتریاسه در طی 21 روز شرایط مناسب تولید و کیفیت مواد را تایید می نماید و آزمون حسی از نظر بافت و رنگ با میانگین 5/4 نسبت به سایر نمونه ها نتایج مشابه نمونه شاهد داشت. با توجه به خصوصیات سلامتی بخشی ترکیبات گیاهی و نیز زیان های ناشی از استفاده از نگهدارنده های سنتزی و با توجه به نتایج حاصله از تحقیق پیش رو می توان جایگزینی بخشی از نیتریت با پودر کرفس و آب زرشک، را موثر بر ارزش سلامتی فرآوردههای گوشتی دانست.
پرونده مقاله