فهرست مقالات

• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  1 - اثر پوشش خوراکی کیتوزان حاوی عصاره سیر و اسانس گشنیز بر ویژگی‌های میکروبی و حسی فیله قزل‌آلا در طی نگهداری در یخچال
  مریم فرومندی محمدرضا خانی
  گوشت ماهی بسیار فسادپذیر بوده و در این رابطه استفاده از نگهدارنده طبیعی با خصوصیات ضدمیکروبی ضروری به نظر می‌رسد. این مطالعه با هدف بررسی اثر پوشش‌دهی فیله قزل‌آلا با استفاده از کیتوزان حاوی عصاره سیر و اسانس گشنیز بر کیفیت میکروبی و حسی ماهی در طی 12 روز نگهداری در یخچ چکیده کامل

  گوشت ماهی بسیار فسادپذیر بوده و در این رابطه استفاده از نگهدارنده طبیعی با خصوصیات ضدمیکروبی ضروری به نظر می‌رسد. این مطالعه با هدف بررسی اثر پوشش‌دهی فیله قزل‌آلا با استفاده از کیتوزان حاوی عصاره سیر و اسانس گشنیز بر کیفیت میکروبی و حسی ماهی در طی 12 روز نگهداری در یخچال انجام شد. بدین منظور 8 تیمار پوشش‌دهی شده با کیتوزان ۲ درصد حاوی عصاره سیر و اسانس گشنیز (در مقادیر 1/0 و 5/0 درصد) به صورت مجزا و ترکیبی و دو نمونه شاهد 1 (بدون پوشش) و شاهد 2 (با پوشش کیتوزان بدون عصاره و اسانس) تهیه گردید. سپس در طی روزهای 0، 3، 6، 9 و 12 آزمون‌های میکروبی شامل شمارش‌ کلی میکروبی، باکتری‌های سرماگرا، و کلیفرم‌ و ارزیابی حسی شامل بافت، رنگ، بو و پذیرش کلی انجام شد. نتایج نشان داد که کمترین مقادیر شمارش کلی میکروبی، باکتری‌های سرماگرا و کلیفرم‌ها در طول مدت 12 روز نگهداری در تیمار پوشش‌دهی شده با کیتوزان حاوی 5/0 درصد عصاره سیر و 5/0 درصد اسانس گشنیز مشاهده شد و بیشترین شمارش‌های میکروبی در نمونه شاهد 1 و سپس شاهد 2 مشاهده شد (05/0P<). همچنین تیمار حاوی بالاترین مقادیر عصاره سیر و اسانس گشنیز تا پایان دوره نگهداری از امتیازات حسی بهتری در مقایسه با نمونه های شاهد برخورار بود (05/0P<). لذا می‌توان استفاده از پوشش کیتوزان حاوی عصاره سیر و اسانس گشنیز را به عنوان یک ترکیب ضدمیکروبی جهت افزایش زمان ماندگاری فیله ماهی توصیه نمود. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  2 - تایپینگ ایزوله‌های اسینتوباکتر‌بومانی جدا شده از گوشت خام دام و طیور به روش تایپینگ ترادف‌یابی چند‌جایگاهی (MLST)
  مرضیه توکل حسن ممتاز پرویز مهاجری لیلی شکوهی زاده الهه تاج بخش
  سویه‌های اسینتوباکتر‌بومانی با مقاومت چند‌دارویی عمدتاً به عنوان پاتوژن‌های فرصت‌طلب در ایجاد عفونت‌های بیمارستانی و نیز به عنوان یک آلوده‌کننده در حال ظهور در مواد غذایی با منشاء دامی محسوب می‌شوند. مطالعه حاضر با هدف تعیین الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی و ژنوتایپینگ ایزوله چکیده کامل

  سویه‌های اسینتوباکتر‌بومانی با مقاومت چند‌دارویی عمدتاً به عنوان پاتوژن‌های فرصت‌طلب در ایجاد عفونت‌های بیمارستانی و نیز به عنوان یک آلوده‌کننده در حال ظهور در مواد غذایی با منشاء دامی محسوب می‌شوند. مطالعه حاضر با هدف تعیین الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی و ژنوتایپینگ ایزوله‌های این باکتری در گوشت خام دام و طیور انجام شد. 22 ایزوله جدا شده از انواع گوشت خام خوراکی با روش تایپینگ ترادف‌یابی چند‌‌جایگاهی و انتشار ساده دیسک آزمایش شدند. بیش‌ترین مقاومت آنتی‌بیوتیکی مربوط به تتراسیکلین با فراوانی 90/90 درصد و کمترین میزان مربوط به دو آنتی‌بیوتیک آزیترومایسین و ایمی‌پنم با 09/9 درصد بود. در 22 ایزوله اسینتوباکتر‌بومانی مورد بررسی 5 پروفایل (کلون=ST) ژنتیکی شامل ST15، ST10، ST12، ST25 وST25 شناسایی شد و 5 ایزوله به عنوان ایزوله‌های غیر قابل تیپ‌بندی معرفی شدند. شناسایی میزان قابل قبولی از تنوع ژنتیکی در بین ایزوله‌ها با استفاده از تکنیک MLST نشان می‌دهد که این روش در مطالعه و تایپینگ ایزوله‌های اسینتوباکتر‌بومانی روش مفیدی به حساب می‌آید و می‌توان ایزوله‌های با منشاء متفاوت را در گروه‌های مختلف تقسیم‌بندی نمود. در این مطالعه مشخص گردید که با استفاده از توالی‌یابی ژن‌های خانه‌دار می‌توان سویه‌های اسینتوباکتر‌بومانی را تایپ‌بندی نمود و این مقدار پلی‌مورفیسم نشان می‌دهد که این تکنیک روش مفیدی برای آنالیز تنوع ژنتیکی سویه‌های اسینتوباکتر‌بومانی در نمونه‌های غذایی با منشاء دامی می‌باشد. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  3 - شناسنامه علمی بهار 1398
  
  پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  4 - اثر ضدمیکروبی عصاره هیدروالکلی ماکروجلبک کلپ چمنی (Ulva intestinalis) روی گوشت چرخ شده‌ فیل‌ماهی پرورشی (Huso huso) نگهداری شده در یخچال
  میترا دانشور قربانی سید پژمان حسینی شکرابی سید ابراهیم حسینی
  تحقیق حاضر به منظور بررسی امکان استفاده از عصاره ماکروجلبک intestinalis Ulva به عنوان یک آنتی‌باکتریال طبیعی در گوشت چرخ شده فیل‌ماهی انجام شد. بدین منظور در ابتدا حداقل غلظت مهارکنندگی (MIC) عصاره هیدروالکلی این جلبک در شرایط آزمایشگاهی و به روش میکروچاهک علیه پاتوژن ل چکیده کامل

  تحقیق حاضر به منظور بررسی امکان استفاده از عصاره ماکروجلبک intestinalis Ulva به عنوان یک آنتی‌باکتریال طبیعی در گوشت چرخ شده فیل‌ماهی انجام شد. بدین منظور در ابتدا حداقل غلظت مهارکنندگی (MIC) عصاره هیدروالکلی این جلبک در شرایط آزمایشگاهی و به روش میکروچاهک علیه پاتوژن لیستریا مونوسیتوژنز تعیین گردید. سپس، غلظت‌های شاهد (بدون هیچ افزودنی)، BHT (آنتی‌اکسیدان سنتتیک)، MIC، دو و سه برابر غلظت MIC تهیه، با گوشت چرخ کرده ‌ماهی مخلوط و در یخچال نگهداری شدند. در روزهای 0، 4، 8 و 12 روز نمونه‌بردای انجام و خصوصیات میکروبی شامل باکتری‌های سرماگرا، مزوفیل، سودوموناس و انتروباکتریاسه اندازه‌گیری گردید. مطابق نتایج، MIC برابر 5/12 میلی‌گرم در هر میلی‌لیتر بدست آمد. نتایج مؤید این بود که تیمارهای واجد عصاره جلبک در مقایسه با تیمارهای شاهد و BHT از بارمیکروبی کمتری برخودار بودند (01/0>p). همچنین در بین غلظت‌های مختلف عصاره، تیمار سه برابر غلظت MIC، بیشترین اثر ضدباکتریایی را نشان داد به‌طوری که در پایان روز دوازدهم مقدار باکتری‌های هوازی مزوفیل (27/6 log cfu/g)، سرماگرا (08/9 log cfu/g)، سودوموناس (6/6 log cfu/g) و انتروباکتریاسه (21/6 log cfu/g) در این تیمار کمتر از شاهد و سایر تیمارها بود. به طور کلی نتایج بیانگر این بود که ماکروجلبک کلپ چمنی، گونه مناسبی برای استفاده به منزله‌ یک نگهدارنده طبیعی بوده و گوشت چرخ شده ماهی واجد سه برابر غلظت MIC در مقایسه با سایر تیمارها از فساد باکتریایی کمتری در طول دوره‌ نگهداری در یخچال برخودار بود. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  5 - تأثیر پوشش کیتوزان-رزماری روی سالمونلا تایفی‌موریوم و اشریشیاکلی O157H7در فیله بوقلمون در شرایط نگهداری در یخچال
  سپیده حاجیان مهرنوش تدینی
  با توجه به استقبال روز افزون از گوشت بوقلمون و اهمیت آن به لحاظ تغذیه ای بین مصرف کنندگان، محققین به دنبال یافتن راه های جدید برای افزایش مدت ماندگاری آن هستند. علاوه بر این، تقاضای مشتریان برای مواد غذایی سالم تر (فاقد نگهدارنده های شیمیایی متداول) در دهه ی اخیر افزایش چکیده کامل

  با توجه به استقبال روز افزون از گوشت بوقلمون و اهمیت آن به لحاظ تغذیه ای بین مصرف کنندگان، محققین به دنبال یافتن راه های جدید برای افزایش مدت ماندگاری آن هستند. علاوه بر این، تقاضای مشتریان برای مواد غذایی سالم تر (فاقد نگهدارنده های شیمیایی متداول) در دهه ی اخیر افزایش پیدا کرده است. هدف از این مطالعه بررسی اثر همزمان پوشش کیتوزان و اسانس رزماری روی باکتری های شاخص شامل سالمونلا تایفی موریوم و اشریشیاکلی O157:H7 در فیله بوقلمون در شرایط نگهداری در یخچال بود. برای این هدف فیله های بوقلمون با CFU/g 106سالمونلا تایفی موریوم و اشریشیاکلی O157:H7 تلقیح شد. سپس همه فیله ها به 3 گروه بدون پوشش (کنترل)، تیمار شده با اسید استیک یک درصد و غوطه ور شده در محلول کیتوزان حاوی یک درصد اسانس رزماری تقسیم شدند. نمونه ها در دمای یخچال به مدت 15روز نگهداری شدند. شمارش باکتریایی سالمونلا تایفی موریوم و اشریشیاکلی O157:H7 درفواصل معین زمانی سه روزه (روزهای 0، 3، 6، 9، 12 و 15) انجام شد. تست های شیمیایی مرتبط با فساد شیمیایی و کنترل کیفی فیله ها شامل pH و تیوباربیتوریک اسید (TBA) در فواصل زمانی سه روزه (روزهای 0، 3، 6، 9، 12 و 15) مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که پوشش کیتوزان- رزماری اثر معناداری (05/0P<) بر کاهش جمعیت باکتریایی سالمونلا تایفی موریوم و اشریشیاکلی O157:H7داشت. هم چنین نمونه های غوطه ور شده در کیتوزان حاوی اسانس رزماری میزان TBA وpH کم تری از دو گروه دیگر در طول نگهداری نشان دادند. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  6 - بررسی مقایسه ای روش‌های امپدانس‏‏، کروموژنیک و مرجع در شناسایی آلودگی به استافیلوکوکوس آرئوس در مواد غذایی
  علی فضل آرا مهدی پورمهدی بروجنی علی بهادری راد
  استافیلوکوکوس آرئوس یکی از سه عامل عمده مسمومیت غذایی می باشد که هر ساله صد ها هزار نفر را مبتلا می کند. امروزه به دلیل تولید انبوه مواد غذایی، نیاز به روش های سریع تر و دارای حساسیت و ویژگی بیشتر برای کنترل کیفیت مواد غذایی از احتیاجات ضروری مراکز نظارتی می باشد. از رو چکیده کامل

  استافیلوکوکوس آرئوس یکی از سه عامل عمده مسمومیت غذایی می باشد که هر ساله صد ها هزار نفر را مبتلا می کند. امروزه به دلیل تولید انبوه مواد غذایی، نیاز به روش های سریع تر و دارای حساسیت و ویژگی بیشتر برای کنترل کیفیت مواد غذایی از احتیاجات ضروری مراکز نظارتی می باشد. از روش های جدید کنترل کیفی می توان به روش امپدانس و همچنین محیط های کشت کروموژنیک اشاره نمود. از مزایای آن ها نسبت به روش مرجع، عدم نیازمندی به عملیات آزمایشگاهی با حجم بالا و سرعت نسبتاً زیاد آن ها در حصول نتایج می باشد. با توجه به این موضوع، ارزیابی مقایسه ای نتایج حاصل از روش های امپدانس، کروموژنیک و مرجع در کنترل کیفیت مواد غذایی مد نظر قرار گرفت. در این مطالعه ارزیابی آلودگی به استافیلوکوکوس آرئوس بر روی 100 نمونه غذایی با ریسک بالا به سه روش مرجع، امپدانس و کروموژن صورت گرفت. بر اساس نتایج حاصله به ترتیب، 32، 21 و 57 نمونه با استفاده از روش های مرجع، امپدانس و کروموژن، آلوده به استافیلوکوکوس آرئوس تشخیص داده شدند. پس از بررسی آماری که با استفاده از نرم افزار SPSS16 انجام گرفت، آزمون کوکران نشان داد که اختلاف معنی داری بین سه روش وجود دارد؛ یعنی عملکرد یکسانی با یکدیگر ندارند (001/0>P). البته بین روش امپدانس با مرجع، برخلاف کروموژن با مرجع، اختلاف معنی داری وجود ندارد (05/0<P)، یعنی عملکرد یکسانی با هم دارند و می توان از روش امپدانس به عنوان جایگزین مناسب به جای روش مرجع، استفاده نمود و روش کروموژن نمی تواند جایگزین روش امپدانس شود. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  7 - بررسی اثر استفاده از منابع کربنی بومی (آب پنیر، سبوس جودوسر، آرد برنج) در تولید تخمیری لایزین بوسیله کورینه باکتریوم گلوتامیکوم
  زهرا محمدزاده فریزهندی غزل لبیکی
  لایزین جزو اسیدهای آمینه ضروری بوده که در بدن انسان ساخته نمی شود ، اما با توجه به نیاز بدن به آن و همچنین کاربرد در بخشهای مختلف حوزه سلامت ، بهینه سازی و اقتصادی تر کردن فرآیند تولید آن حائز اهمیت می باشد . متداولترین روش تولید لایزین ، تخمیر میکروبی بوده و ترکیبات مغ چکیده کامل

  لایزین جزو اسیدهای آمینه ضروری بوده که در بدن انسان ساخته نمی شود ، اما با توجه به نیاز بدن به آن و همچنین کاربرد در بخشهای مختلف حوزه سلامت ، بهینه سازی و اقتصادی تر کردن فرآیند تولید آن حائز اهمیت می باشد . متداولترین روش تولید لایزین ، تخمیر میکروبی بوده و ترکیبات مغذی محیط کشت تخمیر بر رشد میکروارگانیسم و تولید متابولیت میکروبی موثر می باشند . بر این اساس پژوهش فوق ، با هدف بررسی اثر سوبستراهای مغذی بومی و ارزان قیمت ، به عنوان تامین کننده اصلی انرژی میکروارگانیسم ، بر رشد و محصول دهی سویه طراحی و انجام شده است . برای این منظور مقادیر مختلف( g/lit) از سوبستراهای آب پنیر (100، 135،170) ، آرد برنج (100، 135،170) و سبوس جو (100، 170، 220) به طور جداگانه به محیط کشت تخمیر کورینه باکتریوم گلوتامیکوم افزوده شده و در ساعتهای 68 و 116 تخمیر ، شاخص های رشد مانند pH محیط ، بیومس تولیدی، سرعت رشد ویژه میکروارگانیسم ، مورفولوژی سویه و مقدار اسید آمینه تولید شده مورد سنجش قرار گرفته و با حالت شاهد (100 g/lit گلوکز ) مقایسه شده است. نتایج به دست آمده نشان داد که بیشترین مقدار لایزین تولیدی به ترتیب از محیط های حاوی 135 g/lit آب پنیر ، 170 g/lit آرد برنج و 220g/lit جو دو سر به دست آمده است . این نتایج بیان می دارند که ترکیبات مذکور ، برای استفاده در فرآیندهای زیستی مناسب بوده و می توانند بعنوان منابع مغذی اصلی مورد استفاده قرار گیرند. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  8 - شناسایی ایزوله‌های انتروکوکوس و پدیوکوکوس پروبیوتیک جدا شده از دو فراورده غذایی سنتی تخمیری شیری - غلاته ایرانی (کشک زرد و ترخینه)
  زهره مشاک بیژن مرادی
  کشک زرد استان سیستان و بلوچستان و ترخینه استان همدان و کرمانشاه دو فرآورده تخمیری شیری- غلاته می‌باشند که با پایه غلاته (گندم و جو)و یک فراورده شیری نظیر ماست، شیر تخمیر شده یا دوغ به واسطه فرایند تخمیر تهیه می‌شوند. غلات به عنوان یک غذای عملگرا قابلیت هضمی پروتئینی بال چکیده کامل

  کشک زرد استان سیستان و بلوچستان و ترخینه استان همدان و کرمانشاه دو فرآورده تخمیری شیری- غلاته می‌باشند که با پایه غلاته (گندم و جو)و یک فراورده شیری نظیر ماست، شیر تخمیر شده یا دوغ به واسطه فرایند تخمیر تهیه می‌شوند. غلات به عنوان یک غذای عملگرا قابلیت هضمی پروتئینی بالایی داشته و درضمن سوبسترای قابل تخمیر مناسبی برای رشد میکروارگانیزم‌های پروبیوتیک می‌باشد. در این مطالعه به کمک روش‌های میکروبی و بیوشیمیایی باکتری‌های جنس انتروکوکوس و پدیوکوکوس از 40نمونه‎ کشک زرد و ترخینه، جداسازی شده و سپس تایید جنس باکتری‎ها به کمک روش PCR بخشی از ژن رمز کننده 16s rRNA انجام گرفت. قطعات حاصل از PCR تعیین توالی شده و با توالی‌های موجود در بانک ژنی مقایسه شد و سویه‎های انتروکوکوس و پدیوکوکوس شناسایی گردید. با توجه به این که فراوری کشک زرد و ترخینه به کمک باکتری‌های پروبیوتیک و در جهت سلامتی مصرف کنندگان، صورت می‌گیرد؛ جداسازی و شناسایی این سویه‌های بومی و حفظ این ذخایر ژنتیکی، می‌تواند جهت گسترش استفاده از آن و همچنین صادرات به سایر کشورها مفید باشد. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  9 - مطالعه اثر ضدمیکروبی عصاره آبی برگ گردو و مقایسه روش‌های دیسک دیفیوژن و چاهک‌گذاری
  افشین علیمحمدی افشین جوادی الهام یغما
  امروزه ایمنى غذا یک مبحث مهم سلامت عمومى جامعه است. یکى از روش‌هاى تولید غذاى سالم استفاده از مواد با ساختار طبیعى است. استفاده از اسانس‌ها و عصاره‌های گیاهى به‌عنوان افزودنى‌هاى ضد باکترى و ضد قارچى یکى از این روش‌ها می‌باشد. ترکیبات ضدمیکروبی به دست آمده از گیاهان با چکیده کامل

  امروزه ایمنى غذا یک مبحث مهم سلامت عمومى جامعه است. یکى از روش‌هاى تولید غذاى سالم استفاده از مواد با ساختار طبیعى است. استفاده از اسانس‌ها و عصاره‌های گیاهى به‌عنوان افزودنى‌هاى ضد باکترى و ضد قارچى یکى از این روش‌ها می‌باشد. ترکیبات ضدمیکروبی به دست آمده از گیاهان با مکانیسم‌هایی‌‌ متفاوت از آنتی بیوتیک‌ها، باکتری‌ها را حذف می‌کنند که در این میان اثرات مؤثر گردو و اجزای آن قابل توجه است. هدف از انجام این مطالعه بررسی اثر ضد میکروبی عصاره آبی برگ گردو روی استافیلوکوکوس آرئوس و اشریشیاکولای، تعیین غلظت بهینه عصاره و مقایسه حساسیت هر کدام از باکتری‌ها در مقابل عصاره و تعیین حساس‌ترین روش مطالعه می‌باشد.جهت بررسی در مطالعه حاضر ابتدا عصاره‌گیری از برگ‌های گردو انجام شد و سپس خاصیت ضدمیکروبی عصاره و غلظت‌های بهینه از آن با استفاده از روش‌های دیسک و چاهک بر روی باکتری‌های استافیلوکوکوس آرئوس و اشریشیاکولای مورد سنجش قرار گرفت. بر اساس نتایج به‌دست آمده عصاره برگ گردو در غلظت‌های 5/12 درصد به بالا دارای خاصیت ضدمیکروبی بوده و با فزایش یافتن غلظت عصاره میزان رشد باکتری به‌صورت معنی‌داری کاهش می‌یابد (01/0>p). بیشترین میزان هاله عدم رشد در هر دو روش مربوطه به نمونه شاهد است که حاوی دیسک کلرامفنیکول بر روی باکتری اشریشیاکولای می‌باشد (24 میلی‌متر) و بعد از نمونه شاهد نیز نمونه‌ی حاوی 50 درصد عصاره بر روی باکتری استافیلوکوکوس آرئوس در روش چاهک با 33/13 میلی‌متر و در روش دیسک نیز نمونه حاوی 50 درصد عصاره بر روی باکتری استافیلوکوکوس آرئوس بیشترین هاله عدم رشد را نسبت به بقیه نمونه‌ها دارند (11 میلی‌متر). در واقع باکتری استافیلوکوکوس اورئوس حساسیت بیشتری به عصاره برگ گردو نسبت به باکتری اشریشیاکولای در هر دوروش بکار رفته نشان داد. ولی در میان دو روش مورد بررسی حساسیت نمونه‌های روش چاهک بیشتر از روش دیسک‌گذاری بود. نتیجه کلی نشان می‌دهد در میان نمونه‌ها بعد از نمونه شاهد (دیسک کلرامفنیکول بر روی باکتری اشریشیاکولای) نمونه حاوی 50 درصد عصاره برگ گردو بر روی باکتری استافیلوکوکوس اورئوس بیشترین خاصیت ضدمیکروبی را در میان سایر نمونه‌ها دارند. پرونده مقاله