سبزیجات در معرض آلودگی به عوامل بیماریزا هستند. لذا جهت برطرف نمودن آلودگی‎ها و افزایش ماندگاری سبزی‎ها، استفاده از ترکیبات طبیعی با بستهبندی مناسب، ضروری است. در این مطالعه به بررسی ترکیبات طبیعی گیاهی در کاهش بارمیکروبی و تاثیر آنها بههمراه دو نوع بسته‎ب چکیده کامل
سبزیجات در معرض آلودگی به عوامل بیماریزا هستند. لذا جهت برطرف نمودن آلودگی‎ها و افزایش ماندگاری سبزی‎ها، استفاده از ترکیبات طبیعی با بستهبندی مناسب، ضروری است. در این مطالعه به بررسی ترکیبات طبیعی گیاهی در کاهش بارمیکروبی و تاثیر آنها بههمراه دو نوع بسته‎بندی زیپ‎پلاست و سلفون بر میزان فنل کل و فعالیت آنتیاکسیدانی ریحان پرداخته شد. عصارههای آبی-الکلی چایسبز و آویشنخراسانی به روش مسراسیون تهیه شد. نمونههای برگ ریحان به مدت 5 دقیقه در غلظتهای 10، 20 و 40 درصد عصارهها و همچنین آب و اتانل 20 درصد (شاهد) قرار گرفتند. سپس در بستهبندی سلفون و زیپ‎پلاست در انباری با رطوبت نسبی 85 درصد و دمای هفت درجه سانتی‎گراد گذاشته شدند. کاهش بارمیکروبی ریحان بعد از تیمار با غلظتهای ذکر شده هر دو عصاره، اندازهگیری شد. میزان فنل کل و فعالیت آنتی اکسیدانی ریحان نیز در طول دوره انبارداری در چهار دوره بررسی شد. تیمار چای سبز 40 درصد باعث کاهش جمعیت انتروباکتریاسه به میزان 48/4 لگاریتم در نمونه‎های ریحان شد. عصاره 40 درصد آویشن خراسانی و چای سبز توانستند جمعیت باکتری‎های کلی‎فرم را به صفر برسانند. در بررسی میزان فنل کل در طول دوره انبارداری، تیمار 10 درصد عصاره آویشنخراسانی در بستهبندی زیپپلاست و در بررسی فعالیت آنتی‎اکسیدانی، تیمار 10 درصد هر دو عصاره در بستهبندی زیپپلاست دارای کمترین تغییرات، نسبت به ریحان تازه برداشت شده بودند. در مجموع، عصاره چایسبز و آویشنخراسانی به عنوان ترکیبات طبیعی با خواص ضدمیکروبی بالا به همراه بسته بندی زیپ‎پلاست می‎توانند برای افزایش ماندگاری و کاهش آلودگی سبزی ریحان مورد توجه قرار گیرند.
پرونده مقاله
هدف ازاین مطالعه، بررسی خاصیت ضدمیکروبی عصارههای اتانولی آویشن شیرازی (Zataria multiflora)، مریمگلی بنفش (Salvia verticillata) و اناریجه (Froriepia subpinnata) برروی باکتری Pectobacterium carotovorum وPseudomonas aeruginosa که عامل اصلی پوسیدگی باکتریایی میباشند.اثر چکیده کامل
هدف ازاین مطالعه، بررسی خاصیت ضدمیکروبی عصارههای اتانولی آویشن شیرازی (Zataria multiflora)، مریمگلی بنفش (Salvia verticillata) و اناریجه (Froriepia subpinnata) برروی باکتری Pectobacterium carotovorum وPseudomonas aeruginosa که عامل اصلی پوسیدگی باکتریایی میباشند.اثر ضدمیکروبی عصارهها با استفاده از تکنیک میکرو براث دایلوشن و باتعیین حداقل غلظت بازدارندگی (MIC)، حداقل غلظتکشندگی (MBC) و همچنین خاصیت سینرزیستی آنها با استفاده از روش رقت ردیابی اصلاح شده (FIC) بررسی شد.حداقل غلظت بازدارندگی برای عصاره آویشن شیرازی علیــه بــاکتریهای مـورد بررسـی بین 12/3 تا 25/6 میلیگرم در میلیلیتر، عصاره مریم گلی بنفش بین 12/3 تا 25 میلیگرم در میلیلیتر، وبرای عصاره اناریجه 5/12 تا 25 میلیگرم در میلیلیتر بدست آمد.بین دو عصاره آویشن شیرازی و مریم گلی بنفش در حالت ترکیبی در باکتری P. carotovorum خاصیت آنتاگونیستی و در باکتری P. aeruginosa اثر افزایشی مشاهده شد. نتایج کاربرد توأم عصاره آویشن شیرازی و اناریجه و بررسی روش رقت ردیابی اصلاح شده شان داد که در باکتری P. carotovorum بین این دو عصاره اثر افزایشی و در باکتری P. aeruginosa خاصیت آنتاگونیستی وجود دارد.کاربرد توأم عصاره مریم گلی بنفش و اناریجه نشان داد که در باکتریهای مورد بررسی بین این دو عصاره اثر افزایشی (0.54) وجود دارد.بررسی نتایج اثرات بازدارندگی عصارهها نشان دادکه در مجموع عصاره آویشن شیرازی خاصـیت ضـد باکتریـایی قویتری نسبت به عصاره مریمگلی بنفش و اناریجه داشت و باکتری پکتوباکتریوم حساسیت بیشتری نسبت به سودوموناس از خود نشان داد. بررسی FIC نشان داد که در باکتریهای مورد بررسی کاربرد توأم عصاره مریمگلی بنفش و اناریجه نتایج بهتری را از سایر عصارههای ترکیبی داشت.
پرونده مقاله