-
-
-
دسترسی آزاد مقاله
1 - غنی‌سازی ماست بادمجان با عصاره الکلی شیرین‌بیان و اثر آن بر هلیکوباکتر پیلوری
سعید تکیه معروف رضوان پوراحمد محمدرضا اسحاقیهلیکوباکتر پیلوری می‌تواند عامل بیماری‌های دستگاه گوارش نظیر ورم معده، زخم معده و سرطان معده باشد. درمان اصلی این بیماری مصرف آنتی‌بیوتیک است ولی با توجه به طول درمان این بیماری و آسیب‌های ناشی از مصرف آنتی‌بیوتیک، نیاز به پیدا کردن درمان‌های جایگزین احساس می‌شود که به چکیده کاملهلیکوباکتر پیلوری می‌تواند عامل بیماری‌های دستگاه گوارش نظیر ورم معده، زخم معده و سرطان معده باشد. درمان اصلی این بیماری مصرف آنتی‌بیوتیک است ولی با توجه به طول درمان این بیماری و آسیب‌های ناشی از مصرف آنتی‌بیوتیک، نیاز به پیدا کردن درمان‌های جایگزین احساس می‌شود که به‌نظر می‌رسد استفاده از گیاهان دارویی بهترین جایگزین برای درمان این بیماری باشد. هدف از این تحقیق بررسی اثر غنی‌سازی ماست بادمجان با عصاره الکلی شیرین‌بیان بر مهار هلیکوباکتر پیلوری بود. عصاره شیرین‌بیان با غلظت‌های 1/0 ، 2/0 ، 3/0 ، 4/0 و 5/0 درصد به نمونه‌های ماست بادمجان اضافه شد. نمونه شاهد (فاقد عصاره) نیز تهیه گردید. نمونه‌های ماست به مدت سه هفته در دمای 4 درجه سانتی‌گراد نگهداری شد. ویژگی‌های میکروبی، فیزیکوشیمیایی و حسی نمونه‌های ماست مورد بررسی قرار گرفت. حداقل غلظت بازدارندگی عصاره شیرین بیان به روش میکرودایلوشن علیه هلیکوباکتر پیلوری ppm 7000 و حداقل غلظت کشندگی آن ppm 10000 بود. بیشترین قطـر هاله عدم رشد باکتری مربوط به نمونه ماست بادمجان حاوی 5/0 درصد عصاره شیرین‌بیان بود. با افـزودن عـصاره شیرین‌بیان به نمونه‌های ماست بادمجان، میزان اسیدیته و آب اندازی به‌طور معنی‌داری کاهش یافت ( 05/0>p ). افزودن عصاره شیرین‌بیان موجب بهبود پذیرش کلی حسی نمونه‌ها شد. در بین نمونه‌ها، نمونه حاوی 5/0 درصد عصاره شیرین-بیان به‌عنوان تیمار برتر انتخاب گردید. بنابراین ماست بادمجان حاوی عصاره شیرین‌بیان ضمن داشتن یک کیفیت حسی مطلوب، می‌تواند در مهار هلیکوباکتر پیلوری موثر باشد. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
2 - اثر الیگوفروکتوز و نوع کشت میکروبی بر میزان اسید لینولئیک کنژوگه و زنده‌مانی باکتری-های پروبیوتیک در ماست پروبیوتیک
مطهره بروغنی رضوان پوراحمد علی اکبریان موغاریهدف از این تحقیق بررسی اثر الیگوفروکتوز و نوع کشت میکروبی بر میزان اسید لینولئیک کنژوگه (CLA) و زنده مانی باکتری های پروبیوتیک در ماست پروبیوتیک بود. از الیگوفروکتوز به میزان 3 و 5 درصد در ماست پروبیوتیک حاویلاکتوباسیلوس اسیدوفیلوسیابیفیدوباکتریوم لاکتیساستفاده گردید (ن چکیده کاملهدف از این تحقیق بررسی اثر الیگوفروکتوز و نوع کشت میکروبی بر میزان اسید لینولئیک کنژوگه (CLA) و زنده مانی باکتری های پروبیوتیک در ماست پروبیوتیک بود. از الیگوفروکتوز به میزان 3 و 5 درصد در ماست پروبیوتیک حاویلاکتوباسیلوس اسیدوفیلوسیابیفیدوباکتریوم لاکتیساستفاده گردید (نمونه شاهد بدون افزودن پری بیوتیک در نظر گرفته شد). زنده مانی پروبیوتیک ها، میزان CLA، pH، اسیدیته و ویژگی های حسی ماسـت پروبیوتیـک در بازه های زمانی 1، 11 و 21 روز مورد بررسی قرار گرفت. تعداد باکتری های پروبیوتیک و pH نمونه ها طی زمان به طور معنی داری کاهش ولی اسیدیته افزایش یافت (05/0>P). میزان CLA در اکثر نمونه های مورد بررسی طی نگهداری به طور معنی داری افزایش پیدا کرد (05/0>P). درحالی‌که با گذشت زمان نگهداری تغییر معنی داری در امتیاز پذیرش کلی اکثر نمونه ها مشاهده نشد. بالاترین جمعیت باکتری پروبیوتیک مربوط به تیمار حاویلاکتوباسیلوس اسیدوفیلوسو 5 درصد الیگوفروکتوز بود. پس از نمونه شاهد 1 (نمونه حاویلاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس)، نمونه حاویلاکتوباسیلوس اسیدوفیلوسو 3 درصد الیگوفروکتوز بالاترین میزان CLA را داشت. بالاترین امتیاز حسی (پذیرش کلی) پس از تیمار شاهد 1 مربوط به نمونه حاویلاکتوباسیلوس اسیدوفیلوسو 3 درصد الیگوفروکتوز بود که در ضمن در پایان دوره نگهداری، جمعیت بالایی از باکتری پروبیوتیک را داشت (CFU/ml 106×6/4)؛ بنابراین می توان گفت ترکیبات پری بیوتیک با اثر مثبتی که بر زنده مانی باکتری های پروبیوتیـک و میزان CLA در نمونه های ماسـت پروبیـوتیـک می گذارند می توانند خواص سلامت بخش فرآورده های پروبیوتیک را بهبود بخشند. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
3 - اثر بازدارندگی نیسین و اسید آسکوربیک بر آلیسایکلوباسیلوس اسیدوترستریس در آب پرتقال
فاطمه صباغی رضوان پوراحمد مهناز هاشمی روانآلیسایکلوباسیلوس اسیدوترستریس باکتری اسپوردار و گرمادوست است که سبب تغییر طعم و بو در آب میوه ها می شود. هدف از این تحقیق، بررسی اثر بازدارندگی نیسین و اسید آسکوربیک بر آلیسایکلوباسیلوس اسیدوترستریس در آب پرتقال بود. باکتریوسین نیسین (150 و ppm 200) و اسید آسکوربیک (100 چکیده کاملآلیسایکلوباسیلوس اسیدوترستریس باکتری اسپوردار و گرمادوست است که سبب تغییر طعم و بو در آب میوه ها می شود. هدف از این تحقیق، بررسی اثر بازدارندگی نیسین و اسید آسکوربیک بر آلیسایکلوباسیلوس اسیدوترستریس در آب پرتقال بود. باکتریوسین نیسین (150 و ppm 200) و اسید آسکوربیک (100 و ppm 250) در آب پرتقال آلوده به باکتری آلیسایکلوباسیلوس اسیدوترستریس استفاده گردید. ویژگی های میکروبی، فیزیکی شیمیایی و حسی نمونه ها طی 90 روز نگهداری بررسی شد. افزودن نیسین و اسید آسکوربیک موجب کاهش معنی دار (05/0>P) تعداد آلیسایکلوباسیلوس اسیدوترستریس در آب پرتقال گردید. کمترین تعداد باکتری به ترتیب متعلق به نمونه حاوی ppm200 نیسین + ppm250 اسیدآسکوربیک و نمونه حاوی ppm200 نیسین + ppm100 اسیدآسکوربیک بود. تعداد باکتری در نمونه های حاوی نیسین و اسید آسکوربیک با گذشت زمان کاهش معنی داری (05/0>P) یافت بطوریکه عدم رشد باکتری در نمونه حاوی ppm200 نیسین + ppm250 اسیدآسکوربیک در روزهای شصتم و نودم و نیز نمونه حاوی ppm200 نیسین + ppm100 اسیدآسکوربیک در روز نودم مشاهده گردید. طی زمان نگهداری، اسیدیته نمونه ها افزایش و بریکس کاهش معنی داری (05/0>P) یافت. در میان نمونه های آب پرتقال، نمونه حاوی ppm150 نیسین + ppm100 اسیدآسکوربیک و نمونه حاوی ppm200 نیسین+ ppm100 اسیدآسکوربیک دارای بالاترین امتیاز پذیرش کلی حسی بودند. با توجه به ویژگی های میکروبی و حسی، نمونه حاوی ppm200 نیسین + ppm100 اسیدآسکوربیک به عنوان بهترین نمونه انتخاب شد. بنابراین آب پرتقال حاوی نیسین و اسید آسکوربیک ضمن داشتن کیفیت حسی مطلوب، می تواند در مهار آلیسایکلوباسیلوس اسیدوترستریس موثر باشد. پرونده مقاله
فهرست مقالات رضوان پوراحمد
-
حقوق این وب‌سایت متعلق به سامانه مدیریت نشریات دانشگاه آزاد اسلامی است.
حق نشر © 1403-1400