در این بررسی مطالعات انجام یافته در زمینه آلودگی گوشت و فرآورده های آن در ایران جمع آوری شده و مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است. در ارتباط با باسیلوس سرئوس کار تحقیقاتی بسیار کمی انجام گرفته است. یکی از دلایل عمده آن می تواند میزان آلودگی کمی باشد که در این فرآورده ها چکیده کامل
در این بررسی مطالعات انجام یافته در زمینه آلودگی گوشت و فرآورده های آن در ایران جمع آوری شده و مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است. در ارتباط با باسیلوس سرئوس کار تحقیقاتی بسیار کمی انجام گرفته است. یکی از دلایل عمده آن می تواند میزان آلودگی کمی باشد که در این فرآورده ها دیده می شود. در مورد بروسلا نیز همین طور، زیرا در عضلات دام های کشتاری به ندرت مشاهده شد و انتقال بیماری از راه خوردن گوشت خطر آفرین نمی باشد. در مورد کمپیلو باکتر ژوژنی اکثر تحقیقات، بدون هدف مشخصی انجام پذیرفته است و گوشت مرغ بیشترین میزان آلودگی را دارا می باشد. کلستریدیوم پرفرینجنس مهمترین عامل آلودگی در ماهی و فرآورده های آن و هم چنین گوشت های کنسرو شده می باشد. در زمینه اشریشیا کلی کارهای تحقیقاتی نسبتاً زیادی انجام پذیرفته است. مطالعات نشان می دهند که هر چه قطعات گوشت بزرگتر باشند میزان آلودگی کمتر می باشد. بیشترین آلودگی در گوشت های چرخ شده مشاهده شده است. در سوسیس و کالباس معمولاً آلودگی به صورت ثانویه و پس از تولید ایجاد می شود. در سال های گذشته میزان آلودگی به اشریشیا کلی به مراتب بیشتر از امروز بوده است. این مطلب نشان دهنده بهبود وضعیت بهداشت در کشتارگاه ها و کارخانه های صنایع گوشت می باشد. در مورد لیستریا تحقیقات محدودی در ایران انجام گرفته است. نتایج نشان می دهند که گوشت و فرآوردههای آن کما بیش آلودگی به لیستریا مونوسیتوژنز دارند. مهمترین مورد در ارتباط با پیشگیری، دقت در بازرسی قبل از کشتار و حذف دام های بیمار می باشد. در مورد آلودگی های سالمونلایی، اکثر آلودگی ها به صورت ثانویه بودند و آلودگی های اولیه ناشی از سالمونلوز در دام کشتار شده کمتر دیده می شود. از آنجا که وجود این میکروارگانیسم در غذای انسان بسیار خطرناک بوده و از نظر اپیدمیولوژیک حائز اهمیت می باشد، به ویژه هنگام واردات گوشت بایستی کنترل بهداشتی با دقت زیادی انجام پذیرد. در زمینه استافیلوکوک بیماری زا نیز کارهای تحقیقاتی نسبتاً زیادی انجام گرفته است. از تحقیقات چنین بر می آید که بیشتر آلودگی های استافیلوکوکی مربوط به کباب کوبیده و طی فصول گرم سال بوده است.
پرونده مقاله
در این مطالعه وضعیت آلودگی شیر و فرآوردهای آن به باکتریهای بیماریزا در ایران مورد مطالعه قرار گرفته است. در مواردی بررسیهای مقطعی نسبتاً زیادی انجام گرفته است اما در مورد برخی از باکتریهای بیماریزا یا اصلاً مطالعهای وجود ندارد یا بررسیها کافی نیست. این در حالی اس چکیده کامل
در این مطالعه وضعیت آلودگی شیر و فرآوردهای آن به باکتریهای بیماریزا در ایران مورد مطالعه قرار گرفته است. در مواردی بررسیهای مقطعی نسبتاً زیادی انجام گرفته است اما در مورد برخی از باکتریهای بیماریزا یا اصلاً مطالعهای وجود ندارد یا بررسیها کافی نیست. این در حالی است که لازمه مطالعات اپیدمیولوژیک و تجربی وجود اطلاعاتی است که از بررسیهای مقطعی حاصل میشود. به طور کلی میتوان گفت آلودگی شیر به باکتریهای بیماریزا در کشور به مرور زمان و در اثر به کارگیری روشهای مناسب تولید و آگاهی تولیدکنندکان در حال کاهش بوده است ولی از طرفی استفاده از روشهای نوین تشخیص و جستجوی باکتریها موجب تشخیص دقیقتر و در نتیجه بیشتر باکتریها گردیده است. لذا استمرار منظم بررسیهای مقطعی همراه با بکارگیری روشهای دقیق، حساس و مناسب نمونهبرداری و جستجو و شمارش باکتریها ضرورتی است که صرفنظر از آگاهی به وضعیت شیر و فرآوردههای آن از نظر آلودگی به باکتریهای عامل بیماری بتوان تدابیر مؤثری در جهت پیشگیری، کاهش یا عدم آلودگی اتخاذ نمود.
پرونده مقاله
هدف از مطالعه حاضر، تعیین اثر اسانس آویشن شیرازی بر روی رشد باکتری E.coli O157:H7درگوشت چرخکرده متأثر از غلظتهای مختلف (صفر، 005/0، 015/0 و03/0 درصد) آویشن شیرازی در درجه حرارتهای 4 و10 درجه سلسیوس در مدت 14 روز است. در همه غلظتهای فوق خواص حسی قابلقبولی مشاهده گرد چکیده کامل
هدف از مطالعه حاضر، تعیین اثر اسانس آویشن شیرازی بر روی رشد باکتری E.coli O157:H7درگوشت چرخکرده متأثر از غلظتهای مختلف (صفر، 005/0، 015/0 و03/0 درصد) آویشن شیرازی در درجه حرارتهای 4 و10 درجه سلسیوس در مدت 14 روز است. در همه غلظتهای فوق خواص حسی قابلقبولی مشاهده گردید. در غلظت 03/0 درصد اثر ضدباکتریایی قوی مشاهده گردید. ضریب همبستگی غلظت اسانس آویشن شیرازی با لگاریتم تعداد باکتری مورد مطالعه در دماهای 4 و10 درجه سلسیوس بهترتیب 701/0– و 599/0 – بود، که نشان میدهد با افزایش غلظت اسانس، میزان رشد باکتری در طی دوره نگهداری کاهش مییابد و از نظر آماری اثر اسانس بر روی رشد باکتری معنیدار بود (01/0> p). یافتههای این مطالعه نشاندهنده این است که جمعیت باکتری E.coli O157:H7 در گوشت چرخکرده تیمارشده با غلظتهای مختلف اسانس آویشن شیرازی نگهداریشده در دمای 4 درجه سانتیگراد کاهش بیشتری نسبت به نمونههای نگهداریشده در دمای 10 درجه سانتیگراد (دمای یخچالی نامناسب) داشتند که این مسأله نشاندهنده نقش مفید نگهداری در شرایط سرد میباشد.
پرونده مقاله
این بررسی گذشتهنگر، خلاصه ای از مطالعات آلودگی باکتریایی انواع آبزیان در ایران می باشد. مطالعات منتشر شده بیشتر در طول سال های 1378 تا1391 بوده است. باکتری های جدا شده، شامل کلستریدیوم بوتولینوم، کلستریدیوم پرفرنجنس، اشریشیا کولای، لیستریا مونوسیتوژنز، سالمونلا، شیگلا، چکیده کامل
این بررسی گذشتهنگر، خلاصه ای از مطالعات آلودگی باکتریایی انواع آبزیان در ایران می باشد. مطالعات منتشر شده بیشتر در طول سال های 1378 تا1391 بوده است. باکتری های جدا شده، شامل کلستریدیوم بوتولینوم، کلستریدیوم پرفرنجنس، اشریشیا کولای، لیستریا مونوسیتوژنز، سالمونلا، شیگلا، استافیلوکوکوس اورئوس و ویبریو پاراهمولیتیکوس می باشد. بررسی ها نشان می دهند تیپ E کلستریدیوم بوتولینوم شایعترین تیپ کلستریدیم در ماهیان دریائی بوده و غذاهای خانگی وکارگاهی مسئول اکثر مسمومیت ها میباشند. حضور کلیفرمها و اشریشیا در آبزیان می تواند به علت آلودگی محیط زیست باشد. حضور آنها در غذاهای دریائی فرآیند شده نیز می تواند به علت آلودگی آب ، دستکاری ماهی و آلودگی در هنگام فرآیند سازی باشد. لیستریا مونوسیتوژنز از انواع آبزیان تازه، منجمد و فرآیند شده جدا شده است. آبزیان ممکن است هنگام فرآوری به این ارگانیسم آلوده شوند. این ارگانیسم سرماگرا میتواند در حرارت یخچال رشد کرده و در غذاهای فرآوری شده افزایش یابد. دمای دود سرد (30-20 درجه سلسیوس) باعث از بین بردن لیستریا نمی شود. آلودگی زیاد آب و آبزیان به سالمونلا به علت عدم رعایت بهداشت محیط زیست و همچنین شرایط جغرافیائی محیط است. استفاده از کود کومپوست در مزارع پرورش آبزیان می تواند منجر به آلودگی سالمونلائی شود. جریان فاضلاب به آبگیرها و محل پرورش آبزیان نیز عامل آلودگی است. استافیلوکوکوس ارگانیسم تیپیک محل زندگی آبزیان نبوده و در هنگام فرآیندسازی یا تماس های بعدی و به صورت ثانویه وارد محصول غذائی دریایی می گردد. وجود گونه های ویبریو در نواحی ساحلی معمول است. ویبریوها خصوصاً در آب های گرم فراوان بوده و در فصل تابستان نیز در نواحی معتدل یافت می شوند. گونه های ویبریو همچنین آلوده کننده طبیعی آب های شور نواحی گرمسیری بوده و می توانند در ماهی های پرورشی در این گونه مناطق حضورداشته باشند. به طور کلی موارد شیوع ویبریوز مربوط به مصرف محصول نیمپز، یا محصولی است که بعد از فرآیند حرارتی آلوده شده باشد.
پرونده مقاله
آنتیبیوتیکها به گروهی از داروها تعلق دارند که به داروهای ضدمیکربی موسومند و پنیسیلین، تتراسایکلین و آموکسی سیلین از جمله آنها هستند. این داروها برای حذف یا مهار رشد باکتریها مورد استفاده قرار میگیرند بدون اینکه زیان قابلتوجهی به سلامت میزبان وارد آورند. زمانی که چکیده کامل
آنتیبیوتیکها به گروهی از داروها تعلق دارند که به داروهای ضدمیکربی موسومند و پنیسیلین، تتراسایکلین و آموکسی سیلین از جمله آنها هستند. این داروها برای حذف یا مهار رشد باکتریها مورد استفاده قرار میگیرند بدون اینکه زیان قابلتوجهی به سلامت میزبان وارد آورند. زمانی که دارو بهصورت تزریقی، موضعی یا خوراکی به انسان یا حیوان تجویز میشود مقداری از آن در بدن تجمع می یابد که به آن باقیمانده آنتیبیوتیک گفته میشود. این باقیمانده در خون، بافتهای عضلانی و مایعات بدن نظیر شیر قابلتشخیص است و در صورت مصرف شیر حیوانی که مورد تجویز آنتیبیوتیک قرار گرفته است باقیمانده آنتیبیوتیک موجود در شیر میتواند برای مصرفکننده و صنایع تخمیری شیر زیانآور باشد. اولین مطالعه در مورد وجود باقیمانده آنتیبیوتیکها در شیر در سال 1341 در کشور صورت گرفت و نتایج بررسیهای بعد از آن نشان میدهد که روند آلودگی شیر به باقیمانده این داروها در طول چهار دهه یک روند افزایشی در کشور بوده است. با توجه به مخاطرات وجود باقیمانده آنتیبیوتیک در شیر چنین بهنظر میرسد که وجود یک استراتژی مؤثر و کارا که دربرگیرنده ابعاد گوناگون این امر، یعنی مقامات کنترلکننده، دامدار و صنایع شیر باشد از ضروریات بهداشت همگانی است.
پرونده مقاله
در این مطالعه وضعیت آلودگی گوشت مرغ و تخممرغ به باکتری های بیماریزا در ایران و طی دوره زمانی بیش از سه دهه مورد بررسی قرار گرفته است. از آنجایی که ارزیابی بهداشتی این دو فرآورده به لحاظ مصرف بسیار بالا (در نتیجه احتمال زیادتر وقوع مشکلات بهداشتی همچون مسمومیت های سالم چکیده کامل
در این مطالعه وضعیت آلودگی گوشت مرغ و تخممرغ به باکتری های بیماریزا در ایران و طی دوره زمانی بیش از سه دهه مورد بررسی قرار گرفته است. از آنجایی که ارزیابی بهداشتی این دو فرآورده به لحاظ مصرف بسیار بالا (در نتیجه احتمال زیادتر وقوع مشکلات بهداشتی همچون مسمومیت های سالمونلایی) از اهمیت ویژه ای برخوردار است اهتمام ویژهای مبذول گشته است. گزارشها نشان میدهند اکثر آلودگی های باکتریایی نظیر کمپیلوباکترها، استافیلوکوکوس ها و سالمونلاها در کشتارگاهای طیور سراسر کشور وجود دارند. به نظر می رسد این نوع آلودگی ها بیشتر ثانویه بوده و در حین کشتار و یا در مراحل بعدی آن به وقوع میپیوندند. در مورد تخممرغ نیز با وجود گزارش هایی از آلودگی به باکتری هایی چون استرپتوکوکوس، استافیلوکوکوس و یا اشریشیا کولای، از آنجا که این منبع غذایی یکی از راه های انتقال سالمونلا می باشد، بیشترین مطالعه روی این باکتری متمرکز گشته است. بر اساس این مطالعات بیشترین موارد آلودگی سالمونلاها در تخممرغ های بومی و در ناحیه پوسته تخم مرغ گزارش شده است. در ضمن آلودگی به کمپیلوباکتر در نمونههای تخم مرغ مشاهده نشد و درصد آلودگی به سایر باکتری ها نیز بسیار کم ارزیابی گردید. به نظر می رسد به لحاظ سهم بالای این دو فرآورده در سبد غذایی جامعه مقادیر کم آلودگی نیز از اهمیت بالایی برخوردار هستند. اعمال نظارت های بهداشتی، آموزش و آگاهی دادن به تولیدکنندگان در زنجیره تولید می تواند در کاهش میزان وقوع آلودگی مؤثر باشد.
پرونده مقاله