هدف: ارائه آموزشهای اثربخش به بهبود ارتقای عملکرد کارآفرینی نیروی انسانی یاری می رساند. مطالعه حاضر به دنبال تحلیل اثربخشی آموزش کارآفرینی در صنایع تولیدی است، که یا استفاده از مدلیابی معادلات ساختاری مورد بررسی قرار می گیرد.
روش پژوهش: روش تحقیق حاضر توصیفی (غیر آزما چکیده کامل
هدف: ارائه آموزشهای اثربخش به بهبود ارتقای عملکرد کارآفرینی نیروی انسانی یاری می رساند. مطالعه حاضر به دنبال تحلیل اثربخشی آموزش کارآفرینی در صنایع تولیدی است، که یا استفاده از مدلیابی معادلات ساختاری مورد بررسی قرار می گیرد.
روش پژوهش: روش تحقیق حاضر توصیفی (غیر آزمایشی) و طرح تحقیق همبستگی معادلات ساختاری با استفاده از روش حداقل مربعات جزئی است. جامعهی آماری تحقیق شامل مدیران و کارشناسان صنایع تولیدی در شهر تهران میباشد، که در دوره های آموزش کارآفرینی شرکت داشته اند. تعداد جامعهی آماری تحقیق شامل 5691 نفر تشکیل میدهند. تعداد نمونهی آماری تحقیق بر اساس فرمول کوکران شامل 384 نفر از مدیران و کارشناسان صنایع تولیدی میباشد. از روش نمونهگیری تصادفی طبقهای جهت انتخاب نمونه آماری استفاده شده است.
یافته ها: یافتههای تحقیق نشان داد که طراحی برنامه آموزشی، نیازسنجی آموزشی، آمادگی یادگیرنده، تقویت مهارتهای، زمینهسازی و تقویت ارتباطات اجتماعی بر اثربخشی آموزش کارآفرینی تأثیر معنی دار دارد. همچنین در نهایت مدل تحقیق منجر به پیامدهای افزایش خلاقیت فردی، افزایش بهره وری و جرات ریسکپذیری میشود. یافته ها نشان داد که مدل آزمون شده قادر هست میزان (0/613) از اثربخشی آموزش کارآفرینی را پیش بینی کند و همچنین در پژوهش حاضر برای الگوی آزمون شده شاخص برازش مطلق (GOF) 0/41 بهدست آمد که مقدار بهدست آمده برای این شاخص برازش نشانگر برازش مناسب الگوی آزمون شده است.
نتیجه گیری: نتایج بررسی مقادیر واریانس استخراج شده متغیرهای پنهان اثربخشی آموزش کارآفرینی در صنایع تولیدی پژوهش نشان داد که روایی همگرای ابزارهای اندازه گیری با استفاده از شاخص میانگین واریانس استخراج شده، تأیید شد و مدل مقبول و قابل تعمیمی بود.
پرونده مقاله