از نگرانیهای رو به رشد چند دهه اخیر در زمینه آلودگی محیطزیست، ایجاد مقاومت دارویی در انسان بهعلت مصرف آنتیبیوتیکها میباشد. هدف از انجام این پژوهش سنتز ذرات پلیمر قالب مولکولی جهت حذف آنتیبیوتیک اکسیتتراسایکلین از نمونههای آبی و بیولوژیکی (نمونه شیر) به روش غیرک چکیده کامل
از نگرانیهای رو به رشد چند دهه اخیر در زمینه آلودگی محیطزیست، ایجاد مقاومت دارویی در انسان بهعلت مصرف آنتیبیوتیکها میباشد. هدف از انجام این پژوهش سنتز ذرات پلیمر قالب مولکولی جهت حذف آنتیبیوتیک اکسیتتراسایکلین از نمونههای آبی و بیولوژیکی (نمونه شیر) به روش غیرکووالانسی میباشد. تأثیر عوامل محیطی نظیر pH محلول (10-2)، زمان تماس (120-5 دقیقه) و مقدار ذرات پلیمر قالب مولکولی (1- 1/0گرم بر لیتر) در بهینهسازی شرایط حذف مورد بررسی قرار گرفت. ذرات پلیمری سنتز شده با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی و جذب و واجذب گاز نیتروژن شناسایی شدند. نتایج نشان داد که راندمان حذف در شرایط خنثی حداکثر بوده و با افزایش مقدار ذرات پلیمری راندمان حذف نیز افزایش مییابد. بهترین شرایط حذف اکسیتتراسایکلین در 5/6= pH، زمان 90 دقیقه و حداکثر ظرفیت جذب 280 میلیگرم برگرم تعیین شد. کارایی پلیمر سنتز شده در حذف اکسیتتراسایکلین از نمونه شیر مورد ارزیابی قرار گرفت. عملکرد ذرات پلیمری در حذف آنتیبیوتیک در نمونههای شیر تهیه شده از دامداری نشان داد که این نوع جاذبها میتوانند به کاهش مؤثر بقایای آلودگیهای دارویی در نمونههای لبنی کمک کنند.
پرونده مقاله
حضور مقادیر کم ترشری بوتیل هیدروکینون یا محصول متابولیتی آن، تترا بوتیل بنزوکینون (TBQ)، بهدلیل تمایل زیاد به گروههای تیولدار پروتئینها یا دیواره سلولها ممکن است مانع تکثیر سلولی و بروز ناهنجاریهای بیولوژیک شوند. هدف از این پژوهش ساخت یک نانوحسگر الکتروشیمیایی بر چکیده کامل
حضور مقادیر کم ترشری بوتیل هیدروکینون یا محصول متابولیتی آن، تترا بوتیل بنزوکینون (TBQ)، بهدلیل تمایل زیاد به گروههای تیولدار پروتئینها یا دیواره سلولها ممکن است مانع تکثیر سلولی و بروز ناهنجاریهای بیولوژیک شوند. هدف از این پژوهش ساخت یک نانوحسگر الکتروشیمیایی برپایه پلیمر قالب مولکولی برای شناسایی TBQ در نمونههای روغن خوراکی میباشد. این مطالعه از نوع متدولوژیک بوده و جامعه آماری شامل نمونههای روغن خوارکی حاوی TBQ است. تأثیر عوامل مختلف نظیر مقدار پلیمر قالب مولکولی و نانولولههای کربنی در ساخت الکترود کربن سرامیکی اصلاح شده و همچنین pH محلول پیش تغلیظ و زمان اقامت نانوحسگر تهیه شده در محلول پیش تغلیظ بر میزان جریان حاصل از اکسایش TBQ براساس روش سطح پاسخ بهینهسازی شد. برای تعیین مقدار TBQ موجود در نمونههای روغن از روش ولتامتری پالس تفاضلی استفاده شده است. مورفولوژی پلیمرهای قالب مولکولی و حسگر تهیه شده با میکروسکوپ الکترونی روبشی تشریح شد. شرایط بهینه برای جداسازی و اندازهگیری TBQ در روغن خوراکی شامل 10 میلیگرم نانولوله کربنی چند دیواره، 30 میلیگرم پلیمر قالب مولکولی برای تهیه الکترود کربن سرامیکی اصلاح شده بهعنوان نانوحسگر و مدت زمان 8 دقیقه در محلول حاوی بافر فسفات 1/0 مولار با 0/10=pH حاصل گردید. روش پیشنهادی قادر به شناسایی TBQ در نمونههای روغن در محدوده غلظتی 680-6 نانومولار با حد تشخیص 1/3 نانومولار میباشد. بر اساس نتایج بهدست آمده، روش پیشنهادی مبتنی بر حسگر تهیه شده میتواند بهعنوان ابزاری مناسب جهت اندازهگیری TBQ در نمونههای روغن خوراکی در صنایع و آزمایشگاههای تخصصی بهکار برده شود.
پرونده مقاله