در میان آلاینده های زیست محیطی، فلزات سنگین از جمله خطرناک ترین آلاینده ها هستند که دارای اثرات زیستمحیطی عمده ای می باشند. پژوهش حاضر با هدف تعیین فلزات سنگین سرب و قلع در عسل‎های تصفیه شده، تصفیه نشده و موم‎دار استان زنجان در سال 1394 انجام گرفت. در این پژ چکیده کامل
در میان آلاینده های زیست محیطی، فلزات سنگین از جمله خطرناک ترین آلاینده ها هستند که دارای اثرات زیستمحیطی عمده ای می باشند. پژوهش حاضر با هدف تعیین فلزات سنگین سرب و قلع در عسل‎های تصفیه شده، تصفیه نشده و موم‎دار استان زنجان در سال 1394 انجام گرفت. در این پژوهش، تعداد 30 نمونه عسل از استان زنجان بهصورت تصادفی از عسل های عرضه شده در بازار جمع آوری گردید. بهمنظور تشخیص آلودگی به سرب در نمونههای عسل از دستگاه جذب اتمی کوره گرافیتی و به منظور تشخیص آلودگی به قلع از دستگاه جذب اتمی با شعله بر مبنای روش خاکسترسازی استفاده شد. نتایج نشان داد، بیشینه میانگین سرب و قلع بهترتیب ppb 116 و ppm 27/221 مربوط به عسل موم دار بود. مهمترین دلیل آلودگی این عسل ها به سرب، وجود کارخانه سرب و روی در استان زنجان و وجود قلع در عسل موم دار بهدلیل شکل نگهداری آن که در قوطی های حلبی (قلع اندود) می باشد. همچنین مقایسه میانگین میزان فلزات سنگین عسل با استانداردهای سازمان جهانی بهداشت نیز بیانگر آن بود که میزان فلزات سنگین سرب در سه نوع عسل، کمتر از حد استاندارد (ppb 220) و میزان فلز قلع در عسل‎های تصفیه نشده و تصفیه شده، کمتر از حد استاندارد و در عسل موم‎دار نزدیک به میزان استاندارد (ppm 250) بود. بنابراین موم دار بودن عسل روی میزان سرب و قلع آن تأثیر داشته است. نتایج بهدست آمده نشان داد مصرف عسل های مورد آزمون استان زنجان برای سلامت عمومی خطری ندارد.
پرونده مقاله
امروزه تحقیقات زیادی در مورد جایگزینی نگهدارندههای شیمیایی با ترکیبات طبیعی در حال انجام است که اسانسهای گیاهی از جمله این مواد هستند. در این تحقیق اسانس گلپر در سطوح صفر (نمونه کنترل)، 100، 250، 500 و 1000 میکرولیتر بر لیتر به نمونههای دوغ حرارت دیده اضافه و بعد از چکیده کامل
امروزه تحقیقات زیادی در مورد جایگزینی نگهدارندههای شیمیایی با ترکیبات طبیعی در حال انجام است که اسانسهای گیاهی از جمله این مواد هستند. در این تحقیق اسانس گلپر در سطوح صفر (نمونه کنترل)، 100، 250، 500 و 1000 میکرولیتر بر لیتر به نمونههای دوغ حرارت دیده اضافه و بعد از بستهبندی بهمدت 40 روز در یخچال نگهداری شدند. سپس تحت آزمونهای میکروبی (شمارش کپکها و مخمرها، باکتریهای آغازگر و کلی فرمها)، شیمیایی (اسیدیته، pH، درصد چربی، درصد ماده خشک بدون چربی) و حسی (عطر و طعم) قرار گرفتند. طبق نتایج مطالعه، افزایش غلظت اسانس موجب کاهش جمعیت کپک و مخمر دوغ شد اما اثر اسانس گلپر بر شمار باکتریهای آغازگر معنیدار نبود. طی زمان نگهداری، شمار باکتریهای آغازگر تا روز دهم افزایش و در ادامه کاهش یافت. در طول زمان نگهداری، اسیدیته و pH نمونهها بهترتیب افزایش و کاهش یافت، ولی نوع تیمار بر روی مقادیر اسیدیته و pH نمونهها تأثیر معنیداری نداشت. تأثیر اسانس گلپر و زمان نگهداری بر درصد چربی و درصد ماده خشک بدون چربی نمونههای دوغ معنیدار نبود. بررسی ویژگیهای حسی نشان داد که نمونههای دارای اسانس از نظر عطر و طعم، اختلاف معنیداری با نمونه کنترل داشتند (05/0p<) و نمونههای دارای ml/l 250 اسانس، بیشترین امتیاز را کسب کردند. با توجه به نتایج بهدست آمده اسانس گلپر میتواند بهطور کارآمدی در فرمولاسیون دوغ بهعنوان یک عامل نگهدارنده و طعم دهنده استفاده گردد.
پرونده مقاله