هدف از این مطالعه، تعیین تأثیر نایسین (250 واحد بین المللی بر گرم)، کیتوزان (1 درصد)، عصاره زولنگ (1 درصد)، ترکیب هر سه ماده ذکر شده و تیمار نمک (5/1 درصد) بر ویژگی های کیفی و حسی تخم ماهی قزل آلای رنگین کمان طی 60 روز نگه داری در یخچال (1±4 درجه سلسیوس) بود. میز چکیده کامل
هدف از این مطالعه، تعیین تأثیر نایسین (250 واحد بین المللی بر گرم)، کیتوزان (1 درصد)، عصاره زولنگ (1 درصد)، ترکیب هر سه ماده ذکر شده و تیمار نمک (5/1 درصد) بر ویژگی های کیفی و حسی تخم ماهی قزل آلای رنگین کمان طی 60 روز نگه داری در یخچال (1±4 درجه سلسیوس) بود. میزان چربی، خاکستر، رطوبت، pH، بازهای نیتروژنی فرار، میزان اکسیداسیون ثانویه، اندازه گیری و شمارش باکتریهای مزوفیل هوازی، سرما دوست، کپک و مخمر در روز های 0، 15، 30، 45 و60 انجام گردید. نمونه ها مورد ارزیابی حسی قرار گرفتند. نتایج نشان دادند که پس از 45 روز نگه داری کیتوزان و تیمار ترکیبی، تأثیر معنی داری در کاهش میزان میکروارگانیسم های مورد بررسی داشتند. میزان TVN نیز با گذشت زمان بهطور معنی داری (05/0≥p) افزایش یافت، با این تفاوت که در تیمار های کیتوزان و ترکیب تا روز 45 نگه داری، تغییر معنی داری مشاهده نشد. با توجه به ارزیابی حسی، تفاوت بین دو تیمار کیتوزان و ترکیبی تا روز 45 معنی دار نبود. براساس نتایج آنالیز های شیمیایی و میکروبی، تیمار های شاهد، نمک، نایسین و زولنگ در روز های بین 0 تا 15 غیر قابل مصرف شدند. بدین ترتیب می توان نتیجه گرفت که استفاده از کیتوزان ماندگاری و خواص حسی تخم ماهی را به طور مؤثری بهبود بخشید.
پرونده مقاله
هدف این مطالعه بررسی اثرات نمکسود کردن تخم ماهی قزلآلای رنگینکمان (Onchorhynchus mykiss)با نمک خالص و مخلوط (5/3، 5/4 و 5/5 درصد) بر روی کیفیت و مدت ماندگاری این محصول بود. میزان بازهای نیتروژنی فرار (TVBN)، اکسیداسیون چربی (TBA) و ترکیبات تقریبی نمونهها در طی دو ما چکیده کامل
هدف این مطالعه بررسی اثرات نمکسود کردن تخم ماهی قزلآلای رنگینکمان (Onchorhynchus mykiss)با نمک خالص و مخلوط (5/3، 5/4 و 5/5 درصد) بر روی کیفیت و مدت ماندگاری این محصول بود. میزان بازهای نیتروژنی فرار (TVBN)، اکسیداسیون چربی (TBA) و ترکیبات تقریبی نمونهها در طی دو ماه مورد بررسی قرار گرفتند. عملآوری تخم سبب تغییر تقریبی ترکیبات نمونه ها در طی زمان گردید. در مقایسه با نمونه شاهد، تخم نمکسود شده دارای میزان بالاتری از محصولات حاصل از اکسیداسیون و مقادیر کمتر از بازهای نیتروژنی فرار بود. بیشترین میزان بازهای نیتروژنی فرار در تیمارهای نمک سود شده با نمک خالص مشاهده گردید، این میزان حدود 43/43 میلیگرم در 100 گرم نمونه بود. میزان pH، جذب نمک و بازهای نیتروژنی و اکسیداسیون در طی نگهداری افزایش معنیداری داشتند (05/0>p). با افزایش غلظت نمک از 5/3 به 5/4 و 5/5 درصد نمک مقدار اکسیداسیون و رطوبت و پروتئین افزایش و میزان بازهای نیتروژنی و pH کاهش یافت. بهطور کلی افزودن نمک مخلوط به عنوان یک نگهدارنده سبب کاهش مقدار pH گردید و تأثیر قابلتوجهی در حفظ کیفیت تخم نمک سود شده داشت.
پرونده مقاله