Degradation

دسترسی آزاد مقاله

1 - Degradation of bromophenol blue molecule during argon plasma jet irradiation
Ziba Matinzadeh Farhad Shahgoli Hamed Abbasi Mahmood Ghoranneviss Mohammad Kazem Salem

10.1007/s40094-017-0251-2

AbstractThe aim of this paper is to study degradation of a bromophenol blue molecule (C19H10Br4O5S) using direct irradiation of cold atmospheric argon plasma jet. The pH of the bromophenol blue solution has been measured as well as its absorbance spectra and conductivit چکیده کامل

AbstractThe aim of this paper is to study degradation of a bromophenol blue molecule (C19H10Br4O5S) using direct irradiation of cold atmospheric argon plasma jet. The pH of the bromophenol blue solution has been measured as well as its absorbance spectra and conductivity before and after the irradiation of non-thermal plasma jet in various time durations. The results indicated that the lengths of conjugated systems in the molecular structure of bromophenol blue decreased, and that the bromophenol blue solution was decolorized as a result of the decomposition of bromophenol blue. This result shows that non-thermal plasma jet irradiation is capable of decomposing, and can also be used for water purification. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

2 - Estimation of photo-degradation of dielectrics surrounding the narrow channel due to PD activity
Alireza A. Ganjovi

10.1007/s40094-014-0144-6

AbstractPartial discharge (PD) taking place within narrow channels produces a large number of charged particles, causing degradation of the polymer. Additionally, PD pulses also produce UV photons due to decay of excited states (radiative states) in air. These may have چکیده کامل

AbstractPartial discharge (PD) taking place within narrow channels produces a large number of charged particles, causing degradation of the polymer. Additionally, PD pulses also produce UV photons due to decay of excited states (radiative states) in air. These may have enough energy to break C–C bonds and thereby add to the degradation of the dielectrics surrounding the narrow channel. In this paper, a radiation transport (RT) model has been developed and integrated with a Particle-in-Cell/Monte Carlo collision (PIC-MCC) model to study the behavior of excited (radiative) states of air within discharge in the narrow channel. The radiative state atoms are described by a fluid model combined with the Holstein–Biberman equation. This model has the ablation to follow the spatial evolution of the radiative excited-state density throughout narrow channel. The effect of applied electric field, narrow channel dimensions, gas pressure on the extent of degradation of dielectrics surrounding the narrow channel is studied. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

3 - تاثیر جهانی شدن ارتباطات بر گرایش شهروندان به حفظ محیط زیست مورد تجربی ساکنین شهر تهران
مریم رضایی سید یعقوب موسوی

با افزایش آلودگی های محیطی و تخریب فزاینده زیست بوم توجه و نگرانی جامعه ها متوجه علل، پیامدها و نیز راه های کاهش آن شده است. عوامل مختلفی در کاهش شرایط تهدید کننده فوق دخالت دارند.پژوهش حاضر با تاکید بر نقش رسانه ها و جهانی شدن ارتباطات به مطالعه گرایش به حفظ و حراست از چکیده کامل

با افزایش آلودگی های محیطی و تخریب فزاینده زیست بوم توجه و نگرانی جامعه ها متوجه علل، پیامدها و نیز راه های کاهش آن شده است. عوامل مختلفی در کاهش شرایط تهدید کننده فوق دخالت دارند.پژوهش حاضر با تاکید بر نقش رسانه ها و جهانی شدن ارتباطات به مطالعه گرایش به حفظ و حراست از محیط زیست در بین شهروندان ساکن درشهر تهران میپردازد. روش مطالعه در این بررسی از نوع پیمایش است. تعداد 277نفر از ساکنین شهر تهران در سه منطقه یک، پنج و چهارده شهری انتخاب شدند.برای تحلیل داده های به دست امده از آزمون تحلیل همبستگی و رگرسیون چند متغیره استفاده شده است. یافته های آزمون تحلیل همبستگی نشان می دهدکه بین جهانی شدن ارتباطات و گرایش به حفظ محیط زیست رابطه مثبت و معنادار وجود دارد.در مورد گرایش به حفظ محیط زیست یافته های پژوهش حاکی از این هستندکه گرایش افراد مورد بررسی که در سه سطح شناختی، عاطفی و رفتاری(در دو بعد مداخله ای و مشارکت) مورد سنجش قرار گرفتهاست، به تبع افزایش بهرهمندی از ارتباطات جهانی میزان گرایش افراد به حفظ محیط زیست افزایش می یابد.این تحلیل های زیست محیطی موجب افزایش توجه عموم مردم می شود.در هرصورت ممکن حساسیت افکار عمومی به وسیله رسانه ها و ارتباطات برانگیخته میشود.به نظر می رسد تجزیه و تحلیل های رسانه ای از محیط زیست نقش اساسی حکمرانی مطلوب زیست محیطی بر عهده دارد از همین رو عقلاتی ترین کار این است که برای نگهداری از منابع و محیط زیست به رسانه ها و ارتباطات بهاداده شود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

4 - تأثیر جهانی‌شدن ارتباطات بر گرایش شهروندان به حفظ محیط زیست (مورد تجربی ساکنین شهر تهران)
مریم رضایی سید یعقوب موسوی

با افزایش آلودگی‌های محیطی و تخریب فزاینده زیست‌بوم توجه و نگرانی جامعه‌ها متوجه علل، پیامدها و نیز راه‌های کاهش آن شده است. عوامل مختلفی در کاهش شرایط تهدید کننده فوق دخالت دارند. پژوهش حاضر با تأکید بر نقش رسانه‌ها و جهانی‌شدن ارتباطات به مطالعه گرایش به حفظ و حراست ا چکیده کامل

با افزایش آلودگی‌های محیطی و تخریب فزاینده زیست‌بوم توجه و نگرانی جامعه‌ها متوجه علل، پیامدها و نیز راه‌های کاهش آن شده است. عوامل مختلفی در کاهش شرایط تهدید کننده فوق دخالت دارند. پژوهش حاضر با تأکید بر نقش رسانه‌ها و جهانی‌شدن ارتباطات به مطالعه گرایش به حفظ و حراست از محیط‌زیست در بین شهروندان ساکن در شهر تهران می‌پردازد. روش مطالعه در این بررسی از نوع پیمایش است. تعداد 277 نفر از ساکنین شهر تهران در سه منطقه یک، پنج و چهارده شهری انتخاب شدند. برای تحلیل داده‌های به‌دست‌آمده از آزمون تحلیل همبستگی و رگرسیون چند متغیره استفاده‌شده است. یافته‌های آزمون تحلیل همبستگی نشان می‌دهد که بین جهانی‌شدن ارتباطات و گرایش به حفظ محیط‌زیست رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

5 - Photocatalytic Degradation of an Anionic Surfactant by Tio2 Nanoparticle under UV Radiation in Aqueous Solutions
Zeinab Yaghoubi Bazkiaei Masoud Giahi

In this paper the photocatalytic degradation of the anionic surfactant, linear alkylbenzene sulfonicacid (LABSA) was investigated using UV radiation in the presence of TiO2. Our findingsdemonstrate that various parameters exert their individual influence on the photocat چکیده کامل

In this paper the photocatalytic degradation of the anionic surfactant, linear alkylbenzene sulfonicacid (LABSA) was investigated using UV radiation in the presence of TiO2. Our findingsdemonstrate that various parameters exert their individual influence on the photocatalytic degradationof surfactant in wastewaters. The mentioned parameters have been categorized as follow: the initialpH of the solution to be degraded, the impacts of oxidizing agents on photocatalytic degradation,amount of TiO2, initial concentration of pollutant and irradiation time. The optimal degradationconditions of LABSA are: 200 mg/L TiO2, pH 6.0, 1mM K2S2O8 and concentration of LABSA 20mg/L. Finally, about 96.14% of LABSA was removed by irradiation in 150 min. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

6 - Photocatalytic degradation of Lidocaine HCl using CuO/ZnO nanoparticles
N. Badalpoor M. Giahi S. Habibi

In this paper, the photocatalytic degradation of Lidocaine HCl, an anesthetic was investigated inaqueous solution using CuO/ZnO as a photocatalyst. The degradation was studied under differentconditions including the amount of the photocatalyst, irradiation time, initial چکیده کامل

In this paper, the photocatalytic degradation of Lidocaine HCl, an anesthetic was investigated inaqueous solution using CuO/ZnO as a photocatalyst. The degradation was studied under differentconditions including the amount of the photocatalyst, irradiation time, initial concentration of drug,pH of the system, initial concentration, addition of oxidant on the reaction rate and anion presence.The results showed that the photocatalytic degradation of Lidocaine HCl was strongly influenced bythese parameters. The best conditions for the photocatalytic degradation of Lidocaine HCl wereobtained. The optimum amount of the photocatalyst used is 0.48 g/L. The photodegradationefficiency of Lidocaine HCl increases with the increase of the illumination time. It was found that thephotodegradation efficiency decreased with increasing the initial concentration of Lidocaine HCl.The photodegradation efficiency of Lidocaine HCl was accelerated by adding a small amount ofH2O2. The possible roles of the additives on the reactions and the possible mechanisms of effect werealso discussed. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

7 - Synthesis of TiO2 nanoparticles in pure 2-hydroxyethylammonium formate room temperature ionic liquid and investigation of its photocatalytic properties
Mohammad Khodadadi Moghaddam Fatemeh Fallah Iri Sola

TiO2 nanoparticles were synthesized by modified sol—gel method using pure room temperature ionic liquid(RTIL) 2-hydroxyethylammonium formate as a reaction medium. The structure and morphology of TiO2nanoparticles were characterized with X-ray powder diffraction (X چکیده کامل

TiO2 nanoparticles were synthesized by modified sol—gel method using pure room temperature ionic liquid(RTIL) 2-hydroxyethylammonium formate as a reaction medium. The structure and morphology of TiO2nanoparticles were characterized with X-ray powder diffraction (XRD), BET surface analysis and scanningelectron microscopy (SEM). TiO2 nanoparticles were synthesized in open and closed vessels. The TiO2nanoparticles prepared in open vessel present only anatase crystal phase after calcination at 500°C but the TiO2prepared in closed vessel presents anatase and rutile phases after calcination at 500°C. The photocatalyticefficiency decreases with increasing of ethanol and water as molecular solvent in preparation step ofnanoparticles. The degradation percent can reach over 97% at the optimal catalyst concentration (2.0 g/L) in 120minutes irradiation. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

8 - Photocatalytic Degradation of Triton X-100 by Zinc oxide Nanoparticles
Masoud Giahi Faegheh Ghanbari

In this study the application of ZnO nanoparticles to UV photocatalytic degradation of nonionic surfactantTriton X-100 in aqueous media was investigated. The affecting factors on the photodegradation such as TritonX-100 initial concentration, nanocatalyst weight, pH, te چکیده کامل

In this study the application of ZnO nanoparticles to UV photocatalytic degradation of nonionic surfactantTriton X-100 in aqueous media was investigated. The affecting factors on the photodegradation such as TritonX-100 initial concentration, nanocatalyst weight, pH, temperature and other parameters were studied anddescribed in details. The degradation rate was found to be strongly influenced by all the above parameters .Theoptimized conditions for maximum amount of degradation were also determined Results showed that thephotocatalytic degradation process using UV light as an irradiation source, and Nanoparticles of ZnO as aphotocatalyst, was applicable for the degradation of Triton X-100 in aqueous solution and wastewater samples. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

9 - Photochemical Studies on Degradation of Cetyl Pyridinium Chloride (Cationic Surfactant) in Aqueous Phase Using Different Photocatalysts
A. Moradidoost M. Giahi M. A. Bagherinia

The photocatalytic process using semiconductors with a nanostructure is one of the technologies usedfor the destructive oxidation of organic compounds such as surfactants. In this paper, thephotocatalytic degradation of Cetyl pyridinium chloride (CPC), was investigated چکیده کامل

The photocatalytic process using semiconductors with a nanostructure is one of the technologies usedfor the destructive oxidation of organic compounds such as surfactants. In this paper, thephotocatalytic degradation of Cetyl pyridinium chloride (CPC), was investigated in aqueous phaseusing various semiconductors such as titanium dioxide (Ti02), zinc oxide (ZnO), stannic oxide(Sn02). The degradation was studied under different conditions including the amount ofphotocatalyst, pH of the system, initial concentration and presence of anions. The results showed thatthe photocatalytic degradation of CPC was strongly influenced by these parameters and the bestconditions for the photocatalytic degradation of CPC were obtained. The experimental resultsindicated that maximum degradation (87%) of surfactant occurred when ZnO was used as catalyst.The photodegradation efficiency was enhanced by increasing amount of photocatalyst, and decreaseswith the increase in the initial concentration of Cetyl pyridinium chloride. Finally, the kineticsprocess was studied and the photodegradation rate of CPC was found to obey pseudo-first-orderkinetics equation represented by the Langmuir—Hinshelwood model. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

10 - photocatalytic degradation of Triton X-100 in aqueous phase with Zinc oxide as a nanoparticle under UV light irradiation
M. Giahi F. Ghanbari

The photocatalytic degradation of nonionic surfactant Triton X-100 was studied by a batch process using ZnOcommercial powders as the catalyst on irradiation with UV light and its behaviour comparatively with respect toZnO nanoparticles with diameter size 20 nm. The effe چکیده کامل

The photocatalytic degradation of nonionic surfactant Triton X-100 was studied by a batch process using ZnOcommercial powders as the catalyst on irradiation with UV light and its behaviour comparatively with respect toZnO nanoparticles with diameter size 20 nm. The effects of different conditions such as catalyst type, amount ofthe photocatalyst, pH of the system, initial concentration and electron acceptors were investigated ondegradation. The results showed that the photocatalytic degradation of Triton X-I00 was strongly influenced bythese parameters. Therefore, the best conditions for the photocatalytic degradation of Triton X-100 wereobtained. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

11 - Removal of betamethasone sodium phosphate from wastewater using zinc oxide nanoparticles
M. Giahi H. Taghavi S. Habibi Habibi R. Sariri

The photocatalytic degradation of betamethasone sodium phosphate was investigated in aqueoussuspensions of zinc oxide nanoparticular with diameter size 20 nm under a variety of conditions.Different parameters such as irradiation time, the amount catalyst (0.12-0.8 g LH) چکیده کامل

The photocatalytic degradation of betamethasone sodium phosphate was investigated in aqueoussuspensions of zinc oxide nanoparticular with diameter size 20 nm under a variety of conditions.Different parameters such as irradiation time, the amount catalyst (0.12-0.8 g LH), initialconcentration of drug (10-50 mgLjand initial pH values (ranging from 3 to II) were investigatedin the presence of various electron acceptors. It was observed that 0.44 gL-I of photocatalyst is theoptimum value for photocatalyst dosage. In the most favorite conditions, the degradationefficiency was obtained 30gL-I for betamethasone sodium phosphate. Finally, the kinetics processwas studied and the photodegradation rate of betamethasone sodium phosphate was found to obeypseudo-first-order kinetics equation represented by the Langmuir-Hinshelwood model. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

12 - Photocatalytic degradation of methyl orange and Congo red using C,N,S-tridoped SnO2 nanoparticles
Azita Nouri Ali Fakhri Arezu Nouri

In this study, the photocatalytic degradation of methyl orange and Congo red dye was investigated inaqueous solution using C,N,S-tridoped SnO2 nanoparticles as a nano photocatalyst. The degradationwas carried out under different conditions including the photocatalyst am چکیده کامل

In this study, the photocatalytic degradation of methyl orange and Congo red dye was investigated inaqueous solution using C,N,S-tridoped SnO2 nanoparticles as a nano photocatalyst. The degradationwas carried out under different conditions including the photocatalyst amount, initial concentrationand pH of the solution. The results indicated that the degradation of methyl orange and Congo redwas strongly influenced by these parameters. The best conditions for the degradation of methylorange and Congo red were obtained. The optimum value of photocatalyst amount used was 0.4 g/L.It was found that the photodegradation efficiency increase with increasing the initial concentration ofmethyl orange and Congo red. The optimum pH of the system used is 6.5. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

13 - تهیه نقشه حساسیت به زمین لغزش به منظور کنترل تخریب اراضی زراعی (مطالعه موردی: حوزه آبخیز طالقان)
امیر اسحاقی حسن احمدی بهارک معتمدوزیری علی اکبر نظری سامانی

یکی از مهمترین عوامل تخریب اراضی زراعی حوزه آبخیز طالقان، زمین لغزش می باشد. زمین لغزش، یکی از انواع حرکتهای توده ای زمین است که هر ساله، موجب تخریب اراضی، تسریع فرسایش خاک و انتقال گسترده رسوبات به پشت سد طالقان میگردد. اولین گام در ارزیابی خطر و کنترل زمین لغزش، تهیه چکیده کامل

یکی از مهمترین عوامل تخریب اراضی زراعی حوزه آبخیز طالقان، زمین لغزش می باشد. زمین لغزش، یکی از انواع حرکتهای توده ای زمین است که هر ساله، موجب تخریب اراضی، تسریع فرسایش خاک و انتقال گسترده رسوبات به پشت سد طالقان میگردد. اولین گام در ارزیابی خطر و کنترل زمین لغزش، تهیه نقشه حساسیت به وقوع آن میباشد. هدف اصلی این تحقیق، تهیه نقشه حساسیت به وقوع زمین لغزش به منظور شناسایی مناطق مستعد به این پدیده و کنترل تخریب اراضی در حوزه آبخیز طالقان بوده است. بدین منظور، لایه های اطلاعاتی مربوط به عوامل مؤثر در وقوع زمین لغزش منطقه شامل ارتفاع از سطح دریا، زاویه شیب، جهت شیب، شکل شیب، بارندگی متوسط سالیانه، درجه حرارت متوسط سالیانه، سنگ شناسی، کاربری اراضی، تراکم پوشش گیاهی، فاصله از گسلها، فاصله از آبراهه ها و فاصله از جاده ها با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS)، نقشه های توپوگرافی، تصاویر ماهواره ای و بازدیدهای صحرایی، تهیه گردیده است. سپس با استفاده از روش آماری رگرسیون چندمتغیره، وزن عوامل مؤثر در وقوع زمین لغزش، تعیین شد و از طریق تلفیق لایه های اطلاعاتی مربوط به این عوامل، نقشه حساسیت به وقوع زمین لغزش، تهیه شده است. نتایج تحقیق حاکی از آن بوده است که حدود 26 درصد از اراضی حوضه، دارای حساسیت زیاد و خیلی زیاد به وقوع زمین لغزش میباشند که بخش عمده ای از این اراضی، دارای واحدهای سنگ شناسی gy2 و کاربری اراضی دیم بوده و در فاصله کمتر از 500 متری از گسل ها، واقع شده اند. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

14 - تأثیر کاربرد جداگانه و ترکیبی ورمی کمپوست و نانو ذرات سیلیکا بر نفوذپذیری خاک
سیده صبا موسوی فر سید حمیدرضا صادقی نادر بهرامی‌فر

نفوذپذیری خاک، از مهم ترین عوامل مؤثر در میزان تولید رواناب و ارزیابی وضعیت آبخیزهاست و راه کارهای متعددی برای بهبود آن ارائه شده است. ولی استفاده ازذرات نانو به صورت جداگانه و در ترکیب با افزودنی های آلی با هدف بهبود میزان نفوذ آب در خاک کم تر استفاده شده است. به همین چکیده کامل

نفوذپذیری خاک، از مهم ترین عوامل مؤثر در میزان تولید رواناب و ارزیابی وضعیت آبخیزهاست و راه کارهای متعددی برای بهبود آن ارائه شده است. ولی استفاده ازذرات نانو به صورت جداگانه و در ترکیب با افزودنی های آلی با هدف بهبود میزان نفوذ آب در خاک کم تر استفاده شده است. به همین دلیل در پژوهش حاضر سعی ش دتأثیر افزودنی آلی ورمی کمپوست به میزان 100 گرم بر مترمربع و هم چنین نانوسیلیکا در سه سطح سه، هفت و 10 گرم بر مترمربع به صورت جداگانه و ترکیبی برنفوذپذیری خاک حساس به فرسایش منطقه مرزن آباد- کندلوس در شرایط آزمایشگاهی و با استفاده از کرت های کوچک فرسایشی ارزیابی شود. برای همین منظورمقدار نفوذ آب در خاک پس از شبیه سازی باران طرح با شدت 50 میلی متر بر ساعت و دوام 50 دقیقه در تیمارهای مختلف اندازه گیری شده و در نهایت تجزیه و10 گرم بر مترمربع) در سطح اطمینان ) (NS تحلیل های آماری انجام شد. نتایج نشان داد که تمام تیمارهای مورد استفاده در پژوهش به جز تیمار سطح سه نانوسیلیکا ( 3و نیز (NS نانوسیلیکا سطح دو ( 2 ،(NS نانوسیلیکا سطح یک ( 1 ،(V) 99 درصد نفوذپذیری خاک نسبت به تیمار شاهد را افزایش داد. میزان نفوذ آب در خاک تیمارهای،24/ به ترتیب 79 (VNS و ورمی کمپوست و نانوسیلیکا سطح سه ( 3 (VNS ورمی کمپوست و نانوسیلیکا سطح دو ( 2 ،(VNS ورمی کمپوست و نانوسیلیکا سطح یک ( 10/24 درصد کاهش داشت. تفاوت در عملکرد کاربرد جداگانه و ترکیبی ورمی کمپوست و ،(NS 23 درصد افزایش و در ( 3 / 15/09 و 30 ،14/05 ،10/18 ،30/63نانوسیلیکا مؤید ضرورت استفاده صحیح از افزودنی ها در مدیریت منابع آب و خاک است. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

15 - بررسی شاخص‌های فرسایش سطحی خاک و ارتباط آن‌ها با خصوصیات دامنه در مراتع منطقه نیمه‌خشک
علی رضا واعظی زهرا بیات مجید فرومدی

فرسایش سطحی یکی از مهم‌ترین عوامل تخریب خاک و کاهش تدریجی باروری خاک می‌باشد. مطالعات اندکی در مورد شاخص‌های فرسایش سطحی در دامنه‌های مرتعی منطقه نیمه‌خشک انجام گرفته است. این مطالعه به‌منظور بررسی شاخص‌های فرسایش سطحی و رابطه آن‌ها با خصوصیات دامنه در منطقه‌ای نیمه‌خشک چکیده کامل

فرسایش سطحی یکی از مهم‌ترین عوامل تخریب خاک و کاهش تدریجی باروری خاک می‌باشد. مطالعات اندکی در مورد شاخص‌های فرسایش سطحی در دامنه‌های مرتعی منطقه نیمه‌خشک انجام گرفته است. این مطالعه به‌منظور بررسی شاخص‌های فرسایش سطحی و رابطه آن‌ها با خصوصیات دامنه در منطقه‌ای نیمه‌خشک انجام شد. برای این منظور پنج دامنه جنوبی تحت فرسایش سطحی با شیب‌های متفاوت (9، 13، 17، 31 و 33 درصد) در زنجان مورد بررسی قرار گرفت. نمونه‌های خاک از دو عمق (صفر تا 5 و 5 تا 15 سانتی‌متر) در چهار موقعیت با فاصله دو متر در طول شیب در دو تکرار تهیه و در کل 80 نمونه خاک برای آزمایش‌های توزیع اندازه ذرات برداشت شدند. شاخص‌های فرسایش سطحی بر اساس نسبت قطر ذرات خاک در فراوانی معین در خاک سطحی به خاک زیرسطحی بیان شد و بر این اساس نسبت قطر ذرات خاک در فراوانی40 (d401/d402)، 50 (d501/d502)، 60 (d601/d602) و 70 درصد (d701/d702) به‌دست آمد. هم‌چنین نسبت میانگین وزنی قطر ذره (MWDp1/MWDp2)، میانگین هندسی (dg1/dg2) و انحراف معیار هندسی (δg1/δg2) در خاک سطحی به خاک زیرسطحی تعیین شد. بر اساس نتایج حاصل از این پژوهش تفاوت‌های معنی‌دار بین دامنه‌ها از نظر شاخص‌های فرسایش سطحی وجود داشت اما بین موقعیت‌ها روی دامنه، تفاوت چشم‌گیری مشاهده نگردید. در دامنه‌های با شیب بالا، فراوانی ذرات ریزدانه (سیلت و رس) و مواد آلی در خاک سطحی به شدت کم بود. تجزیه و تحلیل نتایج رگرسیون خطی نشان داد که نسبت میانگین وزنی قطر ذرات (MWDp1/MWDp2) رابطه‌ای قوی با شیب دامنه (001/0P< و51/0R2=) دارد. این پژوهش نشان داد که نسبت میانگین وزنی قطر ذرات (MWDp1/MWDp2) شاخصی مناسب برای ارزیابی فرسایش سطحی در دامنه‌های منطقه نیمه‌خشک مورد بررسی است. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

16 - ارزیابی و تحلیل وضعیت سلامت آبخیز کوزه‌تپراقی، استان اردبیل
زینب حزباوی ناهیده پرچمی نازیلا علائی لیلا بابایی

پژوهش حاضر با هدف ارزیابی سلامت آبخیز کوزه‌تپراقی واقع در استان اردبیل با استفاده از تحلیل 27 معیار مرتبط با ابعاد مختلف هیدرولوژیکی، انسانی و اقلیمی انجام شد. به‌همین منظور، ابتدا اطلاعات پایه منطقه‌ای شامل داده‌های هیدرولوژی، فرسایش و رسوب، اقتصادی، اجتماعی و اقلیمی ا چکیده کامل

پژوهش حاضر با هدف ارزیابی سلامت آبخیز کوزه‌تپراقی واقع در استان اردبیل با استفاده از تحلیل 27 معیار مرتبط با ابعاد مختلف هیدرولوژیکی، انسانی و اقلیمی انجام شد. به‌همین منظور، ابتدا اطلاعات پایه منطقه‌ای شامل داده‌های هیدرولوژی، فرسایش و رسوب، اقتصادی، اجتماعی و اقلیمی از گزارش‌های پیشین جمع‌آوری و تحلیل شد. سپس متناسب با ماهیت داده&lrm;های مورد استفاده چندین بانک اطلاعاتی در محیط نرم‌افزار‌هایFragstats 4.2.1 ،Excel 2016 ،IBM SPSS Statistics 25 و ArcGIS 10.6 تهیه شد. در ادامه با استفاده از اصول حاکم بر مدل مفهومی فشار-حالت-پاسخ ((PSR، وضعیت و تغییرات مکانی سلامت آبخیز کوزه‌تپراقی در سطح 36 زیرآبخیز مورد ارزیابی قرار گرفت. درجات مختلف سلامت آبخیز در پنج طبقه سالم، نسبتاً سالم، متوسط، نسبتاً ناسالم و ناسالم طبقه‌بندی شدند. بر اساس نتایج مشخص شد که از نظر کلی آبخیز دارای وضعیت متوسط از لحاظ سلامت می‌باشد. هم‌چنین مقدار شاخص‌های فشار، حالت و پاسخ به‌ترتیب برابر با 46/0، 55/0 و 31/0 بوده است. میانگین شاخص ارزیابی جامع سلامت آبخیز کوزه‌تپراقی برابر با 41/0 به‌دست آمده است. حداکثر مقدار شاخص سلامت برابر 66/0 مربوط به زیرآبخیز‌های 8 و 12 و حداقل مقدار این شاخص برابر 14/0 مربوط به زیرآبخیز 26 می‌باشد. وضعیت سلامت در قسمت شرق و جنوب شرقی آبخیز در وضعیت نسبتأ سالم و متوسط قرار گرفته است و وضعیت بهتری از سلامت آبخیز در قسمت‌های غربی و شمالی مشاهده شد. نتایج پژوهش حاضر برای شناسایی و حفاظت از مناطق اولویت‌دار و هدایت راهبردهای مدیریتی از لحاظ منابع آب و خاک در سطح ملی و منطقه‌ای قابلیت کاربرد دارند. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

17 - تغییرات کیفیت خاک‌هایی با رژیم‌های رطوبتی مختلف در اثر زراعت: با تاکید بر کیفیت فیزیکی خاک
دلنیا باپیری حبیب خداوردیلو محسن برین یوبرت قوستا

عملیات کشاورزی می‌تواند پیامدهایی گزندزا بر کیفیت خاک‌ها داشته باشد. آگاهی از تغییرات زمانی کیفیت خاک در اراضی کشاورزی برای مدیریت بهینه زمین‌ها و رسیدن به بیشینه بهره‌وری اقتصادی ضروری است. در این پژوهش، برخی ویژگی‌های فیزیکی چهار خاک زراعی با خاک‌های شاهد غیرزراعی همج چکیده کامل

عملیات کشاورزی می‌تواند پیامدهایی گزندزا بر کیفیت خاک‌ها داشته باشد. آگاهی از تغییرات زمانی کیفیت خاک در اراضی کشاورزی برای مدیریت بهینه زمین‌ها و رسیدن به بیشینه بهره‌وری اقتصادی ضروری است. در این پژوهش، برخی ویژگی‌های فیزیکی چهار خاک زراعی با خاک‌های شاهد غیرزراعی همجوار آن‌ها مقایسه گردید. در هر منطقه مورد مطالعه، چهار نمونه خاک (شامل دو نمونه خاک زراعی و دو نمونه خاک غیرزراعی مجاور آن) انتخاب گردید. حساسیت به تشکیل سله، منحنی رطوبتی خاک، توزیع اندازه ذرات و منافذ خاک، مقاومت مکانیکی، مقدار رطوبت در دسترس و مقدار تخلخل تهویه‌ای، ظرفیت زراعی نسبی، گنجایش آب انتگرالی اندازه‌گیری شدند. در اراضی تحت کشت، پایداری ساختمان خاکدانه‌ها، منافذ درشت و ظرفیت زراعی نسبت به اراضی غیرزراعی کاهش یافت. بااین حال، فراوانی منافذ ریز و حساسیت به تشکیل سله در اراضی تحت کشت افزایش نشان داد. می‌توان نتیجه‌ گرفت که عملیات کشت و کار، موجب کاهش کیفیت و فروسایی خاک می‌گردد که باید با مدیریت مناسب از آن جلوگیری شود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

18 - نقش اقدامات زیستی بر فرآیند فرسایش خاک با استفاده از مدل InVEST در حوزه آبخیز شارقنج، خراسان جنوبی
رضا چمنی سحر مصطفایی یونجالی سید حمیدرضا صادقی

10.30495/wsrcj.2023.73563.11380

مقدمه و هدف پژوهش: امروزه بوم‌سازگان‌ها نقش بی بدیلی در تأمین نیازهای انسانی و ارائه خدمات متنوع به ذی‌نفعان خود برعهده دارند. اما بروز پدیده‌های متعدد از جمله افزایش جمعیت و افزایش تقاضا برای رفع نیازهای انسانی، خدمات بوم‌سازگان (ES) را با مشکل مواجه ساخته است. از این چکیده کامل

مقدمه و هدف پژوهش: امروزه بوم‌سازگان‌ها نقش بی بدیلی در تأمین نیازهای انسانی و ارائه خدمات متنوع به ذی‌نفعان خود برعهده دارند. اما بروز پدیده‌های متعدد از جمله افزایش جمعیت و افزایش تقاضا برای رفع نیازهای انسانی، خدمات بوم‌سازگان (ES) را با مشکل مواجه ساخته است. از این رو، تخریب زمین یک مسئله مهم محیط‌زیستی است که تحت‌تأثیر عناصر و عوامل مختلفی قرار دارد. برهمین‌اساس اقدامات مدیریتی و حفاظتی و استقرار پوشش گیاهی در یک آبخیز می‌تواند نقش ارزشمندی در حفاظت خاک و جلوگیری از فرسایش ایفا نماید. لذا در این پژوهش سعی شده است نقش عملیات زیستی و مدیریتی حوزه آبخیز شارقنج خراسان جنوبی بر فرسایش خاک در شدت های مختلف بارندگی مورد ارزیابی قرار گیرد.روش‌ پژوهش: حوزه آبخیز شارقنج با مساحت 87/94 کیلومترمربع در شهرستان بیرجند استان خراسان جنوبی واقع شده است. میانگین بارندگی سالیانه آبخیز نیز حدود 210 میلی متر است. حوزه آبخیز شارقنج به دلیل دارا بودن شیب زیاد در قسمت شرق و جنوب شرق، قرارگیری مناطق مسکونی و اراضی باغی در حریم و بستر رودخانه و رژیم بارشی شدید در بهار از پتانسیل سیل خیزی خوبی برخوردار است. برای ارزیابی نقش عملیات اصلاحی زیستی بر فرآیند فرسایش خاک در حوزه آبخیز مطالعاتی از مدل InVEST استفاده شد. برای آماده‌سازی ورودی‌های مدل از داده‌های بارندگی سالیانه ایستگاه‌های قائن، بیرجند، موسویه و منصورآباد برای دوره زمانی 1381 تا 1399 و برای دوره بازگشت های 2، 5، 10 و 50 سال استفاده شد. در ادامه عامل‌های فرسایندگی باران، فرسایش‌پذیری خاک، مدیریت پوشش و عامل حفاظت زمین تعیین شد.یافته های پژوهش: بیشینه مقادیر شاخص فرسایندگی باران در دوره بازگشت های 2، 5، 10 و 50 سال به ترتیب 08/47، 68/63، 01/85 و 94/98 و کمینه این عامل در همان دوره بازگشت ها به ترتیب 88/42، 68/56، 47/74 و 85/85 مگاژول در میلی‌متر بر هکتار بر ساعت تعیین شد. هم‌چنین مقدار رسوب تولیدشده در دوره بازگشت‌های 2، 5، 10 و 50 سال به ترتیب 27/6699، 56/9024، 27/17452 و 30/20862 تن بوده که بعد از اعمال سناریوی مدیریتی به ترتیب به 39/6439، 37/8668، 94/16892 و 87/17390 تن کاهش یافته است. نتایج به دست آمده بر کاهش 9/3، 9/3، 2/3 و 7/1 درصد به ترتیب برای دوره بازگشت‌های 2، 5، 10 و 50 سال دلالت دارد.نتیجه‌گیری: در این پژوهش نقش مدیریت زیستی در کنترل فرسایش و رسوب در سطح حوزه آبخیز شارقنج در دوره بازگشت های مختلف بارندگی مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که با افزایش شدت بارندگی، در کاربری فعلی، میزان فرسایش و رسوب افزایش یافته است اما با اعمال سناریوهای مدیریتی در سطح زیرآبخیزهای مختلف، فرسایش و رسوب در دوره بازگشت های مختلف بارندگی، کمی کاهش یافته است. با توجه به این‌که شدت بارندگی در منطقه نقش مهمی در ایجاد فرسایش ایفا می کند و اثر آن با ترکیب اراضی شیب دار تشدید می‌شود، استفاده اصولی و متناسب با توان اراضی، می تواند نقشی مؤثری در پیش-گیری از تخریب زمین داشته باشد. لذا رهیافت های این پژوهش می تواند برای ارائه الگوی مدیریتی مناسب برای مدیران، بهره برداران و ذی نفعان حوزه های آبخیز سودبخش باشد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

19 - زیست پالایی خاک‌های آلوده به نفت کوره تحت تأثیر همزمان کمپوست زباله شهری و برخی کودهای شیمیایی
منیژه جعفری سهیلا ابراهیمی سید علیرضا موحدی نائینی

آلودگی خاک به نفت خام و مشتقات آن از خطرناک ترین آلودگی های زیست&zwnj;محیطی به شمار می رود. این پژوهش، به منظور بررسی و بهینه سازی شرایط میکروارگانیسم&zwnj;های بومی خاک با استفاده از کودهای شیمیایی ازت، فسفر، پتاسیم و کمپوست زباله شهری با هدف پاکسازی خاک آلوده به نفت کو چکیده کامل

آلودگی خاک به نفت خام و مشتقات آن از خطرناک ترین آلودگی های زیست&zwnj;محیطی به شمار می رود. این پژوهش، به منظور بررسی و بهینه سازی شرایط میکروارگانیسم&zwnj;های بومی خاک با استفاده از کودهای شیمیایی ازت، فسفر، پتاسیم و کمپوست زباله شهری با هدف پاکسازی خاک آلوده به نفت کوره (130 گرم در کیلوگرم)، سودمندی ماده اصلاحی و نسبت بهینه اختلاط آن با خاک آلوده انجام شد. بدین منظور، کمپوست زباله شهری با سه سطح 5، 10 و 15 درصد به همراه کودهای شیمیایی ازت، فسفر و پتاسیم با دو نسبت 10:1:1 و 10:2:1 با خاک آلوده مخلوط شد. پس از طی زمان تعادلی اولیه (10 روز)، مقدار کاهش کل آلاینده هیدروکربنی خاک تحت شرایط رطوبتی و هوادهی مناسب مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد با افزایش درصد کمپوست، مقدار آلاینده نفتی خاک به گونه&zwnj;ای کاهش می&zwnj;یابد که تیمار 15% بیشترین مقدار کاهش را به اندازۀ 59 تا 62 درصد ایجاد می&zwnj;کند. نتایج استفاده از دو نسبت کودی مورد استفاده، مؤید سودمندی بهتر کود NPK با نسبت 10:2:1 بود. کاربرد مواد اصلاحی برای همه موارد به&zwnj;کار رفته نشانگر تأثیر مناسب باکتری های تجزیه کننده آلاینده هیدروکربنی، به ویژه در نخستین هفته پس از تعادل تیمارها به دلیل تجزیه سریع&zwnj;تر ترکیبات زنجیر کوتاه و ساده مانند آلکان&zwnj;ها می&zwnj;باشد. در این پژوهش، بین میزان تجزیه TPH و CO2 حاصل از فعالیت میکروبی، همبستگی مؤثری مشاهده شد که نشان&zwnj;دهندۀ ارتباط تجزیه نفت کوره به&zwnj;وسیله میکروارگانیسم های تجزیه کننده نفت است. اعمال تیمار همزمان کمپوست زباله شهری 15% و کود شیمیایی NPK با نسبت 10:2:1 در بازه زمانی شش هفته، مؤثرترین تیمار و روشی بهینه برای اصلاح خاک های آلوده به نفت کوره منطقه با میزان تجزیه 62 درصد می&zwnj;باشد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

20 - مطالعه اثر همزمان دما و هیدروژن‌پراکسید بر پایداری آنتوسیانین‌های عصاره سه گونه زرشک
محمد فرهادی چیتگر مهدی وریدی فخری شهیدی اصغر ترابی

مقدمه: هیدروژن پراکسید به عنوان ماده رایج در استرلیزاسیون بسته‌های آب‌میوه، مورد استفاده قرار می‌گیرد که بررسی اثر آن بر پایداری آنتوسیانین‌های عصاره‌های مختلف، در این تحقیق مورد توجه قرار گرفته است. مواد و روش‌ها: در این پژوهش اثر همزمان هیدورژن پراکسید در پنج سطح غلظ چکیده کامل

مقدمه: هیدروژن پراکسید به عنوان ماده رایج در استرلیزاسیون بسته‌های آب‌میوه، مورد استفاده قرار می‌گیرد که بررسی اثر آن بر پایداری آنتوسیانین‌های عصاره‌های مختلف، در این تحقیق مورد توجه قرار گرفته است. مواد و روش‌ها: در این پژوهش اثر همزمان هیدورژن پراکسید در پنج سطح غلظتی 30-10 میلی مول/لیتر و دما در سه سطح 30-10 درجه سانتی‌گراد بر پایداری آنتوسیانین‌های عصاره سه گونه زرشک بی‌دانه(Berberis vulgaris)، زالزالکی(Berberis crtagina) و زرافشانی(Berberis integerrima) مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: میزان تخریب آنتوسیانین‌ها در تمامی تیمارها با هر دو معادله سینتیکی درجه صفر و درجه اول برازش شد. نتایج نشان داد که تخریب آنتوسیانین‌ها در اثر هیدروژن پراکسید در هر سه گونه از معادله سینتیکی درجه اول پیروی می‌کند. در بیشتر موارد بین ثابت سرعت‌واکنش و زمان نیمه‌عمر هر سه گونه در غلظت‌ها و دماهای مختلف اختلاف آماری معنی‌داری در سطح (05/0p<) وجود داشت که این اختلاف بین زرشک بی‌دا‌نه و زرشک زالزالکی کمتر بود. با افزایش غلظت هیدروژن پراکسید در هر سه گونه ثابت سرعت واکنش افزایش و زمان نیمه عمر کاهش یافت. وابستگی دمایی تخریب آنتوسیانین‌ها در اثر هیدروژن پراکسید از طریق محاسبه انرژی فعال سازی و ضریب دمایی تعیین شد. در غلظت 20-10میلی‌مول/لیتر زرشک بی‌دانه کمترین وابستگی دمایی را نشان داد در صورتی که در غلظت‌های بالاتر (25 و 30 میلی‌مول/لیتر) زرشک زرافشانی، کمترین وابستگی دمایی را داشت. نتیجه‌گیری: آنتوسیانین‌های عصاره هر سه گونه زرشک حساسیت بالایی به هیدروژن پراکسید نشان دادند. بنابراین فرایند اسپتیک در مورد فرآوری این عصاره‌ها باید با کنترل بیشتری در جهت به حداقل رساندن مقدار باقیمانده این ماده در سطوح در تماس با عصاره‌های زرشک انجام شود. از طرفی با توجه به وابستگی دمایی بالا تخریب آنتوسیانین‌ها نگهداری سرد در مورد این عصاره‌ها توصیه می‌شود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

21 - Fractionation and Determination of Some Structural Properties of Persian Gum
S. Rahimi S. Abbasi

ABSTRACT: In the present study, Persian gum, an exudate gum which secrets from the mountain almond tree (Amygdalus scoparia Spach) from two different regions is evaluated by means of chemical and instrumental analysis (fractionated by solving in water and alkaline solut چکیده کامل

ABSTRACT: In the present study, Persian gum, an exudate gum which secrets from the mountain almond tree (Amygdalus scoparia Spach) from two different regions is evaluated by means of chemical and instrumental analysis (fractionated by solving in water and alkaline solutions at 0.1, 0.5 and 1 M and also Smith degradation) using HPLC, 1HNMR and 13CNMR spectroscopy’s. The total sugar and uronic acid content of the gum are 88.70 and 10%, respectively. The results of the instrumental analyses revealed that the gum is predominantly composed of galactose and also (1→3) linked β-DGalp and rhamnose residues that exist at the backbone of polysaccharide where as the branches are composed of (1→6) linked β-DGalp and (1→) and/or (1→3) linked α-L-Araf residues. Therefore, due to the desirable structure of Persian gum (arabinogalactane) that is similar to the other hydrocolloids, it might be employed in food products. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

22 - ارزیابی اثرات توسعه محیط‌زیست با کاربرد مدل تخریب (مطالعه موردی: منطقه حفاظت‌شده باغ شادی)
مهدیه ابراهیمی مریم مروتی مهدی تازه

10.30495/jest.2023.59183.5313

زمینه و هدف: مناطق حفاظت‌شده در کشور به دلیل کاهش کیفیت نیازمند پایش و اقدامات حفاظتی هستند. لذا در این راستا مدل تخریب با کمی کردن فعالیت‌های انسانی، می تواند کاربردی باشد. این تحقیق با هدف ارزیابی اثرات محیط زیستی توسعه بر منطقه حفاظت شده باغ شادی با استفاده از مدل تخ چکیده کامل

زمینه و هدف: مناطق حفاظت‌شده در کشور به دلیل کاهش کیفیت نیازمند پایش و اقدامات حفاظتی هستند. لذا در این راستا مدل تخریب با کمی کردن فعالیت‌های انسانی، می تواند کاربردی باشد. این تحقیق با هدف ارزیابی اثرات محیط زیستی توسعه بر منطقه حفاظت شده باغ شادی با استفاده از مدل تخریب در سال 1399صورت گرفت.روش بررسی: برای اجرای این مدل در منطقه مورد مطالعه، ابتدا منطقه به 406 پیکسل‌ با مقیاس 1:50000 و در ابعاد 500 * 500 سانتی متر تقسیم شد. با استفاده از نقشه‌های موجود، مشاهده میدانی و نظر کارشناسان 8 عامل تخریب در کل منطقه شناسایی و شدت آن‌ها تعیین گردید.یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد از بین عوامل تخریب شناسایی شده، فعالیت های گردشگری بیشترین تخریب را در منطقه حفاظت شده باغ شادی داشت. در ادامه آسیب‌پذیری اکولوژیکی منطقه با استفاده از نقشه‌های شیب، جهت، ارتفاع، اقلیم، عمق خاک، تراکم پوشش گیاهی، دما، باران، کاربری اراضی با ابزار GIS محاسبه و به لحاظ شدت طبقه‌بندی گردید. پس از محاسبه تراکم فیزیولوژیک، ضریب تخریب در هر یک از پیکسل‌ها محاسبه و بر اساس نظریه فازی در 6 طبقه و 3 دسته طبقه بندی شد. سپس کلیه شبکه ها از نظر شدت و میزان تخریب با یکدیگر مقایسه و کل منطقه به سه پهنه مستعد توسعه بیش تر، نیازمند بازسازی و نیازمند اقدامات حفاظتی تقسیم شد.بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان داد به لحاظ کیفیت سرزمین، 83/27 درصد از منطقه در طبقه مستعد توسعه بیش تر (طبقه دوم)، 22/35 درصد در طبقه نیازمند بازسازی در طبقه اول، 31/29 درصد در طبقه نیازمند بازسازی در طبقه دوم، 64/7 درصد در طبقه نیازمند اقدامات حفاظتی (طبقه اول) قرار دارد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

23 - نقش حفاظت بر ویژگی‌های کمی و کیفی گونه آوری (Quercus macranthera C. A. Mey) در جنگل‌های رودبار استان گیلان
علی نقی صدیقی چافجیری ایرج حسن زاد ناورودی کامبیز طاهری آبکنار حسن پوربابائی

10.22034/jest.2018.20080.2922

زمینه و هدف: گونه اوری در ارتفاعات فوقانی مناطق جنگلی در شمال ایران گسترش دارد و در حفظ خاک و نفوذ آب نقش مؤثری را ایفا می کند. بزرگ ترین مشکل در این مناطق چرای دام و حضور جنگل نشینان است. هدف از این پژوهش، بررسی نقش حفاظت بر ویژگی های کمی و کیفی گونه اوری در جنگل های ر چکیده کامل

زمینه و هدف: گونه اوری در ارتفاعات فوقانی مناطق جنگلی در شمال ایران گسترش دارد و در حفظ خاک و نفوذ آب نقش مؤثری را ایفا می کند. بزرگ ترین مشکل در این مناطق چرای دام و حضور جنگل نشینان است. هدف از این پژوهش، بررسی نقش حفاظت بر ویژگی های کمی و کیفی گونه اوری در جنگل های رودبار استان گیلان بود. روش بررسی: در مجموع 40 قطعه نمونه 1000 متر مربعی (20 قطعه نمونه در منطقه حفاظت شده و 20 قطعه نمونه در منطقه حفاظت نشده) به روش تصادفی- سیستماتیک و با استفاده از شبکه آماربرداری 100 × 100 متر در خرداد 1394 برداشت شدند. در هر قطعه تعداد و نوع گونه های درختی و درختچه ای و همچنین قطر برابر سینه، ارتفاع گیاه، وضعیت تاج و کیفیت تنه پایه های اوری اندازه گیری شدند. همچنین، به منظور بررسی وضعیت زادآوری از یک میکروپلات 100 متر مربعی در مرکز هر قطعه نمونه استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که تعداد درختان در هکتار، میانگین قطر برابر سینه، مجموع سطح مقطع برابر سینه، ارتفاع درختان، حجم و زادآوری گونه اوری در منطقه حفاظت شده به صورت معنی داری بیش تر از منطقه حفاظت نشده است. سایر گونه های درختی اختلافی بین دو منطقه نداشتند. تراکم گونه های درختچه ای آلوچه (Pronus spinosa)، ولیک (Crataeogus microphylla) و زرشک (Berberis integgerima) در منطقه حفاظت نشده به طور معنی داری بیشتر از منطقه حفاظت شده بود. همچنین، کیفیت تاج و تنه پایه های اوری نیز در منطقه حفاظت شده بهتر از منطقه تخریب شده بود. بررسی طبقات قطری در مثلث ساختار نشان داد که منطقه حفاظت شده در بخش جنگل نامنظم و منطقه تخریب یافته در بخش منظم شده در کم قطر-میان قطر قرار دارد. بحث و نتیجه گیری: با توجه به اینکه درختان اوری نقش مهمی در بخش های فوقانی جنگل دارند، حفظ این گونه ارزش مند و تداوم برنامه های خروج دام و جنگل نشینان از رویشگاه های طبیعی آن ضروری به نظر می رسد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

24 - تجزیه نوری و حذف مالاشیت گرین از آب با استفاده از نانو فتوکاتالیست دی‌اکسید تیتانیوم
مهدی بنایی امیر زیدی مریم رضایی

10.22034/jest.2019.10834

زمینه و هدف: مالاشیت گرین به‌طور گسترده به‌عنوان یک قارچ کش، باکتری کش و انگل کش در صنعت آبزی پروری استفاده می شود. این ترکیب همچنین به‌عنوان یک عامل رنگ غذایی، افزودنی های غذایی، مواد ضدعفونی‌کننده پزشکی، و همچنین به‌عنوان یک رنگ در صنایع ابریشم، پشم، کنف، چرم، پنبه، ک چکیده کامل

زمینه و هدف: مالاشیت گرین به‌طور گسترده به‌عنوان یک قارچ کش، باکتری کش و انگل کش در صنعت آبزی پروری استفاده می شود. این ترکیب همچنین به‌عنوان یک عامل رنگ غذایی، افزودنی های غذایی، مواد ضدعفونی‌کننده پزشکی، و همچنین به‌عنوان یک رنگ در صنایع ابریشم، پشم، کنف، چرم، پنبه، کاغذ، و آکریلیک استفاده می‌شود. ازاین‌رو، حذف مالاشیت گرین از پساب سیستم های پرورش ماهی و صنایع نساجی، کاغذسازی و آکریلیک، به‌منظور پیشگیری از تأثیر نامطلوب آن بر ارگانیسم های آبزی ضروری است. در این مطالعه، تجزیه مالاشیت گرین با استفاده از نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم تحت شرایط نوری UV بررسی شد. روش بررسی: به این منظور، تأثیر پارامترهایی ازجمله غلظت های مختلف مالاشیت گرین (5/3، 7 و 14 میلی گرم بر لیتر)، غلظت نانوکاتالیست (30/1، 60/2 و 20/5 میلی گرم) و pH های مختلف (5، 7 و 9) در شرایط ثابت دمایی 25 درجه سانتی گراد و شدت نور UV ثابت (12 وات، 230 ولت و فرکانس 50 هرتز) در طی 180 دقیقه موردمطالعه قرار گرفت. یافته ها: بهترین نرخ تجزیه نوری مالاشیت گرین، در غلظت 5/3 میلی گرم بر لیتر مالاشیت گرین، 9: pH و 60/2 میلی گرم نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم مشاهده شد. اگرچه با افزایش نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم رانده‌مان و نرخ حذف مالاشیت گرین افزایش یافت، اما افزایش بیش تر فتوکاتالیست تأثیری در افزایش رانده‌مان تجزیه نوری ندارد. افزایش pH (9) ممکن است از طریق افزایش تولید رادیکال های آزاد بیش تر نرخ حذف مالاشیت گرین افزایش یافت. افزایش غلظت اولیه مالاشیت گرین سبب کاهش رانده‌مان و نرخ حذف مالاشیت گرین گردید. بحث و نتیجه گیری: ازاین‌رو تجزیه نوری مالاشیت گرین در حضور نانو فتوکاتالیست دی‌اکسید تیتانیوم تابعی از pH، غلظت اولیه مالاشیت گرین و غلظت نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم است. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

25 - تاثیر کمپوست کردن هوازی و بی‌هوازی بر حذف آنتی‌بیوتیک‌های انروفلوکساسین و سیپروفلوکساسین از کود مرغی
مهسا محمدزاده فروزان قاسمیان رودسری اکبر حسنی عباسعلی زمانی

10.22034/jest.2020.35812.4264

زمینه و هدف: بخش زیادی از آنتی بیوتیک های مورد استفاده در مرغداری ها از طریق فضولات آنها خارج می شود. این فضولات به عنوان کود آلی در کشاورزی استفاده شده و باعث انتشار آنتی بیوتیک های دامی در محیط زیست می شود. این ترکیب‌ها ممکن است سبب افزایش مقاومت آنتی بیوتیکی جمعیت ها چکیده کامل

زمینه و هدف: بخش زیادی از آنتی بیوتیک های مورد استفاده در مرغداری ها از طریق فضولات آنها خارج می شود. این فضولات به عنوان کود آلی در کشاورزی استفاده شده و باعث انتشار آنتی بیوتیک های دامی در محیط زیست می شود. این ترکیب‌ها ممکن است سبب افزایش مقاومت آنتی بیوتیکی جمعیت های میکروبی شود و یا به گیاهان رشد یافته در این خاک ها صدمه وارد کند. هدف از این پژوهش تعیین تاثیر کمپوست کردن کود مرغی به روش هوازی و بی هوازی بر مقدار آنتی بیوتیک های انروفلوکساسین و سیپروفلوکساسین موجود در کود مرغی در دو سطح غلظتی بالا و پایین و مقایسه آنها با یکدیگر بوده است. روش بررسی: این آزمایش در سال 1396 انجام شد. دو نمونه کود مرغی گوشتی تازه پس از اتمام دوره تیمار مرغ ها با آنتی بیوتیک انروفلوکساسین تهیه شد. این دو نمونه محتوی دو سطح غلظتی بالا و پایین از انروفلوکساسین و سیپروفلوکساسین بودند. عملیات کمپوست نمودن کودهای مرغی به روش آماری کاملاً تصادفی و با تیمارهای 1- هوازی در سطح غلظتی پایین 2- هوازی در سطح غلظتی بالا 3- بی هوازی در سطح غلظتی پایین و 4- بی هوازی در سطح غلظتی بالا در پنج تکرار به مدت 75 روز انجام یافت. در فواصل زمانی مشخص نمونه ها تهیه شده و غلظت انروفلوکساسین و سیپروفلوکساسین در آنها به روش HPLC اندازه گیری شد. داده های به دست آمده با معادله سنتیکی درجه اول برازش شده و نیمه عمر تجزیه آنتی بیوتیک ها محاسبه شد. یافته ها: نتایج نشان داد که در پایان دوره، در تیمارهای یک تا چهار به ترتیب 2/54، 3/64، 3/65 و 7/69 در صد از انروفلوکساسین و 0/41، 8/57، 8/57 و 8/61 در صد سیپروفلوکساسین باقی مانده بود. ضریب همبستگی به دست آمده از برازش معادله سنتیکی درجه اول در تیمارها (بین 71/0 تا 92/0) نشان داد که داده های آزمایش به خوبی با این معادله برازش می شوند. نیمه عمر تجزیه انروفلوکساسین بین 27/96 تا 68/150 روز به دست آمد. مقدار نیمه عمر تجزیه برای سیپروفلوکساسین نیز بین 28/57 تا 48/117 روز به دست آمد. بحث و نتیجه گیری: در مجموع نتایج نشان داد که فرایند کمپوست کردن موجب کاهش غلظت آنتی بیوتیک ها شده و از ورود آن به محیط زیست جلوگیری می کند. سرعت تجزیه آنتی بیوتیک ها در شرایط هوازی بیشتر از شرایط بی هوازی بود. نرخ تجزیه هر دو آنتی بیوتیک در غلظت اولیه بالا کمتر از نرخ تجزیه آن در غلظت پایین بود. نرخ تجزیه سیپروفلوکساسین نیز بیشتر از انروفلوکساسین بود. نتایج این پژوهش می تواند به ایجاد قوانین و مقررات مربوط در نهادهای مرتبط، در جهت کاهش ورود آنتی بیوتیک های دام و طیور به محیط زیست کمک کند. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

26 - شناسایی باکتری‌های بومی خاک‌های آلوده به ترکیبات نفتی در منطقه ویژه اقتصادی پتروشیمی ماهشهر
ثنا رسولی مرتضی کاشفی الاصل رضا مرندی مژگان امتیازجو مژگان زعیم دار

10.22034/jest.2020.35538.4246

زمینه و هدف : گسترش آلودگی های نفتی خاک در عصر حاضر به دلیل استفاده از سوخت های فسیلی در مناطق صنعتی اثرات نامطلوبی بر انسان و محیط زیست داشته است. در این مطالعه به شناسایی باکتری های بومی که از خاک های آلوده به ترکیبات نفتی پرداخته شده است، تا در جهت کاهش ترکیبات آلاین چکیده کامل

زمینه و هدف : گسترش آلودگی های نفتی خاک در عصر حاضر به دلیل استفاده از سوخت های فسیلی در مناطق صنعتی اثرات نامطلوبی بر انسان و محیط زیست داشته است. در این مطالعه به شناسایی باکتری های بومی که از خاک های آلوده به ترکیبات نفتی پرداخته شده است، تا در جهت کاهش ترکیبات آلاینده هیدروکربنی به کار گرفته شوند . روش بررسی: ابتدا به منظور شناسایی و جداسازی باکتری های بومی منطقه، نمونه برداری از خاک های آلوده به ترکیبات نفتی در شش ایستگاه واقع در منطقه ویژه اقتصادی پتروشیمی ماهشهر انجام یافت. رشد باکتری ها در محیط مایع نوترینت براث انجام یافت. جهت کشت باکتری و دستیابی به تک کلونی در محیط جامد، از محیط کشت نوترینت آگار استفاده شد. استخراج DNA جهت شناخت گونه های باکتری به روش واکنش زنجیره ای پلیمراز( PCR ) انجام یافت. خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک جهت برآورد شرایط منطقه طبق روش استاندارد اندازه گیری گردید. یافته ها : نتایج حاصل از آزمایش جداسازی و رشد باکتری و خالص سازی و در نهایت واکنش زنجیره ای پلیمراز( PCR ) و توالی یابی مبین حضور دو گونه باکتری در شش ایستگاه متفاوت با درصد شباهت بیش از 95 % طبق رتبه بندی جهانی می باشد. طبق نتایج حاصله درصد حذفTPH درخاک توسط باکتری های Peseudomons aeruginosa و Bacillus nakamurai به ترتیب50/33% و 05/33 % بود. بحث و نتیجه گیری : باتوجه به توانایی این گونه ها در حذف TPH می توان آنها را به عنوان گونه های مناسب بومی برای این منطقه، در حذف خاک های آلوده پیشنهاد کرد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

27 - ارزیابی جای پای بوم شناختی استفاده از سوخت‌های فسیلی شهر اهواز
سید تاج الدین منصوری اسماعیل ضرغامی

10.30495/jest.2022.55251.5156

زمینه و هدف: یکی از مشکلات افزایش جمعیت در شهرها، تغییرات مداوم و آرام در آب و هوای مناطق مختلف جهان است. علت آن را می&lrm;توان در تغیر ساختار محیط توسط انسان به نفع منابع خود، دانست. در پی این تغییرات، غلظت اکسید کربن، به عنوان اصلی ترین گاز گلخانه ای در جو زمین، در نو چکیده کامل

زمینه و هدف: یکی از مشکلات افزایش جمعیت در شهرها، تغییرات مداوم و آرام در آب و هوای مناطق مختلف جهان است. علت آن را می&lrm;توان در تغیر ساختار محیط توسط انسان به نفع منابع خود، دانست. در پی این تغییرات، غلظت اکسید کربن، به عنوان اصلی ترین گاز گلخانه ای در جو زمین، در نوسان و رو به افزایش بوده است که این امر علت اصلی تغییرات آب و هوا می&lrm;باشد. این پژوهش با استفاده از مفهوم ردپای اکولوژیک، تأثیرات زیست بوم شناختی استفاده از سوخت های فسیلی در شهر اهواز را مورد بررسی قرار می دهد.روش بررسی: در این تحقیق از روش کلی ابداع ‌شده توسط ریز و وکرناگل استفاده شده است که بر اساس آن محاسبات مربوط به رد پای اکولوژیک به دست آمده است. این روش محاسبه شامل مراحلی است که در این پژوهش برای دستیابی به هدف، از آن ها استفاده شده است. همچنین با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و بررسی اسناد و مدارک لازم، اطلاعات کافی و مناسب برای استفاده از روش کلی ریز و وکرناگل، جمع آوری گردیده است.یافته ها: بر اساس نتایج حاصل (1390 تا 1393) تأثیرات و میزان جای پای بوم شناختی سوخت‌های فسیلی در سال 1390، 1391، 1392 و 1393 برای شهر اهواز به ترتیب برابر با 71/6، 36/11، 17/7 و 83/8 هکتار/ نفر می‌باشد که در مقایسه با میزان سرانه جای پای بوم شناختی شهر در سال‌های یاد شده برابر با 0173/0، 0164/0، 015/0 و 031/0 در هر سال است، که با توجه به اختلاف بین این دو سطح می‌توان نتیجه گرفت که شهر اهواز در بخش مصرف سوخت‌های فسیلی از جای پای بوم شناختی منطقی برخوردار نمی‌باشد.بحث و نتیجه گیری: نتایج اولیه نشان می دهند که یکی از دلایل مهمی که باعث شده بزرگی جای پای بوم شناختی شهر اهواز از استانداردهای روز دنیا بیشتر باشد، بالا بودن بخش قابل‌توجهی از جمعیت برای استفاده از خودروها و عدم راه‌اندازی استفاده از کاربری‌های دیگر انرژی مثل نور خورشید که پتانسیل آن هم در منطقه وجود دارد، می‌باشد. در این پژوهش خلاصه میزان جای پای بوم شناختی در بخش مصرف سوخت‌های فسیلی در شهر اهواز نشان می&lrm;دهد که هرساله مسئولان شهر اهواز به چه میزان زمین علاوه بر منابع موجود نیاز دارند تا کربن حاصل از سوختن بنزین و گازوئیل که بخشی از انرژی‌های مورد استفاده شهروندان را، جبران کند. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

28 - ارزیابی اثرات توسعه بر محیط‌زیست شهرستان طرقبه شاندیز با به‌کارگیری مدل تخریب
سحر حیدری مستعلی بهمن جباریان امیری افشین علیزاده شعبانی

10.22034/jest.2018.14517.2306

زمینه و هدف: مدل تخریب از جمله روش های ارزیابی اثرات محیط زیستی است که اثرات فعالیت های انسانی را به صورت کمی بیان می کند. هدف از به کارگیری این مدل، شناسایی عوامل تخریب و درجه آسیب پذیری بوم سازگان ها به منظور پیش گیری از تخریب آتی توسط پروژه های دیگر و نشان دادن امکا چکیده کامل

زمینه و هدف: مدل تخریب از جمله روش های ارزیابی اثرات محیط زیستی است که اثرات فعالیت های انسانی را به صورت کمی بیان می کند. هدف از به کارگیری این مدل، شناسایی عوامل تخریب و درجه آسیب پذیری بوم سازگان ها به منظور پیش گیری از تخریب آتی توسط پروژه های دیگر و نشان دادن امکان توسعه در آینده، به تصمیم گیرندگان است. روش بررسی: نخست محدوده شهرستان به 94 شبکه کاری 1600 هکتاری تقسیم و با استفاده از نقشه کاربری سرزمین، مشاهدات میدانی و نظرات کارشناسی، تعداد 14 عامل تخریب شناسایی و شدت آن ها تعیین شد. سپس، آسیب پذیری اکولوژیک و تراکم فیزیولوژیک محاسبه و پس از آن با استفاده از رابطه تخریب، ضرایب تخریب به دست آمد. درنهایت کلیه شبکه ها بر اساس نظریه فازی به 4 پهنه با توانایی توسعه بیش تر، نیازمند بازسازی، نیازمند حفاظت و غیر قابل توسعه تقسیم شدند. یافته ها: طبق نتایج نهایی از مجموع 94 شبکه، 22 شبکه که معادل 40/23 درصد مساحت شهرستان است، نیازمند بازسازی، 37 شبکه که معادل 36/39 درصد مساحت شهرستان است، غیر قابل توسعه و 35 شبکه نیز که 22/37 درصد مساحت شهرستان را به خود اختصاص می دهد، مستعد توسعه هستند. بحث و نتیجه گیری: اثرات فعالیت های مخرب (که عمدتا اثرات مخرب ناشی از فعالیت های گردش گری) در منطقه بارز بوده به طوری که فعالیت های مخربی نظیر تغییر کاربری از یک سو و از سوی دیگر زباله ریزی و آلودگی رودخانه ها به منطقه از عوامل اصلی تخریبند. از مجموع 94 شبکه، 21 شبکه به دلیل وجود گسل ها و 16 شبکه به دلیل قرار گرفتن در محدوده منطقه حفاظت شده بینالود، غیر قابل توسعه می باشند. 35 شبکه دارای اولویت های اول تا سوم توسعه هستندکه دارای تراکم فیزیولوژیک پایین بوده و 22 شبکه نیز به دلیل تراکم فیزیولوژیک بالا و شدت زیاد عوامل مخرب، دارای ضرایب تخریب بالا بوده و نیازمند بازسازی هستند؛ لذا باید از هرگونه توسعه بدون برنامه ریزی در آینده در این قسمت ها، خودداری شود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

29 - بررسی تجمع زیستی فلزات در رسوبات و عضله ماهیان رودخانه دز در سال ۱۳۹۳
ثمر مرتضوی پریسا نوروزی

10.22034/jest.2018.14335.2300

زمینه و هدف: ضرورت سنجش عناصر در آب زیان به دو مبحث مدیریت زیست بوم ها و سلامت غذایی انسان ها باز می گردد. در پژوهش حاضر غلظت عناصر Cu, Pb, Zn و Cd در رسوبات و بافت عضله چهار گونه ماهی بومی رودخانه دز مورد بررسی قرار گرفت تا آلودگی فلزات و ارتباط آن با عامل وضعیت (CF) چکیده کامل

زمینه و هدف: ضرورت سنجش عناصر در آب زیان به دو مبحث مدیریت زیست بوم ها و سلامت غذایی انسان ها باز می گردد. در پژوهش حاضر غلظت عناصر Cu, Pb, Zn و Cd در رسوبات و بافت عضله چهار گونه ماهی بومی رودخانه دز مورد بررسی قرار گرفت تا آلودگی فلزات و ارتباط آن با عامل وضعیت (CF) و عامل تغلیظ زیستی BCF)) مطالعه گردد. روش بررسی: پس از زیست سنجی نمونه های ماهی، هضم نمونه ها با ترکیب یک به چهار اسیدنیتریک به اسیدپرکلریک انجام و غلظت عناصر با دستگاه جذب اتمی اندازه گیری گردید. یافته ها: میانگین غلظت فلزات در رسوبات و بافت عضله به ترتیب روند کاهشی کادمیوم<سرب<مس<روی و سرب<کادمیوم<مس<روی را نشان می دهد. تحلیل آماری نتایج بیان گر بیش ترین هم بستگی بین تجمع فلزات و CF در گونه تویینی و بیش ترین بارگیری آلودگی آن با محاسبه شاخص MPI می باشد. BCF حاصل نیز نشان دهنده روند کاهشی جذب فلزات کادمیوم، روی، مس و سرب از محیط است. از سویی مقادیر CF، از حدود مناسب معرفی شده برای ماهیان آب های آزاد کم تر به دست آمد. هم چنین مقایسه غلظت فلز روی در رسوبات از استاندارد جهانی CaISQG و سطح قابل تحمل IAEA-407 بالاتر و در بافت عضله، غلظت روی و کادمیوم به ترتیب از استانداردهای UK(MAFF) و NHMRC بالاتر می باشد که نشان دهنده سطوح خطرناک آن ها برای سلامتی انسان است. بحث و نتیجه گیری: به نظر می رسد شرایط منطقه مورد مطالعه از رودخانه دز در مقایسه با آب های آزاد برای ماهیان نامساعد بوده و بالا بودن غلظت کادمیوم در نمونه های مورد مطالعه را می توان ناشی از پساب زمین های کشاورزی مشرف به رودخانه دانست. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

30 - پیش‎بینی تغییرات عرضه خدمات اکوسیستمی مرتبط با تنوع زیستی تحت تاثیر تغییرات کاربری اراضی در حوزه آبخیز شفارود استان گیلان
ستاره مهرخو مهدی رمضانی پروین فرشچی مصطفی پناهی سید مسعود منوری

10.30495/jest.2023.64789.5585

زمینه و هدف: تغییرات شدید کاربری اراضی طی دهه های اخیر توان اکوسیستم‌ها در عرضه خدمات را به شدت تحت تاثیر قرار داده است. به همین جهت آگاهی از روند این تغییرات و تاثیر آن بر خدمات اکوسیستمی برای مدیریت پایدار سرزمین ضروری است. پژوهش حاضر با هدف ارزیابی تاثیر تغییرات کارب چکیده کامل

زمینه و هدف: تغییرات شدید کاربری اراضی طی دهه های اخیر توان اکوسیستم‌ها در عرضه خدمات را به شدت تحت تاثیر قرار داده است. به همین جهت آگاهی از روند این تغییرات و تاثیر آن بر خدمات اکوسیستمی برای مدیریت پایدار سرزمین ضروری است. پژوهش حاضر با هدف ارزیابی تاثیر تغییرات کاربری اراضی بر خدمات اکوسیستمی مرتبط با تنوع زیستی حوزه آبخیز شفارود انجام گرفته است.روش بررسی: پژوهش حاضر شامل سه مرحله 1) استخراج نقشه کاربری اراضی گذشته و حال با استفاده از تصاویر ماهواره ای لندست و با بکارگیری نرم&lrm;افزار ENVI 5.3 و ArcGIS 10.3 2) پیش&lrm;بینی و استخراج نقشه کاربری اراضی آینده با استفاده از ابزار Scenario Genarator نرم&lrm;افزار InVEST و در نهایت 3) ارزیابی کمی و مدلسازی تنوع زیستی با استفاده از مدل Habitat Quality نرم&lrm;افزار InVEST می باشد.یافته ها: نتایج نشان داد که کیفیت زیستگاه در طول زمان، تحت تاثیر تغییرات کاربری اراضی به شدت کاهش یافته و تخریب زیستگاه به شدت افزایش پیدا کرده است به طوری که متوسط کیفیت زیستگاه برای کل محدوده مورد مطالعه برای سال های 2000، 2020 و 2040 به ترتیب برابر با 88/0، 64/0 و 41/0 است. همچنین متوسط تخریب زیستگاه برای کل حوزه آبخیز شفارود در سال 2000 برابر با 0021/0، در سال 2020 برابر با 0042/0 و برای سال 2040 برابر با 0061/0 است.بحث و نتیجه گیری: طبق نتایج به دست آمده می‌توان استدلال کرد که افزایش فعالیت‌های توسعه ای انسانی با هدف تملک اراضی طبیعی و بهره کشی از آن، خسارات جبران&lrm;ناپذیری را بر پیکره اراضی طبیعی و زیستگاه های گیاهی و حیوانی جانوری وارد آورده است و ادامه چنین روندی خطر نابودی کامل این منابع منحصر به فرد را به دنبال خواهد داشت. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

31 - بررسی و تهیه نقشه بیابان‏زایی بر اساس مدل ایرانی ارزیابی پتانسیل بیابان‏زایی(IMDPA) با تأکید بر دو معیار خاک و پوشش گیاهی (مطالعه موردی: فاریاب-استان کرمان)
احسان کمالی مسکونی محمدامین کمالی علی خنامانی

10.22034/jest.2021.30618.3917

زمینه و هدف: با توجه به مفهوم بیابان زایی که عبارت است از تخریب اراضی در نواحی خشک، نیمه خشک و نیمه مرطوب خشک ناشی از عوامل متعددی چون تغییرات اقلیمی و فعالیت های انسانی، این پدیده مدت هاست که یک مشکل جدی اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی در بسیاری از کشور های شناخته شده اس چکیده کامل

زمینه و هدف: با توجه به مفهوم بیابان زایی که عبارت است از تخریب اراضی در نواحی خشک، نیمه خشک و نیمه مرطوب خشک ناشی از عوامل متعددی چون تغییرات اقلیمی و فعالیت های انسانی، این پدیده مدت هاست که یک مشکل جدی اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی در بسیاری از کشور های شناخته شده است. هدف از مطالعه حاضر، بررسی بیابان زایی شهرستان فاریاب در جنوب استان کرمان بااستفاده از روش ایرانی IMDPA می باشد. روش بررسی: تحقیق حاضر به منظور بررسی شدت بیابان زایی اراضی حوزه فاریاب در مناطق خشک جنوب استان کرمان با تأکید بر معیارهای خاک و پوشش گیاهی با استفاده از مدل ایرانی بیابان زایی صورت گرفت. با استفاده از این مدل امتیازات هر شاخص در معیار مربوطه مشخص و ارزش هر معیار با محاسبه میانگین هندسی امتیاز شاخص های آن مشخص گردید و پس از آن هر یک از معیارها به صورت لایه های اطلاعاتی وارد ArcGIS9.3 شدند. با روی هم گذاری و تلفیق لایه های رستری معیارهای مذکور و محاسبه میانگین هندسی معیارها بهکمک فرمول 2/1(VQI*SQI)DM= و تجزیه و تحلیل آن با استفاده از مدل IMDPA نقشه شدت بیابان زایی منطقه بدست آمد. یافته ها: نتایج نشان می دهد از سطح زمین های منطقه به ترتیب 53/14 درصد در کلاس کم یا ناچیز، 69/33 درصد در کلاس متوسط و 78/51 درصد در کلاس شدید بیابان زایی است. همچنین نتایج نشان داد شاخص تجدید حیات از معیار پوشش گیاهی با ارزش عددی 82/3 بیش ترین تأثیر را در بیابان زایی منطقه داشته است. بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج بدست آمده در این تحقیق که حاکی بر اهمیت پوشش گیاهی در بیابان زایی است پیشنهاد می شود در اسرع وقت تحقیقی عمیق تر نسبت به تعیین روش های مناسب اصلاح و احیاء مراتع منطقه از سوی ادارات منابع طبیعی اقدام گردد. درصورت عدم توجه مسوولین امر حدود 50 درصد دیگر (کلاس بیابان زایی متوسط و کم منطقه) در معرض نابودی شدید قرار خواهد گرفت که این مهم باعث صدمه به سایر عناصر اکوسیستم از جمله حیات وحش و غیره منجر خواهد شد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

32 - بررسی زیست محیطی تخریب اراضی در مقیاس حوزه آبخیز رودخانه طالقان با رویکرد کمی
پریسا خرازی جمال قدوسی حسن کریم زادگان مسعود خیرخواه زرکش

10.30495/jest.2022.57587.5247

زمینه و هدف: تخریب اراضی یا تخریب سرزمین به عنوان یک چالش و معضل مهم جهانی است که در نهایت منجر به بیابانی شدن و گسترش پهنه بیابان‌ها به ویژه در مناطق با شرایط اقلیمی خشک، نیمه خشک و نیمه مرطوب، می‌شود. فقر ونبود امنیت غذایی، توأم با رخداد خشکسالی‌های شدید و سایر شرایط چکیده کامل

زمینه و هدف: تخریب اراضی یا تخریب سرزمین به عنوان یک چالش و معضل مهم جهانی است که در نهایت منجر به بیابانی شدن و گسترش پهنه بیابان‌ها به ویژه در مناطق با شرایط اقلیمی خشک، نیمه خشک و نیمه مرطوب، می‌شود. فقر ونبود امنیت غذایی، توأم با رخداد خشکسالی‌های شدید و سایر شرایط نا مناسب آب و هوائی که موجب وارد شدن فشار بیش از حد به اکوسیستم‌های شکننده و منابع طبیعی پایه(آب، خاک و گیاهان)، در چنین مناطق و نواحی شده و باعث تهی شدن منابع حیاتی می‌شود. هدف از این مطالعه شناسائی مشخصه‌ها و معیار‌های هر یک از پارامتر‌ها وعوامل اعم از طبیعی و انسان زاد موثر بر تخریب اراضی میباشد تا بتوان اقدام به برنامه ریزی جهت مدیریت آنها در راستای حفظ و احیای منابع زیست محیطی نمود.روش بررسی: در این پژوهش با استفاده از داده های ادواری سنجش از دور، سامانه های اطلاعات جغرافیائی،مشاهدات و اندازه گیری های میدانی و روش های آماری بکارگرفته شده و از مدل کمی برای برآورد نتایج استفاده شده است.یافته ها : با استناد به نتایج بدست آمده، می توان گفت تخریب اراضی در مقیاس حوزه آبخیز سد طالقان تابعی از شش عامل: شیب زمین، خصوصیات زمین شناسی سطحی(واحدهای سنگی)، خصوصیات خاک، رخساره‌های فرسایش خاک توسط آب، حفاظ روی زمین و کاربری اراضی است.از بین عوامل موثر بر تخریب اراضی شاخص میزان حفاظ روی زمین با وزن 0.20 بیشترین تاثیر را بر تخریب اراضی داشت.بحث و نتیجه گیری : مدل ارایه شده میتواند به عنوان مدلی کارآمد در تعیین مکانی نرخ (شدت)و گستره تخریب اراضی در مقیاس حوزه آبخیز جهت شناسایی دقیق سایت های تخریب شده برای مبارزه و مدیریت پدیده موردنظر مورد استفاده در سطح ملی قرار گیرد . پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

33 - واکنش انتشار دی اکسید کربن به شوک‌های تولید در آلوده‌کننده‌های بزرگ آسیایی
سمیه اعظمی فاطمه عباسی

زمینه و هدف: مطابق با تساوی کایا، میان انتشار دی اکسید کربن (CO2) و تولید ارتباط وجود دارد. هدف این مطالعه بررسی تاثیر غیر‌خطی و یا نامتقارن شوک های تولید بر انتشار CO2 است. روش بررسی: به منظور بررسی واکنش انتشار دی اکسید کربن به شوک‌های تولید در آلوده‌کننده‌های بزرگ چکیده کامل

زمینه و هدف: مطابق با تساوی کایا، میان انتشار دی اکسید کربن (CO2) و تولید ارتباط وجود دارد. هدف این مطالعه بررسی تاثیر غیر‌خطی و یا نامتقارن شوک های تولید بر انتشار CO2 است. روش بررسی: به منظور بررسی واکنش انتشار دی اکسید کربن به شوک‌های تولید در آلوده‌کننده‌های بزرگ آسیایی؛ هند، ژاپن، ایران، عربستان سعودی و کره جنوبی در فاصله زمانی 2020-1960 از الگوی ARDL پانل غیر خطی استفاده می‌شود. یافته ها: بررسی مسیر زمانی نشان می دهد که انتشار CO2 و تولید ناخالص داخلی کشورها با هم در حال حرکت هستند. آزمون ها، بیانگر وجود ارتباط بلندمدت میان این دو متغیر است. آزمون علیت غیر‌خطی حاکی از وجود رابطه علی یک طرفه از شوک‌های مثبت و منفی تولید به انتشار CO2 است. برآورد الگوی PNARDL حاکی از آن است که در بلندمدت، انتشار CO2 با افزایش تولید افزایش و با کاهش تولید کاهش می‌یابد. پویایی‌های کوتاه‌مدت نشان می‌دهد شوک‌های مثبت تولید دوره جاری و دوره گذشته منجر به افزایش معنی‌دار انتشار CO2 می‌گردد. شوک‌های منفی تولید دوره جاری و دوره گذشته(با وقفه) به ترتیب باعث افزایش و کاهش معنی‌دار انتشار CO2 می‌گردد. برآورد ضریب سرعت تعدیل بیانگر آن است که تعدیل به سمت تعادل بلندمدت با کندی صورت می‌گیرد. بحث و نتیجه گیری: بررسی ارتباط میان تولید و انتشار CO2، نقش مهمی را در سیاست‌گذاری‌های زیست محیطی ایفا می‌کند. سرعت تعدیل (از کوتاه‌مدت به بلندمدت) کند و تاثیر کوتاه‌مدت شوک‌های منفی تولید دوره جاری بر انتشار باید مورد توجه سیاست‌گذاران زیست محیطی کشورهای مورد مطالعه قرار گیرد. در شرایط کاهش تولید سیاست‌های سخت‌گیرانه زیست محیطی نباید سریعاً متوقف گردد. با توجه به تأثیر مثبت و معنی دار شوک های مثبت تولید بر انتشار در کوتاه مدت و در بلندمدت، افزایش کارایی انرژی و افزایش سهم انرژی های تجدید پذیر در کل مصرف انرژی کشورها (جایگزینی انرژی تجدیدپذیر به جای انرژی فسیلی) توصیه می گردد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

34 - بررسی تخریب فتوکاتالیتیکی نفتالین توسط نانوکاتالیست های دی اکسید تیتانیوم داپ شده با N-S وP تحت نور مرئی
بهمن بنائی فرهنگ تیرگیر امیرحسام حسنی عبدالمجید فدایی سید مهدی برقعی

10.30495/jest.2023.68888.5729

زمینه و هدف: نفتالین یکی از هیدروکربن‌های آروماتیک چند حلقه‌ای سمی و خطرناک برای انسان و محیط زیست می باشد و حذف آن از محیط زیست ضروری است. هدف از این تحقیق بررسی تخریب فتوکاتالیتیکی نفتالین از محیط‌های آبی با استفاده از نانوکاتالیست‌های TiO2-P/SPA و TiO2-N,S/SiO2تحت نو چکیده کامل

زمینه و هدف: نفتالین یکی از هیدروکربن‌های آروماتیک چند حلقه‌ای سمی و خطرناک برای انسان و محیط زیست می باشد و حذف آن از محیط زیست ضروری است. هدف از این تحقیق بررسی تخریب فتوکاتالیتیکی نفتالین از محیط‌های آبی با استفاده از نانوکاتالیست‌های TiO2-P/SPA و TiO2-N,S/SiO2تحت نور مرئی در حضور اکسیژن است. روش بررسی: این تحقیق در سال 1399 انجام گرفت. دو فتوکاتالیست TiO2-P/SPA و TiO2-N,S/SiO2به روش سل-ژل سنتز و از آنها برای حذف نفتالین از محیط آبی تحت نور مرئی در حضور اکسیژن، استفاده شد. اثر پارامترهای مختلف از جمله غلظت اولیه نفتالین،pH، مدت زمان تماس بررسی شدند و ساختار این نانو ذرات با استفاده از تصویر EDAX,SEM و آنالیز DRS بررسی گردید. یافته ها: تصاویر میکروسکوپ الکترونی اندازه ذرات فتوکاتالیست های سنتزی را 10 تا20 نانومتر نشان داد و ضخامت لایه نازک فتوکاتالیست TiO2-N,S/SiO2 و TiO2-P/SPA روی میکروگلوله‌ها به ترتیب برابر 68/698 نانومتر و 73/1 میکرومتر بود. آنالیزDRS نشان داد شکاف انرژی هر دو فتوکاتالیست باریک تر از TiO2 شده و فعالیت فتوکاتالیستی آنها به ناحیه نور مرئی انتقال یافته است. در شرایط بهینه حذف نفتالین مقادیر pH، زمان, غلظت نفتالین، و راندمان حذف به ترتیب برای فتوکاتالیست TiO2-N-S ، معادل 5، 50، 25، 23/94 و برای TiO2-P برابر 5، 40، 25، 39/97 به دست آمد (Pv<0.05). بحث و نتیجه گیری: این فتوکاتالیست ها می توانند به عنوان یک روش نوین، موثر و کاربردی در تصفیه آب و پساب‌های صنایع حاوی نفتالین، تحت نور خورشید و نور مریی استفاده شوند. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

35 - بررسی تصفیه زیستی فنل به کمک باکتری های بومی جدا شده از پساب حاوی فنل
سمیه اسکندری آرزو طهمورث پور مهران هودجی

پساب کارخانه&zwnj;های تبدیل ذغال سنگ، در زمره مهم ترین پساب های آلاینده محیط زیست می باشد. برای تصفیه این گونه پساب ها، اغلب از سیستم&zwnj;های بیولوژیکی هوازی استفاده می شود. درصد حذف مواد آلاینده در این سیستم&zwnj;ها، بستگی به میزان فعالیت میکروارگانیسم&zwnj;های موجود چکیده کامل

پساب کارخانه&zwnj;های تبدیل ذغال سنگ، در زمره مهم ترین پساب های آلاینده محیط زیست می باشد. برای تصفیه این گونه پساب ها، اغلب از سیستم&zwnj;های بیولوژیکی هوازی استفاده می شود. درصد حذف مواد آلاینده در این سیستم&zwnj;ها، بستگی به میزان فعالیت میکروارگانیسم&zwnj;های موجود دارد. برخی از مواد موجود در پساب ها برای فعالیت میکرو ارگانیسم ها حالت بازدارنده دارند، مثل تولوئن و فنل. فنل و ترکیبات آن در مقادیر بالا برای محیط زیست و انسان سمی محسوب می&zwnj;شود، حذف این ترکیب از پساب ها از اهمیت ویژه ای برخوردار است. راه های مختلفی برای تصفیه فنل و از بین بردن آن وجود دارد که از بین این روش ها بهترین روش تصفیه زیستی است. در طی این تحقیق از طریق جداسازی سویه&zwnj;های بومی که در پساب فنل دار کارخانه ذوب آهن وجود داشتند اقدام به شناسایی، حذف فنل و سازش پذیر کردن سویه&zwnj;ها به مقادیر بالای فنل گردید. نتایج نشان داد از بین سویه&zwnj;های جدا شده گونه ای از جنس سودوموناس مقدار فنل را از 2233 میلی گرم بر لیتر در طی مدت 96 ساعت به صفر رساند و گونه ای دیگر این مقدار را در طی مدت 120 ساعت به صفر رساند. با به کارگیری این سویه&zwnj;ها به تنهایی و یا حتی به صورت ترکیبی از چند سویه سازگار شده با مقدار بالای فنل می&zwnj;توان میزان فنل موجود در این پساب ها را در طی مدت زمان کوتاه تری به صفر رساند. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

36 - ارزیابی شدت تخریب منابع آب زیرزمینی با استفاده از مدل اصلاحی بیابان زایی IMDPA و GIS در دشت شیراز استان فارس
سعیده برزگر مسعود مسعودی

10.22034/jest.2019.14542

زمینه و هدف: بسیاری از عرصه های منابع طبیعی و کشاورزی در اثر استفاده بی رویه و عدم مدیریت صحیح آب های زیرزمینی تبدیل به بیابان گردیده اند. علت بیابان زایی و تخریب سرزمین علاوه بر عوامل طبیعی ناشی از عملکرد نادرست انسان می باشد که پیامد هایی مانند شور شدن و افت سطح آب زی چکیده کامل

زمینه و هدف: بسیاری از عرصه های منابع طبیعی و کشاورزی در اثر استفاده بی رویه و عدم مدیریت صحیح آب های زیرزمینی تبدیل به بیابان گردیده اند. علت بیابان زایی و تخریب سرزمین علاوه بر عوامل طبیعی ناشی از عملکرد نادرست انسان می باشد که پیامد هایی مانند شور شدن و افت سطح آب زیرزمینی را به همراه دارد. در این راستا به منظور برنامه ریزی مقابله با تخریب منابع آب زیرزمینی، ارزیابی شدت تخریب منابع آب زیرزمینی دشت شیراز انجام گردید. روش بررسی: در این مطالعه از مدل اصلاحیIMDPA برای تعیین شدت تخریب منابع آب زیرزمینی استفاده شد. نقشه نهایی تخریب منابع آب زیرزمینی از تلفیق لایه های اطلاعاتی شاخص های معیار آب حاصل شد. یافته ها: نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که در حدود 55 درصد از منابع آب زیر زمینی قسمت اصلی دشت شیراز در کلاس خطر متوسط و در حدود 30 درصد در کلاس خطر شدید و خیلی شدید تخریب قرار دارند. بحث و نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که شاخص هدایت الکتریکی بیش ترین تاثیر را در تخریب منابع آب زیرزمینی دشت شیراز داشته است. هم چنین مشخص شد که مدل پیشنهادی کارایی خوبی برای برآورد شدت تخریب منابع آب زیرزمینی دارد. لذا پیشنهاد می شود این مدل در مناطق مشابه برای تعیین شدت تخریب منابع آب زیرزمینی مورد استفاده قرار گیرد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

37 - ارزیابی اثرات محیط‌زیستی توسعه در شهرستان طرقبه شاندیز با به‌کارگیری مدل تخریب
سحر حیدری مستعلی بهمن جباریان امیری افشین علیزاده شعبانی

10.22034/jest.2019.13960

چکیده زمینه و هدف: مدل تخریب از جمله روش های ارزیابی اثرات محیط زیستی است که اثرات فعالیت های انسانی را به صورت کمی بیان می کند. هدف از به کارگیری این مدل، شناسایی عوامل تخریب و درجه آسیب پذیری بوم سازگان ها به منظور پیش گیری از تخریب آتی توسط پروژه های دیگر و نشان داد چکیده کامل

چکیده زمینه و هدف: مدل تخریب از جمله روش های ارزیابی اثرات محیط زیستی است که اثرات فعالیت های انسانی را به صورت کمی بیان می کند. هدف از به کارگیری این مدل، شناسایی عوامل تخریب و درجه آسیب پذیری بوم سازگان ها به منظور پیش گیری از تخریب آتی توسط پروژه های دیگر و نشان دادن امکان توسعه در آینده، به تصمیم گیرندگان است. روش بررسی: نخست محدوده شهرستان به 94 شبکه کاری 1600 هکتاری تقسیم و با استفاده از نقشه کاربری سرزمین، مشاهدات میدانی و نظرات کارشناسی، تعداد 14 عامل تخریب شناسایی و شدت آن ها تعیین شد. سپس، آسیب پذیری اکولوژیک و تراکم فیزیولوژیک محاسبه و پس از آن با استفاده از رابطه تخریب، ضرایب تخریب به دست آمد. درنهایت کلیه شبکه ها بر اساس نظریه فازی به 4 پهنه با توانایی توسعه بیش تر، نیازمند بازسازی، نیازمند حفاظت و غیر قابل توسعه تقسیم شدند. یافته‌ها: طبق نتایج نهایی از مجموع 94 شبکه، 22 شبکه که معادل 40/23 درصد مساحت شهرستان است، نیازمند بازسازی، 37 شبکه که معادل 36/39 درصد مساحت شهرستان است، غیر قابل توسعه و 35 شبکه نیز که 22/37 درصد مساحت شهرستان را به خود اختصاص می دهد، مستعد توسعه هستند. بحث و نتیجه‌گیری: اثرات فعالیت های مخرب (که عمدتا اثرات مخرب ناشی از فعالیت های گردش گری) در منطقه بارز بوده به طوری که فعالیت های مخربی نظیر تغییر کاربری از یک سو و از سوی دیگر زباله ریزی و آلودگی رودخانه ها به منطقه از عوامل اصلی تخریبند. از مجموع 94 شبکه، 21 شبکه به دلیل وجود گسل ها و 16 شبکه به دلیل قرار گرفتن در محدوده منطقه حفاظت شده بینالود، غیر قابل توسعه می باشند. 35 شبکه دارای اولویت های اول تا سوم توسعه هستندکه دارای تراکم فیزیولوژیک پایین بوده و 22 شبکه نیز به دلیل تراکم فیزیولوژیک بالا و شدت زیاد عوامل مخرب، دارای ضرایب تخریب بالا بوده و نیازمند بازسازی هستند؛ لذا باید از هرگونه توسعه بدون برنامه ریزی در آینده در این قسمت ها، خودداری شود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

38 - اهمیت خدمات اکوسیستم آبخیز با تاکید بر نقش تولید رواناب و کاهش فرسایش
ائلناز قابل‌نظام رئوف مصطفی‌زاده اباذر اسمعلی عوری زینب حزباوی

زمینه هدف: با افزایش سریع جمعیت انسانی و مصرف بیش از حد منابع طبیعی، تقاضا برای خدمات اکوسیستم از ظرفیت تأمین آن‌ها فراتر رفته است. خدمات اکوسیستم مزایا و منافعی هستند که به‌طور مستقیم و یا غیرمستقیم بر رفاه انسان اثر می‌گذارند. با توجه به این‌که خدمات اکوسیستم، سامانه‌ چکیده کامل

زمینه هدف: با افزایش سریع جمعیت انسانی و مصرف بیش از حد منابع طبیعی، تقاضا برای خدمات اکوسیستم از ظرفیت تأمین آن‌ها فراتر رفته است. خدمات اکوسیستم مزایا و منافعی هستند که به‌طور مستقیم و یا غیرمستقیم بر رفاه انسان اثر می‌گذارند. با توجه به این‌که خدمات اکوسیستم، سامانه‌های طبیعی و جامعه بشری را به هم متصل می‌کنند، لذا برای رونق اقتصادی، رفاه و ادامه حیات بشر ضروری هستند. روش بررسی: در مقاله حاضر به تبیین خدمات اکوسیستم آبخیز و با تأکید بر مسائل مرتبط با تولید رواناب و کاهش فرسایش در حوزه آبخیز پرداخته شده است. ضمن مرور کاملی از مطالعات انجام شده با اهداف مختلف، طبقه‌بندی انواع خدمات اکوسیستم، رویکردهای مورد استفاده در ارزیابی این خدمات مورد بررسی قرار گرفته است. در ادامه به چارچوب ارزیابی اکوسیستم هزاره (MEA) در رابطه با تعامل بین خدمات اکوسیستم و رفاه انسان پرداخته شده است. هم‌چنین ارتباط مدیریت آبخیز با بهبود خدمات اکوسیستم بحث شده است. مدل‌های مورد استفاده در برآورد خدمات اکوسیستم اشاره شده و در نهایت جمع‌بندی در خصوص نقش و اهمیت رواناب و کاهش فرسایش در خدمات اکوسیستم به‌عنوان یکی از مولفه‌های مهم پاسخ آبخیز صورت گرفته است. یافته‌ها: نتایج حاصل از مرور منابع نشان داد که اکثر مطالعات مرتبط فقط روی تعداد معدودی از خدمات اکوسیستم متمرکز شده‌اند و بررسی جایگاه تولید رواناب و کاهش فرسایش و تنظیم آن به‌عنوان یک خدمت اکوسیستم در این مطالعات چندان مشهود نیست. بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به این‌که مسئله رواناب و فرسایش در جهان و به‌ویژه ایران یک مسئله جدی است، بنابراین اقدامات شناسایی عوامل، کنترل و حفاظت از مناطق مستعد تولید رواناب، رسوب و فرسایش از مهم‌ترین وظایف و اقدامات ملی در کشور است. بر این اساس می‌توان با گسترده‌تر کردن مطالعات و تحقیقات و ارائه روش‌هایی برای کمّی ‌نمودن و پیش‌بینی خدمات اکوسیستم مبتنی بر خدمات تنظیمی رواناب و کاهش فرسایش به اولویت‌بندی و پهنه‌بندی مناطق مستعد رواناب و فرسایش برای تبیین راهبردهای مدیریتی و بازدارندگی کمک شایانی نمود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

39 - بررسی تاثیر روند فشار جمعیت انسانی بر محیط زیست مطالعه‌ی موردی : زیرحوضه شورقزوین
سعید رشوند جمال مصفایی

یکی از عوامل اصلی بیابان‌زایی، فشارهای انسانی و نوع رابطه‌ی طلبکارانه و یک سویه آدمی با زیست‌بوم است، رابطه‌ای که بدون لحاظ خواهش‌های بوم‌شناختی منطقه، صرفاً بر اساس رفع نیازهای اجتماعی و مصلحت‌های اقتصادی کوتاه‌مدت جوامع انسانی قوام و دوام یافته است. در این تحقیق روند چکیده کامل

یکی از عوامل اصلی بیابان‌زایی، فشارهای انسانی و نوع رابطه‌ی طلبکارانه و یک سویه آدمی با زیست‌بوم است، رابطه‌ای که بدون لحاظ خواهش‌های بوم‌شناختی منطقه، صرفاً بر اساس رفع نیازهای اجتماعی و مصلحت‌های اقتصادی کوتاه‌مدت جوامع انسانی قوام و دوام یافته است. در این تحقیق روند فشار جمعیت بر محیط زیست در زیر حوضه‌ی شور بر اساس روش اسواران از نظر کمی و کیفی، مطالعه گردید. بر همین اساس، ابتدا نقشه های رقومی کلاس های کیفیت اراضی مطابق با سیستم طبقه بندی آمریکایی تهیه گردید. جمعیت ایده آل این واحدها بر اساس روش اسواران محاسبه و با جمعیت بالفعل مربوط به سال های 1335 و 1385 مورد مقایسه قرار گرفت. به منظور بررسی تاثیر جمعیت بر محیط زیست، شاخص نسبت ظرفیت بالقوه به ظرفیت بالفعل (موجود) محاسبه شد و در نهایت نقشه فشار جمعیت بر محیط زیست که در این روش به نوعی بیانگر شدت بیابانزایی در مقاطع زمانی فوق است، تهیه شد. افزایش مساحت مناطق با کلاس های بیابان‌زایی بالاتر و کاهش مناطق تحت کلاس های بیابان‌زایی پایین تر طی سال های فوق از مهم ترین نتایج حاصل از این مطالعه است. افزون بر آن، بررسی نسبت جمعیت بالقوه به بالفعل در سال های فوق، گویای این واقعیت است که ادامه روند تغییرات جمعیت انسانی، می‌تواند گستره‌ی مناطق با بیابان‌زایی بسیار شدید را بیش از پیش افزایش دهد. مدیران و برنامه ریزان منطقه با استفاده از نتایج این تحقیق می توانند ارزیابی مناسبی از روند تاثیر فشار جمعیت بر محیط زیست منطقه داشته باشند که این موضوع کمک شایانی به برنامه ریزی برای توسعه پایدار سرزمین می نماید. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

40 - بررسی نظام حقوقی بهره‌برداری جوامع روستایی و عشایری از منابع طبیعی در ایران
جواد علی‌بیگی

امروزه تحقق توسعه پایدار کشور به‌ویژه در بحث مربوط به نظام سیاست‌گذاری در برنامه‌ریزی روستایی، بدون توجه بـه مسـایل حقوقی منابع طبیعی و محـیط زیسـت میسر نیست و بـا درک ایـن واقعیـت کـه منـابع طبیعـی در کشور ما محدوده بوده و روند تجدید‌‌پذیری آن به کندی صورت مـی‌پذیرد و چکیده کامل

امروزه تحقق توسعه پایدار کشور به‌ویژه در بحث مربوط به نظام سیاست‌گذاری در برنامه‌ریزی روستایی، بدون توجه بـه مسـایل حقوقی منابع طبیعی و محـیط زیسـت میسر نیست و بـا درک ایـن واقعیـت کـه منـابع طبیعـی در کشور ما محدوده بوده و روند تجدید‌‌پذیری آن به کندی صورت مـی‌پذیرد و یا گاه به دلیل میـزان تخریـب غیر قابـل احیـاء شـود، بنـابراین، مجموعـه اقدامات دستگاه‌های مختلف اجرایی در فرآیند توسعه باید متناسب بـا وضـعیت منابع و با رعایت اصول آینده نگری و پایداری کشورانجام گیرد. در این مقاله با نگاهی به وضع گذشته و موجود منابع طبیعی کشور، سعی در بررسی قوانین ناظر بر این منابع در ارتباط با بهره‌برداران به‌ویژه جوامع روستایی و عشایری را دارد که به تشریح ارتباط دامداری و بهره‌برداران روستایی و عشایری با منابع طبیعی و وضع گذشته و حال این منابع اعم از جنگل‌ها، مراتع، بیابان و آبخیزداری و همچنین نظام حقوقی مالکیت اراضی در ایران پرداخته و در ادامه، به مسأله واگذاری اراضی و اثرات آثار آن بر تخریب منابع طبیعی و پدیده زمین‌خواری به تفسیر بیان گردیده و در پایان به آسیب‌شناسی سیاست‌گذاری حقوقی منابع طبیعی در رابطه با جامعه روستایی و عشایری و مهم‌ترین مسـایل و مشکلات این بخش و ضعف و ابهام در این قوانین و لزوم بازنگری در آن به‌اختصار اشاره و نتایجی حاصل شده است. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

41 - Use of Fenton Reagent as Advanced Oxidative Process for Removal of Basic and Acid Red Dyes from Aqueous Solutions
Zahra Fathi Elham Keshmirizadeh

In this study, the Fenton process was used to investigate the color removal efficiency of Acid Red 52 and Basic Red 18 dye solutions by direct chemical oxidation. Color and chemical oxygen demand (COD) was successfully removed more than 99% and up to 92% respectively. چکیده کامل

In this study, the Fenton process was used to investigate the color removal efficiency of Acid Red 52 and Basic Red 18 dye solutions by direct chemical oxidation. Color and chemical oxygen demand (COD) was successfully removed more than 99% and up to 92% respectively. This article would provide an easy assessment of the viability of using Fenton reagent in acidic conditions, so it is a promising and easy method for the fairly degradation of the BR.18 and AR.52 dye in synthetic wastewater. Parameters such as dose of H2O2:1.5g/L, concentration of Fe2+: 8 mg/L as a catalyst, initial pH:3, initial dye concentration (10-500mg/L) and reaction time (18min) have been studied. The proposed system was a viable alternative to some of the more conventional forms of chemical treatment of dye solutions. Using UV-VIS spectra and COD analysis showed a good mineralization and fairly complete degradation of dye پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

42 - Photocatalytic Mineralization of Methylene BlueAqueous Solutions by Ag/TiO2 Nano Composite
Leila Torkian Ehsan Amereh

Nanocomposite of Ag/TiO2 and nanocrystalline TiO2 were prepared by using TiCl4 as a precursor in a simple sol-gel process. The prepared photo-catalysts were characterized by X-ray diffraction (XRD), scanning electron micrographs (SEM), energy dispersive X-ray microanaly چکیده کامل

Nanocomposite of Ag/TiO2 and nanocrystalline TiO2 were prepared by using TiCl4 as a precursor in a simple sol-gel process. The prepared photo-catalysts were characterized by X-ray diffraction (XRD), scanning electron micrographs (SEM), energy dispersive X-ray microanalysis (EDX), transmission electron microscopy (TEM) and diffuse reflectance spectroscopy (DRS). A complete and effective photocatalytic degradation of a cationic aromatic dye, Methylene blue, in aqueous solutions has been carried out using nanocomposite of Ag/TiO2 and nanocrystalline TiO2 under UV-C light irradiation. Experiments were conducted to compare the photocatalytic activities of nanocomposite Ag/TiO2 with nanocrystalline TiO2 . The photoreactions were followed by monitoring the degradation of the dye as a function of irradiation time, in the presence of the nanophoto-catalysts, by the visible/ultraviolet absorption spectroscopy. It has been found that the presence of silver in TiO2 nanoparticles reduces the duration of complete photocatalytic degradation of Methylene blue by 20% due to the enhancement of electron-hole separation by the electron trapping of silver particles. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

43 - Instantaneous Green Synthesis of Zerovalent Iron Nanoparticles by Thuja orientalis Extract and Investigation of Their Antibacterial Properties
Masumeh Noruzi Maryam Mousivand

The applications of zerovalent iron nanoparticles in environmental remediation have led to the development of green methods in their synthesis. This study for the first time reports on the green synthesis of zerovalent iron nanoparticles using Thuja orientalis extra چکیده کامل

The applications of zerovalent iron nanoparticles in environmental remediation have led to the development of green methods in their synthesis. This study for the first time reports on the green synthesis of zerovalent iron nanoparticles using Thuja orientalis extract as the reducing and capping agent at room temperature. The synthesized nanoparticles were characterized with different techniques such as XRD, ICP/AES, UV-Vis spectroscopy, SEM, and EDX. The reaction was completed within the first seconds. It was found that phenols and reducing sugars present in the extract have an important role in the production of nanoparticles. Complete degradation of methylen blue as a model pollutant was performed using these nanoparticles. Zerovalent iron nanoparticles showed a strong antibacterial effect onB. subtilis and E. amylovorabacteria. As a consequence, this green and rapid method can compete with chemical synthesis methods, and the synthesized nanoparticles can be applied to the degradation of pollutants and bacteria. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

44 - Degradation of Phthalocyanine by a Core-Shell TiO2 Photocatalyst: Effect of Iron Dopping on Band Gap
Amir Hossein Haghighaty Shahram Moradi Dehaghi Kambiz Larijani

In this research, initially, the sol-gel method was employed to produce γ-alumina and TiO2 catalysts with core-shell structure. Iron (III) was used as a dopant. The newlyproduced core-shells were Fe/TiO2// Fe/ γ-Al2O3 (FTFA). Sulfonated cobalt phthalocyanine چکیده کامل

In this research, initially, the sol-gel method was employed to produce γ-alumina and TiO2 catalysts with core-shell structure. Iron (III) was used as a dopant. The newlyproduced core-shells were Fe/TiO2// Fe/ γ-Al2O3 (FTFA). Sulfonated cobalt phthalocyanine was used as a dye pollutant in Merox process. By doping Fe in TiO2 catalyst, the efficiency of photocatalytic activity in photodegradation of sulfonated cobalt phthalocyanine was increased. Photocatalytic activity of Fe/TiO2// Fe/ γ-Al2O3 in UV irradiation was investigated and complete degradation of sulfonated cobalt phthalocyanine was confirmed via UV-Vis spectrophotometry and Total Organic Carbon analysis. Structure, morphology, and specification of new core-shell composites of FTFA were studied using several spectroscopic techniques. The efficiency of the FTFA catalyst is very good in alkaline media and close to the TiO2 catalyst performance in acidic media. The complete destruction process was investigated with TOC and the synthesized catalyst degraded 5 ppm of solution polluted by SCP in a maximum of 30 min. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

45 - Preparation and Characterization of Nano ZnFe2O4 Supported on Copper Slag and its Effects on the Degradation of p-Xylene Aqueous Solution
Hossein Malekhosseini Morteza Khosravi Kazem Mahanpoor Fereshteh Motiee

One of the problems in removing pollutants from water by photocatalytic methodsistheseparationof thecatalystfrom thesolution. In this study, the catalyst stabilization method was used to solve this problem. Nano ZnFe2O4 supported on Copper Slag (CS) produced in this res چکیده کامل

One of the problems in removing pollutants from water by photocatalytic methodsistheseparationof thecatalystfrom thesolution. In this study, the catalyst stabilization method was used to solve this problem. Nano ZnFe2O4 supported on Copper Slag (CS) produced in this research is an environment-friendly, simple and cost-effective catalyst. ZnFe2O4 was prepared for co-precipitation methods and supported on CS by the thermal process. Its characterization was done by scanning electron microscopy (SEM) images, energy-dispersive X-ray spectroscopy (EDX), BET surface area and X-Ray diffraction patterns (XRD). The degradation of p-Xylene as a pollutant in water was performed by the UV + H2O2 process using ZnFe2O4/CS as a photocatalyst. Circulate Packed Bed Reactor (CPBR) was used. For photocatalytic degradation of the p-Xylene, full factorial experimental design with three factors containing pH, the initial concentration of p-Xylene and H2O2 in three levels was used. The best conditions were determined as pH= 9, the concentration of p-Xylene= 70 ppm and concentration of H2O2= 20 ppm. Degradation efficiency in the best condition was 95.40 %. This new catalyst can also be used in processes for organic pollutant degradation. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

46 - Environmental Remediation of Organic Pollutants in Synthesized and Characterized Aqueous Suspension by Photochemical Method: A Kinetic Study
Z. Emadian Razavi R. Fazaeli M. Yousefi S. Ghasemi

Comparative study of the of azo Dyes (as a class important organic pollutants photodegradation process) in aqueous solution employing H2 O2 /UV and K2 S2 O8 /UV systems in a photochemical reactor were investigated. Lead zirconate titanate [Pb (Zr0.58Ti0.42) O3 ] (PZT) n چکیده کامل

Comparative study of the of azo Dyes (as a class important organic pollutants photodegradation process) in aqueous solution employing H2 O2 /UV and K2 S2 O8 /UV systems in a photochemical reactor were investigated. Lead zirconate titanate [Pb (Zr0.58Ti0.42) O3 ] (PZT) nanocatalyst was synthesized via the sol-gel method. Then, photocatalytic properties of dopant type on PZT were determined in a UV photoreactor in the presence of different radical generators. These comparative studies showed that PZT/TiO2 and PZT/TiO2 /FeCl3 have higher efficiency than the others. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

47 - Photodegradation of Insecticide Chlorpyrifos in Aqueous Solution under Simulated Solar Light Irradiation Conditions using Babolrood River Water
Seyed-Ali Sobhanian Abbas Ahmadi Babak Nahri-Niknafs

Chlorpyrifos is an organophosphate insecticide, used to control foliage and soil-borne insect pests on a variety of food and feed crops. In the natural environment, Chlorpyrifos can be degraded through several possible processes, including photodegradation, biodegradati چکیده کامل

Chlorpyrifos is an organophosphate insecticide, used to control foliage and soil-borne insect pests on a variety of food and feed crops. In the natural environment, Chlorpyrifos can be degraded through several possible processes, including photodegradation, biodegradation, and hydrolysis. In the present work the photodegradation and environmental fate of Chlorpyrifos in aqueous phase under simulated natural conditions in the presence of artificial UV-light was investigated. The gas chromatography-mass spectrometry (GC-MS) identification of Chlorpyrifos photodegradation products suggested the formation of only one major product, i.e., Chlorpyrifosoxon. Based on the structurally identified photoproduct a plausible degradation pathway is proposed for the photolysis of Chlorpyrifos in natural water over UV irradiated. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

48 - Comparison of Photocatalytic Activities of Two Different Dyes Using Pt-Modified TiO2 Nanoparticles under Visible Light
Akbar Jodat Mehri Alizad Nikjoo Mahboubeh Ghamkhar

The photocatalytic degradation of Acid Red 91 (AR91) and Acid Yellow 23 (AY23) with different molecular structures and different substitute groups using Pt modified TiO2 (PtTiO2 ) nanoparticles was investigated in the presence of visible light irradiation. Pt-TiO2 nanop چکیده کامل

The photocatalytic degradation of Acid Red 91 (AR91) and Acid Yellow 23 (AY23) with different molecular structures and different substitute groups using Pt modified TiO2 (PtTiO2 ) nanoparticles was investigated in the presence of visible light irradiation. Pt-TiO2 nanoparticles were prepared with photodiposition method (PD) and characterized by X-ray diffraction (XRD), scanning electron micrographs (SEM), energy dispersive X-ray micro analysis (EDX), transmission electron microscope (TEM), and UV-vis diffuse reflection spectra (DRS) techniques. The DRS results indicated that the deposition of platinum on TiO2 promoted the optical absorption in the visible region and made it possible to be excited by visible light. Pt-modification of the surface of TiO2 increased photocatalytic activity under visible light irradiation, depending on dye structure (functional group and reactivity of dyes). By comparing the removal efficiency of AR91 and AY23 at the similar conditions, it was observed that the photodegradation rate of AR91 was faster than that of AY23. In conclusion, photocatalytic mineralization of the dyes was monitored by total organic carbon (TOC) decrease. Above 82 and 94% mineralization of AY23 and AR91 was observed using 2 h irradiation. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

49 - Degradation Mechanisms of APS and EB-PVD Thermal Barrier Coatings
A Rabieifar V Abouei Mehrizi M Ghanbari Haghighi

Thermal barrier coatings (TBCs) are a crucial technology in thermal stability. Their use to achieve surface temperature reduction of the underlying superalloys surpasses all other achievements in the field of material technologies that have taken place in the last three چکیده کامل

Thermal barrier coatings (TBCs) are a crucial technology in thermal stability. Their use to achieve surface temperature reduction of the underlying superalloys surpasses all other achievements in the field of material technologies that have taken place in the last three decades. The technological advances in TBCs make them suitable for operation in the most demanding high-temperature environment of aircraft and industrial gas-turbine engines. The performance of these multi-layered and multi-material systems, tailored for high-temperature applications, is closely linked to their microstructure evolution. Many factors influence the durability of TBCs; therefore, in order to tailor these engineering materials for high-temperature applications, it is required to have a comprehensive understanding of the effects of the contributing factors and their interaction with the development of advanced TBCs. Improvements in TBCs will require a better understanding of the complex changes in their structure and properties that occur under operating conditions that lead to their failure. This article overviews the intrinsic and extrinsic degradation mechanisms, including TGO growth, thermal shock, CMAS attack, hot corrosion, erosion, sintering and phase transformations, thermal fatigue, thermo-mechanical tensile and foreign object damage. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

50 - ارزیابی تغییر کاربری اراضی مرتعی به دیم زار با استفاده از تصاویر ماهواره ای و سیستم اطلاعات جغرافیایی
علیرضا مرادی محمد جعفری حسین ارزانی مهدیه ابراهیمی

هدف از این تحقیق مقایسة تغییر کاربری اراضی مرتعی به دیم‌زار در دو شهرستان رابر و ارزوئیه در یک دوره 15 ساله است. روند تغییرات کاربری محدودة مطالعاتی (ده سرد و کوه سفید) با استفاده از تصاویر لندست ETM (سال 2000) و OLI (سال 2014) در محیط نرم افزار ENVI®5 با روش طبقه ب چکیده کامل

هدف از این تحقیق مقایسة تغییر کاربری اراضی مرتعی به دیم‌زار در دو شهرستان رابر و ارزوئیه در یک دوره 15 ساله است. روند تغییرات کاربری محدودة مطالعاتی (ده سرد و کوه سفید) با استفاده از تصاویر لندست ETM (سال 2000) و OLI (سال 2014) در محیط نرم افزار ENVI®5 با روش طبقه بندی نظارت شده پردازش گردید. در نهایت نقشه طبقه بندی کاربری شامل کاربری مرتع، کشاورزی، اراضی بایر و باغ در منطقه شناسایی شد. دقت نقشه های تولیدی با ضریب کاپا محاسبه شد. برای این منظور از تصاویر نرم افزار گوگل ارتس و بازدید میدانی در تهیه نقاط تعلیمی استفاده شد. در نهایت ماتریس دقت برای هر نقشه تشکیل ‌گردید. برای پی بردن به تغییرات هر یک از کاربری‌ها به سایر کاربری‌ها از روش جدول متعامد (Crosstab) استفاده شد. نتایج تغییرات کاربری اراضی در دو منطقه نشان داد که کاربری اراضی مرتع بیش‌ترین تبدیل و تغییر را داشته است، درصد تغییرات در آبخیز ده سرد 77% و در آبخیز کوه سفید 73% بود. صحت نقشه های طبقه بندی برای هر دو زیر حوزه 98% بدست آمد. نتایج این تحقیق نشان داد که گسترش فعالیت‌های زراعی بر روی اکوسیستم‌های مرتعی موجب تبدیل مراتع به زمین‌های کم بازده می‌شود. نتیجه مطالعه همچنین نشان داد که در منطقه کوه سفید و ده سرد به ترتیب 9% و 20% تغییرات در زمین های کم بازده می باشد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

51 - ارزیابی حساسیت اراضی منطقه جازموریان به بیابان‌زایی
مجتبی سلیمانی ساردو علی طویلی عباس علی پور سید مصطفی هاشمی

بیابان‌زایی پدیده‌ای است که براثر فرایندهای اقلیمی و فعالیت‌های بشری در مناطق خشک و نیمه‌خشک رخ‌داده و سبب کاهش توان تولیدی اکوسیستم و زوال پتانسیل اراضی می‌گردد. در این پژوهش، پتانسیل بیابان‌زایی حوزه آبخیز جازموریان با استفاده از مدل حساسیت تخریب اراضی (ESAs) مورد ارز چکیده کامل

بیابان‌زایی پدیده‌ای است که براثر فرایندهای اقلیمی و فعالیت‌های بشری در مناطق خشک و نیمه‌خشک رخ‌داده و سبب کاهش توان تولیدی اکوسیستم و زوال پتانسیل اراضی می‌گردد. در این پژوهش، پتانسیل بیابان‌زایی حوزه آبخیز جازموریان با استفاده از مدل حساسیت تخریب اراضی (ESAs) مورد ارزیابی قرار گرفت. به این منظور، ابتدا نقشه واحدهای کاری با استفاده از روش طبقه‌بندی بیشترین شباهت از تصاویر چند طیفی سنجنده OLI ماهواره لندست 8 (سال 2015) استخراج گردید. سپس در هر واحد کاری، شاخص‌های مربوط به هر یک از معیارهای اقلیم، خاک، پوشش گیاهی و مدیریت بر اساس روش‌شناسی مدل و نظر کارشناسی ارزش‌گذاری شد و از میانگین هندسی شاخص‌های مربوط به هر یک از معیارها، وضعیت بیابان‌زایی بر اساس آن معیار و از میانگین‌گیری هندسی معیارها، نقشه وضعیت فعلی بیابان‌زایی ترسیم گردید. نتایج حاصل از ارزیابی، دامنه ارزش ESAs به‌دست‌آمده را در محدوده 46/1 تا 72/1 برآورد نمود که بیانگر پتانسیل بحرانی بیابان‌زایی در منطقه می‌باشد، به‌طوری‌که 3136 و 12299 کیلومتر از وسعت منطقه، به ترتیب در طبقه‌ بحرانی (C2) و (C3) طبقه‌بندی‌شده است. اراضی شور و رسی (83/1=ESAI)، پلایا (78/1=ESAI) و نواحی ارگ و تپه ماسه&lrm;ای (72/1=ESAI) بیشترین امتیاز را کسب نموده‌اند که نشان از حساسیت بالای این نواحی به بیابان‌زایی می‌باشد. همچنین دو معیار کیفیت اقلیم و مدیریت بیشترین امتیاز را به خود اختصاص داده‌اند، لذا در اولویت قرار دادن این معیارها و افزایش سهم آن‌ها در خصوص ارائه مدل‌های منطقه‌ای و روش‌های ارزیابی بیابان‌زایی در منطقه و تدوین برنامه‌های مدیریتی بیابان‌زدایی، از ضرورت بیشتری برخوردار است. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

52 - ارزیابی تخریب منطقه حفاظت شده جاجرود با استفاده از مدل تخریب سیمای سرزمین
افشین دانه کار شیرکو جعفری

مدل تخریب یکی از روش های ارزیابی آثار محیط زیستی است که به صورت گسترده جهت ارزیابی آثـار تجمعـی فعالیت های انسـانی به کار می رود. همچنین از سویی نمایه های سیمای سرزمین به عنوان ابزارهای کمی سازی وضعیت سیمای سرزمین، کاربرد گسترده ای در برنامه ریزی سیمای سرزمین دارند. یکی چکیده کامل

مدل تخریب یکی از روش های ارزیابی آثار محیط زیستی است که به صورت گسترده جهت ارزیابی آثـار تجمعـی فعالیت های انسـانی به کار می رود. همچنین از سویی نمایه های سیمای سرزمین به عنوان ابزارهای کمی سازی وضعیت سیمای سرزمین، کاربرد گسترده ای در برنامه ریزی سیمای سرزمین دارند. یکی از این کاربرد ها، استفاده نمایه ها در مدل ارزیابی تخریب سیمای سرزمین است. هدف این پژوهش ارزیابی تخریب سیمای سرزمین در منطقه حفاظت شده جاجرود است. بدین منظور، برای کمی نمودن نمایه های سیمای سرزمین از نقشه کاربری/ پوشش منطقه حفاظت شده جاجرود برای 16 زیرحوزه استفاده شد. برای تهیه نقشه کاربری/ پوشش، ابتدا تصویر ماهواره‌ای لندست را پیش‌پردازش نموده و سپس با استفاده از روش هیبرید، تصویر در طبقات مختلف کاربری/پوشش طبقه‌بندی شد. سپس با توجه به مدل تخریب سیمای سرزمین، درجه آسیب پذیری بوم شناختی، تعیین شدت فعالیت ها و میزان تخریب در سیمای سرزمین محاسبه شد. نتایج این مطالعه نشان می دهد که زیـرحـوزه 5 با میزان 31 در منطقه دارای بالاترین عدد تخریـب سیمای سرزمین است و زیـرحـوزه هـای 1، 13 و 15 بعد از آن قرار دارند و به ترتیب دارای اعداد 25، 25 و 22 هستند. همچنین زیـرحـوزه هـای 16، 7 و 4 به ترتیب دارای ارزش‌های 3/5، 3/25 و 3/25 هستند که نشان می دهد که این زیرحوزه ها دارای کمترین تکه‌تکه شدگی می باشند. نتایج نشان داد که حدود 68% از منطقه مستعد توسعه یا توسعه بیشتر است، فقط 17% از منطقه مستعد حفاظت است. حدود 13% از منطقه نیازمند بازسازی است که نشان‌دهنده تخریب پوشش طبیعی و تغییر کاربری در منطقه است. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

53 - پایش و پیش بینی تغییرات کاربری/پوشش اراضی و ارتباط آن با خشک‌سالی (مطالعه موردی: زیر حوزه پارسل B2، حوزه آبخیز زاینده‌رود)
شاهین محمدی خلیل حبشی سعید پورمنافی

تغییرات کاربری اراضی و پوشش زمین به دلیل تأثیر بر اکوسیستم‌های طبیعی به یک نگرانی برای حافظان و مدیران منابع طبیعی تبدیل‌شده است. تحقیق حاضر باهدف پیش‌بینی تغییرات کاربری اراضی و پوشش زمین و همچنین بررسی ارتباط خشک‌سالی با این تغییرات در زیر حوزه پارسل 2B با مساحت 21100 چکیده کامل

تغییرات کاربری اراضی و پوشش زمین به دلیل تأثیر بر اکوسیستم‌های طبیعی به یک نگرانی برای حافظان و مدیران منابع طبیعی تبدیل‌شده است. تحقیق حاضر باهدف پیش‌بینی تغییرات کاربری اراضی و پوشش زمین و همچنین بررسی ارتباط خشک‌سالی با این تغییرات در زیر حوزه پارسل 2B با مساحت 21100 هکتار با استفاده از مدل زنجیره‌ای مارکوف و شاخص استانداردشده بارش (SPI) انجام شد. به این منظور با استفاده از تصاویر پیش‌پردازش شده سنجنده‌های ETM +، TM و OLIبه ترتیب برای سال‌های 1365، 1380 و 1395، نقشه کاربری اراضی و پوشش زمین به روش طبقه‌بندی نظارت‌شده حداکثر احتمال تهیه شد. به‌منظور صحت سنجی مدل زنجیره‌ای مارکوف، نقشه کاربری اراضی و پوشش زمین برای سال 1395 پیش‌بینی و با نقشه کاربری مرجع 1395 مقایسه شد، پس از اطمینان از صحت نتایج پیش‌بینی برای سال 1395 اقدام به پیش‌بینی کاربری اراضی و پوشش زمین برای سال 1410 شد. نتایج تحقیق نشان‌دهنده داد که بین تغییرات کاربری اراضی و پوشش زمین با وضعیت خشک‌سالی ارتباط وجود دارد. بر اساس یافته‌های پیش‌بینی‌شده، برای سال 1410 کشاورزی دیم به میزان 6.95 درصد افزایش و اراضی مرتعی به میزان 6.66 درصد کاهش مساحت خواهند داشت. بنابراین در صورت وقوع خشک‌سالی و رها شدن اراضی کشاورزی دیم، فرسایش خاک افزایش خواهد یافت و همچنین فشار چرا بر مراتع باقی‌مانده سبب تخریب اراضی مرتعی خواهد شد. بنابراین اگر راهبرد فعلی استفاده از زمین با مدیریت فعلی ثابت باقی بماند تخریب اراضی در منطقه اجتناب‌ناپذیر خواهد بود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

54 - بررسی روند تغییرات زمانی و مکانی ذرات معلق جو با استفاده از شاخص عمق اپتیکی آئروسل‌ها در جنوب شرق ایران
مریم میراکبری زهره ابراهیمی خوسفی

10.30495/girs.2020.674954

پیشینه و هدف شاخص عمق اپتیکی آئروسل یکی از پرکاربردترین شاخص‌ها جهت بررسی وضعیت آلودگی هوای مناطق مختلف به‌ویژه مناطق خشک و بیابانی است. مناطق خشک و نیمه‌خشک از منابع اصلی ذرات گردوغبار معلق در جو هستند. ایران به دلیل قرار گرفتن در منطقه خشک و نیمه‌خشک در طول سال با توف چکیده کامل

پیشینه و هدف شاخص عمق اپتیکی آئروسل یکی از پرکاربردترین شاخص‌ها جهت بررسی وضعیت آلودگی هوای مناطق مختلف به‌ویژه مناطق خشک و بیابانی است. مناطق خشک و نیمه‌خشک از منابع اصلی ذرات گردوغبار معلق در جو هستند. ایران به دلیل قرار گرفتن در منطقه خشک و نیمه‌خشک در طول سال با توفان‌های گردوغبار متعددی مواجه است، که خسارات زیست محیطی و اقتصادی-اجتماعی جبران‌ناپذیری را به مناطق مختلفی از کشور وارد کرده است. یکی از این مناطق، منطقه جنوب شرق کشور است که به دلیل وزش بادهای 120 روزه در نیمی از سال (اوایل بهار تا اواخر تابستان) تحت تأثیر توفان‌های گردوغبار قرار می‌گیرند و هرساله حجم زیادی از ذرات شن و گردوغبار از این طریق، وارد جو می‌شود. لذا بررسی و پایش تغییرات زمانی و مکانی ذرات معلق موجود در جو که گردوغبار نیز بخش عمده‌ای از ذرات معلق در این مناطق است، در این منطقه از کشور حائز اهمیت است. درواقع اطلاع از تغییرات زمانی و مکانی ذرات معلق می‌تواند در ارائه راهکارهای مناسب جهت کاهش خسارات ناشی از این ذرات مفید باشد. در این مطالعه به دلیل کمبود ایستگاه‌های اندازه‌گیری زمینی ذرات معلق، مشخصه عمق اپتیکی آئروسل ها بر اساس محصول عمق اپتیکی آئروسل (AOD) سنجنده مودیس طی دوره آماری 18 ساله (1380- 1397) جهت پایش و تحلیل تغییرات مکانی و زمانی غلظت آئروسل‌ها در نواحی جنوب شرق ایران مورد استفاده قرار گرفت. تغییرات زمانی AOD در مقیاس‌های زمانی ماهانه، فصلی و سالانه، بر اساس آزمون روند من- کندال پیش سفید شده تعیین گردید.مواد و روش هابرای انجام تحقیق حاضر از داده‌های روزانه AOD متعلق به سطح 4 سنجنده مودیس استفاده‌شده است. با توجه به اینکه دوره زمانی مورد بررسی 18 ساله است (1397-1380)، در مجموع 6570 فریم از محصولات روزانه AOD سنجنده مودیس برای بازه زمانی 1380 تا 1397 به فرمت NetCDF از آرشیو USGS دریافت شد. داده‌های اخذشده AOD با کدنویسی در محیط برنامه Matlab برای 13 ایستگاه سینوپتیک موجود در منطقه مطالعاتی استخراج شدند. جهت اعتبارسنجی داده های AOD سنجنده مودیس، از داده‌های غلظت ذرات معلق کوچک‌تر از 10 میکرومتر (PM10) که در ایستگاه‌های پایش آلاینده ها به ثبت می‌رسد، استفاده شد. در مرحله بعد، به‌منظور بررسی تغییرات زمانی و مکانی غلظت آئروسل‌ها، نقشه‌های پهنه‌بندی شده AOD با استفاده از میانگین مقادیر استخراج‌شده طی دوره آماری، به روش وزن دهی فاصله معکوس (IDW) تهیه شدند. در این روش هر ایستگاه یا نقطه اندازه‌گیری دارای تأثیر محلی است که با افزایش فاصله کاهش می‌یابد، به طوری که مکان های نزدیک به نقطه اندازه‌گیری وزن بیشتری خواهند داشت. در گام بعدی، روند تغییرات زمانی آن‌ها در مقیاس‌های زمانی مختلف با استفاده از روش من-کندال پیش سفید شده مورد بررسی قرار گرفت.نتایج و بحث نتایج حاصل از اعتبارسنجی AOD حاکی از وجود ارتباط قوی و معنی دار، بین عمق اپتیکی ذرات معلق سنجنده مودیس (AOD) و غلظت ذرات معلق (PM10) در سطح اطمینان 95درصد آماری است. لذا می‌توان این‌گونه استنباط کرد که داده‌های AOD از دقت قابل قبولی برای بررسی و تحلیل تغییرات ذرات معلق جو در منطقه مطالعاتی برخوردار هستند. توزیع مکانی AOD در سطح منطقه مطالعاتی طی سال‌های 1380 تا 13973 نشان داد نواحی غربی و مرکزی (ایستگاه‌های کرمان، بافت، سیرجان، رفسنجان) کمترین میزان AOD را به خود اختصاص داده‌اند. این در حالی است که نواحی شمال شرقی، شرق و جنوبی (استان سیستان بلوچستان) تحت تأثیر غلظت بالاتری از ذرات معلق قرارگرفته‌اند. میزان AOD در دوره آماری بین 0.14 تا 0.53 متغیر بوده است که به ترتیب در سال‌های 1395 و 1382وقوع یافته است. بررسی تغییرات زمانی AOD در مقیاس سالانه نشان داد میزان مواد معلق جو در سال‌های 1380، 1382، 1387، 1388 و 1391 در منطقه مطالعاتی به بالاترین مقدار رسیده است که ایستگاه‌های زابل، زهک، زاهدان، خاش و ایرانشهر به ترتیب بیشترین مقدار AOD را در دوره آماری دارا می‌باشند. مقادیر میانگین AOD فصلی نشان داد که در تابستان و بهار، غلظت مواد معلق به بیشترین حد رسیده درحالی‌که در پائیز و زمستان این مقدار به حداقل رسیده است. همچنین تغییرات افزایشی ذرات معلق جو از فروردین‌ماه شروع‌شده در تیر به حداکثر مقدار رسیده و سپس از مرداد تغییرات کاهشی دارد. روند تغییرات میزان AOD در مقیاس سالانه بر اساس آزمون من- کندال نشان داد در اکثر ایستگاه‌های محدوده مطالعاتی به‌استثنای رفسنجان دارای روند کاهشی بوده، که تنها در ایستگاه‌های زاهدان، زهک، زابل، سراوان و بم در سطح 5 درصد کاهشی و معنی‌دار بوده است. مقادیر آماره آزمون من- کندال AOD در مقیاس ماهانه نشان داد ماه‌های اردیبهشت، خرداد، تیر و مهر به ترتیب دارای بیشترین فراوانی روند معنی‌دار طی دوره آماری در منطقه مطالعاتی می‌باشند. روند ماهانه AOD نیز حاکی از تغییرات کاهشی غلظت مواد معلق طی دوره آماری است. به‌طوری‌که در ماه‌های اردیبهشت، خرداد، تیر، مرداد، آبان و اسفند طی دوره آماری در اکثر ایستگاه‌های منطقه مطالعاتی غلظت مواد معلق روند کاهشی داشته است. نتایج بررسی روند تغییرات فصلی AOD نیز حاکی از روند کاهشی غلظت مواد معلق جو به‌ویژه در فصول تابستان و بهار است. در فصل پائیز فقط برای ایستگاه کرمان ، تغییرات AOD دارای روند افزایشی بوده است.نتیجه گیری یکی از منابع اطلاعاتی موجود برای دسترسی به عمق اپتیکی آئروسل‌ها، سنجنده مودیس است. بر اساس نتایج تحقیق حاضر رابطه قابل قبولی میان محصول AOD سنجند مودیس و داده‌های PM10 اندازه‌گیری شده در ایستگاه‌های زمینی برقرار است. نتایج تحقیق نشان داد میانگین AOD در مقیاس سالانه بین 0.14 تا 0.53 متغیر است که بالاترین مقدار AOD در سال 1382 و حداقل مقدار آن در سال 1395 اتفاق افتاده است. بررسی روند سالانه AOD نشان داد در اکثر ایستگاه‌های منطقه مطالعاتی غلظت مواد معلق سیر نزولی دارد. سیر نزولی میزان ذرات معلق جو می‌تواند به دلیل کاهش وقایع گردوغبار ناشی از افزایش سطح پوشش گیاهی در منطقه باشد. مقادیر میانگین ماهانه و فصلی AOD نشان داد غلظت ذرات معلق طی پائیز و زمستان در ماه‌های آبان، آذر، دی و بهمن دارای حداقل مقدار و تابستان و بهار در ماه‌های تیر، خرداد و اردیبهشت دارای حداکثر مقدار است. این در حالی است که روند تغییرات زمانی AOD در مقیاس فصلی و ماهانه نیز در اکثر ایستگاه‌های منطقه مطالعاتی طی دوره آماری، کاهشی است. به‌طورکلی نتایج تحقیق حاضر نشان داد ناحیه غربی منطقه مطالعاتی که در استان کرمان واقع‌شده است با غلظت کمتری از ذرات معلق نسبت به نواحی شرقی واقع در استان سیستان بلوچستان، طی دوره آماری مواجهه بوده است. به‌طورکلی، کاهش مقادیر مربوط به غلظت آئروسل‌ها در برخی از مناطق موردبررسی در این پژوهش می‌تواند بیانگر بهبود کیفیت هوای این مناطق باشد. به نظر می‌رسد اعمال روش‌های اجرائی و مدیریتی مناسب در این منطقه از کشور که در سال‌های اخیر موردتوجه بسیاری از مدیران و تصمیم‌گیرندگان بوده است، توانسته نقش بسزایی در کاهش آلودگی غلظت هواویزها در این منطقه از کشور داشته باشد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

55 - ارزیابی تخریب اراضی با استفاده از داده‌های سنجش‌از‌دور ماهواره لندست در بازۀ زمانی 1400-1390 (مطالعۀ موردی: شهرستان اصفهان)
هادی اسکندری دامنه حامد اسکندری دامنه حسن خسروی میثم چراغی محسن عادلی ساردوئی

10.30495/girs.2023.686944

پیشینه و هدف تخریب اراضی یکی از پدیده‌های مخرب است که ثبات و امنیت اکوسیستم‌ها به‌ویژه در مناطق خشک را تهدید می‌کند. تخریب اراضی می‌تواند منجر به کاهش حاصلخیزی و بهره‌وری خاک، مهاجرت و جابه جایی جمعیت، ناامنی غذایی و نابودی اکوسیستم‌ها شود. علیرغم اقدامات گسترده در زمین چکیده کامل

پیشینه و هدف تخریب اراضی یکی از پدیده‌های مخرب است که ثبات و امنیت اکوسیستم‌ها به‌ویژه در مناطق خشک را تهدید می‌کند. تخریب اراضی می‌تواند منجر به کاهش حاصلخیزی و بهره‌وری خاک، مهاجرت و جابه جایی جمعیت، ناامنی غذایی و نابودی اکوسیستم‌ها شود. علیرغم اقدامات گسترده در زمینه مقابله با تخریب اراضی، این مشکل در دهه‌های اخیر نه‌تنها کاهش نیافته است، بلکه به تدریج تشدید شده است. بنابراین، پایش تخریب اراضی و آشکارسازی ویژگی‌های آن برای مدیریت و بازیابی کیفیت اراضی ضروری است و این پایش در مناطق خشک امکان مدیریت صحیح و مبارزه با این پدیده را تسهیل می‌کند. پایش تخریب اراضی در این مناطق با استفاده از داده‌های سنجش از دور امکان پذیر است، به نحوی که این دانش به‌طور گسترده‌ای برای پایش تخریب اراضی منطقه‌ای مورد استفاده قرار خواهد گرفت. باتوجه به اهمیت موضوع تخریب اراضی و نیاز به پایش اراضی جهت دستیابی به درک درستی از وضعیت شهرستان اصفهان و به‌دنبال آن ایجاد مدیریت مناسب و به موقع جهت جلوگیری از گسترش تخریب، این تحقیق با هدف بررسی وضعیت تخریب اراضی در این شهرستان با استفاده از مدل‌سازی شاخص‌های محیطی حاصل از داده‌های ماهواره‌ای در بازه زمانی 1390-1400، انجام شد.مواد و روش ها در این تحقیق به‌منظور بررسی روند تغییرات کاربری اراضی در حوزۀ مطالعاتی، از تصاویر ماهواره‌ای لندست، سنجنده‌های TM و OLI استفاده گردید و همچنین از داده‌های حاصل از بازدید میدانی به عنوان اطلاعات جانبی استفاده شد. پردازش و تحلیل تصاویر ماهواره‌ای در محیط نرم‌افزار ENVI صورت گرفت. به‌منظور تهیۀ نقشۀ تغییرات کاربری اراضی، روش طبقه‌بندی نظارت ‌شده حداکثر احتمال بکار گرفته شد. سپس تمامی کاربری‌های منطقۀ مورد مطالعه در چهار کاربری اراضی کشاورزی، مراتع، اراضی بایر و شوره‌زار و مناطق شهری و انسان ساخت تقسیم‌بندی شدند. در نهایت لایه‌های بدست آمده، جهت محاسبۀ مساحت کاربری‌ها و تهیۀ نقشۀ خروجی مناسب به نرم‌افزار ArcGIS منتقل گردید. پس از بررسی تغییرات کاربری اراضی با استفاده از روش حداکثر احتمال شاخص‌های شوری خاک SI و شاخص اقلیمی Albedo، شاخص پوشش گیاهی NDVI و LSM تهیه شدند. شاخص‌ شوری خاک SI یکی از شاخص‌های اصلی ارزیابی تخریب سرزمین است؛ این شاخص استخراج شده از تصاویر ماهواره‌ای، قادر به ارزیابی شوری خاک در مناطق خشک و نیمه‌خشک می‌باشد که با استفاده از رابطۀ SI=√(ρ_Blue×ρ_Red ) (ρBlue و ρRed به‌ترتیب باند قرمز و آبی در سنجنده‌های TM و OLI در ماهواره لندست) محاسبه گردید. شاخص آلبیدو سطحی بدست آمده از داده‌های سنجش از دور یک پارامتر فیزیکی است که ویژگی‌های بازتاب سطح و طول موج‌های کوتاه خورشید را بیان می‌کند. این پارامتر فیزیکی تحت تأثیر پوشش گیاهی، رطوبت خاک و سایر شرایط سطح زمین می‌باشد. بنابراین، با بررسی تغییرات آلبیدو می‌توان تغییرات در سطح زمین و نتیجه تخریب اراضی را به‌خوبی مورد بررسی قرار داد. برای محاسبه آلبدو سطح در سنجنده‌های TM و OLI در این مطالعه از رابطۀ AIbedo=0.356 ρ_Blue+0.130ρ_Red+0.373ρ_NIR+0.085ρ_SWIR1+0.072ρ_SWIR2-0.018 (ρ باند مربوط به تصاویر سنجنده TM و OLI ماهواره لندست) استفاده شد. برای بررسی پوشش گیاهی در این پژوهش، از شاخص NDVI که از تصاویر ماهواره لندست، سنجنده‌های TM و OLI به‌دست می‌آید، استفاده شد. این شاخص بیشترین حساسیت را به تغییرات پوشش گیاهی داشته و در مقابل اثرات جوی و زمینه خاک، به جز در مواردی که پوشش گیاهی کم باشد، حساسیت کمتری دارد. یکی دیگر از پارامتر‌های بسیار مهم برای بررسی تخریب اراضی، بررسی رطوبت سطحی خاک است که در این مطالعه با استفاده از تغییرات شاخص LSM مورد مطالعه قرار گرفت.در نهایت برای برآورد تخریب اراضی (LD) درسال‌های 1390، 1395 و 1400 از روش آنالیز مؤلفه‌های اولیه (PCA) بین شاخص‌های Albedo، SI، NDVI و LSM استفاده شد. ابتدا شاخص‌های مورد نظر نرمال‌سازی شدند و سپس مقدار تخریب اراضی برای هر سال برآورد گردید. به طوری که مقادیر زیاد تخریب اراضی نشان دهنده حداکثر تخریب اراضی می‌باشد.نتایج و بحث بررسی روند تغییرات کاربری اراضی شهرستان اصفهان در چهار کاربری اراضی کشاورزی، مراتع، اراضی بایر و شوره‌زار و مناطق شهری و انسان ساخت در بازه زمانی 1400-1390 نشان داد که بین سال‌های 1395-1390 اراضی کشاورزی و مراتع به ترتیب 7/5 و 06/5 درصد کاهش داشت؛ در حالی‌که اراضی بایر و شوره‌زار و مناطق شهری و انسان ساخت به ترتیب 10.45 و 1.51 درصد افزایش داشتند. ازطرفی، در بازه زمانی 1400-1395 اراضی کشاورزی و مراتع به‌ترتیب 0.75 و 1.25 درصد کاهش و اراضی بایر و شوره‌زار و مناطق شهری و انسان ساخت 1.51 و 0.5 درصد افزایش نشان داده‌اند. همچنین در باز زمانی 1400-1390 اراضی کشاورزی و مراتع به‌ترتیب کاهش 6.45 و 6.32 درصدی و کاربری‌های اراضی بایر و شوره‌زار و مناطق مسکونی و انسان ساخت به ترتیب افزایش 11.96 و 0.8 درصدی داشتند. بررسی روند تغییرات کاربری اراضی نشان داد که در این بازه زمانی 10 ساله، روند تخریب اراضی کشاورزی و مراتع، کاهشی بوده و اراضی بایر و شوره‌زار و همچنین مناطق شهری و انسان ساخت در حال افزایش بود. بررسی تغییرات کلاس‌های بیابان‌زایی نشان داد که در بازه زمانی مورد مطالعه، کلاس‌های متوسط، شدید و خیلی شدید بیابان‌زایی افزایش یافته به‌طوری‌که مساحت زمین‌های بیابانی به‌ترتیب از 3428، 2817 و 1340 در سال 1390 به 4079، 4276 و 4302 کیلومتر‌مربع در سال 1400 افزایش یافته است. کلاس‌های کم و خیلی کم نیز از 2826 و 5295 در سال 1390 به 574 و 2475 کیلومتر‌مربع در سال 1400 رسیده است. این تغییرات نشان دهنده افزایش بیابان‌زایی در شهرستان اصفهان است.نتیجه گیری با استفاده از شاخص‌های برآورد شده از تصاویر سنجش دور، می‌تواند با دقتی مناسب روند تخریب و بیابان‌زایی را پایش کرد و اقدامت لازم برای مقابله با این پدیده مخرب را در دستور کار قرار داد. با استفاده از نتایج حاصل از این پژوهش می‌توان روند تخریب اراضی شهرستان اصفهان را در گذر زمان برآورد کرد و برنامه‌ها و سیاست‌های لازم برای مقابله با این پدیده را اعمال نمود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

56 - Measuring the Efficiency and Ranking of Photocatalytic Degradation of Azo dye AR 206 and COD Using Data Envelopment Analysis
Hossein Dibachi

In this study a new photocatalyst was prepared and identified using XRD pattern and SEM image. This catalyst is used to decomposition of azo dye Acid Red 206(AR 206) in aqueous solution. In the previous study optimum conditions has been obtained by using experimental de چکیده کامل

In this study a new photocatalyst was prepared and identified using XRD pattern and SEM image. This catalyst is used to decomposition of azo dye Acid Red 206(AR 206) in aqueous solution. In the previous study optimum conditions has been obtained by using experimental design which is parametric method and is not proposed method for converting the inefficient experiments to efficient. Data Envelopment Analysis (DEA) involves an alternative principle for extracting information about a population of observations called Decision Making Units (DMUs) with similar quantitative characteristics. This is reflected by the assumption that each DMU uses the same set of inputs to produce the same set of outputs, but the inputs are consumed and outputs are produced in varying amounts. In this paper the input oriented CCR model and its super-efficiency model are proposed for measuring the efficiency and ranking of photocatalytic degradation of Azo dye AR 206 and Chemical Oxigen Demand (COD) photocatalytic degradation experiments . We consider these experiments as DMUs. Finally inefficient experiments by using of the projection points were converted to the efficient experiments. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

57 - شناسایی باکتری‌های روده گونه موریانه Microcerotermes diversus Silvestri (Isoptera: Termitidae) و جداسازی باکتری‌های تجزیه کننده لیگنین
بهزاد حبیب پور زینب فتح اللهی سهراب ایمانی نادر حسن زاده محمد عبدی گودرزی

لیگنین فراوان ترین پلیمر معطر (فنلی) و دومین ماده اولیه فراوان در محیط زیست است. لیگنین در طبیعت توسط باکتری ها و قارچ ها تخریب می شود. جهت ارزیابی نقش باکتری های همزیست موریانه ها در تخریب لیگنین، چهار کلنی از گونه موریانه Microcerotermes diversus Silvestri (Termitidae چکیده کامل

لیگنین فراوان ترین پلیمر معطر (فنلی) و دومین ماده اولیه فراوان در محیط زیست است. لیگنین در طبیعت توسط باکتری ها و قارچ ها تخریب می شود. جهت ارزیابی نقش باکتری های همزیست موریانه ها در تخریب لیگنین، چهار کلنی از گونه موریانه Microcerotermes diversus Silvestri (Termitidae) که از طریق تله گذاری در مناطق اهواز، بندرعباس و دو جزیره خارک و کیش جمع آوری شدند. سوسپانسیون روده موریانه های هر منطقه در 5 میلی لیتر D.H2O تهیه شد. نمونه ها در محیط کشت مغذی آگار (NA) کشت داده شدند. پتری دیش های حاوی نمونه کشت داده شده در دمای 270C به مدت 24-72 ساعت درانکوباتور قرار گرفتند. کلنی باکتریایی متنوع با مورفولوژی های متفاوت انتخاب و خالص سازی شدند. برای تمایز باکتری های تجزیه کننده لیگنین، تمام 47 جدایه باکتریایی برروی محیط کشت حاوی آگار لیگنین مختلف استخراج شده حاوی MSM رشد داده شدند. در مجموع، 45 جدایه از نظر تجزیه لیگنین مثبت بودند. تعیین توالی 16S rDNA در ترکیب با روش های کشت کلاسیک برای شناسایی باکتری ها استفاده شد. شناسایی شامل جنس / گونه Stenotrophomonas maltophilia ، Elizabethkingia anopheles ، Ochrobactrum anthropic ، Serratia marcescens ، Lysinibacillus pakistanensis ، Actinetobacter pitti ، Pseudomonas spp. و Bacillus spp بودند. برای تعیین میزان فعالیت لیگنینولیتیک ، باکتری ها از خانواده های شناسایی شده در محیط لیگنین آگار پرورش داده شدند. هیدرولیز لیگنین با استفاده از متیلن بلو بر روی محیط کشت مورد بررسی قرار گرفت. حاله های ایجاد شده دراطراف کلنی باکتری ها اندازه گیری شدند. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

58 - بررسی اثر کاهش سمیت آلودگی نفتی توسط باکتری‌های تجزیه‌کننده نفت خام همزیست با شکم‌پا جداسازی شده از خلیج فارس بر روی کیفیت محصولات غذایی دریایی
نسرین انصاری فرخ رخ بخش زمین مهدی حسن شاهیان مجید عسکری

10.30495/qafj.2021.685564

خلیج فارس مهمترین محیط دریایی در جهان است. زیرا سالانه حدود 25000 تانکر انتقال نفت در این خلیج فارس انجام می شود و نشت و آلودگی نفت در این منطقه بسیار زیاد است. رابطه بین جانوران دریایی و باکتری های تجزیه کننده به خوبی درک نشده است. هدف از این مطالعه توصیف باکتری های تج چکیده کامل

خلیج فارس مهمترین محیط دریایی در جهان است. زیرا سالانه حدود 25000 تانکر انتقال نفت در این خلیج فارس انجام می شود و نشت و آلودگی نفت در این منطقه بسیار زیاد است. رابطه بین جانوران دریایی و باکتری های تجزیه کننده به خوبی درک نشده است. هدف از این مطالعه توصیف باکتری های تجزیه کننده نفت خام همزیست در شکم پایان خلیج فارس است. این جانداران دریایی از جزیره خارک در خلیج فارس جمع آوری شدند. باکتری های تجزیه کننده نفت خام همزیست پس از 4 دوره کشت با استفاده از غنی سازی در محیط ONR7a از جانداران جمع آوری شده جدا شدند. باکتری های جدا شده با روش های بیوشیمیایی و مولکولی شناسایی شدند. تجزیه نفت خام و اسپکتوفتومتری برای هر سویه تعیین شد. اثر کاهش سمیّت فلزات سنگین و مقدار کل هیدروکربن های نفتی بر روی گوشت ماهی و میگو پرورشی توسط باکتری تجزیه کننده بررسی شد. در این مطالعه، 2 سویه تجزیه کننده نفت خام IAUK3585 و IAUK3586 از نمونه شکم پا جداسازی شد. این سویه ها مربوط به جنس و گونهThalassospira profundimaris بودند و سویه IAUK3586 بیشترین میزان تجزیه نفت خام را داشت. نتایج حاصل از اثر کاهش سمیّت فلزات سنگین و مقدار کل هیدروکربن های نفتی ثابت کرد که مقدار کل هیدروکربن های نفتی و فلزات سنگین در حوضچه با باکتری تجزیه کننده در مقایسه با حوضچه بدون باکتری تجزیه کننده و واجد آلودگی نفتی و حوضچه بدون هیچ یک از این شرایط بطور قابل توجهی کاهش داشت. این نتیجه ثابت می کند که باکتری تجزیه کننده همزیست با شکم پا اثر قابل توجهی روی افزایش کیفیت گوشت ماهی و میگو دارد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

59 - Evaluation of water quality loushan olive orchards and negative effects of agriculture on the environment
علی لاهیجی علیرضا قدرتی

Loushan is also one area of the Gilan province with arid southern climates due to low rainfall (average 250 mm per year) and has the highest level of drought to irrigate olive orchards in the province that is dependent on the water from these wells , since the Loushan a چکیده کامل

Loushan is also one area of the Gilan province with arid southern climates due to low rainfall (average 250 mm per year) and has the highest level of drought to irrigate olive orchards in the province that is dependent on the water from these wells , since the Loushan area quality of water of wells is not defined. In order to evaluation of the quality of these waters that about 40 water samples were collected of olive gardens in this area. The results showed that 62.16 % salinity waters are between 700 and 3,000 μmohs/cm and 27 % of waters with a salinity of over 3000 μmohs/cm , that based on classification Wilcox about 13 % of waters are in-class C2S1 and 60 % of waters are in class C3S1 that are component of salt water by applying devices to use and 27 % waters are in-class C4S1 a saline waters and harmful for agriculture . The study found that salinity in irrigation water was very high in some areas and neglect in this area will be a threat to this gardens which caused the accumulation of salts , soil degradation and reduction of yield, thus is essential to strategies for utilizing of this waters and soluble dissolved waters accumulated in the soil. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

60 - Investigating the Impact of Natural Resource Rent and Political Stability on the Environmental Degradation Index in Selected Developing Countries Using a Combined Data Approach
Fatemeh Ramezani Somayeh Shokravi Akbar Bagheri

Environmental degradation has become a significant topic in the realm of economic development in recent years. Therefore, the main objective of the present research is to examine the influence of natural resource rent and political stability on the environmental degrada چکیده کامل

Environmental degradation has become a significant topic in the realm of economic development in recent years. Therefore, the main objective of the present research is to examine the influence of natural resource rent and political stability on the environmental degradation index in selected developing countries between the years 2006 and 2020. This study aims to achieve practical objectives and adopts an analytical-inferential approach methodologically. The research methodology is of a correlational nature based on its essence and content. The statistical population includes all developing countries. In this study, a random sampling method is employed to determine the sample size, and it involves a case study spanning the years from 2006 to 2020, with a sample of 20 developing countries. Data collection is facilitated through the utilization of databases. For data analysis and result derivation, Eviews 9 and Excel 2010 software have been utilized. The findings of the current research indicate a significant relationship between the impact of natural resource rent and political stability on the environmental degradation index in the selected developing countries using a combined data approach. Furthermore, the results demonstrate that natural resource rent, energy intensity, and urban population have a positive and meaningful impact on the environmental degradation index in the developing countries. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

61 - Free Chemicals - Sonoelectrochemical Treatment as a Biocompatible Procedure for Decolorization of Anthraquinone Dyes
Mohammad Hassan Ehrampoosh Atefeh Rezaee M.A Ahmadabadi

10.30495/ijtnbm.2022.693706

Dye compounds are known as one of the most important environmental pollutants. Up to now, several methods have been offered to eliminate these pollutants from industrial wastes especially in the textile industry. A method that has received a great deal of attention in r چکیده کامل

Dye compounds are known as one of the most important environmental pollutants. Up to now, several methods have been offered to eliminate these pollutants from industrial wastes especially in the textile industry. A method that has received a great deal of attention in recent years is sono- electro- chemical method. In this study, using the Central Composite Design, the interactive effects of four important variables including pH, initial dye concentration, time and applied potential on sono- electro- chemical decolorization of Basic Blue 47 were optimized and investigated. Based on the obtained results in the absence oxidant agents, the best index for decolorization in optimal conditions including pH of 9.0, initial dye concentration of 303.3 μM, time of 93 min, and a potential of 0.81 V corresponding to the design by the CCD was 98%. It was experimentally found to be 96.0 %, and the Chemical Oxygen Demand (COD) was 97 %. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

62 - تحلیل ارتباط بین تغییرات مکانی و زمانی کاربری اراضی و سنجه‌های سیمای سرزمین در حوزه آبخیز کوزه‌تپراقی
رقیه دژبانی زینب حزباوی رئوف مصطفی‌زاده اباذر اسمعلی‌عوری نازیلا علائی

هدف از تحقیق حاضر، تحلیل ارتباط بین تغییرات کاربری اراضی در دوره‌های زمانی مختلف با استفاده از سنجه‌های سیمای سرزمین در حوزه آبخیز کوزه‌تپراقی واقع در استان اردبیل بوده است. بدین‌منظور، سه تصویر ماهواره‌ای لندست مربوط به سال‌های 1379، 1389 و 1400 از پایگاه اطلاعاتی سازم چکیده کامل

هدف از تحقیق حاضر، تحلیل ارتباط بین تغییرات کاربری اراضی در دوره‌های زمانی مختلف با استفاده از سنجه‌های سیمای سرزمین در حوزه آبخیز کوزه‌تپراقی واقع در استان اردبیل بوده است. بدین‌منظور، سه تصویر ماهواره‌ای لندست مربوط به سال‌های 1379، 1389 و 1400 از پایگاه اطلاعاتی سازمان زمین‌شناسی آمریکا (USGS) دریافت شد. پس از تهیه نقشه‌های کاربری اراضی منطقه به‌روش طبقه‌بندی نظارت شده و تبدیل آن به فرمت رستری، سنجه‌های سیمای سرزمین از نرم‌افزار Fragstats 8.2 در دو سطح سیما (22 سنجه) و کلاس (13 سنجه) محاسبه و کمی‌سازی شدند. مقدار ضریب کاپا برای نقشه‌های کاربری اراضی سه سال مورد بررسی (1379، 1389 و 1400) به‌ترتیب برابر با 2/58، 0/75 و 2/59 درصد به‌دست آمد. نتایج نشان داد که در سطح کلاس زراعت دیم حداکثر مقدار را در سنجه‌ تراکم حاشیه (ED) و زراعت آبی حداکثر مقادیر را در سنجه‌های میانگین فاصله نزدیک‌ترین همسایه اقلیدسی (ENN-MN)، تعداد لکه (NP) و حاشیه کل (TE) در هر سه سال داشته‌اند. هم‌چنین در سطح سیما نیز شاخص تکه‌شدگی (SPLIT) در سال 1389 نسبت به سال 1379 کاهش جزئی داشته و سپس در سال 1400 افزایش پیدا کرده است. شاخص بزرگ‌ترین لکه (LPI) هم کاهش قابل توجهی در سال 1400 نشان داد، به‌طوری‌که از مقدار 34/43 در سال 1379 به 81/34 در سال 1400 رسیده است. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

63 - ارزیابی پایداری بوم‌شناختی در حوزه آبخیز توتلی، استان خراسان شمالی
امیررضا حیرانی مرتضی بهزادفر نازیلا علائی زینب حزباوی

ارزیابی پایداری بوم‌شناختی مبنایی برای تعیین نوع تعامل و برخورد انسـان با طبیعـت و خدمات بوم‌شناختی دریافتی از آن اسـت که بایستی به‌صورت پیوسته مورد پایش قرار گیرد. در حالی‌که مطالعات محدودی در داخل کشور صورت گرفته و تاکنون در سیاست‌گذاری‌ها و برنامه‌ریزی‌های منطقه‌ای و چکیده کامل

ارزیابی پایداری بوم‌شناختی مبنایی برای تعیین نوع تعامل و برخورد انسـان با طبیعـت و خدمات بوم‌شناختی دریافتی از آن اسـت که بایستی به‌صورت پیوسته مورد پایش قرار گیرد. در حالی‌که مطالعات محدودی در داخل کشور صورت گرفته و تاکنون در سیاست‌گذاری‌ها و برنامه‌ریزی‌های منطقه‌ای و ملی به‌صورت کاربردی مورد توجه قرار نگرفته است. در همین راستا، پژوهش حاضر با هدف ارزیابی پایداری بوم‌شناختی حوزه آبخیز توتلی واقع در شمال استان خراسان شمالی با استفاده از چارچوب مفهومی هیدرولوژی، محیط زیست، حیات و سیاست‌گذاری (HELP) و محاسبه شاخص پایداری آبخیز (WSI) صورت پذیرفت. در این فرآیند ارزیابی، 14 متغیر مورد استفاده قرار گرفت که بر اساس ماهیت هر کدام از آن‌ها در سه دسته شاخص فشار (P)، حالت (S) و پاسخ (R) و معیارهای چهارگانه HELP دسته‌بندی شدند. بر همین اساس میانگین امتیازات شاخص‌های P، S و R برای حوزه آبخیز توتلی به‌ترتیب ۶۵/۰، ۸۵/۰ و ۳۵/۰به‌دست آمد. هم‌چنین، میانگین امتیازات معیارهای هیدرولوژی (H) و محیط زیست (E) برابر با 58/0 و امتیازات معیارهای حیات (L) و سیاست‌گذاری (P) برابر با 66/0 محاسبه شد. نتایج حاصل از تلفیق کلیه معیارها و شاخص‌های مورد مطالعه نشان‌داد که امتیاز کلی WSI برابر ۶۲/۰ بوده و نشان‌دهنده سطح پایداری بوم‌شناختی متوسط است. نتایج پژوهش حاضر برای برنامه‌ریزی، حفاظت و شناسایی مناطق بحرانی و هدایت راهبردها و اقدامات مدیریتی کاربرد دارند. هم‌چنین توصیه می‌شود که با اتخاذ سیاست‌گذاری‌های مناسب و برنامه‌های حفاظتی مؤثر و با قابلیت اجرا در منطقه نسبت به ارتقاء وضعیت پایداری آبخیز از متوسط به خوب اقدام شود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

64 - بررسی تأثیر سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی در انرژی‌های تجدیدپذیر ناپذیر بر تخریبات محیط زیست در کشورهای عضو سازمان همکارهای اقتصادی (OECD)
عبدالرحیم هاشمی دیزج زهرا فتوره چی حامد نجفی

امروزه رشد و توسعه اقتصادی در همه کشورها با اینکه اهداف مثبت و سازنده‌ای نمایان می‌شود، اما دارای اثرات منفی بر دیگر بخش‌ها و حوزه‌ها از جمله محیط‌زیست می‌باشد. در سال‌های گذشته موضوعی که توجه زیادی را به خود معطوف کرده است، بحث اثرات جانبی منفی جهانی‌سازی و آزادسازی تج چکیده کامل

امروزه رشد و توسعه اقتصادی در همه کشورها با اینکه اهداف مثبت و سازنده‌ای نمایان می‌شود، اما دارای اثرات منفی بر دیگر بخش‌ها و حوزه‌ها از جمله محیط‌زیست می‌باشد. در سال‌های گذشته موضوعی که توجه زیادی را به خود معطوف کرده است، بحث اثرات جانبی منفی جهانی‌سازی و آزادسازی تجاری و تأثیرات آن بر تخریب محیط‌زیست است که ارائه و کشف فرضیه پناهگاه آلودگی، نقش بزرگ تجارت و آزادسازی تجاری در انتقال آلاینده‌ها و به‌تبع آن تخریبات محیط‌زیست را آشکارتر ساخته است. از طرفی تقاضای انرژی و توسعه اقتصادی به دلیل نیاز به برآورده کردن نیازهای اساسی انسانی و بهره‌وری در حال افزایش است. بااین‌حال، تلاش برای پاسخگویی به تقاضای جهانی انرژی منجر به استفاده از منابع انرژی غیردوستانه زیست‌محیطی شده است که بر تخریب محیط‌زیست اثرگذار بوده است. هدف از این پژوهش بررسی تأثیر سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی در انرژی‌های تجدیدپذیر و ‌ناپذیر بر تخریبات محیط زیست با بررسی فرضیه پناهگاه آلودگی در کشورهای عضو سازمان همکاری و توسعه اقتصادی در طی سال‌های 1990-2019 است. به این منظور از آزمون PMG ARDL برای بدست آوردن روابط بلندمدت و کوتاه‌مدت بین متغیرهای پژوهش و همچنین آزمون علیت گرنجر برای بررسی رابطه علیت بین متغیرها با استفاده از داده‌های ترکیبی استفاده شده است. افزایش سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی در بخش انرژی‌های تجدیدناپذیر و رشد اقتصادی همراه با میزان تحصیلات و اندازه جمعیت، از فرضیه پناهگاه آلودگی حمایت می‌کند اما سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی در بخش انرژی‌های تجدیدپذیر در کشورهای عضو سازمان همکاری‌های اقتصادی فرضیه هاله آلودگی را رد نمود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

65 - An illustration of photocatalytic properties of ZnO nanorods array films
A Nekoubin H Ghayour Najafabadi M Nasr Esfahani

ZnO nanorods array films were coated on a glass template through a two-step chemical process. First, a sol-gel spin coating method was used to produce a ZnO seed layer and after that, the ZnO nanorods arrays were grown on it through a low temperature aqueous method. Syn چکیده کامل

ZnO nanorods array films were coated on a glass template through a two-step chemical process. First, a sol-gel spin coating method was used to produce a ZnO seed layer and after that, the ZnO nanorods arrays were grown on it through a low temperature aqueous method. Synthesized films were studied by scanning electron microscope (SEM) and X-ray diffractometer (XRD). X-ray diffraction results showed single crystalline wurtzite with a c-axis preferential (002) orientation. The deposited ZnO layers had c-axis orientation, and showed a sharp X-ray diffraction peak at 2θ=34.40 degrees, corresponding to the (002) of hexagonal ZnO crystal. The SEM images showed vertical orientation of rods, and the diameters of rods were under 100 nm. The photocatalytic degradation of XG6 azo dye in aqueous solutions was examined with a combination of ZnO nanorods array film as a photocatalyst and UV light. Results showed that the films are effective in decolorization of dye. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

66 - ارزیابی خطر تخریب منابع آب‌های زیرزمینی با استفاده از یک مدل پیشنهادی و سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS) در شهرستان جهرم
پرویز جوکار مسعود مسعودی

آب ‌های زیرزمینی از منابع مهم تأمین آب در مناطق خشک و نیمه‌خشک می‌باشند. مدیریت بهینه منابع آبی و حفظ و ارتقای کیفیت و کمیت آنها نیازمند وجود دا‌ده‌هایی در زمینه موقعیت، مقدار و پراکنش آب در یک منطقه جغرافیایی معین می‌باشد. موضوع این تحقیق بررسی خطر تخریب کیفی و کمی آب‌ چکیده کامل

آب ‌های زیرزمینی از منابع مهم تأمین آب در مناطق خشک و نیمه‌خشک می‌باشند. مدیریت بهینه منابع آبی و حفظ و ارتقای کیفیت و کمیت آنها نیازمند وجود دا‌ده‌هایی در زمینه موقعیت، مقدار و پراکنش آب در یک منطقه جغرافیایی معین می‌باشد. موضوع این تحقیق بررسی خطر تخریب کیفی و کمی آب‌های‌زیرزمینی در دشت‌های شهرستان جهرم با استفاده از مدل اصلاحیIMDPA و سامانه اطلاعات جغرافیایی(GIS) است. هدف از این پژوهش پهنه‌بندی مناسب و تهیه نقشه‌های آسیب-پذیری منطقه در جهت تعیین مناطق در معرض ریسک بیشتر بود. ارزیابی کیفی منابع آب زیر زیرزمینی شامل بررسی وضعیت تخریب به لحاظ پارامترهای EC, CL و SAR مورد بررسی و در ارزیابی کمی به بررسی افت سطح آب زیزمینی پرداخته شد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که از نظر افت سطح آب‌زیرزمینی (وضعیت کمی) حدود 40 % دشتهای شهرستان در وضعیت خطر شدید و خیلی شدید قرار دارند . از نظر وضعیت کیفی حدود 56 % دشتهای شهرستان در وضعیت خطر شدید و خیلی شدید قرار دارند. به طور کلی 31 % دشتهای شهرستان در وضعیت خطر شدید و خیلی شدید از نظر تخریب منابع آب زیرزمینی قرار دارند. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

67 - بررسی روند شوری خاک در دشت کاشان
مرتضی ابطحی

دشت کاشان از جمله مناطقی است که به جهت واقع شدن در حوزه آبخیز مرکزی و شرایط اقلیمی نامناسب، از پتانسیل تولیدی بسیار پائین برخوردار است. بهره برداری بی‌رویه از منابع طبیعی بخصوص در سال‌های اخیر باعث افزایش تخریب خاک و گسترش بیابان شده است. در این تحقیق عوامل موثر بر گستر چکیده کامل

دشت کاشان از جمله مناطقی است که به جهت واقع شدن در حوزه آبخیز مرکزی و شرایط اقلیمی نامناسب، از پتانسیل تولیدی بسیار پائین برخوردار است. بهره برداری بی‌رویه از منابع طبیعی بخصوص در سال‌های اخیر باعث افزایش تخریب خاک و گسترش بیابان شده است. در این تحقیق عوامل موثر بر گسترش این فرایند نامطلوب که در آن منابع آب و خاکی از جایگاه ویژه ای برخوردارند، مورد مطالعه قرار گرفت. تغییرات شوری خاک در گستره دشت کاشان با حفر 8 نیمرخ با عمق متوسط 5/1 متر طی 5 سال (1386-1382) بررسی گردید. این عرصه ها با در نظر گرفتن پراکنش و نوع کشت و آبیاری انتخاب گردیدند بطوری که خصوصیات اصلی آب و خاک کل دشت کاشان را عرضه نمایند. نمونه های آب و خاک از هر افق خاک در پایان سال زراعی در اواخر شهریور ماه برداشت و در آزمایشگاه مورد تجزیه قرار گرفت. نتایج نشان داد که روند تغییرات شوری در 3 عرصه افزایشی، 2 عرصه ثابت و 3 عرصه دیگر کاهشی است. اگر به طور متوسط هر عرصه مبین خصوصیات 5/12 درصد کل دشت باشد، افزایش شوری و تخریب خاک در 5/37 درصد مساحت دشت کاشان در حال رخ دادن است. بیشترین هدایت الکتریکی خاک و آب به ترتیب معادل 1/30 و 73/17 دسی زیمنس بر متر در عرصه صالح آباد و کمترین آن معادل 7/2 و 98/2 دسی زیمنس بر متر در عرصه محمدیه مشاهده شد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

68 - Structural features of La0.55Ca0.45A0.50Co0.50O3 (A = Mg, Mn) nanoparticles over photo-degradation of methyl blue
Hamid Yousefi Ahmad Gholizadeh Zahra MirbeigSabzevari Azim Malekzadeh

10.22034/jna.2017.542780.1024

La0.55Ca0.45A0.5Co0.5O3(A = Mg, Mn) nanoparticles prepared by citrate method were characterized using X-ray diffraction measurement, transmission electron microscopy, Fourier transform infrared and UV-Vis spectroscopy. The structural analysis using X’Pert package and Fu چکیده کامل

La0.55Ca0.45A0.5Co0.5O3(A = Mg, Mn) nanoparticles prepared by citrate method were characterized using X-ray diffraction measurement, transmission electron microscopy, Fourier transform infrared and UV-Vis spectroscopy. The structural analysis using X’Pert package and Fullprof program is an evidence for the presence of the perovskite structure. The calculated value of crystallite size, particle size and band gap energy of La0.55Ca0.45Mg0.5Co0.5O3 is much less than La0.55Ca0.45Mg0.5Co0.5O3. The photocatalytic activity of the product was studied for degradation of an aqueous solution of methyl blue under solar condition. The effects of three operational parameters including irradiation time, pH, and the catalyst amount on the dye degradation were analyzed using optical absorption spectra. The degradation efficiency of MB solutions in the presence of 10 mg La0.55Ca0.45Mn0.5Co0.5O3 nanoparticles under visible light indicate to be higher than La0.55Ca0.45Mg0.5Co0.5O3 nanoparticles. 96 % degradation is obtained in an aqueous solution at pH = 2.33 and containing 30 mg La0.55Ca0.45Mg0.5Co0.5O3 catalyst after 30 minutes. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

69 - Response surface methodology analysis of the photocatalytic removal of Methylene Blue using a new Cu(II)-MOF
Zahra Mohseni nik Majid Ramezani Saeed Jamehbozorgi Tahere Momeni Esfahani

10.22034/jna.2020.1877138.1156

A novel metal–organic framework (MOF), with the formula [Cu(II)L]n (L= 4, 4′-diamino diphenyl sulfone), has been synthesized conventionally and hydrothermally methods and characterized by FT-IR, PXRD, EDX, and SEM techniques. The results MOFs were applied for photodegra چکیده کامل

A novel metal–organic framework (MOF), with the formula [Cu(II)L]n (L= 4, 4′-diamino diphenyl sulfone), has been synthesized conventionally and hydrothermally methods and characterized by FT-IR, PXRD, EDX, and SEM techniques. The results MOFs were applied for photodegradation of Methylene Blue (MB). The influence of affecting variables, such as initial MB dye concentration (2–8mg L−1), Cu(II)-MOF mass (0.01–0.03 mg), pH (3.0–9.0), and time of irradiation (30–90 min). The photocatalytic degradation efficiency was investigated by the central composite design (CCD) methodology. The results of CCD analysis for optimum values of variables revealed that Cu(II)-MOF mass was 0.025g, the initial concentration of MB was 3.51 mg L−1, pH was 4.50 and irradiation time was 75 min.Under the optimum conditions, the photocatalytic MB degradation percentage at the desirability function value of 1.0 was found to be 70%. In addition, the obtained R2 value of 0.97 in the regression analysis showed a high photocatalytic efficiency of the proposed method for MB degradation. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

70 - Facile Synthesis of Pd/Cu2O Octahedral with Enhanced Photocatalytic Activity and Its Application of Degradation of Direct Red 278
Mahboubeh Sepahvand Reza Fazaeli Saeed Jameh-Bozorghi Al Niazi

10.22034/jna.2021.1906681.1224

In this study, copper oxide (Cu2O) particles were synthesized by octahedral shape and then were loaded with palladium (Pd). Cu2O and Pd/Cu2O, which was prepared by X-ray diffraction (XRD), scanning electron microscopy (SEM)/ Energy-dispersive X-ray spectroscopy (EDS), چکیده کامل

In this study, copper oxide (Cu2O) particles were synthesized by octahedral shape and then were loaded with palladium (Pd). Cu2O and Pd/Cu2O, which was prepared by X-ray diffraction (XRD), scanning electron microscopy (SEM)/ Energy-dispersive X-ray spectroscopy (EDS), Brunauer-Emmett-Teller (BET) analysis and Barrett-Joyner-Halenda (BJH), Transmission electron microscopy (TEM) and Diffuse Reflectance Spectroscopy (DRS) methods, was identified. Degradation of Direct Red 278 (DR 278) was investigated by Cu2O and, Pd-Cu2O octahedral. The photocatalytic activity of Cu2O was improved by the loaded Pd. The effect of factors such as pH, time (min), mass of catalyst (g) and concentration (mg/L) was evaluated by central composite design (CCD). Among the factors, pH, mass of catalyst, concentration and time have been affected the degradation process, respectively. The highest efficiency of dye degradation was obtained at optimum conditions with pH = 2.95, mass of catalyst 0.11 (g), concentration 177.56 (mg/L) and time 11.02 (min), 99.99%. Based on the results, Pd/Cu2O octahedral is a very effective catalyst for the destruction of textile effluents. The kinetic study results indicated that pseudo first-order has a good agreement with the experimental data. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

71 - High efficient solar light photocatalytic degradation of malachite green by solid state synthesized Bi2Sn2O7 and Bi2MxSn2O7 ﴾M = Y3+, Eu3+, Gd3+ and Yb3+) nanomaterials
Ladan Roohandeh Alireza Hakimyfard Mohammad Samimifar

10.22034/jna.2020.1894082.1191

Nanostructured Bi2Sn2O7 and Bi2MxSn2O7 ﴾M = Y3+, Eu3+, Gd3+ and Yb3+) nanomaterials were synthesized by conventional one-step solid state crystal growth reactions among Bi(NO3)3, SnCl2 and M2O3 raw materials at 800 ̊C for 10 and 15 h. The doped nanomaterials were synthe چکیده کامل

Nanostructured Bi2Sn2O7 and Bi2MxSn2O7 ﴾M = Y3+, Eu3+, Gd3+ and Yb3+) nanomaterials were synthesized by conventional one-step solid state crystal growth reactions among Bi(NO3)3, SnCl2 and M2O3 raw materials at 800 ̊C for 10 and 15 h. The doped nanomaterials were synthesized to study the capacity of the crystal system to locate each of the dopant ions into the crystal system cavities. The synthesized nanomaterials were characterized by powder X-ray diffraction (PXRD) technique. Rietveld analysis showed that the obtained materials were crystallized well in orthorhombic crystal structure with the space group Aba2. The PXRD data revealed that dopant ion type had a considerable influence on the crystal phase purity of the obtained targets. The morphologies of the synthesized materials were studied by field emission scanning electron microscopy (FESEM) technique. Ultraviolet-visible spectra analysis showed that the synthesized nanomaterials had strong light absorption in the ultraviolet light region. Photocatalytic performance of the synthesized nanomaterials was investigated for the degradation of pollutant Malachite Green under solar light condition. The optimum conditions were modeled and obtained by design expert software for Bi2Sn2O7 that was synthesized at 800 ̊C for 10 h which were 0.06 mL H2O2, 12 mg catalyst and 40 min for the removal of 50 mL of 40 ppm MG solution. The degradation yield in these conditions was 100 %. The photocatalytic degradation fitted to the Langmuir–Hinshelwood kinetic model. As a result of the model, the kinetic of degradation followed a pseudo-zero-order kinetic model. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

72 - Preparation of Ag Loaded WO3 Nano Rod and Its Highly Efficient Degradation of Flumequine under Sunlight Irradiation
Somayeh Saleh Fekr Mehdi Ardjmand Reza Fazaeli Mehdi Rafizadeh

10.22034/jna.2021.1926352.1250

The aim of this study was to evaluate the efficiency of Ag/WO3 photocatalytic process for degradation of Flumequine (FL) antibiotic from aqueous solutions. In this study, WO3 and Ag/WO3 particles were synthesized and characterized using X-ray diffraction (XRD), Fourier- چکیده کامل

The aim of this study was to evaluate the efficiency of Ag/WO3 photocatalytic process for degradation of Flumequine (FL) antibiotic from aqueous solutions. In this study, WO3 and Ag/WO3 particles were synthesized and characterized using X-ray diffraction (XRD), Fourier-transform infrared spectroscopy (FTIR), scanning electron microscope (SEM), energy dispersive X-ray spectrometry (EDS)/Map, Brunauer, Emmett, Teller (BET)/Barrett, Joyner, Halenda (BJH) and UV–vis diffuse reflectance spectroscopy (DRS) techniques. The photocatalytic degradation of FL from aqueous solutions was studied by Ag/WO3 photocatalyst under sunlight irradiation. The response surface methodology (RSM) with Central Composite Design (CCD) with 4 variables was used to investigate the relationship between the obtained responses and process variables and optimize with Design Expert software. In this study, the effect of pH, time (min), photocatalyst mass (g) and FL concentration (mg/L) were evaluated at 5 levels. Finally, the software is the best point to achieve the highest degradation efficiency of FL 99.54%, in optimal conditions at pH 3.07, time 101.14 (min), photocatalyst mass 0.13 (g) and FL concentration 41.3 (mg/L). پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

73 - Cr2O3 nanoparticles: Synthesis, characterization, optical, magnetic properties and photocatalytic degradation of methyl orange
Aliakbar Dehno Khalaji Pavel Machek Marketa Jarosova

10.22034/jna.2021.1943565.1276

Cr2O3 nanoparticles were synthesized via solid-state thermal decomposition of the mixture of Cr(NO3)3∙9H2O (as Cr precursor) and benzoic acid (as fuel) at 500 or 600 ºC for 3 h and characterized by FT IR and UV Vis spectroscopy, VSM, XRD and TEM. Also, characterize چکیده کامل

Cr2O3 nanoparticles were synthesized via solid-state thermal decomposition of the mixture of Cr(NO3)3∙9H2O (as Cr precursor) and benzoic acid (as fuel) at 500 or 600 ºC for 3 h and characterized by FT IR and UV Vis spectroscopy, VSM, XRD and TEM. Also, characterized using zeta potential PZ measurement. FT IR and XRD results confirm high degree of crystallinity of Cr2O3 nanoparticles with ≈ 16-18 nm average crystallite size. The size distribution of the as prepared Cr2O3 nanoparticles is estimated to be in the range of 10-60 nm using TEM images. The morphology of the as prepared Cr2O3 nanoparticles is almost ellipsoidal or pseudo spherical. In addition, the photocatalytic degradation of methyl orange (MO) under UV light was studied. The effects of pH solution, sorbent dose and irradiation time were investigated. Based on changes in the UV-Vis spectra of MO, photocatalytic efficiencies were calculated about 91% and 89% for CeO2 nanoparticles prepared at 500 or 600 ºC, respectively. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

74 - Synthesis of ZnO/Graphene Oxide Nanocomposites and its Application in the Photo-removal of Methylene Blue Dye from Aqueous Solution under Ultra Violet Light
Kasra Behzad Monir Niazi Afarin Bahrami

10.22034/jna.2022.1937149.1269

It has been found that semiconductor nanocomposites have good photocatalytic behavior and can be used for the photodegradation of organic pollutants in water waste. ZnO, one of the eco-friendly semiconductor materials, was chosen to form a nanocomposite with graphene ox چکیده کامل

It has been found that semiconductor nanocomposites have good photocatalytic behavior and can be used for the photodegradation of organic pollutants in water waste. ZnO, one of the eco-friendly semiconductor materials, was chosen to form a nanocomposite with graphene oxide. Graphene oxide in ZnO-based nanocomposites improves the photoactivity and photostability of ZnO. To prepare the graphene oxide, the Hummers method was used, then ZnO/GO nanocomposite was synthesized by hydrothermal method. The nanocomposites were annealed at different temperatures of 300 °C, 400 °C, and 500 °C. Raman spectroscopy and Fourier Transform Infrared Spectroscopy (FTIR) confirmed the structure of synthesized graphene oxide nanosheets. Structural characterization of the nanocomposites was investigated using X-ray diffraction, Transmission Electron Microscope (TEM), and Field Emission Scanning Electron Microscope (FE-SEM). X-ray diffraction patterns of nanocomposites demonstrate that the annealed sample at 300 °C has better crystallinity than the other samples and was used to investigate the photocatalytic process. Photocatalytic experiment of the ZnO/GO was carried out by degradation of methylene blue using a laboratory-made reactor in alkaline, acidic, and neutral solutions. Photodegradation results were revealed that the maximum percent degradation of 87% was achieved in the alkaline solution. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

75 - Degradation of Chloridazon in an aqueous environment using TiO2/Ag as a synthesized nano photocatalyst using central composite design
Maysam Abdolkarimi Fariba Soleimani Aref Shokri

10.22034/jna.2022.1934052.1262

In this study, TiO2/Ag nano photocatalyst was synthesized by sol-gel method and used for degradation of Chloridazon (CLZ) in aqueous media. The prepared catalyst was characterized using powder X-ray diffractometry (XRD), Fourier transform infra-red (FTIR), and field emi چکیده کامل

In this study, TiO2/Ag nano photocatalyst was synthesized by sol-gel method and used for degradation of Chloridazon (CLZ) in aqueous media. The prepared catalyst was characterized using powder X-ray diffractometry (XRD), Fourier transform infra-red (FTIR), and field emission scanning electron microscopy (FESEM) techniques. The Crystallite size of pure TiO2 and Ag/TiO2 nanoparticles was 20 and 60 nm, respectively. The Central Composite Design (CCD) was employed for experimental design and statistical analysis of independent operational parameters. According to the results of Response Surface Methodology (RSM) plots of Design-Expert software, the optimal conditions for each critical variable were as the follows: time at 113 min, pH at 6.8, initial concentration of CLZ at 40 mg/l, and catalyst concentration at 0.83gr/l. The maximum effectiveness in the experimental and predicted CLZ removal was 94.2 and 93.5%, respectively. The outcomes of Analysis of variance (ANOVA) demonstrated high determination coefficient quantities (R2 = 0.9997, Predicted R2=0.9989, and Adjusted R2=0.9994) which validated the reliability of the second-order regression model. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

76 - Variable band-gap Sr-hexagonal ferrites on carboxylated graphene oxide composite as an efficient photocatalytic semiconductor
Masomeh Taghipour Mohammad Yousefi Reza Fazaeli Masoud Darvish Ganji

10.22034/jna.2022.1946189.1281

In this study, Sr Gdx Fe(12 –x) O19 nanostructures (x= 0, 0.2(3% Gd), 0.4 (6%Gd),0.6(9%Gd), 0.8 (12%Gd)) were synthesized by self-combustion sol-gel method and then calcined at the temperature of for 3 h. This compound was then composited with functionalized graph چکیده کامل

In this study, Sr Gdx Fe(12 –x) O19 nanostructures (x= 0, 0.2(3% Gd), 0.4 (6%Gd),0.6(9%Gd), 0.8 (12%Gd)) were synthesized by self-combustion sol-gel method and then calcined at the temperature of for 3 h. This compound was then composited with functionalized graphene oxide (GO) for the photocatalytic degradation of Enrofeloxacin. FESEM, EDS, XRD, and FTIR analysis were employed to investigate the particle size, elemental composition, morphological structure, functional groups determination and structural composition of the samples. VSM, BET-BJH, TGA-DTA, DRS and zeta potential analysis were also used to assess the magnetic properties, surface area, thermal stability, band-gap determination and suspension stability of the specimens, respectively. For evaluation of performance, photocatalytic degradation of Enrofeloxacin (an antibiotic that is widely used for domestic animals) is performed. The results showed that the 3% and 6% Gd-doped composites had the highest efficiencies in the photocatalytic reaction.This research reports the successful synthesis of SrGdxFe12-xO19/GO-COOH composites and its characterization by various techniques. The results indicated that SrGdxFe12-xO19/GO-COOH composite can be employed as an applicable candidate for the photodegradation of ENR antibiotic drug from pharmaceutical industry effluent as well as the water resources. Analysis of the results by statistical software based on the response surface method showed that the prolongation of the radiation time and catalyst mass, as well as pH reduction, can enhance the efficiency of ENR photodegradation. By increasing the pollutant concentration, however, the degradation efficiency declined. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

77 - Facile Synthesis and Investigation of Flower like p-NiO/n-ZnO as Efficient Photocatalyst for Degradation of Erythromycin under Sunlight
Sajad Khamani Mohammad Hossein Ghorbani Leila Torkian Reza Fazaeli Zahra Khodadadi

10.22034/jna.2022.1947651.1286

Conventional wastewater treatment is not able to effectively removal drugs such as antibiotics, so it is important to remove the remaining antibiotics from the environment. In this research, Zinc oxide (ZnO), nickel oxide (NiO) and p-NiO/n-ZnO heterostructure were synth چکیده کامل

Conventional wastewater treatment is not able to effectively removal drugs such as antibiotics, so it is important to remove the remaining antibiotics from the environment. In this research, Zinc oxide (ZnO), nickel oxide (NiO) and p-NiO/n-ZnO heterostructure were synthesized. Then, prepared samples were characterized by several techniques. The photocatalytic degradation of erythromycin from aqueous solutions was studied by photocatalysts synthesized under sunlight. Design of Experimental (DOE) was used to evaluate the effective parameters in the degradation process of erythromycin. The effects of pH, time (min), photocatalytic mass (g) and erythromycin concentration (mg/L) were studied. Using Design Expert 7 software, the highest degradation efficiency of erythromycin was found 99.54%, under optimum conditions at pH 3.07, time 101.14 (min), photocatalyst mass 0.13 (g) and erythromycin concentration 41.04 (mg/L). Isothermal studies have shown that the Fritz-Schlander isotherm with the least error with the experimental data of p-NiO/n-ZnO (5%) photocatalytic degradation are the best fit. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

78 - Exfoliated graphite/Selenium-Zinc Oxide Nanocomposites for Photodegradation of Organic Dye in Water and Its Antibacterial Activity Against Aater Borne Pathogens
Olubori Idowu Sonde Moses Gbenga Peleyeju Fatai Oladipupo Oladoyinbo Adejare Rasaq Oloyede Tajudeen Adeniyi Afolabi Hameed Adekola Adesokan Omotayo Ademola Arotiba Enoch Olugbenga Dare

10.22034/jna.2017.01.005

We report the synthesis and application of a novel Exfoliated graphite/Selenium-Zinc oxide (EG/Se-ZnO) nanocomposite for photodegradation of methylene blue dye and its antibacterial activity. The composite was characterized using XRD, FTIR, SEM and TEM. Applicability of چکیده کامل

We report the synthesis and application of a novel Exfoliated graphite/Selenium-Zinc oxide (EG/Se-ZnO) nanocomposite for photodegradation of methylene blue dye and its antibacterial activity. The composite was characterized using XRD, FTIR, SEM and TEM. Applicability of EG/ Se-ZnO nanocomposite as photocatalyst was investigated by the photocatalytic degradation of methylene blue as a model for organic pollutant. The XRD has its highest peak at 101 which indicated that ion diffusion was free from solvent viscosity (peak at 002). FTIR spectra confirmed the formation of EG/Se-ZnO nanocomposite as band at 882 cm-1 and 612 cm-1, 727 cm-1, 1373 cm-1 were associated with vibrational frequency of ZnO lattice and Selenium respectively. The SEM revealed cloudy large particles of the synthesized EG/Se-ZnO composite. TEM image revealed mini-rodlike nanoparticles. 99.5% degradation of methylene blue dye was achieved within 90 minutes of irradiation. The reactions followed first order kinetics with the rate constant of 5.79x10 -2 min-1 and R2 value of 0.9. The enhanced photocatalytic activity of EG/Se-ZnO was ascribed to the capability of graphitic layers to accept and transport electrons from the excited ZnO promoting charge separation. The antibacterial activity was also evaluated for the ZnO (bulk) and EG/Se-ZnO nanocomposite against the control (ciprofloxacin) and zone of inhibition observed was on E. coli and E.cloacae respectively depicted that EG/Se-ZnO was more effective on E. coli relatively to bulk ZnO. Thus, EG/Se-ZnO nanocomposite can be used for photocatalytic organic pollutant degradation. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

79 - Photodegradation of methylene blue in aqueous solution by a new Cu(II)-MOF based on diamino diphenyl sulfone ligand through response surface methodology (RSM)
Zahra Moseni nik Saeed Jamehbozorgi Majid Ramezani Tahere Momeni Esfahani

10.22034/jna.2021.685451

A novel metal-organic framework (MOF), with the formula [Cu(II)L]n (L= 4, 4′-diamino diphenyl sulfone), has been synthesized conventionally and hydrothermally methods and characterized by FT-IR, PXRD, EDX, and SEM techniques. The results MOFs were applied for phot چکیده کامل

A novel metal-organic framework (MOF), with the formula [Cu(II)L]n (L= 4, 4′-diamino diphenyl sulfone), has been synthesized conventionally and hydrothermally methods and characterized by FT-IR, PXRD, EDX, and SEM techniques. The results MOFs were applied for photodegradation of MethyleneBlue (MB). The influence of affecting variables, such as initial MB dye concentration (2–8mg L−1), Cu(II)-MOF mass (0.01–0.03 mg), pH (3.0–9.0), and time of irradiation (30–90 min). The photocatalytic degradation efficiency was investigated by the central composite design (CCD) methodology. The results of CCD analysis for optimum values of variables revealed that Cu(II)-MOF mass was 0.025g, theinitial concentration of MB was 3.51 mg L−1, pH was 4.50, and irradiation time was 75 min. Under the optimum conditions, the photocatalytic MB degradation percentage at the desirability function value of 1.0 was found to be 70%. In addition, the obtained R2 value of 0.97 in the regression analysis showed a high photocatalytic efficiency of the proposed method for MB degradation. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

80 - Photo Degradation of methylene blue in aqueous solution by a new Cu(II)-MOF based on diaminodiphenyl sulfone ligand through response surface methodology (RSM)
Zahra Moseni nik Saeed Jamehbozorgi Majid Ramezani Tahere Momeni Esfahani

10.22034/jna.2020.677395

A novel metal–organic framework (MOF), with the formula [Cu(II)L]n (L=4, 4′-diamino diphenyl sulfone), has been synthesized conventionally andhydrothermally methods and characterized by FT-IR, PXRD, EDX, and SEMtechniques. The results MOFs were applied for p چکیده کامل

A novel metal–organic framework (MOF), with the formula [Cu(II)L]n (L=4, 4′-diamino diphenyl sulfone), has been synthesized conventionally andhydrothermally methods and characterized by FT-IR, PXRD, EDX, and SEMtechniques. The results MOFs were applied for photodegradation of MethyleneBlue (MB). The influence of affecting variables, such as initial MB dyeconcentration (2–8mg L−1), Cu(II)-MOF mass (0.01–0.03 mg), pH (3.0–9.0), andtime of irradiation (30–90 min). The photocatalytic degradation efficiency wasinvestigated by the central composite design (CCD) methodology. The resultsof CCD analysis for optimum values of variables revealed that Cu(II)-MOF masswas 0.025g, the initial concentration of MB was 3.51 mg L−1, pH was 4.50 andirradiation time was 75 min.Under the optimum conditions, the photocatalytic MBdegradation percentage at the desirability function value of 1.0 was found to be70%. In addition, the obtained R2 value of 0.97 in the regression analysis showeda high photocatalytic efficiency of the proposed method for MB degradation. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

81 - Ionic liquid-assisted synthesis, characterization and photocatalytic properties of SnO microflowers with nanosheet subunits
Masoomeh Siminghad Ashraf Sadat Shahvelayati Shabnam Sheshmani Roya Ahmadi

10.22034/jna.2019.669635

In this study, simple ionic liquid-assisted preparation of SnO microflowers with nanosheet subunitsunder reflux condition without calcination were described. Samples were synthesized using 1-pentyl-3-methylimidazolium bromide, [pmim]Br, as an ionic liquid in different m چکیده کامل

In this study, simple ionic liquid-assisted preparation of SnO microflowers with nanosheet subunitsunder reflux condition without calcination were described. Samples were synthesized using 1-pentyl-3-methylimidazolium bromide, [pmim]Br, as an ionic liquid in different molar ratio, sodium hydroxideand Tin(II) chloride. The results show that SnO with high purity and uniform size distribution wasobtained using 1:4:4 molar ratios of SnCl2/NaOH/IL by simple reflux method and the ionic liquidonly acts as a suitable template. The characterization of the products was carried out by FT-IR, X-raypowder diffraction (XRD), scanning electron microscopy (SEM), energy dispersive X-ray spectroscopy(EDXS) and DRS techniques. Photodegradation of Remazol Black B (RBB) from the aqueous solutionwas investigated by SnO nanosheets (93.48% dye removal). The rate of degradation of RBB in thepresence of SnO is distinctive by the pseudo-first-order kinetic model (R2 > 0.79). پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

82 - High efficient solar light photocatalytic degradation of malachite green by solid state synthesized Bi2Sn2O7 and Bi2MxSn2O7 (M = Y3+, Eu3+, Gd3+ and Yb3+) nanomaterials
hassan GHEISARI Ebrahim Karamian Ali Soheily

10.22034/jna.2022.680726

Nanostructured Bi2Sn2O7 and Bi2MxSn2O7 (M = Y3+, Eu3+, Gd3+ and Yb3+)nanomaterials were synthesized by conventional one-step solid state crystalgrowth reactions among Bi(NO3)3, SnCl2 and M2O3 raw materials at 800 ̊C for 10and 15 h. The doped nanomaterials were synthesiz چکیده کامل

Nanostructured Bi2Sn2O7 and Bi2MxSn2O7 (M = Y3+, Eu3+, Gd3+ and Yb3+)nanomaterials were synthesized by conventional one-step solid state crystalgrowth reactions among Bi(NO3)3, SnCl2 and M2O3 raw materials at 800 ̊C for 10and 15 h. The doped nanomaterials were synthesized to study the capacity of thecrystal system to locate each of the dopant ions into the crystal system cavities.The synthesized nanomaterials were characterized by powder X-ray diffraction(PXRD) technique. Rietveld analysis showed that the obtained materials werecrystallized well in orthorhombic crystal structure with the space group Aba2.The PXRD data revealed that dopant ion type had a considerable influence on thecrystal phase purity of the obtained targets. The morphologies of the synthesizedmaterials were studied by field emission scanning electron microscopy (FESEM)technique. Ultraviolet-visible spectra analysis showed that the synthesizednanomaterials had strong light absorption in the ultraviolet light region.Photocatalytic performance of the synthesized nanomaterials was investigatedfor the degradation of pollutant Malachite Green under solar light condition. Theoptimum conditions were modeled and obtained by design expert software forBi2Sn2O7 that was synthesized at 800 ̊C for 10 h which were 0.06 mL H2O2, 12mg catalyst and 40 min for the removal of 50 mL of 40 ppm MG solution. Thedegradation yield in these conditions was 100 %. The photocatalytic degradationfitted to the Langmuir–Hinshelwood kinetic model. As a result of the model, thekinetic of degradation followed a pseudo-zero-order kinetic model. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

83 - Structural Features of La0.55Ca0.45A0.50Co0.50O3 (A=Mg, Mn) Nanoparticles Over Photo-Degradation of Methyl Blue
Hamid Yousefi Ahmad Gholizadeh Zahra Mirbeig Sabzevari Azim Malekzadeh

10.22034/jna.2017.540018

In this paper, La0.55Ca0.45A0.5Co0.5O3(A=Mg, Mn) nanoparticles were synthesized by citratemethod. The samples were characterized using the techniques of using X-ray diffraction(XRD), transmission electron microscopy (TEM), Fourier transform infrared (FTIR) and UVVisspec چکیده کامل

In this paper, La0.55Ca0.45A0.5Co0.5O3(A=Mg, Mn) nanoparticles were synthesized by citratemethod. The samples were characterized using the techniques of using X-ray diffraction(XRD), transmission electron microscopy (TEM), Fourier transform infrared (FTIR) and UVVisspectroscopy. The structure was analyzed by Rietveld fitting of the XRD pattern by usingX’Pert package and Fullprof program, these shows that the samples have perovskite structure.The calculated values of crystallite size, particle size and band gap energy of La0.55Ca0.45Mg0.5Co0.5O3 are much less than La0.55Ca0.45Mg0.5Co0.5O3. The effects of three operational parametersincluding irradiation time, pH, and the catalyst amount on the photocatalytic activity ofthe product on the degradation of methyl blue (MB) under solar condition were studied. Thephotocatalytic degradation efficiency of MB solution over La0.55Ca0.45Mn0.5Co0.5O3 nanoparticlesis higher than that over La0.55Ca0.45Mg0.5Co0.5O3 nanoparticles. 96 % degradation is obtainedin an aqueous solution at pH=2.33 and containing 30 mg La0.55Ca0.45Mg0.5Co0.5O3 catalystafter 30 minutes. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

84 - Improving the Efficiency and Durability of Blast Furnace Air Tuyere Through Different Ceramic Coating Materials
Hasan Bagheri Hasan Abadi Mohsen Hamedi

Blast air tuyeres are one of the critical components of a blast furnace that are exposed to severe conditions caused by thermal shocks, mechanical erosion, hot chemical corrosion, wettability caused by penetration of molten cast iron, and cracks caused by the thermal cy چکیده کامل

Blast air tuyeres are one of the critical components of a blast furnace that are exposed to severe conditions caused by thermal shocks, mechanical erosion, hot chemical corrosion, wettability caused by penetration of molten cast iron, and cracks caused by the thermal cycle. These factors decrease the lifetime of air tuyeres, causing unpredictable failure and costly production stoppages. The present study investigates the protection performance of three types of atmospheric plasma-sprayed ceramic coatings on air tuyeres against the harsh operating environment. As the substrate of air tuyeres, 99.95% pure copper is coated with Yttria Stabilized Zirconia YSZ8%, alumina-zirconia (AZ) and alumina-magnesia (AM). The performance of these three coatings was evaluated using mechanical wear and erosion tests, chemical hot corrosion tests, micro-hardness adhesion strength tests, and porosity measurements. Based on the results, AZ and AM coatings generally performed better than YSZ8% coating in all above-mentioned tests excluding the adhesion strength test. In the adhesion strength test, the AZ coating performance was found to be close to that of YSZ8% coating. Meanwhile, in the mechanical erosion and wear tests, the AM coating outperformed and underperformed the AZ coating, respectively. The porosity of AZ coating was also close to that of AM coating. Hence, it is expected that the blast air tuyere with AZ and AM coatings can offer better performance in blast furnace due to their superior metallurgical and mechanical properties. However, in practice, the AZ coating outperformed the AM coating in BF due to a three-fold increase in the lifecycle. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

85 - میکروپلاستیک های دریایی سطحی جدید برای کلونیزیشن، تشکیل بیوفیلم و تجزیه زیستی
ناهید معصومی سید رضا حسینی دوست مرتضی عزیزالهی مریم میان آبادی

10.30495/bioem.2022.703335

میکروپلاستیک ها (MPs) در اقیانوس حامل مجموعه های میکروبی هستند و هنگامی که در اقیانوس رها می شوند به سرعت توسط میکروب ها احاطه می شوند. نقش برهمکنش های میکروبی با میکروپلاستیک ها در اکوسیستم های دریایی اخیراً به تفصیل بررسی شده و حضور میکروپلاستیک ها در محیط های دریایی چکیده کامل

میکروپلاستیک ها (MPs) در اقیانوس حامل مجموعه های میکروبی هستند و هنگامی که در اقیانوس رها می شوند به سرعت توسط میکروب ها احاطه می شوند. نقش برهمکنش های میکروبی با میکروپلاستیک ها در اکوسیستم های دریایی اخیراً به تفصیل بررسی شده و حضور میکروپلاستیک ها در محیط های دریایی توجه جهانی را به خود جلب کرده است. میکروپلاستیک ها جوامع بیوفیلم های میکروبی را که از محیط اطراف متمایز هستند، انتقال می دهند. اگرچه میکروارگانیسم‌های کلونیزه شده روی میکروپلاستیک ها پلاستیک برای سرنوشت آنها در اکوسیستم‌های مختلف مهم هستند، اما تأثیر آن بر سرنوشت آنها تا حد زیادی ناشناخته است. در این بررسی، ما بر ایجاد بیوفیلم‌های خاص پلاستیکی (Plastisphere) تمرکز کردیم. غنی سازی باکتری های بیماری زا همراه با عملکردمیکروپلاستیک ها و تخریب میکروبی میکروپلاستیک ها در محیط دریایی، درک بهتری از گسترش پلاستی‌کره و بیوفیلم در محیط‌های دریایی ارائه می‌دهد و در مورد تجزیه زیستی پلاستیک ها بحث می‌کند. همچنین، شناسایی بالقوه بیماری‌زا در پلاستی کره در نظر گرفته شده است. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

86 - Photocatalytic degradation of rhodamine B by nano bismuth oxide: Process modeling by response surface methodology (RSM)
Seyed Ali Hosseini Ramin Saeedi

The photocatalytic activity of nano-Bi2O3 was evaluated in degradation of rhodamine B (RhB) as a model of dye pollutant from waste waters. Nano sized Bi2O3 was synthesized using the chemical precipitation method. The as-prepared sample was characterized by X-ray diffrac چکیده کامل

The photocatalytic activity of nano-Bi2O3 was evaluated in degradation of rhodamine B (RhB) as a model of dye pollutant from waste waters. Nano sized Bi2O3 was synthesized using the chemical precipitation method. The as-prepared sample was characterized by X-ray diffraction (XRD), scanning electron microscopy (SEM) and Fourier transform infrared spectrometry (FT-IR). Structural analysis revealed that Bi2O3 contains a unique well-crystallized phase and the average crystallite size of 22.4 nm. The SEM analysis revealed that the size of Bi2O3 particles was mainly in the range of 16-22 nm. Response surface methodology was applied to design experiments and to optimize the photocatalytic process. A second order model was developed and a good correlation was found between experimental and predicted responses, confirming the reliability of the model. The optimal condition for maximum degradation of values of RhB resulted in initial concentration, irradiation time, initial pH and catalyst dosage of 12.5 mg.L-1, 120 min, 4.6-7 and 0. 75 g.L-1, respectively. The Bi2O3 nanoparticles exhibited an efﬁcient ultraviolet photocatalytic activity so that under optimal condition more than 95% of Rhodamine B was decolorized. The Pareto analysis indicated that the order of relative importance of the input variables on the dye degradation efficiency is as follows: Bi2O3 dosage > pH ≈ irradiation time >initial concentration of the RhB. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

87 - Taguchi optimization of photodegradation of yellow water of trinitrotoluene production catalyzed by nanoparticles TiO2/N under visible light
Hamid Reza Pouretedal Mohammad Fallahgar Fahimeh Sotoudeh Pourhasan Mohammad Nasiri

Taguchi experimental design technique was used for optimization of photodegradation of yellow water sample of trinitrotoluene (TNT) production process. The nanoparticles of doped N-TiO2 were also used as photocatalysts in the photodegradation reaction under visible ligh چکیده کامل

Taguchi experimental design technique was used for optimization of photodegradation of yellow water sample of trinitrotoluene (TNT) production process. The nanoparticles of doped N-TiO2 were also used as photocatalysts in the photodegradation reaction under visible light. The ranking of data based on signal to noise ratio values showed that the importance order of the factors affecting the degradation efficiency was: the nature of photocatalyst > time of photodegradation > amount of photocatalyst > initial concentration of pollutant. The optimized conditions were photocatalyst of TiO2/N0.1 photocatalyst dosage of 1.5 g L-1 and dilution times of 750 for real samples. The photocatalyst of TiO2/N0.1 was analyzed by BET surface analysis, X-ray diffraction pattern, field emission scanning electron microscopy (FE-SEM), energy-dispersive X-ray spectroscopy (EDS) and diffuse reflectance spectra (DTS). Relatively high surface area of 150 m2×g-1, anatase/rutile structure, approximately uniform distribution of nanoparticles size and band-gap energy of 2.92 eV were measured for TiO2/N0.1 nanophotocatalyst. A linear model with the regression coefficient (R2) of 0.887 was obtained by the multiple linear regression analysis. The proposed model was "Degradation efficiency (Y) = 20.492 +1.461X1 +6.330X2 + 0.014X3 +2.291X4". The obtained P-values in the confidence level of 95% were < 0.05, showing a meaningful addition in the model. Therefore, changes in the predictor’s value are due to changes in the response variable. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

88 - A strategy for degradation of 2,5-dichlorophenol using its photoelectrocatalytic oxidation on the TiO2/Ti thin film electrode
Ebrahim Zarei

In this work, the photoelectrocatalytic (PEC) degradation of 2,5-dichlorophenol can be used for its removal from aqueous solution. To study this activity, a TiO2 thin film modified titanium sheet (TiO2/Ti) was fabricated by anodizing Ti plates using a two electrode syst چکیده کامل

In this work, the photoelectrocatalytic (PEC) degradation of 2,5-dichlorophenol can be used for its removal from aqueous solution. To study this activity, a TiO2 thin film modified titanium sheet (TiO2/Ti) was fabricated by anodizing Ti plates using a two electrode system under the constant bias voltage of 20 V for 20 min in a solution of 0.2% (v/v) HF followed by calcination at 500 oC for 2 h. Then, the electrochemical properties of 2,5-dichlorophenol were compared on the surface of the TiO2/Ti and unmodified Ti electrodes. Consequently, the TiO2/Ti was applied for PEC degradation of 2,5-dichlorophenol. It was found that 2,5-dichlorophenol could be degraded more efficiently by this photoelectrocatalysis process than the sum of degradation obtained by photocatalytic (PC) and electrochemical (EC) oxidation so that the amount of 2,5-dichlorophenol degraded by PEC, PC and EC oxidation were equal to 51%, 39% and 5% respectively under the 0.4 V voltage in 60 min. The effect of various parameters was studied and the highest degradation percentage of 2,5-dichlorophenol was obtained at pH 6.0, the initial 2,5-dichlorophenol concentration of 7.0 mg L-1 and applied potential of 1.2 V. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

89 - Photocatalytic degradation of phenylephrine hydrochloride in aqueous solutions by synthesized SnO2-doped ZnO nanophotocatalyst
Masoud Giahi Akram Hoseinpour Dargahi

ZnO and SnO2-doped ZnO nanoparticles were prepared by a sol–gel method for the first time. X-ray diffraction (XRD) and scanning electron microscopy (SEM) were used to characterize the ZnO and SnO2-doped ZnO samples. Advanced oxidation processes (AOPs) have proved چکیده کامل

ZnO and SnO2-doped ZnO nanoparticles were prepared by a sol–gel method for the first time. X-ray diffraction (XRD) and scanning electron microscopy (SEM) were used to characterize the ZnO and SnO2-doped ZnO samples. Advanced oxidation processes (AOPs) have proved very effective in treatment of the various hazardous organic pollutants such as surfactants and pharmaceuticals in water. The photocatalytic degradation of drug phenylephrine hydrochloride (PHE) was studied as model organic pollutant. Under UV exposure the process was investigated with ZnO and SnO2-doped ZnO. The degradation was studied under different conditions including irradiation time, pH, catalyst concentration, phenylephrine hydrochloride concentration and potassium peroxydisulfate as an oxidant. The experimental results indicated that maximum degradation (99.4±1.0%) of drug occurred with SnO2-doped ZnO catalyst. The results demonstrated that photodegradation efficiency of SnO2-doped ZnO was significantly higher than that of undoped ZnO. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

90 - Photocatalytic degradation of ciprofloxacin in the presence of synthesized ZnO nanocatalyst: The effect of operational parameters
Solmaz Aghdasi Mohammad Shokri

This study was aimed at investigating the photocatalytic degradation of ciprofloxacin (CIP) antibiotic in aqueous solution using immobilized ZnO nanoparticles on glass plate. X-ray diffraction, atomic force microscopy, and scanning electron microscopy were applied to ch چکیده کامل

This study was aimed at investigating the photocatalytic degradation of ciprofloxacin (CIP) antibiotic in aqueous solution using immobilized ZnO nanoparticles on glass plate. X-ray diffraction, atomic force microscopy, and scanning electron microscopy were applied to characterize the nanoparticles. To do so, the ZnO nanoparticles were synthesized through the chemical precipitation method and were immobilized on a glass plate. The degradation of CIP was under UV-C light irradiation. The effects of operational parameters (initial concentration of CIP, pH, and light intensity) on the activity of synthesized ZnO photocatalyst and the kinetics of reaction were investigated. With the initial concentration of 10 mg L-1 of CIP, pH = 6.8 and light intensity = 42 W m-2, the photodegradation efficiency was found to be 69.5%. The results showed that the reaction followed a pseudo-ﬁrst-order kinetic. The results of the mineralization studies also represented a decreasing trend of total organic carbon over time. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

91 - Experimental design study of RB 255 photocatalytic degradation under visible light using synthetic Ag/TiO2 nanoparticles: Optimization of experimental conditions
Narges Elmi Fard Reza Fazaeli

In the present study, silver-doped TiO2 (Ag/TiO2) nanoparticles were prepared by various Ag doping (wt%) and a combination of sol-gel and ultrasound irradiation. Ag/TiO2 nanoparticles were characterized by energy-dispersive X-ray analysis (EDX), scanning electron micros چکیده کامل

In the present study, silver-doped TiO2 (Ag/TiO2) nanoparticles were prepared by various Ag doping (wt%) and a combination of sol-gel and ultrasound irradiation. Ag/TiO2 nanoparticles were characterized by energy-dispersive X-ray analysis (EDX), scanning electron microscopy (SEM) and X-ray diffraction (XRD) techniques. Based on the Taguchi method, photocatalytic degradation of (Reactive Blue 255) RB 255 azo dye was examined with Ag/TiO2 nanoparticles under visible light irradiation. Using this method, operation factors such as Ag doping (wt%), pH, mass of catalyst (g) and RB 255 concentration (ppm) were optimized successfully. The results showed that pH, compared to the other factors, plays an important role in the photocatalytic degradation of RB 255 azo dye. The isotherm study Weber-Van Vliet and Fritz-Schlunder (IV) models are the best descriptors of equilibrium behavior. In addition, the kinetic study results indicated that the pseudo first-order has a good agreement with the experimental data. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

92 - Hydrothermally synthesized nanocrystalline Nb2O5 and its visible-light photocatalytic activity for the degradation of congo red and methylene blue
Subhash Dharmraj Khairnar Manohar Rajendra Patil Vinod Shankar Shrivastava

Nb2O5 nanoparticles were synthesized by the hydrothermal method. Structural, morphological and elemental analysis of synthesized Nb2O5 nanoparticles was carried out using X-ray diffraction (XRD), scanning electron microscopy (SEM) and energy dispersive X-ray spectroscop چکیده کامل

Nb2O5 nanoparticles were synthesized by the hydrothermal method. Structural, morphological and elemental analysis of synthesized Nb2O5 nanoparticles was carried out using X-ray diffraction (XRD), scanning electron microscopy (SEM) and energy dispersive X-ray spectroscopy, respectively. The average crystal size calculations were performed on the basis of X-ray diffraction pattern and were about 12.44 nm. The synthesized Nb2O5 nanoparticles were explored for the photocatalytic degradation of congo red (CR) and methylene blue (MB) dyes in their aqueous solutions using a spectrophotometric method. For the Photocatalytic degradation of both the dyes, pH of dye solutions was varied in the range of 2 to 10. For the optimization, the maximum decolorization of 90 % and 87 % was observed for low initial dye concentration of 10 mg/L and pH values of CR and MB dyes were about 8 and 2, respectively. Besides, the effects of parameters such as the contact time and catalyst dose were studied systematically. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

93 - Optimization and modeling of photocatalytic degradation of Direct Blue 71 from contaminated water by TiO2 nanoparticles: Response surface methodology approach (RSM)
Mohamadreza Massoudinejad Mohsen Sadani Zeinab Gholami Zeinab Rahmati Masoume Javaheri Hassan Keramati Mansour Sarafraz Moayed Avazpour Sabah Shiri

In the current survey, the removal of dye from contaminated water was studied by photocatalytic degradation using TiO2 nanoparticles with respect to pH, TiO2 dosage, reaction time, temperature and initial dye concentration. TiO2 nanoparticles were investigated by XRD, F چکیده کامل

In the current survey, the removal of dye from contaminated water was studied by photocatalytic degradation using TiO2 nanoparticles with respect to pH, TiO2 dosage, reaction time, temperature and initial dye concentration. TiO2 nanoparticles were investigated by XRD, FESEM and FT-IR.The RSM was chosen to study the composition effects of input independent factors and one dependent output response (removal efficiency). The P-value (2.2 × 10−16), F-value (1832), R2 (multiple R-squared: 0.9985, adjusted R-squared: 0.9972), and lack of fit (0.432) indicate that the reduced full second order model is highly significant for dye removal by TiO2 nanoparticles.The maximum percentage removal of dye, 90.2%, was achieved at optimum operating conditions including pH=6.5, TiO2 dose (1.2 g L-1), contact time (67.5 min), temperature ( ), and dye concentrations (55 mg L-1)), respectively.The maximum removal efficiency was calculated to be 100%, using regression coefficients derived from the model and the Solver “Add-ins”.The results indicated that the TiO2 photocatalyst was very proper for the removal dye from contaminated water, and it had good efficiency in eliminating textile dyes. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

94 - Fluidized bed photoreactor for the removal of acetaminophen and pyridine using Al-doped TiO2 supported on alumina
Carlos Montalvo Ruby Sheila Gines Denis Cantu Alejandro Ruiz Claudia Aguilar Isai Perez Rosa Maria Ceron

10.30495/ijc.2022.1945335.1893

In this investigation, a fluidized bed photocatalytic reaction system was designed to eliminate emerging contaminants: acetaminophen and pyridine in water. Titanium dioxide (TiO2) doped with aluminum (Al3+) using the photo-deposition technique was used as a catalyst and چکیده کامل

In this investigation, a fluidized bed photocatalytic reaction system was designed to eliminate emerging contaminants: acetaminophen and pyridine in water. Titanium dioxide (TiO2) doped with aluminum (Al3+) using the photo-deposition technique was used as a catalyst and supported on alumina beads (Al2O3). The catalyst´s doping was carried out by photo deposition with aluminum particles. The reactor, which is a quartz vessel with a capacity of 500 mL, where aluminum pearl, was previously impregnated with titanium oxide and calcined at 550 °C. The reactor feeding was carried out using a pump at a flow of 0.5 L/min; two lamps of UV light with 365 nm were used. The synthesized catalyst was characterized through Energy-dispersive X-ray analysis (EDX), Transmission Electron Microscopy (TEM), and X-ray diffraction (XRD) techniques, showing adequate impregnation of aluminum in the formed compound. Photoactivity analysis of the catalyst was performed at different contaminant concentrations, from 5-40 ppm for acetaminophen and 5-60 ppm for pyridine. Mineralization of more than 85% acetaminophen and 70 % pyridine was achieved after 300 min of UV illumination. The results demonstrate that using this photocatalytic arrangement as a decontamination technique for the pollutants such as acetaminophen and pyridine is feasible. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

95 - Visible light induced photocatalytic degradation of direct red 23 and direct brown 166 by InVO4-TiO2 nanocomposite
Somayeh Dianat

The effect of various parameters (pH, irradiation time, nanophotocatalyst dosages and temperature) on photocatalytic degradation of Direct Red 23 (DR 23) and Direct Brown 166 (DB 166) using pure InVO4 and InVO4-TiO2 nanocomposite were investigated under visible light ir چکیده کامل

The effect of various parameters (pH, irradiation time, nanophotocatalyst dosages and temperature) on photocatalytic degradation of Direct Red 23 (DR 23) and Direct Brown 166 (DB 166) using pure InVO4 and InVO4-TiO2 nanocomposite were investigated under visible light irradiation. InVO4 and InVO4-TiO2 were synthesized by hydrothermal and sol-gel/ hydrothermal treatment techniques, respectively and characterized by FT-IR spectroscopy, x-ray diffraction (XRD), diffuse reflectance UV–vis spectroscopy (DRS), scanning electron microscopy (SEM) and transmission electron microscopy (TEM) images. Doping of TiO2 with InVO4 caused reduction in its band gap value with the resultant improvement in its visible light activity. The efficiency of nanocomposite on azo dyes degradation (pH 7.2, time: 30 min) reached high values (above 95%) under visible light, proving the remarkable photocatalytic activities of obtained composites. Moreover, the results indicated complete mineralization of DR 23 and DB 166 by InVO4- TiO2 under visible light for 300 min. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

96 - Photocatalytic degradation of methyl orange using ZnO and Fe doped ZnO: A comparative study
Kalpesh Anil Isai Vinod Shankar Shrivatava

ZnO and 2% Fe doped ZnO photocatalytic nanomaterials were successfully synthesized by successive ionic layer adsorption and the reaction (SILAR) method. The characterizations of these nanomaterials were carried out using XRD, SEM and EDX techniques. XRD study shows that چکیده کامل

ZnO and 2% Fe doped ZnO photocatalytic nanomaterials were successfully synthesized by successive ionic layer adsorption and the reaction (SILAR) method. The characterizations of these nanomaterials were carried out using XRD, SEM and EDX techniques. XRD study shows that the samples have a hexagonal wurtzite crystalstructure, size of which is in the range 21-23 nm. SEM shows nanoflakes or nano flower-like morphology, while EDX reveals the compositional analysis. In this paper, we investigated photocatalytic degradation of an aqueous suspension of methyl orange (MO) dye as a model pollutant. Degradation of dye was monitored by the spectrophotometric method. The effects of various parameters such as pH, contact time, initial dye concentration and catalyst dose were studied. in optimized process, the maximum degradation obtained using ZnO was 88 % and that using Fe doped ZnO was 94 % at a pH value of 8. We have concluded that, compared to ZnO, the 2% Fe doped ZnO is a promising photocatalyst for degradation of MO. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

97 - Nitrogen doped TiO2 for efficient visible light photocatalytic dye degradation
Jila Talat-Mehrabad Mohammad Partovi Farzad Arjomandi Rad Rana Khalilnezhad

In this study, Nitrogen doped TiO2 photocatalysts were prepared by the sol gel method and physicochemical properties were characterized by X-ray diffraction (XRD), and scanning electron microscopy (SEM), photoluminescence, and energy dispersive X-ray spectroscopy (DRS) چکیده کامل

In this study, Nitrogen doped TiO2 photocatalysts were prepared by the sol gel method and physicochemical properties were characterized by X-ray diffraction (XRD), and scanning electron microscopy (SEM), photoluminescence, and energy dispersive X-ray spectroscopy (DRS) techniques. The XRD data indicated that the nanoparticles had the same crystals structures as the pure TiO2. Photocatalytic properties of the nitrogen doped TiO2 nanocatalyst and pure TiO2 were compared for degradation of Blue 5 dye in visible light irradiation and the DRS results showed that the band gap of doped photocatalyst was smaller than that of the undoped TiO2 and there was a shift in the absorption band toward the visible light region. The Photocatalytic properties of the nitrogen doped TiO2 nanocatalyst wereemployed for degradation of crystal Blue 5 dye under visible light irradiation. The effects of pH, amount of photocatalysts,catalyst dosage, and dye concentration were also examined. The best results were reported for the concentration of 20 mg/L N-TiO2 nano-particles. Also results showed that the photodecomposition of N-TiO2 is complete at pH 11. Total organic carbon (TOC) analysis indicated 30 % mineralization of Blue 5 after 75 min irradiation. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

98 - Comparing activated carbon and magnetic activated carbon in removal of linear alkylbenzene sulfonate from aqueous solution by heterogeneous catalytic ozonation process
Vahid Mohammadi Masoumeh Tabatabaee Abdolmajid Fadaei Seyed Abolghasem Mirhoseini

Activated carbon from pine cone (PCAC) was used as a precursor to prepare Fe3O4/magnetic activated carbon (MPCAC). Here, the removal of linear alkylbenzene sulfonate (LAS) was studied using catalytic ozonation process (COP) in exposure to MPCAC. Subsequently, it was com چکیده کامل

Activated carbon from pine cone (PCAC) was used as a precursor to prepare Fe3O4/magnetic activated carbon (MPCAC). Here, the removal of linear alkylbenzene sulfonate (LAS) was studied using catalytic ozonation process (COP) in exposure to MPCAC. Subsequently, it was compared with PCAC. Moreover, the effects of solution's initial pH, catalyst dosage, and the time of ozonation on the removal process were comparatively studied in reference to a sole ozonation process (SOP). According to the results of this study, compared with PCAC, degradability could be improved and initial concentration of LAS reduced by COP using MPCAC. Consequently, almost complete removal (>98%) of 25 mg/L of LAS was achieved under the optimum conditions (15 min ozonation time, 7 mg/min ozone flow, 0.3 g/L catalyst dosage and pH=10). Concluding, this nanocomposite is an effective active catalyst for mineralization and degradation of LAS in COP. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

99 - Photocatalytic degradation of malachite green dye using NiAl2O4 and Co doped NiAl2O4 nanophotocatalysts prepared by simple one pot wet chemical synthetic route
M. Arunkumar A. Samson Nesaraj

Novel metal oxides have been studied worldwide due to their potential uses in ecological refinement, particularly to eliminate organic impurities present in water. In this work, we report the preparation of Ni1-xCoxAl2O4-δ (where x=0, 0.05, 0.10, 0.15 and 0.20) na چکیده کامل

Novel metal oxides have been studied worldwide due to their potential uses in ecological refinement, particularly to eliminate organic impurities present in water. In this work, we report the preparation of Ni1-xCoxAl2O4-δ (where x=0, 0.05, 0.10, 0.15 and 0.20) nanoparticles by simple chemical precipitation route. The as-synthesized spinel particles were characterized by X-ray diffraction (XRD), Fourier transform infrared spectroscopy (FT-IR), particle size analysis, scanning electron microscopy (SEM) and energy dispersive X-ray analysis (EDX), UV-Vis Spectroscopy (UV) and Photo Luminescence (PL) Spectroscopy techniques. The XRD results affirmed the development of the cubic structure in all the samples. FT-IR confirmed the presence of the M-O bond. Particle characteristics statistics showed the existence of particles in the range of 36-741 nm range. SEM analysis strengthened the presence of various sized grains (nano and micron) in the samples. EDX analysis affirmed the existence of an appropriate amount of elements (Ni, Al, Co and O) in all the samples. The band gap of Co doped NiAl2O4 was in between 2.8 – 3.0 eV, which was in line with the reported data. The PL spectra exhibited a strong peak at around 450 nm in the samples. From UV studies, the λmax was around 310 nm in all the prepared samples. The photoluminescent characteristics of the samples were confirmed by PL studies and their photoemission was found at 437 nm. Among the samples studied, the parent NiAl2O4 shows more efficiency in degrading the malachite green (MG) dye than other Co doped NiAl2O4 photocatalysts under the irradiation of visible light at the wavelength of 616nm at normal temperature. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

100 - Green synthesis of iron nanoparticles by Terminalia arjuna bark extract and photodegradation of rose bengal
Mrunal Vishnu Kangralkar Manjanna Jayappa

In this study, iron nanoparticles (FeNPs) were synthesized by green route under microwave irradiation. Terminalia arjuna bark extract was used for synthesis, which acts as reducing and stabilizing agent. The synthesized FeNPs were characterised by UV-Visible spectra, X- چکیده کامل

In this study, iron nanoparticles (FeNPs) were synthesized by green route under microwave irradiation. Terminalia arjuna bark extract was used for synthesis, which acts as reducing and stabilizing agent. The synthesized FeNPs were characterised by UV-Visible spectra, X-ray diffraction (XRD), scanning electron microscopy (SEM), Fourier transform infrared spectra (FT-IR), BET surface area and UV-DRS (diffuse reflectance spectrophotometer). The absorption spectra of FeNPs showed a surface plasmon resonance (SPR) peak at 280 nm. The photocatalytic activity of rose bengal by FeNPs was studied under sunlight and UV light (250 W) of photocatalytic reactor. The percentage of photodegradation of RB was 83 % and 95 %, in about 240 min and 200 min in sunlight and UV light, respectively. The photocatalytic degradation of RB by Fe NPs follows pseudo-first order kinetics. The photodegradation of RB was confirmed by LC-MS analysis. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

101 - Applying Taguchi method to optimize the synthesis conditions of ZrO2/TiO2/ZnO nanocomposite for high-performance photodegradation of Congo red
Toktam Seyedi-Chokanlou Shokufeh Aghabeygi Nasibeh Molahasani Fahimeh Abrinaei

In this work, ZrO2/TiO2/ZnO ternary nanocomposites were prepared by the sol-gel technique. The Taguchi method with the L9 orthogonal array was utilized to optimize the experimental conditions for the preparation of nanocomposites. The design has four factors, and each f چکیده کامل

In this work, ZrO2/TiO2/ZnO ternary nanocomposites were prepared by the sol-gel technique. The Taguchi method with the L9 orthogonal array was utilized to optimize the experimental conditions for the preparation of nanocomposites. The design has four factors, and each factor has three levels. The design factors of this study were calcination temperature, the aging time, the calcination time, and ultrasonic irradiation duration. Furthermore, as-synthesized structural features of nanocomposites were characterized, utilizing XRD, BET, FESEM, and EDX. The photocatalytic activities of all ZrO2/TiO2/ZnO nanocomposites were evaluated by the photodegradation of Congo red (CR) as an azo dye. The photocatalytic property of nanocomposites was enhanced by decreasing particle size and increasing the surface area. The best sample photodegraded 97% the CR solution within 15 min under an 8W UV lamp. The optimal conditions were achieved as 400 ºC calcination temperature, 72 h aging time, 4 h calcination time, and 30 min duration of ultrasonic irradiation for CR solution photodegradation. The effect of each parameter was evaluated using ANOVA analysis. The kinetics results showed the pseudo-first-order reaction mechanism for the photocatalytic activities of the nanocomposites. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

102 - Synthesis of Fe-doped TiO2 with improved photocatalytic properties under Vis-L irradiation
Imane Ellouzi Boutaina Regraguy Souad El hajjaji Mourad Harir Philippe Schmitt-Kopplin Hinda Lachheb Larbi Laânab

10.30495/ijc.2022.1941684.1875

Fe-doped TiO2 nanoparticles were successfully synthesized by the coprecipitation method. TiO2 was doped with a different molar ratio of iron amounts, namely 0.1% and 0.2%. An undoped TiO2 was also prepared for comparison. X-ray diffraction (XRD), transmission electron m چکیده کامل

Fe-doped TiO2 nanoparticles were successfully synthesized by the coprecipitation method. TiO2 was doped with a different molar ratio of iron amounts, namely 0.1% and 0.2%. An undoped TiO2 was also prepared for comparison. X-ray diffraction (XRD), transmission electron microscopy (TEM) and UV-visible diffuse reflectance spectroscopy techniques were used to characterize the as-synthesized nanoparticles. The XRD spectra revealed that the photocatalysts were mostly in a well-crystallized anatase phase. Optical properties of the powders shifted from UV to the beginning of the visible light (Vis-L) region. Absorption edge wavelengths between 392 and 380 nm were obtained for the Fe-doped TiO2 and TiO2-P25, corresponding to band gap energies between 3.17 and 3.26 eV. TEM images showed homogeneity with a certain degree of agglomeration for all the samples. The photocatalytic efficiency of the as-synthesized Fe-doped TiO2 nanoparticles was performed using azo dye methyl orange (MO) in an aqueous solution under Vis-L irradiation. The photocatalytic results showed that Fe-doped TiO2 nanoparticles effectively degrade MO under Vis-L excitation and follow pseudo-first order kinetics. Besides, kinetic comparison showed that pure TiO2 is less efficient than 0.1% and 0.2% Fe-doped TiO2 because they exhibit unequaled efficiency. Moreover, the photocatalyst at 0.2% Fe-doped TiO2 molar ratio revealed the highest photocatalytic efficiency, which was 4.2 times higher compared to pure TiO2. Different amounts of Fe induced different increases in the apparent first-order rate constant of the photocatalytic process. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

103 - Fabrication Of Novel Metal-Free Phosphorous Doped Boron Nitride As UV. Active Photo-Catalyst
Shinwar A. Idrees Lazgin A. Jamil Khalid M. Omer

The goal of this research is to create nanostructured metal free phosphorous doped Boron nitride (P-BN) and phosphorous-carbon co-doped Boron nitride (CP-BN) that serve as photocatalysts when exposed to UV light. P-NPs were well diffused in aqueous solution. The nanostr چکیده کامل

The goal of this research is to create nanostructured metal free phosphorous doped Boron nitride (P-BN) and phosphorous-carbon co-doped Boron nitride (CP-BN) that serve as photocatalysts when exposed to UV light. P-NPs were well diffused in aqueous solution. The nanostructured materials were characterized using XRD, SEM-EDX, and UV-Vis spectrophotometry. Based on the characterization results, phosphorous atoms were doped in the crystal structure of BN. The experimental data and theoretical calculations were used to measure the band gap energy, which was determined to be around 4.2 eV in the experimental case; for this purpose, both Tauc and Kubelka-Munk equations were utilized. Thus, photocatalysis degradation is limited to UV region. To examine the degradation effectiveness of photo-catalysts, toluidine blue (TB) was utilized; it was found that the basic medium was the best for degradation; 16% and 8% of TB were eliminated with CP-BN and P-BN, respectively after one hour degradation. Scavengers such as IPA, Na2C2O4, KBrO3, and ascorbic acid were added to trapping experiments to demonstrate the correct potentialenergy gap in valance and conduction bandsand possible photocatalytic mechanism. Data from trapping experiments show that both the hydroxyl radical and super oxide are responsible for degradation, but electron and hole at valance and conduction bands were of low efficiency because of quick recombination. As regards computational study, the crystal and electronic structures of the P-BN and CP-BN have been studied. The lattice parameters were calculated with the Perdew-Burke-Ernzerhof (PBE), and the bandgaps (Eg) were calculated with the (PBE) as (non-local) instead of local (non-local functional generalized gradient approximations) (GAA). In addition, hybrid functional was also applied including (Becke-3 Parameter-Lee-Yang-Parr) B3LYP and (Heyd–Scuseria–Ernzerhof) exchange–correlation functional HSE06. Hybrid functional B3LYP provided better results and closer to the experimental data of the P-BN and CP-BN compound. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

104 - Preparation and characterization of SnO2-BiVO4-CuO catalyst and kinetics of phenazopyridine photodegradation
Ailin Yousefi Alireza Nezamzadeh-Ejhieh

Here, SnO2, BiVO4, and CuO nanoparticles (NPs) were hydrothermally synthesized and mixed in an agate mortar mechanically. The coupled ternary SnO2-BiVO4-CuO (SBC) catalyst and the individual NPs were then briefly characterized by powder X-ray diffraction (XRD), scanning چکیده کامل

Here, SnO2, BiVO4, and CuO nanoparticles (NPs) were hydrothermally synthesized and mixed in an agate mortar mechanically. The coupled ternary SnO2-BiVO4-CuO (SBC) catalyst and the individual NPs were then briefly characterized by powder X-ray diffraction (XRD), scanning electron microscope (SEM), and diffuse reflectance spectroscopy (DRS). Average crystallite size of 25 nm was obtained from the XRD data based on the Scherrer formula. The absorption edge (λAE) values of 1095, 430, 558, and 636 nm, corresponding to the band gap (Eg) values of 1.13, 2.88, 2.22, and 1.95 eV, were respectively obtained for the as-synthesized CuO, SnO2, and BiVO4 NPs and the as-prepared ternary SBC catalyst based on DRS results. The PZP degradation% of 11, 15, 17, and 24% were obtained by the CuO, SnO2, BiVO4 NPs, and SBC catalyst (with the same moles of each component). But, when the moles of BiVO4 in the SBC were two times greater than the others, about 43% of PZP were removed. The k-value of 9.9 × 10-3 min-1 corresponding to the t1/2-value of 70 min was obtained by applying the Hinshelwood plot on the photodegradation results. Photodegradation experiments were carried out in pH 5, CPhP: 3.35 ppm, and catalyst dosage: 0.55 g L-1. Further, when the photodegraded solutions were subject to the COD experiment, the Hinshelwood plots showed a slope of 0.01 min-1 which corresponds to the t1/2-value of 69.3 min. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

105 - Investigation on the Photocatalytic and Antibacterial Activities of Green synthesized Cupric Oxide Nanoparticles using Clitoria ternatea
S. Prabhu T. Daniel Thangadurai P. Vijai Bharathy Pon. Kalugasalam

10.30495/ijc.2022.689547

Green synthesis of cupric oxide nanoparticles (CuO NPs) has been promoted as an environmentally-friendly, cost-effective and high yield method. The CuO NPs have been synthesized by reducing copper sulphate using an aqueous flower extract of Clitoria ternatea. The UV-vis چکیده کامل

Green synthesis of cupric oxide nanoparticles (CuO NPs) has been promoted as an environmentally-friendly, cost-effective and high yield method. The CuO NPs have been synthesized by reducing copper sulphate using an aqueous flower extract of Clitoria ternatea. The UV-visible peak observed at 251 nm confirmed the formation of CuO NPs. The optical bandgap energy value of CuO NPs was found to be 2.16 eV. The presence of Cu-O band at 490 cm−1 in the FTIR spectrum confirms the formation of the CuO NPs. The XRD exhibits monoclinic structure with an average crystallite size of 17.46 nm. The negative zeta potential value (-17.7 mV) demonstrated the stability of CuO NPs. The formation of agglomerated and roughly spherical NPS was shown by FESEM images. As seen in the HRTEM images, the nanostructure appears to be aggregated CuO NPs, and the average size of the particle was found to be 18 nm that matched with the XRD analysis. The EDX analysis showed presence of Cu (96.19%) and O (3.81%) in the spectrum. The CuO NPs exhibit significant antibacterial activity against Gram +Ve Staphylococcus aureus and Gram –Ve Escherichia coli bacteria. Finally, the synthesized CuO nanostructures demonstrate the photocatalytic degradation of Direct Red (DR) and Crystal Violet (CV) dyes under sunlight. The efficiency of degradation within 150 min was determined to be 65% and 88.3%, respectively for DR and CV. This effective removal method under sunlight may support a cost-effective method for degradation of DR and CV dyes from wastewater. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

106 - Rapid Synthesis of Silver Nanoparticles and Their Decoration on TiO2 by Plasma-Over-Liquid Process: Characterization and Application for Tetracycline Antibiotic Degradation
Margarita Skiba Victoria Vorobyova

The results of studies on obtaining and characterization of silver nanoparticles aqueous solution under the action of the contact non-equilibrium low-temperature plasma and stabilizing agent (sodium citrate) are presented in the paper. The influence of the basic paramet چکیده کامل

The results of studies on obtaining and characterization of silver nanoparticles aqueous solution under the action of the contact non-equilibrium low-temperature plasma and stabilizing agent (sodium citrate) are presented in the paper. The influence of the basic parameters on the synthesis of silver nanoparticles was studied. Different physicochemical characteristics were investigated: initial precursor concentration, reagent ratio, duration of plasma discharge treatment. [Ag+]:[Cit] ratio as 1:1 at silver ion concentrations of Ag+ 0.1-3.0 mmol/L and treatment of the reaction system for 4-5 minutes was found to be appropriate. Under these conditions, the surface plasmon resonance (SPR) was observed at 405-420 nm on UV-Vis spectra. Particles with the average diameter of 35.0 ± 2.0 nm, spherical shape and polydispersity index of 0.032 ± 0.01 are typical amongst synthesized nanoparticles at [1]:[1] molar ratio. It was found that the reaction of nanoparticle dispersion formation was a pseudo-first order reaction with the reaction rate constant of 0.61 min-1. It has been established that sodium citrate is the capping agent and acts only as the stabilizer of Ag NPs. To prepare the nanocomposite material (TiO2/Ag NPs), silver nanoparticles have been deposited on photocatalyst (TiO2 rutile phase) by plasma discharge. EDS and SEM analysis showed that composite material has core–shell structure including Ag nanoparticles (NPs) shell with size of 15-25 nm. The results indicated that TiO2/Ag exhibited good photoactivity under ultraviolet radiation. It was found that 98.7% of tetracycline was decomposed at photocatalyst TiO2/Ag NPs under the light irradiation. The experimental data of photochemical decomposition of tetracycline under the light irradiation at 430 nm showed that reaction is described by the pseudo first order kinetic model with rate constant (k value) of (3.6)×10−3 min−1. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

107 - CMCFO-Cr0.1 Nanoferrites: Sol-gel Synthesis, Structural, and Magnetic Studies: Applications for Photodegradation of Congo Red Dye
Ahmed Selmi Hakimeh Teymourinia Armin Zarei Mohamed Timoumi Ali Ramazani

10.30495/ijc.2022.689626

One of the foremost inescapable impediments that industrial sectors face is to remove organic pollutants, which affected nature and threatened the existence of species per se. Nanoscale magnetic ferrites are considerable materials for removing the majority of organic dy چکیده کامل

One of the foremost inescapable impediments that industrial sectors face is to remove organic pollutants, which affected nature and threatened the existence of species per se. Nanoscale magnetic ferrites are considerable materials for removing the majority of organic dyes due to their unique properties and high potential photocatalytic activity. Their photocatalytic performance in semiconductor nanocrystals has also received many enthusiasts over the last couple of years. Changing nanoferrites’ architectural building blocks and increasing their bandgap energy may improve their photocatalytic peculiarities. In the present investigation, we have studied nanoscale magnetic ferrites with Co0.4Mg0.4Cu0.2Fe1.9Cr0.1O4, (CMCFO-Crx, x= 0.1) formula. CMCFO-Crx has synthesized via sol- gel approach. The synthesized nanoparticles were characterized by XRD, SEM, UV-vis analysis, and magnetic measurement, revealing the cubic spinel structure with space group Fd-3m (N° 277), average size between 20 and 60 nm, higher bandgap energy and saturation magnetization (446 emu/g) in the presence of transition metals. The results demonstrated in CMCFO-Crx (x=0.1) compound, the Curie temperature decreases to 446 K by the substitution of Fe3+ by Cr3+ ions. The synthesized powder nanoferrites efficiently degraded the Congo Red (CR) dye (84 %) under UV irradiation, for which the most probable degradation pathway is proposed. The recyclability test exhibited the nanoscale magnetic ferrites catalysts are sensibly efficient, stable, and facile recoverable by an external magnet. Thus, the CMCFO-Crx compounds can be an applicable catalyst in wastewater treatment. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

108 - Facile wet chemical synthesis and characterization of zinc doped gadolinium oxide nanoparticles for enhanced photodegradation of Rhodamine B dye under illumination of UV light
Leena Vinolia Thaninki Arputharaj Samson Nesaraj Manasai Arunkumar

10.30495/ijc.2022.1948621.1904

In this study, we discuss the wet chemical synthesis and experimental analysis of zinc doped Gd2O3(Gd2-xZnxO3-δ) nanoparticles where, x=0, 0.1, 0.2, 0.3, 0.4, and 0.5. The cubic crystalline structure is derived from XRD results and the existence of metal-oxide bon چکیده کامل

In this study, we discuss the wet chemical synthesis and experimental analysis of zinc doped Gd2O3(Gd2-xZnxO3-δ) nanoparticles where, x=0, 0.1, 0.2, 0.3, 0.4, and 0.5. The cubic crystalline structure is derived from XRD results and the existence of metal-oxide bond has been confirmed from FTIR studies. According to SEM and PSA analysis, the produced nanoparticles are found to be of nano size. The EDX data verified the presence of Gd, Zn, and O in the samples. Based on UV-visible spectroscopy, the band gap and λmax values were computed. In an aqueous medium and under UV light irradiation, the photodegradation of Rhodamine B over Zn doped Gd2O3 nanoparticles was studied. It was observed that Gd1.50Zn0.50O3-δ has exhibited 82% of photo-degradation of the dye solution which further increased to 96% because of increasing the catalyst loading. The effect of pH and the concentration of the dye are also reported. According to the kinetic analysis, the photocatalysis process followed a pseudo-first-order kinetic model. A radical scavenger technique was used to further examine and identify the function of photoactive species. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

109 - The most important parameters that affect the photocatalytic activity of ZnO nanostructures against organic dyes: A Review
Marwa Jawad Kadhim Mazin Auny Mahdi Abbas Mohammed Selman Salwan Kamal Jamel Al-Ani Jalal Jabar Hassan Naser Mohammed Ahmed

10.30495/ijc.2023.1969439.1966

Organic dyes are among the main sources of water pollution that cause serious health problems for living organisms. Removing dye pollution from water sources is important because of its high toxicity, so it has attracted the interest of researchers. Heterogeneous photoc چکیده کامل

Organic dyes are among the main sources of water pollution that cause serious health problems for living organisms. Removing dye pollution from water sources is important because of its high toxicity, so it has attracted the interest of researchers. Heterogeneous photocatalysis based on ZnO is one of the most important methods of pollution treatment. The purpose of this review is to summarize the use of ZnO nanostructure and ZnO modified as photocatalysts.The studied mechanism of dye photocatalytic activity and the most important factors affecting the photocatalytic process are discussed. The major effective parameters associated with the surface and morphology to look upon for the efficient photodegradation of organic pollution are structural and average particle size, surface area, band gap crystalline structure, surface density, and porosity. The photodegradation reactions depend on the state of ionization as well as on the surface charge of the photocatalyst and organic dye because pH will determine the charge of the catalyst according to the medium. On the other hand, the calcination temperature was increased throughout the work to break down the pores, which reduces the surface area of the synthesis photocatalyst. The type of dye has an important influence on the success of the photocatalytic process. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

110 - Doping TiO2 by Cr from tannery wastewater for improving its activity under visible light in the dye degradation
Endang Wahyuni Sri Wahyuni Mandrea Nora Novianti Lestari Suherman Suherman

10.30495/ijc.2023.1973955.1980

This paper deals with the comparison of the Cr (III) dopant from tannery wastewater to the Cr (III) from the pure salt solution on the character and activity of TiO2. The doping was conducted by hydrothermal method, and the Cr-doped TiO2 prepared was characterized by UV چکیده کامل

This paper deals with the comparison of the Cr (III) dopant from tannery wastewater to the Cr (III) from the pure salt solution on the character and activity of TiO2. The doping was conducted by hydrothermal method, and the Cr-doped TiO2 prepared was characterized by UV specular reflectance (SRUV), X-ray diffraction (XRD), and X-ray fluorescence instruments. The effect of the Cr (III) doping on the activity of the TiO2 was evaluated by Congo red photodegradation. The research results reveal that Cr (III) doping on TiO2 has been successfully reducing remarkably the band gap energy (Eg) from 3.13 eV to 2.64 eV, shifting into the visible region, and further noticeably improving TiO2 activity. The effect of the Cr (III) doping from the wastewater is found to be slightly higher than that of the salt solution. The highest degradation of 10 mg/L Congo red in 50 mL solution, can be reached by applying 30 mg of the photocatalyst in 60 mins and at pH 7. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

111 - Effect of surfactant on structural and optical properties of V2O5 nanocrystals as a potential catalyst for photodegradation
F. Sanakousar C. Vidyasagar S. Chigari Swapna Victor Jiménez-Pérez C. Viswanath K. Prakash M. Sridhara

10.30495/ijc.2023.1973011.1975

An anionic, cationic, and non-ionic surfactant-assisted wet chemical method was used to synthesize vanadium pentoxide (V2O5) nanocrystals. XRD, FESEM, EDX, FTIR, UV-Vis, and PL techniques were used to characterize the V2O5 nanocrystals. The formation of V2O5 nanocrystal چکیده کامل

An anionic, cationic, and non-ionic surfactant-assisted wet chemical method was used to synthesize vanadium pentoxide (V2O5) nanocrystals. XRD, FESEM, EDX, FTIR, UV-Vis, and PL techniques were used to characterize the V2O5 nanocrystals. The formation of V2O5 nanocrystals is confirmed by the experimental results. The addition of surfactants had a significant effect on the morphology, crystallinity, and optoelectronic characteristics of the prepared photocatalysts, as per the detailed characterization and analysis of the pertaining light-matter interactions. Additionally, the Scherrer and William-Hall plot methods were used to determine the crystallite sizes from the broadening of the XRD peak. Surfactant addition caused the sample bandgap to broaden, resulting in the blue shift in the distinctive absorption peak of V2O5 nanocrystals. To effectively separate the charge carriers during photocatalysis, the most effective photocatalyst (pure V2O5) material showed small crystallite size and short migration routes for the charge carriers which is confirmed by XRD and PL analysis. Pure V2O5 nanocrystals showed excellent yields in the photocatalytic degradation of Methylene Blue (MB) dye when exposed to sunlight compared to surfactant-assisted V2O5. The V2O5 catalyst’s photostability and reusability were also assessed; after four cycles of testing, the percentage degradation of MB was 94.75%. As per the scavenger experiment, photo-generated holes (h+) and superoxide radical’s anions (O2—&oline;.) are the major species responsible for the degradation of MB dye. There is a suggested mechanism for the higher degradation efficiency of V2O5 at neutral pH when exposed to sunlight. Pure V2O5 is a promising and effective photo-catalyst for the photocatalytic degradation of MB dye due to its extremely high performance. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

112 - Preparation and Characterization of WO3 Nanosheets and Au/WO3 Nanocomposite for Rabid Photocatalytic degradation of methylene blue dye
Fatima Allawi Abdul Sajad Hanaa Egzar Mazin MAhdi

10.30495/ijc.2023.1987426.2010

The sol-gel technique is employed for the synthesis of tungsten trioxide (WO3) nanosheets. The Au/WO3 nanocomposite is prepared using laser ablation employing an Nd-YAG laser operating at a wavelength of 1064 nm and utilizing gold metal. The SEM images demonstrate that چکیده کامل

The sol-gel technique is employed for the synthesis of tungsten trioxide (WO3) nanosheets. The Au/WO3 nanocomposite is prepared using laser ablation employing an Nd-YAG laser operating at a wavelength of 1064 nm and utilizing gold metal. The SEM images demonstrate that WO3 was formed as nanosheets with a thickness between 36nm and 80nm. X-ray diffraction (XRD) patterns confirmed the monoclinic crystal structure and high crystallinity of the WO3 structure. The optical absorption of both WO3 nanosheets and Au/WO3 nanocomposite exhibited a pronounced absorption edge, with an energy gap of 2.52 eV and 2.41 eV, respectively. The photocatalytic activity of WO3 nanosheets and Au/WO3 nanocomposite was determined by degrading Methylene blue (MB) dye under visible light irradiation using different catalyst doses and pH values. The WO3 nanosheets and Au/WO3 nanocomposites that were prepared demonstrate a fast degradationof MB dye. The highest photodegradation efficiency (PDE) of MB dye was 75.9% when 0.05 g of Au/WO3 nanocomposite was exposed to 7 pH for 6 min of irradiation. Nevertheless, an increase of pH led to a corresponding rise in PDE. Particularly, the PDE values reached 85.5% and 95.7% when using 0.1 g of WO3 nanosheets and Au/WO3 nanocomposite, respectively, under the conditions in a pH level of 12 and an irradiation duration of 6 minutes. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

113 - Photocatalytic degradation of an azo textile dye with manganese-doped ZnO nanoparticles coated on glass
Mohammad Habibi Elham Askari

Mn doped ZnO nanocomposite thin film coated on glass by a simple spin-coating method was used to degrade an azo textile dye from aqueous environment. Mn doped ZnO nanocomposite thin film was characterized by means of X-ray diffraction (XRD) and scanning electron microsc چکیده کامل

Mn doped ZnO nanocomposite thin film coated on glass by a simple spin-coating method was used to degrade an azo textile dye from aqueous environment. Mn doped ZnO nanocomposite thin film was characterized by means of X-ray diffraction (XRD) and scanning electron microscopy (SEM). The photo-reduction activity of photocatalyst was evaluated using an azo textile dye as organic contaminant irradiated only with UV light from mercury bulb. The processing parameter such as the pH value also played an important role in tuning the photocatalytic activity. The maximum photodecomposition rate was achieved at pH=6, and a novel model about the absorption of azo dye on the surface of the catalysts was proposed. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

114 - Application of TiO2–zeolite as photocatalyst for photodegradation of some organic pollutants
Azadeh Bahranifard

Immobilization of catalysts on the surface of some inert supports makes therecovering step easier. Because of the specific physicochemical properties, zeolites are good candidate as catalyst supports. In this study, zeolite X was synthesized by natural kaolin and TiO2 w چکیده کامل

Immobilization of catalysts on the surface of some inert supports makes therecovering step easier. Because of the specific physicochemical properties, zeolites are good candidate as catalyst supports. In this study, zeolite X was synthesized by natural kaolin and TiO2 was incorporated into zeolite phase by impregnation method. Degradation of Safranin Orange, methylene blue and 2,4–dinitroaniline was studied in the presence and absence of ultraviolet radiation. The effect of experimental parameters including TiO2 loading,photocatalyst amount, irradiation time, pH and initial concentration were studied. Adsorption and photodegradation of the pollutants followed first–order kinetics.Adsorption isotherms were analysed using Langmuir and Freundlich models. The higher activity obtained for TiO2supported onzeolite X is attributed to the greater adsorption of the pollutants on the zeolite surface as compared to pure TiO2. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

115 - Photocatalytic efficiency of CuFe2O4 by supporting on clinoptilolite in the decolorization of acid red 206 aqueous solutions
Azar Bagheri Ghomi Vahid Ashayeri

In this paper CuFe2O4, nanocrystalline powders were prepared. Also, the supported Cu ferrite was obtained by impregnation of the supports with Cu and Fe nitrates solutions, for calcination temperature 450 ºC. The samples were characterized by X-ray powder diffracti چکیده کامل

In this paper CuFe2O4, nanocrystalline powders were prepared. Also, the supported Cu ferrite was obtained by impregnation of the supports with Cu and Fe nitrates solutions, for calcination temperature 450 ºC. The samples were characterized by X-ray powder diffraction (XRD) and Fourier transform-infrared spectroscopy (FT-IR). Photocatalytic degradation of acid red 206 in water was studied. CuFe2O4 was supported on Clinoptilolite using solid-state dispersion (SSD) method. The results show that the CuFe2O4/zeoliteis an active photocatalyst. The maximum effect of photodegradation was observed at 10 wt. %CuFe2O4, 90 %wt. Clinoptilolite. A first order reaction with k = 0.123 min-1 was observed. The effects of some parameters such as pH, amount of photocatalyst, initial concentration of dye were examined. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

116 - Comparison of in vitro Fermentation with in situ Degradation to Estimate Dry Matter Degradability and Energy Protein Synchronization of Roughage Based Diets
م. آیونگ ی.ی. کیاوت م.ت. هتون ک.س. میو آ. آیونگ

This study was aimed to evaluate the correlation between in vitro fermentation and in situ degradation parameters and to predict dry matter degradability and energy protein synchronization of roughage based diets. Different inclusion of roughage in diets [roughage 50% d چکیده کامل

This study was aimed to evaluate the correlation between in vitro fermentation and in situ degradation parameters and to predict dry matter degradability and energy protein synchronization of roughage based diets. Different inclusion of roughage in diets [roughage 50% diet (R50D), roughage 60% diet (R60D), roughage 65% diet (R65D) and roughage 70% diet (R70D)] were used to determine in vitro and in situ parameters. The relationships between in vitro and in situ parameters were analyzed by simple linear regression. The gas volumes and fermentation kinetics of R50D and R65D were greater (P<0.05) than those of other diets, however the lesser values of partitioning factor for microbial protein synthesis efficiency was found in R50D. Although the nutrient disappearances, degradation kinetics and effective degradability were greater (P<0.05) in R50D in compare with R60D and R65D, the lowest (P<0.05) energy protein synchronization was observed in R50D. The significant correlation (P<0.05) were observed in all regression equations of in vitro gas volumes and in situ nutrient disappearances. The in situ effective dry matter degradability and energy protein synchronization were correlated (P<0.05) with in vitro fermentation kinetics and some estimated parameters such as short chain fatty acid and partitioning factor for microbial protein synthesis efficiency. Among the correlations, the greater accuracy could be achieved by inclusion of two or more parameters in regression equation. The results showed that in vitro gas production technique has the potential to predict effective dry matter degradability and energy protein synchronization of roughage based diets. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

117 - Improving the Nutritional Value of Sunflower Meal by Electron Beam and Gamma Ray Irradiations
F. Ghanbari T. Ghoorchi P. Shawrang H. Mansouri N.M. Torbati-Nejad

This research was performed to compare electron beam (EB) and gamma ray (GR) treatments at doses of 25, 50 and 75 kilo Gray (kGy) on ruminal degradation kinetics and in vitro digestibility of sunflower meal (SFM). Ionizing radiations of EB and GR had significant effects چکیده کامل

This research was performed to compare electron beam (EB) and gamma ray (GR) treatments at doses of 25, 50 and 75 kilo Gray (kGy) on ruminal degradation kinetics and in vitro digestibility of sunflower meal (SFM). Ionizing radiations of EB and GR had significant effects )P<0.05( on dry matter (DM), crude protein (CP) and amino acid (AA) degradability parameters of SFM. Effective ruminal degradability (ERD) of DM was lower in EB and GR irradiated SFM than in unirradiated SFM) P<0.05(. GR treatment at a dose of 75 kGy decreased ERD of CP compared to control )P<0.05(. ERD of CP was not affected by EB )P>0.05(. Irradiation processing caused a decrease in AA degradation after 16 h of ruminal incubation significantly )P<0.05(. GR irradiation was more effective than EB irradiation in lessening the ruminal degradability of AA.In vitro CP digestibility of EB and GR irradiated SFM was improved )P<0.05(. This study, based on in situ andin vitro measures, showed that EB and GR processing can be used as an efficient method in improving nutritional value of SFM. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

118 - Ruminal Degradation Kinetics of Wheat Straw Irradiated by High Doses of Electron Beam
P. Shawrang A.A. Sadeghi J. Ahmadpanah

This study was conducted to evaluate the effect of electron beam irradiation at doses of 250 and 500 kGy on the chemical composition and ruminal dry matter (DM) and neutral detergent fiber (NDF) degradability of wheat straw. Nylon bags of untreated or irradiated wheat s چکیده کامل

This study was conducted to evaluate the effect of electron beam irradiation at doses of 250 and 500 kGy on the chemical composition and ruminal dry matter (DM) and neutral detergent fiber (NDF) degradability of wheat straw. Nylon bags of untreated or irradiated wheat straw were suspended in the rumen of three rams for up to 72 h, and resulting data were fitted to non-linear degradation model to calculate the degradation parameters of DM and NDF. Electron beam irradiation had no effect on crude protein, ether extract and ash, but decreased (P<0.05) contents of NDF and acid detergent fiber. The water soluble and potentially degradable fractions, degradation rate and effective degradability of DM and NDFincreased linearly (P<0.001) with increases in irradiation dose. Based upon these results, electron beam irradiation can be used to improve DM and NDF degradation kinetics of wheat straw in the rumen. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

119 - An Alternative Robust Model for in situ Degradation Studies “Korkmaz-Uckardes”
ام. کرکمز اف. یوکاردس

The first purpose of this study is to present an alternative robust model in order to describe ruminal degradation kinetics of forages and to minimize the fitting problems.For this purpose, the Korkmaz-Uckardes (KU) model, which has a logarithmic structure, was develope چکیده کامل

The first purpose of this study is to present an alternative robust model in order to describe ruminal degradation kinetics of forages and to minimize the fitting problems.For this purpose, the Korkmaz-Uckardes (KU) model, which has a logarithmic structure, was developed. The second purpose of this study is to estimate, by using the Korkmaz-Uckardes (KU)model, the parameters tp (the time to produce p% of partial dry matter disappearance in rumen) and Rtp (the rate of the partial dry matter disappearance in rumen at the time tp). These parameters will provide more useful data to compare feedstuffs in in situ degradation studies. The third purpose is to evaluate the performance of the Korkmaz-Uckardes (KU)model. Statistical criteria used to evaluate the performance of a model were analysis of residuals (Runs and Durbin Watson test) and goodness-of-fit test (residual mean square, coefficient of determination and accuracy factor). The analysis of residuals of the Korkmaz-Uckardes (KU)model was found to be non significant (P>0.05). The residuals are normally distributed. According to the goodness-of-fit test, the Korkmaz-Uckardes (KU) model applied to all data showed a very good fit (residual mean square (RMS)=15.854, R2=0.9853 and accuracy factor (AF)=1.0387). According to the Pearson's correlation analysis, a significant relationship (r2=0.969) was found between observed and predicted values (P<0.001). The results indicate that the Korkmaz-Uckardes (KU) model can be used as an alternative model for describing and interpreting in situ dry matter degradation from natural feedstuffs. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

120 - In situ Rumen Degradation Characteristics of Maize, Sorghum and Sorghum-Sudan Grass Hybrids Silages as Affected by Stage of Maturity
ن. کیلیکالپ اچ. هیزلی م. سومرلی ن. آوسی

This research was conducted to investigate in situ degradation characteristics of maize, sorghum and sorghum-Sudan grass hybrids. whole plant of maize (TTM-815, DK-711), sorghum (SS-506, FS-5) and sorghum × Sudan grass hybrids (P-988, Grazer N2) were grown under s چکیده کامل

This research was conducted to investigate in situ degradation characteristics of maize, sorghum and sorghum-Sudan grass hybrids. whole plant of maize (TTM-815, DK-711), sorghum (SS-506, FS-5) and sorghum × Sudan grass hybrids (P-988, Grazer N2) were grown under semi-arid conditions and harvested at different maturity stages (mid-flowering (MF), milk-line (ML) and hard-dough (HD)) and ensiled. Three replicate silage samples were incubated at 0, 12, 24, 36, 48, 72 and 96 h. in three rumen fistulated Holstein heifers. Effects of species had a large impact on rumen degradation characteristics values (a, b, (a+b), c), effective dry matter degradability (EDMD) and metabolizable energy (ME) MJ/kg for maize (M), sorghum (S) and sorghum × Sudan grass hybrids (SSH) silages. Effective dry matter degradability (EDMD2) of dry matter was found as 286.65, 259.37, 265.0 g/kgfor species silages, respectively (P<0.0001). Acid detergent fiber (ADF) was found to be the best single predictor of effective dry matter degradability of sorghum × Sudan grass hybrids silages (P<0.05, R=0.448). پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

121 - Chemical Composition, Ruminal Dry Matter, Crude Protein andCell Wall Degradation Kinetics of Pasture Forages Dominant in the West Provinces of Iran
P. Shawrang Sadeghi Sadeghi H. Vatankhah

The objectives of this study were to determine and compare the chemical composition and ruminal degradability of dry matter (DM), crude protein (CP), neutral detergent fiber (NDF) and acid detergent fiber (ADF) of ten pasture forage species dominant in the west province چکیده کامل

The objectives of this study were to determine and compare the chemical composition and ruminal degradability of dry matter (DM), crude protein (CP), neutral detergent fiber (NDF) and acid detergent fiber (ADF) of ten pasture forage species dominant in the west provinces of Iran. Duplicate nylon bags of pasture samples were suspended in the rumen of four wethers for up to 96 h. The chemical composition of forages varied from 54 to 212 g/kg DM for CP, 239 to 638 g/kg DM for NDF, 190 to 378 g/kg DM for ADF and 60 to 108 g/kg DM for ash. The effective DM degradability at rumen outflow rate of 0.05/h was different (P<0.05) between forages and varied from 307 g/kg for Festuca ovina to 679 g/kg for Prangus ferulacea. The lowest CP degradability was for Festuca ovina (402 g/kg) and the highest for Bromus tomentellus (760 g/kg). The lowest NDF and the highest ADF degradability were for Hordeum bulbosum and Prangus ferulacea, respectively. The results of this study showed that the rate and extent of ruminal CP and cell wall degradation were different among forages, therefore must be considered as a main parameter in ration formulation of grazing ruminants. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

122 - Using 15N Dilution Method to Correct for Microbial Contamination When Assessing in situ Protein Degradability of Fresh Ryegrass
ر. طهماسبی ج. و. نولان ر. س. دوبس

This experiment was done to investigate microbial contamination and in situ disappearance rates of dry matter (DM), N and 15N of fresh labeled ryegrass. Perennial ryegrass (Lolium perenne) were labeled with 15N during growth in a glasshouse, harvested at 4th leaves stag چکیده کامل

This experiment was done to investigate microbial contamination and in situ disappearance rates of dry matter (DM), N and 15N of fresh labeled ryegrass. Perennial ryegrass (Lolium perenne) were labeled with 15N during growth in a glasshouse, harvested at 4th leaves stage and were incubated up to 34 h in situ in the rumen of 3 individually housed sheep. The animals were fed 800 g/d chopped alfalfa and had free access to drinking water. Six bags were placed in the rumen of each sheep simultaneously and removed after 0, 3, 7, 12, 21 and 33 h after incubation. The results were fitted to a model describing the degradation of DM and total N with time. It was found that residues from the washed zero time bags had lower 15N enrichments (7.7% vs. 8.3% enriched) than the original fresh samples. Under-estimation of effective degradability (ED) of protein in fresh forages by about 4% would have potential consequences for predictions of ruminally fermentable and escape protein and thus for dietary protein feeding management. However, because the correction assumes contaminating microbial N is unlabeled, but microbes attached to labeled ryegrass would become labeled to some extent, the true error and effective degradability may still be underestimated. Studies with two markers would help us to better understand the errors associated with the in situ technique. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

123 - Degradation Characteristics of Infrared Processed Barley Grain and Its Feeding Effects on Ruminal pH of Sheep
A. Fattah A.A. Sadeghi A. Nikkhah M. Chamani P. Shawrang

This study was conducted to investigate the effects of infrared processing of barley for 60, 90, 120 and 150 seconds (s) on protein hydrophobicity, in vitro protein digestibility, degradation characteristics of protein and starch and its feeding effect on ruminal pH of چکیده کامل

This study was conducted to investigate the effects of infrared processing of barley for 60, 90, 120 and 150 seconds (s) on protein hydrophobicity, in vitro protein digestibility, degradation characteristics of protein and starch and its feeding effect on ruminal pH of sheep. The surface hydrophobicity of protein increased (P<0.04) as processing time increased. The degradation rate and effective rumen degradability of protein and starch decreased up to 90 s and remains constant at higher processing times (P<0.05). In vitro protein digestibility of barley increased at processing time of 60 and 90 s, remain constant at 120 s, then decreased at 150 s (P<0.05). Electrophoretic analysis showed aggregation of barley proteins that remain undegradable for longer time in the rumen. Ruminal pH of sheep fed processed barley was higher (P<0.05) than those fed untreated sample. There were no significant differences in ruminal pH of sheep fed barley processed at times over 90 s. It was concluded that infrared processing for 90 s, as shortest time, could decrease rate and extent of protein and starch degradation of barley in the rumen. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

124 - Influence of Fibrolytic Enzymes on the in vitro Hydrolysis and Fermentation of Different Types of Roughages Treatment
A. Moharrery

The effects of pre-treating different types of roughages with alkali on the efficacy of exogenous fibrolytic enzymes for improving their digestibility were studied in vitroin factorial arrangement 4 × 3 × 5 (enzyme, treatment and roughage types). Two fibroly چکیده کامل

The effects of pre-treating different types of roughages with alkali on the efficacy of exogenous fibrolytic enzymes for improving their digestibility were studied in vitroin factorial arrangement 4 × 3 × 5 (enzyme, treatment and roughage types). Two fibrolytic feed enzymes novozyme (N) and celloclast (C) their combination (N+C) were evaluated for their potential to improve in vitrodegradation of different roughages including two straws (wheat straw: WS; barley straw: BS), grass hay (GH), corn stover (CS) and corn cobs (CC) as untreated or alkaline treated (NaOH or urea). The enzyme products were in liquid form and applied at a rate of 1 mg enzyme protein/g DM substrate. Anaerobic buffer medium and strained ruminal fluid were added to the in vitroincubations. Degradabilities of dry matter (DM), neutral detergent fibre (NDF), cellulose, soluble protein and reducing sugar profiles were determined at the end of the 24 h incubation. Overall NDF degradability of roughages were slightly increased by alkaline treatment (P<0.05) but, the addition of fibrolytic enzymes directly to the ruminal fluid at the application rates could not increase significantly DM or cellulose degradation (P>0.05). Use of fibrolytic enzymes released higher amounts of reducing sugars and lower soluble protein compared to control (P<0.05). Alkali treatment increased (P<0.05) the degradability of DM and fiber degradability. It was higher in NaOH treated forage compared to urea treated forages (P<0.05). پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

125 - Association of Biological and Chemical Additives on Nutrient Composition, Total Losses, Microbiological and Fermentative Profile of Sugarcane Silage
اچ.ام.سی. اراکی ای.آر. د اُلیویرا جی.آر. گندرا آر.اچ. تی.بی. د گواِس سی.اس. تکیا آ.جی. جکواَنا کا.ام.پی. د اُلیویرا دی.ان. وسکواِس ان.آر. برندااُ کنسلو تی.آ. دل واله ان. دوآن اُرباچ

The aim of this study was to determine the effects of a bacterial inoculant and chemical additives on nutrient composition, in vitro degradation, total loss, aerobic stability, microbiological quality, and fermentative profile of sugarcane silage. Treatments were distri چکیده کامل

The aim of this study was to determine the effects of a bacterial inoculant and chemical additives on nutrient composition, in vitro degradation, total loss, aerobic stability, microbiological quality, and fermentative profile of sugarcane silage. Treatments were distributed to forty-eight mini-silos in a 2 × 4 factorial arrangement: two levels of microbial inoculant (INO, 0 or 4 g/t of fresh sugarcane and three chemical additives (CHE, CaO, NaCl and urea at 10 g/kg on as-is basis). The association of INO and urea had the highest values of dry matter (DM) and neutral detergent fiber in vitro degradation. Treatments with inoculant and chemical additives reduced the gas loss (g/kg as-is basis). The association of INO and CHE increased the amounts of lactic acid bacteria. The association of INO and CHE resulted in a synergetic effect to decrease ethanol production and to increase lactic acid production. Inoculant and CHE showed a positive synergetic effect on total losses, dry matter recovery, microbiological profile, and production of ethanol and lactic acid. Treatments containing urea had greater DM in vitro degradation and aerobic stability compared with the other chemical additives. The association of INO and CHE positively affected the chemical composition, in vitro degradation, total losses, aerobic stability, microbiological and fermentative profile of sugarcane silage. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

126 - The Effect of Soybean Meal Heating Time on the in vitro Digestibility and Ruminal Fermentation Profile
W. Wulandari B.P. Widyobroto C.T. Noviandi A. Agus

The aim of this study was to determine the most optimal heating time in protection of protein rich feedstuff on digestibility and in vitro ruminal fermentation profile. Proteinous feedstuffs used in this study is soybean meal (Glycine max). This study is designed using چکیده کامل

The aim of this study was to determine the most optimal heating time in protection of protein rich feedstuff on digestibility and in vitro ruminal fermentation profile. Proteinous feedstuffs used in this study is soybean meal (Glycine max). This study is designed using one way ANOVA, with five treatments of heating time (T0 (control)= unheated, T1= 10 min, T2= 20 min, T3= 30 min, and T4= 40 min) at 120 ˚C and 6 replications. All the treatment samples then incubated for 48 h according to the 2-stage in vitro technique. The results showed that protecting soybean meal through heating decreased the dry matter (DM), organic matter (OM) digestibility, NH3 concentration and acetic acid:propionate ratio (A:P) (p < 0.05) compared with the control group. In general, there were no significant effects on ruminal pH, total and proportion of volatile fatty acids (VFA), and microbial protein. A decrease in NH3 concentration and A:P ratio was seen in T2 (49.05 mg/100 mL and 1.52, respectively). It can be concluded that protein protection in soybean meal through heat treatment can decrease rumen degradation. The best heating time for protecting soybean meal was found at 20 minutes. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

127 - تجزیه میکروبی هیدروکربن های نفتی در محیط زیست
ویدا داودی

نفت خام یک مخلوط پیچیده طبیعی از ترکیبات هیدروکربنی و غیر هیدروکربنی است. محصولات مبتنی بر نفت منبع اصلی انرژی برای صنعت و زندگی روزمره می باشند. با این حال امروزه آلودگی محیط زیست توسط هیدروکربن های نفتی و اثرات نامطلوب آن در میان مشکلات فراوان محیط زیست قابل توجه است. چکیده کامل

نفت خام یک مخلوط پیچیده طبیعی از ترکیبات هیدروکربنی و غیر هیدروکربنی است. محصولات مبتنی بر نفت منبع اصلی انرژی برای صنعت و زندگی روزمره می باشند. با این حال امروزه آلودگی محیط زیست توسط هیدروکربن های نفتی و اثرات نامطلوب آن در میان مشکلات فراوان محیط زیست قابل توجه است. اثر نفت روی جمعیت میکروبی به ترکیب شیمیایی نفت و به گونه های میکروارگانیسم ها ی موجود بستگی دارد. جمعیت برخی از میکروب ها را افزایش می دهد. با این حال بسیاری از میکروارگانیسم ها هیدروکربن های نفت را به عنوان مواد مغذی مصرف می کنند. فرایند زیست پالایی، به عنوان استفاده از میکروارگانیسم ها برای رفع یا حذف آلاینده ها با توجه به قابلیت های متابولیکی متنوع شان تعریف می شود که یک روش در حال توسعه برای حذف و تجزیه بسیاری از آلاینده های زیست محیطی از جمله محصولات صنعت نفت است. تجزیه زیستی توسط جمعیت های طبیعی میکروارگانیسم ها یکی از مکانیسم های اصلی را نشان می دهد که می توان نفت و سایر آلاینده های هیدروکربنی را از محیط زیست حذف کرد و از سایر فن آوری های بازسازی ارزان تر است. لذا هدف از این مطالعه مروری، بررسی تجزیه نفت و هیدروکربن های آن توسط میکروارگانیسم ها است. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

128 - تجزیه زیستی نفت خام توسط قارچ های جدا شده از خاک های آلوده مارون و هفتکل
ویدا داودی عبدالله رئیسی سرآسیاب

انتشار تصادفی فرآورده های نفتی نگرانی خاصی در محیط زیست ایجاد کرده است. ترکیبات هیدروکربنی به خانواده ای از آلاینده های آلی سرطان زا و نوروتوکسیک تعلق دارند. قارچ ها نقش مهمی را در اکوسیستم خاک به عنوان تجزیه کنندگان اصلی بازی می کنند. هدف از این پژوهش جداسازی و شناسایی چکیده کامل

انتشار تصادفی فرآورده های نفتی نگرانی خاصی در محیط زیست ایجاد کرده است. ترکیبات هیدروکربنی به خانواده ای از آلاینده های آلی سرطان زا و نوروتوکسیک تعلق دارند. قارچ ها نقش مهمی را در اکوسیستم خاک به عنوان تجزیه کنندگان اصلی بازی می کنند. هدف از این پژوهش جداسازی و شناسایی قارچ های بومی تجزیه ی کننده ی نفت از خاک های آلوده ی مارون و هفتکل می باشد. خاک های آلوده به نشت نفت جمع آوری شدند. برای جداسازی قارچ های مصرف کننده نفت خام از محیط MSM تکمیل شده با استرپتومایسین و 1% نفت خام استفاده شد، قارچ هایی که روی این محیط رشد کردند روی محیط PDA تا زمان به دست آمدن کشت های خالص کشت مجدد شدند. پتانسل قارچ ها برای تجزیه زیستی نفت خام، توسط محیط مایع باکتو باشنل- هاس تکمیل شده با 1٪ (v/v) نفت خام، 1/. ٪ (v/v) توئین 80 و 008/. گرم بر 50 میلی لیتر از معرف اکسیداسیون و احیا، بررسی شد. قارچ های جداسازی شده شامل Acremonium spp، Alternaria spp، Aspergillus nidulans، Aspergillus terreus، Fusarium spp، Paecilomyces spp and Penicillium spp بودند. از این هفت پرگنه، توانایی قارچ های Alternaria spp، Aspergillus nidulans، Aspergillus terreus،Paecilomyces spp and Penicillium spp برای تجزیه زیستی نفت خام مورد تایید قرار گرفت. از این رو، این گونه ها ی قارچی را می توان برای زیست پالایی مکان های آلوده به نشت نفت مورد استفاده قرار داد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

129 - تحلیل عوامل موثر بر بازآفرینی فضاهای تاریخی شهر (مطالعه موردی: میدان مشق، تهران)
زهره فنی فرزانه شیرزادی

پژوهش حاضر مبتنی بر رویکرد باززنده سازی شهری با تاکید بر فضای میدان مشق، با هدف بررسی ارتقا کیفیت آن از طریق القای روح کارکرد‌های اجتماعی و جذب دوباره مردم به آناست؛ لذا کوشش دارد ضمن دستیابی به مدلی مفهومی، مهم‌ترین ابعاد تأثیرگذار و تأثیرپذیر کیفیت فضای شهری ارائه و س چکیده کامل

پژوهش حاضر مبتنی بر رویکرد باززنده سازی شهری با تاکید بر فضای میدان مشق، با هدف بررسی ارتقا کیفیت آن از طریق القای روح کارکرد‌های اجتماعی و جذب دوباره مردم به آناست؛ لذا کوشش دارد ضمن دستیابی به مدلی مفهومی، مهم‌ترین ابعاد تأثیرگذار و تأثیرپذیر کیفیت فضای شهری ارائه و سپس از طریق بررسی ترکیبی نظرات مردم و کارشناسان، مؤلفه‌ها و شاخص‌های تأثیرگذار بر باززنده سازی مجموعه میدان مشق تبیین شود. درنتیجه، تحلیلی دقیق‌تر از کیفیت‌ مکان بدست می دهد و می‌تواند مبنایی برای فرآیند تصمیم سازی باشد. پژوهش حاضر از نوع کاربردی با ماهیت تحلیلی-توصیفی است. مبانی نظری با مطالعات اسنادی-کتابخانه ای و اطلاعات و داده ها از طریق تهیه پرسش نامه و انجام مصاحبه با بهره‌وران و صاحب‌نظران گردآوری و تنظیم شدند. جامعه آماری را ساکنان و صاحبان مشاغل محدوده و نیز متخصصان و کارشناسان در زمینه بهسازی و مرمت فضایی-کالبدی تشکیل می‌دهند. شاخص های مورد بررسی شامل چهار دسته عوامل فعالیتی-کارکردی، کالبدی-فضائی، اجتماعی- فرهنگی و سیما- منظر است. در نهایت، نتایج پژوهش نشان داد که برپایه تعیین ضرایب 40 متغیر مورد بررسی، متغیرهای فعالیت‌های فرهنگی- هنری، فعالیت‌های غیررسمی، زندگی شبانه، فعالیت‌های گردشگری و تفریحی مقیاس کارکرد‌ی، نورپردازی، مبلمان شهری، بسته و محدود بودن فضا، تأثیر چیدمان عناصر فضا در ارتباط و تعامل میان افراد، نظارت و امنیت، حضور افراد، چشم‌اندازها و مناظر، خاطره انگیزی فضا، بر بازآفرینی و احیاء کارکردی میدان مشق موثر هستند. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

130 - فرایندها و پیامدهای بیابانزایی
تقی طاوسی

آبرویل (1949) مفهوم بیابانزاییرا برای توصیف تغییر زمین حاصلخیز به بیابان بکار برد که از فعالیت انسانی در ناحیه جنگل استوایی آفریقا ناشی شده بود. خشکسالی های پیاپی اواخر دهه 1960این معضل زیست محیطی را به یک فاجعه انسانی و جهانی تبدیل کرد.کنفرانس بیابانزایی سازما چکیده کامل

آبرویل (1949) مفهوم بیابانزاییرا برای توصیف تغییر زمین حاصلخیز به بیابان بکار برد که از فعالیت انسانی در ناحیه جنگل استوایی آفریقا ناشی شده بود. خشکسالی های پیاپی اواخر دهه 1960این معضل زیست محیطی را به یک فاجعه انسانی و جهانی تبدیل کرد.کنفرانس بیابانزایی سازمان ملل متحددر نایروبی(1977)، شروع موضوع بیابانزایی درعرصه سیاسی و مباحث جالب علمی بود. براساس تعریف کنوانسیون سازمان ملل متحد برای بیابان زدایی(1994): بیابانزایی به معنی تخریب سرزمین در مناطق خشک ، نیمه خشک وخشک نیمه مرطوب ناشی ازعوامل مختلف از جمله تغییرات آب وهوایی وفعالیت های انسانی می باشد. مبارزه با بیابانزایی مستلزم ارتباط متقابل و مشارکت بین کاربران زمین و سازمان های طرفدار محیط زیست است تا کارکردهای بیابان زدایی در مقیاس وسیع را پدید آورد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

131 - Adoption of Soil Conservation Technologies among Farmers in the Upper East Region of Ghana
Fariya Abubakari Farida Abubakari Victor Owusu

Soil erosion is one of the most important forms of land degradation that threatens continued and sustained agricultural production in Ghana. The most severely affected areas are the three northern regions especially Upper East Region, where large tracts of land have bee چکیده کامل

Soil erosion is one of the most important forms of land degradation that threatens continued and sustained agricultural production in Ghana. The most severely affected areas are the three northern regions especially Upper East Region, where large tracts of land have been destroyed by water erosion leading to soil depth reduction and decline in soil fertility. This study was carried out in Talensi Nabdam District of Upper East Region of Ghana to examine the adoption of soil conservation technologies of rural farmers in the district. A random sample of 350 household was selected from seven communities in the district. Questionnaires administered in the area provided primary data needed for analysis. Descriptive statistics were employed in describing the socio-economic characteristic of farmers. Mean was used to rank the constraints and perception indices were used to analyze for the perception of farmers on the various soil conservation technologies. Probit model was used in the analysis of factors that influenced farmer’s decision to adopt soil conservation technologies and among the eight variables fitted in the model, four were found to be significant for stonebunds, three for earthbunds, three for vertiver grass and three for manure. Farmer based organization, household size; extension contact and labour were significant for stonebunds. Education, household size and labour were significant for earthbunds. Gender, household size and extension contact were significant for vertiver grass. Gender, household size and extension contact were significant for manure. Age, marital status and credit have no significant effects on farmers adopting all the conservation technologies. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

132 - Liability for Environmental Damage in Iranian and International Law
Azin Rahmanian ایرج گلدوزیان سیدباقر سیدباقر میرعباسی

Civil liability in environmental damages is one of the new legal institutions that has increasingly attracted the attention of private lawyers and legislators. Today, due to the fact that pollution in Iranian law has become very high, this will cause many risks and loss چکیده کامل

Civil liability in environmental damages is one of the new legal institutions that has increasingly attracted the attention of private lawyers and legislators. Today, due to the fact that pollution in Iranian law has become very high, this will cause many risks and losses, including large financial losses and irreparable damage to health. It is very necessary and vital to anticipate the appropriate rules and regulations in this field. The first theory in the theory of environmental pollution responsibility is the theory of fault. Therefore, the purpose of this study is to investigate the responsibility of environmental damage in Iranian and international law. Although governments today are responsible for their own harmful actions, since the civil liability of the government in Iran is based on fault, it is difficult to compensate for many of the damage done to the environment. Therefore, it was better to consider pure responsibility for the perpetrators of environmental damage and pollution. Damage to the environment and the resulting damage is one of the problems faced by today's society, and that the environment has been seriously damaged in various ways on a daily basis, but regardless of the damage to a particular person, it has been left without compensation. And no one bears this responsibility, so due to the need to compensate for any loss or damage, in most legal systems, the study, evaluation and discussion of civil liability for environmental damage, will have a special place in jurisprudence. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

133 - بررسی تخریب زیستی لاستیک SMR پخت‌شده با هدف کاهش پسماندهای زیست‌محیطی: نقش سامانه‌پخت، پرکننده و روغن
سمیه محمدیان

10.30495/jacr.2022.1956238.2030

در این کار پژوهشی، اثر متغیرهای نوع سامانه پخت، مقدار و اندازه پرکننده و نوع روغن بر بازیافت و مقدار تخریب زیستی آمیزه های متفاوت بر پایه لاستیک طبیعی بررسی شد. مقدار تخریب آمیزه ها بر حسب سامانه پخت به ترتیب کارآمد، نیم کارآمد و معمولی افزایش یافت. با بالارفتن مقدار ن چکیده کامل

در این کار پژوهشی، اثر متغیرهای نوع سامانه پخت، مقدار و اندازه پرکننده و نوع روغن بر بازیافت و مقدار تخریب زیستی آمیزه های متفاوت بر پایه لاستیک طبیعی بررسی شد. مقدار تخریب آمیزه ها بر حسب سامانه پخت به ترتیب کارآمد، نیم کارآمد و معمولی افزایش یافت. با بالارفتن مقدار ناخالصی، مقدار تخریب به صورت SMR50 > SMR20 > SMR10 افزایش پیداکرد. با افزایش مقدار پر کننده دوده، تخریب آمیزه ها روند کاهشی نشان داد. همچنین، آمیزه حاوی دوده ریزتر (N330) نسبت به دوده درشت تر (N550)، در مقدار یکسان، تخریب کمتری داشت. کمینه مقدار سل در سامانه کارآمد دیده شد. همچنین، ترتیب مقدار سل در نمونه ها به صورت SMR50 > SMR20 > SMR10 بود. نمونه بدون دوده، بیشترین تخریب نهایی و بیشترین درصد سل را داشت. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

134 - نانوچندسازه منیزیم فریت/گرافن اکسید کاهیده و کاربرد فتوکاتالیستی آن در تخریب آلاینده و تولید سوخت
مجید غنیمتی محسن لشگری واسیلیوس بیناس

10.30495/jacr.2023.1984952.2120

تهیه مواد نانوچندسازه کارآمد با استفاده از عناصر فراوان زمین و ترکیب های دوستدار محیط زیست و کاربرد آن ها با هدف تخریب نور کاتالیستی مواد خطرناک و تولید سوخت، یک راهبرد پایدار برای حذف آلاینده و تامین هیدروژن به عنوان سوخت سبز (فاقد کربن) در دنیای مدرن است. در این پ چکیده کامل

تهیه مواد نانوچندسازه کارآمد با استفاده از عناصر فراوان زمین و ترکیب های دوستدار محیط زیست و کاربرد آن ها با هدف تخریب نور کاتالیستی مواد خطرناک و تولید سوخت، یک راهبرد پایدار برای حذف آلاینده و تامین هیدروژن به عنوان سوخت سبز (فاقد کربن) در دنیای مدرن است. در این پژوهش، نیم رسانای نانوساختار منیزیم فریت (MgFe2O4) سنتز و برای تولید گاز هیدروژن از راه شکافت نوری محلول قلیایی سیر شده از H2S و تخریب فتوکاتالیستی آلاینده مقاوم رنگ آزو (متیل اورانژ) استفاده شد. بررسی ها مشخص کرد فتوکاتالیست سنتزی، از توانایی لازم برای تخریب آلاینده و تولید هیدروژن برخوردار است. برای بهبود فعالیت فتوکاتالیست، پیش ساز گرافن اکسید به روش هامرز اصلاح شده تهیه و از آن به شکل مستقیم در سنتز آب گرمایی نانوچندسازه منیزیم فریت/گرافن اکسید کاهیده استفاده شد. شواهد نشان داد وجود گرافن اکسید کاهیده و تشکیل نانوچندسازه قادر است توانایی رنگ زدایی و تولید هیدروژن را از راه افزایش مساحت سطح فتوکاتالیست، کاهش بازترکیب الکترون-حفره و تقویت جذب فوتون، به مقدار قابل توجهی افزایش دهد. بازده تخریب پس از یک ساعت کار فتوواکنشگاه برابر با 84 درصد و سرعت آزادسازی هیدروژن برابر با 5567 میکرومول بر ساعت بر گرم فتوکاتالیست به دست آمد که بیانگر عملکرد خوب فتوکاتالیست نانوچندسازه برای حذف آلاینده و تولید سوخت است. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

135 - تخریب پارانیتروفنل ( PNP ) در محیط آبی با استفاده از فوتوکاتالیست های پایه تنگستن اکسید فعال شده با نور مرئی
فاطمه هدایتی نسب علیرضا زارعی هادی رضایی وحیدیان

پارانیتروفنل ( PNP ) به عنوان یک ماده نیتروآروماتیک، از آلایند ههای سمی موجود در پساب های صنعتی است. در این مقاله تخریب این آلاینده به روش فوتوکاتالیستی با استفاده از کاتالیست های Na0.01WO3 ،WO3 و CuWO4/CuO تحت نور مرئی بررسی شده است. کاتالیست های مربوط با روش آب گرمایی چکیده کامل

پارانیتروفنل ( PNP ) به عنوان یک ماده نیتروآروماتیک، از آلایند ههای سمی موجود در پساب های صنعتی است. در این مقاله تخریب این آلاینده به روش فوتوکاتالیستی با استفاده از کاتالیست های Na0.01WO3 ،WO3 و CuWO4/CuO تحت نور مرئی بررسی شده است. کاتالیست های مربوط با روش آب گرمایی سنتز شده و فرایند در یک واکنشگاه تعلیقه ای سوسپانسیونی مجهز به یک لامپ متال هالید 400 W انجام شده است. کاتالیست های سنتز شده با استفاده از رو شهای پراش پرتو ایکس XRD ، میکروسکوپ الکترونی روبشی FE-SEM و طیف سنجی بازتاب نفوذی DRS شناسایی شده اند. عامل های مؤثر بر فرایند مانند pH ، دمای واکنش و شدت نور موردبررسی قرار گرفته است. نتایج نشان داد که برای غلظت 2000 ppm از کاتالیست و 20 ppm از PNP ، دمای 25 °C و pH برابر با 5/ 11 ، پس از 240 دقیقه، بازده تخریب با استفاده از کاتالیست های Na0.01WO3 ،WO3 و CuWO4/CuO به ترتیب 40 %، 3/ 42 و 30 % به دست آمد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

136 - حذف متیلن ‎بلو در واکنشگاه ناپیوسته با نانوذره های کادمیم اکسید تهیه‎ شده
کسری بهزاد پریسا عطارزاده آفرین بهرامی

10.30495/jacr.2021.682528

در این پژوهش، نانوذره های CdO با روش کاهش شیمیایی در شش دمای متفاوت تهیه شده اند. به دلیل تغییر دمای کلسینه&lrm;شدن، نانوذره های CdOدر شش اندازه متفاوت تهیه شده اند. ویژگی های ساختاری و نوری نانوذره ها با پراش پرتو ایکس (XRD) و طیف&lrm;سنجی مرئی-&lrm;فرابنفش (UV-Vis) بر چکیده کامل

در این پژوهش، نانوذره های CdO با روش کاهش شیمیایی در شش دمای متفاوت تهیه شده اند. به دلیل تغییر دمای کلسینه&lrm;شدن، نانوذره های CdOدر شش اندازه متفاوت تهیه شده اند. ویژگی های ساختاری و نوری نانوذره ها با پراش پرتو ایکس (XRD) و طیف&lrm;سنجی مرئی-&lrm;فرابنفش (UV-Vis) بررسی شده اند. برپایه تجزیه&lrm;های انجام&lrm;شده، نانوذره های کادمیم اکسید دارای ساختار مکعبی بوده و میانگین اندازه ذره ها 27 الی 60 نانومتر محاسبه شده است. برای بررسی رفتار فوتوکاتالیستی نانوذره ها، تخریب رنگ و رنگبری متیلن&lrm;بلو درحضور نانوذره های کادمیم اکسید تحت تابش فرابنفش به&lrm;صورت تابعی از زمان با pH های متفاوت در یک واکنشگاه ناپیوسته بررسی شده است. بررسی طیف های جذب نوری مرئی-&lrm;فرابنفش نشان داد که میزان جذب نوری محلول در معرض پرتو فرابنفش به&lrm;صورت تابعی از زمان کاهش یافته است. واکنش فوتوکاتالیستی نشان داد که تخریب رنگ و نرخ رنگ&lrm;بری با افزایش سطح pH شتاب می گیرد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

137 - سینتیک تخریب گرمایی نانوچندسازه پلی‌متیل متاکریلات/ نقره تهیه‌شده به روش بسپارش نوری درجا با حد واسط اینفرتر نوری
پویان مکوندی ناصر نیکفرجام رضوان جمال الدین طاهر نادری قزوینی

در این پژوهش، تخریب گرمایی نانوچندسازه پلی (متیل‌متاکریلات)/ نانوذره‌های نقره تهیه‌شده به روش بسپارش نوری درجا با حد واسط اینفرتر نوری بررسی‌شده است. شبکه‌های نانوچندسازه در حضور 5/0 درصد وزنی از نانوذره‌های نقره و مقادیر متفاوتی از آلیل‌متاکریلات (0، 1، 5 و 10 درصد وزن چکیده کامل

در این پژوهش، تخریب گرمایی نانوچندسازه پلی (متیل‌متاکریلات)/ نانوذره‌های نقره تهیه‌شده به روش بسپارش نوری درجا با حد واسط اینفرتر نوری بررسی‌شده است. شبکه‌های نانوچندسازه در حضور 5/0 درصد وزنی از نانوذره‌های نقره و مقادیر متفاوتی از آلیل‌متاکریلات (0، 1، 5 و 10 درصد وزنی) به‌عنوان عامل شبکه‌ای کننده تهیه و نانوچندسازه‌های مربوط از طریق بسپارش رادیکالی آزاد نوری زنده و با استفاده از آغازگرهای دی‌متوکسی‌فنیل استوفنـون (DMPA) و تترااتیـل‌تیورام دی‌سولفاید (TED) تهیه شدند. بررسی‌های سینتیکی تخریب گرمایی شبکه‌های نانوچندسازه به دو روش غیرهمدما (روش فلین-وال-اوزاوا و کیسینجر-آکاهیرا-سونوس) نشان داد که نانوذره‌های نقره بر تخریب گرمایی پلی (متیل‌متاکریلات) اثری دوگانه دارند. به‌این‌ترتیب که، تخریب در حضور نانوذره‌های نقره در دماهای کمتری آغاز می‌شود اما با سرعت آرام‌تری نسبت به شبکه بسپاری خالص ادامه می‌یابد. محاسبه انرژی فعال‌سازی تخریب نشان داد که در مراحل ابتدایی تخریب (بین صفر تا 45 درصد)، انرژی فعال‌سازی تخریب نانوچندسازه کمتر از بسپار خالص بود. درحالی‌که، در مراحل انتهایی (از 45 تا 90 درصد تخریب) انرژی فعال‌سازی تخریب نمونه‌های نانو چندسازه‌ای در مقایسه با نمونه‌های فاقد نانوذره‌های نقره مقادیر بالاتری را نشان داد، به‌بیان‌دیگر تخریب به‌سختی صورت گرفت. به‌عبارتی، نانوذره‌های نقره در مراحل ابتدایی واکنش اثر کاتالیستی و در مراحل انتهایی واکنش اثر بازدارندگی بر تخریب دارند. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

138 - جداسازی و شناسایی باکتری های تجزیه کننده تولوئن از مناطق آلوده به نفت رودخانه قره سو در کرمانشاه
نرگس شمسی رویا مروج

سابقه و هدف: اصلاح زیستی یکی از روش های پاکسازی آلودگی های نفتی است که به دلیل مزایایی مانند هزینه اندک، کارایی بالا و سازگاری با محیط زیست، در سال های اخیر بسیار مورد توجه بوده است. رودخانه قره سو نیز یکی از مناطقی است که به دلیل مجاورت با پالایشگاه نفت کرمانشاه، در سا چکیده کامل

سابقه و هدف: اصلاح زیستی یکی از روش های پاکسازی آلودگی های نفتی است که به دلیل مزایایی مانند هزینه اندک، کارایی بالا و سازگاری با محیط زیست، در سال های اخیر بسیار مورد توجه بوده است. رودخانه قره سو نیز یکی از مناطقی است که به دلیل مجاورت با پالایشگاه نفت کرمانشاه، در سال های اخیر دچار آلودگی نفتی شده است. این مطالعه با هدف جداسازی و شناسایی باکتری های تجزیه کننده تولوئن از مناطق آلوده به نفت رودخانه قره سو در کرمانشاه انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه به صورت تجربی بر روی نمونه های آب، خاک و لجن فعال مناطق آلوده انجام شد. دو جدایه تجزیه کننده تولوئن با استفاده از غنی سازی بر روی محیط کشت انتخابی حاوی تولوئن به دست آمدند. این جدایه ها با روش های ریخت شناسی کلنی، رنگ آمیزی گرم، آزمون های بیوشیمیایی و توالی یابی ژن 16S rRNA شناسایی شدند. همچنین میزان حذف تولوئن توسط جدایه ها با روش کروماتوگرافی گازی ارزیابی گردید. یافته ها: هر دو جدایه متعلق به گونه باکتریایی سودوموناس پوتیدا بودند. با استفاده از روش کروماتوگرافی گازی ثابت شد که جدایه ها توانستند تولوئن موجود در محیط کشت (با غلظت v/v 0.5 درصد) را در مدت 72 ساعت به ترتیب به میزان 89% و 87% تجزیه نمایند. همچنین این جدایه ها قادر بودند شرایط نامساعد دمایی، pH و اسمولاریته را تحمل نمایند. همچنین اثبات گردید که این جدایه ها قادرند در حضور دیگر آلاینده های نفتی (بنزن، اتیل بنزن، زایلن) نیز به طور کارآمد به فعالیت و رشد خود ادامه دهند. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که این جدایه ها به دلیل توانایی رشد در غلظت بالای تولوئن و تجزیه طیف وسیعی از آلاینده ها می توانند کارآیی بالایی برای حذف آلاینده های نفتی از محیط زیست داشته باشند. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

139 - جداسازی و شناسایی باکتری تجزیه کننده هیدروکربن های نفتی از مخازن نفتی آسماری اهواز
راحیل کیانپور برجوئی حسین معتمدی زهرا بم زاده

سابقه و هدف: زیست پالایی فناوری حذف آلودگی های نفتی می باشد. از میان تمامی روش های حذف آلودگی، زیست پالایی به کمک فرآیند های میکروبی با کمترین مقدار انرژی، ماده شیمیایی و زمان قادر به تبدیل آلاینده ها به مواد غیر سمی می باشند. این مطالعه با هدف جداسازی و شناسایی باکتری چکیده کامل

سابقه و هدف: زیست پالایی فناوری حذف آلودگی های نفتی می باشد. از میان تمامی روش های حذف آلودگی، زیست پالایی به کمک فرآیند های میکروبی با کمترین مقدار انرژی، ماده شیمیایی و زمان قادر به تبدیل آلاینده ها به مواد غیر سمی می باشند. این مطالعه با هدف جداسازی و شناسایی باکتری تجزیه کننده هیدروکربن های نفتی از مخازن نفتی آسماری اهواز انجام شد. مواد و روش ها: این پژوهش به صورت میدانی در مخازن نفتی آسمار اهواز انجام شد. با استفاده از محیط پایه نمکی، به وسیله غنی سازی چند مرحله ای جدایه ها جداسازی و میزان تحمل نمک آن ها بررسی شد. در نهایت با استفاده از دستگاه کروماتوگرافی گازی، میزان تجزیه وحذف ترکیبات هیدروکربنی توسط باکتری جداسازی شده مورد بررسی قرار گرفت. سپس سویه مورد نظر بر اساس آزمونهای بیوشیمیایی و توالی یابی ژن 16S rRNA در حد جنس شناسایی گردید. یافته ها: در این مطالعه یک سویه باکتریایی گرم مثبت هالوتولرانت از جنس استرپتومایسس جداسازی شد. این جدایه رشد قابل قبولی را در غلظت 7.5 درصد نمک نشان داد و قادر به استفاده از نفت به عنوان تنها منبع کربن بود. همچنین این جدایه قادر به کاهش 71.58 درصد هیدروکربنهای موجود در محیط پایه نمکی در مدت 10 روز بود. نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده می توان بیان کرد این جدایه قادر به تحمل غلظت بالای نمک و حذف مطلوب ترکیبات هیدروکربنی می باشد. این امر به دلیل تفاوت غلظت نمک مناطق آلوده یک مزیت محسوب می شود. بنابراین با این جدایه میتوان ورود آلاینده ها به محیط زیست و عوارض حاصل از آن را کاهش داد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

140 - تجزیه زیستی هیدروکربن‌های آروماتیک و الیفاتیک سنگین توسط آسپرژیلوس کالیدوستوس
حسن قربان‌نژاد حمید مقیمی سید محمد مهدی دستغیب

سابقه و هدف: امروزه مشخص شده که قارچ‌ ها و با تاکید بیشتر کپک‌ ها توانایی قابل توجهی در حذف ترکیبات به خصوص هیدروکربن‌های سمی‌ و سنگین‌ دارند. هدف از این پژوهش بررسی توانمندی جدایه‌های کپکی در حذف آلاینده‌های نفتی و همچنین بررسی تاثیر ترکیبات فعال سطحی در افزایش کارایی چکیده کامل

سابقه و هدف: امروزه مشخص شده که قارچ‌ ها و با تاکید بیشتر کپک‌ ها توانایی قابل توجهی در حذف ترکیبات به خصوص هیدروکربن‌های سمی‌ و سنگین‌ دارند. هدف از این پژوهش بررسی توانمندی جدایه‌های کپکی در حذف آلاینده‌های نفتی و همچنین بررسی تاثیر ترکیبات فعال سطحی در افزایش کارایی تجزیه این ترکیبات بود. مواد و روش ها: جدایه‌های کپکی از خاک‌‌های آلوده به نفت منطقه سرخون استان هرمزگان جداسازی شدند. توانایی تجزیه نفت خام توسط این سویه‌ها در محیط پایه نمکی حاوی یک درصد نفت خام مورد سنجش قرار گرفت. سپس بهترین سویه به عنوان سویه برتر انتخاب و با استفاده از ژن ITS شناسایی گردید. میزان تجزیه زیستی ppm 500 پیرن (هیدروکربن آروماتیک سنگین) و یک درصد تتراکوزان (هیدروکربن آلیفاتیک سنگین) توسط سویه منتخب بررسی شد. در نهایت میزان تجزیه این آلاینده‌ها در حضور رامنولیپید (0.01 درصد) و تویین 80 (0.2 درصد) بررسی گردید. یافته ها: در مجموع از میان 40 جدایه‌ قارچی مختلف، سویه F11 بر اساس میزان تجزیه نفت خام به عنوان جدایه برتر انتخاب گردید. بر اساس شناسایی مولکولی سویه F11، شباهت 99.52 درصدی با آسپرژیلوس کالیدوستوس داشت. این سویه توانست در مدت زمان 21 روز میزان نفت خام، پیرن و تتراکوزان را به ترتیب 54.59، 51.43 و 58.84 درصد کاهش ‌دهد. همچنین میزان تجزیه نفت خام، تتراکوزان و پیرن در حضور رامنولیپید به مقادیر 70.97، 79.44 و 63.77 درصد و در حضوز تویین 80 به مقادیر 66.88، 74.74 و 60.17 درصد افزایش ‌یافت. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که آسپرژیلوس کالیدوستوس توانایی تجزیه هیدروکربن‌های سنگین به میزان قابل توجهی دارد. همچنین سورفاکتانت‌ها می‌توانند میزان تجزیه زیستی هیدروکربن های نفتی را افزایش دهند. اما تاثیر این ترکیبات بر روی هیدروکربن‌های آلیفاتیک مانند تتراکوزان بیشتر از ترکیبات آروماتیک همچون پیرن بیشتر بود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

141 - تجزیه زیستی آلاینده های تیوفنی توسط کنسرسیوم میکروبی جدا شده از استان فارس
فاطمه داودی دهاقانی محمد برشان تشنیزی

سابقه و هدف: امروزه خاک ها و آب های آلوده به ترکیبات نفتی، از معضلات محیط زیست هستند. بخش عمده ای از اثرات زیان بار نفت، ناشی از ترکیبات تیوفنی مانند دی بنزوتیوفن و مشتقات گوگردی دیگر است که شواهد روزافزونی مبنی بر سمیت و سرطان زایی و نیز پایداری نسبی آنها در طبیعت وجود چکیده کامل

سابقه و هدف: امروزه خاک ها و آب های آلوده به ترکیبات نفتی، از معضلات محیط زیست هستند. بخش عمده ای از اثرات زیان بار نفت، ناشی از ترکیبات تیوفنی مانند دی بنزوتیوفن و مشتقات گوگردی دیگر است که شواهد روزافزونی مبنی بر سمیت و سرطان زایی و نیز پایداری نسبی آنها در طبیعت وجود دارد. هدف از این پژوهش، بررسی امکان تجزیه تعدادی از این آلاینده ها توسط مجموعه میکروارگانیسم هایی است که در سال های متمادی در مواجهه با گازوئیل گسترش یافته اند.مواد و روش ها: به منظور امکان سنجی مصرف دی بنزوتیوفن توسط سه کنسرسیوم میکروبی جدا شده، ابتدا محیط های رشدی با دی بنزوتیوفن به عنوان تنها منبع گوگردی ساخته شد و بیوماس میکروارگانیسم ها در ده روز دنبال گردید. در ادامه به منظور تخمین مسیر متابولیک تجزیه کننده این ترکیب، در محیط رشد کنسرسیوم برگزیده، 2-هیدروکسی بای فنیل ردیابی شد. همچنین اثر کنسرسیوم منتخب بر تیوفن، 2-متیل تیوفن و تیوفن 2-کربوکسیلیک اسید سنجش و مقایسه گردید.یافته ها: افزایش توده زیستی و حذف دی بنزوتیوفن در حضور یکی از کنسرسیوم های میکروبی و نیز ظاهر نشدن 2-هیدروکسی بای فنیل، نشان دهنده توانمندی آن کنسرسیوم در تجزیه این ترکیب، با مسیری غیر از S4 بود. این کنسرسیوم تیوفن و 2-متیل تیوفن را نیز مصرف نمود.نتیجه گیری: فعالیت و گستره سوبسترایی این کنسرسیوم در مقایسه با میکروارگانیسم های شناخته شده دیگر، آن را به عنوان بیوکاتالیستی ارزشمند در پاکسازی آلاینده های تیوفنی معرفی می کند. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

142 - تجزیه زیستی فرمالدئید توسط باکتری جدا شده از پساب کارخانه تولید رنگ پارس نگین نما در استان مازندران
صفا هاشمی جیردهی صبا امیری کجوری زهیر حشمتی پور

سابقه و هدف: فرمالدئید ترکیبی سمی و خطرناک است و به عنوان یکی از عوامل سرطان زا و جهش زا در موجودات مطرح می باشد. از میان روش های حذف آلودگی، زیست پالایی به کمک فرآیندهای میکروبی با کمترین مقدار انرژی، ماده شیمیایی و زمان قادر به تبدیل آلاینده ها به مواد غیر سمی می باشن چکیده کامل

سابقه و هدف: فرمالدئید ترکیبی سمی و خطرناک است و به عنوان یکی از عوامل سرطان زا و جهش زا در موجودات مطرح می باشد. از میان روش های حذف آلودگی، زیست پالایی به کمک فرآیندهای میکروبی با کمترین مقدار انرژی، ماده شیمیایی و زمان قادر به تبدیل آلاینده ها به مواد غیر سمی می باشند. این مطالعه با هدف بررسی تجزیه بیولوژیکی فرمالدئید توسط باکتری جدا شده از پساب کارخانه تولید رنگ پارس نگین نما انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه تحلیلی، نمونه برداری از پساب کارخانه تولید رنگ انجام شد. برای جداسازی باکتری ها از محیط های کشت MSM و CM استفاده گردید. وبژگی های مورفولوژیکی و بیوشیمیایی باکتری مورد بررسی قرار گرفت. توانایی تجزیه بیولوژیکی در محیط MSM حاوی فرمالدئید با استفاده از دستگاه اسپکتروفتومتر در جذب نوری 600 نانومتر بررسی شد. سویه جداسازی شده با بیشترین قابلیت تجزیه زیستی، با روش مولکولی بر اساس تعیین توالی ژن 16S rRNA مورد شناسایی قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد بهترین جدایه تجزیه کننده فرمالدئید یک سویه جدید با نام باسیلوس اس پی. صفا تنکا است که می تواند در مدت 48 ساعت 1500 ppm فرمالدئید را در محیط MSM agar و 2000 ppm فرمالدئید را در MSM broth تجزیه نماید. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه تأیید کننده اهمیت و کارایی باکتری ها در راستای پالایش آلودگی فرمالدئید از محیط های آلوده به این ترکیب می باشد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

143 - بررسی تجزیه زیستی نفت خام توسط آلکانی‌ورراکس دیزلولی: سویه جداسازی شده از رسوبات منطقه ساحلی خلیج فارس
نرگس برومندی محمد مهدی محمودی داریوش مولا عباسعلی رضاییان مسعود بوستانی

سابقه و هدف: آلودگی‌های نفتی، یکی از مشکلات عمده تهدید کننده محیط زیست به شمار می روند. امروزه روش تجزیه زیستی با استفاده از باکتری‌های بومی تجزیه کننده هیدروکربن به دلیل مناسب بودن از لحاظ اقتصادی و زیست محیطی مورد توجه می باشد. آلکانی‌ورراکس به عنوان یک باکتری تجزیه ک چکیده کامل

سابقه و هدف: آلودگی‌های نفتی، یکی از مشکلات عمده تهدید کننده محیط زیست به شمار می روند. امروزه روش تجزیه زیستی با استفاده از باکتری‌های بومی تجزیه کننده هیدروکربن به دلیل مناسب بودن از لحاظ اقتصادی و زیست محیطی مورد توجه می باشد. آلکانی‌ورراکس به عنوان یک باکتری تجزیه کننده هیدروکربن در محیط های دریایی آلوده به نفت خام شناخته شده است. این مطالعه با هدف بررسی توانایی تجزیه زیستی نفت خام توسط آلکانی‌ورراکس دیزلولی، جداسازی شده از رسوبات منطقه ساحلی خلیج فارس انجام شد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه بنیادی کاربردی، ابتدا عمل جداسازی و غنی سازی باکتری تجزیه کننده نفت از رسوبات منطقه ساحلی خلیج فارس انجام گرفت. باکتری جداسازی شده، با روش شناسایی مولکولی مبتنی بر توالی 16S rRNA شناسایی گردید. توانایی تجزیه زیستی سویه جداسازی شده، در غلظت های مختلف نفت خام مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: با استفاده از روش شناسایی مولکولی باکتری جداسازی شده به عنوان آلکانی‌ورراکس دیزلولی شناسایی گردید. این باکتری در مدت زمان کمتر از 1 دقیقه به صورت پایدار قادر به متلاشی کردن قطرات نفت بود. نتایج نشان داد که در غلظت 1، 2.5 و 5 درصدی نفت خام‌، میزان تجزیه زیستی به ترتیب 68.37 ، 67.97 و 13.2 درصد می باشد. نتیجه‌گیری: از آنجایی‌که جنس آلکانی‌ورراکس، یک باکتری بومی محیط های دریایی آلوده به هیدروکربن می‌باشد و توانایی آن در تجزیه زیستی نفت خام ثابت شده است، استفاده از این باکتری برای رفع آلودگی های نفتی پیشنهاد می گردد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

144 - جداسازی، شناسایی مولکولی و ارزیابی تجزیه زیستی آنتراسن نوکاردیا سیریاسیجورجیکا جدا شده از خاک پالایشگاه اصفهان
ایمانه امینی آرزو طهمورث پور آتوسا عبداللهی منیر دودی

سابقه و هدف: هیدروکربن‌های آروماتیک چند حلقه‌ای گروهی از ترکیبات غیر قطبی هستند که به دلیل پایداری در محیط و سمیت بالا از نگرانی‌های عمده سازمان حفاظت از محیط زیست محسوب می گردند. تجزیه زیستی این ترکیبات روشی ارزان و ایمن برای پاک‌سازی محیط می باشد. این پژوهش با هدف، جد چکیده کامل

سابقه و هدف: هیدروکربن‌های آروماتیک چند حلقه‌ای گروهی از ترکیبات غیر قطبی هستند که به دلیل پایداری در محیط و سمیت بالا از نگرانی‌های عمده سازمان حفاظت از محیط زیست محسوب می گردند. تجزیه زیستی این ترکیبات روشی ارزان و ایمن برای پاک‌سازی محیط می باشد. این پژوهش با هدف، جداسازی و شناسایی مولکولی سویه‌ای از جنس نوکاردیا با توانایی تجزیه آنتراسن در شرایط آزمایشگاهی انجام شد. مواد و روش ها: این پژوهش به صورت مقطعی با نمونه برداری از خاک آلوده به نفت در محدوده پالایشگاه اصفهان وتعیین برخی از ویژگی‌های شیمیایی نمونه انجام گرفت. برای جداسازی باکتری ها از روش غنی سازی در محیط کشت پایه نمکی حاوی 50 میلی گرم بر لیتر آنتراسن استفاده شد. جدایه ای که مورفولوژی شبیه به نوکاردیا داشت برای ادامه مطالعه انتخاب گردید. آزمون های های بیوشیمیایی و آنالیز توالی ژن 16S rRNA به منظور شناسایی این سویه انجام گرفت. سپس میزان تجزیه زیستی آنتراسن پس از 9 روز توسط دستگاه گاز کروماتوگرافی (GC) اندازه‌گیری شد. یافته ها: غلظت آنتراسن در نمونه خاک 18/48 میلی‌گرم بر کیلوگرم گزارش شد که بیشتر از حد مجاز می‌باشد. جدایه شناسایی شده به عنوان نوکاردیا سیریاسیجورجیکا سویه ATAI20 با شماره دسترسی KF113844 در پایگاه NCBI به ثبت رسید که 36/60 درصد از آنتراسن (با غلظت 50 میلی گرم بر لیتر) را پس از 9 روز تجزیه کرد. نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش کفایت نوکاردیا سیریاسیجورجیکا سویه ATAI20 در تجزیه زیستی هیدروکربن های آروماتیک را نشان داد. از این رو انجام پژوهش های بیشتر به منظور استفاده کاربردی از این سویه به منظور حذف زیستی آنتراسن از پساب های آلوده پیشنهاد می گردد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

145 - تجزیه زیستی پیرن توسط مخمر تحمل کننده نمک بازیدیوآسکوس پرسیکوس
عالیه کامیابی حمید مقیمی

سابقه و هدف: هیدروکربن‌های آروماتیک چند حلقه‌ای یکی از مهمترین ترکیبات سمی موجود نفت خام و آلاینده های محیطی می باشند. هدف از انجام این پژوهش جداسازی مخمر‌های تحمل کننده نمک تجزیه کننده هیدروکربن پیرن بود.مواد و روش ها: ابتدا جداسازی مخمرها از خاک‌های آلوده و شور مناطق چکیده کامل

سابقه و هدف: هیدروکربن‌های آروماتیک چند حلقه‌ای یکی از مهمترین ترکیبات سمی موجود نفت خام و آلاینده های محیطی می باشند. هدف از انجام این پژوهش جداسازی مخمر‌های تحمل کننده نمک تجزیه کننده هیدروکربن پیرن بود.مواد و روش ها: ابتدا جداسازی مخمرها از خاک‌های آلوده و شور مناطق نفت خیز جنوب صورت گرفت. سپس غربالگری این مخمرها بر اساس توانایی رشد بر روی محیط نمکی و همچنین قابلیت حذف نفت انجام شد. پس از انتخاب و شناسایی مولکولی سویه توانمند، توانایی تحمل نمک و رشد در حضور آلاینده پیرن و همچنین توانایی تجزیه پیرن و سایر هیدروکربن‌های سبک مورد بررسی قرار گرفت.یافته‌ها: در این پژوهش، جدایه EBL-C16 با رشد در غلظت‌های 0 تا 15% نمک و حذف 75.51 % نفت خام، به عنوان جدایه برتر انتخاب شد. شناسایی مولکولی این جدایه شباهت 100 درصدی به بازیدیوآسکوس پرسیکوس را نشان داد. بررسی رشد نشان داد که این مخمر در غلظت صفر تا 20% نمک قادر به رشد است. بررسی حذف در غلظت 500 میلی‌گرم در لیتر پیرن و 2.5 درصد نمک نشان داد که این مخمر پس از 21 روز توانایی حذف 78.57 % از پیرن را دارد و در این شرایط میزان رشد آن به 1.4 گرم در لیتر وزن خشک و تولید CO2 آن نیز به 3.1 میلی‌گرم رسید. همچنین بازیدیوآسکوس پرسیکوس توانایی تجزیه فنانترن و آنتراسن نیز داشت.نتیجه گیری: یافته‌های حاصل می‌تواند به منظور استفاده از مخمرهای تحمل کننده نمک برای پاکسازی زیستی مناطق شور آلوده به نفت به کار گرفته شود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

146 - جداسازی میکروارگانیسم های تجزیه کننده فلورن از رسوبات سواحل جنوبی دریای خزر به منظور ارزیابی توان اصلاح زیستی
احترام سادات رحیمی جمشید فولادی غلامحسین ابراهیمی پور محمدرضا صعودی طیبه فولادی

سابقه و هدف: هیدروکربن های آروماتیک چند حلقه ای، یکی از مهمترین آلاینده های زیست محیطی هستند. پاکسازی زیستی با استفاده از میکروارگانیسم ها، روشی مقرون به صرفه و ایمن جهت حذف و یا تبدیل این آلاینده ها به ترکیباتی با سمّیت کمتر است. این مطالعه با هدف جداسازی و معرفی میکرو چکیده کامل

سابقه و هدف: هیدروکربن های آروماتیک چند حلقه ای، یکی از مهمترین آلاینده های زیست محیطی هستند. پاکسازی زیستی با استفاده از میکروارگانیسم ها، روشی مقرون به صرفه و ایمن جهت حذف و یا تبدیل این آلاینده ها به ترکیباتی با سمّیت کمتر است. این مطالعه با هدف جداسازی و معرفی میکروارگانیسم های تجزیه کننده فلورن از سواحل جنوبی دریای خزر انجام گردید.مواد و روش ها: غنی سازی و جداسازی مخلوط میکروبی، در محیط کشت پایه نمکی حاوی فلورن انجام شد. تجزیه کیفی فلورن در محیط پایه نمکی جامد بررسی شد. میزان تجزیه فلورن توسط مخلوط میکروبی نیز با استفاده از کروماتوگرافی گازی در محیط پایه نمکی مایع تعیین شد. شناسایی مولکولی جدایه های باکتریایی و قارچی به ترتیب با تعیین توالی 16S rRNA و ناحیه محافظت شده ITS انجام گردید.یافته ها: مخلوط میکروبی شامل سویه های باکتریایی (متعلق به جنس های سودوموناس، آکروموباکتر، کریزئوباکتریوم، میکروباکتریوم و رودوکوکوس) و سویه ی قارچی (متعلق به جنس فوزاریوم) غنی سازی و جداسازی شد. آنالیزکروماتوگرافی نشان داد که مخلوط میکروبی قادر است در دمای 30 درجه سلسیوس، اسیدیته 7 و طی 7 روز گرماگذاری، 87٪ از فلورن با غلظت 200 میلی گرم در لیتر را در محیط پایه نمکی تجزیه کند.نتیجه گیری: با توجه به نتایج، مخلوط میکروبی در شرایط یاد شده بخش گسترده ای از فلورن را از محیط پایه نمکی حذف می کند و در شرایط مشابه، ممکن است بتواند از طریق پاکسازی زیستی بخش چشمگیری از فلورن را از منطقه آلوده حذف کند. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

147 - حذف زیستی کروم توسط سودوموناس پلکوگلوسی سیدا و نانوذرات سیلیسی مزوپور از خاک های آلوده به نفت
مهدی شهریاری نور شقایق طالب سربازی فاتن دیوسر

سابقه و هدف: حضور فلزات سنگین سمی و سرطان زا همچون کروم در فاضلاب صنعتی، یک آلودگی مهم برای خاک های کشاورزی و منابع طبیعی آب محسوب می شود. هدف از این مطالعه ارزیابی حذف کروم با یک جدایه باکتریایی از خاک آلوده در مقایسه با نانوذرات سیلیسی مزوپوری می باشد.مواد و روش ها: د چکیده کامل

سابقه و هدف: حضور فلزات سنگین سمی و سرطان زا همچون کروم در فاضلاب صنعتی، یک آلودگی مهم برای خاک های کشاورزی و منابع طبیعی آب محسوب می شود. هدف از این مطالعه ارزیابی حذف کروم با یک جدایه باکتریایی از خاک آلوده در مقایسه با نانوذرات سیلیسی مزوپوری می باشد.مواد و روش ها: در این پژوهش به منظورجداسازی باکتری تجزیه کننده کروم، نمونه برداری از خاک های مناطق مختلف نفتی ساحل کیاشهر صورت گرفت. شناسایی مقدماتی سویه‌های جداشده بر اساس آزمون های بیوشمیایی و سپس شناسایی مولکولی باکتری با توالی یابی 16S rRNA انجام شد. حذف کروم در شرایط آزمایشگاه با سویه باکتریایی و نانوذرات بطور جداگانه با اسپکترومتر جذب اتمی (AAS) بررسی شد.یافته ها: باکتریتجزیه کننده کروم براساس تجزیه و تحلیل 16S rRNA و همولوژی ٩٩% ، سودوموناس پلکوگلوسی سیدا شناسایی شد. حذف کروم توسط نانو ذرات سیلیسی مزوپور در غلظت ٣٠٠ میکروگرم در میلی لیتر بیشتر از سویه جدا شده باکتری بوده و میزان حذف را تا ٧٥ درصد نشان داد. اما با افزایش غلظت کروم در محیط به میزان بیش از ٦٠٠ میکروگرم در میلی لیتر ، توانایی حذف کروم توسط باکتری نسبت به نانو ذرات سیلیسی مزوپور، به میزان ٨٠ درصد به ٧۲ درصد عملکرد بهتری نشان داد.نتیجه گیری: نتایج نشان داد که جدایهسودوموناس پلکوگلوسی سیدا و نانوذرات می توانند برای حذف کروم از خاک ها و آب های آلوده استفاده شوند. همچنین به منظور به منظور افزایش کارایی حذف کروم، استفاده هم زمان از باکتری حذف کننده کروم و نانو جاذب استفاده پیشنهاد می شود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

148 - تجزیه و سولفورزدایی زیستی نفت خام توسط باسیلوس‌ها
عباس اخوان سپهی ایثار دژبان گاپاشا مسعود امامی ارژنگ محمد ناخدا

سابقه و هدف: امروزه استفاده از میکروارگانیسم&zwnj;ها برای حذف آلاینده&zwnj;های نفتی از محیط زیست بسیار مورد توجه دانشمندان قرار گرفته است. زیرا روش&zwnj;های یا از لحاظ اقتصادی مقرون به صرفه نمی&zwnj;باشد یا باعث به وجود آمدن ترکیبات سمی دیگری در محیط می&zwnj;شوند. هدف ا چکیده کامل

سابقه و هدف: امروزه استفاده از میکروارگانیسم&zwnj;ها برای حذف آلاینده&zwnj;های نفتی از محیط زیست بسیار مورد توجه دانشمندان قرار گرفته است. زیرا روش&zwnj;های یا از لحاظ اقتصادی مقرون به صرفه نمی&zwnj;باشد یا باعث به وجود آمدن ترکیبات سمی دیگری در محیط می&zwnj;شوند. هدف از این پژوهش، ارزیابی و تایید حذف زیستی نفت خام به وسیله باسیلوس&zwnj;ها می&zwnj;باشد. مواد و روش&zwnj;ها: در این پژوهش پانزده گونه باسیلوس تجزیه کننده نفت خام از مناطق آلوده به نفت جدا شد و شرایط بهینه رشدشان در محیط پایه نمکی واجد 1 تا 3% نفت خام مورد ارزیابی گردید. سپس با ارزیابی کشش سطحی و میزان کربن کل، نیتروژن و هیدروژن موجود در نفت خام در قبل و پس از تیمار با باکتری با روش ASTM D5291 اندازه&zwnj;گیری شد. همچنین سولفورزدایی زیستی با روش IP 242 مورد بررسی قرار گرفت. یافته&zwnj;ها: از گونه&zwnj;های مورد بررسی دو گونه که بهترین رشد در محیط پایه نمکی واجد نت داشتند، انتخاب گردیدند. اما بیشترین افزایش در چگالی نوری و شمارش سلول&zwnj;های زنده و کاهش pH میط کشت در روز پنجم از دوره آزمایش برای باسیلوس&zwnj;های S6 بدست آمد. زمان تجدید نسل بر روی محیط نمکی حاوی 1% نفت خام برای باسیلوس S6 و S35 به&zwnj;ترتیب 18 و 25 ساعت محاسبه شد. باسیلوس&zwnj;ها قادر به کاهش کشش سطحی محیط به&zwnj;ترتیب از 62 (mN/m) به 31 و 38 بودند که بیانگر آن است که این گونه&zwnj;ها قادر به تولید میزان قابل توجهی بیوسورفکتانت هستند. نتایج نشان داد که میزان کلی کربن از 85 (درصد جرمی) به 41 و 48 (درصد جرمی) به ترتیب برای باسیلوس S6 و S35 کاهش یافته است. همچنین مشخص شد که پس از گذشت یک ماه 42 درصد و 80 درصد از میزان کلی سولفور موجود در نفت به ترتیب توسط باسیلوس S6 و S35 حذف شده و مورد استفاده قرار گرفته است. نتیجه&zwnj;گیری: آنالیزهای آماری بر روی هیدروکربن&zwnj;های موجود در نفت دخام با استفاده از گاز کروماتوگرافی (C13-C30) نشان دهنده اثر تخریب زیستی باسیلوس&zwnj;ها بر روی هیدروکربن&zwnj;های نفتی و توانایی آن&zwnj;ها در استفاده از نفت به عنوان تنها منبع کربن و انرژی می&zwnj;باشد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

149 - جداسازی، شناسایی و تعیین ویژگی دو گونه شیوانلای تولید کننده بیوسورفکتانت از خلیج فارس
مرضیه عادلی مهدی حسن شاهیان اشرف کریمی نیک

سابقه و هدف: بیوسورفکتانت ها مواد فعال سطحی تولید شده توسط برخی از میکروارگانیسم ها می باشند. این مولکول ها از دو بخش آب دوست و آب گریز تشکیل شده اند و از این رو قادر به افزایش تجزیه زیستی مواد آلی نامحلول می باشند. مطالعه حاضر با هدف جداسازی، شناسایی و تعیین ویژگی دو گ چکیده کامل

سابقه و هدف: بیوسورفکتانت ها مواد فعال سطحی تولید شده توسط برخی از میکروارگانیسم ها می باشند. این مولکول ها از دو بخش آب دوست و آب گریز تشکیل شده اند و از این رو قادر به افزایش تجزیه زیستی مواد آلی نامحلول می باشند. مطالعه حاضر با هدف جداسازی، شناسایی و تعیین ویژگی دو گونه شیوانلای تولید کننده بیوسورفکتانت از خلیج فارس انجام گردید. مواد و روش ها: با نمونه گیری از شن های ساحلی و آب آلوده به ترکیبات نفتی خلیج فارس، 25 سویه مولد بیوسورفکتانت جداسازی گردید. با استفاده از روش های غنی سازی در محیط بوشنل هاس با گازوئیل جداسازی باکتری های تولید کننده بیوسورفکتانت انجام گرفت. سپس سویه های برتر با استفاده از روش های کمی و کیفی غربالگری مانند همولیز در محیط بلاد آگار، روش گسترش نفت، تست انهدام قطره، فعالیت امولسیونه کنندگی(آمیزندگی) و سنجش آب گریزی سلولی تولید کننده انتخاب شدند. تعیین هویت سویه های احتمالی با استفاده از آزمون های بیوشیمیایی انجام شد. سپس با استفاده از پرایمرهای یونیورسال و روش 16S rRNA و تعیین توالی، سویه های برتر تولید کننده بیوسورفکتانت شناسایی گردیدند. یافته ها: در مجموع 7 سویه باکتریایی تولید کننده بیوسورفکتانت جداسازی گردید. از این بین 2 سویه به نام های N4 و E14 به عنوان سویه های برتر شناخته شدند. پس از شناسایی مولکولی تعلق سویه ها به شیوانلا آلگا و شیوانلایوپنی تایید گردید. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که سویه های جداسازی شده سطح آب گریزی، توانایی تولید ترکیبات فعال کننده سطحی و ویژگی تجزیه ترکیبات هیدروکربنی را در حد مناسبی دارند. بنابراین ارزیابی پتانسیل کاربردی این سویه ها به منظور زیست درمانی و حذف پساب ناشی از صنایع نفت پیشنهاد می گردد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

150 - غربالگری باکتری‌های تجزیه‌کننده نفت خام فاضلاب‌های صنعتی شیراز
مهدی حسن شاهیان هاجر مرادی

سابقه و هدف:آلودگی محیط زیست با نفت و مشتقات آن تهدیدی جدی برای سلامت انسان و محیط زیست می‌باشد. با استفاده از فرایند زیست پالایی، امکان حذف بسیاری از آلاینده‌های زیست محیطی به ویژه فاضلاب‌های صنعتی وجود دارد. این مطالعه با هدف جداسازی و تعیین ویژگی های باکتری های تجزیه چکیده کامل

سابقه و هدف:آلودگی محیط زیست با نفت و مشتقات آن تهدیدی جدی برای سلامت انسان و محیط زیست می‌باشد. با استفاده از فرایند زیست پالایی، امکان حذف بسیاری از آلاینده‌های زیست محیطی به ویژه فاضلاب‌های صنعتی وجود دارد. این مطالعه با هدف جداسازی و تعیین ویژگی های باکتری های تجزیه کننده نفت خام در برخی ازفاضلاب های صنعتی شیراز انجام شد.مواد و روش ها: دراین پژوهش به منظور جداسازی باکتری‌های تجزیه کننده نفت خام نمونه ‌برداری از برخی فاضلاب‌های صنعتی در شیراز انجام شد. به منظور بررسی اثر نفت خام بر روی فراوانی و تنوع جمعیت میکروبی نمونه‌های خاک، نمونه برداری از پساب و لجن نفتی انجام شد. شناسایی و شمارش باکتری‌های تجزیه کننده و هتروتروف با روش‌های رقت تدریجی و بیشترین شمارش احتمالی (MPN) انجام شد. پس از غربالگری مشخص شد که 20 سویه توانایی رشد و تجزیه نفت خام را دارند. شناسایی مقدماتی سویه‌های جداشده بر اساس آزمون های بیوشمیایی انجام شد. سپس ویژگی هایی مانند گسترش قطره، فعالیت امولسیون کنندگی و میزان رشد و تجزیه در این باکتری‌ها بررسی شد.یافته ها: بیشترین گسترش قطره، هیدروفوبیسیته سلولی، فعالیت امولسیون کنندگی در جدایه هایPE3، SN1، DS1 به ترتیب 23، 16 و 22 درصد بود. با استفاده از این نتایج هفت سویه مناسب انتخاب شدند و میزان حذف نفت خام با روش اسپکتروفتومتری و گراویمتری مشخص گردید. سپس با روش مولکولی تعیین هویت سویه سلولومیکروبیوم سلولانس(Cellulosimicrobium cellulans) دارای بیشترین میزان تجزیه نفت خام انجام شد. این سویه بهترین عملکرد در تجزیه(67 درصد) را در غلظت 5/1 درصد نشان داد. با بهینه سازی برخی عوامل موثر بر روی تجزیه نفت خام مانند کشت مخلوط، منبع کربن، منبع ازت و زمان، حداکثر تجزیه نفت خام (100 درصد) حاصل گردید.نتیجه گیری: نتایج نشان داد که با بهینه سازی شرایط میکروارگانیسم های جداشده در این پژوهش، امکان حذف و کنترل آلوگی نفتی وجود دارد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

151 - بررسی اصلاح زیستی فنل به‌وسیله باکتری های بومی جدا شده از آب و رسوبات دریاچه پریسان
فرشید کفیل زاده محمدصادق فرهنگ دوست عباسعلی رضاییان جهرمی امیراشکان مهجور

سابقه و هدف: فنل و مشتقات آن ترکیباتی به شدت سمی می باشد که به راحتی می توان آنها را از پساب های صنایع مختلفی مانند پالایشگاه های نفت، صنایع پتروشیمی، معادن به ویژه زغال سنگ وکارخانه های مواد شیمیایی جداسازی کرد. به همین دلیل ورود این مواد به محیط زیست باعث آلودگی های ش چکیده کامل

سابقه و هدف: فنل و مشتقات آن ترکیباتی به شدت سمی می باشد که به راحتی می توان آنها را از پساب های صنایع مختلفی مانند پالایشگاه های نفت، صنایع پتروشیمی، معادن به ویژه زغال سنگ وکارخانه های مواد شیمیایی جداسازی کرد. به همین دلیل ورود این مواد به محیط زیست باعث آلودگی های شدید زیست محیطی به ویژه منابع آبی می شود. در گذشته از روش های فیزیکوشیمیایی برای حذف فنل ومشتقات آن استفاده می شد اما امروزه تصفیه زیستی در اولویت قرار دارد. هدف از این پژوهش شناسایی وجداسازی با کتری های تجزیه کننده فنل از دریاچه پریشان و بررسی سینتیک رشد آنها می باشد. روش کار: 60 نمونه از مناطق مختلف دریاچه پریشان جمع آوری گردید. جداسازی باکتری های تجزیه کننده فنل با کشت نمونه ها بر روی محیط پایۀ نمکی فنل براث انجام شد. برای غربالگری باکتری های تجزیه کننده فنل معرف برموتیمول بلو به محیط اضافه گردید. در نهایت با کشت باکتری ها در غلظت های 2/0 تا 9/0 گرم در لیتر فنل ، توانایی تجزیه زیستی فنل اندازه گیری شد. یافته ها: باکتری های کشت داده شده در محیط پایۀ نمکی فنل براث دارای معرف، رنگ محیط را به دلیل استفاده از فنل و کاهش pH از رنگ سبز به زرد تغییر داده بودند. سودوموناس، اسینتوباکتر، کلبسیلا، سیتروباکتر و شیگلا به ترتیب غالب&zwnj;ترین باکتری&zwnj;های تجزیه کننده فنل جدا شده از دریاچه پریشان بودند که فراوانی وسیعی را در قسمت&zwnj;های مختلف دریاچه داشتند. اکثر باکتری&zwnj;های جدا شده قدرت خوبی در تجزیه فنل نشان دادند به طوری که گونه&zwnj;های سودوموناس و اسینتوباکتر تا غلظت 9/0-8/0 گرم در لیتر، گونه&zwnj;های کلبسیلا، سیتروباکتر و شیگلا تا غلظت 7/0-6/0گرم در لیتر فنل و بقیه تا غلظت حدود 3/0-2/0گرم در لیتر توانایی تجزیه فنل را داشتند. نتیجه گیری: یافته&zwnj;های این پژوهش نشان می&zwnj;دهد که دریاچۀ پریشان دارای تعداد زیادی از باکتری&zwnj;های تجزیه کننده فنل به&zwnj;ویژه جنس&zwnj;های سودوموناس و استینوباکتر است که قدرت تجزیه&zwnj;ای بالایی دارند. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

152 - شناسایی ژن آلکان هیدروکسیلاز در باکتری های تجزیه کننده ترکیبات آلیفاتیک جدا شده از پساب های نفتی
حمید تبیانیان مهدی حسن شاهیان اشرف کریمی نیک

سابقه و هدف: امروزه آلودگی های هیدروکربنی یکی از مهم ترین معضلات زیست محیطی به شمار می آیند. روش های بیولوژیک می توانند نقش مهمی در حذف این آلاینده های محیطی ایفا نمایند. این مطالعه با هدف جداسازی باکتری های تجزیه کننده ترکیبات آلیفاتیک و نیز شناسایی بهترین سویه تجزیه ک چکیده کامل

سابقه و هدف: امروزه آلودگی های هیدروکربنی یکی از مهم ترین معضلات زیست محیطی به شمار می آیند. روش های بیولوژیک می توانند نقش مهمی در حذف این آلاینده های محیطی ایفا نمایند. این مطالعه با هدف جداسازی باکتری های تجزیه کننده ترکیبات آلیفاتیک و نیز شناسایی بهترین سویه تجزیه کننده انجام شد. مواد و روش ها: نمونه برداری از پساب انبار نفت در شهرهای کرمان، تهران و خاک های آلوده به هیدروکربن صورت گرفت. با استفاده از روش های غنی سازی در محیط بوشنل هاس حاوی هگزادکان (به عنوان منبع کربن) باکتری های تجزیه کننده جداسازی شدند. به منظور شناسایی سویه های برتر قسمتی از ژن 16SrDNA با روش PCR تکثیر و سپس تعیین توالی گردید. همچنین حضور ژن آلکان هیدروکسیلاز در سویه های یاد شده با استفاده از پرایمرهای اختصاصی تأیید شد. یافته ها: در مجموع 15 سویه باکتریایی تجزیه کننده جداسازی گردید که از این میان 8 مورد از آن ها به عنوان سویه های برتر شناخته شدند. این سویه ها متعلق به گونه های: jostii Rhodococcus، Achromobacter piechaudii، Pseudomonas aeruginosa،Pseudomonas fluorescens ، Rhodococcus erythropolis،Tsukamurella tyrosinosolvens ، Stenotrophomonas maltophilia strain M2 و Stenotrophomonas maltophilia strain Q1 بودند. در این مطالعه بیشترین میزان رشد سویه ها در غلظت 2/5 درصد هگزادکان و کمترین آن در غلظت 7 درصد مشاهده گردید. همچنین تمامی باکتری های تجزیه کننده دارای ژن آلکان هیدروکسیلاز بودند. نتیجه گیری: در مجموع نتایج این تحقیق نشان دهنده تنوع بالای باکتری های تجزیه کننده در اکوسیستم ایران و نیز توانایی آن ها در تخریب پساب های نفتی است. بنابراین با یک مدیرت مناسب می توان با استفاده از این باکتری ها، آلودگی های ناشی از پساب صنایع نفتی را به حداقل رساند. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

153 - Impact of Regional Rangeland Cover Degradation on Increasing Dusty Days in West of Iran
Hamid Nouri mohamad faramarzi seyed hadi sadeghi

Dust events of Iran mainly originate from Iraq, Syria, Saudi Arabia, Kuwait and inland territories which are influenced by droughts and Land Use/Land Cover (LU/LC) degradation in regional scale. The aim of this research was to investigate the impact of Regional Vegetati چکیده کامل

Dust events of Iran mainly originate from Iraq, Syria, Saudi Arabia, Kuwait and inland territories which are influenced by droughts and Land Use/Land Cover (LU/LC) degradation in regional scale. The aim of this research was to investigate the impact of Regional Vegetation Cover Degradation (RVCD), particularly Regional Rangeland Cover Degradation (RRCD) on frequency of dusty days in western provinces of Iran (Khorramabad, Ahvaz, Hamadan and Kermanshah) since 2000. Therefore, the LU/LC and RRCD were evaluated with respect to time-series MODIS satellite images and NDVI Index. The trend of RRCD was predicted by Markov chain analysis for 2030, 2060 and 2100. The accuracy analysis of comparing the observed and predicted LU/LC classes to 2000 and 2016 indicated the absolute value of error around 5.49%. The findings showed that probability of changing from water body, high-cover and low-cover classes to non-cover class would probably be 55% and 62% during 2016-2030 and 2030-2060, respectively. Durability of non-cover class was 89% during 2000-2016. Thus, the area of non-cover class increased to 410 km2 in the study region. In general, it could be noted that increasing of RRCD and drought are the main causes of dusty days increasing from 2000 to 2060. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

154 - Chemical Composition, In Situ Degradation, And Fermentation Kinetics Of Some Browse Plant Species Collected From Algerian Arid And Semi-Arid Areas
Samir Medjekal Mouloud Ghadbane Souhil Boufennara Laid Bebderradji Raul Bodas Hacene Bousseboua Secundino Lopez

The chemical composition and digestibility of twelve plant samples (Arthrocnemum macrostachyum, Atriplex canescens, Artemesia herba-alba, Astragalus gombo, Calobota saharae Ceratonia siliqua, Gleditsia triacanthos, Hedysarum coronarium, Medicago sativa, Ononis natrix L, چکیده کامل

The chemical composition and digestibility of twelve plant samples (Arthrocnemum macrostachyum, Atriplex canescens, Artemesia herba-alba, Astragalus gombo, Calobota saharae Ceratonia siliqua, Gleditsia triacanthos, Hedysarum coronarium, Medicago sativa, Ononis natrix L, Hordeum vulgare and Stipa tenacissima L.) grown in arid and semi-arid areas of Algeria were evaluated (in 2010). Feed components were determined by proximate analysis whereas phenolic and tannin compounds were analyzed by colorimetric procedures. Digestibility was assessed by conventional gravimetric in vitro and in situ methods. In general, crude protein content in dicotyledon (dicots) species was always greater than that in monocotyledon (monocots) grass showing higher Neutral and Acid Detergent Fiber (NDF and ADF) and lower lignin contents than dicots. The tannin concentration varied considerably between species, but in general, the plants investigated in this study had low tannin contents (except for Ceratonia siliqua, Gleditsia triacanthos and Hedysarum coronarium). Monocots showed lower in vitro and in situ, fermentation rate and cumulative gas production than dicots species. This study indicated that a large reserve of plant species in the local flora is available that could be potentially used for livestock feeding. These feeds, if fully exploited, could assist in increasing the level of production and productivity of the livestock resources in the region. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

155 - Assessing Sensitivity to Desertification Using the Fuzzy Overlay Method in Mashhad, Iran
Mostafa Dastorani

10.30495/rs.2023.689427

In this research, we used six MODIS remote sensing products to evaluate the vulnerability to desertification in Mashhad, Iran in 2020. The Enhanced Vegetation Index (EVI), Vegetation Condition Index (VCI), Salinity Index (SI), Synthetized Drought Index (SDI), Temperatur چکیده کامل

In this research, we used six MODIS remote sensing products to evaluate the vulnerability to desertification in Mashhad, Iran in 2020. The Enhanced Vegetation Index (EVI), Vegetation Condition Index (VCI), Salinity Index (SI), Synthetized Drought Index (SDI), Temperature Condition Index (TCI), and precipitation were considered in May, 2020 when vegetation growth reaches its maximum size. Data layers were standardized using the Fuzzy Transform Function and scaled using the Analytical Hierarchy Process (AHP). Regarding TCI, VCI, and SDI, the greatest proportion of the area fell under the no drought to mild drought category indicating a lower risk of desertification. However, the Synthetized Desertification Index (SDI) was mainly distributed around the moderate and mild classes (~39%). The results of the EVI index also indicated that most of the area had a suitable vegetation density and low risk of desertification. As for the SI index, ~98% happened under the low salinity risk. Based on the results of the Analytical Hierarchy Process (AHP) method, precipitation (0.25), VCI (0.25), EVI (0.18), and SDI (0.13) obtained the greatest weights. The final vulnerability score ranged between 0.29 and 0.63. The results showed that the greatest parts of the area belong to the moderate risk (~68%) and high risk (30.1) classes of desertification. The highest values were obtained in the eastern and southeastern parts of the area with the lowest level of vegetation density, and high-temperature indices. Naturally, the elevations received the lowest values (~0.29) showing an increasing gradient towards the middle plain. The comparison between the results and the ground truth data indicated high compatibility (kappa value of >0.70). Mashhad City as the major population centre of the area is located in the low-risk category; therefore, desertification doesn’t seem to be threatening the city at the moment. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

156 - Assessing Intensity of Desertification and Land Rehabilitation Using the Change Vector Analysis Method (Case study: Dehshir Plain, Yazd province, Iran)
Azam Abolhasani Hassan Khosravi Esmail Heydari Alamdarloo Saeed Barkhori

Desertification is one of the main ecological and environmental problems in Iran. It is remarkably urgent to monitor and assess this phenomenon and its impact on ecosystem components such as vegetation covers to prevent and combat desertification. This study aimed to ev چکیده کامل

Desertification is one of the main ecological and environmental problems in Iran. It is remarkably urgent to monitor and assess this phenomenon and its impact on ecosystem components such as vegetation covers to prevent and combat desertification. This study aimed to evaluate the Change Vector Analysis (CVA) method’s efficiency in assessing and monitoring desertification in Dehshir Plain, Yazd province, central Iran. For this purpose, the imagery of Landsat 5 from 1994 to 1998 (T1) and Landsat 8 from 2014 to 2018 (T2) were selected in June and July period on the Google Earth Engine platform. Then, the Bare Soil Index (BSI) and Normalized Difference Vegetation Index (NDVI) were calculated for the two periods. The direction and the strength of changes in NDVI and BSI were determined based on the CVA method. The results showed that 27.27% and 38.65% of the region surfaces were in degraded and rehabilitated states, respectively. The severity of degradation was higher in the central and northern parts of the study area. Adversely, rehabilitation has increased in the south, west, and east parts of the region. The results of CVA and field reality showed that this method could well reveal changes in ecosystem components over time, which is due to the comparison of two different periods using land cover indicators such as plants and soil. Our finding suggested that the CVA was an appropriate method for monitoring and assessing the desertification phenomenon and determining the area under degradation or rehabilitation in arid regions. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

157 - EFFECT OF ELECTRIC FIELD ON PD ACTIVITY AND DAMAGE INTO SOLID DIELECTRIC MATERIALS
Alireza Ganjovi

Abstract– In this paper, the effect of applied electric field on the damage due to partial discharges activity into the surroundings dielectrics of a narrow channel encapsulated within the volume of a dielectric material is evaluated using a kinetic model based on چکیده کامل

Abstract– In this paper, the effect of applied electric field on the damage due to partial discharges activity into the surroundings dielectrics of a narrow channel encapsulated within the volume of a dielectric material is evaluated using a kinetic model based on Particle in Cell - Monte Carlo Collision (PIC-MCC) model. After application of an electric field across a dielectric material which contains a narrow channel, repeated ionization process starts in the gaseous medium of narrow channel. Charged particles, especially electrons, gain energy from the electric field across narrow channel and cause damage into dielectric surfaces of narrow channel on impact. The dependence of the electron energy distribution function (EEDF) on the applied electric field is studied. It isseen that, during PD activity within narrow channel, the damage to the surrounding dielectrics and consequently the surface conductivity increases. These estimations are performed based on the number of C-H bond-scissions produced by the impacting electrons of a single PD pulse. Based on this technique, the consequent damage into the solid dielectric and the time required to increase surface conductivity is computed. The formation of acid molecules due to interaction of PD pulse with polymer surface in presence of air and humidity causes changes in the surface conductivity of the surrounding dielectrics of the narrow channels. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

158 - The effect of temperature and water absorption on enzymatic degradation of starch / polyvinyl alcohol blend film by α-Amylase
Mohammad Taghi Taghizadeh Zahra Abbasi

Thermoplastic starch (TPS) materials present several advantages to the plastic industry andwhen blended with other materials they can exhibit improved mechanical and moisturesensitivity properties compared to pure TPS materials. Further investigations on TPS: PVAblends چکیده کامل

Thermoplastic starch (TPS) materials present several advantages to the plastic industry andwhen blended with other materials they can exhibit improved mechanical and moisturesensitivity properties compared to pure TPS materials. Further investigations on TPS: PVAblends are of particular interest due to their excellent compatibility and improved properties suchas tensile strength, elongation, toughness and processability, predominantly due to animprovement in melt strength compared to pure TPS material. The aims of the study were toinvestigate the effect of varying polyvinyl alcohol content within the TPS blends on the rate andextent of starch enzymatic hydrolysis using enzyme alpha-amylase. Analyses the enzymaticdegradation behavior of poly(vinyl alcohol) with starch was based on the determinations ofWeight loss and the reducing sugars. The degraded residues have been examined by FT-IRspectroscopy and scanning electronic microscopy (SEM). پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

159 - Effect of some additives on degradation of poly (vinyl chloride- co- vinyl
Mohamamd Taghi Taghizadeh Abbas Agha Bozorgi

The thermal decomposition of 86 % vinyl chloride 14 % vinyl acetate copolymer wasstudied by the conductometry technique in the presence of nitrogen. The kinetics of stability andthermal degradation of vinyl chloride- co- vinyl acetate (PVC- co- PVAc) copolymer withcoppe چکیده کامل

The thermal decomposition of 86 % vinyl chloride 14 % vinyl acetate copolymer wasstudied by the conductometry technique in the presence of nitrogen. The kinetics of stability andthermal degradation of vinyl chloride- co- vinyl acetate (PVC- co- PVAc) copolymer withcopper, copper oxide and tricalcium dicitrate (st) were investigated at various temperatures (150-180 oC ) in solution. The rate coefficients for the degradation of the copolymer were determined.The energies of activation, determined from the temperature dependence of the rate coefficientsfor copolymer alone was 63.536 kJ mol-1 and in the presence of copper, copper oxide andtricalcium dicitrate were 44.224, 55.594 and 110.332 KJ mol-1, respectively. The results showthat thermal stability was increased in the presence of tricalcium dicitrate, but its thermalstability was decreased in the presence of copper and copper oxide. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

160 - Sonophotocatalytic degradation of poly (vinyl pyrrolidone) (PVP) in the presence of TiO2 nanoparticles
Naser Sadeghpour Orang Reza Abdollahi

The degradation of poly (vinyl pyrrolidone) (PVP) by means of ultrasound irradiation and itscombination with heterogenous photocatalysis (TiO2 nanoparticles) was investigated. Emphasiswas given on the effect of additive on degradation rate constants. 24 kHz of ultrasoun چکیده کامل

The degradation of poly (vinyl pyrrolidone) (PVP) by means of ultrasound irradiation and itscombination with heterogenous photocatalysis (TiO2 nanoparticles) was investigated. Emphasiswas given on the effect of additive on degradation rate constants. 24 kHz of ultrasoundirradiation was provided by a sonicator, while an ultraviolet source of 30 W was used for UVirradiation. To increase the efficiency of degradation process, degradation system was combinedwith TiO2 nanoparticles (0.1-0.6 g L-1) in the presence of UV irradiation. Sonophotocatalyticprocess led to complete PVP degradation in 150 min with the rate increasing with increasingcatalyst loading. Sonophotocatalysis in the presence of nanoparticles was always faster than therespective individual processes. A synergistic effect between ultrasound and ultravioletirradiation in the presence of TiO2 nanoparticles was suggested. The average molecular weightof ultrasonicated PVPs was determined by measurements of intrinsic viscosity of samples. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

161 - Thermal and catalytic degradation study of polyethylene and investigation the catalytic effect of X-Zeolite and Silica-Alumina on degradation kinetic
Mohammad Taghi Taghizadeh Parinaz Seifi-Aghjekohal Ali Bahadori, Banafsheh Zeraatkar

The thermal degradation of polyethylene (PE) was carried out in the absence and presence ofcatalystes X-Zeolite and Silica-Alumina at different temperatures. The optimum PE/Catalysisratio was 0.25:0.05 g/g, which produced highest degradation value. PE and PE/Catalysis w چکیده کامل

The thermal degradation of polyethylene (PE) was carried out in the absence and presence ofcatalystes X-Zeolite and Silica-Alumina at different temperatures. The optimum PE/Catalysisratio was 0.25:0.05 g/g, which produced highest degradation value. PE and PE/Catalysis werecharacterized by thermogravimetric analysis. The thermal degradation properties of polymerhave been studied by Infrared spectroscopy–FT-IR. Experimental data indicated that thepresence of catalysis greatly increased the rate of degradation of PE. The activation energy ofdegradation for pure polyethylene and polyethylene in presence catalysises was calculated byArrhenius equation and Ozawa method. Activation energy follows the order PE < PE/Silica-Alumina < PE/X-Zeolite. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

162 - Study of Methyl tert-butyl Ether (MTBE) Photocatalytic Degradation with UV/TiO2-ZnO-CuO Nanoparticles
Mohsen Mansouri Mohsen Nademi Mohammad Ebrahim Olya Hossein Lotfi

10.22034/jchr.2017.544161

In this study, the TiO2-ZnO-CuO nanoparticles were primed by sol-gel method characterized by X-ray diffraction (XRD) and Scanning Electron Microscopy (SEM), for degradation of MTBE solution in water. The effectiveness of the treatment method applied for the degradation چکیده کامل

In this study, the TiO2-ZnO-CuO nanoparticles were primed by sol-gel method characterized by X-ray diffraction (XRD) and Scanning Electron Microscopy (SEM), for degradation of MTBE solution in water. The effectiveness of the treatment method applied for the degradation of MTBE based on an advanced photocatalytic oxidation process was investigated. The three various key parameters were optimized using response surface modeling namely: pH, TiO2-ZnO-CuO concentration and the initial MTBE concentrations. The optimized values were obtained at the PH (7), TiO2-ZnO-CuO concentration (1.49 g/L), and the initial MTBE concentration (31.46 mg/L). Finally, kinetics reaction of degradtion MTBE was carried in the optimum conditions. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

163 - Biodegradation of the Most Heavier Fraction of Crude Oil, Asphaltene, by Bacillus toyonensis BCT-7112
Malihe Honarmand Kashi Mitra Sadat Tabatabaee Nazila Arbab Soleimani

10.22034/jchr.2018.544200

There have been few records on microorganisms with the ability to survive and utilizehigh concentrations of heavy fractions of crude oil like asphaltene. These organisms are applicable in different aspects of petroleum industry from extraction to refining and environmen چکیده کامل

There have been few records on microorganisms with the ability to survive and utilizehigh concentrations of heavy fractions of crude oil like asphaltene. These organisms are applicable in different aspects of petroleum industry from extraction to refining and environmental pollution treatment. To isolate such indigenous bacteria, a highly viscouscrude oil was selected and its asphaltene extracted. Isolation, enrichment, and purification of the bacterium were done in ISO 9439 medium at room temperature and 45Â°C as well. Studying morphological characteristics, biochemical and molecular tests were performed to identify isolated bacteria. The 16S rRNA gene sequence was subjected. To study the biodegradation of asphaltene, isolated bacteria were cultured in ISO 9439 medium for 2, 20 and 50 d at 25Â°C and 45Â°C.The efficiency of asphaltene degradationwas evaluated by FT-IR spectroscopy analysis. The bacterial species, which could use asphaltene as the sole carbon and energy source, were selected. Among all, Bacillus toyonensis BCT-7112 had the most degrading ability on asphaltene. The percentage of asphaltene degradation after 50 d of incubation at 25Â°C was 64.8%, and it was 60% at 45Â°C. Based on the FT-IR analysis, the isolate had the most biodegrading effect on Aldehyde compounds in comparison with other asphaltene ingredients. This amount of degradation is the most among the present records in literature. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

164 - Effect of Zinc Sulfate and Salicylic Acid on Biological Degradation of Phenanthrene in the Cd Polluted Soil under Sorghum Cultivation Inoculated with Pseudomonas Putida
Amir Hossein Baghaie Aminollah Aghilizefreei

10.22034/jchr.2020.1881868.1059

Co-contamination of soils with heavy metals or petroleum hydrocarbons is one of the important environmental problems. This study was done to evaluate the effect of ZnSO4 and salicylic acid (SA) on biological degradation of phenanthrene in the Cd polluted soil under sorg چکیده کامل

Co-contamination of soils with heavy metals or petroleum hydrocarbons is one of the important environmental problems. This study was done to evaluate the effect of ZnSO4 and salicylic acid (SA) on biological degradation of phenanthrene in the Cd polluted soil under sorghum cultivation inoculated with Pseudomonas putida (P.putida). Treatments were consisted of applying ZnSO4 (‌0 and 40 kg/ha), SA foliar application (0 and 1.5 mmol/lit), Cd polluted soil (0, 5 and 10 mg Cd/kg soil) and soil pollution with phenanthrene at the rates of 0, 3 and 6% (W/W) in three replicate in the presence of P. putida. Plant in this experiment was sorghum. At the end of this experiment, plant was harvested and the plant Cd concentration was measured using atomic absorption spectroscopy. On the other hand, the degradation of phenanthrene (%) in the soil and soil microbial respiration via evaluated CO2 were measured. Based on the results of this study, applying 40 kg/ha ZnSO4 significantly decreased the plant Cd concentration by 14.3 %. In addition, a significant increasing by 15.4 % in degradation of phenanthrene in soil was also observed when the soil received 40 kg/ha. The similar results were also observed for SA foliar application.Soil application of ZnSO4, the presence of P. putida and foliar application of salicylic acid can increase plant resistance to abiotic stresses and thereby have significant effect on biological degradation of phenanthrene. However, the role of plant type on degradation of phenanthrene cannot be ignored. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

165 - Plasmonic Nanosilver Synthesis Using Sonneratia apetala Fruit Extract and Their Catalytic Activity in Organic Dye Degradation
Muhammad Shamim Al Mamun Md. Israil Hossain Jannatul Naime Palash Dhar

10.22034/jchr.2020.1904366.1155

Comparing to the chemical and physical techniques, biosynthesis of nanoparticles is being facilitated due to its nontoxic and economically feasible availability. In this present study, plant-mediated silver nanoparticles (AgNPs) were synthesized using the fruit extract چکیده کامل

Comparing to the chemical and physical techniques, biosynthesis of nanoparticles is being facilitated due to its nontoxic and economically feasible availability. In this present study, plant-mediated silver nanoparticles (AgNPs) were synthesized using the fruit extract of Sonneratia apetala from the silver nitrate (AgNO3) solution. Among different physiological conditions, effect of reaction time was investigated during the AgNPs synthesis. Surface Plasmon Resonance (SPR) characterization was conducted for verifying the nanoparticles size and morphology. A distinct band centered around 400-480 nm in the UV-Visible spectroscopy represented the formation of AgNPs. FTIR spectroscopy revealed that –OH group may play important role for the reduction of Ag+ to AgNPs. XRD revels the face-centered cubic geometry of AgNPs. AFM image analysis helped to find out the shape of the synthesized AgNPs is sphereical. The efficiency of AgNPs as a promising catalyst through electron transfer in the degradation of methyl orange and methyl red was investigated. This catalytic activity of AgNPs can be used to synthesis different chemical intermediates and organic transformations. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

166 - Review of Recent Advances in Treatment of Celiac Disease Using Enzymatic Gluten Degradation
Mansooreh Hooshiyar Gholam Hossein Ebrahimi Pour Mohammad Rostami-Nejad Fahimeh Sadat Gholam-Mostafaei Kaveh Baghaei Alireza Emadi Vahid Khalaj

10.22034/jchr.2021.1907514.1167

Celiac disease (CD), a chronic inflammatory disorder, is triggered by the ingestion of gluten peptide. Wheat gluten contains gliadins and glutenins fractions, where gliadin peptides are the main cause of CD and nonceliac gluten sensitivity development. Keeping a strictg چکیده کامل

Celiac disease (CD), a chronic inflammatory disorder, is triggered by the ingestion of gluten peptide. Wheat gluten contains gliadins and glutenins fractions, where gliadin peptides are the main cause of CD and nonceliac gluten sensitivity development. Keeping a strictgluten-free diet is the only effective treatment for CD. In recent years, lactic acid bacterial and fungal prolyl endopeptidases (PEP) have been proposed as the sources of proteolytic enzymes for the complete elimination of gluten peptides, and have also proved as a potential common therapeutic agent for CD treatment. Considering these indications, a special focus was devoted to AN-PEP-secreted PEP. Herein, we review the proteolytic enzymes produced by microorganisms, especially by the fungal strain, Aspergillus niger (AN), and discuss its beneficial properties against toxic effects of α-gliadin digestion in affected patients. The present review reveals the importance of proteolytic proteases in industrial applications; from an economic perspective, AN-PEP protease is an appropriate choice for making high-quality gluten-free products. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

167 - Biochemical, Molecular and Ecological characterization of Petroleum Biodegradable Bacteria in Misan Province/Iraq
Hiba N. Dhaegheem Salih H. Jazza Zahid S. Aziz

10.22034/jchr.2021.686884

Oil-biodegradable bacterial strains were isolated, identified and characterized from oil contaminated soil samples from three oil refineries in Misan Province. Four bacterial isolates were characterized at biochemical levels by ordinary and standard bacteriological test چکیده کامل

Oil-biodegradable bacterial strains were isolated, identified and characterized from oil contaminated soil samples from three oil refineries in Misan Province. Four bacterial isolates were characterized at biochemical levels by ordinary and standard bacteriological tests. The isolates were further identified by the Vitek-2 system. Three bacterial isolates (Sphingomonas paucimobilis, Novosphingobium subterraneum and Bacillus subtilis) were identified by universal primers and one bacterial isolate (Pseudomonas putida) by Pseudomonas sp. primer. The four bacterial isolates were grown on mineral salt media (MSM) supplemented with 0.5% crude oil and incubated at three incubation periods (7, 14 and 21) days were showed positive biodegradation of crude oil. The results revealed that the higher percentageof the degradation rate of n-alkanes by Pseudomonas putida (84.21%) followed by Bacillus subtilis (83.39%), Sphingomonas paucimobilis (79.63%) and Novosphingobium subterraneum (78.18%), while the higher percentage of the degradation rate of PAHs occurred by Sphingomonas paucimobilis (93.39%) followed by Novosphingobium subterraneum (92%), Pseudomonas putida (88. 84%) and Bacillus subtilis (85.99%) at the end of the incubation periods (21 days). پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

168 - Modified Titania Impact on Photocatalytic Efficiency of Bmim [Cl]
Aina Farwizah Shahhiran Raihan Mahirah Ramli Hayyiratul Fatimah Mohd Zaid

10.22034/jchr.2021.682246

ABSTRACT: Titania has been one of the promising alternatives in treating environmental pollution issues and was considered in various applications due to its flexible behaviour. Many studies have been conducted to test its phase-changing properties and adaptive ability چکیده کامل

ABSTRACT: Titania has been one of the promising alternatives in treating environmental pollution issues and was considered in various applications due to its flexible behaviour. Many studies have been conducted to test its phase-changing properties and adaptive ability such as calcination process, and metal and nonmetal modification using mono-doped or co-doped elements. In the present study, the photocatalyst was developed from embedment with activated carbon (AC) followed by co-doping of Cu2+ and Fe3+ metal ions. The photocatalyst was characterized by XRD, BET and FESEM. The synthesized photocatalyst was tested in the photocatalytic degradation system for ionic liquid (IL) at the optimized parameters which includes solution pH = 6, [photocatalyst] = 1 g/L and [H2O2] = 0.75 ml/L. The co-doped product exhibited a smaller crystalline sizes as compared to bare TiO2. In addition, copper and iron dopants are well dispersed into the TiO2 lattice as no additional phases were detected. Maximum degradation of 77% of 0.11mM IL was recorded in the Cu:Fe-TiO2/AC system after 240 min of visible light irradiation. The system’s efficiency in terms of tested photocatalysts is in the order of P25 < TiO2 < TiO2/AC < Cu:Fe-TiO2/AC, respectively. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

169 - اثر محلول‌پاشی آسکوربات و جیبرلین بر محتوی رنگیزه‌ای و بیومارکر های تخریب در گیاه دارویی مریم گلی (Salvia officinalis L.) در شرایط تنش شوری
علیرضا پازکی راحله همتی

به منظور بررسی اثر محلول پاشی آسکوربات و جیبرلین بر محتوی رنگیزه ای و بیومارکر های تخریب در گیاه دارویی مریم گلی (Salvia officinalis L.) در شرایط تنش شوری ، تحقیقی در سال 1393 در گلخانه شهرداری منطقه 15 به مرحله اجرا در آمد . آزمایش بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تص چکیده کامل

به منظور بررسی اثر محلول پاشی آسکوربات و جیبرلین بر محتوی رنگیزه ای و بیومارکر های تخریب در گیاه دارویی مریم گلی (Salvia officinalis L.) در شرایط تنش شوری ، تحقیقی در سال 1393 در گلخانه شهرداری منطقه 15 به مرحله اجرا در آمد . آزمایش بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در چهار تکرار اجرا گردید . عامل های آزمایشی تنش شوری در 4 سطح صفر ، 25 ، 50 و 75 میلیمولار از منبع نمک طعام (Nacl) ، آسکوربات در دو سطح 0 و 4 میلی مولار و جیبرلین در دو سطح 0 و 2 میلی مولار در نظر گرفته شدند . مقایسه میانگین اثر ساده تنش شوری نشان داد که این عامل سبب کاهش معنی دار میزان کلروفیل ها و افزایش بیومارکر های تخریب گردید ، هرچند از نظر محتوی دی تیروزین ، مقادیر شوری 50 و 75 میلی مولار در یک گروه آماری قرار گرفتند . محلول پاشی 4 میلی مولار آسکوربات و 2 میلی مولار جیبرلین نیز سبب نزول تمامی بیومارکرها و افزایش رنگیزه های فتوسنتزی گردیدند . نتایج مقایسه میانگین اثرات متقابل معنی دار نشان داد که در وضعیت عدم اعمال تنش شوری ، کاربرد آسکوربات منجر به افزایش کاروتنوئید نگردید ولی در شوری های متوسط (50 میلی مولار) و شدید (75 میلی مولار) مصرف آن ها کاروتنوئید را بالا برد . پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

170 - Investigating the Effect of Changing Plasma Electrolytic Oxidation on the Scratch Degradation of Ti-6Al-4V
M.R. Tavighi A. Rabieifar O. Ashkani A. Asaadi Zahraei

In this research, plasma electrolytic oxidation (PEO) was prepared at duty voltage of 350 and 450 V and processing time of 5 and 10 minutes on Ti-6Al-4V alloy in Na2SiO3 + KOH electrolyte. Then, the adhesion strength and microstructural degradation of the coating surfac چکیده کامل

In this research, plasma electrolytic oxidation (PEO) was prepared at duty voltage of 350 and 450 V and processing time of 5 and 10 minutes on Ti-6Al-4V alloy in Na2SiO3 + KOH electrolyte. Then, the adhesion strength and microstructural degradation of the coating surface were investigated through a constant load scratch test, field-emission scanning electron microscope (FE-SEM), and X-ray diffraction (XRD), respectively. The results showed that while increasing the processing time and duty voltage, the density of porosity and the amount of rutile on the coating surface increased. Meanwhile, microstructure degradations like delamination, gross spallation, and buckling spallation decreased due to increased adhesion strength. This resulted from an increase in voltage and processing time. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

171 - تغییر کاربری اراضی مرتعی به زمین های زراعی آبی و دیم و اثر آن بر ویژگی های مهم خاک در منطقه میانه
ناصر نظری

مطالعات کیفیت خاک برای شناسایی اثرات مدیریت های متفاوت در عرصه های کشاورزی و منابع طبیعی از جمله تخریب مراتع و جنگل ها و یا تغییر کاربری آن ها به زمین های زراعی از اهمیت زیادی برخوردار است. این مطالعات در صورتی که منعکس کننده اثرات مدیریت بر کیفیت خاک در کوتاه مدت باشند چکیده کامل

مطالعات کیفیت خاک برای شناسایی اثرات مدیریت های متفاوت در عرصه های کشاورزی و منابع طبیعی از جمله تخریب مراتع و جنگل ها و یا تغییر کاربری آن ها به زمین های زراعی از اهمیت زیادی برخوردار است. این مطالعات در صورتی که منعکس کننده اثرات مدیریت بر کیفیت خاک در کوتاه مدت باشند، راه حل مفیدی برای شناخت مدیریت های پایدار در هر منطقه به منظور جلوگیری از تخریب خاک، ایجاد و تثبیت تولید پایدار و حفظ محیط زیست می باشند. تغییرات کاربری ارضی نقش مهمی در تغییر پدیده های جهانی دارد و تغییر جنگل ها و مراتع به اراضی کشاورزی امروزه به یکی از نگرانی های قابل توجه در سطح دنیا در زمینه تخریب محیط زیست و تغییر اقلیم جهانی تبدیل شده است. با توجه به گستردگی تغییرات کاربری اراضی در ایران، این پژوهش به منظور بررسی برخی خصوصیات خاک در کاربری های مختلف اراضی منطقه میانه انجام شد. خصوصیاتی مانند بافت خاک، درصد کربن آلی خاک، واکنش خاک و آهک در سه کاربری مرتع، زراعت آبی و کشت دیم بررسی شدند. نتایج نشان داد که بافت خاک سطحی از کلاس لوم رس سیلتی در کاربری مرتع به کلاس سبک تر لوم شنی و لوم سیلتی در کاربری زراعی تغییر پیدا کرده است. هم&lrm;چنین درصد کربن آلی در کاربری مرتع بیشترین مقدار (2/1%) بود و در کاربری های دیم (9/0%) و زراعی (5/0%) به&lrm;ترتیب کاهش نشان داده است. واکنش خاک در لایه سطحی خاک در کاربری دیم کمترین مقدار (6/7) و در کاربری زراعی بیشترین مقدار (9/7) بود. بیشترین درصد آهک در خاک زراعی (22%) و کمترین مقدار آن در کاربری مرتع (8%) مشاهده شد. به&lrm;طور کلی نتایج این تحقیق نشان داد که تغییر کاربری اراضی از مرتع به زراعت آبی و دیم باعث کاهش کیفیت خاک شده است. پرونده مقاله

فهرست مقالات Degradation

سکوی نشر دانش

پیوندهای سایت

مراکز مرتبط

پشتیبانی

صفحات رسمی