broiler

دسترسی آزاد مقاله

1 - جدا سازی و شناسایی مایکوپلاسما گالی سپتیکوم از مرغداری های گوشتی شهرستان قائم شهر
امید طیبی درازکلا سیدعلی پوربخش منصور بنانی پیمان حجتی زهرا صلاحی مه زاد ارمی

مایکوپلاسموز از شایع ترین بیماری ها در صنعت طیور می باشد. مایکوپلاسما گالیسپتیکوم از بیماری زا ترین انواع مایکوپلاسمای طیور است. هدف از این مطالعهجداسازی و شناسایی مایکو پلاسما گالی سپتیکوم از مرغداری های گوشتی شهرستانقائم شهر با استفاده از روش های میکروبیولوژی و واکنش چکیده کامل

مایکوپلاسموز از شایع ترین بیماری ها در صنعت طیور می باشد. مایکوپلاسما گالیسپتیکوم از بیماری زا ترین انواع مایکوپلاسمای طیور است. هدف از این مطالعهجداسازی و شناسایی مایکو پلاسما گالی سپتیکوم از مرغداری های گوشتی شهرستانقائم شهر با استفاده از روش های میکروبیولوژی و واکنش زنجیرهای پلیمراز (polymerase chain Reaction) (PCR) بود. در این مطالعه از 81 مرغداری گوشتی شهرستان قائم شهر، نمونه گیری انجام گرفت. از شکاف کامی- حلقی، نای، سیرنکسو کیسه های هوایی طیور مشکوک نمونه برداری انجام شد. پس از انتقال نمونه ها به آزمایشگاه باکتری شناسی، اقدام به کشت در محیط های PPLO براث و آگار شد. بر روی کلیه نمونههای اخذ شده واکنش PCR با استفاده از پرایمرهای اختصاصی جنس مایکوپلاسما و گونه مایکوپلاسما گالی سپتیکوم در ناحیه 165 rRNA انجام گردید. در این تحقیق از مجموع 81 مرغداری نمونه برداری شده، تعداد 20 مرغداری از نظر کشت، 40 مرغداری در آزمایش PCR از نظر جنس مایکوپلاسما و 10 مرغداری در آزمایش PCR از نظر گونه مایکوپلاسما گالی سپتیکوم مثبت بودند. از 20 گله ای که در کشت مثبت تشخیص داده شدند، تمامی آنها در PCR جنس مایکوپلاسما تایید ولی 9 گله در آزمون PCR برای گونه مایکوپلاسما گالی سپتیکوم تایید شدند. نتایج نشان می دهد که مرغداری های گوشتی شهرستان قائم شهر به مایکوپلاسما گالی سپتیکومآلوده می باشند و توصیه می شود جهت شناسایی عامل بیماری و تشخیص سریع آن از آزمایش PCR استفاده گردد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

2 - تأثیر پرلیت بر ریخت شناسی خمل های روده کوچک جوجه های گوشتی
جمشید قیاسی قلعه کندی رحیم بهشتی محمد موسی پور

پرلیت جز سنگ های آتشفشانی سیلیسی است که دارای PH خنثی بوده و در دستورالعمل شیمیایی غذا گنجانده شده است . به منظور تعیین اثر پرلیت بر ریخت شناسی خمل های روده کوچک جوجههای گوشتی سویه راس (308 Ross) انجام گردید . این آزمایش به صورت فاکتوریل 2*4در قالب طرح کاملا تصادفی با 1 چکیده کامل

پرلیت جز سنگ های آتشفشانی سیلیسی است که دارای PH خنثی بوده و در دستورالعمل شیمیایی غذا گنجانده شده است . به منظور تعیین اثر پرلیت بر ریخت شناسی خمل های روده کوچک جوجههای گوشتی سویه راس (308 Ross) انجام گردید . این آزمایش به صورت فاکتوریل 2*4در قالب طرح کاملا تصادفی با 120قطعه جوجه گوشتی نر در دو تیمار (شاهد و آزمایش) و هر تیمار در 3 تکرار 20قطعهای انجام شد . تیمار شاهد با جیره فاقد پر لیت و تیمار آزمایش با جیره غذایی حاوی 2 درصد پرلیت تغذیه شدند . در سنین 21,28,36 ,42 روزگی از هر تکرار2 قطعه جوجه انتخاب و در آزمایشگاه از قسمت های مختلف روده کوچک آن ها (1,10,30,50,70,90 درصد طول روده کوچک ) نمونهگیری شد و شکل خمل های روده کوچک بررسی گردید . دادهها با استفاده از نرم افزار SAS مورد تجزیه وتحلیل آماری در سطح احتمال 5 درصد صورت گرفت . نتایج حاکی از این بود که مصرفپرلیت موجب تغییرات معنی دار بر شکل خمل ها در هفتهها و قسمت های مختلف روده کوچک جوجه های آزمایشی نسبت به گروه شاهد گردید (Pتأثیر پرلیت بر روده مورد تحقیق واقع نشده است مطالعه زیر طراحی و انجام گرفت پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

3 - تأثیر مقادیر مختلف اسیدآمینه والین در جیره‌های کم‌پروتئین، بر ایمنی سلولی و همورال جوجه‌های گوشتی
خسرو پارسایی مهر محسن دانشیار پرویز فرهومند حسین جانمحمدی مجید علیایی

10.30495/jvcp.2021.1910890.1282

سطوح مختلف والین در جیره های غذایی کم پروتئین، بر سیستم ایمنی طیور موثر می باشد. مطالعه حاضر، به منظور ارزیابی تأثیر مقادیر مختلف اسیدآمینه مذکور در جیره های غذایی کم پروتئین بر پاسخ سیستم ایمنی جوجه های گوشتی انجام شد. بدین منظور از 200 قطعه جوجه گوشتی نر سویه راس 308 چکیده کامل

سطوح مختلف والین در جیره های غذایی کم پروتئین، بر سیستم ایمنی طیور موثر می باشد. مطالعه حاضر، به منظور ارزیابی تأثیر مقادیر مختلف اسیدآمینه مذکور در جیره های غذایی کم پروتئین بر پاسخ سیستم ایمنی جوجه های گوشتی انجام شد. بدین منظور از 200 قطعه جوجه گوشتی نر سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی، به صورت 5 تکرار و 10 پرنده در هر تکرار، استفاده گردید. تیمارهای آزمایشی بر اساس جداول برزیلی تنظیم شدند که شامل: جیره شاهد،مقدار توصیه شده والین، 10 درصد بیشتر از میزان توصیه شده والین و 20درصد بیشتر از مقدار توصیه شده والین که در جیره حاوی 2 درصد پروتئین، رقیق شده بودند. نتایج نشان داد که مقادیر مختلف والین تأثیر معنی داری بر وزن کبد، طحال و بورس فابریسیوس نداشت(05/0<p). همچنین افزودن اسیدآمینه والین تأثیر معنی داری بر لکوسیت ها نشان نداد (05/0<p). اما مصرف جیره حاوی 20 درصد والین به طور معنی داری باعث افزایش عیار پادتن در آزمایش HI (haemagglutination inhibition test) و ایمنی هومورال گردید (05/0>p). همچنین پاسخ اولیه پادتن کل تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت (05/0<p)، اما سطح 20 درصد والین، باعث افزایش پاسخ ثانویه کل و مقدار IgM علیه گلبولقرمزگوسفندی شد (05/0>p). ازطرف دیگر، افزودن اسید آمینه والین تأثیر معنی‌داری بر واکنش تزریق فیتوهماگلوتینین داشت و سطح 20 درصد آن نسبت به مقدار آن در تیمار شاهد و سطوح پایین تر استفاده شده، به طور معنی داری باعث افزایش ایمنی سلولی جوجه های گوشتی شد(05/0>p). در مطالعه حاضر افزودن سطوح بالای اسیدآمینه والین در جیره های کم پروتئین، باعث بهبود سیستم ایمنی سلولی و همورال جوجه های گوشتی گردید. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

4 - ارزیابی خاصیت ضدباکتریائی اسانس آویشن باغی(Thymus vulgaris L.) متعاقب مواجهه تجربی جوجه‌های گوشتی با سالمونلا تایفی‌موریوم (ATCC: 14028‌‌‌) و توانائی آن در ممانعت از عوارض بافتی در‌ روده کوچک و کبد
یونس انزابی یوسف دوستار شایان دولت ابادی

برای کاربردی کردن مصرف اسانس‌های گیاهی در طب مکمل، بررسی اثرات آن‌ها در ممانعت از رشد باکتری‌های بیماری‌زا در محیط آزمایشگاهی، مدل حیوانی و نیز توجه به عوارض جانبی احتمالی آن‌ها ضروری است. لذا هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی اثرات ضدباکتریایی اسانس گیاه آویشن باغی بر سا چکیده کامل

برای کاربردی کردن مصرف اسانس‌های گیاهی در طب مکمل، بررسی اثرات آن‌ها در ممانعت از رشد باکتری‌های بیماری‌زا در محیط آزمایشگاهی، مدل حیوانی و نیز توجه به عوارض جانبی احتمالی آن‌ها ضروری است. لذا هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی اثرات ضدباکتریایی اسانس گیاه آویشن باغی بر سالمونلاتایفی‌موریوم و ارزیابی توانائی آن در ممانعت از عوارض احتمالی ناشی از مواجهه تجربی با باکتری مذکور بود. به این منظور، تعداد 35 قطعه جوجه گوشتی 14 روزه نر به 5 گروه 7 تایی شامل شاهد سالم، کنترل گاواژ، بیمار تجربی، تیمار شده با اسانس آویشن باغی و تیمار شده با آنتی‌بیوتیک اکسی‌تتراسایکلین تقسیم شدند. جهت ایجاد عفونت تجربی، مقدار 5/0 میلی‌لیتر از سوسپانسیون میکروبی سالمونلا‌تایفی‌موریوم و روز بعد، جداگانه مقدار 1میلی‌لیتر از اسانس آویشن باغی و آنتی‌بیوتیک اکسی‌تتراسایکلین به همه جوجه‌های گروه‌های سوم تا پنجم و نیز مقدار 1 میلی‌لیتر آب مقطر استریل به جوجه‌های گروه دوم، دوبار در روز با فاصله زمانی 12 ساعت به مدت 7 روز، گاواژ شد. در انتهای هر مرحله، شمارش میکروبی نمونه‌های مدفوع و در پایان دوره هم پس از آسان‌کشی جوجه‌ها، آزمایش آسیب‌شناختی نمونه‌های روده کوچک و کبد همه پرندگان انجام شد. براساس یافته‌های تحقیق حاضر، به احتمال زیاد اسانس گیاه آویشن باغی در جلوگیری از رشد، ایجاد عفونت و آسیب بافتی ناشی از مواجهه تجربی با باکتری سالمونلا‌تایفی‌موریوم در جوجه‌های گوشتی نقش عمده‌ای دارد و استفاده از ترکیبات مکمل دارای اسانس مذکور در تغذیه جوجه‌های گوشتی، می‌تواند در پیشگیری و کنترل عفونت‌های سالمونلائی در گله‌های پرورشی طیور گوشتی، در کنار آنتی‌بیوتیک‌های رایج موثر باشد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

5 - تأثیر سطوح مختلف کنجاله هسته خرما بر عملکرد جوجه خروس های گوشتی
فرشید خیری جواد پوررضا مصطفی فغانی یاسر رحیمیان

به منظور مطالعه استفاده از سطوح مختلف کنجاله هسته خرما در تغذیه جوجه خروس های گوشتی، تعداد 180 قطعه جوجه یک روزه رأس 308، در یک طرح کاملاً تصادفی با 5 تیمار و 3 تکرار (12 قطعه در هر تکرار)، در جایگاه های مورد آزمایش قرار گرفتند. جیره ها به صورت آزاد در تمام دوره پرورش(4 چکیده کامل

به منظور مطالعه استفاده از سطوح مختلف کنجاله هسته خرما در تغذیه جوجه خروس های گوشتی، تعداد 180 قطعه جوجه یک روزه رأس 308، در یک طرح کاملاً تصادفی با 5 تیمار و 3 تکرار (12 قطعه در هر تکرار)، در جایگاه های مورد آزمایش قرار گرفتند. جیره ها به صورت آزاد در تمام دوره پرورش(49 روز) در اختیار جوجه ها قرار داده شد. جیره های آزمایشی عبارت بودند از جیره پایه و تیمارهایی که در آنها به ترتیب 5، 10، 15 و 20 درصد از ذرت پایه با کنجاله هسته خرما جایگزین شده بود. تیمار دوم حاوی 5 درصد، تیمار سوم جیره حاوی 10 درصد، تیمار چهارم حاوی 15 درصد و تیمار پنجم حاوی 20 درصد کنجاله هسته خرما جایگزین ذرت پایه بودند. در این آزمایش خوراک مصرفی، اضافه وزن روزانه، ضریب تبدیل غذایی و میزان مصرف انرژی قابل سوخت و ساز در پایان هر هفته محاسبه شدند. در پایان دوره از هر قفس دو قطعه خروس به صورت تصادفی انتخاب شده و وزن لاشه، چربی محوطه بطنی روده ها، سنگدان، طحال، لوزالمعده، کبد و کیسه صفرا اندازه گیری شد و نمونه های بافت روده نیز مورد مطالعات بافت شناسی قرار گرفت. رطوبت بستر در سن 49 روزگی اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که بهترین اضافه وزن روزانه در سطح 15 درصد جایگزینی کنجاله هسته خرما مشاهده شد. بیشترین مصرف خوراک در سطح 5 درصد جایگزینی و کمترین مصرف خوراک را گروه شاهد داشت. بهترین ضریب تبدیل غذایی در سطح 15 درصد در کل دوره به دست آمد. بیشترین انرژی دریافتی قابل سوخت و ساز مربوط به گروه شاهد بود. بیشترین وزن زنده و بیشترین درصد لاشه مربوط به گروه 15 درصد جایگزینی کنجاله هسته خرما بود.بیشترین میزان رطوبت بستر مربوط به تیمار 20% کنجاله هسته خرما بود. بررسی هیستوپاتولوژیک بافت روده نشان دادکنجاله هسته خرما تا سطح 10 درصد کمترین تأثیر را بر ضخامت بخش های مختلف بافت روده داشت. طبق نتایج به دست آمده بهترین سطح جایگزینی کنجاله خرما در جیره جوجه های گوشتی 15 درصد می باشد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

6 - Growth Traits, Breast Meat Yield and Quality of Broiler Genotypes under Hot Conditions
آی.آ. اُکر

The study evaluated the body weight during growth (BWG), body weight at slaughter (BWS), breast meat yield (BMYg), percent breast meat yield (BMY) and breast meat quality (colour and drip loss) of genetically featherless (scsc) broilers compared to their feathered sibs چکیده کامل

The study evaluated the body weight during growth (BWG), body weight at slaughter (BWS), breast meat yield (BMYg), percent breast meat yield (BMY) and breast meat quality (colour and drip loss) of genetically featherless (scsc) broilers compared to their feathered sibs under hot conditions. Two hundred featherless chicks and 200 feathered sibs were reared under hot conditions in two rooms (average temperature 29 to 33 ˚C) divided into pens by genotypes and diets (control diet and 10%, 15% and 20% protein and energy reduction) for 50 days. Fattening traits (BWG and BWS), breast meat quantity traits (BMYg and BMY %) and breast meat quality traits [(colour: lightness(L*), redness (a*), and drip losses at 24 hours (h) and 72 hours (h) postmortem (PM)] were measured or calculated on 56 featherless and 39 feathered sibs. Results confirmed statistically significant improvements (P<0.05) in favour of the scsc. On day 50, average values of body weight during growth (BWG), body weight at slaughter (BWS), breast meat yield (BMYg) and breast meat yield (BMY) in scsc vs. feathered sibs were: 2299 g vs. 1950 g, 2150 g vs. 1847 g, 390 g vs. 264 g, 18% vs. 14%, respectively. Breast meat colour at 24 h and 72 h PMwas better in scsc with lower L* values (52.8 vs. 54.4 and 53.2 vs. 55.6) and higher a* values (3.2 vs. 2.5 and 4.2 vs. 3.2). Drip losses were lower in featherless birds compared to their feathered sibs at 72 h and 96 h PM(1.27% vs. 1.83% and 1.9% vs. 2.6%). Mortality on day 45 due to a heat wave of 38 ˚C and low relative humidity (25%) led to the mortality of 2 out of 100 featherless birds (2%) and 30 out of 72 feathered sibs (42%). Thus, reduction in BWG, BWS, BMYg and BMY %, survival and breast meat quality of fast growing normally feathered birds under hot conditions can be counteracted by the introduction of the featherless (scsc) gene for cost effective commercial production in hot climate. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

7 - The Effects of Sodium Humate and Aflatoxin B1 on Body Weight of Broiler Chicks
م. اسکالیکا ب. کورنکووا

The objective of this study was to investigate the protective effect of dietary natural sorbent-sodium humate (HuNa) on the prevention of aflatoxin B1 (AFB1) toxicity in the broiler chicken. Seventy-two (72) broiler hybrid Hybro birds were randomly divided into 4 groups چکیده کامل

The objective of this study was to investigate the protective effect of dietary natural sorbent-sodium humate (HuNa) on the prevention of aflatoxin B1 (AFB1) toxicity in the broiler chicken. Seventy-two (72) broiler hybrid Hybro birds were randomly divided into 4 groups: control group (G1) and 3 experimental groups (G2-G4) with addition of HuNa (G2); only AFB1 (G3) and HuNa; and AFB1 (G4). HuNa was added to a complete feed mixture daily for broiler chicks (1 g HuNa/100 g feed mixture) and AFB1 at the concentration of 25 mg.kg-1 of b.w. Parameters evaluated were body weight and serum levels of alkaline phosphatase (ALP). AFB1 and HuNa were applied for broilers from 28 days of age. Statistically significant decrease activity of ALP (P≤0.05) was recorded in group G3 of broilers from day 42 and 56 of age onwards in comparison to group G1. However, statistically increased activity of ALP (P≤0.05) was observed in group G4 in comparison to control group G1. The body weight of broilers was lower by about 180 g after exposure to AFB1 (G3) compared to control (G1). Also, the addition of HuNa increased the body weight of broilers by about 26.67 g at the end of the experiment in comparison to control group. Statistically significant increase (P≤0.001) in body weight was recorded for group G3 and G4 on 56th day of age, compared to 28 days. The results of our experiment showed that HuNa has a positive effect on the growth of broilers. And it could have been a suitable natural supplement for growing broilers against the adverse effects of aflatoxins. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

8 - Effects of Photoperiods during the Laying Period on Broiler Breeder Performance
ت. مکرمی ن. هدایت ایوریق ب. نویدشاد

The effects of increasing the laying period day-length from 13 to 16 hours were examined in Ross (308) broiler breeders. The birds reared on 8-h photoperiods and then were photo-stimulated at 21 weeks by increasing the photoperiods from 8 h of light, 16 h of darkness (8 چکیده کامل

The effects of increasing the laying period day-length from 13 to 16 hours were examined in Ross (308) broiler breeders. The birds reared on 8-h photoperiods and then were photo-stimulated at 21 weeks by increasing the photoperiods from 8 h of light, 16 h of darkness (8L:16D) to 11L:13D. Then the birds were given an additional 60 min of light per week cumulatively, such that in different experimental groups the 12L:12D, 13L:11D, 14L:10D, 15L:9D and 16L:8D photoperiods were achieved in 22, 23, 24, 25 and 26 weeks of age, respectively. The photoperiods remained unchanged until the experiment was finished at 50 weeks of age. The 16L:8D group had a poorer feed conversion and less egg production and egg mass than the other 3 groups (P<0.05). The total settable egg percentage was significantly lower for 15L:9D and 16L:8D than for 13L:11D and 14L:10D birds (P<0.05). The 13L:11D and 14L:10D h hens had more double-yolked and broken or abnormal eggs, followed by the 15L:9D h birds, and the 16L h birds (P<0.05). The mean egg weight of 14L:10D birds was significantly more than for 16-L h birds (P<0.05), with 13L:11D and 14L:10D birds were intermediated (P<0.05). The percentage of hatchability was higher in 13L:11D h hens followed by the 15L:9D and the 16L:8D birds (P<0.05), with 14L:10D h hens intermediated between 13L:11D and 15L:9D groups. The findings of this study suggest that 13L:11D was the optimal photoperiods for Ross 308 broiler breeders in the laying period up to 50 weeks of age. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

9 - Effects of Two Kinds of Bentonite on Performance, Blood Biochemical Parameters, CarcassCharacteristics and Tibia Ash of Broiler Chickens
F. Khanedar R. Vakili S. Zakizadeh

This experiment was conducted to study the effects of two kinds of sodium and calcium bentonite (NaB and CaB) on performance, blood biochemical parameters, carcass characteristics and tibia ash of broiler chickens. Two hundred and sixty day old broilers of male Ross 308 چکیده کامل

This experiment was conducted to study the effects of two kinds of sodium and calcium bentonite (NaB and CaB) on performance, blood biochemical parameters, carcass characteristics and tibia ash of broiler chickens. Two hundred and sixty day old broilers of male Ross 308 strain were allocated to 5 treatments with four replicatates and 13 broilers in each. The experiment was carried out in a completely randomized design, where the treatments were: control (corn soybean meal based diet); 1% NaB; 1.5% NaB; 1% CaB; and 1.5% CaB. The results showed no significant difference between the experimental groups in starter and grower periods, but feed intake decreased, and feed conversion ratio was improved by adding 1% bentonite to the diet in finisher and total periods (P<0.05). Addition of bentonite to diet had not significant effect on the blood biochemical parameters, carcass characteristicsand tibia ash. The results indicated that the use of each two kinds of bentonite in diets (1%) improved the broiler performance; however addition of 1.5% bentonite had no significant effect. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

10 - Efficacy of Ascorbic Acid and Butylated Hydroxylanisole in Amelioration of Aflatoxicosis in Broiler Chickens
R. Singh A.B. Mandal

The effect of ascorbic acid (AA) and butylated hydroxyanisole (BHA) supplementation on aflatoxicosis in broiler chickens (1 to 42 days of age) was investigated (250, 500, 1000 and 2000 ppm for AA and BHA) in diet containing 1 ppm total aflatoxin (AF: 76.45% AFB1, 10.52% چکیده کامل

The effect of ascorbic acid (AA) and butylated hydroxyanisole (BHA) supplementation on aflatoxicosis in broiler chickens (1 to 42 days of age) was investigated (250, 500, 1000 and 2000 ppm for AA and BHA) in diet containing 1 ppm total aflatoxin (AF: 76.45% AFB1, 10.52% AFB2, 9.89% AFG1 and 3.14% AFG2). A total of 300 day-old broiler chicks were divided into ten treatment groups (T1=control; T2= T1+1 ppm AF; T3= T1+250 ppm AA; T4= T1+500 ppm AA; T5= T2+250 ppm AA; T6= T2+5000 ppm BHA; T7= T1+1000 ppm BHA; T8= T1+2000 ppm BHA; T9= T2+1000 ppm BHA; T10= T2+2000 ppm BHA). The results showed that inclusion of 1 ppm of total aflatoxin in the diet resulted in a significant decrease in body weight gain (BWG). Supplementation of AA or BHA to the AF contaminated diets increased BWG of broilers (P<0.05). Additing AA at both levels to the aflatoxin contaminated diet did not ameliorate the adverse effects of aflatoxicosis on FC. Incorporation of AA and BHA each at both levels, in aflatoxin contaminated diet could not ameliorate the ill effects of aflatoxicosis on feed efficiency in broiler chickens. The serum protein content of group T5 did not differ significantly (P<0.05) from that of T2, however, serum protein content in T6 was significantly (P<0.05) higher than that of T2. Indicating that inclusion of 250 ppm AA in the aflatoxin contaminated diet did not improve serum cholesterol content significantly. Inclusion of 500 ppm AA in the aflatoxin contaminated diet improved (P<0.05) the serum cholesterol content, however, the value was lower (P<0.05) than that of control. Serum uric acid content in T6 was higher (P<0.05) than that of T2, however. The aspartate animotransferase (ASAT) values in groups T5, T6 and T9 did not differ significantly (P<0.05) from that of T2. The alanine aminotransferase (ALAT) values in groups T5, T6, T9 and T10 did not differ significantly (P>0.05) from to that of control, indicating that both AA and BHA each at both levels significantly (P<0.05) ameliorated the adverse effects of aflatoxicosis on ALAT activities. It is thus concluded that dietary supplementation of AA at 250 and 500 ppm; and BHA at 1000 and 2000 ppm levels provided partial protection from adverse effects of aflatoxicosis caused by 1 ppm total AF in terms of BWG and blood biochemical parameters. However, inclusion of AA and BHA, each at both levels, in aflatoxin contaminated diet could not ameliorate the adverse effects of aflatoxicosis on feed efficiency. The present study further showed that BHA was more efficacious than AA in ameliorating the adverse effects of aflatoxicosis on BWG in broiler chickens. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

11 - Effects of Probiotics and Prebiotics on Growth Performance of Commercial Broiler
M. Akter M. Asaduzzaman M.S. Islam M.M.U. Patoary

This experiment was conducted to investigate the effects of probiotics and prebiotics on growth performance, carcass yield, immune parameters, and microbial content in the commercial broiler. A total of 225 one-day-old chicks of the “Lohman Meat (Indian River)&rdq چکیده کامل

This experiment was conducted to investigate the effects of probiotics and prebiotics on growth performance, carcass yield, immune parameters, and microbial content in the commercial broiler. A total of 225 one-day-old chicks of the “Lohman Meat (Indian River)” strain having 42.66 ± 0.66 g average body weight were divided into 5 experimental groups with 3 replications of 15 chicks each. The treatments were T0= control (the basal diet), T1= antibiotic, T2= probiotic, T3= prebiotic and T4= probiotic + prebiotic. Weekly body weight, feed consumption, and feed conversion ratio (FCR) were recorded during the experimental period. Microbial counts were studied at the end of the experiment. The average live weight and body weight gain were significantly higher in T4 treatment compared to the other groups. Improved FCR was noticed in birds fed a combined addition of probiotics and prebiotics with the basal diet. Feeding broilers with probiotics and prebiotics have significant (P<0.05) effects on the dressing percentage, breast, thigh, back, liver, neck, heart, and gizzard while it appeared insignificant on the intestine, spleen, and bursa (P>0.05). Significant (P<0.05) difference was observed for immune parameters i.e. White blood cell (WBC), lymphocyte, and granulocyte among the treatment groups. Treatment groups found lower Escherichia coli and Salmonella numbers than the control group. Total profit per bird in group T4 was significantly higher (P<0.05) than in groups T0, T1, T2, and T3. From this study, it can be concluded that the combined use of commercial probiotics and prebiotics resulted in improved growth performance, carcass yields, and immunity in broiler chickens. Therefore, combined usage of the probiotic and prebiotic as antibiotic alternatives in broiler production can be recommended. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

12 - اثر محافظتی نانوکورکومین بر آسیب بافتی کلیوی در مسمومیت ناشی از سالینومایسین جوجه های گوشتی
سید محمد حسینی رضا صیرفی صابر یوسفی رباطی ابوالفضل اکبری علیرضا صالحی

10.30495/jbcvm.2024.1993994.1047

سالینومایسین یک آنتی بیوتیک یونوفوره بوده که به طور گسترده در صنعت طیور برای کنترل و پیشگیری از کوکسیدیوز استفاده می شود. سمیت یونوفور احتمالاً به دلیل آسیب اکسیداتیو ناشی از تولید رادیکال های آزاد است. کورکومین جزء اصلی زردچوبه بوده که دارای طیف وسیعی از فعالیت آنتی اک چکیده کامل

سالینومایسین یک آنتی بیوتیک یونوفوره بوده که به طور گسترده در صنعت طیور برای کنترل و پیشگیری از کوکسیدیوز استفاده می شود. سمیت یونوفور احتمالاً به دلیل آسیب اکسیداتیو ناشی از تولید رادیکال های آزاد است. کورکومین جزء اصلی زردچوبه بوده که دارای طیف وسیعی از فعالیت آنتی اکسیدانی، ضد التهابی و ضد سرطانی است. هدف از این مطالعه بررسی اثر نانو کورکومین به عنوان یک آنتی اکسیدان طبیعی بر جوجه های گوشتی مسموم شده با دوز سمی سالینومایسین بود. در این مطالعه 60 قطعه جوجه گوشتی به طور تصادفی به 5 گروه تقسیم شدند. گروه اول به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. گروه دوم سالینومایسین را با دوز 300 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن، روزانه به مدت 14 روز دریافت کردند. گروه های 3، 4 و 5 علاوه بر سالینومایسین، به ترتیب روزانه 50، 100 و 200 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن نانوکورکومین را به مدت 14 روز دریافت کردند. سپس، نمونه های خون و بافت برای ارزیابی بیوشیمیایی و هیستوپاتولوژی جمع آوری شد. مشاهده شد که نانوکورکومین بروز و شدت ضایعات هیستوپاتولوژیک کلیه را کاهش داده و به نظر می رسد که درمان با نانوکورکومین باعث بهبود وضعیت و کاهش تعداد سلول های التهابی می شود. همچنین پارامترهای هیستومورفومتری را به طور معنی داری بهبود بخشید (05/0>p). به نظر می رسد شرایط نامطلوب ناشی از مسمومیت با سالینومایسین با تجویز خوراکی نانوکورکومین قابل بهبود باشد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

13 - اثر افزودن اسیدآمینه ی تائورین بر عملکرد، خصوصیات لاشه، فاکتورهای خونی و آنزیم‌های کبدی در جوجه گوشتی
طاهره صندوقدار مهرداد ایرانی شهاب الدین قره ویسی

این تحقیق به منظور مطالعه تاثیر افزودن اسیدآمینه تائورین بر عملکرد، خصوصیات لاشه، فاکتورهای خونی و آنزیم‌های کبدی در جوجه گوشتی انجام شد. آزمایش در 45 روز در قالب طرح کاملا تصادفی با تعداد 300 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس، شامل 4 تیمار، 5 تکرار و 15 قطعه پرنده در هر چکیده کامل

این تحقیق به منظور مطالعه تاثیر افزودن اسیدآمینه تائورین بر عملکرد، خصوصیات لاشه، فاکتورهای خونی و آنزیم‌های کبدی در جوجه گوشتی انجام شد. آزمایش در 45 روز در قالب طرح کاملا تصادفی با تعداد 300 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس، شامل 4 تیمار، 5 تکرار و 15 قطعه پرنده در هر تکرار با جیره¬های هم¬انرژی و هم¬پروتئین با شرایط پرورشی یکسان صورت گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل: تیمار اول (جیره پایه) و به ترتیب تیمار دوم، سوم و چهارم: جیره پایه همراه با 1 گرم در کیلوگرم اسیدآمینه تائورین،3 گرم در کیلوگرم اسیدآمینه تائورین و 6 گرم در کیلوگرم اسیدآمینه تائورین بود. نتایج نشان داد در طول دوره پرورش افزایش وزن بدن، مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذایی، در بین تیمارهای آزمایشی با تیمار شاهد معنی¬دار بود (05/0p ). اما از لحاظ عددی عملکرد بهتری با اضافه شدن مکمل تائورین به جیره در این آنزیم‌ها مشاهده شد. به طور کلی نتایج این آزمایش نشان داد اضافه کردن 6 گرم در کیلوگرم اسیدآمینه تائورین بدون تاثیر منفی بر عملکرد و خصوصیات لاشه، منجر به بهبود در تیتر فراسنجه¬های خونی و آنزیم‌های کبدی می¬شود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

14 - ارزیابی اثر افزودن اسانس اکالیپتوس و مورد به جیره بر عملکرد، خصوصیات لاشه و سیستم ایمنی جوجه های گوشتی
زینب زهرابی مقدم علی آقائی محمدرضا قربانی صالح طباطبایی وکیلی

10.22034/ascij.2023.1996824.1541

ااین پژوهش به منظور ارزیابی عملکرد، صفات لاشه و سیستم ایمنی جوجه های گو شتی تغذیه شده با اسانس اکالیپتوس و مورد انجام پذیرفت. براي اجراي آزمایش تعداد 250 قطعه جوجه گوشتی یک روزه (مخلوط دو جنس) سویه راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی با 5 تیمار و 5 تکرار و 10 جوجه در هر تک چکیده کامل

ااین پژوهش به منظور ارزیابی عملکرد، صفات لاشه و سیستم ایمنی جوجه های گو شتی تغذیه شده با اسانس اکالیپتوس و مورد انجام پذیرفت. براي اجراي آزمایش تعداد 250 قطعه جوجه گوشتی یک روزه (مخلوط دو جنس) سویه راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی با 5 تیمار و 5 تکرار و 10 جوجه در هر تکرار به مدت 42 روز استفاده شد. تیمارها شامل 1- جیره پایه (شاهد) 2- جیره پایه همراه با 250 میلی گرم بر کیلوگرم اسانس اکالیپتوس 3- جیره پایه همراه با 250 میلی گرم بر کیلوگرم اسانس مورد 4- جیره پایه همراه با 125 میلی گرم بر کیلوگرم اسانس اکالیپتوس و 125 میلی گرم بر کیلوگرم اسانس مورد 5- جیره پایه همراه با 250 میلی گرم بر کیلوگرم اسانس اکالیپتوس و 250 میلی گرم بر کیلوگرم اسانس مورد بودند. نتایج نشان داد تیمارها تاثیر معنی‌داری بر مصرف خوراک نداشتند. اما سبب کاهش وزن بدن و افزایش ضریب تبدیل خوراک در مقایسه با تیمار شاهد شدند. تیمارها سبب کاهش وزن نسبی سینه و افزایش چربی بطنی در مقایسه با تیمار شاهد شدند (05/0p < ). عیار آنتی بادی علیه گلبول¬های قرمز گوسفند در سن 28 روزگی تحت تاثیر تیمارها قرار گرفت (05/0p < )، و بیشترین مقدار آن در تیمار دریافت کننده 250 میلی گرم بر کیلوگرم اسانس مورد مشاهده شد، ولی وزن نسبی طحال و بورس و عیار آنتی بادی علیه گلبول های قرمز در سن 28 روزگی تحت تاثیر تیمارها قرار نگرفت (05/0 <p ). این یافته ها نشان داد افزودن اسانس اکالیپتوس و مورد باعث کاهش عملکرد، کاهش وزن نسبی سینه، افزایش چربی حفره بطنی و افزایش عیار آنتی¬بادی علیه گلبول های قرمز گوسفند شد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

15 - بررسی عملکرد، میکروبیولوژی روده و پارامترهای خونی، متعاقب افزودن پروبیوتیک و آنتی بیوتیک به جیره غذایی جوجه گوشتی نژاد آرین
فرشاد نجارآسیابانی مجتبی بازایی محمد پورانیان سید علی رئیس السادات سجاد بلیوند

مصرف بی رویه آنتی بیوتیک سبب افزایش مقاومت آنتی بیوتیکی و انتقال ژنهای مقاوم آنتی بیوتیکی از حیوان به انسان می گردد، به همین جهت بایستی جایگزین های مناسبی را برای آنتی بیوتیک ها یافت تا این عوامل به حداقل برسد که آزمایش حاضر همین هدف را دنبال کرده است .از 420 قطعه جو چکیده کامل

مصرف بی رویه آنتی بیوتیک سبب افزایش مقاومت آنتی بیوتیکی و انتقال ژنهای مقاوم آنتی بیوتیکی از حیوان به انسان می گردد، به همین جهت بایستی جایگزین های مناسبی را برای آنتی بیوتیک ها یافت تا این عوامل به حداقل برسد که آزمایش حاضر همین هدف را دنبال کرده است .از 420 قطعه جوجه گوشتی نژادآرین یک روزه به مدت 42 روز در قالب طرح کاملا تصادفی با 7 تیمار، 3 تکرار و 20 قطعه جوجه در هر تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره ی شاهد و سه سطح پروتکسین و ویرجینامایسین 10 درصد(25/0،5/0و75/0) بودند که در پایان آنالیز داده ها با روش GLM و مقایسه میانگین ها با آزمون چند دامنه ای دانکن انجام شد. در کل دوره پرورش ، مقدار خوراک مصرفی تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی حاوی پروتکسین و ویرجینامایسین، نسبت به شاهد کاهش یافت (5/0>p). اثر پروتکسین بر وزن زنده، لاشه آماده طبخ و میانگین افزایش وزن روزانه معنی دار بود، به طوری که در تیمارهای حاوی پروتکسین وزن زنده و لاشه آماده طبخ بالاتر از شاهد بود(5/0>p). تیمار حاوی 5/0 درصد پروتکسین بالاترین وزن زنده و وزن لاشه آماده طبخ را داشت(5/0>p). غلظت فرآسنجه های خونی گلوکز، کلسترول، تری گلیسرید، لیپوپروتئین های با دانسیته بالا، پایین و بسیار پایین و نیتروژن اوره ای خون تحت تاثیر قرارگرفتند بالاتر از شاهد بود (5/0>p). بنابراین نتایج مطالعه حاضر نشان داد که اثر پروبیوتیک نه تنها با آنتی بیوتیک برابراست ، بلکه در مواردی اثرات بهتر و مفیدتری نیز داشت، پس میتوان استفاده از پروبیوتیک را به جای آنتی بیوتیک ویرجینامایسین در جیره پیشنهاد کرد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

16 - تاثیر گلوتن ذرت و گندم بر عملکرد و خصوصیات لاشه جوجه های گوشتی
علی ساکی ابوالفضل زارعی نیما ایلا

این تحقیق به منظور بررسی تاثیر گلوتن ذرت و گندم به صورت جداگانه و توام بر عملکرد و خصوصیات لاشه جوجه های گوشتی صورت گرفت. آزمایش با استفاده از 400 قطعه جوجه گوشتی سویه راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تیمار در 5 تکرار 20 قطعه ای بصورت مخلوط از هر دو جنس در یک دوره چکیده کامل

این تحقیق به منظور بررسی تاثیر گلوتن ذرت و گندم به صورت جداگانه و توام بر عملکرد و خصوصیات لاشه جوجه های گوشتی صورت گرفت. آزمایش با استفاده از 400 قطعه جوجه گوشتی سویه راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تیمار در 5 تکرار 20 قطعه ای بصورت مخلوط از هر دو جنس در یک دوره 42 روزه انجام شد. تیمارها شامل:1- شاهد، 2- گلوتن ذرت (5 %)، 3- گلوتن گندم (4 %)، 4- مخلوط گلوتن ذرت (5/2 %) + گلوتن گندم (2 %) بودند. صفات مورد بررسی شامل: خوراک مصرفی، افزایش وزن، ضریب تبدیل غذایی و شاخص تولید بودند. همچنین در پایان دوره از هر واحد آزمایشی یک قطعه جوجه ، کشتار و صفات مربوط به لاشه در آن اندازه گیری شدند. نتایج حاصل از آزمون مقایسه دانکن نشان داد که تیمار گلوتن گندم بصورت معنی داری عملکرد بهتری از لحاظ خوراک مصرفی، ضریب تبدیل غذایی و شاخص تولید نسبت به تیمارهای دیگر داشت. ولی در مورد صفت افزایش وزن اختلاف معنی داری بین تیمارهای آزمایشی وجود نداشت. همچنین تیمار گلوتن گندم دارای صفات لاشه بهتری از نظر درصدهای لاشه، سینه، ران، و اجزای دستگاه گوارش نسبت به سایر تیمارها بود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

17 - ردیابی سروتیپ B/793ویروس برونشیت عفونی از گلههای گوشتی دارای علائم تنفسی در غرب مازندران
علیاوسط حسینیعلی آباد رضا ممیز محسن محمودزاده اصغر یوسفی امین

به منظور شناسائی سروتیپ B/793ویروس برونشیت عفونی در عفونتهای تنفسی گلههای گوشتی واقع در غرب مازندران در پاییز و زمستان 1389از11گله جوجه گوشتی که دارای علائم تنفسی بودند نمونه گیری از نای، ریه ها، کلیهها و لوزههای سکومی به عمل آمد. پس از تزریق نمونهها به تخم مرغجنین دار، چکیده کامل

به منظور شناسائی سروتیپ B/793ویروس برونشیت عفونی در عفونتهای تنفسی گلههای گوشتی واقع در غرب مازندران در پاییز و زمستان 1389از11گله جوجه گوشتی که دارای علائم تنفسی بودند نمونه گیری از نای، ریه ها، کلیهها و لوزههای سکومی به عمل آمد. پس از تزریق نمونهها به تخم مرغجنین دار، ابتدا از نظر خاصیت هماگلوتیناسیون ( )HAبرای ویروسهای NDو AIارزیابی شدند و نمونههای مثبت با آنتی سرم اختصاصی نیوکاسل وآنفلوانزا مجاور شده و از نظر وجود ویروس نیوکاسل یا آنفلوانزا به روش HIمورد بررسی قرار گرفتند. برای شناسائی ویروس برونشیت عفونی یک میلی لیترمایع آلانتوئیک از تخم مرغهای تلقیح شده برداشت شد و RNAویروس با استفاده از کیت تخلیص RNAاز مایع آلاتنوئیک استخراج شد و با پرایمرهایعمومی ویروس برونشیت عفونی به روش RT- PCRمورد شناسائی قرار گرفت و قطعهای از ژن S1با 464bpتکثیر شد. در ادامه محصول RT-PCRجهت شناسائی سروتیپهای ویروس برونشیت عفونی به روش Nested PCRبا پرایمراختصاصی سروتیپ های massو B/793مورد استفاده قرار گرفت.از مجموع نمونههای مثبت اخذ شده از مزارع طیور گوشتی، در واکنش RT-PCRبا پرایمر عمومی برونشیت عفونی 7مورد مثبت شدند و در واکنش5 ،Nested PCRمورد از نظر سروتیپ B/793مثبت شدند. با توجه به اینکه در گلههای مبتلا واکسن B/793مصرف نشده است، نمونهها از نطر آلودگیبا ویروس B/793به طور قطعی مثبت قلمداد شدند. از نمونههای مثبت در آزمایش HIیک مورد آلودگی به ویروس نیوکاسل و یک مورد نیز آلودگیبه ویروس آنفلوانزا مشاهده شد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

18 - استفاده از پروتئین کنجاله بادام زمینی در جیره و مکمل سازی آنزیم تجاری بر عملکرد جوجه های گوشتی و تاثیر آن بر شاخص های تولید
نفیسه رحمانیان شریف آباد

این آزمایش با تعداد 384 قطعه جوجه گوشتی از سویه تجاري راس 308 با 8 تیمار و در قالب طرح فاکتوریل با سطوح 0، 20، 40 و 60 جایگزینی مخلوط پروتئینی کنجاله بادام زمینی و 2 سطح آنزیم چندگانه صفر و 250 گرم در تن انجام گرفت. نتایج نشان دادند اثر سطوح مختلف مخلوط پروتئینی بر وزن چکیده کامل

این آزمایش با تعداد 384 قطعه جوجه گوشتی از سویه تجاري راس 308 با 8 تیمار و در قالب طرح فاکتوریل با سطوح 0، 20، 40 و 60 جایگزینی مخلوط پروتئینی کنجاله بادام زمینی و 2 سطح آنزیم چندگانه صفر و 250 گرم در تن انجام گرفت. نتایج نشان دادند اثر سطوح مختلف مخلوط پروتئینی بر وزن بدن در سنین مختلف معنی دار بود (05/0p < ) به طوري که با افزایش سطوح مخلوط پروتئینی در جیره، وزن بدن کاهش یافته و اما بین شاهد و گروه داراي خوراک 20 درصد جایگزینی مخلوط پروتئینی با کنجاله سویا اختلاف معنی‌دار مشاهده نشد. اثر سطوح مخلوط پروتئینی بر ضریب تبدیل خوراک معنی¬دار بود. افزایش سطوح مخلوط پروتئینی ضریب تبدیل افزایش یافت، بیشترین ضریب تبدیل مربوط به تیمار با جایگزینی 60 درصد از مخلوط پروتئینی با کنجاله سویا و کمترین ضریب تبدیل مربوط به تیمار شاهد بوده است. اثر سطوح مختلف جایگزینی مخلوط پروتئینی کنجاله بادام زمینی و پودر ضایعات کشتارگاهی طیور بر شاخص تولید در 42-1 روزگی معنی دار بود (05/0p < ). به طوري که با افزایش سطوح مخلوط پروتئینی شاخص تولید کاهش یافت. به طور کلی نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که سطح 20 درصد جایگزینی مخلوط پروتئینی کنجاله بادام زمینی و پودر ضایعات کشتارگاهی طیور در جیره تاثیر منفی چشمگیري بر عملکرد جوجه‌هاي گوشتی نداشته و احتمالا می‌تواند جایگزین منبع پروتئین گران قیمت کنجاله سویا باشد. همچنین استفاده از مکمل آنزیمی در جیره تاثیر معنی¬داري بر عملکرد جوجه‌هاي گوشتی نداشت. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

19 - اثر استفاده از کیلات‌های آلی روی، منگنز و کروم بر عملکرد و میکروفلور سکوم جوجه‏های گوشتی
ابوالقاسم رضاپور شهاب الدین قره ویسی کاوه جعفری خورشیدی روح الله عبدالله پور

به منظور بررسی اثر استفاده از کیلات‌های آلی روی، منگنز و کروم بر عملکرد و جمعیت میکروبی سکوم جوجه‏های گوشتی پژوهش حاضر انجام شد. این مطالعه در قالب طرح کاملاً تصادفی با 420 قطعه جوجه یک‌روزه گوشتی سویه راس 308 در 7 تیمار، 5 تکرار و 15 پرنده در هر پن و به مدت 42 روز انج چکیده کامل

به منظور بررسی اثر استفاده از کیلات‌های آلی روی، منگنز و کروم بر عملکرد و جمعیت میکروبی سکوم جوجه‏های گوشتی پژوهش حاضر انجام شد. این مطالعه در قالب طرح کاملاً تصادفی با 420 قطعه جوجه یک‌روزه گوشتی سویه راس 308 در 7 تیمار، 5 تکرار و 15 پرنده در هر پن و به مدت 42 روز انجام شد. تیمارها عبارت از 1) کیلات روی، منگنز و کروم، 2) کیلات روی و منگنز، 3) کیلات روی و کروم، 4) کیلات منگنز و کروم، 5) کیلات منگنز، 6) کیلات روی و 7) کیلات کروم بودند. صفات عملکردی شامل مصرف خوراک، افزایش وزن بدن و ضریب تبدیل خوراک اندازه‌گیری شدند. در پایان آزمایش میکروفلور سکوم جوجه‌های گوشتی داده برداری شد. داده¬های جمع¬آوری شده با رویه LSmeans در نرم افزار آماری SAS آنالیز شدند. اثر کیلات‌های آلی بر وزن بدن در دوره آغازین و ضریب تبدیل خورک در دوره رشد معنی دار شد (05/0 > p). بیش‌ترین مقدار افزایش وزن (6/176 گرم) در تیمار حاوی کیلات کروم و کم‌ترین مقدار افزایش وزن (8/152 گرم) در تیمار حاوی کیلات روی مشاهده شد. بیش‌ترین مقدار ضریب تبدیل خورک (1/1) در تیمار حاوی کیلات روی، منگنز و کروم و کم‌ترین مقدار (0/1) در تیمار حاوی کیلات کروم مشاهده شد. اثر کیلات‌های آلی بر جمعیت E.coli سکوم جوجه های گوشتی معنی دار شد (05/0 > p). بیش‌ترین (LogCFU/g 65/5) و کمترین (LogCFU/g 15/5) جمعیت باکتری E.coli به ترتیب در تیمارهای حاوی کیلات روی، منگنز و کروم و کیلات روی مشاهده شد. با توجه به بهبود صفات عملکرد و میکروفلور سکوم جوجه‌های گوشتی تحقیق حاضر، استفاده از کیلات‌های آلی قابل توصیه است. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

20 - Growth Performance and Energy Utilization of broilers fed High and Low Metabolizable Energy Diets Supplemented with Multi-Enzyme
S.A. Moftakharzadeh H. Janmohammadi Samira Kian S. Sadeghi S. Yousefi

This experiment was determined to investigate the effects of exogenous-enzyme addition to the high and low levels of metabolizable energy (ME), on performance, energy utilization and body composition of broiler chickens fed corn-soybean meal diets from 0 to 21 days of a چکیده کامل

This experiment was determined to investigate the effects of exogenous-enzyme addition to the high and low levels of metabolizable energy (ME), on performance, energy utilization and body composition of broiler chickens fed corn-soybean meal diets from 0 to 21 days of age. 240 one-d-old male Ross 308 broil-ers were used in a completely randomized 2 × 2 factorial design, with six replicate cages per treatment. Two metabolizable energy level: 3150 or 2750 kcal/kg and two enzyme (with xylanase beta-glucanase, and phy-tase activity) level: 0 and 200 mg/kg dry matter (DM) were used. There was a main effect of energy (P<0.05) on feed intake of broilers and feeding 2750 kcal/kg ME diet increased feed intake (FI) of broilers in the whole period. The addition of enzyme to 2750 kcal/kg ME diet significantly (P<0.05) improved the average daily gain (ADG) and feed conversion ratio (FCR) of broiler chickens on 0-21 days of age (P<0.05). While net energy for production (NEp), NE, ME, organic matter, and dry matter digestibility were improved (P<0.05) by supplementing both energy level diets with enzyme at 21 d, only addition of enzyme to 2750 kcal/kg ME diet reduced heat production (HP) of broilers in the total trial (P<0.05). On day 21, the amount of NE improvement by enzyme supplementation was greater than ME for 2750 and 3150 kcal/kg, respectively. This study showed that NE is a more sensitive energy utilization measure than ME for evaluating the response of broilers to enzyme supplementation, and the energy retained as fat and protein in the body carcass was higher for the birds fed lower energy diet supplemented with enzyme. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

21 - اثرات هم افزایی مرکزی هیستامین و آدرنالین بر اخذ غذا و کورتیزول پلاسما در جوجه های گوشتی
مصطفی دانشور مرتضی زنده‌دل بیتا وزیر احمد اصغری

زمینه و هدف: سال‌ها پژوهش پیرامون مسیرهای فیزیولوژیک تنظیم‌کننده اشتها، منجر به شناسایی ده‌ها میانجی عصبی دخیل در این فرآیند شده است. بر پایه این مطالعات، نقش سیستم‌های هیستامینرژیک و آدرنرژیک در تنظیم اخذ غذا نیز به اثبات رسیده است. هدف از مطالعه کنونی، بررسی اثرات هم چکیده کامل

زمینه و هدف: سال‌ها پژوهش پیرامون مسیرهای فیزیولوژیک تنظیم‌کننده اشتها، منجر به شناسایی ده‌ها میانجی عصبی دخیل در این فرآیند شده است. بر پایه این مطالعات، نقش سیستم‌های هیستامینرژیک و آدرنرژیک در تنظیم اخذ غذا نیز به اثبات رسیده است. هدف از مطالعه کنونی، بررسی اثرات هم افزایی مرکزی هیستامین و آدرنالین بر اخذ غذا و کورتیزول پلاسما در جوجه‌های گوشتی می‌باشد. مواد و روش‌ها: به منظور دستیابی به این هدف، سه آزمایش هر یک شامل یک گروه کنترل و سه گروه تیمار طراحی گشت. در آزمون اول محلول کنترل و هیستامین با دوزهای 75، 150 و 300 تجویز شد. در آزمون دوم محلول کنترل و آدرنالین با دوزهای 75، 150 و 300 نانومول تزریق گشت و در آزمون سوم علاوه بر محلول کنترل، هیستامین (75 نانومول)، آدرنالین (75 نانومول) و هیستامین + آدرنالین تزریق شد. سپس، جوجه‌ها به قفس‌هایشان بازگردانده شدند و میزان اخذ غذای آن‌ها به عنوان درصدی از وزن بدن ثبت گشت. پس از پایان آزمایشات، از طریق بریدن سر، خونگیری انجام و سطح کورتیزول پلاسما در تمامی گروه‌ها ارزیابی شد. نتایج: بر اساس یافته‌ها، تجویز همزمان دوزهای تحت اثر هیستامین و آدرنالین سبب کاهش معنی دار اخذ غذا (P≤ 0.05) و افزایش معنی دار سطح کورتیزول پلاسما گشت (P≤0.01). نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج، به نظر می‌رسد یک اثر هم‌افزایی میان هیستامین و آدرنالین در کنترل اخذ غذا و سطح کورتیزول پلاسما وجود دارد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

22 - Effects of Rice Hulls and Acidifier Supplementation on Growth Performance and Gut Physiology in Broiler Chickens
S. Banibugari M. Sedghi R. Mirshekar A.H. Mahdavi A. Azarfar

The experiment was conducted to study how adding rice hulls and an acidifier to the diet affected perform-ance, histomorphology, and microbial colonization in the gastrointestinal system of broiler chickens. A completely randomized design was used to test eight treatmen چکیده کامل

The experiment was conducted to study how adding rice hulls and an acidifier to the diet affected perform-ance, histomorphology, and microbial colonization in the gastrointestinal system of broiler chickens. A completely randomized design was used to test eight treatments and five replications of 1000 day-old-male Arbor Acres broiler chickens (45±1 g). Dietary treatments included control (no additives 1-42 days), acidi-fier (control+0.1% acidifier from 1-42 days), RH10 (3% rice hull from 1-10 days and control diet from 11-42 days), RH10 + acidifier (3% rice hulls from 1-10 days and control diet+0.1% acidifier from 11-42 days), RH24 (3% rice hulls from 1-24 days and control diet from 25-42 days), RH24 + acidifier (3% rice hulls from 1-24 days and control diet+0.1% acidifier from 25-42 days), RH42 (3% rice hulls from 1-42 days) and RH42 + acidifier (3% of the rice hulls+0.1% acidifier from 1-42 days). Feed conversion ratio significantly decreased (P<0.05) in the RH24 + acidifier group compared with RH10 and control groups after 24 and 42 days. The RH42 + acidifierbirds had lower mortality than RH24+acidifier birds (P<0.05). Also, at 42 days of age, feeding RH42 + acidifier diet increased villus height/crypt depth (P<0.01). Acidifiers increased the Lactobacillus population in the small intestine of broiler chickens. The lowest gizzard pH was observed in birds fed 3% rice hulls from 0 to 42 days of age (P<0.05). In general, the addition of 30 kg/ton of rice hulls to the broiler feed, from 0 to 42 days of age, caused the highest possible weight gain and the lowest mortal-ity. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

23 - The Effects of Dietary Inclusion of Arginine and Rice Hull on Growth Performance, Immune Responses, Intestinal Morphology, Tibia Bone Mineral Content and Intestinal Microbial Population of Broiler Chickens
M. Abbasabadi S.M. Hosseini H. Naeimipour F. Izadi Yazdanabadi

Arginine and fibers may have positive effects on gastrointestinal tract and indirectly affect immune re-sponses, growth performance, intestinal morphology and microbial population. This study was conducted to evaluate the effects of dietary inclusion of arginine and ric چکیده کامل

Arginine and fibers may have positive effects on gastrointestinal tract and indirectly affect immune re-sponses, growth performance, intestinal morphology and microbial population. This study was conducted to evaluate the effects of dietary inclusion of arginine and rice hull on growth performance, immune re-sponses, intestinal morphology and intestinal microbial population of broiler chickens. Three hundred and sixty male broiler chickens were randomly allocated into nine dietary treatments with four replications of 10 broiler chickens based on a factorial arrangement (3×3) in a completely randomized design. Experimen-tal treatments were including basal diets supplemented with arginine (90, 100, and 110% recommended levels), and fiber (0.00, 2.50, and 5.00%). Growth performance, immune responses, intestinal morphology, tibia bone mineral content and intestinal microbial population of broiler chickens were measured. The ef-fects of dietary inclusion of rice hull, arginine, and their interactions were significant on average daily gain (P<0.05) and feed conversion ratio (FCR) (P<0.05), so that highest gain and the lowest feed conversion ratio were observed in broiler chickens fed with highest levels of arginine (110.00%) and fiber (5.00%). Dietary supplementation of arginine progressively increased immune responses (P<0.05), while inclusion of rice hull increased villus height and crypt depth (P<0.05) and decreased the concentrations of calcium (P<0.05), phosphorous (P<0.05) and magnesium (P<0.05). The inclusion of arginine (P<0.05), and fiber (P<0.05) in higher levels increased Lactobacilli population (P<0.05). In total, higher levels of fiber (5.00%) and arginine (110.00%) improved the growth performance and are suggested in diet of broiler chickens for improving growth performance. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

24 - Performance Characteristics, and Behavior Indices of Broiler Chickens in Response to Color and Form of the Feed
M.A. Mesmarian M. Toghyani

Three experiments were conducted to investigate the effect of feed color or feed form on feed preference, growth performance, and behavior indices of broilers. In experiment 1, 60 one-day-old broilers were dis-tributed in 3 vast floor pens whereby broilers of each pen w چکیده کامل

Three experiments were conducted to investigate the effect of feed color or feed form on feed preference, growth performance, and behavior indices of broilers. In experiment 1, 60 one-day-old broilers were dis-tributed in 3 vast floor pens whereby broilers of each pen were offered a non-colored feed as well as green, blue, and red colored diets. Broilers preferred to consume higher amounts of green or non-colored feed than those offered with blue and red diets (P<0.05) across the entire rearing period. In experiment 2, 240 one-day-old broilers were assigned to one of 4 treatments, comprising five replicates per treatment in a com-pletely randomized design. Dietary treatments included a control (non-colored diet) and diets with blue, green, or red colors. The most significant duration of tonic immobility was observed in broilers fed red feed, while the lowest duration was observed in birds fed blue diet (P<0.05). Feeding, preening, and aggres-sive behavior were higher in birds fed on green feed than those received a control diet (P<0.05). In experi-ment 3, 360 one- day-old chicks were allotted to 6 experimental treatments of a non-colored mash diet; non-colored pelleted feed; non-colored mash + non-colored pelleted diet; non-colored mash + blue color pel-leted feed; non-colored mash + green color pelleted feed; and non-colored mash + red color pelleted feed. Broilers fed non-colored pelleted feed had the lowest feed conversion ratio (FCR) during the starter, grow-ing, and entire rearing periods (P<0.05). Overall, broilers preferred to consume a colored diet. Feeding pel-leted feed improved the growth performance of broilers regardless of feed color. پرونده مقاله

فهرست مقالات broiler

سکوی نشر دانش

پیوندهای سایت

مراکز مرتبط

پشتیبانی

صفحات رسمی