ارزیابی خاصیت ضدباکتریائی اسانس آویشن باغی(Thymus vulgaris L.) متعاقب مواجهه تجربی جوجههای گوشتی با سالمونلا تایفیموریوم (ATCC: 14028) و توانائی آن در ممانعت از عوارض بافتی در روده کوچک و کبد
محورهای موضوعی : آسیب شناسی درمانگاهی دامپزشکییونس انزابی 1 , یوسف دوستار 2 , شایان دولت ابادی 3
1 - استادیار گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران.
2 - استادیار گروه پاتولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، تبریز، ایران
3 - دانش آموخته دکترای حرفهای، دانشکده دامپزشکی، علوم پزشکی تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران.
کلید واژه: آویشنباغی, جوجهگوشتی, سالمونلاتایفیموریوم, عفونت تجربی, عوارض بافتی,
چکیده مقاله :
برای کاربردی کردن مصرف اسانسهای گیاهی در طب مکمل، بررسی اثرات آنها در ممانعت از رشد باکتریهای بیماریزا در محیط آزمایشگاهی، مدل حیوانی و نیز توجه به عوارض جانبی احتمالی آنها ضروری است. لذا هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی اثرات ضدباکتریایی اسانس گیاه آویشن باغی بر سالمونلاتایفیموریوم و ارزیابی توانائی آن در ممانعت از عوارض احتمالی ناشی از مواجهه تجربی با باکتری مذکور بود. به این منظور، تعداد 35 قطعه جوجه گوشتی 14 روزه نر به 5 گروه 7 تایی شامل شاهد سالم، کنترل گاواژ، بیمار تجربی، تیمار شده با اسانس آویشن باغی و تیمار شده با آنتیبیوتیک اکسیتتراسایکلین تقسیم شدند. جهت ایجاد عفونت تجربی، مقدار 5/0 میلیلیتر از سوسپانسیون میکروبی سالمونلاتایفیموریوم و روز بعد، جداگانه مقدار 1میلیلیتر از اسانس آویشن باغی و آنتیبیوتیک اکسیتتراسایکلین به همه جوجههای گروههای سوم تا پنجم و نیز مقدار 1 میلیلیتر آب مقطر استریل به جوجههای گروه دوم، دوبار در روز با فاصله زمانی 12 ساعت به مدت 7 روز، گاواژ شد. در انتهای هر مرحله، شمارش میکروبی نمونههای مدفوع و در پایان دوره هم پس از آسانکشی جوجهها، آزمایش آسیبشناختی نمونههای روده کوچک و کبد همه پرندگان انجام شد. براساس یافتههای تحقیق حاضر، به احتمال زیاد اسانس گیاه آویشن باغی در جلوگیری از رشد، ایجاد عفونت و آسیب بافتی ناشی از مواجهه تجربی با باکتری سالمونلاتایفیموریوم در جوجههای گوشتی نقش عمدهای دارد و استفاده از ترکیبات مکمل دارای اسانس مذکور در تغذیه جوجههای گوشتی، میتواند در پیشگیری و کنترل عفونتهای سالمونلائی در گلههای پرورشی طیور گوشتی، در کنار آنتیبیوتیکهای رایج موثر باشد.
In order to apply the use of plant essential oils in complementary medicine, it is necessary to investigate their effects in inhibiting the growth of pathogenic bacteria in the laboratory, animal model and also pay attention to their possible side effects. Therefore, the purpose of the present study was to investigate the antibacterial effects of garden thyme essential oil on Salmonella Typhimurium and to evaluate its ability to prevent possible side effects caused by experimental exposure to the mentioned bacterium. For this purpose, 35 pieces of 14-day-old male broiler chickens were divided into 5 groups of 7 including healthy control, gavage control, and experimental patient, treated with garden thyme essential oil and treated with Oxytetracycline. First day 0.5 ml of Salmonella Typhimurium microbial suspension and the next day, separately 1 ml of garden thyme essential oil and Oxytetracycline to all the chickens of the third to fifth groups and also 1 ml of sterile distilled water was gavage to the chickens of the second group twice a day with a time interval of 12 hours for 7 days. At the end of each stage, the microbial count of the stool samples was performed and at the end of the period, after the easy killing of the chickens, the pathological examination of the small intestine and liver samples of all birds was performed. The result is that the chickens that were treated with oxytetracycline had a significant decrease in the excretion and colonization of Salmonella Typhimurium.