نئوسپورا کانینوم انگل تک یاخته داخل سلولی با گسترش جهانی است. این تک یاخته از عوامل اصلی سقط جنین در گاوهای شیری بوده است. تحقیق حاضر به منظور بررسی میزان شیوع فصلی و جغرافیایی نئوسپورا کانینوم در شیر نشخوارکنندگان به روش مولکولی انجام شد. چهارصد و چهل نمونه شیر خام طی چهار فصل سال از استان‌های اصفهان، چهارمحال و بختیاری، خوزستان و فارس جمع‌آوری و به آزمایشگاه منتقل شد. نمونه های DNA استخراج شده با استفاده از کیت بوسیله آزمون nested- PCR به منظور ردیابی ژن NC5 نئوسپورا کانینوم ارزیابی شدند. از مجموع 440 نمونه شیر مورد مطالعه، 54 نمونه (27/12 درصد) آلوده به نئوسپورا کانینوم بودند. شیر گاو بیشترین (26 درصد) و شیر گوسفند کمترین (4 درصد) میزان شیوع نئوسپورا کانینوم را داشتند. نمونه های شیر جمع آوری شده در فصل زمستان بیشترین (85/22 درصد) و نمونه های جمع آوری شده در فصل تابستان کمترین (57/8 درصد) میزان شیوع نئوسپورا کانینوم را داشتند. نمونه های شیر جمع آوری شده از استان چهارمحال و بختیاری بیشترین (94/14 درصد) و نمونه های جمع آوری شده از اصفهان کمترین (38/6 درصد) میزان شیوع نئوسپورا کانینوم را داشتند. با توجه به شیوع نسبی این انگل در شیر خام مورد مطالعه، اتخاذ برنامه‌‌های کنترلی بیش ‌از پیش مورد نیاز است. همچنین با توجه به احتمال مصرف فرآورده‌های لبنی سنتی و انتقال آلودگی به انسان، جوشش کامل شیر قبل از مصرف توصیه می‌گردد. پرونده مقاله

آفلاتوکسین‌ها سموم طبیعی می‌باشند که انواع مختلفی از غذای انسان و حیوانات را آلوده می‌کنند و باعث تهدید سلامت انسان و دام می‌گردند. هدف از این مطالعه بررسی وجود افلاتوکسین B1 در غذای خشک سگ و گربه عرضه‌شده در استان اصفهان به روش الایزا بود. بدین منظور با مراجعه با پت‌شاپ‌های شهرستان اصفهان 48 نمونه خوراک سگ از 12 برند و 48 نمونه از 12 برند خوراک گربه جمع‌آوری گردید. از هر برند مقدار 200 گرم نمونه یکنواخت شده برداشته و به آزمایشگاه انتقال داده شد و مطابق دستورالعمل کیت آماده تجاری AFB1 شرکت سازنده (Euroclone, Italy) آزمون شد. نتایج مطالعه‌ی حاضر نشان داد که در تمامی نمونه‌های بررسی‌شده حضور آفلاتوکسین B1 با دامنه‌ی غلظت 24 تا 38 نانوگرم بر گرم قابل‌تشخیص بود و تمامی برندها مقدار بالاتری از حد مجاز آفلاتوکسین ( ng/g20) را از خود نشان دادند. در میان برندهای غذای سگ، اختلاف معناداری بین برندهای خارجی و داخلی در میزان افلاتوکسین مشاهده نگردید اما در مقایسه میزان آفلاتوکسین برندهای خارجی و داخلی گربه مشاهده گردید که میزان آن در برندهای داخلی بیشتر از برندهای خارجی می‌باشد. طبق نتایج به‌دست‌آمده از این مطالعه، ازآنجایی‌که این مایکوتوکسین سلامت حیوانات را متأثر می‌سازد و سبب بروز اختلالات جدی در آن‌ها می‌گردد و با توجه به اینکه در تمامی برندهای بررسی‌شده در این مطالعه میزان آن از حد مجاز بالاتر بوده است، نظارت دائمی برای آفلاتوکسین B1 توسط صنایع تولیدکننده خوراک سگ و گربه و همچنین کنترل واردات خوراک ضروری به نظر می‌رسد. پرونده مقاله

سابقه و هدف: سویه‌های اشریشیا کلی عامل عفونت ادراری به گروه اشریشیا کلی بیماری‌زای خارج گوارشی تعلق دارند که فاکتورهای حدت مختلفی را بروز می‌دهند که کلونیزاسیون، تهاجم و متعاقب آن کاهش پاسخ دستگاه ایمنی میزبان را سبب می-شوند. مواد و روش‌ها: در این مطالعه 300 نمونه ادرار بیماران دیابتی مشکوک به عفونت ادراری مراجعه کننده به آزمایشگاه‌های تشخیص طبی شهرستان شهرکرد جمع آوری شد. با استفاده از آزمون‌های بیوشیمیایی استاندارد، 51 جدایه اشریشیاکلی تأیید گردید. جهت بررسی تشکیل بیوفیلم از روش میکروتیتر پلیت استفاده شد. پس از استخراج DNA، حضور ژن‌های فیمبریا afa، pap، sfa، fimH به روش PCR مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: از 51 جدایه اشریشیا کلی یوروپاتوژنیک 46 جدایه (16/90%) قادر به تولید بیوفیلم بودند واکنش تولید بیوفیلم مشاهده گردید، فراوانی ژن‌هایfimH ،pap، sfa و afa در جدایه‌هایی که قادر به تولید بیوفیلم قوی می‌باشند به ترتیب 90%، 80%، 80% و 10% ، در جدایه‌هایی که بیوفیلم متوسط تولید می‌کردند، 33/83%، 75%، 15% و 66/41% و در جدایه‌هایی‌که بیوفیلم ضعیف تولید می‌کردند 75%، 66/66%، 83/45% و 33/33% گزارش گردید. بحث: یافته‌های تحقیق نشانگر اهمیت ژن‌های ویرولانس در جدایه‌های تولید کننده بیوفیلم اشریشیا‌کلی یوروپاتوژنیک می‌باشد. نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که شیوع ژن‌های ویرولانس fimH و pap در میان جدایه‌های اشریشیا کلی یوروپاتوژنیک جدا شده از بیماران دیابتی در منطقه ما بالا می باشد. پرونده مقاله

زمینه و هدف: باکتریهای پاتوژن موجود در مواد غذایی عامل بسیاری از عفونتها و مسمومیتهای غذایی هستند. شیوع آلودگیهای باکتریایی در کشورهای در حال توسعه بالا میباشد و استافیلوکوکوس اورئوس، سالمونلا و اشرشیاکلای بالاترین میزان آلودگیهای غذایی را به خود اختصاص دادهاند؛ لذا هدف از مطالعه حاضر بررسی شیوع اشرشیاکلای، استافیلوکوکوس اورئوس و سالمونلا در آب، آبمیوه و بستنیهای سنتی عرضه شده در شهرستان قم، ایران میباشد.روش بررسی: در مطالعه حاضر تعداد 300 نمونه شامل 100 نمونه آب، 100 نمونه آبمیوه و 100 نمونه بستنیسنتی از مراکز عرضه، نمونهگیری و به آزمایشگاه بهداشت مواد غذایی دانشگاه آزاد شهرکرد منتقل شد. از نرمافزار آماری SPSS نسخه 26 و آزمون آماری کای حهت آنالیز دادهها استفاده شد. سطح معنیداری (P<00/05) در نظر گرفته شد.یافتهها: نتایج نشان داد که از 300 نمونه مورد مطالعه، 170 نمونه به میکروارگانیسمهای پاتوژن آلوده بودند. به این ترتیب میزان آلودگی به اشرشیاکلای، استافیلوکوکوس اورئوس و سالمونلا در آب، 1، 16 و 2 نمونه، در آبمیوهسنتی 8، 46 و 26 نمونه و در بستنی سنتی 8، 59 و 28 نمونه آلودگی وجود داشت.نتیجهگیری: با توجه به نتایج حاضر، ضرورت دارد که از مصرف آبمیوه سنتی و بستنی سنتی در مراکزی که وضعیت بهداشت نامطلوبی دارند خودداری شده و از آبهای تصفیهشده استفاده شود و در صورت عدم وجود آب تصفیه شدهقبل از مصرف آب جوشیده شود تا از ابتلا به بیماریهای منتقلشونده از مواد غذایی جلوگیری به عمل آید. پرونده مقاله

ماهی و میگو منابع بسیار خوبی از مواد مغذی مانند اسیدهای چرب امگا 3، ویتامین D و پروتئین هستند، لذا بخش مهمی از رژیم غذایی مردم را تشکیل می دهند؛ با این حال، موادغذایی دریایی می توانند مخاطراتی را برای مصرف کنندگان به همراه داشته باشند، لذا هدف از مطالعه حاضر تعیین شیوع انواع ویبریو در ماهی و میگوهای صید شده در شهرستان قشم، ایران می باشد. در این مطالعه تعداد 250 عدد نمونه از هر نمونه 50 عدد، شامل ماهی شوریده، حلواسفید، شیرماهی، کفشک ماهی و میگو از ساحل شهرستان قشم به صورت تصادفی برداشت و به آزمایشگاه بهداشت مواد غذایی دانشگاه آزاد شهرکرد منتقل شدند. نمونه ها مطابق روش استاندارد جستجوی گونه‌های ویبریو مورد آزمایش قرار گرفتند. از نرم افزار اماری SPSS نسخه 23 و از آزمون آماری کای اسکوئر جهت آنالیز داده ها استفاده شد. حد معنی داری بودن در این مطالعه (P<00/05) در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که بیشترین آلودگی در بین ویبرویوها مربوط به پاراهمولیتیکوس با 74 درصد آلودگی و کمترین میزان آلودگی مربوط آلژینولیتیکوس با 14 درصد آلودگی بود. میزان آلودگی ماهی شوریده، حلواسفید، شیرماهی، کفشک ماهی و میگو به ترتیب 30، 16، 6، 24 و 23 درصد بود. در این بررسی، احتمال خطر حاصل از مصرف فرآورده‌های خام، نیمه پخته و یا خوب طبخ نشده محرز است. بنابراین توجه به رعایت اصول بهداشتی بعد از صید یعنی ، منجمد کردن تا زمان مصرف و پخت کافی محصول مهم است. پرونده مقاله

تب کیو با عامل ریکتزیا، بیماری مشترک انسان و دام باقدرت بیماری زایی بسیار بالا است که اخیراً تنها به‌عنوان بیماری شغلی در دامداران، دامپزشکان و کارگران کشتارگاه ها تلقی نمی شود. مصرف شیر نقش بسیار مهمی در اپیدمی و گسترش بیماری دارد و شیر گاو یکی از منابع بالقوه کوکسیلا بورنتی می باشد. این مطالعه با هدف بررسی شیوع کوکسیلا بورنتی در مخازن جمع‌آوری شیر گاوهای بومی استان گیلان انجام گرفت. در این مطالعه مقطعی-توصیفی از تابستان 1395 تا بهار 1396 در مجموع 204 نمونه شیراز مخازن جمع‌آوری شیر در مراکز جمع‌آوری شیر شهرستان‌های استان گیلان تهیه و جهت بررسی شیوع کوکسیلا بورنتی، به روش Nested PCR مورد آزمایش قرار گرفت. از مجموع 204 نمونه شیر خام، 21 نمونه(10.29%) ازنظر حضور کوکسیلا بورنتی مثبت بود. بالاترین میزان آلودگی در شهرستان لاهیجان،33/33% و به دنبال آن در شهرستان رودبار،(29.4%) مشاهده شد. نمونه‌های اخذشده از شهرستان های رشت، تالش، آستانه و ماسال هیچ مورد مثبتی نداشتند. بررسی شیوع فصلی نمونه ها حاکی از عدم اختلاف آماری بین فصول مختلف بود. نتایج حاکی از آن است که شیر گاوهای سنتی می‌تواند منبع و مخزن کوکسیلا بورنتی در ایران می‌باشد. پرونده مقاله

استافیلوکوکوس ارئوس به‌عنوان یکی از مهم ترین عوامل بیماری زا می تواند در شیر و فرآورده های آن تکثیر نموده و منجر به بیماری زایی در انسان گردد. عوامل حدت مختلفی در بیماری زایی این باکتری نقش دارد که یکی از مهم ترین آن‌ها قابلیت ایجاد بیوفیلم می باشد.این باکتری توانایی تولید پلی ساکاریدها و فاکتورهای پروتئین چسبیده به سطح را دارد که سبب تولید بیوفیلم می گردد. در این مطالعه به‌منظور بررسی آلودگی شیرخام شهر تهران به باکتری استافیلوکوکوس ارئوس و توزیع ژن های مولد بیوفیلم، تعداد 99 نمونه شیرخام از چهار کارخانه بزرگ شیر در شرایط سترون نمونه‌برداری و با روش های متداول میکروبیولوژی کشت داده شدند و در نهایت با استفاده از روش PCR مورد ارزیابی قرار گرفت. به‌منظور تشخیص تأییدی جدایه ها به‌عنوان استافیلوکوکوس ارئوس ژن اختصاصی nucو برای شناسایی ژن های مولد بیوفیلم fnbA،clfB، icaA و icaDاز پرایمرهای اختصاصی مربوط به هر ژن استفاده گردید. با توجه به نتایج حاصل از کشت میکروبی و تأیید آن با روش مولکولی، 4 جدایه(04/4 درصد) به‌عنوان استافیلوکوکوس ارئوس شناسایی شدند. ژن های مولد بیوفیلم fnbA، clfB و icaA در هر چهار جدایه (100 درصد) شناسایی گردید و فقط یک جدایه (25 درصد) حامل ژن icaD بود. با توجه به این‌که میزان فراوانی ژن های مولد بیوفیلم در سویه های استافیلوکوکوس ارئوس جداشده از شیرخام شهر تهران قابل‌توجه می‌باشد،لذا رعایت اصول بهداشتی به‌منظور کنترل و پیشگیری از ایجاد بیوفیلم ضروری است. پرونده مقاله

شیر محیط غذایی مناسبی برای رشد باکتری ها است و می تواند سریعاً به انواع باکتری ها آلوده شود. باکتری استافیلوکوکوس ارئوس از جمله عوامل میکروبی آلوده‌کننده شیر است که باعث ایجاد بیماری در انسان می شود. با توجه به اهمیت انتروتوکسین های استافیلوکوکوس ارئوس موجود در شیر به‌عنوان یکی از منابع عمده مسمومیت های غذایی، بررسی روش های متعدد جداسازی، شناسایی و دسته بندی انتروتوکسین ها ضروری می باشد. مطالعه حاضر با هدف ردیابی ژن های کدکننده انتروتوکسین در ایزوله های استافیلوکوکوس ارئوس جدا شده از شیر خام گاومیش در استان خوزستان انجام شد. در این بررسی در سال 1395، تعداد 100 نمونه از مراکز توزیع شیر خام گاو میش در استان خوزستان اخذ گردید. نمونه ها به روش کشت میکروبی و مولکولی ارزیابی و حضور ژن های مولد انتروتوکسین در ایزوله های استافیلوکوکوس ارئوس جدا شده، بررسی گردید. نتایج نشان داد که در ایزوله های استافیلوکوکوس ارئوس تعداد 7 نمونه مربوط به ژن انتروتوکسین SEA، که بالاترین تعداد و درصد توزیع بود. در حالی‌که 2 نمونه دارای هر دو ژن انتروتوکسین های SEA و SEB بودند و 2 نمونه دارای دو ژن انتروتوکسین های SEA و SEC و 1 نمونه دارای چهار ژن انتروتوکسین هایSEC، SEB،SEA ، SHE و 2 نمونه دارای هر دو ژن انتروتوکسین های SEH و SEJ و 1 نمونه دارای ژن انتروتوکسین SEJ و 1 نمونه دارای ژن انتروتوکسین SEH و SEC بودند. حضور نسبتاً بالای ژن های کدکننده انتروتوکسین های استافیلوکوکی و نقش بالقوه انتروتوکسین در ایجاد مسمومیت های غذایی در انسان، نشان گر نقش شیر خام گاومیش به‌عنوان یکی از منابع آلوده کننده انسان بوده و لزوم پیشگیری از آلودگی های اولیه و ثانویه شیر به این باکتری را ایجاب می‌کند. پرونده مقاله

آفلاتوکسین ها، گروهی از متابولیت های ثانویه سرطان زا هستند که به‌وسیله برخی از گونه های کپک آسپرژیلوس تولید می شوند. این مطالعه با هدف تعیین وضعیت آلودگی مغزها به آفلاتوکسین ها انجام شد. در مجموع 80 نمونه مغزها شامل پسته (20)، بادام (20)، فندق (20) و گردو (20) عرضه شده در شهرستان اصفهان در سال 1395 از نظر حضور آفلاتوکسین های B و G به‌وسیله روش HPLC آنالیز شدند. بر پایه نتایج مطالعه حاضر به‌ترتیب 2/5، 5/5، 5/7، 7/2 و 10 درصد از نمونه ها به آفلاتوکسین های G2 ,G1 ,B2 ,B1 و Total آلوده بودند. میانگین غلظت آفلاتوکسیندر نمونه ها به‌ترتیب 8/32، 5/635،3/067، 1/705و10/375 میکروگرم در گرم بود. غلظت آفلاتوکسین B1 در 66/67 درصد نمونه‌ها و غلظت آفلاتوکسین کل در 37/5 درصد از نمونه‌های مثبت بالاتر ازحد مجاز استاندارد ملی ایران (ppb 5) بود. درصد آلودگی نمونه های پسته بهآفلاتوکسین ها به‌طور معنا داری (p <0.05) بیشتر از سایر مغزها (بادام، فندوق و گردو) بود. نتایج این مطالعه نشان می‌دهد وضعیت آلودگی مغزها خصوصاً پسته به آفلاتوکسین‌ ها مطلوب نبوده و می تواند سلامت مصرف‌کننده را به مخاطره اندازد. پرونده مقاله

توکسوپلاسموزیس یکی از خطرناک ترین بیماری های تک‌یاخته‌ای مشترک بین انسان و دام است که انسان از طرق مختلف به آن آلوده می‌شود. تماس با حیوان آلوده، مصرف مواد غذایی آلوده و انتقال از مادر به جنین از مهم ترین راه های انتقال می‌باشد.مطالعه حاضر اولین گزارش شیوع توکسوپلاسما گوندی در شیر خام گاومیش و شتر در برخی از مناطق ایران می باشد. به این منظور تعداد 440 نمونه شیر خام 5 گونه دام طی چهار فصل سال از استان های اصفهان، چهارمحال و بختیاری، خوزستان و فارس جمع‌آوری و از نظر حضور توکسوپلاسما گوندی به‌روش واکنش nested-PCR مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج این مطالعه نشان داد که 26 نمونه (9/5 درصد) آلوده به توکسوپلاسماگوندی بود. بالاترین میزان آلودگی در شیر گوسفند (8 درصد) و پایین ترین آن در شیر گاومیش (28/4 درصد) مشاهده شد. ازنظر شیوع فصلی میزان آلودگی در فصل زمستان (43/11 درصد)، در پاییز (8/6 درصد) و در بهار (03/5 درصد) بود، در حالی‌که هیچ‌یک از نمونه های اخذ شده در تابستان به این انگل آلوده نبود. آلودگی شیر خام و فرآورده های لبنی سنتی به توکسوپلاسما گوندی می تواند به شکل مستقیم از حیوانات آلوده و یا درنتیجه عدم رعایت اصول بهداشتی در طول فرایند شیردوشی، حمل‌ونقل، نگهداری و آلودگی متقاطع باشد. لذا سالم‌سازی مناسب شیر قبل از مصرف پیشنهاد می گردد.TRANSLATE with xEnglishArabicHebrewPolishBulgarianHindiPortugueseCatalanHmong DawRomanianChinese SimplifiedHungarianRussianChinese TraditionalIndonesianSlovakCzechItalianSlovenianDanishJapaneseSpanishDutchKlingonSwedishEnglishKoreanThaiEstonianLatvianTurkishFinnishLithuanianUkrainianFrenchMalayUrduGermanMalteseVietnameseGreekNorwegianWelshHaitian CreolePersian// TRANSLATE with COPY THE URL BELOW BackEMBED THE SNIPPET BELOW IN YOUR SITE Enable collaborative features and customize widget: Bing Webmaster PortalBack//TRANSLATE with xEnglishArabicHebrewPolishBulgarianHindiPortugueseCatalanHmong DawRomanianChinese SimplifiedHungarianRussianChinese TraditionalIndonesianSlovakCzechItalianSlovenianDanishJapaneseSpanishDutchKlingonSwedishEnglishKoreanThaiEstonianLatvianTurkishFinnishLithuanianUkrainianFrenchMalayUrduGermanMalteseVietnameseGreekNorwegianWelshHaitian CreolePersian// TRANSLATE with COPY THE URL BELOW BackEMBED THE SNIPPET BELOW IN YOUR SITE Enable collaborative features and customize widget: Bing Webmaster PortalBack// پرونده مقاله

امروزه به دلیل وجود مشاغل متفاوت امکان پخت غذا برای تمام افراد یک جامعه وجود ندارد و بخش عمده ای از مردم به سمت استفاده غذاهای آماده روی آورده اند، که در کنار تمام مزایایی که دارد، در صورت عدم رعایت بهداشت می توانند منبع مهمی از آلودگی های باکتریایی باشند که سبب شیوع گاستروانتریت شوند. در همین راستا هدف از مطالعه حاضر بررسی شیوع پاتوژن های غذازاد در ساندویچ های عرضه شده در شهرستان قم و مقاومت آنتی بیوتیکی جدایه ها بود. تعداد 120 نمونه شامل 30 نمونه از سمبوسه، سالاد، ناگت سنتی مرغ، همبرگر سنتی از مراکز عرضه شهرستان قم به صورت تصادفی جداسازی و در کنار فلاسک یخ جهت جلوگیری از آلودگی ثانویه به آزمایشگاه بهداشت مواد غذایی دانشگاه آزاد شهرکرد انتقال داده شد و توسط روش های استاندارد مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که میزان آلودگی در مواد غذایی به آرکوباکتر 83/28، سودوموناس 65/16، باسیلوس سرئوس 35/23 و برای کمپیلوباکتر 75/14 درصد بوده است که بیشترین و کمترین میزان آلودگی به ترتیب برای آرکوباکتر و کمپیلوباکتر بود. بیشترین میزان مقاومت به آنتی بیوتیک ها مربوط به باسیلوس سرئوس با 56/78 درصد و کمترین مقاومت مربوط به کمپیلوباکتر با 7/53 درصد بود. بنابراین توصیه می شود مصرف مواد غذایی خیابانی به حداقل مصرف برسد و در صورت ابتلا به گاستروانتریت ناشی از آلودگی های غذایی، استفاده از آنتی بیوتیک ها کاهش یابد. پرونده مقاله

میگو از پرطرف‌دارترین منابع پروتئین دریایی در سراسر دنیا محسوب می شود. این آبزی به علت دارابودن ارزش غذایی و اقتصادی بالا، محصول عمده صادراتی در بسیاری از کشورهای دنیا است. صنعت میگو درصد قابل‌توجهی از کل محصولات آبزی‌پروری را شامل می شود. چنانچه این ماده غذایی با ارزش به میکروارگانیسم های پاتوژن آلوده شود می تواند سلامت بسیاری از افراد هر جامعه را مورد مخاطره قرار دهد؛ در همین راستا هدف از مطالعه حاضر تعیین ویژگی های میکروبی و شیمیایی میگوهای عرضه شده شهرستان آبادان است. تعداد 100 نمونه میگو را از شهرستان آبادان به صورت تصادفی ساده نمونه گیری کرده و در کنار فلاسک یخ و در شرایط سترون به آزمایشگاه تخصصی بهداشت مواد غذایی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد انتقال داده و آزمون های میکروبی شامل استافیلوکوکوس اورئوس، اشرشیاکلای، سالمونلا و توتال کانت و آزمون شیمیایی TVN، روی نمونه های میگو انجام شد. نتایج نشان داد میزان آلودگی در استافیلوکوکوس اورئوس، سالمونلا و اشرشیاکلای به ترتیب 14 درصد، 7 درصد و 2 درصد بود، همچنین میزان آلودگی های توتال کانت، TVN و کلی فرم در محدوده قابل قبولی بود. با توجه به اهمیت بالای میکروارگانیسم های پاتوژنی اشرشیاکلای و سالمونلا، لذا نظارت دقیق و هر چه بیشتر نهادهای نظارتی جهت کاهش بار آلودگی لازم و ضروری است. پرونده مقاله

کلستریدیوم دیفیسیل باکتری بی‌هوازی اجباری، اسپورساز با طول 5-3 میکرومتر و یکی از انتروپاتوژن‎های مهم در انسان و دام است. مصرف آنتی‌بیوتیک به‌عنوان مهم‌ترین عوامل خطر در شیوع این بیماری معرفی ‌شده است. هدف از این مطالعه، بررسی شیوع، مقاومت آنتی‌بیوتیکی و تنوع ژنتیکی باکتری کلستریدیوم دیفیسیل به‌عنوان پاتوژن غذازاد احتمالی جدید در 300 نمونه گوشت مرغ و بوقلمون بومی و صنعتی در استان چهارمحال‌وبختیاری بود. نمونه‌ها جهت جداسازی کلستریدیوم دیفیسیل در محیط کشت کلستریدیوم دیفیسیل موکسالاکتام نورفلوکساسین آگار پس از یک مرحله غنی‌سازی رشد کردند. برای تعیین مشخصات توکسین، ژن‌های tcdAو tcdB از طریق Multiplex PCR شناسایی شدند. حساسیت آنتی‌بیوتیکی این جدایه‌ها بر اساس آزمون MIC تعیین شد.نتایج نشان داد که بیشترین شیوع مربوط به گوشت مرغ بومی (6/5 درصد) و کمترین شیوع، مربوط به گوشت بوقلمون صنعتی (1 درصد) بود. ژن‌های مسئول تولید سموم tcdB و tcdA در کلیه ایزوله‌های کلستریدیوم دیفیسیل مشاهده گردید. همچنین بیشترین مقاومت مربوط به اریترومایسین (85/11 درصد) و کمترین مقاومت مربوط به ونکومایسین (38/97 درصد) بود. باتوجه به جداسازی دو ژن اصلی ایجاد کننده عفونت بیمارستانی در محیط‌های بالینی در مطالعه حاضر، استقرار سیستم‌های بهداشتی در ارتباط با نگهداری گوشت‌های مورد مطالعه ضروری می‌باشد. پرونده مقاله

پنیر یکی از محصولات شیر است که محیط مناسبی برای رشد و تکثیر میکروارگانیسم هاست. یکی از این عوامل بیماری زا، نئوسپورا کانینوم تک‌یاخته عامل سقط جنین در گاو است. هدف از مطالعه حاضر شیوع نئوسپورا کانینوم در پنیرهای سنتی تولیدشده از شیر نشخوارکنندگان به‌روش مولکولی است. در این مطالعه 86 نمونه پنیر سنتی شامل پنیر گاوی 42، پنیر گوسفندی 20 ، پنیر بز 12 و پنیر گوسفندی سنتی رسیده در آب نمک 12 نمونه ، از گله های شیری واقع در استان چهارمحال ‌و بختیاری به‌شکل تصادفی در لوله های آزمایش استریل جمع‌آوری شد. نمونه ها در شرایط سترون در کنار یخ و بلافاصله پس از نمونه گیری، به آزمایشگاه منتقل شدند. از تکنیک Nested-PCR روی ژن Nc5 جهت بررسی مولکولی استفاده شد. نتایج نشان داد که از مجموع 86 نمونه مورد بررسی، تعداد 8 نمونه (3/9 درصد) آلوده به نئوسپورا کانینوم بودند. بالاترین میزان آلودگی در نمونه های پنیر سنتی شیر گاو ( 5/12درصد) بود و در پنیرهای سنتی تولیدشده از شیر بز و پنیر گوسفندی سنتی رسیده در آب نمک هیچ آلودگی مشاهده نشد. مقایسه میزان آلودگی در پنیرهای مختلف نشان داد که بین هیچ کدام از گروه ها تفاوت معنی داری وجود ندارد. از آن‌جایی که شیر و محصولات لبنی جایگاه بالایی در سبد غذایی انسان دارد؛ بنابراین سلامت این مواد غذایی و عاری از عوامل بیماری زا بودن بسیار حائز اهمیت است. پرونده مقاله

برگ‌‌های خشک درختان، پودر و اسانس آن‌‌ها به عنوان طعم‌دهنده در صنعت غذا مورد استفاده قرار گرفته و بواسطه خصوصیت ضدمیکروبی باعث افزایش ماندگاری موادغذایی می‌‌شوند. هدف از این پژوهش، بررسی خصوصیات شیمیایی و ضدمیکروبی اسانس برگ بو بود. اسانس با استفاده از دستگاه کلونجر استخراج گردید و ویژگی‌‌های آن با سه تکرار مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که میزان کربوهیدرات، چربی کل و پروتئین در برگ‌‌ها به ترتیب 93/2، 51/6 و 33/6 گرم در 100 گرم ماده خشک و فعالیت آنتی‌‌اکسیدانی، میزان فنل و فلاونوئید کل اسانس تهیه شده به ترتیب با غلظت مهار 50 درصد عدد 91/0 میکروگرم‌برمیلی‌‌لیتر، 65/0 میلی‌‌گرم‌برگرم برحسب اسیدگالیک و 07/0 میلی‌‌گرم‌برگرم برحسب کوئرستین می‌‌باشد. نتایج آنالیز گازکروماتوگرافی طیف‌سنج جرمی نشان داد که ترکیبات اصلی اسانس شامل 1و8-‌سینئول (63/33 درصد)، کمفن (76/19 درصد)، اوژنول (73/11 درصد)، ترپینول (30/5 درصد)، آلفاپینین (45/4 درصد)، سابنین (42/3 درصد)، آلفا‌ترپینول (45/0 درصد) و متیل‌‌اوژنول (33/0 درصد) بود. ارزیابی فعالیت ضدمیکروبی اسانس برگ بو حاکی از آن است که اسانس تولیدشده دارای فعالیت ضدمیکروبی بالایی در برابر باکتری استافیلوکوکوس‌‌اورئوس با قطر هاله 47/0±60/14 میلی‌‌متر بوده، درحالی‌‌که بر روی باکتری اشریشیا کلی و سالمونلا به ترتیب با قطر هاله 47/0±60/10 و 47/0±60/9 میلی‌‌متر تأثیر کم‌‌تری داشت. نتایج کلی نشان داد که اسانس برگ بوی تولیدشده می تواند به عنوان نگهدارنده طبیعی مؤثر در موادغذایی مورد استفاده قرار گیرد. پرونده مقاله

یکی از محصولاتی که در شرایط فعلی قادر به تامین پروتئین، ویتامین و اسیدهای آمینه ضروری برای انسان می باشد، قارچ خوراکی دکمه ای (Agaricus bisporus) است. با وجود تمامی خواص، این ماده غذایی به دلیل ارتباط مستقیم با خاک می تواند عامل بسیاری از آلودگی های باکتریایی و فلزات سنگین باشد. لذا هدف از این مطالعه بررسی میزان فلزات سنگین (سرب، کادمیوم و آرسنیک) و کیفیت میکروبی قارچ های دکمه ای عرضه شده در شهرستان اصفهان به کمپیلوباکتر، اشریشیا کلی، سالمونلا و استافیلوکوکوس اورئوس بود. در این مطالعه تعداد 100 نمونه قارچ خوراکی دکمه ای به صورت تصادفی از مراکز عرضه این محصول در شهرستان اصفهان در پائیز 1401 نمونه برداری و آزمایشات میکروبی و شیمیایی روی نمونه ها انجام شد. طبق نتایج به دست آمده، از 100 نمونه قارج، 24 نمونه (24 درصد) به کمپیلوباکتر، 17 نمونه (17 درصد) به اشریشیا کلی، 40 نمونه (40 درصد) به سالمونلا و 56 نمونه (56 درصد) به استافیلوکوکوس اورئوس آلوده بودند. همچنین مطابق نتایج به دست آمده، میزان آلودگی به فلزات سنگین سرب (35/0±85/2)، کادمیوم (62/0±05/30) و آرسنیک (31/0±8/812) فراتر از حد مجاز استاندارد کدکس بود؛ درنتیجه شیوع بالای باکتری های بیماری زا در قارچ، لازم است در تهیه قارچ خوراکی دکمه ای نهایت دقت را داشت و از خام خواری قارچ امتناع شود. پرونده مقاله

این مطالعه با هدف تعیین انتروتوکسین های کلاسیک استافیلوکوکوس اورئوس های جدا شده از ناگت مرغ و غذاهای آماده مصرف در استان اصفهان به روشELISA انجام شده است. در تابستان 1391 در مجموع 420 نمونه انواع ناگت مرغ از مراکز فروش استان اصفهان به طور تصادفی جمع آوری و از تمامی نمونه ها به منظور بررسی وجود استافیلوکوکوس اورئوس کشت میکروبی تهیه شد. به منظور تشخیص انتروتوکسین های کلاسیک، سویه های جداشده استافیلوکوکوس اورئوس به روش ELISA مورد بررسی قرار گرفتند. در این مطالعه قدرت تولید انتروتوکسین های کلاسیک در 20 سویه از 24 سویه استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از نمونه ها (3/83 درصد) تعیین شد که شایع‌ترین انتروتوکسین ردیابی شده در سوش های استافیلوکوکوس اورئوس، انتروتوکسین A (40 درصد)، پس از آن انتروتوکسین های C (15 درصد) و D(10 درصد) بود. همچنین سه سوش قادر به تولید هر دو انتروتوکسین A و D و سه سوش قادر به تولید انتروتوکسین A و C بودند و قابلیت تولید انتروتوکسین E در هیچ کدام از سوش های استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از نمونه ها مشاهده نشد. نتایج این مطالعه نشان می دهد که ناگت مرغ و غذاهای آماده مصرف می توانند به عنوان یکی از منابع مسمومیت غذایی استافیلوکوکی باشند و مطالعات بیشتر در زمینه وضعیت آلودگی به استافیلوکوکوس اورئوس در سایر مواد غذایی پیشنهاد می شود. پرونده مقاله

اکراتوکسین A مایکوتوکسینی است که به علت اثرات نفروتوکسیک، ایمونوتوکسیک، موتاژنیک، تراتوژنیک و کارسینوژنیک خطر بالقوه ی برای سلامت انسان محسوب می شود. این مطالعه با هدف تعیین حضور و میزان اکراتوکسین A در برنج های عرضه شده در اصفهان انجام شد. در این تحقیق 120 نمونه از 8 نوع برنج در اصفهاننمونه گیری گردید و از نظر درصد و میزان آلودگی به اکراتوکسین A به روش الایزا مورد بررسی قرار گرفت. میانگین درصد بازیافت اکراتوکسین A در نمونه های شاهد در غلظت 5 نانوگرم در گرم برنج 9/84 درصد و حد تشخیص اکراتوکسن A در این روش مطابق دستورالعمل شرکت سازنده کیت625/0 نانوگرم در گرم بود. نتایج این مطالعه نشان داد 8/20 درصد از برنج ها آلوده به اکراتوکسن A بودند. محدوده غلظت اکراتوکسین A در نمونه های آلوده بین 07/1 تا 83/10 نانوگرم در هر گرم و میانگین میزان آلودگی 5/3 نانوگرم در هر گرم به دست آمد. از بین 120 نمونه بررسی شده، غلظت اکراتوکسین A در 3/3 درصد از نمونه ها بیش از حداکثر مجاز تعیین شده توسط اتحادیه اروپا برای غلات (5 نانوگرم در گرم) بود. بر اساس نتایج به دست آمده، میزان تخمینی دریافت اکراتوکسینAدر مصرف کنندگان برنج های آلوده 6/5 نانوگرم در گرم وزن بدن در هر روز می باشد. پرونده مقاله

پاتولین مایکوتوکسینی است که بوسیله گونه‌های مختلف از کپک‌ها تولید می‌شود. در مطالعه‌ حاضر 70 نمونه شامل 35 نمونه لواشک و 35 نمونه آب سیب به‌طور تصادفی از فروشگاه‌های شهرستان شهرکرد جمع آوری و جهت بررسی حضور پاتولین به روش کروماتوگرافی مایع با کارآیی بالا (HPLC-DAD) مطابق روش استاندارد ملی ایران مورد آزمایش قرار گرفتند. نتایج این این تحقیق نشان داد که پاتولین در 14 نمونه لواشک سیب (40 درصد) و 7 نمونه آب سیب (20 درصد) وجود دارد. میانگین غلظت پاتولین در نمونه‌های لواشک و آب سیب به ترتیب 3/26±9/34 و7/19±26میکروگرم در کیلوگرم بود. اگرچه غلظت میانگین پاتولین در نمونه‌های مورد مطالعه کمتر از حداکثر میزان مجاز ایران (50 میکروگرم در کیلوگرم) می‌باشد ولی غلظت پاتولین در 7/5 درصد نمونه‌های لواشک سیب و 9/2 درصد نمونه‌های آب سیب بالاتر از حداکثر مجاز اتحادیه اروپاو ایران (50 میکروگرم در کیلوگرم) بود. پرونده مقاله

آلودگی ماهی و فرآورده های دریایی به فلزات سنگین به علت خطرات بالقوه که برای مصرف کنندگان ماهیان آلوده به همراه دارد توجه زیادی را به خود جلب کرده است. این مطالعه با هدف تعیین میزان غلظت آرسنیک در دو نمونه ماهی شامل شوریده و کفشک عرضه شده در شهر اصفهان انجام شد. در این مطالعه غلظت آرسنیک در دو گونه متفاوت ماهی توزیع شده در شهرستان اصفهان به روش اسپکترومتری جذب اتمی کوره مجهز به سیستم هیدرید طی اردیبهشت تا دیماه 1389 اندازه گیری شد. در مجموع 42 نمونه ماهی شامل 28 نمونه ماهی شوریده و 14 نمونه کفشک ماهی مورد آزمایش قرار گرفت. میزان غلظت آرسنیک در نمونه های ماهی مطالعه شده در محدوده مابین11 تا 98 میکروگرم در کیلوگرم بوده است و میزان آن در گوشت ماهی شوریده 11 تا 56 و در کفشک ماهی 32 تا 98 میکروگرم در کیلوگرم بدست آمد.غلظت آرسنیک نمونه ها پایین تر از حد مجاز قابل قبول سازمان بهداشت جهانی بود.نتایج این مطالعه بیانگر آن است که غلظت آرسنیک نمونه های مورد مطالعه بالاتر از حد قابل دریافت نیست. پرونده مقاله

گونه‌های سالمونلابه‌ویژه تایفی‌موریوم و اینتریتیدیس جزو رایج‌ترین عوامل عفونت‌های غذایی در جهان می‌باشند.هدف این مطالعه بررسی میزان شیوع سالمونلا تایفی‌موریوم در شیر خام دام‌های مختلف در استان چهارمحال و بختیاری بود. برای این منظور تعداد 550 نمونه شیر خام (200 نمونه شیر گاو، 175 نمونه شیر بز و 175 نمونه شیر گوسفند) از مهر ماه تا اسفند ماه 1390 از دامداری‌ها جمع‌آوری گردید. سالمونلا تایفی‌موریوم ابتدا به روش کشت جستجو و سپس جدایه‌ها با روش PCR و با استفاده از پرایمرهای اختصاصی ST11و ST15 مورد تأیید قرار گرفتند. بر پایه آزمون کشت از مجموع 550 نمونه مورد بررسی، 20 نمونه (63/3%) آلوده بهسالمونلا تشخیص داده شدند. نمونه‌های آلوده شامل 14 نمونه (54/2%) شیر گاو، 2 نمونه (36/0%) شیر گوسفند و 4 نمونه (72/0%) شیر بز بودند. از 20 جدایه سالمونلا به روش کشت 9 جدایه (63/1%) در PCR به عنوان سالمونلا تایفی‌موریوم مورد تأیید قرار گرفتند. نتایج حاصله از تحقیق نشان داد، درصد نسبتاً بالایی از نمونه‌های شیر خام به سالمونلا تایفی‌موریوم آلوده بوده و این مسأله ضرورت مراعات موازین بهداشتی در حین شیردوشی و حمل و نقل و اجتناب از مصرف خام شیر به خصوص در تولید فرآورده‌هایی مثل پنیر یا بستنی و... را واضح‌تر می‌سازد. پرونده مقاله

زیرالنون مایکوتوکسینی است که به‌علت اثرات استروژنیک، ایمونوتوکسیژنیک، تراتوژنیک و کارسینوژنیک خطر بالقوه‌ا ی برای سلامت انسان دارد. این مطالعه با هدف تعیین میزان زیرالنون در انواع نان مصرفی شهرستان اصفهان انجام شد. در این مطالعه توصیفی، 60 نمونه انواع نان گندم، نان جو و نان ذرت عرضه شده در شهرستان اصفهان از پاییز 1390 تا تابستان 1391 جمع آوری و از نظر میزان آلودگی با زیرالنون با روش الایزا مورد بررسی قرار گرفتند. طبق نتایج به‌دست آمده، محدوده غلظت زیرالنون در نمونه ها بین 35/0 تا 38/48 میکروگرم در کیلوگرم و میانگین و انحراف معیار میزان آلودگی نمونه های نان گندم، نان جو و نان ذرت به‌ترتیب برابر با 94/3±21/6، 52/8±81/12 و 53/9±35/10 میکروگرم در کیلوگرم به‌دست آمد. سطح آلودگی هیچ‌یک از نمونه های آزمایش شده بیش از حداکثر مجاز تأیید شده در قوانین اتحادیه اروپا برای زیرالنون در غلات نبود. با این وجود پایش پیوسته سطح آلودگی زیرالنون در غلات و به‌ویژه در گندم ضروری است. پرونده مقاله

سرخکردنموادغذاییباروغن،روشیاستکهبهطوروسیعبرایتولیدمحصولاتیباظاهریجذابوخوشطعماستفادهمی شود استفادهازپوشش هایهیدروکلوئیدی،روشمناسبیبرای کاهشمقدارروغنجذبشدهدرموادغذاییسرخشدهاست.دراین تحقیق،اثرپوششدهی بر پایه صمغزانتانوگواربرمیزان کاهشجذبروغن،خواصفیزیکیوحسیهمبرگرهایسرخشده بررسیشد. سطح همبرگرهاباغلظت های 5/0، 1 و 5/1 درصد زانتان و 3/0، 5/0 و 1 درصد گوار پوششدادهشدند.اثر پوششبر میزان تغییراترطوبت،میزانکاهشجذبروغن،بافتورنگهمبرگرهابررسیشد.همچنین اثرپوشش دهیبر خواصحسی همبرگرهایسرخشده مورد مطالعه قرار گرفت. نتایجنشاندادکهغلظت صمغ های گواروزانتانبرویژگی همبرگر ها ی سرخ شده مانند حفظرطوبت،کاهشجذبروغن وروشن ترشدنرنگ، اثرگذار می باشد.پوشش دهیهمبرگرمیزان جذبروغن راتا25 درصد کاهش داد. پوشش دهیباعثشدتاضمنکاهشمیزانجذبروغنهمبرگر ها،ازنظرخواص حسیمحصولیمشابهنمونه‌های همبرگرهایسرخشدهبدونپوششبهدستآید. بنابراین،کاربردپوشش های هیدروکلوئیدی باعث حفظ خواص حسی، بهبود ارزش تغذیه‌ای و شرایط بهداشتی محصولات سرخ شده می‌شود. پرونده مقاله

تخمیر خیار یک فرآیند طبیعی می‌باشد که میکرواورگانیسم‌های آن در کیفیت محصول مؤثرند و در این محصول گونه‌های متعلق به گروه لاکتوباسیلوس پلانتاروم دارای مزیت‌های بسیاری برای فرآیند تخمیر می‌باشند. در این بررسی برای تولید محصولی ایمن و یکنواخت، خیارهای بومی درمحلول‌های آب نمک 5 و 7% کلرید سدیم تحت شرایط بدون تلقیح و نیز cfu/ml108×6، 107×4، 106×4ماده تلقیح از گونه خاصلاکتوباسیلوس پلانتارومقرار داده شدهوسپس جمعیت میکروبی برای پانزده روز تخمیر در دمای محیطو سی روز انبار در دمای 4 و 25 درجه سلسیوسبا استفاده از آنالیز واریانس در سطح اطمینان 95% بررسی شده است. در این بررسی، در روز نهم تخمیر نمونه هایبا میزان تلقیح بالا (cfu/ml 108´ 6) و دارای 5% محلول کلرید سدیمبیشترین میزان جمعیت لاکتوباسیلوس پلانتاروم ( log10 cfu/ml57/8)را نشان داده اند.اما با میزان تلقیح بیشتر و غلظت نمک 7% حداقل میزان مخمر و مزوفیل هوازیدر نمونه‌ها مشاهده شده است. در طولانبار، جمعیت لاکتوباسیلوس پلانتاروم، مخمرها و مزوفیل های هوازی در دمای 25 درجه بالاتر از دمای4درجه سلسیوسبوده استاماتغییر مهم در روز سی‌ام انبارمشاهدهشده است که میزانلاکتوباسیلوس پلانتاروم( log10 cfu/ml 47/5)در محلول نمک 7% و دمای 4 درجه سلسیوسبا شرایط رقابتی کمتر و محیطی مناسب نسبت به دیگر میکرواورگانیسم‌ها بالاتر بوده است.بنابراین در این بررسی با رشد مناسب لاکتوباسیلوس پلانتاروم و جلوگیری از رشد میکرواورگانیسم‌های بیماری‌زا و غیربیماری‌زا در نمونه‌های تلقیح شده،محصولی ایمن و یکنواخت تولید شده است. پرونده مقاله

کلرامفنیکل از گروه داروهای وسیع الطیف دامپزشکی محسوب می‌شود که در درمان عفونت‌های ریوی در صنعت طیور استفاده می‌گردد. حتی سطوح پایین باقی‌مانده کلرامفنیکل ممکن است به یک نوع کم‌کاری و تحلیل مغز استخوان منجر و نهایتاً به کم خونی آناپلاستیک تبدیل گردد. مطالعه حاضر با هدف تعیین باقی‌مانده کلرامفنیکل در گوشت مرغ انجام شد. غلظت کلرامفنیکل در این مقاله با استفاده از روش الایزا در 140 نمونه گوشت مرغ (عضله ران) عرضه شده به بازار مصرف شهرستان اصفهان اندازه‌گیری شد. در 25 نمونه از 140 نمونه (9/17 درصد) بررسی شده، حضور باقی‌مانده کلرامفنیکل در غلظتی مابین 14 تا 311 نانوگرم در کیلوگرم با میانگین 9/97 نانوگرم در کیلوگرم و انحراف معیار 7/17 نانوگرم در کیلوگرم مشاهده شد. نتایج مطالعه حاضر نشان می‌دهد که علی‌رغم پایین بودن غلظت باقی‌مانده کلرامفنیکل در نمونه‌ها، لکن این دارو در حال حاضر در صنعت پرورش طیور استفاده می‌شود و این می‌تواند به عنوان خطری برای سلامت جامعه محسوب شود. پرونده مقاله

گوشت ماهی یکی از مهمترین منابع پروتئینی است که سریعاً دچار فساد خواهد شد. لذا هدف از این مطالعه بررسی اثر هم افزایی عصاره های آویشن دنایی و چای سبز بر ویژگی های شیمیایی و میکروبی گوشت ماهی قزل آلای رنگین کمان در زمان نگهداری در حالت انجماد بود. در این مطالعه عصاره هیدرواتانولی برگ چای سبز و آویشن دنایی با استفاده از روش خیساندن استخراج و ترکیبات آنها با روش HPLC شناسایی شدند. عصاره ها در غلظت‌های 5/0 درصد به صورت تکی و ترکیبی جهت پوشش‌دهی گوشت ماهی قزل آلای رنگین کمان مورد بررسی قرار گرفتند. نمونه ها به مدت 60 روزه در دمای18- درجه سلسیوس در فریزر نگه‌داری شدند. نمونه‌ها در فواصل 10روزه از نظر pH ، ازت تام فرار و عدد تیوباربتوریک اسید و شمارش لیستریا منوسیتوژنز و خصوصیات حسی مورد ارزیابی قرار گرفتند. بیشترین ترکیبات موجود در آویشن دنایی و چای سبز به ترتیب تیمول 4/39، کارواکرول 27/36 میلی‌گرم در گرم و اپی‌گالوکاتچین‌گالات 88/105، اپی‌کاتچین گالات 2/41، اپی‌گالوکاتچین 55/29 و کافئین 45/29 میلی‌گرم در گرم بود. نتایج نشان داد که در طی زمان نگه‌داری، تمام تیمار ها سبب کاهش میزان ازت تام فرار، pH، تیوباربیتوریک اسید، شمارش لیستریا منوسیتوژنز نسبت به نمونه شاهد شدند. همچنین تیمار ترکیبی (5/0 درصدآویشن دنایی و 5/0 درصدچای سبز) بطور معنی‌داری سبب بهبود ویژگی‌های میکروبی،شیمیایی و حسی نمونه ها در طی زمان نگه‌داری شد. بنابراین این عصارها می توانند به عنوان ترکیبات ضد میکروبی و آنتی اکسیدانی در صنایع گوشت مورد استفاده قرار گیرند. پرونده مقاله

مطالعه حاضر به منظور ارزیابی پروفایل اسیدهای چرب روغن استخراج شده از واریته‌های Sajama، Giza1 و Redcarina بذرکینوا کشت داده شده در ایران، انجام پذیرفت. دانه‌های کینوا واریته‌های Sajama، Giza1 و Redcarina، از موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و دانه درکرج، ایران تهیه شد. به منظور استخراج روغن از دانه‌ها از روش سوکسله استفاده شد. ابتدا فرایند متیل استر نمودن اسیدهای چرب انجام و سپس پروفایل اسیدهای چرب با استفاده از دستگاه کروماتوگرافی‌گازی ارزیابی شد. نتایج نشان داد که کینوا رقم Sajama بیشترین (98/0 ± 19/10 درصد) و رقم Redcarina (21/0 ± 55/2 درصد) کمترین میزان روغن استخراج شده را داشتند. لینولئیک اسید، فراوان‌ترین اسید چرب شناخته شده در بذر انواع ارقام کینوا بود. فراوانی لینولئیک اسید در بذر کینوا ارقام Giza1، Redcarina و Sajana به ترتیب 37/5 ± 17/60 درصد، 15/5 ± 30/57 درصد و 92/4 ± 27/52 درصد بود. در بذر کینوا ارقام Giza1 و Redcarina اسید های چرب پالمیتولئیک و تریکوسیلیک یافت نشد. در بذرکینوا رقم Sajama اسیدهای چرب دکوزاهگزانوئیک و تریکوسانوئیک یافت نشدند. بیشترین میزان اسیدهای چرب میریستیک، پالمیتیک، هگزادکانوئیک، استئاریک، اولئیک، لینولئیک، گاما لینولنیک، آلفا-لینولنیک، آراشیدیک، ایکوزادنوئیک، بهنیک، اروسیک، سروونیک و تریکوسیلیک به‌ترتیب در ارقام Redcarina، Redcarina، Sajama، Sajama، Sajama، Giza1، Giza1، Sajama، Redcarina، Sajama، Sajama، Sajama، Giza1 و Redcarina کینوا دیده شد. به نظر می‌رسد بذرکینوا به دلیل محتوای بالای اسیدهای چرب ضروری می‌تواند جایگزین مناسبی برای برخی از غلات ، مانند برنج باشد پرونده مقاله

آلیسایکلوباسیلوس به عنوان عامل فساد میکروبی آب میوه‌های صنعتی شناخته و مورد توجه قرار گرفته است. این باکتری دارای اسپور،گرما دوست و هاگزاست و تاکنون گزارشی از بیماری‌زایی آن منتشر نشده است اما از طریق ایجاد تغییر در طعم و بوی آب میوه‌های صنعتی موجب فساد و زیان اقتصادی فراوان می‌شود. این مطالعه با هدف بررسی آلودگی کنسانتره‌های آب میوه‌ بسته بندی شده به این باکتری صورت پذیرفته است. در این راستا، مجموع 300 نمونه شامل آب انار، آب سیب، آب پرتقال، آب انبه، آب آناناس و آب انگور که از کارخانجات مختلفی استحصال و به بازار عرضه شده بودند به صورت تصادفی از فروشگاه‌های شهر اصفهان جمع‌آوری و از نظر حضور آلیسایکلوباسیلوس ارزیابی شدند. پس از کشت و آزمون‌های بیوشیمیایی، نمونه‌های مثبت با استفاده از PCR مورد آزمایش قرار گرفته و حضور باکتری آلیسایکلوباسیلوس در 13 نمونه (33/4 درصد) تایید شد. بالاترین میزان آلودگی در بین نمونه‌های آب انار و آب پرتقال (3/13 درصد) دیده شد. آلودگی در آب آلبالو به میزان 10 درصد، در آب میوه جات مخلوط 66/6 درصد و در مابقی نمونه‌های آب میوه‌جات (66/95 درصد) آلودگی به باکتری آلیسایکلوباسیلوس مشاهده نشد. با توجه به گزارش فوق، به منظور جلوگیری از فساد آبمیوه‌های صنعتی، ممانعت از رشد این باکتری، به خصوص در طول حداکثر مدت زمان نگهداری آب میوه‌ها و تشخیص حضور یا عدم حضور این باکتری پس از اتمام مراحل پاستوریزاسیون و سالم سازی محصول، امری ضروری به نظر می‌رسد. پرونده مقاله

سودوموناس آئروژینوزا یک پاتوژن موجود در آب است که برای بهداشت عمومی نگرانی‌های زیادی را به وجود آورده است. بسیاری از منابع آب محیطی به‌طور بالقوه مخزنی برای سویه‌های پاتوژنیک سودوموناس آئروژینوزا هستند. باتوجه به این که یک پاتوژن فرصت‌طلب است و مشکلات جدی را به وجود می آورد پس شناخت پاتوژنز، مقاومت آنتی‌بیوتیکی، تنوع ژنتیکی و روش های حذف آن از آب آشامیدنی لازم به نظر به نظر می رسد. در مورد بیماری‌زا بودن سودوموناس آئروژینوزا مطالعات زیادی صورت گرفته و ثابت‌شده است که یک فرآیند چندعاملی است. سودوموناس آئروژینوزا دارای دو سیستم سنجش حدنصاب به نام‌های las و rhl است که ارتباط سلول به سلول را از طریق تولید مولکول‌های سیگنال دهنده که اوتوایندیوسر نام دارند تسهیل می‌کند تا گیرنده‌های خاص را هدف قرار دهند. به دلیل اینکه سودوموناس آئروژینوزا نفوذپذیری کمی در غشای خارجی دارد و ازآنجایی‌که غشای خارجی به‌عنوان یک مانع عمل می‌کند، ذاتاً به آنتی‌بیوتیک‌های مختلف مقاوم است. هنگامی‌که تحت‌فشار انتخابی آنتی‌بیوتیک قرار می‌گیرد، پاسخ القاشده بقای باکتری را تسهیل می‌کند و مقاومت آنتی‌بیوتیکی ایجاد می‌کند. مطالعات نشان می‌دهند که اندازه بزرگ ژنوم و پیچیدگی آن، باعث شده است که این باکتری با انواع محیط‌های مختلف سازگار و در آنجا رشد کنند. وجود این باکتری و ماندگاری آن در آب‌های محیطی خطر بزرگی برای سلامت عموم است و برای شناسایی کامل و تعیین کمیت سویه‌های MDR سودوموناس آئروژینوزا در بیمارستان‌ها و مقایسه‌ی آن‌ها با سویه‌های موجود در جامعه یا سایر فاضلاب‌ها لازم است مطالعات بیشتری انجام گیرد. پرونده مقاله

لیستریوزیس یکی از مهمترین بیماری های منطقله از طریق غذا محسوب می شود که بوسیله برخی از گونه های لیستریا خصوصاً لیستریا مونوسایتوژنز به انسان منتقل می شود. مطالعه حاضر به منظور بررسی میزان شیوع و مقاومت آنتی بیوتیکی سوش های لیستریا جدا شده از فیله ماهی شیر، میش و کولی در استان اصفهان و بندر ترکمن انجام پذیرفت. از تیر تا آبان ماه سال 1394، در کل 240 نمونه ماهی فرایند شده شامل فیله ماهی شیر (90 عدد)، میش (80 عدد) و کولی (70 عدد) فرایند شده به طور تصادفی از مراکز فروش شهرستان های اصفهان و بندر ترکمن جمع آوری و از نظر حضور گونه های لیستریا و مقاومت آنتی بیوتیکی آنها، ارزیابی شدند. شیوع گونه های لیستریا در نمونه های فیله ماهی فراوری شده، 50/12 درصد بود. در این بین فراوانی گونه های لیستریا مونوسایتوژنز، لیستریا آینوکوا و لیستریا سیلگیری به ترتیب 66/16 درصد، 33/33 درصد و 66/6 درصد بود. لازم به ذکر است که 33/43 درصد از جدایه های لیستریا مربوط به سایر گونه ها بودند. لیستریا آینوکوا بیشترین میزان شیوع را در نمونه های اخذ شده از فیله ماهیان شیر (33/33 درصد)، میش (30 درصد) و کولی (40 درصد) داشت. در کل نمونه های اخذ شده از فیله ماهی شیر بیشترین آلودگی را داشتند. سوش های لیستریا بیشترین میزان مقاومت را در برابر آنتی بیوتیک های پنی سیلین، تتراسایکلین و وانکومایسین داشتند. نتایج این مطالعه خطر بالقوه عفونت ناشی از لیستریا را در مصرف کنندگان فیله ماهی فرایند شده، نشان می دهد. نتایج بدست آمده از مطالعه حاضر نیاز به یک استراتژی کل نگر جهت پایش اپیدمیولوژیک در خصوص کنترل مقاومت های آنتی بیوتیکی در مواد غذایی را نشان می دهد. پرونده مقاله

سالمونلا به عنوان یک پاتوژن منتقل شونده از مواد غذایی مطرح بوده و یک معضل بزرگ در بهداشت جامعه در دنیا به حساب می آید. مسمومیت های غذایی ناشی از این پاتوژن با علایمی همچون گاستروآنتریت، اسهال، کرامپ شکمی و تب های روده ای (تب حصبه) بروز می کند. این مطالعه به منظور جداسازی و شناسایی سالمونلا تیفی موریوم در گوشت شتر درمراحل مختلف کشتار انجام شد. به این منظور در مجموع 150نمونه گوشت شتر در مراحل مختلف کشتار ( بعد از پوست کنی، بعد از تخلیه امعا و احشا، بعد از مرحله شست و شو)، (از هریک 50 نمونه) در بازه زمانی تابستان 1395 تا زمستان 1395 از کشتارگاه شهرستان بن استان چهارمحال و بختیاری و شهرستان نجف آباد و زرین شهر استان اصفهان، اخذ شد. نتایج نشان داد که 22 مورد از 150 نمونه گوشت شتر به عنوان گونه هایی از جنس سالمونلا تشخیص داده شدند. استفاده از روش PCR نشان داد که از 22 نمونه مثبت، 3 مورد (2%) سالمونلا تیفی موریوم و 19 مورد (%6/12) سایر گونه ها می باشند..از50 نمونه جمع آوری شده بعد از تخلیه امعا و احشا 11 مورد مثبت تشخیص داده شد که 2 مورد (4%) سالمونلا تیفی موریوم بودند.پس ازمرحله شست و شو 50 نمونه دیگر جمع آوری شد که 4 مورد آن (8%) مربوط به جنس سالمونلا بود و از این 4 مورد هیچ کدام متعلق به سروتیپ سالمونلا تیفی موریوم نبود. نتایج به دست امده حاکی از آن است که خط آلودگی لاشه در مرحله تخلیه امعا و احشا بیشتر و رعایت اصول بهداشتی در این مرحله می تواند نقش مهمی در کاهش آلودگی لاشه داشته باشد. پرونده مقاله

هدف از انجام مطالعه اخیر ارزیابی و مقایسه اثر خوراکی آویشن و دارچین بر بار میکروبی دستگاه گوارش و گوشت مرغ می باشد. به این منظور 135 قطعه جوجه یک‌روزه در سه گروه و با سه تکرار مساوی تحت شرایط یکسان پرورشی تا 42 روزگی نگهداری شدند. گروه اول و دوم به ترتیب در جیره غذایی 5/0 درصد دارچین و 5/0 درصد آویشن دنایی دریافت کردند. گروه سوم به عنوان گروه کنترل از هیچ افزودنی غذایی در جیره پایه استفاده نکرد. در سن 42 روزگی تمامی جوجه‌ها کشتار شدند و وضعیت آلودگی گوشت با اشریشیاکلی و تعداد پرگنه‌های اشریشیاکلی در هر گرم محتوای سکومی با روش معمول باکتری شناسی مشخص و مقایسه شد. نتایج نشان داد مصرف 5/0 درصد آویشن باعث کاهش معنی دار آلودگی گوشت و جمعیت اشریشیاکلی در محتویات سکومی می شود. در این مطالعه اختلاف معنی دار بین گروه کنترل و گروه دریافت کننده 5/0 درصد دارچین در شاخص‌های مورد بررسی وجود نداشت. لذا طبق یافته‌های این مطالعه، استفاده پیوسته از 5/0 درصد آویشن در جیره غذایی جوجه‌های گوشتی می‌تواند باعث بهبود کیفیت بهداشتی گوشت‌ طیور قابل عرضه گردد حال آنکه چنین اثری از اضافه سازی 5/0 درصد دارچین قابل انتظار نیست. پرونده مقاله

هدف این مطالعه، ارائه مدل پیشگوی رشد باکتری اشریشیاکلی متأثر از عوامل انتخابی رشد شامل: حرارت نگهداری (دمای 8 و 37 درجه سانتی گراد) و pH (4، 5 و 6) در عصاره تجاری گوشت مرغ بود. برای این منظور عصاره تجاری گوشت مرغ آماده شده با استفاده از اسید استیک و سود 1 مولار بر روی pH های مورد نظر تنظیم گردید. سپس میزان 105 cfu/ml از باکتری مورد نظر به عصاره های آماده شده تلقیح شد. عصاره ها در دو دمای 8 و 37 درجه سانتی گراد نگهداری و در زمان های مختلف نسبت به نمونه گیری از آن ها اقدام گردید. نتایج به دست آمده مطابق با انتظار نشان داد که رشد باکتری در pH برابر 4 به طور معنی داری (p<0/05) کمتر از رشد آن تحت pHهای 5 و 6 بوده است. اما برخلاف انتظار این کاهش هم در دمای 37 درجه سانتی گراد و هم در دمای 8 درجه سانتیگراد مشاهده شد. به عبارت دیگر رشد باکتری در دو دمای 8 و 37 درجه سانتیگراد با یکدیگر تفاوتی نداشتند. پرونده مقاله

ا امروزه استفاده از پوشش سلفون به ویژه برای مواد غذایی در دنیا رواج بسیاری دارد.این پوشش نسبت به هوا، چربی، ترکیبات روغنی و مهمتر از همه باکتری نفوذ ناپذیر است و همین مسئله استفاده از آن را برای بسته بندی غذایی بسیار مفید ساخته است. باسیلوس سرئوس و استافیلوکوکوس آرئوس از مهمترین پاتوژن‌ها و رایجترین عامل ایجاد بیماری‌های حاصل از غذا می‌باشند. ده عدد سلفون ایرانی با برندهای مختلف انتخاب گردید و توسط روش‌های بیوشیمیایی و رقتهای سریالی، شناسایی صورت گرفت. پس از شناسایی میکروارگانیسم، از محیط کشت اختصاصی آنها برای تایید حضور باکتری‌های مورد نظر استفاده گردید. از میان ده نمونه سلفون، هفت نمونه عاری از هرگونه آلودگی بوده در حالی‌که تنها دو نمونه دارای آلودگی از جنس باسیلوس سرئوس و یک نمونه آلودگی از جنس استافیلوکوکوس آرئوس دیده شد. طبق نتایج حاصل از رقت‌های سریالی، CFU/gr 6X104، CFU/gr 102×2 باسیلوس سرئوس و CFU/gr 7X101 استافیلوکوکوس آرئوس شمارش گردید. حداکثر مجاز باسیلوس سرئوس و استافیلوکوکوس آرئوس در هر گرم از سلفون باید توسط سازمان‌های بین المللی استاندارد سازی تعیین گردد. همچنین اهمیت حضور باسیلوس سرئوس و استافیلوکوکوس آرئوس بر روی سطح سلفون‌ها و بیماری‌های حاصل از آن در پوشش سلفون که با مواد غذایی در ارتباط است، نیاز به بررسی مداوم دارد. پرونده مقاله

کمپیلوباکتر یکی از اصلی‌ترین عوامل بالقوه ایجاد کننده‌ی اسهال و گاستروآنتریت‌های باکتریایی در انسان در سراسر جهان است. غذای آلوده به خصوص گوشت طیور به عنوان عامل اصلی انتقال بیماری مطرح می‌باشد. هدف از انجام این مطالعه تعیین میزان شیوع کمپیلوباکتر در لاشه مرغ در طول پروسه کشتار و عرضه گوشت مرغ در کشتارگاه صنعتی طیور نجف آباد-اصفهان است. در تابستان 1393 مجموعاً 160 نمونه از لاشه طیور 5 گله‌ی مختلف در طی 8 مرحله کشتار به طور تصادفی اخذ شد و جهت جداسازی کمپیلوباکتر مورد آزمایش قرار گرفت. نتایج نشان داد که 102 نمونه از 160 نمونه (75/63 درصد) آلوده به کمپیلوباکتر بودند که از این تعداد 19 نمونه از 20 نمونه کلواک (95%)، 16 نمونه از 20 نمونه قبل از پرکنی (80%)، 12 نمونه از 20 نمونه بعد از پرکنی (60%)، 12 نمونه از 20 نمونه بعد از تخلیه امعاء و احشاء (60%)، 14 نمونه از 20 نمونه بعد از چیلر (70%)، 13 نمونه از 20 نمونه بعد از بسته بندی (65%)، 10 نمونه از 20 نمونه بعد از بسته بندی (50%) و 6 نمونه از 20 نمونه بعد از انجماد (30%) آلوده به کمپیلوباکتر بودند. همچنین فراوانی آلودگی به گونه‌های کمپیلوباکتر مورد بررسی قرار گرفت که مشاهده شد فراوانی آلودگی به کمپیلوباکتر ژژونی (2/90%) با اختلاف معنی داری بیشتر از فراوانی آلودگی به کمپیلوباکتر کلی (8/9 درصد) بود. پرونده مقاله

اشریشیاکلی یکی از متداول‌ترین باکتری‌های بیماری‌زای روده‌ای در انسان و حیوانات است که باعث بروز عفونت‌های مختلفی می‌گردد. اشریشیاکلی O157:H7 یکی از سروتیپ‌های مهمی است که در تحت گروه اشریشیاکلی‌های خونریزی دهنده روده‌ای ‌‌ قرار می‌گیرد. این تحقیق با هدف جستجوی سروتیپ O157:H7 در نمونه‌های تخم طیور بومی موجود در بازار با استفاده از دو روش کشت و روش ملکولی PCR انجام و مقاومت آنتی‌بیوتیکی این باکتری نیز بررسی شد. در مجموع تعداد 87 نمونه تخم طیور بومی(مرغ،بلدرچین،کبوتر،شترمرغ) از سه قسمت پوسته،زرده و سفیده(از هر قسمت یک نمونه مجزا) مورد بررسی قرار گرفت که بعد انجام مراحل کشت تعداد 8 نمونه آلوده به این باکتری بودند سپس این 8 نمونه جهت تعیین سویه مورد آزمایش با روش PCRقرار گرفتند و در نهایت تعداد 4 نمونه واجد ژنوم سویه O157:H7 بودند.همچنین پس از انجام تست های آنتی بیوگرام جهت تعیین میزان حساسیت به آنتی بیوتیک‌های مختلف، بیشترین حساسیت در مورد اشریشیاکلی‌ به آنتی‌بیوتیک‌های سیپروفلوکساسین، سفتریواکسن، انروفلوکساسین، انروفلوکساسین و نالی دیکسیک اسید بود. پرونده مقاله

استفاده از آنتی بیوتیک ها در پرورش مرغ یکی از نگرانی های مصرف کنندگان این منبع پروتئینی است که معمولاً مصرف این گونه ترکیبات در پرورش طیور به دلیل خاصیت ضد میکروبی و کنترل بیماری های عفونی صورت می گیرد. به منظور مقایسه الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی در اشریشیا کلی جدا شده از گوشت مرغ پروش یافته در شرایط مختلف (معمولی و بدون آنتی بیوتیک)، سویه های اشریشیا کلی از گوشت مرغ و محتویات روده مرغ های پرورش یافته در شرایط معمولی و بدون آنتی بیوتیک در اصفهان جدا شد. پس از خالص سازی کشت باکتری بر روی محیط های اختصاصی و تأیید سویه باکتری با تست های بیوشیمیایی، باکتری های جداسازی شده بر روی محیط مولر هینتون کشت داده شد. الگوی مقاومت باکتریایی با روش دیسک دیفیوژن آگار بررسی شد. نتایج نشان داد در هر دو نوع سیستم پرورش مقاومت آنتی بیوتیکی نسبت به دسته دارو های مختلف مورد استفاده در پزشکی و دامپزشکی وجود دارد اما در مرغ های بدون آنتی بیوتیک مقاومت دارویی به مراتب کمتر است. پرونده مقاله

در دو دهه اخیر، انتروکوک­ها مقاومت گسترده­ای به تعدادی از آنتی‌بیوتیک‌ها کسب کرده­اند که این امر سبب پیچیدگی در درمان عفونت­های ناشی از این باکتری­ها گردیده است. از آن جایی که گوشت قرمز به‌عنوان یک ماده غذایی پر مصرف مورد استفاده در ایران است و به سهولت با این باکتری آلوده می­شود بر آن شدیم تا فراوانی ژن­های مقاومت آنتی­بیوتیکی درجدایه­های انتروکوکوس فکالیس جدا شده از گوشت قرمز در شهرستان شهرکرد را مورد بررسی قرار دهیم. این تحقیق به‌صورت مقطعی-توصیفی روی 104 نمونه گوشت قرمز در سال 1394 در شهرکرد انجام شد. جداسازی باکتری با استفاده از روش­های بیوشیمیایی و تائید آن بر اساس ردیابی ژن 16srDNA صورت گرفت و مقاومت آنتی‌بیوتیکی جدایه­ها با استفاده از روش کربی بائر و ردیابی مولکولی ژن­های tetM، ant(2'''')-I، ermB و aac(6'')/aph(2'') انجام شد. بیشترین مقاومت میکروبی به استرپتومایسین (2/95 درصد) و بیشترین حساسیت نسبت به وانکومایسین (100 درصد) مشاهده شد. ژن ermB با فراوانی 9/76 درصد و ژن aac(6'')/aph(2'') با فراوانی 40 درصد بیشترین و کمترین ژن­های کد کننده مقاومت آنتی­بیوتیکی در ایزوله انتروکوکوس فکالیس بودند. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که تا کنون مقاومت نسبت به ونکومایسین در ایزوله‌های انتروکوکوس فکالیس جدا شده از گوشت قرمز در شهرستان شهرکرد مشاهده نشده اما مقاومت بالایی نسبت به آنتی‌بیوتیک‌های استرپتومایسین، سفوتاکسیم، مروپنم، اریترومایسین، تتراسایکلین مشاهده گردید. هم­چنین مشخص شد که ژن ermB در ایزوله­های انتروکوکوس فکالیس مقاوم به آنتی‌بیوتیک از شیوع نسبتاً بالایی برخوردار است و فراوان‌ترین ژن عامل مقاومت است. پرونده مقاله

باکتری سالمونلا به عنوان یک بیماری منتقل شونده از مواد غذایی مطرح بوده و یک معضل بزرگ در بهداشت جامعه در دنیا به حساب می آید. هدف از این تحقیق تعیین شیوعسالمونلاو بررسی ژن های حدتسالمونلا انتریتیدیسوسالمونلا تیفی موریومجدا شده از شیر و فراورده های شیری گاومیش و گوشت گاومیش در استان خوزستان، شهرستان ملاثانی بود. در مجموع 210 نمونه از گوشت، شیر و فراورده های شیری در اسفند 94 و فروردین 95 از شهرستان ملاثانی جمع آوری و با هدف بررسی حضورسالمونلا انتریتیدیسوسالمونلا تیفی موریومو ژن های حدت مورد ارزیابی قرار گرفتند. به طور کلی شیوعسالمونلادر نمونه های مورد مطالعه 86/2 درصد به دست امد. شیوع آلودگی نمونه ها بهسالمونلا اینتریتیدیس6/66 درصد وسالمونلا تیفی موریوم3/33 درصد بود. بیشترین شیوع الودگیسالمونلادر نمونه های پنیر 10 درصد و سپس در شیر 5/2 درصد و در سرشیر 14/7 درصد. هیچسالمونلاییدر نمونه های گوشت، ماست، کره و شیربرنج یافت نشد. پرونده مقاله

استافیلوکوکوس اورئوسیکی از اصلی ترین عوامل ایجاد کننده مسمومیتهای غذایی در انسان است. وقوع مقاومت های شدید آنتی بیوتیکی در این باکتری سبب افزایش اهمیت آن شده است. مطالعه حاضر به منظور ارزیابی میزان شیوع و خصوصیات مقاومت آنتی بیوتیکی سوش هایاستافیلوکوکوس اورئوسجدا شده از سبزیجات و سالاد در استان چهارمحال و بختیاری انجام پذیرفت. در این مطالعه تعداد 485 نمونه سبزیجات و سالاد جمع آوری و سریعا به آزمایشگاه انتقال داده شدند. نمونه ها با استفاده از کشت میکروبی ارزیابی شدند و سوش هایاستافیلوکوکوس اورئوسجدا شده از نظر الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی با استفاده از روش انتشار دیسکی مورد ارزیابی قرار گرفتند. میزان شیوعاستافیلوکوکوس اورئوسدر نمونه های سبزیجات و سالاد به ترتیب 16 و 91/11 درصد بود. بیشترین وکمترین میزان شیوع باکتری بترتیب در لردگان (50/26 درصد) و شهرکرد (72/6 درصد) مشاهده شد. اختلاف معنادار آماری برای شیوعاستافیلوکوکوس اورئوسبین نمونه های سالاد و سبزیجات دیده شد (P< 0.05). سوش هایاستافیلوکوکوس اورئوسجدا شده از نمونه های سبزیجات و سالاد بیشترین میزان مقاومت را بر علیه آنتی بیوتیک های پنی سیلین (58/95 درصد)، تتراسایکلین (23/88 درصد)، آمپی سیلین (41/79 درصد)، اریترومایسین (05/72 درصد) و متی سیلین (58/70 درصد) داشتند. کم ترین شیوع مقاومت آنتی بیوتیکی بر علیه آنتی بیوتیک های ایمی پنم (35/7 درصد)، کلرامفنیکل (05/22 درصد)، کوتریموکسازول (47/26 درصد) و کوآموکسی کلاو (41/29 درصد) گزارش گردید. عدم تجویز بی رویه آنتی بیوتیک ها با توجه به نتایج روش انتشار دیسکی می تواند خطراستافیلوکوکوساورئوسمقاوم را در سبزیجات و سالاد کاهش دهد. پرونده مقاله

استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین یکی از اصلی ترین عوامل نوظهور ایجاد کننده مسمومیت های غذایی مقاوم به آنتی بیوتیک در انسان است. باکتری همچنین توانایی تولید انتروتوکسین مقاوم به حرارت را دارد. مطالعه حاضر به منظور ارزیابی میزان شیوع، الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی و فراوانی ژن های کد کننده انتروتوکسین در سوش های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین جدا شده از سبزیجات و سالاد انجام پذیرفت. در این مطالعه تعداد 485 نمونه سبزیجات و سالاد جمع آوری و سریعا به آزمایشگاه انتقال داده شدند. به منظور جداسازی استافیلوکوکوس اورئوس از کشت میکروبی استفاده و سوش های مقاوم به متی سیلین با استفاده از دیسک های سفوکسیتین و اگزاسیلین تایید شدند. الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی و فراوانی ژن های کد کننده انتروتوکسین به ترتیب با استفاده از روش های انتشار دیسکی و PCR ارزیابی شدند. میزان شیوع استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین در نمونه های سبزیجات و سالاد به ترتیب 2/7 و 51/8 درصد بود. سوش های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین، بیشترین میزان مقاومت آنتی بیوتیکی را نسبت به آنتی بیوتیک های پنی سیلین (100 درصد)، کوآموکسی کلاو (100 درصد)، آمپی سیلین (100 درصد) و سفتی راکسون (100 درصد) داشتند. شیوع مقاومت برعلیه ایمی پنم (52/10 درصد) و کلرامفنیکل (68/23 درصد) کمتر از سایر آنتی بیوتیک ها بود. فراوان ترین انتروتوکسین های ردیابی شده در ایزوله های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین، SEA (15/63 درصد) و SEB (26/52 درصد) بودند. حضور همزمان چند ژن کد کننده انتروتوکسین و مقاومت چندگانه برعلیه چندین آنتی بیوتیک در سوش های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین جدا شده از نمونه های سبزیجات و سالاد نشان دهنده بروز یک مشکل بهداشتی عمده در این دسته از مواد غذایی است. جلوگیری از تجویز بی رویه آنتی بیوتیک ها می تواند خطر استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین انتروتوکسین زا را در سبزیجات و سالاد کاهش دهد. پرونده مقاله

گوشت طیور به عنوان یکی از منابع اشریشیا کلی O157 در نظر گرفته می‌شود. مطالعه حاضر به منظور ارزیابی شیوع و مقاومت آنتی بیوتیکی جدایه‌های اشریشیا کلی O157 از نمونه‌های گوشت طیور عرضه شده در شهر اصفهان انجام پذیرفت. در کل 500 نمونه گوشت از انواع طیور عرضه شده در شهر اصفهان جمع آوری و با استفاد ه از کشت میکروبی از نظر حضور اشریشیا کلی O157 ارزیابی شدند. جدایه‌های مشکوک با استفاده از آزمون PCR تایید شدند. الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی جدایه‌ها با استفاده از آزمون انتشار دیسکی آنتی بیوتیک بررسی شد. در کل 44 نمونه از کل 500 نمونه (80/8 درصد) آلوده به اشریشیا کلی O157 بودند. بیشترین میزان آلودگی مربوط به گوشت اردک (16 درصد) و کمترین مربوط به گوشت بلدرچین (3 درصد) بود. اختلافات آماری معنی دار در حد 05/0 >P بین نوع نمونه و میزان شیوع اشریشیا کلی O157 مشاهده شد. جدایه‌های اشریشیا کلی O157 بیشترین میزان مقاومت آنتی میکروبی را نسبت به آنتی بیوتیک های تتراسیکلین (72/97 درصد)، آمپی سیلین (45/95 درصد)، پنی سیلین (45/95 درصد) و جنتامایسین (72/72 درصد) داشتند. بیشترین تنوع در مقاومت آنتی بیوتیکی مربوط به سویه‌های اشریشیا کلی O157 جدا شده از گوشت اردک یافت شد. به دلیل شیوع بالای سویه‌های مقاوم به آنتی بیوتیک اشریشیا کلی O157 در نمونه‌های گوشت طیور و خصوصا گوشت اردک، مصرف این دسته از مواد غذایی به شکل خام یا نپخته علاوه بر انتقال سویه‌های مقاوم به آنتی بیوتیک به جوامع انسانی، می‌تواند منجر به بروز مسمومیت‌های غذایی مهلک شود. پرونده مقاله

از بین 22 گونه ثبت شده در این گروه از باکتری ها، اسینتوباکتر بومانی فراوان ترین گونه ثبت شده در موارد عفونت های بالینی در انسان معرفی شده است. توانایی انتقال این باکتری از طریق برخی از انواع مواد غذایی خصوصاً شیر وفراورده های آن به انسان اهمیت زیادی دارد. در این مطالعه، به بررسی آلودگی 100 نمونه کره و سرشیر جمع آوری شده از نظر حضور اسینتوباکتر بومانی پرداخته شد و مقاومت باکتریایی و ژن های حدت در جدایه ها مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد در بین نمونه های سرشیرسنتی 2 درصد و در بین نمونه های کره سنتی 4 درصد آلوده به اسینتوباکتر بومانی مشاهده شد. در بررسی انجام پذیرفته در زمینه الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی سینتوباکتر بومانی، میزان شیوع مقاومت آنتی بیوتیکی بر علیه آنتی بیوتیک های مروپنم، ایمی پنم، کلرامفنیکل، متی سیلین، کارباپنم و فوزیدیک اسید، صفر درصد گزارش گردید. بر اساس نتایج حاصل از الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی، اسینتوباکتر بومانی نسبت به آنتی بیوتیک های دئوکسی سایکلین، سفوتاکسیم، کلرامفنیکل، ایمی پنم، کارباپنم، موپیروسین، متی سیلین، اسیدفوزیدیک و آمپی سیلین مقاوم بودند. فراوان ترین ژن های کدکننده مقاومت آنتی بیوتیکی در سویه اسینتوباکتر بومانی جدا شده tetA ، tetB ، dfrA1 ، aac(3)-IV ، sul1 ، cnf2،csgA، jurA، citm، blasHV، aadA1 و Aac3IV بودند. نتایج این تحقیق همچنین نشان داد که فراوان ترین ژن های حدت ردیابی شده در سویه اسینتوباکتر بومانی جدا شده از انواع کره و سرشیر به ترتیبfimH ، papC، Pai و kpsmTII بودند. این مطالعه بیان می کند که فرآورده های شیر خام موجود در بازار می تواند منبع اسینتوباکتر بومانی مقاوم به انواع آنتی بیوتیک ها باشند و به انتشار ژن های مقاومت از طریق زنجیرۀ غذایی کمک کند. بنابراین باید سطح بهداشت در جامعه افزایش پیدا کند و مصرف بی رویۀ آنتی بیوتیک ها در دام و طیور به صورت برنامۀ مدون به اجرا درآید. پرونده مقاله

باکتری پزودوموناس آئروژینوزا خطر بالقوه بروز مسمومیت‌های غذایی مخصوصا در آبزیانی مانند میگو می‌باشد. با هدف تعیین و مقایسه میزان آلودگی در گونه‌های مختلف میگو در دو فصل تابستان و پاییز در اصفهان و چابهار از عضله شکمی 35 میگو در هر فصل هر شهر نمونه‌گیری شد. نمونه‌ها در محیط پپتون واتر هموژن شده، انکوبه و در محیط PCA کشت شدند. کلنی‌های مشکوک جداسازی شده و تست‌های تائیدی پزودوموناس آئروژینوزا و تایید حضور ژن اختصاصی پزودوموناس آئروژینوزا، nanI به روش PCR انجام شد. در تابستان اصفهان و چابهار به ترتیب 5/48 و 7/25 درصد نمونه‌ها آلوده بودند. در فصل پاییز این شیوع برای اصفهان 9/22 و برای چابهار 20 درصد بود. در اصفهان در تابستان بیشترین آلودگی مربوط به گونه Metapenaueus affinis و کمترین مربوط به Penaeus semisulcatus بود. در پاییز اصفهان بیشترین تعداد مربوط به Penaeus merguiensis و کمترین باز هم مربوط به گونه Penaeus semisulcatus بود. در شهر چابهار نیز، در هر دو فصل بیشترین نمونه‌ آلوده مربوط به گونه Metapenaeus affinis بود و کمترین آلودگی در تابستان مربوط به گونه Panaeus semisulcatus و در پاییز مربوط به هم Penaeus semisulcatus و هم Litopenaeus vannamei بود. شیوع بالایی از این باکتری در نمونه‌های گونه‌های مختلف میگو در هر دو فصل و هر دو شهر وجود داشت که احتمال بالای خطر بروز مسمومیت‌های غذایی پزودوموناس آئروژینوزا ناشی از مصرف نادرست میگو را بیان می‌کند. رعایت زنجیره سرد در هنگام نگهداری، حمل و نقل و عرضه میگو تا حد زیادی در کنترل این مشکل موثر خواهد بود. پرونده مقاله

باکتری استافیلوکوکوس اورئوس یک بیماری زای فرصت طلب در انسان و حیوان است که می تواند با آلوده ساختن لبنیات، علاوه بر خسارت های اقتصادی، صدمات جسمی قابل توجهی به وجود آورد. در این تحقیق تعداد 250 فراورده ی لبنی سنتی شامل کره، ماست، پنیر، کشک و خامه از نقاط مختلف شهرستان شهرکرد تهیه و در ظروف استریل در کنار یخ به آزمایشگاه میکروبیولوژی دانشگاه آزاد شهرکرد منتقل شد. جداسازی باکتری استافیلوکوکوس اورئوس مطابق با پروتکل های استاندارد و روش مولکولی صورت گرفت. ارزیابی ژنتیکی بیوفیلم با روش PCR جهت ردیابی شایع‌ترین ژن‌های کد کننده بیوفیلم (icaA، icaB، icaC، icaD، bap، fnbA، fnbB،clfB, clfA) انجام شد. از مجموع 250 نمونه ی مورد بررسی، 50 نمونه (20 درصد) از نظر استافیلوکوکوس اورئوس مثبت بودند. آلودگی در کشک 26، در کره 24، در پنیر 22، در خامه 16 و در ماست 12 درصد گزارش شد. فراوانی ژن های مذکور به ترتیب: 74 درصد، 68، 64، 76، 30، 96، 90، 32 و 28 درصد گزارش شد. در روش میکروتیتر پلیت در 30 ایزوله (60 درصد) واکنش بیوفیلم مشاهده شد که در20 ایزوله ( 66/66 درصد) بیوفیلم قوی و در 10 ایزوله بیوفیلم ضعیف (33/33 درصد) مشاهده شد. در 5 ایزوله (66/16 درصد) واکنش بیوفیلم مشاهده نگردید. براساس آزمون دقیق فیشر بین ژن های مورد بررسی و واکنش بیوفیلم قوی و متوسط رابطه آماری معنی دار گزارش شد. پرونده مقاله

هدف مطالعه حاضر بررسی خواص آنتی‌اکسیدانی و ضدمیکروبی عصاره‌ هیدروالکلی و آبی هسته واریته‌های انگور بر روی میکروارگانیسم‌های گرم مثبت و گرم منفی جدا شده از گوشت طیور می‌باشد. 94 نمونه گوشت طیور شامل مرغ، بلدرچین، بوقلمون و شترمرغ از مراکز فروش شهرکرد به‌صورت تصادفی جمع‌آوری شد. میکروارگانیسم‌ها توسط تست‌های بیوشیمیایی شناسایی شدند. عصاره آبی و هیدروالکلی هسته انگور واریته‌های الفی‌سیاه، گوهری سیاه، شاهانی سیاه، ریش‌بابا، شصت عروس و دم خروس به روش خیساندن تهیه شد. خواص ضدمیکروبی عصاره هیدروالکلی و آبی هسته‌ی‌ انگورها به روش دیسک دیفیوژن و MIC (حداقل غلظت ممانعت کنندگی از رشد) بررسی شد. خاصیت آنتی‌اکسیدانی عصاره‌ها به روش DPPH بررسی و مقدار IC50 محاسبه شد. ترکیبات فنلی موجود در عصاره آبی و هیدروالکلی هسته‌های انگور با دستگاه کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا اندازه‌گیری شد. فراوانی آرکوباکتر بوتزلری، کمپیلوباکتر ژژونی، لیستریا مونوسیتوژنز و استافیلوکوکوس آرئوس به‌ترتیب 45/11، 70/17، 04/1 و 66/16 درصد به دست آمد. تأثیر ضدمیکروبی عصاره‌های آبی و الکلی هسته انگور در هر دو روش بر روی باکتری‌های گرم مثبت بیش‌تر بود. عصاره‌های الکلی تأثیر ضدمیکروبی بیش‌تری نسبت به عصاره‌های آبی داشتند، انگور ریش‌بابا بیش‌ترین تأثیر ضدمیکروبی را نشان داد. بالاترین درصد DPPH در عصاره‌های هیدروالکلی مربوط به عصاره هسته انگور الفی سیاه و ریش‌بابا و در عصاره‌های آبی هسته انگور مربوط به الفی سیاه و شاهانی سیاه می‌باشد. کم‌ترین میزان IC50 در عصاره‌های هیدروالکلی مربوط به عصاره هسته انگور ریش‌بابا و در عصاره‌های آبی مربوط به الفی سیاه می‌باشد. پرونده مقاله

استافیلوکوکوس اورئوس به‌عنوان دومین یا سومین عامل مهم بیماری‌زای غذا زاد در جهان محسوب می‌شود. توانایی رشد و تولید انتروتوکسین‌های مقاوم به حرارت در طیف وسیعی از مواد غذایی، استافیلوکوکوس را جزء یکی از مهم‌ترین عوامل مسمومیت‌زای مواد غذایی قرار داده است. مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان شیوع استافیلوکوکوس گوشت و فرآورده‌های گوشتی عرضه شده در اصفهان انجام شد. از تابستان تا زمستان سال 1391 در مجموع 450 نمونه شامل گوشت گاو (80 نمونه)، گوشت چرخ شده (80 نمونه)، گوشت گوسفند (80 نمونه)، گوشت بز (80 نمونه)، گوشت شتر (50 نمونه)، همبرگر (40 نمونه) و کباب لقمه (40 نمونه) به شکل تصادفی ساده از قصابی‌ها و سوپرمارکت‌های شهرستان‌های اصفهان جمع‌آوری و جهت بررسی حضور استافیلوکوکوس اورئوس مورد آزمایش قرار گرفتند. در مجموع آلودگی به استافیلوکوکوس اورئوس در 234 (6/55 %) نمونه در گوشت و فرآورده‌های گوشتی مشاهده شد. میانگین تعداد باکتری استافیلوکوکوس اورئوس در نمونه‌های مثبت 102× 3/8 بود. نتایج نشان داد اگر چه درصد آلودگی نمونه‌ها زیاد بوده است ولی تعداد باکتری‌های موجود در نمونه‌ها پایین و خطر بالقوه‌ای برای سلامت مصرف کننده ندارد. جهت مطالعات اپیدمیولوژیکی در خصوص مسمومیت‌های استافیلوکوکوسی به مطالعات بیشتری نیاز است تا بتوان مدیریت کارآمدی در تولید مواد غذایی در جهت کاهش بیماری‌ها اعمال کرد. پرونده مقاله

یرسینیا انتروکولیتیکا یک باکتری گرم منفی و پاتوژن روده ای است که از طریق آب و مواد غذایی به انسان منتقل می شود. شیر از منابع عمده انتقال عفونت به انسان بوده و آلودگی آن با باکتری مانند یرسینیا انتروکولیتیکا می تواند برای انسان عوارض زیان باری داشته باشد. این مطالعه با هدف جداسازی یرسینیا انتروکولیتیکا و ارزیابی ژن های بیماری زایی آن از شیر نشخوارکنندگان کوچک در شهرستان شهرکرد به روش کشت میکروبی و PCR انجام شد. در این مطالعه مقطعی-توصیفی تعداد 100 نمونه شیر گوسفند و بز به تفکیک و به شکل تصادفی در سطح شهرستان شهرکرد جمع آوری گردید و به روش کشت در محیط CIN مورد بررسی قرار گرفت. به منظور شناسایی سروتیپ O:3 یرسینیا انتروکولیتیکا و نیز بررسی حضور ژنهای بیماری زا، نمونه های مثبت به روش PCR در حضور پرایمرهای اختصاصی مورد بررسی قرار گرفتند. از مجموع نمونه های شیر گوسفند و بز مورد ارزیابی با روش کشت در 9 نمونه (9 درصد) حامل یرسینیا انتروکولیتیکا بود. تمامی نمونه های آلوده از شیر گوسفند بودند. از این میان، 5 مورد از نظر سروتیپ O:3 با روش PCR مثبت گزارش گردید. همچنین 4 مورد حامل ژن ail، 3 مورد حامل ژن yadA و دو نمونه حامل ژن های virF و ystA بودند. با توجه به نتایج حاصله شیر گوسفند میتواند به عنوان منبع بالقوه ای برای آلودگی انسان به یرسینیا انتروکولیتیکا مطرح باشد. پرونده مقاله

سابقه و هدف: تب کیو یک بیماری مشترک انسان و دام با انتشار جهانی است که توسط یک ریکتزیای اجباری داخل سلولی به‌نام کوکسیلا بورنتی ایجاد می‌شود. این مطالعه با هدف تعیین میزان شیوع فصلی کوکسیلا بورنتی در شیر خام جمع‌آوری شده از گاوهای شیری در اصفهان انجام شد. مواد و روش‌ها: این مطالعه به‌صورت مقطعی-توصیفی از دی ماه 1387تا دی ماه 1388 انجام شد. در مجموع 247 نمونه شیر از 90 مجتمع پرورش گاو شیری جمع‌آوری و از نظر حضور کوکسیلا بورنتی به روش واکنش زنجیره‌ای پلی‌مراز آشیانه‌ای (Nested PCR) مورد آزمایش قرار گرفت. یافته‌ها: در این مطالعه در مجموع 8 نمونه از 247 نمونه (2/3 درصد) از نظر کوکسیلا بورنتی مثبت بود. شیوع کوسیلا بورنتی در فصول مختلف سال متفاوت بود. بالاترین میزان وقوع (6/8 درصد) در فصل زمستان مشاهده شد در حالی که تمام 65 نمونه شیر مربوط به فصل تابستان منفی بودند. نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که شیر گاو می‌تواند یکی از مخازن بالقوه کوکسیلا بورنتی در ایران باشد. پرونده مقاله

سابقه و هدف: لیستریا باکتری است که انتشار وسیعی در طبیعت دارد و معمولاً در خاک، فاضلاب، گرد و غبار و آب یافت می‌شود. لیستریا مونوسیتوزنز و سایر گونه های لیستریا از طیف وسیعی از غذاهای خام و آماده مصرف جداسازی شده اند. هدف از این پژوهش، تعیین میزان شیوع گونه‌های لیستریا در نمونه‌های شیر خام ، پنیر و بستنی سنتی عرضه شده در شهرستان شهرکرد و شیراز بود. مواد و روش ها: در این پژوهش، 178 نمونه شیر خام گاو (45)، شیر خام بز (32)، پنیر سنتی (41) و بستنی سنتی (60) به طور تصادفی جمع‌آوری گردید. تمامی نمونه ها از نظر وجود گونه های لیستریا به روش استاندارد مورد آزمایش قرار گرفتند. گونه های لیستریا جدا شده با استفاده از روش واکنش زنجیره ای پلی مراز تائید شدند. یافته ها: بر پایه آزمون‌های میکروب‌شناسی از مجموع 178 نمونه مورد بررسی، 24 نمونه (5/13 درصد) از نظر آلودگی به گونه‌های لیستریا مثبت شناخته شدند. شیوع گونه‌های لیستریا در شیر خام گاو، شیر خام گوسفند، پنیر سنتی و بستنی سنتی به ترتیب 1/11%، 1/3%، 4/24% و 3/13% بود. در این پژوهش بیشترین گونه جداسازی شده لیستریا اینوکوا (5/62%) و در بقیه موارد لیستریا منوسایتوژنز (5/37 درصد) شناسایی گردید. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه خطر بالقوه عفونت ناشی از مصرف شیر خام و فرآورده های لبنی غیر پاستوریزه را به لیستریا نشان می‌دهد. مطالعات بیشتر در زمینه وضعیت الودگی به این پاتوژن در سایر مواد غذایی به ویژه مواد غذایی آماده مصرف پیشنهاد می شود. پرونده مقاله