لیستریوزیس یکی از مهمترین بیماری های منطقله از طریق غذا محسوب می شود که بوسیله برخی از گونه های لیستریا خصوصاً لیستریا مونوسایتوژنز به انسان منتقل می شود. مطالعه حاضر به منظور بررسی میزان شیوع و مقاومت آنتی بیوتیکی سوش های لیستریا جدا شده از فیله ماهی شیر، میش و کولی در استان اصفهان و بندر ترکمن انجام پذیرفت. از تیر تا آبان ماه سال 1394، در کل 240 نمونه ماهی فرایند شده شامل فیله ماهی شیر (90 عدد)، میش (80 عدد) و کولی (70 عدد) فرایند شده به طور تصادفی از مراکز فروش شهرستان های اصفهان و بندر ترکمن جمع آوری و از نظر حضور گونه های لیستریا و مقاومت آنتی بیوتیکی آنها، ارزیابی شدند. شیوع گونه های لیستریا در نمونه های فیله ماهی فراوری شده، 50/12 درصد بود. در این بین فراوانی گونه های لیستریا مونوسایتوژنز، لیستریا آینوکوا و لیستریا سیلگیری به ترتیب 66/16 درصد، 33/33 درصد و 66/6 درصد بود. لازم به ذکر است که 33/43 درصد از جدایه های لیستریا مربوط به سایر گونه ها بودند. لیستریا آینوکوا بیشترین میزان شیوع را در نمونه های اخذ شده از فیله ماهیان شیر (33/33 درصد)، میش (30 درصد) و کولی (40 درصد) داشت. در کل نمونه های اخذ شده از فیله ماهی شیر بیشترین آلودگی را داشتند. سوش های لیستریا بیشترین میزان مقاومت را در برابر آنتی بیوتیک های پنی سیلین، تتراسایکلین و وانکومایسین داشتند. نتایج این مطالعه خطر بالقوه عفونت ناشی از لیستریا را در مصرف کنندگان فیله ماهی فرایند شده، نشان می دهد. نتایج بدست آمده از مطالعه حاضر نیاز به یک استراتژی کل نگر جهت پایش اپیدمیولوژیک در خصوص کنترل مقاومت های آنتی بیوتیکی در مواد غذایی را نشان می دهد. پرونده مقاله