-
حرية الوصول المقاله
1 - Chaotic dynamic analysis and nonlinear control of blood glucose regulation system in type 1 diabetic patients
Saeid Khajehvand Seyed Mahdi AbtahiIn this paper, chaotic dynamic and nonlinear control in a glucose-insulin system in types I diabetic patients and a healthy person have been investigated. Chaotic analysis methods of the blood glucose system include Lyapunov exponent and power spectral density based on أکثرIn this paper, chaotic dynamic and nonlinear control in a glucose-insulin system in types I diabetic patients and a healthy person have been investigated. Chaotic analysis methods of the blood glucose system include Lyapunov exponent and power spectral density based on the time series derived from the clinical data. Wolf's algorithm is used to calculate the Lyapunov exponent, which positive values of the Lyapunov exponent mean the dynamical system is chaotic. Also, a wide range in frequency spectrum based on the power spectral density is also used to confirm the chaotic behavior. In order to control the chaotic system and reach the desired level of a healthy person's glucose, a novel fuzzy high-order sliding mode control method has been proposed. Thus, in the control algorithm of the high-order sliding mode controller, all of the control gains computed by the fuzzy inference system accurately. Then the novel control algorithm is applied to the Bergman's mathematical model that is verified using the clinical data set. In this system, the control input is the amount of insulin injected into the body and the control output is the amount of blood glucose level at any moment. The simulation results of the closed-loop system in various conditions, along with the performance of the control system in disturbance presence, indicate the proper functioning of this controller at the settling time, overshoot and the control inputs. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
2 - Positive effects of garlic on insulin resistance and other indices of glucose metabolism: A systematic review of clinical trials
Mahtab Sotoudeh Hafez Goudarzi Behnood AbbasiInsulin resistance (IR) causes various metabolic disorders depending on the individual's genetic background. It can be detected up to 10-15 years before a person develops type 2 diabetes mellitus. The prevalence of diabetes is projected to increase from 8.4% in 2017 to أکثرInsulin resistance (IR) causes various metabolic disorders depending on the individual's genetic background. It can be detected up to 10-15 years before a person develops type 2 diabetes mellitus. The prevalence of diabetes is projected to increase from 8.4% in 2017 to 9.9% in 2045. Garlic has been used as herbal medicine. It has various biological effects such as anti-inflammatory, anti-diabetic, and antioxidants. The present study aims to investigate the impact of garlic on IR and other indices of glucose metabolism. Electronic databases including PubMed, Google Scholar, ScienceDirect, Science Information Database (SID), and publisher databases such as Elsevier, SpringerLink, and Wiley Online Library were searched till February 2022. Search terms involved “garlic” OR “Allium sativum” OR “alliin” OR “allicin” in combination with “fasting blood glucose” OR “fasting plasma glucose” OR “fasting blood sugar” OR “insulin resistance” OR “fasting insulin” OR “homeostasis assessment model” OR “HOMA” AND “polycystic ovary syndrome” OR “diabetes mellitus” OR “type 2 diabetes mellitus” OR “metabolic syndrome” OR “nonalcoholic fatty liver disease” OR “cardiovascular diseases”. After reviewing the databases mentioned seven articles were identified for this review. Totally, 459 participants including 228 women and 231 men, enrolled in the trials. Assessing the findings of these articles indicates that garlic has a positive effect on IR, plasma insulin, and fasting glucose. The hypoglycemic action of garlic is related to its sulfur-containing compounds which directly or indirectly stimulate insulin secretion. Also, allicin in garlic can combine with endogenous thiol-containing molecules which can release insulin from inactivation. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
3 - Type 2 diabetes as a prominent global health issue: A narrative review
Asal Ansaripour Behnood AbbasiDiabetes is one of the most prevalent non-communicable diseases worldwide which can lead to significant macrovascular and microvascular complications. A majority of patients with diabetes suffer from type 2 diabetes and its prevalence and incidence continue to increase أکثرDiabetes is one of the most prevalent non-communicable diseases worldwide which can lead to significant macrovascular and microvascular complications. A majority of patients with diabetes suffer from type 2 diabetes and its prevalence and incidence continue to increase globally. Its underlying pathophysiology is complicated. Both genetic predisposition and lifestyle risk factors can result in relative insulin deficiency and the development of type 2 diabetes. Patients with type 2 diabetes can present with polyuria, polydipsia, polyphagia, blurred vision, and recurrent infections. However, many patients may be initially asymptomatic, resulting in late diagnosis. Delayed diagnosis can also result in presenting with already established complications at the time of diagnosis. There are various diagnostic methods and these include measurements of glycated hemoglobin, fasting plasma glucose, or random plasma glucose together with classical signs and symptoms of hyperglycemia. Alternatively, an oral glucose tolerance test can be carried out to confirm the diagnosis. Lifestyle modification and pharmacotherapy are the backbones of type 2 diabetes treatment. Metformin is considered to be the first-line therapy of choice. However, if the desired glucose control is not achieved, then metformin is combined with other anti-diabetic medications. As type 2 diabetes is largely a preventable disease, its primary prevention is of utmost significance. The aim of primary prevention is to reduce the modifiable risk factors such as obesity, unhealthy diet, physical inactivity, and smoking. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
4 - Effect of selenium supplementation on glycemic control and lipid profile in patients with type 2 diabetes: A review on current evidence
Raheleh Kamalzadeh Yazdi Ghazaleh Shakeri Motahareh Hatami Marbini Behnood AbbasiDiabetes is a progressive chronic disease and is considered as an important health problem, which has increased in recent years. The prevalence of diabetes in the Middle East in 2015 was 35.4 million, which more than 4.6 million people were in Iran. In this review, we s أکثرDiabetes is a progressive chronic disease and is considered as an important health problem, which has increased in recent years. The prevalence of diabetes in the Middle East in 2015 was 35.4 million, which more than 4.6 million people were in Iran. In this review, we specifically tried to summarize the results of clinical trials on the effects of selenium supplementation on glycemic control and lipid profile and inflammatory factors in type 2 diabetic patients. In this review, three interventional studies were included to evaluate the effect of Selenium supplementation on metabolic parameters. Serum insulin concentration and insulin resistance index were significantly reduced in two of the studies. Fasting plasma glucose and HDL cholesterol concentrations significantly increased in one study while in other studies no significant changes were observed. One of the studies showed a significant reduction in inflammatory Indicators and antioxidant capacity, one study also showed a significant decrease in lipid profiles. Selenium supplementation in patients with type 2 diabetes may have adverse effects on blood glucose homeostasis. However, it may improve lipid profile and antioxidant capacity and reduces inflammatory mediators in these patients. Therefore, in spite of the negative effects of glucose homeostasis with regard to the positive effects seen, further investigations are needed to evaluate the final effect of selenium supplementation in patients with type 2 diabetes. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
5 - Binding Data Analysis for Interaction of n- Alkyl Sulfates with Insulin
M. Keshavarz A.K Bordbar K Zare H. AghaeiThe binding data for interaction of a homologous series of n-alkyl sulfates with alkyl chainlengths from C8 to C12 with insulin were analyzed on basis of Hill equation for two classes ofbinding sites .The intrinsic Gibbs free energies were calculated and resolute on bas أکثرThe binding data for interaction of a homologous series of n-alkyl sulfates with alkyl chainlengths from C8 to C12 with insulin were analyzed on basis of Hill equation for two classes ofbinding sites .The intrinsic Gibbs free energies were calculated and resolute on basis ofelectrostatic and hydrophobic contributions The estimation of these contributions reveals themajor role of electrostatic interactions on first binding set and the minor one in the second. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
6 - تاثیر 16 هفته محدودیت کالریک بر سطوح آیریزین سرم و شاخص مقاومت به انسولین در زنان چاق کم تحرک
اعظم رمضانخانی رحمان سوریمقدمه: آیریزین مایوکاین جدیدی است که از پروتئین غشایی آزاد شده و تأثیرات مثبتی بر متابولیسم دارد. هدف از پژوهش 5 حاضر، بررسی تأثیر محدودیت کالری بر سطوح آیریزین سرم و شاخص مقاومت به انسولین در زنان چاق کم تحرک می باشد. سال؛ 41/40±4/٥3 انحراف استاندارد ± ن أکثرمقدمه: آیریزین مایوکاین جدیدی است که از پروتئین غشایی آزاد شده و تأثیرات مثبتی بر متابولیسم دارد. هدف از پژوهش 5 حاضر، بررسی تأثیر محدودیت کالری بر سطوح آیریزین سرم و شاخص مقاومت به انسولین در زنان چاق کم تحرک می باشد. سال؛ 41/40±4/٥3 انحراف استاندارد ± نفر از زنان مراجعه کننده به خانههای سلامت غرب تهران (میانگین 20 : مواد و روشها 14/٦±٦9/٧ نفر) قرار گرفتند. افراد گروه محدودیت 10 نفر) و کنترل ( 10( کیلوگرم)، به طور تصادفی در دو گروه محدودیت کالری ٦ % کمتر از انرژی محاسبه شده روزانه دریافت نمودند. میزان آیریزین سرم، گلوکز و انسولین و مقاومت به انسولین 2٥ کالری، در دوره مداخله، HOMA با روش هفته مداخله اندازهگیری گردید. 1٦ - (شاخص مقاومت به انسولین) قبل و بعد از IR (نسبت دور کمر به دور لگن)، آیریزین سرم، گلوکز ناشتا، انسولین ناشتا WHR ، (نمایه توده بدن) BMI یافتهها: کاهش معناداری در وزن، HOMA و HOMA - در گروه محدودیت کالری مشاهده گردید. بین تغییرات آیریزین سرم با تغییرات وزن، IR همبستگی WHR - و IR p معناداری مشاهده گردید ( <0.05.) HOMA و WHR ،BMI نتیجه گیری :همبستگی معناداری بین سطوح آیریزین سرم با هفته محدودیت کالری بر 1٦ - وجود دارد. IR کاهش میزان آیریزین سرم و شاخص مقاومت به انسولین در زنان چاق کم تحرک مؤثر است. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
7 - Arq ajwain protects nonalcoholic fatty liver disease on high-fat diet-induced obese rat
Md Rafiul Haque Md Afroz Ahmad Kamran Ashraf Md Habban Akhter Mohammad Jameel Abuzer Ali Wasim Akhtar Monika Dhaka Kavita RanaIn the present study, we investigated the safety and therapeutic efficacy of arq ajwain (AA) against nonalcoholic fatty liver disease (NAFLD) on a high-fat diet (HFD) induced obese rat model. After 4 weeks of the treatment, AA (4 mL/kg, twice a day) and AA1 (7.75 mL/kg, أکثرIn the present study, we investigated the safety and therapeutic efficacy of arq ajwain (AA) against nonalcoholic fatty liver disease (NAFLD) on a high-fat diet (HFD) induced obese rat model. After 4 weeks of the treatment, AA (4 mL/kg, twice a day) and AA1 (7.75 mL/kg, twice a day) treatments reduced body weight, serum triglycerides (TG), total cholesterol (TG), glucose, insulin, leptin, pancreatic lipase activity and alanine aminotransferase (ALT) levels (p < 0.001). AA, AA1, and thymol (T) treatments also decreased lipids (TG and TC) levels and increased thiobarbituric acid reactive substances (TBARS), superoxide dismutase (SOD), and catalase (CAT) levels in hepatic tissue (p < 0.001). Moreover, treatment groups considerably reduced hepatic inflammation, steatosis, hepatocellular ballooning, and fibrosis. These results recommend that arq ajwain has a strong protective effect against NAFLD in HFD induced obese rat models. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
8 - بررسی الگوی بیان ژن گیرنده فاکتور رشد شبه انسولین-1 تحت تأثیر فاکتور نکروز تومور-آلفا در سلولهای بنیادی مزانشیمی مشتق از مغز استخوان انسان
زینب صحرائیان مریم آیت اللهی رامین یعقوبیمقدمه و هدف:نارساییهای حاد کبدی از جمله بیماریهای مهم کبدی محسوب میشوند که خطر مرگ و میر آنها بسیار بالا میباشد.پیشنهاد شده است که سلول درمانی جایگزین مناسبی به جای پیوند کل کبد، در درمان نارساییهای حاد کبدی میباشد. سلولهای بنیادی مزانشیمی یکی از مهمترین سلوله أکثرمقدمه و هدف:نارساییهای حاد کبدی از جمله بیماریهای مهم کبدی محسوب میشوند که خطر مرگ و میر آنها بسیار بالا میباشد.پیشنهاد شده است که سلول درمانی جایگزین مناسبی به جای پیوند کل کبد، در درمان نارساییهای حاد کبدی میباشد. سلولهای بنیادی مزانشیمی یکی از مهمترین سلولها در زمینه سلول درمانی هستند که از منابع مختلفی از جمله مغز استخوان بهدست می آیند. فاکتور رشد شبه انسولین-1 (IGF-I) پس از اتصال به گیرنده خود (IGF-IR) در ترمیم بافت کبد تأثیر بهسزایی دارد. ما در این تحقیق به بررسی الگوی بیان ژن IGF-IRدر سلولهای بنیادی مزانشیمی مشتق از مغز استخوان انسان تحت تأثیر فاکتور نکروز تومور-آلفا (TNF-α) پرداخته شده است.روشکار:پس از استخراج سلولهای بنیادی مزانشیمی از حدود 5 میلیلیتر مغز استخوان افراد دهنده سالم مراجعه کننده به بخش پیوند مغز استخوان بیمارستان نمازی شیراز (پس از اخذ رضایتنامه)، سلولها جداسازی و کشت شدند. شناسایی آنها با شیوه فلوسایتومتری انجام گرفت. سلولهای پاساژ چهارم با مقدار ng/mL1 در زمانهای مختلف (2، 10 ، 24 و 48 ساعت) تحت تأثیر فاکتور التهابی TNF-αتیمار شدند. میزان بیان ژن IGF-IRدر سلولهای بنیادی مزانشیمی تیمار نشده و تیمار شده با TNF-αبا روش Real TimePCRمورد بررسی قرار گرفت.یافتهها:نتایج آنالیز فلوسایتومتری نشان داد که سلولهای بنیادی مزانشیمی نسبت به بیان مارکر CD90مثبت بودند، در حالیکه نسبت به بیان مارکرهای CD45وCD80منفی میباشند. در سلولهای بنیادی مزانشیمی تیمارشده با TNF-αنسبت به گروه کنترل افزایش بیان ژن IGF-IRمشاهده شد. بیشترین میزان بیان ژن IGF-IRدر گروه سلولی تیمارشده باng/mL1 فاکتور التهابی به مدت 10 ساعت بهدست آمد. نتیجه گیری:الگوی افزایش بیان ژن IGF-IRدر سلولهای بنیادی مزانشیمی مشتق از مغز استخوان انسان تحت تأثیر TNF-α، از یک رفتار وابسته به زمان تبعیت میکند. این نتیجه میتواند در آینده در زمینه سلول درمانی نارساییهای حاد کبدی کاربرد کلینیکی داشته باشد. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
9 - تاثیر تمرین تناوبی شدید و عسل آویشن بر بیان ژن شاخصهای آپوپتوزی بافت قلب و شاخص مقاومت به انسولین در رتهای دیابتی نوع دو
بهاره به آئین حسین عابد نطنزی ماندانا غلامی فرشاد غزالیانزمینه و هدف: دیابت نوع 2 شایع ترین بیماری غدد درون ریز است که میتواند باعث آسیب و مرگ سلولی یا آپوپتوز شود. هدف پژوهش حاضر مطالعه تغییرات بیان ژن آپوپتوزی و آنتیآپوپتوزی بافت قلب و شاخص مقاومت به انسولین پس از تمرین تناوبی شدید و مصرف عسل آویشن در رتهای دیابتی نوع أکثرزمینه و هدف: دیابت نوع 2 شایع ترین بیماری غدد درون ریز است که میتواند باعث آسیب و مرگ سلولی یا آپوپتوز شود. هدف پژوهش حاضر مطالعه تغییرات بیان ژن آپوپتوزی و آنتیآپوپتوزی بافت قلب و شاخص مقاومت به انسولین پس از تمرین تناوبی شدید و مصرف عسل آویشن در رتهای دیابتی نوع دو بود.روش کار: جامعه آماری را موشهای صحرایی نر تشکیل می دادند که پس از 20 هفته تغذیه با رژیم پرچرب و با تزریق STZ دیابتی شدند. موشها در چهار گروه کنترل دیابتی شش، تمرین تناوبی هشت، عسل آویشن شش، تمرین تناوبی و عسل آویشن هشت سرگروهبندی شدند و هشت هفته تحت تمرین تناوبی،پنج جلسه در هفته با تناوب شدید دو دقیقهای با دو تا هشت تناوب و 80-90% vo2max و استراحت یک دقیقهای با 50 تا 56% vo2max قرار گرفتند. عسل آویشن به صورت گاواژ، سه گرم برکیلوگرم پنج روز در هفته داده شد. گلوکز، انسولین و بیان ژن Bax و Bcl2 و BAX/Bcl2 اندازه گیری شد. تحلیل آماری با استفاده آزمون تحلیل واریانس دو عاملی و تعیین اندازه اثر و تعقیبی بن فرونی انجام شد. یافته ها: HIIT به کاهش معنیدار گلوکز و شاخص مقاومت به انسولین منجر شد. تمرین تناوبی و مصرف عسل -آویشن هم چنین به کاهش بیان Bax و افزایش بیان Bcl2 منجر گردید(P<0.05). تمرینات تناوبی همراه با مصرف عسل آویشن در رتهای دیابتی منجر به بهبود سطوح گلوکز و انسولین و کاهش شاخص مقاومت به انسولین و نیز باعث کاهش بیان Bax و افزایش Bcl2 در سلول های قلبی نسبت به گروه کنترل شد(P<0.05).نتیجه گیری: تمرین تناوبی و مصرف عسل آویشن به بهبود پروفایل گلایسمیک و هم چنین تغییرات مثبتی در بیان ژنهای قلبی و ضد آپوپتوزی منجر میشود. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
10 - Comparison the effects of aqua aerobic and resistance training on blood sugar and insulin resistance in women with gestational diabetes mellitus
Nasibeh Kazemi Seyed Ali HosseiniIntroduction: The purpose of this study was to comparison the effects of aqua and resistance training on insulin resistance and homeostasis model assessment of β-Cell function in women with gestational diabetes mellitus. Material & Methods: For this purpose, 34 أکثرIntroduction: The purpose of this study was to comparison the effects of aqua and resistance training on insulin resistance and homeostasis model assessment of β-Cell function in women with gestational diabetes mellitus. Material & Methods: For this purpose, 34 women with gestational diabetes voluntarily participated which were selected from the available sampling pool. The subjects were simple random assigned in three groups. 12 subjects participated in an aqua aerobic training group (3 days/week, 30-45 min/day, 50-70% maximum heart rate) and 11 subjects participated in an aqua resistance training group (3 days/week, 2-3 set of 15 repetition, 50-70%maximum heart rate), and 11 subjects were in control group who did not participate in any exercise program during the study period. Results: The results indicated that HOMA-β increased and fasting glucose decreased in the aqua resistance training (P<0.05), however no significant differences were observed between three groups. For fasting insulin and insulin resistance no significant differences observed after the intervention. Conclusions: It seems likely that aqua resistance training is more effective in comparison to aqua aerobic training in improving diabetes risk factors in women with gestational diabetes. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
11 - Effects of 8 weeks combined resistance and endurance training on A-FABP in obese middle age men
Ehsan Bahrami Abdehgah Najmeh Abdollahpur Fariba HosseiniIntroduction: Adipocyte fatty acid-binding protein (A-FABP) is a plasma biomarker recently associated with obesity related diseases such as type 2 diabetes. Exercise training may effective to improved type 2 diabetes by decreases A-FABP concentrations; therefore the aim أکثرIntroduction: Adipocyte fatty acid-binding protein (A-FABP) is a plasma biomarker recently associated with obesity related diseases such as type 2 diabetes. Exercise training may effective to improved type 2 diabetes by decreases A-FABP concentrations; therefore the aim of this study was to investigate A-FABP concentrations in middle-aged men after 8 weeks combined resistance and endurance training. Material & Methods: Twenty two sedentary obese middle-aged men (aged: 46.7 ± 2.4 years and body mass index (BMI): 32.6 ± 2.0 kg/m2; ± SD) volunteered to participate in this study. The subjects were randomly assigned to training group (n=11) or control group (n=11). The training group was performed combined resistance and endurance training 3 days a week for 8 weeks. Results: The results showed that the body weight, body mass index and body fat percent were decreased in the training group compared to the control group (P<0.05). After 8 weeks, the training group resulted in a significant decrease (P<0.05) in the A-FABP and fasting glucose, fasting insulin and insulin resistance in compared with the control group. Conclusions: The results suggest combined resistance and endurance training decreases A-FABP concentrations and enhanced insulin resistance in obese middle-aged men. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
12 - Effects of resistance training on insulin resistance and pancreatic β-cells function in male patients with type 2 diabetes
Latifeh Tavakol Mohadeseh Nematolahzadeh MahaniIntroduction: Physical activity improves the regulation of glucose homeostasis in both type 2 diabetes (T2D) patients and healthy individuals, but the effect on pancreatic β cell function is unknown. The aim of present study was to examine the effect of 8 weeks res أکثرIntroduction: Physical activity improves the regulation of glucose homeostasis in both type 2 diabetes (T2D) patients and healthy individuals, but the effect on pancreatic β cell function is unknown. The aim of present study was to examine the effect of 8 weeks resistance training on pancreatic β-cells function and insulin resistance in male patients with T2D. Material & Methods: Seventeen obese/overweight men (age: 53.1 ± 11.0 years and BMI: 27.0 ± 2.8 Kg/m2 mean± SD) with T2D participated as the subject. The subjects were randomly assign to control group (n=8) or the resistance training group (n=9). Subjects executed six resistance exercises selected to stress the major muscle groups in the following order: chest press, shoulder press, latissimus pull down, leg extension, leg curls and leg press. Resistance training consisted of 40-50 min of station weight training per day, 3 days a week, for 8 weeks. This training was performed in 6 stations and included 3 sets with 8-10 maximal repetitions at 70-80% of 1-RM in each station. Results: The data indicated that fasting glucose (from 162.5 ± 27.8 to 116.7 ± 34.9 mg/dl; P=0.04), fasting insulin (from 6.6 ± 1.2 to 4.8 ± 1.6 IU/ml; P=0.03) and insulin resistance index (from 2.6 ± 0.7 to 1.4 ± 0.4; P=0.03) were decrease and pancreatic β-cells function (from 25.4 ± 7.8 to 42.6 ± 20.6; P=0.04) was increased significantly in the training group compare to the control group. Conclusion: In summary, it seems that resistance training utilized in this study improves pancreatic β-cells function and insulin resistance in male patients with T2D. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
13 - Effects of eight weeks of aerobic activity with omega-3s on the ghrelin and insulin hormones and body weight in men
Eskandar Rahimi Younes KhademiIntroduction: The normal amount of the hormones ghrelin and insulin play an important role in energy balance, regulation of weight, and prevention of type 2diabetes.The aim of this study was to investigate the effect of 8 weeks of aerobic activity on hormones ghrelin an أکثرIntroduction: The normal amount of the hormones ghrelin and insulin play an important role in energy balance, regulation of weight, and prevention of type 2diabetes.The aim of this study was to investigate the effect of 8 weeks of aerobic activity on hormones ghrelin and insulin and weight in men. Materials & Methods: In this semi-experimental study, 80 young men with an average age of 24.25±1.73 years, weight 74.23 were divided into four groups, Exercise – supplementation (ES), exercise (E), supplementation (S) and control groups (C). The subjects of the ES and E groups participated in an aerobic exercise program with an intensity of 65-75% of maximum oxygen consumption (Vo2 max) for 3 sessions per week and for 8 weeks. Subjects in the ES and S group was given 21 omega-3 capsules (one gram each capsule) each week to take 3 times a day after each main meal for 8 weeks. At baseline and at the end of 8 weeks, the levels of the hormones ghrelin and insulin were measured by blood samples by ELISA method and also weight was measure. Results: The results of the analysis of variance test showed that after 8 weeks, the total amount of ghrelin and insulin respectively, in the ES groups (p = 0.001, p = 0.001), E (p = 0.001, p = 0.001) and S (p = 0.045, p = 0.016) increased and decreased significantly. There was no change in the levels of ghrelin and insulin in the control group (p = 0.621). Also weight in the ES group (p =0.005), E (p = 032) and S (p = 0.034) decreased significantly. No change was observed in C group. Conclusion: Based on the results, it was found that physical exercise alone and physical exercise along with omega-3 supplementation cause significant changes in the levels of ghrelin and insulin hormones and weight in young men. These changes may help control and prevent diabetes and its complications. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
14 - Effects of aerobic exercise on lipids profile and insulin resistance in patients with type 2 diabetes
Rasul Azizi Amin Mohammadi DomiehAim: Lipid abnormalities significantly contribute to the increased risk of cardiovascular disease and other morbidity in diabetics. The aim of present study was to examine the effect of 8 weeks aerobic training on lipid profile and insulin resistance in patients with ty أکثرAim: Lipid abnormalities significantly contribute to the increased risk of cardiovascular disease and other morbidity in diabetics. The aim of present study was to examine the effect of 8 weeks aerobic training on lipid profile and insulin resistance in patients with type 2 diabetes. Material & Methods: Twenty four middle-aged men (age, 40 -50 years, 44.0 ± 2.3 mean ± SD) with type 2 diabetes participated as the subject. The subjects were randomly assign to control group (n=12) or the training group (n=12). The subjects in the training group performed 35 to 50 min aerobic training on bicycle ergometer with 40-55% of their heart rate reserve (HRR), 3 days a week for 8 weeks. The subjects in the control group were instructed to maintain their normal physical activity throughout the study. Results: The results indicated blood lipid profile improved in the training group. The results also revealed that fasting blood sugar, fasting insulin and insulin resistance index decrease in the training group compare to the control group (P<0.05). Conclusion: In summary, it seems that aerobic training utilized in this study improves blood lipid profile and insulin resistance in patients with type 2 diabetes تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
15 - Effect of 8 weeks moderate intensity aerobic exercise on brain derived neurotrophic factor (BDNF) in female athletes
Roya Zare MehrjardiIntroduction: The effects of exercise training on serum BDNF is still unclear, thus the purpose of this study was to examine the effects of 8 weeks moderate intensity aerobic exercise on serum BDNF levels in female athletes. Material & Methods: Twenty female karate أکثرIntroduction: The effects of exercise training on serum BDNF is still unclear, thus the purpose of this study was to examine the effects of 8 weeks moderate intensity aerobic exercise on serum BDNF levels in female athletes. Material & Methods: Twenty female karate athletics were randomly assigned to one of the exercise group (n=10) or control group (n=10). The training group performed endurance training 3 days a week for 8 weeks at an intensity corresponding to 50-60% individual maximum oxygen consumption for 45 min. Results: Body mass and BMI increased (P<0.05) after 8 weeks aerobic exercise compared to the control group. For WHR, body fat percentage and maximal oxygen consumption there were no significant differences between the exercise group and the control group. There were virtually no changes in body fat percentage, fasting glucose, insulin, insulin resistance and BDNF levels after 8 weeks training. Conclusions: Serum BDNF level was not affected by 8-week moderate intensity aerobic exercise in female athletes. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
16 - Effects of lifestyle activity modification on insulin resistance and pancreatic β-cells function in obese men with insulin resistance
Mohadeseh Nematollahzadeh mahani Jalil Ghasemian poorIntroduction: Pancreatic β-cells function and insulin sensitivity resistance were impaired in type 2 diabetes. The effect of lifestyle activity modification (LAM) on these parameters is unclear. The aim of present study was to examine the effect of 8 weeks LAM on p أکثرIntroduction: Pancreatic β-cells function and insulin sensitivity resistance were impaired in type 2 diabetes. The effect of lifestyle activity modification (LAM) on these parameters is unclear. The aim of present study was to examine the effect of 8 weeks LAM on pancreatic β-cells function and insulin resistance in middle aged men with insulin resistance. Material & Methods: Sixteen obese and overweight middle aged men (age, 35-50 years) with insulin resistance participated in this study. The subjects were randomly assigned to LAM group (n=8) or control group (n=8). The subjects in LAM group walked 2 miles in 30 minutes on a treadmill on 4 days per week for 12 weeks according to the guidelines of the Centers for Disease Control and Prevention and American College of Sports Medicine. Results: The results indicated that fasting blood sugar, fasting insulin and insulin resistance index decreased and pancreatic β-cells function increased significantly after the intervention. Conclusion: In summary, it seems that LAM improves insulin resistance and pancreatic β-cells function in obese men with insulin resistance. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
17 - The Effect of 8-week Resistance Training on Preptin, Irisin and Insulin Resistance in Obese Women
Elham Zaeimifard Sajad Arshadi Abdol Ali Banaeifar Shahram SoheiliIntroduction: The aim of the present study was to determine the effect of 8-week resistance training on irisin, preptin and insulin resistance in obese women.Material & Methods: In this quasi-experimental study, 20 obese women aged 30-45 years were selected and rand أکثرIntroduction: The aim of the present study was to determine the effect of 8-week resistance training on irisin, preptin and insulin resistance in obese women.Material & Methods: In this quasi-experimental study, 20 obese women aged 30-45 years were selected and randomly divided into two groups of resistance training (n = 10) and control (n = 10). The method of the study was that 24 hours before the beginning of the exercises, the individual characteristics of the subjects and the research variables (insulin resistance, Glucagon-like peptide-1(GLP-1), Dipeptidyl peptidase-4 (DPP-4)) were measured in the pre-test. Subsequently, the subjects in the resistance training group performed their training program, which was initially 1RM using the Berziki formula. Subjects then began their workouts for 8 weeks, three sessions per week at 40% intensity and 5 repetitions in the first week, and gradually increased intensity to reach 90% at week 8 with 5 repetitions. Paired-sample t-test, two-way ANOVA and Bonferroni post-hoc analysis were used for data analysis.Results: The results showed that resistance training had an effect on the levels of peptin, irisin and insulin resistance in obese women. Resistance training, time, and the interactive effect of exercises and time have an impact on the levels of preptin, irisin, and insulin resistance in obese women( p=0.01). There was also a significant difference between pre-test and post-test on one hand and exercises and no practice on the other(p=0.01)Conclusions: According to the findings of this study, it can be suggested that resistance training can be a suitable solution to weight control and obesity and prevent their complications. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
18 - The comparison of glucose and insulin concentration in elite sprint and endurance runners after an exhaustive aerobic exercise
Afshar Abolhassan tash Asghar NiksereshtIntroduction: The aim of present study was to comparison of glucose and insulin concentration in elite sprint and endurance runners after an exhaustive aerobic exercise. Material & Methods: Sixteen elite sprint (n=8; 3.8 ± 1.8 years experience of tournament p أکثرIntroduction: The aim of present study was to comparison of glucose and insulin concentration in elite sprint and endurance runners after an exhaustive aerobic exercise. Material & Methods: Sixteen elite sprint (n=8; 3.8 ± 1.8 years experience of tournament playing, mean ± SD) and endurance (n-8; 6.2 ± 2.3 years experience of tournament playing, mean ± SD) runners volunteered to participate in this study. Blood samples were taken before, immediately, 30 and 120 min after the Bruce test. Glucose solution containing 75 g oral glucose dissolved in 250 ml of water to drink was consumed by subjects after the exercise. Results: The results showed that glucose and insulin level increased 30 and 120 min after the exercise in compare to basal level in both groups (P<0.05), while no significant difference was observed between the groups. Conclusion: In conclusion, sprint and endurance running have similar effects on glucose and insulin concentration after an exhaustive exercise. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
19 - Exercise induced-changes in insulin-like growth factor 1 following fasting compared to glucose administration
Mehdi Freshteh HekmatIntroduction: Carbohydrate supplement intake might change exercise induced-insulin-like growth factor 1 (IGF-1); however it is not well known. The purpose of the present study was to determine exercise induced-changes in IGF-1 following fasting compared to glucose admin أکثرIntroduction: Carbohydrate supplement intake might change exercise induced-insulin-like growth factor 1 (IGF-1); however it is not well known. The purpose of the present study was to determine exercise induced-changes in IGF-1 following fasting compared to glucose administration. Material & Methods: Eleven non-athletes healthy men (aged: 21.0 ± 2.1 years; body mass index (BMI): 22.6 ± 3.3 kg/m2; mean ± SD) were participated in this study as the subject. At the first week, the subjects were consumed 1 g/kg body weight of glucose in 200 mL water 30 min prior to exercise (hyperglycemia condition) and subsequently walked on a treadmill at 50% of heart rate reserve (HRR) for 60 min. Glucose and IGF-1 levels were measured at baseline, immediately and 30 min after the exercise. After a week, the subjects were performed the same exercise after at least 14 h of fasting (hypoglycemia condition) and glucose and IGF-1 levels were measured at the same times of the first week. Results: The results showed that glucose levels were higher in hyperglycemia condition than hypoglycemia condition (P<0.05). Glucose level was decreased by 54.8% after the exercise but it was higher than the baseline until 30 min after the exercise (P<0.05). The results, also indicated that IGF-1 level had no significant changes after the exercise at both of hypo and hyperglycemia conditions and no significant differences were observed during blood sampling between hypo and hyperglycemia conditions. Conclusions: In conclusion, it seems that exercise in hypo or hyperglycemia conditions had no significant effect on IGF-1 levels. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
20 - High intensity endurance training improves metabolic syndrome in men with type 2 diabetes mellitus
Mohadeseh Nematollahzadeh Rahim Shirazi-nezhadIntroduction: Metabolic syndrome (MS) is a defined cluster of cardiometabolic abnormalities that increases an individual’s risk of type 2 diabetes mellitus (T2DM). The purpose of this study was to examine the effect of 12 weeks high intensity exercise training on أکثرIntroduction: Metabolic syndrome (MS) is a defined cluster of cardiometabolic abnormalities that increases an individual’s risk of type 2 diabetes mellitus (T2DM). The purpose of this study was to examine the effect of 12 weeks high intensity exercise training on MS in men with T2DM. Material & Methods: Sixteen sedentary overweight and obese middle-aged men (aged: 41.18 ± 6.1 years; ± SD) volunteered to participate in this study. The subjects were randomly assigned to training group (n=8) or control group (n=8). The training group performed endurance training 4 days a week for 12 weeks at an intensity corresponding to 75-80% individual heart rate reserve (HRR) for 45 min. Results: The results showed that waist circumference (WC) as well as triglycerides (TG), blood pressure (BP) and glucose were decreased in the training group compared to the control group (P<0.05). After 12 weeks, the training group resulted in a significant increase (P<0.05) in the high-density lipoprotein cholesterol (HDL-C) in compared with the control group (P<0.05). Conclusions: In conclusion, high intensity endurance training improves metabolic syndrome in men with T2DM. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
21 - The effects of a single bout of circuit resistance exercise on metabolic syndrome risk factors: A randomized controlled trial
Javad Mehrabani Arash Tammanadar Mona Mehdizadeh HaghighiIntroduction: The concept of metabolic syndrome includes a number of metabolic disturbances linked by insulin resistance, which increase cardiovascular and diabetes risk. The purpose of the present study was to examine the effect of a single bout of circuit resistance t أکثرIntroduction: The concept of metabolic syndrome includes a number of metabolic disturbances linked by insulin resistance, which increase cardiovascular and diabetes risk. The purpose of the present study was to examine the effect of a single bout of circuit resistance training on metabolic syndrome risk factors in men with type 2 diabetes. Material & Methods: 30 men (age: 36.3 ± 4.7 yr; BMI: 27.7 ± 0.9 kg/m2) with type 2 diabetes were randomly assigned to an exercise group (n = 15) that performed a single bout of circuit resistance training or a control group (n = 15) that did not perform any type of physical exercise over the same period. Body composition, blood pressure, and blood sample measurements were performed before and after intervention. Results: No significant differences were observed in fasting blood glucose, fasting insulin, insulin resistance index determined by HOMA-IR, total cholesterol [TC], triglyceride [TG], low-density lipoprotein cholesterol [LDL], high-density lipoprotein cholesterol [HDL], systolic and diastolic blood pressure [SBP and DBP] in the exercise group compare to the control group. Conclusion: Our results suggest that a single bout of circuit resistance training had no significant effect on metabolic syndrome risk factors in the healthy young men. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
22 - Effects of concurrent training on insulin resistance and pancreatic β-cells function in obese men
Ahmad Ahmadlu Afsaneh Khazari Zahra Momen nasabIntroduction: The insulin resistance and subsequent pancreatic β cell failure that precedes the development of hyperglycemia is thus usually associated with obesity. Exercise training may improves these impairs, however, this is not well known. The aim of present s أکثرIntroduction: The insulin resistance and subsequent pancreatic β cell failure that precedes the development of hyperglycemia is thus usually associated with obesity. Exercise training may improves these impairs, however, this is not well known. The aim of present study was to examine the effect of 8 weeks concurrent training on pancreatic β-cells function and insulin resistance in obese men. Material & Methods: Twenty three middle aged obese men (aged: 34.6 ± 8.8 years; ± SD) were randomly assigned to one of the concurrent training group (n=12) or control group (n=11). The concurrent group performed endurance and resistance training on the same days, 3 days a week for 8 weeks. The subjects in the control group were instructed to maintain their normal physical activity throughout the study. Results: The results indicated that fasting insulin (P=0.006), insulin resistance index (P=0.02), pancreatic β-cells function (P=0.04) decrease in the training group compare to the control group; however, fasting blood sugar has no significant change after the intervention (P=0.3). Conclusion: In summary, it seems that concurrent training utilized in this study improves insulin resistance and pancreatic β-cells function in obese men. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
23 - Regular aerobic training improves insulin resistance but not pancreatic β-cells function in female patients with type 2 diabetes
Mohsen Omidi Mehrzad MoghadasiAim: Pancreatic β-cells function and insulin sensitivity resistance were impaired in type 2 diabetes. Exercise training may improves these impairs, however, this is not well known. The aim of present study was to examine the effect of 8 weeks aerobic training on pa أکثرAim: Pancreatic β-cells function and insulin sensitivity resistance were impaired in type 2 diabetes. Exercise training may improves these impairs, however, this is not well known. The aim of present study was to examine the effect of 8 weeks aerobic training on pancreatic β-cells function and insulin resistance in female patients with type 2 diabetes. Material & Methods: Twenty middle-aged women (age, 40 -50 years) with type 2 diabetes participated as the subject. The subjects were randomly assign to control group (n=10) or the training group (n=10). The subjects in the training group performed 30 to 45 min aerobic training on the treadmill with 60-75% of their maximum heart rate, 3 days a week for 8 weeks. The subjects in the control group were instructed to maintain their normal physical activity throughout the study. Results: The results indicated that fasting blood sugar, fasting insulin and insulin resistance index decrease in the training group compare to the control group (P<0.05); however, pancreatic β-cells function has no significant change after the intervention. Conclusion: In summary, it seems that aerobic training utilized in this study improves glucose entry into cells but it had not effective on pancreatic β-cells function. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
24 - The effect of aerobic training and its combination with acceptance and commitment therapy on insulin sensitivity, C-reactive protein and depressive symptoms in women with type 2 diabetes
Nader Moghaddam Dizaj Herik Naimeh Moheb Abdol Ali Banaeifar Nasser Agha MohammadzadehIntroduction: The purpose of the present research is to study the effect of aerobic training and its combination with acceptance and commitment therapy interventions (ACT) on insulin sensitivity, C-reactive protein and depressive symptoms in women with type 2 diabetes. أکثرIntroduction: The purpose of the present research is to study the effect of aerobic training and its combination with acceptance and commitment therapy interventions (ACT) on insulin sensitivity, C-reactive protein and depressive symptoms in women with type 2 diabetes. Material & methods: In the present quasi-experimental study, 60 women with type 2 diabetes with the age range of 50.4±1.8 are selected among patients referred to the specialized clinic for health and treatment of the oil industry in the northwest of the country in a purposeful sampling and then divided into 4 groups of 15 for aerobic training (AT), psychological therapy interventions based on acceptance and commitment (ACT), AT + ACT and control group. AT group was performed endurance training corresponding to 50-75% of HR max, 3 times per week for 10 weeks. Psychological intervention plan was done in a form of 90 min therapy workshop based on acceptance and commitment for 13 weeks. Biochemical and depression indicators are collected before and after intervention by using blood sample and Beck test. Data analysis was done through analysis of covariance (P-value≤ 0.05) and by SPSS-27 software. Results: The results showed that, AT, ACT and AT + ACT resulted in the significant decrease of depressive symptoms (P-value=0.001). However, insulin sensitivity, C-reactive protein in intervention groups didn’t show any significant difference than control group. Conclusion: According to the findings, it seems that psychology and aerobics training can influence important glycemic indicator such as insulin sensitivity besides changes in depression indicators and also results in C-reactive protein clinical recovery in women with type2 diabetes. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
25 - بررسی اثر تعاملی تمرین تناوبی شدید و مکمل آب چغندر( بیتروت) بر مقاومت به انسولین و شاخص گلیسمی موشهای صحرایی بالغ نژاد ویستار مبتلا به دیابت نوع 2
مونا عبدالحمید طهرانیمقدمه: مطالعات اپیدومیولوژی پیشبینی میکنند، آمار دیابت تا سال 2045 از مرز 700 میلیون نفر در سراسر جهان گذر کند.جهت جلوگیری از ابتلا به دیابت ارائه برنامههای ورزشی در کنار دارو درمانی اهمیت بسزایی دارد. تمرینات تناوبی حساسیت به انسولین را افزایش میدهد. از سویی گیاهان أکثرمقدمه: مطالعات اپیدومیولوژی پیشبینی میکنند، آمار دیابت تا سال 2045 از مرز 700 میلیون نفر در سراسر جهان گذر کند.جهت جلوگیری از ابتلا به دیابت ارائه برنامههای ورزشی در کنار دارو درمانی اهمیت بسزایی دارد. تمرینات تناوبی حساسیت به انسولین را افزایش میدهد. از سویی گیاهان همیشه یکی از منابع داروها بودهاند، که به صورت سنتی و فراوردههای شیمیایی مورد استفاده قرارمیگیرند. چغندر،سبزی ریشهای با طیف گسترده از مواد محافظت کننده، خواص آنتی اکسیدانی و ضد التهابی ازمکانیزمهای مختلف باعث کنترل دیابت میشود.روش: 40 سر موش بعد از یک هفته سازگاری و پس از 16 ساعت ناشتا تحت تزریق صفاقی mg/kg 55 استروپتوزتوسین قرار گرفتند. بعد از 4 روز موشهای با قند بالای mg/dl 300 براساس قند ناشتا به گروههای (1) دیابت، (2) تمرین، (3) مکمل بیتروت، (4) تمرین و مکمل و (5) کنترل تقسیم شدند. گروههای 2 و 4 ( 4هفته/ 4 جلسه ای) تمرین کردند؛ و گروههای 3 و 4 روزانه 10kg / ml وزن بدن چغندرمصرف کردند. پروتکل تمرین 44 دقیقه دویدن ( 6 دقیقه گرم کردن با سرعت 10 - 12 min/m ، 5 دوره تمرین 4 دقیقهای با تناوب شدید (70 - 95 %) و4 دوره تمرین 3 دقیقه ای با شدت کم (50 تا 60 %) و 6 دقیقه سرد کردن) بود.نتایج: آزمون تحلیل واریانس دو راهه نشان داد، اثر چهار هفته تمرین تناوبی شدید به همراه مکمل چغندربر کاهش گلوکز خون(p<0.002) و بهبود انسولین(p<0.003) و کاهش مقاومت به انسولین (p<0.006) موشهای دیابتی معنیدار بود. نتیجه گیری:چهار هفته تمرین تناوبی شدید به همراه مکمل چغندر بر کاهش گلوکز خون ، بهبود انسولین و کاهش مقاومت به انسولین در موشهای دیابتی تاثیر معنیدار دارد. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
26 - تاثیر تمرین تناوبی شدید و عسل آویشن بر بیان ژن GLUT4 عضله نعلی و شاخص مقاومت به انسولین موش های صحرایی چاق مبتلا به دیابت نوع دو
فرزانه طالب محمدی بهرام عابدی مجتبی خان سوزمقدمه: اختلال در ترشح و عملکرد انسولین دربافت های مختلف بدن علل عمده ابتلابه دیابت نوع دو می باشد. هدف ازمطالعه حاضربررسی تاثیرتمرین تناوبی شدیدوعسل آویشن بربیان ژن GLUT4 عضله نعلی وشاخص مقاومت به انسولین موش های صحرایی چاق نرمبتلا به دیابت نوع دومی باشد. روش : دراین مط أکثرمقدمه: اختلال در ترشح و عملکرد انسولین دربافت های مختلف بدن علل عمده ابتلابه دیابت نوع دو می باشد. هدف ازمطالعه حاضربررسی تاثیرتمرین تناوبی شدیدوعسل آویشن بربیان ژن GLUT4 عضله نعلی وشاخص مقاومت به انسولین موش های صحرایی چاق نرمبتلا به دیابت نوع دومی باشد. روش : دراین مطالعه تجربی 36 سرموش (8-5 هفتهای با وزن10±110 g) بهطور تصادفی به 4 گروه دیابت، دیابت-تمرین، دیابت-مکمل و دیابت-تمرین-مکمل تقسیم شدند. برای القا دیابت نوع دو، STZ با دوز 25 mg/kg به شیوه درون صفاقی تزریق شد. تمرین تناوبی شدید برای 5 جلسه در هفته و مدت 8 هفته انجام گردید. عسل آویشن به مقدار 3 g/kg در گروه های مکمل برای 5 روز در هفته قبل از تمرین گاواژ شد پس از خونگیری و بافت برداری بیان ژن GLUT4 عضله نعلی و شاخص مقاومت به انسولین اندازه گیری شد برای آنالیز دادهها از آزمون آنووآ یکطرفه و تعقیبی بونفرونی استفاده شد.یافته ها: تغییرات انسولین درگروه تجربی افزایش معناداری را نشان داد 0.05>P) مقادیر مقاومت به انسولین در گروه مکمل نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری داشت (0.001=P)،اما تغییرات این شاخص در گروه تمرین نسبت به گروه کنترل، مکمل و گروه تمرین مکمل کاهش معناداری را نشان داد (0.001≥p) میزان GLUT4 درگروه تمرینی افزایش معناداری داشته است. (0.05>P) تغییرات گلوکز در گروه تمرینی با کاهش معناداری همراه بوده است(0.05>P)نتیجه گیری: بهنظر میرسد هشت هفته تمرین تناوبی به تنهایی و همراه با مصرف عسل آویشن باعث بهبود وضعیت مقاومت به انسولین و افزایش بیان ژن GLUT4 در نمونه های دیابتی میشود. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
27 - اثر سلنیوم بر شاخصهای آنتی اکسیدانی و غلظت هورمونهای موثر بر متابولیسم در موش صحرایی در معرض تنش گرمایی
حمید اشرفی علی اصغر صادقی محمد چمنیهدف: دمای محیطی بالا سبب ایجاد تنش اکسیداتیو در بدن حیوانات میشود. سلنیوم ماده معدنی است که در شرایط تنش بر سلامتی و عملکرد بدن اثر دارد. مطالعات محدودی در زمینه اثر سلنیوم در شرایط تنش گرمایی بر فراسنجههای فیزیولوژیکی و شاخصهای سلامتی وجود دارد. پژوهش کنونی به منظور أکثرهدف: دمای محیطی بالا سبب ایجاد تنش اکسیداتیو در بدن حیوانات میشود. سلنیوم ماده معدنی است که در شرایط تنش بر سلامتی و عملکرد بدن اثر دارد. مطالعات محدودی در زمینه اثر سلنیوم در شرایط تنش گرمایی بر فراسنجههای فیزیولوژیکی و شاخصهای سلامتی وجود دارد. پژوهش کنونی به منظور تعیین اثرات دوزهای مختلف سلنیوم از مکمل سلنیوم-متیونین بر وضعیت آنتیاکسیدانی )غلظت گلوتاتیون، فعالیت آنزیمهای سوپراکسید دیسموتاز و گلوتاتیون پراکسیداز)، شاخص سلامتی کبد و کلیه (فعالیت آنزیمهای ترانسفرازی و غلظت کراتینین) و غلظت هورمونهای موثر بر متابولیسم (انسولین، کورتیزول، تری یدوتیرونین و تترا-یدوتیرون) انجام شد. مواد و روش ها: در طرح کاملا تصادفی، 25 سر موش صحرایی ماده (سن 4 هفته، وزن بدن 56/1 ± 70 گرم) نژاد ویستار به پنج گروه و هر گروه پنج سر موش صحرایی تقسیم شدند. تعداد 5 سر موش صحرایی در کل دوره آزمایش در دمای استاندارد و بقیه موشهای صحرایی در تنش گرمایی (دمای 2±38 درجه سلسیوس به مدت 6 ساعت در روز) قرار داده شدند. موشهای صحرایی گروه کنترل منفی (بدون تنش گرمایی) و کنترل مثبت (تنش گرمایی) پلت استاندارد بدون افزودنی و سه گروه دیگر به ترتیب پلت استاندارد به اضافه 15/0، 30/0 و 45/0 میلیگرم بر کیلوگرم سلنیوم از مکمل سلنیوم-متیونین به مدت 30 روز دریافت کردند.نتایج: موشهای صحرایی تحت تنش گرمایی و دریافتکننده سلنیوم به طور معنیداری هموگلوبین و فعالیت آنزیم آلانین ترانس آمیناز بیشتری در مقایسه با گروه کنترل مثبت داشتند(001/0=P). غلظت کورتیزول در موشهای گروه کنترل مثبت نسبت به کنترل منفی بیشتر بود (001/0=P). افزودن سلنیوم به جیره موشهای تحت تنش گرمایی سبب کاهش غلظت کورتیزول، افزایش غلظت انسولین و تری یدو تیرونین در مقایسه با گروه کنترل مثبت شد(001/0=P). مالون دی آلدئید سرم موشهای کنترل مثبت به طور معنیداری بیشتر از کنترل منفی و سایر گروههای آزمایشی بود (001/0=P). افزودن سلنیوم به جیره سبب کاهش معنیدار غلظت مالون دی آلدئید شد و موشهای دریافتکننده سلنیوم در دوز 45/0 میلیگرم بر کیلوگرم کمترین غلظت مالون دی آلدئید داشتند. بیشترین غلظت گلوتاتیون و گلوتاتیون پراکسیداز به گروه دریافتکننده سلنیوم در دوز 45/0 میلیگرم تعلق داشت.نتیجه گیری: بنابر نتایج این پژوهش تنش گرمایی سبب ایجاد تنش اکسیداتیو در بدن میشود و تغییراتی را در غلظت هورمون-ها و فعالیت آنزیمهای بدن ایجاد میکند. به طور کلی، میتوان نتیجه گرفت که مکمل سلنیوم با غلظت 45/0میلی bگرم بر کیلوگرم موجب بهبود شاخصهای کبدی وکلیوی، غلظت هورمونها و پاسخ آنتی اکسیدانی در موش های صحرایی تحت شرایط تنش گرمایی میشود. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
28 - اثر تمرینات هوازی بر سطوح سرمی آپولیپوپروتئین M، نیمرخ لیپیدی و متابولیکی در زنان جوان چاق غیرفعال
معصومه اعظمی نجمه رضائیانهدف از این مطالعه بررسی اثر دوازده هفته تمرینات هوازی بر سطح سرمی APOM، نیمرخ لیپیدی و شاخص مقاومت به انسولین در زنان چاق بود. 20 زن چاق در دو گروه تجربی و گروه کنترل (10 نفر در هر گروه) تقسیم شدند که با توجه به شاخص توده بدنی همگن شده بودند. آزمودنیها در گروه تجربی د أکثرهدف از این مطالعه بررسی اثر دوازده هفته تمرینات هوازی بر سطح سرمی APOM، نیمرخ لیپیدی و شاخص مقاومت به انسولین در زنان چاق بود. 20 زن چاق در دو گروه تجربی و گروه کنترل (10 نفر در هر گروه) تقسیم شدند که با توجه به شاخص توده بدنی همگن شده بودند. آزمودنیها در گروه تجربی در دوازده هفته تمرینات هوازی دویدن با شدت 75-50 درصد ضربان قلب ذخیره، 55-30 دقیقه در هر جلسه و پنج جلسه در هفته شرکت کردند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس، تی زوجی و آزمون همبستگی پیرسون در سطح معنیداری 05/0>P انجام شد. با استفاده از آزمون بنابر نتایج تحلیل کوواریانس بین تغییرات سطوح ApoM ، انسولین، گلوکز ناشتا، تری گلیسرید، کلسترول، HDL و LDL، شاخص مقاومت به انسولین، وزن، درصد چربی بدن، محیط کمر و محیط لگن در دو گروه تجربی و کنترل تفاوتی معنی دار وجود داشت. نتایج آزمون تی زوجی نشان داد اجرای 12 هفته تمرینات هوازی ضمن کاهش معنی دار سطوح ApoM و HDL، با کاهش معنی دار سطوح انسولین،گلوکز ناشتا، تری گلیسرید، کلسترول و LDL، شاخص مقاومت به انسولین، و کلیه شاخصهای آنتروپومتری در گروه تجربی در پس آزمون در مقایسه با پیش آزمون همراه بود. با اینهمه، تنها بین تغییرات سطوح سرمی ApoM پس از 12 هفته تمرینات هوازی با تغییرات کلسترولارتباط مثبت معنیدار وجود داشت. چنین به نظر میرسد اجرای 12 هفته تمرینات هوازی با وجود کاهش سطوح سرمی ApoM، سبب بهبود ترکیب بدن، نیم رخ لیپیدی و مقاومت به انسولین میگردد. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
29 - اثر تمرینات تناوبی شدید بر سطوح miR-193b بافت چربی و شاخص مقاومت به انسولین در رتهای دیابتی
مسعود علیزاده نجمه رضائیانریز آر ان آ هااز جمله تنظیمکنندههای کلیدی فرآیندهای زیستی بوده که در پاتوژنز بیماریهای مختلف از قبیل دیابت نوع دو نقش دارند. بنابراین، هدف از مطالعۀ حاضر بررسی اثر شش هفته تمرینات تناوبی شدید بر سطوح miR-193b بافت چربی و شاخص مقاومت به انسولین در رتهای دیابتی نر بو أکثرریز آر ان آ هااز جمله تنظیمکنندههای کلیدی فرآیندهای زیستی بوده که در پاتوژنز بیماریهای مختلف از قبیل دیابت نوع دو نقش دارند. بنابراین، هدف از مطالعۀ حاضر بررسی اثر شش هفته تمرینات تناوبی شدید بر سطوح miR-193b بافت چربی و شاخص مقاومت به انسولین در رتهای دیابتی نر بود. 20 سر رت نر نژاد ویستار (10-12 هفته و با وزن 76/13±25/370 گرم) انتخاب و پس از القای دیابت نوع دو با رژیم غذایی پرچرب و تزریق استرپتوزوتوسین، به شیوه تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. رتهای دیابتی در گروه تجربی در شش هفته تمرینات HIIT دویدن روی تردمیل با تکرارهای 40 ثانیهای با 2 ثانیه استراحت فعال بین هر تکرار، 30 دقیقه در هر جلسه و پنج جلسه در هفته شرکت کردند. همۀ رتها 48 ساعت پس از آخرین جلسۀ تمرینی تشریح شده و شاخصهای مورد بررسی با استفاده از روش آزمایشگاهی مناسب مورد ارزیابی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از آزمون تی مستقل و زوجی و آزمون همبستگی پیرسون در سطح معنی داری کمتر از 05/0 انجام شد. سطوح miR-193b بافت چربی پس از اجرای شش هفته HIIT در گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل بالاتر بود در حالی که ضمن سطوح سرمی انسولین، گلوکز ناشتای خون، شاخص مقاومت به انسولین و وزن بدن در گروه تجربی پایین تر از در مقایسه با گروه کنترل بود. علاوه بر این، اجرای شش هفته تمرینات تناوبی شدید در گروه تجربی با کاهش معنیدار وزن بدن در پس آزمون در مقایسه با پیش آزمون همراه بود. همچنین، بنابر نتایج آزمون همبستگی پیرسون بین تغییرات سطوح miR-193b بافت چربی پس از شش هفته تمرینات تناوبی شدید با تغییرات وزن بدن ارتباط معنیدار منفی وجود دارد. اجرای شش هفته HIIT ضمن بهبود ترکیب بدن، به واسطه افزایش سطوح miR-193b در بهبود مقاومت به انسولین نقش دارد. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
30 - بررسی رفتار هیدروژل های نفوذی در شبکه پلیمریI.P.N توسط N-وینیل پیرولیدون و وینیل سولفونیک اسید در شدت یون های مختلف برای جذب انسولین
زهره پیله ورزادهچکیده: دراین کارابتدا محلول استو;با استفاده از محلول فیزیولوژیک و انسولین تهیه شد,سپس دو مونومر وینیل پیرولیدون و وینیل سولفونیک ا سید را در دمای ℃ 65 از طریق پلیمریزا سیون رادیکال آزاد و باا ستفاده از AIBN به عنوان آغازگر و N و N ًمتیلن بی اکریل آمید به عنوان عامل شــب أکثرچکیده: دراین کارابتدا محلول استو;با استفاده از محلول فیزیولوژیک و انسولین تهیه شد,سپس دو مونومر وینیل پیرولیدون و وینیل سولفونیک ا سید را در دمای ℃ 65 از طریق پلیمریزا سیون رادیکال آزاد و باا ستفاده از AIBN به عنوان آغازگر و N و N ًمتیلن بی اکریل آمید به عنوان عامل شــبکه ســاز اســتفاده شــد و بعد از مدت زمان 5ســاعت و 45 دقیقه کوهیدروژل مورد نظر ســنتزشــد این کوهیدروژل های تولید شده را در نسبت های مولی 1به1/ 1به0.5 /1به0.25به دست آمد سپس به بررسی خواص تورم هیدروژلهای سنتز شده( هیدروژل آمفیفیلیت) در شدت یون های مختلف پرداخته و ماکزیمم تورم به دست آمد و نمودار سینتیک تورم ها رسم شد.هیدروژل های هیدروفیلیک ظرفیت زیادی برای جذب آب دارند کاربردهای بسیار زیادی از جمله تهیه انسولین خوراکی برای بیماران دیابتی دارند اگر میزان انسولین در بدن کم شود بدن شروع به تجزیه سلول های چربی ذخیره شده خود می کند که بسیار مضرر است دراینجا به دنبال روشی هستیم تا بتوان با استفاده از هیدروژل ها انسولین را به صورت خوراکی تولید کرد و از اسیب دیدن ان در محیط معده جلوگیری شود هیدروژلها می توانند وسیله مفیدی برای رهش دارو در محل مورد نظر باشد زیست سازگاری هیدروژل ها به علت وجود آب در آنهاست[1] تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
31 - تهیه و شناسایی هیدروژل های 2-هیدروکسی اتیل متاکریلات و متاکریل آمید وبررسی تورم آنها در PH های مختلف
زهره پیله ورزاده امیر سپهریان آذرهیدروژلها پلیمرهای سه بعدی هستند که در آب متورم می شوند وبه علت داشتن گروه های عاملی کاربرد های خیلی زیادی در پزشکی ، صنعت تصفیه آب و ...دارند.در این کار هیدروژلهای 2-هیدروکسی اتیل متاکریلات و متاکریل آمید در نسبتهای وزنی مونومر 1:1 و 5/0 :1 و 25/0 :1 و هیدروژل متاکریل أکثرهیدروژلها پلیمرهای سه بعدی هستند که در آب متورم می شوند وبه علت داشتن گروه های عاملی کاربرد های خیلی زیادی در پزشکی ، صنعت تصفیه آب و ...دارند.در این کار هیدروژلهای 2-هیدروکسی اتیل متاکریلات و متاکریل آمید در نسبتهای وزنی مونومر 1:1 و 5/0 :1 و 25/0 :1 و هیدروژل متاکریل آمید و 2-هیدروکسی اتیل متاکریلات با استفاده از پلیمریزاسیون رادیکال آزاد در دمای 70℃ ومدت 4 ساعت با استفاده از آمونیوم پرسولفات به عنوان آغازگر و N,N متیلن بیس آکریل آمید به عنوان عامل شبکه ساز تهیه شد و کلیه هیدروژلهای تهیه شده تورمشان در PH های 1تا 12بررسی و گرافیک سینتیک تورم آنها رسم شد و بهترین تورم ثبت گردید.تهیه و تولید هیدروژل ها از سال 1960میلادی به طور گسترده از روش های استفاده از تشعشع گاما و الکتروبیم مورد تولید و بررسی قرار گرفت.البته تولید هیدروژل از طریق تشعشع مزایای زیادی از جمله خلوص بالا، عدم استفاده از آغازگر و عامل شبکه ساز می باشد.روش دیگر تولید هیدروژل ها استفاده مواد شیمیایی ، آغازگر و عامل شبکه ساز می باشد که هزینه ی بالا در تهیه این مواد شیمیایی یکی از خاصیت های این هیدروژل ها است تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
32 - بررسی غلظت سرمی هورمونهای تیروئیدی و انسولین در گاوهای مبتلا به تیلریوز
علی حسن پور سعید قاسم زاده بهرام عمواوغلی تبریزیتیلریوز یک بیماری تک یاختهای شایع درگاو است که باعث ضررهای اقتصادی بسیاری میشود. آگاهی از چهره بیوشیمیایی در گاوهای مبتلا به تیلریوز حائز اهمیت است. این مطالعه به منظور بررسی سطوح سرمی هورمون های T3 و T4 و انسولین در گاوهای مبتلا به تیلریوز و مقایسه آن با گاوهای سالم أکثرتیلریوز یک بیماری تک یاختهای شایع درگاو است که باعث ضررهای اقتصادی بسیاری میشود. آگاهی از چهره بیوشیمیایی در گاوهای مبتلا به تیلریوز حائز اهمیت است. این مطالعه به منظور بررسی سطوح سرمی هورمون های T3 و T4 و انسولین در گاوهای مبتلا به تیلریوز و مقایسه آن با گاوهای سالم انجام گرفت. در کلینیک دامهای بزرگ دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز و چند گاوداری بزرگ اطراف تبریز از تعداد 37 رأس گاو مبتلا به تیلریوز بعد از تأیید بالینی و آزمایشگاهی و همچنین 35 رأس گاو سالم نمونه خون از ورید وداج اخذ و غلظتهای سرمی هورمون های تیروئیدی و انسولین به روش الایزا اندازهگیری گردید. میانگین غلظت های سرمی هورمون T3 در گاوهای مبتلا به تیلریوز و سالم به ترتیب ng/dl 47/4 ± 02/52 و 82/4± 54/46 و هورمون T4 به ترتیب ng/dl 06/1± 92/5 و 74/0± 36/5 بود که اختلاف بین دو گروه در مورد هر دو هورمون معنیدار بود ( به ترتیب 000/0 p= و 011/0 p=). میانگین غلظت سرمی انسولین در گاوهای گروه بیمار به طور معنیدار کمتر از گاوهای سالم بود ( به ترتیب u/ml04/1 ± 83/6 و 05/1± 80/8)(000/0 = p). در بررسی همبستگی بین هورمون های تیروئیدی و انسولین در گاوهای گروه بیمار مشخص شد که همبستگی بین T3 و انسولین غیرمعنیدار (239/0- = r و 077/0= p) ولی همبستگی بین انسولین و هورمون T4 معنیدار بود (280/0-= r و 046/0=p). نتیجه نهایی اینکه در گاوهای مبتلا به تیلریوز سطح سرمی هورمون های تیروئیدی افزایش و انسولین کاهش مییابد. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
33 - تاثیر هشت هفته مصرف آلوئه ورا و تمرین هوازی بر مقادیر واسپین، گلوکز و انسولین سرم در زنان دیابتی نوع ۲
امیر ملکی شاهین ریاحی ملایری طلیعه اقبالیمقدمه و هدف: استفاده از مکمل ها و عصاره های گیاهی و تمرینات ورزشی برای درمان بیماری ها و اختلالات متابولیک در بین مردم رواج یافته است؛ هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر هشت هفته مصرف آلوئه ورا و تمرین هوازی بر مقادیر واسپین، گلوکز و انسولین سرم در زنان دیابتی نوع ۲بود.مواد أکثرمقدمه و هدف: استفاده از مکمل ها و عصاره های گیاهی و تمرینات ورزشی برای درمان بیماری ها و اختلالات متابولیک در بین مردم رواج یافته است؛ هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر هشت هفته مصرف آلوئه ورا و تمرین هوازی بر مقادیر واسپین، گلوکز و انسولین سرم در زنان دیابتی نوع ۲بود.مواد و روش ها: در این پژوهش نیمه تجربی، 32 زن مبتلا به دیابت نوع 2 به طور دواطلبانه شرکت کردند و به طور تصادفی به چهار گروه (کنترل، مکمل، تمرین، تمرین + مکمل) تقسیم شدند. برنامه تمرینی به مدت 8 هفته (سه جلسه در هفته و 60 دقیقه در هر جلسه) به اجرا در آمد. آزمودنی های گروه مکمل مقدار 400 میلی گرم آلوئه ورا را روزانه به مدت 8 هفته مصرف کردند. از آزمون تعقیبی بن فرونی و از آزمون تحلیل کواریانس به ترتیب جهت بررسی اختلاف درون گروهی و بین گروه های تحقیق استفاده گردید (05/0=P).یافته ها: نتایج نشان داد هشت هفته تمرین هوازی و مکمل آلوئه ورا موجب کاهش معنادار واسپین، گلوکز ناشتا، انسولین، مقاومت به انسولین، نمایه توده بدنی و درصد چربی زنان دیابتی نوع 2 شد (001/0=P) همچنین مقادیر حساسیت به انسولین و Vo2max نیز افزایش معناداری یافت (001/0=P).بحث و نتیجه گیری: به نظر می رسد مصرف همزمان آلوئه ورا و تمرین هوازی اثر محافظتی بر عوارض ناشی از دیابت در زنان مبتلا به دیابت نوع 2 دارد. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
34 - اثر تمرین هوازی همراه با مصرف ژل رویال بر مقاومت به انسولین موش های صحرایی مبتلا به MS
عبدالحمید مصلی نژاد فرزانه تقیان خسرو جلالی دهکردی سید علی حسینیمقدمه و هدف: اگرچه نقش مفید ورزش و آنتی اکسیدان ها در بیماری مولتیپل اسکلروزیس (MS) گزارش شده است، اما اثر تعاملی تمرین هوازی (ET) و مصرف ژل رویال (RJ) بر مقاومت به انسولین هنوز به خوبی شناخته نشده است. لذا هدف مطالعه حاضر بررسی اثر تمرین هوازی همراه با مصرف ژل رویال بر أکثرمقدمه و هدف: اگرچه نقش مفید ورزش و آنتی اکسیدان ها در بیماری مولتیپل اسکلروزیس (MS) گزارش شده است، اما اثر تعاملی تمرین هوازی (ET) و مصرف ژل رویال (RJ) بر مقاومت به انسولین هنوز به خوبی شناخته نشده است. لذا هدف مطالعه حاضر بررسی اثر تمرین هوازی همراه با مصرف ژل رویال بر مقاومت به انسولین موش های صحرایی مبتلا به MS بود.مواد و روش ها: 49 سر موش صحرایی ماده نژاد اسپراگو-داولی مدل EAE بر اساس ناتوانی حرکتی به گروه های (1) EAE، (2) شم (Sh)، (3) RJ mg/kg 50 (RJ50)، (4) RJ100، (5) AT، (6) AT+RJ50، (7) AT+RJ100 تقسیم شدند، جهت بررسی اثرات EAE بر متغیر ها تعداد 7 سر موش صحرایی سالم در گروه کنترل سالم (HC) قرار گرفتند. AT به مدت پنج هفته، چهار جلسه در هفته با سرعت 11-15 متر بر دقیقه به مدت 30 دقیقه انجام شد و RJ با دوز تعیین شده روزانه به صورت صفاقی تزریق گردید. جهت تجزیه و تحلیل یافته ها از آزمون آنالیز واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد(05/0≥P).یافته ها: مقاومت به انسولین در گروه های RJ50، RJ100، ET، ET+RJ50 و ET+RJ100 به طور معنی داری کمتر از گروه EAE بود (01/0=P).بحث و نتیجه گیری: به نظر می رسد تمرین هوازی همراه با ژل رویال دارای اثر هم افزایی بر بهبود مقاومت به انسولین موش های صحرایی مبتلا به MS می باشد. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
35 - تاثیر یک دوره تمرین مقاومتی، استقامتی و تناوبی با شدت بالا بر مقاومت انسولینی در رتهای چاق دیابتی ویستار
وحیده ریاحی حسن مروتی امیر خسرویمقدمه و هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر یک دوره تمرین مقاومتی، استقامتی و تناوبی با شدت بالا بر مقاومت انسولینی در رتهای چاق دیابتی ویستار بود. مواد و روشها: در این مطالعه تجربی 50 سر موش صحرایی چاق دیابتی و سالم (16±230 گرم) به شیوه تصادفی به 5 گروه 10 تایی أکثرمقدمه و هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر یک دوره تمرین مقاومتی، استقامتی و تناوبی با شدت بالا بر مقاومت انسولینی در رتهای چاق دیابتی ویستار بود. مواد و روشها: در این مطالعه تجربی 50 سر موش صحرایی چاق دیابتی و سالم (16±230 گرم) به شیوه تصادفی به 5 گروه 10 تایی 1- کنترل (بدون تمرین ) 2- تمرین تناوبی شدید 3 - تمرین هوازی (استقامتی سنتی) با شدت متوسط 4- تمرین مقاومتی متوسط 5- تمرین مقاومتی شدید تقسیم شدند. گروههای تمرینی در برنامه تمرینات مقاومتی و هوازی12 هفتهای به تعداد 5 جلسه در هفته شرکت نموده و گروه کنترل در هیچ برنامه تمرینی شرکت نداشتند. انسولین سرم به روش الیزا و مطابق با استانداردهای کیت تجاری (Demeditec Diagnostic insulin) ELIZA ساخت کشور آلمان اندازهگیری شد. دادهها با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس یکطرفه، در سطح معناداری 05/0 تجزیه و تحلیل شدند. نتایج: نتایج حاصل نشان داد متعاقب ۱۲ هفته تمرین، انسولین سرم آزمودنی گروههای مختلف تمرینی (استقامت، مقاومتی با شدت متوسط و بالا ، اینتروال شدید) به طور معنی داری از گروه سالم کمتر (001/0=P) و از گروه دیابتی بیشتر (001/0=P) بود. نتیجه گیری: تمرینات ورزشی (استقامتی مقاومتی و اینتروال شدید) باعث افزایش سطح انسولین سرم در موشهای صحرایی نر چاق دیابتی نوع 2 میشود. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
36 - پاسخ سایتوکینهای پیش التهابی (IL-6, IL-1ß) و مقاومت انسولین به یک فعالیت هوازی طولانی مدت در افراد سیگاری میانسال
سقا فرج تبار بهرستاقزمینه و هدف: راهکارهایی نظیر مداخلات ورزشی قادر به کاهش سطوح گلوکز خون و بهبود نیمرخ التهابی در حضور تداوم مصرف سیگار خواهد بود. مطالعه حاضر با هدف پاسخ سایتوکینهای پیش التهابی (IL-6, IL-1ß) و مقاومت انسولین به یک فعالیت هوازی طولانی مدت در افراد سیگاری میانسال ا أکثرزمینه و هدف: راهکارهایی نظیر مداخلات ورزشی قادر به کاهش سطوح گلوکز خون و بهبود نیمرخ التهابی در حضور تداوم مصرف سیگار خواهد بود. مطالعه حاضر با هدف پاسخ سایتوکینهای پیش التهابی (IL-6, IL-1ß) و مقاومت انسولین به یک فعالیت هوازی طولانی مدت در افراد سیگاری میانسال انجام شد.مواد و روشها: در این مطالعه نیمه تجربی، نمونه مورد مطالعه شامل 28 مرد میانسال (30 تا 45 سال) سیگاری هستند که به شیوه در دسترس در مطالعه حاضر شرکت نمودهاند. افراد مورد مطالعه به شیوه تصادفی به گروه تجربی و کنترل(عدم شرکت در فعالیت ورزشی) تقسیم شدند. سپس گروه تجربی در یک برنامه تمرینات استقامتی به تعداد سه جلسه در هفته برای مدت 8 هفته شرکت نمودند. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی، نمونهگیری خون جهت اندازهگیری متغیرهای وابسته و همچنین شاخصهای آنتروپومتریکی مجدداً از افراد مورد مطالعه به عمل آمد و توسط آزمونهای آماری تی مستقل و وابسته با یکدیگر مقایسه شدند.نتایج: تمرینات هوازی به کاهش معنیدار هر یک از شاخصهای آنتروپومتریکی، سطوح IL-1ß سرم، گلوکز ناشتا ، مقاومت انسولین و انسولین سرم در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل منجر شد. سطوح IL-6 سرم بواسطه تمرینات هوازی نسبت به گروه کنترل تغییر معنیداری پیدا نکرد.نتیجهگیری: 8 هفته تمرین هوازی به تعداد 3 جلسه در هفته باعث بهبود تعیین کنندههای دیابت نوع 2 و سطوح IL-1ßدر مردان میانسال سیگاری شد. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
37 - Pancreatic Differentiation of Sox 17 Knock-in Mouse Embryonic Stem Cells<i> in Vitro<i>
E. ChronowskaThe way to overcome current limitations in the generation of glucose-responsive insulin-producing cells is selective enrichment of the number of definitive endoderm (DE) progenitor cells. Sox17 is the marker of mesendoderm and definitive endoderm. The aim of the present أکثرThe way to overcome current limitations in the generation of glucose-responsive insulin-producing cells is selective enrichment of the number of definitive endoderm (DE) progenitor cells. Sox17 is the marker of mesendoderm and definitive endoderm. The aim of the present research was to study the potential of Sox17 knock-in CGR8 mouse embryonic stem (ES) cells to differentiate into insulin producing cells in vitro by detection of specific markers at different stages of three-step protocol of differentiation. At day 5+9 cells strongly expressed Sox17 as well as CxCr4 and N-cadherine, while staining for Oct-4 (octamer-binding transcription factor 4) was faint. At day 5+16 the expression of Sox17 gradually disappeared and cells were positive for Neurogenin 3 (NGN3), Islet-1 and C-peptide. At last stage of differentiation protocol (day 5+23) Sox17 knock-in CGR8 ES derived cells showed insulin and C-peptide expression. We conclude that Sox17 knock-in mouse ES cells are equally suitable for differentiation into insulin producing cells as commonly used CGR8 ES cells. Genetically modified ES cells allow the selection of Sox17-expressing cells and the selective enrichment of DE progenitors. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
38 - Association of <i>IGF-I</i> Gene Polymorphisms with Carcass Traits in Iranian Mehraban Sheep Using SSCP Analysis
S. Behzadi S.R. Miraei-Ashtiani M. Sadeghi P. Zamani R. AbdoliMolecular genetics selection on individual genes is a promising method to genetically improve economically important traits in livestock. The insulin like growth factor-I (IGF-I) gene may play important roles in growth of multiple tissues, including muscle cells, cartil أکثرMolecular genetics selection on individual genes is a promising method to genetically improve economically important traits in livestock. The insulin like growth factor-I (IGF-I) gene may play important roles in growth of multiple tissues, including muscle cells, cartilage and bone. The objectives of the present study were the estimate the haplotype frequencies of the IGF-I gene polymorphisms in Iranian Mehraban sheep and to determine associations between polymorphisms and carcass traits in 439 individuals. Polymerase chain reaction-single strand conformational polymorphism (PCR-SSCP) and DNA sequencing methods were employed in screening for genetic variation. Two single nucleotide polymorphisms (C114G and G116A) and two amino acid exchange (S5T and G6S) withthree patterns were found in IGF-I gene fragment. Associations of IGF-I patterns with blood cholesterol and blood triglycerides were significant (P<0.05) and tended to be significant (P<0.1) for dorsal fat thick and carcass weight. The other studied traits were not significantly affected by different patterns of IGF-I. This finding indicates that IGF-I polymorphisms may be used as DNA markers for selection in the breeding process of Mehraban sheep. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
39 - Effects of <i>in ovo</i> Injection of Zinc Acetate on some Gene Expression Associated with Embryonic Growth and Development, and with Growth and Carcass Characteristics of the Resultant Chicks
م. تقی پور شه بندی ز. انصاری پیرسرائی ح. دلدار م. کاظمی فردThis study was conducted in two steps to determine the effects of in ovo injection of zinc acetate (ZAC) on some gene expression associated with embryonic growth and development, and with growth and carcass characteristics of the resultant chicks. In the first step the أکثرThis study was conducted in two steps to determine the effects of in ovo injection of zinc acetate (ZAC) on some gene expression associated with embryonic growth and development, and with growth and carcass characteristics of the resultant chicks. In the first step the effect of in ovo injectionofZAC on the expression of insulin-like growth factors (IGFs:IGF-I and IGF-I), myogenic regulatory factors (MRFs) and metallothionein (MT) genes was examined, and in the step two, the associations between genes expression with fertility, embryonic mortality, hatchability, body weight (BW) and relative organ weight on day of hatch, and body weight (BW) and feed conversion ratio (FCR) a week after hatching were investigated. Seven hundred twenty fertile eggs (n=720) were randomly divided into 4 treatment groups consisted of: 1) non-injected (NI) group, 2) sham group (group injected with deionized water (DW)), and 3) and 4) groups injected with 3.64 and 5.23 M ZAC, respectively. On day 3 of incubation the eggs were injected with 50 µL of each treatment into the albumen. On day 5 of the incubation and on hatch day, liver and breast muscle of the chicks were removed and immediately stored at -80 ˚C until RNA extraction and real time-PCR analysis. In ovo ZAC injection increased myogenic differentiation factor both in embryo and breast muscle. MT mRNA expression was also increased by ZAC injection. Hatchability was lower in ZAC groups and early embryonic mortality was higher in sham control (SHC) and ZAC groups. Injection of ZAC improved both BW and FCR during the first week of rearing, and increased the relative weights of liver and breast muscle. In conclusion, in ovo injection of ZAC increased some of gene expressions of tissues and BW7 during the first week, but decreased hatchability. Hence, lower doses of ZAC are recommended to use in further experiments. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
40 - Effects of Dietary Supplemental Vitamin E and Chromium on Egg Production, Egg Quality and Blood Parameters of Laying Hens under Thermoneutral or Heat Stressed Conditions
م. ترکی م. کرمی ح. محمدیThe effects of dietary supplemental vitamin E (VE) and chromium (Cr) on egg production (EP), egg quality, serum concentrations of Cr and insulin and activity of glutathione peroxidase(GSH-Px) were evaluated in Lohmann LSL-Lite laying hens reared under thermoneutral or h أکثرThe effects of dietary supplemental vitamin E (VE) and chromium (Cr) on egg production (EP), egg quality, serum concentrations of Cr and insulin and activity of glutathione peroxidase(GSH-Px) were evaluated in Lohmann LSL-Lite laying hens reared under thermoneutral or heat stress (HS) conditions. A total of 144 laying hens were distributed in 24 cages and assigned to feed four diets including two levels (0 and 200 mg/kg) of VE and two levels (0 and 1200 μg/kg) of Cr in a 2 × 2 factorial arrangement with six replicates. The daily temperature in the house was maintained at 17 ˚C for 10 weeks (30-40 wks of age) and afterward (41-45 wks of age) increased instantly to 32 ˚C to simulate HS. Decreased feed intake was observed in hens fed the Cr-supplemented diet during HS (P<0.05). Supplemental VE and Cr had no significant effect on egg weight, egg mass, albumen weight, specific gravity, egg shape index, yolk color and index (P>0.05). Increased feed conversion ratio (FCR) and decreased yolk weight and shell thickness were detected in hens fed the VE-supplemental diet before HS (P<0.05). A combination of VE and Cr increased Haugh unit, before and during HS, and also increased EP, yolk and shell weight during HS (P<0.05). No dietary effects (P>0.05) were observed on serum concentrations of Cr and the activity of GSH-Px at 45 wk of age (after exposure to heat stress), however, supplemental VE and Cr increased serum concentration of insulin (P<0.05). In conclusion, dietary supplemental VE in combined with Cr partly alleviated the detrimental effects of HS in laying hens, via improving EP and egg quality. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
41 - Phenotypes, Performance, and Insulin Gene (<i>INS</i>) Single Nucleotide Polymorphism (SNP) C1549T Genotyping of Indonesian Meat-Type Chicken Breed
D.N. Arini M.D. Pratama G.I. Firmansyah I.W.S. Mahardhika A.B.I. Perdamaian B.S. DaryonoPelung chicken, as one of the Indonesian indigenous chicken breeds, is known for its distinct characteristics. Pelung chicken has been an object of selective breeding programs due to its slow-growing performance, particularly in live weight gain. Through selective breed أکثرPelung chicken, as one of the Indonesian indigenous chicken breeds, is known for its distinct characteristics. Pelung chicken has been an object of selective breeding programs due to its slow-growing performance, particularly in live weight gain. Through selective breeding, the backcross and its reciprocal generations have been produced. This study was aimed to identify the phenotypes, performance in live weight gain, and insulin gene (INS) single-nucleotide polymorphism (SNP) C1549T genotyping. The phenotypes consisted of morphometrics and morphological traits. The tetra-primeramplificationrefractory mutation system polymerase chain reaction (T-ARMS-PCR) method was used to detect the SNP C1549T of the INS gene. The live weight gain of reciprocal backcross (RBC1) outperformed the first backcross (BC1) chickens. Morphometrics and morphological traits of BC1 and RBC1 indicated a directional selection effect towards pelung chicken. The transition mutation of SNP C1549T was only detected in RBC1 chickens as CT genotype (44.44%) and TT genotype (55.56%). The presence of SNP C1549T might have a significant association with the live weight gain of RBC1. T-ARMS-PCR method is suitable for the rapid detection of single nucleotide polymorphisms. Additional studies are required to confirm the association of INS gene polymorphism and live weight gain with a larger population size. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
42 - Evaluation of Total Antioxidant, Total Calcium, Selenium, Insulin, Free Triiodothyronine and Free Thyroxine Levels in Cows with Ketosis
اس. کوزت ن. یوکسکKetosis is an important metabolic disease of high milk-producing cows. There are significant changes in many metabolite and hormonal concentrations in metabolic diseases. This study was carried out to assess the concentrations calcium (Ca), selenium (Se), total antioxid أکثرKetosis is an important metabolic disease of high milk-producing cows. There are significant changes in many metabolite and hormonal concentrations in metabolic diseases. This study was carried out to assess the concentrations calcium (Ca), selenium (Se), total antioxidant (TAOC), insulin, free triiodothyronine (fT3) and free thyroxine (fT4) in cows with subclinical and clinical ketosis. This study included 20 dairy cows within the first two months of lactation, aged between 4-8 years. Cows with ß-hydroxybutyrate acid (BHBA) concentrations 1.20 mmol/L were considered healthy, whereas 1.20 and 1.50 mmol/L were considered subclinical and 1.60-2.20 mmol/L were classified as clinically ketotic. Serum aspartate aminotransferase (AST), alanine aminotransferase (ALT),low density lipoprotein (LDH), glucose, Ca, plasma TAOC capacity and BHBA concentrations were performed spectrophotometrically. Serum insulin, free triiodothyronine and free thyroxine concentrations were measured using the chemi-luminescence method. Serum Se concentrations were measured using an Inductively Coupled Plasma-Mass Spectrometry (ICP-MS). In conclusion, significant changes were noted in decreased concentrations of TAOC, Ca, Se, fT3, fT4 and insulin in cows with subclinical and clinical ketosis. The study identified important parameters, changes in the levels of these parameters will be important in determining the treatment and prognosis of the disease. Their use may also help reduce the economic losses suffered by dairy farmers as a result of the disease. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
43 - Effects of Partial Replacement of Soybean Meal with Corn Gluten Meal, Fish Meal, or Their Combination on Dairy Calves’ Performance and Insulin Concentration
S. Avakh M. Khodaei-Motlagh M. Kazemi-BonchenariThe partial replacement of soybean meal (SBM) with different protein sources (corn gluten meal; CGM, and fish meal; FM) was evaluated on the performance, blood metabolites, microbial protein synthesis, and insulin concentration in Holstein dairy calves. Forty-four Holst أکثرThe partial replacement of soybean meal (SBM) with different protein sources (corn gluten meal; CGM, and fish meal; FM) was evaluated on the performance, blood metabolites, microbial protein synthesis, and insulin concentration in Holstein dairy calves. Forty-four Holstein female calves with average body weight (BW) 42 ± 0.81 kg and 3-d age were allocated in a completely randomized design with four treatments: 1) control diet with soybean meal as a sole protein source (SBM); 2) partial replacement (5%) of SBM with corn gluten meal (CGM); 3) partial replacement (5%) of SBM with fish meal (FM) and 4) replacement of SBM with a combination (2.5% each) of CGM and FM meal (CGM-FM). The study lasted 11 weeks with the weaning date on d-66, though the study lasted until d-80. The statistical analysis was considered as three separate periods including pre-weaning (3-66 d), post-weaning (66-80 d), and the entire period (3-80 d). The results revealed that the starter intake and average daily gain were not affected among experimental treatments (P>0.05). Replacing SBM with a combination of fish meal and corn gluten meal (CGM-FM) caused improved feed efficiency (P<0.05). Among the growth indices, wither height was enhanced in the CGM-FM treatment at weaning time (P<0.05), and in the final stage of recording, a tendency was significant for this trait (P=0.05). The results suggested that the protein digestibility slightly improved in the CGM-FM treatment compared to other treatments (P=0.06); however, it did not affect others. The microbial protein yield did not differ among experimental treatments (P>0.05). The greatest insulin concentration was found to be for CGM-FM among experimental treatments (P<0.05). In conclusion, the results showed that the partial replacement of SBM with the combination of CGM and FM in dairy calves’ starter diet improved the growth performance and contributed to a higher insulin concentration. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
44 - Plasma Levels of Anabolic Hormones in Suckling Lambs are Affected by Late Gestational Nutrition
ع. کیانیIn this study, the effects of late gestational undernutrition (LGU) on plasma concentration of insulin-like growth factor 1 (IGF-I), leptin, insulin and glucose in subsequent sucking lambs was investigated. Ten twin-bearing ewes were fed either restrictedly (Restricted) أکثرIn this study, the effects of late gestational undernutrition (LGU) on plasma concentration of insulin-like growth factor 1 (IGF-I), leptin, insulin and glucose in subsequent sucking lambs was investigated. Ten twin-bearing ewes were fed either restrictedly (Restricted) or adequately (Control) during the last six weeks of gestation and were fed ad libitum after parturition. Blood samples were taken from subsequent suckling lambs at birth day, 7, 17 and 35 days of age. The average growth rate of restricted lambs was significantly lower than control lambs (292±21 vs. 216±19 g/d) during first two weeks of suckling period. Lambs in both groups were hypoglycemic (2.5±0.2 mmol/L) and had lowest level of leptin (0.6±0.08 ng/mL) at birth. Plasma glucose and leptin increased sharply by 7 days of age to 5.9 ± 0.2 mmol/L and to 0.6±0.08 ng/mL respectively. Late gestational undernutrition reduced plasma glucose in restricted (3.1±0.2 mmol/L) at birth but not in control lambs (2.1±0.3 mmol/L). Plasma insulin was the highest at 7 days of age (0.9±0.08 ng/mL). Restricted lambs had highly significant lower insulin values (0.6±0.1 vs. 1.3±0.1 ng/mL) and significantly higher ratio of glucose/insulin than control lambs. Insulin-like growth factor I values at birth was not affected by LGU. However, during suckling period restricted lambs had lower IGF-I than control lambs. In conclusion, LGU decreased insulin plasma concentration, changed the ratio of glucose to insulin, and decreased the concentration of IGF-I in subsequent offspring. Results also confirm the finding that circulating glucose rather than insulin is a determinant of leptin secretion in suckling lambs. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
45 - وانادیم شبکهایشده با هیدروژل نانوچندسازه برپایه (CMC-PEG-PLGA) با پوشش سدیم آلژینات به عنوان سامانه انسولین رسانی حساس به pH
سید نبی الله حسینی آسیه عباسی‎دلویی سید جواد ضیائ الحق ایوب سعیدیدرسال‎هایاخیر،پیشرفت‎هایقابل‎توجهیدربه‎کارگیریبسپارهایزیست‎پزشکیبه عنوانحامل‎هایهدفمندبرایرهایشدارو،پروتئینوعواملرشدانجام‎گرفتهاست. در اینپژوهش، هیدروژل های نانوچندسازه به‎دلیل تشکیل نانوذرات وانادیم (V) در داخل هیدروژل های کربوکسی‎مت أکثردرسال‎هایاخیر،پیشرفت‎هایقابل‎توجهیدربه‎کارگیریبسپارهایزیست‎پزشکیبه عنوانحامل‎هایهدفمندبرایرهایشدارو،پروتئینوعواملرشدانجام‎گرفتهاست. در اینپژوهش، هیدروژل های نانوچندسازه به‎دلیل تشکیل نانوذرات وانادیم (V) در داخل هیدروژل های کربوکسی‎متیل سلولز (CMC) متورم تهیه شده است. تشکیل نانوذرات وانادیمدر هیدروژل ها با طیف‎سنجی فروسرخ تبدیل فوریه (FT‎IR)، پراش پرتو ایکس (XRD) و میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) بررسی شد. الگوهای XRD تشکیل نانوذرات وانادیم در بستر هیدروژل را تایید کردند. همچنین،تصاویر SEM نشان دادند که اندازه نانوذرات از 22 تا 74 نانومتر در بستر هیدروژل است. رفتار تورمی هیدروژل نانوچندسازه ها در pHهای 1/2 و 4/7 بررسی شد. هیدروژل ها در pH کمتر، جذب آب بهتری از خود نشان دادند. طیف‎های نمونه های بارگیری‎شده با دارو، بیانگر آن است که بارگذاری مناسب دارو انجام‎شده است. با بررسی رهایش دارو، مشاهده شد که مقدار رهایش در هیدروژل های نانوچندسازه کمتر و با افزایش درصد نانوذرات مقدار رهایش کاهش یافته است. در آزمون سمیت سلولی پس از 24 ساعت، زنده‎ماندن سلول ها در گستره 3/74 تا 05/96 % در مقایسه با نمونه کنترل (به عنوان 100 %) بود. در نمونه هیدروژل نانوچندسازه حاوی انسولین پس از 24 ساعت، پایین ترین زنده‎ماندن سلولی مربوط به غلظت μg/ml 25/31 انسولین و بیشترین زنده‎ماندن سلولی مربوط به غلظت μg/ml 1000 انسولین با 7/25 % سمیت سلولی نسبت به گروه کنترل بود. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
46 - Application of Fuzzy Controller to Adjust the Appropriate Injection Rate of Insulin with Alpha Sections and Genetic Algorithm
Shima Nasr Azadani Hamid MahmoodianControlling the rate of insulin injection is very important in diabetic patients who are equipped with an insulin pump. The challenges of proper insulin injection into the body can be exacerbated by the presence of uncertainties (due to different physiological differenc أکثرControlling the rate of insulin injection is very important in diabetic patients who are equipped with an insulin pump. The challenges of proper insulin injection into the body can be exacerbated by the presence of uncertainties (due to different physiological differences in individuals) and the different daily activities of each person. Insulin control has also become more complex due to the delayed effect of carbohydrate entry on the body's blood sugar levels, and may lead to dangerous conditions of hyperglycemia or hypoglycemia. In this paper, the aim is to reduce the effect of inherent uncertainties in the patient. The patient model is based on the Hurca mathematical model. General type 2 fuzzy controllers with alpha cuts are proposed. A neural network system with a linear regression model is used to predict blood sugar levels in the following hours. Also the adjustment of a number of controlling parameters has been done using genetic algorithm. To investigate the controlling behavior, several disturbances in the model and the entry of carbohydrates into the closed-loop system have been considered. The simulation results show that the proposed controller can control blood sugar under different conditions. The designed controller also prevents the occurrence of two dangerous states of hyperglycemia and hypoglycemia. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
47 - Robust type-2 Fuzzy Control for Glucose-Level Regulation in Type-I Diabetic Patients
Razieh Zamani Mehdi Siahi Amin RamezaniIn this paper, a Fractional Adaptive Fuzzy Controller is designed for controlling blood glucose levels in Type-I diabetic patients. Type 1 diabetes is a chronic disease. In people with type 1 diabetes, the pancreatic cells that make insulin are destroyed, and the body i أکثرIn this paper, a Fractional Adaptive Fuzzy Controller is designed for controlling blood glucose levels in Type-I diabetic patients. Type 1 diabetes is a chronic disease. In people with type 1 diabetes, the pancreatic cells that make insulin are destroyed, and the body is unable to make insulin. Unlike previous works, the system dynamics is considered as undetermined and in the presence of noise. System dynamics is estimated using the type-2 fuzzy system to eliminate the estimation error through compensation. The adaptive rules for control signal parameters and fuzzy system parameters are determined using Lyapunov stability analysis. A modified Bergman model for a diabetic patient with different conditions is used for evaluating the performance of the proposed controller. Also in addition to the uncertainty of glucose-insulin dynamic, the effect of patient activity and disturbance in terms of lifestyle and type of food consumed is considered, The simulation results show that the proposed controller has very well performance. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
48 - Knowledge and Barriers to Insulin Therapy among Type 2 Diabetes Mellitus Patients from their Perspective
Helen Williams Srinivasan RanganathanDue to the progressive nature of type 2 diabetes mellitus (T2DM), insulin therapy will almost always be needed to maintain appropriate glycemic control in the majority of patients. Insulin therapy is unfortunately not implemented right away. Beginning insulin therapy is أکثرDue to the progressive nature of type 2 diabetes mellitus (T2DM), insulin therapy will almost always be needed to maintain appropriate glycemic control in the majority of patients. Insulin therapy is unfortunately not implemented right away. Beginning insulin therapy is made more difficult by a number of patient misconceptions and erroneous ideas. To study the barriers and perceptions to insulin therapy in type 2 diabetes patients from their perspective. A descriptive cross-sectional study was conducted from March – September 2023 among 220 type 2 diabetes mellitus patients presenting in the endocrine outpatient department (OPD) at a tertiary healthcare center. A questionnaire inquiring about demographic characteristics, the status of insulin therapy, barriers to insulin therapy, and knowledge about insulin therapy for T2DM was administered during face-to-face interviews. Results: The study included 220 participants; the majority were from the age group 45–60 years (62.72%), females (50.90%), illiterate (20.90%), employed (58.18%), monthly income above 5000 (89.09%), duration of treatment with 2 or more drugs above 5 years (80.90%), and less than 10 years of insulin added to the treatment regimen (67.72%). The commonest barrier to insulin therapy is that it can cause blindness, cardiac arrest, and amputation, followed by a negative impact on working efficiency (70%). Seventy percent thought that insulin had a negative impact on social relationships and a fear of injection. Regarding the use of insulin, patients have a variety of worries and attitudes. Lack of knowledge about the benefits and adverse effects of using insulin, as well as misconceptions about these topics, appear to be important deterrents for diabetes patients from initiating this therapy. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
49 - Role of Incretin Levels in Controlling Diabetic Patients
Rasool Muayad Shukur Al-ObaidiWithin extremely precise limitations, the management of blood glucose levels in healthy individuals can be achieved and maintained. The glucose level rises immediately after a meal is consumed. Incretin hormones, which are appeared in the digestive system, play an essen أکثرWithin extremely precise limitations, the management of blood glucose levels in healthy individuals can be achieved and maintained. The glucose level rises immediately after a meal is consumed. Incretin hormones, which are appeared in the digestive system, play an essential function in the order of glucose, the maintenance of energy balance, and the protection of Langerhans islets cells. They are involved in the regulation of glucose levels in the body, and if their secretion is hindered, they can be used to anticipate the development of diabetes as soon as possible.The overarching goal of the research "is to identify the relationship between the production of GLP-1 and the development of insulin resistance", which ultimately results in type 2 diabetes.The case-control portion of current investigationdepends"on a revision of medical records from patients at the Clinic for Endocrinology", Diabetes, and Metabolic Diseases at the Clinical Center of Serbia, and computing the relevant parameters and doing statistical analysis.In terms of glucose profile, there was a substantial statistical divergence between the two groups that was found in the study. The relationship between Glucagon-like peptide 2 (GLP-2) and Homeostatic Model Assessment for Insulin Resistance (HOMA-IR) was found to be negative and statistically considerable (p=0.045). There was a statistically considerable positive association between DPP-IV and HOMA-IR (p=0.05).Our finding displays that insulin resistance can result in the suppression of glucagon-like peptide 1 production in persons with diabetes. According to the information presented here, reduction of GLP-1 secretion "is detached and will not occur in all people with poor glucose metabolism". This is due to a condition known as prediabetes, which will be discussed further in this section. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
50 - اثر عصاره الکلی گیاه پنج انگشت و ویتامین E بر میزان سرمی آنزیمهای کبدی، گلوکز، پروفایل لیپیدی و انسولین در موشهای صحرایی ماده بالغ
زهرا نجاتی سید ابراهیم حسینیافزایش مزمن قند خون منجر به دیابت که یک ناهنجاری متابولیکی ناشی از نقص در ترشح یا کارکرد انسولین، همراه با کاهش میزان سرمی ویتامین E و آسیبهای کبدی میباشد میگردد. پنج انگشت گیاهی است که در طب سنتی برای درمان بسیاری از بیماری ها استفاده میشود. لذا مطالعه حاضر با هد أکثرافزایش مزمن قند خون منجر به دیابت که یک ناهنجاری متابولیکی ناشی از نقص در ترشح یا کارکرد انسولین، همراه با کاهش میزان سرمی ویتامین E و آسیبهای کبدی میباشد میگردد. پنج انگشت گیاهی است که در طب سنتی برای درمان بسیاری از بیماری ها استفاده میشود. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی اثرات گیاه پنج انگشت و ویتامینE بر میزان سرمی برخی فاکتورهای کبدی، گلوکز، انسولین و پروفایل لیپیدی در موشهای صحرایی انجام گرفت. در این مطالعه تجربی،40 سر موش ماده بالغ با وزن 250 تا 220 گرم در گروههای کنترل، شاهد و 3 دسته تجربی مورد مطالعه قرار گرفتند. هرگروه شامل 8 سر موش بود. گروههای تجربی1 40 میلیگرم بر کیلوگرم عصاره پنج انگشت، تجربی2 40 میلیگرم بر کیلوگرم عصاره و40 میلیگرم بر کیلوگرم ویتامینE و تجربی3 40 میلیگرم بر کیلوگرم ویتامین E دریافت نمودند. تجویزها برای مدت 14 روز انجام گرفت و در پایان دوره از موشها خونگیری به عمل آمد و سپس با استفاده از کیتهای تشخیصی سطوح سرمی، انسولین، قند و میزان آنزیمهای ALP(الکالین فسفاتاز)، ALT (آلانین آمینوترانسفراز) و AST (آسپارتات آمینوترانسفراز) و پروفایل لیپیدی اندازهگیری گردید. دادهها با کمک آزمونهای ANOVA و توکی، آنالیز شدند. نتایج نشان داد که عصاره هیدروالکلی پنج انگشت و ویتامین E تاثیری بر قند خون و آنزیم ALT ندارند در حالی باعث کاهش معنیدار آنزیمهای ALP، AST و LDL، کلسترول، تری گلیسیرید و افزایش انسولین و HDL میگردند. عصاره الکلی پنج انگشت و ویتامین E به دلیل داشتن خاصیت آنتی اکسیدانی باعث افزایش میزان HDL، انسولین و کاهش آنزیمهای ALP، AST، LDL، کلسترول و تری گلیسیرید میگردد. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
51 - تاثیر مکمل یاری کلم بروکلی همراه با تمرینات ترکیبی بر فاکتور رشد فیبروبلاستی-21 و مقاومت به انسولین در مردان چاق مبتلا به دیابت نوع دو
ابراهیم فلاح ساناز میرزایان شانجانی عبدالعلی بنایی فر یاسر کاظم زاده سعید صداقتیدیابت یکی از عوامل اصلی مرگ و میر در کشورهای در حال توسعه است که عوامل مختلفی همچون فعالیت بدنی و رژیم غذایی مناسب می تواند باعث بهبود آن شود. هدف از پژوهش حاضر تعیین تاثیر مصرف پودر کلم بروکلی به همراه تمرین استقامتی-مقاومتی بر فاکتور رشد فیبروبلاستی-21 (FGF-21) و مقاو أکثردیابت یکی از عوامل اصلی مرگ و میر در کشورهای در حال توسعه است که عوامل مختلفی همچون فعالیت بدنی و رژیم غذایی مناسب می تواند باعث بهبود آن شود. هدف از پژوهش حاضر تعیین تاثیر مصرف پودر کلم بروکلی به همراه تمرین استقامتی-مقاومتی بر فاکتور رشد فیبروبلاستی-21 (FGF-21) و مقاومت به انسولین در مردان چاق مبتلا به دیابت نوع دو می باشد. 44 مرد دیابتی داوطلب بر اساس معیارهای ورود به تحقیق به صورت تصادفی در چهار گروه 11 نفری شامل گروه تمرین-مکمل، گروه تمرین-دارونما (تمرین)، گروه مکمل ، گروه دارو نما که تمام گروه ها دیابتی بودند، تقسیم شدند. پروتکل تمرین شامل 30 دقیقه تمرین هوازی (دویدن) با شدت 70-60 درصد ضربان قلب بیشینه و 45 دقیقه تمرین مقاومتی با شدت 70-60 درصد یک تکرار بیشینه بود. مکمل کلم بروکلی نیز به صورت پودر اماده تهیه و به هر داوطلب 10 گرم در روز به مدت 12 هفته داده شد. نمونه های خونی 48 ساعت قبل از شروع تمرینات و 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین گرفته شد . بررسی شاخص های بین گروهی نشان داد که در شاخصهای FGF-21 (017/0p =) و مقاومت به انسولین (01/0p =)، بین گروه های مختلف اختلاف معنی دار وجود دارد. در بررسی تغییرات درون گروهی نیز تغییرات معنی داری در شاخصها اندازه گیری شده در گروه های مختلف مشاهده شد (05/0p <). نتایج پژوهش حاضر نشان داد که 12 هفته مکمل یاری کلم بروکلی همراه با تمرینات ترکیبی سبب کاهش معنی دار FGF-21، گلوکز خون و مقاومت انسولینی در هر سه گروه مکمل، تمرین و تمرین-مکمل شده است. بنابراین به نظر می رسد مصرف کلم بروکلی در رژیم غذایی و تمرین به تنهایی و همچنین ترکیب این دو می تواند در تعدیل بیماری دیابت نوع دو نقش داشته باشد. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
52 - بررسی تاثیر ترانسچالکون بر روی فیبریلاسیون پروتئین انسولین
ماریا امیدی شاهسوندی پریچهره یغمایی شهین احمدیان آزاده ابراهیم حبیبیفیبریل های آمیلوئیدی تجمعات رشته مانندی هستند که از باز شدن ساختار طبیعی و بدتاخوردگی انواع مختلف پپتیدها و پروتئین ها بوجود می آیند. این تجمعات آمیلوئیدی با برخی از بیماری ها نظیر بیماری های تحلیل برنده عصبی و سیستماتیک از قبیل آلزایمر، پارکینسون و دیابت نوع دو در ارتب أکثرفیبریل های آمیلوئیدی تجمعات رشته مانندی هستند که از باز شدن ساختار طبیعی و بدتاخوردگی انواع مختلف پپتیدها و پروتئین ها بوجود می آیند. این تجمعات آمیلوئیدی با برخی از بیماری ها نظیر بیماری های تحلیل برنده عصبی و سیستماتیک از قبیل آلزایمر، پارکینسون و دیابت نوع دو در ارتباط می باشند. هدف از این مطالعه بررسی اثرات مهاری ترانسچالکون در مهار فرایند فیبریلاسیون انسولین (پروتئین مدل) می باشد. در مرحله اول با استناد به مطالعات انجام شده، شرایط مناسب برای تشکیل فیبریل های آمیلوئیدی برای پروتئین مدل مد نظر ما فراهم شد. سپس پپتید انسولین در حضور و عدم حضور ترانسچالکون به مدت 24 ساعت در شرایط تشکیل تجمعات آمیلوئیدی انکوبه شد و فیبریل های تشکیل شده با تکنیک های مختلف از جمله مطالعه تغییرات جذب نوری کنگورد با تکنیک اسپکتروسکوپی، تصاویر حاصل از میکروسکوپ الکترونی گذاره (TEM) و تصویربرداری و آنالیز تجمعات آمیلوئیدی با میکروسکوپ فلورسان بررسی شدند در نهایت، با استفاده از روش داکینگ مولکولی توسط نرم افزار AutoDock برهمکنش های احتمالی ترکیب ترانسچالکون با پپتید انسولین تحلیل شد. نتایج حاصل از پژوهش، کاهش قابل ملاحظه تجمعات آمیلوئیدی را در نمونه تغییر داده شده نسبت به نمونه شاهد نشان داد. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
53 - تاثیر تمرین تناوبی عملکردی شدید همراه با مصرف چای ترش (Hibiscus sabdariffa) بر نیمرخ لیپیدی و مقاومت به انسولین در زنان دارای اضافه وزن
فاطمه شب خیز مریم دلیرانی حمیده تازشیهدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرین تناوبی عملکردی شدید (HIFT) همراه با مصرف چای ترش (Hibiscus sabdariffa) بر نیمرخ لیپیدی و مقاومت به انسولین در زنان دارای اضافه وزن بود. در یک کارآزمایی میدانی 40 نفر بصورت تصادفی به 5 گروه شامل 1- تمرین، 2- چای ترش و تمرین، 3- چای ترش أکثرهدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرین تناوبی عملکردی شدید (HIFT) همراه با مصرف چای ترش (Hibiscus sabdariffa) بر نیمرخ لیپیدی و مقاومت به انسولین در زنان دارای اضافه وزن بود. در یک کارآزمایی میدانی 40 نفر بصورت تصادفی به 5 گروه شامل 1- تمرین، 2- چای ترش و تمرین، 3- چای ترش، 4- تمرین+ دارونما و 5- کنترل تقسیم شدند. پروتکل تمرین در گروه های تمرینی شامل 250 متر قایقی با ارگومتر، بلافاصله حرکت تاب دادن کتل بل 13 کیلوگرمی و حرکت نشست و برخاست با دمبل های 13 کیلوگرمی بود. در پژوهش حاضر از پودر کاسبرگ خشک شده گیاه چای ترش به عنوان مکمل استفاده شد که هر قاشق غذاخوری آن معادل ۳ گرم بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزارهای SPSS 21، Exell 2010 و آزمون های آماری کواریانس و T همبسته در سطح معناداری 05/0p ≤ استفاده شد. نتایج نشان داد تغییرات درون گروهی تری گلیسیرید، کلسترول، HDL، LDL و درصد چربی بعد از دو هفته تمرین، در گروه تمرین، تمرین+ مکمل و تمرین+ دارونما معنادار بود (05/0p ≤ )، اما در گروه مکمل و گروه کنترل تغییرات معنادار نبود (05/0p ≥ ). همچنین، تغییرات بین گروهی نشان دهنده تفاوت معنادار بین گروه کنترل با گروه تمرین، مکمل+ تمرین، مکمل و تمرین + دارونما در تری گلیسیرید، کلسترول، HDL، LDL و درصد چربی بود (05/0p ≤ ). با وجود این، تغییرات بین گروهی مقاومت به انسولین معنادار نبود (05/0p ≥ ). با توجه به نتایج پژوهش حاضر به افرادی که دارای اضافه وزن می باشند پیشنهاد می شود از تمرینات گوناگون و تأثیرگذار همچون HIFT و مکمل چای ترش در راستای کاهش وزن و بهتر شدن نیمرخ سوخت وسازی و ترکیب بدنی استفاده کنند. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
54 - تاثیر دوازده هفته تمرین تداومی و تناوبی روی برخی آدیپوکاین و هپاتوکاین ها و مقاومت به انسولین در موش های دیابتی نوع یک
محمد سلماسی محمد رضا ذولفقاری دیدنی اکبر نوری حبشیدیابت به عنوان یکی از بیماری های بسیار توسعه یافته در جهان و از دلایل اصلی مرگ و میر در نظر گرفته می شود. از راه های پیشگیری از دیابت و جلوگیری از عوارض ناشی از آن، انجام فعالیت به روش های مختلف است. هدف از پژوهش حاضر بررسی مقایسه تاثیر دوازده هفته تمرین تداومی و تناوبی أکثردیابت به عنوان یکی از بیماری های بسیار توسعه یافته در جهان و از دلایل اصلی مرگ و میر در نظر گرفته می شود. از راه های پیشگیری از دیابت و جلوگیری از عوارض ناشی از آن، انجام فعالیت به روش های مختلف است. هدف از پژوهش حاضر بررسی مقایسه تاثیر دوازده هفته تمرین تداومی و تناوبی روی فتوئین b، فتوئین a و گلیپیکان 4 پلاسما و مقاومت به انسولین در موش های دیابتی نوع 1 بود. برای این منظور 40 موش دیابتی نوع یک به 4 گروه کنترل-سالم، کنترل دیابت، دیابت تمرین تداومی و دیابت تمرین تناوبی تقسیم شدند.گروه تناوبی با دویدن روی در وهله های 3 دقیقهای با سرعت 20 متر در دقیقه و ریکاوری فعال با سرعت 10 متر در دقیقه با شیب صفر درصد به مدت 3 دقیقه روی تردمیل، شش تکرار در هر جلسه انجام شد (مدت زمان کل 36 دقیقه). گروه تمرین تداومی نیز دویدن را با سرعت 15 متر در دقیقه به مدت 36 دقیقه با شیب 0% درصد انجام دادند. کشتار موشها 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرینی انجام و خونگیری انجام شد. جهت مقایسه بین گروهها از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد. بررسی تغییرات بین گروهی نشان داد که تفاوت معنی دار بین گروه ها برای مقاومت به انسولین، فتوئین b، فتوئین a و گلیپیکان 4 پلاسما وجود دارد (001/0p <). بررسی تغییرات بین کروهی نشان داد که مقاومت به انسولین، فتوئین b، فتوئین a و گلیپیکان 4 پلاسما کاهش معنی دار در گروه سالم نسبت به گروه دیابتی داشتند (001/0p <). همچنین بین گروه کنترل دیابت با گروه های تمرین تداومی و تمرین تناوبی تفاوت معنی دار بین همه شاخص ها وجود داشت (001/0p <). نتایج پژوهش حاضر نشان داد که تمرین هوازی و تمرین تناوبی میتوانند باعث کاهش فتوئین b، فتوئین a و گلیپیکان 4 پلاسما در موشهای دیابتی نوع 1 شوند. این بهبودها در گروه تمرین تناوبی نسبت به تمرین تداومی بهتر بود. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
55 - بررسی اثرات تعاملی بربرین و سیتاگلیپتین بر پروفایل لیپیدی، میزان گلوکز و انسولین در موشهای نر دیابتی مبتلا به کبد چرب
ثریا مهردوست پریچهره یغمایی هانیه جعفری آزاده ابراهیم حبیبیمقاومت انسولینی کبدی به شدت با NAFLD ارتباط داشته و فاکتور اصلی در بیماریزایی دیابت نوع 2 و سندرم متابولیک است. مقاومت به انسولین سبب لیپولیز در بافت چربی شده و اختلال در تنظیم متابولیسم لیپیدی سبب انباشته شدن چربی در کبد میشود. در این مطالعه اثرات بربرین و سیتاگلیپتین أکثرمقاومت انسولینی کبدی به شدت با NAFLD ارتباط داشته و فاکتور اصلی در بیماریزایی دیابت نوع 2 و سندرم متابولیک است. مقاومت به انسولین سبب لیپولیز در بافت چربی شده و اختلال در تنظیم متابولیسم لیپیدی سبب انباشته شدن چربی در کبد میشود. در این مطالعه اثرات بربرین و سیتاگلیپتین برای بهبود مقاومت به انسولین و پروفایل لیپیدی در موشهای اسپراگ-داولی مبتلا به دیابت نوع 2 بررسی شده است. گروهها شامل: 1- کنترل (سرم فیزیولوژی به عنوان حلال آلوکسان)؛ 2- مدل (کبد چرب + آلوکسان)؛ 3- سیتاگلیپتین (کبد چرب + آلوکسان و 10 میلی گرم/کیلوگرم سیتاگلیپتین)؛ 4- بربرین (کبدچرب + آلوکسان و 150 میلی گرم/کیلوگرم بربرین)؛ 5- بربرین/سیتاگلیپتین (کبد چرب + آلوکسان و 5 میلی گرم/کیلوگرم سیتاگلیپتین و 75 میلی گرم/کیلوگرم بربرین). پس از اتمام دوره تیمار در شرایط بیهوشی خونگیری از قلب انجام گرفت و میزان پروفایل لیپیدی، گلوکز، انسولین سنجش شد. میزان تریگلیسرید (01/0 p <)، کلسترول (05/0 p <)، LDL(01/0 p <)، اسید چرب آزاد (05/0 p <)، گلوکز ناشتا (05/0 p <) و انسولین (01/0 p <) در گروه تیمار توام نسبت به گروه مدل کاهش و HDL افزایش یافت که این افزایش معنیدار نبود. بربرین و سیتاگلیپتین بویژه در تجویز توام اثر مطلوبی در متابولیسم لیپیدها و مقاومت به انسولین دارند و میتوانند به عنوان یک رژیم درمانی مؤثر برای هایپرلیپیدمی و کبد چرب در نظر گرفته شوند. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
56 - تاثیر یک دوره تمرین هوازی همراه با مکمل استویا روی هپاتوکاینها و مقاومت به انسولین در موشهای دیابتی نوع یک
اسماعیل پیری اکبر نوری حبشی محمد رضا ذولفقاری دیدنیدیابت یکی از دلایل اصلی مرگ و میر در کشورهای در حال توسعه است. از راه های پیشگیری از دیابت و جلوگیری از عوارض ناشی از آن، انجام فعالیت بدنی و استفاده از مکمل های آنتی اکسیدانی است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر یک دوره تمرین هوازی و مکمل استویا روی فتوئین b، پنتراکسین ۳ أکثردیابت یکی از دلایل اصلی مرگ و میر در کشورهای در حال توسعه است. از راه های پیشگیری از دیابت و جلوگیری از عوارض ناشی از آن، انجام فعالیت بدنی و استفاده از مکمل های آنتی اکسیدانی است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر یک دوره تمرین هوازی و مکمل استویا روی فتوئین b، پنتراکسین ۳ و GDF-15 پلاسما و مقاومت به انسولین در موشهای دیابتی نوع 1 بود. برای این منظور 25 موش دیابتی نوع یک به 5 گروه کنترل-سالم، کنترل دیابت، دیابت مکمل، دیابت تمرین و دیابت تمرین-مکمل تقسیم شدند. برنامه تمرینی رت ها برای مدت 65 روز، با سرعت 20 تا 30 متر بر دقیقه با شدت 10 تا 25 متر/دقیقه بود. دوز مصرفی استویا 250 میلی گرم/کیلوگرم وزن بدن به صورت گاواژ دریافت شد. کشتار موشها 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرینی انجام و خونگیری انجام شد. جهت مقایسه بین گروهها از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد. بررسی تغییرات بین گروهی نشان داد که تفاوت معنی دار بین گروهها برای فتوئین b، پنتراکسین ۳ و GDF-15 پلاسما وجود دارد (001/0p <). بررسی تغییرات بین کروهی نشان داد که فتوئین B و GDF-15 افزایش معنی دار و پنتراکسین کاهش معنی دار در گروه سالم نسبت به گروه دیابتی داشتند (001/0p <). همچنین بین گروه کنترل دیابت با گروه های تمرین مکمل و تمرین تفاوت معنی دار بین همه شاخص ها وجود داشت (001/0p <). نتایج پژوهش حاضر نشان داد که تمرین هوازی و مکمل استویا میتوانند باعث کاهش مقاومت به انسولین، فتوئین b و GDF-15 و افزایش پنتراکسین ۳ در موشهای دیابتی نوع 1 شوند. این بهبودها در گروهی که تمرین و مکمل را به طور همزمان مصرف کرده بودند، بیشتر بود. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
57 - مقایسه اثر هشت هفته تمرین استقامتی در صبح و عصر بر آسپروسین، لپتین، مقاومت انسولینی و شاخص اشتها در مردان چاق غیرورزشکار
بهمن زاده هندیجانی صدیقه حسین پور دلاور محمد کریمی مهران قهرمانیسیگنال¬های سیری-گرسنگی، ساعت¬های ریتمی در بافت¬های محیطی را از طریق در دسترسی به بسیاری از درشت¬مغذی¬ها در گردش خون، تنظیم میکند. هدف این تحقیق، مطالعه اثر هشت هفته تمرینات استقامتی در دو نوبت صبح و عصر بر سطوح سرمی آسپروسین، لپتین، مقاومت انسولینی و شاخص اشتها در مردا أکثرسیگنال¬های سیری-گرسنگی، ساعت¬های ریتمی در بافت¬های محیطی را از طریق در دسترسی به بسیاری از درشت¬مغذی¬ها در گردش خون، تنظیم میکند. هدف این تحقیق، مطالعه اثر هشت هفته تمرینات استقامتی در دو نوبت صبح و عصر بر سطوح سرمی آسپروسین، لپتین، مقاومت انسولینی و شاخص اشتها در مردان چاق غیرورزشکار بود. در این مطالعه نیمه تجربی، 36 مرد جوان چاق غیرورزشکار با میانگین سن 3/3 ± 4/25 سال، وزن 7/7 ± 3/98 کیلوگرم و شاخص توده بدن 2/1 ± 8/31 کیلوگرم بر مترمربع، به صورت هدفمند و در دسترس به عنوان آزمودنی انتخاب شدند. آزمودنی¬ها بطور تصادفی به سه گروه مساوی شامل؛ کنترل، تمرین صبح و تمرین عصر تقسیم شدند. پروتکل تمرینات استقامتی به مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته و با شدت 60 تا 75 درصد حداکثر ضربان قلب اجرا شد. قبل و پس از دوره تمرین، خونگیری در شرایط 10 ساعت ناشتایی شبانه انجام گردید. داده¬ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و در سطح معناداری 05/0 >p تجزیه و تحلیل شد. هشت هفته تمرینات استقامتی منجر به کاهش معنادار آسپروسین (0001/0= p)، لپتین (02/0=p )، انسولین (0001/0=p )، گلوکز (0001/0=p )، مقاومت انسولینی (0001/0=p ) و شاخص اشتها (001/0= p) گردید. آزمون تعقیبی توکی نشان داد در مقایسه با گروه کنترل، تمرین عصر اثر بیشتر و معنادارتری بر همهی متغیرهای ذکر شده دارد. به نظر میرسد تمرینات استقامتی در دو نوبت صبح و عصر می تواند اثرات مثبتی بر وضعیت آسپروسین، لپتین، مقاومت انسولینی و شاخص اشتها داشته باشد. با این حال، به نظر میرسد تمرینات در نوبت عصر اثرات مثبت بیشتری بر این عوامل داشته باشد. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
58 - تاثیر تمرین مقاومتی بر بیان مولکولهای چسبان سلولی و RAGE در بطن چپ رت های دیابتی شده توسط رژیم غذایی پرچرب و استرپتوزوتوسین
محمدرضا باقری افسریه ای عبدالعلی بنائی فر سجاد ارشدی شهرام سهیلیکاردیومیوپاتی دیابتی (DCM) یک شرایط پاتوفیزیولوژیک است که در پاسخ به دیابت اتفاق می¬افتد و به نارسایی قلبی منجر میشود. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرین مقاومتی بر بیان ژن¬های RAGE، VCAM-1 و ICAM-1 در بطن چپ رتهای چاق دیابتی نوع 2 بود. در این مطالعه تجربی، 14 سر موش أکثرکاردیومیوپاتی دیابتی (DCM) یک شرایط پاتوفیزیولوژیک است که در پاسخ به دیابت اتفاق می¬افتد و به نارسایی قلبی منجر میشود. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرین مقاومتی بر بیان ژن¬های RAGE، VCAM-1 و ICAM-1 در بطن چپ رتهای چاق دیابتی نوع 2 بود. در این مطالعه تجربی، 14 سر موش نر صحرایی نژاد ویستار دیابتی شده توسط رژیم غذایی پر چرب و تزریق استرپتوزوتوسین به طور تصادفی به دو گروه کنترل و مقاومتی تقسیم شدند. پروتکل تمرینی به مدت 6 هفته به تعداد 5 جلسه در هفته در قالب 3 ست با 5 تکرار در هر ست انجام گرفت. فواصل استراحت بین ست¬ها و تکرارها در هر ست به ترتیب 90 و 30 ثانیه بود. همه موشها 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی تشریح شدند. از آزمون آماری تی مستقل جهت مقایسه متغیرها در سطح معنیداری آلفای کمتر از 5 صدم استفاده شد. تمرین مقاومتی به تغییر معنیداری در بیان ICAM-1 (237/0 = p)، VCAM-1 (295/0 = p) و RAGE (561/0 = p) در مقایسه با گروه کنترل منجر نشد. با این حال به کاهش معنیدار گلوکز و مقاومت انسولین و افزایش معنیدار انسولین سرم منجر شد (001/0 = p). بر پایه یافته های مطالعه حاضر، تمرینات تناوبی در غیاب تغییر بیان ICAM-1، VCAM-1 و RAGE در بطن چپ با بهبود نیمرخ گلیسیمیک و مقاومت انسولین در رتهای دیابتی نوع 2 همراه است. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
59 - The effects of aerobic exercise on physical fitness indices and the amount of insulin consumption in boys with type 1 diabetes
samira zaheriBackground: The term diabetes mellitus describes a metabolic disorder of hyperglycemia with disturbances of carbohydrate metabolism resulting from defects in secretion and action of insulin. The aim of this study was to investigate the effects of aerobic exercise on phy أکثرBackground: The term diabetes mellitus describes a metabolic disorder of hyperglycemia with disturbances of carbohydrate metabolism resulting from defects in secretion and action of insulin. The aim of this study was to investigate the effects of aerobic exercise on physical fitness indices and the amount of insulin taken in boys with type 1 diabetesMethods: For this purpose, 64 adolescents boy with diabetes type I were selected and were divided into 2 groups: Aerobic training group (AE) (n = 32) and control group (CO) (n = 32).Aerobic training group did aerobic exercises for 6 weeks (3 days a week), while the control group did not do any exercise. Training program consisted of: a) warm-up (10 minutes); b) the original class (30 minutes); c) cooling (5 minutes). At first both groups performed fitness physical tests that include of flexibility (sit and reach test), muscular endurance test (sit-up test), aerobic capacity test (run 6 minutes’ walk), agility test (T-test) and anaerobic capacity (Running-based Anaerobic SprintTest), also were recorded the amount of insulin consumption as a pre-test and then after six weeks both groups performed the same tests as a post-test.Result: The results showed that 6 weeks of aerobic training has a significant effect in increasing agility, flexibility, muscular endurance, aerobic power and anaerobic power in boys with type I diabetes (p<0.05). In addition, aerobic exercise group significantly reduced the amount of insulin than the control group (p<0.05).Conclusion: The result of this study showed that the application of aerobic exercise is effective for improvement of physical fitness indices. This may reduce the amount of insulin in children and adolescents with type 1 diabetes and they are more likely to participate in sports activities. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
60 - Synergistic Effects of Aerobic Training and Capsaicin on Visceral Adipose Tissue SIRT1 Gene Expression and Insulin Resistance in Rat Fed a High-Fat Diet.
Elham Heydarzadeh Ahmad Abdi Masoomeh Alsadat Mirshafaei Rostam AbdiBackground: Metabolic dysregulation may cause tissue damage in obesity-related diseases. The effects of SIRT1 on metabolism may provide a therapeutic target for treating obesity-related diseases. This study aimed to investigate the effects of aerobic training and Capsai أکثرBackground: Metabolic dysregulation may cause tissue damage in obesity-related diseases. The effects of SIRT1 on metabolism may provide a therapeutic target for treating obesity-related diseases. This study aimed to investigate the effects of aerobic training and Capsaicin (Cap) on visceral adipose tissue SIRT1 gene expression and insulin resistance in rats fed a high-fat diet (HFD).Methods: 40 male Wistar rats were fed a normal diet (ND, n = 8) or HFD (n = 32) for 8 weeks. After 8 weeks, all rats were divided into five groups: ND, HFD, high-fat diet-training (HFDT), high-fat diet-capsaicin (HFDCap), and high-fat diet-training-capsaicin (HFDTCap). Training groups performed a progressive aerobic running program (at 15-25 m/min, 30-60 min/day, and 5 days/week) on a motor-driven treadmill for eight weeks. Capsaicin (4 mg/kg/day) was administered orally, by gavage, once a day.Results: This study showed that SIRT1 expression decreased and HOMA-IR increased in the HFD group compared to the ND group. Also, the expression of SIRT1 in HFDT, HFDCap, and HFDTCap groups significantly increased compared to HFD. The expression of SIRT1 in HFDTCap also significantly increased compared to HFDT and HFDCap groups. There was a significant decrease in HOMA-IR levels in all experimental groups.Conclusion: Possibly, eight weeks of progressive training combined with capsaicin administration has an effect on the glucose homeostasis of HFD rats by increasing the expression of SIRT1 and decreasing HOMA-IR. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
61 - Protective Effect of aerobic exercise training along with hydroalcoholic cinnamon extract on inflammatory indicators and oxidative stress in rats fed a high-fructose drink
Fatemeh Hosseini Rostam Abdi Fatemeh Noori Ghasem Torabi Pelet Kale Ahmad AbdiBackground: Inflammatory indicators and oxidative stress play an important role in insulin resistance. The aim of this study was to investigate the effect of aerobic training with cinnamon extract on inflammatory indicators and oxidative stress in rats fed a high-fructo أکثرBackground: Inflammatory indicators and oxidative stress play an important role in insulin resistance. The aim of this study was to investigate the effect of aerobic training with cinnamon extract on inflammatory indicators and oxidative stress in rats fed a high-fructose drink. Methods: Thirty-six Wistar male rats divided into groups: control (n=9), aerobic exercise (n=9), cinnamon extract (n=9), and aerobic exercise –cinnamon extract (n=9). Insulin-resistance status induced by %10 fructose solutions. Exercise groups subjected to a 5-day per week aerobic exercise program (with 75-80% VO2max) for 8 weeks. Extract groups subjected was Injected 200 mg/kgBW/day cinnamon extract. Data were analyzed using one-way ANOVA and statistical significance was set at p<0/05. Results: The results showed that aerobic training with or without extract caused to a significant decrease in serum TNF-α, IL-6 and CRP (p<0/05). Indeed, in all three experimental groups, SOD and GPX increased significantly compared to control (P<0.05). MDA levels also decreased significantly in experimental groups compared to control group (P<0.05). Conclusion: Results of this study indicated that aerobic exercise and cinnamon reduced inflammatory indicators and oxidative stress in rats fed a high-fructose drink. Also, cinnamon extract with aerobic exercise has a greater effect on these indicators. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
62 - بررسی تغییرات متابولیک به دنبال عمل لیپوساکشن
ناصر سنجر موسوی • احمد صفاری • شاهده کریمی ترشیزی • آرزو فرج پورمقدمه امروزه چاقی به یک بیماری مزمن و شایع تبدیل شده است که می تواند فرد را متحمل ضررهای اجتماعی – اقتصادی فراوان نموده و مشکلات سلامتی جدی به بار آورد.چاقی زمینه ساز بیماری های مختلفی چون دیابت، هایپرتانسیون، دیس لیپیدمی، بیماری های کرونری و غیره است. روش های در أکثرمقدمه امروزه چاقی به یک بیماری مزمن و شایع تبدیل شده است که می تواند فرد را متحمل ضررهای اجتماعی – اقتصادی فراوان نموده و مشکلات سلامتی جدی به بار آورد.چاقی زمینه ساز بیماری های مختلفی چون دیابت، هایپرتانسیون، دیس لیپیدمی، بیماری های کرونری و غیره است. روش های درمانی متعددی برای مبتلایان به چاقی وجود دارد که با توجه به تغییرات وسیع در شیوه زندگی افراد، روش های سریع تر، کم عارضه تر و موثرتر مورد استقبال بیشتری قرار گرفته است؛ در این میان لیپوساکشن یکی از پرطرفدارترین روش های اصلاح چاقی به خصوص چاقی موضعی در سال های اخیر بوده است. در این مطالعه تغییرات متابولیک به دنبال عمل لیپوساکشن مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی در طول یکسال بر روی 25 بیمار چاق30) (BMIغیر دیابتی انجام گرفت. از بیماران واجد شرایط شرح حال گرفته شد و معاینه فیزیکی و محاسبه BMI انجام شد و پس از کسب رضایت آگاهانه از بیماران نمونه خون ناشتا بیماران 24 ساعت قبل از عمل و سپس 4 هفته بعد از عمل از نظر FBS, Chol Total, HDL, LDL, TG, Insulin بررسی شد. اطلاعات دموگرافیک و داده های آزمایشگاهی با استفاده از نرم افزار SPSS 20 و آزمون آماری paired t-test مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج : یافته های به دست آمده نشان داد که میزان FBS و انسولین به طور معنی داری کاهش و TG به طور معنی داری افزایش یافت در حالیکه تغییرات کلسترول توتال، LDL و HDL از نظر آماری معنی دار نمی باشد. بحث و نتیجه گیری: با توجه به کاهش معنی دار FBS و انسولین و نیز تا حدودی کاهش چربیهای سرم پس از لیپوساکشن، این عمل می تواند به بهبود پاسخ به انسولین و لیپید پروفایل و ارتقا کیفیت زندگی این بیماران کمک نماید. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
63 - تأثیر 8 هفته تمرین هوازی بر سطوح مایونکتین سرمی و مقاومت به انسولین در زنان چاق و دارای اضافه وزن
عبدالرضا کاظمی خاطره نادری پورچاقی با بیماریهای قلبی عروقی، سندروم متابولیک و دیابت و مقاومت به انسولین مرتبط است. مایونکتین، مایوکاینی است که بیشتر از عضله اسکلتی ترشح و با چاقی ارتباط معکوس دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر 8 هفته تمرین هوازی بر سطوح مایونکتین و مقاومت به انسولین در زنان چاق و دا أکثرچاقی با بیماریهای قلبی عروقی، سندروم متابولیک و دیابت و مقاومت به انسولین مرتبط است. مایونکتین، مایوکاینی است که بیشتر از عضله اسکلتی ترشح و با چاقی ارتباط معکوس دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر 8 هفته تمرین هوازی بر سطوح مایونکتین و مقاومت به انسولین در زنان چاق و دارای اضافه وزن میباشد. 21 زن چاق به دو گروه تمرین (11) و کنترل (10) تقسیم بندی شدند. برنامه تمرین ورزشی شامل 8 هفته،تمرین هوازی شامل 30 دقیقه دویدن با 50 تا 70 درصد حداکثر ضربان قلب بود. در دو هفته اول با 50 درصد، دو هفته دوم با 60، دو هفته سوم با 65 و دو هفته آخر با 70 درصد ضربان بود.48 ساعت قبل از شروع و 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرینی خونگیری انجام و سطوح مایونکتین سرمی، گلوکز و انسولین اندازه گیری شد. از آزمون تحلیل کوواریانس برای بررسی تفاوت بین گروهی استفاده شد. تجزیه و تحلیل دادهها با نرم افزار SPSS نسخه 21 انجام گرفت. سطوح مایونکتین در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل افزایش نشان داد اما معنیدار نبود) 08/0P=)، همچنین سطوح مقاومت به انسولین در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل کاهش معنیدار نشان داد (006/0 P=).نتایج پژوهش که تمرین استقامتی سبب افزایش مایونکتین سرمی و کاهش مقاومت انسولین گردید. از طرف دیگر با توجه به نقش مایونکتین در افزایش جذب اسیدهای چرب، تمرینات ورزشی میتوانند نقش قابل توجهی در کاهش بیماریهای مرتبط با چاقی و ایفا کنند، بر اساس پژوهش حاضر، این تأثیر تا حدودی به نقش مایونکتین مرتبط است. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
64 - مقایسه تاثیر تمرینات HIRT و تمرینات TRT بر سطح سرمی آیریزین و شاخص مقاومت به انسولین در مردان دارای اضافه وزن شهر همدان
مجید خان بابایی نوا سید وحید فاضلیان سلمان لطفیهدف از پژوهش حاضر مقایسه تاثیر تمرینات مقاومتی با شدت بالا (HIRT) و تمرینات مقومتی سنتی (TRT) بر سطح سرمی آیریزین و شاخص مقاومت به انسولین در مردان دارای اضافه وزن شهر همدان بود. در این پژوهش36 مرد دارای اضافه وزن که شاخص توده بدنی بالای 24 داشتند به عنوان نمونه انتخاب أکثرهدف از پژوهش حاضر مقایسه تاثیر تمرینات مقاومتی با شدت بالا (HIRT) و تمرینات مقومتی سنتی (TRT) بر سطح سرمی آیریزین و شاخص مقاومت به انسولین در مردان دارای اضافه وزن شهر همدان بود. در این پژوهش36 مرد دارای اضافه وزن که شاخص توده بدنی بالای 24 داشتند به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی ساده به سه گروه کنترل تمرینات HIRT و تمرینات TRT تقسیم شدند. آزمودنی های گروه تمرینات TRT ،تمرینات مقاومتی با شدت 70 درصد یک تکرار بیشینه و گروه تمرینات HIRT یک پروتکل تمرینی هشت هفته ای مقاومتی با شدت 85 درصد یک تکرار بیشنیه انجام دادند. قبل و بعد از انجام تمرینات، آیریزین ،شاخص مقاومت به انسولین ، اندازه دوره کمر،گلوکز ناشتا ، انسولین ناشتا و شاخص توده بدنی آزمودنی ها اندازه گیری شده و نتایج با استفاده از تحلیل واریانس یکطرفه و در صورتی معنی داری با استفاده از تست تعقیبی توکی بررسی شد. نتایج پژوهش نشان داد تمرینات مقاومتی باشدت بالا (HIRT) باعث تغییرات معنی دار در آیریزین (P<0.05) و شاخص مقاومت به انسولین شد(P<0.05) اما این تغییرات در گروه تمرینات سنتی(TRT) معنی دار نبود(P>0.05). هر دو شیوه تمرینی نسبت به گروه کنترل باعث ایجاد تغییراتی در میزان آیریزین سرم و شاخص مقاومت به انسولین مردان دارای اضافه وزن شدند اما تمرینات مقاومتی با شدت بالا تاثیر بیشتری نسبت به تمرینات سنتی بر تغییر میزان آیریزین سرم و شاخص مقاومت به انسولین مردان دارای اضافه وزن دارد. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
65 - تأثیر 8 هفته تمرین هوازی بر سطوح مایونکتین سرمی و مقاومت به انسولین در زنان چاق و دارای اضافه وزن
خاطره نادری پور عبدالرضا کاظمیچاقی با بیماریهای قلبی عروقی، سندروم متابولیک و دیابت و مقاومت به انسولین مرتبط است. مایونکتین، مایوکاینی است که بیشتر از عضله اسکلتی ترشح و با چاقی ارتباط معکوس دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر 8 هفته تمرین هوازی بر سطوح مایونکتین و مقاومت به انسولین در زنان چاق و دا أکثرچاقی با بیماریهای قلبی عروقی، سندروم متابولیک و دیابت و مقاومت به انسولین مرتبط است. مایونکتین، مایوکاینی است که بیشتر از عضله اسکلتی ترشح و با چاقی ارتباط معکوس دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر 8 هفته تمرین هوازی بر سطوح مایونکتین و مقاومت به انسولین در زنان چاق و دارای اضافه وزن میباشد. 21 زن چاق به دو گروه تمرین (11) و کنترل (10) تقسیم بندی شدند. برنامه تمرین ورزشی شامل 8 هفته،تمرین هوازی شامل 30 دقیقه دویدن با 50 تا 70 درصد حداکثر ضربان قلب بود. در دو هفته اول با 50 درصد، دو هفته دوم با 60، دو هفته سوم با 65 و دو هفته آخر با 70 درصد ضربان بود.48 ساعت قبل از شروع و 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرینی خونگیری انجام و سطوح مایونکتین سرمی، گلوکز و انسولین اندازه گیری شد. از آزمون تحلیل کوواریانس برای بررسی تفاوت بین گروهی استفاده شد. تجزیه و تحلیل دادهها با نرم افزار SPSS نسخه 21 انجام گرفت. سطوح مایونکتین در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل افزایش نشان داد اما معنیدار نبود) 08/0P=)، همچنین سطوح مقاومت به انسولین در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل کاهش معنیدار نشان داد (006/0 P=).نتایج پژوهش که تمرین استقامتی سبب افزایش مایونکتین سرمی و کاهش مقاومت انسولین گردید. از طرف دیگر با توجه به نقش مایونکتین در افزایش جذب اسیدهای چرب، تمرینات ورزشی میتوانند نقش قابل توجهی در کاهش بیماریهای مرتبط با چاقی و ایفا کنند، بر اساس پژوهش حاضر، این تأثیر تا حدودی به نقش مایونکتین مرتبط است. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
66 - اثر یک دوره تمرینات هوازی بر بیان PI3K / AKT1 و حساسیت انسولین در هپاتوسیت های کبدی رت های ویستار چاق
مهدی کسب پرست سجاد ارشدی شهرام سهیلی عبدالعلی بنایی فرجامعه آماری را رت های نر ویستار حیوان خانه دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله ایران تشکیل داده اند که 16 سر رت ویستار 10 هفته ای با وزن 20±220 گرم که همگی از ویژگی های فیزیکی و سنی مشابهی برخورداربودند توسط 8 هفته رژیم غذایی پرچرب چاق شدند و به شیوه تصادفی در 2 گروه چا أکثرجامعه آماری را رت های نر ویستار حیوان خانه دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله ایران تشکیل داده اند که 16 سر رت ویستار 10 هفته ای با وزن 20±220 گرم که همگی از ویژگی های فیزیکی و سنی مشابهی برخورداربودند توسط 8 هفته رژیم غذایی پرچرب چاق شدند و به شیوه تصادفی در 2 گروه چاق (کنترل و هوازی) قرار گرفتند. برای ایجاد چاقی، از رژیم غذایی پرچرب برای مدت 8 هفته استفاده شد. جهت تهیه غذای پرچرب به غذای استاندارد موش های صحرایی که از شرکت خوراک پارسدام خریداری گردید 1% پودر کلسترول و 1% روغن ذرت 100% خالص اضافه شد رت ها در آزمایشگاه حیوانات در شرایط کنترل شده نور ( 12 ساعت روشنایی و 12 ساعت تاریکی، شروع روشنایی 6 عصر و شروع خاموشی 6 صبح و دما 3±22 سانتی گراد و رطوبت حدود 30 تا 60 درصد ) نگهداری شدند. و استفاده از رژیم غذایی پرچرب تا انتهای مطالعه ادامه داشت. برنامه تمرینی در گروه هوازی برای مدت 6 هفته به تعداد 5 جلسه در هفته با افزایش تدریجی سرعت (18 الی 22 متر بر دقیقه) و زمان (10 الی 55 دقیقه در قالب دویدن روی تریدمیل انجام گرفت.) همه رت ها 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی تشریح شدند نتایج تحقیق نشان داد که 6 هفته تمرین هوازی به کاهش معنی دار گلوکز ناشتا در رت های ویستار چاق منجر شد. و از طرفی منجر به افزایش بیان AKT1/ PI3K و حساسیت انسولین در بافت کبدی رت های ویستار چاق شد( 05/0 P≤) تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
67 - Comparison of two methods of high-intensity aerobic and strength training on the levels of testosterone, cortisol, insulin-like growth hormone (IGF1) and immunoglobulin (IgG) in professional taekwondo athletes
kaveh babaei mohadeseh dadmanesh مهتاب دهقان زادهIntroduction: The purpose of this study was to determine the difference between two methods of high-intensity aerobic and strength training on the levels of testosterone, cortisol, (IGF1) and immunoglobulin (IgG) in professional taekwondo athletes. Material & Methods: أکثرIntroduction: The purpose of this study was to determine the difference between two methods of high-intensity aerobic and strength training on the levels of testosterone, cortisol, (IGF1) and immunoglobulin (IgG) in professional taekwondo athletes. Material & Methods: The present research method was semi-experimental and had a pre- and post-test approach. The statistical population of this research was the professional taekwondo athletes of Rasht city with an average age of 22 ± 1.5 years. To collect information on testosterone and cortisol levels by immunoassay method (GMB kit; (IGF1) by ELISA method and serum immunoglobulin G (IgG) values by nephlometry method (blood sampling) in three stages and three consecutive weeks (24 One hour after specialized Taekwondo training (pre-test), 24 hours after high-intensity strength training and 24 hours after high-intensity aerobic training (post-tests) in the fasting state from the subjects' brachial vein by a laboratory science specialist. was received and then two aerobic exercise protocols (80% Vo2Max) and high intensity strength (80% 1RM) were implemented on the sample people during two different sessions and for 45 minutes. Results: The findings showed that there is a difference between the effect of two methods of high-intensity aerobic training and high-intensity strength training on the levels of testosterone, cortisol, insulin-like growth hormone ( IGF1) and immunoglobulin (IgG) of professional Taekwondo athletes, there is a significant difference (p < 0.05). Conclusions: According to the findings, serum testosterone levels may increase slightly after high-intensity strength training and then high-intensity aerobic training. find Serum cortisol levels decrease after high-intensity aerobic training but increase after high-intensity strength training, and it is possible that insulin-like growth factor-1 (Igf1) serum levels decrease after high-intensity strength training. But after the high-intensity aerobic training test, there should not be many changes. Serum levels of immunoglobulin G have little changes and decrease after high-intensity aerobic and strength training. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
68 - تاثیر مصرف پودر کلم بروکلی به همراه تمرین ترکیبی روی هپاتوکاین های منتخب در مردان مبتلا به دیابت نوع دو
فضلعلی کریمی حسین عابدنطنزی شهرام سهیلی ماندانا غلامیدیابت یکی از عوامل اصلی مرگ و میر در کشورهای در حال توسعه است که عوامل مختلفی همچون فعالیت بدنی و رژیم غذایی مناسب می توان باعث بهبود آن شود. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر مصرف پودر کلم بروکلی به همراه تمرین ترکیبی بر برخی هپاتوکاین های منتخب در مردان مبتلا به دیابت نوع أکثردیابت یکی از عوامل اصلی مرگ و میر در کشورهای در حال توسعه است که عوامل مختلفی همچون فعالیت بدنی و رژیم غذایی مناسب می توان باعث بهبود آن شود. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر مصرف پودر کلم بروکلی به همراه تمرین ترکیبی بر برخی هپاتوکاین های منتخب در مردان مبتلا به دیابت نوع دو بود. این پژوهش از نوع نیمه تجربی و کاربردی و به صورت پیش آزمون و پس آزمون بود. برای این منظور 44 مرد دیابتی داوطلب بعد از همگن سازی بر اساس ویژگیهای فردی و به صورت تصادفی در 4 گروه 11 نفری شامل گروه های کنترل (دریافت کننده ی دارونما)، مکمل (دریافت¬کننده مکمل)، تمرین + دارونما و تمرین + مکمل تقسیم شدند. پروتکل تمرين شامل45 دقیقه تمرین مقاومتی با شدت 70-60 درصد یک تکرار بیشینه، 30 دقیقه تمرینات هوازی (دویدن) با شدت 70-60 درصد ضربان قلب بیشینه بود. کلم بروکلی (مکمل) نیز به صورت پودر تهیه و به هر داوطلب نیز 10 گرم در روز به مدت 12 هفته داده شد. نمونه های خونی 48 ساعت قبل از شروع تمرینات و 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین گرفته شد و برای آنالیز شاخصها مورد استفاده قرار گرفت. تحلیل بین¬گروهی داده¬ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس دوطرفه صورت گرفته و برای تفاوت درون گروهی از آزمون t همبسته استفاده شده است. اختلاف معنی داری بین گروه ها در شاخص های ANGPTL3 وANGPTL4 مشاهده شد (001/0p < ). همچنین بررسی تغییرات درون گروهی نشان داد که در گروه های مکمل، تمرین و تمرین مکمل در ANGPTL3 و ANGPTL4 کاهش معنیدار مشاهده شد (05/0p < ). نتایج پژوهش حاضر نشان داد که 12 هفته تمرین ترکیبی همراه با مصرف مکمل کلم بروکلی سبب بهبود هپاتوکاین های منتخب و همچنین مقاومت به انسولین می شود. این بهبود در گروهی که همزمان تمرین و مکمل مصرف کرده بودند بیشتر بود. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
69 - اثر١٦ هفته تمرين همزمان و رژيم کمکالري بر پارامترهاي متابوليکي و التهابي در زنان مبتلا به سندرم متابوليک
مهدی کارگرفرد نسیمه فارغسندرم متابوليک، ترکيبي از بيشتر عوامل خطرزاي قلبي عروقي خطرناک از جمله هايپرگليسمي، افزایش کلسترول ليپوپروتئين با چگالي کم، تري گليسريد بالا، فشار خون سيستوليک بالا و افزايش دور کمر است. افزايش تمرينات بدني در پيشگيري، درمان اوليه بيماري هایقلبي عروقي و سندرم متابوليک أکثرسندرم متابوليک، ترکيبي از بيشتر عوامل خطرزاي قلبي عروقي خطرناک از جمله هايپرگليسمي، افزایش کلسترول ليپوپروتئين با چگالي کم، تري گليسريد بالا، فشار خون سيستوليک بالا و افزايش دور کمر است. افزايش تمرينات بدني در پيشگيري، درمان اوليه بيماري هایقلبي عروقي و سندرم متابوليک به دليل مزاياي محافظت قلبي مرتبط با بهبود آمادگي قلبي تنفسي توصيه شده است. هدف اين پژوهش نيمه تجربي و کاربردي، تحليل اثرات اجرای همزمان تمرينات مقاومتي و تناوبي با شدت بالا بر شاخصهاي متابوليک در زنان مسن مبتلا به سندرم متابوليک است. يافتههاي پژوهش حاضر نشان ميدهد که اجرای همزمان تمرينات مقاومتي و تناوبي با شدت بالا در ترکيب با رژيم کمکالري فوايد متابوليکي متعددي در زنان چاق مبتلا به سندرم متابوليک پس از يک مداخله ١٦ هفتهاي فراهم ميکند. اجرای همزمان تمرينات مقاومتي و تناوبي با شدت بالا در ترکيب با رژيم کمکالري به طور بالقوه ميتواند دستاوردهاي ارزشمندی از جمله بهبود قابل توجه وزن، شاخص توده بدنی، قند خون ناشتا، انسولين، مقاومت به انسولين و پروتئین واکنشگر سی در افراد مبتلا به سندرم متابوليک ايجاد کند. تفاصيل المقالة
سند
Sanad is a platform for managing Azad University publications
الروابط
المراكز ذات الصلة
دعامة
الصفحات الرسمية
حقوق هذا الموقع الإلكتروني مملوكة لنظام SANAD Press Management. © 1442-1446