Aerobic exercise

دسترسی آزاد مقاله

1 - مطالعه اثرات محافظتی ورزش منظم هوازی بر آسیب ایسکمی ـ بازخونرسانی قلب در موش صحرایی
یوسف دوستار .

آسیب ایسکمی-بازخونرسانی (I/R) قلب یکی از مهم ترین مشکلات قلبی-عروقی می باشد. هدف این مطالعه ارزیابی اثرات محافظتی ورزش هوازی کوتاه مدت و منظم فزاینده درازمدت در برابر آسیب ایسکمی-بازخونرسانی قلب در موش صحرایی می باشد. بدین منظور، 40 سر موش صحرایی نر ویستار به طور تصادف چکیده کامل

آسیب ایسکمی-بازخونرسانی (I/R) قلب یکی از مهم ترین مشکلات قلبی-عروقی می باشد. هدف این مطالعه ارزیابی اثرات محافظتی ورزش هوازی کوتاه مدت و منظم فزاینده درازمدت در برابر آسیب ایسکمی-بازخونرسانی قلب در موش صحرایی می باشد. بدین منظور، 40 سر موش صحرایی نر ویستار به طور تصادفی به چهار گروه برابر شامل گروه های شاهد، I/R، I/R با دو هفته ورزش هوازی و I/R با هشت هفته ورزش منظم و فزاینده هوازی ، تقسیم شدند. تمرین هوازی، هفته ای پنج جلسه دویدن روی تریدمیل با سرعت 25-10 متر/دقیقه به مدت 30-10 دقیقه با شیب 5 درجه انجام شد. برای ایجاد I/R، رگ کرونری چپ پائین رو توسط کلمپ مسدود و بعد از 30 دقیقه کلمپ ها باز و به مدت 2 ساعت خونرسانی مجدداً برقرار گردید. نمونه خون جهت اندازه گیری بیومارکرهای قلب شامل کراتین کیناز-MB و لاکتات دهیدروژناز اخذ شد. در نهایت موش ها جهت آسیب شناسی بافتی و تعیین وضعیت آنتی اکسیدانی عضله قلب آسان کُشی شدند. در آسیب شناسی بافتی، عضله قلب گروه I/R دچار تغییرات شدید دژنراتیو و نکروز شده بود. ورزش هوازی کوتاه مدت آسیب بافتی ناشی از ایسکمی-بازخونرسانی را تغییر نداد، در حالی که ورزش هوازی منظم و فزاینده درازمدت آسیب نکروتیک قلب را کاهش داد. ورزش منظم هوازی درازمدت مقادیر سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز و گلوتاتیون پراکسیداز قلب را که در اثر I/R کاهش یافته بود، به طور معنی داری (05/0>p) افزایش و مقدار مالون‌دی آلدئید را به طور معنی داری (05/0>p) کاهش داد. نتایج نشان داد ورزش منظم و فزاینده هوازی درازمدت، قلب موش های صحرایی را از آسیب ایسکمی-خونرسانی مجدد محافظت می کند. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

2 - تأثیر تمرینات هوازی بر شاخص های هماتولوژی در اسب‌های تولید کننده پادزهر
فرزانه‌السادات رضوی حسین ذوالفقاریان عبدالعلی بنایی‌فر رسول اسلامی

ایران جزء تولیدکنندگان منحصر به فرد پادزهر در منطقه خاورمیانه است. تولید سرم‌های درمانی با عیار بالا و عوارض جانبی کمتر در سلامت عمومی جامعه تأثیر بسزایی دارد. این امر تنها زمانی میسر خواهد بود که بهداشت دام، تأمین شود. بکارگیری فعالیت‌های ورزشی به عنوان روش غیر دارویی چکیده کامل

ایران جزء تولیدکنندگان منحصر به فرد پادزهر در منطقه خاورمیانه است. تولید سرم‌های درمانی با عیار بالا و عوارض جانبی کمتر در سلامت عمومی جامعه تأثیر بسزایی دارد. این امر تنها زمانی میسر خواهد بود که بهداشت دام، تأمین شود. بکارگیری فعالیت‌های ورزشی به عنوان روش غیر دارویی می‌تواند در حفظ و ارتقا سلامت دام نقش مهمی ایفا کند. هدف از پژوهش حاضر مطالعه تأثیر تمرینات هوازی بر فاکتورهای هماتولوژی در اسب‌های تولیدکننده پادزهر بود. 16 رأس اسب در چرخه تولید پادزهر به صورت تصادفی در 2 گروه زهر و گروه زهر همراه تمرین به مدت 22 هفته تقسیم شدند. برنامه تمرینی شامل 3 جلسه تمرین هوازی در هفته، با شدت متوسط صورت گرفت. نمونه‌های خونی در 3 زمان مختلف: قبل از شروع برنامه، پایان دوره 11 هفته ای و پایان دوره 22 هفته ای از طریق سیاهرگ وداج جمع‌آوری گردید و بوسیله آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری های مکرر ارزیابی شدند. نتایج نشان داد، فاکتورهای اندازه‌گیری شده: تعدادRBC ، هموگلوبین، هماتوکریت، تعداد پلاکت‌ها و تعداد WBC، نوتروفیل‌ها، مونوسیت‌ها، ائوزینوفیل‌ها و MCV در هر دو گروه کاهش یافته درحالیکه تعداد لنفوسیت، MCH و MCHC افزایش یافته است (05/0P<). در مجموع، نتایج این بررسی نشان داد، فعالیت بدنی و زهر هر دو عوامل اثرگذاری بر فاکتورهای هماتولوژی هستند. هرچند اکثر نتایج به دست آمده تحت تأثیر عامل زهر قرار گرفته اما میزان تأثیر در گروه زهر همراه تمرین به مراتب کمتر از گروه زهر بوده است. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

3 - تاثیر تمرین هوازی و مکمل اکتاپامین بر عوامل آنتی اکسیدانی و آدیپونکتین متعاقب رژیم غذایی با روغن های حرارت دیده عمیق در رت های سالم
امراله تعاون کردار ظاهر اعتماد خالید محمدزاده سلامت کمال عزیزبیگی

مقدمه: امروزه سرخ کردن عمیق یک روش عمومی پخت است که در آن از چربی به عنوان محیط انتقال گرما استفاده می شود و در طی آن غذاهایی با خصوصیات منحصر به فرد از نظر طعم و ظاهر تولید می شود. در روغن های حرارت دیده عمیق ترکیباتی ایجاد می شود که سلامتی افراد را به خطر می اندازد. ه چکیده کامل

مقدمه: امروزه سرخ کردن عمیق یک روش عمومی پخت است که در آن از چربی به عنوان محیط انتقال گرما استفاده می شود و در طی آن غذاهایی با خصوصیات منحصر به فرد از نظر طعم و ظاهر تولید می شود. در روغن های حرارت دیده عمیق ترکیباتی ایجاد می شود که سلامتی افراد را به خطر می اندازد. هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر تمرین هوازی و اکتاپامین بر عوامل آنتی اکسیدانی و تغییرات غلظت آدیپونکتین در رت های تغذیه شده با روغن حرارت دیده عمیق می باشد. مواد و روش ها: بدین منظور 40 رت ویستار انتخاب و به طور تصادفی در گروه های کنترل- مسمومیت (8=n)، تمرین- مسمومیت (8=n)، مکمل- مسمومیت (8=n)، مکمل- تمرین- مسمومیت (8=n) و کنترل- سالم (8=n) قرار گرفتند و به مدت چهارهفته با مواد غذایی تهیه شده با روغن حرارت دیده تغذیه شدند. تمرینات هوازی به مدت چهار هفته و با شدت متوسط 65-50 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی به صورت سه جلسه در هفته و به مدت 20 دقیقه انجام شد. اکتاپامین به عنوان مکمل به مدت 4 هفته و 5 روز در هفته با استفاده از دز μmol/kg 81به صورت تزریق درون صفاقی( IP محلول با نرمال سالین 9 درصد) استفاده شد. فعالیت آنزیم سوپر اکسید دسموتاز، ظرفیت انتی اکسیدان تام پلاسما و غلظت هورمون آدیپونکتین سنجش شد. یافته ها: فعالیت آنزیم سوپر اکسید دسموتاز و ظرفیت آنتی اکسیدان پلاسما و نیز غلظت ادیپونکتین در گروه تمرین- مسمومیت و گروه تمرین- مکمل- مسمومیت در مقایسه با گروه کنترل- مسمومیت به طور معنی داری افزایش یافت (001/≥p). با وجود این بین گروه تمرین- مسمومیت و تمرین- مکمل- مسمومیت و گروه مکمل- مسمومیت تفاوت معنی داری در هیچکدام از متغیرهای مذکور مشاهده نشد (05/0=p). نتیجه گیری: به نظر می رسد تمرین و یا مصرف مکمل اکتاپامین به تنهایی مزایایی سلامتی اثرات ترکیبی هر دو را داشته باشد و از لحاظ هزینه؛ به نظر می رسد اعمال هرکدام به تنهایی به صرفه تر از ترکیب هر دو باشد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

4 - تأثیر 4 هفته تمرین هوازی بر عملکرد شناختی و میزان بیان ژن‌های PGC1α و VEGF در هیپوکمپ رت‌های پیر
انسیه احمدپور مقصود پیری محمدعلی آذربایجانی

هدف پژوهش حاضر بررسی اثر 4 هفته تمرین هوازی تناوبی با شدت متوسط بر عملکرد شناختی و میزان بیان ژن های PGC1α و VEGF در هیپوکمپ رت های پیر بود. به این منظور، رت های نر نژاد ویستار 20 ماهه به 2 گروه تمرین ورزشی (تعداد = 8 سر) و کنترل (تعداد = 8 سر) تقسیم شدند. حیوا چکیده کامل

هدف پژوهش حاضر بررسی اثر 4 هفته تمرین هوازی تناوبی با شدت متوسط بر عملکرد شناختی و میزان بیان ژن های PGC1α و VEGF در هیپوکمپ رت های پیر بود. به این منظور، رت های نر نژاد ویستار 20 ماهه به 2 گروه تمرین ورزشی (تعداد = 8 سر) و کنترل (تعداد = 8 سر) تقسیم شدند. حیوانات گروه ورزشی، تمرین هوازی تناوبی با شدت متوسط را به مدت 4 هفته، 5 روز در هفته انجام دادند. جهت بررسی یادگیری و حافظه فضایی، حیوانات 48 ساعت بدنبال آخرین جلسه تمرینی تحت آزمون ماز آبی موریس قرار گرفتند. سپس، حیوانات کشته شدند و بافت هیپوکمپ استخراج شد. برای اندازه گیری بیان ژن از روش Real time-PCR استفاده شد. تحلیل آماری با استفاده از آزمون t مستقل و ضریب همبستگی پیرسون در سطح معنی داری 05/0P£ انجام گرفت. نتایج نشان داد که تمرین هوازی باعث بهبود در عملکرد یادگیری (05/0 ≥ P) و حافظه فضایی (001/0 ≥ P) شده و میزان بیان PGC1α (01/0 ≥ P) و VEGF (001/0 ≥ P) را افزایش می دهد. همچنین، ارتباط مثبت معنی داری بین بیان ژن PGC1α با بیان ژن VEGF در هیپوکمپ مشاهده شد (001/0≥p، 894/0=r). به‌علاوه، بین بیان ژن VEGF با میانگین زمان سپری شده برای یافتن سکو، ارتباط معکوس معنی دار (05/0≥p، 578/0-=r)، و با مدت زمان سپری شده در ربع دایره هدف، ارتباط مثبت معنی داری وجود داشت (01/0≥p، 713/0=r). به طور کلی، تمرین هوازی موجب بهبود عملکرد یادگیری و حافظه فضایی در حیوانات پیر می شود؛ به نظر می رسد که تنظیم مثبت مسیر پیام رسانی /VEGF PGC1α ناشی از ورزش در مغز، حداقل تا بخشی، در این سازگاری نقش دارد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

5 - تأثیر روشهای درمانی پیاده‌روی و دویدن بر نشانگان پیش از قاعدگیدانش‌آموزان دختر دبیرستانهای شهر اهواز
مسعود نیکبخت غلامحسین عبادی

چکیده هدف از این پژوهش مقایسه تأ ث ی ر 8 هفته پیاده‌روی و دویدن بر علایم نشانگان پیش از قاعدگی (PMS) دختران غیرورزشکار دبیرستانهای شهر اهواز بود. به همین منظور پس از اجرای آزمون سرند با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی چند مرحله‌ای 75 نفر از دانش ‌ آموزان داوطلب دخت چکیده کامل

چکیده هدف از این پژوهش مقایسه تأ ث ی ر 8 هفته پیاده‌روی و دویدن بر علایم نشانگان پیش از قاعدگی (PMS) دختران غیرورزشکار دبیرستانهای شهر اهواز بود. به همین منظور پس از اجرای آزمون سرند با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی چند مرحله‌ای 75 نفر از دانش ‌ آموزان داوطلب دختر غیرورزشکار از دبیرستانهای شهر اهواز انتخاب گردید. آزمودنی‌ها با روش تصادفی در سه گروه 25 نفری قرار گرفتند. پس از انجام مرحله پیش‌ آ زمون و تکمیل پرسشنامه PMS و استخراج نتایج اولیه‌، گروه تمرین دویدن به مدت 8 هفته‌، هفته‌ای 3 جل سه 45 دقیقه ‌ای با شدت 65 تا 70 درصد ضربان قلب بیشینه به تمرین دویدن پرداختند. گروه تمرین پیاده‌روی نیز به مدت 2 ماه ، هفته‌ای 5 جلس ه 30 دقیقه‌ای در روز با شدت‌های مختلف معمولی و تند و کند فعالیت خود را انجام دادند. گروه گواه در مدت 8 هفت ه پژوهش‌، هیچ‌گونه فعالیت ورزشی نداشت‌. پس از اجرای م طا لع ه آزمایشی، آز مودنی‌های سه گروه پرسشنامه PMS را در دو مرحله ( یک ماه پس از تمرین و دو ماه پس از تمرین ) تکمیل کر دند. تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار 5/11 SPSS انجام گرفت‌. یافته‌ها نشان دادند که تمرین دویدن تأ ث ی ر مث ب ت و معناداری بر کاهش علایم جسمی PMS (001/0 P < ) داشت‌، همچنین تمرین پیاده‌روی نیز تأ ث ی ر معناداری بر کاهش علایم جسمی PMS (001/0 P < ) و علایم روانی (002/0 P < ) داشته است‌. نتیج ه دیگر پژوهش این بود که بین تأثیر تمرین پیاده‌روی و انجام تمرین دویدن بر علایم جسمی (001/0 P < ) تفاوت معناداری وجود داشت به‌طوری که تمرین دویدن مؤثر تر از پیاده‌روی بود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

6 - تاثیر یک دوره تمرین هوازی به همراه مصرف مکمل ویتامین C بر گیرنده لپتین و شاخص های استرس اکسیداتیو در بافت قلب موشهای ماده صحرایی مبتلا به آلزایمر
اسیه سید مرضیه فلاحیان فروغ تجلی سیده ام البنین قاسمیان

زمینه و هدف: آنزیم‌های ضد اکسایشی اولین خط دفاعی در برابر حمله‌ی انواع رادیکال‌های فعال اکسیژن می‌باشد. آنتی‌اکسیدان‌ها از طریق واکنش با رادیکال‌های آزاد و گونه‌های فعال باعث کاهش یا جلوگیری از استرس اکسیداتیو می‌شوند. مطالعه حاضر با هدف تاثیر یک دوره تمرین هوازی به هم چکیده کامل

زمینه و هدف: آنزیم‌های ضد اکسایشی اولین خط دفاعی در برابر حمله‌ی انواع رادیکال‌های فعال اکسیژن می‌باشد. آنتی‌اکسیدان‌ها از طریق واکنش با رادیکال‌های آزاد و گونه‌های فعال باعث کاهش یا جلوگیری از استرس اکسیداتیو می‌شوند. مطالعه حاضر با هدف تاثیر یک دوره تمرین هوازی به همراه مصرف مکمل ویتامین C بر گیرنده لپتین، وزن چربی احشایی، BMI و آنزیم‌های ضد اکسایشی در بافت مغز موش‌های صحرایی مبتلا به آلزایمر، صورت گرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، 45 سر موش صحرایی سالمند ماده به طور تصادفی به شش گروه کنترل مبتلا به آلزایمر، مکمل ویتامین C، تمرین هوازی، تمرین هوازی + ویتامین C و کنترل سالم، تقسیم شدند. شاخص‌های لپتین، وزن چربی احشایی و BMI پس از اتمام مداخله و شاخص‌های MDA، CAT و SOD پس از استخراج بافت مغز اندازه‌گیری شدند. نتایج: در گروه¬های مداخله مقادیر گیرنده لپتین به طور معنی¬داری بالاتر (001/0=P)، وزن چربی احشایی و BMI کمتر از گروه کنترل سالم بود (001/0=P). پس از هشت هفته تمرین هوازی و مصرف مکمل ویتامین C، مقادیر MDA به میزان معنی‌داری در گروه تمرین+مکمل کاهش پیدا کرد و مقادیر CAT و SOD افزایش پیدا کرد (05/0>P). نتیجه گیری: به نظر می‌رسد تمرین هوازی همراه با مکمل ویتامین C موجب افزایش بیان گیرنده لپتین، کاهش وزن چربی احشایی و BMI در موش های صحرایی مبتلا به بیماری آلزایمر می گردد و همچنین مقادیر MDA را کاهش و مقادیر CAT و SOD را افزایش می دهد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

7 - اثر هشت هفته تمرین هوازی و مصرف مکمل رزوراترول بر نشانگر اکسایشی (MDA) و آنتی اکسایشی(SOD) و (GPX) بافت کاردیومیوسیتی رت های نر دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
علی مهری

چکیده زمینه و هدف: مطالعه حاضر اثر تمرین هوازی همراه مصرف مکمل رزوراترول بر فاکتورهای تنظیمی و اجرایی آپوپتوز کاردیومیوسیتی در رت های نر دیابتی شده با استرپتوزوسین است. روش کار: دریک کارآزمایی تجربی 42 موشصحرایی نر، تصادفی به 6 گروه7 تایی کنترل سالم، دیابتی ، دیابتی چکیده کامل

چکیده زمینه و هدف: مطالعه حاضر اثر تمرین هوازی همراه مصرف مکمل رزوراترول بر فاکتورهای تنظیمی و اجرایی آپوپتوز کاردیومیوسیتی در رت های نر دیابتی شده با استرپتوزوسین است. روش کار: دریک کارآزمایی تجربی 42 موشصحرایی نر، تصادفی به 6 گروه7 تایی کنترل سالم، دیابتی ، دیابتی سالین ، مکمل رزوراترول ، تمرین هوازی و مکمل رزوراترول+تمرین هوازی تقسیم شدند. دیابت با تزریق تک دوزml/kg50 استرپتوزوتوسین القا شد. برنامه گروه های تمرین، تمرین و مکمل بر روی تریدمیل 5 روز در هفته که به مدت 8 هفته انجام شد پس از پایان دوره تمام حیوانات با شرایط کاملاً مشابه و به دنبال12-14 ساعت ناشتایی و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی بیهوش و قربانی شدند. پس از خروج قلب و هموژنایز کردن آن غلظت (GPX،SOD،MDA) بصورت الایزا سنجش شد. یافته ها: پس از القای دیابت غلضت GPX و SODقلبی نسبت به کنترل سالم کاهش معنی دار یافت در حالیکه غلظت MDAدر این شرایط افزایش معنی دار داشت .اما تعامل تمرین و رزوراترول توانست اثر معنی داری بر غلظت SOD قلبی داشته باشد در حالی که تعامل این دو اثر معنی دار بر غلظت MDAوGPX قلبی نداشت . نتیجه گیری: تمرین هوازی و رزوراترول اثر سودمندی بر آپوپتوز قلبی در القای دیابت دارند اما تعامل این دو بر روند آپوپتوز قلبی معنادار نیست. البته از تمرین هوازی و رزوراترول میتوان بعنوان طب مکمل برای حفاظت میوکارد در برابر آپوپتوز نابجای ناشی از دیابت القا شده استفاده نمود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

8 - اثر شش هفته تمرین هوازی بر بیان ژن های درگیر در پیروپتوزیس بافت آئورت موش های نر سالم و دیابتی
سمیرا حسن پورسلیمانی آسیه عباسی دلویی احمد عبدی شیرین زیلائی بوری

زمینه و هدف: در بیماری دیابت، فرآیندهای التهابی نقش کلیدی را ایفا می کنند و همه عوارض ناشی از دیابت را تحت تأثیر قرار می دهند. التهاب با فرایند caspase-1 همراه است که سیتوکین های ضد التهابی IL-1β و IL-18 را فعال می کند و منجر به مرگ و میر پروتئین های التهابی می شود چکیده کامل

زمینه و هدف: در بیماری دیابت، فرآیندهای التهابی نقش کلیدی را ایفا می کنند و همه عوارض ناشی از دیابت را تحت تأثیر قرار می دهند. التهاب با فرایند caspase-1 همراه است که سیتوکین های ضد التهابی IL-1β و IL-18 را فعال می کند و منجر به مرگ و میر پروتئین های التهابی می شود، که یکی از رخدادهای پیروپتوزیس است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر شش هفته تمرین هوازی بر بیان ژن های درگیر در آپوپتوزیس بافت آئورت موش های سالم و دیابتی بود. روش کار: بدین منظور، 40 سر موش صحرایی نر(8 هفته ای) پس از آشنایی با پروتکل تمرین به 4 گروه تقسیم شدند(10سر در هر گروه): 1) کنترل سالم، 2) کنترل- دیابت، 3) تمرین-دیابت و 4) تمرین-سالم. ابتدا مدل دیابت القاء شد سپس جهت گروه تمرینی 5 روز دویدن بر روی تریدمیل به مدت 6 هفته اجرا گردید. به دنبال 12 تا 14 ساعت ناشتایی و 72 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، نمونه گیری بافت آئورت جهت تجزیه و تحلیل IL-1β، IL-18، Caspase-1 و NLRP3 با تکنیکPCR Real Time انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یک راهه، در صورت مشاهده تفاوت معنی دار از آزمون تعقیبی توکی جهت تعیین محل اختلاف بین گروهی استفاده گردید(05/0≥ P). یافته ها: القای دیابت منجر به افزایش معنی دار بیان ژن های IL-1β، IL-18، Caspase-1 و NLRP3 در بافت آئورت موش ها شد، که انجام تمرین هوازی سبب کاهش معنی دار این ژن ها شد. هم چنین انجام تمرین هوازی در موش های سالم نیز مقادیر بیان ژن های IL-1β، IL-18، Caspase-1 و NLRP3 بافت آئورت را کاهش داد. نتیجه گیری: تمرین هوازی ممکن است به عنوان یک روش غیردارویی موثر برای بهبود التهاب ناشی از دیابت و جلوگیری از اختلالات عروقی مورد استفاده قرار گیرد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

9 - The effect of aerobic training with two different intensities on body composition, aerobic capacity, and salivary hormones of overweight men
Ebrahim Safari Alireza Elmieh Maryam Safari mina safari

Introduction:The main aim of this study was to investigate the effect of aerobic exercise with two different intensities on body composition, aerobic capacity, and salivary hormones of overweight men.Materials and Methods: 35 overweight male volunteers (mean age 31.3 &p چکیده کامل

Introduction:The main aim of this study was to investigate the effect of aerobic exercise with two different intensities on body composition, aerobic capacity, and salivary hormones of overweight men.Materials and Methods: 35 overweight male volunteers (mean age 31.3 ± 3.3 years, height 170.5 ± 4, weight 77.42 ± 6.2) were randomly divided into three groups of high-intensity aerobic exercise (HIAT, 12 people) and low-intensity exercise. (LIAT, n=12) and control group (CG, n=11). Body composition (WHR, BMI, fat percentage, lean body mass), VO2 max, salivary cortisol, testosterone, and lactate dehydrogenase were evaluated before and after the 8-week training program. Paired t-test and ANOVA were used for statistical analysis (P<0.05).Results: The results of this study showed that high-intensity aerobic training significantly decreased weight, BMI, and fat percentage and increased cortisol and lactate dehydrogenase hormones in this training group. Low-intensity aerobic exercise led to an increase in testosterone (P<0.05).Conclusion: The results of our research revealed that high-intensity aerobic exercise induces weight loss, enhances body composition, and elevates cortisol and lactate dehydrogenase hormones in overweight men. while low-intensity aerobic exercise increases testosterone levels. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

10 - Effect of an exhaustion session exercise on hepatic enzymes levels in nonathletic males and females
Mohsen Rezaei Fatemeh Khodaei

Introduction: There are many indications that hepatic enzymes levels in the blood and exercise have some kind of association although it is not well known; therefore, the purpose of this study was to examine the effect of an exhaustion session exercise on hepatic enzyme چکیده کامل

Introduction: There are many indications that hepatic enzymes levels in the blood and exercise have some kind of association although it is not well known; therefore, the purpose of this study was to examine the effect of an exhaustion session exercise on hepatic enzymes levels in nonathletic males and females. Material & Methods: Sixteen healthy nonathletic males (aged 30±5.4 years, weight 74.8±13 kg; mean ± SD) and females (aged 25.8±2.2 years, weight 57±9 kg; mean ± SD) participated as subjects in this study. Blood samples were collected at before and 2 hours after an exhaustion exercise. Results: The results showed that the baseline level of alanine aminotransferase (ALT) was higher in males than females (t = 2.1; P = 0.04). On the other hand, the results showed that alkaline phosphatase (ALP) increased (t = 2.4; P = 0.02) in the male group compare to the female group; while for ALT and aspartate aminotransferase (AST) levels no significant different were observed between groups and no significant changes were observed after the exercise. Conclusion: Although, there was the significant differences in ALT level between males and females, but hepatic enzymes were not affected by an exhaustion session exercise. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

11 - Aerobic exercise is a feasible intervention for delaying disease progression in Alzheimer’s disease
Fatemeh Akbari Mehrzad Moghadasi Sirus Farsi Mohammad Amin Edalatmanesh

Introduction: Alzheimer’s disease (AD) is a chronic neurodegenerative disease that is characterized by a gradual loss of memory and cognitive function. Tau hyperphosphorylation and aggregation is major proximal causes of neuron loss in AD pathogenesis. Physical ex چکیده کامل

Introduction: Alzheimer’s disease (AD) is a chronic neurodegenerative disease that is characterized by a gradual loss of memory and cognitive function. Tau hyperphosphorylation and aggregation is major proximal causes of neuron loss in AD pathogenesis. Physical exercise may be an important adjunct to pharmacological treatment of AD, but the effects of aerobic exercise on tau gene expression are not well known. Thus, the purpose of present study was to determine the effects of aerobic exercise on tau gene expression in rats with trimethyltin (TMT) model of AD. Material & Methods: In this experiment, Thirty tow mature Sprague-dawley male rats were subjected to Alzheimer’s disease through intraperitoneally injection of 8 mg/kg TMT and then were divided into (1) control, (2) Alzheimer-infected control group, (3) endurance training, and (4) sham to study the impact of the disease on the variables. The rats in the endurance training group ran on a rat treadmill with the speed of 15 to 20 meters per minute for 15 to 30 minutes in each session, 3 times a week for 8 weeks. To analyze the results of the tests, one-way ANOVA and Tukey post hoc test were run using SPSS. Results: The results indicated that TMT injection increases the tau gene expression in the Alzheimer-infected control group. No significant differences were observed between sham and control groups. TMT rats had increased levels of tau gene expression that were significantly ameliorated by exercise (P<0.05). Conclusions: Our results suggest that aerobic exercise is a feasible intervention for delaying disease progression in AD. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

12 - Changes of insulin-like growth factor-1 and cortisol levels following the Wingate anaerobic test among female athletes and non-athletes
Sara Momeni Eskandar Rahimi Sarah Hojjati

Introduction: The aim of present study was to evaluate the changes of insulin like growth factor-1 (IGF-1) and cortisol levels following the Wingate anaerobic test among female athletes and non-athletes. Material & Methods: Twenty four female consist of twelve femal چکیده کامل

Introduction: The aim of present study was to evaluate the changes of insulin like growth factor-1 (IGF-1) and cortisol levels following the Wingate anaerobic test among female athletes and non-athletes. Material & Methods: Twenty four female consist of twelve female athletes (mean age: 45 years of old) and twelve sedentary female (mean age: 44 years of old) voluntary to participate in this study as the subject. All the subjects performed the 30-second Wingate test as the anaerobic exercise. Blood samples collected at rest, end of the Wingate test, and 24 h after intervention for IGF-1 and cortisol determination. Repeated measure ANOVA test was used to evaluate hormonal responses to the anaerobic test. Results: The results indicated that cortisol levels decreases after the Wingate test in the female athletes compare to the non-athletes (p <0.05). Our results revealed that cortisol levels were lower in the female athletes than the non-athletes (p <0.05). For IGF-1 no significant changes were observed in the female athletes or non-athletes in response to Wingate test. Conclusion: Our results suggested that regular exercise caused hormonal adaptation among female athletes in response to acute anaerobic training. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

13 - Effect of eight weeks high intensity aerobic exercise on C-reactive protein levels in obese middle-aged men
Fariba Hosseini Najmeh Abdollahpur Ehsan Bahrami Abdehgah

Introduction: C-reactive protein (CRP) is a marker of chronic systemic inflammation frequently used in cardiovascular disease risk assessment. The aim of this study was to investigate CRP concentrations in middle-aged men after 8 weeks high intensity aerobic exercise. M چکیده کامل

Introduction: C-reactive protein (CRP) is a marker of chronic systemic inflammation frequently used in cardiovascular disease risk assessment. The aim of this study was to investigate CRP concentrations in middle-aged men after 8 weeks high intensity aerobic exercise. Material & Methods: Twenty two sedentary obese middle-aged men (aged: 46.4 ± 2.3 years and body mass index (BMI): 32.8 ± 2.0 kg/m2; ± SD) volunteered to participate in this study. The subjects were randomly assigned to training group (n=11) or control group (n=11). The training group performed high intensity aerobic training 3 days a week for 8 weeks at an intensity corresponding to 75-80% individual maximum oxygen consumption for 45 min. Results: The results showed that the body weight, BMI, body fat percent and WHR were decreased and VO2max was increased in the training group compared to the control group (P<0.05). After 8 weeks, the training group resulted in a significant decrease (58.7 %) in the CRP in compared with the control group. Conclusions: The results suggest high intensity aerobic exercise improves body composition and decreases CRP concentrations in obese middle-aged men. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

14 - Effect of 8 weeks moderate intensity aerobic exercise on brain derived neurotrophic factor (BDNF) in female athletes
Roya Zare Mehrjardi

Introduction: The effects of exercise training on serum BDNF is still unclear, thus the purpose of this study was to examine the effects of 8 weeks moderate intensity aerobic exercise on serum BDNF levels in female athletes. Material & Methods: Twenty female karate چکیده کامل

Introduction: The effects of exercise training on serum BDNF is still unclear, thus the purpose of this study was to examine the effects of 8 weeks moderate intensity aerobic exercise on serum BDNF levels in female athletes. Material & Methods: Twenty female karate athletics were randomly assigned to one of the exercise group (n=10) or control group (n=10). The training group performed endurance training 3 days a week for 8 weeks at an intensity corresponding to 50-60% individual maximum oxygen consumption for 45 min. Results: Body mass and BMI increased (P<0.05) after 8 weeks aerobic exercise compared to the control group. For WHR, body fat percentage and maximal oxygen consumption there were no significant differences between the exercise group and the control group. There were virtually no changes in body fat percentage, fasting glucose, insulin, insulin resistance and BDNF levels after 8 weeks training. Conclusions: Serum BDNF level was not affected by 8-week moderate intensity aerobic exercise in female athletes. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

15 - Effect of 8 weeks regular endurance training on galectin-3 changes after a strenuous aerobic exercise
Nooshin Khajeian Mehrzad Moghadasi

Introduction: Galectin-3 (gal-3) is a member of the lectin family that is associate with heart failure, including myofibroblast proliferation, fibrogenesis, tissue repair, inflammation, and ventricular remodeling. Although gal-3 increases after high intensity exercise, چکیده کامل

Introduction: Galectin-3 (gal-3) is a member of the lectin family that is associate with heart failure, including myofibroblast proliferation, fibrogenesis, tissue repair, inflammation, and ventricular remodeling. Although gal-3 increases after high intensity exercise, regular training may attenuate these conditions. The aim of present study was to investigate the effect of 8 weeks regular endurance training on galectin-3 changes after a strenuous aerobic exercise. Material & Methods: Elevenhealthy young men (aged: 20.8 ± 1.8 years; ± SD) volunteered to participate in this study. All the subjects were performed Repeated High-Intensity Endurance Test (RHIET) as a strenuous aerobic exercise. Thereafter, the subjects were performed endurance training 3 days a week for 8 weeks at an intensity corresponding to 60-75% individual heart rate reserve (HRR) for 30-45 min. After the 8 weeks intervention, the RHIET was performed a gain. Blood samples were taken at baseline (1st step), immediately after the RHIET (2nd step), 48h after 8 weeks intervention (3rd step) and immediately after the second RHIET (4th step). Results: The results showed that gal-3 level was increased after the first strenuous aerobic exercise (P<0.05). After 8 weeks exercise training, gal-3 was decreased compared to 2nd step of blood sampling (P<0.05) and no significant change was observed in gal-3 in this step compare to the baseline. The results indicated that gal-3 level was lower after the second strenuous aerobic exercise than compare to the after the first strenuous aerobic exercise (P<0.05). Conclusions: The results suggest regular endurance training with specific intensity and duration utilized in this study, attenuate gal-3 changes after single session of strenuous aerobic exercise. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

16 - Galectin-3 concentrations in response to an exhaustive aerobic exercise
Mohammad Ghassami Saeid Naraghi

Introduction: Elevated levels of galectin-3 have been found to be significantly associated with higher risk of death in both acute decompensate heart failure and chronic heart failure populations. Although endurance exercise is a crucial element in cardiovascular diseas چکیده کامل

Introduction: Elevated levels of galectin-3 have been found to be significantly associated with higher risk of death in both acute decompensate heart failure and chronic heart failure populations. Although endurance exercise is a crucial element in cardiovascular disease prevention, the relationship between exercise and plasma levels of galectin-3 is still unknown. The aim of this study was to determine the effect of an exhaustive aerobic exercise on galectin-3 levels in healthy males. Material & Methods: Fifteen healthy male (aged: 22.2 ± 2.3 years; ± SD) volunteered to participate in this study. The subjects were performed Bruce protocol as the exhaustive aerobic exercise. The blood sample was taken before and immediately after the completion of the exhaustive aerobic exercise. Wilcoxon test and Spearman correlation test were used to analyze the data. Results: The results demonstrated that galectin-3 had no significant changes in response to the exhaustive aerobic exercise (297.6 ± 180.5 vs. 294.9 ± 190.3 pg/ml). No significant correlation was observed between the post-exercise levels of galectin-3 with body mass (r = 0.1, P = 0.7), BMI (r = ‒ 0.1, P = 0.7), body fat percentage (r = 0.06, P = 0.8), WHR (r = 0.02, P = 0.9), or VO2max (r = 0.2, P = 0.4). Conclusions: In conclusion, the exhaustive aerobic exercise had not significant effects on galectin-3 concentrations in healthy individuals. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

17 - The effect of eight weeks aerobic exercise on troponin T and metallothionein levels of cardiac tissue in healthy male rats
Saeedeh Shadmehri Maryam Shabani Farhad Daryanoosh Mohammad Sherafati Moghadam

Introduction: Cardiac Troponin T (cTnT) is currently considered as an ideal biomarker for the diagnosis of cardiac injury and Metallothionein has a protective effect against oxidative species damage. The aim of the present study is to investigate the effect of 8 weeks o چکیده کامل

Introduction: Cardiac Troponin T (cTnT) is currently considered as an ideal biomarker for the diagnosis of cardiac injury and Metallothionein has a protective effect against oxidative species damage. The aim of the present study is to investigate the effect of 8 weeks of aerobic activity on Troponin T levels and Metallothionein of cardiac tissue in healthy male rats. Material & Methods: In this study, 20 Wistar male rats, aged 2 months with the weighted average of 180 ± 20 g, were selected and randomly divided into 2 groups: aerobic exercise (10) and control (10). The exercise group performed physical exercise 5 days a week according to the training program for 8 weeks. During this period, the control group did not exercise at all. After 8 weeks of training, independent t- test was used to analyze the data. Results: The results demonstrated there was no significant difference between the average Troponin T (P=0.77) in the exercise and control groups. No significant difference was also observed between Metallothionein in the training and control groups (P=0.15). Conclusions: It was revealed that the aerobic program used in the present study did not lead to increased cTnT which is indicative of cardiac injury. However, it increased Metallothionein levels (though insignificant) that can be helpful in preventing cardiac injury. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

18 - The effect of an exhaustive aerobic exercise on NT-proBNP levels in healthy males
Mohammad Ghassami Saeid Naraghi

Introduction: Many studies documented the relationship between elevated plasma concentrations of brain natriuretic peptide (BNP) and its aminoterminal propeptide (NT-proBNP) and cardiovascular diseases, especially heart failure (HF). However, it is still uncertain wheth چکیده کامل

Introduction: Many studies documented the relationship between elevated plasma concentrations of brain natriuretic peptide (BNP) and its aminoterminal propeptide (NT-proBNP) and cardiovascular diseases, especially heart failure (HF). However, it is still uncertain whether physical exercise leads to a significant release of NT-proBNP in healthy subjects. The aim of this study was to determine the effect of an exhaustive aerobic exercise on NT-proBNP levels in healthy males. Material & Methods: In this study, Fifteen healthy male (aged: 22.2 ± 2.3 years; ± SD) volunteered to participate in this study. The subjects were performed Bruce protocol as the exhaustive aerobic exercise. NT-proBNP plasma concentrations were measured before and immediately after the exhaustive aerobic exercise. Paired-sample t- test was used to analyze the data. Results: The results demonstrated that NT-proBNP levels were increased significantly after the exhaustive aerobic exercise (P<0.05). We did not find any correlation between the post-exercise increase of NT-proBNP levels and body mass index (BMI), body fat percentage (%BF) or VO2max. Conclusions: In conclusion, the exhaustive aerobic exercise in healthy individuals led to a fast rise of plasma NT-proBNP concentrations. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

19 - The effect of an exhausting aerobic exercise session on plasma NT-proBNP and galectine-3 levels in male runners
Saeed Ilbeigi Hossein Saeedi Mohammad Esmaeil Afzalpour Asghar Haghighi Maryam Heidarian Mostafa Haghighi Masoud Nadrian Jahromi

Introduction: Brain natriuretic peptide (BNP) is an indicator released by the effect of increased intra-ventricular pressure and increased volume of ventricular myocarditis. Galectin-3 is a protein produced by the production of myocardial macrophages. The purpose of thi چکیده کامل

Introduction: Brain natriuretic peptide (BNP) is an indicator released by the effect of increased intra-ventricular pressure and increased volume of ventricular myocarditis. Galectin-3 is a protein produced by the production of myocardial macrophages. The purpose of this study was to investigate the effect of an exhaustive aerobic exercise session on plasma NT-proBNP and galectine-3 levels in male runners. Material & Methods: A total of 12 semi-professional male runners were selected as the subject. The Bruce test protocol was used to achieve the exhaustion. The blood sample was taken before and immediately after the completion of the exhaustive endurance exercise. Results: The results indicated that galectin-3 was increased after the exhaustive endurance exercise (P<0.05); however for NT-pro BNP no significant change was observed. Conclusions: Generally, the acute effect of exhaustive aerobic exercise on cardiac muscle function and the secretion of NT-pro BNP and galectin-3 seem to be different. It seems that galectin-3 has a higher sensitivity. However, more research is needed in this regard. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

20 - The effects of chronic and acute physical and psychological Stress on Brain- Derived Neurotrophic Factor in Rats
Sheida Ghanbari Ghooshchi Maryam Koushkie Jahromi

Introduction: Different kinds of chronic stress can induce various effects on body systems including the brain. One of the factors related to brain function is brain derived neurotropic factor (BDNF). So, the purpose of the present study was to evaluate the influence of چکیده کامل

Introduction: Different kinds of chronic stress can induce various effects on body systems including the brain. One of the factors related to brain function is brain derived neurotropic factor (BDNF). So, the purpose of the present study was to evaluate the influence of physical stress as aerobic exercise/training and psychological stress on brain derived neurotropic factor (BDNF) in Wistar rats. Material & Methods: The study was semi experimental. 90 healthy male Wistar rats (weight 200±40 gr) were randomly divided in to 6 groups of Exercise (EX), Emotional stress (ES), Physical stress (PS), exercise combined with emotional (EXES), exercise combined with physical stress (EXPS) and control. Wistar rats were exposed to programs included one session (acute) and two weeks (chronic) aerobic training on treadmill with or without emotional and physical stress. Blood samples, for BDNF measurement, were taken 12 hours following the last session of treatment. Statistical tests of analysis of variance and follow up Bonferroni test were used for data analysis. Results: After one session of the experiment, BDNF increased significantly in the EX group compared to other groups (p<0.05). After two weeks of training, BDNF significantly decreased in the ES groups compared to other groups, while BDNF increased in EXES compared to ES (P<0.05) group. One session of EX increased BDNF compared to non-EX groups, but following two weeks, chronic ES per se reduced BDNF compared to non-ES groups. But when ES combined with EX caused increasing of BDNF. Conclusions: Present findings suggest that EX can probably prevent decreasing effect of ES on BDNF. However, future research should clarify the source of BDNF changes. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

21 - اثربخشی تمرینات هوازی بر تعارض کار-خانواده و بهزیستی روان شناختی مدیران زن
محمد حسن فردوسی

هدف پژوهش حاضر تعیین میزان اثربخشی تمرینات هوازی بر تعارض کار – خانواده و بهزیستی روان شناختی مدیران زن بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه مدیران زن آموزش و پرورش ناحیه یک شهر اهواز است. نمونه شامل 30 نفر از جامعه مذکور است که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صو چکیده کامل

هدف پژوهش حاضر تعیین میزان اثربخشی تمرینات هوازی بر تعارض کار – خانواده و بهزیستی روان شناختی مدیران زن بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه مدیران زن آموزش و پرورش ناحیه یک شهر اهواز است. نمونه شامل 30 نفر از جامعه مذکور است که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفری آزمایش و کنترل قرار گرفتند. طرح پژوهش نیمه آزمایشی به صورت پیش آزمون - پس آزمون باگروه کنترل بود. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه تعارض کار- خانواده نت مه یر(1996) و پرسشنامه بهزیستی روان شناختی ریف(2002) استفاده شد. مداخله برای گروه آزمایش به مدت 12 جلسه 60 دقیقه ای اجرا شد. برای تحلیل داده ها از روش کواریانس چندمتغیری و کواریانس تک متغیری استفاده شد. نتایج نشان داد که تمرینات هوازی بر تعارض کار- خانواده و بهزیستی روان شناختی مدیران زن اثربخش است. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

22 - تاثیر تمرین تناوبی شدید و عسل آویشن بر بیان ژن GLUT4 عضله نعلی و شاخص مقاومت به انسولین موش های صحرایی چاق مبتلا به دیابت نوع دو
فرزانه طالب محمدی بهرام عابدی مجتبی خان سوز

10.30495/pah.2023.1993580.1055

مقدمه: اختلال در ترشح و عملکرد انسولین دربافت های مختلف بدن علل عمده ابتلابه دیابت نوع دو می باشد. هدف ازمطالعه حاضربررسی تاثیرتمرین تناوبی شدیدوعسل آویشن بربیان ژن GLUT4 عضله نعلی وشاخص مقاومت به انسولین موش های صحرایی چاق نرمبتلا به دیابت نوع دومی باشد. روش : دراین مط چکیده کامل

مقدمه: اختلال در ترشح و عملکرد انسولین دربافت های مختلف بدن علل عمده ابتلابه دیابت نوع دو می باشد. هدف ازمطالعه حاضربررسی تاثیرتمرین تناوبی شدیدوعسل آویشن بربیان ژن GLUT4 عضله نعلی وشاخص مقاومت به انسولین موش های صحرایی چاق نرمبتلا به دیابت نوع دومی باشد. روش : دراین مطالعه تجربی 36 سرموش (8-5 هفته‌ای با وزن10±110 g) به‌طور تصادفی به 4 گروه دیابت، دیابت-تمرین، دیابت-مکمل و دیابت-تمرین-مکمل تقسیم شدند. برای القا دیابت نوع دو، STZ با دوز 25 mg/kg به شیوه درون صفاقی تزریق شد. تمرین تناوبی شدید برای 5 جلسه در هفته و مدت 8 هفته انجام گردید. عسل آویشن به مقدار 3 g/kg در گروه های مکمل برای 5 روز در هفته قبل از تمرین گاواژ شد پس از خون‌گیری و بافت برداری بیان ژن GLUT4 عضله نعلی و شاخص مقاومت به انسولین اندازه گیری شد برای آنالیز داده‌ها از آزمون آنووآ یک‌طرفه و تعقیبی بونفرونی استفاده شد.یافته ها: تغییرات انسولین درگروه تجربی افزایش معناداری را نشان داد 0.05>P) مقادیر مقاومت به انسولین در گروه مکمل نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری داشت (0.001=P)،اما تغییرات این شاخص در گروه تمرین نسبت به گروه کنترل، مکمل و گروه تمرین مکمل کاهش معناداری را نشان داد (0.001≥p) میزان GLUT4 درگروه تمرینی افزایش معناداری داشته است. (0.05>P) تغییرات گلوکز در گروه تمرینی با کاهش معناداری همراه بوده است(0.05>P)نتیجه گیری: به‌نظر می‌رسد هشت هفته تمرین تناوبی به تنهایی و همراه با مصرف عسل آویشن باعث بهبود وضعیت مقاومت به انسولین و افزایش بیان ژن GLUT4 در نمونه های دیابتی میشود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

23 - تاثیر مصرف مکمل اسپیرولینا همراه با تمرین هوازی بر تغییرات مایوستاتین، فولیستاتین و توده چربی افراد میانسال دارای اضافه وزن
سیدامیر کلالی

10.30495/nssem.2022.697803

چکیدهمقدمه: اضافه وزن و چاقی به عنوان یکی از مشکلات اساسی در دنیای امروز می باشد که می تواند با افزایش سن می تواند پیشرفت کرده و سبب بروز بیماری های مختلف گردد. بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر مصرف مکمل اسپیرولینا همراه با تمرین هوازی بر تغییرات مایوستاتین، فولیس چکیده کامل

چکیدهمقدمه: اضافه وزن و چاقی به عنوان یکی از مشکلات اساسی در دنیای امروز می باشد که می تواند با افزایش سن می تواند پیشرفت کرده و سبب بروز بیماری های مختلف گردد. بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر مصرف مکمل اسپیرولینا همراه با تمرین هوازی بر تغییرات مایوستاتین، فولیستاتین و توده چربی افراد میانسال دارای اضافه وزن بود. مواد و روش‌ها: 35 نفر در سه گروه کنترل (11 نفر)، گروه مکمل (اسپیرولینا+تمرین هوازی) (12 نفر)، گروه دارونما (دارونما+تمرین هوازی) (12 نفر) بصورت تصادفی تقسیم بندی شدند. تمرین هوازی با شدت 60 تا 75 درصد ضربان قلب بیشینه به مدت هشت هفته و تواتر سه جلسه در هفته انجام گرفت. همچنین روزانه چهار گرم مکمل اسپیرولینا مصرف گردید. متغیرهای تن‌سنجی، فولیستاتین و مایوستاتین قبل و بعد از دوره اندازه‌گیری شد. برای آنالیز داده‌ها آزمون آنالیز واریانس اندازه‌های مکرر استفاده شد و سطح معنی‌داری 05/0> در نظر گرفته شد. یافته‌ها: اختلاف معنی دار بین گروه ها سطح سرمی فولیستاتین (250/0=p)، مایوستاتین (099/0=p) و چربی بدنی (564/0=p) مشاهده نگردید. با این حال تغییرات درون گروهی نشان داد که چربی بدنی در گروه های مکمل و دارونما بطور معنی داری کاهش یافته است (001/0=p). نتیجه‌گیری: استفاده از تمرین هوازی و مکمل اسپیرولینا بنظر می رسد علیرغم عدم تاثیر روی فولیستاتین و مایوستاتین می تواند روی بهبود ترکیبی بدنی اثر مثبت داشته باشد؛ واژه‌های کلیدی: تمرین هوازی، مکمل اسپیرولینا، فولیستاتین، مایوستاتین پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

24 - تأثیر تمرینات استقامتی و داروی آدنوزین پس از آسیب ایسکمی رپرفیوژن مغزی بر بیان برخی ژن های آنژیوژنیک در هیپوکامپ رت های نر ویستار
محسن جعفری ارسلان بهجتی مهدی ضیغم جهانی علیرضا داوودی کوشا

10.30495/nssem.2023.1994712.1011

مقدمه: درمان های افزاینده آنژیوژنز در کاهش آسیب عضوی ناشی از سکته مؤثر هستند. هدف از انجام این تحقیق بررسی تأثیر یک دوره تمرین استقامتی با و بدون مصرف آدنوزین بر بیان برخی ژن های آنژیوژنیک در هیپوکامپ رت های مبتلا به آسیب ایسکمی رپرفیوژن بود.روش ها: پس از القای آسیب ایس چکیده کامل

مقدمه: درمان های افزاینده آنژیوژنز در کاهش آسیب عضوی ناشی از سکته مؤثر هستند. هدف از انجام این تحقیق بررسی تأثیر یک دوره تمرین استقامتی با و بدون مصرف آدنوزین بر بیان برخی ژن های آنژیوژنیک در هیپوکامپ رت های مبتلا به آسیب ایسکمی رپرفیوژن بود.روش ها: پس از القای آسیب ایسکمی رپرفیوژن به 3گروه ایسکمی (گروه1)، ایسکمی با تمرین (گروه2) و ایسکمی با تمرین ودارو (گروه3) تقسیم شدند. گروه های تمرینی به مدت 8هفته (5جلسه در هفته) با شدت 30 متر بر دقیقه به تمرینات استقامتی روی تردمیل پرداختند. دوز آدنوزین در گروه3 معادل 4/0 میلی گرم بر کیلوگرم بود. پس از تمرینات هیپوکامپ رت ها برای آنالیز بیان ژن جدا گردید.یافته ها: بین گروه های 1با3 و 2با3 تفاوت معنی داری در بیان ژن HIF1α وجود داشت (P=0/000)؛ در مورد بیان ژن HIF2α، بین همه گروه ها تفاوت معنی داری وجود داشت (P=0/000)؛ بیان ژن R4 بین گروه های 1با2 و 1با3 متفاوت بود (P=0/004)؛ بیان ژن S2 بین همه گروه ها متفاوت بود (P=0/000)؛ بیان ژن HMGB1 بین گروه های 1با2 (P=0/011)، 1با3 (P=0/000) و 2با3 (P=0/000) متفاوت بود و نیز تفاوت معنی داری بین همه گروه ها در بیان ژن AP1 مشاهده شد (P=0/000).نتیجه گیری: پس از آسیب ایسکمی رپرفیوژن، هشت هفته تمرین استقامتی از طریق افزایش بیان ژن های آنژیوژنیک HIF1α، HIF2α، S2، R4، HMGB1 و AP1 می تواند در توسعه روند آنژیوژنز مؤثر باشد و این اثر با مصرف آدنوزین تقویت می گردد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

25 - بررسی تأثیر عصاره هیدروالکلی جینسینگ همراه با ورزش هوازی بر سطوح آنتی‌اکسیدانی و فاکتورهای التهابی در بافت قلب موش‌های صحرایی نر مدل آندوکاردیت ناشی از مواجه با باکتری لیستریا‌ مونوسیتوژنز (ATCC: 19114)
سید زانیار اطهری یونس انزابی زهرا کارآموز میرعلیرضا نورآذر

10.30495/jvcp.2022.1960383.1371

آندوکاردیت یک عفونت نادر اما جدی است که گاهی به دنبال لیستریوزیس ایجاد می‌شود. عصاره جینسینگ دارای اثرات تعدیل‌کننده ایمنی می باشد. ورزش منظم خطر ابتلا به بیماری‌های متابولیک و قلبی - تنفسی مزمن را از طریق اثرات ضدالتهابی کاهش می‌دهد. هدف از انجام مطالعه حاضر، ارزیابی ت چکیده کامل

آندوکاردیت یک عفونت نادر اما جدی است که گاهی به دنبال لیستریوزیس ایجاد می‌شود. عصاره جینسینگ دارای اثرات تعدیل‌کننده ایمنی می باشد. ورزش منظم خطر ابتلا به بیماری‌های متابولیک و قلبی - تنفسی مزمن را از طریق اثرات ضدالتهابی کاهش می‌دهد. هدف از انجام مطالعه حاضر، ارزیابی تاثیر استفاده همزمان از عصاره جینسینگ و ورزش هوازی، بر بهبود عوارض آندوکاردیت تجربی ناشی از لیستریا مونوسیتوژنز در موش صحرایی بود. بدین منظور تعداد 36 سر موش صحرایی با وزن 20±250 گرم، به طور تصادفی به 6 گروه 6 تایی شامل شم، بیمار (دریافت کننده سوسپانسیون باکتری)، تیمار آمپی‌سیلین ( mg/kg-sc15 به مدت یک ماه)، تیمار جینسینگ (mg/kg-ip 025/0 به مدت یک ماه)، ورزش هوازی (با حداکثر اکسیژن مصرفی، 60 درصد، یک ماه) و تیمار هم زمان با جینسینگ+ ورزش هوازی (به‌طور مشابه با گروه های 4 و 5)، تقسیم شدند. در پایان دوره، پس از آسان کشی، مقادیر ظرفیت تام آنتی‌اکسیدانی، آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز، گلوتاتیون پراکسیداز و پاراکسوناز-1 و همچنین غلظت اینترلوکین های 1، 6 و 8 و نیز فاکتور نکروز توموری آلفا، اندازه‌گیری شد. داده ها توسط آزمون های ANOVA و Tukey بررسی و سطح معنی داری 05/0p< در نظر گرفته شد. سطوح بافتی آنتی اکسیدان ها به‌طور معنی داری در گروه بیمار کاهش ولی در گروه تیمار با ترکیب عصاره با ورزش، افزایش معنی داری نشان داد (05/0p<). همچنین مقدار اینترلوکین های 1، 6، 8 و فاکتور نکروز توموری آلفا، در گروه بیمار افزایش پیداکرده بود درحالی که سطح آن‌ها در گروه ترکیب عصاره با ورزش، به‌طور معنی داری کاهش داشت (05/0p<). یافته های تحقیق حاضر نشان داد که عصاره هیدروالکلی جینسینگ به همراه ورزش هوازی، تاثیر بهتری نسبت به عملکرد هرکدام به‌تنهایی، در برابر آندوکاردیت تجربی ناشی از لیستریا مونوسیتوژنز دارد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

26 - تاثیر محافظتی انجام ورزش هوازی و مصرف مکمل ال-کارنیتین به طور همزمان بر آسیب ناشی از ایسکمی-باز‌خونرسانی کلیه در موش‌های صحرایی نر
امید آذین‌فام فرزاد زهساز میرعلیرضا نورآذر

10.30495/jvcp.2023.1977871.1392

انجام ورزش هوازی و مصرف ال‌-کارنیتین با افزایش فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی و کاهش فرآیندهای التهابی در ارتباط هستند، اما مکانیسم‌های آنها در مواجهه با آسیب ایسکمی- بازخونرسانی کلیه به طور کامل شناخته شده نیست. لذا هدف از انجام مطالعه تجربی حاضر، بررسی تاثیر محافظتی ا چکیده کامل

انجام ورزش هوازی و مصرف ال‌-کارنیتین با افزایش فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی و کاهش فرآیندهای التهابی در ارتباط هستند، اما مکانیسم‌های آنها در مواجهه با آسیب ایسکمی- بازخونرسانی کلیه به طور کامل شناخته شده نیست. لذا هدف از انجام مطالعه تجربی حاضر، بررسی تاثیر محافظتی انجام ورزش هوازی و مصرف ال-‌کارنیتین به طور همزمان، بر آسیب کلیوی ناشی از ایسکمی- باز‌خونرسانی در موش‌های صحرایی نر بود. بدین منظور، تعداد 42 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به طور تصادفی به 6 گروه مساوی تقسیم شده و در یک دوره تمرین هوازی 8 هفته‌ای و مصرف 6 هفته‌ای ال‌-کارنیتین قرار گرفتند. در ادامه موش ها توسط جراحی در معرض 45 دقیقه ایسکمی کلیه قرارگرفتند و بعد از 24 ساعت خونرسانی، همزمان همه موش‌ها آسان کشی شده و نمونه‌برداری جهت ارزیابی فعالیت اکسیدانی-آنتی اکسیدانی در بافت کلیه موش ها، انجام شد. بر اساس یافته ها در موش‌های گروه ایسکمی-بازخونرسانی نسبت به گروه کنترل، کاهش معنی‌داری در میزان فعالیت آنزیم‌های کاتالاز، گلوتاتیون پراکسیداز، سوپراکسید دیسموتاز و مقدار ظرفیت تام آنتی‌اکسیدانی و افزایش معنی‌دار در میزان مالون‌دی‌آلدئید مشاهده شد (05/0p<). همچنین مشخص گردید که انجام تمرین هوازی و مصرف ال-‌کارنیتین، در افزایش فعالیت آنزیم‌های کاتالاز، گلوتاتیون پراکسیداز، سوپراکسید دیسموتاز و مقدار ظرفیت تام آنتی‌اکسیدانی و کاهش میزان مالون‌دی‌آلدئید تاثیر معنی‌دار داشتند (05/0p<). انجام ورزش هوازی و مصرف مکمل ال‌-کارنیتین به طور همزمان، از لحاظ افزایش فعالیت‌های آنتی اکسیدانی و بهبود در تغییرات پاتولوژیک ایجادشده در بافت کلیه موش های صحرایی مؤثرتر بوده و نشانگر تاثیر هم افزایی آنها در محافظت از کلیه در برابر آسیب ناشی از ایسکمی-بازخونرسانی است. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

27 - تاثیر ورزش هوازی و مصرف هم‌زمان داروی سربرولایزین (Cerebrolysin) بر حافظهء فضائی موش‌های صحرایی نر مدل پارکینسون
سید زانیار اطهری میرعلیرضا نورآذر داریوش مهاجری

10.30495/jvcp.2022.1954843.1363

اختلال در حافظه، یکی از عوارض بیماری پارکینسون است. سربرولایزین دارای اثرات نوروتروفیک و تحریک رشد نورونی می‌باشد. ورزش نیز باعث افزایش فاکتور های رشد مغز و بهبود حافظه فضائی می‌شود. هدف از انجام مطالعه حاضر، ارزیابی تاثیر ورزش هوازی و مصرف هم‌زمان داروی سربرولایزین بر چکیده کامل

اختلال در حافظه، یکی از عوارض بیماری پارکینسون است. سربرولایزین دارای اثرات نوروتروفیک و تحریک رشد نورونی می‌باشد. ورزش نیز باعث افزایش فاکتور های رشد مغز و بهبود حافظه فضائی می‌شود. هدف از انجام مطالعه حاضر، ارزیابی تاثیر ورزش هوازی و مصرف هم‌زمان داروی سربرولایزین بر حافظه فضائی موش‌های صحرائی نر مدل پارکینسون بود. بدین منظور 36 سر موش صحرائی نر نژاد ویستار با وزن 20±250 به‌طور تصادفی به 6 گروه مساوی شامل شم جراحی، پارکینسونی (تزریق 6-هیدروکسی دوپامین، تک‌دوز یک طرفه داخل جسم سیاه مغز به میزان µg/ml 5/12)، کنترل مثبت (لوودوپا، به میزان mg/kg 12خوراکی، به مدت 21 روز)، تیمار سربرولایزین (به میزان mg/kg 538 تزریق داخل صفاقی، به مدت 21 روز)، ورزش تردمیل (روزانه به مدت 30 دقیقه، 60 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی، به مدت 21 روز) و تیمار سربرولایزین (به میزان mg/kg 538 تزریق داخل صفاقی، به مدت 21 روز) توام با ورزش (روزانه به مدت 30 دقیقه، 60 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی، به مدت 21 روز) تقسیم شدند. در پایان، آزمایش حافظه‌ فضائی با ماز آبی موریس در گروه‌های مورد مطالعه انجام شده و پس از آسان‌کشی، از بافت مغز موش ها جهت مطالعه آسیب شناختی ناحیه هیپوکامپ نمونه برداری شد. داده‌ها توسط آزمون های آماری تحلیل واریانس یک طرفه (ANOVA) و توکی (Tukey) در سطح 05/0 p< ، توسط نرم‌افزار گراف‌پد (Graphpad) تحلیل گردید. القاء پارکینسون باعث کاهش شاخص‌های حافضه فضائی و سربرولایزین باعث افزایش فاکتورهای حافظه فضائی گردید (05/0p<). همچنین ورزش هوازی پارامترهای مربوط به حافضه فضائی را همانند سربرولایزین بهبود بخشید (05/0p<). ورزش هوازی توأم با سربرولایزین هم بهترین تاثیر را در بهبود شاخص‌های حافظه فضائی داشت. نتایج آسیب شناسی نیز همسو با نتایج حافظه فضائی بود. به نظر می رسد که ورزش هوازی و داروی سربرولایزین به‌طور همزمان، منجر به بهبود حافظه ء فضائی و تغییرات آسیب شناختی هیپوکامپ در موش های صحرائی مدل پارکینسون می شود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

28 - مطالعه اثر ورزش منظم هوازی بر مقادیر سرمی تروپونین قلبیI ، عامل نکروز توموری آلفا و میزان وقوع آپوپتوز در آسیب ایسکمی-بازخونرسانی قلب موش صحرایی
یوسف دوستار

فرآیند بازگرداندن جریان خون به عضله قلب ایسکمیک، می تواند به شکل متناقضی موجب القاء آسیب در میوکارد شود. تروپونین قلبی I (cTnI) و عامل نکروز توموری آلفا (TNF-α) شاخص های بیوشیمیایی مهم آسیب بافت قلب می باشند. هدف این مطالعه ارزیابی اثرات ورزش هوازی کوتاه مدت و در چکیده کامل

فرآیند بازگرداندن جریان خون به عضله قلب ایسکمیک، می تواند به شکل متناقضی موجب القاء آسیب در میوکارد شود. تروپونین قلبی I (cTnI) و عامل نکروز توموری آلفا (TNF-α) شاخص های بیوشیمیایی مهم آسیب بافت قلب می باشند. هدف این مطالعه ارزیابی اثرات ورزش هوازی کوتاه مدت و درازمدت منظم فزاینده بر مقادیر سرمی cTnI و TNF-α در آسیب ایسکمی-بازخونرسانی (I/R) قلب موش صحرایی می باشد. بدین منظور، 40 سر موش صحرایی نر ویستار به طور تصادفی به چهار گروه برابر شامل گروه های شاهد، I/R، I/R با دو هفته ورزش هوازی و I/R با هشت هفته ورزش منظم و فزاینده هوازی ، تقسیم شدند. تمرین هوازی، هفته ای پنج جلسه دویدن روی تریدمیل با سرعت 25-10 متر/دقیقه به مدت 30-10 دقیقه با شیب 5 درجه انجام شد. برای ایجاد I/R، رگ کرونری چپ پائین رو توسط کلمپ مسدود و بعد از 30 دقیقه کلمپ ها باز و به مدت 2 ساعت خونرسانی مجدداً برقرار گردید. در نهایت موش ها پس از خون گیری از سینوس پشت کره چشم جهت سنجش cTnI و TNF-α سرم آسان کُشی شدند. از قلب موش ها برش های بافتی با رنگ آمیزی تانل تهیه شد. ورزش منظم هوازی درازمدت مقادیر سرمی cTnI و TNF-α را که در اثر I/R افزایش یافته بودند، به طور معنی داری (05/0>p) کاهش داد. در آسیب شناسی بافتی، تعداد سلول های آپوپتوتیک عضله قلب گروه I/R در مقایسه با گروه شاهد به طور معنی داری افزایش یافت (01/0>p). ورزش هوازی منظم و فزاینده درازمدت، تعداد سلول های آپوپتوتیک را به طور معنی داری کاهش داد (05/0>p). نتایج نشان داد ورزش منظم و فزاینده هوازی درازمدت، قلب موش های صحرایی را از آسیب ایسکمی-خونرسانی مجدد محافظت می کند. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

29 - مطالعه اثر محافظتی ورزش منظم هوازی بر آسیب کلیوی ناشی از مصرف مکمل کراتین منوهیدرات در موش صحرائی
داود رحیمی حسن متین همایی

کراتین یکی از رایج ترین مکمل‌های‌ بهبودبخش اجرای ورزشی است که توسط ورزشکاران مورد استفاده قرار می‌گیرد. به علت افزایش بار پروتئینی ناشی از مصرف کراتین، تأثیرات سوء آن بر کلیه به عنوان مهم ترین موضوعات قابل بحث وجود داشته است. این مطالعه به منظور ارزیابی اثرات محافظتی ور چکیده کامل

کراتین یکی از رایج ترین مکمل‌های‌ بهبودبخش اجرای ورزشی است که توسط ورزشکاران مورد استفاده قرار می‌گیرد. به علت افزایش بار پروتئینی ناشی از مصرف کراتین، تأثیرات سوء آن بر کلیه به عنوان مهم ترین موضوعات قابل بحث وجود داشته است. این مطالعه به منظور ارزیابی اثرات محافظتی ورزش هوازی بر آسیب کلیوی ناشی از مکمل کراتین منوهیدرات در موش صحرائی انجام گرفت. بدین منظور 30 سر موش صحرائی نر ویستار به طور تصادفی به 3 گروه 10تائی تقسیم گردیدند. گروه اول به عنوان شاهد فقط غذای استاندارد دریافت کرد. گروه دوم روزانه مقدار g/kg b.w. 5 مکمل کراتین منوهیدرات را به مدت 8 هفته به صورت گاواژ و گروه سوم روزانه 30 دقیقه قبل از انجام ورزش هوازی مکمل کراتین منوهیدرات را به همان ترتیب دریافت کردند. تمرین هوازی، هفته ای پنج جلسه دویدن روی تریدمیل با سرعت 25-10 متر/دقیقه به مدت 30-10 دقیقه با شیب 5 درجه انجام شد. در پایان 8 هفته، میزان آب مصرفی و دفع ادرار موش ها اندازه گیری شد و نمونه خون جهت اندازه گیری شاخص های سرمی عملکرد کلیه شامل اوره، اسید اوریک و کراتینین اخذ شد. در نهایت موش ها جهت آسیب شناسی بافتی کلیه آسان کُشی شدند. در موش های گروه 3، با انجام ورزش منظم هوازی، میزان آب مصرفی و دفع ادرار نسبت به گروه 2 به طور معنی داری (05/0>p) افزایش و شاخص های سرمی آسیب کلیه به طور معنی داری (05/0>p) کاهش پیدا کرد. در گروه 3، مطالعات میکروسکوپی کاهش معنی دار (05/0>p) آسیب‌های گلومرولی- توبولی و بینابینی کلیه را در مقایسه با گروه 2 نشان داد. نتایج به دست آمده نشان داد که انجام ورزش منظم هوازی می تواند آسیب بافت کلیه را متعاقب دریافت مکمل کراتین منوهیدرات در موش های صحرایی کاهش دهد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

30 - تاثیر عصاره پوست پسته و تمرینات هوازی بر نشانگران فشار اکسایشی عضله پهن خارجی رت های ماده چاق
محسن صاحبی محمدعلی آذربایجانی مقصود پیری

10.30495/varzesh.2023.1973759.1046

هدف : هدف از این تحقیق تاثیر مصرف عصاره پوست پسته و تمرینات هوازی بر سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز و مالون دی آلدئید و در عضله پهن خارجی رت های ماده چاق بود.روش: در یک کارآزمایی تجربی 30 سر موش های صحرایی (ماده) نژاد ویستار با دامنه وزنی 180 تا 200 گرم حضور داشتند. نمونه چکیده کامل

هدف : هدف از این تحقیق تاثیر مصرف عصاره پوست پسته و تمرینات هوازی بر سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز و مالون دی آلدئید و در عضله پهن خارجی رت های ماده چاق بود.روش: در یک کارآزمایی تجربی 30 سر موش های صحرایی (ماده) نژاد ویستار با دامنه وزنی 180 تا 200 گرم حضور داشتند. نمونه ها در 5 گروه شامل: 1- گروه کنترل (Con)، گروه کنترل چاق (OB-Con)، گروه چاق و تمرین هوازی (OB-AT)، گروه چاق و عصاره پوست پسته (OB-PGH)، گروه چاق و عصاره پوست پسته و تمرین هوازی (OB-PGH-AT) تقسیم شدند. رتها به مدت چهارهفته و هفته ای پنج جلسه روی نوارگردان دویدند ودر همین زمان عصاره پوست پسته را دریافت نمودند. پس ازپایان دوره رتها قربانی شده و بافت عضله پهن جانبی برای سنجش میزان فعالیت سوپراکساید دیسموتاز و کاتالاز و غلظت مالون دآلدئید استخراج شد.یافته ها: تغذیه با غذای پرچرب موجب کاهش فعالیت آنزیم سوپرراکساید دیسموتاز و کاتالاز و افزایش معنادار مالون دآلدئید شد. تمرین هوازی غظلت سوپراکساید دیسموتاز عضله را به طور معنادار افزایش داد. (P=0.004).اما دریافت عصاره پوست پسته (P=0.135)وتعامل تمرین و عصاره پوست پسته اثر معنا داری برغلظت سوپراکسید دیسموتاز عضله نداشت(P=0.396). تمرین هوازی(P=0.001) و عصاره پوست پسته (P=0.036) غلظت کاتالازعضله رابه طور معنادار افزایش داد اما تعامل تمرین و عصاره پوست پسته اثر معنا داری برغلظت کاتالاز عضله نداشت(P=0.190). تمرین هوازی (P=0.001)و عصاره پوست پسته (P=0.001)موجب کاهش معنادار غلظت مالون دآلدئید عضله اسکلتی اما تعامل تمرین و عصاره پوست پسته اثر معنا داری برغلظت مالون دی آلدهید عضله نداشت(F=0.004,P=0.949,ƞ=0.001). نتیجه‌گیری: به علاوه افزودن مکمل یاری PGH به تمرین هوازی می تواند بر کاهش آسیب اکسایشی و افزایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی کاتالاز و سوپراکسید دیسموتاز داشته باشد. القاء چاقی باعث افزایش نشانگران فشار اکسایشی بافت عضلانی می شود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

31 - تأثیر تمرین هوازی و کورکومین بر سطوح آپلین، مقاومت به انسولین و گلوکز در موش‌های صحرایی مبتلا به دیابت نوع 2
مرتضی ابراهیم زاده کمال عزیزبیگی خالید محمدزاده سلامت سامان پاشایی

10.30495/varzesh.2021.1933804.1016

مقدمه و هدف: پژوهش‌های پیشین تأثیر مثبت تمرین هوازی و کورکومین را بر دیابت نشان داده‌اند. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر تمرین هوازی با و بدون مکمل کورکومین بر سطوح آپلین، مقاومت به انسولین و گلوکز در موش های مبتلا به دیابت نوع 2 بود. مواد و روش ها: 40 سر موش صحرایی نر به چکیده کامل

مقدمه و هدف: پژوهش‌های پیشین تأثیر مثبت تمرین هوازی و کورکومین را بر دیابت نشان داده‌اند. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر تمرین هوازی با و بدون مکمل کورکومین بر سطوح آپلین، مقاومت به انسولین و گلوکز در موش های مبتلا به دیابت نوع 2 بود. مواد و روش ها: 40 سر موش صحرایی نر به‌طور تصادفی به 5 گروه 8 تایی شامل شاهد سالم، شاهد دیابتی، دیابت+کورکومین، دیابت+ تمرین هوازی، دیابت +کورکومین + تمرین هوازی تقسیم شدند. پس از اعمال مداخله بر اساس نام گروه حیوانات قربانی شدند و متغیرهای مورد نظر در نمونه‌های پلاسمایی جمع آوری شده اندازه‌گیری شدند. داده‌ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یک‌طرفه آنالیز شدند و ارزش P کمتر از 05/0 به‌عنوان تفاوت معنی‌دار در نظر گرفته شد. یافته ها: نتایج نشان داد تمرین هوازی با شدت متوسط باعث افزایش سطوح آپلین (05/0P<) و کاهش مقاومت انسولینی (05/0P<) و گلوکز (05/0P<) پلاسمای موش‌های دیابتی شد. استفاده از کورکومین نیز باعث افزایش سطوح آپلین (05/0P<) و کاهش مقاومت انسولینی (05/0P<) و گلوکز (05/0P<) پلاسمای موش‌های دیابتی شد. بحث و نتیجه گیری: تمرین هوازی با شدت متوسط می‌تواند راه‌حلی مناسب برای کاهش قند خون و جلوگیری از افزایش آن در پی بیماری دیابت شود. همچنین، مصرف کورکومین در محدوده مقادیر سلامت به همراه تمرین هوازی می‌تواند بر حصول نتایج بهتر تأثیر بگذارد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

32 - اثر هشت هفته تمرین هوازی و مصرف مکمل چای سبز بر اپلین و پروفایل چربی زنان دارای اضافه وزن و چاق
ابوالفضل حسنی پازکی شاهین ریاحی ملایری محیا محمدی مژگان کامیابی

10.30495/varzesh.2023.1980490.1052

مقدمه و هدف: آپلین به عنوان یک آدیپو کاین از بافت چربی ترشح و بر فرآیندهای فیزیولوژیکی مختلف، از جمله تعدیل عملکرد قلبی عروقی، هموستاز گلوکز، تأثیر می گذارد. هدف از این مطالعه تاثیر هشت هفته تمرین هوازی و مصرف مکمل چای سبز بر اپلین و پروفایل چربی زنان دارای اضافه وزن و چکیده کامل

مقدمه و هدف: آپلین به عنوان یک آدیپو کاین از بافت چربی ترشح و بر فرآیندهای فیزیولوژیکی مختلف، از جمله تعدیل عملکرد قلبی عروقی، هموستاز گلوکز، تأثیر می گذارد. هدف از این مطالعه تاثیر هشت هفته تمرین هوازی و مصرف مکمل چای سبز بر اپلین و پروفایل چربی زنان دارای اضافه وزن و چاق است.مواد و روش ها: در این پژوهش 32 زن غیر ورزشکار دارای اضافه وزن و چاق (سن: 2۵-۳۵ سال) در منطقه 4 شهر تهران در قالب چهار گروه 8 نفره شامل گروه چای سبز و تمرین، گروه چای سبز ، گروه تمرین و گروه کنترل به مطالعه وارد شدندبرنامه تمرین سه روز در هفته و برای مدت 8 هفته بود و بین جلسات 48 ساعت استراحت وجود داشت. دوز مصرف مکمل چای سبز، روزانه 3 کپسول عصاره چای سبز 450 میلی گرمی پس از3 وعده غذایی اصلی صبحانه ، نهار و شام تعیین گردید. سپس سطح سرمی اپلین، کلسترول تام، HDL،LDL،BMI، قبل و بعد از مطالعه در گروه‌های تعیین گردید. تجزیه وتحلیل داده ها با نرم افزار۲۵ SPSS و برای مقایسه میانگین های گروه ها از آزمون کوواریانس استفاده شد.یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد هشت هفته تمرین هوازی و مصرف چای سبز بر اپلین در گروه های مورد مطالعه در مقایسه با یکدیگر اختلاف معنادار داشته است (043/0=P). هشت هفته تمرین هوازی و مصرف چای سبز بر مقادیر کلسترول در گروه های مورد مطالعه در مقایسه با یکدیگر اختلاف معنادار نداشته است (933/0=P). هشت هفته تمرین هوازی و مصرف چای سبز بر(038/0=P) HDL و (0۱۲/0=P) LDL در گروه های مورد مطالعه در مقایسه با یکدیگر اختلاف معنادار داشته است. بحث و نتیجه گیری: باتوجه به نتایج مطالعه حاضربه نظر می رسد تمرین هوازی همراه با مصرف چای سبزباعث کاهش مقادیر اپلین و بهبود ترکیب بدنی و نیم رخ چربی زنان داری اضافه وزن وچاق می شود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

33 - تأثیر تمرین هوازی و کورکومین بر غلظت پلاسمایی پروتئین واکنشگر C موش های صحرایی دیابتی
مرتضی ابراهیم زاده کمال عزیزبیگی خالید محمدزاده سلامت سامان پاشایی

10.30495/varzesh.2022.1952456.1031

زمینه و هدف: پژوهش‌های پیشین تأثیر مثبت تمرین هوازی و کورکومین بر متغیرهای مختلف در شرایط دیابت را نشان داده‌اند. همچنین ترکیب این مداخلات، ممکن است اثر هم‌افزایی بر متغیرهای پژوهش داشته باشد. پژوهش حاضر به بررسی اثر مستقل و ترکیبی تمرین هوازی و مکمل کورکومین بر غلظت پر چکیده کامل

زمینه و هدف: پژوهش‌های پیشین تأثیر مثبت تمرین هوازی و کورکومین بر متغیرهای مختلف در شرایط دیابت را نشان داده‌اند. همچنین ترکیب این مداخلات، ممکن است اثر هم‌افزایی بر متغیرهای پژوهش داشته باشد. پژوهش حاضر به بررسی اثر مستقل و ترکیبی تمرین هوازی و مکمل کورکومین بر غلظت پروتئین واکنشگر C پلاسمایی موش‌های صحرایی دیابتی می‌پردازد.روش‌ها: 40 سر موش صحرایی نر به‌طور مساوی به گروه‌های کنترل سالم، کنترل دیابتی، تمرین دیابتی، کورکومین دیابتی و تمرین +کورکومین دیابتی تقسیم شدند. تمرین هوازی (پنج جلسه/هفته، هر جلسه 30 دقیقه با سرعت 22 متر/دقیقه، شیب: پنج درصد) و مکمل‌دهی (30 میلی‌گرم/کیلوگرم وزن بدن، سه روز/هفته) به مدت هشت هفته انجام شد. 48 ساعت پس از دریافت آخرین مداخله، موش‌ها قربانی شدند.یافته‌ها: دیابت باعث افزایش غلظت پروتئین واکنشگر C پلاسمایی شد (001/0P=). تمرین باعث کاهش غلظت پروتئین واکنشگر C پلاسمایی (001/0P=) در موش‌های دیابتی شد. کورکومین نیز باعث کاهش پروتئین واکنشگر C پلاسمایی (001/0P=) در موش‌های دیابتی شد. ترکیب تمرین و مکمل نسبت به تمرین تنها/مکمل تنها اثر بیشتری در کاهش غلظت پروتئین واکنشگر C پلاسمایی داشت (001/0P<).نتیجه‌گیری: تمرین و کورکومین به‌طور مجزا غلظت پروتئین واکنشگر C پلاسمایی موش‌های صحرایی دیابتی را کاهش دادند. همچنین به نظر می‌رسد استفاده از ترکیب تمرین و کورکومین نسبت به استفاده از هر یک به‌تنهایی، بیشتر بر متغیر پژوهش حاضر مؤثر بوده است. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

34 - اثر هشت هفته تمرین هوازی با شدت کم و زیاد بر دستگاه قلبی- عروقی، توان هوازی و بی هوازی مردان دارای اضافه وزن
علی مصطفی لو هادی روحانی

20.1001.1.27834603.1400.1.1.7.0

هدف پژوهش حاضر اثر هشت هفته تمرین هوازی با شدت کم و زیاد بر دستگاه قلبی- عروقی، توان هوازی و بی هوازی مردان دارای اضافه وزن بود. 25 دانشجوی پسر دارای اضافه وزن (وزن، 5/13±3/86 کیلوگرم؛ سن، 3/0±6/24 سال و VO2max، 3/10±3/29 میلی‌ لیتر برکیلوگرم دردقیق چکیده کامل

هدف پژوهش حاضر اثر هشت هفته تمرین هوازی با شدت کم و زیاد بر دستگاه قلبی- عروقی، توان هوازی و بی هوازی مردان دارای اضافه وزن بود. 25 دانشجوی پسر دارای اضافه وزن (وزن، 5/13±3/86 کیلوگرم؛ سن، 3/0±6/24 سال و VO2max، 3/10±3/29 میلی‌ لیتر برکیلوگرم دردقیقه) در یک برنامه مداخله‌ای هشت هفته‌ای شرکت کردند. آزمودنی‌ها به صورت تصادفی در یکی از گروه‌های تمرین با شدت بالا [70 تا 80 درصد VO2max] (HI)، تمرین با شدت پایین [40 تا 50 درصد VO2max] (LI) و یا کنترل (C) قرارگرفتند. تمرین شامل دویدن مسافت‌های یکسان برای دو گروه (هم حجم) با شدت متفاوت در هر جلسه و هر هفته سه جلسه بود. فشار خون و ضربان قلب استراحتی آزمودنی‌ها قبل و بعد از برنامه تمرینی اندازه‌گیری شد. همچنین VO2maxبا استفاده از آزمون کوپر و توان بی‌هوازی با استفاده از آزمون رست برآورد شد. تفاوت بین دو گروه تمرینی در متغیرهای توان حداقل و میانگین توان معنی‌دار بود.تفاوت معنی‌داری در تغییرات ضربان قلب از پیش آزمون تا پس آزمون، در هر دو گروه تمرینی مشاهده شد که میزان کاهش آن در گروه HI بیشتر از گروه LI بود. VO2 max در هر دو گروه تمرینی افزایش معنی‌داری پس از دوره تمرینی داشت. اما تفاوت معنی‌داری با یکدیگر نداشتند. تمرینات هوازی با شدت بالا نسبتاً تاثیرات بیشتری بر برخی پارامترهای توان بی‌هوازی و قلبی- عروقی افراد دارای اضافه وزن دارد. به نظر می‌رسد کسب فواید توان هوازی از تمرینات هوازی مستقل از شدت تمرینات باشد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

35 - پاسخ سایتوکین‌های پیش التهابی (IL-6, IL-1ß) و مقاومت انسولین به یک فعالیت هوازی طولانی مدت در افراد سیگاری میانسال
سقا فرج تبار بهرستاق

زمینه و هدف: راهکارهایی نظیر مداخلات ورزشی قادر به کاهش سطوح گلوکز خون و بهبود نیمرخ التهابی در حضور تداوم مصرف سیگار خواهد بود. مطالعه حاضر با هدف پاسخ سایتوکین‌های پیش التهابی (IL-6, IL-1ß) و مقاومت انسولین به یک فعالیت هوازی طولانی مدت در افراد سیگاری میانسال ا چکیده کامل

زمینه و هدف: راهکارهایی نظیر مداخلات ورزشی قادر به کاهش سطوح گلوکز خون و بهبود نیمرخ التهابی در حضور تداوم مصرف سیگار خواهد بود. مطالعه حاضر با هدف پاسخ سایتوکین‌های پیش التهابی (IL-6, IL-1ß) و مقاومت انسولین به یک فعالیت هوازی طولانی مدت در افراد سیگاری میانسال انجام شد.مواد و روش‌‌ها: در این مطالعه نیمه تجربی، نمونه مورد مطالعه شامل 28 مرد میانسال (30 تا 45 سال) سیگاری هستند که به شیوه در دسترس در مطالعه حاضر شرکت نموده‌اند. افراد مورد مطالعه به شیوه تصادفی به گروه تجربی و کنترل(عدم شرکت در فعالیت ورزشی) تقسیم شدند. سپس گروه تجربی در یک برنامه تمرینات استقامتی به تعداد سه جلسه در هفته برای مدت 8 هفته شرکت نمودند. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی، نمونه‌گیری خون جهت اندازه‌گیری متغیرهای وابسته و همچنین شاخص‌های آنتروپومتریکی مجدداً از افراد مورد مطالعه به عمل آمد و توسط آزمون‌های آماری تی مستقل و وابسته با یکدیگر مقایسه شدند.نتایج: تمرینات هوازی به کاهش معنی‌دار هر یک از شاخص‌های آنتروپومتریکی، سطوح IL-1ß سرم، گلوکز ناشتا ، مقاومت انسولین و انسولین سرم در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل منجر شد. سطوح IL-6 سرم بواسطه تمرینات هوازی نسبت به گروه کنترل تغییر معنی‌داری پیدا نکرد.نتیجهگیری: 8 هفته تمرین هوازی به تعداد 3 جلسه در هفته باعث بهبود تعیین کننده‌های دیابت نوع 2 و سطوح IL-1ßدر مردان میانسال سیگاری شد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

36 - تأثیر هشت هفته تمرین هوازی منتخب بر کیفیت زندگی، افسردگی و ترکیب بدن زنان مبتلا به کم کاری تیروئید
مهسا صفایی ماندانا غلامی کیوان ملانوروزی

هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر هشت هفته تمرین هوازی استپ بر کیفیت زندگی، افسردگی و ترکیب بدن زنان مبتلا به کم کاری تیروئید بود. بدین منظور 30 زن مبتلا به کم کاری تیروئید که دارای افسردگی خفیف بودند انتخاب شدند. آزمودنی های گروه تجربی به مدت هشت هفته در تمرینات هوازی (ایر چکیده کامل

هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر هشت هفته تمرین هوازی استپ بر کیفیت زندگی، افسردگی و ترکیب بدن زنان مبتلا به کم کاری تیروئید بود. بدین منظور 30 زن مبتلا به کم کاری تیروئید که دارای افسردگی خفیف بودند انتخاب شدند. آزمودنی های گروه تجربی به مدت هشت هفته در تمرینات هوازی (ایروبیک استپ)، سه جلسه در هفته شرکت کردند. توده بدن، مجموع چین های پوستی، درصد چربی، توده چربی، توده بدون چربی، نسبت دور کمر به باسن، شاخص توده بدن و همچنین کیفیت زندگی و افسردگی آزمودنی ها قبل و بعد از هشت هفته تمرین هوازی مورد ارزیابی قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تی مستقل استفاده شد. نتایج، افزایش کیفیت زندگی و کاهش افسردگی و بهبود ترکیب بدن را در گروه تمرین کرده در مقایسه با گروه کنترل نشان داد، اما تفاوت معنادار در نسبت دور کمر به لگن بین گروه ها مشاهده نشد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

37 - Short-term Effect of Aerobic Exercise, High-fat Diet and Curcumin Extract on Interleukin-six Gene Expression in Muscle Tissue of Rats
Sara Aghayan Tahereh Bagherpour Nematollah Nemati

10.22034/jchr.2021.1931092.1319

Interleukin plays six major roles in various types of host defense mechanisms, including immune reactions and acute phase reactions. Therefore, the aim of the present study was to compare the short-term effects of aerobic exercise and high-fat diet and curcumin extract چکیده کامل

Interleukin plays six major roles in various types of host defense mechanisms, including immune reactions and acute phase reactions. Therefore, the aim of the present study was to compare the short-term effects of aerobic exercise and high-fat diet and curcumin extract on the expression of interleukin-six gene in muscle tissuesin male Wistar rats. For this purpose, 50 two-month-old male rats were prepared and divided into five groups: control group, high-fat diet, curcumin and high-fat diet, exercise and high-fat diet, curcumin + exercise + high-fat diet. Data analysis was compared using analysis test of one-way variance. Bonferroni supplementary test was used to accurately determine the differences between groups. The mean of group differences were also compared using one-sample t-test. The results showed that the mean expression of interleukin gene of 6 subjects showed a significant difference between the 5 groups. The results of Bonferroni post hoc test also showed a significant difference between the control group and other groups. Also, the gene expression of interleukin 6 in the two groups of high-fat diet and high-fat diet + curcumin increased compared to the control group. But in the two groups of high-fat diet + exercise and the group of high-fat diet + exercise + curcumin decreased, which was significant at the error level of 0.05. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

38 - Effect of Aerobic Program in the Morning and Afternoon on Obestatin and the Body Composition of Overweight and Obese Women
Ramin Aghajani Nematollah Nemati Zahra Hojjati Zidashti Tahereh Bagherpour

10.22034/jchr.2020.672683

This study was conducted with the aim to investigate the effect of morning and afternoon aerobic program on obestatin and the body composition in overweight and obese women. This quasi-experimental study was done in Rasht in 2018. In this study, 36 obese and overweight چکیده کامل

This study was conducted with the aim to investigate the effect of morning and afternoon aerobic program on obestatin and the body composition in overweight and obese women. This quasi-experimental study was done in Rasht in 2018. In this study, 36 obese and overweight volunteers were randomly divided into 3 groups of training group in the morning (N=12), training group in the evening (N=12), and control group (N=12). The aerobic group did the aerobic exercise three 60-70 minute sessions for eight weeks. Exercise intensity was 55-70% MHR for the exercise period. Obestatin level and body composition of the subjects were measured before and after eight weeks of intervention. Data were analyzed using dependent t-test and analysis of variance (ANOVA) test. The results revealed no significant differences between the effects of aerobic exercise program in the morning and afternoon on obestatin in overweight and obese women. No significant difference was observed in obestatin between the training group at the morning and evening times, while a significant difference was observed in the body composition of the participants in the training group. In general, it can be concluded that morning and evening exercise have no significant effect on obstatin. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

39 - بررسی اثر مصرف چای سبز و ایروبیک بر فشار خون و ضربان قلب دختران دارای اضافه وزن
فاطمه محمدی سیجاوندی طاهره باقرپور نعمت الله نعمتی

استفاده از تمرینات ورزشی به همراه مکمل های گیاهی یکی از روشهای پیشنهاد شده برای کنترل چاقی و عوارض ناشی از چاقی می باشد که اثر آن به دلیل تنوع برنامه های تمرینی و مواد گیاهی مورد استفاده هنوز به روشنی ثابت نشده است. بنابراین هدف از این تحقیق بررسی تاثیر تمرینات ایرو چکیده کامل

استفاده از تمرینات ورزشی به همراه مکمل های گیاهی یکی از روشهای پیشنهاد شده برای کنترل چاقی و عوارض ناشی از چاقی می باشد که اثر آن به دلیل تنوع برنامه های تمرینی و مواد گیاهی مورد استفاده هنوز به روشنی ثابت نشده است. بنابراین هدف از این تحقیق بررسی تاثیر تمرینات ایروبیک و مصرف مکمل چای سبز بر ضربان قلب و فشار خون دختران دارای اضافه وزن بوده است.آزمودنی های تحقیق شامل 30 دختر دارای اضافه وزن در دامنه سنی 25 تا 35 سال بودند که بعد از همسان سازی بر اساس شاخص توده بدن (BMI)در یکی از سه گروه مصرف مکمل چای سبز به همراه تمرینات ایروبیک، گروه مصرف مکمل فقط چای سبز و گروه تمرینی فقط ایروبیک قرار گرفتند. تمرینات ایروبیک به مدت 7 هفته، 3 جلسه در هفته انجام شد و مکمل چای سبز در طول 7 هفته، 3 بار در هفته بعد از وعده های غذایی به مقدار 2 گرم مصرف شد.قبل و بعد از دوره مداخله ضربان قلب، فشار خون و وزن آزمودنیها اندازه گیری شد. دادهها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه در سطح 05/0 p≤مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتندنتایج نشان داد ترکیب برنامه ی تمرین هوازی همراه با مصرف مکمل چای سبز سبب کاهش فشار خون سیستولی شد و گروه تمرینی فقط ایروبیک به طور معنی داری کاهش در مقدار ضربان قلب را درمقایسه با گروه مصرفی مکمل چای سبز نشان داد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

40 - تأثیر هشت هفته تمرین هوازی بر ژنوتیپ های AT و TT پلی مورفیسم rs1870377 ژن VEGFR و تغییرات عملکرد هوازی زنان تمرین نکرده
حدیث رحیمی مانیا روزبیانی عباس صارمی

10.22034/ascij.2022.1960904.1396

پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر هشت هفته تمرین هوازی بر ژنوتیپ های AT و TT پلی مورفیسم rs1870377 ژن VEGFR و تغییرات عملکرد هوازی زنان تمرین نکرده انجام شد. بدین منظور، تعداد 29 زن غیرفعال 30 تا 45 ساله به صورت تصادفی از زنان داوطلب شهرستان شهریار در استان تهران انتخاب شد چکیده کامل

پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر هشت هفته تمرین هوازی بر ژنوتیپ های AT و TT پلی مورفیسم rs1870377 ژن VEGFR و تغییرات عملکرد هوازی زنان تمرین نکرده انجام شد. بدین منظور، تعداد 29 زن غیرفعال 30 تا 45 ساله به صورت تصادفی از زنان داوطلب شهرستان شهریار در استان تهران انتخاب شدند. آزمودنی ها 8 هفته تمرین هوازی بصورت 5 جلسه در هفته و هر جلسه 30 دقیقه با شدت 55 تا 75 درصد ضربان قلب ذخیره انجام دادند. در دو هفته اول با 55 تا 65 درصد ضربان قلب بیشینه، در دو هفته دوم با 60 تا 65 درصد ضربان قلب بیشینه و در 4 هفته پایانی با 65 تا 75 درصد ضربان قلب بیشینه به تمرین پرداختند. 10 دقیقه برای گرم کردن و 10 دقیقه برای سرد کردن در هر جلسه تمرینی در نظر گرفته شد. برای تعیین میزان VO2max از آزمون هفت مرحله ای بروس، پیش و پس از تمرینات استفاده شد. آزمون با شیبی معادل 10 درصد و سرعت 7/2 کیلومتر بر دقیقه روی نوار گردان شروع شده و هر مرحله در مدت سه دقیقه انجام شد به طوری که در مرحله هفتم شیب 22 درصد و سرعت 6/9 بود. سپس از بین آزمودنی هایی که توانستند آزمون مورد نظر را بر اساس انتظار محقق اجرا کنند، نمونه گیری بزاقی برای توالی یابی DNA برای تعیین ژنوتیپ ها انجام شد. جهت تعیین ژنوتیپ ژن از روش RFLP استفاده شد. هضم آنزیمی در دمای 65 درجه سانتیگراد و به صورت Overnight شامل یک میکرولیتر آنزیم، 3 میکرولیتر محصول PCR، 2 میکرولیتر بافر مخصوص و 15 میکرولیتر آب دیونیزه استفاده شد. نتایج حاصل از بررسی داده ها با استفاده از آزمون t وابسته آنالیز شد. نتایج نشان داد که میزان VO2max در زنانی که دارای ژنوتیپ AT بودند به طور میانگین قبل و بعد از مداخله ورزشی، معنی دار نبوده است (840/0 p =). میزان VO2max در زنانی که دارای ژنوتیپ AT بودند به طور میانگین قبل و پس از مداخله ورزشی، معنی دار نبوده است (633/0 p =). همچنین، میزان VO2max در زنانی که دارای ژنوتیپ AT بودند، پس از مداخله ورزشی، نسبت به ژنوتیپ TT معنی دار نبود. در این تحقیق نشان داده شد که بهبود معنی دار Vo2max به تفاوت های ژنوتیپی آن ها بستگی نداشت و بین ژنوتیپ های AT و TT پلی مورفیسم rs1870377 ژن VEGFR و تغییرات عملکرد هوازی زنان تمرین نکرده چاق بعد از هشت هفته تمرین هوازی رابطه معنی داری مشاهده نشد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

41 - تاثیر تمرین هوازی و مصرف خوراکی سرگل زعفران ایرانی بر نسفاتین-1 و امنتین-1 در زنان چاق دیابتی نوع 2
سید ابراهیم حسینی علی اکبرنژاد فاطمه شب خیز رحمان سوری

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرین هوازی و مصرف خوراکی سرگل زعفران ایرانی بر نسفاتین-1 و امنتین-1 در زنان چاق دیابتی نوع 2 بود. تعداد 44 نفر از جامعه پژوهش به شیوه تصادفی ساده انتخاب و به چهار گروه (هر گروه 11 نفر) 1. مکمل + ورزش، 2. ورزش + دارونما، 3. دارونما و 4. مکم چکیده کامل

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرین هوازی و مصرف خوراکی سرگل زعفران ایرانی بر نسفاتین-1 و امنتین-1 در زنان چاق دیابتی نوع 2 بود. تعداد 44 نفر از جامعه پژوهش به شیوه تصادفی ساده انتخاب و به چهار گروه (هر گروه 11 نفر) 1. مکمل + ورزش، 2. ورزش + دارونما، 3. دارونما و 4. مکمل تقسیم شدند. پروتکل تمرین، در جلسه اول شامل 20 دقیقه فعالیت با شدت 40 تا 45 درصد حداکثر ضربان قلب بود که هر هفته 5 دقیقه به مدت زمان و هر دو هفته 5 درصد به شدت فعالیت اضافه شد. تمرینات هوازی با توجه به عدم فعالیت ورزشی منظم این افراد و آمادگی جسمانی پایین با ضربان قلب 40-45 درصد ضربان قلب حداکثر شروع شد و شدت و مدت تمرین هر هفته به‌صورت تدریجی و پیوسته افزایش یافت. از گروه دارونما و مکمل زعفران در این مدت خواسته شد که فعالیت ورزشی نداشته باشند. مطابق با برخی تحقیقات انسانی، دوز روزانه 200 میلی گرم پودر سرگل زعفران (یک بار در روز) استفاده شد. کپسول های دارونما، محتوی 200 میلی&lrm;گرم آرد گندم به‌صورت همشکل مکمل اصلی برای گروه دارونما تهیه شد. نتایج درون گروهی حاکی از آن است که بین پیش آزمون و پس آزمون امنتین-1 و نسفاتین-1 همه گروه ها به جز گروه دارونما اختلاف معناداری وجود دارد (05/.0p ≤). همچنین مقایسه نتایج بین گروهی در متغیر امنتین-1 و و نسفاتین-1 حاکی از آن بود که بین تمام گروه های دریافت‌کننده مداخله در مرحله پس‌آزمون با گروه دارونما اختلاف معنی دار بود (0001/0p =). اگرچه تمرین ورزشی فوائدی در بهبود افراد دیابتی دارد، اما با توجه به نتایج پژوهش حاضر، مکمل دهی عصاره سرگل زعفران می تواند منجر به افزایش بیشتر امنتین-1 و نسفاتین-1 شود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

42 - تأثیر دوازده هفته تمرین هوازی بر آنزیم های آنتی اکسیدانی قلبی در موش های تغذیه شده با غذای کلسترول بالا
سوران حیدری کمال عزیزبیگی کاوه بهمن پور

امروزه چاقی به یک معضل جهانی تبدیل شده و از عوامل ایجاد کننده آن، کم تحرکی و رژیم غذایی سرشار از کلسترول است. این وضعیت باعث افزایش استرس اکسیداتیو و کاهش فعالیت آنزیم های اکسیداتیو و در نتیجه عوارضی مانند بیماری های قلبی عروقی می شود. فعالیت ورزش هوازی و رعایت رژیم غذا چکیده کامل

امروزه چاقی به یک معضل جهانی تبدیل شده و از عوامل ایجاد کننده آن، کم تحرکی و رژیم غذایی سرشار از کلسترول است. این وضعیت باعث افزایش استرس اکسیداتیو و کاهش فعالیت آنزیم های اکسیداتیو و در نتیجه عوارضی مانند بیماری های قلبی عروقی می شود. فعالیت ورزش هوازی و رعایت رژیم غذایی پرچرب به عنوان یک مداخله غیردارویی موثر بر افزایش ظرفیت آنتی اکسیدانی مورد استفاده قرار می گیرد. هدف از مطالعه حاضر بررسی تأثیر 12 هفته تمرین هوازی بر آنزیم های آنتی اکسیدانی قلبی در موش های تغذیه شده با غذای کلسترول بالا بود. 32 سر موش آزمایشگاهی نژاد ویستار مورد آزمایش قرار گرفتند. در نیمی از موش ها با اضافه کردن یک درصد کلسترول به غذا طی 6 تا 8 هفته، هایپرکلسترولمی القا شد. موش ها به 4 گروه هشت تایی شامل تغذیه نرمال، گروه هایپرکلسترولمیک، تمرین هوازی- هایپرکلسترولمیک و تمرین هوازی- تغذیه نرمال تقسیم شدند. تمرین هوازی پنج روز در هفته و به مدت 12 هفته اجرا شد. 24 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی، موش ها کشته و سلول های قلبی خارج شدند. میزان فعالیت آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز و گلوتاتیون پراکسیداز قلبی توسط کیت های مخصوص ارزیابی شد. نتایج نشان داد که افزایش میزان کلسترول خون تاثیر آماری معنی دار در کاهش آنزیم ها در بافت قلب داشت. همچنین مشخص شد که تمرین هوازی باعث افزایش معنی داری در میزان فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی در بافت قلب می شود. بیشترین میزان کاهش در سطح آنزیم های آنتی اکسیدانی مربوط به گروه هایپرکلسترولمی شده و ببیشترین میزان افزایش مربوط به گروه تمرینات هوازی – تغذیه نرمال بود. تغذیه سرشار از کلسترول ظرفیت آنتی اکسیدانی قلب را کاهش می دهد. هرچند که تمرینات هوازی باعث افزایش فعالیت آنتی اکسیدانی قلب می شود اما ظاهرا پرهیز از تغذیه سرشار از کلسترول می تواند نقش موثرتری ایفا کند. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

43 - تاثیر یک دوره فعالیت هوازی در کاهش اثرات جانبی استروئید آنابولیک با دوزهای مختلف بر برخی شاخص‌های بیوشیمیایی و هیستوپاتولوژیک بافت قلب رت های نر ویستار
ایمان مزجی ابراهیم شیخ نظری آسیه عباسی دلوئی سید جواد ضیاءالحق

10.22034/ascij.2022.1946660.1346

استروئیدها علاوه بر اهداف درمانی در پزشکی، متاسفانه مورد سوء‌مصرف بسیاری قرار گرفته‌اند. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر هشت هفته تمرین هوازی بر تغییرات ساختاری و بیوشیمیایی بافت قلب رت‌های نر ویستار دریافت کننده دوزهای درمانی و سوء‌مصرف استروئید بود. 49 سر رت نر با سن 12 چکیده کامل

استروئیدها علاوه بر اهداف درمانی در پزشکی، متاسفانه مورد سوء‌مصرف بسیاری قرار گرفته‌اند. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر هشت هفته تمرین هوازی بر تغییرات ساختاری و بیوشیمیایی بافت قلب رت‌های نر ویستار دریافت کننده دوزهای درمانی و سوء‌مصرف استروئید بود. 49 سر رت نر با سن 12 هفته و میانگین وزن 190گرم به 7 گروه گروه کنترل، شم، استروئید دوز درمانی (2 میلی‌گرم/کیلوگرم)، استروئید دوز سوءمصرف (5 میلی‌گرم/کیلوگرم)، تمرین هوازی، هوازی + دوز درمانی و هوازی + دوز سوء‌مصرف، بصورت تصادفی تقسیم‌بندی شدند. تزریق ها در یک روز یکسان هفته و در ناحیه پشت ران رت‌ها به وسیله سرنگ انسولین مدرج تزریق استفاده شد. پروتکل هوازی شامل 5 روز در هفته دویدن به مدت هشت هفته بر روی تردمیل جوندگان با سرعت 30 متر بر دقیقه و 60 دقیقه تمرین بود. نمونه‌ها ابتدا بیهوش و نمونه‌های خونی و بافتی به آزمایشگاه‌های مربوطه منتقل شدند. همچنین نتایج توسط نرم افزار SPSS و آزمون آنالیزواریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی بونفرونی و سطح معنی‌داری 05/0 مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد تفاوت معنی‌داری میان گروه‌ها در افزایش وزن نهایی و تروپونین قلبی وجود نداشت (05/0<p ). همچنین میزان تستوسترون پلاسمای رت‌های دریافت کننده استروئید هم در دوز درمانی و هم سوء‌مصرف بصورت معنی‌داری نسبت به گروه‌های تمرین کاهش یافت (05/0> p). از طرفی میزان مسافت دویدن در آزمون عملکرد هوازی جوندگان در گروه‌های دریافت کننده استروئید و تمرین بطور معنی‌داری نسبت به سایر گروه‌ها بالاتر بود (05/0> p). نتایج این پژوهش نشان داد تمرین هوازی می‌تواند از کاهش تستوسترون درونزاد جلوگیری کند اما تاثیری در میزان تروپونین قلبی و وزن رت‌ها ندارد. بعلاوه بنظر می رسد استروئید بولدنون در افزایش عملکرد هوازی رت‌ها موثر باشد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

44 - تاثیر یک دوره تمرین هوازی قبل و بعد از القای آلزایمر بر حافظه و یادگیری رت‌های آلزایمری شده با آمیلوئید بتا
فرحناز امیرشقاقی زهرا ایزانلو ملیحه نعیمی کیا

10.22034/ascij.2022.1941649.1316

آلزایمر یک بیماری پیشرونده اختلال عصبی است که منجر از دست دادن سلول های عصبی و اختلال در حافظه و یادگیری می شود. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر یک دوره تمرین هوازی قبل و بعد از القای آلزایمر بر حافظه و یادگیری رت های آلزایمری شده با آمیلوئید بتا بود. 60 سر رت نر بالغ ویس چکیده کامل

آلزایمر یک بیماری پیشرونده اختلال عصبی است که منجر از دست دادن سلول های عصبی و اختلال در حافظه و یادگیری می شود. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر یک دوره تمرین هوازی قبل و بعد از القای آلزایمر بر حافظه و یادگیری رت های آلزایمری شده با آمیلوئید بتا بود. 60 سر رت نر بالغ ویستار هشت هفته ای با میانگین وزنی 20/17±195 گرم در مرحله قبل از القای آلزایمر از انستیتو پاستور ایران تهیه شد. بعد از دو هفته، رت ها به شکل تصادفی به دو گروه مساوی کنترل (30 سر) و تمرین (30 سر) تقسیم شدند. پس از چهار هفته تمرین، رت های هر کدام از گروه ها به سه زیرگروه: 1- تزریق آمیلوئیدبتا 2- تزریق دارونما 3- بدون تزریق تقسیم شدند. رت های گروه های آلزایمری از طریق تزریق Aβ1-42 به داخل هیپوکمپ آلزایمری شدند. پروتکل تمرین هوازی پنج روز در هفته به مدت چهار هفته در قبل و بعد از القای آلزایمر بود. 24 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرینی در دوره پس از القای آلزایمر، حافظه و یادگیری رت ها با استفاده از آزمون ماز آبی موریس مورد ارزیابی قرار گرفت. داده ها با آزمون آنوا یک طرفه و دوطرفه تحلیل شدند. معنی داری بین متغیرها در سطح 05/0p £ مورد توجه قرار گرفت. نتایج در بررسی یادگیری و حافظه در گروه های مختلف نشان داد، گروه های تمرینی نتیجه بهتری نسبت به گروه های استراحتی هم در رت های آلزایمری و هم سالم پس از یک دوره تمرین قبل و بعد از القای آلزایمر را نشان داد (05/0 p ≤). مطالعات زیادی نشان داده اند، فعالیت بدنی و تمرینات ورزشی ممکن است عملکرد شناختی را بهبود و شروع AD و دیگر بیماری های مرتبط با زوال عقل را به تاخیر بیندازد. این نتایج با چندین مطالعه که نشان دادند فعالیت بدنی سطوح عوامل مرتبط با AD را کاهش می دهد، حمایت می شود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

45 - تاثیر هشت هفته تمرین هوازی بر سطوح پلاسمایی WISP-1 و WISP-2 در موش‌های دیابتی و سالم
مهدی کریمی سامان پاشایی ایوب سعیدی

10.22034/ascij.2023.1969235.1435

دیابت و بیماری‌های مرتبط با آن یکی از عوامل اصلی مرگ و میر در جهان می‌باشند. هدف از پژوهش حاضر بررسی بررسی تاثیر هشت هفته تمرین هوازی با شدت متوسط بر سطوح پلاسمایی WISP-1 و WISP-2 در موش‌های دیابتی شده با استرپتوزوتوسین بود. 40 سر موش صحرائی نر شش هفته ای نژاد ویستار پس چکیده کامل

دیابت و بیماری‌های مرتبط با آن یکی از عوامل اصلی مرگ و میر در جهان می‌باشند. هدف از پژوهش حاضر بررسی بررسی تاثیر هشت هفته تمرین هوازی با شدت متوسط بر سطوح پلاسمایی WISP-1 و WISP-2 در موش‌های دیابتی شده با استرپتوزوتوسین بود. 40 سر موش صحرائی نر شش هفته ای نژاد ویستار پس از آشنایی با محیط جدید و نحوه ی فعالیت روی نوار گردان به طور تصادفی به 4 گروه کنترل، کنترل + دیابت، تمرین 8 هفته ای شدت متوسط، تمرین 8 هفته ای شدت متوسط+دیابت تقسیم شدند. برنامه ی تمرینی برای گروه تمرینی 8 هفته ای، عبارت بود از: 5 جلسه در هفته دویدن بر روی تردمیل جوندگان به مدت 60 دقیقه با سرعت 25 متر در دقیقه معادل 50 تا 60 درصد Vo2max بود. آزمودنی های تمام گروه های تحقیق در شرایط استراحتی (48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی) با کتامین و زایلازین با نسبت 5 به 2 بیهوش و سپس خونگیری انجام شد و برای آنالیز شاخص‌ها مورد استفاده قرار گرفت. جهت مقایسه بین گروه‌ها از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج آزمون واریانس یک‌طرفه نشان داد که تفاوت معنی‌داری بین گروه‌ها در ارتباط با سطوح WISP1 و WISP-2 وجود دارد (001/0=p ). بر اساس یافته های حاضر می توان عنوان کرد که تمرینات هوازی با شدت های متوسط نیز می تواند برای تعدیل سطوح پلاسمایی WISP-1 و WISP-2 در دیابت موثر واقع شود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

46 - اثر تمرینات استقامتی بر پیام رسانی سنتز اسیدهای صفراوی در موش های مبتلا به کبد چرب غیرالکلی
مهری قلی پور نجمه رضائیان محمد کریمی صادق چراغ بیرجندی

10.22034/ascij.2023.1977430.1455

بیماری کبد چرب غیرالکلی (NAFLD) شایع ترین اختلال عملکرد کبدی و یکی از علل مهم بروز مرگ و میر ناشی از بیماری های مزمن کبدی است. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرینات استقامتی بر اسیدهای صفراوی (BA) کبدی، بیان نسبی گیرنده ایکس فارنزوئید (FXR)، عامل رشد فیبروبلاست چکیده کامل

بیماری کبد چرب غیرالکلی (NAFLD) شایع ترین اختلال عملکرد کبدی و یکی از علل مهم بروز مرگ و میر ناشی از بیماری های مزمن کبدی است. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرینات استقامتی بر اسیدهای صفراوی (BA) کبدی، بیان نسبی گیرنده ایکس فارنزوئید (FXR)، عامل رشد فیبروبلاست 15 (FGF15)، گیرنده 4 عامل رشد فیبروبلاست (FGFR4) و پروتئین بتا کلوتو (KLB) در موش‌های مبتلا به کبد چرب غیرالکلی بود. در این مطالعه تجربی تعداد 16 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار با وزن تقریبی 120-160 گرم، پس از القای شرایط NAFLD، با شش هفته رژیم غذایی پرچرب به طور تصادفی در دو گروه مساوی (8 سر در هر گروه) شامل گروه‌های؛ کنترل (C) و تمرین استقامتی (E) تقسیم شدند. گروه تمرین E در یک پروتکل تمرین فزاینده دویدن روی تردمیل با شدت 65 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی و تواتر 5 روز متوالی در هفته شرکت کردند. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، آزمودنی‌ها کشته شده و نمونه گیری بافت کبد و نمونه خون برای ارزیابی متغیرهای تحقیق انجام گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون t مستقل انجام شد. یافته ها نشان داد پروتکل تمرین E در مقایسه با گروه کنترل، منجر به کاهش معنادار در مقادیر کبدی BA شد (0001/0= p). همچنین افزایش معنادار در بیان نسبی FXR، FGF15، FGFR4 و مقادیر پروتئین KLB مشاهده شد (0001/0 = p). در مجموع به نظر می رسد فعالیت ورزشی استقامتی می توانند اثرات مثبتی بر متغیرهای درگیر در پیام رسانی سنتز اسیدهای صفراوی کبدی داشته باشد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

47 - اثربخشی هشت هفته تمرین هوازی بر ژنوتیپ های CT و TT پلی‌مورفیسم rs2070744 ژن NOS3 و تغییرات عملکرد هوازی زنان تمرین نکرده
حدیث رحیمی مانیا روزبیانی عباس صارمی

10.22034/ascij.2023.1978656.1462

پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر 8 هفته تمرین هوازی بر ژنوتیپ های CT و TT پلی‌مورفیسم rs2070744 ژن NOS3 و تغییرات عملکرد هوازی زنان تمرین نکرده انجام شد. بدین منظور، تعداد 29 زن غیر فعال 30 تا 45 ساله به صورت تصادفی از زنان داوطلب شهرستان شهریار انتخاب شدند. آزمودنی ها چکیده کامل

پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر 8 هفته تمرین هوازی بر ژنوتیپ های CT و TT پلی‌مورفیسم rs2070744 ژن NOS3 و تغییرات عملکرد هوازی زنان تمرین نکرده انجام شد. بدین منظور، تعداد 29 زن غیر فعال 30 تا 45 ساله به صورت تصادفی از زنان داوطلب شهرستان شهریار انتخاب شدند. آزمودنی ها 8 هفته تمرین هوازی با تواتر 5 جلسه در هفته و هر جلسه 30 دقیقه با شدت 55 تا 75 درصد ضربان قلب ذخیره انجام داده به¬طوری¬که در دو هفته اول با 55 تا 65 درصد ضربان قلب بیشینه، در دو هفته دوم با 60 تا 65 درصد ضربان قلب بیشینه و 4 هفته پایانی با 65 تا 75 درصد ضربان قلب بیشینه به تمرین پرداختند. 10 دقیقه برای گرم کردن و 10 دقیقه برای سرد کردن در هر جلسه تمرینی در نظر گرفته شد. برای تعیین میزان VO2max از آزمون 7 مرحله ای بروس، پیش و پس از تمرینات استفاده شد. سپس، از بین آزمودنی هایی که توانستند آزمون مورد نظر را بر اساس انتظار محقق اجرا کنند نمونه گیری بزاقی برای توالی یابی DNA برای تعیین ژنوتیپ ها انجام گرفت. جهت تعیین ژنوتیپ از روش RFLP استفاده شد. نتایج حاصل از بررسی داده ها با استفاده از آزمون t مستقل بررسی شد و نتایج نشان داد که میزان VO2max در مرحله پیش آزمون در زنانی که دارای ژنوتیپ CT بودند به طور میانگین قبل و بعد از مداخله ورزشی، معنی دار نبوده است (884/0 p =)، میزان VO2max در مرحله پس آزمون در زنانی که دارای ژنوتیپ TT بودند به¬طور میانگین قبل و پس از مداخله ورزشی، معنی دار نبوده است (110/0 p =). در این تحقیق نشان داده شد که بهبود معنی دار Vo2max به تفاوت های ژنوتیپی آن ها بستگی نداشت و بین ژنوتیپ های CT و TT پلی‌مورفیسم rs2070744 ژن NOS3 و تغییرات عملکرد هوازی زنان تمرین نکرده چاق بعد از 8 هفته تمرین هوازی رابطه معنی داری مشاهده نشد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

48 - اثر کوتاه‌مدت تمرین هوازی و رژیم غذایی پرچرب و عصاره کورکومین بر بیان ژن‌های آدیپونکتین و اینترلوکین در شش بافت عضله در رت‌های نر نژاد ویستار
صدیقه اقایان طاهره باقرپور نعمت اله نعمتی

10.22034/ascij.2023.1913072.1200

آدیپونکتینیک هورمون پپتیدی است که در انسان از بافت چربی ترشح می‌شود و بر متابولیسم چربی و گلوکز مؤثر است.اینترلوکین شش نیز نقش اصلی را در انواع مختلف مکانیسم های دفاع از میزبان از جمله در واکنش های ایمنی و واکنش های فاز حاد دارد. بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی مقایسه چکیده کامل

آدیپونکتینیک هورمون پپتیدی است که در انسان از بافت چربی ترشح می‌شود و بر متابولیسم چربی و گلوکز مؤثر است.اینترلوکین شش نیز نقش اصلی را در انواع مختلف مکانیسم های دفاع از میزبان از جمله در واکنش های ایمنی و واکنش های فاز حاد دارد. بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی مقایسه اثرات کوتاه مدت تمرین هوازی و رژیم غذایی پرچرب و عصاره کورکومین بر بیان ژن های آدیپونکتین و اینترلوکین شش بافت عضله رت های نر نژاد ویستار بود.بدین منظور تعداد 50 سر موش صحرایی نر دو ماهه تهیه و به پنج گروه کنترل، رژیم غذایی پرچربرب، کورکومین و رژیم غذایی پرچرب، تمرین و رژیم غذایی پرچرب، کورکومین + تمرین + رژیم غذایی پرچرب تقسیم شدند. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه مقایسه شد. میانگین تفاوت های درون گروهی نیز با استفاده از آزمون آماری تی تک نمونه مقایسه شد. نتایج نشان داد که میانگین بیان ژن آدیپونکتین آزمودنی ها در بین 5 گروه تفاوت معنی داری را نشان داد. نتایج آزمون تعقیبی بونفرونی نیز اختلاف معناداری بین گروه کنترل و سایر گروه ها را نشان داد. همچنین بیان ژن اینترلوکین 6 در دو گروه رژیم غذایی پرچرب و گروه رژیم غذایی پرچرب + کورکومین نسبت به گروه کنترل افزایش یافته است. اما در دو گروه رژیم غذایی پرچرب + تمرین و گروه رژیم غذایی پرچرب + تمرین + کورکومین کاهش معنی دار یافته است. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

49 - تاثیر یک دوره تمرین هوازی همراه با مکمل استویا روی هپاتوکاین‌ها و مقاومت به انسولین در موش‌های دیابتی نوع یک
اسماعیل پیری اکبر نوری حبشی محمد رضا ذولفقاری دیدنی

10.22034/ascij.2023.1979747.1464

دیابت یکی از دلایل اصلی مرگ و میر در کشورهای در حال توسعه است. از راه های پیشگیری از دیابت و جلوگیری از عوارض ناشی از آن، انجام فعالیت بدنی و استفاده از مکمل های آنتی اکسیدانی است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر یک دوره تمرین هوازی و مکمل استویا روی فتوئین b، پنتراکسین ۳ چکیده کامل

دیابت یکی از دلایل اصلی مرگ و میر در کشورهای در حال توسعه است. از راه های پیشگیری از دیابت و جلوگیری از عوارض ناشی از آن، انجام فعالیت بدنی و استفاده از مکمل های آنتی اکسیدانی است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر یک دوره تمرین هوازی و مکمل استویا روی فتوئین b، پنتراکسین ۳ و GDF-15 پلاسما و مقاومت به انسولین در موش‌های دیابتی نوع 1 بود. برای این منظور 25 موش دیابتی نوع یک به 5 گروه کنترل-سالم، کنترل دیابت، دیابت مکمل، دیابت تمرین و دیابت تمرین-مکمل تقسیم شدند. برنامه تمرینی رت ها برای مدت 65 روز، با سرعت 20 تا 30 متر بر دقیقه با شدت 10 تا 25 متر/دقیقه بود. دوز مصرفی استویا 250 میلی گرم/کیلوگرم وزن بدن به صورت گاواژ دریافت شد. کشتار موش‌ها 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرینی انجام و خونگیری انجام شد. جهت مقایسه بین گروه‌ها از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد. بررسی تغییرات بین گروهی نشان داد که تفاوت معنی دار بین گروه‌ها برای فتوئین b، پنتراکسین ۳ و GDF-15 پلاسما وجود دارد (001/0p <). بررسی تغییرات بین کروهی نشان داد که فتوئین B و GDF-15 افزایش معنی دار و پنتراکسین کاهش معنی دار در گروه سالم نسبت به گروه دیابتی داشتند (001/0p <). همچنین بین گروه کنترل دیابت با گروه های تمرین مکمل و تمرین تفاوت معنی دار بین همه شاخص ها وجود داشت (001/0p <). نتایج پژوهش حاضر نشان داد که تمرین هوازی و مکمل استویا میتوانند باعث کاهش مقاومت به انسولین، فتوئین b و GDF-15 و افزایش پنتراکسین ۳ در موش‌های دیابتی نوع 1 شوند. این بهبودها در گروهی که تمرین و مکمل را به طور همزمان مصرف کرده بودند، بیشتر بود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

50 - تاثیر هشت هفته تمرینات هوازی و سبوس گندم بر میزان قند خون زنان دیابتی شهرستان دامغان
زهرا اکبریان طاهره باقرپور نعمت اله نعمتی

دیابت نوع دو شایع‌ترین نوع دیابت است و از آنجا که فیبرغذایی باعث کاهش جذب مواد قندی می‌گردد و برای پیشگیری و درمان دیابت و هیپرلیپیدمی یا چاقی موثر می باشند. همچنین کسانی که برنامه مرتب ورزشی داشته باشند، کاهش میزان قند خون و افزایش حساسیت به انسولین از جمله اثرات مفید چکیده کامل

دیابت نوع دو شایع‌ترین نوع دیابت است و از آنجا که فیبرغذایی باعث کاهش جذب مواد قندی می‌گردد و برای پیشگیری و درمان دیابت و هیپرلیپیدمی یا چاقی موثر می باشند. همچنین کسانی که برنامه مرتب ورزشی داشته باشند، کاهش میزان قند خون و افزایش حساسیت به انسولین از جمله اثرات مفید این فعالیت ورزشی می باشند. ﭘﺲ ﺿﺮﻭﺭﻱ است ﺑﺮﺍﻱ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻭ ﺑﺮﺭﺳﻲ ﻋﻮﺍﻣﻞ ﺩﺧﻴﻞ ﺩﺭ ابتلا ﻭ ﭘﻴﺸﮕﻴﺮﻱ ﻭ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﻤﺎﺭﻱ (دیابت)، مطالعه‌ای ﺩﺭ رده‌ی ﺳﻨﻲ 40 تا 60 سال ﺑﺎ ﺩﻳﺎﺑﺖ ﻧﻮﻉ ﺩﻭ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﮔﻴﺮﺩ ﺗﺎ ﺍﺯ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺁﻥ برنامه‌هایی جهت ﺩﺭﻣﺎﻥ ﻭ ﻛﻨﺘﺮﻝ ﺩﻳﺎﺑﺖ ﺩﺭ میانسالان طراحی نمود ﻭ هزینه‌های ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺩﺭ ﻛﺸﻮﺭ ﻫﻢ ﻛﺎﻫﺶ ﻳﺎﺑﺪ. لذا آزمودنی‌ها بر اساس فاکتورهای سن، جنس، قد، وزن و قند خون به سه گروه 10 نفر همسان‌سازی شده و آزمودنی‌ها از نوع دیابت نوع 2 بودند، میزان 40 گرم سبوس گندم به برنامه غذایی روزانه گروه A و گروه B تمرینات هوازی (پیاده‌روی)، سه جلسه در هفته، در مدت‌زمان 30 دقیقه با شدت متوسط (با شدت 60 تا 80 درصد ضربان قلب بیشینه) و 8 هفته انجام گردید و گروه C: گروه کنترل. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که تنها FBS تفاوت معنی‌داری پیدا کرده است و HBA1C در گروهی که تمرینات هوازی و رژیم غذایی و مصرف سبوس، نسبت به گروه های دیگر کاهش چشمگیرتری داشته است و پس از مصرف مکمل سبوس گندم، قند خون بیماران پایین آمده و تحت کنترل قرار گرفته است. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

51 - تأثیر چهار هفته تمرین هوازی و مصرف مکمل اطریفل صغیر بر سطوح نیم‌رخ لیپیدی و ترکیب بدنی در دختران چاق و دارای اضافه ‌وزن
ناهید بیژه فرشته کوره پز مشهدی فاطمه دارینی

مصرف اطریفل صغیر و تمرین هوازی می‌تواند از راه‌های مختلف ازجمله افزایش متابولیسم بدن بر چاقی تأثیر بگذارد. هدف این مطالعه بررسی تأثیر چهار هفته تمرین هوازی با و بدون مصرف مکمل اطریفل صغیر بر سطوح نیم‌رخ لیپیدی و ترکیب بدنی در دختران چاق و دارای اضافه‌وزن بود. در این مطا چکیده کامل

مصرف اطریفل صغیر و تمرین هوازی می‌تواند از راه‌های مختلف ازجمله افزایش متابولیسم بدن بر چاقی تأثیر بگذارد. هدف این مطالعه بررسی تأثیر چهار هفته تمرین هوازی با و بدون مصرف مکمل اطریفل صغیر بر سطوح نیم‌رخ لیپیدی و ترکیب بدنی در دختران چاق و دارای اضافه‌وزن بود. در این مطالعه نیمه تجربی 36 دختر چاق و دارای اضافه‌وزن بر اساس برخی معیار ها انتخاب و به‌طور تصادفی در چهار گروه 1) تمرین+دارونما 2) مکمل 3) تمرین + مکمل 4) دارونما قرار گرفتند. گروه های اول و سوم به مدت 4 هفته به اجرای تمرینات هوازی پرداختند و گروه دوم و سوم در طی این مدت روزانه 10گرم اطرفیل صغیر مصرف کردند. 48 ساعت قبل و بعد از پروتکل پژوهش نمونهگیری خون و سنجش ترکیب بدنی جهت سنجش متغیرها انجام شد. داده‌ها از طریق تی همبسته، آزمون آنالیز واریانس یک‌طرفه و تست توکی در سطح معناداری 05/0 تحلیل شد. پژوهش حاضر سبب کاهش معنادار سطح نیم‌رخ لیپیدی شامل: کلسترول (0012/0 =p )، تری‌گلیسرید (039/0 = p)، لیپوپروتئین با چگالی پایین (001/0 = p)، لیپوپروتئین با چگالی بالا (004/0 = p)، لیپوپروتئین با چگالی خیلی پایین (05/0 = p)، محیط شکم (009/0 = p) و درصد چربی بدن (025/0 = p) در گروه تمرین + دارونما شد. همچنین کاهش معنادار در شاخص سطح گلوکز ناشتایی (043/0 = p)، نسبت دورکمر به دور لگن (001/0 = p)، محیط شکم (042/0 = p) ودرصد چربی بدن (001/0 = p) در گروه‌ مکمل دیده شد. کاهش معنادار سطح گلوکز (003/0 = p)، محیط شکم (015/0 = p)، درصد چربی بدن (001/0 = p) و شاخص توده بدنی (020/0 = p) در گروه تمرین مکمل نشان داده شد. با توجه به کاهش معنادار درصد چربی بدن و برخی شاخص‌های آنتروپومتری در گروههای تجربی پیشنهاد می‌شود دختران چاق برای بهبود ترکیب بدن از مکمل اطریفل صغیر به همراه تمرین هوازی بهره ببرند. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

52 - Comparing the effect of aerobic exercise in clean and polluted air on the responses of interleukin-6 and Reactive Protein-C in the active people
Naser Rabbani Farzaneh Taghian

10.30486/epp.2022.1965631.1000

Background: Athletes and people participating in sports activities are at risk due to the inhalation of pollutants. This study aimed to compare the effect of one session of aerobic exercise in clean and polluted air on the response of some inflammatory factors in active چکیده کامل

Background: Athletes and people participating in sports activities are at risk due to the inhalation of pollutants. This study aimed to compare the effect of one session of aerobic exercise in clean and polluted air on the response of some inflammatory factors in active people.Methods: 10 active men with at least three years of regular exercise training were selected. Their blood samples were collected on two separate days, in polluted air with an air quality index (Air quality index, or AQI) of 120 in the alert state (orange) and 59 days later in clean air with an AQI of 52 in a clean state (yellow), before, immediately after conducting a block field test, with an intensity of 69-55% of maximal heart ratem, and 24 hours after the activity in a sitting position, on the chair and from a left brachial vein, to determine the amounts of IL-6 and C-reactive protein by ELISA method. Analysis of variance with repeated measures was used.Results: The levels of IL-6 immediately after exercise and 24 hours after exercise in polluted air showed a significant increase compared to clean air. Although C-reactive protein levels increased after exercise with exposure to high concentrations of pollutants, this increase was not statistically significant.Conclusion: Aerobic exercise subjected to a high concentration of pollutants compared to clean air causes a significant increase in serum levels of some cardiovascular disease predictive factors, such as interleukin-6 and C-reactive protein. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

53 - The Interactive effect of 12 weeks of aerobic training and the intake of multivitamin minerals supplementation on indicators of male pulmonary function in the expose of urban polluted air
Saber Rezanejad Mehdi Kargarfard Akram Khani Rozveh

10.30486/epp.2023.1977762.1009

Background: This study studied the interactive effect of 12 weeks of aerobic training and the intake of multivitamin-mineral supplementation on the indicators of male pulmonary function in the exposure of urban polluted air.Method: 46 subjects, with an average age of 25 چکیده کامل

Background: This study studied the interactive effect of 12 weeks of aerobic training and the intake of multivitamin-mineral supplementation on the indicators of male pulmonary function in the exposure of urban polluted air.Method: 46 subjects, with an average age of 25 ± 1.2, took part voluntarily and were completely satisfied in this quasi-experimental study. They were randomly assigned to 4 groups: supplement and exercise (11 subjects), exercise (N = 11), supplement (N = 12), and control (N = 12). This Aerobic exercise was carried out with the same and increasing practice protocol for the first and second groups (including the first week of 12 minutes running with 60% heart rate up to the 12th week, progressively 30 minutes running with 85% heart rate reserve) and with supplementation of multivitamin - minerals which were taken as one capsule each day for the first and third groups of the research. In addition, the variables, including FEV1, FVC, FVC/FEV1, PEF, and FEF50 were measured once before and after 12 weeks using a spirometry device connected to the computer, and Respiratory symptoms were measured by the Respiratory Standard Questionnaire.Results: After 12 weeks of intervention, there was a significant increase in the level of functional parameters of the lung in the combined and supplementary groups and a significant decrease in the exercise group compared with the before the time of the study (p<0.05). The results showed a significant difference between the groups in the measured variables, which was insignificant between the combined group and the exercise.Conclusion: The study results showed that 12 weeks of aerobic exercise and consumption of multivitamin-mineral supplementation leads to a significant increase in the levels of male pulmonary function in urban polluted air. Therefore, using the same amount of vitamins and necessary minerals is recommended to improve pulmonary function, and in case of shortage, use antioxidant supplements, such as the multivitamin-mineral supplement. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

54 - Isoleucine and aerobic training regulated the hepatic metabolism in obese mice.
Farzad Forootan Fatemeh Hajibabaie Zahra Ahmadi

10.30486/epp.2023.1972517.1007

Background: Obesity harmfully affects all physiological functions of the body and public health. Valine(Valine) are crucial amino acids, including leucine, isoleucine, and valine. Isoleucine could influence protein metabolism, apoptosis, regeneration of hepatocytes, and چکیده کامل

Background: Obesity harmfully affects all physiological functions of the body and public health. Valine(Valine) are crucial amino acids, including leucine, isoleucine, and valine. Isoleucine could influence protein metabolism, apoptosis, regeneration of hepatocytes, and insulin resistance. Previous studies demonstrated that elevated circulating isoleucine are strongly associated with metabolic disorders, such as obesity, metabolic syndrome, and type 2 diabetes mellitus. This study examines the effect of Isoleucine supplements on hepatic lipogenesis and obesity following an acute bout of exercise in adult mice.Methods: Thirty male mice of type C57BL/6 were distributed randomly into five groups: Regular diet group, High-fat diet group, Exercise group, Regular diet+20% Isoleucine diet group, and 20% Isoleucine diet+Exercise group. Next, each group was sacrificed and then, the liver was collected; Real-time qPCR investigated the expression of mRNA levels.Results: Our data indicated that the Exercise group, 20%VALINE, and 20% VALINE+Exercise groups, significantly amplified the levels of Ucp2, Ppar-γ, Ppar-α, and Pgc1-α mRNA compared to the control group. In contrast, the expression level of Ppar-α in the high-fat diet group compared to the control group was decreased.Conclusion: Interestingly, a high-fat diet was due to down-regulated expression levels of Pgc1-α, Ppar-γ, and Ucp2 in the liver, but Ppar-α increased. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

55 - نقش جنسیت در سطح فاکتور رشد اندوتلیال عروقی سرم و پاسخ آن به فعالیت ورزشی
مهدی یادگاری علی اصغر رواسی عباسعلی گائینی هاجر پاکمنش پریناز مصدق

تفاوت های جنسیتی زیادی در شاخص های ظرفیت عملکردی و پاسخ به استرس ورزشی وجود دارد. فاکتور رشد آندوتلیال عروقی (VEGF) واسطه مهم در فرایند آنژیوژنز و از عوامل توسعه توان هوازی به شمار می رود. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش جنسیت در سطح VEGF سرم و پاسخ آن به فعالیت ورزشی بود. 11 چکیده کامل

تفاوت های جنسیتی زیادی در شاخص های ظرفیت عملکردی و پاسخ به استرس ورزشی وجود دارد. فاکتور رشد آندوتلیال عروقی (VEGF) واسطه مهم در فرایند آنژیوژنز و از عوامل توسعه توان هوازی به شمار می رود. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش جنسیت در سطح VEGF سرم و پاسخ آن به فعالیت ورزشی بود. 11 مرد و 11 زن (میانگین سنی80/1±80/23 و64/1±63/22 سال) غیر ورزشکار انتخاب و به اجرای یک جلسه فعالیت هوازی پیشرونده پرداخت اند. نمونه های سرمی قبل، بلافاصله و 2 ساعت بعد از اجرا جمع آوری و سطوح VEGF سرمی با کیت الایزا اندازه گیری شد. بررسی داده ها با استفاده از آزمون های آماری تحلیل واریانس با اندازه گیری های تکراری و t مستقل انجام شد. یافته ها نشان داد سطح VEGF سرمی زنان در حالت استراحت به طور معناداری از مردان بیشتر بود (002/0P= )، در حالی که این اختلاف بلافاصله (052/0P=) و دو ساعت بعد از فعالیت ورزشی (077/0P=) مشاهده نشد. بر اساس یافته های پژوهش حاضر به نظر می رسد در حالت استراحتی، زنان نسبت به مردان دارای سطح بالاتری از فاکتور رشدی اندوتلیال عروقی هستند اما در پاسخ به استرس ورزشی این مردان هستند که افزایش بیشتری در VEGF سرمی تجربه می کنند. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

56 - اثر یک دوره تمرینات هوازی بر بیان PI3K / AKT1 و حساسیت انسولین در هپاتوسیت های کبدی رت های ویستار چاق
مهدی کسب پرست سجاد ارشدی شهرام سهیلی عبدالعلی بنایی فر

جامعه آماری را رت های نر ویستار حیوان خانه دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله ایران تشکیل داده اند که 16 سر رت ویستار 10 هفته ای با وزن 20±220 گرم که همگی از ویژگی های فیزیکی و سنی مشابهی برخورداربودند توسط 8 هفته رژیم غذایی پرچرب چاق شدند و به شیوه تصادفی در 2 گروه چا چکیده کامل

جامعه آماری را رت های نر ویستار حیوان خانه دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله ایران تشکیل داده اند که 16 سر رت ویستار 10 هفته ای با وزن 20±220 گرم که همگی از ویژگی های فیزیکی و سنی مشابهی برخورداربودند توسط 8 هفته رژیم غذایی پرچرب چاق شدند و به شیوه تصادفی در 2 گروه چاق (کنترل و هوازی) قرار گرفتند. برای ایجاد چاقی، از رژیم غذایی پرچرب برای مدت 8 هفته استفاده شد. جهت تهیه غذای پرچرب به غذای استاندارد موش های صحرایی که از شرکت خوراک پارس‌دام خریداری گردید 1% پودر کلسترول و 1% روغن ذرت 100% خالص اضافه شد رت ها در آزمایشگاه حیوانات در شرایط کنترل شده نور ( 12 ساعت روشنایی و 12 ساعت تاریکی، شروع روشنایی 6 عصر و شروع خاموشی 6 صبح و دما 3±22 سانتی گراد و رطوبت حدود 30 تا 60 درصد ) نگهداری شدند. و استفاده از رژیم غذایی پرچرب تا انتهای مطالعه ادامه داشت. برنامه تمرینی در گروه هوازی برای مدت 6 هفته به تعداد 5 جلسه در هفته با افزایش تدریجی سرعت (18 الی 22 متر بر دقیقه) و زمان (10 الی 55 دقیقه در قالب دویدن روی تریدمیل انجام گرفت.) همه رت ها 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی تشریح شدند نتایج تحقیق نشان داد که 6 هفته تمرین هوازی به کاهش معنی دار گلوکز ناشتا در رت های ویستار چاق منجر شد. و از طرفی منجر به افزایش بیان AKT1/ PI3K و حساسیت انسولین در بافت کبدی رت های ویستار چاق شد( 05/0 P≤) پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

57 - Effects of aerobic exercise and spirulina supplementation on the lipid profile, and body’s functional variables, and composition in overweight women
Sahar Iravani Khosro Jalali Dehkordi Kamran Tavakol

Background: Obesity leads to various chronic conditions and investigating its causative factors is of health and clinical and significance to humans. Doing physical exercises regularly and consuming proper diet are frequently recommended for achieving health benefits an چکیده کامل

Background: Obesity leads to various chronic conditions and investigating its causative factors is of health and clinical and significance to humans. Doing physical exercises regularly and consuming proper diet are frequently recommended for achieving health benefits and resolving the various complications of obesity. This study examined the question whether performing moderate intensity aerobic exercises combined with spirulina, a seaweed rich in probiotics and antioxidants, can improve the lipid profile, body composition and function in overweight women. Methods: We examined the associated variables linked to obesity in 20 volunteer women in a pre- and post-test design over eight weeks of intense aerobic exercises based on an established protocol, compared to the controls. We assessed cardiovascular endurance, and variables like lipid profile, weight, body mass index, and lean muscle mass in response to exercising plus spirulina consumption versus the controls. Results: The exercise combined with spirulina significantly reduced blood triglycerides and LDL while raising the HDL. The treatment significantly reduced the body weight, fat and BMI while increasing the muscle strength and Vo2max compared to those of the control group. Conclusions: Combining moderate intensity aerobic exercises with spirulina supplements significantly reduced the body weight, fat deposits, and BMI while increasing the muscle strength and Vo2max in overweight and obese women. پرونده مقاله

فهرست مقالات Aerobic exercise

سکوی نشر دانش

پیوندهای سایت

مراکز مرتبط

پشتیبانی

صفحات رسمی