اثر هشت هفته تمرین هوازی با شدت کم و زیاد بر دستگاه قلبی- عروقی، توان هوازی و بی هوازی مردان دارای اضافه وزن
محورهای موضوعی : فیزیولوژی آمادگی بدنی
علی مصطفی لو
1
(
عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد گنبد و مینودشت
)
هادی روحانی
2
(
استادیار فیزیولوژی ورزشی، پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی، تهران، ایران.
)
کلید واژه: VO2max, تمرین هوازی, اضافه وزن, توان بی‌هوازی, دستگاه قلبی–عروقی,
چکیده مقاله :
هدف پژوهش حاضر اثر هشت هفته تمرین هوازی با شدت کم و زیاد بر دستگاه قلبی- عروقی، توان هوازی و بی هوازی مردان دارای اضافه وزن بود. 25 دانشجوی پسر دارای اضافه وزن (وزن، 5/13±3/86 کیلوگرم؛ سن، 3/0±6/24 سال و VO2max، 3/10±3/29 میلی لیتر برکیلوگرم دردقیقه) در یک برنامه مداخله‌ای هشت هفته‌ای شرکت کردند. آزمودنی‌ها به صورت تصادفی در یکی از گروه‌های تمرین با شدت بالا [70 تا 80 درصد VO2max] (HI)، تمرین با شدت پایین [40 تا 50 درصد VO2max] (LI) و یا کنترل (C) قرارگرفتند. تمرین شامل دویدن مسافت‌های یکسان برای دو گروه (هم حجم) با شدت متفاوت در هر جلسه و هر هفته سه جلسه بود. فشار خون و ضربان قلب استراحتی آزمودنی‌ها قبل و بعد از برنامه تمرینی اندازه‌گیری شد. همچنین VO2maxبا استفاده از آزمون کوپر و توان بی‌هوازی با استفاده از آزمون رست برآورد شد. تفاوت بین دو گروه تمرینی در متغیرهای توان حداقل و میانگین توان معنی‌دار بود.تفاوت معنی‌داری در تغییرات ضربان قلب از پیش آزمون تا پس آزمون، در هر دو گروه تمرینی مشاهده شد که میزان کاهش آن در گروه HI بیشتر از گروه LI بود. VO2 max در هر دو گروه تمرینی افزایش معنی‌داری پس از دوره تمرینی داشت. اما تفاوت معنی‌داری با یکدیگر نداشتند. تمرینات هوازی با شدت بالا نسبتاً تاثیرات بیشتری بر برخی پارامترهای توان بی‌هوازی و قلبی- عروقی افراد دارای اضافه وزن دارد. به نظر می‌رسد کسب فواید توان هوازی از تمرینات هوازی مستقل از شدت تمرینات باشد.
The purpose of this study was to the Effect of eight weeks Aerobic Training with Low or High Intensity on Cardiovascular System, Aerobic and Anaerobic Power in Overweight Men. 24 overweight men (weight, 86.3±13.5 kg; age, 24.6±0.3 yrs; VO2max, 29.3±10.3 ml/kg/min) participated in an eight week intervention. The subjects were randomly assigned to each of High Intensity Training [70-80% VO2max] (HI), Low Intensity Training [40-50% VO2max] (LI) and/or Control (C) groups. Exercise training was including running a same distance for both trial groups (isovolumic) with different intensities in each session and three sessions/week. Resting blood pressure and heart rate were measured before and after the intervention. VO2max and anaerobic power were estimated using Cooper and RAST tests, respectively. A significant difference was found between two experimental groups in min power and mean power, but not in max power and fatigue index. Significant changes shown in heart rate from pre to post measurements in both experimental groups which it was grater in HI compare to LI group. VO2max significantly increased in experimental groups but has no significant difference between them. Systolic blood pressure, also, significantly altered in both experimental groups which it was slightly, but not significantly, higher in HI in compare to LI group. However, diastolic blood pressure was unchanged. So, exercise training with high intensity may have more effects on some cardiovascular and anaerobic power parameters in overweight peoples. It seems that aerobic training advantage in relation to aerobic power may not be dependent on its intensity.
_||_
