تمرین هوازی

دسترسی آزاد مقاله

1 - اثر محافظتی تمرین هوازی و ژل رویال بر شاخص‌های پروفیبروژنیک بافت کبدی و مقاومت به انسولین در موش‌های چاق
علی اصغر علی اصغر معقولی احمد عبدی آسیه عباسی دلویی

10.30495/jftn.2022.64243.11164

مقدمه: چاقی با عوارض متابولیکی متعدد مانند افزایش شاخص‌های پروفیبروژنیک بافت کبدی مشخص می شود. اکثر داروهای ضد چاقی دارای عوارض جانبی کبدی هستند. هدف این پژوهش تعیین اثر محافظتی تمرین هوازی و ژل رویال بر شاخص‌های پروفیبروژنیک بافت کبدی و مقاومت به انسولین در موش‌های چاق چکیده کامل

مقدمه: چاقی با عوارض متابولیکی متعدد مانند افزایش شاخص‌های پروفیبروژنیک بافت کبدی مشخص می شود. اکثر داروهای ضد چاقی دارای عوارض جانبی کبدی هستند. هدف این پژوهش تعیین اثر محافظتی تمرین هوازی و ژل رویال بر شاخص‌های پروفیبروژنیک بافت کبدی و مقاومت به انسولین در موش‌های چاق بود. مواد و روش‌ها: در این تحقیق تجربی، 45 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار در پنج گروه رژیم غذایی نرمال (ND)، رژیم غذایی پرچرب (HFD)، رژیم غذایی پرچرب-تمرین (HFDT)، رژیم غذایی پرچرب-ژل رویال (HFDRJ) و رژیم غذایی پرچرب-تمرین- ژل رویال (HFDTRJ) قرار گرفتند. گروه‌های مکمل، طی دوره مداخله روزانه 100 میلی‌گرم ژل رویال (به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) رقیق شده در آب مقطر را به صورت خوراکی دریافت کردند. برنامه تمرین هوازی شامل دویدن روی تردمیل با شدت 60-50 درصد اکسیژن مصرفی (VO2max)، پنج روز هفته به مدت هشت هفته اجرا شد. میزان بیان ژن‌های فاکتور رشدی تغییر شکل دهنده بتا (TGF-β) و Smad3 به روش Real Time PCR اندازه‌گیری شد. یافته‌ها: افزایش معنی‌داری در میزان TGF-β، Smad3 و مقاومت به انسولین در گروه‌های HFD، HFDT، HFDRJ و HFDTRJ نسبت به گروه ND مشاهده شد (001/0=P). همچنین کاهش معنی‌داری در مقادیر TGF-β، Smad3 و مقاومت به انسولین در گروه‌های HFDT، HFDRJ و HFDTRJ نسبت به گروه HFD؛ و HFDTRJ نسبت به گروه‌های HFDRJ مشاهده شد (001/0=P). نتیجه‌گیری: به‌نظر می‌رسد تمرین هوازی به همراه ژل رویال می‌تواند به کاهش مقاومت به انسولین و بهبود شاخص‌های پروفیبروژنیک بافت کبدی در چاقی ناشی از رژیم غذایی پرچرب کمک کند. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

2 - تاثیر تمرین هوازی و مکمل اکتاپامین بر عوامل آنتی اکسیدانی و آدیپونکتین متعاقب رژیم غذایی با روغن های حرارت دیده عمیق در رت های سالم
امراله تعاون کردار ظاهر اعتماد خالید محمدزاده سلامت کمال عزیزبیگی

مقدمه: امروزه سرخ کردن عمیق یک روش عمومی پخت است که در آن از چربی به عنوان محیط انتقال گرما استفاده می شود و در طی آن غذاهایی با خصوصیات منحصر به فرد از نظر طعم و ظاهر تولید می شود. در روغن های حرارت دیده عمیق ترکیباتی ایجاد می شود که سلامتی افراد را به خطر می اندازد. ه چکیده کامل

مقدمه: امروزه سرخ کردن عمیق یک روش عمومی پخت است که در آن از چربی به عنوان محیط انتقال گرما استفاده می شود و در طی آن غذاهایی با خصوصیات منحصر به فرد از نظر طعم و ظاهر تولید می شود. در روغن های حرارت دیده عمیق ترکیباتی ایجاد می شود که سلامتی افراد را به خطر می اندازد. هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر تمرین هوازی و اکتاپامین بر عوامل آنتی اکسیدانی و تغییرات غلظت آدیپونکتین در رت های تغذیه شده با روغن حرارت دیده عمیق می باشد. مواد و روش ها: بدین منظور 40 رت ویستار انتخاب و به طور تصادفی در گروه های کنترل- مسمومیت (8=n)، تمرین- مسمومیت (8=n)، مکمل- مسمومیت (8=n)، مکمل- تمرین- مسمومیت (8=n) و کنترل- سالم (8=n) قرار گرفتند و به مدت چهارهفته با مواد غذایی تهیه شده با روغن حرارت دیده تغذیه شدند. تمرینات هوازی به مدت چهار هفته و با شدت متوسط 65-50 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی به صورت سه جلسه در هفته و به مدت 20 دقیقه انجام شد. اکتاپامین به عنوان مکمل به مدت 4 هفته و 5 روز در هفته با استفاده از دز μmol/kg 81به صورت تزریق درون صفاقی( IP محلول با نرمال سالین 9 درصد) استفاده شد. فعالیت آنزیم سوپر اکسید دسموتاز، ظرفیت انتی اکسیدان تام پلاسما و غلظت هورمون آدیپونکتین سنجش شد. یافته ها: فعالیت آنزیم سوپر اکسید دسموتاز و ظرفیت آنتی اکسیدان پلاسما و نیز غلظت ادیپونکتین در گروه تمرین- مسمومیت و گروه تمرین- مکمل- مسمومیت در مقایسه با گروه کنترل- مسمومیت به طور معنی داری افزایش یافت (001/≥p). با وجود این بین گروه تمرین- مسمومیت و تمرین- مکمل- مسمومیت و گروه مکمل- مسمومیت تفاوت معنی داری در هیچکدام از متغیرهای مذکور مشاهده نشد (05/0=p). نتیجه گیری: به نظر می رسد تمرین و یا مصرف مکمل اکتاپامین به تنهایی مزایایی سلامتی اثرات ترکیبی هر دو را داشته باشد و از لحاظ هزینه؛ به نظر می رسد اعمال هرکدام به تنهایی به صرفه تر از ترکیب هر دو باشد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

3 - مقایسه تأثیر بازی و تمرین هوازی بر روی برخی از شاخص‌های ترکیب بدنی دانش‌آموزان دختر چاق
مهدی بوستانی زینب علی پور

هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر و مقایسه دو نوع برنامه تمرینی بر روی برخی از شاخص‌های ترکیب بدنی دانش‌آموزان دختر چاق شهر اهواز بود. بدین منظور تعداد 45 نفر از دانش‌آموزان چاق ناحیه یک آموزش و پرورش اهواز به صورت هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه 15 نفره قرار گرفتند. چکیده کامل

هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر و مقایسه دو نوع برنامه تمرینی بر روی برخی از شاخص‌های ترکیب بدنی دانش‌آموزان دختر چاق شهر اهواز بود. بدین منظور تعداد 45 نفر از دانش‌آموزان چاق ناحیه یک آموزش و پرورش اهواز به صورت هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه 15 نفره قرار گرفتند. گروه‌ها شامل گروه تمرین هوازی که به مدت هشت هفته و هر هفته سه جلسه تمرین هوازی با رعایت اصل اضافه بار تدریجی انجام دادند، گروه بازی که به مدت 8 هفته، بازی زو را با حجم مشابه گروه هوازی انجام دادند و گروه کنترل که هیچ گونه مداخله تمرینی نداشتند، بود. جهت کنترل برنامه غذایی آزمودنی‌ها از پرسش‌نامه یادآمد غذایی استفاده شد. شاخص‌های ترکیب بدنی شامل شاخص توده بدن (BMI)، نسبت دور کمر به دور لگن (WHR) و درصد چربی بدن در دو مرحله پیش‌آزمون و پس‌آزمون، اندازه‌گیری و ثبت شد. جهت مقایسه تغییرات درون‌گروهی، از آزمون t وابسته و مقایسه داده‌های سه گروه از تحلیل واریانس (ANOVA) با آزمون تعقیبی توکی در سطح معنی‌داری 05/0 استفاده شد. نتایج نشان داد که هشت هفته تمرین هوازی و بازی، هر دو باعث کاهش معنی‌دار شاخص توده بدن و درصد چربی بدن شدند، ولی فقط فعالیت در قالب بازی منجر به کاهش معنی‌دار نسبت دور کمر به دور لگن گردید (P<0.05). با توجه به نتایج پژوهش حاضر پیشنهاد می‌شود که جهت کنترل چاقی کودکان علاوه بر انجام برنامه‌های تمرینی سازمان‌یافته، از انجام فعالیت ورزشی در قالب بازی استفاده شود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

4 - تأثیر روشهای درمانی پیاده‌روی و دویدن بر نشانگان پیش از قاعدگیدانش‌آموزان دختر دبیرستانهای شهر اهواز
مسعود نیکبخت غلامحسین عبادی

چکیده هدف از این پژوهش مقایسه تأ ث ی ر 8 هفته پیاده‌روی و دویدن بر علایم نشانگان پیش از قاعدگی (PMS) دختران غیرورزشکار دبیرستانهای شهر اهواز بود. به همین منظور پس از اجرای آزمون سرند با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی چند مرحله‌ای 75 نفر از دانش ‌ آموزان داوطلب دخت چکیده کامل

چکیده هدف از این پژوهش مقایسه تأ ث ی ر 8 هفته پیاده‌روی و دویدن بر علایم نشانگان پیش از قاعدگی (PMS) دختران غیرورزشکار دبیرستانهای شهر اهواز بود. به همین منظور پس از اجرای آزمون سرند با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی چند مرحله‌ای 75 نفر از دانش ‌ آموزان داوطلب دختر غیرورزشکار از دبیرستانهای شهر اهواز انتخاب گردید. آزمودنی‌ها با روش تصادفی در سه گروه 25 نفری قرار گرفتند. پس از انجام مرحله پیش‌ آ زمون و تکمیل پرسشنامه PMS و استخراج نتایج اولیه‌، گروه تمرین دویدن به مدت 8 هفته‌، هفته‌ای 3 جل سه 45 دقیقه ‌ای با شدت 65 تا 70 درصد ضربان قلب بیشینه به تمرین دویدن پرداختند. گروه تمرین پیاده‌روی نیز به مدت 2 ماه ، هفته‌ای 5 جلس ه 30 دقیقه‌ای در روز با شدت‌های مختلف معمولی و تند و کند فعالیت خود را انجام دادند. گروه گواه در مدت 8 هفت ه پژوهش‌، هیچ‌گونه فعالیت ورزشی نداشت‌. پس از اجرای م طا لع ه آزمایشی، آز مودنی‌های سه گروه پرسشنامه PMS را در دو مرحله ( یک ماه پس از تمرین و دو ماه پس از تمرین ) تکمیل کر دند. تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار 5/11 SPSS انجام گرفت‌. یافته‌ها نشان دادند که تمرین دویدن تأ ث ی ر مث ب ت و معناداری بر کاهش علایم جسمی PMS (001/0 P < ) داشت‌، همچنین تمرین پیاده‌روی نیز تأ ث ی ر معناداری بر کاهش علایم جسمی PMS (001/0 P < ) و علایم روانی (002/0 P < ) داشته است‌. نتیج ه دیگر پژوهش این بود که بین تأثیر تمرین پیاده‌روی و انجام تمرین دویدن بر علایم جسمی (001/0 P < ) تفاوت معناداری وجود داشت به‌طوری که تمرین دویدن مؤثر تر از پیاده‌روی بود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

5 - اثر هشت هفته تمرین هوازی و مصرف مکمل رزوراترول بر نشانگر اکسایشی (MDA) و آنتی اکسایشی(SOD) و (GPX) بافت کاردیومیوسیتی رت های نر دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
علی مهری

چکیده زمینه و هدف: مطالعه حاضر اثر تمرین هوازی همراه مصرف مکمل رزوراترول بر فاکتورهای تنظیمی و اجرایی آپوپتوز کاردیومیوسیتی در رت های نر دیابتی شده با استرپتوزوسین است. روش کار: دریک کارآزمایی تجربی 42 موشصحرایی نر، تصادفی به 6 گروه7 تایی کنترل سالم، دیابتی ، دیابتی چکیده کامل

چکیده زمینه و هدف: مطالعه حاضر اثر تمرین هوازی همراه مصرف مکمل رزوراترول بر فاکتورهای تنظیمی و اجرایی آپوپتوز کاردیومیوسیتی در رت های نر دیابتی شده با استرپتوزوسین است. روش کار: دریک کارآزمایی تجربی 42 موشصحرایی نر، تصادفی به 6 گروه7 تایی کنترل سالم، دیابتی ، دیابتی سالین ، مکمل رزوراترول ، تمرین هوازی و مکمل رزوراترول+تمرین هوازی تقسیم شدند. دیابت با تزریق تک دوزml/kg50 استرپتوزوتوسین القا شد. برنامه گروه های تمرین، تمرین و مکمل بر روی تریدمیل 5 روز در هفته که به مدت 8 هفته انجام شد پس از پایان دوره تمام حیوانات با شرایط کاملاً مشابه و به دنبال12-14 ساعت ناشتایی و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی بیهوش و قربانی شدند. پس از خروج قلب و هموژنایز کردن آن غلظت (GPX،SOD،MDA) بصورت الایزا سنجش شد. یافته ها: پس از القای دیابت غلضت GPX و SODقلبی نسبت به کنترل سالم کاهش معنی دار یافت در حالیکه غلظت MDAدر این شرایط افزایش معنی دار داشت .اما تعامل تمرین و رزوراترول توانست اثر معنی داری بر غلظت SOD قلبی داشته باشد در حالی که تعامل این دو اثر معنی دار بر غلظت MDAوGPX قلبی نداشت . نتیجه گیری: تمرین هوازی و رزوراترول اثر سودمندی بر آپوپتوز قلبی در القای دیابت دارند اما تعامل این دو بر روند آپوپتوز قلبی معنادار نیست. البته از تمرین هوازی و رزوراترول میتوان بعنوان طب مکمل برای حفاظت میوکارد در برابر آپوپتوز نابجای ناشی از دیابت القا شده استفاده نمود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

6 - تاثیر 8 هفته تمرین هوازی به همراه مصرف مکمل کلرلا بر شاخص های آنتی اکسیدانی کلیه موش های صحرایی نر دیابتی شده ویستار
امینه صحرانورد افسانه امامی مقدم

زمینه وهدف: با توجه به محدودیت گزارشات علمی موجود در زمینه نقش تمرینات ورزشی همراه با مصرف مکمل کلرلا بر عوارض دیابت و آنتی اکسیدان های کلیه در بین جامعه دیابتی و هم چنین عدم بررسی جامع آن بر روی مدل حیوانی، هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر هشت هفته تمرین هوازی به همراه مک چکیده کامل

زمینه وهدف: با توجه به محدودیت گزارشات علمی موجود در زمینه نقش تمرینات ورزشی همراه با مصرف مکمل کلرلا بر عوارض دیابت و آنتی اکسیدان های کلیه در بین جامعه دیابتی و هم چنین عدم بررسی جامع آن بر روی مدل حیوانی، هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر هشت هفته تمرین هوازی به همراه مکمل کلرلا بر شاخص های آنتی اکسیدانی کلیه موش های دیابتی بود. روش کار: 50 راس موش ویستار نر بالغ در پنج گروه شامل کنترل سالم، کنترل دیابتی، تمرین، مکمل(کلرلا) و توام گروه بندی شدند. القای دیابت با تزریق استرپتوزوسین انجام شد. در طول مداخله، عصاره کلرلا به مدت هشت هفته قبل از غذای نوبت صبح مصرف شد. تمرین شامل پنج روز در هفته به صورت دویدن روی نوارگردان بود.برای تهیه مکمل کلرلا نیز عصاره کلرلا به اندازه 5% وزن بدن روزانه 20 الی 30 دقیقه قبل از غذا در نوبت صبح پودر خشک کلرلا به صورت محلول در آب گرم تا پایان8 هفته به صورت گاواژ تجویز و پس از هفته هشتم نمونه خونی گرفته شد. برای اندازه گیری آنزیم های آانتی اکسیدانی از خون تام و مالون دی آلدهید از سرم استفاده گردید. یافته ها: بعد از دوره مداخله فعالیت آنزیم سوپراکسید دسموتاز((SOD وکاتالاز(CAT در گروه‌های دیابتی، به طور معنی‌داری بیشتر از موش‌های غیردیابتی(کنترل سالم) و در عین حال، وزن بدن کمتر بود ولی هر سه مداخله سبب جلوگیری از افزایش فعالیت این آنزیم ها و جلوگیری از کاهش وزن ناشی از دیابت شدند. هم چنین با این که در مورد فعالیت SOD، تفاوتی بین مقدار تاثیر تمرین، مکمل و اثر توام وجود نداشت، ولی اثرگذاری گروه توام در جلوگیری از افزایش فعالیت CAT و جلوگیری از کاهش وزن، بهتر از هر دو مداخله تمرین و مکمل بود. مقدار مالون دی آلدهید(MDA) پلاسمای گروه های توام و کلرلا، تفاوت معنی‌داری با موش‌های کنترل سالم و کنترل دیابتی داشت. گلوکز خون در هر دو گروه توام و تمرین کمتر از گروه کلرلا بود. نتیجه‌گیری:افزایش فعالیت آنزیم‌های آنتی اکسیدانی می تواند به علت ساز وکارهای فیزیولوژیکی برای رفع شرایط استرس اکسایشی در کلیه و از طرفی افزایش پراکسیداسیون لیپیدی و نتیجه آثار سوء شرایط دیابتیک در کلیه باشد. به نظر می رسد مصرف کلرلا برای سلامت بافت کلیه دارای تاثیر مفیدی نبوده، که البته اثبات و مکانیسم مربوطه نیاز به پژوهش های بیشتر دارد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

7 - اثر هشت هفته تمرین هوازی بر سطوح آنزیم‌های آنتی اکسیدانی در بافت قلب رت‌های دیابتی نوع 2
آسیه عباسی دلویی سحر رضایی علیرضا براری مژگان احمدی

زمینه و هدف: هایپرگلیسمی مزمن با افزایش آسیب میوکارد ناشی از استرس اکسیداتیو همراه است. هدف از این تحقیق بررسی اثر هشت هفته تمرین هوازی بر سطوح آنزیمهای آنتی اکسیدانی در بافت قلب رتهای دیابتی نوع 2 بود. روش کار: در این مطالعه تجربی، تعداد 40 سر موش نر ویستار(میانگین وزن چکیده کامل

زمینه و هدف: هایپرگلیسمی مزمن با افزایش آسیب میوکارد ناشی از استرس اکسیداتیو همراه است. هدف از این تحقیق بررسی اثر هشت هفته تمرین هوازی بر سطوح آنزیمهای آنتی اکسیدانی در بافت قلب رتهای دیابتی نوع 2 بود. روش کار: در این مطالعه تجربی، تعداد 40 سر موش نر ویستار(میانگین وزن 7/22±2/185 گرم) بهطور تصادفی در چهار گروه کنترل، دیابت، تمرین هوازی و دیابت-تمرین هوازی قرار گرفتند. در این مطالعه موشها با استفاده از تزریق درون صفاقی نیکوتین آمید-استرپتوزوتوسین، دیابتی نوع 2 شدند. پروتکل تمرین هوازی با شدت 50-60 درصدVO2max ، 5 روز در هفته به مدت 8 هفته انجام شد. پس از بیهوشی، کالبد شکافی انجام و بافت قلب برداشته شد. میزان آنزیمهای آنتی اکسیدانی کاتالاز، سوپر اکسید دیسموتاز و گلوتاتیون پراکسیداز در بافت قلب با استفاده از کیت و به روش الایزا اندازه‌گیری شد. داده‌ها به روش آنالیز واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنیداری05/0> p < /strong> تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد میزان آنزیمهای آنتی اکسیدانی(کاتالاز، سوپر اکسید دیسموتاز و گلوتاتیون پراکسیداز) در بافت قلب رتهای کنترل دیابتی نوع 2 نسبت به گروه کنترل سالم کمتر بود(001/0= p < /strong>). هشت هفته تمرین هوازی موجب افزایش معنی‌دار آنزیمهای آنتی اکسیدانی(کاتالاز، سوپر اکسید دیسموتاز و گلوتاتیون پراکسیداز) در بافت قلب رتهای دیابتی نوع 2 شد (001/0= p < /strong>). نتیجه گیری: با توجه به نتایج تحقیق، احتمالاً تمرین هوازی میتواند با افزایش آنزیمهای آنتی اکسیدانی بافت قلب موجب بهبود عملکرد قلبی آزمودنی های دیابتی شود. در نتیجه این تمرینات به عنوان درمان کمکی در این بیماران توصیه میشود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

8 - تأثیر تمرین هوازی و عصاره اتانولی دانه خرفه بر نشانگرهای استرس اکسیداتیو و آسیب DNA در بافت ریه موش‌های صحرایی مسموم با پراکسیدهیدروژن
شیوا بهرام وش شمس پروین فرزانگی محمدعلی آذربایجانی

زمینه و هدف: ریه از بافت های مهم بدن است که دائماً در تماس با بالاترین فشار اکسیژن و آلودگی هوا قرار دارد که به دلیل ظرفیت کم آنزیم های آنتی اکسیدان، این بافت به تولید رادیکال آزاد بسیار حساس است. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات ورزش هوازی و عصاره اتانولی دانه خرفه ب چکیده کامل

زمینه و هدف: ریه از بافت های مهم بدن است که دائماً در تماس با بالاترین فشار اکسیژن و آلودگی هوا قرار دارد که به دلیل ظرفیت کم آنزیم های آنتی اکسیدان، این بافت به تولید رادیکال آزاد بسیار حساس است. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات ورزش هوازی و عصاره اتانولی دانه خرفه بر سطوح ATP، MGMT، مالون دی‌آلدئید (MDA) و تعادل پرواکسیدانی-آنتی‌اکسیدانی (PAB) در بافت ریه موش‌های صحرایی مسموم شده با پراکسید هیدروژن بود. مواد و روش ها : در این کارآزمایی تجربی، 72 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به طور تصادفی به 9 گروه تقسیم شدند: کنترل سالم، کنترل+H2O2، ورزش هوازی+ H2O2، ورزش هوازی و 50 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره خرفه+ H2O2، ورزش هوازی و 200 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره خرفه+ H2O2، ورزش هوازی و 400 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره خرفه+ H2O2، 50 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره خرفه+ H2O2، 200 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره ه خرفه+ H2O2و 400 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره دانه خرفه+ H2O2. استرس اکسیداتیو با تزریق داخل صفاقی 1 mmol/kg پراکسید هیدروژن سه بار در هفته به مدت هشت هفته القا شد. تمرین هوازی سه جلسه در هفته به مدت هشت هفته انجام شد و عصاره دانه خرفه به صورت روزانه در دوزهای ذکر شده به صورت داخل صفاقی تزریق شد. نتایج : تمرین هوازی و عصاره دانه خرفه به تنهایی یا ترکیبی باعث افزایش معنی‌دار ATP، MGMT و کاهش معنی‌دار سطوح MDA و PAB در بافت ریه موش‌های در معرض پراکسید هیدروژن شد (P<0.05). هم چنین اثر عصاره دانه خرفه وابسته به دوز بود. نتیجه گیری: به نظر می رسد تمرین هوازی همراه با مصرف بذر خرفه هر کدام به تنهایی و به طور ترکیبی دارای اثرات تعاملی در کاهش استرس اکسیداتیو، ترمیم DNA و بهبود عملکرد میتوکندریایی در بافت ریه موش های صحرایی مسموم شده با H2O2 می باشند. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

9 - مقایسه اثر یک دوره تمرین هوازی و مقاومتی بر برخی متالوپروتئین های موثر بر فیبروز قلب موش های سالمند
فاطمه قلمبر حسین عابد نطنزی ماندانا غلامی فرشاد غزالیان

زمینه و هدف: سالمندی باعث ایجاد تغییرات ساختاری در قلب می‌شود که با افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی و اختلال ظرفیت عملکردی قلب در سالمندان همراه است. هدف پژوهش حاضر مقایسه تاثیر یک دوره تمرین هوازی و مقاومتی بر برخی متالوپروتئین های موثر بر فیبروز قلب موش ها چکیده کامل

زمینه و هدف: سالمندی باعث ایجاد تغییرات ساختاری در قلب می‌شود که با افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی و اختلال ظرفیت عملکردی قلب در سالمندان همراه است. هدف پژوهش حاضر مقایسه تاثیر یک دوره تمرین هوازی و مقاومتی بر برخی متالوپروتئین های موثر بر فیبروز قلب موش های سالمند بود.مواد و روش ها: برای انجام تحقیق آزمایشی حاضر 27 سر رت نر نژاد ویستار با میانگین سن 24 ماه از مرکز انستیتو پاستور تهیه شده و بعد از وزن کشی به طور تصادفی در 3 گروه کنترل، تمرین مقاومتی و تمرین هوازی با شدت پایین تقسیم شدند. بعد از یک هفته آشنایی با محیط جدید، گروه تمرین هوازی هفته اول 12 دقیقه با شدت 12 متر بر دقیقه تمرین را شروع کرده و در پایان هفته هشتم زمان به 52 دقیقه رسید و شدت ثابت بود. گروه تمرین مقاومتی نیز در هفته اول 8 تکرار را با 5 درصد وزن بدن انجام داده و در هفته هشتم شدت به 40 درصد وزن بدن رسید. 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین نمونه‌گیری انجام شد.نتایج: نتایج نشان داد بین تاثیر دو روش تمرین هوازی و مقاومتی بر MMP-2 و درصد رسوب کلاژن در بافت قلب موش‌های سالمند تفاوت معناداری وجود دارد. اما بین تاثیر دو روش تمرینی بر MMP-9 تفاوت معناداری وجود ندارد.نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج تحقیق استفاده از تمرینات هوازی و مقاومتی بر فیبروز قلبی با مشورت پزشک توصیه می‌شود که توصیه بیشتر بر استفاده از تمرینات مقاومتی می‌باشد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

10 - تاثیر هشت هفته تمرین هوازی بر VO2max و شاخص توده بدنی زنان دارای اضافه وزن و چاق در گونه های مختلف ژنوتیپ های NRF1 و NRF2
مریم کمری مسعود رحمتی مهدی بوستانی

10.30495/pah.2023.2002734.1066

مقدمه: هدف از انجام پژوهش حاضر، تعیین تاثیر هشت هفته تمرین هوازی بر VO2max و شاخص توده بدنی زنان دارای اضافه وزن و چاق در گونه‌های مختلف ژنوتیپ‌‌های NRF1 و NRF2 بود.روش‌: تعداد 23 زن چاق و دارای اضافه وزن غیرفعال 30-45 ساله با میانگین شاخص توده‌بدنی بیشتر از 30 به‌صورت چکیده کامل

مقدمه: هدف از انجام پژوهش حاضر، تعیین تاثیر هشت هفته تمرین هوازی بر VO2max و شاخص توده بدنی زنان دارای اضافه وزن و چاق در گونه‌های مختلف ژنوتیپ‌‌های NRF1 و NRF2 بود.روش‌: تعداد 23 زن چاق و دارای اضافه وزن غیرفعال 30-45 ساله با میانگین شاخص توده‌بدنی بیشتر از 30 به‌صورت داوطلبانه و هدفمند در پژوهش شرکت کردند. در آغاز پژوهش، آزمودنی‌ها در یک برنامه تمرین هوازی به مدت هشت هفته شرکت کردند. اندازه‌گیری‌های مربوط به قد، وزن، شاخص توده‌بدنی و VO2max آزمودنی‌ها، پیش و پس از برنامه تمرینی انجام شد. جهت استخراج DNA و رصد پروفایل ژنتیکی به روشRFLP ، 24 ساعت پس از پایان تمرینات، نمونه‌های بزاقی در کیت‌های مخصوص جمع‌آوری شد. پس از مشخص شدن پروفایل ژنتیکی، آزمودنی‌ها در سه گروه ژنوتیپی AA، AC و CC برای NRF1 و یک گروه ژنوتیپی AA برای NRF2 قرارگرفتند. برای بررسی فراوانی ژنوتیپ‌ها از آزمون آماری خی دو و برای بررسی تفاوت میان متغیرها از آزمون آماری تحلیل‌واریانس یک‌راهه و آزمون تی همبسته استفاده شد. سطح معنی داری p< 0.05 در نظر گرفته شد.یافته‌ها: نتایج آزمون تحلیل‌واریانس مربوط به ژن NRF1 نشان داد که اختلاف معنی‌داری در میزان VO2max (0.854=p و 0.159= F) و شاخص توده‌بدنی (0.956=p و 0.036= F) بین گروه‌ها وجود ندارد. نتایج آزمون تی همبسته مربوط به ژن NRF2 نشان داد که میزان VO2max آزمودنی‌ها، پس از هشت هفته تمرین هوازی افزایش معنی‌داری داشت (0.001=p).نتیجه‌گیری: پژوهش حاضر نشان داد که تنها در ژنوتیپ NRF2 AA، ظرفیت استقامتی آزمودنی‌ها در اثر تمرین هوازی افزایش می‌یابد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

11 - تأثیر تمرینات ایروبیک بر سطح پلاسمایی فاکتور نروتروفیک مشتق از مغز (BDNF) و پروتئین فسفوریله تائو زنان سالمند
فاطمه دهقان حقیقی لطف ابادی علی یعقوبی

10.30495/nssem.2023.1975542.1007

هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر 12 هفته تمرین هوازی بر سطح پلاسمایی BDNF پروتئین فسفوریله تائو زنان سالمند با کاهش عملکرد شناخنی بود. . بدین منظور 24 زن سالمند 60 تا 70 ساله به طور تصادفی انتخاب و در دو گروه تجربی و کنترل قرار داده شدند. گروه تجربی تمرینات هوازی را با شدت چکیده کامل

هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر 12 هفته تمرین هوازی بر سطح پلاسمایی BDNF پروتئین فسفوریله تائو زنان سالمند با کاهش عملکرد شناخنی بود. . بدین منظور 24 زن سالمند 60 تا 70 ساله به طور تصادفی انتخاب و در دو گروه تجربی و کنترل قرار داده شدند. گروه تجربی تمرینات هوازی را با شدت 60 تا 70 درصد حداکثر ضربان قلب ذخیره، 3 جلسه در هفته را برای 60 دقیقه و به مدت 12 هفته به انجام رساندند. خون‌گیری در سه مرحله پیش آزمون، هفته هشتم و هفته دوازدهم انجام شد. سطح BDNF و پروتئین فسفوریله تائو با ‌روش الایزا سنجیده شد. بین سطح پروتئین فسفوریله تائو در مراحل مختلف تحقیق در بین گروه تجربی و کنترل تفاوت معنی داری وجود نداشت (05/0<p)؛ همچنین نتایج برآمده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر نشان داد که با وجود کاهش سطح پروتئین فسفوریله تائو اما تفاوت معنی‌داری بین سطح این شاخص در مراحل مختلف پژوهش وجود نداشت (182/0=p). سطح BDNF پلاسما زنان سالمند در مرحله پس آزمون (12 هفته) در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل به طور معنی‌داری بالاتر بود (018/0=p). همچنین سطح BDNF پلاسما پس از 8 و 12 هفته در گروه تجربی نسبت به پیش آزمون به طور معنی‌داری بالاتر بود (مقادیر P به ترتیب 021/0 و 004/0).این نتایج پیشنهاد می دهد که اثرات مثبت احتمالی تمرینات ورزشی هوازی در افراد سالمند با کاهش عملکرد شناختی، ناشی از کاهش پروتئین فسفوریله تائو نمی باشد و مسیرهای نوروژنیک در این راه فعال می شوند. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

12 - تاثیر مصرف مکمل اسپیرولینا همراه با تمرین هوازی بر تغییرات مایوستاتین، فولیستاتین و توده چربی افراد میانسال دارای اضافه وزن
سیدامیر کلالی

10.30495/nssem.2022.697803

چکیدهمقدمه: اضافه وزن و چاقی به عنوان یکی از مشکلات اساسی در دنیای امروز می باشد که می تواند با افزایش سن می تواند پیشرفت کرده و سبب بروز بیماری های مختلف گردد. بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر مصرف مکمل اسپیرولینا همراه با تمرین هوازی بر تغییرات مایوستاتین، فولیس چکیده کامل

چکیدهمقدمه: اضافه وزن و چاقی به عنوان یکی از مشکلات اساسی در دنیای امروز می باشد که می تواند با افزایش سن می تواند پیشرفت کرده و سبب بروز بیماری های مختلف گردد. بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر مصرف مکمل اسپیرولینا همراه با تمرین هوازی بر تغییرات مایوستاتین، فولیستاتین و توده چربی افراد میانسال دارای اضافه وزن بود. مواد و روش‌ها: 35 نفر در سه گروه کنترل (11 نفر)، گروه مکمل (اسپیرولینا+تمرین هوازی) (12 نفر)، گروه دارونما (دارونما+تمرین هوازی) (12 نفر) بصورت تصادفی تقسیم بندی شدند. تمرین هوازی با شدت 60 تا 75 درصد ضربان قلب بیشینه به مدت هشت هفته و تواتر سه جلسه در هفته انجام گرفت. همچنین روزانه چهار گرم مکمل اسپیرولینا مصرف گردید. متغیرهای تن‌سنجی، فولیستاتین و مایوستاتین قبل و بعد از دوره اندازه‌گیری شد. برای آنالیز داده‌ها آزمون آنالیز واریانس اندازه‌های مکرر استفاده شد و سطح معنی‌داری 05/0> در نظر گرفته شد. یافته‌ها: اختلاف معنی دار بین گروه ها سطح سرمی فولیستاتین (250/0=p)، مایوستاتین (099/0=p) و چربی بدنی (564/0=p) مشاهده نگردید. با این حال تغییرات درون گروهی نشان داد که چربی بدنی در گروه های مکمل و دارونما بطور معنی داری کاهش یافته است (001/0=p). نتیجه‌گیری: استفاده از تمرین هوازی و مکمل اسپیرولینا بنظر می رسد علیرغم عدم تاثیر روی فولیستاتین و مایوستاتین می تواند روی بهبود ترکیبی بدنی اثر مثبت داشته باشد؛ واژه‌های کلیدی: تمرین هوازی، مکمل اسپیرولینا، فولیستاتین، مایوستاتین پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

13 - تأثیر تمرینات استقامتی و داروی آدنوزین پس از آسیب ایسکمی رپرفیوژن مغزی بر بیان برخی ژن های آنژیوژنیک در هیپوکامپ رت های نر ویستار
محسن جعفری ارسلان بهجتی مهدی ضیغم جهانی علیرضا داوودی کوشا

10.30495/nssem.2023.1994712.1011

مقدمه: درمان های افزاینده آنژیوژنز در کاهش آسیب عضوی ناشی از سکته مؤثر هستند. هدف از انجام این تحقیق بررسی تأثیر یک دوره تمرین استقامتی با و بدون مصرف آدنوزین بر بیان برخی ژن های آنژیوژنیک در هیپوکامپ رت های مبتلا به آسیب ایسکمی رپرفیوژن بود.روش ها: پس از القای آسیب ایس چکیده کامل

مقدمه: درمان های افزاینده آنژیوژنز در کاهش آسیب عضوی ناشی از سکته مؤثر هستند. هدف از انجام این تحقیق بررسی تأثیر یک دوره تمرین استقامتی با و بدون مصرف آدنوزین بر بیان برخی ژن های آنژیوژنیک در هیپوکامپ رت های مبتلا به آسیب ایسکمی رپرفیوژن بود.روش ها: پس از القای آسیب ایسکمی رپرفیوژن به 3گروه ایسکمی (گروه1)، ایسکمی با تمرین (گروه2) و ایسکمی با تمرین ودارو (گروه3) تقسیم شدند. گروه های تمرینی به مدت 8هفته (5جلسه در هفته) با شدت 30 متر بر دقیقه به تمرینات استقامتی روی تردمیل پرداختند. دوز آدنوزین در گروه3 معادل 4/0 میلی گرم بر کیلوگرم بود. پس از تمرینات هیپوکامپ رت ها برای آنالیز بیان ژن جدا گردید.یافته ها: بین گروه های 1با3 و 2با3 تفاوت معنی داری در بیان ژن HIF1α وجود داشت (P=0/000)؛ در مورد بیان ژن HIF2α، بین همه گروه ها تفاوت معنی داری وجود داشت (P=0/000)؛ بیان ژن R4 بین گروه های 1با2 و 1با3 متفاوت بود (P=0/004)؛ بیان ژن S2 بین همه گروه ها متفاوت بود (P=0/000)؛ بیان ژن HMGB1 بین گروه های 1با2 (P=0/011)، 1با3 (P=0/000) و 2با3 (P=0/000) متفاوت بود و نیز تفاوت معنی داری بین همه گروه ها در بیان ژن AP1 مشاهده شد (P=0/000).نتیجه گیری: پس از آسیب ایسکمی رپرفیوژن، هشت هفته تمرین استقامتی از طریق افزایش بیان ژن های آنژیوژنیک HIF1α، HIF2α، S2، R4، HMGB1 و AP1 می تواند در توسعه روند آنژیوژنز مؤثر باشد و این اثر با مصرف آدنوزین تقویت می گردد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

14 - تأثیر تمرین هوازی بر سطح عامل رشد عصبی مشتق از مغز (BDNF) و اینترلوکین-6 (IL-6) سرمی مردان میانسال چاق
علیرضا ریحانی علی یعقوبی

10.30495/nssem.2024.2001234.1015

چاقی با افزایش احتمال اختلال در سیستم عصبی مرکزی همراه است. بر این اساس هدف از تحقیق حاضر تأثیر تمرین هوازی بر سطح عامل رشد عصبی مشتق از مغز (BDNF) و اینترلوکین-6 (IL-6) سرمی مردان میانسال چاق بود. بدین منظور 20 مرد میانسال چاق (45-35 سال و 30 BMI>) به طور تصادفی در چکیده کامل

چاقی با افزایش احتمال اختلال در سیستم عصبی مرکزی همراه است. بر این اساس هدف از تحقیق حاضر تأثیر تمرین هوازی بر سطح عامل رشد عصبی مشتق از مغز (BDNF) و اینترلوکین-6 (IL-6) سرمی مردان میانسال چاق بود. بدین منظور 20 مرد میانسال چاق (45-35 سال و 30 BMI>) به طور تصادفی در دو گروه تمرین هوازی و کنترل قرار داده شدند. تمرین هوازی 3 جلسه در هفته با شدت 80 درصد ضربان قلب ذخیره و 30 دقیقه در هر جلسه انجام شد. نمونه خون قبل و بعد از 8 هفته تمرین هوازی گرفته شد. سطح BDNF و IL-6 سرم به روش الایزا اندازه گیری شد. از تی وابسته و تی مستقل برای مقایسه درون گروهی و بین گروهی استفاده شد. نتایج نشان داد که BMI، PBF و سطح IL-6 در پس آزمون گروه هوازی نسبت به پیش آزمون به طور معنی داری کمتر بود (05/0>p).. سطح BDNF در پس آزمون گروه هوازی نسبت به پیش آزمون کاهش داشت ولی از نظر آماری معنی دار نبود (093/0=p). در مجموع این نتایج نشان دهنده اثرات مثبت تمرین هوازی بر BMI، PBF و سطح IL-6 سرمی مردان میانسال چاق می باشد اما با وجود افزایش سطح BDNF سرم در این آزمودنی ها، این افزایش از نظر آماری معنادار نبود. به نظر می رسد شدت تمرین برای افزایش سطح BDNF همراستا با بهبود التهاب سیستمیک کافی نبوده است. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

15 - تأثیر تمرین هوازی و کاندیشن مدیای سلول‌های سرتولی بر وضعیت آنتی‌اکسیدانی و هیستومورفومتری در آسیب بیضه ناشی از مصرف کافئین در موش‌های صحرایی نر بالغ
داود رحیمی جبار بشیری میرعلیرضا نورآذر رقیه پوزش جدیدی داریوش مهاجری

10.30495/jvcp.2023.1981208.1398

با توجه به مصرف کافئین به عنوان مکمل مورد اقبال ورزشکاران و اثبات اثرات سوء مصرف طولانی‌مدت آن بر باروری افراد مذکر، هدف از مطالعه حاضر، تعیین تأثیر تمرین هوازی توأم با کاندیشن مدیای سلول‌های سرتولی بر آسیب بیضه ناشی از مصرف کافئین در موش‌های صحرایی نر بالغ بود. بدین من چکیده کامل

با توجه به مصرف کافئین به عنوان مکمل مورد اقبال ورزشکاران و اثبات اثرات سوء مصرف طولانی‌مدت آن بر باروری افراد مذکر، هدف از مطالعه حاضر، تعیین تأثیر تمرین هوازی توأم با کاندیشن مدیای سلول‌های سرتولی بر آسیب بیضه ناشی از مصرف کافئین در موش‌های صحرایی نر بالغ بود. بدین منظور30 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار به طور تصادفی در 5 گروه برابر مورد آزمون واقع شدند. موش های گروه شاهد فقط آب مقطر و موش های چهار گروه‌ دیگر شامل: گروه های بدون انجام تیمار، تیمار با تمرین هوازی، تیمار با کاندیشن مدیوم و تیمار با تمرین هوازی توأم با کاندیشن مدیا، به مدت 4 هفته کافئین را با دوز mg/kg 200 به‌صورت خوراکی دریافت کردند. 42 روز بعد، کاندیشن مدیای سلول‌های سرتولی به درون مجاری وابران موش‌های گروه های تیمار تزریق شد. پس از 8 هفته، از بیضه موش‌ها نمونه بافتی اخذ شده و مورد مطالعه هیستومورفومتری قرار گرفت. همچنین فعالیت آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز (SOD) و گلوتاتیون پراکسیداز (GPX) و مقدار مالون دی آلدئید (MDA) در بافت بیضه و ظرفیت تام آنتی‌اکسیدانی سرم موش ها مورد سنجش قرار گرفت. در موش های گروه آسیب دیده با کافئین نسبت به گروه سالم، قطر لوله های منی‌‌ساز، ارتفاع اپیتلیوم مجاری منی ساز و ضخامت بافت بینابینی بیضه و فعالیت آنزیم های SOD و GPX و میزان TAC به طور معنی‌داری کمتر و مقدار MDA بالاتر بود (01/0>p). همه گروه های آسیب دیده باکافئین توأم با دریافت تیمار، نسبت به گروه آسیب‌دیده با کافئین دارای مقادیر بالاتری از قطر لوله های منی ‌ساز، ارتفاع اپیتلیوم مجاری منی ساز و ضخامت بافت بینابینی بیضه و فعالیت آنزیم های SOD و GPX و میزان TAC بودند و مقادیر MDA پایین‌تری داشتند. در گروه تیمارشده با کاندیشن مدیا توام با تمرین هوازی، میزان کاهش و افزایش در پارامتر‌های ذکرشده، در مقایسه با دو گروه تیماری دیگر، بیشتر بوده و تفاوت آماری معنی‌داری داشت (05/0>p). نتایج مطالعه نشان داد مصرف کاندیشن مدیای سلول‌های سرتولی و انجام هم‌زمان تمرین هوازی، با اثرات هم‌افزایی باعث بهبود شاخص‌های دفاع آنتی‌اکسیدانی و کاهش اثرات مخرب کافئین در بافت بیضه موش‌های صحرایی می‌شود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

16 - اثر عصاره هیدروالکلی بذر کدو و تمرین استقامتی بر نشانگرهای بیوژنز میتوکندری و تخریب DNA در بافت رحم رتهای ماده مسموم شده با پراکسید هیدروژن
شهرزاد اصغری محمدعلی آذربایجانی مقصود پیری حسن متین همایی

10.30495/varzesh.2023.1993233.1067

چکیدهمقدمه و هدف‌: عدم تعادل در نسبت پرواکسیدانت–آنتی اکسیدانت سبب آسیب بافت‌ رحم می شود. هدف از این تحقیق، بررسی اثر عصاره هیدروالکلی بذر کدو و تمرین هوازی بر نشانگران بیوژنز میتوکندری و تخریب DNA بافت رحم در رت‌های ماده مسموم شده با پراکسید هیدروژن بود. روش کار: چکیده کامل

چکیدهمقدمه و هدف‌: عدم تعادل در نسبت پرواکسیدانت–آنتی اکسیدانت سبب آسیب بافت‌ رحم می شود. هدف از این تحقیق، بررسی اثر عصاره هیدروالکلی بذر کدو و تمرین هوازی بر نشانگران بیوژنز میتوکندری و تخریب DNA بافت رحم در رت‌های ماده مسموم شده با پراکسید هیدروژن بود. روش کار: در یک کارآزمایی تجربی، 42 سر رت نر ویستار به طور تصادفی در 7 گروه قرار گرفتند. تمامی گروه‌ها100 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن پراکسید هیدروژن (H2O2) را به مدت 14 روز و به صورت درون صفاقی دریافت کردند. رت‌ها در گروه‌های مکمل، عصاره هیدروالکلی بذر کدو با دوزهای 1 و 2 میلی‌گرم به ازای هرکیلوگرم وزن بدن در روز به روش گاواژ دریافت کردند. تمرین هوازی روی تردمیل با سرعت 23 متر در دقیقه،30 دقیقه در روز، 5 روز در هفته و به مدت هشت هفته اجرا گردید. 24 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرینی، حیوانات فدا شده و بافت رحم موش‌ها جمع‌آوری شد. داده‌ها با استفاده از آزمون تی مستقل، تحلیل واریانس دوطرفه و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معنی‌داری P<0.05 تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها: مداخله ترکیبی عصاره بذر کدو با تمرین هوازی منجر به افزایش معنی‌دار سطوح متیل گوانین و تعادل اکسیدانت-پرواکسیدانت (PAB)، همچنین کاهش معنی‌دار مقادیر آدنوزین تری‌فسفات (ATP) و مالون‌دی‌آلدئید (MDA) بافت رحم شد (05/0P<). نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج، همراهی مکمل بذر کدو با تمرینات هوازی می‌تواند اثر بیشتری بر بهبود بیوژنز میتوکندری و کاهش تخریب DNA بافت رحم داشته باشد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

17 - تاثیر یک دوره تمرین هوازی موزون به همراه تمرینات پایداری تنه بر شاخص های گلایسمیک و آنتروپومتریک زنان دارای اضافه وزن
ناهید ونارجی عباس مهرانپور هومن انگورانی ساره حسنی

10.30495/varzesh.2021.1919276.1004

مقدمه و هدف: با توجه به شیوع بالای اضافه وزن و چاقی و لزوم دستیابی به راهکارهای موثر و عملی جهت کنترل آن ها، پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر یک دوره تمرین هوازی موزون به همراه تمرینات پایداری تنه بر سطوح سرمی گلوکز، انسولین، مقاومت به انسولین و شاخص های آنتروپومتریک زنا چکیده کامل

مقدمه و هدف: با توجه به شیوع بالای اضافه وزن و چاقی و لزوم دستیابی به راهکارهای موثر و عملی جهت کنترل آن ها، پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر یک دوره تمرین هوازی موزون به همراه تمرینات پایداری تنه بر سطوح سرمی گلوکز، انسولین، مقاومت به انسولین و شاخص های آنتروپومتریک زنان دارای اضافه وزن انجام شد. مواد و روش ها: در این پژوهش نیمه تجربی80 زن با دامنه سنی 25 تا 45 سال و شاخص توده بدنی بالای 25 به صورت هدفمند انتخاب و و سپس بصورت تصادفی در دو گروه کنترل و تمرین قرار گرفتند. تمرینات به مدت 12هفته (سه جلسه در هفته هر جلسه یک ساعت با شدت 80 درصد حد اکثر ضربان قلب اجرا شدند. قبل از شروع تحقیق و در پایان دوره تحقیق متغیرهای مطالعه اندازه گیری شدند. جهت تجزیه و تحلیل یافته ها از آزمون های اماری t مستقل و وابسته استفاده شد. یافته ها: یک دوره تمرین هوازی موزون به همراه تمرینات پایداری تنه اثر معنی داری بر کاهش محیط دورکمر، و درصد چربی بدن و مقاومت به انسولین زنان دارای اضافه وزن داشت (05/0>P) با این وجود اثر معنی داری بر سطوح سرمی گلوکزو انسولین زنان تداشت (05/0<P). بحث و نتیجه گیری: به نظر می رسد تمرینات پایداری تنه می تواند منجر به بهبود شاخص های آنتروپومتریک زنان دارای اضافه وزن گردد با این وجود در رابطه با اثرات آن بر شاخص های گلایسمیک نیاز به مطالعات بیشتری در این زمینه می باشد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

18 - اثر هشت هفته تمرین استقامتی همراه با مصرف عصاره پسته وحشی (بنه) بر بیان ژن گرلین بافت روده موش های صحرایی
صالح رحمتی احمدآباد

10.30495/varzesh.2021.1919423.1005

مقدمه و هدف: بر هم خوردن تعادل انرژی موجب بروز بیماری های مختلفی مانند چاقی، دیابت و غیره می شود. پپتیدهای زیادی در تنظیم تعادل انرژی در بدن نقش دارند که گرلین یکی از مهم ترین آن ها است. این مطالعه اثر یک دوره تمرین استقامتی و عصاره پسته وحشی (بنه) (به‌عنوان گیاهی غنی ا چکیده کامل

مقدمه و هدف: بر هم خوردن تعادل انرژی موجب بروز بیماری های مختلفی مانند چاقی، دیابت و غیره می شود. پپتیدهای زیادی در تنظیم تعادل انرژی در بدن نقش دارند که گرلین یکی از مهم ترین آن ها است. این مطالعه اثر یک دوره تمرین استقامتی و عصاره پسته وحشی (بنه) (به‌عنوان گیاهی غنی از اسیدهای چرب)، بر بیان ژن گرلین بافت روده موش‌های صحرایی ماده را بررسی می نماید. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی 20 سر موش صحرایی ماده بالغ نژاد ویستار انتخاب و به‌طور تصادفی به چهار گروه 1) کنترل سالین، 2) تمرین سالین، 3) کنترل بنه و 4) تمرین + بنه تقسیم شدند. گروه‌های 2 و 4 به مدت هشت هفته (پنج روز در هفته، هر جلسه به مدت 60 دقیقه و سرعت 25 متر بر دقیقه با شیب صفر) روی نوارگردان مخصوص جوندگان به تمرین پرداختند در حالی که گروه های 1 و 3 تمرین نداشتند. گروه‌های 3 و 4 عصاره پسته وحشی و گروه‌های 1 و 3 محلول سالین را قبل از تمرین به صورت گاواژ دریافت می‌کردند (یک میلی گرم به ازای هر گرم وزن بدن). 72 ساعت پس از آخرین جلسه ی تمرینی در وضعیت ناشتایی، موش های صحرایی بیهوش شده و بافت‌برداری انجام شد. داده‌ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس دو‌طرفه آنالیز شدند و 05/0> p معنی‌دار در نظر گرفته شد. یافته ها: هشت هفته تمرین هوازی منجر به کاهش بیان ژن گرلین در بافت روده موش های صحرایی شد (001/0> p ) اما بیان آن در پاسخ به استفاده از پسته وحشی افزایش یافت (001/0> p ). بحث و نتیجه گیری: استفاده از رژیم غذایی پرچرب (عصاره بنه) باعث افزایش بیان ژن گرلین بافت روده شد. انجام هشت هفته تمرین هوازی این افزایش را تعدیل نمود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

19 - اثر تمرین هوازی همراه با مصرف شکلات بر فشار خون استراحتی، توان هوازی و ضربان قلب استراحتی
زهره گویا زهرا نگارنده سپیده دولتی عالمه حریری فر

10.30495/varzesh.2022.1965160.1040

مقدمه: عملکرد بهتر قلبی و تنفسی برای یک ورزشکار برای بهر مندی از اثرات مفید فعالیت بدنی بسیار حائز اهمیت بنابراین استفاده از روشهایی همچون مصرف برخی از مواد غذایی می تواند در افزایش عملکرد سیستم قلبی و تنفسی تاثیر گذار است .بنابراین این مطالعه با هدف بررسی اثر تمرین هوا چکیده کامل

مقدمه: عملکرد بهتر قلبی و تنفسی برای یک ورزشکار برای بهر مندی از اثرات مفید فعالیت بدنی بسیار حائز اهمیت بنابراین استفاده از روشهایی همچون مصرف برخی از مواد غذایی می تواند در افزایش عملکرد سیستم قلبی و تنفسی تاثیر گذار است .بنابراین این مطالعه با هدف بررسی اثر تمرین هوازی همراه با مصرف شکلات بر فشار خون استراحتی، توان هوازی و ضربان قلب استراحتی مردان انجام گرفته است روش شناسی: در این مطالعه نیمه تجربی، 40 نفر مردان غیر فعال انتخاب و به طور تصادفی بر اساس توان هوازی به چهار گروه همسان 1) تمرین هوازی، 2) مصرف شکلات، 3) تمرین هوازی همراه با مصرف شکلات و 4) کنترل تقسیم شدند. گروه های 1 و 3 به مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته و هر جلسه 30 دقیقه با شدت 50 تا 60 درصد حداکثر ضربان قلب روی نوارگردان دویدند همچنین گروه‌های 2 و 3 روزانه 10 گرم شکلات مصرف کردند. قبل و پس از هشت هفته فشار خون استراحتی، ضربان قلب و توان هوازی (به وسیله آزمون کوپر) اندازه گیری شد. جهت تجزیه و تحلیل یافته‌های از آزمون‌های آماری تحلیل کوواریانس و t وابسته استفاده شد (05/0≥P).ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎ: هشت هفته تمرین همراه با مصرف شکلات اثر معنی‌داری بر افزایش توان هوازی (02/0=p) و کاهش فشار خون سیستولیک (001/0=p) داشت.بحث: بر اساس یافته‌های این مطالعه، مصرف شکلات همراه با تمرین هوازی روی بهبود توان هوازی و کاهش فشار خون سیستولیک تأثیر قابل توجهی دارد. اما هیچکدام بر ضربان قلب استراحتی و فشار خون دیاستولیک تأثیری ندارند. از سوی دیگر مقایسه بین چهار گروه مورد مطالعه نشان می‌دهد، تأثیرات مشاهده شده در متغیرهای بررسی شده در بین چهار گروه چندان قابل توجه نیست. نتیجه گیری: به نظر می رسد تمرین هوازی همراه با مصرف شکلات می تواند فشار خون و توان هوازی مردان غیر فعال را بهبود بخشد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

20 - اثر هشت هفته تمرین تناوبی همراه با نانوذره هسته انگور بر بیان ژنی Baxو Bcl2 بافت قلب موش صحرائی مدل سکته قلبی
حمید محمدی حسین آبادی خسرو جلالی دهکردی غلامرضا شریفی زهره مظاهری تیرانی

10.30495/varzesh.2021.1937861.1018

مقدمه و هدف: استفاده از تمرینات ورزشی و مکمل های گیاهی برای درمان بیماری ها و اختلالات سوخت و سازی در بین مردم رواج یافته است. با توجه به اثرات بهبود دهنده سلامتی تمرین هوازی و عصاره هسته انگور مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر هشت هفته تمرین هوازی همراه با عصاره هسته انگور چکیده کامل

مقدمه و هدف: استفاده از تمرینات ورزشی و مکمل های گیاهی برای درمان بیماری ها و اختلالات سوخت و سازی در بین مردم رواج یافته است. با توجه به اثرات بهبود دهنده سلامتی تمرین هوازی و عصاره هسته انگور مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر هشت هفته تمرین هوازی همراه با عصاره هسته انگور بر بیان ژنی Bax و Bcl2 بافت قلب موش های صحرایی مبتلا به سکته قلبی انجام شد.مواد و روش ها: در این پژوهش تجربی 20 سر موش صحرایی در چهار گروه پنج سری شامل 1) کنترل، 2) تمرین هوازی، 3) عصاره انگور، و 4) تمرین + عصاره انگور تقسیم شدند. جهت بررسی اثرات القای سکته قلبی بر متغیرهای تحقیق پنج سر موش صحرایی سالم در گروه کنترل سالم قرار گرفتند. در مدت هشت هفته گروه های 3 و 4 روزانه 150 میلی گرم عصاره انگور به صورت گاواژ مصرف کردند همچنین تمرین تناوبی هوازی در گروه های 2 و 4 با 7 تناوب اینتروال و هر تناوب شامل 4 دقیقه با شدت 80 تا 90 حداکثر اکسیژن مصرفی و 3 دقیقه با شدت 65 تا 75 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی انجام گرفت. جهت تجزیه و تحلیل یافته ها، از آزمون های کالموگروف- اسمیرنوف، تحلیل واریانس یک راهه همراه با آزمون تعقیبی توکی استفاده شد (05/0≥P).یافته ها: القای سکته قلبی اثر معنی داری بر افزایش بیان ژنی Bax و کاهش بیان ژنیBcl2 بافت قلب داشت (001/0≥P).با این وجود تمرین هوازی همراه با مصرف عصاره نانو ذره هسته انگور اثر معنی داری بر کاهش بیان ژنیBax و افزایش بیان ژنیBcl2 بافت قلب موش های صحرایی مبتلا به سکته قلبی داشت (01/0≥P).بحث و نتیجه گیری: به نظر می رسد تمرین هوازی همراه با مصرف عصاره انگور نسبت به هر کدام به تنهایی اثرات مطلوب تری بر بهبود سطوح ژنیBax و Bcl2در وضعیت ابتلا به سکته قلبی دارد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

21 - تاثیر هشت هفته تمرین هوازی به همراه مصرف مکمل سیر بر اضطراب و افسردگی موش های صحرایی در معرض امواج الکترومغناطیس WIFI
امیر امید آسیه سید مریم خیرده

10.30495/varzesh.2021.1938231.1019

مقدمه و هدف: امواج الکترومغناطیس اطراف ما به بروز اختلالات روانشناختی منجر می شوند، اگرچه نقش ورزش و گیاهان دارویی در بهبود سلامت روان نشان داده شده است، ولی اثر تعاملی تمرین هوازی و مکمل سیر بر سیستم عصبی در شرایط امواج مضر الکترومغناطیس ناشناخته است. از این رو هدف مطا چکیده کامل

مقدمه و هدف: امواج الکترومغناطیس اطراف ما به بروز اختلالات روانشناختی منجر می شوند، اگرچه نقش ورزش و گیاهان دارویی در بهبود سلامت روان نشان داده شده است، ولی اثر تعاملی تمرین هوازی و مکمل سیر بر سیستم عصبی در شرایط امواج مضر الکترومغناطیس ناشناخته است. از این رو هدف مطالعه ی حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرین استقامتی همراه با عصاره سیر بر موش های صحرایی در معرض اشعه الکترومغناطیس ساطع شده از مودم WIFI بود.مواد و روش ها: در این کارآزمایی تجریی 40 سر موش صحرایی نر هشت هفته ای با وزن g150-200 به طور تصادفی به پنج گروه (1) کنترل (Co)، (2) کنترل تحت اشعه الکترومغناطیسWIFI، (WIFI) (3) تمرین هوازی+ WIFI (AT+WIFI) (4) عصاره سیر+ WIFI (Al+WIFI) و (5) تمرین هوازی+عصاره سیر + WIFI (AT+Al+WIFI) تقسیم شدند. گروه های 2-5 به مدت 1 ساعت در روز به مدت هشت هفته در معرض اشعه با فرکانس 45/2 گیگا هرتز که از یک مودم WIFI منتشر می شد، قرار گرفتند. گروه های 3 و 5 تمرین هوازی را هشت هفته، سه جلسه در هفته با سرعت m/min 12-18 انجام دادند و گروه های 4 و 5 عصاره آبی سیر، روزانه mg/kg 800 را در آب آشامیدنی دریافت نمودند.یافته ها: تمرین هوازی و مکمل سیر اثر معنی داری بر کاهش افسردگی (P≤0.05) و اضطراب (P≤0.05) در موش های صحرایی در معرض اشعه الکترومغناطیس WIFI داشت، ولی تمرین و مکمل سیر دارای اثر تعاملی در کاهش اضطراب و افسردگی موش های صحرایی نمی باشند (P≥0.05).بحث و نتیجه گیری: به نظر می رسد تمرین هوازی و مصرف عصاره سیر هر کدام به تنهایی دارای اثرات ضد اضطرابی و افسردگی در موش های صحرایی تحت اشعه الکترومغناطیس WIFI می باشند. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

22 - تأثیر تمرین هوازی و کورکومین بر سطوح آپلین، مقاومت به انسولین و گلوکز در موش‌های صحرایی مبتلا به دیابت نوع 2
مرتضی ابراهیم زاده کمال عزیزبیگی خالید محمدزاده سلامت سامان پاشایی

10.30495/varzesh.2021.1933804.1016

مقدمه و هدف: پژوهش‌های پیشین تأثیر مثبت تمرین هوازی و کورکومین را بر دیابت نشان داده‌اند. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر تمرین هوازی با و بدون مکمل کورکومین بر سطوح آپلین، مقاومت به انسولین و گلوکز در موش های مبتلا به دیابت نوع 2 بود. مواد و روش ها: 40 سر موش صحرایی نر به چکیده کامل

مقدمه و هدف: پژوهش‌های پیشین تأثیر مثبت تمرین هوازی و کورکومین را بر دیابت نشان داده‌اند. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر تمرین هوازی با و بدون مکمل کورکومین بر سطوح آپلین، مقاومت به انسولین و گلوکز در موش های مبتلا به دیابت نوع 2 بود. مواد و روش ها: 40 سر موش صحرایی نر به‌طور تصادفی به 5 گروه 8 تایی شامل شاهد سالم، شاهد دیابتی، دیابت+کورکومین، دیابت+ تمرین هوازی، دیابت +کورکومین + تمرین هوازی تقسیم شدند. پس از اعمال مداخله بر اساس نام گروه حیوانات قربانی شدند و متغیرهای مورد نظر در نمونه‌های پلاسمایی جمع آوری شده اندازه‌گیری شدند. داده‌ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یک‌طرفه آنالیز شدند و ارزش P کمتر از 05/0 به‌عنوان تفاوت معنی‌دار در نظر گرفته شد. یافته ها: نتایج نشان داد تمرین هوازی با شدت متوسط باعث افزایش سطوح آپلین (05/0P<) و کاهش مقاومت انسولینی (05/0P<) و گلوکز (05/0P<) پلاسمای موش‌های دیابتی شد. استفاده از کورکومین نیز باعث افزایش سطوح آپلین (05/0P<) و کاهش مقاومت انسولینی (05/0P<) و گلوکز (05/0P<) پلاسمای موش‌های دیابتی شد. بحث و نتیجه گیری: تمرین هوازی با شدت متوسط می‌تواند راه‌حلی مناسب برای کاهش قند خون و جلوگیری از افزایش آن در پی بیماری دیابت شود. همچنین، مصرف کورکومین در محدوده مقادیر سلامت به همراه تمرین هوازی می‌تواند بر حصول نتایج بهتر تأثیر بگذارد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

23 - تاثیر شش هفته تمرینات هوازی منتخب بر برخی عوامل فیزیولوژیکی مردان سالمند
محسن خداکرمیان مهران قهرمانی ناهید محمدی جاوید پریسا بنایی

10.30495/varzesh.2021.1918630.1002

مقدمه و هدف: سالمندی مرحله ای از زندگی است که با تغییرات فیزیولوژیکی همراه است. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر شش هفته تمرینات هوازی منتخب بر برخی عوامل فیزیولوژیکی مردان سالمند می باشد.مواد و روش ها: در این پژوهش نیمه تجربی و کاربردی 48 مرد سالمند کم تحرک با دامنه سنی بی چکیده کامل

مقدمه و هدف: سالمندی مرحله ای از زندگی است که با تغییرات فیزیولوژیکی همراه است. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر شش هفته تمرینات هوازی منتخب بر برخی عوامل فیزیولوژیکی مردان سالمند می باشد.مواد و روش ها: در این پژوهش نیمه تجربی و کاربردی 48 مرد سالمند کم تحرک با دامنه سنی بین 60 تا 70 سال به صورت داوطلبانه در شهر گیلان غرب به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند و در دو گروه 24 نفره تمرینات هوازی و کنترل قرار گرفتند. تمرینات به مدت شش هفته، سه جلسه در هفته و هر جلسه یک ساعت با شدت 55 درصد حداکثر ضربان قلب انجام شد. توان هوازی، ضربان قلب، فشار خون سیستولیک، گلبول قرمز و هموگلوبین قبل از اجرای تحقیق و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی اندازه گیری شد. جهت تجزیه و تحلیل یافته های تحقیق از آزمون های کالموگروف اسمیرنوف، t مستقل و t وابسته استفاده شد (05/0P≤).یافته ها: شش هفته تمرین هوازی اثر معنی داری بر بهبود توان هوازی، ضربان قلب، فشار خون سیستولیک، گلبول های قرمز، و هموگلوبین مردان سالمند داشت (001/0P=).بحث و نتیجه گیری: به نظر می رسد جهت بهبود عوامل خطرزای قلبی- عروقی و همچنین عوامل هماتولوژیک مردان سالمند بتوان از شش هفته تمرینات هوازی استفاده نمود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

24 - اثر هشت هفته تمرین هوازی و مصرف مکمل چای سبز بر اپلین و پروفایل چربی زنان دارای اضافه وزن و چاق
ابوالفضل حسنی پازکی شاهین ریاحی ملایری محیا محمدی مژگان کامیابی

10.30495/varzesh.2023.1980490.1052

مقدمه و هدف: آپلین به عنوان یک آدیپو کاین از بافت چربی ترشح و بر فرآیندهای فیزیولوژیکی مختلف، از جمله تعدیل عملکرد قلبی عروقی، هموستاز گلوکز، تأثیر می گذارد. هدف از این مطالعه تاثیر هشت هفته تمرین هوازی و مصرف مکمل چای سبز بر اپلین و پروفایل چربی زنان دارای اضافه وزن و چکیده کامل

مقدمه و هدف: آپلین به عنوان یک آدیپو کاین از بافت چربی ترشح و بر فرآیندهای فیزیولوژیکی مختلف، از جمله تعدیل عملکرد قلبی عروقی، هموستاز گلوکز، تأثیر می گذارد. هدف از این مطالعه تاثیر هشت هفته تمرین هوازی و مصرف مکمل چای سبز بر اپلین و پروفایل چربی زنان دارای اضافه وزن و چاق است.مواد و روش ها: در این پژوهش 32 زن غیر ورزشکار دارای اضافه وزن و چاق (سن: 2۵-۳۵ سال) در منطقه 4 شهر تهران در قالب چهار گروه 8 نفره شامل گروه چای سبز و تمرین، گروه چای سبز ، گروه تمرین و گروه کنترل به مطالعه وارد شدندبرنامه تمرین سه روز در هفته و برای مدت 8 هفته بود و بین جلسات 48 ساعت استراحت وجود داشت. دوز مصرف مکمل چای سبز، روزانه 3 کپسول عصاره چای سبز 450 میلی گرمی پس از3 وعده غذایی اصلی صبحانه ، نهار و شام تعیین گردید. سپس سطح سرمی اپلین، کلسترول تام، HDL،LDL،BMI، قبل و بعد از مطالعه در گروه‌های تعیین گردید. تجزیه وتحلیل داده ها با نرم افزار۲۵ SPSS و برای مقایسه میانگین های گروه ها از آزمون کوواریانس استفاده شد.یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد هشت هفته تمرین هوازی و مصرف چای سبز بر اپلین در گروه های مورد مطالعه در مقایسه با یکدیگر اختلاف معنادار داشته است (043/0=P). هشت هفته تمرین هوازی و مصرف چای سبز بر مقادیر کلسترول در گروه های مورد مطالعه در مقایسه با یکدیگر اختلاف معنادار نداشته است (933/0=P). هشت هفته تمرین هوازی و مصرف چای سبز بر(038/0=P) HDL و (0۱۲/0=P) LDL در گروه های مورد مطالعه در مقایسه با یکدیگر اختلاف معنادار داشته است. بحث و نتیجه گیری: باتوجه به نتایج مطالعه حاضربه نظر می رسد تمرین هوازی همراه با مصرف چای سبزباعث کاهش مقادیر اپلین و بهبود ترکیب بدنی و نیم رخ چربی زنان داری اضافه وزن وچاق می شود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

25 - تأثیر تمرین هوازی و کورکومین بر غلظت پلاسمایی پروتئین واکنشگر C موش های صحرایی دیابتی
مرتضی ابراهیم زاده کمال عزیزبیگی خالید محمدزاده سلامت سامان پاشایی

10.30495/varzesh.2022.1952456.1031

زمینه و هدف: پژوهش‌های پیشین تأثیر مثبت تمرین هوازی و کورکومین بر متغیرهای مختلف در شرایط دیابت را نشان داده‌اند. همچنین ترکیب این مداخلات، ممکن است اثر هم‌افزایی بر متغیرهای پژوهش داشته باشد. پژوهش حاضر به بررسی اثر مستقل و ترکیبی تمرین هوازی و مکمل کورکومین بر غلظت پر چکیده کامل

زمینه و هدف: پژوهش‌های پیشین تأثیر مثبت تمرین هوازی و کورکومین بر متغیرهای مختلف در شرایط دیابت را نشان داده‌اند. همچنین ترکیب این مداخلات، ممکن است اثر هم‌افزایی بر متغیرهای پژوهش داشته باشد. پژوهش حاضر به بررسی اثر مستقل و ترکیبی تمرین هوازی و مکمل کورکومین بر غلظت پروتئین واکنشگر C پلاسمایی موش‌های صحرایی دیابتی می‌پردازد.روش‌ها: 40 سر موش صحرایی نر به‌طور مساوی به گروه‌های کنترل سالم، کنترل دیابتی، تمرین دیابتی، کورکومین دیابتی و تمرین +کورکومین دیابتی تقسیم شدند. تمرین هوازی (پنج جلسه/هفته، هر جلسه 30 دقیقه با سرعت 22 متر/دقیقه، شیب: پنج درصد) و مکمل‌دهی (30 میلی‌گرم/کیلوگرم وزن بدن، سه روز/هفته) به مدت هشت هفته انجام شد. 48 ساعت پس از دریافت آخرین مداخله، موش‌ها قربانی شدند.یافته‌ها: دیابت باعث افزایش غلظت پروتئین واکنشگر C پلاسمایی شد (001/0P=). تمرین باعث کاهش غلظت پروتئین واکنشگر C پلاسمایی (001/0P=) در موش‌های دیابتی شد. کورکومین نیز باعث کاهش پروتئین واکنشگر C پلاسمایی (001/0P=) در موش‌های دیابتی شد. ترکیب تمرین و مکمل نسبت به تمرین تنها/مکمل تنها اثر بیشتری در کاهش غلظت پروتئین واکنشگر C پلاسمایی داشت (001/0P<).نتیجه‌گیری: تمرین و کورکومین به‌طور مجزا غلظت پروتئین واکنشگر C پلاسمایی موش‌های صحرایی دیابتی را کاهش دادند. همچنین به نظر می‌رسد استفاده از ترکیب تمرین و کورکومین نسبت به استفاده از هر یک به‌تنهایی، بیشتر بر متغیر پژوهش حاضر مؤثر بوده است. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

26 - تاثیر مکمل بذر خرفه و تمرین هوازی بر نشانگران بیوژنز میتوکندری و تخریب DNA بافت کلیه در رت های ماده مسموم شده با پراکسید هیدروژن
فروغ فولادی محمدعلی آذربایجانی مقصود پیری فرشاد غزالیان

10.30495/varzesh.2023.1977919.1049

مقدمه و هدف‌: روش‌های درمانی مختلفی همچون مکمل‌های گیاهی و اصلاح شیوه زندگی از جمله فعالیت ورزشی منظم برای کاهش آسیب‌های اکسایشی و بهبود دفاع آنتی اکسیدانتی توصیه شده است. هدف از این تحقیق، بررسی اثر مکمل بذر خرفه و تمرین هوازی بر نشانگران بیوژنز میتوکندری و تخریب DNA ب چکیده کامل

مقدمه و هدف‌: روش‌های درمانی مختلفی همچون مکمل‌های گیاهی و اصلاح شیوه زندگی از جمله فعالیت ورزشی منظم برای کاهش آسیب‌های اکسایشی و بهبود دفاع آنتی اکسیدانتی توصیه شده است. هدف از این تحقیق، بررسی اثر مکمل بذر خرفه و تمرین هوازی بر نشانگران بیوژنز میتوکندری و تخریب DNA بافت کلیه در رت‌های ماده مسموم شده با پراکسید هیدروژن بود. مواد و روش‌ها: در یک کارآزمایی تجربی، 54 سر رت نر ویستار به طور تصادفی در 9 گروه قرار گرفتند. تمامی گروه‌ها100میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن پراکسید هیدروژن (H2O2) را به مدت 14روز و به صورت درون صفاقی دریافت کردند. رت‌ها در گروه‌های مکمل، عصاره هیدروالکلی خرفه با دوزهای 50، 200 و 400میلی‌گرم در روز به روش گاواژ دریافت کردند. تمرین هوازی روی تردمیل با سرعت 23متر در دقیقه،30دقیقه در روز، 5 روز در هفته و به مدت هشت هفته اجرا گردید. داده‌ها با استفاده از تحلیل واریانس دوطرفه و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معنی‌داری P<0.05 تجزیه و تحلیل شد.یافته‌ها: نتایج نشان داد که بذر خرفه و مداخله ترکیبی بذر خرفه با تمرین هوازی منجر به افزایش معنی‌دار سطوح اُ-6-متیل گوانین-DNA- متیل ترانسفراز و تعادل اکسیدانت-پرواکسیدانت (PAB)، همچنین کاهش معنی‌دار مقادیر آدنوزین تری فسفات (ATP) و مالون دی آلدئید (MDA) بافت کلیه رت‌های ماده مسموم شده با پراکسید هیدروژن شد (001/0=P).نتیجه‌گیری: به نظر می رسد تمرین هوازی همراه با مکمل خرفه می‌تواند به کاهش آسیب‌های اکسایشی کلیه کمک کند. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

27 - مروری بر اثر ضدالتهابی مکمل اکتاپامین متعاقب تمرینات ورزشی در اختلالات متابولیک
رعنا محمودی محمدعلی آذربایجانی مقصود پیری پروین فرزانگی

10.30495/varzesh.2023.1974815.1047

مقدمه: چاقی بیماری متابولیک بوده که با التهاب خفیف همراه است. به نظر می رسد منشا التهاب ناشی از چاقی نفوذ ماکروفاژها به بافت آدیپوز می باشد. با وجود اثرات مثبت تمرین بر روند التهاب و نفوذپذیری بافت آدیپوز به ماکروفاژها، اثر همزمان تمرین هوازی و اکتاپامین به عنوان یک عام چکیده کامل

مقدمه: چاقی بیماری متابولیک بوده که با التهاب خفیف همراه است. به نظر می رسد منشا التهاب ناشی از چاقی نفوذ ماکروفاژها به بافت آدیپوز می باشد. با وجود اثرات مثبت تمرین بر روند التهاب و نفوذپذیری بافت آدیپوز به ماکروفاژها، اثر همزمان تمرین هوازی و اکتاپامین به عنوان یک عامل لیپولتیک بر نفوذپذیری ماکروفاژی در شرایط تغذیه با غذای پرچرب مشخص نیست. لذا هدف مطالعه حاضر مروری بر اثر ضدالتهابی مکمل اکتاپامین متعاقب تمرینات ورزشی در اختلالات متابولیک بود. روش ها: به این منظور در تمامی بانک های اطلاعاتی بخصوصScience of Web ،Pubmed ، Google Octapamine، ،Exercise training ، Metabolic disorders های واژه کلید با Mageiran ،SID.IR ،scholar factors risk و غیره، بدون محدودیت سال جستجو انجام گرفت. سپس مقالات بر اساس تمرینات ورزشی و مکمل اکتاپامین در اختلالات متابولیک دسته بندی شدند.یافته ها: نتایج نشان می دهد تمرین هوازی و اکتاپامین روند التهاب که در اثرروغن های حرارت دیده دچار اختلال شده است را بهبود بخشیده و آسیب های ناشی از تغذیه با روغن های حرارت دیده عمیق را کاهش می دهد.نتایج: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که روغن های عمیق حرارت دیده منجر به افزایش بیان ژنی NFkB در بافت چربی رت های مسموم شده با روغن حرارت دیده عمیق می گردد با این وجود تمرین و مصرف O هر کدام به تنهایی منجر به کاهش یان ژنی NFkB و افزایش IL-4 و IL-10 در بافت قلب رت های مسموم شده با روغن حرارت دیده عمیق می گردد. به نظر می رسد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

28 - تاثیر مصرف عصاره کندر همراه با تمرین ورزشی هوازی بر وضعیت شناختی و سطوح سرمی BDNF سالمندان دچار اختلال شناختی خفیف
زهرا کوهستانی محمد علی کهن پور کریگ دانکن سارا نعیمی

10.30495/varzesh.2022.1967788.1043

مقدمه و هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر 12 هفته تمرین هوازی و مصرف عصاره کندر بر وضعیت شناختی و سطوح BDNF سالمندان دچار اختلال شناختی خفیف (MCI) بود.مواد و روش‌ها: 32 نفر سالمندانی که در پرسشنامه MMSE نمره بین 21 تا 25 کسب کردند به صورت هدفمند در دسترس به عنوان نمونه ا چکیده کامل

مقدمه و هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر 12 هفته تمرین هوازی و مصرف عصاره کندر بر وضعیت شناختی و سطوح BDNF سالمندان دچار اختلال شناختی خفیف (MCI) بود.مواد و روش‌ها: 32 نفر سالمندانی که در پرسشنامه MMSE نمره بین 21 تا 25 کسب کردند به صورت هدفمند در دسترس به عنوان نمونه انتخاب، و به طور تصادفی در 4 گروه تمرین هوازی، کندر، تمرین هوازی + کندر، و پلاسبو (هر گروه 8 نفر) قرار گرفتند. مداخلات به مدت 12 هفته انجام شد. تمرین هوازی شامل هشت دقیقه دویدن با شدت 75 تا 85 درصد حداکثر ضربان قلب ذخیره در جلسه اول بود. هر دو جلسه یک دقیقه به زمان دویدن آزمودنی‌ها افزوده می‌شد تا بعد از 12 هفته، زمان دویدن به 26 دقیقه رسید. عصاره کندر نیز به صورت کپسول با دوز 100 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن در روز مصرف شد.یافته‌ها: سطوح BDNF در دو گروه تمرین و تمرین + کندر در مقایسه با دو گروه دیگر به طور معنادار افزایش یافت (P<0.05). وضعیت شناختی نیز در سه گروه مداخله در مقایسه با گروه پلاسبو به طور معنادار افزایش یافت (P<0.05).بحث و نتیجه گیری: احتمالا 12 هفته تمرینات هوازی و کندر با بهبود وضعیت شناختی سالمندان با MCI می‌توانند سیر پیشرونده MCI را آهسته و شاید متوقف کند. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

29 - مروری بر تعیین اثر تمرین هوازی و مکمل اکتاپامین بر عملکرد عروق متعاقب اختلالات متابولیک
فاطمه شکری محمدعلی آذربایجانی مقصود پیری فرشاد غزالیان

10.30495/varzesh.2023.1987698.1058

مقدمه : چاقی، که از ویژگی‌های سندرم متابولیک است. بر این اساس افراد چاق به دلیل ترشح غیر معمول واسطه های التهابی در شرایط التهاب خفیف قرار دارند. مکانیسم‌های متعددی برای بروز این التهاب مطرح است که از عمده ترین آنها تولید فزاینده واسطه‌های التهابی و کاهش واسطه‌های ضد ال چکیده کامل

مقدمه : چاقی، که از ویژگی‌های سندرم متابولیک است. بر این اساس افراد چاق به دلیل ترشح غیر معمول واسطه های التهابی در شرایط التهاب خفیف قرار دارند. مکانیسم‌های متعددی برای بروز این التهاب مطرح است که از عمده ترین آنها تولید فزاینده واسطه‌های التهابی و کاهش واسطه‌های ضد التهابی می‌باشد. روغن‌های حرارت دیده عمیق به عنوان بخش جدایی ناپذیر رژیم غذایییکی از دلایل ایجاد التهاب در شرایط چاقی است. مطالعات نشان می دهند با توسعه چاقی مویرگ زایی در بافت چربی همسو با تغییرات اندازه سلول ایجاد نمی‌گردد. لذا بافت چربی در افراد چاق همیشه با کمبود اکسیژن همراه بوده و با ترشح واسطه های التهابی موجب بروز التهاب سیستمیک می‌شود.روش‌ها: بدین منظور در تمامی بانک‌های اطلاعاتی بخصوصScience of Web ،Pubmed ، Google Octapamine،Aerobic Exercise ، Metabolic disorders های واژه کلید با Mageiran ،SID.IR ،scholar factors risk و غیره، بدون محدودیت سال جستجو انجام گرفت. سپس مقالات بر اساس تمرین هوازی و مکمل اکتاپامین بر عملکرد عروق متعاقب اختلالات متابولیک دسته بندی شدند.یافته ها: تمرین هوازی و اکتاپامین روند آنژیوژنز بافت چربی احشایی را که در اثرروغن‌های حرارت دیده دچار اختلال شده است را بهبود بخشیده و آسیب‌های ناشی از تغذیه با روغن‌های حرارت دیده عمیق را کاهش می‌دهد.نتیجه‌گیری: دریافت روغن‌های حرارت دیده عمیق، منجر به اختلال در متابولیسم چربی در بافت چربی احشایی می‌شود و در این شرایط روند مویرگ‌زایی در بافت چربی احشایی به طور قابل توجهی کاهش و مقاومت به انسولین افزایش می‌یابد. در نتیجه این امر با اختلالات عملکردی بافت چربی احشایی همراه است. اما تمرین هوازی و اکتاپامین روند آنژیوژنز بافت چربی احشایی را بهبود بخشیده و آسیب‌های ناشی از تغذیه با روغن های حرارت دیده عمیق را کاهش می‌دهد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

30 - تاثیر تمرین هوازی و مکمل اکتاپامین بر سطوح بیان ژنی NFkB و TNF-α در بافت قلب رت های مسموم شده با روغن های عمیق حرارت دیده
فائقه جعفری آملی سید علی حسینی محمد علی آذربایجانی پروین فرزانگی

10.30495/varzesh.2022.694031

زمینه و هدف : روغن های عمیق حرارت دیده (DFO) که در تهیه ی غذا های فست فود مورد استفاده قرار می گیرند و به عنوان یک ریسک فاکتور تلقی می شوند.که می توانند سیستم ایمنی را تحت تاثیر قرار دهند. از سوی دیگر فعالیت های بدنی به ویژه تمرینات هوازی و استفاده از مکمل های گیاهی تأث چکیده کامل

زمینه و هدف : روغن های عمیق حرارت دیده (DFO) که در تهیه ی غذا های فست فود مورد استفاده قرار می گیرند و به عنوان یک ریسک فاکتور تلقی می شوند.که می توانند سیستم ایمنی را تحت تاثیر قرار دهند. از سوی دیگر فعالیت های بدنی به ویژه تمرینات هوازی و استفاده از مکمل های گیاهی تأثیر به سزائی بر کاهش اثرات سوء مصرف این غذاها و بهبود عملکرد سیستم ایمنی دارند.. هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر تمرینات هوازی (T) و اکتاپامین (O) بر سطوح بیان ژنی NFkB و TNF-α در بافت قلب موش های صحرایی مسموم شده با DFO بود.روش شناسی: در این مطالعه تجربی 25 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار خریداری و در 5 گروه 5 سری 1) کنترل، 2) DFO، 3) DFO+T، 4) DFO+O و 5) DFO+T+O قرار گرفتند. در مدت 4 هفته موش های صحرایی گروه های 2 تا 5 DFO را به صورت گاواژ دریافت نمودند، گروه های 3 و 5 روی نوارگردان 5 جلسه در هفته با شدت متوسط دویدند همچنین گروه های 4 و 5 μmol/kg81 مکمل اکتاپامین را 5 روز در هفته به صورت صفاقی دریافت نمودند. جهت تجزیه و تحلیل یافته های تحقیق از آزمون های اماری کالموگروف- اسمیرنوف، t مستقل و آنالیز واریانس دو طرفه استفاده شد (05/0p<).یافته ها: DFO اثر معنی داری بر افزایش افزایش سطوح بیان ژنی NFkB (p=0.005) و TNF-α (p=0.001) داشت؛ تمرین اثر معنی داری بر کاهش NFkB (p=0.01) و TNF-α (p=0.007) داشت؛ مصرف اکتاپامین اثر معنی داری بر کاهش NFkB (p=0.001) و TNF-α (p=0.001) داشت با این وجود اثرات تعاملی تمرین و مصرف اکتاپامین بربیان ژن NFkB (p=0.57) و TNF-α (p=0.20) معنی دار نبود.نتیجه گیری: به نظر می رسد تمرینات هوازی و مصرف اکتاپامین هر کدام به تنهایی دارای اثرات ضد التهابی در بافت قلب موش های صحرایی مسموم شده DFO می باشند با این وجود دارای اثرات تعاملی ضد التهابی قابل ملاحظه ائی نمی باشند. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

31 - اثر هشت هفته تمرین هوازی همراه با مصرف مکمل نانو اوژنول بر بیان ژنی UPC3 بافت پانکراس و سطوح سرمی MDA در موش های صحرایی مبتلا به دیابت
شیرین فتوت خسرو جلالی فرزانه تقیان

10.30495/varzesh.2020.678661

مقدمه و هدف: استفاده از تمرینات ورزشی و مکمل های گیاهی برای درمان بیماری ها و اختلالات سوخت و سازی در بین مردم رواج یافته است. با توجه به اثرات بهبود دهنده سلامتی تمرین هوازی و اوژنول، مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر هشت هفته تمرین هوازی همراه با مصرف مکمل نانو اوژنول بر ب چکیده کامل

مقدمه و هدف: استفاده از تمرینات ورزشی و مکمل های گیاهی برای درمان بیماری ها و اختلالات سوخت و سازی در بین مردم رواج یافته است. با توجه به اثرات بهبود دهنده سلامتی تمرین هوازی و اوژنول، مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر هشت هفته تمرین هوازی همراه با مصرف مکمل نانو اوژنول بر بیان ژنی پروتئین غیر جفتی 3 (UPC3) بافت پانکراس و سطوح سرمی مالون دی آلدئید (MDA) موش های صحرایی مبتلا به دیابت صورت گرفت. مواد و روش ها: در این پژوهش تجربی، 20 سر موش صحرایی دیابتی در چهار گروه پنج سری 1) کنترل، 2) تمرین هوازی، 3) نانو اوژنول، و 4) تمرین + نانو اوژنول تقسیم شدند. جهت بررسی اثرات القای دیابت بر متغیرهای تحقیق، پنج سر موش صحرایی سالم در گروه کنترل سالم قرار گرفتند. در مدت هشت هفته گروه ها 3 و 4 روزانه 2 میلی مول نانو اوژنول به صورت گاواژ دریافت کردند و گروه های 2 و 4 به میزان پنج روز در هفته با سرعت 30 متر بر دقیقه تمرینات هوازی را انجام دادند. جهت تجزیه و تحلیل یافته ها، از آزمون های کالموگروف- اسمیرنوف، تحلیل واریانس یک راهه همراه با آزمون تعقیبی توکی استفاده شد (0/05≥P). یافته ها: القای دیابت اثر معنی داری بر افزایشبیان ژنی UPC3 بافت پانکراس و سطوح سرمی MDA داشت (0/001=P) با این وجود تمرین هوازی همراه با مصرف نانو اوژنول اثر معنی داری بر کاهش بیان ژنی UPC3 بافت پانکراس (0/001=P) و سطوح سرمی MDA (0/01=p) داشت. بحث و نتیجه گیری: به نظر می رسد تمرین هوازی همراه با مصرف نانو اوژنول نسبت به هر کدام به تنهایی اثرات مطلوب تری بر بهبود سطوح بیان ژنی UPC3 و سطوح سرمی MDA در وضعیت ابتلا به دیابت دارد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

32 - اثر هشت هفته تمرین هوازی با شدت کم و زیاد بر دستگاه قلبی- عروقی، توان هوازی و بی هوازی مردان دارای اضافه وزن
علی مصطفی لو هادی روحانی

20.1001.1.27834603.1400.1.1.7.0

هدف پژوهش حاضر اثر هشت هفته تمرین هوازی با شدت کم و زیاد بر دستگاه قلبی- عروقی، توان هوازی و بی هوازی مردان دارای اضافه وزن بود. 25 دانشجوی پسر دارای اضافه وزن (وزن، 5/13±3/86 کیلوگرم؛ سن، 3/0±6/24 سال و VO2max، 3/10±3/29 میلی‌ لیتر برکیلوگرم دردقیق چکیده کامل

هدف پژوهش حاضر اثر هشت هفته تمرین هوازی با شدت کم و زیاد بر دستگاه قلبی- عروقی، توان هوازی و بی هوازی مردان دارای اضافه وزن بود. 25 دانشجوی پسر دارای اضافه وزن (وزن، 5/13±3/86 کیلوگرم؛ سن، 3/0±6/24 سال و VO2max، 3/10±3/29 میلی‌ لیتر برکیلوگرم دردقیقه) در یک برنامه مداخله‌ای هشت هفته‌ای شرکت کردند. آزمودنی‌ها به صورت تصادفی در یکی از گروه‌های تمرین با شدت بالا [70 تا 80 درصد VO2max] (HI)، تمرین با شدت پایین [40 تا 50 درصد VO2max] (LI) و یا کنترل (C) قرارگرفتند. تمرین شامل دویدن مسافت‌های یکسان برای دو گروه (هم حجم) با شدت متفاوت در هر جلسه و هر هفته سه جلسه بود. فشار خون و ضربان قلب استراحتی آزمودنی‌ها قبل و بعد از برنامه تمرینی اندازه‌گیری شد. همچنین VO2maxبا استفاده از آزمون کوپر و توان بی‌هوازی با استفاده از آزمون رست برآورد شد. تفاوت بین دو گروه تمرینی در متغیرهای توان حداقل و میانگین توان معنی‌دار بود.تفاوت معنی‌داری در تغییرات ضربان قلب از پیش آزمون تا پس آزمون، در هر دو گروه تمرینی مشاهده شد که میزان کاهش آن در گروه HI بیشتر از گروه LI بود. VO2 max در هر دو گروه تمرینی افزایش معنی‌داری پس از دوره تمرینی داشت. اما تفاوت معنی‌داری با یکدیگر نداشتند. تمرینات هوازی با شدت بالا نسبتاً تاثیرات بیشتری بر برخی پارامترهای توان بی‌هوازی و قلبی- عروقی افراد دارای اضافه وزن دارد. به نظر می‌رسد کسب فواید توان هوازی از تمرینات هوازی مستقل از شدت تمرینات باشد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

33 - تاثیر یک دوره تمرین مقاومتی، استقامتی و تناوبی با شدت بالا بر مقاومت انسولینی در رت‌های چاق دیابتی ویستار
وحیده ریاحی حسن مروتی امیر خسروی

مقدمه و هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر یک دوره تمرین مقاومتی، استقامتی و تناوبی با شدت بالا بر مقاومت انسولینی در رت‌های چاق دیابتی ویستار بود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی 50 سر موش صحرایی چاق دیابتی و سالم (16±230 گرم) به شیوه تصادفی به 5 گروه 10 تایی چکیده کامل

مقدمه و هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر یک دوره تمرین مقاومتی، استقامتی و تناوبی با شدت بالا بر مقاومت انسولینی در رت‌های چاق دیابتی ویستار بود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی 50 سر موش صحرایی چاق دیابتی و سالم (16±230 گرم) به شیوه تصادفی به 5 گروه 10 تایی 1- کنترل (بدون تمرین ) 2- تمرین تناوبی شدید 3 - تمرین هوازی (استقامتی سنتی) با شدت متوسط 4- تمرین مقاومتی متوسط 5- تمرین مقاومتی شدید تقسیم شدند. گروه‌های تمرینی در برنامه تمرینات مقاومتی و هوازی12 هفته‌ای به تعداد 5 جلسه در هفته شرکت نموده و گروه کنترل در هیچ برنامه تمرینی شرکت نداشتند. انسولین سرم به روش الیزا و مطابق با استانداردهای کیت تجاری (Demeditec Diagnostic insulin) ELIZA ساخت کشور آلمان اندازه‌گیری شد. داده‌ها با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس یک‌طرفه، در سطح معناداری 05/0 تجزیه ‌و تحلیل شدند. نتایج: نتایج حاصل نشان داد متعاقب ۱۲ هفته تمرین، انسولین سرم آزمودنی گروه‌های مختلف تمرینی (استقامت، مقاومتی با شدت متوسط و بالا ، اینتروال شدید) به طور معنی داری از گروه سالم کمتر (001/0=P) و از گروه دیابتی بیشتر (001/0=P) بود. نتیجه گیری: تمرینات ورزشی (استقامتی مقاومتی و اینتروال شدید) باعث افزایش سطح انسولین سرم در موش‌های صحرایی نر چاق دیابتی نوع 2 می‌شود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

34 - پاسخ سایتوکین‌های پیش التهابی (IL-6, IL-1ß) و مقاومت انسولین به یک فعالیت هوازی طولانی مدت در افراد سیگاری میانسال
سقا فرج تبار بهرستاق

زمینه و هدف: راهکارهایی نظیر مداخلات ورزشی قادر به کاهش سطوح گلوکز خون و بهبود نیمرخ التهابی در حضور تداوم مصرف سیگار خواهد بود. مطالعه حاضر با هدف پاسخ سایتوکین‌های پیش التهابی (IL-6, IL-1ß) و مقاومت انسولین به یک فعالیت هوازی طولانی مدت در افراد سیگاری میانسال ا چکیده کامل

زمینه و هدف: راهکارهایی نظیر مداخلات ورزشی قادر به کاهش سطوح گلوکز خون و بهبود نیمرخ التهابی در حضور تداوم مصرف سیگار خواهد بود. مطالعه حاضر با هدف پاسخ سایتوکین‌های پیش التهابی (IL-6, IL-1ß) و مقاومت انسولین به یک فعالیت هوازی طولانی مدت در افراد سیگاری میانسال انجام شد.مواد و روش‌‌ها: در این مطالعه نیمه تجربی، نمونه مورد مطالعه شامل 28 مرد میانسال (30 تا 45 سال) سیگاری هستند که به شیوه در دسترس در مطالعه حاضر شرکت نموده‌اند. افراد مورد مطالعه به شیوه تصادفی به گروه تجربی و کنترل(عدم شرکت در فعالیت ورزشی) تقسیم شدند. سپس گروه تجربی در یک برنامه تمرینات استقامتی به تعداد سه جلسه در هفته برای مدت 8 هفته شرکت نمودند. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی، نمونه‌گیری خون جهت اندازه‌گیری متغیرهای وابسته و همچنین شاخص‌های آنتروپومتریکی مجدداً از افراد مورد مطالعه به عمل آمد و توسط آزمون‌های آماری تی مستقل و وابسته با یکدیگر مقایسه شدند.نتایج: تمرینات هوازی به کاهش معنی‌دار هر یک از شاخص‌های آنتروپومتریکی، سطوح IL-1ß سرم، گلوکز ناشتا ، مقاومت انسولین و انسولین سرم در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل منجر شد. سطوح IL-6 سرم بواسطه تمرینات هوازی نسبت به گروه کنترل تغییر معنی‌داری پیدا نکرد.نتیجهگیری: 8 هفته تمرین هوازی به تعداد 3 جلسه در هفته باعث بهبود تعیین کننده‌های دیابت نوع 2 و سطوح IL-1ßدر مردان میانسال سیگاری شد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

35 - مقایسه اثر تمرینات هوازی تناوبی و تداومی به همراه تمرین مقاومتی دمی بر اپلین 17 و سیستم رنین آنژیوتانسین در مردان مبتلا به نارسایی قلبی
حمید طالبی فرد حبیب اصغرپور رضا رضایی شیرازی عبدالامیر سیاری

مقدمه و هدف: تمرینات هوازی از مداخلات مبتنی بر بازتوانی قلبی در بیماری نارسایی قلبی است. هدف تحقیق حاضر مقایسه اثر تمرینات هوازی تناوبی و تداومی به همراه تمرین مقاومتی دمی بر اپلین 17 و سیستم رنین آنژیوتانسین در مردان مبتلا به نارسایی قلبی بود.مواد و روش‌ها: در تحقیق نی چکیده کامل

مقدمه و هدف: تمرینات هوازی از مداخلات مبتنی بر بازتوانی قلبی در بیماری نارسایی قلبی است. هدف تحقیق حاضر مقایسه اثر تمرینات هوازی تناوبی و تداومی به همراه تمرین مقاومتی دمی بر اپلین 17 و سیستم رنین آنژیوتانسین در مردان مبتلا به نارسایی قلبی بود.مواد و روش‌ها: در تحقیق نیمه تجربی حاضر 30 مرد مبتلا به نارسایی قلبی به صورت تصادفی به 3 گروه تمرین هوازی تناوبی، تمرین هوازی تداومی وکنترل تقسیم شدند. مداخله تمرین شامل هشت هفته تمرینات هوازی فزاینده یا تناوبی در 2 وهله 10 دقیقه ای تریدمیل و ارگومتر با شدت 85-40 درصد ضربان قلب ذخیره و در ادامه تمرین مقاومتی دمی با شدت با 70-40 درصد S-index بود. هردو پروتکل تمرین ایزوکالریک بودند و فقط شیوه تمرینات هوازی در دو گروه متفاوت بود. از آزمون تحلیل کواریانس برای تجزیه و تحلیل آماری استفاده شد (05/0≥ P).یافته ها: پس از هشت هفته تمرین کاهش معنی داری در آنژیوتانسین I (001/0 > P) و افزایش معنی داری در سطوح آنژیوتانسین II (به ترتیب: 019/0 = P)؛ 013/0 = P) و آپلین 17 (001/0 > P) در گروه‌های تمرین تداومی و تناوبی نسبت به گروه کنترل مشاهده شد. همچنین تفاوت معنی داری بین دو گروه تمرین تداومی و تناوبی مشاهده نشد.نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج می توان گفت که تمرینات ورزشی هوازی چه به صورت تداومی و چه به صورت تناوبی با افزایش اپلین اثرات مثبتی بر سیستم رنین آنژیوتانسین و در نتیجه بهبود عملکرد قلبی-عروقی در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی دارد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

36 - تأثیر هشت هفته تمرین هوازی منتخب بر کیفیت زندگی، افسردگی و ترکیب بدن زنان مبتلا به کم کاری تیروئید
مهسا صفایی ماندانا غلامی کیوان ملانوروزی

هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر هشت هفته تمرین هوازی استپ بر کیفیت زندگی، افسردگی و ترکیب بدن زنان مبتلا به کم کاری تیروئید بود. بدین منظور 30 زن مبتلا به کم کاری تیروئید که دارای افسردگی خفیف بودند انتخاب شدند. آزمودنی های گروه تجربی به مدت هشت هفته در تمرینات هوازی (ایر چکیده کامل

هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر هشت هفته تمرین هوازی استپ بر کیفیت زندگی، افسردگی و ترکیب بدن زنان مبتلا به کم کاری تیروئید بود. بدین منظور 30 زن مبتلا به کم کاری تیروئید که دارای افسردگی خفیف بودند انتخاب شدند. آزمودنی های گروه تجربی به مدت هشت هفته در تمرینات هوازی (ایروبیک استپ)، سه جلسه در هفته شرکت کردند. توده بدن، مجموع چین های پوستی، درصد چربی، توده چربی، توده بدون چربی، نسبت دور کمر به باسن، شاخص توده بدن و همچنین کیفیت زندگی و افسردگی آزمودنی ها قبل و بعد از هشت هفته تمرین هوازی مورد ارزیابی قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تی مستقل استفاده شد. نتایج، افزایش کیفیت زندگی و کاهش افسردگی و بهبود ترکیب بدن را در گروه تمرین کرده در مقایسه با گروه کنترل نشان داد، اما تفاوت معنادار در نسبت دور کمر به لگن بین گروه ها مشاهده نشد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

37 - تأثیر هشت هفته تمرین هوازی بر ژنوتیپ های AT و TT پلی مورفیسم rs1870377 ژن VEGFR و تغییرات عملکرد هوازی زنان تمرین نکرده
حدیث رحیمی مانیا روزبیانی عباس صارمی

10.22034/ascij.2022.1960904.1396

پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر هشت هفته تمرین هوازی بر ژنوتیپ های AT و TT پلی مورفیسم rs1870377 ژن VEGFR و تغییرات عملکرد هوازی زنان تمرین نکرده انجام شد. بدین منظور، تعداد 29 زن غیرفعال 30 تا 45 ساله به صورت تصادفی از زنان داوطلب شهرستان شهریار در استان تهران انتخاب شد چکیده کامل

پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر هشت هفته تمرین هوازی بر ژنوتیپ های AT و TT پلی مورفیسم rs1870377 ژن VEGFR و تغییرات عملکرد هوازی زنان تمرین نکرده انجام شد. بدین منظور، تعداد 29 زن غیرفعال 30 تا 45 ساله به صورت تصادفی از زنان داوطلب شهرستان شهریار در استان تهران انتخاب شدند. آزمودنی ها 8 هفته تمرین هوازی بصورت 5 جلسه در هفته و هر جلسه 30 دقیقه با شدت 55 تا 75 درصد ضربان قلب ذخیره انجام دادند. در دو هفته اول با 55 تا 65 درصد ضربان قلب بیشینه، در دو هفته دوم با 60 تا 65 درصد ضربان قلب بیشینه و در 4 هفته پایانی با 65 تا 75 درصد ضربان قلب بیشینه به تمرین پرداختند. 10 دقیقه برای گرم کردن و 10 دقیقه برای سرد کردن در هر جلسه تمرینی در نظر گرفته شد. برای تعیین میزان VO2max از آزمون هفت مرحله ای بروس، پیش و پس از تمرینات استفاده شد. آزمون با شیبی معادل 10 درصد و سرعت 7/2 کیلومتر بر دقیقه روی نوار گردان شروع شده و هر مرحله در مدت سه دقیقه انجام شد به طوری که در مرحله هفتم شیب 22 درصد و سرعت 6/9 بود. سپس از بین آزمودنی هایی که توانستند آزمون مورد نظر را بر اساس انتظار محقق اجرا کنند، نمونه گیری بزاقی برای توالی یابی DNA برای تعیین ژنوتیپ ها انجام شد. جهت تعیین ژنوتیپ ژن از روش RFLP استفاده شد. هضم آنزیمی در دمای 65 درجه سانتیگراد و به صورت Overnight شامل یک میکرولیتر آنزیم، 3 میکرولیتر محصول PCR، 2 میکرولیتر بافر مخصوص و 15 میکرولیتر آب دیونیزه استفاده شد. نتایج حاصل از بررسی داده ها با استفاده از آزمون t وابسته آنالیز شد. نتایج نشان داد که میزان VO2max در زنانی که دارای ژنوتیپ AT بودند به طور میانگین قبل و بعد از مداخله ورزشی، معنی دار نبوده است (840/0 p =). میزان VO2max در زنانی که دارای ژنوتیپ AT بودند به طور میانگین قبل و پس از مداخله ورزشی، معنی دار نبوده است (633/0 p =). همچنین، میزان VO2max در زنانی که دارای ژنوتیپ AT بودند، پس از مداخله ورزشی، نسبت به ژنوتیپ TT معنی دار نبود. در این تحقیق نشان داده شد که بهبود معنی دار Vo2max به تفاوت های ژنوتیپی آن ها بستگی نداشت و بین ژنوتیپ های AT و TT پلی مورفیسم rs1870377 ژن VEGFR و تغییرات عملکرد هوازی زنان تمرین نکرده چاق بعد از هشت هفته تمرین هوازی رابطه معنی داری مشاهده نشد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

38 - تاثیر تمرین هوازی و مصرف خوراکی سرگل زعفران ایرانی بر نسفاتین-1 و امنتین-1 در زنان چاق دیابتی نوع 2
سید ابراهیم حسینی علی اکبرنژاد فاطمه شب خیز رحمان سوری

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرین هوازی و مصرف خوراکی سرگل زعفران ایرانی بر نسفاتین-1 و امنتین-1 در زنان چاق دیابتی نوع 2 بود. تعداد 44 نفر از جامعه پژوهش به شیوه تصادفی ساده انتخاب و به چهار گروه (هر گروه 11 نفر) 1. مکمل + ورزش، 2. ورزش + دارونما، 3. دارونما و 4. مکم چکیده کامل

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرین هوازی و مصرف خوراکی سرگل زعفران ایرانی بر نسفاتین-1 و امنتین-1 در زنان چاق دیابتی نوع 2 بود. تعداد 44 نفر از جامعه پژوهش به شیوه تصادفی ساده انتخاب و به چهار گروه (هر گروه 11 نفر) 1. مکمل + ورزش، 2. ورزش + دارونما، 3. دارونما و 4. مکمل تقسیم شدند. پروتکل تمرین، در جلسه اول شامل 20 دقیقه فعالیت با شدت 40 تا 45 درصد حداکثر ضربان قلب بود که هر هفته 5 دقیقه به مدت زمان و هر دو هفته 5 درصد به شدت فعالیت اضافه شد. تمرینات هوازی با توجه به عدم فعالیت ورزشی منظم این افراد و آمادگی جسمانی پایین با ضربان قلب 40-45 درصد ضربان قلب حداکثر شروع شد و شدت و مدت تمرین هر هفته به‌صورت تدریجی و پیوسته افزایش یافت. از گروه دارونما و مکمل زعفران در این مدت خواسته شد که فعالیت ورزشی نداشته باشند. مطابق با برخی تحقیقات انسانی، دوز روزانه 200 میلی گرم پودر سرگل زعفران (یک بار در روز) استفاده شد. کپسول های دارونما، محتوی 200 میلی&lrm;گرم آرد گندم به‌صورت همشکل مکمل اصلی برای گروه دارونما تهیه شد. نتایج درون گروهی حاکی از آن است که بین پیش آزمون و پس آزمون امنتین-1 و نسفاتین-1 همه گروه ها به جز گروه دارونما اختلاف معناداری وجود دارد (05/.0p ≤). همچنین مقایسه نتایج بین گروهی در متغیر امنتین-1 و و نسفاتین-1 حاکی از آن بود که بین تمام گروه های دریافت‌کننده مداخله در مرحله پس‌آزمون با گروه دارونما اختلاف معنی دار بود (0001/0p =). اگرچه تمرین ورزشی فوائدی در بهبود افراد دیابتی دارد، اما با توجه به نتایج پژوهش حاضر، مکمل دهی عصاره سرگل زعفران می تواند منجر به افزایش بیشتر امنتین-1 و نسفاتین-1 شود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

39 - تأثیر دوازده هفته تمرین هوازی بر آنزیم های آنتی اکسیدانی قلبی در موش های تغذیه شده با غذای کلسترول بالا
سوران حیدری کمال عزیزبیگی کاوه بهمن پور

امروزه چاقی به یک معضل جهانی تبدیل شده و از عوامل ایجاد کننده آن، کم تحرکی و رژیم غذایی سرشار از کلسترول است. این وضعیت باعث افزایش استرس اکسیداتیو و کاهش فعالیت آنزیم های اکسیداتیو و در نتیجه عوارضی مانند بیماری های قلبی عروقی می شود. فعالیت ورزش هوازی و رعایت رژیم غذا چکیده کامل

امروزه چاقی به یک معضل جهانی تبدیل شده و از عوامل ایجاد کننده آن، کم تحرکی و رژیم غذایی سرشار از کلسترول است. این وضعیت باعث افزایش استرس اکسیداتیو و کاهش فعالیت آنزیم های اکسیداتیو و در نتیجه عوارضی مانند بیماری های قلبی عروقی می شود. فعالیت ورزش هوازی و رعایت رژیم غذایی پرچرب به عنوان یک مداخله غیردارویی موثر بر افزایش ظرفیت آنتی اکسیدانی مورد استفاده قرار می گیرد. هدف از مطالعه حاضر بررسی تأثیر 12 هفته تمرین هوازی بر آنزیم های آنتی اکسیدانی قلبی در موش های تغذیه شده با غذای کلسترول بالا بود. 32 سر موش آزمایشگاهی نژاد ویستار مورد آزمایش قرار گرفتند. در نیمی از موش ها با اضافه کردن یک درصد کلسترول به غذا طی 6 تا 8 هفته، هایپرکلسترولمی القا شد. موش ها به 4 گروه هشت تایی شامل تغذیه نرمال، گروه هایپرکلسترولمیک، تمرین هوازی- هایپرکلسترولمیک و تمرین هوازی- تغذیه نرمال تقسیم شدند. تمرین هوازی پنج روز در هفته و به مدت 12 هفته اجرا شد. 24 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی، موش ها کشته و سلول های قلبی خارج شدند. میزان فعالیت آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز و گلوتاتیون پراکسیداز قلبی توسط کیت های مخصوص ارزیابی شد. نتایج نشان داد که افزایش میزان کلسترول خون تاثیر آماری معنی دار در کاهش آنزیم ها در بافت قلب داشت. همچنین مشخص شد که تمرین هوازی باعث افزایش معنی داری در میزان فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی در بافت قلب می شود. بیشترین میزان کاهش در سطح آنزیم های آنتی اکسیدانی مربوط به گروه هایپرکلسترولمی شده و ببیشترین میزان افزایش مربوط به گروه تمرینات هوازی – تغذیه نرمال بود. تغذیه سرشار از کلسترول ظرفیت آنتی اکسیدانی قلب را کاهش می دهد. هرچند که تمرینات هوازی باعث افزایش فعالیت آنتی اکسیدانی قلب می شود اما ظاهرا پرهیز از تغذیه سرشار از کلسترول می تواند نقش موثرتری ایفا کند. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

40 - تاثیر یک دوره فعالیت هوازی در کاهش اثرات جانبی استروئید آنابولیک با دوزهای مختلف بر برخی شاخص‌های بیوشیمیایی و هیستوپاتولوژیک بافت قلب رت های نر ویستار
ایمان مزجی ابراهیم شیخ نظری آسیه عباسی دلوئی سید جواد ضیاءالحق

10.22034/ascij.2022.1946660.1346

استروئیدها علاوه بر اهداف درمانی در پزشکی، متاسفانه مورد سوء‌مصرف بسیاری قرار گرفته‌اند. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر هشت هفته تمرین هوازی بر تغییرات ساختاری و بیوشیمیایی بافت قلب رت‌های نر ویستار دریافت کننده دوزهای درمانی و سوء‌مصرف استروئید بود. 49 سر رت نر با سن 12 چکیده کامل

استروئیدها علاوه بر اهداف درمانی در پزشکی، متاسفانه مورد سوء‌مصرف بسیاری قرار گرفته‌اند. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر هشت هفته تمرین هوازی بر تغییرات ساختاری و بیوشیمیایی بافت قلب رت‌های نر ویستار دریافت کننده دوزهای درمانی و سوء‌مصرف استروئید بود. 49 سر رت نر با سن 12 هفته و میانگین وزن 190گرم به 7 گروه گروه کنترل، شم، استروئید دوز درمانی (2 میلی‌گرم/کیلوگرم)، استروئید دوز سوءمصرف (5 میلی‌گرم/کیلوگرم)، تمرین هوازی، هوازی + دوز درمانی و هوازی + دوز سوء‌مصرف، بصورت تصادفی تقسیم‌بندی شدند. تزریق ها در یک روز یکسان هفته و در ناحیه پشت ران رت‌ها به وسیله سرنگ انسولین مدرج تزریق استفاده شد. پروتکل هوازی شامل 5 روز در هفته دویدن به مدت هشت هفته بر روی تردمیل جوندگان با سرعت 30 متر بر دقیقه و 60 دقیقه تمرین بود. نمونه‌ها ابتدا بیهوش و نمونه‌های خونی و بافتی به آزمایشگاه‌های مربوطه منتقل شدند. همچنین نتایج توسط نرم افزار SPSS و آزمون آنالیزواریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی بونفرونی و سطح معنی‌داری 05/0 مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد تفاوت معنی‌داری میان گروه‌ها در افزایش وزن نهایی و تروپونین قلبی وجود نداشت (05/0<p ). همچنین میزان تستوسترون پلاسمای رت‌های دریافت کننده استروئید هم در دوز درمانی و هم سوء‌مصرف بصورت معنی‌داری نسبت به گروه‌های تمرین کاهش یافت (05/0> p). از طرفی میزان مسافت دویدن در آزمون عملکرد هوازی جوندگان در گروه‌های دریافت کننده استروئید و تمرین بطور معنی‌داری نسبت به سایر گروه‌ها بالاتر بود (05/0> p). نتایج این پژوهش نشان داد تمرین هوازی می‌تواند از کاهش تستوسترون درونزاد جلوگیری کند اما تاثیری در میزان تروپونین قلبی و وزن رت‌ها ندارد. بعلاوه بنظر می رسد استروئید بولدنون در افزایش عملکرد هوازی رت‌ها موثر باشد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

41 - تاثیر یک دوره تمرین هوازی قبل و بعد از القای آلزایمر بر حافظه و یادگیری رت‌های آلزایمری شده با آمیلوئید بتا
فرحناز امیرشقاقی زهرا ایزانلو ملیحه نعیمی کیا

10.22034/ascij.2022.1941649.1316

آلزایمر یک بیماری پیشرونده اختلال عصبی است که منجر از دست دادن سلول های عصبی و اختلال در حافظه و یادگیری می شود. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر یک دوره تمرین هوازی قبل و بعد از القای آلزایمر بر حافظه و یادگیری رت های آلزایمری شده با آمیلوئید بتا بود. 60 سر رت نر بالغ ویس چکیده کامل

آلزایمر یک بیماری پیشرونده اختلال عصبی است که منجر از دست دادن سلول های عصبی و اختلال در حافظه و یادگیری می شود. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر یک دوره تمرین هوازی قبل و بعد از القای آلزایمر بر حافظه و یادگیری رت های آلزایمری شده با آمیلوئید بتا بود. 60 سر رت نر بالغ ویستار هشت هفته ای با میانگین وزنی 20/17±195 گرم در مرحله قبل از القای آلزایمر از انستیتو پاستور ایران تهیه شد. بعد از دو هفته، رت ها به شکل تصادفی به دو گروه مساوی کنترل (30 سر) و تمرین (30 سر) تقسیم شدند. پس از چهار هفته تمرین، رت های هر کدام از گروه ها به سه زیرگروه: 1- تزریق آمیلوئیدبتا 2- تزریق دارونما 3- بدون تزریق تقسیم شدند. رت های گروه های آلزایمری از طریق تزریق Aβ1-42 به داخل هیپوکمپ آلزایمری شدند. پروتکل تمرین هوازی پنج روز در هفته به مدت چهار هفته در قبل و بعد از القای آلزایمر بود. 24 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرینی در دوره پس از القای آلزایمر، حافظه و یادگیری رت ها با استفاده از آزمون ماز آبی موریس مورد ارزیابی قرار گرفت. داده ها با آزمون آنوا یک طرفه و دوطرفه تحلیل شدند. معنی داری بین متغیرها در سطح 05/0p £ مورد توجه قرار گرفت. نتایج در بررسی یادگیری و حافظه در گروه های مختلف نشان داد، گروه های تمرینی نتیجه بهتری نسبت به گروه های استراحتی هم در رت های آلزایمری و هم سالم پس از یک دوره تمرین قبل و بعد از القای آلزایمر را نشان داد (05/0 p ≤). مطالعات زیادی نشان داده اند، فعالیت بدنی و تمرینات ورزشی ممکن است عملکرد شناختی را بهبود و شروع AD و دیگر بیماری های مرتبط با زوال عقل را به تاخیر بیندازد. این نتایج با چندین مطالعه که نشان دادند فعالیت بدنی سطوح عوامل مرتبط با AD را کاهش می دهد، حمایت می شود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

42 - تاثیر هشت هفته تمرین هوازی بر سطوح پلاسمایی WISP-1 و WISP-2 در موش‌های دیابتی و سالم
مهدی کریمی سامان پاشایی ایوب سعیدی

10.22034/ascij.2023.1969235.1435

دیابت و بیماری‌های مرتبط با آن یکی از عوامل اصلی مرگ و میر در جهان می‌باشند. هدف از پژوهش حاضر بررسی بررسی تاثیر هشت هفته تمرین هوازی با شدت متوسط بر سطوح پلاسمایی WISP-1 و WISP-2 در موش‌های دیابتی شده با استرپتوزوتوسین بود. 40 سر موش صحرائی نر شش هفته ای نژاد ویستار پس چکیده کامل

دیابت و بیماری‌های مرتبط با آن یکی از عوامل اصلی مرگ و میر در جهان می‌باشند. هدف از پژوهش حاضر بررسی بررسی تاثیر هشت هفته تمرین هوازی با شدت متوسط بر سطوح پلاسمایی WISP-1 و WISP-2 در موش‌های دیابتی شده با استرپتوزوتوسین بود. 40 سر موش صحرائی نر شش هفته ای نژاد ویستار پس از آشنایی با محیط جدید و نحوه ی فعالیت روی نوار گردان به طور تصادفی به 4 گروه کنترل، کنترل + دیابت، تمرین 8 هفته ای شدت متوسط، تمرین 8 هفته ای شدت متوسط+دیابت تقسیم شدند. برنامه ی تمرینی برای گروه تمرینی 8 هفته ای، عبارت بود از: 5 جلسه در هفته دویدن بر روی تردمیل جوندگان به مدت 60 دقیقه با سرعت 25 متر در دقیقه معادل 50 تا 60 درصد Vo2max بود. آزمودنی های تمام گروه های تحقیق در شرایط استراحتی (48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی) با کتامین و زایلازین با نسبت 5 به 2 بیهوش و سپس خونگیری انجام شد و برای آنالیز شاخص‌ها مورد استفاده قرار گرفت. جهت مقایسه بین گروه‌ها از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج آزمون واریانس یک‌طرفه نشان داد که تفاوت معنی‌داری بین گروه‌ها در ارتباط با سطوح WISP1 و WISP-2 وجود دارد (001/0=p ). بر اساس یافته های حاضر می توان عنوان کرد که تمرینات هوازی با شدت های متوسط نیز می تواند برای تعدیل سطوح پلاسمایی WISP-1 و WISP-2 در دیابت موثر واقع شود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

43 - اثربخشی هشت هفته تمرین هوازی بر ژنوتیپ های CT و TT پلی‌مورفیسم rs2070744 ژن NOS3 و تغییرات عملکرد هوازی زنان تمرین نکرده
حدیث رحیمی مانیا روزبیانی عباس صارمی

10.22034/ascij.2023.1978656.1462

پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر 8 هفته تمرین هوازی بر ژنوتیپ های CT و TT پلی‌مورفیسم rs2070744 ژن NOS3 و تغییرات عملکرد هوازی زنان تمرین نکرده انجام شد. بدین منظور، تعداد 29 زن غیر فعال 30 تا 45 ساله به صورت تصادفی از زنان داوطلب شهرستان شهریار انتخاب شدند. آزمودنی ها چکیده کامل

پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر 8 هفته تمرین هوازی بر ژنوتیپ های CT و TT پلی‌مورفیسم rs2070744 ژن NOS3 و تغییرات عملکرد هوازی زنان تمرین نکرده انجام شد. بدین منظور، تعداد 29 زن غیر فعال 30 تا 45 ساله به صورت تصادفی از زنان داوطلب شهرستان شهریار انتخاب شدند. آزمودنی ها 8 هفته تمرین هوازی با تواتر 5 جلسه در هفته و هر جلسه 30 دقیقه با شدت 55 تا 75 درصد ضربان قلب ذخیره انجام داده به¬طوری¬که در دو هفته اول با 55 تا 65 درصد ضربان قلب بیشینه، در دو هفته دوم با 60 تا 65 درصد ضربان قلب بیشینه و 4 هفته پایانی با 65 تا 75 درصد ضربان قلب بیشینه به تمرین پرداختند. 10 دقیقه برای گرم کردن و 10 دقیقه برای سرد کردن در هر جلسه تمرینی در نظر گرفته شد. برای تعیین میزان VO2max از آزمون 7 مرحله ای بروس، پیش و پس از تمرینات استفاده شد. سپس، از بین آزمودنی هایی که توانستند آزمون مورد نظر را بر اساس انتظار محقق اجرا کنند نمونه گیری بزاقی برای توالی یابی DNA برای تعیین ژنوتیپ ها انجام گرفت. جهت تعیین ژنوتیپ از روش RFLP استفاده شد. نتایج حاصل از بررسی داده ها با استفاده از آزمون t مستقل بررسی شد و نتایج نشان داد که میزان VO2max در مرحله پیش آزمون در زنانی که دارای ژنوتیپ CT بودند به طور میانگین قبل و بعد از مداخله ورزشی، معنی دار نبوده است (884/0 p =)، میزان VO2max در مرحله پس آزمون در زنانی که دارای ژنوتیپ TT بودند به¬طور میانگین قبل و پس از مداخله ورزشی، معنی دار نبوده است (110/0 p =). در این تحقیق نشان داده شد که بهبود معنی دار Vo2max به تفاوت های ژنوتیپی آن ها بستگی نداشت و بین ژنوتیپ های CT و TT پلی‌مورفیسم rs2070744 ژن NOS3 و تغییرات عملکرد هوازی زنان تمرین نکرده چاق بعد از 8 هفته تمرین هوازی رابطه معنی داری مشاهده نشد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

44 - تاثیر دوازده هفته تمرین تداومی و تناوبی روی برخی آدیپوکاین و هپاتوکاین ها و مقاومت به انسولین در موش های دیابتی نوع یک
محمد سلماسی محمد رضا ذولفقاری دیدنی اکبر نوری حبشی

10.22034/ascij.2023.1979751.1466

دیابت به عنوان یکی از بیماری های بسیار توسعه یافته در جهان و از دلایل اصلی مرگ و میر در نظر گرفته می شود. از راه های پیشگیری از دیابت و جلوگیری از عوارض ناشی از آن، انجام فعالیت به روش های مختلف است. هدف از پژوهش حاضر بررسی مقایسه تاثیر دوازده هفته تمرین تداومی و تناوبی چکیده کامل

دیابت به عنوان یکی از بیماری های بسیار توسعه یافته در جهان و از دلایل اصلی مرگ و میر در نظر گرفته می شود. از راه های پیشگیری از دیابت و جلوگیری از عوارض ناشی از آن، انجام فعالیت به روش های مختلف است. هدف از پژوهش حاضر بررسی مقایسه تاثیر دوازده هفته تمرین تداومی و تناوبی روی فتوئین b، فتوئین a و گلیپیکان 4 پلاسما و مقاومت به انسولین در موش های دیابتی نوع 1 بود. برای این منظور 40 موش دیابتی نوع یک به 4 گروه کنترل-سالم، کنترل دیابت، دیابت تمرین تداومی و دیابت تمرین تناوبی تقسیم شدند.گروه تناوبی با دویدن روی در وهله های 3 دقیقه‌ای با سرعت 20 متر در دقیقه و ریکاوری فعال با سرعت 10 متر در دقیقه با شیب صفر درصد به مدت 3 دقیقه روی تردمیل، شش تکرار در هر جلسه انجام شد (مدت زمان کل 36 دقیقه). گروه‌ تمرین تداومی نیز دویدن را با سرعت 15 متر در دقیقه به مدت 36 دقیقه با شیب 0% درصد انجام دادند. کشتار موشها 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرینی انجام و خونگیری انجام شد. جهت مقایسه بین گروه‌ها از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد. بررسی تغییرات بین گروهی نشان داد که تفاوت معنی دار بین گروه ها برای مقاومت به انسولین، فتوئین b، فتوئین a و گلیپیکان 4 پلاسما وجود دارد (001/0p <). بررسی تغییرات بین کروهی نشان داد که مقاومت به انسولین، فتوئین b، فتوئین a و گلیپیکان 4 پلاسما کاهش معنی دار در گروه سالم نسبت به گروه دیابتی داشتند (001/0p <). همچنین بین گروه کنترل دیابت با گروه های تمرین تداومی و تمرین تناوبی تفاوت معنی دار بین همه شاخص ها وجود داشت (001/0p <). نتایج پژوهش حاضر نشان داد که تمرین هوازی و تمرین تناوبی میتوانند باعث کاهش فتوئین b، فتوئین a و گلیپیکان 4 پلاسما در موشهای دیابتی نوع 1 شوند. این بهبودها در گروه تمرین تناوبی نسبت به تمرین تداومی بهتر بود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

45 - اثر کوتاه‌مدت تمرین هوازی و رژیم غذایی پرچرب و عصاره کورکومین بر بیان ژن‌های آدیپونکتین و اینترلوکین در شش بافت عضله در رت‌های نر نژاد ویستار
صدیقه اقایان طاهره باقرپور نعمت اله نعمتی

10.22034/ascij.2023.1913072.1200

آدیپونکتینیک هورمون پپتیدی است که در انسان از بافت چربی ترشح می‌شود و بر متابولیسم چربی و گلوکز مؤثر است.اینترلوکین شش نیز نقش اصلی را در انواع مختلف مکانیسم های دفاع از میزبان از جمله در واکنش های ایمنی و واکنش های فاز حاد دارد. بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی مقایسه چکیده کامل

آدیپونکتینیک هورمون پپتیدی است که در انسان از بافت چربی ترشح می‌شود و بر متابولیسم چربی و گلوکز مؤثر است.اینترلوکین شش نیز نقش اصلی را در انواع مختلف مکانیسم های دفاع از میزبان از جمله در واکنش های ایمنی و واکنش های فاز حاد دارد. بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی مقایسه اثرات کوتاه مدت تمرین هوازی و رژیم غذایی پرچرب و عصاره کورکومین بر بیان ژن های آدیپونکتین و اینترلوکین شش بافت عضله رت های نر نژاد ویستار بود.بدین منظور تعداد 50 سر موش صحرایی نر دو ماهه تهیه و به پنج گروه کنترل، رژیم غذایی پرچربرب، کورکومین و رژیم غذایی پرچرب، تمرین و رژیم غذایی پرچرب، کورکومین + تمرین + رژیم غذایی پرچرب تقسیم شدند. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه مقایسه شد. میانگین تفاوت های درون گروهی نیز با استفاده از آزمون آماری تی تک نمونه مقایسه شد. نتایج نشان داد که میانگین بیان ژن آدیپونکتین آزمودنی ها در بین 5 گروه تفاوت معنی داری را نشان داد. نتایج آزمون تعقیبی بونفرونی نیز اختلاف معناداری بین گروه کنترل و سایر گروه ها را نشان داد. همچنین بیان ژن اینترلوکین 6 در دو گروه رژیم غذایی پرچرب و گروه رژیم غذایی پرچرب + کورکومین نسبت به گروه کنترل افزایش یافته است. اما در دو گروه رژیم غذایی پرچرب + تمرین و گروه رژیم غذایی پرچرب + تمرین + کورکومین کاهش معنی دار یافته است. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

46 - تاثیر یک دوره تمرین هوازی همراه با مکمل استویا روی هپاتوکاین‌ها و مقاومت به انسولین در موش‌های دیابتی نوع یک
اسماعیل پیری اکبر نوری حبشی محمد رضا ذولفقاری دیدنی

10.22034/ascij.2023.1979747.1464

دیابت یکی از دلایل اصلی مرگ و میر در کشورهای در حال توسعه است. از راه های پیشگیری از دیابت و جلوگیری از عوارض ناشی از آن، انجام فعالیت بدنی و استفاده از مکمل های آنتی اکسیدانی است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر یک دوره تمرین هوازی و مکمل استویا روی فتوئین b، پنتراکسین ۳ چکیده کامل

دیابت یکی از دلایل اصلی مرگ و میر در کشورهای در حال توسعه است. از راه های پیشگیری از دیابت و جلوگیری از عوارض ناشی از آن، انجام فعالیت بدنی و استفاده از مکمل های آنتی اکسیدانی است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر یک دوره تمرین هوازی و مکمل استویا روی فتوئین b، پنتراکسین ۳ و GDF-15 پلاسما و مقاومت به انسولین در موش‌های دیابتی نوع 1 بود. برای این منظور 25 موش دیابتی نوع یک به 5 گروه کنترل-سالم، کنترل دیابت، دیابت مکمل، دیابت تمرین و دیابت تمرین-مکمل تقسیم شدند. برنامه تمرینی رت ها برای مدت 65 روز، با سرعت 20 تا 30 متر بر دقیقه با شدت 10 تا 25 متر/دقیقه بود. دوز مصرفی استویا 250 میلی گرم/کیلوگرم وزن بدن به صورت گاواژ دریافت شد. کشتار موش‌ها 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرینی انجام و خونگیری انجام شد. جهت مقایسه بین گروه‌ها از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد. بررسی تغییرات بین گروهی نشان داد که تفاوت معنی دار بین گروه‌ها برای فتوئین b، پنتراکسین ۳ و GDF-15 پلاسما وجود دارد (001/0p <). بررسی تغییرات بین کروهی نشان داد که فتوئین B و GDF-15 افزایش معنی دار و پنتراکسین کاهش معنی دار در گروه سالم نسبت به گروه دیابتی داشتند (001/0p <). همچنین بین گروه کنترل دیابت با گروه های تمرین مکمل و تمرین تفاوت معنی دار بین همه شاخص ها وجود داشت (001/0p <). نتایج پژوهش حاضر نشان داد که تمرین هوازی و مکمل استویا میتوانند باعث کاهش مقاومت به انسولین، فتوئین b و GDF-15 و افزایش پنتراکسین ۳ در موش‌های دیابتی نوع 1 شوند. این بهبودها در گروهی که تمرین و مکمل را به طور همزمان مصرف کرده بودند، بیشتر بود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

47 - تأثیر چهار هفته تمرین هوازی و مصرف مکمل اطریفل صغیر بر سطوح نیم‌رخ لیپیدی و ترکیب بدنی در دختران چاق و دارای اضافه ‌وزن
ناهید بیژه فرشته کوره پز مشهدی فاطمه دارینی

مصرف اطریفل صغیر و تمرین هوازی می‌تواند از راه‌های مختلف ازجمله افزایش متابولیسم بدن بر چاقی تأثیر بگذارد. هدف این مطالعه بررسی تأثیر چهار هفته تمرین هوازی با و بدون مصرف مکمل اطریفل صغیر بر سطوح نیم‌رخ لیپیدی و ترکیب بدنی در دختران چاق و دارای اضافه‌وزن بود. در این مطا چکیده کامل

مصرف اطریفل صغیر و تمرین هوازی می‌تواند از راه‌های مختلف ازجمله افزایش متابولیسم بدن بر چاقی تأثیر بگذارد. هدف این مطالعه بررسی تأثیر چهار هفته تمرین هوازی با و بدون مصرف مکمل اطریفل صغیر بر سطوح نیم‌رخ لیپیدی و ترکیب بدنی در دختران چاق و دارای اضافه‌وزن بود. در این مطالعه نیمه تجربی 36 دختر چاق و دارای اضافه‌وزن بر اساس برخی معیار ها انتخاب و به‌طور تصادفی در چهار گروه 1) تمرین+دارونما 2) مکمل 3) تمرین + مکمل 4) دارونما قرار گرفتند. گروه های اول و سوم به مدت 4 هفته به اجرای تمرینات هوازی پرداختند و گروه دوم و سوم در طی این مدت روزانه 10گرم اطرفیل صغیر مصرف کردند. 48 ساعت قبل و بعد از پروتکل پژوهش نمونهگیری خون و سنجش ترکیب بدنی جهت سنجش متغیرها انجام شد. داده‌ها از طریق تی همبسته، آزمون آنالیز واریانس یک‌طرفه و تست توکی در سطح معناداری 05/0 تحلیل شد. پژوهش حاضر سبب کاهش معنادار سطح نیم‌رخ لیپیدی شامل: کلسترول (0012/0 =p )، تری‌گلیسرید (039/0 = p)، لیپوپروتئین با چگالی پایین (001/0 = p)، لیپوپروتئین با چگالی بالا (004/0 = p)، لیپوپروتئین با چگالی خیلی پایین (05/0 = p)، محیط شکم (009/0 = p) و درصد چربی بدن (025/0 = p) در گروه تمرین + دارونما شد. همچنین کاهش معنادار در شاخص سطح گلوکز ناشتایی (043/0 = p)، نسبت دورکمر به دور لگن (001/0 = p)، محیط شکم (042/0 = p) ودرصد چربی بدن (001/0 = p) در گروه‌ مکمل دیده شد. کاهش معنادار سطح گلوکز (003/0 = p)، محیط شکم (015/0 = p)، درصد چربی بدن (001/0 = p) و شاخص توده بدنی (020/0 = p) در گروه تمرین مکمل نشان داده شد. با توجه به کاهش معنادار درصد چربی بدن و برخی شاخص‌های آنتروپومتری در گروههای تجربی پیشنهاد می‌شود دختران چاق برای بهبود ترکیب بدن از مکمل اطریفل صغیر به همراه تمرین هوازی بهره ببرند. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

48 - تأثیر هشت هفته تمرین هوازی- مقاومتی بر بیان ژن LXR و سطح سرمی TNFα در بیماران CABG
فهیمه پرهیزی امیر رشیدلمیر رامبد خواجه ای محمد رضا رمضانپور محسن وظیفه دوست

ب بیماری های قلبی عروقی به عنوان یکی از اصلی ترین علت های مرگ و میر در دنیا شناخته شده اند. بر اساس اعلام انجمن قلب آمریکا، گسترش بیماری های قلبی عروقی زمینه ی التهابی دارد و التهاب عمومی، نقش محوری در ایجاد آتروسکروز دارد. هدف از این پژوهش بررسی تأثیر هشت هفته تمرین ه چکیده کامل

ب بیماری های قلبی عروقی به عنوان یکی از اصلی ترین علت های مرگ و میر در دنیا شناخته شده اند. بر اساس اعلام انجمن قلب آمریکا، گسترش بیماری های قلبی عروقی زمینه ی التهابی دارد و التهاب عمومی، نقش محوری در ایجاد آتروسکروز دارد. هدف از این پژوهش بررسی تأثیر هشت هفته تمرین هوازی - مقاومتی بر بیان ژن LXR و سطح سرمی TNFα در بیماران CABG بود. 24 نفر از مردانی که تحت عمل جراحی بای پس قرار گرفته بودند به طور داوطلبانه انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه تجربی (12 نفر) و کنترل (12 نفر) تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت هشت هفته تمرینات مقاومتی- هوازی را انجام دادند (3 جلسه در هفته) و گروه کنترل در این مدت بدون تمرین بودند. نمونه گیری خونی 48 ساعت قبل از شروع اولین جلسه تمرینی و همچنین 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی در حالی که همه آزمودنی‌ها ناشتا بودند به عمل آمد. برای تحلیل داده ها از آزمون آماری تی- استودنت مستقل و همبسته و آزمون شاپیروویلک جهت نرمال کردن داده ها در سطح معنی داری 05/0 استفاده شد. نتایج پژوهش حاضرنشان داد گروه تمرین در نتیجه ی هشت هفته تمرینات مقاومتی- هوازی افزایش معنی داری را در بیان MRNA ژن LXR و کاهش در سطح سرمی TNFα در مقایسه با گروه کنترل تجربه کردند. همین تغییرات نیز به صورت درون گروهی در گروه تمرین به صورت پیش آزمون و پس آزمون دیده شد. یافته های این پژوهش نشان داد که هشت هفته برنامه تمرینی ترکیبی هوازی- مقاومتی به صورت منظم می تواند باعث افزایش بیان ژن LXR و کاهش سطح سرمی TNFα در بیماران CABG شود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

49 - تأثیر هشت هفته تمرین هوازی و مصرف مکمل کافئین بر برخی از شاخص‌های التهابی و ترکیب بدن در مردان چاق
هادی قرنی محمدرضا ذوالفقاری جمال رسول پور صلاح شریفان

افزایش عوامل التهابی در بروز سندروم متابولیک که مجموعه‌ای از اختلالات متابولیکی می‌باشد مؤثر است. سطح استراحتی اینترلوکین-6 با چاقی و سبک‌زندگی غیرفعال ارتباط دارد که غلظت آن در سرم بیماران مبتلا به چاقی افزایش می‌یابد، بنابراین هدف از مطالعه حاضر تعیین تأثیر مصرف طولان چکیده کامل

افزایش عوامل التهابی در بروز سندروم متابولیک که مجموعه‌ای از اختلالات متابولیکی می‌باشد مؤثر است. سطح استراحتی اینترلوکین-6 با چاقی و سبک‌زندگی غیرفعال ارتباط دارد که غلظت آن در سرم بیماران مبتلا به چاقی افزایش می‌یابد، بنابراین هدف از مطالعه حاضر تعیین تأثیر مصرف طولانی مدت کافئین و تمرینات هوازی بر سطوح سرمی اینترلوکین-6 و ترکیب بدن در مردان چاق بود. در این مطالعه نیمه‌تجربی، 40 مرد چاق با میانگین سنی 74/2±8/32سال، وزن 41/8±22/94کیلوگرم و میانگین شاخص‌توده‌بدنی 37/1±98/30 کیلوگرم/مترمربع به صورت تصادفی در 4 گروه 10 نفری: دارونما، مکمل، دارونماتمرین، مکمل‌تمرین قرار گرفتند. برنامه تمرین‌هوازی شامل دویدن با شدت 85-65% HRmax به مدت 8 هفته، 40-25 دقیقه و 3 جلسه در هفته بود. میزان مصرف‌ مکمل، روزانه 500 میلی‌گرم کافئین و دارونما نیز از دکستروز 2% بود. نمونه‌گیری خونی پس از 12 ساعت ناشتایی قبل از شروع مطالعه و 48 ساعت پس از آخرین جلسه‌تمرینی جهت اندازه‌گیری سطوح اینترلوکین-6 انجام شد. داده‌ها با استفاده از آزمون ANOVA یک‌طرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح 05/0>P تجزیه و تحلیل شد. در گروه‌های تمرین‌-دارونما و تمرین-کافئین، کاهش معنی‌داری در سطح سرمی اینترلوکین-6 نسبت به گروه کافئین و دارونما در پس‌آزمون مشاهده شد (05/0>p). همچنین کاهش معنی‌داری در ترکیب بدن گروه‌های تمرین‌-دارونما، تمرین-کافئین و کافئین نسبت به گروه دارونما در پس‌آزمون مشاهده شد (05/0>p). براساس یافته‌های پژوهش حاضر، می‌توان نتیجه گرفت که تمرین هوازی و همچنین تمرین هوازی همراه با مصرف کافئین به واسطه کاهش عوامل التهابی، می‌تواند در کاهش التهاب و بهبود ترکیب بدن افراد چاق مؤثر باشد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

50 - اثر تمرین منظم هوازی بر لپتین، مقاومت انسولین و برخی هورمون های محور هیپوتالاموس- هیپوفیز- آدرنال (HPA) در مردان چاق غیر فعال
داود خورشیدی بهرام عابدی مجتبی ایزدی حسین دوعلی

پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

51 - تاثیر هشت هفته تمرین هوازی و مقاومتی بر سطوح لپتین سرم و ترکیب بدن دختران دارای اضافه وزن
سید فاطمه موسوی میثم شعبانی نیا

پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

52 - تاثیر هشت هفته تمرین هوازی به همراه مصرف مکمل ال آرژنین بر MMP-9، TIMP-2 زنان دارای اضافه وزن
فاطمه قاسمی بهرام عابدی

مطالعه حاضر با هدف تاثیر هشت هفته تمرین هوازی به همراه مکمل ال آرژنین بر MMP-9، TIMP-2 زنان دارای اضافه وزن انجام گرفت. در این پژوهش نیمه تجربی که با طرح پیش آزمون- پس آزمون انجام گرفت، 60 زن دارای اضافه وزن با دامنه سنی 20 تا 30 سال به صورت در دسترس انتخاب و در 4 گروه چکیده کامل

مطالعه حاضر با هدف تاثیر هشت هفته تمرین هوازی به همراه مکمل ال آرژنین بر MMP-9، TIMP-2 زنان دارای اضافه وزن انجام گرفت. در این پژوهش نیمه تجربی که با طرح پیش آزمون- پس آزمون انجام گرفت، 60 زن دارای اضافه وزن با دامنه سنی 20 تا 30 سال به صورت در دسترس انتخاب و در 4 گروه 15 نفری تمرینات هوازی، مکمل ال آرژنین، تمرین هوازی + مصرف مکمل ال آرژنین و دارونما قرار گرفتند. نمونه های خونی آزمودنی ها در دو مرحله پیش آزمون (48 ساعت قبل از فعالیت بدنی و مصرف مکمل) و پس آزمون (48 ساعت بعد) جمع آوری شد. پروتکل تمرینی شامل ٨ هفته تمرینات هوازی بود که سه جلسه در هفته برگزار شد. آزمودنی ها در دو گروه مصرف مکمل ال آرژنین روزانه یک گرم مکمل ال آرژنین را مصرف نمودند. همچنین آزمودنی های گروه دارونما در طول این دوره به مصرف مالتی دکسترین پرداختند. داده ها توسط آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری تکراری تحلیل شد. نتایج نشان داد که تمرین هوازی، مصرف مکمل ال آرژنین و تمرین هوازی همراه با مصرف مکمل ال آرژنین باعث افزایش معنی دار MMP-9، و کاهش معنی دار TIMP-2 زنان دارای اضافه وزن گردید (05/0>P). دیگر نتایج حاکی از اندازه اثر بیشتر تمرین هوازی همراه با مصرف مکمل ال آرژنین در افزایش MMP-9، و کاهش TIMP-2 در مقایسه با تمرین هوازی و مصرف مکمل ال آرژنین به تنهایی بود. به طور کلی توأم با انجام تمرینات هوازی، مصرف مکمل ال ـ آرژنین (احتمالاً) می تواند سبب تحریک بیشتر فرآیند رگ زایی در زنان دارای اضافه وزن شود. پرونده مقاله

فهرست مقالات تمرین هوازی

سکوی نشر دانش

پیوندهای سایت

مراکز مرتبط

پشتیبانی

صفحات رسمی