تأثیر تمرین هوازی بر سطح عامل رشد عصبی مشتق از مغز (BDNF) و اینترلوکین-6 (IL-6) سرمی مردان میانسال چاق
محورهای موضوعی : مطالعات نوین در متابولیسم ورزش و فعالیت بدنی
علیرضا ریحانی
1
,
علی یعقوبی
2
1 - گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد بجنورد، دانشگاه آزاد اسلامی، بجنورد، ایران
2 - گروه علوم ورزشی، واحد بجنورد، دانشگاه آزاد اسلامی، بجنورد، ایران
کلید واژه: IL-6, تمرین هوازی, BDNF, مردان چاق,
چکیده مقاله :
چاقی با افزایش احتمال اختلال در سیستم عصبی مرکزی همراه است. بر این اساس هدف از تحقیق حاضر تأثیر تمرین هوازی بر سطح عامل رشد عصبی مشتق از مغز (BDNF) و اینترلوکین-6 (IL-6) سرمی مردان میانسال چاق بود. بدین منظور 20 مرد میانسال چاق (45-35 سال و 30 BMI>) به طور تصادفی در دو گروه تمرین هوازی و کنترل قرار داده شدند. تمرین هوازی 3 جلسه در هفته با شدت 80 درصد ضربان قلب ذخیره و 30 دقیقه در هر جلسه انجام شد. نمونه خون قبل و بعد از 8 هفته تمرین هوازی گرفته شد. سطح BDNF و IL-6 سرم به روش الایزا اندازه گیری شد. از تی وابسته و تی مستقل برای مقایسه درون گروهی و بین گروهی استفاده شد. نتایج نشان داد که BMI، PBF و سطح IL-6 در پس آزمون گروه هوازی نسبت به پیش آزمون به طور معنی داری کمتر بود (05/0>p).. سطح BDNF در پس آزمون گروه هوازی نسبت به پیش آزمون کاهش داشت ولی از نظر آماری معنی دار نبود (093/0=p). در مجموع این نتایج نشان دهنده اثرات مثبت تمرین هوازی بر BMI، PBF و سطح IL-6 سرمی مردان میانسال چاق می باشد اما با وجود افزایش سطح BDNF سرم در این آزمودنی ها، این افزایش از نظر آماری معنادار نبود. به نظر می رسد شدت تمرین برای افزایش سطح BDNF همراستا با بهبود التهاب سیستمیک کافی نبوده است.
Obesity is associated with increased probability of central nervous system disorders. Therefore, the aim of the current research was the effect of aerobic exercise on the level of brain-derived nerve growth factor (BDNF) and interleukin-6 (IL-6) in the serum of obese middle-aged men. For this purpose, 20 obese middle-aged men (35-45 years old and BMI>30) were randomly assigned to two groups of aerobic training and control. Aerobic training was performed 3 sessions a week with an intensity of 80% of the reserve heart rate and 30 minutes in each session. Serum BDNF and IL-6 levels were measured by ELISA method. Paired t-test and independent t-test were used for intra-group and inter-group comparisons. The results showed that BMI, PBF and IL-6 level were significantly lower in the post-test of the aerobic training group compared to the pre-test (p<0.05). The level of BDNF increased in the post-test of the aerobic group compared to the pre-test, but it was not statistically significant (p=0.093). Overall, these results show the positive effects of aerobic exercise on BMI, PBF and serum IL-6 levels in obese middle-aged men, but despite the increase in serum BDNF levels in these subjects, this increase was not statistically significant. It seems that traininf intensity was not sufficient to increase BDNF level in line with improvement of systemic inflammation.
_||_
