هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر 8 هفته تمرین همزمان بر سطوح آیریزین و عامل رشدی مشتق از مغز (BDNF) پلاسمایی در مردان میانسال دارای اضافه وزن بود. 20 مرد میانسال سالم با میانگین سنی 5/7 ± 3/51 سال به طور تصادفی به دو گروه تمرین (تعداد = 10 نفر) و کنترل (تعداد = 10 نفر) چکیده کامل
هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر 8 هفته تمرین همزمان بر سطوح آیریزین و عامل رشدی مشتق از مغز (BDNF) پلاسمایی در مردان میانسال دارای اضافه وزن بود. 20 مرد میانسال سالم با میانگین سنی 5/7 ± 3/51 سال به طور تصادفی به دو گروه تمرین (تعداد = 10 نفر) و کنترل (تعداد = 10 نفر) تقسیم شدند. آزمودنی های گروه تمرین در 8 هفته برنامه تمرین همزمان شرکت کردند. برنامه تمرین همزمان شامل 10 دقیقه گرم کردن، 25 دقیقه تمرینات هوازی، 30 دقیقه تمرینات مقاومتی و 5 دقیقه سرد کردن بود. نمونه های خونی پیش از شروع مطالعه و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی جمع آوری شد و سطوح آیریزین و BDNF پلاسمایی با تست الایزا مورد اندازه گیری قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون t استفاده شد. نتایج نشان داد که سطوح آیریزین و BDNF پلاسمایی در گروه تمرین در مقایسه با پیش آزمون افزایش معنی داری یافته است (0.001 ≥ P). همچنین، مقایسه بین گروه تمرین با گروه کنترل در پس آزمون حاکی از بالا بودن سطوح پلاسمایی آیریزین و BDNF در گروه تمرین همزمان بود (0.001 ≥ P). بهعلاوه، ارتباط مثبت معنی داری بین تغییرات سطوح آیریزین و BDNF پلاسمایی وجود داشت (01/0>p، 569/0=r). به نظر می رسد تمرین همزمان می تواند با تنظیم مثبت سطوح آیرزین و BDNF در مردان میانسال دارای اضافه وزن با اثرات مخرب افزایش سن و پیری مقابله نماید.
پرونده مقاله
Introduction: Intellectually disabled is a generalized neurodevelopmental disorder characterized by significantly impaired intellectual and adaptive functioning. Brain-derived neurotrophic factor (BDNF) has emerged as a key neurotrophin regulating synaptic plasticity, n چکیده کامل
Introduction: Intellectually disabled is a generalized neurodevelopmental disorder characterized by significantly impaired intellectual and adaptive functioning. Brain-derived neurotrophic factor (BDNF) has emerged as a key neurotrophin regulating synaptic plasticity, neuronal differentiation and survival. The effect of exercise training on BDNF in intellectually disabled educable children is not well known. Thus the present study was conducted to examine the effect of 8 weeks selected Spark Motor Program on BDNF in intellectually disabled educable boys. Material & Methods: Twenty intellectually disabled educable boys participated in this study as the subject. The subjects were divided into experimental group (n=10) or control group (n=10) randomly. The experimental group was performed selected Spark Motor Program 3 days a week for 8 weeks. Results: The results showed that BDNF had not significant change after 8 weeks selected Spark Motor Program. Conclusions: In summary, Spark Motor Program that selected in this study had not significant effect on BDNF in intellectually disabled educable boys.
پرونده مقاله
Introduction: Although the benefits of physical activity on cardiovascular health are well known, recent evidence demonstrated that exercise may promote brain health by increases brain derived neurotrophic factor (BDNF); however it is still unclear. The purpose of this چکیده کامل
Introduction: Although the benefits of physical activity on cardiovascular health are well known, recent evidence demonstrated that exercise may promote brain health by increases brain derived neurotrophic factor (BDNF); however it is still unclear. The purpose of this study was to examine the effects of 8 weeks resistance training on serum BDNF levels in adolescents. Material & Methods: Twenty four adolescents (age, 16 to 18 years) were randomly assigned to one of the training group (n=12) or control group (n=12). The training group was performed resistance training 3 days a week for 8 weeks in 2-3 sets with 12-15 maximal repetitions at 60-75% of 1-RM in each station. Biochemical parameters were measured before and 48h after the last session of training. Results: The results indicated that body fat percent decreased after 8 weeks resistance training (P<0.05); however, serum BDNF had no significant changes after the intervention. Conclusions: Serum BDNF level was not affected by 8 weeks resistance training in the adolescents.
پرونده مقاله
Introduction: The effects of exercise training on serum BDNF is still unclear, thus the purpose of this study was to examine the effects of 8 weeks moderate intensity aerobic exercise on serum BDNF levels in female athletes. Material & Methods: Twenty female karate چکیده کامل
Introduction: The effects of exercise training on serum BDNF is still unclear, thus the purpose of this study was to examine the effects of 8 weeks moderate intensity aerobic exercise on serum BDNF levels in female athletes. Material & Methods: Twenty female karate athletics were randomly assigned to one of the exercise group (n=10) or control group (n=10). The training group performed endurance training 3 days a week for 8 weeks at an intensity corresponding to 50-60% individual maximum oxygen consumption for 45 min. Results: Body mass and BMI increased (P<0.05) after 8 weeks aerobic exercise compared to the control group. For WHR, body fat percentage and maximal oxygen consumption there were no significant differences between the exercise group and the control group. There were virtually no changes in body fat percentage, fasting glucose, insulin, insulin resistance and BDNF levels after 8 weeks training. Conclusions: Serum BDNF level was not affected by 8-week moderate intensity aerobic exercise in female athletes.
پرونده مقاله
هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر 12 هفته تمرین هوازی بر سطح پلاسمایی BDNF پروتئین فسفوریله تائو زنان سالمند با کاهش عملکرد شناخنی بود. . بدین منظور 24 زن سالمند 60 تا 70 ساله به طور تصادفی انتخاب و در دو گروه تجربی و کنترل قرار داده شدند. گروه تجربی تمرینات هوازی را با شدت چکیده کامل
هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر 12 هفته تمرین هوازی بر سطح پلاسمایی BDNF پروتئین فسفوریله تائو زنان سالمند با کاهش عملکرد شناخنی بود. . بدین منظور 24 زن سالمند 60 تا 70 ساله به طور تصادفی انتخاب و در دو گروه تجربی و کنترل قرار داده شدند. گروه تجربی تمرینات هوازی را با شدت 60 تا 70 درصد حداکثر ضربان قلب ذخیره، 3 جلسه در هفته را برای 60 دقیقه و به مدت 12 هفته به انجام رساندند. خونگیری در سه مرحله پیش آزمون، هفته هشتم و هفته دوازدهم انجام شد. سطح BDNF و پروتئین فسفوریله تائو با روش الایزا سنجیده شد. بین سطح پروتئین فسفوریله تائو در مراحل مختلف تحقیق در بین گروه تجربی و کنترل تفاوت معنی داری وجود نداشت (05/0<p)؛ همچنین نتایج برآمده از آزمون تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر نشان داد که با وجود کاهش سطح پروتئین فسفوریله تائو اما تفاوت معنیداری بین سطح این شاخص در مراحل مختلف پژوهش وجود نداشت (182/0=p). سطح BDNF پلاسما زنان سالمند در مرحله پس آزمون (12 هفته) در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل به طور معنیداری بالاتر بود (018/0=p). همچنین سطح BDNF پلاسما پس از 8 و 12 هفته در گروه تجربی نسبت به پیش آزمون به طور معنیداری بالاتر بود (مقادیر P به ترتیب 021/0 و 004/0).این نتایج پیشنهاد می دهد که اثرات مثبت احتمالی تمرینات ورزشی هوازی در افراد سالمند با کاهش عملکرد شناختی، ناشی از کاهش پروتئین فسفوریله تائو نمی باشد و مسیرهای نوروژنیک در این راه فعال می شوند.
پرونده مقاله
زمینه و هدف: یک رویکرد با ارزش در افزایش سطح سالمت و کاهش آسیب های مغزی استفاده از ورزش و تمرین بدنی به عنوان پیش آماده سازی می باشد که منجر به ایجاد برخی تغییرات سلولی مولکولی و بهبود عملکردهای رفتاری می شود.مواد و روشها: در این مطالعه نیمه تجربی، حیوانات به صورت تصادف چکیده کامل
زمینه و هدف: یک رویکرد با ارزش در افزایش سطح سالمت و کاهش آسیب های مغزی استفاده از ورزش و تمرین بدنی به عنوان پیش آماده سازی می باشد که منجر به ایجاد برخی تغییرات سلولی مولکولی و بهبود عملکردهای رفتاری می شود.مواد و روشها: در این مطالعه نیمه تجربی، حیوانات به صورت تصادفی در سه گروه مساوی 10 سری، شامل گروه های تمرین استقامتی، سکته مغزی و کنترل تقسیم شدند. پروتکل تمرینی در گروه استقامتی شامل شنا در آب برای مدت سه هفته وهر هفته پنج روز و هر روز به مدت 30 دقیقه در دمای آب2±32 درجه سانتی گراد بود. رت ها در گروه کنترل و گروه سکته بدون هیچ تمرین سه هفته را پشت سر گذاشتند. برای ایجاد مدل ایسکمی شریان کاروتید مشترک(CCA )و بـا گیره های آنوریسم به مدت 30 دقیقه مسدود شد. 24 ساعت پس از ایسکمی سطح آنزیم TrkB با استفاده از روشPcr Time Real و عملکردهای رفتاری مورد ارزیابی قرار گرفت. نتیجه گیری: تمرین هوازی می تواند از طریق تغییر در بیان ژن TrkB تاثیرات محافظتی عصبی مثبتی را در ارتباط با نوروژنز ایجاد کند که این سودمندی در عملکردهای رفتاری نیز قابل مشاهده است.
پرونده مقاله
چاقی با افزایش احتمال اختلال در سیستم عصبی مرکزی همراه است. بر این اساس هدف از تحقیق حاضر تأثیر تمرین هوازی بر سطح عامل رشد عصبی مشتق از مغز (BDNF) و اینترلوکین-6 (IL-6) سرمی مردان میانسال چاق بود. بدین منظور 20 مرد میانسال چاق (45-35 سال و 30 BMI>) به طور تصادفی در چکیده کامل
چاقی با افزایش احتمال اختلال در سیستم عصبی مرکزی همراه است. بر این اساس هدف از تحقیق حاضر تأثیر تمرین هوازی بر سطح عامل رشد عصبی مشتق از مغز (BDNF) و اینترلوکین-6 (IL-6) سرمی مردان میانسال چاق بود. بدین منظور 20 مرد میانسال چاق (45-35 سال و 30 BMI>) به طور تصادفی در دو گروه تمرین هوازی و کنترل قرار داده شدند. تمرین هوازی 3 جلسه در هفته با شدت 80 درصد ضربان قلب ذخیره و 30 دقیقه در هر جلسه انجام شد. نمونه خون قبل و بعد از 8 هفته تمرین هوازی گرفته شد. سطح BDNF و IL-6 سرم به روش الایزا اندازه گیری شد. از تی وابسته و تی مستقل برای مقایسه درون گروهی و بین گروهی استفاده شد. نتایج نشان داد که BMI، PBF و سطح IL-6 در پس آزمون گروه هوازی نسبت به پیش آزمون به طور معنی داری کمتر بود (05/0>p).. سطح BDNF در پس آزمون گروه هوازی نسبت به پیش آزمون کاهش داشت ولی از نظر آماری معنی دار نبود (093/0=p). در مجموع این نتایج نشان دهنده اثرات مثبت تمرین هوازی بر BMI، PBF و سطح IL-6 سرمی مردان میانسال چاق می باشد اما با وجود افزایش سطح BDNF سرم در این آزمودنی ها، این افزایش از نظر آماری معنادار نبود. به نظر می رسد شدت تمرین برای افزایش سطح BDNF همراستا با بهبود التهاب سیستمیک کافی نبوده است.
پرونده مقاله
مقدمه و هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر 12 هفته تمرین هوازی و مصرف عصاره کندر بر وضعیت شناختی و سطوح BDNF سالمندان دچار اختلال شناختی خفیف (MCI) بود.مواد و روشها: 32 نفر سالمندانی که در پرسشنامه MMSE نمره بین 21 تا 25 کسب کردند به صورت هدفمند در دسترس به عنوان نمونه ا چکیده کامل
مقدمه و هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر 12 هفته تمرین هوازی و مصرف عصاره کندر بر وضعیت شناختی و سطوح BDNF سالمندان دچار اختلال شناختی خفیف (MCI) بود.مواد و روشها: 32 نفر سالمندانی که در پرسشنامه MMSE نمره بین 21 تا 25 کسب کردند به صورت هدفمند در دسترس به عنوان نمونه انتخاب، و به طور تصادفی در 4 گروه تمرین هوازی، کندر، تمرین هوازی + کندر، و پلاسبو (هر گروه 8 نفر) قرار گرفتند. مداخلات به مدت 12 هفته انجام شد. تمرین هوازی شامل هشت دقیقه دویدن با شدت 75 تا 85 درصد حداکثر ضربان قلب ذخیره در جلسه اول بود. هر دو جلسه یک دقیقه به زمان دویدن آزمودنیها افزوده میشد تا بعد از 12 هفته، زمان دویدن به 26 دقیقه رسید. عصاره کندر نیز به صورت کپسول با دوز 100 میلیگرم بر کیلوگرم وزن بدن در روز مصرف شد.یافتهها: سطوح BDNF در دو گروه تمرین و تمرین + کندر در مقایسه با دو گروه دیگر به طور معنادار افزایش یافت (P<0.05). وضعیت شناختی نیز در سه گروه مداخله در مقایسه با گروه پلاسبو به طور معنادار افزایش یافت (P<0.05).بحث و نتیجه گیری: احتمالا 12 هفته تمرینات هوازی و کندر با بهبود وضعیت شناختی سالمندان با MCI میتوانند سیر پیشرونده MCI را آهسته و شاید متوقف کند.
پرونده مقاله
زمینه و هدف: بیماریهای نورودژنراتیو با تاثیر بر روی سیستم عصبی مرکزی باعث القا آپوپتوزیس در نورونها می گردد. سلولهای گلیا نقش بسیار مهمی در جلوگیری از پیشرفت این بیماری ها و افزایش بقای نورونی دارند. مهمترین عملکرد سلولهای گلیا در بقای نورونها ترشح فاکتور های محافظت کنن چکیده کامل
زمینه و هدف: بیماریهای نورودژنراتیو با تاثیر بر روی سیستم عصبی مرکزی باعث القا آپوپتوزیس در نورونها می گردد. سلولهای گلیا نقش بسیار مهمی در جلوگیری از پیشرفت این بیماری ها و افزایش بقای نورونی دارند. مهمترین عملکرد سلولهای گلیا در بقای نورونها ترشح فاکتور های محافظت کننده نورونی می باشد. از فاکتورهای محافظت کننده نورونی که توسط آستروسیت ها ترشح میگردد میتوان به TGFβ1، TGFβ2، GDNF، BDNF و NT3 اشاره کرد.در این مطالعه نقش احتمالی ورتمانین در بیان فاکتورهای محافظت کننده نورونیBDNF و NT3 مترشحه از میکروگلیاها و الیگودندروسیت ها درمحیط in vitro مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها : برای کشت سلولهای آستروسیت از نوزاد 1-2 روزه موش صحرایی Wistar استفاده شد. بدین ترتیب پس از ضد عفونی پوست بدن و دستهای نوزادان با پنبه آغشته به الکل 70 درصد، با قیچی پوست روی سر کاملاً برداشته و جمجمه از ناحیه گردن به طرف پیشانی شکافته شد تا کورتکس مغز آشکار گردد. سپس مغز را از جمجمه جدا و در بافر هنکس قرار داده شد.غلظت های 8 ، 12 ، 16 مول بر لیتر ورتمانین به وسیله ی سمپلر به سلول های آستروسیت کشت داده شده در پلیت های 6-well اضافه شد و میزان بیان فاکتورهای محافظت کننده نورونی از طریق R-T PCR اندازه گیری شد.نتیجه گیری :سلولهای آستروسیت تیمار شده بوسیله ورتمانین از لحاظ مورفولوژی تغییرات قابل ملاحظه ای را نشان دادند. این در حالی بود که تغییرات مورفولوژیکی در سلولهای کنترل در مقایسه با سلولهای تیمار شده بسیار کمتر مشاهده شد.
پرونده مقاله
میلیون ها نفر در سراسر جهان به بیماری آلزایمر مبتلا هستند و با رشد نامتناسب جمعیت مسن، این بیماری که رایج ترین شکل زوال عقل در میان افراد مسن است، در حال تبدیل شدن به یک بحران سلامتی عمومی است. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر تمرین استقامتی قبل و بعد از القای آلزایمر بر برخ چکیده کامل
میلیون ها نفر در سراسر جهان به بیماری آلزایمر مبتلا هستند و با رشد نامتناسب جمعیت مسن، این بیماری که رایج ترین شکل زوال عقل در میان افراد مسن است، در حال تبدیل شدن به یک بحران سلامتی عمومی است. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر تمرین استقامتی قبل و بعد از القای آلزایمر بر برخی عوامل مرتبط با نوروپلاستیسیته در هیپوکمپ موش های نر نژاد ویستار بود. 32 سر رت نر بالغ 8 هفته ای با میانگین وزنی 17 ± 250 گرم، قبل از القای آلزایمر به صورت تصادفی به 2 گروه استراحت (16 سر) و تمرین (16 سر) تقسیم شدند. پس از 4 هفته (هفته اول و دوم با سرعت 10 متر بر دقیقه در دو نوبت 15 دقیقهای، هفته سوم با سرعت 15 متر بر دقیقه در سه نوبت 15 دقیقهای و در هفته چهارم با سرعت 15 متر بر دقیقه در چهار نوبت 15 دقیقهای با وقفه 5 دقیقهای)، هر گروه به دو زیرگروه: 1. تزریق آمیلوئیدبتا و 2. بدون تزریق تقسیم شدند. پس از 72 ساعت حیوانات کشته و هیپوکمپ آن ها جهت بررسی برداشته شد. بیان ژن BDNF، PKG و cGMP با روش Real Time PCR اندازه گیری شد. داده ها به روش تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنی داری 05/0 p < تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که سطح BDNF، PKG و cGMP در گروه تمرین نسبت به گروه استراحت در مرحله بعد از القای آلزایمر به طوری معنی داری بیشتر بود (001/0= p). با توجه به نتایج، به نظر می رسد تمرین هوازی می تواند به بهبود نوروپلاستیسیته در هیپوکمپ موش های آلزایمری کمک کند.
پرونده مقاله
چاقی و بیماریهای قلبی عروقی از عوامل اصلی مرگ¬ومیر در دنیا میباشند. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرینات مقاومتی مختلف سنتی، دایرهای و تناوبی روی پروتئین ترشح اسیدی و غنی از سیستئسن (SPARC) و فاکتور نروتروفیک مشتق شده از مغز (BDNF) در مردان چاق بود. برای این منظور 4 چکیده کامل
چاقی و بیماریهای قلبی عروقی از عوامل اصلی مرگ¬ومیر در دنیا میباشند. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرینات مقاومتی مختلف سنتی، دایرهای و تناوبی روی پروتئین ترشح اسیدی و غنی از سیستئسن (SPARC) و فاکتور نروتروفیک مشتق شده از مغز (BDNF) در مردان چاق بود. برای این منظور 44 مرد چاق داوطلب بعد از همگن¬سازی بر اساس ویژگیهای فردی و به روش تصادفی به 4 گروه کنترل (11 نفر)، دایره¬ای (11 نفر)، سنتی (11 نفر) و تناوبی (11 نفر) تقسیم شدند. آزمودنی¬ها 12 هفته تمرینات مقاومتی مختلف سنتی، دایرهای و تناوبی را به صورت هر هفته سه جلسه دادند. نمونه خونی قبل از اولین جلسه تمرینی و 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین گرفته شد و برای آنالیز شاخصها مورد استفاده قرار گرفت. بررسی تعییرات بین گروهی برای BDNF و SPARC نشان داد که بین گروه¬ها اختلاف معنی¬دار وجود دارد (001/0p <). نتایج آزمون بونفرونی برای BDNF نشان داد که بین کنترل با تناوبی (001/0p < ) و کنترل با دایره¬ای (001/0p <) و کنترل با سنتی (012/0p =) تفاوت معنیداری مشاهده شد. همچنین بررسی تغییرات درون گروهی نشان داد که مقادیر BDNF در گروههای تمرین سنتی (008/0p =)، گروه تمرین دایرهای (001/0p <) و گروه تمرین تناوبی (001/0p < ) افزایش معنیدار وجود دارد. نتایج آزمون بونفرونی برای SPARC نشان داد که بین گروههای کنترل با مقاومتی تناوبی (001/0p < )، کنترل با مقاومتی دایره¬ایی (001/0p < ) تفاوت معنی¬داری مشاهده شد. همچنین بررسی تغییرات درون گروهی نشان داد که مقادیر SPARC در گروههای تمرین سنتی (001/0p < )، گروه تمرین تناوبی (001/0p < ) و گروه تمرین دایرهای (001/0p <) کاهش معنیدار وجود دارد. در تحقیق حاضر، نشان داده شد که 12 هفته تمرین مقاومتی سنتی، دایرهای و تناوبی منجر به افزایش سطوح پلاسمایی BDNF و کاهش سطوح پلاسمایی SPARC در مردان چاق شد. نتایج نشان داد تغییرات مطلوب در پروتکلهای تمرین مقاومتی دایره¬ای و تناوبی بهتر از نوع سنتی بود.
پرونده مقاله
با افزایش سن روند تخریب و تضعیف عملکرد اعضای بدن از جمله مغز قابل پیش بینی است. فعالیت جسمانی و تغذیه مناسب از عواملی هستند که نقش مهمی در سلامت دستگاه عصبی ایفا می کنند.از مهم ترین گیاهان دارویی که در طب سنتی برای تقویت حافظه و جلوگیری از بروز آلزایمر نام برده شده، کند چکیده کامل
با افزایش سن روند تخریب و تضعیف عملکرد اعضای بدن از جمله مغز قابل پیش بینی است. فعالیت جسمانی و تغذیه مناسب از عواملی هستند که نقش مهمی در سلامت دستگاه عصبی ایفا می کنند.از مهم ترین گیاهان دارویی که در طب سنتی برای تقویت حافظه و جلوگیری از بروز آلزایمر نام برده شده، کندر است. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر یک دوره تمرین هوازی پیاده روی همراه با مصرف کندر بر مقادیر عامل نروتروفیک مشتق از مغز (BDNF) و فاکتور نکروزدهنده توموری آلفا (TNFα) در مردان سالمند بود.در این پژوهش نیمه تجربی 40 مرد سالمند با دامنه سنی 60 تا 70 سال که در سلامت کامل جسمانی و روانی بودند به عنوان نمونه آماری انتخاب و به طور تصادفی به چهار گروه (تمرین، مکمل، تمرین + مکمل و کنترل) تقسیم شدند. افراد شرکت کننده در گروه های تمرینی به مدت 8 هفته و هر هفته 3 جلسه در برنامه تمرین هوازی پیاده روی شرکت کردند. همچنین گروه های مصرف کننده مکمل روزانه 300 میلی گرم گیاه کندر بسته بندی شده را به شکل جویدنی دریافت کردند. گروه کنترل در این مدت در هیچ مداخله شرکت نکردند. نمونه های خونی ناشتا قبل و 24 ساعت پس از آخرین مداخله ها جمع آوری شد. داده ها با استفاده از آزمون های آماری تی، تحلیل واریانس و آزمون توکی در سطح معناداری 05/0 تجزیه و تحلیل شد.نتایج نشان داد در گروه های تمرین، مکمل و تمرین + مکمل پس از هشت هفته، مقادیر BDNF و TNFαبه ترتیب افزایش و کاهش معناداری نسبت به پیش آزمون داشت (05/0 ≥p). همچنین اختلاف معناداری در مقادیر BDNF وTNFα گروه تمرین + مکمل نسبت به سایر گروه ها مشاهده شد(05/0 ≥p). با توجه به نتایج حاصل از این پژوهش به نظر می رسد، انجام پیاده روی و مصرف کندر به طور مستقل و ترکیبی باعث افزایش بارزی در بیان BDNF و کاهش بارز عوامل التهابی در مردان سالمند می شود. لذا می توان ترکیب پیاده روی و مصرف کندر را به عنوان یک روش مفیدتر برای حفظ سلامتی و گسترش فواید شناختی و عملکردی مغز و دستگاه عصبی، به سالمندان توصیه نمود.
پرونده مقاله
سکوی نشر دانش
سند یا سکوی نشر دانش ،سامانه ای جهت مدیریت حوزه علمی و پژوهشی نشریات دانشگاه آزاد می باشد