چکیده:هدف از انجام این مطالعه شناسایی خصوصات پروبیوتیکی باکتریهای اسید لاکتیک جدا شده از شیر گاو منعقد شده است که شامل خاصیت ضد قارچی و ضد میکروبی ، تحمل pH اسیدی،مقاومت به صفرا، تخمیر قندها ، قابلیت همولیز خون، پتانسیل اسیدی کردن و ایجاد لخته از برخی روستاهای استان تهران میباشد.ازمجموع 13 نمونه شیر جمع آوری شده، 7 جدایه بر اساس تستهای فنوتیپی و بیوشیمیایی به عنوان باکتری اسید لاکتیک شناسایی شدند.به منظور تایید نتایج بیوشیمیایی، DNA آنها استخراج و توسطPCR دارای پرایمر اختصاصی تکثیر و متعاقبا محصولات PCR توالی یابی شدند.و در بانک ژن NCBI ثبت و تعلق این باکتری ها به جنس لاکتوباسیل تایید شد.نتایج نشان داد همه جدایه ها همولیز مثبت بودند.جدایه A و C همولیز کامل داشتند .جدایه E بیشرین مقاومت را در شرایط اسیدی از خود نشان داد. در حالی که تمام جدایه های ما به شرایط صفرا مقاوم بودند. همچنین هیچ یک از سویه ها حساسیتی نسبت به قارچ ها و میکروب ها نشان ندادند، به جز اشریشیا کلی که همه سویه ها به آن حساس بودند. تمام جدایه های لاکتیکی توانایی اسیدی شدن و انعقاد را در دمای 37 درجه سانتی گراد نشان دادند. در مقابل، هیچ یک از جدایه ها پتانسیل انعقاد را در دمای 30 درجه سانتیگراد نشان ندادند.بر اساس نتایج این مطالعه،جدایه E و C جدا شده از شیر منعقد شده گاو با توجه به خواص مشاهده شده می تواند به عنوان میکروارگانیسم پروبیوتیک در نظر گرفته شودومی توان آنها را به منظور استفاده در تولید لبنیات پروبیوتیک جدا کرد. Manuscript profile

مسمومیت هیستامینی یکی از نگرانی‌های مهم در سلامت پنیرهای سنتی رسیده بوده و مهم‌ترین عامل تولید آن میکرارگانیسم‌های دکربوکسیله کننده در طی دوره رسیدن می‌باشد. هدف از مطالعه حاضرتعیین تأثیر اسانس رزماری بر جمعیت لاکتو باسیلوس‌ها و میزان هیستامین در پنیر لیقوان در طول دوره رسیدن با روش HPLC بود. ترکیب شیمیائی اسانس با استفاده از GC/MS مورد شناسائی قرار گرفت. نمونه‌های پنیر حاوی صفر، 125 و ppm250 از اسانس رزماری تهیه شد. نمونه‌ها در روزهای صفر، 30، 90 و 150 دوره رسیدن از نظر تعداد باکترهای لاکتوباسیلوس و میزان هیستامین مورد آزمایش قرار گرفتند. آلفا‌پینن (Alfa pinene) با 1/11 درصد، کامفور ((Camphore با 2/10 درصد و لیمونن – د ( Limonene-d) با 9/5 درصد، 3 جزء عمده موجود در اسانس بود. میانگین تعداد لاکتوباسیل ها در روزهای 30، 90 و 150 دوره رسیدن در نمونه‌های حاوی 125 و ppm 250 اسانس رزماری به‌طور معنی‌داری کمتر از نمونه‌های شاهد بود (05/0>(P. در طول دوره رسیدن میزان هیستامین در نمونه‌‌های حاوی اسانس کمتر از نمونه‌های شاهد بوده و در انتهای دوره رسیدن میزان هیستامین در نمونه‌های شاهد، حاوی 125 و ppm 250 اسانس رزماری به‌ترتیب برابر 190، 170 و ppm 04/51 بود. در مجموع می‌توان گفت که غلظت‌های 125 و ppm250 از اسانس رزماری می‌تواند به‌عنوان یک ماده نگه‌دارنده طبیعی در پنیرهای سنتی لیقوان استفاده شود. Manuscript profile

امروزه ذرات فلزی به پلیمرهای مورداستفاده در بسته‌بندی مواد غذایی اضافه می‌شوند تا خواص مکانیکی و ضدمیکروبی را بهبود دهند. در این مطالعه خواص ضدمیکروبی پوشش‌های نانو کامپوزیت‌ با دانسیته کم (LDPE) حاوی 5/17، 5/12، 5/7 و 5/2 درصد نانوذرات نقره بررسی گردید. برای تولید نانوذرات نقره روش احیاء شیمیایی با استفاده از احیاکننده ‌تری‌سدیم سیترات انتخاب شد. به‌منظور تأیید سنتز نانو ذرات نقره، مشخصه‌یابی توزیع ذرات نقره و ساختار کریستالی نقره به‌ترتیب از آزمون‌های UV-Visible، SEM و XRDاستفاده شد. نانو ذرات بلورین با متوسط اندازه 20 نانومتر تأیید شدند. به‌منظور بررسی خاصیت ضدمیکروبی پوشش‌ها، رشد باکتری‌ در حضور پوشش‌های نانو نقره با درصدهای مذکور به روش سنجش دانسیته نوری (OD) به‌وسیله دستگاه اسپکتروفتومتر در طول‌موج 600 نانومتر انجام گرفت. میزان مهاجرت ذرات نانو نقره نیز اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد که پوشش حاوی 5/17درصد نانو نقره بیشترین تأثیر را داشت و پوشش حاوی 5/2 درصد فاقد هرگونه تأثیر بود. همچنین مقایسه تأثیر پوشش‌ها بر اشریشیا کولای و استافیلوکوکوس اورئوس نشان داد که تأثیر پوشش‌ها روی استافیلوکوکوس اورئوس بیشتر بوده است. نتایج حاکی از وابستگی بین درصد نانوذرات نقره استفاده‌شده و خاصیت ضدمیکروبی بود. به‌این‌ترتیب که با افزایش درصد نانوذرات نقره، خاصیت ضدمیکروبی افزایش پیدا کرد. همچنین با افزایش درصد نانوذرات نقره میزان رهایش نانوذرات از پوشش نیز افزایش یافت. درنهایت با توجه به‌قرار گرفتن میزان مهاجرت نانو ذرات نقره از هر چهار نوع پوشش نانوکامپوزیتی در محدوده مجاز، پوشش 5/17 درصد به‌عنوان کارآمدترین پوشش انتخاب شد. Manuscript profile

ریزپلاستیک‌ها به‌عنوان آلاینده‌های نوظهور محیط زیست شناخته می‌شوند که بر حسب منبع تولید، به ریزپلاستیک‌های اولیه و ثانویه طبقه‌بندی می‌شوند. شکل، اندازه و رنگ در بین سایر ویژگی‌ها، از دیگر مختصات آن‌هاست که توانایی این مواد را برای دستیابی به زنجیره غذایی و خطرات ناشی از آن تعیین می‌کند. در حالی‌که اثرات زیست‌محیطی ریزپلاستیک‌ها مورد توجه بسیاری قرار گرفته است، بررسی میزان خطرات ناشی از در معرض قرار گرفتن انسان به غذاهای آلوده به ریزپلاستیک‌ها هنوز به‌طور کامل ارزیابی نشده است. هدف از بررسی حاضر مرور اجمالی اطلاعات و دانش کنونی در مورد وجود ریزپلاستیک‌ها در مواد غذایی و نوشیدنی و اثر سوء آن‌ها بر موجودات زنده و انسان است. محققین داده‌های موجود را نه‌تنها ناکافی، بلکه سئوال برانگیز و مبهم می‌دانند؛ زیرا یک روش کمی، استاندارد و واحد برای اندازه‌گیری وجود ندارد. در بین مواد غذایی، سخت‌پوستان، نرم‌تنان، ماهی‌ها، آب و نمک به‌عنوان منابع شناخته شده آلوده به ریزپلاستیک‌ها هستند که برای سلامت انسان خطرآفرین شناسایی شده‌اند. لذا علاوه بر مطالعه روی آلودگی سایر انواع مواد غذایی، ضروری است روش‌های تشخیص استانداردسازی شوند. هم‌چنین راه‌های کاهش ورود یا حذف این مواد از منابع آبی و غذایی مورد توجه و بررسی‌های بیش از بیش قرار گیرد. Manuscript profile

در این بررسی مطالعات انجام یافته در زمینه آلودگی گوشت و فرآورده های آن در ایران جمع آوری شده و مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است. در ارتباط با باسیلوس سرئوس کار تحقیقاتی بسیار کمی انجام گرفته است. یکی از دلایل عمده آن می تواند میزان آلودگی کمی باشد که در این فرآورده ها دیده می شود. در مورد بروسلا نیز همین طور، زیرا در عضلات دام های کشتاری به ندرت مشاهده شد و انتقال بیماری از راه خوردن گوشت خطر آفرین نمی باشد. در مورد کمپیلو باکتر ژوژنی اکثر تحقیقات، بدون هدف مشخصی انجام پذیرفته است و گوشت مرغ بیشترین میزان آلودگی را دارا می باشد. کلستریدیوم پرفرینجنس مهمترین عامل آلودگی در ماهی و فرآورده های آن و هم چنین گوشت های کنسرو شده می باشد. در زمینه اشریشیا کلی کارهای تحقیقاتی نسبتاً زیادی انجام پذیرفته است. مطالعات نشان می دهند که هر چه قطعات گوشت بزرگتر باشند میزان آلودگی کمتر می باشد. بیشترین آلودگی در گوشت های چرخ شده مشاهده شده است. در سوسیس و کالباس معمولاً آلودگی به صورت ثانویه و پس از تولید ایجاد می شود. در سال های گذشته میزان آلودگی به اشریشیا کلی به مراتب بیشتر از امروز بوده است. این مطلب نشان دهنده بهبود وضعیت بهداشت در کشتارگاه ها و کارخانه های صنایع گوشت می باشد. در مورد لیستریا تحقیقات محدودی در ایران انجام گرفته است. نتایج نشان می دهند که گوشت و فرآورده‌های آن کما بیش آلودگی به لیستریا مونوسیتوژنز دارند. مهمترین مورد در ارتباط با پیشگیری، دقت در بازرسی قبل از کشتار و حذف دام های بیمار می باشد. در مورد آلودگی های سالمونلایی، اکثر آلودگی ها به صورت ثانویه بودند و آلودگی های اولیه ناشی از سالمونلوز در دام کشتار شده کمتر دیده می شود. از آنجا که وجود این میکروارگانیسم در غذای انسان بسیار خطرناک بوده و از نظر اپیدمیولوژیک حائز اهمیت می باشد، به ویژه هنگام واردات گوشت بایستی کنترل بهداشتی با دقت زیادی انجام پذیرد. در زمینه استافیلوکوک بیماری زا نیز کارهای تحقیقاتی نسبتاً زیادی انجام گرفته است. از تحقیقات چنین بر می آید که بیشتر آلودگی های استافیلوکوکی مربوط به کباب کوبیده و طی فصول گرم سال بوده است. Manuscript profile

در این مطالعه وضعیت آلودگی شیر و فرآوردهای آن به باکتری‌های بیماری‌زا در ایران مورد مطالعه قرار گرفته است. در مواردی بررسی‌های مقطعی نسبتاً زیادی انجام گرفته است اما در مورد برخی از باکتری‌های بیماری‌زا یا اصلاً مطالعه‌ای وجود ندارد یا بررسی‌ها کافی نیست. این در حالی است که لازمه مطالعات اپیدمیولوژیک و تجربی وجود اطلاعاتی است که از بررسی‌های مقطعی حاصل می‌شود. به طور کلی می‌توان گفت آلودگی شیر به باکتری‌های بیماری‌زا در کشور به مرور زمان و در اثر به کارگیری روش‌های مناسب تولید و آگاهی تولیدکنندکان در حال کاهش بوده است ولی از طرفی استفاده از روش‌های نوین تشخیص و جستجوی باکتری‌ها موجب تشخیص دقیق‌تر و در نتیجه بیشتر باکتری‌ها گردیده است. لذا استمرار منظم بررسی‌های مقطعی همراه با بکارگیری روش‌های دقیق، حساس و مناسب نمونه‌برداری و جستجو و شمارش باکتری‌ها ضرورتی است که صرف‌نظر از آگاهی به وضعیت شیر و فرآورده‌های آن از نظر آلودگی به باکتری‌های عامل بیماری بتوان تدابیر مؤثری در جهت پیشگیری، کاهش یا عدم آلودگی اتخاذ نمود. Manuscript profile

این بررسی گذشته‌نگر، خلاصه ای از مطالعات آلودگی باکتریایی انواع آبزیان در ایران می باشد. مطالعات منتشر شده بیشتر در طول سال های 1378 تا1391 بوده است. باکتری های جدا شده، شامل کلستریدیوم بوتولینوم، کلستریدیوم پرفرنجنس، اشریشیا کولای، لیستریا مونوسیتوژنز، سالمونلا، شیگلا، استافیلوکوکوس اورئوس و ویبریو پاراهمولیتیکوس می باشد. بررسی ها نشان می دهند تیپ E کلستریدیوم بوتولینوم شایع‌ترین تیپ کلستریدیم در ماهیان دریائی بوده و غذاهای خانگی وکارگاهی مسئول اکثر مسمومیت ها می‌باشند. حضور کلیفرم‌ها و اشریشیا در آبزیان می تواند به علت آلودگی محیط زیست باشد. حضور آنها در غذاهای دریائی فرآیند شده نیز می تواند به علت آلودگی آب ، دستکاری ماهی و آلودگی در هنگام فرآیند سازی باشد. لیستریا مونوسیتوژنز از انواع آبزیان تازه، منجمد و فرآیند شده جدا شده است. آبزیان ممکن است هنگام فرآوری به این ارگانیسم آلوده شوند. این ارگانیسم سرماگرا می‌تواند در حرارت یخچال رشد کرده و در غذاهای فرآوری شده افزایش یابد. دمای دود سرد (30-20 درجه سلسیوس) باعث از بین بردن لیستریا نمی شود. آلودگی زیاد آب و آبزیان به سالمونلا به علت عدم رعایت بهداشت محیط زیست و همچنین شرایط جغرافیائی محیط است. استفاده از کود کومپوست در مزارع پرورش آبزیان می تواند منجر به آلودگی سالمونلائی شود. جریان فاضلاب به آبگیرها و محل پرورش آبزیان نیز عامل آلودگی است. استافیلوکوکوس ارگانیسم تیپیک محل زندگی آبزیان نبوده و در هنگام فرآیندسازی یا تماس های بعدی و به صورت ثانویه وارد محصول غذائی دریایی می گردد. وجود گونه های ویبریو در نواحی ساحلی معمول است. ویبریوها خصوصاً در آب های گرم فراوان بوده و در فصل تابستان نیز در نواحی معتدل یافت می شوند. گونه های ویبریو همچنین آلوده کننده طبیعی آب های شور نواحی گرمسیری بوده و می توانند در ماهی های پرورشی در این گونه مناطق حضورداشته باشند. به طور کلی موارد شیوع ویبریوز مربوط به مصرف محصول نیم‌پز، یا محصولی است که بعد از فرآیند حرارتی آلوده شده باشد. Manuscript profile

هدف اصلی از این مطالعه تعیین تأثیر استفاده از آغازگر الحاقی تضعیف شدهلاکتوباسیلوس پلانتاروم بر فرآیند لیپولیز در پنیر سفید فراپالایشی‌(UF) از طریق اندازه‌گیری اندیس اسیدیته،پروفیل اسیدهای چرب،ویژگی‌هایشیمیایی،میکروبی وحسیدر طول دوره رسیدن بود. نتایج حاصل نشان دادپنیر UF حاوی لاکتوباسیلوس پلانتاروم تضعیف شده در مقایسه با پنیرهای شاهد از نظر ترکیب شیمیایی درطول 60 روز دوره رسیدن اختلاف معنی‌داری نداشتند. شمارش کلی باکتری‌ها و شمارش لاکتوباسیل‌های مزوفیل در پنیرهایUFتولید شده باآغازگر الحاقیتضعیف شده بعد از 45 روز رسیدن به طور معنی‌داری (01/0>p) از نمونه‌های شاهد بالاتر بود.نتایج حاصل از پروفیل اسیدهای چرب پنیر سفید فراپالایشی (UF) نشان دادبه علت افزایش روند لیپولیزدر 30 روز اول رسیدن در نمونه‌های حاویلاکتوباسیلوس پلانتاروم تضعیف شدهدرصد اسیدهای چرب با زنجیر کوتاه و متوسط (C14:0- C4:0) در مقایسه با گروه شاهد به صورت معنی‌دار (01/0>p) کاهش و درصد اسیدهای چرب با زنجیر بلند (C18:3- C16:0) افزایش یافت. اندیس لیپولیزی که بوسیله مقدار کل اسیدهای چرب آزاد نشان داده می‌شود در پنیرهای تولید شده با لاکتوباسیلوس پلانتاروم تضعیف شده به صورت معنی‌داری(01/0>p) بالاتر بود. به‌ علاوه در ارزیابی حسی، پنیرهای UFتولید شده باآغازگر الحاقیتضعیف شده به طور معنی‌داری(01/0>p) به مجموع نمرات بالاتری نسبت به پنیرهای شاهد در روز 45 رسیدند. درنهایتباتوجهبهایننتایجبهنظرمی‌رسدکهپنیرهایUFتولید شده با لاکتوباسیلوس پلانتاروم تضعیف شده درمقایسهباپنیرهایشاهدازکیفیتتغذیه‌ایبالاتری برخوردار باشند. Manuscript profile

آمین‌های بیوژن ترکیبات نیتروژنی آلی باوزن مولکولی پایین هستند که در اثر دکربوکسیلاسیون اسیدهای آمینه آزاد ایجاد می‌شوند. فرآورده‌های شیر از جمله غذاهایی هستند که میزان آمین‌های بیوژن در آنها بالاست. جهت اندازه‌گیری هیستامین و سایر آمین‌های بیوژن در مواد غذایی روش‌های مختلفی مورد استفاده قرار گرفته است که از بین آنها روش‌هایHPLC به عنوان روش مرجع اندازه‌گیری هیستامین در مواد غذایی مطرح می‌باشد. هدف این مطالعه معتبرسازی روشHPLC فاز معکوس جهت اندازه‌گیری هیستامین در ماست بود. فاز متحرک متشکل از استونیتریل و آب به نسبت (v/v 18:88) با سرعت جریان ml/min5/0 به صورت ایزوکراتیک بوده و پیک‌ها با استفاده از دتکتور UV در طول موج nm254 ردیابی گردیدند. پس از تزریق غلظت‌های مختلف از استاندارد هیستامین منحنی کالیبراسیون خطی بوده و ضریب تعیین‌کننده(r2) به میزان 998/0 بدست آمد. بازیافت مناسب در همه سطوح آلودگی مشاهده گردید و میانگین بازیافت84% برآورد گردید. در آزمون تکرارپذیری نیز درصد انحراف معیار نسبی (RSD (%4/4% بدست آمد. حد تشخیص و حد سنجش نیز به ترتیب /mlµ 14/ 0 و /mlµ42/0 بودند. نتایج آزمون معتبرسازی نشان داد که می‌توان از این روش به عنوان یک روش قابل اعتماد و سریع جهت اندازه‌گیری هیستامین در ماست استفاده نمود. Manuscript profile

در این مطالعه وضعیت آلودگی گوشت مرغ و تخم‌مرغ به باکتری های بیماری‌زا در ایران و طی دوره زمانی بیش از سه دهه مورد بررسی قرار گرفته است. از آنجایی که ارزیابی بهداشتی این دو فرآورده به لحاظ مصرف بسیار بالا (در نتیجه احتمال زیادتر وقوع مشکلات بهداشتی همچون مسمومیت های سالمونلایی) از اهمیت ویژه ای برخوردار است اهتمام ویژه‌ای مبذول گشته است. گزارش‌ها نشان می‌دهند اکثر آلودگی های باکتریایی نظیر کمپیلوباکترها، استافیلوکوکوس ها و سالمونلاها در کشتارگاهای طیور سراسر کشور وجود دارند. به نظر می رسد این نوع آلودگی ها بیشتر ثانویه بوده و در حین کشتار و یا در مراحل بعدی آن به وقوع می‌پیوندند. در مورد تخم‌مرغ نیز با وجود گزارش هایی از آلودگی به باکتری هایی چون استرپتوکوکوس، استافیلوکوکوس و یا اشریشیا کولای، از آنجا که این منبع غذایی یکی از راه های انتقال سالمونلا می باشد، بیشترین مطالعه روی این باکتری متمرکز گشته است. بر اساس این مطالعات بیشترین موارد آلودگی سالمونلاها در تخم‌مرغ های بومی و در ناحیه پوسته تخم مرغ گزارش شده است. در ضمن آلودگی به کمپیلوباکتر در نمونه‌های تخم مرغ مشاهده نشد و درصد آلودگی به سایر باکتری ها نیز بسیار کم ارزیابی گردید. به نظر می رسد به لحاظ سهم بالای این دو فرآورده در سبد غذایی جامعه مقادیر کم آلودگی نیز از اهمیت بالایی برخوردار هستند. اعمال نظارت های بهداشتی، آموزش و آگاهی دادن به تولیدکنندگان در زنجیره تولید می تواند در کاهش میزان وقوع آلودگی مؤثر باشد. Manuscript profile

اسانس گیاه آویشن شیرازی کشت‌شده در ایران به‌طور گسترده ای به‌عنوان طعم دهنده در مواد غذایی کاربرد دارد. همچنین این اسانس برای بعضی از باکتری های بیماری زای غذایی اثر ضدمیکروبی دارد. هدف از این تحقیق ارزیابی تأثیر غلظت های مختلف اسانس آویشن شیرازی بر رشد و بقای باکتری اشریشیاکولای O157:H7 در طی مرحلة تولید و نگهداری پنیر سفید آب نمکی بود. اسانس این گیاه به روش تقطیر با بخار تهیه و آنالیز اسانس توسط دستگاه گاز کروماتوگراف متصل به طیف نگار جرمی انجام شد. در ابتدا جهت تعیین حداکثر مقدار استفاده از اسانس، آزمایشات حسی انجام گرفت. در پایان زمان نگهداری پنیرها، نتیجه آزمایشات حسی نشان داد که مقادیر بیشتر از ppm200 بر طعم و بوی پنیرها اثر سوء دارد. بنابراین فقط غلظت های ppm 0 و 100، 150، ppm200 آزمایش شدند. اثر ضدمیکروبی غلظت های مختلف این اسانس با تأثیر بر رشد باکتری در محیط کشت انتخابی در آزمایشگاه ارزیابی شد. اثر ضدباکتریایی اسانس آویشن شیرازی در غلظت ppm 200 در مقایسه با غلظت های کمتر و گروه کنترل معنی داربود (P<0.05). تفاوت معنی داری بین pH گروه های کنترل و تیمار شده وجود نداشت. در صورتی که استفاده از اسانس آویشن شیرازی به منظور ارتقای کیفیت بهداشتی پنیر توصیه می گردد، لازم است از غلظت هایی از اسانس استفاده شود که طعم، بوی تند و نامطلوب در پنیر ایجاد نکند. Manuscript profile

هدف از این تحقیق دست یابی به یک روش سریع و ساده برای تشخیص کمی و کیفی سود افزوده شده به شیر حتی در مقادیر بسیار اندک است. زیرا روش های آزمون موجود در شرایط عملی و واقعی کاربردی ندارند.بدین منظور نمونه شیر خام بعد از تعیین ویژگی‌های میکروبی و شیمیایی آن به 4 قسمت تقسیم و به هر قسمت مقادیر مختلف اسید لاکتیک اضافه شد و مقادیر مختلف سود به نمونه ها اضافه گردید. آزمون های اسیدیته،pH، هدایت الکتریکی، الکل،خاکستر و رزالیک اسید انجام شد. طبق نتایج با افزایش مقادیر سود، هدایت الکتریکی و خاکستر کل افزایش و اسیدیته کاهش یافت. بین میزان سود اضافه شده به نمونه ها و pH همبستگی معنی دار وجود نداشت. آزمون الکل در تمام نمونه ها نتایج یکسان داشت. آزمون رزالیک اسید در تمام نمونه ها منفی بود. در مورد خاکستر قلیایی در هیچکدام از نمونه ها حجم اسید کلریدریک مصرفی به 2/1 میلی‌لیتر نرسید. با توجه به نتایج، آزمون رزالیک اسید کارایی لازم را نداشت. آزمون خاکستر قلیایی، مقادیر کمی میزان سود را مشخص نکرد. تنها آزمون هدایت الکتریکی نتایج مثبت و قابل استنادی را نشان داد که می توان جهت تشخیص و تعیین مقدار سود اضافه شده از آن بهره جست. Manuscript profile