هدف پژوهش حاضر، مقایسۀ دو روش سازندهگرا یعنی کلاس معکوس و درسپژوهی از نظر میزان افزایش خلاقیت نگارشی دانشجومعلمان در درس نگارش خلاق در پیش و پس از دریافت متغیر مستقل است. این پژوهش از نوع شبهآزمایشی و از نظر هدف کاربردی است. جامعۀ آماری این پژوهش، دانشجو معلمان رشتۀ چکیده کامل
هدف پژوهش حاضر، مقایسۀ دو روش سازندهگرا یعنی کلاس معکوس و درسپژوهی از نظر میزان افزایش خلاقیت نگارشی دانشجومعلمان در درس نگارش خلاق در پیش و پس از دریافت متغیر مستقل است. این پژوهش از نوع شبهآزمایشی و از نظر هدف کاربردی است. جامعۀ آماری این پژوهش، دانشجو معلمان رشتۀ آموزش ابتدایی دانشگاه فرهنگیان استان مازندران و نمونۀ آماری دو گروه 35 نفری همگن شده هستند. از بین ژانرهای نگارش خلاق چهار ژانر با مشورت صاحبنظران این حوزه انتخاب شد. عناصر مرتبط با هر ژانر، مطابق منابع مختلف شناسایی شد و به هر عنصر به نسبت اهمیتش در ژانر مربوطه ضریب وزن داده شد. نگارش در این چهار ژانر توسط هر دو گروه بهصورت پیشآزمون و پسآزمون انجام شد و هر یک از عناصر در نوشتههای دانشجومعلمان از منظر ملاکهای خلاقیت تورنس یعنی سیالیت، اصالت، انعطاف و بسط مورد تحلیل قرار گرفت و نمرهگذاری شد. نتایج حاصل با استفاده از نرمافزار SPSS26 به روش آمار استنباطی مورد تحلیل قرار گرفت و مقایسۀ نتایج پیشآزمون و پسآزمون در هر دو گروه نشان داد که روش کلاس معکوس و روش درس پژوهی بر هر دو گروه بهبود معناداری ایجاد کرده است و مقایسۀ دو روش با یکدیگر نشان داد که درس پژوهی در مقایسه با کلاس معکوس بر خلاقیت نگارشی دانشجو معلمان تأثیر معناداری داشته است.
پرونده مقاله