leaf area

حرية الوصول المقاله

1 - تغييرات شاخص‌هاي رشد گندم در پاسخ به تراكم و تاريخ‌هاي متفاوت كاشت يولاف وحشي
فرشاد ابراهیم پور

به منظور بررسی اثرات تاریخ کاشت و تراکم یولاف وحشی بر روی رشد و نمو گندم آزمایشی به صورت کرت‌های خرد شده با طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی در چهار تکرار، در مزرعه آزمايشي-پژوهشي دانشگاه آزاد اسلامي واحد شوشتر در طی سال‌هاي 1382 و 1383 اجرا شد. فاکتور اصلی شامل تاریخ کاشت أکثر

به منظور بررسی اثرات تاریخ کاشت و تراکم یولاف وحشی بر روی رشد و نمو گندم آزمایشی به صورت کرت‌های خرد شده با طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی در چهار تکرار، در مزرعه آزمايشي-پژوهشي دانشگاه آزاد اسلامي واحد شوشتر در طی سال‌هاي 1382 و 1383 اجرا شد. فاکتور اصلی شامل تاریخ کاشت یولاف وحشی (بیست و پنجم آبانماه، اول، پنجم، دهم، پانزدهم، بیستم و بیست و پنجم آذر ماه، اول و پنجم دیماه)، و شش تراکم یولاف وحشی (0، 20، 40، 60، 80 و 100 بوته در مترمربع) به عنوان فاکتور فرعی در رقابت با گندم زمستانه در تاریخ كاشت پانزدهم آذرماه به اجرا گذاشته شد. نتایج تجزیه شاخص‌هاي رشد گندم نشان داد بيشترين وزن خشک کل (TDM)، سرعت رشد محصول (CGR)، سرعت رشد نسبی (RGR)، سرعت جذب خالص (NAR)، شاخص سطح برگ (LAI)، نسبت سطح برگ (LAR)، سطح ويژه برگ (SLA) و نسبت وزن برگ (LWR) متعلق به تیمار بدون وجود علف هرز و دیرترین تاریخ کاشت علف هرز است. بطوركلي با افزایش تراکم یا کاشت زودتر علف هرز ميزان تجمع ماده خشك به ترتيب حدود 61 و 70 درصد، سرعت رشد محصول 45 و 58 درصد، سرعت رشد نسبي 57 و 89 درصد، سرعت جذب خالص به مقدار 92 و 100 درصد، و شاخص سطح برگ 97 و 100 درصد نسبت به تراكم صفر بوته در مترمربع و ديرترين تاريخ كاشت يولاف در مرحله نهايي (2500 درجه روز رشد) كاهش نشان دادند. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

2 - برآورد شاخص سطح برگ گیاه برنج در شمال ایران
علی اکبر نوروزی نادر جلالی مرتضی میری موسی عباسی

شاخص سطح برگ، از مؤلفه‌های کلیدی در تخمین عملکرد محصول و بررسی تنش‌های ناشی از شرایط محیطی به شمار می‌رود. با توجه به اهمیت تعیین دقیق این شاخص، تحقیق حاضر برای برآورد شاخص سطح برگ گیاه برنج در شمال کشور انجام شد. بدین منظور 20 مزرعه نمونه برنج در شهرستان رشت انتخاب شد. أکثر

شاخص سطح برگ، از مؤلفه‌های کلیدی در تخمین عملکرد محصول و بررسی تنش‌های ناشی از شرایط محیطی به شمار می‌رود. با توجه به اهمیت تعیین دقیق این شاخص، تحقیق حاضر برای برآورد شاخص سطح برگ گیاه برنج در شمال کشور انجام شد. بدین منظور 20 مزرعه نمونه برنج در شهرستان رشت انتخاب شد. داده‌های مورد نیاز با حضور در منطقه و طی برداشت‌های زمینی به منظور انجام عملیات آزمایشگاهی (روش مستقیم) و اندازه‌گیری توسط دستگاه AccuPAR (روش غیر مستقیم) گردآوری شد. برداشت‌های میدانی به منظور محاسبه شاخص سطح برگ از مرحله نشاء تا مرحله گلدهی گیاه برنج در فواصل زمانی 16روزه صورت گرفت. نتایج نشان داد که کمترین و بیشترین میزان سطح برگ به ترتیب مربوط به مرحله نشاء و گلدهی است. همچنین، سطح برگ بدست آمده توسط هر دو روش برای هر مزرعه طی مراحل مختلف رشد گیاه از روند یکسانی برخوردار بود. هماهنگی در مقادیر بدست آمده در هر دو روش نشان می‌دهد که می‌توان برای محاسبه این شاخص از یک رابطه تجربی استفاده کرد. بر این اساس روابطی تجربی برای هر یک از مراحل رشد گیاه با استفاده از نرم افزار weka3.7 محاسبه و ارائه شد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

3 - بهبود شاخص سطح برگ و غلظت کلروفیل (SPAD) سویا با محلول‌‌پاشی نانو کلات آهن، روی و منگنز در شرایط آبیاری محدود
محمد سعید وقار

هدف: در فرآیند تغذیه گیاه عناصر ضروری باید به اندازه کافی در دسترس گیاه باشند تا با حفظ تعادل عناصر غذایی، عملکرد افزایش یابد. پژوهش حاضر به منظور بهبود شاخص سطح برگ و غلظت کلروفیل توسط محلول‌‌پاشی نانوکلات آهن، روی و منگنز در جهت افزایش عملکرد سویا در شرایط آبیاری محدو أکثر

هدف: در فرآیند تغذیه گیاه عناصر ضروری باید به اندازه کافی در دسترس گیاه باشند تا با حفظ تعادل عناصر غذایی، عملکرد افزایش یابد. پژوهش حاضر به منظور بهبود شاخص سطح برگ و غلظت کلروفیل توسط محلول‌‌پاشی نانوکلات آهن، روی و منگنز در جهت افزایش عملکرد سویا در شرایط آبیاری محدود انجام شد.مواد و روش‌‌ها: آزمایشی به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک‌‌های کامل تصادفی با سه تکرار در دو سال (۱۳۹۴و ۱۳۹۵) انجام شد. تیمارها شامل: رژیم آبیاری (آبیاری کامل، قطع آبیاری در مرحله گلدهی، غلاف‌‌دهی و ابتدای دوره پرشدن دانه) و محلول‌‌پاشی (آب مقطر (شاهد)، آهن، روی، منگنز، آهن + روی، آهن + منگنز، روی + منگنز و آهن + روی + منگنز) بود.نتایج: تنش خشکی شاخص سطح برگ را به طور معنی‌‌داری کاهش داد. بیشترین کاهش از برهمکنش تیمار شاهد و قطع آبیاری در مرحله غلاف‌دهی بدست آمد که نسبت به تیمار آبیاری کامل، 5/31 درصد کاهش داشت. محلول‌‌پاشی روی + منگنز در تعدیل تنش خشکی موفق‌تر بود و شاخص سطح برگ را نسبت به شاهد 4/49 درصد افزایش داد. قطع آبیاری در مرحله گلدهی، غلظت کلروفیل را 2/11 درصد و در مرحله غلاف‌دهی 5/16درصد به ترتیب افزایش و کاهش داد. با کاربرد نانوکلات آهن + روی غلظت کلروفیل برگ در مرحله غلاف‌دهی و پرشدن دانه 8/3۸ و 1/39 درصد نسبت به شاهد افزایش یافت و به عنوان بهترین تیمار شناخته شد.نتیجه‌‌گیری: در شرایط آبیاری محدود تغذیه برگی نانوکلات آهن، روی و منگنز راهکاری مناسب و سازگار با بحران آب است و می‌‌تواند با تعدیل تنش خشکی و بهبود شاخص سطح برگ و غلظت کلروفیل، عملکرد دانه سویا را بهبود دهد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

4 - Investigation Growth Indices Analysis and Sorghum ( Sorghum bicolor L.) Crop Production Affected Different Level of Nitrogen and Nitroxin Bio-Fertilizer
Armaghan Charkhab Mani Mojaddam

BACKGROUND: Bio-fertilizers being essential components of organic farming playvital role in maintaining long term soil fertility and sustainability.OBJECTIVES: Study yield and growth indices of sorghum in response to consumechemical fertilizer and Nitroxin bio-fertilize أکثر

BACKGROUND: Bio-fertilizers being essential components of organic farming playvital role in maintaining long term soil fertility and sustainability.OBJECTIVES: Study yield and growth indices of sorghum in response to consumechemical fertilizer and Nitroxin bio-fertilizer.METHODS: This research was conducted via split plot experiment based on completelyrandomized block design with three replications in research field of Ahvaz IslamicAzad University. Pure nitrogen from urea source was used as the main plot infour levels (0, 50, 100, 150 kg.ha-1) and Nitroxin bio-fertilizer was used as sub plot intwo levels (lack of use of bio-fertilizer and use of 1 L.ha-1 Nitroxin per 200 kg seeds).RESULT: According result of analysis of variance effect of different level of nitrogenand Nitroxin on seed yield, biologic yield and harvest index was significant at 1%probability level but interaction effect of treatments on harvest index was not significant.Assessment mean comparison of different levels of nitrogen fertilizer indicatedthat the highest seed yield (341 g.m-2), biologic yield (1218 g.m-2) and harvest index(28%) belonged to the treatment with consumption of 150 kg.ha-1 nitrogen and thelowest amount of seed yield (200 g.m-2) biologic yield (1045 g.m-2) and harvest index(20%) was for non-consumption of nitrogen (control). Use 1 L.ha-1 Nitroxin led toachieve highest seed yield (324 g.m-2), biologic yield (1185 g.m-2) and harvest index(27%) compare to control treatment. The highest leaf area index was obtained in theapplication of bio-fertilizer compared to non-consumption (4.5), and the non-use ofbiological fertilizer with a maximum leaf index was 3.8. Net assimilation rate in theuse of biological fertilizer at 25 days after planting the equivalent of 10 gr.m-2 per daystarted and in the 47 days after planting, it was 6.3. The non-use of biological fertilizerbegan at 8.1 after 25 days after planting and reached 6.1 in 47 days after planting.CONCLUSION: So finally consume 150 kg.ha-1 chemical nitrogen fertilizer with 1L.ha-1 Nitroxin bio-fertilizer advised for farmers. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

5 - Response of Growth Curve of Canola Genotypes to Use Different Concentration and Time of Application Gibberellin
Somayeh Ghalandari Tayeb Sakinezhad Mani Mojaddam Shahram Lak Mojtaba Alavi Fazel

BACKGROUND: The crop needs growth regulators in order to complete the growth, because of its important role in improving biological activity, as many researches and studies indicated that the treatment of plants with a specific growth regulator leads to the improvement أکثر

BACKGROUND: The crop needs growth regulators in order to complete the growth, because of its important role in improving biological activity, as many researches and studies indicated that the treatment of plants with a specific growth regulator leads to the improvement of the plant structure and the yield quality and the production of seeds. OBJECTIVES: Current study was done to evaluate effect of Different level of Concentration and Time of Application Gibberellin on crop production and growth indices of Canola genotypes. METHODS: This research was done via combined analysis split plot factorial experiment based on randomized complete blocks design with three replications along 2015-16 and 2016-17. The main factor included different level of canola genotype (Hyola401, RGS003, Jerry) and sub factors consisted different concentration of gibberellin hormone (0, 50 and 100 mg.l-1) and different time of application of gibberellin hormone (Planting, vegetative phase before flowering, flowering until pod emergence). RESULT: According result of analysis of variance effect of genotype, concentration and time of application gibberellin on studied traits was significant at 5% probability level (on seed yield at 1%) but interaction effect of treatments was not significant. Mean comparison result of different level of genotype indicated that maximum studied traits were noted for Hyola401 and minimum of those belonged to Jerry. As for Duncan classification made with respect to different level of Gibberellin Concentration maximum and minimum amount of studied traits belonged to 100 ppm and control. Between different levels of time of gibberellin application the maximum studied traits was observed in vegetative phase and the lowest ones were found in ripening phase. CONCLUSION: Finally according result of current research application Hyola401 in amount of 100 ppm Gibberellin Concentration at Vegetative Phase had the highest amount of growth indices and seed yield and it can be advice to producers in studied region. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

6 - Assessment Effect of Different Amount and Time of Apply Gibberellin Acid on Quantitative and Qualitative Traits of Broad Bean
Somayeh Ghalandari Tayeb Sakinezhad

BACKGROUND: Gibberellins (GAs) are essential endogenous hormones found in plants and fungi controlling plant development by regulating several physiological mechanisms.OBJECTIVES: This research was done to assess the effect of different amount and time of apply Gibberel أکثر

BACKGROUND: Gibberellins (GAs) are essential endogenous hormones found in plants and fungi controlling plant development by regulating several physiological mechanisms.OBJECTIVES: This research was done to assess the effect of different amount and time of apply Gibberellin acid on quantitative and qualitative characteristics of Broad bean.METHODS: This research was conducted according factorial experiment based on randomized complete blocks design with three replications along 2010 year. The treatments included different concentration of Gibberellin (nonuse of Gibberellin or control, 5 ppm, 50 ppm and 250 ppm) and time of application Gibberellin (Vegetative growth before flowering, flowering until pod emergence, Pod emergence until grain filing).RESULT: Result of analysis of variance revealed effects of different amount, time of apply Gibberellin acid and interaction effect of treatments on all studied traits was significant. Assess mean comparison result of interaction effect of treatments indicated maximum amount of number of pod per plant (17.34), number of seed per pod (7.48), seed weight (1320 gr), seed yield (2899 kg.ha-1), harvest index (48.50%), biologic yield (6140 kg.ha-1), leaf area index (2.61), protein content (30.00%) and nitrogen content (4.80%) was noted for 50 ppm and vegetative growth before flowering and lowest amount of mentioned traits belonged to nonuse of Gibberellin acid at pod emergence until grain filing.CONCLUSION: Use 50 ppm Gibberellin acid at vegetative growth before flowering led to produce maximum amount of quantitative and qualitative studied traits and can proposed to farmers in studied region. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

7 - Response of Growth Indices of Sunflower (Helianthus annuus L.) To Different Level of Deficit Irrigation and Nitrogen Fertilizer
Masood Allaf Lida Berahmandzadeh

BACKGROUND: Growth analysis is a suitable method for plant response to the different environmental conditions during crop life. Nitrogen is the most significant nutrient to improve yield and quality of sunflower seeds. It is an essential plant nutrient to stimulate plan أکثر

BACKGROUND: Growth analysis is a suitable method for plant response to the different environmental conditions during crop life. Nitrogen is the most significant nutrient to improve yield and quality of sunflower seeds. It is an essential plant nutrient to stimulate plant growth and development and ultimately yield and quality. OBJECTIVES: This research was conducted to assessment effect of different levels of irrigation regime and nitrogen fertilizer on growth curves traits of sunflower. METHODS: Current study was carried out according split plot experiment based on randomized complete blocks design with four replications. The main factor included irrigation regime and nitrogen fertilizer (N1: 50, N2: 100 and N3: 150 kg.ha-1) belonged to sub factor. RESULT: Evaluation comparison different level of irrigation regime indicated that maximum amount of studied traits (instead net assimilation rate) was noted for I1 treatment and minimum of that belonged to I2 and I3 treatment, respectively. Compare different level of nitrogen revealed the highest amount of total dry weight, leaf area index, crop growth rate was belonged to use 150 kg.ha-1 nitrogen (N3) and the lowest ones was found for 50 kg.ha-1 nitrogen (N1), but net assimilation rate had the reverse trend. CONCLUSION: The results show apply low irrigation should be done in stages that have less impact on the final yield crop needs less water and less sensitivity at that stage, and nitrogen can also play a constructive role, but it is recommended to use less nitrogen under deficit irrigation. Although I1 treatment had the superior amount of growth indices but under water limitation I3 treatment can considered for producers. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

8 - Effect of Duration and Composition of Seed Priming on Germination Indices and Yield of Wheat (cv. Mehregan) in Khorramshahr Region (South west of Iran)
Masomeh Sebti Kamran Mohsenifar

BACKGROUND: salicylic acid and gibberellic acid plays a pivotal role in regulating various physiological processes such as growth, plant development, ion absorption, photosynthesis and germination depending on the desired concentration, plant species, growth period and أکثر

BACKGROUND: salicylic acid and gibberellic acid plays a pivotal role in regulating various physiological processes such as growth, plant development, ion absorption, photosynthesis and germination depending on the desired concentration, plant species, growth period and environmental conditions.OBJECTIVES: This study was investigated the effect of duration and combination of seed priming on the germination indices and yield of wheat cultivar (Mehregan).METHODS: Current research was conducted in two field and laboratory experiments in Khorramshahr in 2019-20. The first experiment was carried out as a factorial experiment in a completely randomized block design with two factors and three replications and the second experiment was carried out as a factorial based on completely randomized design with 3 replications in the laboratory of Islamic Azad University of Ahvaz branch. Experimental factors included seed priming duration at three levels (including 2, 4 and 6 hours) and priming types at 4 levels including Hydropriming (distilled water), salicylic acid hormone priming at 50 ppm, gibberellic acid hormonal priming at 100 ppm, and urban tap water (control)) were performed.RESULT: The results showed that the effect of seed priming duration and composition on germination percentage and rate, root length, grain yield, number of spikes per m2 and number of grains per spike influenced these traits. The highest percentage and rate of seed germination was related to hormonal compounds from 6 hours of seed priming and priming. Interaction duration and seed priming composition had a significant effect on germination rate, seed yield and spike number per m2. The highest grain yield in soaking the seeds for 6 hours in hormonal substances (average 445.02 gr per m2) and the lowest yield (with an average 322.41 gr per m2) to soaking the seeds for 2 hours in tap water allocation Found.CONCLUSION: In general, in vitro and field priming of wheat seed with hormonal compounds (gibberellic and salicylic acid) for 6 hours can be effective in increasing germination indices and grain yield and the plant responds better than to other treatments applied. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

9 - Assess Using Paclobutrazol in Reducing Negative Effects of Late Sowing of Wheat (Triticum aestivum L.) Cultivars
Neda Bakhtiyarinejad Mehran Mombeini Abdollah Bahrani Mahroo Mojtabaie Zamani

BACKGROUND: The use of plant growth regulators is a agronomic strategy that researchers are interested in to compensate or moderate the negative effect of environmental stress. One of the most important physiological effects of these factors is increasing the tolerance أکثر

BACKGROUND: The use of plant growth regulators is a agronomic strategy that researchers are interested in to compensate or moderate the negative effect of environmental stress. One of the most important physiological effects of these factors is increasing the tolerance of plants to environmental stresses.OBJECTIVES: This research was conducted with the aim of investigating the effect of delay in planting on leaf area index and seed growth process and yield formation of three wheat cultivars and how these cultivars respond to paclobutrazol consumption.METHODS: Current research was done in two cropping years 2020-21 and 2021-22 in a farm located in Izeh city, in the northeast of Khuzestan province. It was implemented as a split factorial in the form of randomized complete block design (RCBD) with three replications. The main factor included planting date (November 16, December 11, and January 5) and the secondary factor factorially included bread wheat cultivars (Karim, Mehregan, and Chamran 2) and the use of paclobutrazol (0, 60, 120 mg.lit-1).RESULT: The results showed that with the application of paclobutrazol, the length of the filling period and seed yield increased significantly. The leaf area index increased up to the application of 60 mg.lit-1, but the seed filling rate was not affected by the application of paclobutrazol. The highest seed filling period was observed on the sowing date of November 16 (21 days) and the lowest on the sowing date of January 5 (19 days). With delay in planting, the duration of seed filling period decreased. On the planting dates of November 16 and December 11, the use of 60 mg.lit-1 of paclobutrazol and on the delayed planting date of January 5, the use of 120 mg.lit-1 of paclobutrazol led to an increase in seed yield compared to the conditions of not using paclobutrazol. The effect of using paclobutrazol on seed yield is positive, and by increasing the use of paclobutrazol (120 mg.lit-1), it moderates the negative effects caused by the delay in planting.CONCLUSION: With the application of 60 mg.lit-1 of paclobutrazol, the seed yield of Chamran 2 cultivar was higher on the two planting dates of November 16 (6940.85 kg.ha-1) and December 11 (6779.47 kg.ha-1) compared to other treatment levels. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

10 - Assess Effect of Biological Phosphorous Fertilizers and Micro Elements (Boron and Manganese) on Alfalfa Growth Curve Indices
Maryam Khirkhah Hamid Madani Ghorban Normohammadi Mani Mojadam

BACKGROUND: Fertilizer management is one of the most important factors in successful cultivation of crops affecting yield quality and quantity. Growth analysis is still the most simple and precise method to evaluate the contribution of different physiological processes أکثر

BACKGROUND: Fertilizer management is one of the most important factors in successful cultivation of crops affecting yield quality and quantity. Growth analysis is still the most simple and precise method to evaluate the contribution of different physiological processes in plant development. OBJECTIVES: Current research was conducted to evaluate effect of different level of Phosphorous biofertilizer and micro elements (Boron and Manganese) on physiological parameters of Alfalfa. METHODS: This research was carried out in three farm (One-year, three-year and five-year hay fields) according combined analysis factorial split plot experiment based on randomized complete blocks design during two year (2012-2013) with three replications. This experiment was performed on alfalfa planted at different years (one year, three years and five years). The main factor included phosphorous biofertilizers (p 0: control, p 1: Adding the bacteria at the rate of 100 g per 400 liters of water and the sub factor consisted Manganese fertilizer (Mn0: control, Mn1: Foliar application of chelate at the rate of 1 L.ha-1, Mn2: soil application in source of manganese sulfate at the rate of 10 kg.ha-1) and Boron fertilizer (B0: control, B1: Foliar application at the rate of 1 L.ha-1, B2: soil application at the rate of 10 kg.ha-1). RESULT: Compare different level of treatments revealed the highest amount of physiological parameters belonged to TR14: p 1B1Mn1 and TR15: p 1B1Mn2 and the lowest one were for TR1: p 0B0Mn0 treatment in three farms (One-year, three-year and five-year hay fields). CONCLUSION: Finally according result of current research revealed applying studied elements significantly increases crop production and can be suggested as the best nutritional recommendation for alfalfa so consume phosphorus biofertilizer, Foliar application of boron with soil application and foliar application of manganese had highest amount of physiological parameters such as LAI, CGR, NAR and RGR. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

11 - Investigating Effect of Gibberellin Acid on Dormancy Breaking and Germination Speed and Yield of Potato Cultivars
Babak Maghsoudi Damavandi Sara Shirzad

BACKGROUND: Growth regulator compounds, especially plant hormones, also affect the plant growth process. OBJECTIVES: Current research was done to investigate the effect of hormonal treatment (gibberellin acid) and physical (cold) treatment on potato micro tuber dormanc أکثر

BACKGROUND: Growth regulator compounds, especially plant hormones, also affect the plant growth process. OBJECTIVES: Current research was done to investigate the effect of hormonal treatment (gibberellin acid) and physical (cold) treatment on potato micro tuber dormancy, germination speed and yield of two potato cultivars (Banba and Arinda). METHODS: This study was conducted according factorial experiment based on a completely randomized design with three repetitions in the research laboratories of the Institute of Seed and Seedling Production. The first factor included of the potato variety at two levels (Banba and Arinda), and growth stimulant including gibberellin acid at four levels (0, 25, 50, 100 mg.l-1) belonged to second factor. RESULT: The examined traits included the day until the appearance of the sting, the number of micro tubers, the fresh weight of the tubers, and the length of the stolen. Based on the results obtained from the effect of gibberellin acid concentration on important traits such as the number of micro tubers, stolon length, which shows a high correlation with the fresh weight of the tubers, and the number of days until the appearance of the first bite, which will indicate the effectiveness of this substance in breaking dormancy. CONCLUSION: The concentration of 50 mg of gibberellin acid has the best results and can be recommended to increase the speed of breaking dormancy, as well as more uniformity and more production. Based on the general results of the cultivars used in this experiment, except for the trait of tuber wet weight, which was more in the case of Arinda than Banba, they did not differ much and showed high genetic similarity in the measured traits. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

12 - Evaluation Effect of Different Level of Combination Chemical and Biological Fertilizer and Several Type of Application Fertilizer on Growth Indices of Bread Wheat
Zhaleh Ahmadi Shahram Lak

BACKGROUND: Fertilizer management plays an important role for obtaining satisfactory yields and to increase crop productivity. Nutrient management may be achieved by the involvement of organic sources, bio fertilizers, and micro-nutrients. OBJECTIVES: Current study was أکثر

BACKGROUND: Fertilizer management plays an important role for obtaining satisfactory yields and to increase crop productivity. Nutrient management may be achieved by the involvement of organic sources, bio fertilizers, and micro-nutrients. OBJECTIVES: Current study was done to assess effect of different rate of combination fertilizer and biological fertilizer and type of application biofertilizer on physiological traits of Wheat crop. METHODS: This research was carried out via factorial experiment based on randomized complete blocks design with three replications along 2020-2021 year. The treatments included different rate of combination Nitrogen fertilizer and Biofertilizer (Fla Wheat) (a1: 100% nitrogen with nonuse of Fla Wheat as control or N100/F0, a2: 70% Nitrogen with Fla Wheat or N70/F1, a3: 40% Nitrogen with Fla Wheat or N40/F1) and several methods of applying biofertilizer (Fla Wheat) (b1: 100% Seed treatment, b2: 100% by irrigation, b3: 50% seed treatment with 50% by irrigation). RESULT: According result of analysis of variance effect of different level of fertilizer combination, method of application fertilizer and interaction effect of treatments on all measured traits (instead leaf area index, net assimilation rate and crop growth rate) was significant. Mean comparison result of different level of Fertilizer combination indicated that maximum total dry matter, leaf area index, net assimilation rate, crop growth rate and seed yield was noted for N100/F0 and minimum of that belonged to N40/F2 treatment (along all growth stages). As for Duncan classification made with respect to different level of Method of application fertilizer maximum and minimum amount of significant traits belonged to M3 and M2 treatment. CONCLUSION: The use of 70% nitrogen treatment with Fla Wheat biofertilizer (despite a 28% reduction in grain yield and 23% grain protein compared to the control) leads to less chemical fertilizer consumption and a move towards sustainable agriculture and is recommended to farmers. Also apply of Fla Wheat 50% at seed treatment with 50% by irrigation lead to achieve maximum amount of measured traits. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

13 - Assess Correlation between Traits of Sorghum Affected Different Rate of Nitrogen Fertilizer and Vermicompost under Water Stress Situation
Seyedeh Zohreh Hashemi Saeed Zakernejad Khoshnaz Payandeh

BACKGROUND: Yield in Sorghum, similar to the other crops, is a complex trait and constitute by many of morphological and physiological traits. Mentioned trait is affected by genotype and environmental factors because it is a quantitative trait.OBJECTIVES: This study was أکثر

BACKGROUND: Yield in Sorghum, similar to the other crops, is a complex trait and constitute by many of morphological and physiological traits. Mentioned trait is affected by genotype and environmental factors because it is a quantitative trait.OBJECTIVES: This study was conducted to predict the most effective traits on sorghum seed yield according correlation between characteristics in response to apply different irrigation regime and nutrition crop.METHODS: Current research was done according split plot experiment based on randomized complete blocks design with four replications along 2017 year. The main factor included water deficit stress at three level (A1: 70, A2: 100 and A3: 130 mm Class A evaporation pan) and combined effect of nitrogen fertilizer and vermicompost at five level (B1: 100% Nitrogen; 100% pure nitrogen equivalent to 200 kg per hectare, B2: 75% Nitrogen+25% Vermicompost, B3: 50% Nitrogen+50% Vermicompost, B4: 25% Nitrogen+75% Vermicompost, B5: 100% Vermicompost) belonged to sub plot.RESULT: According result of analysis of variance effect of different level of irrigation regime and combined effect of nitrogen fertilizer and vermicompost on all measured traits was significant but interaction effect of treatments (instead seed yield and biologic yield) was not significant. Simple correlation coefficients between traits were estimated according to Pearson coefficient. The most positive and significant correlation was observed between seed yield and biologic yield (0.859**), harvest index (-0.703**) and number of seed per raceme (0.646**) at 1% probability level. The traits of number of raceme per race (0.641*), race length (0.541*), number of seed per race (0.533*) and chlorophyll index (0.521*) had correlation with the seed yield was significant at 5% probability level.CONCLUSION: According to the results of this research, characteristics such as of biologic yield, harvest index and number of seed per raceme had the most positive-direct effects on Sorghum seed yield can be proposal to plant breeder to more studied process such as stepwise regression and path analysis. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

14 - Effect of Foliar Application of Auxin on the Growth Indices and Crop Production of Wheat Cultivars in Southwest of Iran (Ahvaz region)
Mohsen Salehinazar Tayeb Sakinejad

BACKGROUND: Growth regulators are organic substances besides nutrients, synthesized in plants, causing alteration in their cellular metabolism. Synthesis of some plant hormones is adversely affected by environmental factors, which causes restriction on physiological pro أکثر

BACKGROUND: Growth regulators are organic substances besides nutrients, synthesized in plants, causing alteration in their cellular metabolism. Synthesis of some plant hormones is adversely affected by environmental factors, which causes restriction on physiological processes of the plant and ultimately, limits their growth potential.OBJECTIVES: This study was designed and implemented with the aim of evaluating foliar application of different amounts of auxin hormone on the physiological traits and seed yield of wheat cultivars.METHODS: Current research was conducted in the crop year of 1400-01 in Ahvaz city according split plot experiment based on completely randomized block design (RCBD) with three replications. The treatments included wheat cultivars at three levels (Chamran 2, Behrang and Mehrgan) and auxin hormone at three levels (including zero or control, 50 ppm and 100 ppm), which were placed in the main and sub plots, respectively.RESULT: The results showed that the difference between cultivars and different amounts of auxin hormone consumption was statistically significant in terms of effect on total dry matter, leaf area index, crop growth rate and seed yield. The mutual effects of cultivars and auxin hormone had a significant effect on seed yield. The highest seed yield (with an average of 490.2 gr.m-2) belonged to the Chamran 2 cultivar and the use of 100 ppm of auxin hormone, and the lowest seed yield (with an average of 360.6 gr.m-2) belonged to the Mehrgan cultivar and no auxin application.CONCLUSION: According to the test results, the use of 100 ppm of auxin hormone compared to other treatments significantly improved the growth and yield of Chamran 2 wheat seeds. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

15 - Assessment Effect of Different Irrigation Regime and Fertilizer Combinations on Seed Yield, Radiation Use Efficiency and Biochemical Parameters of Corn
Mohammad Nasri Mansoreh Khalatbari

New irrigation methods under different nutritional element supplies for maize production was designed and tested for evaluate quantitative and qualitative parameters by split-plot arrangement according complete randomized block design with three replications. Different أکثر

New irrigation methods under different nutritional element supplies for maize production was designed and tested for evaluate quantitative and qualitative parameters by split-plot arrangement according complete randomized block design with three replications. Different Irrigation regimes was belonged to main plots (Conventional furrow irrigation: CFI or A1, Alternate furrow irrigation: AFI or A2 and fixed furrow irrigation: FFI or A3). Sub plots consisted (B1): Nitrogen + Phosphorus + or N + P as Control (C), (B2): Nitrogen + Phosphorus + Potassium or N + P + K, (B3): Nitrogen + Phosphorus + Potassium + Zinc or N + P + K + Zn, (B4): Nitrogen + Phosphorus + Potassium + Zinc + Boron or N + P + K + Zn + B and (B5): Nitrogen + Phosphorus + Potassium + Zinc + Boron + Iron or N + P + K + Zn + B + Fe. Results of analysis of variance showed that the interaction effects of different irrigation regime and fertilizer combinations on the characteristics of N Concentration, P Concentration, K Concentration, N Uptake, P Uptake, K Uptake, Number of seeds per row, 1000 seeds weight, leaf area index (LAI), Radiation use efficiency, seed yield, biological yield, number of seeds per row, was significant at 5% probability level. Interaction effects of treatments of irrigation regime and fertilization indicate that the Zn foliar increased concentrations of these elements in the seed. The highest and lowest of N, P and K uptake, seed yield and LAI were 117.56, 42.73, 55.7 kg.ha-1, 12950 kg.ha-1 3.86 and 113.42, 17.4, 16 kg.ha-1, 8894 kg.ha-1, 2.41 from Alternate furrow irrigation and (C+K, Zn, B, Fe) fertilizer treatment and fixed furrow irrigation and control respectively. The highest of light use efficiency were obtained from Alternate furrow irrigation and conventional furrow irrigation and (C+K, Zn, B, Fe) fertilizer treatment with 0.175 kg.kcal-1.m-2. In order to utilize the water sources efficiently and increase corn production under limited water supply, we propose the use of circular irrigation care along with instance, K, Zn, B and Fe fertilizer. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

16 - Growth and Biochemical Properties of Green Basil (Ocimum basilicum L.) Affected by Foliar Application of Biostimulants
Mozhgan Alibakhshi Hossein Ali Asadi-Gharneh

BACKGROUND: Green basil is a nutritional and medicinal plant due to its valuable properties. Improving qualitative and quantitative traits of plants with appropriate methods in sustainable agricultural were emphases. Biostimulants derived from organic materials and stim أکثر

BACKGROUND: Green basil is a nutritional and medicinal plant due to its valuable properties. Improving qualitative and quantitative traits of plants with appropriate methods in sustainable agricultural were emphases. Biostimulants derived from organic materials and stimulate natural process in plants and improve crop performance. OBJECTIVES: In this research the effects of some biostimulants (amino acids, humic acid and seaweed extract) on morpho-physiological properties of green basil were evaluated. METHODS: This research was carried out under greenhouse condition. The experiment was conducted based on Completely Randomized Design with ten treatments and three replications. The treatments included control (distilled water), seaweed extract (0.5, 1 and 2 gr.l-1), amino acid (1, 2 and 3 gr.l-1) and humic acid (1, 2 and 3 ml.l-1). RESULT: The results showed that application of different biostimulants positive effects on vegetative parameters and biochemical properties of green basil plants. The highest leaf numbers (21.67) was measured in amino acid application at 1 g.l-1 concentration. The effect of humic acid was more noticeable on increased plant height (37.00- 47.67 cm) in compare to other biostimulants. The plants that received biostimulants had higher plant fresh weight than control treatment. Seaweed extract and humic acids increased significantly carotenoid content of plants. The highest ascorbic acid content was measured in treated plants at levels of 2 and 3 gr.l-1 amino acid. Application of all biostimulants were used in this study, had positive effects on concentration of total phenolic content of basil plants. CONCLUSION: According to the results of the present study, it can be concluded that, application of biostimulants at proper concentration due to positive effect on quality and quantity of growth parameters and biochemical properties of green basil plants are recommended. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

17 - Assessment Effect of Nitroxin and Phosphorus Biofertilizer on Faba Bean (Vicia faba L.) Crop Production, Seed Protein Content and Correlation between Traits
Maryam Amini

BACKGROUND: Nutrient management plays an great role for obtaining satisfactory yields and to increase crop productivity. It may be achieved by the involvement of organic sources, biologic fertilizers, and micro-nutrients. OBJECTIVES: The current study was done to inves أکثر

BACKGROUND: Nutrient management plays an great role for obtaining satisfactory yields and to increase crop productivity. It may be achieved by the involvement of organic sources, biologic fertilizers, and micro-nutrients. OBJECTIVES: The current study was done to investigate the effect of application of bio-fertilizers containing nitrogen and phosphorus biologic fertilizer on some quantitative and qualitative parameters of Faba bean and relation between measured traits. METHODS: This research was carried out via factorial experiment based on randomized complete blocks design with four replications along 2013 year. The treatments included Nitroxin biologic fertilizer (N1: nonuse of Nitroxin or control, N2: 250 cc.1000m2, N3: 500 cc.1000m2) and phosphorus biofertilizer (P1: nonuse of Phosphorus biofertilizer or control, P2: 100 gr.ha-1, P3: 150 gr.ha-1). RESULT: According result of analysis of variance effect of different level of Nitroxin and phosphorus biofertilizer on all studied traits was significant. Also interaction effect of treatments on number of seed per pod, number of pod per plant and plant height was not significant. Evaluation mean comparison result of interaction effect of treatments on all measured traits revealed the highest amount of seed yield (5096 kg.ha-1), biologic yield (9230 kg.ha-1), 1000-seed weight (1450 gr.ha-1) Seed protein percentage (24%), leaf area index (4.5) and harvest index (53.2%) were noted for N3P3 treatment and lowest amount of mentioned traits belonged to control. The most significant correlation between seed yield and Biologic yield (r=0.95**), number of pod per plant (r=0.81**), 1000-seed weight (r=-0.73**), number of seed per pod (r=0.68**) and Harvest index (r=0.67**), respectively was observed. CONCLUSION: Finally according result of current research application 500 cc.1000m2 Nitroxin and 150 gr.ha-1 Phosphorus biofertilizer had the highest amount of studied traits and it can be advice to producers in studied region. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

18 - Evaluation Effect of Different Level of Vermicompost and Manure on Physiological Parameters of Cowpea (Vigna unguiculata L.)
Ahmad Zalaghi Seyed Kivan Marashi Mani Mojadam

BACKGROUND: Vermicompost has many characteristics such as high porosity, ventilation and proper drainage, high moisture absorption and maintenance power, high uptake level for water and food stuffs, and its use in sustainable agriculture is very useful to improve soil p أکثر

BACKGROUND: Vermicompost has many characteristics such as high porosity, ventilation and proper drainage, high moisture absorption and maintenance power, high uptake level for water and food stuffs, and its use in sustainable agriculture is very useful to improve soil porosity and thus more availability of nutrient elements required by plants. Manure plays an important role in improving physical, chemical and biological properties of the soil. OBJECTIVES: The current study was conducted to assessment effect of different level of vermicompost and several amount of cow manure on growth indices of Cowpea. METHODS: This research was carried out via factorial experiment based on randomized complete blocks design with three replications along 2015 year. Place of research was located in Ahvaz city at longitude 48°40'E and latitude 31°20'N in Khuzestan province (Southwest of Iran). The first factor included three level of Vermicompost (V1: nonuse of vermicompost or Control, V2: 2 t.ha-1, V3: 4 t.ha-1) and second factor consisted of cow manure (M1: nonuse of cow manure or Control, M2: 10 t.ha-1, M3: 15 t.ha-1). RESULT: Result of analysis of variance revealed effect of vermicompost and cow manure on all studied growth parameters (instead total dry weight) was not significant. Compare different level of vermicompost indicated that maximum leaf area index (LAI), total dry weight (TDM), crop growth rate (CGR) and net assimilation rate (NAR) was noted for 4 t.ha-1 and minimum of that belonged to control treatment. Compare different level of cow manure showed the maximum total dry weight belonged to LAI, TDW, CGR and NAR for 15 t.ha-1 and minimum of that was for control treatment. CONCLUSION: Based on the results of current research, treatments of 4 t.ha-1 of vermicompost mixed with 15 t.ha-1 of animal manure had the highest amount of physiological indicators and can recommended for studied area. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

19 - Response of Growth Indices to Copper Foliar Application at Different Growth Stages of Cowpea
Shahram Ashabi Mohamad Reza Dadnia

BACKGROUND: Copper is an essential plant nutrient that plays an efficient role in chlorophyll development, and protein formation from amino acids and gives rigidity to plant because copper strengthens plant cell wall. In all crops Cu is essential for more than 30 enzyme أکثر

BACKGROUND: Copper is an essential plant nutrient that plays an efficient role in chlorophyll development, and protein formation from amino acids and gives rigidity to plant because copper strengthens plant cell wall. In all crops Cu is essential for more than 30 enzymes which acts as redox catalysts like nitrate reductase, cytochrome oxidase or act as dioxygen carrier like heamocynin. OBJECTIVES: The current study was conducted to evaluate the effect of different concentration and stage of foliar application of Copper on growth curves and crop production of Cowpea. METHODS: This research was carried out via factorial experiment based on randomized complete blocks design with three replications along 2017 year. The treatments included different concentration of Copper foliar application (a1: none use of copper or control, a2: 150 gr.ha-1, a3: 300 gr.ha-1, a4: 450 gr.ha-1) and Copper foliar application at different growth stage (b1: apply at vegetative stage, b2: beginning of flowering stage, b3: beginning of pod formation). RESULT: According result of analysis of variance effect of different concentration and growth stage of foliar application of Copper (instead crop growth rate) on all measured traits was significant at 1% probability level but interaction effect of treatments was not significant (instead seed yield). The highest seed yield with an average of 220 gr.m-2 of foliar application of 300 gr.ha-1 of copper in the vegetative and early flowering stage (which was not statistically significant with the treatment of foliar application of 150 gr.ha-1 of copper in the vegetative stage) and The lowest one was obtained from the non-foliar application of copper in the early stage of pod formation at the rate of 160 gr.m-2. CONCLUSION: Generally, due to the positive response of the cowpea to the copper in terms of growth, seed yield and its components, the use of copper fertilizer in fields where the concentration of this element in their soil is less than critical level, consumption of 150 gr.ha-1 of copper foliar application in the vegetative stage in Ahvaz region is recommended. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

20 - Evaluation the Quantitative Characteristics of Potato Cultivars Affected Foliar Application of Indole-3-Acetic Acid and Weed Management
Mahmoud Sotoudeh Nezhad Tayeb Saki Nezhad Seyed Keyvan Marashi

BACKGROUND: Using plant hormones is an effective way to increase potato yield. Some plant hormones, such as gibberellic acid, cytokinin, and auxin, can stimulate the growth of potato roots and leaves, and among their other effects are regulating plant growth and develop أکثر

BACKGROUND: Using plant hormones is an effective way to increase potato yield. Some plant hormones, such as gibberellic acid, cytokinin, and auxin, can stimulate the growth of potato roots and leaves, and among their other effects are regulating plant growth and development. OBJECTIVES: This experiment was conducted in order to assess the effect of growth regulator (IAA hormone foliar application) and weed control on growth indices, crop production and morphological traits of the potato cultivars during two crop years in Bardsir region. METHODS: This research was done at the Bardsir agricultural college, Kerman province(Iran) in 2017-2018 cropping seasons. The study was consisted of a split factorial using Randomized Complete Block Design (RCBD) with three replications. The two potato cultivars (Milva and Sante), as the first factor placed in the main plots, and three levels of foliar spraying of indole acetic acid (IAA) hormone (including of non-use, 200 and 400 ppm), and weed control (including of the pre-emergence application of metribuzin herbicide with an amount of 750 g.ha-1, the two-stage application of metribuzin in the form of split [the pre-emergence application (500 g.ha-1) + the post emergence application (250 g.ha-1)], manual weeding and without weed control were factorially as the secondary factor were also placed in sub-plots. RESULT: The results showed that increasing auxin from no consumption to 400 ppm significantly increased dry and fresh weight of potato tuber, tuber diameter, tuber yield, dry biomass and leaf area index. The application of auxin at 400 ppm significantly increased the weed biomass at the time of potato harvest. The highest leaf area index of 3.46 was observed in Milva cultivar when 400 ppm of indole-3-acetic acid was used. Weed control during the two-step application of metribuzin was recorded with an increase ratio of 15 to 39% compared to the control without treatment. CONCLUSION: The highest yield of potato tuber was obtained under two-step application conditions of metribuzin and 400 ppm auxin at the rate of 38055.33kg.ha-1. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

21 - Response of Morphological Traits and Seed Protein Content of Bread Wheat to Apply Different Level of Biological and Chemical Fertilizers
Reza Dashtbozorgi Shahram Lack

BACKGROUND: Nutrient management may be achieved by the involvement of organic sources, bio-fertilizers, and micro-nutrients. Indiscriminate use of chemical fertilizers to achieve high yield and to compensate for lack of nutrients and consequently the increase of product أکثر

BACKGROUND: Nutrient management may be achieved by the involvement of organic sources, bio-fertilizers, and micro-nutrients. Indiscriminate use of chemical fertilizers to achieve high yield and to compensate for lack of nutrients and consequently the increase of production costs and destruction of soil and water resources have made the specialists interested in healthy and stable crop systems in terms of ecology.OBJECTIVES: This research was done to assess effect of different levels of biologic and chemical fertilizer on quantitative and qualitative characteristics of Bread wheat.METHODS: Current study was conducted according split plot experiment based on completely randomized block design with three replications. The main plot included Biofertilizer at two levels (a1: nonuse of biofertilizer, a2: use of biofertilizer) also the chemical fertilizer in six levels (b1: nonuse of fertilizer use, b2: 100% triple superphosphate, b3: 100% liquid phosphorus, b4: 50% triple superphosphate + 50% phosphorus liquid, b5: 75% triple superphosphate + 25% liquid phosphorus, b6: 25% triple superphosphate + 75% liquid phosphorus) were belonged to sub-plot.RESULT: According result of analysis of variance effect of different level of Biofertilizer, phosphorus fertilizer and interaction effect of treatments on all measured traits was significant. Evaluation mean comparison result of interaction effect of treatments on all measured traits revealed the highest amount of seed yield (488.4 gr.m-2), plant height (95.2 cm), spike length (11.4 cm), leaf area index (5.4) and seed protein content (14%) were noted for use of biofertilizer and 75% triple superphosphate + 25% liquid phosphorus and lowest amount of mentioned traits belonged to control treatment.CONCLUSION: Generally apply 75% triple superphosphate + 25% liquid phosphorus treatment resulted in an increase of about 22.5% compared to the control treatments and can be advised to producers in studied region. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

22 - Determining the Effect of Different Level of Fertilizer and Tuber Weight on Quantitative Traits of Potato Cultivar under Warm and Dry Climate Condition
Mansour Timar Alireza Shokuhfar Naser Zarifinia

BACKGROUND: The high cost of fertilizers has increased the production expenses so that the farmers are using imbalance fertilizers, which results in lower nutrients uptake and then lower quality of plants. Bio-fertilizers play a very significant role in improving soil f أکثر

BACKGROUND: The high cost of fertilizers has increased the production expenses so that the farmers are using imbalance fertilizers, which results in lower nutrients uptake and then lower quality of plants. Bio-fertilizers play a very significant role in improving soil fertility by fixing atmospheric nitrogen, both, in association with plant roots and without it, insoluble soil phosphates and produces plant growth substances in the soil. OBJECTIVES: This was study was done to assess the effect of nutrition matter (chemical and biologic fertilizer) and tuber weights on plant height, LAI and tuber yield. METHODS: This research was carried out via split-split-plot experiment based on randomized complete blocks design with three replications. The main plots included feeding by chemical fertilizer and biofertilizer (a1: 180 kg.ha-1 nitrogen fertilizer from urea source, 150 kg.ha-1 P2O5 from triple superphosphate source and 100 kg.ha-1 potassium from potassium sulfate source, a2: 1 kg.ha-1 humic acid and 100 grams per hectare phosphorus biofertilizer, a3: chemical fertilizer, humic acid and phosphorus biofertilizer). The sub-plots included three tuber weights (b1: small or less than 75g, b2: medium or between 70-140g, b3: large or more than 10g), and potato cultivar (c1: Arinda, c2: Savalan and c3: Sante) belonged to sub-sub-plots. RESULT: According result of analysis of variance effect of fertilizer (instead plant height), tuber yield and cultivar on studied traits was significant. The results showed that the highest potato yield of 33.4 tons per hectare was obtained in the Savalan cultivar with tuber size less than 75 grams and feeding with humic acid + phosphorus biofertilizer, which was not significantly different from the Sante variety with the same nutritional conditions and tuber size (33.06 tons per hectare). CONCLUSION: In general, the use of phosphorus biofertilizer and humic acid improved the studied characteristics of potatoes in the climatic conditions of North Khuzestan. Therefore, it is recommended to use mentioned fertilizers and Savalan cultivar with a tuber size of less than 75 grams in these areas. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

23 - Investigating the Effect of Nitrogen and Nitroxin Biological Fertilizer on Quantitative and Qualitative Characteristics of Dual-purpose Barley (Hordeum vulgare L.) Forage
Najmeh Haghighatzadeh Mani Mojaddam

BACKGROUND: Optimum uses of nutrients is the most important factor in agricultural systems due to limitations of nutrients especially nitrogen.OBJECTIVES: Current study was done to assess the consumption of different amounts of nitrogen and Nitroxin biological fertilize أکثر

BACKGROUND: Optimum uses of nutrients is the most important factor in agricultural systems due to limitations of nutrients especially nitrogen.OBJECTIVES: Current study was done to assess the consumption of different amounts of nitrogen and Nitroxin biological fertilizer on crop production of dual-purpose barley forage.METHODS: This research was conducted in the cropping year of 2013-2014 in Ahvaz city in the form of a split plot using randomized block (RCDB) with three replications. The investigated treatments include the use of pure nitrogen at three levels (including the use of 50, 100 and 150 kg.ha-1) and the use of Nitroxin biofertilizer at three levels (including no use of nitroxin (control), use of 2 and 4 liters per hectare), were placed in the main and sub plots, respectively.RESULT: The results showed that the effect of different amounts of nitrogen fertilizer and nitroxin biofertilizer on leaf area index, dry forage yield, forage protein yield and seed protein percentage were significant. The highest leaf area index at the flowering stage (4.5), dry forage yield (2450.3 kg.ha-1) and forage protein yield (544.9 kg.ha-1) belonged to the treatment of 150 kg N.ha-1. The consumption of higher doses of nitroxin caused a significant increase in the leaf area index at the flowering stage, dry forage yield and forage protein yield, although there was no significant difference between the consumption values of 2 and 4 liters per hectare in terms of these traits.CONCLUSION: The interaction effect of the treatments on the studied traits were not significant, according to this, under the consumption of larger amounts of nitrogen (up to 150 kg.ha-1) or the use of biological fertilizer at the rate of 2 liters per hectare (considering the lack of significant difference with the consumption of 4 liters per hectare) can achieve quantitative and qualitative yield of forage in dual-purpose barley cultivation. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

24 - Effect of Time of Seaweed Consumption and Composition of Seaweed and Urea Fertilizer on Nitrogen Use Efficiency and Wheat Yield
Mehrnoosh Zakeri Seyed Keyvan Marashi

BACKGROUND: Fertilizer management plays an important role for obtaining satisfactory yields and to increase crop productivity. Nutrient management may be achieved by the involvement of organic sources, bio fertilizers, and micro-nutrients. Studies have shown that long-t أکثر

BACKGROUND: Fertilizer management plays an important role for obtaining satisfactory yields and to increase crop productivity. Nutrient management may be achieved by the involvement of organic sources, bio fertilizers, and micro-nutrients. Studies have shown that long-term use of fertilizers reduces crop yields. This decrease is due to the acidification of the soil, the reduction of biological activity of the soil and the inappropriate physical properties of the soil.OBJECTIVES: The present study was conducted to evaluate the effect of different level of growth stage of use seaweed extract and combination of seaweed extract and Urea fertilizer on plant height, leaf area index, biologic yield and nitrogen use efficiency under warm and climate condition in Khuzestan province (Southwest of Iran).METHODS: Current research was arranged via factorial experiment based on the randomized complete block design with three replications. The treatments included growth stage of use seaweed extract (G1: 100% at tillering stage, G2: 50% at tillering stage+50% at booting stage, G3: 50% at tillering+25% at booting +25% at beginning at Pollination) and different combination of seaweed extract and Urea fertilizer (S0/N100= Nonuse of seaweed extract + 100% Urea fertilizer, S1.5/N66= 1.5 L.ha-1 seaweed extract + 66% Urea fertilizer, S3/N33= 3 L.ha-1 seaweed extract + 33% Urea fertilizer, S4.5/N0= 4.5 L.ha-1 seaweed extract + Nonuse of Urea fertilizer).RESULT: According result of analysis of variance effect of growth stage of use seaweed extract and different combination of seaweed extract and Urea fertilizer on all measured traits was significant but interaction effect of treatments was not significant. Mean comparison result the maximum biologic yield was noted for apply seaweed extract at 50% at tillering stage+50% at booting stage and S1.5/N66 treatment. The highest amount of nitrogen use efficiency belonged to S3/N33.CONCLUSION: Finally use 1.5 L.ha-1 seaweed extract + 66% Urea fertilizer along 50% at tillering +50% at booting stage by improve biologic yield can advised for producers. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

25 - Response of Qualitative Characteristics of Cowpea to Foliar Application of Methanol and Zinc Chelate
Hossien Atrak Mani Mojadam

BACKGROUND: Foliar fertilization has the advantage of low application rates, uniform distribution of fertilizer materials and quick responses to applied nutrients. Zinc Playing an important role in many biological processes and as an essential element for plant growth a أکثر

BACKGROUND: Foliar fertilization has the advantage of low application rates, uniform distribution of fertilizer materials and quick responses to applied nutrients. Zinc Playing an important role in many biological processes and as an essential element for plant growth and development. OBJECTIVES: This study was done to evaluate the effect of different level of Methanol and Zinc fertilizer on chlorophyll index, protein content, leaf area index and crop production. METHODS: This study was carried out according Factorial experiment based on randomized complete blocks design with three replications along 2018 year. The test factors consisted of different levels of Methanol in distilled water at three levels (a1: the absence of methanol or control, a2: 10% Vol., a3: 20% Vol.) and zinc fertilizer (b1: the lack of zinc or control, b2: 2 per thousand, b3: 4 per thousand). RESULT: Data of analysis of variance indicated effect of different level of Methanol and zinc fertilizer on all studied traits were significant but interaction effect of treatments (instead seed yield) was not significant. Mean comparison result of different level of Methanol indicated that maximum amount of plant height (153.49 cm), pod length (13.12 cm), leaf area index (4.43), chlorophyll index (58.33), protein content (31.51%), protein yield (68.71 gr.m-2) and seed yield (218.08 gr.m-2) was noted for 20%vol. and the minimum of mentioned traits were for control treatment. As for Duncan classification made with respect to different level of Zinc Chelate maximum and minimum amount of studied traits belonged to 4 per thousand concentration (also that doesn’t have significant differences with 2 per thousand) and control treatment. CONCLUSION: Generally based on result of this study use 20%vol. Methanol and 2 per thousand concentration Zinc Chelate produce the maximum amount of mentioned characteristics and can be advice to farmers. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

26 - The effect of evaporation reducing coatings on physiological indices of single cross corn growth 704
شکوفه نچف آبادی محمد رضا نوری امام زاده ای مهدی قبادی نیا عبدالرزاق دانش شهرکی

In order to study the physiological indices of maize growth, an experiment was conducted in the 2014 crop year. The experiment was performed as a randomized complete block design with three replications. Treatments included control (uncovered), clear plastic coating, bl أکثر

In order to study the physiological indices of maize growth, an experiment was conducted in the 2014 crop year. The experiment was performed as a randomized complete block design with three replications. Treatments included control (uncovered), clear plastic coating, black plastic, cotton sack, white and blue plastic sack. In the root zone during the season was measured using a tetaprop device and the amount and time of each irrigation event was determined and applied based on MAD = 50 with full water requirement. The results showed the highest leaf area index, crop growth index, index Relative growth and net uptake are related to white sacking and water sacking, which is due to water retention and moisture storage in the soil and cool plant growth environment, and ultimately increases crop growth and high yield and low The highest amount of physiological indicators is related to black plastic coating, which is due to lack of moisture and lack of favorable growing conditions for the plant, which has led to poor yields, so white sack and blue sack have the greatest impact on maintaining water moisture. And have crop yield تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

27 - Effects of superabsorbent polymer on the number and leaf area of lettuce under drought stress
هانیه طاهری امیر سلطانی محمدی ناصر عالم زاده انصاری

In this research, to evaluate the effect of superabsorbent polymer and drought stress on the number and leaf area of Lettuce, experimental research was conducted in a completely randomized design factorial with two treatments of irrigation regime at three levels (60, 80 أکثر

In this research, to evaluate the effect of superabsorbent polymer and drought stress on the number and leaf area of Lettuce, experimental research was conducted in a completely randomized design factorial with two treatments of irrigation regime at three levels (60, 80 and 100 percent of crop water requirement) and four superabsorbent hydrogel application (0, 4, 6 and 8 g per kg of soil) in three replications in the research field of Faculty of Water Sciences Engineering, ShahidChamran University of Ahvaz. The results showed that the use of superabsorbent and drought stress had a significant effect on the number and leaf area of Lettuce. The highest number of leaves (56 leaves per plant) was obtained in treatment with 8 grams of superabsorbent and 80 percent crop water requirement. The highest leaf area (6320 ) was obtained in non stress conditions (100percent crop water requirement) and application of 6 grams superabsorbent hydrogel per kilogram of soil. The lowest number of leaves (43 leaves per plant) and leaf area (3043 cm2) was obtained in treatment with 0 gram of superabsorbent and 60 percent crop water requirement. Between treatments of this research, the most effect in increasing the number of leaves and leaf area was observed in treatment with 6 grams superabsorbent and 100 percent crop water requirement. Therefore, it is recommended. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

28 - اثر دوره های مختلف تداخل علف های هرز بر شاخص سطح برگ، عملکرد و اجزای عملکرد هیبریدهای ذرت دانه ای
حجت شاهی بهرام میرشکاری علیرضا ولدآبادی عادل دباغ محمدی نسب

به منظور بررسی اثر دوره های مختلف تداخل علف های هرز بر شاخص سطح برگ، عملکرد و اجزای عملکرد هیبریدهای ذرت دانه ای آزمایشی در سال زراعی 1386 در ایستگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز به صورت فاکتوریل بر پایه ی طرح بلوک های کامل تصادفی در سه ت أکثر

به منظور بررسی اثر دوره های مختلف تداخل علف های هرز بر شاخص سطح برگ، عملکرد و اجزای عملکرد هیبریدهای ذرت دانه ای آزمایشی در سال زراعی 1386 در ایستگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز به صورت فاکتوریل بر پایه ی طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار به اجرا درآمد. تیمارهای آزمایشی شامل دوره های تداخل علف های هرز در 5 سطح (تداخل تا مراحل 2-4 برگی، 4-6 برگی، 6-8 برگی، تداخل در تمام فصل علف هرز و شاهد عاری از علف هرز) و هیبریدهای ذرت در سه سطح (504، 604 و 704) بودند. نتایج نشان داد که صفات عملکرد بیولوژیک، شاخص سطح برگ و تعداد دانه در هر ردیف بلال تحت تأثیر تیمارهای تداخل علف های هرز و هیبریدهای ذرت قرار می گیرند. در حالی که عملکرد دانه و شاخص برداشت تحت تأثیر هیبریدهای ذرت قرار گرفت، ولی از تیمارهای تداخل علف های هرز متأثر نشد. عملکرد بیولوژیک و شاخص سطح برگ در تیمارهای تداخل تمام فصل نسبت به شاهد عاری از علف هرز به ترتیب 25% و 48% کاهش نشان داد. در این مطالعه، هیبرید 504 با 5.8 تن در هکتار عملکرد دانه، 11.6 تن در هکتار عملکرد بیولوژیک و 49% شاخص برداشت نسبت به هیبریدهای 704 و 604 برتری نشان داد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

29 - اثر تیمار بذری سالیسیلیک اسید بر برخی ویژگی‌های گیاهچه‌ای گاوزبان اروپایی
هانیه خوشه کار فرید شکاری

به منظور بررسی اثر پرایمینگ بذور گاوزبان اروپایی (Borago officinalis L) با سالیسیلیک اسید بر بهبود سبز کردن و رشد در مراحل اولیه آن آزمایشی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در چهار تکرار و در شرایط مزرعه‌ای انجام گرفت. تیمارها شامل بذر تیمار نشده به عنوان شاهد و 5 سطح پ أکثر

به منظور بررسی اثر پرایمینگ بذور گاوزبان اروپایی (Borago officinalis L) با سالیسیلیک اسید بر بهبود سبز کردن و رشد در مراحل اولیه آن آزمایشی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در چهار تکرار و در شرایط مزرعه‌ای انجام گرفت. تیمارها شامل بذر تیمار نشده به عنوان شاهد و 5 سطح پرایمینگ با سالیسیلیک اسید (صفر یا هیدروپرایمینگ، 500، 1000، 1500، 2000 میکرومولار) بودند. نتایج نشان داد پرایمینگ با سالیسیلیک اسید بر میانگین تعداد روزهای سبز کردن، شاخص و درصد سبزکردن، وزن تر گیاهچه، وزن خشک گیاهچه، سطح برگ، نسبت سطح برگ و وزن ویژه برگ اثر معنی‌داری داشت و موجب افزایش این صفات گردید، ولی بر نسبت وزن تر به وزن خشک گیاهچه تاثیر معنی‌داری نداشت. بیشترین شاخص سبز کردن، درصد سبز کردن، وزن تر و خشک گیاهچه، شاخص سطح برگ، وزن ویژه برگ و نیز کمترین میانگین تعداد روز سبز کردن (سرعت سبز کردن) و نسبت سطح برگ در گیاهان حاصل از بذرهای پرایم شده با غلظت 500 میکرومولار سالیسیلیک اسید مشاهده گردید. به نظر می‌رسد که اثر پرایمینگ با سالیسیلیک اسید در این گیاه بر افزایش وزن خشک گیاهچه بیشتر از اثر آن بر افزایش مقدار سطح برگ بود. از سوی دیگر، غلظت‌های بالای سالیسیلیک اسید اثر ممانعت کنندگی را نشان دادند. کمترین شاخص سبز کردن، درصد سبز کردن، وزن تر و خشک گیاهچه، شاخص سطح برگ و وزن ویژه برگ و نیز بیشترین میانگین تعداد روز سبزکردن و نسبت سطح برگ مربوط به گیاهان حاصل از بذرهای پرایم شده با 2000 میکرو مولار و پس از آن مربوط به تیمار شاهد و هیدروپرایم به دست آمد. نتایج نشان داد پرایمینگ با سالیسیلیک اسید در غلظت مناسب در افزایش و بهبود صفات گیاهچه ای بسیار موثرتر از تیمار هیدروپرایمینگ بود. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

30 - بررسی فتوسنتز، عملکرد و اجزای عملکرد گلرنگ (.Carthamus tinctorius L) در پاسخ به تنش توأم شوری و خشکی در مرحله رشد رویشی
مرضیه اسماعیل‌زاده حسین بابازاده هرمزد نقوی علی صارمی غلامحسین شیراسماعیلی

10.30495/jcep.2021.681008

این تحقیق به منظور بررسی پاسخ گلرنگ به تنش های شوری، خشکی و تنش همزمان شوری- خشکی و سهم هر یک در کاهش عملکرد، اجزای عملکرد و فتوسنتز گیاه انجام شد. بدین منظور آزمایشی به صورت کرت های یک بار خرد شده و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در اراضی مرکز آموزش کشاورزی کبوترآباد أکثر

این تحقیق به منظور بررسی پاسخ گلرنگ به تنش های شوری، خشکی و تنش همزمان شوری- خشکی و سهم هر یک در کاهش عملکرد، اجزای عملکرد و فتوسنتز گیاه انجام شد. بدین منظور آزمایشی به صورت کرت های یک بار خرد شده و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در اراضی مرکز آموزش کشاورزی کبوترآباد اصفهان در سال های 95-1394 و 96-1395 اجرا شد. در این مطالعه گلرنگ بهاره رقم صفه در واکنش به چهار سطح شوری آب آبیاری (5/2، 5، 10 و 15 دسی زیمنس بر متر) و چهار سطح آبیاری (100، 80، 60 و 40 درصد ظرفیت مزرعه ای) در مرحله رشد رویشی این گیاه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش سطوح شوری و خشکی به طور معنی داری از میانگین اکثر صفات مورد بررسی کاسته شد، به طوری که شدیدترین تیمارهای خشکی (آبیاری بر اساس 40 درصد ظرفیت مزرعه) و شوری (15 دسی زیمنس بر متر) کمترین مقادیر صفات را به خود اختصاص دادند. با افزایش شوری، درصد روغن دانه کاهش یافت، لیکن این کاهش (4/7 درصد) فقط در بالاترین سطح شوری آب (15 دسی زیمنس بر متر) معنی دار بود. بالاترین سطح تنش همزمان خشکی و شوری موجب کاهش هر چه بیشتر عملکرد دانه (13/87 درصد کاهش) در مقایسه با بالاترین سطح هر یک از تنش های خشکی (40/71 درصد کاهش) و شوری (56/55 درصد کاهش) نسبت به تیمار شاهد (بدون تنش خشکی و شوری) شد و سهم تنش خشکی در مقایسه با تنش شوری در کاهش عملکرد (به ترتیب 40/71 و 56/55 درصد) به مراتب بیشتر بود. لذا، به طورکلی با در نظر گرفتن حداقل افت عملکرد دانه، آبیاری معادل 80 درصد ظرفیت مزرعه با شوری 5 دسی زیمنس بر متر در مرحله رشد رویشی تولید گلرنگ امکان پذیر می باشد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

31 - ارزیابی میزان افزایش عملکرد سورگوم علوفه‌ای (.Sorghum bicolor L) در کشت مخلوط با لگوم های علوفه ای و کنترل علف هرز
سعید واعظی راد سیدعلیرضا ولدآبادی مجید پوریوسف سعید سیف زاده حمیدرضا ذاکرین

10.30495/jcep.2020.671643

این آزمایش به منظور ارزیابی کشت افزایشی سورگوم با لگوم های علوفه ای بر عملکرد علوفه و کنترل علف هرز به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1395 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه زنجان انجام شد. نسبت های مختلف کشت مخلوط سورگوم با لگو أکثر

این آزمایش به منظور ارزیابی کشت افزایشی سورگوم با لگوم های علوفه ای بر عملکرد علوفه و کنترل علف هرز به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1395 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه زنجان انجام شد. نسبت های مختلف کشت مخلوط سورگوم با لگوم های علوفه ای در 9 سطح شامل کشت خالص گیاهان سورگوم، خلر و ماشک، کشت مخلوط افزایشی سورگوم با نسبت های 33%، 66% و 100% تراکم مطلوب ماشک و خلر و مدیریت مختلف علف های هرز شامل کنترل کامل، یک بار وجین و عدم کنترل علف های هرز مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد بیشترین و کمترین عملکرد علوفه تر و خشک سورگوم به ترتیب در تیمار کشت مخلوط سورگوم با 33 درصد ماشک گل خوشه ای و 100 درصد خلر به دست آمدند. بیشترین شاخص محتوای کلروفیل و سطح برگ سورگوم در تیمار کشت خالص سورگوم و در شرایط کنترل کامل علف هرز مشاهده شد. بلندترین ارتفاع ساقه سورگوم و گیاه پوششی از تیمار کشت سورگوم با 100% خلر و در شرایط عدم کنترل علف هرز حاصل شد. از طرف دیگر در تیمار کشت خالص ماشک و خلر در شرایط کنترل کامل علف های هرز، گیاهان پوششی دارای بالاترین زیست توده بودند. یافته های این آزمایش نشان داد که بیشترین تراکم و زیست توده علف های هرز در شرایط کشت خالص ماشک و عدم وجین علف های هرز حاصل شد. به عنوان یک نتیجه کلی، اینکه با انتخاب مناسب نسبت های کشت مخلوط و لگوم های علوفه ای می توان علاوه بر بهبود عملکرد کمّی علوفه سورگوم، علف های هرز سورگوم را نیز تا حدود زیادی کنترل و مدیریت نمود. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

32 - اثر سایه اندازی بر برخی صفات مهم فیزیولوژیک در عدس
فرشته دارابی علی حاتمی محمدجواد زارع رحیم ناصری

نور از عوامل محدود کننده رشد گیاهان زراعی در سیستم های کشت مخلوط وزراعت-جنگل محسوب می‌شود، به همین دلیل آزمایشی جهت تعیین تاثیر شدت های نوری مختلف در دو رقم عدس انجام گرفت. آزمایش در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه ایلام در سال زراعی 92-1391 به صورت فاکتوریل در أکثر

نور از عوامل محدود کننده رشد گیاهان زراعی در سیستم های کشت مخلوط وزراعت-جنگل محسوب می‌شود، به همین دلیل آزمایشی جهت تعیین تاثیر شدت های نوری مختلف در دو رقم عدس انجام گرفت. آزمایش در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه ایلام در سال زراعی 92-1391 به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار اجرا گردید. فاکتورهای مورد بررسی شامل سایه اندازی در پنج سطح بدون سایه (شاهد)، 25، 50، 75 و 100 درصد سایه و ارقام عدس (Lens culinaris Medic) شامل زیبا و ILL4400 بود. در این پژوهش صفـات فیـزیولوژیک تحت برهمکنش سایه اندازی × رقم اختلاف معنی داری از خود نشان دادند. با افزایش میزان سایه اندازی، رقم زیبا دارای بیشترین میزان کلروفیل a و b بود. میزان کارتنویید، محتوای آب نسبی و شاخص سطح برگ با افزایش سایه اندازی روندی صعودی داشتند. بیشترین میزان کارتنویید و محتوای آب نسبی در تیمار 100 درصد سایه اندازی و رقم ILL4400 و کمترین میزان کارتنویید در تیمار عدم تنش (نور کامل) و رقم زیبا مشاهده گردید. بیشترین میزان وزن مخصوص برگ در این پژوهش در تیمار شاهد (نور کامل) و رقم زیبا مشاهده شد و با افزایش سایه اندازی از وزن مخصوص برگ کاسته شد. با افزایش سایه اندازی از عملکرد دانه کاسته شد، بیشترین عملکرد دانه (2532 کیلوگرم در هکتار) در تیمار شاهد (نور کامل) و رقم زیبا و کمترین عملکرد دانه (1137 کیلوگرم در هکتار) در تیمار 100 درصد سایه اندازی و رقم ILL4400 مشاهده گردید. بنابراین، نتـایج نشان داد که رقم زیبا در سطوح بالاتر سـایه از شـاخص سطح برگ، میزان نسبی آب برگ و میزان کلروفیل a بیشتری برخوردار بود، پس در شرایط کشت مخلوط و آگروفارستری که نور یک عامل محدودکننده می باشد، کشت عدس رقم زیبا می تواند موفقیت آمیز باشد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

33 - تاثیر کاربرد همزمان نیتروکسین و بیوچار بر شاخص های رشد و عملکرد دانه لوبیا چشم‌بلبلی (.Vigna unguiculata L) تحت رژیم های آبیاری
سید افشین موسوی علیرضا شکوه فر شهرام لک مانی مجدم مجتبی علوی فاضل

10.30495/JCEP.2023.1921202.1765

با توجه به محدودیت منابع آبی کشور ضرورت یافتن راهکارهای بهینه مصرف آب در تولید محصولات زراعی در کنار کاهش کاربرد نهاده های شیمیایی، آزمایشی در سال زراعی 1397 به صورت کرت های خرد شده فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار به منظور ارزیابی اثر کاربرد ه أکثر

با توجه به محدودیت منابع آبی کشور ضرورت یافتن راهکارهای بهینه مصرف آب در تولید محصولات زراعی در کنار کاهش کاربرد نهاده های شیمیایی، آزمایشی در سال زراعی 1397 به صورت کرت های خرد شده فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار به منظور ارزیابی اثر کاربرد همزمان بیوچار و نیتروکسین بر شاخص های رشد و عملکرد لوبیا چشم‌بلبلی تحت رژیم های مختلف آبیاری، در مزرعه تحقیقاتی شهید سالمی اهواز اجرا گردید. رژیم آبیاری شامل آبیاری پس از 60، 90 و 120 میلی متر تبخیر از تشت تبخیر کلاس A به کرت های اصلی و کاربرد بیوچار شامل صفر، چهار و هشت تن در هکتار و نیتروکسین شامل تلقیح و عدم تلقیح به کرت های فرعی اختصاص داده شد. کاربرد هشت تن در هکتار بیوچار به همراه نیتروکسین موجب بهبود 12% محتوای آب نسبی در شرایط تنش شدید شد. سطح آبیاری 120 میلی‌متر تبخیر از تشتک تبخیر موجب کاهش 33% عملکرد دانه شده و کاربرد نیتروکسین در شرایط نرمال موجب افزایش 19% عملکرد دانه شد اما در سطح آبیاری 120 میلی‌متر تبخیر تأثیر معنی‌دار بر عملکرد دانه نداشت. کاربرد بیوچار در شرایط بدون تنش موجب افزایش 37% عملکرد دانه شد که این تغییرات در سطح آبیاری 120 میلی‌متر تبخیر از تشتک تبخیر به 29% رسید. بیشترین عملکرد دانه (266 گرم در مترمربع) از شرایط بدون تنش و استفاده از هشت تن در هکتار بیوچار حاصل شد. بیشترین عملکرد بیولوژیک در شرایط و کاربرد هشت تن در هکتار بیوچار و عدم استفاده از نیتروکسین (809 گرم در مترمربع) حاصل شد. کاربرد هشت تن در هکتار بیوچار در تلفیق با نیتروکسین می تواند عملکرد قابل قبولی در شرایط محدودیت آبیاری لوبیا چشم بلبلی ایجاد کند. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

34 - اثر کودهای زیستی و شیمیایی فسفر بر کارآیی مصرف نور، غلظت فسفر و عملکرد دانه گندم رقم پیشگام
سمیه وجدانی‌آرام گودرز احمدوند سمیه حاجی‌نیا

این آزمایش در سال زراعی 91-1390 در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان همدان به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل کود شیمیایی فسفاتی در سه سطح صفر (P1)، 5/22 (P2) و 45 (P3) کیلوگرم بر هکتار دی‌آمونیوم فسف أکثر

این آزمایش در سال زراعی 91-1390 در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان همدان به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل کود شیمیایی فسفاتی در سه سطح صفر (P1)، 5/22 (P2) و 45 (P3) کیلوگرم بر هکتار دی‌آمونیوم فسفات بر اساس آزمون خاک و فاکتور دوم مصرف کود زیستی فسفر بارور-2 در پنج سطح شامل: عدم مصرف کود زیستی (B1)، مصرف کود زیستی به‌میزان 100 گرم در هکتار در زمان کاشت (B2)، مصرف کود زیستی به‌میزان 100 گرم در هکتار در زمان کاشت و 100 گرم در هکتار در مرحله ساقه رفتن (B3)، مصرف کود زیستی به‌میزان 200 گرم در هکتار در زمان کاشت (B4)، مصرف کود زیستی به‌میزان 200 گرم در هکتار در زمان کاشت و 200 گرم در هکتار در مرحله ساقه رفتن (B5) بودند. نتایج نشان داد که بیشترین شاخص سطح برگ با کاربرد 45 کیلوگرم بر هکتار دی‌آمونیم فسفات در سطوح کود زیستی B4 و B3 به‌ترتیب به‌میزان 8/5 و 7/5 به‌دست آمدند. ماده خشک کل با کاربرد 45 کیلوگرم بر هکتار دی‌آمونیم فسفات و سطوح کود زیستی B2، B5، B4 و B3 نسبت به تیمار شاهد، به‌ترتیب 7/29، 9/25، 0/4 و 5/2 درصد افزایش یافتند. بیشترین کارآیی مصرف نور (45/2 گرم بر مگاژول) با مصرف 45 کیلوگرم بر هکتار دی‌آمونیم فسفات و کود زیستی B4 به‌دست آمد که 23 درصد در مقایسه با تیمار شاهد بیشتر بود. سطوح B3 و B2 کود زیستی، باعث افزایش معنی‌دار عملکرد دانه به ترتیب به‌میزان 8/9 و 3/9 درصد در مقایسه با تیمار شاهد شدند. در مجموع نتایج نشان داد که کود زیستی فسفر بارور-2، نتیجه مطلوبی در افزایش عملکرد دانه گندم داشت. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

35 - تجزیه رشد ذرت سینگل‌کراس 604 با کاربرد کودهای مختلف
محمد یزدانی همت اله پیردشتی محمدعلی بهمنیار

به منظور بررسی اثرات کودهای زیستی حل‌کننده فسفات و باکتری‌های افزاینده رشد گیاه بر شاخص‌های رشد ذرت سینگل‌کراس 604، آزمایشی در سال زراعی 1387 در قالب کرت‌های خرد شده با طرح پایه بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه پژوهشی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری به اجر أکثر

به منظور بررسی اثرات کودهای زیستی حل‌کننده فسفات و باکتری‌های افزاینده رشد گیاه بر شاخص‌های رشد ذرت سینگل‌کراس 604، آزمایشی در سال زراعی 1387 در قالب کرت‌های خرد شده با طرح پایه بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه پژوهشی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری به اجرا درآمد. عامل اصلی شامل کود دامی گاوی (به میزان بیست تن در هکتار)، کود سبز جو (به میزان پانزده تن در هکتار)، و شاهد (بدون استفاده از کود آلی) و عامل فرعی در هشت سطح NPK؛ NPK+ (PSM) + (PGPR)؛ NP50%K-+PSM+PGPR؛ N50%PK +PSM+PGPR؛ N50%P50%K + PSM+PGPR؛ PK+PGPR؛ NK+PSM؛ و PSM+PGPR در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد بیشترین وزن خشک اندام‌های هوایی (13.2 گرم درمتر مربع)، شاخص سطح برگ (3.8) و سرعت رشد محصول (34.5 گرم درمتر مربع در روز) در کرت‌های کود دامی و در تیمار نهاده کافی (NPK) به همراه کود زیستی به دست آمد. مصرف کود سبز و نهاده کافی به همراه کود زیستی نسبت به تیمار عدم کاربرد کود زیستی، وزن خشک اندام های هوایی ذرت را 11 درصد افزایش داد. همچنین، میزان شاخص سطح برگ با مصرف کود دامی و کود سبز به ترتیب 17 و 10 درصد افزایش یافت. اما این صفت در تیمارهای مشابه در کرت‌های شاهد تحت تأثیر کود زیستی قرار نگرفت. کاربرد کود زیستی، نتوانست کاهش پنجاه درصدی کود نیتروژنه را جبران نماید. اما کاهش پنجاه درصدی کود فسفره و مصرف کود زیستی در کرت‌های کود سبز و شاهد (بدون کود آلی) در میزان تجمع ماده خشک، شاخص سطح برگ و سرعت رشد محصول تغییری نسبت به تیمار نهاده کافی ایجاد نکرد. بر اساس نتایج این تحقیق به نظر می‌رسد بتوان با کاربرد کودهای زیستی ضمن کاهش مصرف کودهای شیمیایی فسفره، شاخص‌های رشد در ذرت را بهبود بخشید که در نهایت افزایش عملکرد دانه را به دنبال خواهد داشت. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

36 - اثر کود نیتروژنه بر برخی ویژگی‌های مورفوفیزیولوژیک و آنتی‌اکسیدانت گل همیشه بهار در رژیم‌های آبیاری
افسانه پیرمانی تورج میر محمودی سوران شرفی سامان یزدان ستا

10.30495/jcep.2020.676139

بررسی اثرات سطوح کود نیتروژنه بر برخی ویژگی های مورفوفیزیولوژیک و آنتی اکسیدانت گل همیشه بهار در دورهای مختلف آبیاری طی آزمایشی به‌صورت اسپیلت پلات در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در دوسال زراعی 96-1395 در ایستگاه کشاورزی ساعتلوی ارومیه انجام شد. فاکتورهای أکثر

بررسی اثرات سطوح کود نیتروژنه بر برخی ویژگی های مورفوفیزیولوژیک و آنتی اکسیدانت گل همیشه بهار در دورهای مختلف آبیاری طی آزمایشی به‌صورت اسپیلت پلات در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در دوسال زراعی 96-1395 در ایستگاه کشاورزی ساعتلوی ارومیه انجام شد. فاکتورهای آزمایشی شامل دور آبیاری در چهار سطح (آبیاری بعد از 5، 10، 15 و 20 روز) و مصرف کود نیتروژنه در چهار سطح (صفر: شاهد، 80، 160 و 240 کیلوگرم در هکتار) بودند. تجزیه واریانس داده‌ها نشان داد که اثر دور آبیاری بر کلیه صفات موردبررسی معنی‌دار بود. بین سطوح کود نیتروژنه از لحاظ اثر بر کلیه صفات به‌غیر از محتوی پرولین اختلاف معنی‌دار دیده شد. اثر متقابل دو تیمار نیز بر شاخص سطح برگ، ضریب هدایت روزنه ای، محتوی کلروفیل b، درصد و عملکرد اسانس معنی دار بود. در این تحقیق، با افزایش تعداد روزهای دور آبیاری از 5 به 20 روز محتوی آب نسبی برگ، کلروفیلa، کارتنوئید و عملکرد خشک گل به ترتیب 64/36، 27/35، 31/24 و 77/45 درصد کاهش و محتوی پرولین، فعالیت کاتالاز، سوپراکسید دیسموتاز و مالون دی آلدهید به ترتیب 72/24، 04/33، 51/35 و 86/20 درصد افزایش نشان دادند. در بین سطوح کود نیتروژنه نیز استفاده از160 کیلوگرم در هکتار در مقایسه با شاهد، محتوی آب نسبی برگ، کلروفیلa، کارتنوئید و عملکرد خشک گل را به ترتیب 18/16، 24/4 و 68/23 درصد افزایش و فعالیت کاتالاز، سوپراکسید دسموتاز و مالون دی آلدهید را به ترتیب 10/18، 23/21، 69/29 و 26/28درصد کاهش داد. بالاترین شاخص سطح برگ، ضریب هدایت روزنه ای، کلروفیل b به کاربرد 160 کیلوگرم در هکتار کود نیتروژنه و دور آبیاری بعد از 5 روز و بالاترین درصد اسانس گل و عملکرد اسانس نیز به کاربرد 160 کیلوگرم در هکتار کود نیتروژنه و دور آبیاری بعد از 10 روز اختصاص یافت. جهت دستیابی به حداکثر خصوصیات کیفی مناسب در گل همیشه بهار دور آبیاری 10 روزه و کاربرد 160 کیلوگرم در هکتار کود نیتروژنه در شرایط اقلیمی مشابه این آزمایش می تواند مد نظر قرار گیرد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

37 - عملکرد و درصد روغن ارقام گلرنگ (Carthamus tinctorius L.) در کشت بهاره و تابستانه تحت تاثیر تنش خشکی
غلامحسین شیراسماعیلی علی اکبر مقصودی مود غلامرضا خواجویی نژاد روح اله عبدالشاهی

بررسی اثر تنش خشکی بر عملکرد و درصد روغن گلرنگ طی آزمایشی به صورت کرت های دو بار خردشده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در کشت بهاره و تابستانه در ایستگاه تحقیقات کشاورزی کبوترآباد استان اصفهان در سال 1394 اجرا شد. فاکتور اصلی شامل دو فصل کشت (بهاره و تاب أکثر

بررسی اثر تنش خشکی بر عملکرد و درصد روغن گلرنگ طی آزمایشی به صورت کرت های دو بار خردشده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در کشت بهاره و تابستانه در ایستگاه تحقیقات کشاورزی کبوترآباد استان اصفهان در سال 1394 اجرا شد. فاکتور اصلی شامل دو فصل کشت (بهاره و تابستانه)، فاکتور فرعی شامل سه تیمار آبیاری (شاهد، قطع آبیاری در مرحله شروع گلدهی و قطع آبیاری از دوره پر شدن دانه) و فاکتور فرعی فرعی شامل 10 رقم گلرنگ (صفه، گلدشت، سینا، فرامان، Mec27، Mec10،Mec11 ،Mec23 ، Mec26 ،Mec117) بودند. نتایج نشان داد که اثر ساده تیمار آبیاری بر شاخص سطح برگ، محتوای نسبی آب، وزن خشک بوته و عملکرد دانه اثر معنی دار داشت و باعث کاهش صفات مذکور گردید. تنش خشکی اثر معنی داری بر درصد روغن نداشت اما از طریق کاهش عملکرد دانه موجب کاهش عملکرد روغن گردید. رقم صفه در هر دو فصل کاشت بیشترین عملکرد روغن را تولید نمود. عملکرد روغن در تیمارهای قطع آبیاری در دوره پر شدن دانه و دوره گلدهی نسبت به تیمار شاهد به ترتیب 26 و 46 درصد کاهش نشان دادند. نتایج به دست آمده همچنین نشان داد که کلیه ارقام مورد بررسی در کشت تابستانه به دلیل افزایش دما و کاهش فصل رشد، عملکرد دانه و روغن کمتری نسبت به کشت بهاره داشتند. اگرچه درصد روغن در کشت تابستانه حدود یک درصد بیشتر از کشت بهاره بود اما به دلیل عملکرد دانه کمتر، عملکرد روغن در کشت تابستانه 60 درصد کاهش یافت. ارقام صفه و Mec11 به ترتیب با 803 و 530 کیلوگرم در هکتار بیشترین و کمترین عملکرد روغن را تولید نمودند. همچنین، رقم صفه در هر دو فصل کاشت بیشترین عملکرد دانه را دارا بود. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

38 - تأثیر نوع کود فسفات و نحوه عرضه نیتروژن بر عملکرد غده و شاخص‌های رشد سه رقم سیب‌زمینی (Solanum tuberosum L.)
مسعود جلیلی هنرمند محمدعلی ابوطالبیان

10.30495/jcep.2020.676141

نیتروژن و فسفر به عنوان عناصر غذایی ضروری، در رشد و نمو گیاهان مطرح می&lrm;باشند. از طرفی نوع و نحوه مصرف کود، نقش مهمی در کارایی جذب عناصر و صرفه جویی در مصرف آن دارد. بدین منظور آزمایشی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در منطقه بهار همدان در سال 1396 اجرا أکثر

نیتروژن و فسفر به عنوان عناصر غذایی ضروری، در رشد و نمو گیاهان مطرح می&lrm;باشند. از طرفی نوع و نحوه مصرف کود، نقش مهمی در کارایی جذب عناصر و صرفه جویی در مصرف آن دارد. بدین منظور آزمایشی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در منطقه بهار همدان در سال 1396 اجرا گردید و در آن نوع کود فسفر در سه سطح (عدم مصرف، سوپر فسفات تریپل و دی‌آمونیوم فسفات)، کود نیتروژن در دو سطح (مصرف نواری و پخش سطحی) و رقم سیب زمینی در سه سطح (اگریا، بانبا و سانته) به صورت فاکتوریل در نظر گرفته شدند. بیشترین&lrm;های شاخص سطح برگ (27/5)، سرعت رشد (22/13 گرم بر متر مربع در روز) و ماده خشک کل (86/582 گرم بر متر مربع) از مصرف دی&lrm;آمونیوم فسفات به همراه جایگذاری نیتروژن در رقم آگریا به دست آمدند. نتایج نشان داد که در شرایط کمبود فسفر، شیوه مصرف نیتروژن بر شاخص&lrm;های سطح برگ، سرعت رشد و ماده خشک کل تاثیری نداشت، اما عملکرد غده رقم آگریا در کمبود فسفر با مصرف نواری نیتروژن افزایش نشان داد. در این تحقیق استفاده از دی&lrm;آمونیوم فسفات در مقایسه با سوپر فسفات تریپل سبب افزایش شاخص&lrm;های سطح برگ، سرعت رشد، سرعت رشد نسبی و ماده خشک کل گردید و تاثیر کاربرد نواری نیتروژن همراه سوپر فسفات تریپل بیشتر از دی&lrm;آمونیوم فسفات بود. شاخص کلروفیل در شرایط مصرف دی&lrm;آمونیوم فسفات تحت تاثیر شیوه مصرف نیتروژن قرار نگرفت در حالی&lrm; مصرف نواری نیتروژن با سوپر فسفات تریپل شاخص کلروفیل را 5/6 درصد افزایش داد. نتایج مربوط به عملکرد غده نشان داد، که اگر همراه با سوپر فسفات تریپل کود نیتروژن جایگذاری گردد، عملکرد بانبا 4/25 درصد افزایش می&lrm;یابد. بر اساس نتایج بدست آمده، بالاترین عملکرد غده در هر سه رقم، به ویژه در بانبا و آگریا با مصرف نواری نیتروژن همراه با دی&lrm;آمونیوم فسفات به دست آمد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

39 - واکنش دو رقم کلزا (.Brassica napus L) از نظر شاخص های رشد، عملکرد و اجزای عملکرد به نحوه مصرف کود نیتروژن در دشت گنبد کاووس
سیدفاضل فاضلی کاخکی مرتضی گلدانی فرهاد سلیمانی‌فرد ناصر بیک زاده

10.30495/JCEP.2022.1915758.1736

به منظور بررسی واکنش کلزا به نحوه استفاده از کود نیتروژن، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال زراعی 95-94 اجرا شد. فاکتور اول دو رقم کلزا (Hayola 401 و RGS003) و فاکتور دوم چهار نحوه اعمال تیمار کود نیتروژن به صورت سرک (F1: س أکثر

به منظور بررسی واکنش کلزا به نحوه استفاده از کود نیتروژن، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال زراعی 95-94 اجرا شد. فاکتور اول دو رقم کلزا (Hayola 401 و RGS003) و فاکتور دوم چهار نحوه اعمال تیمار کود نیتروژن به صورت سرک (F1: سه مرحله کوددهی به صورت پای‌بوته، F2: سه مرحله محلول‌پاشی، F3: چهار مرحله کوددهی پای‌بوته و F4: چهار مرحله محلول‌پاشی) بود. نتایج نشان داد که بیشترین ارتفاع بوته در نمونه‌برداری دوم و سوم با اعمال تیمار F3 و با 144/8 و 161 سانتی‌متر به دست آمد. وزن خشک و سطح برگ در تمام مراحل نمونه‌برداری بیشترین مقدار از اعمال تیمار F3 حاصل شد. همین روند در مورد وزن خشک شاخه‌های جانبی نیز مشاهده شد، به طوری که در مرحله سوم نمونه برداری بیشترین وزن خشک شاخه‌های‌جانبی با مقدار 59/4 گرم در بوته از اعمال تیمار F3 به دست امد. بیشترین عملکرد زیست توده و دانه از اعمال تیمار F3 به ترتیب با مقدار 1029 و 332 گرم در مترمربع به دست آمد. اعمال تیمار F3 در رقم هایولا 401 بیشترین تعداد خورجین (145 خورجین در بوته)، زیست توده (1105 گرم در مترمربع)، عملکرد روغن (121 گرم در متر مربع) و عملکرد دانه با مقدار 358 گرم در متر مربع را داشت. به طورکلی، نتایج نشان داد کلیه شاخص های مورفولوژیکی و عملکردی بوته از تاثیر چهارمرحله کوددهی پایه بوته حاصل شد که رقم هایولا 401 واکنش مثبت بیشتری به این نحو کوددهی را نشان داد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

40 - تاثیر کاربرد اوره و نیتراپایرین بر خصوصیات کمی و کیفی ارقام مختلف گندم (.Triticum aestivume L) در شرایط مختلف خاک ورزی
رضا نوذری اسماعیل حدیدی ماسوله اعظم برزویی سعید سیف زاده علی اسکندری

10.30495/JCEP.2022.1918381.1746

به منظور بررسی روش‌های مختلف خاک ورزی و کود اوره همراه با نیتراپایرین بر میزان کلروفیل، پروتئین دانه، عملکرد و اجزاء دو رقم گندم، آزمایشی به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 96-1395 در مزرعه تحقیقاتی پژوهشگاه علوم و فنون هسته‌ أکثر

به منظور بررسی روش‌های مختلف خاک ورزی و کود اوره همراه با نیتراپایرین بر میزان کلروفیل، پروتئین دانه، عملکرد و اجزاء دو رقم گندم، آزمایشی به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 96-1395 در مزرعه تحقیقاتی پژوهشگاه علوم و فنون هسته‌ای انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل خاک ورزی‌‌‌ (رایج و حداقل)‌‌‌‌‌، کود اوره در سه سطح‌‌‌‌‌ (صفر، 150 کیلو اوره در هکتار و 150 کیلو اوره در هکتار + نیتراپایرین) و ارقام گندم (ارگ و امیدبخش) بودند. نتایج نشان داد که سیستم های خاک ورزی بر صفات مورد بررسی تأثیرگذار بودند به طوری که بیشترین میزان کلروفیل (5/18 میلی گرم در گرم وزن تر) و شاخص سطح برگ (3/78) به ترتیب در خاک ورزی حداقل و رایج به دست آمد. بیشترین میزان پروتئین دانه (14/8 درصد)، عملکرد دانه (668/3 کیلوگرم در هکتار) و شاخص برداشت (42/5 درصد) در خاک ورزی حداقل و تیمار کودی 150 کیلوگرم اوره در هکتار+ نیتراپایرین به دست آمد. کاربرد همزمان اوره و نیتراپایرین باعث افزایش پروتئین دانه، وزن هزار دانه و شاخص برداشت شد. هر دو رقم ارگ و امیدبخش بیشترین ارتفاع (به ترتیب 102/16 و 104/66 سانتی متر) و شاخص سطح برگ (به ترتیب 3/8 و 3/9) را در تیمار کودی 150 کیلوگرم اوره در هکتار تولید کردند. اثر متقابل سه گانه خاک ورزی‌‌‌‌، کود و رقم نیز تأثیر معنی‌داری بر وزن خشک برگ، عملکرد دانه‌‌ و عملکرد زیستی داشت. در خاک ورزی حداقل، رقم امیدبخش در تیمار کودی 150 کیلوگرم اوره همراه با نیتراپایرین عملکرد دانه و عملکرد زیستی بهتری نسبت به سایر تیمارها نشان داد. با توجه به نتایج به دست آمده، در شرایط شخم حداقل، رقم امیدبخش و کاربرد اوره همراه با نیتروپایرین توصیه می گردد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

41 - اثر برخی از خصوصیات مورفوفیزیولوژیکی مرتبط با عملکرد و اجزای عملکرد دانه ارقام کلزا
محمد اسگندری کردلر بهمن پاسبان اسلام سیدعلی موسوی زاده محسن رشدی

به منظور بررسی برخی از ویژگی‌های‌ مورفوفیزیولوژیکی مرتبط با عملکرد و اجزای عملکرد دانه ارقام پاییزه کلزا، پژوهشی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار طی سال زراعی 84-1383 در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان‌‌شرقی به مرحله اجرا درآمد. در این آزمایش أکثر

به منظور بررسی برخی از ویژگی‌های‌ مورفوفیزیولوژیکی مرتبط با عملکرد و اجزای عملکرد دانه ارقام پاییزه کلزا، پژوهشی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار طی سال زراعی 84-1383 در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان‌‌شرقی به مرحله اجرا درآمد. در این آزمایش 19 رقم پاییزه کلزا از نظر برخی خصوصیات مورفوفیزیولوژیک، عملکرد دانه و روغن ارزیابی شدند. ارقام مورد بررسی از نظر صفات سطح برگ تیپ I (برگ‌های کوچک بدون دمبرگ)، سطح برگ تیپ II (برگ‌های بزرگ با دمبرگ طویل)، سطح برگ کل بوته، تعداد برگ‌ تیپ I و تعداد برگ‌ تیپ II، تعداد برگ در بوته، وزن خشک برگ در بوته، وزن ویژه برگ، دمای برگ، عملکرد دانه و روغن در‌هکتار‌ و درصد روغن ‌دانه، با یکدیگر تفاوت معنی‌داری نشان دادند. مقایسه میانگین صفات مورد بررسی نشان داد که ارقام پرمحصول‌تر، از سطح برگ تیپ II بالاتری برخوردار بودند. با توجه به نتایج به دست آمده، ارقام SLM046، Sunday، ARC-2، Opera و Ebonit به ترتیب بالاترین عملکرد دانه در هکتار را کسب کردند‌. بیشترین عملکرد روغن به ترتیب مربوط به ارقام Sunday، Ebonit، SLM046، ARC-2و Opera و کم‌ترین آن در ارقام Okapi، Sinatra، Cob*Regent، Geronima و Olpro بودند. همبستگی مثبت و معنی‌دار بین صفات عملکرد روغن، سطح برگ تیپ II، سطح برگ در بوته، وزن برگ در بوته با عملکرد دانه دیده شد ولی، درصد روغن با عملکرد دانه همبستگی منفی و معنی‌دار نشان داد. همچنین همبستگی های عملکرد روغن با درصد روغن دانه، عملکرد دانه در هکتار، وزن خشک برگ، سطح برگ در بوته، سطح برگ تیپ II و سطح برگ تیپ I مثبت و معنی‌دار شد. به‌نظر می‌رسد سطح برگ و به‌ویژه برگ‌های بزرگ با دمبرگ طویل (تیپ II ) در پشتیبانی عملکرد دانه و روغن کلزا نقش قابل توجهی داشته باشند. بدیهی است با تکرار آزمایش می‌توان به ارقام سازگار برای توسعه کشت کلزا در اقلیم‌های سرد کشور دست یافت. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

42 - پاسخ شاخص های فیزیولوژیک ارقام گوجه فرنگی (Lycopersicon esculentum Mill) به مصرف کودهای دامی، شیمیایی و تلفیقی
سجاد نصیری سهراب محمودی محمدعلی بهدانی علیرضا صمدزاده

به منظور بررسی تاثیر مصرف کودهای دامی، شیمیایی و تلفیقی بر عملکرد و برخی شاخص های فیزیولوژیکی ارقام مختلف گوجه فرنگی، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند در سال زراعی 1393 انجا أکثر

به منظور بررسی تاثیر مصرف کودهای دامی، شیمیایی و تلفیقی بر عملکرد و برخی شاخص های فیزیولوژیکی ارقام مختلف گوجه فرنگی، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند در سال زراعی 1393 انجام شد. در این آزمایش از سه نوع کود دامی، شیمیایی و تلفیقی به عنوان عامل اصلی و سه رقم اوربانا، سوپر چیف و سوپر مجار به عنوان عامل فرعی استفاده شدند. شاخص های رشد مورد بررسی شامل شاخص سطح برگ، سرعت رشد محصول، سرعت رشد نسبی و سرعت ماده سازی خالص بودند و نمونه ها پس از استقرار گیاه، هر 10روز یک بار مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که اثرات کود و رقم بر این شاخص ها معنی دار شدند. بیشترین (3.56) و کمترین (3) شاخص سطح برگ به ترتیب به تیمار کود شیمیایی و کود دامی تعلق داشتند. همچنین، رقم اوربانا نیز با میزان LAI برابر (4) بیشترین و رقم سوپر چیف با LAI برابر (2.78) کمترین شاخص سطح برگ را به خود اختصاص دادند. در این آزمایش، بیشترین سرعت رشد محصول (CGR) در اثر استفاده از تیمارهای کود تلفیقی در رقم اوربانا و کمترین آن در اثر کود دامی در رقم سوپر چیف مشاهده شدند. همچنین، گیاهان تحت تیمار کود شیمیایی بالاترین سرعت رشد نسبی را تولید کردند و گیاهان با تیمارهای کود تلفیقی و کود دامی بعد از آن قرار گرفتند. در انتهای فصل رشد بیشترین عملکرد مربوط به مصرف کود شیمیایی و پس از آن تلفیقی بودند. این آزمایش می تواند در جهت نقش کودهای آلی در تولید مواد غذایی با کمیت و کیفیت مطلوب مورد استفاده کشاورزان این منطقه و سایر مناطق مشابه قرار گیرد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

43 - تأثیر کاربرد قارچ میکوریزا و باکتری های حل کننده فسفات بر عملکرد ذرت (Zea mays L.) سینگل کراس 704 تحت رژیم های آبیاری
خوشناز پاینده مانی مجدم نازلی دروگر

10.30495/jcep.2019.669696

امروزه کاربرد قارچ های میکوریزی به منظور بهبود شرایط تغذیه ای گیاه و افزایش مقاومت آن در برابر تنش های محیطی از جمله کمبود آب قابل دسترس به طور گسترده ای در کشورهای در حال توسعه مورد توجه قرار گرفته است. این تحقیق بر اساس آزمایش کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل أکثر

امروزه کاربرد قارچ های میکوریزی به منظور بهبود شرایط تغذیه ای گیاه و افزایش مقاومت آن در برابر تنش های محیطی از جمله کمبود آب قابل دسترس به طور گسترده ای در کشورهای در حال توسعه مورد توجه قرار گرفته است. این تحقیق بر اساس آزمایش کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 97 در منطقه حمیدیه اجرا گردید. تیمار رژیم های آبیاری در سه سطح (60، 90 و 120 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A) در کرت های اصلی و اثر توأم قارچ میکوریزا و باکتری های حل کننده فسفات در چهار سطح (عدم کاربرد میکوریزا و باکتری های حل کننده فسفات (شاهد)، کاربرد میکوریزا، کاربرد توأم میکوریزا و باکتری های حل کننده فسفات و کاربرد باکتری های حل کننده فسفات) در کرت های فرعی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که اثر رژیم های آبیاری و اثر توأم قارچ میکوریزا و کود زیستی فسفر بر شاخص سطح برگ، درصد همزیستی، تعداد دانه در ردیف بلال، تعداد دانه در بلال، وزن هزار دانه و عملکرد دانه معنی دار بودند. مقایسه میانگین ها نشان داد که تیمار توأم قارچ میکوریزا و باکتری های حل کننده فسفات حداکثر تعداد دانه در بلال، تعداد دانه در ردیف بلال، وزن هزار دانه و شاخص سطح برگ را به خود اختصاص داد. بیشترین عملکرد دانه (با میانگین 55/6400 کیلوگرم در هکتار) از تیمار 60 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر و کاربرد توأم میکوریزا و باکتری های حل کننده فسفات و کمترین عملکرد دانه از تیمار 120 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر و عدم کاربرد میکوریزا و باکتری های حل کننده فسفات به دست آمدند. در مجموع، جهت دست یابی به حداکثر عملکرد کمّی، کشت گیاه ذرت با کاربرد اثر توأم میکوریزا و باکتری های حل کننده فسفات در شرایط رطوبتی مناسب می تواند در شرایط منطقه تحت آزمایش مورد توجه باشد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

44 - تأثیر کود نیتروژن و باکتری محرک رشد بر شاخص‌های رشد چغندرقند (Beta vulgaris L) در کشت تأخیری
نصرت الله نصرت مرتضی گلدانی جواد رضایی

10.30495/jcep.2020.679069

درکشت تأخیری چغندرقند، استفاده از کود نیتروژن و باکتری محرک رشد، می‌توانند در تسریع رشد و جبران زمان از دست ‌رفته، اهمیت زیادی داشته باشند. برای بررسی این موضوع آزمایشی در سال 1397 به‌صورت کرت‌های دو بار خردشده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با ۳ تکرار در مزرعه تحقیقا أکثر

درکشت تأخیری چغندرقند، استفاده از کود نیتروژن و باکتری محرک رشد، می‌توانند در تسریع رشد و جبران زمان از دست ‌رفته، اهمیت زیادی داشته باشند. برای بررسی این موضوع آزمایشی در سال 1397 به‌صورت کرت‌های دو بار خردشده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با ۳ تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. عامل‌های مورد مطالعه شامل تاریخ کاشت با دو سطح (تاریخ کاشت معمول و تاریخ کاشت تأخیری) به‌عنوان عامل اصلی، کود نیتروژن با دو سطح مصرف کود نیتروژن بر اساس مقدار توصیه شده (300 کیلوگرم در هکتار) و ۲۵ درصد کمتر از مقدار توصیه شده (225 کیلوگرم در هکتار) به‌عنوان عامل فرعی و باکتری محرک رشد با دو سطح (مایه زنی با باکتری و بدون باکتری) به‌عنوان عامل فرعی فرعی درنظر گرفته شدند. صفات مورد مطالعه شامل شاخص سطح برگ، تجمع ماده خشک کل، سرعت رشد، سرعت رشد نسبی و سرعت فتوسنتز خالص بودند. بررسی این آزمایش نشان داد بیشترین شاخص سطح برگ (05/3)، ماده خشک (2898 گرم بر مترمربع در واحد حرارتی)، سرعت رشد، سرعت رشد نسبی و سرعت فتوسنتز خالص در هر دو تاریخ کاشت معمول و تأخیری، مربوط به تیمار کود نیتروژن براساس توصیه همراه با مایه زنی باکتری بودند. کمترین مقدار این صفات در هر دو تاریخ کاشت با کود نیتروژن ۲۵ درصد کمتر ازتوصیه با عدم مایه زنی باکتری محرک رشد به دست آمدند. عملکرد ریشه نیز در تیمار باکتری محرک رشد در دو تاریخ کاشت معمول و تأخیری نسبت به دیگر تیمارها به طور معنی داری 10 درصد برتری نشان داد. بر این اساس، به نظر می‌رسد در کشت تأخیری برای جبران زمان از دست ‌رفته در گیاه چغندرقند استفاده تلفیقی از کودهای شیمیایی و زیستی مؤثر است. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

45 - اثر رژیم آبیاری و سوپرجاذب بر خصوصیات کمّی و کیفی چغندرقند ( Beta vulgaris L.)
معروف خلیلی حمزه حمزه

10.30495/jcep.2019.669706

به منظور بررسی اثر اعمال رژیم آبیاری و سوپرجاذب بر خصوصیات کمّی و کیفی چغندر قند رقم رستار، آزمایشی در سال زراعی 1396 به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه کشاورزی دانشگاه مهاباد اجرا گردید. رژیم آبیاری شامل سه سطح 60، 120 و 180 م أکثر

به منظور بررسی اثر اعمال رژیم آبیاری و سوپرجاذب بر خصوصیات کمّی و کیفی چغندر قند رقم رستار، آزمایشی در سال زراعی 1396 به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه کشاورزی دانشگاه مهاباد اجرا گردید. رژیم آبیاری شامل سه سطح 60، 120 و 180 میلی‌متر تبخیر از تشتک کلاس A که به کرت‌های اصلی و پلیمر سوپرجاذب A200 در چهار سطح صفر، 50، 150 و 200 کیلوگرم در هکتار به کرت‌های فرعی اختصاص یافتند. نتایج نشان داد اثر ساده رژیم آبیاری و سوپرجاذب بر کلیه صفات به غیر از ضریب استحصال قند معنی دار بود. اثر متقابل دو عامل بر وزن خشک اندام هوایی، عیار قند، عملکرد ریشه و عملکرد قند ناخالص و عملکرد قند خالص معنی دار بود. مقایسه میانگین رژیم های آبیاری نشان داد که بالاترین شاخص سطح برگ، طول غده و محتوی آب نسبی برگ و کمترین درصد قند خالص به ترتیب به رژیم آبیاری، پس از 60 میلی متر تبخیر، اختصاص داشت. کاربرد سطوح 50 و 150 کیلوگرم در هکتار سوپر جاذب بیشترین شاخص سطح برگ، طول غده و محتوی آب نسبی برگ و کمترین درصد قند خالص را به خود اختصاص دادند. در این مطالعه بالاترین وزن خشک اندام هوایی، عملکرد ریشه، عملکرد قند ناخالص و خالص و کمترین درصد عیار قند در رژیم آبیاری بعد از 60 میلی متر تبخیر و استفاده از 200 کیلوگرم در هکتار سوپر جاذب مشاهده شد. بررسی برهمکنش مقدار مصرف آب و سوپرجاذب نشان داد تیمار عدم کاربرد سوپرجاذب و آبیاری بعد از 60 میلی متر تبخیر و تیمارهای کاربرد 50، 150 و 200 کیلوگرم سوپرجاذب در هکتار در رژیم آبیاری بعد از 120 میلی متر تبخیر و همچنین تیمار کاربرد 150 و 200 کیلوگرم در هکتار سوپرجاذب در رژیم آبیاری بعد از 180 میلی متر تبخیر، اختلاف معنی دار از نظر عملکرد قند خالص نشان ندادند، بنابراین، کاربرد 150 کیلوگرم سوپرجاذب در هکتار در شرایط آبیاری بعد از 180 میلی متر تبخیر می تواند عملکرد قند خالص مشابه تیمار عدم کاربرد سوپرجاذب و آبیاری بعد از 60 میلی متر تبخیر در چغندرقند داشته و منجر به صرفه جویی 8650 مترمکعب آب در هکتار شود. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

46 - واکنش عملکرد دانه و برخی صفات مورفوفیزیولوژیکی ماش (Vigna radiate L.) رقم گوهر به درجه روز رشد دریافتی و تراکم بوته در منطقه ایلام
عباس سلیمانی فرد رحیم ناصری

10.30495/jcep.2020.679071

به منظور بررسی اثر درجه روز رشد دریافتی و تراکم بوته بر برخی از خصوصیات زراعی، مورفوفیزیولوژیکی و کیفی ماش رقم گوهر،آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در تابستان 1395 در منطقه ایلام اجرا شد. عامل اول درجه روز رشد تا زمان برداشت شامل سه أکثر

به منظور بررسی اثر درجه روز رشد دریافتی و تراکم بوته بر برخی از خصوصیات زراعی، مورفوفیزیولوژیکی و کیفی ماش رقم گوهر،آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در تابستان 1395 در منطقه ایلام اجرا شد. عامل اول درجه روز رشد تا زمان برداشت شامل سه درجه روز رشد 1910، 1740 و 1485 (ناشی از تاریخ کاشت های 10، 25 تیر و 5 مرداد) و عامل دوم فاصله بوته روی ردیف های کاشت در چهـار سطح‌ شـامل 5، 10، 15 و 20 سـانتی متر با فاصله بین ردیف های 50 سانتی متر (به ترتیب تراکم‌های 40، 20، 3/13 و 10 بوته در متر‌مربع) بودند. نتایج آزمایش نشان داد که میزان کلروفیل برگ، سطح برگ، محتوای نسبی آب، تعداد غلاف در بوته، تعداد غلاف در مترمربع، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت تحت تاثیر برهمکنش فاصله بوته روی ردیف × درجه روز رشد قرار گرفتند. به طوری که بیشترین میزان کلروفیل (85/1 میلی گرم در هر گرم وزن تر)، تعداد غلاف در بوته (44 غلاف)، تعداد غلاف در مترمربع (507 غلاف)، عملکرد دانه (3149 کیلوگرم در هکتار) و شاخص برداشت (2/50 درصد) در 1740 درجه روز رشد تا زمان برداشت و فاصله بوته روی ردیف 15 سانتی‌متر به دست آمد. با توجه به نتایج این آزمایش بیشترین عملکرد و اجزای عملکرد دانه مربوط به درجه روز رشد 1740 (منطبق بر تاریخ کاشت 25 تیرماه) با فاصله بوته روی ردیف 15 سانتی‌متر (تراکم 3/13 بوته در مترمربع) بود که می تواند در شرایط منطقه ایلام مورد توجه قرار گیرد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

47 - اثر همزیستی میکوریزایی همراه با ورمی کمپوست و چای کمپوست بر عملکرد نعناع آبی (Mentha aquatic L.)
مصطفی کوزه گر کالجی محمد رضا اردکانی ناصر خدابنده مجتبی علوی فاضل

به منظور بررسی اثر کودهای آلی و همزیستی میکوریزایی بر اجزای عملکرد و درصد اسانس نعناع آبی آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی با 8 تیمار و 4 تکرار در سال 1393 در ساری اجرا شد. عوامل شامل کاربرد میکوریزا در دو سطح (صفر و 10درصد حجم گلدان)، ورمی کمپوست در دو أکثر

به منظور بررسی اثر کودهای آلی و همزیستی میکوریزایی بر اجزای عملکرد و درصد اسانس نعناع آبی آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی با 8 تیمار و 4 تکرار در سال 1393 در ساری اجرا شد. عوامل شامل کاربرد میکوریزا در دو سطح (صفر و 10درصد حجم گلدان)، ورمی کمپوست در دو سطح (صفر و 10 درصد حجم گلدان) و چای کمپوست در دو سطح (صفر و 5/1 لیتر برای هر گلدان) در نظر گرفته شدند. نتایج به دست آمده نشان داد که استفاده از کودهای آلی و همزیستی میکوریزایی به طور معنی دار باعث بهبود خصوصیات کمّی و کیفی نعناع آبی می شود. تیمارهای کود آلی تاثیر معنی دار بر اغلب صفات مورد بررسی داشته و منجر به افزایش کلیه صفات در مقایسه با شاهد شدند. به طوری که، بیشترین مقادیر ارتفاع بوته، تعداد برگ، تعداد دانه در بوته، وزن خشک بوته، طول ریشه، قطر ریشه، شاخص سطح برگ، درصد و عملکرد اسانس تحت تاثیر تیمار همزیستی میکوریزایی، کاربرد چای کمپوست، ورمی کمپوست و کمترین آنها در تیمار شاهد حاصل گردیدند. به طورکلی، کاربرد کودهای آلی و بیولوژیک در مقایسه با عدم مصرف آنها منجر به حصول عملکرد بالا در گیاه نعناع آبی گردید. در واقع این افزایش عملکرد در اثر کودهای آلی و بیولوژیک از طریق بهبود فعالیت تنظیم کننده های رشد گیاه و کاهش آبشویی عناصر موجود در خاک و فراهمی بیشتر جذب عناصر غذایی منجر به افزایش رشد گیاه شده و در نتیجه سبب افزایش اجزای عملکرد و درصد اسانس نعناع آبی گردیده است. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

48 - پاسخ آگروفیزیولوژیکی ارقام مختلف ارزن مرواریدی (Pennisetum glaucum L.) به کم‌آبی در شرایط آب و هوایی کرمان
سید نبیل الدین فاطمی علی اکبر مقصودی مود قاسم محمدی نژاد

10.30495/jcep.2021.679975

تعیین رقم مناسب یکی از عوامل مهم برای به دست آوردن حداکثر عملکرد، با توجه به شرایط اقلیمی هر منطقه می باشد. یکی از مهم ترین تنش های محیطی خشکی بوده که از طریق تاثیر منفی در طول دوره رشد گیاه، ساختار و فعالیت های گیاهی را با اختلال مواجه می سازد. به منظور بررسی واکنش آگر أکثر

تعیین رقم مناسب یکی از عوامل مهم برای به دست آوردن حداکثر عملکرد، با توجه به شرایط اقلیمی هر منطقه می باشد. یکی از مهم ترین تنش های محیطی خشکی بوده که از طریق تاثیر منفی در طول دوره رشد گیاه، ساختار و فعالیت های گیاهی را با اختلال مواجه می سازد. به منظور بررسی واکنش آگروفیزیولوژیک ارقام مختلف گیاه ارزن مرواریدی (Hybrid 1, Hybrid 2, IP13150, IP13151, IP22269, ICMV5222 و HHVBCTA) به دو سطح آبیاری (100 و 60 درصد ظرفیت مزرعه) آزمایشی به صورت کرت های خرد شده و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در شرایط آب و هوایی کرمان انجام شد. نتایج نشان داد اثر ساده تیمار آبیاری برای همه صفات و اثر ساده رقم و نیز اثر متقابل آبیاری در رقم به جز در مورد محتوای رطوبت نسبی و شاخص کلروفیل برای سایر صفات مورد بررسی معنی دار بوده است. کاهش میزان آب آبیاری از 100 به 60 درصد حد ظرفیت مزرعه موجب کاهش معنی دار میانگین صفات شاخص کلروفیل (87/20 درصد) و محتوای رطوبت نسبی (06/29 درصد) شد. تنش خشکی موجب افزایش محتوای پرولین در ارقام مورد بررسی شد و بیشترین مقدار این صفت در شرایط تنش از رقم HHVBCTA به دست آمد. همچنین، نتایج نشان داد که بیشترین میانگین ارتفاع بوته، شاخص سطح برگ و عملکرد علوفه تر و خشک در شرایط آبیاری نرمال و تنش به ترتیب مربوط به رقم Hybrid 1 و IP13151 بود. بر طبق نتایج مقایسه میانگین اثر متقابل کمترین و بیشترین درصد کاهش عملکرد علوفه تر به واسطه اعمال تنش خشکی به ترتیب مربوط به ارقام IP13151 (16/13 درصد) و ICMV5222 (58/61 درصد) بود. به طورکلی، با توجه به نتایج به دست آمده ارقام Hybrid 1 و IP13151 به ترتیب جهت کاشت در شرایط آبیاری مطلوب و تنش در شرایط آب و هوایی کرمان مناسب به نظر می رسند. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

49 - تجزیه و تحلیل رشد ارقام باقلا (Vicia faba L.) با استفاده از مدل رگرسیون غیرخطی لجستیک با انجام سرزنی
عارفه علی پور قاسم آباد سفلی علی راحمی کاریزکی علی نخ&lrm;زری مقدم عباس بیابانی

آنالیز رشد روش با ارزشی در بررسی کمّی رشد و نمو و تولید محصولات به شمار می رود. با توجه به این&lrm;که پارامترهای مدل های رگرسیونی غیر خطی از لحاظ فیزیولوژیکی پرمعنا می باشند، بنابراین، به&lrm;منظور بررسی تأثیر سرزنی و رقم بر روی شاخص&lrm;های رشد با استفاده از مدل رگرسیو أکثر

آنالیز رشد روش با ارزشی در بررسی کمّی رشد و نمو و تولید محصولات به شمار می رود. با توجه به این&lrm;که پارامترهای مدل های رگرسیونی غیر خطی از لحاظ فیزیولوژیکی پرمعنا می باشند، بنابراین، به&lrm;منظور بررسی تأثیر سرزنی و رقم بر روی شاخص&lrm;های رشد با استفاده از مدل رگرسیون غیر خطی لجستیک، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح&lrm; بلوک&lrm;&lrm;های کامل تصادفی در فصل زراعی 94-1393 در مزرعه آموزشی و پژوهشی دانشگاه گنبد کاووس با سه تکرار اجرا گردید. عامل سرزنی در دو سطح شامل سرزنی و عدم سرزنی و عامل رقم در پنج سطح شامل زهره، شامی، شش&lrm;بند، سرازیری و برکت بودند. نتایج نشان داد که مدل رگرسیون غیر&lrm;خطی لجستیک به&lrm;خوبی روند تغییرات شاخص سطح برگ و تجمع ماده خشک را در برابر زمان توصیف می کند و از این مدل می&lrm;توان در آنالیزهای رشد استفاده کرد. نتایج استفاده از این مدل نشان داد که ارقام از نظر زمان رسیدن به حداکثر شاخص سطح برگ و مدت زمان رسیدن تجمع ماده خشک به 50 درصد حداکثر تفاوت معنی دار نداشتند. اثر رقم روی حداکثر شاخص سطح برگ در سطح پنج درصد معنی‌دار بود. ارقام برکت، زهره و سرازیری از شاخص سطح برگ، تجمع ماده خشک و سرعت رشد محصول بالاتری نسبت به ارقام شامی و شش بند برخوردار بودند که باعث عملکرد بالاتر این ارقام شد. شاخص سطح برگ باقلا در تمامی ارقام از نوع بحرانی بود. متوسط شاخص برگ بحرانی در ارقام باقلا 37/1 برآورد شد. حداکثر و حداقل سرعت رشد نسبی در ابتدای فصل رشد به ترتیب 066/0 و 055/0 گرم بر گرم در روز به ارقام سرازیری و برکت تعلق داشتند. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

50 - واکنش شاخص های فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی ذرت دانه‌ای (.Zea mays L) به مصرف عناصر روی و آهن در شرایط قطع آبیاری
مجتبی افشاری احمد نادری مانی مجدم شهرام لک مجتبی علوی فاضل

10.30495/jcep.2022.689804

این آزمایش با هدف ارزیابی اثر عناصر ریزمغذی بر شاخص های فیزیولوژیکی، بیوشیمیایی و عملکردی ذرت هیبرید SC704 در شرایط کمبود آب، در دو سال زراعی 1396-1395 و1397-1396 در مزرعه آزمایشی در شمال غرب اهواز اجرا شد. آزمایش به صورت کرت های دوبار خرد شده در قالب طرح بلوک های ک أکثر

این آزمایش با هدف ارزیابی اثر عناصر ریزمغذی بر شاخص های فیزیولوژیکی، بیوشیمیایی و عملکردی ذرت هیبرید SC704 در شرایط کمبود آب، در دو سال زراعی 1396-1395 و1397-1396 در مزرعه آزمایشی در شمال غرب اهواز اجرا شد. آزمایش به صورت کرت های دوبار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار بود. کرت های اصلی شامل تنش کم &lrm;آبی در سه سطح آبیاری کامل (شاهد)، قطع آبیاری در مراحل رشد رویشی (14-12 برگی) و ابتدای رشد دانه، کرت های فرعی شامل محلول پاشی سولفات روی در سه غلظت (صفر، 5 و 10 گرم در یک لیتر آب) و کرت های فرعی فرعی شامل محلول پاشی سولفات آهن در سه غلظت (صفر، 3 و 6 گرم در یک لیتر آب) بودند. یافته های این تحقیق نشان داد که افزایش غلظت سولفات روی از صفر به ده در هزار و در مقادیر ثابت کاربرد سولفات آهن (غلظت 6 در هزار) منجر به افزایش شاخص سطح برگ در شرایط کمبود آب در مرحله رشد رویشی و ابتدای مرحله رشد دانه گردید و همچنین کمترین میزان فتوسنتز جاری در شرایط عدم محلول پاشی روی و آهن حاصل گردید. کمترین محتوای دی اکسیدکربن بین سلولی در شرایط قطع آبیاری در ابتدای مرحله رشد دانه به دست آمد که کاربرد سولفات روی و آهن سبب افزایش مقادیر این صفت و رفع محدودیت های فتوسنتزی شد. بیشترین عملکرد بلال در آبیاری کامل با محلول پاشی سولفات آهن با غلظت 6 در هزار (9135/66 کیلوگرم در هکتار) به دست آمد که نسبت به عدم محلول پاشی در همین سطح آبیاری 25/1 درصد افزایش داشته است. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

51 - اثر سالیسیلیک اسید بر برخی صفات مورفولوژیک و زراعی گوار (.Cyamopsis tetragonoloba L) تحت تنش خشکی
فرامرز چمنی عنایت الله توحیدی نژاد مهدی مهیجی

گوار گیاهی گرمسیری و متحمل به شوری و خشکی است. به منظور بررسی اثر سالیسیلیک اسید بر صفات مورفولوژیک و زراعی آن در دورهای مختلف آبیاری، آزمایشی در قالب کرت های خرد شده بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در شهرستان قلعه گنج استان کرمان در سال زراعی 1396 اجرا أکثر

گوار گیاهی گرمسیری و متحمل به شوری و خشکی است. به منظور بررسی اثر سالیسیلیک اسید بر صفات مورفولوژیک و زراعی آن در دورهای مختلف آبیاری، آزمایشی در قالب کرت های خرد شده بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در شهرستان قلعه گنج استان کرمان در سال زراعی 1396 اجرا شد. فواصل آبیاری شامل 6، 9 و 12 روز در کرت های اصلی و سطوح سالیسیلیک اسید شامل صفر، 0.5، 1 و 2 میلی مولار در کرت هاى فرعی قرار گرفتند. محلول پاشی سالیسیلیک اسید در سه مرحله پنج برگی، گلدهی و غلاف دهی گیاهان انجام گرفت. نتایج نشان داد که تنش خشکی باعث کاهش معنی دار صفات شاخص سطح برگ، تعداد غلاف در بوته و تعداد دانه در غلاف شد. محلول پاشی سالیسیلیک اسید موجب افزایش معنی دار کلیه صفات مورد بررسی گردید. به طوری که، بیشترین تعداد غلاف در بوته و تعداد دانه در غلاف در غلظت 2 میلی مولار و بیشترین شاخص سطح برگ در غلظت 1 میلی مولار سالیسیلیک اسید به دست آمدند. اثرات متقابل دورهای آبیاری و سالیسیلیک اسید بر وزن هزار دانه، پروتئین دانه و عملکرد دانه در هکتار در سطح احتمال یک درصد معنی دار شدند. نتایج نشان داد بیشترین عملکرد دانه (1245.25 کیلوگرم در هکتار) مربوط به تیمار غلظت سالیسیلیک اسید 1 میلی مولار و دور آبیاری 6 روز بود. با توجه به نتایج این تحقیق، محلول پاشی سالیسیلیک اسید 1 میلی مولار به منظور افزایش مقاومت گیاه گوار و کاهش افت عملکرد دانه به هنگام وقوع تنش خشکی مناسب به نظر می رسد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

52 - تاثیر تاریخ و روش کاشت (نشائی و بذری) روی صفات کمّی و کیفی چغندرقند (.Beta vulgaris L)
شاهرخ پهلوانیان میاندوآب محمدرضا داداشی تورج میرمحمودی آسیه سیاهمرگویی حسین عجم نوروزی

10.30495/jcep.2022.689807

اثر دو روش کشت نشائی و بذری بر خصوصیات زراعی و عملکرد شکر چغندرقند در تاریخ های مختلف کشت طی آزمایشی به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار و در سه تاریخ کشت (10، 20 و 30 فروردین) در دو منطقه میاندوآب و بوکان در سال زراعی 1395 مورد مطالعه قر أکثر

اثر دو روش کشت نشائی و بذری بر خصوصیات زراعی و عملکرد شکر چغندرقند در تاریخ های مختلف کشت طی آزمایشی به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار و در سه تاریخ کشت (10، 20 و 30 فروردین) در دو منطقه میاندوآب و بوکان در سال زراعی 1395 مورد مطالعه قرار گرفت. روش های کاشت در کرت اصلی و تاریخ های کشت در کرت های فرعی قرار گرفتند. اختلاف بین دو سیستم کاشت بذری و نشائی از لحاظ شاخص سطح برگ، ضریب استحصال قند، عملکرد ریشه، عملکرد قند خالص و درصد قند ملاس در سطح احتمال یک درصد و از لحاظ درصد قند ناخالص و عملکرد قند ناخالص در سطح احتمال پنج درصد معنی دار گردید. اثر زمان کشت نیز بر شاخص سطح برگ، عملکرد ماده خشک، ضریب استحصال قند، عملکرد ریشه، عملکرد قند خالص و درصد قند ملاس در سطح احتمال یک درصد و بر درصد قند ناخالص و عملکرد قند ناخالص در سطح احتمال پنج درصد معنی دار شد. اثر متقابل تاریخ کشت در روش کشت نیز بر شاخص سطح برگ، عملکرد ماده خشک، ضریب استحصال قند، عملکرد ریشه، عملکرد قند خالص در سطح احتمال یک درصد و بر درصد قند ناخالص در سطح احتمال پنج درصد معنی دار بود. سیستم کشت نشائی مقدار قند ملاس را در مقایسه با سیستم کشت مستقیم 32/41 درصد کاهش داد، همچنین کمترین درصد قند ملاس به زمان کشت 10 فروردین اختصاص داشت. بالاترین شاخص سطح برگ، عملکرد ماده خشک، درصد قند ناخالص، ضریب استحصال قند، عملکرد ریشه و عملکرد قند خالص به زمان کشت 10 فروردین و در سیستم کشت نشائی اختصاص یافت. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

53 - عملکرد و اجزای عملکرد کینوا (Chenopodium quinoa Willd) در واکنش به تراکم های مختلف کاشت
محمدرضا واحدی عنایت الله توحیدی نژاد امین پسندی پور

10.30495/jcep.2022.689808

تاثیر تراکم های مختلف کاشت بر عملکرد و برخی شاخص های رشد کینوا (رقم Titicaca)، آزمایشی به صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در مزرعه تحقیقاتی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی جنوب استان کرمان در سال 1398 بررسی شد. دو فاصله کاشت بین ردیف (30 و أکثر

تاثیر تراکم های مختلف کاشت بر عملکرد و برخی شاخص های رشد کینوا (رقم Titicaca)، آزمایشی به صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در مزرعه تحقیقاتی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی جنوب استان کرمان در سال 1398 بررسی شد. دو فاصله کاشت بین ردیف (30 و 50 سانتی متر) به عنوان فاکتور اول و چهار فاصله کاشت روی ردیف شامل 5، 10، 15 و 20 سانتی متر به عنوان فاکتور دوم مورد بررسی قرار گرفتند. افزایش فاصله روی ردیف بین ردیف کاشت منجر به کاهش معنی دار سرعت رشد محصول گردید. به گونه ای که، کمترین مقدار شاخص رشد محصول در هر دو فاصله بین ردیف و روی ردیف 20 سانتی متر به دست آمد. کمترین عملکرد دانه ( 225/76 گرم در متر مربع) مربوط به تیمار فاصله بین ردیف 50 سانتی متر و روی ردیف 20 سانتی متر حاصل شد و کاهش فاصله روی ردیف کاشت تا 10 سانتی متر منجر به افزایش معنی دار عملکرد دانه گردید. این در حالی بود که در فاصله بین ردیف 30 سانتی متر، بین فواصل روی ردیف کاشت از لحاظ عملکرد دانه اختلاف معنی داری وجود نداشت و بیشترین مقدار آن نیز از فاصله روی ردیف 20 سانتی متر با میانگین 386/36 گرم در متر مربع به دست آمد. به طورکلی، فاصله بین ردیف کاشت 30 سانتی متر با فاصله روی ردیف 15 و 20 سانتی متر برای دست یابی به بیشترین عملکرد دانه در واحد سطح و همچنین وزن هزار دانه بیشتر، برای کاشت کینوا در منطقه مورد این پژوهش مناسب به نظر می رسد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

54 - روند تغییرات شاخص سطح برگ، عملکرد و اجزای عملکرد لوبیا سبز (Phaseolous vulgaris L) با کاربرد سولفات روی و نیتروژن
شهرام لک مهرنوش کرمانشاهی حسن نوریانی

تغذیه صحیح گیاه یکی از عوامل مهم در بهبود عملکرد کمّی و کیفی محصول به شمار می آید. بر این اساس، اثر سطوح مختلف سولفات روی و نیتروژن بر شاخص سطح برگ، عملکرد و اجزای عملکرد لوبیا سبز در تابستان سال 1391 به صورت کرت های خُرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تک أکثر

تغذیه صحیح گیاه یکی از عوامل مهم در بهبود عملکرد کمّی و کیفی محصول به شمار می آید. بر این اساس، اثر سطوح مختلف سولفات روی و نیتروژن بر شاخص سطح برگ، عملکرد و اجزای عملکرد لوبیا سبز در تابستان سال 1391 به صورت کرت های خُرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در شهرستان دزفول بررسی گردید. در این تحقیق کرت های اصلی، شامل چهار سطح مصرف نیتروژن (صفر، 30 ، 60 و90 کیلوگرم در هکتار) از منبع کود اوره و کرت های فرعی شامل چهار سطح مصرف سولفات روی (صفر، 10، 20 و 30 کیلوگرم در هکتار) بودند. نتایج نشان داد که مصرف 90 کیلوگرم نیتروژن در هکتار، شاخص سطح برگ، ماده خشک کل گیاه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت و میزان پروتئین را افزایش داد. مصرف سولفات روی در مقادیر 20 کیلوگرم در هکتار بیشترین مقدار عملکرد و اجزای آن را به خود اختصاص داد. بیشترین شاخص سطح برگ، عملکرد بیولوژیکی، عملکرد دانه، شاخص برداشت و میزان پروتئین با کاربرد همزمان 90 کیلوگرم نیتروژن و 20 کیلوگرم سولفات روی در هکتار حاصل گردید. به نظر می رسد مصرف عنصر روی در غلظت های مناسب از طریق دخالت در فرآیندهای فیزیولوژیکی و متابولیسم نیتروژن در گیاه به عنوان یک عنصر ضروری، فرآیندهای رشد در لوبیا سبز را تسریع نموده و باعث افزایش عملکرد آن می گردد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

55 - بررسی جذب و کارآیی مصرف نور در کشت مخلوط ارزن معمولی و سویا تحت تنش کمبود آب
سمیه حاجی نیا گودرز احمدوند

به منظور بررسی تأثیر تنش کمبود آب بر سطح برگ، کارآیی مصرف نور و ماده خشک سویا (Glycine max L.) و ارزن (Panicum miliaceum L.) در کشت مخلوط، آزمایشی در سال 1394 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشـاورزی دانشگاه بوعلی ‌سینای همدان به صـورت اسپلیت پلات در قالب طرح پایه بلوک های کا أکثر

به منظور بررسی تأثیر تنش کمبود آب بر سطح برگ، کارآیی مصرف نور و ماده خشک سویا (Glycine max L.) و ارزن (Panicum miliaceum L.) در کشت مخلوط، آزمایشی در سال 1394 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشـاورزی دانشگاه بوعلی ‌سینای همدان به صـورت اسپلیت پلات در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تنش کمبود آب در سه سطح (آبیاری پس از 60، 90 و 120 میلی‌متر تبخیر آب از تشتک تبخیر) به عنوان عامل اصلی و الگوی کاشت جایگزینی در پنج سطح (تک‌کشتی سویا (100S)، تک‌کشتی ارزن (100M)، کشت مخلوط جایگزینی 33 درصد سویا+ 67 درصد ارزن (33S:67M)، 50 درصد سویا+ 50 درصد ارزن (50S:50M) و 67 درصد سویا+ 33 درصد ارزن (67S:33M) به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد، بیشترین شاخص سطح برگ سویا و ارزن به ترتیب به میزان 68/5 و 23/3 در تک‌کشتی آنها به‌دست آمد. تنش شدید کمبود آب شاخص سطح برگ سویا و ارزن را به ترتیب 03/33 و 33/33 درصد نسبت به عدم تنش کاهش داد. بالاترین ماده خشک در تک‌کشتی سویا و ارزن به ترتیب به مقدار 613 و 540 گرم بر مترمربع، حاصل شد. تنش شدید کمبود آب ماده خشک سویا و ارزن را به ترتیب 87/39 و 56/31 درصد نسبت به شاهد کاهش داد. کارآیی مصرف نور ارزن در الگوهای کشت مخلوط (33S:67M)، (50S:50M) و (67S:33M) به ترتیب 85/24، 86/29 و 76/26 درصد بیشتر از کشت خالص ارزن بود. در حالی که، کارآیی مصرف نور سویا در کشت مخلوط کاهش یافت و میانگین آن در طول فصل رشد از 97/0 گرم بر مگاژول در نسبت (33S:67M) تا 77/1 گرم بر مگاژول در تیمار کشت خالص سویا متغیر بود. نتایج نشان داد تنش کمبود آب تأثیر منفی بر کارآیی مصرف نور ارزن و سویا داشت تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

56 - مقایسه عملکرد و شاخص‌های فیزیولوژیک رشد و نمو ارقام کنجد در شرایط استفاده از منابع کودهای شیمیایی و بیولوژیک پتاسیم
حمید مدنی بهزاد ثانی حمید قلی‌پور

این پژوهش به منظور مقایسه عملکرد دانه و شاخص های مختلف فیزیولوژیک رشد و نمو سه رقم کنجد بومی ایران در پاسخ به استفاده از منابع کود شیمیایی سولفات پتاسیم و کود بیولوژیک پتاس در ایستگاه تحقیقاتی کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قا أکثر

این پژوهش به منظور مقایسه عملکرد دانه و شاخص های مختلف فیزیولوژیک رشد و نمو سه رقم کنجد بومی ایران در پاسخ به استفاده از منابع کود شیمیایی سولفات پتاسیم و کود بیولوژیک پتاس در ایستگاه تحقیقاتی کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با 3 تکرار اجرا گردید. فاکتور کود پتاسیم شامل چهار سطح کاربرد کود شیمیایی سولفات پتاسیم بر اساس آزمون خاک به عنوان شاهد، کاربرد کود بیولوژیک باکتریایی Bacillus circulans L.، باکتری Bacillus megatherium L. و ترکیب هر دو گونه باکتری و فاکتور ارقام کنجد شامل سه رقم اولتان، یکتا و دشتستان 2 بودند. نمونه برداری ها به صورت تخریبی از 30 روز تا 105روز پس از کاشت با فواصل هر 15روز یک بار انجام پذیرفت. محاسبه میزان شاخص سطح برگ و وزن خشک بوته نیز برای هر مرحله از نمونه برداری انجام و محاسبه میزان سرعت رشد گیاه، میزان جذب خالص و سرعت رشد نسبی گیاه تعیین گردیدند. نتایج نشان داد که رقم یکتا با میانگین 62/18گرم در بوته بالاترین عملکرد دانه را تولید کرد و رقم اولتان از نظر سرعت رشد برتری نسبی خود را نشان داد. رقم اولتان نسبت به رقم یکتا عملکرد دانه کمتری تولید نمود. این رقم همچنین، از نظر روند رشد و نمو نسبت به دو رقم یکتا و دشتستان کاملاً متفاوت بود. از طرف دیگر واکنش ارقام کنجد نسبت به کاربرد باکتری های محلول کننده پتاسیم کاملاً مغایر بود به طوری که، باکتری Bacillus circulans L. بیشترین تغییرات را در تولید دانه نشان داد. در این بررسی استفاده از پتاسیم توانست تا 90 روز پس از کاشت سرعت رشد کنجد را تحریک کند. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

57 - ارزیابی اثرات تنش آبی و کود کمپوست زباله شهری بر شاخص‌های مورفوفیزیولوژیک و اجزای عملکردی گیاه عدس (Lens culinaris Medik)
راهله احمدپور سعیدرضا حسین زاده

کود کمپوست به سبب دارا بودن مواد مغذی فراوان، ظرفیت نگه داری آب بالا، تنظیم کننده های رشد گیاهی و وجود ریزجانداران مفید می تواند خصوصیات فیزیکوشیمیایی خاک را بهبود و تأثیر مطلوب بر رشد و نمو گیاهان داشته باشد. به این منظور آزمایشی با هدف بررسی تأثیر کود کمپوست بر شاخص ه أکثر

کود کمپوست به سبب دارا بودن مواد مغذی فراوان، ظرفیت نگه داری آب بالا، تنظیم کننده های رشد گیاهی و وجود ریزجانداران مفید می تواند خصوصیات فیزیکوشیمیایی خاک را بهبود و تأثیر مطلوب بر رشد و نمو گیاهان داشته باشد. به این منظور آزمایشی با هدف بررسی تأثیر کود کمپوست بر شاخص های مورفوفیزیولوژیکی گیاه عدس تحت تنش کمبود آب به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار و در محیط باز در دانشگاه صنعتی خاتم الانبیاء بهبهان به اجراء درآمد. تیمارهای آزمایش شامل 5 سطح اختلاط کمپوست و خاک (با نسبت های وزنی 100:0، 95:5، 85:15، 75:25 و 65:35) و 3 سطح تنش آبی شامل بدون تنش، تنش ملایم و تنش شدید (به‌ترتیب آبیاری در سطح 75، 50 و 25 درصد ظرفیت زراعی) بود. نتایج نشان داد که بین سطوح مختلف کمپوست و تنش آبی در تمامی صفات مورد بررسی اختلاف معنی داری وجود داشت. مقایسه میانگین ها نشان داد که در شرایط بدون تنش و تنش ملایم، استفاده از مخلوط کمپوست و خاک در سطوح 25 و 35 درصد وزنی منجر به افزایش معنی دار ارتفاع بوته، سطح برگ، تعداد برگ، وزن خشک ریشه، سطح ریشه، کلروفیل a و نسبت کلروفیل a/b در مقایسه با سطوح شاهد شد. در شرایط تنش شدید، کاربرد کمپوست در سطح 35 درصد وزنی منجر به افزایش معنی دار تعداد برگ، سطح برگ، طول ریشه و میزان کلروفیل a گشت. لذا استفاده از مخلوط کود کمپوست و خاک به خصوص با نسبت 65:35 به منظور بهبود خصوصیات مورفوفیزیولوژیک و عملکردی گیاه عدس در شرایط تنش آبی ملایم (یا شدید) توصیه می شود. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

58 - اثر افشانه برگی عصاره آبی جلبک قهوه‌ای (Nizamuddinia zanardinii) در سطوح مختلف نیتروژن بر برخی صفات فیزیولوژیکی، بیوشیمیایی و عملکرد گندم
آذین غفاری زاده سید منصور سیدنژاد عبدالعلی گیلانی

این تحقیق به منظور ارزیابی اثر افشانه ‌برگی عصاره آبی جلبک قهوه‌ای (Nizamuddinia zanardinii) در سطوح مختلف نیتروژن بر برخی صفات فیزیولوژیکی، بیوشیمیایی و عملکرد گندم رقم چمران2 انجام شد. تحقیق به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در پنج سطح عصاره آبی ج أکثر

این تحقیق به منظور ارزیابی اثر افشانه ‌برگی عصاره آبی جلبک قهوه‌ای (Nizamuddinia zanardinii) در سطوح مختلف نیتروژن بر برخی صفات فیزیولوژیکی، بیوشیمیایی و عملکرد گندم رقم چمران2 انجام شد. تحقیق به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در پنج سطح عصاره آبی جلبک قهوه‌ای (صفر، 5، 10، 15 و 20 درصد) و سه سطح نیتروژن (0، 5/34 و 69 کیلوگرم در هکتار) به اجرا درآمد. میزان سطح برگ، محتوای رنگدانه‌های فتوسنتزی، کربوهیدرات محلول، پروتئین و پرولین در مرحله گیاهچه‌ای و ارتفاع بوته، طول سنبله و شاخص برداشت کل گیاه در مرحله رسیدگی کامل سنجش شد. نتایج نشان داد کاربرد عصاره جلبک قهوه‌ای منجر به افزایش معنی‌دار در میزان صفات رشد مورد بررسی نسبت به شاهد شد. غلظت 10 درصد عصاره جلیک قهوه‌ای به همراه 5/34 کیلوگرم در هکتار نیتروژن بیشترین میزان سطح برگ، محتوای رنگدانه‌های فتوسنتزی، کربوهیدرات، پروتئین، ارتفاع بوته، طول سنبله و شاخص برداشت کل را حاصل کرد. بیشترین میزان پرولین در غلظت 20 درصد عصاره جلبک قهوه‌ای مشاهده شد. با توجه به نتایج بدست آمده استفاده از غلظت 10 درصد عصاره جلبک قهوه‌ای به همراه 5/34 کیلوگرم در هکتار نیتروژن موجب حصول حداکثر کیفیت و عملکرد گندم شد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

59 - اثر قارچ میکوریزا بر خصوصیات مورفولوژیک، مقدار ترکیبات فنلی و فلورسانس کلروفیل گیاه دارویی گاوزبان (Borago officinails L.) تحت خشکی
علی رحیمی شاهرخ جهانبین امین صالحی هوشنگ فرجی

خشکی یکی از عوامل اثر گذار بر گیاهان دارویی است و از سویی، نقش قارچ میکوریزا در بهبود عملکرد برخی گیاهان دارویی مواجه با تنش خشکی مؤثر بوده است. لذا به بدین منظور، آزمایشی به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در منطقه بویراحمد و در سال‌ها أکثر

خشکی یکی از عوامل اثر گذار بر گیاهان دارویی است و از سویی، نقش قارچ میکوریزا در بهبود عملکرد برخی گیاهان دارویی مواجه با تنش خشکی مؤثر بوده است. لذا به بدین منظور، آزمایشی به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در منطقه بویراحمد و در سال‌های‌ 1394 و 1395 اجرا ‌گردید. عامل‌های آزمایش شامل سطوح آبیاری (عامل اصلی) به صورت آبیاری پس از 30، 60، 90، 120 و 150 میلی‌متر تبخیر آب از تشتک تبخیر کلاس Aو قارچ میکوریزا (عامل فرعی) در سطوح عدم کاربرد، کاربرد Glomus mosseaeو کاربرد Glomus intraradices لحاظ ‌شد. نتایج نشان داد که اثر سال بر صفات مورد مطالعه گاوزبان معنی‌دار نبود. اثر تنش خشکی بر شاخص سطح برگ گاوزبان معنی‌دار و در آبیاری پس از 30 و 60 میلی‌متر تبخیر بالاترین شاخص سطح برگ بدست آمد. کاربرد قارچ‌های میکوریزا Glomus mosseaeو Glomus intraradices مقدار فنل گاوزبان را نسبت به شرایط عدم کاربرد قارچ به ترتیب 13 و 9 درصد افزایش دادند. با افزایش شدت تنش خشکی از 30 میلی‌متر به 150 میلی‌متر تبخیر از تشتک تبخیر، ارتفاع، تعداد شاخه‌های فرعی و فلورسانس کلروفیل کاهش یافتند، اما کاربرد قارچ میکوریزا توانست صفات مورد مطالعه گاوزبان را در شرایط تنش خشکی در این بررسی افزایش دهد و از میزان اثرات منفی تنش خشکی بکاهد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

60 - تأثیر ورمی کمپوست و چای کمپوست بر عملکرد و جذب نیتروژن، فسفر و پتاسیم نعنای آبی ( .Mentha aquatica L) تحت تلقیح با قارچ میکوریزا Glomus moseae
مصطفی کوزه گر کالجی محمد رضا اردکانی

به‌منظور بررسی اثر چای کمپوست، ورمی کمپوست (به‌عنوان کوهای آلی) و همزیستی میکوریزایی بر اجزای عملکرد و عملکرد نعنای آبی آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی با 4 تکرار در سال 1393 در ساری اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل میکوریزا گونه Glomus moseae (صفر و 10 د أکثر

به‌منظور بررسی اثر چای کمپوست، ورمی کمپوست (به‌عنوان کوهای آلی) و همزیستی میکوریزایی بر اجزای عملکرد و عملکرد نعنای آبی آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی با 4 تکرار در سال 1393 در ساری اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل میکوریزا گونه Glomus moseae (صفر و 10 درصد حجم گلدان)، ورمی کمپوست (صفر و 10 درصد حجم گلدان) و چای کمپوست (صفر و 5/1 لیتر) بود. صفاتی از قبیل شاخص‌های رشد و میزان نیتروژن، فسفر و پتاسیم اندام‌های هوایی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان داد تیمارهای کود آلی و میکوریزا تاثیر معنی‌دار بر وزن خشک و تر و قطر گل داشتند و کلیه صفات مورد بررسی را در مقایسه با شاهد افزایش دادند. به‌طوری که بیشترین قطر گل،میزان نیتروژن و فسفر از تیمار میکوریزا + چای کمپوست + ورمی کمپوست به‌دست آمد. اثرات متقابل سه گانه‌ نشان داد عدم کاربرد چای کمپوست × کاربرد ورمی کمپوست × همزیستی میکوریزایی سطح برگ را نسبت به شاهد افزایش داد. نتایجتحقیق حاضر نشان داد کاربرد ورمی کمپوست، چای کمپوست و همزیستی میکوریزایی از طریق در دسترس قرار دادن عناصر غذایی باعث افزایش اجزای عملکرد و بهبود صفات کمی و کیفی گیاه نعنای آبی گردید. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

61 - اثر نظام‌های مختلف کودی زیستی، شیمیایی و تلفیقی بر رشد، عملکرد و اجزای عملکرد آفتابگردان (Helianthus annuus L.)
سیما ابیار براتعلی فاخری حسین گرگینی شبانکاره نفیسه مهدی نژاد مریم هراتی راد

به‌منظور بررسی تأثیر کودهای زیستی، شیمیایی و تلفیقی بر رشد، عملکرد و اجزای عملکرد آفتابگردان، آزمایشی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه زابل در سال زراعی 94-1393 اجرا شد. آزمایش شامل 13 تیمار بود که عبارتند از: NPK، ب أکثر

به‌منظور بررسی تأثیر کودهای زیستی، شیمیایی و تلفیقی بر رشد، عملکرد و اجزای عملکرد آفتابگردان، آزمایشی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه زابل در سال زراعی 94-1393 اجرا شد. آزمایش شامل 13 تیمار بود که عبارتند از: NPK، بیوفسفر، بیوفسفر+ 25 درصد NPK، بیوفسفر+50 درصد NPK، بیوفسفر+100 درصد NPK، نیتروکسین، نیتروکسین + 25 درصد NPK، نیتروکسین + 50 درصد NPK، نیتروکسین +100 درصد NPK، نیتروکسین + بیوفسفر، نیتروکسین+ بیوفسفر + 25 درصد NPK، نیتروکسین + بیوفسفر +50 درصد NPK و نیتروکسین + بیوفسفر+100 درصد NPK. نتایج نشان داد که تأثیر تیمارهای مختلف کود شیمیایی، زیستی و تلفیقی بر اغلب صفات مورد بررسی به استثنای تعداد برگ، تاریخ گلدهی و تعداد گلچه در طبق معنی‌دار بود. در اغلب صفات بیشترین میانگین از تیمار تلفیقی نیتروکسین+ بیوفسفر + 100 درصد NPK حاصل گردید هرچند اختلاف معنی‌داری با تیمار نیتروکسین+ بیوفسفر +50 درصد NPK نداشت. نتایج این مطالعه نشان داد که کاربرد تلفیقی کود زیستی نیتروکسین + بیوفسفر + 50 درصد NPK در مقایسه با تیمار تلفیقی نیتروکسین + بیوفسفر + 100 درصد NPK می‌تواند ضمن کاهش 50 درصدی مصرف کودهای شیمیایی، عملکرد مطلوبی نیز تولید کند. با توجه به نتایج بدست آمده می‌توان اظهار داشت که استفاده از 50 درصد مقدار توصیه شده کودهای شیمیایی به همراه کودهای زیستی نیتروکسین و بیوفسفر می‌تواند جهت حصول حداکثر عملکرد کمی و کیفی آفتابگردان توصیه گردد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

62 - تاثیر فلاوباکتریوم، ورمی‌کمپوست و هیومیک‌اسید بر فتوسنتز جاری، انتقال ماده خشک و سهم آن‌ها در عملکرد دانه تریتیکاله (Triticosecale Wittma L.) تحت شرایط تنش شوری
سارا محمدی کله سرلو رئوف سید شریفی حامد نریمانی ژیلا نظری

10.30495/iper.2022.690242

آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1398 بر روی گیاه Triticosecale Wittma L. اجرا شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل سطوح شوری (عدم اعمال شوری به عنوان شاهد، شو أکثر

آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1398 بر روی گیاه Triticosecale Wittma L. اجرا شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل سطوح شوری (عدم اعمال شوری به عنوان شاهد، شوری 50 و 100 میلی مولار با NaCl) و کاربرد کودهای زیستی (عدم کاربرد کودهای زیستی به عنوان شاهد، کاربرد ورمی کمپوست، فلاوباکتریوم، کاربرد توام ورمی کمپوست و فلاوباکتریوم) و محلول پاشی هیومیک اسید (محلول پاشی با آب به عنوان شاهد و محلول پاشی دو گرم درلیتر هیومیک اسید) بود. نتایج نشان داد بیش ترین شاخص سطح برگ، وزن و حجم ریشه، پروتئین برگ در کاربرد توام ورمی کمپوست، فلاوباکتریوم و محلول پاشی هیومیک اسید تحت شرایط عدم اعمال شوری مشاهده شد. همچنین، کاربرد توام ورمی کمپوست، فلاوباکتریوم و محلول پاشی هیومیک اسید تحت شرایط عدم اعمال شوری درصد انتقال ماده خشک از ساقه و اندام هوایی و سهم این فرآیند در عملکرد دانه را به ترتیب 97/31، 8/40 و 84/138 درصد کاهش داد ولی عملکرد دانه، فتوسنتز جاری، سهم فتوسنتز جاری در عملکرد دانه را به ترتیب 56/69، 44/151 و 3/48 درصد نسبت به عدم کاربرد کودهای زیستی و هیومیک اسید تحت شرایط شوری 100 میلی مولار خاک افزایش داد. بر اساس نتایج این بررسی، به نظر می رسد کاربرد کودهای زیستی و هیومیک اسید می تواند با بهبود شاخص سطح برگ، وزن و حجم ریشه موجب افزایش فتوسنتز جاری و سهم این فرآیند در عملکرد دانه تریتیکاله در شرایط شوری خاک شود. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

63 - Morpho-physiological and biochemical responses of suger beet cultivars (Beta Vulgaris L.) topretreatment and salinity
Ali Shokouhian Heshmat Omidi Amin Bostani Amirmohammad Naji

A plant’s response to osmotic stress is a complex phenomenon that causes many abnormal symptoms due to limitations in growth and development or even the loss of yield. The present study was designed to investigate the morpho-physiological responses of different su أکثر

A plant’s response to osmotic stress is a complex phenomenon that causes many abnormal symptoms due to limitations in growth and development or even the loss of yield. The present study was designed to investigate the morpho-physiological responses of different sugar beet cultivars (‘Shokofa’, ‘Sina’, ‘Paya’, ‘Turbata’, and ‘Aria’) to priming (non-priming, osmopriming, and hydro-priming) and salinity of irrigation water (>2, 8, and 16 dS/m). The experiment was conducted as a factorial split plot experimental based on a randomized complete blocks design (RCBD) implemented in three replications in a research farm in Saveh city, Iran, during 2019-2020. Results showed that non-priming of ‘Shokofa’ genotype, hydro-priming of ‘Aria’ genotype, and osmo-priming of ‘Paya’ genotype under non-salinity conditions had the highest total chlorophyll content (31.04, 32.80, and 28.50 µg/g FW, respectively). The highest proline content was related to the hydro-and osmo-priming of seeds under high salinity stress (1.91 and 1.23 μmol/g FW, respectively). Hydro-priming of ‘Shokofa’ seed showed the highest LAI under the high salt stress level. The highest root yield (62.9 tons/ha) was observed in the hydro-priming of ‘Aria’ genotype under without salt stress conditions. In addition, all sugar beet cultivars under non-stress and hydro-priming conditions had the highest root yield. Among the cultivars, ‘Sina’, ‘Torbata’, and ‘Aria’ and hydro-priming technique are recommended for planting in areas under soil or irrigation water salinity stress تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

64 - Effects of mycorrhiza on quantitative and qualitative traits of Aloe vera.
Mojtaba Yousefi Rad

10.30495/ijpp.2016.539829

This study evaluated the effect of mycorrhizal inoculation on growth characteristics and gel quality of Aloe Vera. Research was conducted as a randomized complete block design with three replications. Eight treatment of experiment were plant inoculation by different str أکثر

This study evaluated the effect of mycorrhizal inoculation on growth characteristics and gel quality of Aloe Vera. Research was conducted as a randomized complete block design with three replications. Eight treatment of experiment were plant inoculation by different strains of mycorrhiza, namely, Glomus fassiculatum, G. interaradise, G. mosseae, combination of two strains of G. fasiculatum and G. mosseae, combination of two strains of G. Fasiculatum and G. interaradise, combination of two strains of G. Interaradise and G. mosseae, combination of three strains of G. fasiculatum, G. interaradise, and G. mosseae, and control treatment (without inoculation). The research results indicated mycorrhizal inoculation decreased gel pH and leaf area index, whereas mycorrhiza fungi increased the content of vitamin C, aloin and barbaloin content, relative growth rate, and ratio of mature leaf gel to weight of mature leaf skin compared to control treatment. Results of the present research revealed highest and lowest effects on studied traits was seen in combination of three strains and control treatment, respectively. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

65 - Storage duration and temperature of hydroprimed seeds affects some growth indices and yield of wheat.
Zeinab Farajollahi Hamid Reza Eisvand

10.30495/ijpp.2016.532430

One of the methods for achieving more yields is to use seed priming technique correctly. When it comes to using seed priming, practically important issues should be taken into account including interval between priming to planting and conditions for storage of primed se أکثر

One of the methods for achieving more yields is to use seed priming technique correctly. When it comes to using seed priming, practically important issues should be taken into account including interval between priming to planting and conditions for storage of primed seeds. Thus, it is very crucial to be informed of duration and temperature for storage of primed seeds. This research seeks to compare the effect of temperature and duration of hydroprimed wheat seeds (var Kouhdasht) on growth indices and grain yield. This test was carried out with three replications in Research Farm of Agricultural Faculty of Lorestan University, as completely randomized block design. The relevant factors include storage temperature (15, 20 and 25° C) and storage duration of hydroprimed seed (0, 2, 4, 6, and 8 days). The results showed that hydropriming increased number of productive spike and grain yield. Nevertheless, delay (8 days storage) in planting and storage seeds at high temperature (25° C) could decrease benefits of priming. Storage temperature and duration of hydroprimed seeds affect morpho-physiological characteristics as well as yield. Seeds stored at 15 and 20° C showed a better yield than those stored at 25° C. Primed seeds stored at 20° C for 2 days showed a better performance than the other applied treatments. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

66 - The Effect of Cycocel and Pot Size on Vegetative Growth and Flowering of Zinnia (Zinnia elegans)
Sadaf Taherpazir Davood Hashemabadi

Zinnia is a very attractive and beautiful ornamental plant due to the diversity of color and flowering period. The effect of cycocel and pot size was studied on growth and flowering of zinnia in a factorial experiment based on a randomized complete design with two facto أکثر

Zinnia is a very attractive and beautiful ornamental plant due to the diversity of color and flowering period. The effect of cycocel and pot size was studied on growth and flowering of zinnia in a factorial experiment based on a randomized complete design with two factors: cycocel at 3 levels (0, 1000 and 2000 ppm) and pot size at 4 levels (10, 12, 14 and 16 cm) with 12 treatments and 3 replications. The interaction results showed that cycocel and pot size had a significant effect on all studied traits, that 2000 ppm cycocel in 12 cm pots produced the minimum height and that 16 cm pots treated with 1000 ppm cycocel or without cycocel treatment produced the maximum plant height. Maximum flowering period was related to 14 cm pots × 1000 ppm cycocel that had no significant difference with plants in 16 cm pot size in all three concentrations of cycocel. Minimum flowering period was related to 10 cm pot size at all three concentrations of cycocel. Zinnias planted in 10 cm pot size without cycocel treatment exhibited the minimum fresh weight and in 14 cm pot size without cycocel treatment exhibited the maximum root fresh weight. Overall, flowers in 14 and 16 cm pot sizes treated with 1000 ppm cycocel were found to be the best treatments. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

67 - اثر سویه‌های قارچ مایکوریزا و کود فسفره ﺑﺮ صفات رشدی و ﻋﻤﻠﻜﺮد دانه گندم (Triticum aestivum L.)
حسین حمیدی1و2 سیدکیوان مرعشی2

به منظور بررسی اثر سویه های قارچ مایکوریزا و کود فسفره بر صفات رشدی و عملکرد دانه گندم، این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار در سال زراعی 1395-1394 انجام گرفت. فاکتور اول شامل کاربرد سویه‌های قارچ مایکوریزا بصورت عدم استفاده از قارچ ( شاهد)، أکثر

به منظور بررسی اثر سویه های قارچ مایکوریزا و کود فسفره بر صفات رشدی و عملکرد دانه گندم، این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار در سال زراعی 1395-1394 انجام گرفت. فاکتور اول شامل کاربرد سویه‌های قارچ مایکوریزا بصورت عدم استفاده از قارچ ( شاهد)، استفاده از قارچ گلوموس اینترارادیز، گلوموس موسه و گلوموس فاسی کولاتوم و فاکتور دوم شامل مقادیر کود فسفره بصورت عدم مصرف کود (شاهد) و مصرف 40 ، 80 و 120 کیلوگرم در هکتار بود.نتایج نشان داد که اثر قارچ، کود فسفره و برهمکنش قارچ و کود فسفره بر شاخص سطح برگ، ماده خشک کل، ماده خشک ریشه و عملکرد دانه معنی‌دار بود. در تمامی تیمارهای قارچ مایکوریزا با کاربرد کود فسفره، شاخص سطح برگ، ماده خشک کل، ماده خشک ریشه و عملکرد دانه افزایش یافت. بیشترین مقدار در صفات مورد بررسی در شرایط کاربرد دو سویه قارچ گلوموس اینترارادیز و گلوموس موسه مشاهده شد. نتایج نشان داد که در دو سویه گلوموس موسه و اینترارادیز در سطح کودی 80 کیلوگرم بیشترین مقدار از نظر کلیه صفات مورد بررسی بود، ولی در مورد قارچ گلوموس فاسی‌کولاتوم سطح کودی 120 کیلوگرم در هکتار برای رسیدن به حداکثر صفات مورد نیاز است. نتایج کلی آزمایش نشان داد که با کاربرد دو سویه گلوموس موسه و اینترارادیز می‌توان مصرف کودهای شیمیائی فسفره را کاهش داد و این می‌تواند دریچه‌ای در جهت رسیدن به کشاورزی پایدار باشد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

68 - واکنش مورفوفیزیولوژیکی گشنیز (Coriandrum sativum L.) به محلول پاشی نانوکلات آهن و نانو کلات روی
حمیدرضا جوانمرد صدف فراهانی حسینعلی اسدی قارنه

10.2./jpps.2022.693252

پژوهش حاضر بهمنظور ارزیابی تأثیر محلول پاشی تیمارهای نانوکلات‌های آهن و روی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 9 تیمار شامل شاهد، چهار غلظت نانوکلات آهن (5/0، 1، 5/1 و 2 گرم بر لیتر) و چهار غلظت نانوکلات روی (5/0، 1، 5/1 و 2 گرم بر لیتر) و در 3 تکرار بر خصوصیات مورفوفیز أکثر

پژوهش حاضر بهمنظور ارزیابی تأثیر محلول پاشی تیمارهای نانوکلات‌های آهن و روی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 9 تیمار شامل شاهد، چهار غلظت نانوکلات آهن (5/0، 1، 5/1 و 2 گرم بر لیتر) و چهار غلظت نانوکلات روی (5/0، 1، 5/1 و 2 گرم بر لیتر) و در 3 تکرار بر خصوصیات مورفوفیزیولوژیکی گیاه گشنیز در سال 1399-1398 انجام شد. نتایج نشان داد، بیشترین میزان کلروفیل a، کلروفیل کل و کاروتنوئید در تیمار 2 گرم بر لیتر نانوکلات آهن و بیشترین میزان کلروفیل b در تیمارهای 2 گرم بر لیتر نانوکلات آهن و 2 گرم بر لیتر نانوکلات روی حاصل شد. بیشترین سطح برگ در تیمار 2 گرم بر لیتر نانوکلات آهن با میزان 3230 سانتی متر مربع در بوته حاصل شد. بیشترین تعداد چتر در تیمار 2 گرم بر لیتر نانوکلات آهن با میزان 33/25 عدد در بوته مشاهده شد. بیشترین ارتفاع گیاه در تیمار 2 گرم بر لیتر نانوکلات روی به دست آمد. بیشترین تعداد شاخه فرعی گیاه در تیمارهای 2 گرم بر لیتر نانوکلات آهن و روی با میزان 33/11 عدد در بوته حاصل شد. بیشترین وزن هزار دانه و بیشترین تعداد بذر در چتر در تیمارهای 2 گرم بر لیتر نانوکلات روی و 2 گرم بر لیتر نانوکلات آهن اندازه‌گیری داده شد. بر اساس نتایج به دست آمده محلول پاشی تیمارهای نانوکلات آهن و روی بر خصوصیات گیاه دارویی گشنیز تأثیر داشت. در‌بین غلظت‌های مورد بررسی غلظت 2 گرم ‌بر ‌لیتر نانو‌کلات آهن و روی بیشترین تاثیر را در صفات مورد بررسی نشان داد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

69 - اثر استفاده از سیلیسیم بر ویژگی‌های مورفولوژیکی، فیزیولوژیکی و عملکرد آفتابگردان (.Helianthus.annuus L) در شرایط مختلف رطوبتی
زهره نبی پور غلامرضا زمانی

آب قابل‌دسترسی، عامل اصلی محدودکننده رشد و تولید محصول در مناطق خشک است. در این راستا به‌منظور بررسی اثر کاربرد سیلیسیم بر ویژگی های مورفولوژیکی، فیزیولوژیکی و عملکرد آفتابگردان در شرایط مختلف رطوبتی، این آزمایش در سال زراعی 1397-1398 در شهر گناباد انجام شد. این پژوهش ب أکثر

آب قابل‌دسترسی، عامل اصلی محدودکننده رشد و تولید محصول در مناطق خشک است. در این راستا به‌منظور بررسی اثر کاربرد سیلیسیم بر ویژگی های مورفولوژیکی، فیزیولوژیکی و عملکرد آفتابگردان در شرایط مختلف رطوبتی، این آزمایش در سال زراعی 1397-1398 در شهر گناباد انجام شد. این پژوهش به‌صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. عامل اصلی آبیاری با سطوح مختلف رطوبتی بر اساس نیاز آبیشامل چهار سطح (سطح رطوبتی 100 درصد نیاز آبی، سطح رطوبتی 80 درصد نیاز آبی، سطح رطوبتی 60 درصد نیاز آبی و سطح رطوبتی 40 درصد نیاز آبی) و عاملفرعیزمان مصرف سیلیسیمدر چهارسطح (بدون کاربرد (شاهد)، کاربرد در مرحله رویشی، کاربرد در مرحله زایشی، کاربرد در مرحله رویشی و زایشی)بود.نتایج آزمایش نشان داد که کاهش سطح رطوبتی از 100 درصد به 40 درصد نیاز آبی موجب کاهش صفات کمی موردبررسی شد؛ به طوری که کمترین مقدار عملکرد دانه (8/1730 کیلوگرم در هکتار) و عملکرد روغن (41/583 کیلوگرم در هکتار) در تیمار سطح رطوبتی 40 درصد نیاز آبی به دست آمد. همچنین کاربرد سیلیسیم در شرایط کم رطوبت بر اساس نیاز آبی باعث بهبود اثرات کاهش سطوح رطوبتی در همه صفات مورد ارزیابی و عملکرد دانه شد. بیشترین عملکرد دانه (96/7572 کیلوگرم در هکتار) در تیمار سطح رطوبتی 80 درصد نیاز آبی و کاربرد سیلیسیوم در مرحله رویشی و زایشی به دست آمد و کمترین مقدار (54/1193 کیلوگرم در هکتار) در تیمار سطح رطوبتی 40 درصد نیاز آبی و بدون کاربرد سیلیسیوم ثبت گردید. همچنین کاربرد سیلیسیوم در مرحله رویشی و زایشی نسبت به تیمار عدم کاربرد (شاهد) به ترتیب باعث افزایش 5/2، 5/1 و 5/2 برابری عملکرد روغن در سطوح مختلف آبیاری شامل 80، 60 و 40 درصد نیاز آبی شد. به‌طورکلی نتایج نشان داد استفاده از سیلیسیم در مرحله رویشی و زایشی در سطح رطوبتی 80 درصد نیاز آبی باعث جبران اثرات سوء کاهش سطح رطوبتی در صفات موردبررسی گردید. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

70 - تغییرات ویژگی‌های رویشی و عملکرد دانه ارقام آفتابگردان (.Helianthus annuus L) در حضور شنبلیله به‌عنوان خاک‌پوش زنده
بیتا عباسی غلامرضا محمدی علیرضا باقری

این تحقیق باهدف مطالعه واکنش ویژگی‌های رویشی ارقام آفتابگردان در حضور شنبلیله به‌عنوان خاک‌پوش زنده در سال 1396 در مزرعه آزمایشی دانشگاه رازی انجام شد. آزمایش به‌صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی اجرا گردید. فاکتور اول کاشت شنبلیله در چهار سطح (بدون خاک‌پوش أکثر

این تحقیق باهدف مطالعه واکنش ویژگی‌های رویشی ارقام آفتابگردان در حضور شنبلیله به‌عنوان خاک‌پوش زنده در سال 1396 در مزرعه آزمایشی دانشگاه رازی انجام شد. آزمایش به‌صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی اجرا گردید. فاکتور اول کاشت شنبلیله در چهار سطح (بدون خاک‌پوش، کاشت شنبلیله 15 روز قبل، هم‌زمان و 15 روز بعد از آفتابگردان) و فاکتور دوم ارقام آفتابگردان (پروگرس، فرخ، لاکومکا) بود. نتایج نشان داد که کاشت شنبلیله 15 روز قبل از آفتابگردان، ارتفاع، وزن ساقه، تعداد برگ، وزن برگ، شاخص سطح برگ، محتوای کلروفیل‌های a، b و کل آفتابگردان را نسبت به شرایط شاهد (بدون خاک‌پوش) به ترتیب 4/26، 1/62، 8/24، 5/68، 63، 4/7، 7/3 و 8/6 درصد کاهش داد. کمترین محتوای نسبی آب برگ نیز با کاشت شنبلیله قبل از آفتابگردان به دست آمد (به ترتیب 2/65 و 7/52 درصد در مراحل یک‌سوم ابتدایی فصل رشد و گلدهی). اثر حضور خاک‌پوش در شرایط کاشت هم‌زمان و 15 روز بعد از آفتابگردان بر بهبود ویژگی‌های رشدی آفتابگردان نسبت به شاهد معنی‌دار نبود.در بین ارقام، بیشترین عملکرد دانه، به رقم لاکومکا اختصاص یافت (3426 کیلوگرم در هکتار).بااین‌حال رقم پروگرس بیشترین ارتفاع (212 سانتی‌متر)، وزن ساقه (523 گرم در بوته)، تعداد برگ (5/25 عدد در بوته)، وزن برگ (4/157 گرم در بوته)، شاخص سطح برگ (2/6) و محتوای نسبی آب برگ (به ترتیب 8/77 و 5/70 درصد در مراحل یک‌سوم ابتدایی فصل رشد و گلدهی) را به خود اختصاص داد. بیشترین نسبت سطح برگ (013/0 مترمربع بر گرم) و محتوای کارتنوئید (5/2 میلی‌گرم)نیز متعلق به رقم فرخ تعلق داشت. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

71 - تاثیر کاربرد گوگرد و تیوباسیلیوس در بهبود خصوصیات مرفوفیزیولوژیکی گندم (Triticum aestivum L.) در اراضی خوزستان
فاطمه موسوی سید کیوان مرعشی2* تیمور بابایی نژاد

به منظور بررسی اثر اصلاح کننده‌های اسیدی در اراضی با pH بالا بر بهبود خصوصیات مرفوفیزیولوژیکی گندم آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. فاکتورهای مورد مطالعه شامل مقادیر سولفات گوگرد در سه سطح به صورت (صفر، 250 و 500 کیلوگرم در أکثر

به منظور بررسی اثر اصلاح کننده‌های اسیدی در اراضی با pH بالا بر بهبود خصوصیات مرفوفیزیولوژیکی گندم آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. فاکتورهای مورد مطالعه شامل مقادیر سولفات گوگرد در سه سطح به صورت (صفر، 250 و 500 کیلوگرم در هکتار) و مقادیر کود زیستی تیوباسیلوس در سه سطح (صفر، پنج و 10 کیلوگرم در هکتار) در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که اثر مقادیر کود گوگردی و باکتری تیوباسیلوس بر وزن خشک کل، شاخص سطح برگ، سرعت رشد محصول، سرعت فتوسنتز خالص و ارتفاع بوته در سطح احتمال یک‌ درصد معنی‌دار بود. اثر متقابل کاربرد کود گوگردی و تیوباسیلوس بر وزن خشکل کل در سطح احتمال یک درصد و بر ارتفاع بوته در سطح احتمال پنج درصد معنی‌دار و بر سایر صفات معنی‌دار نبود. بیشترین سرعت رشد محصول با 5/12 و 6/11 گرم در متر مربع در روز به ترتیب در شرایط مصرف 500 کیلوگرم در هکتار کود گوگردی و 10کیلوگرم در هکتار تیوباسیوس و کمترین آن به ترتیب با 7/9 و 6/10در عدم کاربرد کود گوگردی و عدم کاربرد تیوباسیلیوس حاصل شد. بیشترین ارتفاع بوته با 3/94 سانتی‌متر در شرایط کاربرد 500 و 10 کیلوگرم در هکتار کود گوگردی و تیوباسیلوس و کمترین آن با 6/74 در عدم کاربرد کود گوگردی و تیوباسیلوس مشاهده شد. نتایج کلی آزمایش نشان داد که کاربرد کود گوگردی و تیوباسیلوس در اراضی کشاورزی در اراضی با pH بالا باعث بهبود ویژگی‌های فیزیولوژیکی و مرفولوژیکی گندم شد که می‌تواند مورد توجه محققین و زارعین قرار گیرد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

72 - ارزیابی تأثیر توأم کودهای زیستی و شیمیایی فسفره و عناصر ریزمغذی بر صفات مرفوفیزیولوژیکی و عملکرد دانه جو (Hordeum vulgare L.)
منا یوسفی پور شهرام لک خوشناز پاینده

در کشاورزی پایدار کاربرد کودهای زیستی نقش ویژه‌ای در افزایش تولید محصول و حفظ حاصل‌خیزی پایدار خاک دارد. به همین منظور جهت بررسی تأثیر توأم کودهای زیستی و شیمیایی فسفره و عناصر ریزمغذی بر خصوصیات مرفوفیزیولوژیکی مرتبط با عملکرد جو این تحقیق بر اساس آزمایش کرت‌های خرد شد أکثر

در کشاورزی پایدار کاربرد کودهای زیستی نقش ویژه‌ای در افزایش تولید محصول و حفظ حاصل‌خیزی پایدار خاک دارد. به همین منظور جهت بررسی تأثیر توأم کودهای زیستی و شیمیایی فسفره و عناصر ریزمغذی بر خصوصیات مرفوفیزیولوژیکی مرتبط با عملکرد جو این تحقیق بر اساس آزمایش کرت‌های خرد شده در قالب طرح آماری بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در رامهرمز در سال زراعی 96-1395 اجرا گردید. تیمار کودهای زیستی و شیمیایی فسفر در چهار سطح (عدم کاربرد کود فسفر، کود زیستی بارور2، کود زیستی بارور2+150 کیلوگرم در هکتار کود سوپرفسفات‌تریپل و 200 کیلوگرم در هکتار کود سوپرفسفات‌تریپل) در کرت‌های اصلی و تیمار محلول‌پاشی عناصر ریزمغذی (روی، آهن و منگنز) در سه سطح عدم محلول‌پاشی، محلول‌پاشی دو در هزار، محلول‌پاشی چهار در هزار به کرت‌های فرعی تعلق گرفتند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد تأثیر تیمارهای کاربرد توأم کودهای زیستی و شیمیایی فسفره و عناصر ریزمغذی بر صفات اندازه‌گیری شده معنی&lrm;دار بود. نتایج نشان داد تیمار بارور2+150 کیلوگرم سوپر فسفات تریپل حداکثر مقدار طول پدانکل (46/9 سانتی‌متر)، طول ریشک (95/11 سانتی‌متر)، شاخص سطح برگ (5/4)، شاخص کلروفیل (26/40) و روز تا رسیدگی (185 روز) را به خود اختصاص داد، همچنین مقایسه میانگین محلول پاشی عناصر ریزمغذی نشان داد غلظت چهار در هزار بیشترین مقدار صفات نامبرده را کسب کرد. طبق نتایج مقایسه میانگین برهمکنش تیمار&lrm;ها، بیشترین عملکرد دانه (1/400 گرم در مترمربع) و وزن سنبله اصلی (89/2 گرم) به تیمار کود زیستی بارور2 + 150 کیلوگرم در هکتار کود سوپرفسفات‌تریپل و محلول پاشی عناصر ریز مغذی با غلظت چهار در هزار تعلق داشت، لذا تیمار فوق قابل توصیه به کشاورزان می باشد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

73 - تاثیر هیومیک اسید بر عملکرد، اجزای عملکرد و خصوصیات فیزیولوژیک گندم در شرایط کم‌آبیاری
فاطمه طرفی علیرضا شکوه‌فر2*

به منظور بررسی تاثیر هیومیک اسید بر عملکرد، اجزای عملکرد و خصوصیات فیزیولوژیک گندم در شرایط کم‌آبیاری تحقیقی به صورت کرت‌های یک بار خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. کرت‌های اصلی شامل آبیاری کامل، عدم آبیاری در ابتدای ساقه رفتن و عدم آبیاری د أکثر

به منظور بررسی تاثیر هیومیک اسید بر عملکرد، اجزای عملکرد و خصوصیات فیزیولوژیک گندم در شرایط کم‌آبیاری تحقیقی به صورت کرت‌های یک بار خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. کرت‌های اصلی شامل آبیاری کامل، عدم آبیاری در ابتدای ساقه رفتن و عدم آبیاری در مرحله گرده‌افشانی و کرت‌های فرعی شامل سطوح مختلف کود اسید هیومیک (صفر، 100، 200 و 300 میلی‌گرم بر لیتر) بود. نتایج نشان داد که اثر متقابل آبیاری و اسید هیومیک بر تعداد دانه در سنبله و وزن هزار دانه در سطح یک درصد و تعداد سنبله در واحد سطح و شاخص برداشت در سطح پنج درصد معنی‌دار بود. عملکرد دانه تحت اثر کم آبیاری و اسید هیومیک در سطح یک درصد معنی‌دار شد. بیشترین شاخص سطح برگ و سرعت رشد محصول تحت تاثیر آبیاری کامل و محلول‌پاشی 300 میلی‌گرم در لیتر هیومیک اسید قرار گرفت و کمترین آنها در شرایط تنش کم آبیاری در دوره‌های مختلف و عدم محلول‌پاشی هیومیک اسید بدست آمد. بیشترین عملکرد دانه با آبیاری کامل (5035 کیلوگرم در هکتار) و محلول‌پاشی با 300 میلی‌گرم در لیتر ( 4462 کیلوگرم در هکتار) بدست آمد در حالیکه کمترین عملکرد دانه در عدم آبیاری در مرحله گرده‌افشانی (2355 کیلوگرم در هکتار) و در عدم کاربرد هیومیک اسید ( 2667 کیلوگرم در هکتار) بود. در نتیجه، محلول‌پاشی 300 میلی‌گرم در لیتر هیومیک اسید در دوره‌های مختلف تنش کم آبیاری باعث بهبود شاخص‌های فیزیولوژیکی و افزایش مولفه‌های تولیدی در مقایسه با شاهد (عدم محلول‌پاشی) شد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

74 - ارزیابی نقش عوامل کاهنده رشد بر برخی از شاخص‌های مرفوفیزیولوژیکی و عملکردی ارقام برنج (.Oryza sativa L) در شرایط آب و هوایی خوزستان
مرضیه گرج زاده شهرام لک عبدالعلی گیلانی

به‌منظور ارزیابی نقش عوامل کاهنده رشد بر برخی از شاخص‌های مرفوفیزیولوژیکی و عملکردی ارقام برنج، آزمایشی در سال 1397 به‌صورت کرت‌های خردشده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. عوامل آزمایش شامل ارقام مختلف برنج شامل: چمپا، عنبوری قرمز و هویزه در کرت اص أکثر

به‌منظور ارزیابی نقش عوامل کاهنده رشد بر برخی از شاخص‌های مرفوفیزیولوژیکی و عملکردی ارقام برنج، آزمایشی در سال 1397 به‌صورت کرت‌های خردشده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. عوامل آزمایش شامل ارقام مختلف برنج شامل: چمپا، عنبوری قرمز و هویزه در کرت اصلی و عوامل کاهنده رشد در چهار سطح شاهد (بدون برش)، مصرف نیم لیتر مداکس تاپ در 45 روز پس از کاشت، برش 65 روز پس از کاشت به ارتفاع 35 سانتی‌متر و برش 85 روز پس از کاشت به ارتفاع 35 سانتی‌متر در کرت فرعی بود. نتایج نشان داد تفاوت بین سطوح عوامل کاهنده رشد ازنظر ارتفاع ساقه، تعداد خوشه، تعداد دانه پوک و عملکرد شلتوک در سطح 1% و وزن هزار دانه در سطح 5% معنی‌دار بود. تفاوت بین ارقام ازنظر تعداد دانه پوک در خوشه در سطح 1% و وزن هزار دانه در سطح 5% معنی‌دار شد. بیشترین تعداد دانه پوک در خوشه در شاهد و کمترین آن دربرش 65 روز پس از کاشت حاصل شد. بیشترین عملکرد شلتوک به کاربرد مداکس تاپ (با میانگین 7/4 تن در هکتار) و کمترین آن (با میانگین 19/3 تن در هکتار) به برش 85 روز پس از کاشت متعلق بود. بنابراین می‌توان با برش 65 روز پس از کاشت و کاربرد مداکس تاپ و استفاده از رقم هویزه به نتایج مطلوب در شرایط آب و هوایی خوزستان رسید. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

75 - کارایی علف‌کش‌های مختلف بر کنترل علف‌های‌هرز، شاخص‌های رشدی و عملکرد علوفه یونجه
مسعود نوروزی محمدرضا داداشی فریبا میقانی حسین عجم نوروزی

به منظور بررسی مدیریت شیمیایی علف‌های‌هرز یونجه تازه کاشت با هدف ارزیابی شاخص‌های رشد، آزمایشی با 9 تیمار در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در چهار تکرار در مزرعه تحقیقاتی موسسه تحقیقات گیاه‌پزشکی کشور واقع در مشکین‌دشت کرج طی سال‌های 1393-1395 انجام گرفت. تیمارهای آزمای أکثر

به منظور بررسی مدیریت شیمیایی علف‌های‌هرز یونجه تازه کاشت با هدف ارزیابی شاخص‌های رشد، آزمایشی با 9 تیمار در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در چهار تکرار در مزرعه تحقیقاتی موسسه تحقیقات گیاه‌پزشکی کشور واقع در مشکین‌دشت کرج طی سال‌های 1393-1395 انجام گرفت. تیمارهای آزمایش شامل: ارادیکان (1/4 کیلوگرم ماده موثره در هکتار)، متری بوزین (525 گرم ماده موثره در هکتار)، توفوردی بی(1269 گرم ماده موثره در هکتار) ، توفوردی بی (1480 گرم ماده موثره در هکتار)، بنتازون (1440 گرم ماده موثره در هکتار)، ایمازاتاپیر (50 گرم ماده موثره در هکتار) به همراه ۲۰۰ میلی‌لیتر سیتوگیت، ایمازتاپیر (100 گرم ماده موثره در هکتار) به همراه ۲۰۰ میلی‌لیتر سیتوگیت، شاهد بدون کنترل علف‌هرز و شاهد وجین دستی تمام فصل علف‌های‌هرز بودند. نتایج مربوط به علف‌های‌هرز در یونجه تازه کشت نشان داد که موثرترین علف‌کش‌ها در کاهش تراکم علف‌های‌هرز پهن‌برگ متری بوزین (99 دو 97 درصد در چین اول و دوم) و ایمازاتاپیر به میزان 1 لیتر در هکتار(91 و 90 درصد در چین اول و دوم) و ضعیف‌ترین کنترل، کاربرد ارادیکان (44 و 36 درصد در چین اول و دوم) بود. همچنین نتایج کاهش تراکم علف‌های‌هرز باریک‌برگ نشان داد که بیشترین کارایی در بین علف‌کش‌ها مربوط به ارادیکان (100 درصد در دو چین)، متری بوزین (87 و 91 درصد در چین اول و دوم) ایمازاتاپیر به میزان 100 گرم ماده موثره در هکتار (81 درصد و 90 درصد در چین اول و دوم) بود. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

76 - تأثیر آرایش کاشت بر عملکرد دانه و خصوصیات ریخت‌شناسی سویا (Glycine max L.) در رقابت با علف‌های هرز
زهرا جوزاریان علیرضا یدوی محسن موحدی دهنوی عیسی مقصودی

به‌منظور بررسی تأثیر آرایش کاشت بر خصوصیات مورفولوژیک سویا در رقابت با علف‌های هرز، آزمایشی در مزرعه دانشگاه یاسوج در تابستان 1389 اجرا شد. آزمایش به‌صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. عامل اصلی، علف‌ ‌هرز در دو سطح (با و بدون عل أکثر

به‌منظور بررسی تأثیر آرایش کاشت بر خصوصیات مورفولوژیک سویا در رقابت با علف‌های هرز، آزمایشی در مزرعه دانشگاه یاسوج در تابستان 1389 اجرا شد. آزمایش به‌صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. عامل اصلی، علف‌ ‌هرز در دو سطح (با و بدون علف هرز) و عامل فرعی ترکیب فاصله ردیف (30، 45 و 60 سانتی‌متر) و تراکم کاشت سویا (40، 50 و 60 بوته در مترمربع) بود. نتایج نشان داد که تراکم کاشت و فاصله ردیف تأثیر معنی‌داری بر ارتفاع بوته، شاخص سطح برگ، قطر ساقه و عملکرد دانه سویا داشت. با افزایش تراکم و کاهش فاصله ردیف، عملکرد دانه سویا افزایش یافت؛ به‌طوری‌که بیشترین عملکرد دانه (60/240 گرم بر مترمربع) از تراکم 60 بوته در مترمربع و در بین فاصله‌های کاشت بیشترین عملکرد دانه (8/236 گرم بر مترمربع) از فاصله کاشت 30 سانتی‌متر به‌دست آمد. همچنین خصوصیات مورفولوژیک علف‌های هرز (سلمه‌تره و تاج‌خروس) به‌طور معنی‌داری تحت تأثیر تراکم بوته و فاصله ردیف کاشت سویا قرار گرفت؛ به‌طوری‌که افزایش تراکم کاشت سویا از 40 به 60 بوته در مترمربع و کاهش فاصله ردیف سویا از 60 به 30 سانتی‌متر به‌ترتیب منجر به کاهش 7/22 و 8/29 درصدی وزن خشک علف هرز تاج‌خروس گردید. به‌طور کلی نتایج نشان داد که تغییر در آرایش کاشت (فاصله بوته و فاصله ردیف کاشت) در سویا از طریق تأثیر بر توان رقابتی گیاه زراعی در مقابل علف‌های هرز می‌تواند به عنوان یک راهکار زراعی و غیر شیمیایی برای کاهش اثر تداخلی علف‌های هرز مورد استفاده قرار گیرد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

77 - تخمین برخی پارامترهای مهم مورد استفاده در پیش بینی رشد گندم
علی راحمی کاریزکی عباس بیابانی نبی خلیلی اقدم

به جهت اهمیت فیزیولوژیکی پارامترهای مدل‌های رگرسیون غیر خطی در الگوهای رشد سیگموئیدی در این تحقیق از هشت مدل رگرسیون غیرخطی برای توصیف روند تغییرات ماده خشک تجمعی و از دو مدل لجستیک و بتا برای توصیف روند تغییرات سطح برگ دو رقم گندم در دو سطح کودی استفاده شد. به این منظو أکثر

به جهت اهمیت فیزیولوژیکی پارامترهای مدل‌های رگرسیون غیر خطی در الگوهای رشد سیگموئیدی در این تحقیق از هشت مدل رگرسیون غیرخطی برای توصیف روند تغییرات ماده خشک تجمعی و از دو مدل لجستیک و بتا برای توصیف روند تغییرات سطح برگ دو رقم گندم در دو سطح کودی استفاده شد. به این منظور آزمایشی در قالب فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در چهار تکرار در دو سطح کودی ( صفر و 150 کیلوگرم ازت در رقم کوهدشت، صفر و 120 کیلوگرم کود ازته در رقم دوروم) در طی دوسال زراعی(93-1392 و 94-1393) به‌صورت آزمایش مرکب در دانشگاه گنبد کاووس به اجرا درآمد. نتایج نشان داد که هر دو مدل به‌خوبی قادر به توصیف تغییرات شاخص سطح برگ بوده‌اند و هیچ‌کدام برتری نسبی بر دیگری ندارند. همچنین حداکثر شاخص سطح برگ (LAImax) در رقم کوهدشت در هر دو سطح کودی در هر دو مدل بالاتر از رقم دوروم بود. همچنین نتایج نشان داد که کلیه مدل‌ها به‌خوبی روند تغییرات ماده خشک تجمعی را در برابر روز پس از کشت در هر دو سطح کودی نشان دادند اما در این بین، مدل‌های ریچاردز، نمایی متقارن، نمائی بریده و ویبول به لحاظ مقادیر آماره‌های محاسبه شده، کمی مناسب‌تر از سایر مدل-ها بودند، ضمن اینکه از پارامترهای بدست آمده در این مدل‌ها می‌توان در مطالعات مربوط به مقایسه ارقام و تیمارهای مختلف، آنالیز رشد و شبیه سازی رشد و تولید گندم استفاده نمود. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

78 - ارزیابی قدرت رقابتی کرچک (L. Ricinus communis) با علف هرز تاج خروس (.Amaranthus retroflexus L) در تراکم های گیاهی مختلف
تاصر جعفرزاده علیرضا پیرزاد هاشم هادی

به منظور ارزیابی اثرات رقابتی کرچک با علف هرز تاج خروس در تراکم‌های گیاهی مختلف، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در مرکز تحقیقات کشاورزی آذربایجان غربی ارومیه در سال 1392 اجرا شد. عامل اول شامل تراکم‌های صفر (کشت خالص تاج خروس) أکثر

به منظور ارزیابی اثرات رقابتی کرچک با علف هرز تاج خروس در تراکم‌های گیاهی مختلف، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در مرکز تحقیقات کشاورزی آذربایجان غربی ارومیه در سال 1392 اجرا شد. عامل اول شامل تراکم‌های صفر (کشت خالص تاج خروس)، 3، 4، 5 و 6 بوته در متر مربع کرچک و عامل دوم تراکم‌های صفر (کشت خالص کرچک)، 5 ، 10 و 15 بوته در متر‌مربع تاج خروس بود. نتایج نشان داد با افزایش تراکم تاج خروس کاهش 38-20 درصد در عملکرد دانه، 39 درصد در عملکرد روغن و 32 درصد کاهش در ارتفاع کرچک نسبت به کشت خالص مشاهده شد. بیش‌ترین مقدار وزن خشک برگ (7/58 گرم در متر مربع)، ساقه (3/49 گرم در مترمربع)، تعداد شاخه فرعی (3/5) و ارتفاع بوته (9/44 سانتی‌متر) مربوط به کشت خالص تاج خروس بود که با افزایش تراکم کرچک از مقدار آن‌ها کاسته شد. با افزایش تراکم تاج خروس شاخص سطح برگ تاج خروس در کشت خالص به بیش‌ترین مقدار خود رسید (44/1) که در مقایسه با تراکم 15 بوته تاج خروس و شش بوته کرچک به میزان 50 درصد افزایش داشت. بیشترین (157 سانتی‌متر)، و کمترین (107 سانتی‌متر) ارتفاع کرچک به ترتیب در تراکم‌های شش و سه بوته کرچک در مترمربع مشاهده شد. بنابراین با افزایش تراکم تاج خروس، عملکرد دانه و روغن در کرچک کاهش یافت و میزان این کاهش با تراکم‌های تاج خروس ارتباط داشت. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

79 - روابط آلومتریک بین سطح برگ و صفات رویشی در گیاه باقلا (Vicia Faba)
علی راحمی کاریزکی عبدالخلیل حسن زاده عباس بیابانی عباس فروغی

هدف از این مطالعه بدست آوردن روابط آلومتریک بین سطح برگ (سانتی‌متر مربع در بوته) با تعداد برگ در ساقه اصلی، وزن خشک برگ‌های سبز (گرم در بوته)، وزن خشک ساقه (گرم در بوته)، وزن خشک اجزای رویشی (گرم در بوته) و ارتفاع بوته (سانتی‌متر) در باقلا (Vicia faba) بود. بدین منظور آ أکثر

هدف از این مطالعه بدست آوردن روابط آلومتریک بین سطح برگ (سانتی‌متر مربع در بوته) با تعداد برگ در ساقه اصلی، وزن خشک برگ‌های سبز (گرم در بوته)، وزن خشک ساقه (گرم در بوته)، وزن خشک اجزای رویشی (گرم در بوته) و ارتفاع بوته (سانتی‌متر) در باقلا (Vicia faba) بود. بدین منظور آزمایشی بر روی رقم برکت باقلا به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با دو عامل تاریخ کاشت (در دو سطح 7 آذر و 24 آذر 1390) و تراکم (در چهار سطح 8، 12، 16 و 20 بوته در متر مربع) با چهار تکرار در سال زراعی 91- 1390 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه گنبد کاووس اجرا شد. نمونه‌گیری تا ابتدای مرحله غلاف‌دهی، یعنی زمانی که تولید موثر برگ متوقف می‌شود، انجام شد. در هر نمونه‌گیری میزان سطح برگ، تعداد برگ در ساقه اصلی، وزن خشک برگ سبز، وزن خشک ساقه، وزن خشک اجزای رویشی و ارتفاع بوته اندازه‌گیری شد. برای توصیف رابطه سطح برگ با صفات ذکر شده برای هر تیمار از معادله توانی (Y= aXb) استفاده شد. نتایج نشان داد که به دلیل عدم تفاوت بین تیمارها، می‌توان از یک معادله برای بیان رابطه‌ی هر صفت با سطح برگ با ضریب تبیین (R2) بالای 98/0استفاده نمود. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

80 - مدلسازی رشد و عملکرد گلرنگ در اصفهان
ولی الله دادرسی بنیامین ترابی سهیلا قاسمی مهام

این مطالعه، به منظور مدل سازی آماری و پیش بینی عملکرد محصول گلرنگ در استان اصفهان، انجام شده است. برای پیش‌بینی مراحل رشد و عملکرد گیاه زراعی بایستی زیر مدل‌های فنولوژی، تولید و توزیع ماده خشک، موازنه آب و خاک مورد مطالعه و بررسی قرار گیرد. براساس آمار هواشناسی استان اص أکثر

این مطالعه، به منظور مدل سازی آماری و پیش بینی عملکرد محصول گلرنگ در استان اصفهان، انجام شده است. برای پیش‌بینی مراحل رشد و عملکرد گیاه زراعی بایستی زیر مدل‌های فنولوژی، تولید و توزیع ماده خشک، موازنه آب و خاک مورد مطالعه و بررسی قرار گیرد. براساس آمار هواشناسی استان اصفهان و با استفاده از زیر مدل‌های مربوط به فنولوژی، تولید و توزیع ماده خشک، تغییرات رشد و عملکرد آن محاسبه شده و عملکرد مربوط به محصول گلرنگ در پایان فصل رشد پیش بینی گردید. از معیار‌های ارزیابی مدل، مقایسه ضرایب رگرسیون خطی بین عملکرد مشاهده شده و پیش‌بینی شده (0.46 ± 0.073a = و 1.49 ± 0.18b =) با ضرایب خط 1:1 می‌باشد. در خصوص ضریب تغییرات مربوط به عملکرد دانه پیش‌بینی شده و مشاهده شده (CV = 8.89 ) دقت مدل بسیار بالا بوده به گونه‌ای که در آزمایشات مزرعه‌ای حد مجاز برای ضریب تغییرات 20 تا 25 می‌باشد. مقدار ضریب تبیین(R2) برای عملکرد دانه برابر با 0.75 بوده که این امر بیانگر این است که داده‌های پیش‌بینی شده با داده‌های مشاهده شده به احتمال 75 درصد هم‌خوانی دارند. تغییرات عملکرد دانه برای داده‌های مشاهده شده بین 1.2 تا 4.61 تن در هکتار و میانگین داده‌ها 2.9 تن بود و برای داده‌های پیش‌بینی شده دامنه تغییرات عملکرد بین 1.94 تا 3.62 تن و میانگین آنها 2.78 تن در هکتار بود که در تمام موارد عملکرد شبیه‌سازی شده مطابقت خوبی با عملکرد مشاهده شده دارد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

81 - برآورد سطح برگ با برخی ویژگی‌های رویشی در ارقام گندم نان و دوروم
جعفر پوررضا افشین سلطانی احمد نادری

به منظور برآورد سطح برگ با استفاده از ویژگی‌های رویشی در ارقام مختلف گندم ، آزمایش مزرعه‌‌ای در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رامهرمز در سال‌های 87-1385 انجام شد. تیمارهای آزمایش 13 رقم گندم نان (اترک، بیات، چمران، چناب، دز، ای أکثر

به منظور برآورد سطح برگ با استفاده از ویژگی‌های رویشی در ارقام مختلف گندم ، آزمایش مزرعه‌‌ای در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رامهرمز در سال‌های 87-1385 انجام شد. تیمارهای آزمایش 13 رقم گندم نان (اترک، بیات، چمران، چناب، دز، اینییاء، کویر، مرودشت، S78-18، شیراز، زاگرس، استار، ویریناک) و دو رقم گندم دوروم (یاواروس و شوامالد) بودند. از معادلات مختلفی برای توصیف رابطه سطح برگ با ویژگی‌های ذکر شده استفاده شد و سرانجام معادله توانی (y=axb) به صورت تبدیل شده خطی [ln(Y)=ln(a)+b×ln(X)]به عنوان بهترین معادله تعیین گردید. نتایج نشان داد که اختلاف معنی-داری بین ارقام در ضرایب مربوط به روابط بین سطح برگ با ویژگی‌های رویشی وجود نداشت بنابراین یک معادله کلی برای همه ارقام در دو سال برای هر رابطه استفاده گردید. معادله 96/0X2/219Y= (99/0R2=) توصیف بسیار خوبی از برآورد سطح برگ(Y) با استفاده از وزن خشک برگ(X) نشان داد، همچنین سطح برگ(Y) با استفاده از داده های وزن خشک اجزای رویشی(X) بر اساس معادله 60/0X77/84Y= (92/0R2=) به خوبی برآورد گردید. رابطه سطح برگ (Y) با تعداد کل برگ در بوته (Y) نسبت به دو رابطه بالا؛ رابطه ی مناسبی بوده ولی سطح برگ با دقت کمتری برآورد گردید (57/1X34/1Y=،89/0R2=) و برآورد سطح برگ با استفاده از داده های ارتفاع بوته به خوبی انجام نشد. از این روابط می‌توان برای تخمین سطح برگ به ویژه زمانی که دستگاه‌های سنجش سطح برگ موجود نیست، استفاده کرد. علاوه براین، چنین روابطی قابلیت کاربرد در مدل‌های شبیه‌سازی گیاهان زراعی را دارا هستند. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

82 - تأثیر حذف گل آذین و اندازه غده بذری بر شاخص سطح برگ و عملکرد غده سیب‌زمینی (Solanum tuberosum L.)
علی نصراله زاده اصل عطیه پاشاپور خویی

به منظور تأثیر حذف گل آذین و اندازه غده بذری بر عملکرد و اجزای عملکرد سیب‌زمینی، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه‌ای واقع در منطقه ایواوغلی شهرستان خوی در بهار سال 1393 اجرا شد. فاکتور اول حذف گل آذین در دو سطح شامل حذف و عد أکثر

به منظور تأثیر حذف گل آذین و اندازه غده بذری بر عملکرد و اجزای عملکرد سیب‌زمینی، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه‌ای واقع در منطقه ایواوغلی شهرستان خوی در بهار سال 1393 اجرا شد. فاکتور اول حذف گل آذین در دو سطح شامل حذف و عدم حذف گل آذین و فاکتور دوم اندازه غده بذری در شش سطح شامل 25 تا 35 گرم، 35 تا 45 گرم و 45 تا 55 گرم، 55 تا 65 گرم، 65 تا 75گرم،75 تا 85 گرم در نظر گرفته شدند. نتایج نشان دادند که اثر حذف گل آذین و اندازه غده بذری روی اندازه غده، وزن غده در بوته، تعداد شاخه و برگ‌ در بوته، شاخص سطح برگ و عملکرد غده معنی دار بود. بیشترین شاخص سطح برگ، به میزان 48/5 در تیمار حذف گل آذین مشاهده شد و عملکرد غده نیز در حالت حذف گل آذین به میزان 68/2 تن در هکتار (15 درصد) افزایش یافت. از نظر اندازه غده بذری نیز بیشترین عملکرد غده به مقادیر 64/22 و 89/21 تن در هکتار به ترتیب از اندازه غده بذری 65 تا 75 گرم و 75 تا 85 گرم حاصل شد و بین این دو اندازه غده بذری از نظر عملکرد غده، اختلاف آماری معنی داری وجود نداشت. بنابراین حذف گل آذین به علت از بین بردن یک مخزن بی مصرف در افزایش عملکرد موثر بوده و همچنین جهت صرفه جویی در مصرف بذر و کاهش هزینه، اندازه غده بذری 65 تا 75 گرم توصیه می‌گردد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

83 - ارزیابی شاخص‌های رشد دو رقم اصلاح شده و بومی برنج (Oryza sativa L.) در مدیریت‌های مختلف آبیاری
نعمت اله صداقت همت اله پیردشتی علی راحمی کاریزکی سعید صفی خانی

به منظور تعیین اثر مدیریت‌های مختلف آبیاری بر شاخص‌های رشد برنج، پژوهشی به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار با دو عامل آبیاری در چهار سطح و رقم در دو سطح در مزرعه تحقیقاتی معاونت موسسه تحقیقات برنج کشور (آمل) در سال 1390 به اجرا درآ أکثر

به منظور تعیین اثر مدیریت‌های مختلف آبیاری بر شاخص‌های رشد برنج، پژوهشی به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار با دو عامل آبیاری در چهار سطح و رقم در دو سطح در مزرعه تحقیقاتی معاونت موسسه تحقیقات برنج کشور (آمل) در سال 1390 به اجرا درآمد. تیمارها شامل تناوب خشکی و رطوبت (AWD)، کشت نیمه خشک (SDC)، ترکیب آب کم عمق با تناوب خشکی و رطوبت (SWD) و روش سنتی (TI) و دو رقم بومی طارم محلی و اصلاح شده فجر بودند. با اندازه‌گیری وزن خشک و سطح برگ در طی هفت نوبت نمونه‌برداری در طول رشد برنج، روند تغییرات شاخص‌های رشد به روش تابعی نسبت به روز پس از نشاکاری رسم شد. نتایج نشان داد تیمار TIبا میانگین 7694 کیلوگرم بیش-ترین مقدار عملکرد شلتوک را داشته و مدیریت‌های AWD با میانگین 7056 کیلوگرم و SDC با میانگین 8/6856 کیلوگرم و SWD با میانگین 7/6358 کیلوگرم به ترتیب کم‌ترین مقدار عملکرد شلتوک در هکتار را به خود اختصاص دادند. بیشترین شاخص سطح برگ در رقم طارم محلی به مقدار 6/4 در تناوب خشکی و رطوبت و کم‌ترین آن به مقدار 99/2 در ترکیب آب کم عمق با تناوب خشکی و رطوبت بدست آمد. ولی در رقم فجر بیشترین مقدار شاخص سطح برگ (6/5) در آبیاری سنتی و کم‌ترین مقدار آن (1/4) مربوط به تناوب خشکی و رطوبت بودند. بنابراین با توجه به حداکثر شاخص سطح برگ، سرعت جذب خالص در طارم محلی و فجر می‌توان مدیریت‌های آبیاری AWD و SDC را بکار گرفت. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

84 - ارزیابی تاثیر باکتری‌های محرک رشد گیاهی و کود نیتروژن بر عملکرد و برخی صفات زراعی و فیزیولوژیک گیاه دارویی نعناع فلفلی (Mentha piperita L.)
سعید حکم علی پور

به منظور بررسی اثر باکتری‌های محرک رشد گیاهی (PGPR) و کود نیتروژن بر عملکرد و برخی خصوصیات زراعی و فیزیولوژیک گیاه دارویی نعناع فلفلی، آزمایش فاکتوریل در قالب بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه پیام نور واحد کوثر، شهرستان کوثر استان اردبیل انجام أکثر

به منظور بررسی اثر باکتری‌های محرک رشد گیاهی (PGPR) و کود نیتروژن بر عملکرد و برخی خصوصیات زراعی و فیزیولوژیک گیاه دارویی نعناع فلفلی، آزمایش فاکتوریل در قالب بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه پیام نور واحد کوثر، شهرستان کوثر استان اردبیل انجام شد. فاکتور‌های آزمایشی شامل کود نیتروژن در پنج سطح (0، 50، 100، 150 و 200 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار از منبع اوره) و باکتری‌های محرک رشد گیاهی در سه سطح (عدم تلقیح، تلقیح بذر با ازتوباکتر کروکوکوم سویه 5 و تلقیح بذر با آزوسپیریلوم لیپوفرم سویهOF) بودند. تجزیه واریانس نشان داد، در تلقیح با باکتری‌های محرک رشد گیاهی، وزن تر ساقه، وزن خشک ساقه، وزن تر برگ، وزن خشک کل بوته، وزن تر کل بوته، سطح برگ، شاخص کلروفیل، میزان اسانس برگ و عملکرد اسانس به طور معنی‌داری تحت تاثیر قرار گرفتند. بالاترین میزان در کلیه صفات ذکر شده در تلقیح توسط ازتوباکتر مشاهده شد. باکتری ازوسپیریلوم نیز در مرتبه بعدی قرار گرفت. کمترین میزان صفات در عدم تلقیح به دست آمد. اثر متقابل فاکتورهای آزمایشی نشان داد، وزن خشک ساقه، سطح برگ و میزان اسانس برگ به طور معنی‌داری تحت تاثیر اثر متقابل نیتروژن × باکتری‌های محرک رشد گیاهی قرار دارند. بیشترین وزن خشک ساقه، سطح برگ و میزان اسانس برگ در ترکیب تیماری 200 کیلوگرم نیتروژن در هکتار × ازتوباکتر مشاهده شد. ترکیب تیماری 200 کیلوگرم نیتروژن در هکتار × ازوسپیریلوم در مرتبه پایین تری قرار گرفت. کمترین میزان صفات ذکر شده نیز در سطوح شاهد فاکتورهای آزمایشی حاصل گردید. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

85 - تأثیر کم آبیاری بر فلورسانس کلرفیل، خصوصیات رویشی و عملکرد دانه هیبریدهای ذرت
هومن همایونی ویکتوریا خازاریان محسن سعیدی

محدودیت رطوبت یکی از عوامل مهم محدود کننده تولید محصولات در مناطق خشک و نیمه خشک می باشد. به منظور بررسی تأثیر تیمارهای کم آبیاری بر فلورسانس کلرفیل، خصوصیات رویشی و عملکرد دانه ذرت، آزمایشی به صورت کرت های خردشده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در کرج در س أکثر

محدودیت رطوبت یکی از عوامل مهم محدود کننده تولید محصولات در مناطق خشک و نیمه خشک می باشد. به منظور بررسی تأثیر تیمارهای کم آبیاری بر فلورسانس کلرفیل، خصوصیات رویشی و عملکرد دانه ذرت، آزمایشی به صورت کرت های خردشده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در کرج در سال 1388 و 1389 اجرا شد. عامل اصلی آبیاری شامل آبیاری کامل (1I)، 5/12% (2I)، 25% (3I)، 5/37% (4I) و 50% (5I) کم آبیاری و عامل فرعی هیبریدهای ذرت شامل سینگل کراس 704، 500 و 301 بود. از نظر عوامل مرتبط با فلورسانس کلرفیل در مرحله 10برگی و ظهور گل آذین نر، بین هیبریدهای ذرت اختلاف معنی داری وجود داشت و در سایر موارد اختلاف معنی داری مشاهده نشد. شاخص سطح برگ، ارتفاع گیاه و عملکرد دانه با کاهش حجم آب در تیمارهای کم آبیاری کاهش یافت. البته کاهش آب تا 5/12% تأثیر معنی داری بر عملکرد دانه نداشت. کمترین عملکرد دانه مربوط به تیمار 5I (با عملکرد 2497 کیلوگرم در هکتار) بود و در بین هیبریدها، سینگل کراس 704 (با عملکرد 4592 کیلوگرم در هکتار) بالاترین عملکرد دانه را به خود اختصاص داد. همزمان با تشدید کم آبیاری، کاهش سطح فتوسنتز کننده از طریق کاهش میزان سطح برگ نقش مهم تری نسبت به کارایی فتوسیستم II، در عملکرد دانه داشت. پراکندگی داده های بدست آمده مربوط به حداکثر عملکرد کوانتمی فتوسیستم II متأثر از شرایط محیطی بود. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

86 - بررسی واکنشهای فیزیولوژیک ماش (Vigna radiata L.) به آبیاری با آب مغناطیسی تحت تنش خشکی
امید صادقی پور

به منظور بررسی تاثیر آب مغناطیسی بر فرآیندهای فیزیولوژیک ماش رقم پرتو تحت تاثیر تنش خشکی، آزمایشی گلدانی در سال 1392 در دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام خمینی (ره) شهر ری اجرا گردید. این آزمایش بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار انجام شد. عامل اول أکثر

به منظور بررسی تاثیر آب مغناطیسی بر فرآیندهای فیزیولوژیک ماش رقم پرتو تحت تاثیر تنش خشکی، آزمایشی گلدانی در سال 1392 در دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام خمینی (ره) شهر ری اجرا گردید. این آزمایش بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار انجام شد. عامل اول شامل دو سطح آبیاری (آبیاری پس از 50 و 100 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A به ترتیب به عنوان شرایط عدم تنش و تنش خشکی) و عامل دوم شامل دو نوع آب (آب معمولی و آب مغناطیسی) بود. نتایج نشان داد که محتوی کلروفیل، هدایت روزنه‌ای، محتوی آب نسبی، سطح برگ و سرعت فتوسنتز خالص در اثر تنش خشکی در سطح معنی‌داری کاهش یافت. در صورتی که آبیاری با آب مغناطیسی از طریق بهبود تمامی صفات فوق، خسارات ناشی از تنش خشکی در ماش را کاهش داد. در تیمار آبیاری با آب معمولی، سرعت فتوسنتز خالص در شرایط عدم تنش و وجود تنش به ترتیب 8/70 و 5/60 میکرو مول بر متر مربع بر ثانیه بود در حالی که در اثر آبیاری با آب مغناطیسی این اعداد به ترتیب 10 و 6/29 میکرو مول بر متر مربع بر ثانیه ثبت گردید. بنابراین پس از انجام آزمایش‌های تکمیلی در مزرعه و مشاهده اثر آب مغناطیسی بر عملکرد و اجزای عملکرد گیاه و انجام محاسبات اقتصادی از نظر مقرون به صرفه بودن روش، می تواند به عنوان روشی ساده، سالم و کاربردی در افزایش تحمل به تنش خشکی ماش مورد استفاده قرار گیرد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

87 - تاثیر دوره غرقابی در مرحله زایشی و روش کود دهی بر رشد و تثبیت زیستی نیتروژن در سویا
محمد خادم پیر سرالله گالشی افشین سلطانی فرشید قادری فر

به منظور بررسی اثر تنش غرقابی بر تجمع ماده خشک، سطح برگ، تعداد گره‌ها و قطرگره‌های تثبیت کننده نیتروژن در گیاه سویا (Glycine max (L.) Merr.) رقم DPX آزمایشی در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان انجام شد. این آزمایش به صورت طرح کاملاً تصادفی در قالب فاکتوریل انجام أکثر

به منظور بررسی اثر تنش غرقابی بر تجمع ماده خشک، سطح برگ، تعداد گره‌ها و قطرگره‌های تثبیت کننده نیتروژن در گیاه سویا (Glycine max (L.) Merr.) رقم DPX آزمایشی در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان انجام شد. این آزمایش به صورت طرح کاملاً تصادفی در قالب فاکتوریل انجام شد. فاکتور‌ها شامل روش کود‌دهی در سه سطح (تلقیح با باکتری BradyRhizobium japonicum، عدم تلقیح به اضافه کود نیتروژنه (150 کیلوگرم اوره در هکتار) و عدم تلقیح بدون کود نیتروژنه) و فاکتور دوم دوره تنش غرقابی شامل0، 5، 10 و 15 روز بود، که در مرحله رشد زایشی (R2) اعمال گردید. نتایج این پژوهش نشان داد با افزایش طول دوره غرقابی صفات سطح برگ و وزن خشک برگ بطور متوسط 55 درصد نسبت به شاهد کاهش پیدا کردند و وزن خشک ریشه و حجم ریشه بطور متوسط 10 درصد نسبت به شاهد افزایش پیدا کردند. در تیمار تلقیح با باکتری بدون مصرف کود تشکیل گره مشاهده شد، که با افزایش مدت تنش غرقاب تعداد گره در بوته، قطر گره و وزن خشک گره روندی کاهشی داشتند. در بین سطوح تغذیه‌ای سطح عدم تلقیح به‌اضافه کود نیتروژنه کمترین آسیب را از تنش غرقاب پذیرفت و تنش غرقاب بیشترین تاثیر را روی سطح تغذیه‌ای عدم تلقیح بدون کود داشت. نتایج این پژوهش بیانگر این امر است که اگر سویا بوسیله کود نیتروژنه در حد مطلوب تغذیه شود خسارت کمتری را از دوره غرقابی می‌ببیند و همچنین نتایج نشان داد دوره غرقابی باعث کاهش معنی‌دار تعداد گره تثبیت کننده نیتروژن در سویا می‌شود. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

88 - بررسی تأثیر کم‌آبی و پرایمینگ فیزیکی بذر بر برخی صفات مورفوفیزیولوژیکی و عملکرد دانه ذرت (Zea mays L.)
فرهاد فرح وش رضا صیامی بهرام میرشکاری ورهرام رشیدی علیرضا تاری‌نژاد

ببه منظور بررسی پرایمینگ فیزیکی بذر ذرت تحت شرایط تنش کم‌آبی، آزمایشی در سال 1393 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی تبریز به صورت اسپلیت پلات بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی و در سه تکرار اجرا شد. عامل اصلی شامل دو سطح آبیاری نرمال و اعمال کم‌آبی (به ترتیب أکثر

ببه منظور بررسی پرایمینگ فیزیکی بذر ذرت تحت شرایط تنش کم‌آبی، آزمایشی در سال 1393 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی تبریز به صورت اسپلیت پلات بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی و در سه تکرار اجرا شد. عامل اصلی شامل دو سطح آبیاری نرمال و اعمال کم‌آبی (به ترتیب آبیاری پس از 70 و 110 میلی‌متر تبخیر تجمعی از تشتک تبخیر کلاس A) و عامل فرعی در یازده سطح شامل پرایمینگ بذر ذرت تحت اشعه‌های گاما و بتا هر دو با شدت ثابت دو میکروکوری، لیزر با موج پیوسته He-Ne با طول موج 6328 آنگستروم، میدان مغناطیسی با شدت 40 میلی‌تسلا و امواج اولتراسونیک یا فراصوت با حداکثر سه وات بر سانتی‌متر‌ مربع همگی در دو مدت زمان 5 و 10 دقیقه به همراه شاهد بدون پرایم بود. بر اساس نتایج به‌‌ دست آمده، عملکرد دانه و شاخص سطح برگ در اثر وقوع تنش نسبت به آبیاری نرمال به ترتیب 5/18 و 23 درصد کاهش یافت. در اثر وقوع تنش حدود 38 درصد بر غلظت اسید آمینه پرولین موجود در برگ در مقایسه با شاهد افزوده شد. بیشترین شاخص سطح برگ از هر دو مدت زمان پرایمینگ بذر با میدان مغناطیسی و اشعه‌های لیزر و گاما 5 دقیقه‌ای و برابر 95/3 به‌ دست آمد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

89 - تأثیر مقادیر نیتروژن بر صفات مورفولوژیک و عملکرد دانه گندم در شرایط متفاوت آبیاری
صادق شهراسبی یحیی امام هادی پیرسته انوشه

در یک پژوهش دو ساله مزرعه‌ای، روند رشد و عملکرد گندم تحت تاثیر کاربرد مقادیر نیتروژن در شرایط متفاوت آبیاری در دانشگاه شیراز در دو سال زراعی 94-1392 بررسی شد. نتایج نشان داد که در هر دو سال آزمایش در مراحل گلدهی و رسیدگی در همه تیمارهای آبیاری به‌جز شرایط دیم، تیمار 300 أکثر

در یک پژوهش دو ساله مزرعه‌ای، روند رشد و عملکرد گندم تحت تاثیر کاربرد مقادیر نیتروژن در شرایط متفاوت آبیاری در دانشگاه شیراز در دو سال زراعی 94-1392 بررسی شد. نتایج نشان داد که در هر دو سال آزمایش در مراحل گلدهی و رسیدگی در همه تیمارهای آبیاری به‌جز شرایط دیم، تیمار 300 کیلوگرم نیتروژن درهکتار بیشترین ارتفاع بوته را داشت، درحالی‌که بیشترین ارتفاع بوته در شرایط دیم در همه مراحل رشدی از تیمار 225 کیلوگرم نیتروژن درهکتار به‌دست آمد. در همه تیمارهای آبیاری به‌جز شرایط دیم، کرت‌های با سطوح بالاتر نیتروژن دارای شاخص سطح برگ بیشتری در همه مراحل بودند. با اعمال تنش خشکی و تشدید آن، مقدار نیتروژن کمتری برای رسیدن به بیشینه وزن خشک در هر زمان نیاز بود، به‌طوری‌که بیشترین وزن خشک نهایی در شرایط مطلوب، قطع آبیاری در مراحل پرشدن دانه، ظهور سنبله و تیمار دیم در هر دو سال به‌ترتیب مربوط به سطوح 225، 225، 150 و 75 کیلوگرم نیتروژن درهکتار به‌ترتیب برابر با 1/1195، 2/1115، 1/931 و 6/517 کیلوگرم درهکتار در سال اول و برابر با 8/1015، 9/957، 5/791 و 9/389 کیلوگرم درهکتار در سال دوم بود. در هر دو سال بیشترین شاخص سبزینگی در شرایط دیم و کاربرد 375 کیلوگرم درهکتار و بیشترین عملکرد دانه در تیمار آبیاری مطلوب با کاربرد 150 کیلوگرم نیتروژن درهکتار برابر با 1/568 و 5/454 کیلوگرم در هکتار به‌ترتیب در سال‌های اول و دوم مشاهده شد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

90 - ارزیابی مدل‌های رگرسیونی غیرخطی در تجزیه و تحلیل رشد کدو پوست کاغذی (Cucurbita pepo L.)
حمیده خلج محمدرضا لبافی حسین آبادی

این مطالعه به&lrm;منظور بررسی تجزیه و تحلیل رشد گیاه کدو پوست کاغذی و کمّی سازی تغییرات سطح برگ و ماده خشک تحت تاثیر تیمار تاریخ کشت انجام شد. آزمایش در سال 1393 در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی پردیس ابوریحان- دانشگاه تهران واقع در پاکدشت أکثر

این مطالعه به&lrm;منظور بررسی تجزیه و تحلیل رشد گیاه کدو پوست کاغذی و کمّی سازی تغییرات سطح برگ و ماده خشک تحت تاثیر تیمار تاریخ کشت انجام شد. آزمایش در سال 1393 در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی پردیس ابوریحان- دانشگاه تهران واقع در پاکدشت اجرا شد. تاریخ های کشت شامل یک اردیبهشت، یک خرداد و یک تیر ماه بودند. با اندازه گیری تغییرات سطح برگ و وزن خشک اندام های گیاهی از هشت مدل برای توصیف روند تغییرات وزن خشک (لجستیک، گومپرتز، ریچاردز، ویبول، نمایی خطی بریده، نمایی خطی متقارن و مدل بتا 1و 2) و از سه مدل (لجستیک، گومپرتز و بتا) برای توصیف روند تغییرات سطح برگ استفاده شد. نتایج نشان داد که تمام مدل&lrm;ها به&lrm;خوبی روند تغییرات وزن خشک و سطح برگ را در برابر زمان (روزهای پس از کشت) توصیف کردند و از مدل&lrm;های رگرسیونی غیرخطی می&lrm;توان در مطالعه های تجزیه وتحلیل رشد استفاده کرد. در این پژوهش از مدل بتا 1، به&lrm;صورت مشترک در هر سه تاریخ کشت جهت برآورد شاخص سطح برگ و ماده خشک استفاده شد. در بین تاریخ های کشت&lrm;، اردیبهشت ماه 1 بیشترین شاخص سطح برگ (78/1) و خرداد ماه بیشترین وزن ماده خشک (1379 گرم در مترمربع) را تولید کردند. بهترین زمان کشت کدو پوست کاغذی در منطقه ورامین خرداد ماه می&lrm;باشد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

91 - بررسی اثر تنش خشکی و تراکم بوته بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام گندم آبی در منطقه معتدل استان لرستان
عزت اله نباتی امین فرنیا مجتبی جعفرزاده کنارسری شهرام نخجوان

این مطالعه به منظور بررسی اثر تنش خشکی و تراکم بوته بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام گندم در ایستگاه تحقیقات کشاورزی بروجرد در سال زراعی 1398-99 انجام شد. آزمایش به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با تیمار تنش خشکی (در سه سطح شاهد، آبیاری تا گلد أکثر

این مطالعه به منظور بررسی اثر تنش خشکی و تراکم بوته بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام گندم در ایستگاه تحقیقات کشاورزی بروجرد در سال زراعی 1398-99 انجام شد. آزمایش به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با تیمار تنش خشکی (در سه سطح شاهد، آبیاری تا گلدهی و آبیاری تا دانه بندی) در کرتهای اصلی و تیمارهای تراکم بوته (300، 400، 500 و 600 بوته در متر مربع) و رقم (بهاران و میهن) در کرتهای فرعی قرار گرفتند. نتایج نشان داد تیمارهای تنش خشکی، تراکم و رقم بر اجزای عملکرد دانه اثر داشته و اثر متقابل تنش و تراکم بوته نیز بر صفات ارتفاع بوته و طول سنبله معنی دار شد. همچنین اثر متقابل تنش و رقم نیز بر صفات ارتفاع بوته، وزن هزار دانه، عملکرد دانه و شاخص سطح برگ پرچم معنی دار شد. اثر متقابل تراکم و رقم نیز بر صفات ارتفاع بوته، طول سنبله و قطر میانگره معنی دار شد. بالاترین میزان ارتفاع بوته در تیمار تراکم 600 بوته در متر مربع و تیمار بدون تنش خشکی حاصل شد. از طرفی بیشترین میزان ارتفاع بوته در بین همه تیمارها مربوط به رقم بهاران با تراکم 600 بوته در متر مربع بود. همچنین طول سنبله در تیمار آبیاری کامل و در سطح تیمار 500 بوته در متر مربع بیشتر از سایر تیمارهای آزمایش بود. در دو رقم میهن و بهاران وزن خشک برگ پرچم برای این دو رقم به ترتیب 8/2 و 3 گرم بود. بالاترین میزان وزن هزار دانه در رقم میهن و در...... تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

92 - تاثیر تلقیح بذر با باکتری‌های محرک رشد و تقسیط کود نیتروژن بر شاخص‌های رشد، عملکرد و برخی صفات مورفولوژیک تریتیکاله
نسیم حسن‌زاده رئوف سیدشریفی

استفاده از کودهای زیستی که دارای رگه‌های مختلف میکروبی هستند به کاهش استفاده از کودهای شیمیایی منجر شده و محصولاتی با کیفیت بالا و بدون مواد شیمیایی مضر برای سلامتی انسان تولید می‌کنند. به منظور بررسی تاثیر تلقیح بذر با باکتری‌های محرک رشد و تقسیط کود نیتروژن بر شاخص‌ها أکثر

استفاده از کودهای زیستی که دارای رگه‌های مختلف میکروبی هستند به کاهش استفاده از کودهای شیمیایی منجر شده و محصولاتی با کیفیت بالا و بدون مواد شیمیایی مضر برای سلامتی انسان تولید می‌کنند. به منظور بررسی تاثیر تلقیح بذر با باکتری‌های محرک رشد و تقسیط کود نیتروژن بر شاخص‌های رشدی، عملکرد و صفات مورفولوژیک تریتیکاله (Triticosecale wittmack) رقم جوانیلو، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1391 در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی انجام شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل تقسیط کود نیتروژن در 4 سطح T1 (2/1 در زمان کاشت + 2/1 در مرحله ساقه‌روی)،T2 (3/1 در زمان کاشت + 3/1 در مرحله ساقه‌روی+ 3/1 پیش از ظهور سنبله)،T3 (4/1 در زمان کاشت + 2/1 در مرحله ساقه‌روی + 4/1 در مرحله سنبله‌دهی) وT4 (4/1 در زمان کاشت+ 4/1 در مرحله پنجه‌دهی+ 4/1 در مرحله ساقه‌روی + 4/1 در مرحله سنبله‌دهی) به همراه تلقیح بذر با باکتری‌های محرک رشد در چهار سطح B0 (عدم تلقیح بذر)،B1 (تلقیح بذر با ازتوباکتر کروکوکوم استرین‌5)،B2 (آزوسپریلیوم لیپوفروم استرین‌OF) و B3(سودوموناس پوتیدا استرین4) بودند. نتایج نشان داد که برهمکنش تلقیح بذر با باکتری و تقسیط کود نیتروژن بر عملکرد دانه، شاخص‌های رشدی و صفات مورفولوژیکی مورد بررسی معنی‌دار بود. تلقیح بذر با باکتری‌های محرک رشد و سطوح دوم و سوم تقسیط کودی، موجب افزایش عملکرد و بهبود شاخص‌های رشدی و صفات مورفولوژیک گردید، بطوریکه بیشترین شاخص سطح برگ، سرعت رشد محصول، سرعت رشد نسبی و وزن خشک تک بوته در برهمکنش تیمارهای باکتری‌های ازتوباکتر و آزوسپریلوم و در سطوح دوم و سوم تقسیط کودی مشاهده گردید. ترکیب تیماری تلقیح بذر با ازتوباکتر و سطح دوم تقسیط کودی، عملکرد دانه را تا حدود 5/2 برابر تیمار شاهد افزایش داد. بیشترین مقادیر برای صفات مورفولوژیکی تریتیکاله در تلقیح با باکتری‌های محرک رشد در سطح دوم و سوم تقسیط کودی بدست آمد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

93 - بررسی سازگاری اکوتیپ‌های کاسنی (Cichorium intybus L.) تحت تأثیر تنش آبی در منطقه باجگاه شیراز
محمدجواد عباسی مریم جهانی دوقزلو هادی پیرسته انوشه سیدعبدالرضا کاظمینی مسعود تقوایی

کمبود آب از عوامل مهم محدودکننده رشد و تولید گیاهان در مناطق خشک و نیمه خشک می‌باشد. در این پژوهش تاثیر چهار فاصله آبیاری (5، 8، 11 و 14 روز) بر رشد و مقدار اسانس چهار اکوتیپ کاسنی (سفید شیراز، سیاه ‌شیراز، سفید اصفهان و سیاه اصفهان) بررسی شد. آزمایش حاضر به صورت کرت‌ها أکثر

کمبود آب از عوامل مهم محدودکننده رشد و تولید گیاهان در مناطق خشک و نیمه خشک می‌باشد. در این پژوهش تاثیر چهار فاصله آبیاری (5، 8، 11 و 14 روز) بر رشد و مقدار اسانس چهار اکوتیپ کاسنی (سفید شیراز، سیاه ‌شیراز، سفید اصفهان و سیاه اصفهان) بررسی شد. آزمایش حاضر به صورت کرت‌های خردشده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سال 1392 در دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز (باجگاه) اجرا گردید. بر اساس نتایج این پژوهش، تنش آبی ناشی از افزایش فاصله آبیاری موجب کاهش سطح برگ، وزن خشک برگ، وزن خشک ریشه و وزن خشک کل بوته شد. از سوی دیگر، افزایش فاصله آبیاری از 5 یا 8 به 11 و 14 روز با افزایش میزان اسانس در همه اکوتیپ‌ها همراه بود. سطح برگ، وزن خشک برگ، وزن خشک ریشه و وزن خشک کل بوته در تیمار شدیدترین تنش به ترتیب به مقادیر 3/40، 2/46، 8/37 و 8/45 درصد کمتر از تیمار بدون تنش بودند. افزایش فاصله آبیاری از 5 به 14 روز سبب کاهش 9/47، 1/56، 4/22 و 6/53 درصدی وزن خشک کل بوته به ترتیب در اکوتیپ‌های سفید شیراز، سیاه شیراز، سفید اصفهان و سیاه ‌اصفهان شد. اگرچه رشد و اسانس اکوتیپ‌های سیاه و سفید شیراز بیشتر بود، ولی اکوتیپ‌های سیاه و سفید اصفهان حساسیت کمتری به تنش آبی نشان دادند. بنابراین، در شرایط اقلیمی مشابه با منطقه باجگاه، اکوتیپ‌های شیراز و اصفهان به ترتیب برای کشت در شرایط آبیاری مطلوب و کم‌آبیاری نیازمند بررسی بیشتر هستند. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

94 - Improving Growth and Performance of Young Almond Trees in Nursery by Optimizing Mineral Nutrition
Masoud Shafiei Hossein Ali Asadi-Gharneh Soheil Karimi

10.22034/jon.2020.1880304.1071

Short growing season restricts production of standard-sized fruit trees in nurseries at cold regions. Enhancing plant growth by optimizing program of mineral nutrition may solve the problem. This study evaluated efficiency of fertilizers [urea, sulfur coated urea (SCU), أکثر

Short growing season restricts production of standard-sized fruit trees in nurseries at cold regions. Enhancing plant growth by optimizing program of mineral nutrition may solve the problem. This study evaluated efficiency of fertilizers [urea, sulfur coated urea (SCU), or foliar applications of a NPK compound fertilizer] for optimizing the growth of seedling rootstocks and grafted young almond trees at the nursery in a cold region. At the end of the first growing season, the growth and quality of the almond seedlings were evaluated and they were budded in September. At the following season, the treatments were repeated on the grafted trees and grafting success and performance of the young almond trees were evaluated. The result showed that application of 600 kg ha-1 SCU and urea were the most successful treatments on enhancing the growth of the seedlings. Application of 400 and 600 kg ha-1 urea and SCU, and 30 kg ha-1 NPK resulted in the highest grafting success at the second season. The largest shoots of scion were found in the 400-600 kg ha-1 urea and SCU treatments. The highest leaf greenness and chlorophyll concentration were found in the 600 kg SCU ha-1 and 30 kg ha-1 NPK treatments. The highest leaf potassium and phosphorus concentrations were found in 30 kg ha-1 NPK treatment. The highest leaf nitrogen concentration was detected in treated plants with 400 and 600 kg SCU and 600 kg urea per hectare. According to the results, application of 400 kg ha-1 SCU is recommended to obtain young standard-sized almond plants in the nurseries. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

95 - Study of Radiation Use Efficiency of Autumnal Sugar Beet under Variable Irrigation Regimes and Nitrogen Rates Management
MOSTAFA HOSSEINPOUR SEYED HOSSEIN MAHMOODI NEZHAD DEZFULLY ALIREZA PAKNEZHAD

MOSTAFA HOSSEINPOUR1*, SEYED HOSSEIN MAHMOODI NEZHAD DEZFULLY2 , ALIREZA PAKNEZHAD2, 1-Sugerbeet Research Department, Safi-Abad Agricultural research center, AREO, Dezful, Iran. 2- Soil and Water Research Department, Safi-Abad Agricultural research center, AREO, Dezfu أکثر

MOSTAFA HOSSEINPOUR1*, SEYED HOSSEIN MAHMOODI NEZHAD DEZFULLY2 , ALIREZA PAKNEZHAD2, 1-Sugerbeet Research Department, Safi-Abad Agricultural research center, AREO, Dezful, Iran. 2- Soil and Water Research Department, Safi-Abad Agricultural research center, AREO, Dezful, Iran. 09163469321 & 09163442780. *Corresponding author Email: harm558@yahoo.com Received: 8 August 2015 Accepted: November 2015 ABSTRACT The present study investigates the radiation-use efficiency (RUE) of the autumn-sown sugar beet under variable irrigation regimes and nitrogen rates management in two independent experiments during 2009-2010 and 2010-2011at Safi-Abad Agricultural Research Center (SARC) in Dezful. The irrigation experiment includes five irrigation water levels as a ratio of plant water requirements (25%, 50%, 75%, 100% and 125%). The nitrogen experiment included five nitrogen levels (0, 60, 120, 180 and 240 KgNha-1). Both experiments were carried out using randomized complete blocks design with four replications. In both experiments intercepted radiation, leaf area index (LAI), and total dry matter were measured in two-week intervals during the growth season. Results showed no significant differences in radiation-use efficiency (RUE) under different irrigation regimes and nitrogen rates. Increased amount of water and nitrogen increased LAI. There was a 3rd degree polynomial function between the RUE and days after emergence (DAE) and between LAI and DAE. In both experiments, the peak of RUE and LAI occurred at approximately 110 and 173 DAE, respectively. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

96 - Effect of Growing Media on the Vegetative Growth Process of F1 and F2 Tomato Varieties
ZIBA KAZEMI ABOLGHASEM HASANPOOR

Ziba Kazemi 1, Abolghasem Hasanpoor 2* Department of Horticultural Science, Agriculture and Natural Faculty, Isfahan (Khorasgan) Branch, Islamic Azad University, Isfahan, Iran Iranian Plant Protection Research Institut Iran Tehran * Corresponding Au أکثر

Ziba Kazemi 1, Abolghasem Hasanpoor 2* Department of Horticultural Science, Agriculture and Natural Faculty, Isfahan (Khorasgan) Branch, Islamic Azad University, Isfahan, Iran Iranian Plant Protection Research Institut Iran Tehran * Corresponding Author Email: hasanpoor21@yahoo.com Received:5 June 2015 Accepted: 21 June 2015 Abstract Nowadays, soilless cultivation as a modern technology for plant production with the objective of increasing quality and quantity of horticultural crops has been increasing developed. This research project was conducted to investigate the effect of perlite, cocopeat, and sand on the vegetative growth indices of tomato varieties Goldi, Santella and Vay using F1 and F2 generations. Results indicated that the highest plant total volume and weight, root wet weight and aerial parts in the second stage were obtained in 70% cocopeat + 30% perlite media for Santell F1 avariety. While the highest leaf area was obtained in 70% cocopeat + 30% perlite media for F2 Vay variety. The highest stem dimeter in the second measurement was obtained in 40% cocopeat + 40% perlite + 20% sand media for F1 Vay. Regarding some of the characteristics, only the simple effect of the tomato varieties and growing media were significant. Growing media containing more cocopeat, through providing more appropriate conditions led to better growth and development. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

97 - مطالعه اثر کشت مخلوط ذرت با لوبیا، بر میزان ماده خشک تولیدی و کیفیت علوفه
محسن درگاهی علی رضا سوهانی دربان

چکیدهکشت مخلوط بر مبنای استفاده از پتانسیل‌های محیطی در مناطقی که با محدودیت نهاده‌ها مانند زمین و آب مواجه هستند از طریق کاشت متوالی و توام دو یا چند گیاه زراعی استفاده می‌شود. به‌منظور ارزیابی اثر کشت مخلوط ذرت رقم هیبرید سینگل کراس704 با دو نوع لوبیا، رقم سانرایز ((P أکثر

چکیدهکشت مخلوط بر مبنای استفاده از پتانسیل‌های محیطی در مناطقی که با محدودیت نهاده‌ها مانند زمین و آب مواجه هستند از طریق کاشت متوالی و توام دو یا چند گیاه زراعی استفاده می‌شود. به‌منظور ارزیابی اثر کشت مخلوط ذرت رقم هیبرید سینگل کراس704 با دو نوع لوبیا، رقم سانرایز ((Phaseolusvulgaris و لوبیاچشم بلبلی رقم مشهد (Vigna unguiculata)، بر میزان ماده خشک تولیدی و کیفیت علوفه آزمایشی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی به‌صورت اسپلیت پلات با 5 تیمار و 3 تکرار در سال زراعی 89-1388 در مزرعه دانشگاه آزاد اسلامی مشهد اجرا شد. نسبت‌های کشت مخلوط بر حسب درصد به‌صورت 00:100، 25:75، 50:50، 75:25 و 100:00 بود. صفات مورد مطالعه شامل، وزن‌تر و خشک علوفه، سطح برگ تولید شده توسط بوته‌ها، نسبت برابری زمین، عملکرد پروتئین‌خام و فیبر علوفه بود. نتایج نشان داد که نسبت برابری زمین (LER)، در تمام تیمارهای کشت مخلوط بیشتر از یک بود که نشان دهنده مزیت کشت مخلوط به تک کشتی بود. عملکرد علوفه خشک در سیستم کشت مخلوط بیشتر از تک کشتی ذرت بود. سطح برگ بقولات در کشت مخلوط کاهش یافت اما سطح برگ ذرت در نسبت کاشت 75:25 افزایش یافت. کشت مخلوط با لوبیا چشم بلبلی در مقایسه با لوبیا قرمز تاثیر بیشتری در افزایش میزان پروتئین علوفه نسبت به سیستم تک کشتی داشت. محتوی فیبر خام علوفه، در کشت مخلوط نسبت به تک‌کشتی ذرت کاهش یافت که سبب افزایش خوش‌خوراکی علوفه شد. نتایج نشان داد که کشت مخلوط با لوبیای چشم بلبلی روش مناسبی برای تولید علوفه با کمیت و کیفیت بالاست. با در نظر گرفتن عملکرد علوفه خشک و کیفیت علوفه بهترین نسبت کاشت به‌صورت 75:25 بود. همچنین بالاترین نسبت برابری زمین در این تیمار حاصل شد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

98 - مطالعه اثر کشت مخلوط ذرت با لوبیا، بر میزان ماده خشک تولیدی و کیفیت علوفه
محسن درگاهی علیرضا سوهانی دربان

کشت مخلوط بر مبنای استفاده از پتانسیل‌های محیطی در مناطقی که با محدودیت نهاده‌ها مانند زمین و آب مواجه هستند از طریق کاشت متوالی و توام دو یا چند گیاه زراعی استفاده می‌شود. به‌منظور ارزیابی اثر کشت مخلوط ذرت رقم هیبرید سینگل کراس704 با دو نوع لوبیا، رقم سانرایز ((Phaseo أکثر

کشت مخلوط بر مبنای استفاده از پتانسیل‌های محیطی در مناطقی که با محدودیت نهاده‌ها مانند زمین و آب مواجه هستند از طریق کاشت متوالی و توام دو یا چند گیاه زراعی استفاده می‌شود. به‌منظور ارزیابی اثر کشت مخلوط ذرت رقم هیبرید سینگل کراس704 با دو نوع لوبیا، رقم سانرایز ((Phaseolusvulgarisو لوبیاچشم بلبلی رقم مشهد (vigna unguiculata)، بر میزان ماده خشک تولیدی و کیفیت علوفه آزمایشی درقالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی به‌صورت اسپلیت پلات با 5 تیمار و 3 تکرار در سال زراعی 89-1388 درمزرعه دانشگاه آزاد اسلامی مشهد اجرا شد. نسبت‌های کشت مخلوط بر حسب درصد به‌صورت 00:100، 25:75، 50:50، 75:25 و 100:00 بود. صفات مورد مطالعه شامل، وزن‌تر و خشک علوفه، سطح برگ تولید شده توسط بوته‌ها، نسبت برابری زمین، عملکرد پروتئین‌خام و فیبر علوفه بود. نتایج نشان داد که نسبت برابری زمین (LER)، در تمام تیمارهای کشت مخلوط بیشتر از یک بود که نشان دهنده مزیت کشت مخلوط به تک کشتی بود. عملکرد علوفه خشک در سیستم کشت مخلوط بیشتر از تک کشتی ذرت بود. سطح برگ بقولات در کشت مخلوط کاهش یافت اما سطح برگ ذرت در نسبت کاشت 75:25 افزایش یافت. کشت مخلوط با لوبیا چشم بلبلی در مقایسه با لوبیا قرمز تاثیر بیشتری در افزایش میزان پروتئین علوفه نسبت به سیستم تک کشتی داشت. محتوی فیبر خام علوفه، در کشت مخلوط نسبت به تک‌کشتی ذرت کاهش یافت که سبب افزایش خوش‌خوراکی علوفه شد. نتایج نشان داد که کشت مخلوط با لوبیای چشم بلبلی روش مناسبی برای تولید علوفه با کمیت و کیفیت بالاست. با در نظر گرفتن عملکرد علوفه خشک و کیفیت علوفه بهترین نسبت کاشت به‌صورت 75:25 بود. همچنین بالاترین نسبت برابری زمین در این تیمار حاصل شد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

99 - مطالعه اثرات کاربرد اسید هیومیک و پتاسیم بر خصوصیات رشدی گیاه پنیرک (.Malva sylvestris L)
ایمان بهرمند کیومرث بخش کلارستاقی ناصر عسگری

به منظور ارزیابی اثرات کاربرد اسید‌ هیومیک و پتاسیم روی برخی خصوصیات رشد و نمو گیاه پنیرک (Malva sylvestris L.) شامل وزن تر گیاه، وزن خشک گیاه، طول ریشه، وزن خشک ریشه و شاخص سطح برگ، این آزمایش به صورت فاکتوریل شامل 4 سطح اسید هیومیک (به میزان 0، 5، 10 و 15 کیلوگرم در ه أکثر

به منظور ارزیابی اثرات کاربرد اسید‌ هیومیک و پتاسیم روی برخی خصوصیات رشد و نمو گیاه پنیرک (Malva sylvestris L.) شامل وزن تر گیاه، وزن خشک گیاه، طول ریشه، وزن خشک ریشه و شاخص سطح برگ، این آزمایش به صورت فاکتوریل شامل 4 سطح اسید هیومیک (به میزان 0، 5، 10 و 15 کیلوگرم در هکتار) و 3 سطح کود سولفات پتاسیم (به میزان 0، 50 و 100 کیلوگرم درهکتار) به صورت بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار اجرا گردید. در طول آزمایش صفات معینی اندازه گیری و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج به دست آمده حاکی از بروز اثرات مثبت کاربرد پتاسیم به همراه اسید‌هیومیک بر وزن بوته، وزن خشک و طول ریشه و همچنین وزن خشک ریشه و شاخص سطح برگ در تمام تیمارها بود. در طی آزمایش و پس از مقایسه میانگین با آزمون دانکن مشخص شد تیمار‌هایی که بیشترین میزان اسید هیومیک را دریافت کرده بودند دارای اختلاف معنی داری در سطح 5% نسبت به سایر تیمارها بودند. در تمام شاخص های مورد بررسی، مشخص شدکه گیاهان تیمار شده با مقادیر 100 کیلوگردم در هکتار سولفات پتاسیم دارای بیشترین میزان تولید و بیوماس نسبت به سایر تیمارها بودند. در مقایسه برهم کنش بین تیمارها، نیز مشخص گردیدکه گیاهان تیمارشده با بالاترین سطح اسید هیومیک به همراه پتاسیم، دارای میزان وزن تر و خشک کل بیشتری نسبت به سایر تیمارها بودند. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

100 - مطالعه کشت مخلوط ذرت و لوبیا و تاثیر آن بر تولید ماده خشک و میزان کیفیت علوفه ذرت
محسن درگاهی علیرضا سوهانی دربان

به‌منظور ارزیابی کشت مخلوط ذرت سینگل کراس704 با دو رقم لوبیا قرمز و چشم بلبلی آزمایشی درقالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی به‌صورت اسپلیت پلات با 5 تیمار و 3 تکرار درمزرعه دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد اجرا شد. نسبت‌های کشت مخلوط بر حسب درصد به‌صورت 00:100، 25:75، 50:50، 75: أکثر

به‌منظور ارزیابی کشت مخلوط ذرت سینگل کراس704 با دو رقم لوبیا قرمز و چشم بلبلی آزمایشی درقالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی به‌صورت اسپلیت پلات با 5 تیمار و 3 تکرار درمزرعه دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد اجرا شد. نسبت‌های کشت مخلوط بر حسب درصد به‌صورت 00:100، 25:75، 50:50، 75:25 و 100:00 بود. صفات مورد ارزیابی شامل، وزن‌تر و خشک علوفه، سطح برگ تولید شده توسط بوته‌ها، نسبت برابری زمین، عملکرد پروتئین‌خام و فیبر علوفه بود. نتایج نشان داد نسبت برابری زمین ، در تمام تیمارهای کشت مخلوط بیشتر از یک بود که نشان دهنده مزیت کشت مخلوط به تک کشتی است. سطح برگ بقولات در کشت مخلوط کاهش یافت اما سطح برگ ذرت در نسبت کاشت 75:25 افزایش یافت. کشت مخلوط با لوبیا چشم بلبلی در مقایسه با لوبیا قرمز تاثیر بیشتری در افزایش میزان پروتئین علوفه نسبت به سیستم تک کشتی داشت. محتوی فیبر خام علوفه، در کشت مخلوط نسبت به تک‌کشتی ذرت کاهش یافت که سبب افزایش خوش‌خوراکی علوفه شد. نتایج نشان داد کشت مخلوط با لوبیای چشم بلبلی روش مناسبی برای تولید علوفه با کمیت و کیفیت بالاست. با در نظر گرفتن عملکرد علوفه خشک و کیفیت علوفه بهترین نسبت کاشت به‌صورت 75:25 بود. همچنین بالاترین نسبت برابری زمین در این تیمار حاصل شد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

101 - توزیع عمودی ماده خشک و سطح برگ سیب زمینی در شرایط رقابت با علف های هرز
محمد رضا حاج سید هادی قربان نور محمدی مهدی نصیری محلاتی حمید رحیمیان اسکندر زند

به منظور بررسی اثرات رقابتی تاج خروس و سلمه تره بر سیب زمینی، آزمایشی در بهار سال های 1383 و 1384 بصورت کرت های دو بار خرد شده بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در منطقه فیروزکوه انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل علف های هرز تاج خروس و سلمه تره (در کرت های اص أکثر

به منظور بررسی اثرات رقابتی تاج خروس و سلمه تره بر سیب زمینی، آزمایشی در بهار سال های 1383 و 1384 بصورت کرت های دو بار خرد شده بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در منطقه فیروزکوه انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل علف های هرز تاج خروس و سلمه تره (در کرت های اصلی)، سه تراکم علف هرز شامل دو، چهار و هشت بوته در هر متر از ردیف کاشت (در کرت های فرعی) و سه زمان نسبی رشد علف هرز شامل چهار و هشت روز قبل از کاشت سیب زمینی و همزمان با سبزشدن سیب‌زمینی در سال 1383 و همزمان با سیب زمینی، دو و چهار هفته پس از سیب زمینی (در کرت های فرعی فرعی) بودند. نتایج نشان داد افزایش تراکم علف های هرز موجب کاهش سطح برگ سیب زمینی شد، اما نسبت توزیع سطح برگ سیب زمینی در لایه 20 تا 40 سانتی متر تحت تأثیر تراکم علف هرز قرار نگرفت و بیشترین تجمع سطح برگ (LAD) نیز در ارتفاع 40 سانتی متری سیب زمینی مشاهده گردید. اما علف های هرز از نظر توزیع و موقعیت قرارگیری سطح برگ از نظر زمانی و مکانی روند متفاوتی داشتند. در سال اول آزمایش بعد از بسته شدن کانوپی در تراکم های دو، چهار و هشت بوته در هر متر ردیف به ترتیب 29، 1/42 و 6/44 درصد سطح برگ تاج خروس در فراز کانوپی سیب زمینی قرار داشت. سلمه تره نیز در تراکم های مختلف به ترتیب 6/30، 38 و 43 درصد برگ های خود را در بالای کانوپی سیب زمینی قرار داد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

102 - Quantitative and Qualitative Responses of Corn 704 Singel-Cross to Different Planting Patterns and Nitrogen Fertilizer Levels
Jaber Khordadi Varamin Seyed Mohammad Reza Haj Seyed Hadi Mohammad Taghi Darzi Arash Rozbahaei

10.22034/jchr.2022.1900396.1133

In this study, an experiment was conducted to evaluate the effect of planting pattern and different amounts of nitrogen on the quantitative and qualitative yield of maize based on split plot design with randomized complete block design in Salmanabad area, Pishva city, T أکثر

In this study, an experiment was conducted to evaluate the effect of planting pattern and different amounts of nitrogen on the quantitative and qualitative yield of maize based on split plot design with randomized complete block design in Salmanabad area, Pishva city, Tehran. The factors included planting pattern as the main factor in single-row and double-row cultivation, and the sub-factors were different amounts of urea fertilizer at four levels (zero), 120, 240, and 360 kg urea per ha. First, the highest plant height, ear height from ground level, leaf area index, grain yield, nitrogen percentage of shoot, seed, and soil after harvest, crude protein percentage were obtained by consuming 360 kg urea per ha. Maximum stem diameter, ear diameter, number of rows per ear, number of seeds per row, ear weight per plant, and shoot nitrogen percentage were observed in the single row cultivation method, while maximum plant height, ear height above ground, leaf area index, and crude fiber percentage was reported in the double-row cultivation. In addition, the single row cultivation under the application of 360 kg urea per ha led to the highest number of grain per row and grain yield (34.6 and 13784.6 kg ha-1, respectively) compared to the control treatment increased by 13.5 and 37.4%, respectively. The increasing levels of urea fertilizer indicated a significant increase in nitrogen percentage of seed, shoot, and soil after harvest. Further, the highest mean percentage of shoot nitrogen (1.89%), seed (2.05%), and post-harvest soil (0.13%) was observed under 360 kg urea per ha treatment. Additionally, maximum digestible dry matter (DMD) was obtained in double row cultivation and the use of 360 kg urea per ha with an average of 53.05%, which was 8.55% more than the control treatment. Furthermore, thee highest amount of crude protein was observed in single row culture (19.27%) and the use of 360 kg urea per ha (20.20%). Based on the results, the regression model was significant and 78.54% of the grain yield variations were justified by stem diameter, leaf area index, ear length, and 1000-seed weight. In general, using the methods of single row for grain production and double row for age production cultivation under 360 kg urea per ha yielded the most favorable results. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

103 - بررسی توزیع عمودی سطح برگ، عملکرد و انتقال مجدد مواد فتوسنتزی به دانه در هیبرید‌های ذرت دانه‌ای (.Zea mays L)
مسعود رفیعی محمد امین بهاری

به‌منظور بررسی شاخص‌های فیزیولوژیک رشد در هیبرید‌های ذرت دانه‌ای شامل توزیع عمودی سطح برگ و انتقال مجدد مواد فتوسنتزی به دانه، آزمایشی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار با استفاده از 11 هیبرید میان‌رس و دیررس ذرت دانه‌ای در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و من أکثر

به‌منظور بررسی شاخص‌های فیزیولوژیک رشد در هیبرید‌های ذرت دانه‌ای شامل توزیع عمودی سطح برگ و انتقال مجدد مواد فتوسنتزی به دانه، آزمایشی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار با استفاده از 11 هیبرید میان‌رس و دیررس ذرت دانه‌ای در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی لرستان در سال 1393 اجرا شد. متوسط تعداد برگ سبز در هیبرید-های مورد بررسی در زمان گلدهی 11 عدد بود. توزیع عمودی سطح برگ‌های ذرت از معادله درجه 3 نمایی پیروی نمود که به صورت زنگوله‌ای شکل با بیشترین تراکم سطح برگ در بخش میانی سایه‌انداز بود. رابطه شاخص سطح برگ تجمعی با ارتفاع گیاه در زمان ظهور گل تاجی بصورت S شکل بود و از یک معادله درجه 3 نمایی پیروی نمود. بیشترین و کمترین شاخص سطح برگ کل (به‌ترتیب 35/3 و 26/2) از هیبرید‌های شماره 4 و 9 به‌دست آمد، در حالی‌که بیشترین و کمترین عملکرد دانه به ترتیب مربوط به هیبرید‌های شماره 11 و 3 با میانگین 5/8675 و 3/6237 کیلوگرم در هکتار بود. هیچ‌گونه انتقال مجددی در میان هیبرید‌ها مشاهده نشد. همبستگی معنی‌دار و منفی میان انتقال مجدد با شاخص سطح برگ (*54/0-)، عدم وجود همبستگی میان عملکرد دانه با شاخص سطح برگ و عدم انتقال مجدد نشان دهنده سطح بالایی از فتوسنتز جاری در مرحله پرشدن دانه توأم با محدودیت شدید مقصد فیزیولوژیک در هیبرید‌های پیشرفته ذرت دانه‌ای می‌باشد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

104 - بررسی اثر کود نیتروژن، تراکم کاشت و تاریخ کاشت بر روی عملکرد و ترکیب شیمیایی روغن فرار ریحان
پوریا مظلوم

ریحان یکی از ادویه های رایج در جهان است. برگها معمولاً به عنوان طعم دهنده در بسیاری از محصولات غذایی استفاده می شوداین آزمایش در سال زراعی 1398 در مزرعه تحقیقاتی دماوند به منظور بررسی اثر کود نیتروژن، تراکم کاشت و تاریخ کشت بر روی عملکرد و ترکیب شیمیایی روغن فرار ریحان أکثر

ریحان یکی از ادویه های رایج در جهان است. برگها معمولاً به عنوان طعم دهنده در بسیاری از محصولات غذایی استفاده می شوداین آزمایش در سال زراعی 1398 در مزرعه تحقیقاتی دماوند به منظور بررسی اثر کود نیتروژن، تراکم کاشت و تاریخ کشت بر روی عملکرد و ترکیب شیمیایی روغن فرار ریحان با استفاده از آزمایش فاکتوریل در قالب بلوک کامل تصادفی در ۴ تکرار انجام شد. عامل ها به ترتیب شامل سه سطح کود نیتروژن (۵۰N1= و١۰۰ N2= و١۵۰ N3=کیلوگرم در هکتار)، سه فاصله کشت (۵P1= و١۰ P2= و١۵ P3= سانتی متر) و دو تاریخ کاشت (۵ اردیبهشت S1= و ۲۰ اردیبهشت S2=) بودند. در این آزمایش بیشتر بر روی مراحل فنولوژیکی گیاه مثل ارتفاع گیاه، تعداد برگ، وزن تر، وزن خشک، نسبت برگ به ساقه، شاخص سطح برگ، عملکرد اسانس و درصد متیل کاویکول اندازه گیری شد.نتایج نشان داد که میانگین ارتفاع ساقه با مقدار کود ١۵۰ کیلو گرم در هکتار بیشترین ارتفاع بود و میانگین وزن خشک برای اثر متقابل N3P2S1 در چین اول و دوم از همه بالاتر بود و عملکرد اسانس در NS در سطح ١٪ در چین اول و دوم و شاخص سطح برگ در PS و NSP در هر دوچین در سطح ۵ ٪ دارای اختلاف معنی داری بودند ‌که نشان از عملکرد بهتردر مقدار کود نیتروژن 150 کیلو گرم ، فاصله کاشت 15 سانتی متر و تاریخ کاشت 5 اردیبهشت در هر دو چین می باشد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

105 - بررسی اثر رژیم‌های مختلف آبیاری و تراکم بوته بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت هیبرید سینگل کراس کارون در شرایط آب و هوایی دزفول
محمود موسوی قنواتی شهرام لک

به منظور تعیین بهترین رژیم آبیاری و تراکم بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت هیبرید کارون آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه سطح رژیم آبیاری (آبیاری 70 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر، آبیاری 90 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر، آبیاری 110 میلی مت أکثر

به منظور تعیین بهترین رژیم آبیاری و تراکم بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت هیبرید کارون آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه سطح رژیم آبیاری (آبیاری 70 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر، آبیاری 90 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر، آبیاری 110 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر) به عنوان تیمار اصلی و چهار سطح تراکم (9-8-7-6 بوته در مترمربع) به عنوان تیمار فرعی با سه تکرار در سال 1393 اجرا شد. نتایج نشان داد که رژیم آبیاری بر تعداد دانه در ردیف، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیکی، ارتفاع بوته، شاخص برداشت، شاخص سطح برگ، تعداد ردیف دانه در بلال و طول بلال اثر معنی داری داشت. اثر تراکم بر تعداد دانه در ردیف، وزن هزاردانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیکی، ارتفاع بوته، شاخص برداشت، شاخص سطح برگ، تعداد ردیف دانه در بلال و طول بلال معنی دار بود. بالا ترین عملکرد دانه با میانگین 9756 کیلو گرم در هکتار به تیمار تراکم هشت بوته در متر مربع با 70 میلی متر تبخیر تعلق داشت که از نظر آماری با تراکم هشت بوته در متر مربع با 90 میلی متر تبخیر در یک گروه آماری قرار داشت و کم ترین میزان عملکرد با میانگین 6393 کیلو گرم در هکتار به تیمار تراکم نه بوته در متر مربع با 110 میلی متر تبخیر متعلق بودند. با توجه به نتایج به دست آمده پیشنهاد می شود برای جلوگیری از هدر رفت آب آبیاری و صرفه جویی، از تیمار 90 میلی متر تبخیر استفاده شود. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

106 - تأثیر کاربرد گوگرد در جعبه های نشا و تراکم کاشت در مزرعه بر رشد و عملکرد برنج رقم طارم محلی
سید مهران هاشمی کمانگر الهیار فلاح مرتضی نصیری

به منظور بررسی اثر کاربرد سطوح مختلف گوگرد و تراکم کاشت بر عملکرد و اجزای عملکرد برنج رقم طارم محلی،آزمایشی به صورت اسپلیت پلات در قالب کامل تصادفی با 12تیمار و 4تکرا در سال 1389در بابل اجرا شد.فاکتورهای آزمایش شامل گوگرد در 4سطح ( 100 ،50 ،0و 150گرم در هر جعبهی نشاء) ب أکثر

به منظور بررسی اثر کاربرد سطوح مختلف گوگرد و تراکم کاشت بر عملکرد و اجزای عملکرد برنج رقم طارم محلی،آزمایشی به صورت اسپلیت پلات در قالب کامل تصادفی با 12تیمار و 4تکرا در سال 1389در بابل اجرا شد.فاکتورهای آزمایش شامل گوگرد در 4سطح ( 100 ،50 ،0و 150گرم در هر جعبهی نشاء) به عنوان عامل اصلی و 3تراکم کاشت ( 13×30و 15×30و 17×30سانتی متر مربع) به عنوان عامل فرعی بود. صفات اندازه گیری شدهشامل ارتفاع بوته، وزن هزار دانه، تعداد برگ، تعداد پنجه، طول خوشه، تعداد دانه پرو پوک، شاخص سطح برگ،عملکرد دانه بودند. نتایج بدست آمده نشان داد که کاربرد گوگرد سبب افزایش تعداد دانه پر در خوشه گردید وهمچنین اثرات متقابل کاربرد گوگرد، تراکم کاشت باعث افزایش وزن هزار دانه نسبت به شاهد شد. نتایج مقایسهمیانگین نشان داد، تیمار تراکم کاشت 17×30سانتی متر مربع و 100گرم گوگرد سبب افزایش 96/65درصد وزنهزار دانه نسبت به تیمار تراکم کاشت 17×30سانتی متر مربع و 50گرم گوگرد گردید. همچنین بیشترین وکمترین تعداد پنجه در کپه به ترتیب از تیمار ترکیبی تراکم کاشت 17×30سانتی متر مربع و 150گرم گوگرد وتراکم کاشت 15×30سانتی متر مربع و 150گرم گوگرد حاصل گردید. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

107 - اثر محلول پاشی سالیسیلیک اسید و نفتالین استیک اسید بر صفات مورفوفیزیولوژیکی و مولفه‌های تولیدی ماش (.Vigna radiate L)
امیر فریدنیا طیب ساکی نژاد

این تحقیق به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار در مزرعه شهید سالمی واقع در شمال اهواز در سال 1395 به مرحله اجرا گذاشته شد. تیمار اول شامل سه سطح نفتالین استیک اسید (صفر، 200 و 400 پی پی ام) و تیمار دوم شامل سه سطح سالیسیلیک اسید (صفر ، 2 و 4 می أکثر

این تحقیق به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار در مزرعه شهید سالمی واقع در شمال اهواز در سال 1395 به مرحله اجرا گذاشته شد. تیمار اول شامل سه سطح نفتالین استیک اسید (صفر، 200 و 400 پی پی ام) و تیمار دوم شامل سه سطح سالیسیلیک اسید (صفر ، 2 و 4 میلی مولار) بود. نتایج نشان داد که روند بهبود رشد در شاخص های فیزیولوژیکی اندازه گیری شده در محلول پاشی با غلظت 200 پی پی ام نفتالین استیک اسید و 2 میلی مولار سالیسیلیک اسید بیشتر بود و کمترین تاثیر بر روی شاخص‌های فیزیولوژیکی رشد در شاهد (بدون کاربرد نفتالین استیک اسید و سالیسیلیک اسید) مشاهده شد. تفاوت بین سطوح نفتالین استیک اسید از نظر ارتفاع بوته، تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف، وزن هزار دانه و عملکرد دانه در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار بود. تفاوت بین سطوح سالیسیلیک اسید هم در تمامی صفات اندازه گیری شده در سطح یک درصد معنی دار بود. در اثرات متقابل، وزن هزار دانه در سطح احتمال پنج درصد و عملکرد دانه در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود. بیشترین عملکرد دانه در اثر متقابل نفتالین استیک اسید و سالیسیلیک اسید مربوط به تیمار 200 پی پی ام نفتالین استیک اسید و 2 میلی مولار سالیسیلیک اسید با تعداد 2666 کیلوگرم در هکتار و کمترین آن در تیمار شاهد (بدون استفاده از نفتالین استیک اسید و سالیسیلیک اسید) با 874 کیلوگرم در هکتار بود. بیشترین وزن هزار دانه مربوط به تیمار 200 پی پی ام نفتالین استیک اسید و2 میلی مولار سالیسیلیک اسید با وزن 46/8 گرم و کمترین آن در تیمار شاهد با 35/4 گرم بود. با توجه به این نتایج کاربرد 200 پی پی ام نفتالین استیک اسید و 2 میلی مولار سالیسیلیک اسید باعث افزایش صفات مورفوفیزیولوژیکی و مولفه‌های تولیدی شده و در منطقه نیز پیشنهاد می‌گردد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

108 - بررسی تأثیر کود بیولوژیکی ورمی‌کمپوست و ورمی واش بر روی برخی از صفات رویشی و زایشی گیاه شمعدانی (Pelargonium peltatum)
طاهره واقعی سپیده کلاته جاری سکینه سعیدی سار مرجان دیانت

به منظور بررسی تأثیر کودهای بیولوژیکی ورمی‌کمپوست و ورمی‌واش روی رشد و نمو گیاه شمعدانی آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی و در 3 تکرار در سال 1398 به مرحله اجرا درآمد. فاکتورهای آزمایشی شامل ورمی‌کمپوست در سطوح عدم مصرف، 20 و 40 درصد حجمی و ورمی‌ أکثر

به منظور بررسی تأثیر کودهای بیولوژیکی ورمی‌کمپوست و ورمی‌واش روی رشد و نمو گیاه شمعدانی آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی و در 3 تکرار در سال 1398 به مرحله اجرا درآمد. فاکتورهای آزمایشی شامل ورمی‌کمپوست در سطوح عدم مصرف، 20 و 40 درصد حجمی و ورمی‌واش در سطوح عدم مصرف، 100 و 200 ppm بود. نتایج نشان داد که کاربرد ورمی‌کمپوست موجب افزایش ارتفاع بوته، تعداد ساقه، طول میانگره، تعداد ساقه گل دهنده، ارتفاع گل، وزن تر و خشک ساقه، تعداد برگ در ساقه، وزن تر و خشک برگ، شاخص سطح برگ، حجم ریشه، پتاسیم، نیتروژن، فسفر نسبت به شاهد شد. بیشترین ارتفاع بوته و ارتفاع گل در تیمار 20 درصد ورمی‌کمپوست، بالاترین تعداد ساقه، شاخص سطح برگ در تیمار 40 درصد ورمی‌کمپوست و حداکثر پتاسیم و فسفر در تیمار 20 و 40 درصد ورمی-کمپوست به دست آمد. بر اساس نتایج، کاربرد ورمی‌واش موجب افزایش ارتفاع بوته، طول میانگره، تعداد ساقه گل دهنده، ارتفاع گل، وزن تر و خشک ساقه، تعداد برگ در گیاه، وزن تر و خشک برگ، حجم ریشه و نیتروژن گردید. حداکثر ارتفاع بوته در تیمار ppm 100 ورمی‌واش و بالاترین ارتفاع گل در تیمار ppm 200 ورمی‌واش حاصل شد. مشاهده شد که ورمی‌کمپوست و ورمی‌واش اثر افزایشی روی هم داشتند، به طوری که بالاترین طول میانگره، وزن تر ساقه، از کاربرد 40 درصد ورمی‌کمپوست با ppm 200 ورمی‌واش، حداکثر تعداد برگ در گیاه و وزن تر و خشک برگ از کاربرد 40 درصد ورمی‌کمپوست با ppm 100 ورمی‌واش، بالاترین غلظت نیتروژن در تیمار 20 درصد ورمی‌کمپوست با ppm 100 ورمی‌واش، بیشترین تعداد ساقه گل دهنده از کاربرد سطوح مختلف ورمی‌واش با 40 درصد ورمی‌کمپوست و عدم کاربرد و کاربرد ppm 100 همراه با 20 درصد ورمی‌کمپوست به دست آمد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

109 - ارزیابی رشد و پاسخ¬های فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گونه انحصاری توسکا‌ییلاقی (Alnus subcordata C. A. Mey.) به تنش خشکی
مکرم روانبخش بابک باباخانی محمود قاسم نژاد

در این تحقیق اثر تنش خشکی بر پارامترهای ریخت¬شناسی، فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گونه توسکا‌ییلاقی(Alnus subcordata C. A. Mey.) از گونه‌های چوبی انحصاری هیرکانی ارزیابی شده است. آزمایش در قالب طرح کاملاٌ تصادفی بر روی نهال¬های یکساله و چهار سطح تنش خشکی (25% (تنش شدید)، 50 أکثر

در این تحقیق اثر تنش خشکی بر پارامترهای ریخت¬شناسی، فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گونه توسکا‌ییلاقی(Alnus subcordata C. A. Mey.) از گونه‌های چوبی انحصاری هیرکانی ارزیابی شده است. آزمایش در قالب طرح کاملاٌ تصادفی بر روی نهال¬های یکساله و چهار سطح تنش خشکی (25% (تنش شدید)، 50% (تنش متوسط)، 75% (تنش خفیف) و 100% (بدون تنش) ظرفیت زراعی) در شرایط گلخانه انجام شد. نتایج نشان داد که خشکی میزان رشد و زی‌توده نهال¬ها را کاهش داد. میزان افت در تیمار تنش شدید نسبت به شاهد در مشخصه¬های ارتفاع، قطر یقه، زی‌توده¬کل، سطح¬ برگ و شاخص سطح¬ویژه برگ نهال¬ها به‌ترتیب 8/41، 40، 4/72 ،9/91 و 6/49 درصد بود و نسبت ریشه به اندام هوایی 3/53 درصد افزایش را نشان داد. با افزایش شدت تنش میزان کلروفیل¬کل، کلروفیلa، کلروفیل¬b، کاهش تقریبی 50 درصدی و میزان کارتنوئیدها کاهش 4/38 درصدی را نشان داد. محتوای نسبی آب نهال¬ها، افت50/33 و 9/24 درصد در تنش شدید و متوسط نسبت به شاهد داشتند. میزان درصد افزایش پرولین و مالون¬دی¬آلدئید در تیمار تنش نسبت به شاهد به ترتیب 8/169، 7/142 درصد بود. در تیمار تنش خفیف و متوسط میزان افزایش فعالیت آنزيم سوپر¬اکسید¬دیسموتاز به‌ترتیب 25و36 درصد و پراکسیداز 140 و 148 درصد مشاهده شد. داده‌های این تحقیق نشان می¬دهد که نهال‌های توسکا‌ییلاقی (گونه¬ای تا حدودی حساس به خشکی) توانسته¬اند در سطح تیمار تنش خفیف و متوسط به کمک مکانیسم‌های تحمل به خشکی مانند کاهش رشد و زی‌توده، افزایش نسبت ریشه به اندام هوایی و افزایش نسبی فعالیت¬های آنزیمی با تنش مقابله کنند. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

110 - تأثیر کم‌آبیاری مديريت شده و کاربرد کودهای آلی و شیمیایی بر عملکرد و برخی صفات فیزیولوژیکی کینوا (Chenopodium quinoa)
حسن فاطمی کیان مریم تاتاری محمدرضا تکلو معصومه صالحی کمال حاج محمدنیا قالیباف

فراهمی مواد آلی در شرایط کم‌آبیاری می‌تواند راه حلی عملی برای تعدیل اثرات منفی ناشی از تنش خشکی باشد. به منظور بررسی اثر دو عامل کم‌آبیاری و کاربرد کودهای آلی و شیمیایی بر عملکرد و برخی صفات فیزیولوژیکی کینوا آزمایشی در سال 1398 به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک أکثر

فراهمی مواد آلی در شرایط کم‌آبیاری می‌تواند راه حلی عملی برای تعدیل اثرات منفی ناشی از تنش خشکی باشد. به منظور بررسی اثر دو عامل کم‌آبیاری و کاربرد کودهای آلی و شیمیایی بر عملکرد و برخی صفات فیزیولوژیکی کینوا آزمایشی در سال 1398 به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در دو مکان (مشهد و نیشابور) و در سه تکرار انجام شد. سطوح مختلف کم‌آبیاری در کرت اصلی و تیمارهای کودی در کرت‌های فرعی قرار گرفت. سطوح کم‌آبیاری شامل I0: آبیاری کامل، I1 :کم‌آبیاری مرحله سبز شدن، I2: کم‌آبیاری مرحله طویل شدن ساقه، I3: کم‌آبیاری مرحله گلدهی، I4: کم‌آبیاری مرحله دانه بستن بود و تیمارهای کودی شامل شاهد (عدم مصرف کود)، کود شیمیایی بر اساس توصیه کودی، 10تن کود دامی و 20تن کود دامی در هکتار بودند. بیشترین وزن هزار دانه در تیمار 20 تن کود دامی و تیمار I2 در نیشابور به دست آمد. کمترین وزن هزار دانه در تیمار 10 و 20 تن کود دامی و کم‌آبیاری I1 در نیشابور حاصل شد. کمترین عملکرد دانه در تیمار I1 در نیشابور و بیشترین عملکرد دانه در تیمار I0 با کاربرد 20 تن کود دامی در مشهد مشاهده شد. اعمال تیمارهای کودی سرعت رشد محصول را در هر دو مکان آزمایش افزایش داد، اما تأثیر کودهای دامی بر افزایش سرعت رشد محصول بیش از تأثیر کود شیمیایی بود. در مجموع تیمار I2 همراه با مصرف 10 تن کود دامی در هکتار در هر دو مکان، عملکرد دانه و تولید ماده خشک بالایی داشت. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

111 - اثر تاریخ کاشت و سولفات‌روی بر فنولوژی، شاخص‌های رشد و عملکرد دانه بالنگوی شهری (Lallemantiaiberica (M.B.) Fischer & Meyer)
مینا رستمی فرید شکاری کامران افصحی مجید خیاوی

بالنگوی شهری به دلیل تولید دانه‌های روغنی، برگ‌های خوراکی و متابولیت‌های ثانویه دارای اهمیت غذایی، علوفه‌ای و دارویی است. انتخاب تاریخ مناسب کاشت در کنار تغذیه گیاهی می‌تواند اثر عمیقی روی تولید و کیفیت گیاهان زراعی داشته باشد. پژوهش حاضر جهت ارزیابی اثر تاریخ کاشت (25/ أکثر

بالنگوی شهری به دلیل تولید دانه‌های روغنی، برگ‌های خوراکی و متابولیت‌های ثانویه دارای اهمیت غذایی، علوفه‌ای و دارویی است. انتخاب تاریخ مناسب کاشت در کنار تغذیه گیاهی می‌تواند اثر عمیقی روی تولید و کیفیت گیاهان زراعی داشته باشد. پژوهش حاضر جهت ارزیابی اثر تاریخ کاشت (25/12/1397، 25/01/1398 و 23/02/1398) و محلول‌پاشی سولفات روی (صفر، 2 و 4 گرم در لیتر) بر شاخص‌های رشد و عملکرد بالنگوی شهری، به صورت مزرعه ‏ای به اجرا درآمد. با تاخیر در کاشت طول دوره پیش از گلدهی، طول دوره پس از گلدهی، ارتفاع بوته، شاخص سطح برگ (LAI)، سرعت رشد محصول (CGR)، سرعت رشد نسبی (RGR) و عملکرد و اجزای عملکرد گیاه کاهش پیدا کرد. در مقابل، استفاده از سولفات روی موجب افزایش ارتفاع بوته، LAI، CGR و RGR گردید. با افزایش ارتفاع بوته، تعداد شاخه فرعی و تعداد کپسول در بوته نیز افزایش پیدا کرد. بیشترین اثر کاربرد سولفات روی بر عملکرد و اجزای عملکرد در تاریخ کاشت اول مشاهده شد و با تاخیر در کاشت کارایی استفاده از کود روی کاهش یافت. در تاریخ کاشت سوم کاربرد سولفات روی تأثیر معنی‌داری بر عملکرد دانه نداشت. تأخیر در کاشت موجب کاهش عملکرد از مسیر کاهش تعداد شاخه فرعی، تعداد کپسول در بوته و وزن هزاردانه گردید. نتایج نشان داد که کشت زودهنگام و کاربرد سولفات روی از مسیر افزایش طول دوره پیش از گلدهی و پس از گلدهی، LAI، RGR و CGR موجب افزایش ارتفاع بوته، تعداد شاخه فرعی، تعداد کپسول در بوته و وزن هزاردانه و در نتیجه موجب عملکرد دانه بالاتر در بالنگوی شهری گردید. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

112 - بررسی روند تغییرات برخی از شاخص‌های رشدی گندم تحت شرایط کم آبی
حمید دهقان&lrm;زاده منوچهر جم نژاد

به منظور بررسی تأثیر تیمارهای کم آبیاری  بر شاخصهای رشدی سه رقم گندم نان (Triticum aestivum  L.)، آزمایشی در سالهای زراعی 87-1386 و 88- 1387 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی نراق به صورت کرتهای خرد شده، بر پایه &n أکثر

به منظور بررسی تأثیر تیمارهای کم آبیاری  بر شاخصهای رشدی سه رقم گندم نان (Triticum aestivum  L.)، آزمایشی در سالهای زراعی 87-1386 و 88- 1387 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی نراق به صورت کرتهای خرد شده، بر پایه  طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار به اجرا درآمد. کرتهای اصلی شامل زمان آبیاری (آبیاری پس از70 ،90 و110 میلیمتر تبخیر تجمعی از تشتک تبخیر کلاس A) و کرتهای فرعی شامل ارقام گندم (مهدوی، سپاهان و بککراس روشن) بودند. تیمارهای آبیاری پس از 70 و 90 میلیمتر تبخیر تجمعی، از نظر هیچ یک از شاخصهای رشدی تفاوت معنیداری نداشتند ولی، افزایش فاصله دو آبیاری از 90 به 110 میلیمتر تبخیر تجمعی، باعث کاهش معنیدار در شاخصهای رشدی داشت. در شرایط تیمارهای آبیاری 70  و90 میلیمتر تبخیر تجمعی، روند تغییرات شاخص سطح برگ، ماده خشک کل، سرعت آسیمیلاسیون خالص و سرعت رشد محصول مشابه بود. در حالی که در همه نمونهبرداریها با افزایش فاصله دو آبیاری از 90 به 110 میلیمتر تبخیر تجمعی، کاهش قابل ملاحظهای در روند تغییرات شاخصهای رشدی مشاهده گردید. روند تغییرات سرعت رشد محصول با تغییرات شاخص سطح برگ موزون بود ولی با سرعت آسیمیلاسیون خالص هماهنگی کمتری مشاهد شد. بنابراین ممکن است در شرایط آب و هوایی مشابه با انجام آبیاری بر اساس دوره زمانی 70 و  90 میلیمتر تبخیر از تشک تبخیر کلاس A صفات مورد بررسی تفاوت معنیداری نداشته باشند، یعنی با کاهش 22 درصد در مصرف آب آبیاری، در شاخصهای رشدی و عملکرد محصول تغییراتی حاصل نشود. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

113 - اثر کودهای آلی و شیمیایی نیتروژنی بر برخی از خصوصیات خاک و گیاه ذرت شیرین رقم گرده افشان 400
معصومه شاهمرادی منوچهر فربودی شهرام شاهرخی

به منظور بررسی واکنش خصوصیات خاک و صفات گیاه ذرت شیرین به کاربرد سطوح مختلف کودهای آلی و شیمیایی، پژوهشی گلخانه&lrm;ای- آزمایشگاهی در دانشگاه آزاد اسلامی واحد میانه به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام شد. بدین منظور کود مرغی در سه أکثر

به منظور بررسی واکنش خصوصیات خاک و صفات گیاه ذرت شیرین به کاربرد سطوح مختلف کودهای آلی و شیمیایی، پژوهشی گلخانه&lrm;ای- آزمایشگاهی در دانشگاه آزاد اسلامی واحد میانه به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام شد. بدین منظور کود مرغی در سه سطح (شاهد، 20 و 30 تن در هکتار) و سه سطح کود نیتروژن (شاهد، 100 و 200 کیلوگرم نیتروژن در هکتار از منبع اوره) جهت انجام آزمایش مورد استفاده قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد که کاربرد کود مرغی سبب افزایش معنیدار pH، هدایت الکتریکی، کربن و ماده آلی خاک شد. هم&lrm;چنین اثر آن بر محتوای کلروفیل، ارتفاع و سطح برگ گیاه ذرت شیرین معنیدار بود. تیمار 20 و 30 تن کود مرغی در هکتار نسبت به سایر تیمارها اثر بیشتری بر صفات مورد بررسی نشان داد. با توجه به این&lrm;که اختلاف دو تیمار مذکور در اکثر موارد معنیدار نبود، میتوان چنین اظهار داشت که کاربرد 20 تن کود مرغی در هکتار برای رشد مطلوب گیاه ذرت شیرین در خاک گل&lrm;خانه کافی میباشد. هم&lrm;چنین در صورت استفاده تلفیقی کود نیتروژن و کود مرغی در سامانه زراعی ذرت شیرین، مقدار 100 کیلوگرم در هکتار کود نیتروژنه و 20 تن در هکتار کود مرغی قابل توصیه بود. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

114 - تأثیر پرایمینگ با سالیسیلیک اسید روی خصوصیات رشدی گیاهچه گاوزبان (Borago officinalis)
فرید شکاری رامین بالجانی جلال صبا کامران افصحی فریبرز شکاری

    مرحله جوانه&lrm;زنی و استقرار گیاهچه‌ها از مراحل عمده در چرخه زندگی گیاهان است که تحت تأثیر عوامل محیطی مختلف قرار می گیرد. این تحقیق به منظور بررسی تاثیر پرایمینگ بذر روی برخی از خصوصیات گیاه گاوزبان در مراحل اولیه رشد انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل أکثر

    مرحله جوانه&lrm;زنی و استقرار گیاهچه‌ها از مراحل عمده در چرخه زندگی گیاهان است که تحت تأثیر عوامل محیطی مختلف قرار می گیرد. این تحقیق به منظور بررسی تاثیر پرایمینگ بذر روی برخی از خصوصیات گیاه گاوزبان در مراحل اولیه رشد انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل پرایمینگ با چهار سطح سالیسیلیک اسید (2000،500،1000،1500  میکرومول)، بذر تیمار شده با آب مقطر و تیمار شاهد یا بذور خشک بود. آزمایش به صورت بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه زنجان انجام گردید.  پرایمینگ با اسید سالیسیلیک باعث بهبود سرعت و درصد سبز کردن و رشد گیاهچه گاوزبان شد. نتایج نشان داد که تأثیر پرایمینگ با سالیسیلیک اسید بر درصد سبز کردن، میانگین تعداد روزهای سبز کردن، وزن خشک کل گیاهچه، وزن تر، سطح برگ و سطح ویژه برگ معنی&lrm;دار بود. بالاترین درصد و شاخص سبز کردن و کمترین میانگین تعداد روزهای جوانه&lrm;زنی و سطح ویژه برگ مربوط به غلظت 500 میکرومول، و بالاترین وزن خشک گیاهچه، وزن تر و سطح برگ گیاهچه مربوط  به بذور پرایم شده با غلظت 2000 میکرومول سالیسیلیک اسید بود. هم&rlm;چنین کمترین مقادیر درصد سبز کردن و صفات رشد گیاهچه در تیمار بذور شاهد و پس از آن در بذور تیمار شده با آب مقطر مشاهده گردید. با افزایش سرعت و شاخص سبز  گیاهچه&lrm;ها میزان تولید ماده خشک افزایش یافت تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

115 - مطالعه روابط بین عملکرد و اجزای عملکرد هیبرید ایروفلور آفتابگردان در شرایط تنش خشکی
ابراهیم عباسی سیه‌جانی فرهاد فرح‌وش حمداله کاظمی اربط محمد باقر خورشیدی بنام

    به منظور ارزیابی سطوح مختلف تنش خشکی طی مرحله زایشی بر خصوصیات مورفولوژیک و زراعی هیبرید روغنی ایروفلور آفتابگردان، آزمایشی در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز اجرا شد. تیمار دور آبیاری در أکثر

    به منظور ارزیابی سطوح مختلف تنش خشکی طی مرحله زایشی بر خصوصیات مورفولوژیک و زراعی هیبرید روغنی ایروفلور آفتابگردان، آزمایشی در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز اجرا شد. تیمار دور آبیاری در پنج سطح (50، 100، 150، 200 و 250 میلی‌متر از تشتک تبخیر کلاس A) اعمال شد. نتایج نشان داد که عملکرد دانه در 100، 150، 200 و 250 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر نسبت به تیمار شاهد (آبیاری پس از 50 میلی‌متر) به ترتیب 25%، 29%، 42% و 51% کاهش نشان داد. همچنین نتایج نشان داد که درصد کاهش عملکرد روغن درسطوح 100، 150، 200 و 250 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر نسبت به آبیاری پس از 50 میلی‌متر تبخیر (شاهد) به ترتیب 30%، 36%، 54% و 62% بود. افزایش شدت تنش آب باعث کاهش معنی دار قطر طبق، وزن صد دانه، وزن مغز دانه، تعداد دانه پر در طبق، بیوماس کل، شاخص میزان کلروفیل، شاخص سطح برگ، محتوای رطوبت نسبی و درصد روغن و افزایش درصد پوکی دانه و مقاومت روزنهای گردید. با توجه به نتایج این تحقیق، رقم ایروفلور بسیار حساس به تنش خشکی بوده و هر گونه تاخیر در آبیاری منجر به کاهش عملکرد از طریق کاهش وزن صد دانه و تعداد دانه پر (مهمترین اجزای عملکرد دانه در آفتابگردان) می&rlm;گردد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

116 - تغییرات سطح برگ ذرت در لایه‏ های مختلف کانوپی تحت تأثیر تداخل دوره‏ای جمعیت طبیعی علف‏های هرز
سعیدرضا یعقوبی

به منظور بررسی تغییرات سطح برگ ذرت در سطوح مختلف کانوپی تحت تأثیر تداخل دوره&rlm;ای علف&rlm;های هرز، آزمایشی در دانشگاه مازندران در سال زراعی 1385 در قالب طرح بلوک&rlm;های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد.  تیمارها شامل تداخل جمعیت طبیعی علف&rlm;های هرز مزرعه با ذر أکثر

به منظور بررسی تغییرات سطح برگ ذرت در سطوح مختلف کانوپی تحت تأثیر تداخل دوره&rlm;ای علف&rlm;های هرز، آزمایشی در دانشگاه مازندران در سال زراعی 1385 در قالب طرح بلوک&rlm;های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد.  تیمارها شامل تداخل جمعیت طبیعی علف&rlm;های هرز مزرعه با ذرت تا مراحل چهار، شش، هشت و ده برگی، تاسل&rlm;دهی و دو هفته بعد از تاسل&rlm;دهی ذرت بود. تیمارهای کشت خالص ذرت (بدون علف هرز) و تداخل تمام فصل علف&rlm;های هرز با ذرت نیز به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. داده&rlm;های این آزمایش از طریق نمونه&rlm;برداری از تعداد و سطح برگ ذرت در لایه&rlm;های مختلف کانوپی (5/0-0، 1-5/0، 5/1-1، 2-5/1 و 2< متر)، در اواخر دوره رشد ذرت به&rlm;دست آمد. نتایج نشان داد که افزایش طول دوره تداخل علف&rlm;های هرز تأثیر معنی&rlm;داری بر تعداد برگ در هر بوته ذرت نداشت، ولی سطح برگ در بوته ذرت به طور معنی&rlm;دار تحت تأثیر تداخل دوره&rlm;ای علف&rlm;های هرز قرار گرفت. با افزایش طول دوره تداخل علف&rlm;های هرز به بیش از شش برگی ذرت، سطح برگ در هر بوته به طور معنی&rlm;دار کاهش نشان داد و به کمتر از یک متر مربع در هر بوته رسید. با افزایش طول دوره تداخل، ساختار کانوپی ذرت تغییر یافته و بیشترین درصد سطح برگ به سطوح بالایی کانوپی انتقال یافت، ولی درصد سطح برگ اختصاص یافته به لایه&rlm;های پایینی کانوپی نیز تقریبا ثابت ماند. نتایج این مطالعه نشان می&rlm;دهد که افزایش طول دوره تداخل علف&rlm;های هرز فقط باعث کاهش سطح برگ در بوته می&rlm;گردد و تقریبا تأثیری بر تعداد برگ در هر بوته ندارد. ذرت نیز برای جبران کاهش سطح برگ اقدام به اختصاص سطح برگ بیشتر به لایه&rlm;های بالایی کانوپی می&rlm;نماید که باعث تغییر در ساختار کانوپی می&rlm;گردد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

117 - تأثیر تنش شوری برروی برخی از ویژگی‏های فیزیولوژیک گیاه شوید .Anethum graveolens L
حمید نورانی&rlm; آزاد محمدرضا حاجی&rlm; باقری

   در یک تحقیق گلخانه&rlm;ای، اثرات تنش شوری ناشی از سدیم کلرید بر روی برخی ویژگی&rlm;های فیزیولوژیک و ترکیب شیمیایی در گیاه شوید در یک طرح آماری کاملاً تصادفی در پنج سطح شوری صفر، 25، 50، 75 و 100 میلی&rlm;مولار با چهار تکرار مورد بررسی قرار گرفت. کشت دانه‌ها أکثر

   در یک تحقیق گلخانه&rlm;ای، اثرات تنش شوری ناشی از سدیم کلرید بر روی برخی ویژگی&rlm;های فیزیولوژیک و ترکیب شیمیایی در گیاه شوید در یک طرح آماری کاملاً تصادفی در پنج سطح شوری صفر، 25، 50، 75 و 100 میلی&rlm;مولار با چهار تکرار مورد بررسی قرار گرفت. کشت دانه‌ها در گلدان&rlm;های پلاستیکی و شرایط گلخانه و آبیاری گیاهان به کمک محلول غذایی هوگلند صورت گرفت. در پایان مرحله رشد، مقادیر وزن خشک گیاه، طول ساقه و سطح برگ، سدیم و پتاسیم و کلر برگ&rlm;ها، کلروفیل کل برگ&rlm;ها، کل قندهای محلول اندازه&rlm;گیری شد. نتایج نشان داد که با افزایش درجه شوری، مقدار کلروفیل کل برگ&rlm;ها، وزن خشک گیاه و سطح برگ کاهش معنی&rlm;دار پیدا کرده است، ولی در مقابل میزان کل قندهای محلول افزایش یافت. هم&rlm;چنین با افزایش درجه شوری، پتاسیم برگ&rlm;ها به طور معنی&rlm;دار کاهش پیدا کرد و مقادیر سدیم و کلر برگ&rlm;ها به&rlm;صورت معنی&rlm;دار افزایش یافت که باعث مسمومیت یونی به ویژه در سطوح بالای شوری گردید. افزایش قندهای محلول همراه با افزایش سطح شوری اهمیت آن&rlm;ها را در تنظیم اسمزی نشان می&rlm;دهد. تفاصيل المقالة

فهرس المقالات leaf area

سند

الروابط

المراكز ذات الصلة

دعامة

الصفحات الرسمية