اثر محلول پاشی سالیسیلیک اسید و نفتالین استیک اسید بر صفات مورفوفیزیولوژیکی و مولفه‌های تولیدی ماش (.Vigna radiate L)
الموضوعات : پژوهش های به زراعی
امیر فریدنیا
1
(دانشجوی دکتری گروه زراعت ، واحد کرج ، دانشگاه آزاد اسلامی ، کرج ، ایران)
طیب ساکی نژاد
2
(استادیار گروه زراعت ، واحد اهواز ، دانشگاه آزاد اسلامی ، اهواز ، ایران)
الکلمات المفتاحية: عملکرد دانه, وزن هزار دانه, ارتفاع بوته, نسبت سطح برگ,
ملخص المقالة :
این تحقیق به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار در مزرعه شهید سالمی واقع در شمال اهواز در سال 1395 به مرحله اجرا گذاشته شد. تیمار اول شامل سه سطح نفتالین استیک اسید (صفر، 200 و 400 پی پی ام) و تیمار دوم شامل سه سطح سالیسیلیک اسید (صفر ، 2 و 4 میلی مولار) بود. نتایج نشان داد که روند بهبود رشد در شاخص های فیزیولوژیکی اندازه گیری شده در محلول پاشی با غلظت 200 پی پی ام نفتالین استیک اسید و 2 میلی مولار سالیسیلیک اسید بیشتر بود و کمترین تاثیر بر روی شاخص‌های فیزیولوژیکی رشد در شاهد (بدون کاربرد نفتالین استیک اسید و سالیسیلیک اسید) مشاهده شد. تفاوت بین سطوح نفتالین استیک اسید از نظر ارتفاع بوته، تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف، وزن هزار دانه و عملکرد دانه در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار بود. تفاوت بین سطوح سالیسیلیک اسید هم در تمامی صفات اندازه گیری شده در سطح یک درصد معنی دار بود. در اثرات متقابل، وزن هزار دانه در سطح احتمال پنج درصد و عملکرد دانه در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود. بیشترین عملکرد دانه در اثر متقابل نفتالین استیک اسید و سالیسیلیک اسید مربوط به تیمار 200 پی پی ام نفتالین استیک اسید و 2 میلی مولار سالیسیلیک اسید با تعداد 2666 کیلوگرم در هکتار و کمترین آن در تیمار شاهد (بدون استفاده از نفتالین استیک اسید و سالیسیلیک اسید) با 874 کیلوگرم در هکتار بود. بیشترین وزن هزار دانه مربوط به تیمار 200 پی پی ام نفتالین استیک اسید و2 میلی مولار سالیسیلیک اسید با وزن 46/8 گرم و کمترین آن در تیمار شاهد با 35/4 گرم بود. با توجه به این نتایج کاربرد 200 پی پی ام نفتالین استیک اسید و 2 میلی مولار سالیسیلیک اسید باعث افزایش صفات مورفوفیزیولوژیکی و مولفه‌های تولیدی شده و در منطقه نیز پیشنهاد می‌گردد.
_||_
