بررسی تأثیر کود بیولوژیکی ورمی‌کمپوست و ورمی واش بر روی برخی از صفات رویشی و زایشی گیاه شمعدانی (Pelargonium peltatum)
الموضوعات : پژوهش نامه کشاورزیطاهره واقعی 1 , سپیده کلاته جاری 2 , سکینه سعیدی سار 3 , مرجان دیانت 4
1 - کارشناس ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
2 - عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
3 - عضو هیأت علمی دانشکده فنی و حرفه ای
4 - عضو هیأت علمی دانشگاه علوم و تحقیقات تهران
الکلمات المفتاحية: کود بیولوژیک, شاخص سطح برگ, ورمی‌کمپوست, شمعدانی, ورمی واش,
ملخص المقالة :
به منظور بررسی تأثیر کودهای بیولوژیکی ورمی‌کمپوست و ورمی‌واش روی رشد و نمو گیاه شمعدانی آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی و در 3 تکرار در سال 1398 به مرحله اجرا درآمد. فاکتورهای آزمایشی شامل ورمی‌کمپوست در سطوح عدم مصرف، 20 و 40 درصد حجمی و ورمی‌واش در سطوح عدم مصرف، 100 و 200 ppm بود. نتایج نشان داد که کاربرد ورمی‌کمپوست موجب افزایش ارتفاع بوته، تعداد ساقه، طول میانگره، تعداد ساقه گل دهنده، ارتفاع گل، وزن تر و خشک ساقه، تعداد برگ در ساقه، وزن تر و خشک برگ، شاخص سطح برگ، حجم ریشه، پتاسیم، نیتروژن، فسفر نسبت به شاهد شد. بیشترین ارتفاع بوته و ارتفاع گل در تیمار 20 درصد ورمی‌کمپوست، بالاترین تعداد ساقه، شاخص سطح برگ در تیمار 40 درصد ورمی‌کمپوست و حداکثر پتاسیم و فسفر در تیمار 20 و 40 درصد ورمی-کمپوست به دست آمد. بر اساس نتایج، کاربرد ورمی‌واش موجب افزایش ارتفاع بوته، طول میانگره، تعداد ساقه گل دهنده، ارتفاع گل، وزن تر و خشک ساقه، تعداد برگ در گیاه، وزن تر و خشک برگ، حجم ریشه و نیتروژن گردید. حداکثر ارتفاع بوته در تیمار ppm 100 ورمی‌واش و بالاترین ارتفاع گل در تیمار ppm 200 ورمی‌واش حاصل شد. مشاهده شد که ورمی‌کمپوست و ورمی‌واش اثر افزایشی روی هم داشتند، به طوری که بالاترین طول میانگره، وزن تر ساقه، از کاربرد 40 درصد ورمی‌کمپوست با ppm 200 ورمی‌واش، حداکثر تعداد برگ در گیاه و وزن تر و خشک برگ از کاربرد 40 درصد ورمی‌کمپوست با ppm 100 ورمی‌واش، بالاترین غلظت نیتروژن در تیمار 20 درصد ورمی‌کمپوست با ppm 100 ورمی‌واش، بیشترین تعداد ساقه گل دهنده از کاربرد سطوح مختلف ورمی‌واش با 40 درصد ورمی‌کمپوست و عدم کاربرد و کاربرد ppm 100 همراه با 20 درصد ورمی‌کمپوست به دست آمد.
_||_
