چکیده؛هدف این پژوهش تعیین یادگیری اجتماعی و جایگاه اجتماعی بعنوان موثرترین محورهای اصلی برندسازی مدیران می باشد. در این پژوهش از روش کیفی- تحلیل مضمون تفسیری و فراترکیب با رویرگرد فلسفی پراگماتیسم استفاده گردیده است. اسناد نوشتاری مرتبط با برندسازی و برندسازی شخصی اعم ا چکیده کامل
چکیده؛هدف این پژوهش تعیین یادگیری اجتماعی و جایگاه اجتماعی بعنوان موثرترین محورهای اصلی برندسازی مدیران می باشد. در این پژوهش از روش کیفی- تحلیل مضمون تفسیری و فراترکیب با رویرگرد فلسفی پراگماتیسم استفاده گردیده است. اسناد نوشتاری مرتبط با برندسازی و برندسازی شخصی اعم از کتب، رساله، مقاله وغیره به عنوان جامعه آماری بخش کیفی انتخاب شدند؛ پس ازجستجو، بررسی و غربال منابع شناسایی شده، 75 منبع دارای کدهای مرتبط بوده و مورد استفاده قرار گرفتند. در اثر تحلیل داده های کیفی؛ 207 کد، 68 مضمون پایه، 29مضمون سازمان دهنده و 8 مضمون فراگیر شناسایی گردید. بر این اساس مدل برندسازی مدیران دولتی شامل ابعادی چون؛ یادگیری اجتماعی، جایگاه اجتماعی، خبرگی، آرمان توسعه محور، پویایی نظام مدیریت منابع انسانی سازمان، هوشمندی فردی و سازمانی، خودبرندسازی و اعتماد آفرینی می باشد. در ادامه پژوهش و نظر به سوال طرح شده مبنی بر موثرترین ابعاد مدل برندسازی مدیران دولتی؛ با توجه به کمک خبرگان و پردازش داده ها با روش آنتروپی شانون وزن هر یک از مفاهیم و مجموع وزن کدهای آن مفهوم محاسبه شد و بر اساس وزن های به دست آمده، ابعاد تفکیک و رتبه بندی گردید. و در نهایت ابعاد یادگیری اجتماعی و جایگاه اجتماعی بعنوان موثرترین ابعاد برندسازی مدیران سازمان های دولتی مشخص گردید.
پرونده مقاله