امروزه سازمانها براساس پارادایم جدید مدیریتی به دنبال مفاهیمی مانند معنویتگرایی هستند. در همین راستا پژوهش حاضر به دنبال ارائه و تدوین مدل اثر معنویتگرایی بر اخلاق کاری کارکنان در سازمان آموزشوپرورش میباشد. بهمنظور ارائه مدل از رویکرد آمیخته (کیفی_کمی) و روش نظر چکیده کامل
امروزه سازمانها براساس پارادایم جدید مدیریتی به دنبال مفاهیمی مانند معنویتگرایی هستند. در همین راستا پژوهش حاضر به دنبال ارائه و تدوین مدل اثر معنویتگرایی بر اخلاق کاری کارکنان در سازمان آموزشوپرورش میباشد. بهمنظور ارائه مدل از رویکرد آمیخته (کیفی_کمی) و روش نظریۀ داده بنیاد استفاده شد. در بخش کیفی پژوهش نمونهگیری به روش گلوله برفی و با مصاحبه عمیق با 26 نفر از مدیران و کارشناسان سازمان آموزشوپرورش صورت گرفت که منجر به شناسایی عوامل مدل گردید. در بخش کمی نیز برای تعیین حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران و جدول مورگان، تعداد 145 نفر تعیین گردید. تجزیهوتحلیل اطلاعات به روش نظریهپردازی زمینهای مبتنی بر 3 نوع کدگذاری باز، محوری و انتخابی انجام شد. همچنین جهت کدگذاری محوری از الگوی پارادایمی استراوس و کوربین استفاده گردید که معنویتگرایی بهعنوان مقوله محوری شناسایی شد. اجزای الگوی پارادایمی جهت کدگذاری محوری عبارتاند از مقوله محوری، شرایط علّی، زمینه یا بستر حاکم، شرایط مداخلهگر، استراتژیها و کنشهای متقابل و پیامدها. نتایج پژوهش حاضر نشان دادند که وجود معنویتگرایی در سازمان بر اخلاق کاری تأثیر دارد و موجب ارتباطات مؤثر، افزایش صمیمیت، بهبود شرایط کاری، اهمیت دادن به همکاران، عدم فساد مدیران، افزایش تمایل به کار، تعهد و بهادادن به کارهای اخلاقی میشود؛ لذا بهرهگیری و تقویت معنویت در محیط کار میتوانند باعث ایجاد بستر مناسبی برای رشد رفتارهای شخصی و سازمانی شوند.
پرونده مقاله