یکی از مهمترین معیارها جهت سنجش درجه توسعه یافتگی یک کشور، میزان اهمیت و اعتباری است که زنان در آن کشور دارا میباشند. برای تحقق توسعه اجتماعی، تسریع فرایند توسعه اقتصادی و محقق شدن عدالت اجتماعی، چنان چه به زن به عنوان نیروی کار فعال و سازنده نگریسته شود، قطعا تاثیر م چکیده کامل
یکی از مهمترین معیارها جهت سنجش درجه توسعه یافتگی یک کشور، میزان اهمیت و اعتباری است که زنان در آن کشور دارا میباشند. برای تحقق توسعه اجتماعی، تسریع فرایند توسعه اقتصادی و محقق شدن عدالت اجتماعی، چنان چه به زن به عنوان نیروی کار فعال و سازنده نگریسته شود، قطعا تاثیر مثبتی بر روند توسعه و افزایش کمّی و کیفی نیروی انسانی آن جامعه خواهد داشت. عوامل بسیاری میتوانند بر ارتقای نرخ اشتغال زنان موثر باشد و یا اینکه اشتغال زنان را در معرض تهدید قرار دهد، که در این بین نقش تحریمها حائز اهمیت فراوانی باشد. تحریمها میتوانند به شدت زمینههای کاهش استخدام نیروی کار زنان را فراهم ساخته و نرخ اشتغال این نیروهای فعال اقتصادی را به حد قابل توجهی تقلیل دهند. در این مقاله تأثیر شاخصهای تحریم، جهانی شدن، اندازه دولت، تسهیلات بانکی و تورم بر اشتغال زنان در ایران طی سالهای 1358 تا 1392 مورد مطالعه قرار گرفته است. برای برآورد اثرات متغیرها، از تکنیک الگوی خود توضیح برداری با وقفههای گسترده (ARDL)استفاده شده است. نتایج برآوردها با استفادهاز تکنیک الگوی خود توضیح برداری با وقفههای گسترده (ARDL) نشان میدهد، شاخصهای تحریم، اندازه دولت و تورم تأثیر منفی بر اشتغال زنان دارند، ولی تاثیر شاخصهای جهانی شدن و تسهیلات بانکی بر اشتغال زنان مثبت است.
پرونده مقاله