-
دسترسی آزاد مقاله
1 - تاثیر 16 هفته محدودیت کالریک بر سطوح آیریزین سرم و شاخص مقاومت به انسولین در زنان چاق کم تحرک
اعظم رمضانخانی رحمان سوریمقدمه: آیریزین مایوکاین جدیدی است که از پروتئین غشایی آزاد شده و تأثیرات مثبتی بر متابولیسم دارد. هدف از پژوهش 5 حاضر، بررسی تأثیر محدودیت کالری بر سطوح آیریزین سرم و شاخص مقاومت به انسولین در زنان چاق کم تحرک می باشد. سال؛ 41/40±4/٥3 انحراف استاندارد ± ن چکیده کاملمقدمه: آیریزین مایوکاین جدیدی است که از پروتئین غشایی آزاد شده و تأثیرات مثبتی بر متابولیسم دارد. هدف از پژوهش 5 حاضر، بررسی تأثیر محدودیت کالری بر سطوح آیریزین سرم و شاخص مقاومت به انسولین در زنان چاق کم تحرک می باشد. سال؛ 41/40±4/٥3 انحراف استاندارد ± نفر از زنان مراجعه کننده به خانههای سلامت غرب تهران (میانگین 20 : مواد و روشها 14/٦±٦9/٧ نفر) قرار گرفتند. افراد گروه محدودیت 10 نفر) و کنترل ( 10( کیلوگرم)، به طور تصادفی در دو گروه محدودیت کالری ٦ % کمتر از انرژی محاسبه شده روزانه دریافت نمودند. میزان آیریزین سرم، گلوکز و انسولین و مقاومت به انسولین 2٥ کالری، در دوره مداخله، HOMA با روش هفته مداخله اندازهگیری گردید. 1٦ - (شاخص مقاومت به انسولین) قبل و بعد از IR (نسبت دور کمر به دور لگن)، آیریزین سرم، گلوکز ناشتا، انسولین ناشتا WHR ، (نمایه توده بدن) BMI یافتهها: کاهش معناداری در وزن، HOMA و HOMA - در گروه محدودیت کالری مشاهده گردید. بین تغییرات آیریزین سرم با تغییرات وزن، IR همبستگی WHR - و IR p معناداری مشاهده گردید ( <0.05.) HOMA و WHR ،BMI نتیجه گیری :همبستگی معناداری بین سطوح آیریزین سرم با هفته محدودیت کالری بر 1٦ - وجود دارد. IR کاهش میزان آیریزین سرم و شاخص مقاومت به انسولین در زنان چاق کم تحرک مؤثر است. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
2 - بررسی الگوی بیان ژن گیرنده فاکتور رشد شبه انسولین-1 تحت تأثیر فاکتور نکروز تومور-آلفا در سلولهای بنیادی مزانشیمی مشتق از مغز استخوان انسان
زینب صحرائیان مریم آیت اللهی رامین یعقوبیمقدمه و هدف:نارساییهای حاد کبدی از جمله بیماریهای مهم کبدی محسوب میشوند که خطر مرگ و میر آنها بسیار بالا میباشد.پیشنهاد شده است که سلول درمانی جایگزین مناسبی به جای پیوند کل کبد، در درمان نارساییهای حاد کبدی میباشد. سلولهای بنیادی مزانشیمی یکی از مهمترین سلوله چکیده کاملمقدمه و هدف:نارساییهای حاد کبدی از جمله بیماریهای مهم کبدی محسوب میشوند که خطر مرگ و میر آنها بسیار بالا میباشد.پیشنهاد شده است که سلول درمانی جایگزین مناسبی به جای پیوند کل کبد، در درمان نارساییهای حاد کبدی میباشد. سلولهای بنیادی مزانشیمی یکی از مهمترین سلولها در زمینه سلول درمانی هستند که از منابع مختلفی از جمله مغز استخوان بهدست می آیند. فاکتور رشد شبه انسولین-1 (IGF-I) پس از اتصال به گیرنده خود (IGF-IR) در ترمیم بافت کبد تأثیر بهسزایی دارد. ما در این تحقیق به بررسی الگوی بیان ژن IGF-IRدر سلولهای بنیادی مزانشیمی مشتق از مغز استخوان انسان تحت تأثیر فاکتور نکروز تومور-آلفا (TNF-α) پرداخته شده است.روشکار:پس از استخراج سلولهای بنیادی مزانشیمی از حدود 5 میلیلیتر مغز استخوان افراد دهنده سالم مراجعه کننده به بخش پیوند مغز استخوان بیمارستان نمازی شیراز (پس از اخذ رضایتنامه)، سلولها جداسازی و کشت شدند. شناسایی آنها با شیوه فلوسایتومتری انجام گرفت. سلولهای پاساژ چهارم با مقدار ng/mL1 در زمانهای مختلف (2، 10 ، 24 و 48 ساعت) تحت تأثیر فاکتور التهابی TNF-αتیمار شدند. میزان بیان ژن IGF-IRدر سلولهای بنیادی مزانشیمی تیمار نشده و تیمار شده با TNF-αبا روش Real TimePCRمورد بررسی قرار گرفت.یافتهها:نتایج آنالیز فلوسایتومتری نشان داد که سلولهای بنیادی مزانشیمی نسبت به بیان مارکر CD90مثبت بودند، در حالیکه نسبت به بیان مارکرهای CD45وCD80منفی میباشند. در سلولهای بنیادی مزانشیمی تیمارشده با TNF-αنسبت به گروه کنترل افزایش بیان ژن IGF-IRمشاهده شد. بیشترین میزان بیان ژن IGF-IRدر گروه سلولی تیمارشده باng/mL1 فاکتور التهابی به مدت 10 ساعت بهدست آمد. نتیجه گیری:الگوی افزایش بیان ژن IGF-IRدر سلولهای بنیادی مزانشیمی مشتق از مغز استخوان انسان تحت تأثیر TNF-α، از یک رفتار وابسته به زمان تبعیت میکند. این نتیجه میتواند در آینده در زمینه سلول درمانی نارساییهای حاد کبدی کاربرد کلینیکی داشته باشد. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
3 - تاثیر تمرین تناوبی شدید و عسل آویشن بر بیان ژن شاخصهای آپوپتوزی بافت قلب و شاخص مقاومت به انسولین در رتهای دیابتی نوع دو
بهاره به آئین حسین عابد نطنزی ماندانا غلامی فرشاد غزالیانزمینه و هدف: دیابت نوع 2 شایع ترین بیماری غدد درون ریز است که میتواند باعث آسیب و مرگ سلولی یا آپوپتوز شود. هدف پژوهش حاضر مطالعه تغییرات بیان ژن آپوپتوزی و آنتیآپوپتوزی بافت قلب و شاخص مقاومت به انسولین پس از تمرین تناوبی شدید و مصرف عسل آویشن در رتهای دیابتی نوع چکیده کاملزمینه و هدف: دیابت نوع 2 شایع ترین بیماری غدد درون ریز است که میتواند باعث آسیب و مرگ سلولی یا آپوپتوز شود. هدف پژوهش حاضر مطالعه تغییرات بیان ژن آپوپتوزی و آنتیآپوپتوزی بافت قلب و شاخص مقاومت به انسولین پس از تمرین تناوبی شدید و مصرف عسل آویشن در رتهای دیابتی نوع دو بود.روش کار: جامعه آماری را موشهای صحرایی نر تشکیل می دادند که پس از 20 هفته تغذیه با رژیم پرچرب و با تزریق STZ دیابتی شدند. موشها در چهار گروه کنترل دیابتی شش، تمرین تناوبی هشت، عسل آویشن شش، تمرین تناوبی و عسل آویشن هشت سرگروهبندی شدند و هشت هفته تحت تمرین تناوبی،پنج جلسه در هفته با تناوب شدید دو دقیقهای با دو تا هشت تناوب و 80-90% vo2max و استراحت یک دقیقهای با 50 تا 56% vo2max قرار گرفتند. عسل آویشن به صورت گاواژ، سه گرم برکیلوگرم پنج روز در هفته داده شد. گلوکز، انسولین و بیان ژن Bax و Bcl2 و BAX/Bcl2 اندازه گیری شد. تحلیل آماری با استفاده آزمون تحلیل واریانس دو عاملی و تعیین اندازه اثر و تعقیبی بن فرونی انجام شد. یافته ها: HIIT به کاهش معنیدار گلوکز و شاخص مقاومت به انسولین منجر شد. تمرین تناوبی و مصرف عسل -آویشن هم چنین به کاهش بیان Bax و افزایش بیان Bcl2 منجر گردید(P<0.05). تمرینات تناوبی همراه با مصرف عسل آویشن در رتهای دیابتی منجر به بهبود سطوح گلوکز و انسولین و کاهش شاخص مقاومت به انسولین و نیز باعث کاهش بیان Bax و افزایش Bcl2 در سلول های قلبی نسبت به گروه کنترل شد(P<0.05).نتیجه گیری: تمرین تناوبی و مصرف عسل آویشن به بهبود پروفایل گلایسمیک و هم چنین تغییرات مثبتی در بیان ژنهای قلبی و ضد آپوپتوزی منجر میشود. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
4 - بررسی اثر تعاملی تمرین تناوبی شدید و مکمل آب چغندر( بیتروت) بر مقاومت به انسولین و شاخص گلیسمی موشهای صحرایی بالغ نژاد ویستار مبتلا به دیابت نوع 2
مونا عبدالحمید طهرانیمقدمه: مطالعات اپیدومیولوژی پیشبینی میکنند، آمار دیابت تا سال 2045 از مرز 700 میلیون نفر در سراسر جهان گذر کند.جهت جلوگیری از ابتلا به دیابت ارائه برنامههای ورزشی در کنار دارو درمانی اهمیت بسزایی دارد. تمرینات تناوبی حساسیت به انسولین را افزایش میدهد. از سویی گیاهان چکیده کاملمقدمه: مطالعات اپیدومیولوژی پیشبینی میکنند، آمار دیابت تا سال 2045 از مرز 700 میلیون نفر در سراسر جهان گذر کند.جهت جلوگیری از ابتلا به دیابت ارائه برنامههای ورزشی در کنار دارو درمانی اهمیت بسزایی دارد. تمرینات تناوبی حساسیت به انسولین را افزایش میدهد. از سویی گیاهان همیشه یکی از منابع داروها بودهاند، که به صورت سنتی و فراوردههای شیمیایی مورد استفاده قرارمیگیرند. چغندر،سبزی ریشهای با طیف گسترده از مواد محافظت کننده، خواص آنتی اکسیدانی و ضد التهابی ازمکانیزمهای مختلف باعث کنترل دیابت میشود.روش: 40 سر موش بعد از یک هفته سازگاری و پس از 16 ساعت ناشتا تحت تزریق صفاقی mg/kg 55 استروپتوزتوسین قرار گرفتند. بعد از 4 روز موشهای با قند بالای mg/dl 300 براساس قند ناشتا به گروههای (1) دیابت، (2) تمرین، (3) مکمل بیتروت، (4) تمرین و مکمل و (5) کنترل تقسیم شدند. گروههای 2 و 4 ( 4هفته/ 4 جلسه ای) تمرین کردند؛ و گروههای 3 و 4 روزانه 10kg / ml وزن بدن چغندرمصرف کردند. پروتکل تمرین 44 دقیقه دویدن ( 6 دقیقه گرم کردن با سرعت 10 - 12 min/m ، 5 دوره تمرین 4 دقیقهای با تناوب شدید (70 - 95 %) و4 دوره تمرین 3 دقیقه ای با شدت کم (50 تا 60 %) و 6 دقیقه سرد کردن) بود.نتایج: آزمون تحلیل واریانس دو راهه نشان داد، اثر چهار هفته تمرین تناوبی شدید به همراه مکمل چغندربر کاهش گلوکز خون(p<0.002) و بهبود انسولین(p<0.003) و کاهش مقاومت به انسولین (p<0.006) موشهای دیابتی معنیدار بود. نتیجه گیری:چهار هفته تمرین تناوبی شدید به همراه مکمل چغندر بر کاهش گلوکز خون ، بهبود انسولین و کاهش مقاومت به انسولین در موشهای دیابتی تاثیر معنیدار دارد. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
5 - اثر سلنیوم بر شاخصهای آنتی اکسیدانی و غلظت هورمونهای موثر بر متابولیسم در موش صحرایی در معرض تنش گرمایی
حمید اشرفی علی اصغر صادقی محمد چمنیهدف: دمای محیطی بالا سبب ایجاد تنش اکسیداتیو در بدن حیوانات میشود. سلنیوم ماده معدنی است که در شرایط تنش بر سلامتی و عملکرد بدن اثر دارد. مطالعات محدودی در زمینه اثر سلنیوم در شرایط تنش گرمایی بر فراسنجههای فیزیولوژیکی و شاخصهای سلامتی وجود دارد. پژوهش کنونی به منظور چکیده کاملهدف: دمای محیطی بالا سبب ایجاد تنش اکسیداتیو در بدن حیوانات میشود. سلنیوم ماده معدنی است که در شرایط تنش بر سلامتی و عملکرد بدن اثر دارد. مطالعات محدودی در زمینه اثر سلنیوم در شرایط تنش گرمایی بر فراسنجههای فیزیولوژیکی و شاخصهای سلامتی وجود دارد. پژوهش کنونی به منظور تعیین اثرات دوزهای مختلف سلنیوم از مکمل سلنیوم-متیونین بر وضعیت آنتیاکسیدانی )غلظت گلوتاتیون، فعالیت آنزیمهای سوپراکسید دیسموتاز و گلوتاتیون پراکسیداز)، شاخص سلامتی کبد و کلیه (فعالیت آنزیمهای ترانسفرازی و غلظت کراتینین) و غلظت هورمونهای موثر بر متابولیسم (انسولین، کورتیزول، تری یدوتیرونین و تترا-یدوتیرون) انجام شد. مواد و روش ها: در طرح کاملا تصادفی، 25 سر موش صحرایی ماده (سن 4 هفته، وزن بدن 56/1 ± 70 گرم) نژاد ویستار به پنج گروه و هر گروه پنج سر موش صحرایی تقسیم شدند. تعداد 5 سر موش صحرایی در کل دوره آزمایش در دمای استاندارد و بقیه موشهای صحرایی در تنش گرمایی (دمای 2±38 درجه سلسیوس به مدت 6 ساعت در روز) قرار داده شدند. موشهای صحرایی گروه کنترل منفی (بدون تنش گرمایی) و کنترل مثبت (تنش گرمایی) پلت استاندارد بدون افزودنی و سه گروه دیگر به ترتیب پلت استاندارد به اضافه 15/0، 30/0 و 45/0 میلیگرم بر کیلوگرم سلنیوم از مکمل سلنیوم-متیونین به مدت 30 روز دریافت کردند.نتایج: موشهای صحرایی تحت تنش گرمایی و دریافتکننده سلنیوم به طور معنیداری هموگلوبین و فعالیت آنزیم آلانین ترانس آمیناز بیشتری در مقایسه با گروه کنترل مثبت داشتند(001/0=P). غلظت کورتیزول در موشهای گروه کنترل مثبت نسبت به کنترل منفی بیشتر بود (001/0=P). افزودن سلنیوم به جیره موشهای تحت تنش گرمایی سبب کاهش غلظت کورتیزول، افزایش غلظت انسولین و تری یدو تیرونین در مقایسه با گروه کنترل مثبت شد(001/0=P). مالون دی آلدئید سرم موشهای کنترل مثبت به طور معنیداری بیشتر از کنترل منفی و سایر گروههای آزمایشی بود (001/0=P). افزودن سلنیوم به جیره سبب کاهش معنیدار غلظت مالون دی آلدئید شد و موشهای دریافتکننده سلنیوم در دوز 45/0 میلیگرم بر کیلوگرم کمترین غلظت مالون دی آلدئید داشتند. بیشترین غلظت گلوتاتیون و گلوتاتیون پراکسیداز به گروه دریافتکننده سلنیوم در دوز 45/0 میلیگرم تعلق داشت.نتیجه گیری: بنابر نتایج این پژوهش تنش گرمایی سبب ایجاد تنش اکسیداتیو در بدن میشود و تغییراتی را در غلظت هورمون-ها و فعالیت آنزیمهای بدن ایجاد میکند. به طور کلی، میتوان نتیجه گرفت که مکمل سلنیوم با غلظت 45/0میلی bگرم بر کیلوگرم موجب بهبود شاخصهای کبدی وکلیوی، غلظت هورمونها و پاسخ آنتی اکسیدانی در موش های صحرایی تحت شرایط تنش گرمایی میشود. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
6 - اثر تمرینات هوازی بر سطوح سرمی آپولیپوپروتئین M، نیمرخ لیپیدی و متابولیکی در زنان جوان چاق غیرفعال
معصومه اعظمی نجمه رضائیانهدف از این مطالعه بررسی اثر دوازده هفته تمرینات هوازی بر سطح سرمی APOM، نیمرخ لیپیدی و شاخص مقاومت به انسولین در زنان چاق بود. 20 زن چاق در دو گروه تجربی و گروه کنترل (10 نفر در هر گروه) تقسیم شدند که با توجه به شاخص توده بدنی همگن شده بودند. آزمودنیها در گروه تجربی د چکیده کاملهدف از این مطالعه بررسی اثر دوازده هفته تمرینات هوازی بر سطح سرمی APOM، نیمرخ لیپیدی و شاخص مقاومت به انسولین در زنان چاق بود. 20 زن چاق در دو گروه تجربی و گروه کنترل (10 نفر در هر گروه) تقسیم شدند که با توجه به شاخص توده بدنی همگن شده بودند. آزمودنیها در گروه تجربی در دوازده هفته تمرینات هوازی دویدن با شدت 75-50 درصد ضربان قلب ذخیره، 55-30 دقیقه در هر جلسه و پنج جلسه در هفته شرکت کردند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس، تی زوجی و آزمون همبستگی پیرسون در سطح معنیداری 05/0>P انجام شد. با استفاده از آزمون بنابر نتایج تحلیل کوواریانس بین تغییرات سطوح ApoM ، انسولین، گلوکز ناشتا، تری گلیسرید، کلسترول، HDL و LDL، شاخص مقاومت به انسولین، وزن، درصد چربی بدن، محیط کمر و محیط لگن در دو گروه تجربی و کنترل تفاوتی معنی دار وجود داشت. نتایج آزمون تی زوجی نشان داد اجرای 12 هفته تمرینات هوازی ضمن کاهش معنی دار سطوح ApoM و HDL، با کاهش معنی دار سطوح انسولین،گلوکز ناشتا، تری گلیسرید، کلسترول و LDL، شاخص مقاومت به انسولین، و کلیه شاخصهای آنتروپومتری در گروه تجربی در پس آزمون در مقایسه با پیش آزمون همراه بود. با اینهمه، تنها بین تغییرات سطوح سرمی ApoM پس از 12 هفته تمرینات هوازی با تغییرات کلسترولارتباط مثبت معنیدار وجود داشت. چنین به نظر میرسد اجرای 12 هفته تمرینات هوازی با وجود کاهش سطوح سرمی ApoM، سبب بهبود ترکیب بدن، نیم رخ لیپیدی و مقاومت به انسولین میگردد. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
7 - اثر تمرینات تناوبی شدید بر سطوح miR-193b بافت چربی و شاخص مقاومت به انسولین در رتهای دیابتی
مسعود علیزاده نجمه رضائیانریز آر ان آ هااز جمله تنظیمکنندههای کلیدی فرآیندهای زیستی بوده که در پاتوژنز بیماریهای مختلف از قبیل دیابت نوع دو نقش دارند. بنابراین، هدف از مطالعۀ حاضر بررسی اثر شش هفته تمرینات تناوبی شدید بر سطوح miR-193b بافت چربی و شاخص مقاومت به انسولین در رتهای دیابتی نر بو چکیده کاملریز آر ان آ هااز جمله تنظیمکنندههای کلیدی فرآیندهای زیستی بوده که در پاتوژنز بیماریهای مختلف از قبیل دیابت نوع دو نقش دارند. بنابراین، هدف از مطالعۀ حاضر بررسی اثر شش هفته تمرینات تناوبی شدید بر سطوح miR-193b بافت چربی و شاخص مقاومت به انسولین در رتهای دیابتی نر بود. 20 سر رت نر نژاد ویستار (10-12 هفته و با وزن 76/13±25/370 گرم) انتخاب و پس از القای دیابت نوع دو با رژیم غذایی پرچرب و تزریق استرپتوزوتوسین، به شیوه تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. رتهای دیابتی در گروه تجربی در شش هفته تمرینات HIIT دویدن روی تردمیل با تکرارهای 40 ثانیهای با 2 ثانیه استراحت فعال بین هر تکرار، 30 دقیقه در هر جلسه و پنج جلسه در هفته شرکت کردند. همۀ رتها 48 ساعت پس از آخرین جلسۀ تمرینی تشریح شده و شاخصهای مورد بررسی با استفاده از روش آزمایشگاهی مناسب مورد ارزیابی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از آزمون تی مستقل و زوجی و آزمون همبستگی پیرسون در سطح معنی داری کمتر از 05/0 انجام شد. سطوح miR-193b بافت چربی پس از اجرای شش هفته HIIT در گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل بالاتر بود در حالی که ضمن سطوح سرمی انسولین، گلوکز ناشتای خون، شاخص مقاومت به انسولین و وزن بدن در گروه تجربی پایین تر از در مقایسه با گروه کنترل بود. علاوه بر این، اجرای شش هفته تمرینات تناوبی شدید در گروه تجربی با کاهش معنیدار وزن بدن در پس آزمون در مقایسه با پیش آزمون همراه بود. همچنین، بنابر نتایج آزمون همبستگی پیرسون بین تغییرات سطوح miR-193b بافت چربی پس از شش هفته تمرینات تناوبی شدید با تغییرات وزن بدن ارتباط معنیدار منفی وجود دارد. اجرای شش هفته HIIT ضمن بهبود ترکیب بدن، به واسطه افزایش سطوح miR-193b در بهبود مقاومت به انسولین نقش دارد. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
8 - بررسی رفتار هیدروژل های نفوذی در شبکه پلیمریI.P.N توسط N-وینیل پیرولیدون و وینیل سولفونیک اسید در شدت یون های مختلف برای جذب انسولین
زهره پیله ورزادهچکیده: دراین کارابتدا محلول استو;با استفاده از محلول فیزیولوژیک و انسولین تهیه شد,سپس دو مونومر وینیل پیرولیدون و وینیل سولفونیک ا سید را در دمای ℃ 65 از طریق پلیمریزا سیون رادیکال آزاد و باا ستفاده از AIBN به عنوان آغازگر و N و N ًمتیلن بی اکریل آمید به عنوان عامل شــب چکیده کاملچکیده: دراین کارابتدا محلول استو;با استفاده از محلول فیزیولوژیک و انسولین تهیه شد,سپس دو مونومر وینیل پیرولیدون و وینیل سولفونیک ا سید را در دمای ℃ 65 از طریق پلیمریزا سیون رادیکال آزاد و باا ستفاده از AIBN به عنوان آغازگر و N و N ًمتیلن بی اکریل آمید به عنوان عامل شــبکه ســاز اســتفاده شــد و بعد از مدت زمان 5ســاعت و 45 دقیقه کوهیدروژل مورد نظر ســنتزشــد این کوهیدروژل های تولید شده را در نسبت های مولی 1به1/ 1به0.5 /1به0.25به دست آمد سپس به بررسی خواص تورم هیدروژلهای سنتز شده( هیدروژل آمفیفیلیت) در شدت یون های مختلف پرداخته و ماکزیمم تورم به دست آمد و نمودار سینتیک تورم ها رسم شد.هیدروژل های هیدروفیلیک ظرفیت زیادی برای جذب آب دارند کاربردهای بسیار زیادی از جمله تهیه انسولین خوراکی برای بیماران دیابتی دارند اگر میزان انسولین در بدن کم شود بدن شروع به تجزیه سلول های چربی ذخیره شده خود می کند که بسیار مضرر است دراینجا به دنبال روشی هستیم تا بتوان با استفاده از هیدروژل ها انسولین را به صورت خوراکی تولید کرد و از اسیب دیدن ان در محیط معده جلوگیری شود هیدروژلها می توانند وسیله مفیدی برای رهش دارو در محل مورد نظر باشد زیست سازگاری هیدروژل ها به علت وجود آب در آنهاست[1] پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
9 - تهیه و شناسایی هیدروژل های 2-هیدروکسی اتیل متاکریلات و متاکریل آمید وبررسی تورم آنها در PH های مختلف
زهره پیله ورزاده امیر سپهریان آذرهیدروژلها پلیمرهای سه بعدی هستند که در آب متورم می شوند وبه علت داشتن گروه های عاملی کاربرد های خیلی زیادی در پزشکی ، صنعت تصفیه آب و ...دارند.در این کار هیدروژلهای 2-هیدروکسی اتیل متاکریلات و متاکریل آمید در نسبتهای وزنی مونومر 1:1 و 5/0 :1 و 25/0 :1 و هیدروژل متاکریل چکیده کاملهیدروژلها پلیمرهای سه بعدی هستند که در آب متورم می شوند وبه علت داشتن گروه های عاملی کاربرد های خیلی زیادی در پزشکی ، صنعت تصفیه آب و ...دارند.در این کار هیدروژلهای 2-هیدروکسی اتیل متاکریلات و متاکریل آمید در نسبتهای وزنی مونومر 1:1 و 5/0 :1 و 25/0 :1 و هیدروژل متاکریل آمید و 2-هیدروکسی اتیل متاکریلات با استفاده از پلیمریزاسیون رادیکال آزاد در دمای 70℃ ومدت 4 ساعت با استفاده از آمونیوم پرسولفات به عنوان آغازگر و N,N متیلن بیس آکریل آمید به عنوان عامل شبکه ساز تهیه شد و کلیه هیدروژلهای تهیه شده تورمشان در PH های 1تا 12بررسی و گرافیک سینتیک تورم آنها رسم شد و بهترین تورم ثبت گردید.تهیه و تولید هیدروژل ها از سال 1960میلادی به طور گسترده از روش های استفاده از تشعشع گاما و الکتروبیم مورد تولید و بررسی قرار گرفت.البته تولید هیدروژل از طریق تشعشع مزایای زیادی از جمله خلوص بالا، عدم استفاده از آغازگر و عامل شبکه ساز می باشد.روش دیگر تولید هیدروژل ها استفاده مواد شیمیایی ، آغازگر و عامل شبکه ساز می باشد که هزینه ی بالا در تهیه این مواد شیمیایی یکی از خاصیت های این هیدروژل ها است پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
10 - بررسی غلظت سرمی هورمونهای تیروئیدی و انسولین در گاوهای مبتلا به تیلریوز
علی حسن پور سعید قاسم زاده بهرام عمواوغلی تبریزیتیلریوز یک بیماری تک یاختهای شایع درگاو است که باعث ضررهای اقتصادی بسیاری میشود. آگاهی از چهره بیوشیمیایی در گاوهای مبتلا به تیلریوز حائز اهمیت است. این مطالعه به منظور بررسی سطوح سرمی هورمون های T3 و T4 و انسولین در گاوهای مبتلا به تیلریوز و مقایسه آن با گاوهای سالم چکیده کاملتیلریوز یک بیماری تک یاختهای شایع درگاو است که باعث ضررهای اقتصادی بسیاری میشود. آگاهی از چهره بیوشیمیایی در گاوهای مبتلا به تیلریوز حائز اهمیت است. این مطالعه به منظور بررسی سطوح سرمی هورمون های T3 و T4 و انسولین در گاوهای مبتلا به تیلریوز و مقایسه آن با گاوهای سالم انجام گرفت. در کلینیک دامهای بزرگ دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز و چند گاوداری بزرگ اطراف تبریز از تعداد 37 رأس گاو مبتلا به تیلریوز بعد از تأیید بالینی و آزمایشگاهی و همچنین 35 رأس گاو سالم نمونه خون از ورید وداج اخذ و غلظتهای سرمی هورمون های تیروئیدی و انسولین به روش الایزا اندازهگیری گردید. میانگین غلظت های سرمی هورمون T3 در گاوهای مبتلا به تیلریوز و سالم به ترتیب ng/dl 47/4 ± 02/52 و 82/4± 54/46 و هورمون T4 به ترتیب ng/dl 06/1± 92/5 و 74/0± 36/5 بود که اختلاف بین دو گروه در مورد هر دو هورمون معنیدار بود ( به ترتیب 000/0 p= و 011/0 p=). میانگین غلظت سرمی انسولین در گاوهای گروه بیمار به طور معنیدار کمتر از گاوهای سالم بود ( به ترتیب u/ml04/1 ± 83/6 و 05/1± 80/8)(000/0 = p). در بررسی همبستگی بین هورمون های تیروئیدی و انسولین در گاوهای گروه بیمار مشخص شد که همبستگی بین T3 و انسولین غیرمعنیدار (239/0- = r و 077/0= p) ولی همبستگی بین انسولین و هورمون T4 معنیدار بود (280/0-= r و 046/0=p). نتیجه نهایی اینکه در گاوهای مبتلا به تیلریوز سطح سرمی هورمون های تیروئیدی افزایش و انسولین کاهش مییابد. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
11 - تاثیر هشت هفته مصرف آلوئه ورا و تمرین هوازی بر مقادیر واسپین، گلوکز و انسولین سرم در زنان دیابتی نوع ۲
امیر ملکی شاهین ریاحی ملایری طلیعه اقبالیمقدمه و هدف: استفاده از مکمل ها و عصاره های گیاهی و تمرینات ورزشی برای درمان بیماری ها و اختلالات متابولیک در بین مردم رواج یافته است؛ هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر هشت هفته مصرف آلوئه ورا و تمرین هوازی بر مقادیر واسپین، گلوکز و انسولین سرم در زنان دیابتی نوع ۲بود.مواد چکیده کاملمقدمه و هدف: استفاده از مکمل ها و عصاره های گیاهی و تمرینات ورزشی برای درمان بیماری ها و اختلالات متابولیک در بین مردم رواج یافته است؛ هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر هشت هفته مصرف آلوئه ورا و تمرین هوازی بر مقادیر واسپین، گلوکز و انسولین سرم در زنان دیابتی نوع ۲بود.مواد و روش ها: در این پژوهش نیمه تجربی، 32 زن مبتلا به دیابت نوع 2 به طور دواطلبانه شرکت کردند و به طور تصادفی به چهار گروه (کنترل، مکمل، تمرین، تمرین + مکمل) تقسیم شدند. برنامه تمرینی به مدت 8 هفته (سه جلسه در هفته و 60 دقیقه در هر جلسه) به اجرا در آمد. آزمودنی های گروه مکمل مقدار 400 میلی گرم آلوئه ورا را روزانه به مدت 8 هفته مصرف کردند. از آزمون تعقیبی بن فرونی و از آزمون تحلیل کواریانس به ترتیب جهت بررسی اختلاف درون گروهی و بین گروه های تحقیق استفاده گردید (05/0=P).یافته ها: نتایج نشان داد هشت هفته تمرین هوازی و مکمل آلوئه ورا موجب کاهش معنادار واسپین، گلوکز ناشتا، انسولین، مقاومت به انسولین، نمایه توده بدنی و درصد چربی زنان دیابتی نوع 2 شد (001/0=P) همچنین مقادیر حساسیت به انسولین و Vo2max نیز افزایش معناداری یافت (001/0=P).بحث و نتیجه گیری: به نظر می رسد مصرف همزمان آلوئه ورا و تمرین هوازی اثر محافظتی بر عوارض ناشی از دیابت در زنان مبتلا به دیابت نوع 2 دارد. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
12 - اثر تمرین هوازی همراه با مصرف ژل رویال بر مقاومت به انسولین موش های صحرایی مبتلا به MS
عبدالحمید مصلی نژاد فرزانه تقیان خسرو جلالی دهکردی سید علی حسینیمقدمه و هدف: اگرچه نقش مفید ورزش و آنتی اکسیدان ها در بیماری مولتیپل اسکلروزیس (MS) گزارش شده است، اما اثر تعاملی تمرین هوازی (ET) و مصرف ژل رویال (RJ) بر مقاومت به انسولین هنوز به خوبی شناخته نشده است. لذا هدف مطالعه حاضر بررسی اثر تمرین هوازی همراه با مصرف ژل رویال بر چکیده کاملمقدمه و هدف: اگرچه نقش مفید ورزش و آنتی اکسیدان ها در بیماری مولتیپل اسکلروزیس (MS) گزارش شده است، اما اثر تعاملی تمرین هوازی (ET) و مصرف ژل رویال (RJ) بر مقاومت به انسولین هنوز به خوبی شناخته نشده است. لذا هدف مطالعه حاضر بررسی اثر تمرین هوازی همراه با مصرف ژل رویال بر مقاومت به انسولین موش های صحرایی مبتلا به MS بود.مواد و روش ها: 49 سر موش صحرایی ماده نژاد اسپراگو-داولی مدل EAE بر اساس ناتوانی حرکتی به گروه های (1) EAE، (2) شم (Sh)، (3) RJ mg/kg 50 (RJ50)، (4) RJ100، (5) AT، (6) AT+RJ50، (7) AT+RJ100 تقسیم شدند، جهت بررسی اثرات EAE بر متغیر ها تعداد 7 سر موش صحرایی سالم در گروه کنترل سالم (HC) قرار گرفتند. AT به مدت پنج هفته، چهار جلسه در هفته با سرعت 11-15 متر بر دقیقه به مدت 30 دقیقه انجام شد و RJ با دوز تعیین شده روزانه به صورت صفاقی تزریق گردید. جهت تجزیه و تحلیل یافته ها از آزمون آنالیز واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد(05/0≥P).یافته ها: مقاومت به انسولین در گروه های RJ50، RJ100، ET، ET+RJ50 و ET+RJ100 به طور معنی داری کمتر از گروه EAE بود (01/0=P).بحث و نتیجه گیری: به نظر می رسد تمرین هوازی همراه با ژل رویال دارای اثر هم افزایی بر بهبود مقاومت به انسولین موش های صحرایی مبتلا به MS می باشد. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
13 - تاثیر یک دوره تمرین مقاومتی، استقامتی و تناوبی با شدت بالا بر مقاومت انسولینی در رتهای چاق دیابتی ویستار
وحیده ریاحی حسن مروتی امیر خسرویمقدمه و هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر یک دوره تمرین مقاومتی، استقامتی و تناوبی با شدت بالا بر مقاومت انسولینی در رتهای چاق دیابتی ویستار بود. مواد و روشها: در این مطالعه تجربی 50 سر موش صحرایی چاق دیابتی و سالم (16±230 گرم) به شیوه تصادفی به 5 گروه 10 تایی چکیده کاملمقدمه و هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر یک دوره تمرین مقاومتی، استقامتی و تناوبی با شدت بالا بر مقاومت انسولینی در رتهای چاق دیابتی ویستار بود. مواد و روشها: در این مطالعه تجربی 50 سر موش صحرایی چاق دیابتی و سالم (16±230 گرم) به شیوه تصادفی به 5 گروه 10 تایی 1- کنترل (بدون تمرین ) 2- تمرین تناوبی شدید 3 - تمرین هوازی (استقامتی سنتی) با شدت متوسط 4- تمرین مقاومتی متوسط 5- تمرین مقاومتی شدید تقسیم شدند. گروههای تمرینی در برنامه تمرینات مقاومتی و هوازی12 هفتهای به تعداد 5 جلسه در هفته شرکت نموده و گروه کنترل در هیچ برنامه تمرینی شرکت نداشتند. انسولین سرم به روش الیزا و مطابق با استانداردهای کیت تجاری (Demeditec Diagnostic insulin) ELIZA ساخت کشور آلمان اندازهگیری شد. دادهها با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس یکطرفه، در سطح معناداری 05/0 تجزیه و تحلیل شدند. نتایج: نتایج حاصل نشان داد متعاقب ۱۲ هفته تمرین، انسولین سرم آزمودنی گروههای مختلف تمرینی (استقامت، مقاومتی با شدت متوسط و بالا ، اینتروال شدید) به طور معنی داری از گروه سالم کمتر (001/0=P) و از گروه دیابتی بیشتر (001/0=P) بود. نتیجه گیری: تمرینات ورزشی (استقامتی مقاومتی و اینتروال شدید) باعث افزایش سطح انسولین سرم در موشهای صحرایی نر چاق دیابتی نوع 2 میشود. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
14 - پاسخ سایتوکینهای پیش التهابی (IL-6, IL-1ß) و مقاومت انسولین به یک فعالیت هوازی طولانی مدت در افراد سیگاری میانسال
سقا فرج تبار بهرستاقزمینه و هدف: راهکارهایی نظیر مداخلات ورزشی قادر به کاهش سطوح گلوکز خون و بهبود نیمرخ التهابی در حضور تداوم مصرف سیگار خواهد بود. مطالعه حاضر با هدف پاسخ سایتوکینهای پیش التهابی (IL-6, IL-1ß) و مقاومت انسولین به یک فعالیت هوازی طولانی مدت در افراد سیگاری میانسال ا چکیده کاملزمینه و هدف: راهکارهایی نظیر مداخلات ورزشی قادر به کاهش سطوح گلوکز خون و بهبود نیمرخ التهابی در حضور تداوم مصرف سیگار خواهد بود. مطالعه حاضر با هدف پاسخ سایتوکینهای پیش التهابی (IL-6, IL-1ß) و مقاومت انسولین به یک فعالیت هوازی طولانی مدت در افراد سیگاری میانسال انجام شد.مواد و روشها: در این مطالعه نیمه تجربی، نمونه مورد مطالعه شامل 28 مرد میانسال (30 تا 45 سال) سیگاری هستند که به شیوه در دسترس در مطالعه حاضر شرکت نمودهاند. افراد مورد مطالعه به شیوه تصادفی به گروه تجربی و کنترل(عدم شرکت در فعالیت ورزشی) تقسیم شدند. سپس گروه تجربی در یک برنامه تمرینات استقامتی به تعداد سه جلسه در هفته برای مدت 8 هفته شرکت نمودند. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی، نمونهگیری خون جهت اندازهگیری متغیرهای وابسته و همچنین شاخصهای آنتروپومتریکی مجدداً از افراد مورد مطالعه به عمل آمد و توسط آزمونهای آماری تی مستقل و وابسته با یکدیگر مقایسه شدند.نتایج: تمرینات هوازی به کاهش معنیدار هر یک از شاخصهای آنتروپومتریکی، سطوح IL-1ß سرم، گلوکز ناشتا ، مقاومت انسولین و انسولین سرم در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل منجر شد. سطوح IL-6 سرم بواسطه تمرینات هوازی نسبت به گروه کنترل تغییر معنیداری پیدا نکرد.نتیجهگیری: 8 هفته تمرین هوازی به تعداد 3 جلسه در هفته باعث بهبود تعیین کنندههای دیابت نوع 2 و سطوح IL-1ßدر مردان میانسال سیگاری شد. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
15 - Association of <i>IGF-I</i> Gene Polymorphisms with Carcass Traits in Iranian Mehraban Sheep Using SSCP Analysis
S. Behzadi S.R. Miraei-Ashtiani M. Sadeghi P. Zamani R. AbdoliMolecular genetics selection on individual genes is a promising method to genetically improve economically important traits in livestock. The insulin like growth factor-I (IGF-I) gene may play important roles in growth of multiple tissues, including muscle cells, cartil چکیده کاملMolecular genetics selection on individual genes is a promising method to genetically improve economically important traits in livestock. The insulin like growth factor-I (IGF-I) gene may play important roles in growth of multiple tissues, including muscle cells, cartilage and bone. The objectives of the present study were the estimate the haplotype frequencies of the IGF-I gene polymorphisms in Iranian Mehraban sheep and to determine associations between polymorphisms and carcass traits in 439 individuals. Polymerase chain reaction-single strand conformational polymorphism (PCR-SSCP) and DNA sequencing methods were employed in screening for genetic variation. Two single nucleotide polymorphisms (C114G and G116A) and two amino acid exchange (S5T and G6S) withthree patterns were found in IGF-I gene fragment. Associations of IGF-I patterns with blood cholesterol and blood triglycerides were significant (P<0.05) and tended to be significant (P<0.1) for dorsal fat thick and carcass weight. The other studied traits were not significantly affected by different patterns of IGF-I. This finding indicates that IGF-I polymorphisms may be used as DNA markers for selection in the breeding process of Mehraban sheep. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
16 - Effects of <i>in ovo</i> Injection of Zinc Acetate on some Gene Expression Associated with Embryonic Growth and Development, and with Growth and Carcass Characteristics of the Resultant Chicks
م. تقی پور شه بندی ز. انصاری پیرسرائی ح. دلدار م. کاظمی فردThis study was conducted in two steps to determine the effects of in ovo injection of zinc acetate (ZAC) on some gene expression associated with embryonic growth and development, and with growth and carcass characteristics of the resultant chicks. In the first step the چکیده کاملThis study was conducted in two steps to determine the effects of in ovo injection of zinc acetate (ZAC) on some gene expression associated with embryonic growth and development, and with growth and carcass characteristics of the resultant chicks. In the first step the effect of in ovo injectionofZAC on the expression of insulin-like growth factors (IGFs:IGF-I and IGF-I), myogenic regulatory factors (MRFs) and metallothionein (MT) genes was examined, and in the step two, the associations between genes expression with fertility, embryonic mortality, hatchability, body weight (BW) and relative organ weight on day of hatch, and body weight (BW) and feed conversion ratio (FCR) a week after hatching were investigated. Seven hundred twenty fertile eggs (n=720) were randomly divided into 4 treatment groups consisted of: 1) non-injected (NI) group, 2) sham group (group injected with deionized water (DW)), and 3) and 4) groups injected with 3.64 and 5.23 M ZAC, respectively. On day 3 of incubation the eggs were injected with 50 µL of each treatment into the albumen. On day 5 of the incubation and on hatch day, liver and breast muscle of the chicks were removed and immediately stored at -80 ˚C until RNA extraction and real time-PCR analysis. In ovo ZAC injection increased myogenic differentiation factor both in embryo and breast muscle. MT mRNA expression was also increased by ZAC injection. Hatchability was lower in ZAC groups and early embryonic mortality was higher in sham control (SHC) and ZAC groups. Injection of ZAC improved both BW and FCR during the first week of rearing, and increased the relative weights of liver and breast muscle. In conclusion, in ovo injection of ZAC increased some of gene expressions of tissues and BW7 during the first week, but decreased hatchability. Hence, lower doses of ZAC are recommended to use in further experiments. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
17 - Effects of Dietary Supplemental Vitamin E and Chromium on Egg Production, Egg Quality and Blood Parameters of Laying Hens under Thermoneutral or Heat Stressed Conditions
م. ترکی م. کرمی ح. محمدیThe effects of dietary supplemental vitamin E (VE) and chromium (Cr) on egg production (EP), egg quality, serum concentrations of Cr and insulin and activity of glutathione peroxidase(GSH-Px) were evaluated in Lohmann LSL-Lite laying hens reared under thermoneutral or h چکیده کاملThe effects of dietary supplemental vitamin E (VE) and chromium (Cr) on egg production (EP), egg quality, serum concentrations of Cr and insulin and activity of glutathione peroxidase(GSH-Px) were evaluated in Lohmann LSL-Lite laying hens reared under thermoneutral or heat stress (HS) conditions. A total of 144 laying hens were distributed in 24 cages and assigned to feed four diets including two levels (0 and 200 mg/kg) of VE and two levels (0 and 1200 μg/kg) of Cr in a 2 × 2 factorial arrangement with six replicates. The daily temperature in the house was maintained at 17 ˚C for 10 weeks (30-40 wks of age) and afterward (41-45 wks of age) increased instantly to 32 ˚C to simulate HS. Decreased feed intake was observed in hens fed the Cr-supplemented diet during HS (P<0.05). Supplemental VE and Cr had no significant effect on egg weight, egg mass, albumen weight, specific gravity, egg shape index, yolk color and index (P>0.05). Increased feed conversion ratio (FCR) and decreased yolk weight and shell thickness were detected in hens fed the VE-supplemental diet before HS (P<0.05). A combination of VE and Cr increased Haugh unit, before and during HS, and also increased EP, yolk and shell weight during HS (P<0.05). No dietary effects (P>0.05) were observed on serum concentrations of Cr and the activity of GSH-Px at 45 wk of age (after exposure to heat stress), however, supplemental VE and Cr increased serum concentration of insulin (P<0.05). In conclusion, dietary supplemental VE in combined with Cr partly alleviated the detrimental effects of HS in laying hens, via improving EP and egg quality. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
18 - Evaluation of Total Antioxidant, Total Calcium, Selenium, Insulin, Free Triiodothyronine and Free Thyroxine Levels in Cows with Ketosis
اس. کوزت ن. یوکسکKetosis is an important metabolic disease of high milk-producing cows. There are significant changes in many metabolite and hormonal concentrations in metabolic diseases. This study was carried out to assess the concentrations calcium (Ca), selenium (Se), total antioxid چکیده کاملKetosis is an important metabolic disease of high milk-producing cows. There are significant changes in many metabolite and hormonal concentrations in metabolic diseases. This study was carried out to assess the concentrations calcium (Ca), selenium (Se), total antioxidant (TAOC), insulin, free triiodothyronine (fT3) and free thyroxine (fT4) in cows with subclinical and clinical ketosis. This study included 20 dairy cows within the first two months of lactation, aged between 4-8 years. Cows with ß-hydroxybutyrate acid (BHBA) concentrations 1.20 mmol/L were considered healthy, whereas 1.20 and 1.50 mmol/L were considered subclinical and 1.60-2.20 mmol/L were classified as clinically ketotic. Serum aspartate aminotransferase (AST), alanine aminotransferase (ALT),low density lipoprotein (LDH), glucose, Ca, plasma TAOC capacity and BHBA concentrations were performed spectrophotometrically. Serum insulin, free triiodothyronine and free thyroxine concentrations were measured using the chemi-luminescence method. Serum Se concentrations were measured using an Inductively Coupled Plasma-Mass Spectrometry (ICP-MS). In conclusion, significant changes were noted in decreased concentrations of TAOC, Ca, Se, fT3, fT4 and insulin in cows with subclinical and clinical ketosis. The study identified important parameters, changes in the levels of these parameters will be important in determining the treatment and prognosis of the disease. Their use may also help reduce the economic losses suffered by dairy farmers as a result of the disease. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
19 - Plasma Levels of Anabolic Hormones in Suckling Lambs are Affected by Late Gestational Nutrition
ع. کیانیIn this study, the effects of late gestational undernutrition (LGU) on plasma concentration of insulin-like growth factor 1 (IGF-I), leptin, insulin and glucose in subsequent sucking lambs was investigated. Ten twin-bearing ewes were fed either restrictedly (Restricted) چکیده کاملIn this study, the effects of late gestational undernutrition (LGU) on plasma concentration of insulin-like growth factor 1 (IGF-I), leptin, insulin and glucose in subsequent sucking lambs was investigated. Ten twin-bearing ewes were fed either restrictedly (Restricted) or adequately (Control) during the last six weeks of gestation and were fed ad libitum after parturition. Blood samples were taken from subsequent suckling lambs at birth day, 7, 17 and 35 days of age. The average growth rate of restricted lambs was significantly lower than control lambs (292±21 vs. 216±19 g/d) during first two weeks of suckling period. Lambs in both groups were hypoglycemic (2.5±0.2 mmol/L) and had lowest level of leptin (0.6±0.08 ng/mL) at birth. Plasma glucose and leptin increased sharply by 7 days of age to 5.9 ± 0.2 mmol/L and to 0.6±0.08 ng/mL respectively. Late gestational undernutrition reduced plasma glucose in restricted (3.1±0.2 mmol/L) at birth but not in control lambs (2.1±0.3 mmol/L). Plasma insulin was the highest at 7 days of age (0.9±0.08 ng/mL). Restricted lambs had highly significant lower insulin values (0.6±0.1 vs. 1.3±0.1 ng/mL) and significantly higher ratio of glucose/insulin than control lambs. Insulin-like growth factor I values at birth was not affected by LGU. However, during suckling period restricted lambs had lower IGF-I than control lambs. In conclusion, LGU decreased insulin plasma concentration, changed the ratio of glucose to insulin, and decreased the concentration of IGF-I in subsequent offspring. Results also confirm the finding that circulating glucose rather than insulin is a determinant of leptin secretion in suckling lambs. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
20 - تاثیر آنزیم های فیتاز میکروبی هوستازیم، فیزایم و رونوزایم بر بیان ژن عملکردی IGF1 در جوجه های گوشتی
کیان پهلوان افشاری حمیدرضا سید آبادی علی اسماعیل پورمیزان عامل رشد شبه انسولین(IGF) توسط محرک های مختلف مانند هورمونها، عوامل رشد و شرایط تغذیهای تنظیم می شود. در مطالعهی حاضر، تاثیرسطوح مختلف آنزیم های فیتاز بر بیان ژنIGF-1 در بافت کبدی جوجه های گوشتی مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش با 7 تیمار، 5 تکرار و 25 قطعه جوجه در چکیده کاملمیزان عامل رشد شبه انسولین(IGF) توسط محرک های مختلف مانند هورمونها، عوامل رشد و شرایط تغذیهای تنظیم می شود. در مطالعهی حاضر، تاثیرسطوح مختلف آنزیم های فیتاز بر بیان ژنIGF-1 در بافت کبدی جوجه های گوشتی مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش با 7 تیمار، 5 تکرار و 25 قطعه جوجه در هر تکرار انجام گردید. جیره های آزمایشی شامل جیره شاهد که فسفر مورد نیاز آن توسط دی کلسیم فسفات تامین میشد و جیره های حاوی آنزیم های مختلف فیتاز میکروبی تجاری بر پایه ذرت و سویا مورد بررسی قرار گرفت. به منظور بررسی بیان ژن IGF-1 ابتدا کل RNA از بافت کبد استخراج و پس از ساخت cDNA، میزان بیان ژن با استفاده از تکنیک Real time PCR اندازهگیری شد. نتایج حاصل از بررسی بیان ژن IGF-I در سطوح مختلف فیتازها اختلاف معنی داری را بین تیمارها نشان داد. بیان ژنIGF-I در تیمار 1و2 شامل فیتاز هوستازیم و فیزایم 50 درصد کمترین میزان بیان و تیمار 6 با فیتازهای هوستازیم و رونوزایم 100 درصد بیشترین میزان بیان را نشان داد. افزایش میزان فیتازها باعث افزایش بیان IGF1-mRNA کبدی شده و می تواند متعاقبا عملکرد صفات رشد را نیز تحت تاثیر قرار دهد. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
21 - آمادهسازی و شناسایی نانوکامپوزیتهای پلی اورتان مغناطیسی پایه آبی مزدوج شده با انسولین به منظور افزایش پایداری زیستی این دارو
ریحانه فرج اله میرمحمد علوی نیکجه فرید عابدین درکوش مریم وکیلیدر این پژوهش به منظور افزایش پایداری داروی انسولین، این پلیمر زیستی باالاستومر پلی اورتانی مغناطیسی مزدوج شد. برای سنتز نانوکامپوزیت پلی اورتان مغناطیسی پایه آبی از نانوذرات آهن اکسید استفاده شد و به منظورجلوگیری از تجمع و همچنین افزایش نیمه عمرماندگاری نانوذرات در بد چکیده کاملدر این پژوهش به منظور افزایش پایداری داروی انسولین، این پلیمر زیستی باالاستومر پلی اورتانی مغناطیسی مزدوج شد. برای سنتز نانوکامپوزیت پلی اورتان مغناطیسی پایه آبی از نانوذرات آهن اکسید استفاده شد و به منظورجلوگیری از تجمع و همچنین افزایش نیمه عمرماندگاری نانوذرات در بدن، ابتدا با ترکیب دای پدال سیلان که از ترکیب آمینوپروپیل تری اتوکسی سیلان و 3-گلیسیدوکسی پروپیل تری متوکسی سیلان بهدست آمده بود، اصلاح شدند. سپس برای افزایش زیست سازگاری و زیست تخریب پذیری ترکیب بهدست آمده، طی فرایند پلیمریزاسیون درجا با پلی اورتان پایه آبی، نانوکامپوزیتهای پلی اورتانی مغناطیسی تهیه شدند که گروههایNCOــ پیش پلیمر ترکیب یادشده باهورمون انسولین،که پلیمری با توالی پپتیدی ویژه و گروههایNH2ــ در دسترس است، پیوند اوره تشکیل میدهد. سنتز موفقیت آمیز این ترکیبات با طیف سنجی فروسرخ، رزونانس مغناطیس هسته ای، تجزیه وزن سنج گرمایی، میکروسکوپ الکترونی روبشی و عبوری تایید شد. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
22 - وانادیم شبکهایشده با هیدروژل نانوچندسازه برپایه (CMC-PEG-PLGA) با پوشش سدیم آلژینات به عنوان سامانه انسولین رسانی حساس به pH
سید نبی الله حسینی آسیه عباسی‎دلویی سید جواد ضیائ الحق ایوب سعیدیدرسال‎هایاخیر،پیشرفت‎هایقابل‎توجهیدربه‎کارگیریبسپارهایزیست‎پزشکیبه عنوانحامل‎هایهدفمندبرایرهایشدارو،پروتئینوعواملرشدانجام‎گرفتهاست. در اینپژوهش، هیدروژل های نانوچندسازه به‎دلیل تشکیل نانوذرات وانادیم (V) در داخل هیدروژل های کربوکسی‎مت چکیده کاملدرسال‎هایاخیر،پیشرفت‎هایقابل‎توجهیدربه‎کارگیریبسپارهایزیست‎پزشکیبه عنوانحامل‎هایهدفمندبرایرهایشدارو،پروتئینوعواملرشدانجام‎گرفتهاست. در اینپژوهش، هیدروژل های نانوچندسازه به‎دلیل تشکیل نانوذرات وانادیم (V) در داخل هیدروژل های کربوکسی‎متیل سلولز (CMC) متورم تهیه شده است. تشکیل نانوذرات وانادیمدر هیدروژل ها با طیف‎سنجی فروسرخ تبدیل فوریه (FT‎IR)، پراش پرتو ایکس (XRD) و میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) بررسی شد. الگوهای XRD تشکیل نانوذرات وانادیم در بستر هیدروژل را تایید کردند. همچنین،تصاویر SEM نشان دادند که اندازه نانوذرات از 22 تا 74 نانومتر در بستر هیدروژل است. رفتار تورمی هیدروژل نانوچندسازه ها در pHهای 1/2 و 4/7 بررسی شد. هیدروژل ها در pH کمتر، جذب آب بهتری از خود نشان دادند. طیف‎های نمونه های بارگیری‎شده با دارو، بیانگر آن است که بارگذاری مناسب دارو انجام‎شده است. با بررسی رهایش دارو، مشاهده شد که مقدار رهایش در هیدروژل های نانوچندسازه کمتر و با افزایش درصد نانوذرات مقدار رهایش کاهش یافته است. در آزمون سمیت سلولی پس از 24 ساعت، زنده‎ماندن سلول ها در گستره 3/74 تا 05/96 % در مقایسه با نمونه کنترل (به عنوان 100 %) بود. در نمونه هیدروژل نانوچندسازه حاوی انسولین پس از 24 ساعت، پایین ترین زنده‎ماندن سلولی مربوط به غلظت μg/ml 25/31 انسولین و بیشترین زنده‎ماندن سلولی مربوط به غلظت μg/ml 1000 انسولین با 7/25 % سمیت سلولی نسبت به گروه کنترل بود. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
23 - اثر عصاره الکلی گیاه پنج انگشت و ویتامین E بر میزان سرمی آنزیمهای کبدی، گلوکز، پروفایل لیپیدی و انسولین در موشهای صحرایی ماده بالغ
زهرا نجاتی سید ابراهیم حسینیافزایش مزمن قند خون منجر به دیابت که یک ناهنجاری متابولیکی ناشی از نقص در ترشح یا کارکرد انسولین، همراه با کاهش میزان سرمی ویتامین E و آسیبهای کبدی میباشد میگردد. پنج انگشت گیاهی است که در طب سنتی برای درمان بسیاری از بیماری ها استفاده میشود. لذا مطالعه حاضر با هد چکیده کاملافزایش مزمن قند خون منجر به دیابت که یک ناهنجاری متابولیکی ناشی از نقص در ترشح یا کارکرد انسولین، همراه با کاهش میزان سرمی ویتامین E و آسیبهای کبدی میباشد میگردد. پنج انگشت گیاهی است که در طب سنتی برای درمان بسیاری از بیماری ها استفاده میشود. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی اثرات گیاه پنج انگشت و ویتامینE بر میزان سرمی برخی فاکتورهای کبدی، گلوکز، انسولین و پروفایل لیپیدی در موشهای صحرایی انجام گرفت. در این مطالعه تجربی،40 سر موش ماده بالغ با وزن 250 تا 220 گرم در گروههای کنترل، شاهد و 3 دسته تجربی مورد مطالعه قرار گرفتند. هرگروه شامل 8 سر موش بود. گروههای تجربی1 40 میلیگرم بر کیلوگرم عصاره پنج انگشت، تجربی2 40 میلیگرم بر کیلوگرم عصاره و40 میلیگرم بر کیلوگرم ویتامینE و تجربی3 40 میلیگرم بر کیلوگرم ویتامین E دریافت نمودند. تجویزها برای مدت 14 روز انجام گرفت و در پایان دوره از موشها خونگیری به عمل آمد و سپس با استفاده از کیتهای تشخیصی سطوح سرمی، انسولین، قند و میزان آنزیمهای ALP(الکالین فسفاتاز)، ALT (آلانین آمینوترانسفراز) و AST (آسپارتات آمینوترانسفراز) و پروفایل لیپیدی اندازهگیری گردید. دادهها با کمک آزمونهای ANOVA و توکی، آنالیز شدند. نتایج نشان داد که عصاره هیدروالکلی پنج انگشت و ویتامین E تاثیری بر قند خون و آنزیم ALT ندارند در حالی باعث کاهش معنیدار آنزیمهای ALP، AST و LDL، کلسترول، تری گلیسیرید و افزایش انسولین و HDL میگردند. عصاره الکلی پنج انگشت و ویتامین E به دلیل داشتن خاصیت آنتی اکسیدانی باعث افزایش میزان HDL، انسولین و کاهش آنزیمهای ALP، AST، LDL، کلسترول و تری گلیسیرید میگردد. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
24 - تاثیر مکمل یاری کلم بروکلی همراه با تمرینات ترکیبی بر فاکتور رشد فیبروبلاستی-21 و مقاومت به انسولین در مردان چاق مبتلا به دیابت نوع دو
ابراهیم فلاح ساناز میرزایان شانجانی عبدالعلی بنایی فر یاسر کاظم زاده سعید صداقتیدیابت یکی از عوامل اصلی مرگ و میر در کشورهای در حال توسعه است که عوامل مختلفی همچون فعالیت بدنی و رژیم غذایی مناسب می تواند باعث بهبود آن شود. هدف از پژوهش حاضر تعیین تاثیر مصرف پودر کلم بروکلی به همراه تمرین استقامتی-مقاومتی بر فاکتور رشد فیبروبلاستی-21 (FGF-21) و مقاو چکیده کاملدیابت یکی از عوامل اصلی مرگ و میر در کشورهای در حال توسعه است که عوامل مختلفی همچون فعالیت بدنی و رژیم غذایی مناسب می تواند باعث بهبود آن شود. هدف از پژوهش حاضر تعیین تاثیر مصرف پودر کلم بروکلی به همراه تمرین استقامتی-مقاومتی بر فاکتور رشد فیبروبلاستی-21 (FGF-21) و مقاومت به انسولین در مردان چاق مبتلا به دیابت نوع دو می باشد. 44 مرد دیابتی داوطلب بر اساس معیارهای ورود به تحقیق به صورت تصادفی در چهار گروه 11 نفری شامل گروه تمرین-مکمل، گروه تمرین-دارونما (تمرین)، گروه مکمل ، گروه دارو نما که تمام گروه ها دیابتی بودند، تقسیم شدند. پروتکل تمرین شامل 30 دقیقه تمرین هوازی (دویدن) با شدت 70-60 درصد ضربان قلب بیشینه و 45 دقیقه تمرین مقاومتی با شدت 70-60 درصد یک تکرار بیشینه بود. مکمل کلم بروکلی نیز به صورت پودر اماده تهیه و به هر داوطلب 10 گرم در روز به مدت 12 هفته داده شد. نمونه های خونی 48 ساعت قبل از شروع تمرینات و 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین گرفته شد . بررسی شاخص های بین گروهی نشان داد که در شاخصهای FGF-21 (017/0p =) و مقاومت به انسولین (01/0p =)، بین گروه های مختلف اختلاف معنی دار وجود دارد. در بررسی تغییرات درون گروهی نیز تغییرات معنی داری در شاخصها اندازه گیری شده در گروه های مختلف مشاهده شد (05/0p <). نتایج پژوهش حاضر نشان داد که 12 هفته مکمل یاری کلم بروکلی همراه با تمرینات ترکیبی سبب کاهش معنی دار FGF-21، گلوکز خون و مقاومت انسولینی در هر سه گروه مکمل، تمرین و تمرین-مکمل شده است. بنابراین به نظر می رسد مصرف کلم بروکلی در رژیم غذایی و تمرین به تنهایی و همچنین ترکیب این دو می تواند در تعدیل بیماری دیابت نوع دو نقش داشته باشد. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
25 - بررسی تاثیر ترانسچالکون بر روی فیبریلاسیون پروتئین انسولین
ماریا امیدی شاهسوندی پریچهره یغمایی شهین احمدیان آزاده ابراهیم حبیبیفیبریل های آمیلوئیدی تجمعات رشته مانندی هستند که از باز شدن ساختار طبیعی و بدتاخوردگی انواع مختلف پپتیدها و پروتئین ها بوجود می آیند. این تجمعات آمیلوئیدی با برخی از بیماری ها نظیر بیماری های تحلیل برنده عصبی و سیستماتیک از قبیل آلزایمر، پارکینسون و دیابت نوع دو در ارتب چکیده کاملفیبریل های آمیلوئیدی تجمعات رشته مانندی هستند که از باز شدن ساختار طبیعی و بدتاخوردگی انواع مختلف پپتیدها و پروتئین ها بوجود می آیند. این تجمعات آمیلوئیدی با برخی از بیماری ها نظیر بیماری های تحلیل برنده عصبی و سیستماتیک از قبیل آلزایمر، پارکینسون و دیابت نوع دو در ارتباط می باشند. هدف از این مطالعه بررسی اثرات مهاری ترانسچالکون در مهار فرایند فیبریلاسیون انسولین (پروتئین مدل) می باشد. در مرحله اول با استناد به مطالعات انجام شده، شرایط مناسب برای تشکیل فیبریل های آمیلوئیدی برای پروتئین مدل مد نظر ما فراهم شد. سپس پپتید انسولین در حضور و عدم حضور ترانسچالکون به مدت 24 ساعت در شرایط تشکیل تجمعات آمیلوئیدی انکوبه شد و فیبریل های تشکیل شده با تکنیک های مختلف از جمله مطالعه تغییرات جذب نوری کنگورد با تکنیک اسپکتروسکوپی، تصاویر حاصل از میکروسکوپ الکترونی گذاره (TEM) و تصویربرداری و آنالیز تجمعات آمیلوئیدی با میکروسکوپ فلورسان بررسی شدند در نهایت، با استفاده از روش داکینگ مولکولی توسط نرم افزار AutoDock برهمکنش های احتمالی ترکیب ترانسچالکون با پپتید انسولین تحلیل شد. نتایج حاصل از پژوهش، کاهش قابل ملاحظه تجمعات آمیلوئیدی را در نمونه تغییر داده شده نسبت به نمونه شاهد نشان داد. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
26 - تاثیر تمرین تناوبی عملکردی شدید همراه با مصرف چای ترش (Hibiscus sabdariffa) بر نیمرخ لیپیدی و مقاومت به انسولین در زنان دارای اضافه وزن
فاطمه شب خیز مریم دلیرانی حمیده تازشیهدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرین تناوبی عملکردی شدید (HIFT) همراه با مصرف چای ترش (Hibiscus sabdariffa) بر نیمرخ لیپیدی و مقاومت به انسولین در زنان دارای اضافه وزن بود. در یک کارآزمایی میدانی 40 نفر بصورت تصادفی به 5 گروه شامل 1- تمرین، 2- چای ترش و تمرین، 3- چای ترش چکیده کاملهدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرین تناوبی عملکردی شدید (HIFT) همراه با مصرف چای ترش (Hibiscus sabdariffa) بر نیمرخ لیپیدی و مقاومت به انسولین در زنان دارای اضافه وزن بود. در یک کارآزمایی میدانی 40 نفر بصورت تصادفی به 5 گروه شامل 1- تمرین، 2- چای ترش و تمرین، 3- چای ترش، 4- تمرین+ دارونما و 5- کنترل تقسیم شدند. پروتکل تمرین در گروه های تمرینی شامل 250 متر قایقی با ارگومتر، بلافاصله حرکت تاب دادن کتل بل 13 کیلوگرمی و حرکت نشست و برخاست با دمبل های 13 کیلوگرمی بود. در پژوهش حاضر از پودر کاسبرگ خشک شده گیاه چای ترش به عنوان مکمل استفاده شد که هر قاشق غذاخوری آن معادل ۳ گرم بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزارهای SPSS 21، Exell 2010 و آزمون های آماری کواریانس و T همبسته در سطح معناداری 05/0p ≤ استفاده شد. نتایج نشان داد تغییرات درون گروهی تری گلیسیرید، کلسترول، HDL، LDL و درصد چربی بعد از دو هفته تمرین، در گروه تمرین، تمرین+ مکمل و تمرین+ دارونما معنادار بود (05/0p ≤ )، اما در گروه مکمل و گروه کنترل تغییرات معنادار نبود (05/0p ≥ ). همچنین، تغییرات بین گروهی نشان دهنده تفاوت معنادار بین گروه کنترل با گروه تمرین، مکمل+ تمرین، مکمل و تمرین + دارونما در تری گلیسیرید، کلسترول، HDL، LDL و درصد چربی بود (05/0p ≤ ). با وجود این، تغییرات بین گروهی مقاومت به انسولین معنادار نبود (05/0p ≥ ). با توجه به نتایج پژوهش حاضر به افرادی که دارای اضافه وزن می باشند پیشنهاد می شود از تمرینات گوناگون و تأثیرگذار همچون HIFT و مکمل چای ترش در راستای کاهش وزن و بهتر شدن نیمرخ سوخت وسازی و ترکیب بدنی استفاده کنند. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
27 - تاثیر دوازده هفته تمرین تداومی و تناوبی روی برخی آدیپوکاین و هپاتوکاین ها و مقاومت به انسولین در موش های دیابتی نوع یک
محمد سلماسی محمد رضا ذولفقاری دیدنی اکبر نوری حبشیدیابت به عنوان یکی از بیماری های بسیار توسعه یافته در جهان و از دلایل اصلی مرگ و میر در نظر گرفته می شود. از راه های پیشگیری از دیابت و جلوگیری از عوارض ناشی از آن، انجام فعالیت به روش های مختلف است. هدف از پژوهش حاضر بررسی مقایسه تاثیر دوازده هفته تمرین تداومی و تناوبی چکیده کاملدیابت به عنوان یکی از بیماری های بسیار توسعه یافته در جهان و از دلایل اصلی مرگ و میر در نظر گرفته می شود. از راه های پیشگیری از دیابت و جلوگیری از عوارض ناشی از آن، انجام فعالیت به روش های مختلف است. هدف از پژوهش حاضر بررسی مقایسه تاثیر دوازده هفته تمرین تداومی و تناوبی روی فتوئین b، فتوئین a و گلیپیکان 4 پلاسما و مقاومت به انسولین در موش های دیابتی نوع 1 بود. برای این منظور 40 موش دیابتی نوع یک به 4 گروه کنترل-سالم، کنترل دیابت، دیابت تمرین تداومی و دیابت تمرین تناوبی تقسیم شدند.گروه تناوبی با دویدن روی در وهله های 3 دقیقهای با سرعت 20 متر در دقیقه و ریکاوری فعال با سرعت 10 متر در دقیقه با شیب صفر درصد به مدت 3 دقیقه روی تردمیل، شش تکرار در هر جلسه انجام شد (مدت زمان کل 36 دقیقه). گروه تمرین تداومی نیز دویدن را با سرعت 15 متر در دقیقه به مدت 36 دقیقه با شیب 0% درصد انجام دادند. کشتار موشها 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرینی انجام و خونگیری انجام شد. جهت مقایسه بین گروهها از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد. بررسی تغییرات بین گروهی نشان داد که تفاوت معنی دار بین گروه ها برای مقاومت به انسولین، فتوئین b، فتوئین a و گلیپیکان 4 پلاسما وجود دارد (001/0p <). بررسی تغییرات بین کروهی نشان داد که مقاومت به انسولین، فتوئین b، فتوئین a و گلیپیکان 4 پلاسما کاهش معنی دار در گروه سالم نسبت به گروه دیابتی داشتند (001/0p <). همچنین بین گروه کنترل دیابت با گروه های تمرین تداومی و تمرین تناوبی تفاوت معنی دار بین همه شاخص ها وجود داشت (001/0p <). نتایج پژوهش حاضر نشان داد که تمرین هوازی و تمرین تناوبی میتوانند باعث کاهش فتوئین b، فتوئین a و گلیپیکان 4 پلاسما در موشهای دیابتی نوع 1 شوند. این بهبودها در گروه تمرین تناوبی نسبت به تمرین تداومی بهتر بود. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
28 - بررسی اثرات تعاملی بربرین و سیتاگلیپتین بر پروفایل لیپیدی، میزان گلوکز و انسولین در موشهای نر دیابتی مبتلا به کبد چرب
ثریا مهردوست پریچهره یغمایی هانیه جعفری آزاده ابراهیم حبیبیمقاومت انسولینی کبدی به شدت با NAFLD ارتباط داشته و فاکتور اصلی در بیماریزایی دیابت نوع 2 و سندرم متابولیک است. مقاومت به انسولین سبب لیپولیز در بافت چربی شده و اختلال در تنظیم متابولیسم لیپیدی سبب انباشته شدن چربی در کبد میشود. در این مطالعه اثرات بربرین و سیتاگلیپتین چکیده کاملمقاومت انسولینی کبدی به شدت با NAFLD ارتباط داشته و فاکتور اصلی در بیماریزایی دیابت نوع 2 و سندرم متابولیک است. مقاومت به انسولین سبب لیپولیز در بافت چربی شده و اختلال در تنظیم متابولیسم لیپیدی سبب انباشته شدن چربی در کبد میشود. در این مطالعه اثرات بربرین و سیتاگلیپتین برای بهبود مقاومت به انسولین و پروفایل لیپیدی در موشهای اسپراگ-داولی مبتلا به دیابت نوع 2 بررسی شده است. گروهها شامل: 1- کنترل (سرم فیزیولوژی به عنوان حلال آلوکسان)؛ 2- مدل (کبد چرب + آلوکسان)؛ 3- سیتاگلیپتین (کبد چرب + آلوکسان و 10 میلی گرم/کیلوگرم سیتاگلیپتین)؛ 4- بربرین (کبدچرب + آلوکسان و 150 میلی گرم/کیلوگرم بربرین)؛ 5- بربرین/سیتاگلیپتین (کبد چرب + آلوکسان و 5 میلی گرم/کیلوگرم سیتاگلیپتین و 75 میلی گرم/کیلوگرم بربرین). پس از اتمام دوره تیمار در شرایط بیهوشی خونگیری از قلب انجام گرفت و میزان پروفایل لیپیدی، گلوکز، انسولین سنجش شد. میزان تریگلیسرید (01/0 p <)، کلسترول (05/0 p <)، LDL(01/0 p <)، اسید چرب آزاد (05/0 p <)، گلوکز ناشتا (05/0 p <) و انسولین (01/0 p <) در گروه تیمار توام نسبت به گروه مدل کاهش و HDL افزایش یافت که این افزایش معنیدار نبود. بربرین و سیتاگلیپتین بویژه در تجویز توام اثر مطلوبی در متابولیسم لیپیدها و مقاومت به انسولین دارند و میتوانند به عنوان یک رژیم درمانی مؤثر برای هایپرلیپیدمی و کبد چرب در نظر گرفته شوند. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
29 - تاثیر یک دوره تمرین هوازی همراه با مکمل استویا روی هپاتوکاینها و مقاومت به انسولین در موشهای دیابتی نوع یک
اسماعیل پیری اکبر نوری حبشی محمد رضا ذولفقاری دیدنیدیابت یکی از دلایل اصلی مرگ و میر در کشورهای در حال توسعه است. از راه های پیشگیری از دیابت و جلوگیری از عوارض ناشی از آن، انجام فعالیت بدنی و استفاده از مکمل های آنتی اکسیدانی است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر یک دوره تمرین هوازی و مکمل استویا روی فتوئین b، پنتراکسین ۳ چکیده کاملدیابت یکی از دلایل اصلی مرگ و میر در کشورهای در حال توسعه است. از راه های پیشگیری از دیابت و جلوگیری از عوارض ناشی از آن، انجام فعالیت بدنی و استفاده از مکمل های آنتی اکسیدانی است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر یک دوره تمرین هوازی و مکمل استویا روی فتوئین b، پنتراکسین ۳ و GDF-15 پلاسما و مقاومت به انسولین در موشهای دیابتی نوع 1 بود. برای این منظور 25 موش دیابتی نوع یک به 5 گروه کنترل-سالم، کنترل دیابت، دیابت مکمل، دیابت تمرین و دیابت تمرین-مکمل تقسیم شدند. برنامه تمرینی رت ها برای مدت 65 روز، با سرعت 20 تا 30 متر بر دقیقه با شدت 10 تا 25 متر/دقیقه بود. دوز مصرفی استویا 250 میلی گرم/کیلوگرم وزن بدن به صورت گاواژ دریافت شد. کشتار موشها 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرینی انجام و خونگیری انجام شد. جهت مقایسه بین گروهها از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد. بررسی تغییرات بین گروهی نشان داد که تفاوت معنی دار بین گروهها برای فتوئین b، پنتراکسین ۳ و GDF-15 پلاسما وجود دارد (001/0p <). بررسی تغییرات بین کروهی نشان داد که فتوئین B و GDF-15 افزایش معنی دار و پنتراکسین کاهش معنی دار در گروه سالم نسبت به گروه دیابتی داشتند (001/0p <). همچنین بین گروه کنترل دیابت با گروه های تمرین مکمل و تمرین تفاوت معنی دار بین همه شاخص ها وجود داشت (001/0p <). نتایج پژوهش حاضر نشان داد که تمرین هوازی و مکمل استویا میتوانند باعث کاهش مقاومت به انسولین، فتوئین b و GDF-15 و افزایش پنتراکسین ۳ در موشهای دیابتی نوع 1 شوند. این بهبودها در گروهی که تمرین و مکمل را به طور همزمان مصرف کرده بودند، بیشتر بود. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
30 - مقایسه اثر هشت هفته تمرین استقامتی در صبح و عصر بر آسپروسین، لپتین، مقاومت انسولینی و شاخص اشتها در مردان چاق غیرورزشکار
بهمن زاده هندیجانی صدیقه حسین پور دلاور محمد کریمی مهران قهرمانیسیگنال¬های سیری-گرسنگی، ساعت¬های ریتمی در بافت¬های محیطی را از طریق در دسترسی به بسیاری از درشت¬مغذی¬ها در گردش خون، تنظیم میکند. هدف این تحقیق، مطالعه اثر هشت هفته تمرینات استقامتی در دو نوبت صبح و عصر بر سطوح سرمی آسپروسین، لپتین، مقاومت انسولینی و شاخص اشتها در مردا چکیده کاملسیگنال¬های سیری-گرسنگی، ساعت¬های ریتمی در بافت¬های محیطی را از طریق در دسترسی به بسیاری از درشت¬مغذی¬ها در گردش خون، تنظیم میکند. هدف این تحقیق، مطالعه اثر هشت هفته تمرینات استقامتی در دو نوبت صبح و عصر بر سطوح سرمی آسپروسین، لپتین، مقاومت انسولینی و شاخص اشتها در مردان چاق غیرورزشکار بود. در این مطالعه نیمه تجربی، 36 مرد جوان چاق غیرورزشکار با میانگین سن 3/3 ± 4/25 سال، وزن 7/7 ± 3/98 کیلوگرم و شاخص توده بدن 2/1 ± 8/31 کیلوگرم بر مترمربع، به صورت هدفمند و در دسترس به عنوان آزمودنی انتخاب شدند. آزمودنی¬ها بطور تصادفی به سه گروه مساوی شامل؛ کنترل، تمرین صبح و تمرین عصر تقسیم شدند. پروتکل تمرینات استقامتی به مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته و با شدت 60 تا 75 درصد حداکثر ضربان قلب اجرا شد. قبل و پس از دوره تمرین، خونگیری در شرایط 10 ساعت ناشتایی شبانه انجام گردید. داده¬ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و در سطح معناداری 05/0 >p تجزیه و تحلیل شد. هشت هفته تمرینات استقامتی منجر به کاهش معنادار آسپروسین (0001/0= p)، لپتین (02/0=p )، انسولین (0001/0=p )، گلوکز (0001/0=p )، مقاومت انسولینی (0001/0=p ) و شاخص اشتها (001/0= p) گردید. آزمون تعقیبی توکی نشان داد در مقایسه با گروه کنترل، تمرین عصر اثر بیشتر و معنادارتری بر همهی متغیرهای ذکر شده دارد. به نظر میرسد تمرینات استقامتی در دو نوبت صبح و عصر می تواند اثرات مثبتی بر وضعیت آسپروسین، لپتین، مقاومت انسولینی و شاخص اشتها داشته باشد. با این حال، به نظر میرسد تمرینات در نوبت عصر اثرات مثبت بیشتری بر این عوامل داشته باشد. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
31 - تاثیر تمرین مقاومتی بر بیان مولکول های چسبان سلولی و RAGE در بطن چپ رت های دیابتی شده توسط رژیم غذایی پرچرب و STZ
محمدرضا باقری افسریه ای عبدالعلی بنائی فر سجاد ارشدی شهرام سهیلیکاردیومیوپاتی دیابتی (DCM) یک شرایط پاتوفیزیولوژیک است که در پاسخ به دیابت اتفاق می افتد و به نارسایی قلبی منجر می شود. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرین مقاومتی بر بیان ژن ICAM-1, VCAM-1, RAGE در بطن چپ رت های چاق دیابتی نوع 2 بود. در این مطالعه تجربی، 14 سر موش نر ص چکیده کاملکاردیومیوپاتی دیابتی (DCM) یک شرایط پاتوفیزیولوژیک است که در پاسخ به دیابت اتفاق می افتد و به نارسایی قلبی منجر می شود. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرین مقاومتی بر بیان ژن ICAM-1, VCAM-1, RAGE در بطن چپ رت های چاق دیابتی نوع 2 بود. در این مطالعه تجربی، 14 سر موش نر صحرایی نژاد ویستار (10±220 گرم) دیابتی شده توسط رژیم غذایی پر چرب و تزریق STZ به طور تصادفی به دو گروه کنترل و مقاومتی تقسیم شدند. پروتکل تمرینی به مدت 6 هفته به تعداد 5 جلسه در هفته در قالب 3 ست با 5 تکرار در هر ست انجام گرفت. فواصل استراحت بین ست ها و تکرارها در هر ست به ترتیب 90 و 30 ثانیه بود. همه موش ها 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی تشریح شدند. از آزمون آماری تی مستقل جهت مقایسه متغیرها در سطح معنی داری آلفای کمتر از 5 صدم استفاده شد. تمرین مقاومتی به تغییر معنی داری در بیان ICAM-1 (237/0 = P)،VCAM-1 (295/0 = P) و RAGE (561/0 = P) در مقایسه با گروه کنترل منجر نشد. با این حال به کاهش معنی دار گلوکز و مقاومت انسولین و افزایش معنی دار انسولین سرم منجر شد(001/0 = P). بر پایه یافته های مطالعه حاضر، تمرینات تناوبی در غیاب تغییر بیان ICAM-1، VCAM-1 و RAGE در بطن چپ با بهبود نیمرخ گلیسیمیک و مقاومت انسولین در رت های دیابتی نوع 2 همراه است. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
32 - بررسی تغییرات متابولیک به دنبال عمل لیپوساکشن
ناصر سنجر موسوی • احمد صفاری • شاهده کریمی ترشیزی • آرزو فرج پورمقدمه امروزه چاقی به یک بیماری مزمن و شایع تبدیل شده است که می تواند فرد را متحمل ضررهای اجتماعی – اقتصادی فراوان نموده و مشکلات سلامتی جدی به بار آورد.چاقی زمینه ساز بیماری های مختلفی چون دیابت، هایپرتانسیون، دیس لیپیدمی، بیماری های کرونری و غیره است. روش های در چکیده کاملمقدمه امروزه چاقی به یک بیماری مزمن و شایع تبدیل شده است که می تواند فرد را متحمل ضررهای اجتماعی – اقتصادی فراوان نموده و مشکلات سلامتی جدی به بار آورد.چاقی زمینه ساز بیماری های مختلفی چون دیابت، هایپرتانسیون، دیس لیپیدمی، بیماری های کرونری و غیره است. روش های درمانی متعددی برای مبتلایان به چاقی وجود دارد که با توجه به تغییرات وسیع در شیوه زندگی افراد، روش های سریع تر، کم عارضه تر و موثرتر مورد استقبال بیشتری قرار گرفته است؛ در این میان لیپوساکشن یکی از پرطرفدارترین روش های اصلاح چاقی به خصوص چاقی موضعی در سال های اخیر بوده است. در این مطالعه تغییرات متابولیک به دنبال عمل لیپوساکشن مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی در طول یکسال بر روی 25 بیمار چاق30) (BMIغیر دیابتی انجام گرفت. از بیماران واجد شرایط شرح حال گرفته شد و معاینه فیزیکی و محاسبه BMI انجام شد و پس از کسب رضایت آگاهانه از بیماران نمونه خون ناشتا بیماران 24 ساعت قبل از عمل و سپس 4 هفته بعد از عمل از نظر FBS, Chol Total, HDL, LDL, TG, Insulin بررسی شد. اطلاعات دموگرافیک و داده های آزمایشگاهی با استفاده از نرم افزار SPSS 20 و آزمون آماری paired t-test مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج : یافته های به دست آمده نشان داد که میزان FBS و انسولین به طور معنی داری کاهش و TG به طور معنی داری افزایش یافت در حالیکه تغییرات کلسترول توتال، LDL و HDL از نظر آماری معنی دار نمی باشد. بحث و نتیجه گیری: با توجه به کاهش معنی دار FBS و انسولین و نیز تا حدودی کاهش چربیهای سرم پس از لیپوساکشن، این عمل می تواند به بهبود پاسخ به انسولین و لیپید پروفایل و ارتقا کیفیت زندگی این بیماران کمک نماید. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
33 - تاثیر 8 هفته مصرف چای سبز همراه با تمرین هوازی تناوبی بر سطوح پلاسمایی نیمرخ چربی و مقاومت انسولینی زنان غیرفعال
بهمن زاده هندیجانی صدیقه حسین پور دلاور حبیب اله گندم کار باقری -
دسترسی آزاد مقاله
34 - اثر تمرین منظم هوازی بر لپتین، مقاومت انسولین و برخی هورمون های محور هیپوتالاموس- هیپوفیز- آدرنال (HPA) در مردان چاق غیر فعال
داود خورشیدی بهرام عابدی مجتبی ایزدی حسین دوعلی -
دسترسی آزاد مقاله
35 - مداخله تمرین استقامتی مزمن بر ایندکس مقاومت انسولینی مردان میانسال مبتلا به بیماری دیابت نوع 2
نیکو همتی علیرضا رحیمی فرزاد ناظم -
دسترسی آزاد مقاله
36 - تأثیر 8 هفته تمرین هوازی بر سطوح مایونکتین سرمی و مقاومت به انسولین در زنان چاق و دارای اضافه وزن
عبدالرضا کاظمی خاطره نادری پورچاقی با بیماریهای قلبی عروقی، سندروم متابولیک و دیابت و مقاومت به انسولین مرتبط است. مایونکتین، مایوکاینی است که بیشتر از عضله اسکلتی ترشح و با چاقی ارتباط معکوس دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر 8 هفته تمرین هوازی بر سطوح مایونکتین و مقاومت به انسولین در زنان چاق و دا چکیده کاملچاقی با بیماریهای قلبی عروقی، سندروم متابولیک و دیابت و مقاومت به انسولین مرتبط است. مایونکتین، مایوکاینی است که بیشتر از عضله اسکلتی ترشح و با چاقی ارتباط معکوس دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر 8 هفته تمرین هوازی بر سطوح مایونکتین و مقاومت به انسولین در زنان چاق و دارای اضافه وزن میباشد. 21 زن چاق به دو گروه تمرین (11) و کنترل (10) تقسیم بندی شدند. برنامه تمرین ورزشی شامل 8 هفته،تمرین هوازی شامل 30 دقیقه دویدن با 50 تا 70 درصد حداکثر ضربان قلب بود. در دو هفته اول با 50 درصد، دو هفته دوم با 60، دو هفته سوم با 65 و دو هفته آخر با 70 درصد ضربان بود.48 ساعت قبل از شروع و 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرینی خونگیری انجام و سطوح مایونکتین سرمی، گلوکز و انسولین اندازه گیری شد. از آزمون تحلیل کوواریانس برای بررسی تفاوت بین گروهی استفاده شد. تجزیه و تحلیل دادهها با نرم افزار SPSS نسخه 21 انجام گرفت. سطوح مایونکتین در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل افزایش نشان داد اما معنیدار نبود) 08/0P=)، همچنین سطوح مقاومت به انسولین در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل کاهش معنیدار نشان داد (006/0 P=).نتایج پژوهش که تمرین استقامتی سبب افزایش مایونکتین سرمی و کاهش مقاومت انسولین گردید. از طرف دیگر با توجه به نقش مایونکتین در افزایش جذب اسیدهای چرب، تمرینات ورزشی میتوانند نقش قابل توجهی در کاهش بیماریهای مرتبط با چاقی و ایفا کنند، بر اساس پژوهش حاضر، این تأثیر تا حدودی به نقش مایونکتین مرتبط است. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
37 - اثر هشت هفته تمرین استقامتی بر عوامل نروتروفیک مشتق از مغز، انسولین و مقاومت به انسولین موش های صحرایی
نسترن سیاوشی علی حسینی سید احسان امیر حسینی -
دسترسی آزاد مقاله
38 - اثر 12 هفته تمرین ترکیبی بر لپتین، پروتئین واکنش گر (CRP )و شاخص مقاومت انسولین ( HPMA-IR ) در مردان دارای اضافه وزن
رضا عباسی بختیاری بهرام عابدی -
دسترسی آزاد مقاله
39 - مقایسه تاثیر تمرینات HIRT و تمرینات TRT بر سطح سرمی آیریزین و شاخص مقاومت به انسولین در مردان دارای اضافه وزن شهر همدان
مجید خان بابایی نوا سید وحید فاضلیان سلمان لطفیهدف از پژوهش حاضر مقایسه تاثیر تمرینات مقاومتی با شدت بالا (HIRT) و تمرینات مقومتی سنتی (TRT) بر سطح سرمی آیریزین و شاخص مقاومت به انسولین در مردان دارای اضافه وزن شهر همدان بود. در این پژوهش36 مرد دارای اضافه وزن که شاخص توده بدنی بالای 24 داشتند به عنوان نمونه انتخاب چکیده کاملهدف از پژوهش حاضر مقایسه تاثیر تمرینات مقاومتی با شدت بالا (HIRT) و تمرینات مقومتی سنتی (TRT) بر سطح سرمی آیریزین و شاخص مقاومت به انسولین در مردان دارای اضافه وزن شهر همدان بود. در این پژوهش36 مرد دارای اضافه وزن که شاخص توده بدنی بالای 24 داشتند به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی ساده به سه گروه کنترل تمرینات HIRT و تمرینات TRT تقسیم شدند. آزمودنی های گروه تمرینات TRT ،تمرینات مقاومتی با شدت 70 درصد یک تکرار بیشینه و گروه تمرینات HIRT یک پروتکل تمرینی هشت هفته ای مقاومتی با شدت 85 درصد یک تکرار بیشنیه انجام دادند. قبل و بعد از انجام تمرینات، آیریزین ،شاخص مقاومت به انسولین ، اندازه دوره کمر،گلوکز ناشتا ، انسولین ناشتا و شاخص توده بدنی آزمودنی ها اندازه گیری شده و نتایج با استفاده از تحلیل واریانس یکطرفه و در صورتی معنی داری با استفاده از تست تعقیبی توکی بررسی شد. نتایج پژوهش نشان داد تمرینات مقاومتی باشدت بالا (HIRT) باعث تغییرات معنی دار در آیریزین (P<0.05) و شاخص مقاومت به انسولین شد(P<0.05) اما این تغییرات در گروه تمرینات سنتی(TRT) معنی دار نبود(P>0.05). هر دو شیوه تمرینی نسبت به گروه کنترل باعث ایجاد تغییراتی در میزان آیریزین سرم و شاخص مقاومت به انسولین مردان دارای اضافه وزن شدند اما تمرینات مقاومتی با شدت بالا تاثیر بیشتری نسبت به تمرینات سنتی بر تغییر میزان آیریزین سرم و شاخص مقاومت به انسولین مردان دارای اضافه وزن دارد. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
40 - اثر تمرین ورزشی تناوبی خیلی شدید بر آدیپوسایتوکاین واسپین و شاخص مقاومت انسولین مردان جوان دارای اضافه وزن
شاهین ریاحی ملایری حجت اله نیک بخت عباس علی گائینی -
دسترسی آزاد مقاله
41 - تأثیر 8 هفته تمرین هوازی بر سطوح مایونکتین سرمی و مقاومت به انسولین در زنان چاق و دارای اضافه وزن
خاطره نادری پور عبدالرضا کاظمیچاقی با بیماریهای قلبی عروقی، سندروم متابولیک و دیابت و مقاومت به انسولین مرتبط است. مایونکتین، مایوکاینی است که بیشتر از عضله اسکلتی ترشح و با چاقی ارتباط معکوس دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر 8 هفته تمرین هوازی بر سطوح مایونکتین و مقاومت به انسولین در زنان چاق و دا چکیده کاملچاقی با بیماریهای قلبی عروقی، سندروم متابولیک و دیابت و مقاومت به انسولین مرتبط است. مایونکتین، مایوکاینی است که بیشتر از عضله اسکلتی ترشح و با چاقی ارتباط معکوس دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر 8 هفته تمرین هوازی بر سطوح مایونکتین و مقاومت به انسولین در زنان چاق و دارای اضافه وزن میباشد. 21 زن چاق به دو گروه تمرین (11) و کنترل (10) تقسیم بندی شدند. برنامه تمرین ورزشی شامل 8 هفته،تمرین هوازی شامل 30 دقیقه دویدن با 50 تا 70 درصد حداکثر ضربان قلب بود. در دو هفته اول با 50 درصد، دو هفته دوم با 60، دو هفته سوم با 65 و دو هفته آخر با 70 درصد ضربان بود.48 ساعت قبل از شروع و 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرینی خونگیری انجام و سطوح مایونکتین سرمی، گلوکز و انسولین اندازه گیری شد. از آزمون تحلیل کوواریانس برای بررسی تفاوت بین گروهی استفاده شد. تجزیه و تحلیل دادهها با نرم افزار SPSS نسخه 21 انجام گرفت. سطوح مایونکتین در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل افزایش نشان داد اما معنیدار نبود) 08/0P=)، همچنین سطوح مقاومت به انسولین در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل کاهش معنیدار نشان داد (006/0 P=).نتایج پژوهش که تمرین استقامتی سبب افزایش مایونکتین سرمی و کاهش مقاومت انسولین گردید. از طرف دیگر با توجه به نقش مایونکتین در افزایش جذب اسیدهای چرب، تمرینات ورزشی میتوانند نقش قابل توجهی در کاهش بیماریهای مرتبط با چاقی و ایفا کنند، بر اساس پژوهش حاضر، این تأثیر تا حدودی به نقش مایونکتین مرتبط است. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
42 - اثر یک دوره تمرینات هوازی بر بیان PI3K / AKT1 و حساسیت انسولین در هپاتوسیت های کبدی رت های ویستار چاق
مهدی کسب پرست سجاد ارشدی شهرام سهیلی عبدالعلی بنایی فرجامعه آماری را رت های نر ویستار حیوان خانه دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله ایران تشکیل داده اند که 16 سر رت ویستار 10 هفته ای با وزن 20±220 گرم که همگی از ویژگی های فیزیکی و سنی مشابهی برخورداربودند توسط 8 هفته رژیم غذایی پرچرب چاق شدند و به شیوه تصادفی در 2 گروه چا چکیده کاملجامعه آماری را رت های نر ویستار حیوان خانه دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله ایران تشکیل داده اند که 16 سر رت ویستار 10 هفته ای با وزن 20±220 گرم که همگی از ویژگی های فیزیکی و سنی مشابهی برخورداربودند توسط 8 هفته رژیم غذایی پرچرب چاق شدند و به شیوه تصادفی در 2 گروه چاق (کنترل و هوازی) قرار گرفتند. برای ایجاد چاقی، از رژیم غذایی پرچرب برای مدت 8 هفته استفاده شد. جهت تهیه غذای پرچرب به غذای استاندارد موش های صحرایی که از شرکت خوراک پارسدام خریداری گردید 1% پودر کلسترول و 1% روغن ذرت 100% خالص اضافه شد رت ها در آزمایشگاه حیوانات در شرایط کنترل شده نور ( 12 ساعت روشنایی و 12 ساعت تاریکی، شروع روشنایی 6 عصر و شروع خاموشی 6 صبح و دما 3±22 سانتی گراد و رطوبت حدود 30 تا 60 درصد ) نگهداری شدند. و استفاده از رژیم غذایی پرچرب تا انتهای مطالعه ادامه داشت. برنامه تمرینی در گروه هوازی برای مدت 6 هفته به تعداد 5 جلسه در هفته با افزایش تدریجی سرعت (18 الی 22 متر بر دقیقه) و زمان (10 الی 55 دقیقه در قالب دویدن روی تریدمیل انجام گرفت.) همه رت ها 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی تشریح شدند نتایج تحقیق نشان داد که 6 هفته تمرین هوازی به کاهش معنی دار گلوکز ناشتا در رت های ویستار چاق منجر شد. و از طرفی منجر به افزایش بیان AKT1/ PI3K و حساسیت انسولین در بافت کبدی رت های ویستار چاق شد( 05/0 P≤) پرونده مقاله