آفلاتوکسین ها مهمترین سموم قارچی هستند که توسط گونه های مختلفآسپرژیلوس و برخی از گون ه های پنی سیل یوم تولید می شوند . در این میانآفلاتوکسین هایb1،b2،g1 ،g2 بعنوان سموم قارچی اصلی مطرح می باشندهدف از انجام این تحقیق استفاده بهینه از مخمرساکارومیسس سرویزیه در جهت غیرفعال کردن تیپ های B1 وB2 آفلاتوکسین در محیط کشت آزمایشگاهی وپودر ماهی کیلکا بوده استآفلاتوکسین های مورد استفاده جهت تلقیح، از تیپ هایB1 و B2 بوده که درمحیط کشت آزمایشگاهی از دو غلظت 12 و 16 نانوگرم بر میلی لیتر برایB1 و و 12 نانوگرم بر میل ی لیتر برای B2استفاده گردید . دز مورد استفاده مخمر نیزدو غلظت 3%و4% بوده است . غلظت های مورد استفاده در پودر ماهی کیلکابرای آفلاتوکسین B1 50 و 100 نانوگرم بر گرم و برای سایر تیپ ها25 و50 نانوگرم بر گرم بوده و دز مورد استفاده ساکارومیسس نیز 4 درصد بوده است .میزان تغییرات مخمر و آفلاتوکسین به ترتیب با جذب نوری در طول موج600 نانومتر توسط دستگاه اسپکتروفتومتر و دستگاه HPLC مورد ارزیابی قرار گرفت نتایج فاز آزمایشگاهی نشان داد که به هنگام استفاده از ساکارومیسس سرویزیهدر دز 3 درصد میزان کاهش برای B1 92/7و 90.6 درصد و برای B2 94 و 89/8 درصد میزان کاهش در دوز 4 درصد مخمر به ترتیب 94/6 و 693/3 درصد برای B1 و95/8 و94/9 درصد برای b2 بوده است . میزان کاهش آفلاتوکسین در پودر ماهی به ترتیب 90.79 و 85-91 درصد برای تیپ b1 و 87/70 و 87/05 درصد برای B2 بوده است. نتایج این تحقیق نشان دهنده آن است که مخمر ساکارومیسس سرویزیه قادر به کاهش تیپ های شاخص آفلاتوکسین درشرایط آزمایشگاهی و پودر ماهی بوده و می توان از آن بعنوان ابزار بیولوژیک درجهت کنترل آفلاتوکسین استفاده کرده و با دوزهای مشخص به پودر ماهی اضافهنمود پرونده مقاله

یکی از مشکلات عمده در پرورش ماهیان گرمابی، افزایش گازهای سمی نظیرآمونیاک، نیترات و نیترات بوده که افزایش گازهای فوق باعث بیماریهایمختلف در ماهی شده و تلفات بالایی را بدنبا ل خواهد داشت . هدف از انجاماین تحقیق ، جداسازی آن دسته از باکتریهای اکسید کننده آمونیاک ، نیتریت و نیترات می باشد که توانایی رشد در شرایط هوازی و بی هوازی و PH محدوده خنثی را دارند . پس از نمونه برداری از رسوب و آب و کشت آنها در محیطکشت نیتروزوموناس مدیوم و محیط کشت استنیر مدیوم بهینه شده و انکوباسیون در دمای 30-25 C به مدت 6-4 روز، میزان کدورت حاصله مورد ارزیابی قرار گرفته و کشت نهایی در محیطهای نیتروزوموناس مدیوم و استنیر مدیوم حاوی 15% آگار انجام و کلنی های رشد یافته شناسایی شدند برای ارزیابی میزان اکسیداسیون آمونیاک و نیترات ، مقیاسهای مختلف تجزیهآمونیاک، نیتریت و نیترات (ارلن آزمایشگاهی ، آکواریوم، ونیرو و استخر ) در زمانهای مختل ف مورد ارزیابی قرار گرفت . تاثیر PH,وجود یا عدم وجود هواده و غلظت سه فاکتور فوق بر روند اکسیداسیون نیز مورد آزمایش وبررسی قرار گرفت . نتایج آزمایشات نشان داد که باکتریهای اکسید کنندهآمونیاک، نیتریت و نیترات به نامهای سودوموناس آئروجینوز ،ا سودوموناساستوتزری, سودوموناس فلورسانس, سودوموناس سودوتوبرکلوزیس,نیتروزوموناس آئروپیه و نیترو باکتر وینوگرادسکی, نیتروزوکوکوس,نیتروکوکو ، سباسیلوس لیکنی فرمی ، سباسیلوس سوبتیلیس, آلکالی ژنز، اسینتو باکتر جدا شده که توانایی رشد درPH=7-8 و دمای 25 تا 30 را داشته و قادر به تبدیل نیترات به نیتریت و در نهایت نیتروژن بوده و فعالیتاین باکتریها در بود یا نبود سیستم هواده تغییر معنی داری نشان نمی دهد . باتوجه به توانایی باکتریهای جداشده ، می توان از آنها بعنوان باکتریهایپروبیونت، در کنار باکتریهای شرکت کننده در فرآیند نیتریفیکاسیون ودنیتریفیکاسیون در بسته های پروبیوتیک استفاده نمود. پرونده مقاله

هدف از مطالعه مروری حاضر، ارزیابی خصوصیات ذاتی و کاربردهای مختلف رنگ‌دانه فیکوسیانین در صنایع غذایی و دارویی است. ضمن این‌که، در هر بخش سابقه کاملی از تحقیقات انجام یافته در زمینه فیکوسیانین ارائه شده است. فیکوسیانین، رنگ‌دانه آبی، گیرنده نور با خاصیت آنتی اکسیدانی و فلورسنت در سیانوباکتری ها و دو جلبک از جنس رودوفیت ها و کریپتوفیت ها است. رنگ‌دانه فیکوسیانین از دو زیر واحد نسبتاً مشابهα وβ تشکیل شده است. زنجیره آلفا شامل یک فیکوسیانوبیلین متصل به سیستئین 89 و زنجیره بتا شامل دو فیکوسیانوبیلین متصل به سیستئین های 84 و 155 است. فیکوسیانین به شکل تجاری از اسپیرولینا پلاتنسیس، در قالب کشت های فتواتوتروف و در محیط های باز در حوضچه های بزرگ یا استخر های نقاط گرمسیری و نیمه گرمسیری در حواشی اقیانوس ها تولید می‌شود. این رنگ‌دانه با استفاده از تکنیک های مختلف از جمله روش آنزیمی، اولتراسوند، انجماد-انجمادزدایی، حلال معدنی، هموژنیزاسیون، استرس و شوک اسمزی، فشار هیدرواستاتیک بالا، اولتراسانتریفوژ و اولتراهموژنیزاسیون از جلبک مذکور قابل استخراج است. بسته به شرایط استخراج، هر روش دارای مزایا و معایبی است؛ اما دو روش آنزیمی و اولتراسوند نسبت به سایر روش ها کارائی بیشتری دارند. فیکوسیانین دارای خواص دارویی و درمانی متعددی از جمله ضدسرطان و ضدالتهاب است؛ ضمن این‌که تأثیر مثبت این رنگ‌دانه بر سلول های عصبی، کلیه و دستگاه ایمنی تائید شده است. فیکوسیانین با دارا بودن سه خاصیت رنگ دهندگی، آنتی اکسیدانی و ضدمیکروبی پتانسل بالقوه ای جهت استفاده در فرمولاسیون مواد غذایی مختلف از جمله ماست، پنیر، بستنی و غیره دارد که این موارد در تحقیقات مختلف ثابت شده است. پرونده مقاله

هدف از تحقیق حاضر تعیین رابطه وزن مولکولی پپتیدهای زیست فعال تولیدشده از ضایعات میگوی وانامی با فعالیت آنتی باکتریایی، آنتی‌اکسیدانی و خواص عملکردی آن ها بود. به این منظور پس از انجام فرایند آبکافت، با استفاده از اولترافیلتراسیون، پپتیدهایی با وزن مولکولی کمتر از 3، بین 3 تا 10 و بیش از 10 کیلودالتون تفکیک و جهت انجام آزمون های مختلف مورد استفاده قرار گرفتند. مطابق نتایج، پپتیدهایی با وزن مولکولی 3 تا 10 کیلودالتون بالاترین فعالیت مهارکنندگی رشد باکتری های باسیلوس سرئوس، اشریشیا کولای و استافیلوکوکوس اورئوس را بروز دادند (05/0>P). بیشترین میزان حلالیت و ظرفیت نگهداری آب مربوط به پپتیدهایی با وزن مولکولی کمتر از 3 کیلودالتون بود (05/0>P). در بین وزن‌های مولکولی مختلف، حداکثر شاخص فعالیت امولسیفایری و پایداری امولسیونی در پپتیدهایی با وزن مولکولی بین 3 تا 10 کیلودالتون اندازه گیری شد (05/0>P). کاراترین پپتیدها ازنظر شاخص فعالیت کف زایی و پایداری کف و همچنین ظرفیت جذب روغن، پپتیدهایی با وزن مولکولی بیش از 10 کیلودالتون بودند (05/0>P). نتایج ارزیابی فعالیت آنتی اکسیدانی (فعالیت مهار رادیکال های آزاد DPPH و ABTS) پپتیدها نشان داد. پپتیدهایی با وزن مولکولی کمتر از 3 کیلودالتون دارای بیشترین خاصیت آنتی اکسیدانی هستند (05/0>P). از یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت خواص پپتیدهای زیست فعال شدیداً تحت تأثیر وزن مولکولی تغییر می کند و هر کدام از پپتیدها در یک وزن مولکولی خاص دارای بیشترین خاصیت و کارایی هستند. پرونده مقاله

در این مطالعه تاثیر نایسین A و بنزوات سدیم بر تعداد لیستریامونوستیوژنز، برخی پارامترهای میکروبی (باکتری های مزوفیل، باکتری های سرماگرا و باکتری های لاکتیک) و پارامترهای شیمیایی (عدد پراکسید و TVN) در فیله ماهی فیتوفاگ نگه داری شده در دمای 4 درجه سلسیوس در زمان های صفر، 3، 6، 9 و 12 روز مورد ارزیابی قرار گرفت. به نسبت وزن اولیه فیله، مقدار تلقیح اولیه باکتری مشخص شده (4 واحد لگاریتمی) و پس از اسپری نمودن سوسپانسیون باکتریایی و جذب آن به سطح فیله، نمونه ها به مدت 15 دقیقه در محلول بنزوات سدیم 2% قرار داده شده و بعد از قرار گرفتن در دمای 4 درجه سلسیوس به مدت 10 دقیقه، محلول نایسین A با غلظت 15/0 گرم بر کیلوگرم ماهی بر روی نمونه ها اسپری گردید. نتایج نشان داد که در نمونه دارای ترکیب نایسین A و بنزوات سدیم تعداد لیستریا مونوسیتوژنز از 12/4 به 66/3 واحد لگاریتمی کاهش یافت. این در حالیست که در نمونه‌های فاقد ماده نگه دارنده تعداد لیستریا مونوسیتوژنز تلقیح شده از 43/4 به 14/5 واحد لگاریتمی افزایش داشته است. جمعیت باکتری های مزوفیل در نمونه‌های حاوی ماده نگه دارنده (بصورت ترکیبی) و نمونه‌های فاقد نگه دارنده به تریتب از 39/4 به 79/6 و از 48/4 به 93/7 واحد لگاریتمی افزایش داشته است. جمعیت باکتری های سرماگرا در نمونه‌های حاوی ماده نگه دارنده و نمونه‌های فاقد ماده نگه دارنده از 16/4 به 72/6 و از 34/4 به 92/7 واحد لگاریتمی و جمعیت باکتری های لاکتیک نیز در تیمارهای ذکر شده به ترتیب از 74/2 به 08/4 و 9/2 به 78/4 واحد لگاریتمی افزایش داشته است. افزایش مقدار عدد پراکسید و TVN در تیمار نایسین و بنزوات سدیم در مقایسه با نمونه های تیمار تفاوت نشان داد. نتیجه گیری کلی نشان می دهد که اگرچه مواد نگه دارنده مورد استفاده در این تحقیق به هنگام استفاده در محیط کشت آزمایشگاهی، جمعیت لیستریا مونوسیتوژنز را به صفر می رسانند ولی به هنگام تلقیح باکتری در بافت ماهی، پارامترهای مختلف بر اثرات ضدمیکروبی مواد نگه دارنده تأثیرگذار می باشند. پرونده مقاله

این پژوهش با هدف بررسی اثر نانو ذرات نقره تولیدی لاکتوباسیلوس پلانتاروم به دست آمده از دستگاه گوارش ماهی قزل آلای رنگین کمان بر باکتری‌های بیماری‌زای شاخص انجام شد. بدین منظور پس از جداسازی، شناسایی و تایید جنس و گونه لاکتوباسیلوس پلانتاروم، اثرات مهار کننده دو غلظت از نانوذرات نقره (50 و 100 میکرولیتر) استخراج شده از مایع رویی لاکتوباسیلوس پلانتاروم، نیترات نفره و آنتی بیوتیک‌های سیپروفلوکساسین و آمیکاسین بر باکتری‌های بیماری‌زای شاخص استافیلو کوکوس اورئوس، باسیلوس سرئوس، باسیلوس سوبتیلیس، سودوموناس آئروجینوزا و اشرشیا کلی به روش انتشار در محیط آگار و ماکرودایلوشن(تعیین حداقل غلظت مهارکنندگی یا MIC و کشندگی یا MBC ( مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد بیشترین جذب نوری برای نانو ذرات نقره در طول موج 510 نانومتر بودکه تائید کننده تولید نانو ذره می باشد (با 3 تکرار). شکل نانو ذره نقره به صورت کروی و اندازه آن بین 58/3 -27/5 نانومتر بود. اختلاف بین اثرات ضد میکروبی آنتی بیوتیک های منتخب و نانو ذرات نقره معنی دار بود (05/0 >P ). به طوری که تیمار آمیکاسین بیشترین تعداد و نیترات نقره و غلظت 50 نانوذرات نقره کمترین تعداد باسیلوس سوبتیلیس، سودوموناس آئروجینوزا، اشرشیا کلی، استافیلوکوکوس اورئوس و باسیلوس سرئوس را دارا بودند. در خصوص تاثیر ضد باکتریایی نانو ذره نقره در بین باکتری های مورد بررسی استافیلو کوکوس اورئوس حساس ترین و سودوموناس آئروجینوزا مقاوم ترین باکتری بودند به طوری که کمترین غلظت مهار کننده نانو ذرات نقره برای استافیلو کوکوس اورئوس و سودو موناس آئروجینوزا به ترتیب 5/2 و 10 و کمترین غلظت کشندگی نیز به ترتیب 10 و 40 میکرو گرم بر میلی لیتر بود باتوجه به اثرات ضد میکروبی نانو ذره نقره می توان از آن به عنوان مواد ضد میکروبی در فرمولاسیون انواع مواد ضد عفونی کننده و آنتی سپتیک ها استفاده نمود. پرونده مقاله

با توجه به زیان های ناشی از مواد افزودنی، طعم دهنده ‎های مصنوعی و شیمیایی، جایگزین کردن آن ها با گیاه دارویی به لیمو راه حل مناسبی برای بهبود خواص کیفی و ویژگی های فیزیکوشیمیایی می باشد. هدف از این پژوهش تهیه عصاره گیاه به لیمو و افزودن آن به بستنی به منظور حفظ ماندگاری خواص این گیاه و بهبود خواص کیفی بستنی بود. استخراج عصاره به لیمو به روش غوطه وری با اتانول 80 درصد انجام گرفت و عصاره تهیه ، به آمیخته بستنی افزوده شد. تیمار های تهیه شده شامل بستنی شاهد و بستنی حاوی غلظت های 02/0 و 05/0 درصد از عصاره به لیمو بودند. نمونه ها تحت آزمون های ویسکوزیته، pH، میزان ذوب، سفتی بافت، وزن مخصوص و ارزیابی حسی در روزهای صفر، 30 و 60 قرار گرفتند. نتایج نشان داد افزودن عصاره گیاه به لیمو موجب به افزایش ویسکوزیته، وزن مخصوص و سفتی بافت شده و همچنین کاهش میزان ذوب و pH را بدنبال دارد. لازم به ذکر است که نمونه های بستنی حاوی عصاره از نظر طعم و پذیرش کلی، امتیاز بالاتری را نسبت به نمونه ی شاهد کسب نمودند. نتایج حاصل از آنالیز واریانس داده ها نشان داد، عصاره به لیمو با غلظت 05/0 می تواند ترکیب مطلوبی برای افزودن به بستنی، به منظور رسیدن به محصولی با کیفیت بالا باشد. پرونده مقاله

در تحقیق حاضر پروتئین اندرونه ماهی سفید با نام علمیRutilus frisii kutum با استفاده از آنزیم های آلکالاز و تریپسین هیدرولیزگردید. خواص عملکردی شامل حلالیت، ظرفیت کف کنندگی و پایداری کف، فعالیت امولسیفایری و پایداری امولسیونی، ظرفیت جذب روغن و نگهداری آب و همچنین خواص آنتی اکسیدانی شامل قدرت مهار رادیکال آزادDPPH و قدرت احیاکنندگی آهن سه ظرفیتی (یون فریک) مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بیشترین میزان پروتئین، درجه هیدرولیز و بازیافت پروتئین در پروتئین های هیدرولیز شده تولیدی توسط آنزیم آلکالاز مشاهده گردید. بیشترین میزان حلالیت و جذب روغن در پروتئین هیدرولیز شده اندرونه ماهی سفید با غلظت 1/5 درصد تریپسین و بیشترین مقدار جذب آب با غلظت 1/5 درصد آلکالاز بدست آمد. بیشترین شاخص ظرفیت کف کنندگی، فعالیت امولسیفایری و پایداری امولسیونی در پروتئین هیدرولیز شده اندرونه ماهی سفید با غلظت 0/5 درصد تریپسین مشاهده شد. این در حالی است که بیشترین پایداری کف حاصل با آنزیم آلکالاز 1/5 درصد مشاهده گردید .بیشترین میزان خاصیت آنتی اکسیدانی و احیاکنندگی در تیمار پروتئین هیدرولیز شده حاصل از اندرونه ماهی سفید با غلظت 0/5 درصد آلکالاز برآورد گردید. نتایج تحقیق حاضر، پروتئین هیدرولیز شده حاصل را به عنوان یک منبع مناسب پروتئین با خواص آنتی اکسیدانی مطلوب و همچنین به عنوان امولسیفایر و عامل کف کننده در صنایع غذایی پیشنهاد می نماید. پرونده مقاله

بکارگیری رنگ‌های طبیعی در مواد غذایی موجب افزایش کیفیت و ویژگی‌های حسی محصول شده و با اثرات ضد التهابی و ضد سرطانی نیز همراه می‌باشند و بنابراین، نقش مهمى در سلامت انسان برعهده دارند. کلروفیل نیز بعنوان یکی از رنگدانه های طبیعی، در انواع مواد غذایی مورد استفاده قرار می‌گیرد. هدف از این تحقیق استفاده از روش آنزیمی به منظور استخراج کلروفیل از گیاه شبدر ایرانی و ارزیابی خواص آنتی اکسیدانی و ویژگی‌های ضدباکتریایی آن بوده است. فعالیت آنتی‌اکسیدانی کلروفیل استخراج شده از گیاه شبدر ایرانی با سه روش مهار رادیکال‌های آزاد DPPH وABTS و قدرت احیاکنندگی آهن (FRAP) و اثرات ضد باکتریایی علیه میکروارگانیسم‌های مختلف، با دو روش انتشار دیسک در محیط آگاردار و رقیق سازی (MIC و MBC) انجام گرفت. نتایج نشان داد که غلظت کلروفیل a در شبدر ایرانی تقریبا دو برابر غلظت کلروفیل b بوده و غلظت‌های بالاتر کلروفیل فعالیت آنتی‌اکسیدانی بیشتری در مهار رادیکال‌های آزاد DPPH وABTS و نیز قدرت احیاکنندگی آهن نشان دادند (05/0 > p). اثرات ضدباکتریایی کلروفیل در غلظت‌های 20، 40، 60 و 100 میکرومولار متفاوت بوده به طوری‌که مقا.مت باکتری‌ها در روش انتشار به ترتیب سودوموناس> اشرشیا>سالمونلا> استافیلوکوکوس> لیستریا (05/0 > p) <و در روش رقیق سازی به ترتیب سودوموناس> سالمونلا> اشرشیا> استافیلوکوکوس= لیستریا مشاهده است. با توجه به نتایج بدست آمده و تاثیرات آنتی‌اکسیدانی و ضدباکتریایی کلروفیل در غلظت‌های بالاتر، می‌توان از آن بعنوان رنگدانه شاخص در مواد غذایی و دارویی استفاده نمود. ولی با این وجود، انجام آزمایشات تکمیلی به منظور دستیابی به نتایج بیشتر ضروری به نظر می‌رسد. پرونده مقاله

در این پژوهش فعالیت آنتی اکسیدانی و خاصیت ضد میکروبی پروتئین هیدرولیز شده از امعاء و احشاء ماهی بیاح (Liza abu) مورد بررسی قرار گرفت. پروتئین هیدرولیز در سه زمان مختلف (10، 20 و 30 دقیقه)، با استفاده از آنزیم های تجاری آلکالاز و فلاورزایم و به نسبت 1 درصد آنزیم به پروتئین نمونه اولیه، در درجه حرارت 50 درجه سانتی گراد تولید شد. نتایج نشان که با افزایش زمان هیدرولیز میزان بازیافت پروتئینی و درجه هیدرولیز افزایش می یابد (0/05>p) و پروتئین هیدرولیز شده توسط آلکالاز از لحاظ میزان پروتئین، بازیافت نیتروژنی و درجه هیدرولیزبالاتر از سایر پروتئین‌های هیدرولیز شده بود (0/05>p). بیشترین فعالیت آنتی اکسیدانی (فعالیت به دام انداختن رادیکال آزاد DPPH، قدرت احیا کنندگی فریک و فعالیت به دام انداختن رادیکال آزاد ABTS) و بیشترین خاصیت ضد میکروبی پروتئین هیدرولیز شده علیه باکتری اشرشیا کلی و استافیلوکوکوس اروئوس در پروتئین هیدرولیز شده توسط آنزیم آلکالاز در زمان ۳۰ دقیقه مشاهده شد(0/05>p). نتایج نشان داد که پروتئین هیدرولیز شده امعاء و احشاء ماهی بیاح دارای فعالیت آنتی اکسیدانی و ضد میکروبی بالاست، که می‌تواند به عنوان مکمل های پروتئینی در مواد غذایی و در فرمول های رژیم غذایی استفاده شود. پرونده مقاله

در این مطالعه پروتئین هیدرولیز شده جوانه شبدر با استفاده با استفاده از آنزیم‌های تجاری آلکالاز و فلاورزایم و در سه زمان مختلف (10، 20 و 30 دقیقه)، تولید شد. نتایج نشان داد که پروتئین هیدرولیز شده توسط آلکالاز از میزان پروتئین، بازیافت نیتروژنی و درجه هیدرولیز بالاتری نسبت به پروتئین هیدرولیز شده توسط آنزیم فلاورزایم برخوردار بود. همچنین افزایش زمان هیدرولیز، تاثیر مثبتی بر پارامترهای مذکور داشت (05/0>p). ترکیب اسیدهای‌آمینه نیز نشان داد که پروتئین‌های هیدرولیز شده با آنزیم‌های مختلف دارای ترکیب نسبتا مشابهی هستند. در مجموع، بالاترین مقادیر اسید آمینه غیر ضروری برای آنزیم آلکالاز و فلاورزایم آسپارتیک اسید 99/18، 58/17درصد (به ترتیب) و بالاترین مقادیر اسید آمینه ضروری برای آنزیم‌های مذکور، لوسین 78/7 و 12/7درصد (به ترتیب) بوده است. پروتئین هیدرولیز شده تولیدی توسط آنزیم آلکالاز در زمان 30 دقیقه، بیشترین فعالیت آنتی‌اکسیدانی (خنثی‌سازی رادیکال آزاد DPPH، قدرت احیاءکنندگی فریک) و خاصیت ضد سرطانی علیه سلول‌های SW742 (سلول‌های سرطان کولون) را دارا بود. بطور کلی نتایج نشان دادند که هیدرولیز پروتئین جوانه شبدر بوسیله آنزیم‌های آلکالاز و فلاورزایم باعث تولید پپتیدهای آنتی‌اکسیدانی می‌شود و آنزیم آلکالاز، آنزیم موثرتری از فلاورزایم بود. بنابراین به نظر می‌رسد، پروتئین جوانه شبدر به‌عنوان یک منبع ایمن خوراکی و غنی از پروتئین، در مواد غذایی و در فرمول‌های رژیم غذایی مورد استفاده قرار گیرد. پرونده مقاله

پرتقال، انگور سفید و سویا شامل انواع فیتوکمیکال های مفید هستند. عطر و طعم پرتقال و انگور می تواند طعم لوبیایی نامطلوب سویا را بپوشاند و در نتیجه باعث افزایش پذیرش آن از سوی مصرف کننده شود. 12 فرمولاسیون با نسبت های صفر، 5/1، 3 و 5/4 درصد از ایزوله پروتئینی سویای هیدرولیز شده توسط آنزیم آلکالاز و با نسبت های 3/0، 5/0 و 7/0 از پکتین، مورد بررسی قرار گرفتند. پارامترهای مورد بررسی شامل ویژگی های فیزیکوشیمیایی و حسی بود. ویژگی های فیزیکوشیمیایی شامل مواد جامد محلول، اسیدیته،pH ، ویسکوزیته، فعالیت بازدارندگی ACE، حلالیت و پایداری حرارتی بودند. ویژگی های حسی شامل احساس دهانی، طعم، رنگ، تلخی و ارزیابی کلی، توسط 10 نفر ارزیاب مورد بررسی قرار گرفت. با توجه به نتایج حاصل از ویژگی های فیزیکوشیمیایی و حسی، فرمولاسیون شماره 4 که شامل 5/1 درصد ایزوله پروتئینی سویای هیدرولیز شده و 3/0 درصد پکتین بود، به عنوان بهترین فرمولاسیون انتخاب شد. جهت ارزیابی مدت زمان ماندگاری نوشیدنی، کلیه ویژگی های فیزیکوشیمیایی و حسی در زمان های صفر، 14، 28 و 42 روز بررسی شد و مدت زمان ماندگاری نوشیدنی 28 روز تعیین شد. پرونده مقاله

امروزه تمایل جهت مصرف فرآورده های کم چرب و بدون چربی خصوصاً در افراد مبتلا به بیماری های قلبی- عروقی و دارای چربی خون بالا، افزایش یافته ‌است. با توجه به اهمیت آبزیان و خواص کارکردی ویژه پروتئین آبکافتی حاصل از آن، در این مطالعه اثر پروتئین آبکافتی گاوماهی دریای خزر (Neogobiuscaspius) بر بهبود کیفیت ماست کم‌چرب مورد بررسی قرار گرفت. پس از آماده سازی پروتئین آبکافتی از بافت عضله گاوماهی با استفاده از آنزیم فلاورزایم، نمونه های ماست با درصدهای مختلف پروتئین آبکافتی شامل صفر (شاهد)، 5/0، 1 و 5/1درصد (v/w) تهیه گردید. درجه‌ی‌آبکافت‌‌ 2/0±52/47 درصد به دست آمد. بررسی خواص عملکردی پودر پروتئین ‌آبکافتی نشان داد که پروتئین آبکافتی تولید شده از حلالیت و ظرفیت کف زایی مناسبی برخوردار است، اما از نظر ظرفیت‌ جذب روغن و پایداری کف تقریبا ضعیف عمل کرده ‌است. نتایج بررسی پارامترهای ماست حاکی از آن بود که افزودن پروتئین آبکافتی به آن باعث کاهش pH و افزایش اسیدیته گردید (05/0>P). بیش ترین میزان ویسکوزیته را تیمار 5/1 درصد داشته است و کم ترین میزان ویسکوزیته و بیش ترین میزان آب اندازی ماست نیز، مربوط به نمونه شاهد(صفر درصد) بوده است (05/0p <). ظرفیت نگهداری آب با افزایش غلظت پروتئین آبکافتی افزایش داشته و بیشترین مقدار مربوط به تیمار 5/1 درصد بود (05/0p <). طبق نتایج ارزیابی حسی مشاهده شد که افزودن پروتئین آبکافتی به نمونه ها تاثیر مثبتی بر مزه، بو و بافت ماست تهیه‌ شده داشته است، ولی افزودن پروتئین آبکافتی بر رنگ ماست تاثیر منفی داشته است. به ‌طور کلی استفاده از پروتئین‌آبکافتی فیله گاو ماهی دریای خزر در فرمولاسیون ماست کم‌چرب موجب بهبود خواص کیفی محصول نهایی گردید. پرونده مقاله

Background & Aim: By increasing resistance of fish pathogens to chemical drugs, using herbal plants with antimicrobial properties is necessary.In this study, the composition of the essential oil and antimicrobial activity of aerial parts of Achillea wilhelmsii C.Koch growing wild in Zagross mountain (Southwest of Iran) was analyzed against common bacterial and fungal pathogens of fish. Experimental: In the present study, aerial parts of A. Wilhelmsii were tested against five bacterial strains including Streptococcus iniae, Yersinia ruckeri, Vibrio angularum, Aeromonas hydrophila and Pseudomonas aeruginosa and four pathogenic fungi namely Saprolegnia sp., Fusarium solani, Candida albicansand Aspergillus flavus. Also, the oil constituents of A. Wilhelmsii were analyzed by gas chromatography/mass spectrometry (GC/MS). Results & Discussion: The major composition of the essential oil of A. Wilhelmsii was 1.8-cineol (25.2%), Camphor (18.9%), Linalool (6.9%), Borneol (5.7%) and Artemisia alcohol (4.3). All microorganisms showed more sensitivity to essential oil of A. Wilhelmsii than the control antibiotics. Maximum antibacterial and antifungal activity was observed against Y. ruckeri (25.4 mm)and C. albicans (25 mm) respectively, while S. iniae (16.4 mm)and A. flavus (14 mm)exhibited the least sensitivity. In addition, MIC test showed that minimum concentrations of the essential oil ranged from 125 to 800 μg/l were able to inhibit the growth of the selected bacterial and fungal pathogens. Industrial and practical recommendations: The results showed that the essential oil of A. Wilhelmsii could be a potential source of new and effective antibacterial components in aquaculture industry. Although, more study needed to purify, fractional and characterize various antimicrobial compounds from the essential oil of A. Wilhelmsii. پرونده مقاله

The current study aimed to synthesize, characterize and determine the antibacterial activity of iron oxide (Fe3O4 NPs) and silver nanoparticles (AgNPs) green-synthesized using Fusarium solani. Fungal mass was applied to produce NPs, followed by analyzing NPs using scanning electron microscopy, X-ray diffraction, and Fourier transform infrared spectroscopy. Theantimicrobial test was performed by the agar well diffusion method and the microdilution protocol (determining the minimum inhibitory concentration or MIC and the minimum bactericidal concentration or MBC) against Staphylococcus aureus, Bacillus cereus, Pseudomonas aeruginosa and Escherichia coli. The highest optical densities for produced AgNPs and Fe3O4 NPs were detected at 420 and 215 nm, with a spherical shape and size of 27.5-58.3 nm and a cubic-spherical shape and size of 55.3-84.2 nm, respectively. Ag NPs had more antibacterial activity than Fe3O4 NPs, but they were not significantly different in most cases. The most sensitive and resistant bacteria were S. aureus and P. aeruginosa for both NPs, with the MIC of 10 and 40 μg ml-1 as well as the MBC of 20 and 80 μg ml-1 for Ag NPs against S. aureus and P. aeruginosa, respectively. The results were weaker for Fe3O4 NPs than for Ag NPs, with the MIC of 20 μg ml-1 for B. cereus and S. aureus, and 40 μg ml-1 for P. aeruginosa and E. coli, with the MBC of 40 and 80 μg ml-1, respectively. The antibacterial properties of the produced NPs indicated that these antimicrobial agents were highly reactive and prevented the growth of unwanted microorganisms. پرونده مقاله