List of Articles degradability

• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  1 - Application of Fully Green Bio-Composites in Manufacturing of Wind Turbine Blades: A Strategic Review
  N Desai P Bhatt M Solanki
  Manuscript profile
• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  2 - Effects of Roasting Cotton Seed on its Gossypol Content, Ruminal Degradability and in Vitro Protein Digestibility
  M. Taghinejad Roudbaneh S.R. Ebrahimi
  This research was conducted to evaluate the effects of cotton seed roasting (125°C for 15 and 30 minutes) on its gossypol content, chemical composition, in vitro CP digestibility, ruminal dry matter (DM) and crud protein (CP) degradability. Degradation kinetics of D More

  This research was conducted to evaluate the effects of cotton seed roasting (125°C for 15 and 30 minutes) on its gossypol content, chemical composition, in vitro CP digestibility, ruminal dry matter (DM) and crud protein (CP) degradability. Degradation kinetics of DM and CP were determined according to in situ procedure with three ruminally fistulated Taleshi bulls. Roasting cotton seed had no effect on chemical composition of feed samples (P>0.05; roasting at 125°C for 15 and 30 minute decreased free gossypol by 17.5 and 21.3%, respectively (P<0.05). Although, roasting at 125°C for up to 15 and 30 minute decreased the degradation rate of CP (P<0.05) but it had no effect on effective rumen protein degradability of roasted cottonseed compared to untreated cottonseed (P<0.05). Electrophoresis results indicated that roasting at 125°C for 15 and 30 minute did not alter the disappearance pattern of protein subunits in cottonseed. The result showed that, although roasting decreased the free gossypol content of cottonseed but it was not effective at decreasing its effective rumen protein degradability. Manuscript profile
• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  3 - Effect of Zn and porosity on the biodegradability and Mechanical Properties of Mg-Zn Scaffolds
  zahra sadat seyedraoufi
  Manuscript profile
• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  4 - Comparison of in vitro Fermentation with in situ Degradation to Estimate Dry Matter Degradability and Energy Protein Synchronization of Roughage Based Diets
  م. آیونگ ی.ی. کیاوت م.ت. هتون ک.س. میو آ. آیونگ
  Manuscript profile
• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  5 - Dry Matter and Crude Protein Degradability ofMopane Worm (Imbrasia belina) in Rumen of Steers
  O.R. Madibela B. Giddie K.K. Mokwena
  Manuscript profile
• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  6 - Effect of Dry Matter Content and Inoculation on Ruminal Protein Degradability in Alfalfa Silages
  R. Postulka P. Dolezal J. Pelikan D. Knotova
  Manuscript profile
• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  7 - تخمین برون تنی تولید نیتروژن میکروبی و واکنش‪های تخمیری شکمبه‪ای به مقادیر و طول زمان استفاده از یک مخلوط تجاری آنزیم
  ع. فرامرزی-گرمرودی م. دانش مسگران ع.ر. وکیلی
  هدف آزمایش حاضر برآورد کمی فراسنجه‪های تولید گاز، تولید متان و تولید نیتروژن میکروبی جیره کاملاً مخلوط عمل‪آوری شده با سطوح مختلف مخلوط آنزیمی ناتوزایم® به روش برون تنی بود. جیره کاملاً مخلوط حاوی سیلوی ذرت، علف خشک یونجه، کاه گندم و کنسانتره به ترتیب به میزان 390، More

  هدف آزمایش حاضر برآورد کمی فراسنجه‪های تولید گاز، تولید متان و تولید نیتروژن میکروبی جیره کاملاً مخلوط عمل‪آوری شده با سطوح مختلف مخلوط آنزیمی ناتوزایم® به روش برون تنی بود. جیره کاملاً مخلوط حاوی سیلوی ذرت، علف خشک یونجه، کاه گندم و کنسانتره به ترتیب به میزان 390، 110، 22 و 478 گرم در کیلوگرم ماده خشک بود. دویست و پنجاه میلی‪گرم از جیره پایه آسیاب (1 میلی‪متر) و خشک شد (4=n) و درون شیشه‪های انکوباسیون (125 میلی‪لیتر) ریخته شد. محلولی از مخلوط آنزیمی 0، 12 و 24 ساعت پیش از شروع انکوباسیون (96 ساعت) به شیشه‪های حاوی جیره پایه افزوده شد به گونه‪ای که میزان آنزیم در شیشه‪ها به 84/0، 68/1 و 52/2 میلی‪گرم در گرم ماده خشک رسید. پس از اتمام انکوباسیون، نیمه عمر تولید گاز محاسبه شد. آزمایش تولید گاز دیگری بر اساس نیمه عمر تولید گاز برای اندازه‪گیری حجم گاز، تولید متان و ماده خشک باقی مانده انجام شد. سطح آنزیم تأثیر معنی‪داری بر فراسنجه‪های تولید گاز و پاسخ‪های تخمیری به جز تولید نیتروژن میکروبی نداشت. آغشته‪سازی خوراک پایه 24 ساعت پیش از شروع انکوباسیون به طور معنی‪داری (05/0>P) تجزیه‪پذیری ماده خشک و حجم گاز را کاهش داد ولی درصد و حجم متان، میلی‪لیتر متان تولید شده به ازای میلی‪گرم ماده خشک ناپدید شده و تولید نیتروژن میکروبی افزایش یافت. آغشته‪سازی خوراک پایه، 12 و 24 ساعت پیش از شروع انکوباسیون به طور معنی‪داری (05/0>P) حجم گاز تجمعی را به ترتیب 16 و 8 درصد افزایش ولی ثابت نرخ تولید گاز را به ترتیب 31 و 13 درصد کاهش دادند. Manuscript profile
• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  8 - Effect of Phosphorus Supplementation to Ammoniated Rice Straw on Rumen Fermentability, Microbial Protein Synthesis and in vitro Nutrient Degradability
  Z. Zulkarnaini M. Zain N. Jamarun A. Tjakradidjaya
  Manuscript profile
• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  9 - تعیین ارزش غذایی کمپوست و ساقه قارچ سفید دکمه ‏ای با استفاده از روش‏ های آزمایشگاهی
  ب. بزیون ا. تقی زاده پایا پایا ع. حسین خانی
  تحقیق حاضر جهت تعیین ترکیبات شیمیایی، انرژی قابل متابولیسم و انرژی خالص شیردهی با استفاده از روش تولید گاز و ناپدید شدن شکمبه ‏ای ماده خشک با روش آزمایشگاهی برای کمپوست و ساقه قارچ سفید دکمه‏ ای انجام شد. تحقیق حاضر در قالب طرح کاملاً تصادفی و با سه تیمار ساقه ق More

  تحقیق حاضر جهت تعیین ترکیبات شیمیایی، انرژی قابل متابولیسم و انرژی خالص شیردهی با استفاده از روش تولید گاز و ناپدید شدن شکمبه ‏ای ماده خشک با روش آزمایشگاهی برای کمپوست و ساقه قارچ سفید دکمه‏ ای انجام شد. تحقیق حاضر در قالب طرح کاملاً تصادفی و با سه تیمار ساقه قارچ، کمپوست قارچ و علوفه یونجه انجام شد. داده‏ های به ­دست آمده توسط نرم ­افزار آماری SAS آنالیز گردید. ماده خشک، پروتئین خام، خاکستر خام، عصاره اتری، الیاف نامحلول در شوینده اسیدی و الیاف نامحلول در شوینده خنثی برای ساقه قارچ، کمپوست و یونجه به ‏ترتیب 10.3، 16.8، 8.6، 3.48، 31.5 و 13.4؛ 42.4، 12.8، 42.41، 3.14، 21.5 و 16.2؛ 96.4، 12.2، 9، 2.2، 36.3 و 32.3 بود. بیشترین و کمترین تولید گاز بعد از 120 ساعت انکوباسیون به ترتیب برای ساقه قارچ و کمپوست بود. پتانسیل تولید گاز برای ساقه قارچ، یونجه و کمپوست به ترتیب 223.01، 200.00 و 114.53 میلی‏لیتر گاز به ازای هر گرم ماده خشک بود. نرخ تولید گاز برای ساقه قارچ، کمپوست و یونجه به ترتیب 07/0، 03/0 و 08/0 در ساعت بود. بیشترین میزان انرژی قابل متابولیسم و انرژی خالص شیردهی برای ساقه قارچ به ترتیب با 8.01 و 4.82 مگاژول در کیلوگرم ماده خشک بود. بیشترین و کمترین میزان ناپدیدشدن شکمبه ماده خشک به ‏ترتیب برای ساقه قارچ و کمپوست بود. در کل نتایج بیانگر بالا بودن ارزش غذایی ساقه قارچ نسبت به سایر مواد خوراکی مورد آزمایش بود که می ‏تواند در تغذیه نشخوارکنندگان مورد استفاده قرار­گیرد. Manuscript profile
• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  10 - ترکیب شیمیایی، تجزیه پذیری و قابلیت هضم پوست گردوی فرآوری شده با قارچ نوروسپورا سیتوفیلا
  م. تکلوزاده ا. دیانی ر. طهماسبی
  در این تحقیق ارزش غذایی پوست گردوی فرآوری شده با قارچ نوروسپورا سیتوفیلا مورد بررسی قرار گرفت. ترکیب شیمیایی نمونه‌ها به وسیله آنالیزهای آزمایشگاهی ارزیابی شد. آزمایش قابلیت هضم به روش in vitro برای تعیین ضرایب هضم ماده خشک، ماده آلی و همچنین ماده آلی در ماده خشک برای ت More

  در این تحقیق ارزش غذایی پوست گردوی فرآوری شده با قارچ نوروسپورا سیتوفیلا مورد بررسی قرار گرفت. ترکیب شیمیایی نمونه‌ها به وسیله آنالیزهای آزمایشگاهی ارزیابی شد. آزمایش قابلیت هضم به روش in vitro برای تعیین ضرایب هضم ماده خشک، ماده آلی و همچنین ماده آلی در ماده خشک برای تخمین مقدار انرژی قابل متابولیسم پوست گردوی فرآوری شده انجام شد. تجزیه پذیری ماده آلی و مواد نامحلول در شوینده خنثی نمونه‌ها با روش in situ در ساعت‌های صفر، 3، 6، 12، 24، 48 و 72 ساعت پس از انکوباسیون تعیین شد و کینتیک آنها با استفاده از فرمول P= a + b(1−e−ct) توضیح داده شد. شاخص ارزش غذایی نمونه‌ها با استفاده از معادله NIV= a + 0.4b + 200c محاسبه گردید. داده‌های به دست آمده در قالب طرح کاملاً تصادفی آنالیز شدند. مقدار تانن و فنول پوست گردو به وسیله فرآوری کاهش پیدا کرد (05/0‌>P). هیچ تأثیر معنی داری بر پارامترهای تجزیه پذیری و شاخص ارزش غذایی پس از فرآوری مشاهد نشد. ضرایب هضمی ماده خشک، ماده آلی، ماده آلی در ماده خشک و انرژی قابل متابولیسم پوست گردوی فرآوری شده به طور معنی داری کمتر از پوست گردوی فرآوری نشده بود (05/0‌>P). Manuscript profile
• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  11 - ارزیابی in situ تجزیه‌پذیری شکمبه‌ای و قابلیت هضم روده‌ای کنجاله آفتابگردان در مقایسه با کنجاله سویا
  کا.و. ندلکوو
  هدف از این مطالعه مقایسه ارزش غذایی کنجاله آفتابگردان (SFM) و پروتئین کنجاله سویا (SBM) توسط تعیین هم تجزیه‌پذیری شکمبه‌ای و هم قابل هضم روده‌ی بود. سه گاو غیر شیرده جرسی مجهز به کانولای شکمبه‌ای و نوع T اثنی‌عشری (دئودنال) برای برآورد تجزیه‌پذیری شکمبه‌ای و قابلیت هضم More

  هدف از این مطالعه مقایسه ارزش غذایی کنجاله آفتابگردان (SFM) و پروتئین کنجاله سویا (SBM) توسط تعیین هم تجزیه‌پذیری شکمبه‌ای و هم قابل هضم روده‌ی بود. سه گاو غیر شیرده جرسی مجهز به کانولای شکمبه‌ای و نوع T اثنی‌عشری (دئودنال) برای برآورد تجزیه‌پذیری شکمبه‌ای و قابلیت هضم روده‌ای ماده خشک (DM) SFM و SBM و پروتئین خام (CP) استفاده شدند. نمونه‌هایی از SFM از هفت گیاه فرآوری شده آفتابگردان (SFM1 تا SFM7) جمع‌آوری شدند. هر دو خوراک پروتئینی برای ساعت‌های 0، 2، 4، 8، 16، 24 و 48 در شش تکرار در شکمبه گاوها انکوبه شدند. سرعت تجزیه‌پذیری DM به ‌طور متوسط 8/24 درصد برای SFM بود که کمتر از مقدار مشاهده شده برای SBM (2/29 درصد) بود (01/0>P). تجزیه‌پذیری موثر DM برای SFM (2/56 درصد/ساعت)، در میانگین نرخ خروج شکمبه‌ای 06/0/ساعت، پایین‌تر بود (01/0>P) در مقایسه با نمونه‌های SBM (3/67 درصد/ساعت). کسر قابل شستشوی a پروتئین (CP) برای نمونه‌های SFM (3/25 درصد) بشتر بود (01/0>P) در مقایسه با تمامی دسته‌های SBM (5/16 درصد). تجزیه‌پذیری مؤثر پروتئین SFM (7/67  درصد/ساعت) در نرخ عبور شکمبه‌ای 06/0/ساعت بیشتر بود (01/0>P) نسبت به SBM (63 درصد/ساعت). قابلیت هضم روده‌ای DM نمونه‌های SFM (6/42 درصد) اندازه‌گیری شده توسط تکنیک کیسه متحرک (01/0>P) نسبت به نمونه‌های SBM (9/71 درصد) پایین‌تر بود. قابلیت هضم روده‌ای پروتئین SFM (9/89 درصد) همچنین پایین‌تر بود (01/0>P) نسبت به SBM (6/94 درصد). نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که نمونه‌های SBM مقاوم‌تر به تجزیه‌پذیری شکمبه‌ای نسبت به SFM بودند. داده‌ها پیشنهاد می‌دهند که تغییر پارامترهای حرارت‌دهی (toasting) می‌تواند تجزیه‌پذیری SFM را برای بهبود کیفیت پروتئین کاهش دهد. Manuscript profile
• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  12 - In vitro and in situ Ruminal Degradability of Oak Leaves (Quercus persica) as Affected by Growth Stage during Spring Season and Polyethylene Glycol Application
  N. Rahimi F. Fatahnia M. Yousef Elahi R. Tabaraki G. Taasoli F. Ahmadi J.W. Cone
  Manuscript profile
• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  13 - بررسی اثرات وابسته به مقدار اسانس‌های گیاهی مختلف اصلاح‌کننده فلور میکروبی شکمبه بر تجزیه‌پذیری پروتئین با استفاده از روش نوین برون‌ تنی تولید گاز
  م. دانش مسگران م.ر. نظری ع.ر. وکیلی ج. فلاحتی زو س. فدایی
  هدف از انجام این مطالعه بررسی اثرات مقدار مختلف اسانس­های گیاهی آویشن و دارچین بر تجزیه­پذیری شکمبه­ای پروتئین یک جیره کاملاً مخلوط تجاری دارای 16 درصد پروتئین خام با استفاده از روش نوین تولیدگاز بود. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از؛ جیره کاملاً مخلوط بدون ا More

  هدف از انجام این مطالعه بررسی اثرات مقدار مختلف اسانس­های گیاهی آویشن و دارچین بر تجزیه­پذیری شکمبه­ای پروتئین یک جیره کاملاً مخلوط تجاری دارای 16 درصد پروتئین خام با استفاده از روش نوین تولیدگاز بود. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از؛ جیره کاملاً مخلوط بدون اسانس (تیمار شاهد)، شاهد + 25 میکرولیتر اسانس آویشن، شاهد + 50 میکرولیتر اسانس آویبشن، شاهد + 25 میکرولیتر اسانس دارچین و شاهد + 50 میکرولیتر اسانس دارچین. مایع شکمبه مورد استفاده در آزمایش از دو رأس گاو شیرده (دارای وزن 38±640 کیلوگرم) دارای فیستولای شکمبه­ای و قبل از غذا دهی صبحگاهی گرفته شد. حدود 90 میلی­لیتر مایع شکمبه بافری شده به 400 میلی­گرم خوراک و مخلوطی از کربوهیدرات­های سریع التخمیر (شامل مالتوز، زایلوز و نشاسته) با چهار سطح متفاوت (100، 200، 300 و 400 میلی­گرم) در شیشه­های کشت دارای درپیچ مخصوص اضافه شد. هر یک از اسانس­ها در سه حجم متفاوت (صفر، 25 و 50 میکرولیتر به ازای 90 میلی­لیتر مایع شکمبه) استفاده شدند. نمونه فاقد اسانس به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. در زمان­های 4، 8، 12، 24 و 30 ساعت پس از شروع کشت، میزان تولید گاز (برحسب میلی­لیتر) و غلظت نیتروژن آمونیاکی (بر حسب میلی­گرم) اندازه­گیری شد و تجزیه­پذیری پروتئین در شرایط برون تنی با استفاده از عرض از مبدأ معادله تابعیت خطی غلظت نیتروژن آمونیاکی (متغیر وابسته) و تولیدگاز (متغیر اصلی) محاسبه شد. هر دو اسانس آویشن و دارچین تجزیه­پذیری پروتئین جیره کاملاً مخلوط تجاری را نسبت به تیمار شاهد به طور معنی­داری کاهش دادند (05/0P<). تجزیه­پذیری پروتئین برای شاهد، تیمار حاوی 50 میکرولیتر اسانس آویشن و تیمار حاوی 50 میکرولیتر اسانس دارچین به ترتیب 56/0، 33/0 و 48/0 بود. مقدار هر یک از بخش­های سریع تجزیه­ شونده و کند تجزیه شونده پروتئین خوراک به طور معنی­داری تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار گرفت (05/0P<). همچنین، تجزیه­پذیری مؤثر پروتئین در شکمبه نیز به طور معنی­داری تحت تأثیر اسانس­های گیاهی قرار گرفت (05/0P<). این نتایج نشان دادند که ممکن است بتوان از اسانس­های گیاهی در جهت دست ورزی تجزیه­پذیری پروتئین در شکمبه استفاده کرد. Manuscript profile
• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  14 - ترکیب شیمیای، قابلیت هضم و تجزیه‌پذیری پوست رویی پسته عمل‌آوری شده با قارچ نوروسپورا سیتوفیلا
  م. وهاب زاده O. دیانی J. نصر
  ارزش غذایی پوست رویی پسته عمل­آوری شده و نشده با قارچ نوروسپورا سیتوفیلا بررسی شد. ترکیب شیمیایی نمونه­ها به روش آزمایشگاهی تعیین شد. ضرایب قابلیت هضم ماده خشک، ماده آلی و ماده آلی قابل هضم در ماده خشک به منظور تعیین انرژی متابولیسمی پوست رویی پسته به روش in vit More

  ارزش غذایی پوست رویی پسته عمل­آوری شده و نشده با قارچ نوروسپورا سیتوفیلا بررسی شد. ترکیب شیمیایی نمونه­ها به روش آزمایشگاهی تعیین شد. ضرایب قابلیت هضم ماده خشک، ماده آلی و ماده آلی قابل هضم در ماده خشک به منظور تعیین انرژی متابولیسمی پوست رویی پسته به روش in vitro تعیین گردید. به­علاوه، تجزیه­پذیری ماده خشک، ماده آلی و پروتیین خام نمونه­ها در زمان­های 0، 3، 6، 12، 24، 48 و 72 ساعت با استفاده از روش in situ تخمین زده شد و کنیتیک آنها با استفاده از معادله p= a + b (1-e-c(t-tl)) توصیف شد. شاخص ارزش غذایی (NIV) نمونه­ها با استفاده از معادله NIV= a + 0.4b + 200c محاسبه شد. داده­های جمع­آوری شده در قالب طرح کاملاً تصادفی آنالیز آماری شدند. با عمل­آوری، میانگین ترکیبات کل تانن و فنل، درصد ماده خشک و ضریب هضمی ماده خشک پوست رویی پسته کاهش یافت (05/0>P)، اما درصد پروتیین خام، الیاف نامحلول در شوینده اسیدی، لیگنین، تجزیه­پذیری مؤثر ماده خشک، ماده آلی و پروتیین خام، و شاخص ارزش غذایی ماده خشک، ماده آلی و پروتیین خام افزایش یافت (05/0>P). نتایج نشان داد که عمل­آوری پوست رویی پسته با قارچ نوروسپورا سیتوفیلا ترکیبات تاننی و فنلی را کاهش، و درصد پروتیین خام و تجزیه­پذیری مؤثر را افزایش داد. Manuscript profile
• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  15 - ارزش تغذیه‌ای بالقوه گونه‌های علوفه چریدنی حبوبات منتخب در نیجریه با استفاده از روش آزمایشگاهی تولید گاز
  آ.آ. نجیدا آ.اً. اًلافادهان اچ.آ. آلکالی
  ترکیب شیمیایی و تولید گاز آزمایشگاهی برخی از گونه­های چریدنی حبوبات ارزیابی شدند. پروتئین خام (CP) در Pterocarpus erinaceus در بالاترین سطح بود (05/0>P). فیبر محلول در شوینده خنثی، فیبر محلول در شوینده اسیدی و تانن تغلیظ شده کُل (TCT) در Erythrina senegalensis در More

  ترکیب شیمیایی و تولید گاز آزمایشگاهی برخی از گونه­های چریدنی حبوبات ارزیابی شدند. پروتئین خام (CP) در Pterocarpus erinaceus در بالاترین سطح بود (05/0>P). فیبر محلول در شوینده خنثی، فیبر محلول در شوینده اسیدی و تانن تغلیظ شده کُل (TCT) در Erythrina senegalensis در بالاترین سطح قرار داشت (05/0>P). بیشترین مقدار لیگنین محلول در شوینده اسیدی در Parkia biglobosaوکمترین مقدارآن درAcacia seyal مشاهده شد.بالاترین مقدار تجزیه­پذیری آزمایشگاهی ماده خشک (IVOMD) درDesmodium relatinum  (87/11 درصد) و کمترین مقدار آن در Fadhebia albida (29/74 درصد) به دست آمد. بالاترین حجم تولید گاز در 96 ساعت متعلق به Pterocarpus erinaceus (g DM 200/mg 33/29=GP) و کمترین آن مربوط به Parkia biglobosa (g DM 200/mL 00/2) بوده است. مقدار GP حاصل از بخش محلول (a) و حجم گاز تولیدی (mL) در زمان t (Y) در Pterocarpus erinaceus و Erythrina senegalensis در بالاترین سطح بوده است. بیشترین مقدار تولید گاز حاصل از بخش نامحلول ولی تجزیه­پذیر (b) و GP بالقوه (b + a) در Dicrostachys cinerea مشاهده شده است. نرخ GP (c) بین چراهای مختلف بدون الگویی مشخص تغییر نمود. CP چراها با زمان انکوباسیون در همه ساعت­ها و کلیه ویژگی­های تخمیر (a، c و Y) همبستگی مثبت معنی­داری داشت. فیبر محلول در شوینده خنثی (NDF) همبستگی مثبتی با زمان­های انکوباشیون و a، b + a و c نشان داد. فیبر محلول در شوینده اسیدی (ADF) همبستگی منفی با ساعت­های انکوباسیون داشته ولی با خصوصیات تخمیر گازی رابطه مثبتی داشت. لیگنین محلول در شوینده اسیدی (ADL) و IVOMD همبستگی ضعیفی با ساعت­های انکوباسیون داشتند ولی رابطه آنها با برخی از ویژگی­های تخمیر قوی بود. تانن تغلیظ شده کُل (TCT) همبستگی مثبتی با زمان انکوباسیون 6، 12 ، 24 و 96 ساعت داشته ولی رابطه­اش با ویژگی­های تخمیر مثبت ولی ضعیف بوده است. محتوای فنلی همبستگی مثبت و قوی با زمان انکوباسیون 3، 6، 12 و 24 ساعت و a، c و Y داشت. بر مبنای CP نسبتاً بالا، سطوح متوسط فیبر و محتوای پایین تانن تغلیظ شده، می­توان نتیجه گرفت که علوفه حبوبات چرایی پتانسیل تغذیه­ای جهت خوراکدهی به نشخوارکنندگان در مناطق حاره­ای را دارند. Manuscript profile
• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  16 - تعیین ارزش غذایی گیاه مرتعی پوآ با استفاده از روش‌های آزمایشگاهی، تولید گاز و کیسه‌های نایلونی
  ف. میرزائی آقجه قشلاق ا. قربانی ع. مهدوی ب. نویدشاد س. کرامتی جبه‌دار
  این پژوهش به منظور تعیین ترکیبات شیمیایی، انرژی قابل متابولیسم، قابلیت هضم و میزان تولید گاز گونه مرتعی پوآ (Poa trivialis) صورت گرفت. نمونه‌ها در سه مرحله فنولوژیکی شامل: رشد رویشی، گل ‌دهی و بذر دهی و در دو ارتفاع متفاوت واقع در منطقه نئور با ارتفاع 1500-1300 و منطقه More

  این پژوهش به منظور تعیین ترکیبات شیمیایی، انرژی قابل متابولیسم، قابلیت هضم و میزان تولید گاز گونه مرتعی پوآ (Poa trivialis) صورت گرفت. نمونه‌ها در سه مرحله فنولوژیکی شامل: رشد رویشی، گل ‌دهی و بذر دهی و در دو ارتفاع متفاوت واقع در منطقه نئور با ارتفاع 1500-1300 و منطقه هیر با ارتفاع 2000-1800 متر، به ترتیب به عنوان سایت‌های ارتفاعی اول و دوم جمع‌آوری شدند. برای انجام آزمون گاز از دستگاه نیمه اتوماتیک تولید گاز مدل WT-Binder 87532  (ساخت کشور آلمان) استفاده گردید. برای تهیه مایع شکمبه مورد نیاز از گوسفند نر اخته شده فیستولادار استفاده شد. نتایج نشان داد که در مرحله رشد رویشی نسبت به سایر مراحل، میزان پروتئین خام بیشتر و دیواره سلولی کمتر بود. میزان تولید گاز در مرحله اول رشدی در مقایسه با سایر مراحل رویشی، بیشتر بود. مقدار تولید گاز از بخش‌های محلول و نامحلول پوآ در سایت یک و دو به ترتیب 63/75 و 50/81 میلی­لیتر تعیین گردید. میزان انرژی قابل متاولیسمPoa trivialis در مرحله رویشی برای سایت یک 38/2 و سایت دو 48/2 مگاکالری بر کیلوگرم ماده خشک برآورد شد. نمونه‌های گیاه جمع‌آوری شده از سایت دو دارای مقادیر انرژی قابل متابولیسم، قابلیت هضم، تجزیه­پذیری و تولید گاز بیشتری نسبت به سایت اول بودند. Manuscript profile
• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  17 - تأثیر چین و کیفیت آب آبیاری رو ترکیب شیمیایی و تجزیه‌پذیری in situ شکمبه‌ای یونجه
  م. قدمی ا. تیموری یانسری ی. چاشنی‌دل
  هدف از این مطالعه بررسی اثرات چین و کیفیت آب آبیاری رو ترکیب شیمیایی و ماده خشک (DM) in situ، پروتئین خام (CP) و تجزیه‌پذیری الیاف نامحلول در شوینده خنثی (NDF) یونجه بود. سه گوسفند زل فیستوله شده (تقریباً 2 ساله) در یک طرح کاملاً تصادفی برای ارزیابی تجزیه‌پذیری in siut More

  هدف از این مطالعه بررسی اثرات چین و کیفیت آب آبیاری رو ترکیب شیمیایی و ماده خشک (DM) in situ، پروتئین خام (CP) و تجزیه‌پذیری الیاف نامحلول در شوینده خنثی (NDF) یونجه بود. سه گوسفند زل فیستوله شده (تقریباً 2 ساله) در یک طرح کاملاً تصادفی برای ارزیابی تجزیه‌پذیری in siut شکمبه‌ای استفاده شدند. زمان‌های انکوباسیون شکمبه‌ای ساعت‌های 0، 3، 6، 9، 12، 24، 48 و 72 را شامل شد. نتایج نشان دادند که افزایش بلوغ چین و آبیاری با آب شور به ‌طور معنی‌داری باعث افزایش اجزاء دیواره سلولی (011/0P=) و کاهش غلظت‌های پروتئین در یونجه (0001/0P=) می‌شود. به استثنای سرعت تجزیه‌پذیری شکمبه‌ای DM که در چین اول یونجه بالا بود، پارامترهای دیگر تجزیه‌پذیری شکمبه‌ای DM معنی‌دار نبودند. تجزیه‌پذیری شکمبه‌ای NDF در دومین چین یونجه، که با آب شور آبیاری شده بود، بالاتر بود (0143/0P=). نرخ تجزیه‌پذیری NDF در چین اول یونجه، و تجزیه‌پذیری شکمبه‌ای مؤثر NDF در نرخ عبور متفاوت در یونجه‌ای که با آب شور آبیاری شده بود بالاتر بودند. تجزیه‌پذیری آهسته شکمبه‌ای CP (001/0P=) و تجزیه‌پذیری مؤثر در نرخ عبور متفاوت یونجه، که با آب شور آبیاری شده، بالاتر بود. چین روی تجزیه‌پذیری CP یونجه اثر نداشت. آزمایش ما نشان می‌دهد که افزایش شوری آب اثر منفی روی کیفیت علوفه یونجه نداشت. Manuscript profile
• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  18 - تأثیر منابع مختلف پروتئینی در جیره فلاشینگ بر برخی از پارامترهای خونی و عملکرد تولیدمثلی گوسفند قزل
  ح. دقیق کیا آ. احمدفاضل ع. حسین خانی
  به منظور مطالعه اثر منابع مختلف مکمل­های نیتروژنی در جیره فلاشینگ بر عملکرد تولیدمثلی، شصت میش قزل (5/3 ساله) مورد استفاده قرار گرفت. تیمارهای آزمایش به پنج گروه تقسیم شدند: گروه A: اوره؛ گروه B: کنجاله سویا (SBM)؛ گروه C: کنجاله گلوتن ذرت (CGM)؛ گروه D: دانه جو و گ More

  به منظور مطالعه اثر منابع مختلف مکمل­های نیتروژنی در جیره فلاشینگ بر عملکرد تولیدمثلی، شصت میش قزل (5/3 ساله) مورد استفاده قرار گرفت. تیمارهای آزمایش به پنج گروه تقسیم شدند: گروه A: اوره؛ گروه B: کنجاله سویا (SBM)؛ گروه C: کنجاله گلوتن ذرت (CGM)؛ گروه D: دانه جو و گروه E: کنترل یا جیره پایه (بدون فلاشینگ). مقدار نیتروژن و انرژی در هر چهار گروه دریافت­کننده جیره فلاشینگ تقریبا یکسان بود (پروتئین خام (CP)=5/10 درصد؛ انرژی قابل متابولیسم (ME): 1/2 Mcal/kg). گروه دریافت­کننده کنجاله گلوتن ذرت و کنترل به ترتیب بالاترین و پائین­ترین تعداد بره متولد شده را داشتند (16 در مقابل 9 بره). در گروه­های دریافت­کننده جیره­های فلاشینگ، میانگین مقادیر گلوکز، پروتئین و انسولین سرم خون نسبت به گروه کنترل افزایش داشت؛ اما بیشترین مقادیر گلوکز، انسولین، کلسترول و BUN به ترتیب در تیمارهای دریافت­کننده جیره با کنجاله سویا، گلوتن ذرت، دانه جو و اوره مشاهده شد. استفاده از منابع مناسب پروتئینی در جیره فلاشینگ مخصوصاً پروتئین­های عبوری یا غیر قابل تجزیه در شکمبه (نظیر کنجاله گلوتن ذرت)، می­تواند باعث بهبود عملکرد تولیدمثلی و بهره­وری گله شده و سود پرورش دهندگان گوسفند را به بیشترین میزان خود برساند. Manuscript profile
• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  19 - Molecular Test for the Detection of Residual DNA in Blood, Milk, Urine and Faeces Samples from Holstein Cattle Fed with Genetically Modified Cereal
  R. Nahavandi A. Javanmard S.A. Rafat H. Paya N. Asadzadeh H. Cheraghi
  Manuscript profile
• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  20 - Nutritive Value Evaluation of Processed Chickpea (Cicer arietinum) Residues with some Chemicals Based on in vitro, in situ and X-Ray Diffraction (XRD) Techniques
  F. Ghanbari T. Ghoorchi J. Bayat Kouhsar M. Samiee Zafarghandi
  Manuscript profile
• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  21 - ترکیب شیمیایی، خصوصیات فیزیکی، قابلیت هضم و تجزیه‌پذیری تفاله انگور عمل‌آوری شده با قارچ نوروسپورا سیتوفیلا
  O. Dayani A. Ghiasi R. Tahmasbi
  در این تحقیق ارزش غذایی تفاله انگور عمل‌آوری نشده و عمل‌آوری شده با قارچ نوروسپورا سیتوفیلا مورد بررسی قرار گرفت. ترکیب شیمایی و خصوصیات فیزیکی نمونه‌ها با تجزیه آزمایشگاهی مورد ارزیابی قرار گرفت. قابلیت هضم آزمایشگاهی (in vitro) به منظور تعیین ضرایب قابلیت هضم ماده خشک More

  در این تحقیق ارزش غذایی تفاله انگور عمل‌آوری نشده و عمل‌آوری شده با قارچ نوروسپورا سیتوفیلا مورد بررسی قرار گرفت. ترکیب شیمایی و خصوصیات فیزیکی نمونه‌ها با تجزیه آزمایشگاهی مورد ارزیابی قرار گرفت. قابلیت هضم آزمایشگاهی (in vitro) به منظور تعیین ضرایب قابلیت هضم ماده خشک، ماده آلی، و همچنین ماده آلی قابل هضم در ماده خشک برای تخمین انرژی متابولیسمی نمونه‌ها انجام شد. علاوه بر این، تجزیه‌پذیری ماده خشک، ماده آلی و پروتیین خام نمونه‌ها به روش کیسه‌های نایلونی و با استفاده از 9 کیسه برای هر نمونه در زمان‌های 0، 3، 6، 12، 24، 48 و 72 ساعت انکوباسیون تخمین زده شد و کینیتیک آنها با استفاده از معادله P= a + b(1−e−ct) توصیف گردید. شاخص ارزش غذایی نمونهها با استفاده از معادله NVI= a + 0.4b + 200c محاسبه شد. دادههای جمعآوری شده در قالب طرح کاملاً تصادفی تجزیه آماری شدند. با عملآوری تفاله انگور، مقدار کل ترکیبات فنلی و تاننی، الیاف نامحلول در شوینده خنثی، ظرفیت نگهداری آب، ماده خشک محلول و ضرایب هضمی ماده خشک، ماده آلی و ماده آلی در ماده خشک کاهش (05/0P<) یافت، اما مقدار پروتئین خام، خاکستر خام، لیگنین، جرم حجمی لحظه‌ای، دانسیته توده ای، تجزیه‌پذیری مؤثر و شاخص ارزش غذایی ماده خشک، ماده آلی و پروتیین خام افزایش (05/0P<) یافت. پس از عمل‌آوری تفاله انگور، بخش محلول در آب برای ماده خشک، ماده آلی و پروتیین خام افزایش، اما بخش با تجزیه‌پذیری کند و سرعت تجزیه‌پذیری بخش b کاهش (05/0P<) یافت. می‌توان نتیجه گرفت، پس از عمل‌آوری تفاله انگور توسط قارچ نوروسپورا سیتوفیلا، با افزایش درصد پروتئین خام و کاهش ترکیبات فنولی و تاننی، راندمان استفاده از تفاله انگور در تغذیه دام بهبود خواهد یافت. Manuscript profile
• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  22 - Utilization of Date by Product on Sheep Feeding: Its Ruminal Degradation, Nutrient Digestibility and Its Effect on Sheep Growth
  م. تقی نژاد رودبنه س.ر. ابراهیمی-محمود‪آباد ه. قریشی م. کاظمی-بنچناری
  Manuscript profile
• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  23 - Properties, modification methods and applications of chitosan, Nano chitosan and their derivatives
  fatemeh mohammadi javad safari
  10.30495/jacr.2022.1947563.2005
  abstractThe growing demand for bio-based polymeric materials in the recent decades has led to the use of a large number of polysaccharides. Chitosan is a deacetylated derivative of chitin, the second most abundant polysaccharide after cellulose. Chitosan and its derivat More

  abstractThe growing demand for bio-based polymeric materials in the recent decades has led to the use of a large number of polysaccharides. Chitosan is a deacetylated derivative of chitin, the second most abundant polysaccharide after cellulose. Chitosan and its derivatives have been considered by many researchers due to their numerous properties such as biodegradability, biocompatibility, non-toxicity, chirality, high chemical reactivity, chelating and antimicrobial properties. This compound is intended as a bioactive polysaccharide with great potential for use in various fields such as food, cosmetics, medicine and biomedicine. However, its application is limited due to their solubility in many polar solvents and water, so chitosan modification is used for use in tissue engineering, transmission systems, wound healing, drug release, Agriculture industry and in general for greater advantage. This article seeks to provide an overview of the properties, modification and preparation methods, and applications of chitosan nano chitosan and its derivatives. Manuscript profile
• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  24 - Nutritive Value and Digestibility of Rumex obtusifolius in Three Phenological Stages by Chemical, Nylon Bag and Gas Production Methods
  Mohammad Amiri Andi Rambod Mortezaei Ali Ahmed Alaw Qotbi
  Manuscript profile
• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  25 - Effect of Different Salinity Levels of Drinking Water on Rumen Degradation Kinetics of Barley Grain in Iranian Native Sheep
  Mir ali Pishdadi motlagh Ramin SalamatDoust-Nobar Naser Maheri-Sis Amir-Reza Safaei Abolfazl Aghajanzadeh-Golshani
  10.22034/ascij.2023.1961495.1398
  This study was conducted to investigate the effect of different salinity levels of drinking water on the ruminal degradability of barley grain using the nylon bags technique in Iranian Shal sheep. Ruminal degradability of dry matter (DM) and crude protein (CP) of barley More

  This study was conducted to investigate the effect of different salinity levels of drinking water on the ruminal degradability of barley grain using the nylon bags technique in Iranian Shal sheep. Ruminal degradability of dry matter (DM) and crude protein (CP) of barley grain were determined by nylon bags method using eight rumen cannulated rams that received different levels of saline water including control group (480), 4000, 8000, and 12000 mg/l total dissolved solids (TDS). There was a significant difference between experimental treatments in terms of the degradability of DM and CP in all incubation times except the initial time. In the final incubation time, the ruminal degradability of the DM and CP of barley grain were higher in saline water received treatments than the control group. There was a significant difference between the effective degradability (ED) of DM and CP in the experimental treatments. So, the effective degradability of DM and CP of barley grain often increased with increasing salinity. The quickly degradable protein (QDP) fraction was not affected by experimental treatments but the slowly degradable (SDP) protein fraction increased significantly at the maintenance level of nutrition (2%/h); the highest level of SDP was obtained in treatment containing 8000 mg/l TDS. From the viewpoint of metabolizable protein (MP), there was a significant difference between experimental treatments at the maintenance level of nutrition. The lowest MP was observed in treatment containing 8000 mg/l TDS. In overall conclusion, saline water consumption in the experimental animals seems to affect the ruminal degradability of barley grain and leads to an increase in the effective degradability of DM and CP and a decrease in the amount of MP at the maintenance level.. Manuscript profile
• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  26 - Investigating the effect of solid solution treatment on the corrosion properties of biodegradable Mg-Zn-RE-xCa (x = 0, 2.5) alloy
  Saeed Alibabaei Masoud Kasiri-Asgarani HamidReza Bakhsheshi-Rad
  Manuscript profile