ارزیابی in situ تجزیهپذیری شکمبهای و قابلیت هضم رودهای کنجاله آفتابگردان در مقایسه با کنجاله سویا
Subject Areas : Camel
1 - Department of Animal Husbandry, Faculty of Veterinary Medicine, Trakia University, 6000 Stara Zagora, Bulgaria
Keywords: کنجاله سویا, کنجاله آفتابگردان, قابلیت هضم رودهای, ارزش غذایی پروتئین, تجزیهپذیری شکمبهای,
Abstract :
هدف از این مطالعه مقایسه ارزش غذایی کنجاله آفتابگردان (SFM) و پروتئین کنجاله سویا (SBM) توسط تعیین هم تجزیهپذیری شکمبهای و هم قابل هضم رودهی بود. سه گاو غیر شیرده جرسی مجهز به کانولای شکمبهای و نوع T اثنیعشری (دئودنال) برای برآورد تجزیهپذیری شکمبهای و قابلیت هضم رودهای ماده خشک (DM) SFM و SBM و پروتئین خام (CP) استفاده شدند. نمونههایی از SFM از هفت گیاه فرآوری شده آفتابگردان (SFM1 تا SFM7) جمعآوری شدند. هر دو خوراک پروتئینی برای ساعتهای 0، 2، 4، 8، 16، 24 و 48 در شش تکرار در شکمبه گاوها انکوبه شدند. سرعت تجزیهپذیری DM به طور متوسط 8/24 درصد برای SFM بود که کمتر از مقدار مشاهده شده برای SBM (2/29 درصد) بود (01/0>P). تجزیهپذیری موثر DM برای SFM (2/56 درصد/ساعت)، در میانگین نرخ خروج شکمبهای 06/0/ساعت، پایینتر بود (01/0>P) در مقایسه با نمونههای SBM (3/67 درصد/ساعت). کسر قابل شستشوی a پروتئین (CP) برای نمونههای SFM (3/25 درصد) بشتر بود (01/0>P) در مقایسه با تمامی دستههای SBM (5/16 درصد). تجزیهپذیری مؤثر پروتئین SFM (7/67 درصد/ساعت) در نرخ عبور شکمبهای 06/0/ساعت بیشتر بود (01/0>P) نسبت به SBM (63 درصد/ساعت). قابلیت هضم رودهای DM نمونههای SFM (6/42 درصد) اندازهگیری شده توسط تکنیک کیسه متحرک (01/0>P) نسبت به نمونههای SBM (9/71 درصد) پایینتر بود. قابلیت هضم رودهای پروتئین SFM (9/89 درصد) همچنین پایینتر بود (01/0>P) نسبت به SBM (6/94 درصد). نتایج این مطالعه نشان میدهد که نمونههای SBM مقاومتر به تجزیهپذیری شکمبهای نسبت به SFM بودند. دادهها پیشنهاد میدهند که تغییر پارامترهای حرارتدهی (toasting) میتواند تجزیهپذیری SFM را برای بهبود کیفیت پروتئین کاهش دهد.
Agricultural and Food Research Council (AFRC). (1993). Energy and Protein Requirements of Ruminants. CAB International, Wallingford, United Kingdom.
Alcaide E.M., Yanez-Ruiz D.R., Moumen A. and Martin-Garcia A.I. (2003). Ruminal degradability and in vitro intestinal digestibility of sunflower meal and in vitro digestibility of olive by products supplemented with urea or sunflower meal. Comparison between goats and sheep. Anim. Feed Sci. Technol. 110, 3-15.
AOAC. (2000). Official Methods of Analysis. 17th Ed. Association of Official Analytical Chemists, Arlington, Washington, D.C., USA.
AOAC. (2006). Official Methods of Analysis. 18th Ed. Association of Official Analytical Chemists, Arlington, Washington, D.C., USA.
Boucher S.E., Calsamiglia S., Parsons C.M., Stern M.D., Ruiz Moreno M., Vázquez-Añón M. and Schwab C.G. (2009). In vitro digestibility of individual amino acids in rumen-undegraded protein: The modified three-step procedure and the immobilized digestive enzyme assay. J. Dairy Sci. 92, 3939-3950.
Chrenkova M., Cereshakova Z. and Weisbjerg M.R. (2010). Degradation characteristics of protein feeds for ruminants. Pp. 725-726 in Proc. 3rd Int. Symp. Energy and Protein Metabol. Nutr., Parma, Italy.
Diaz-Royon F., Arroyo J.M., Sanchez M.D. and Gonzalez J. (2016). Sunflower meal and spring pea degradation protection using malic acid or orthophosphoric acid-heat treatment. Anim. Prod. Sci. 56, 2029-2038.
Ganbari P., Ghooreshi T., Shawrang P., Mascuri H. and Torbau-Nejar N.M. (2015). Improving the nutritional value of sunflower meal by electron beam and gamma rayirradiations. IndianJ. Appl. Anim. Sci. 5(1), 21-28.
Gao W., Chen A., Zhang B., Kong P., Liu C. and Zhao J. (2015). Degradability and post-ruminal digestion of dry matter, nitrogen and amino acids of three protein supplements. Asian-Australasian J. Anim. Sci. 28(4), 485-493.
Gonzalez J., Andres S., Rodriguez C. and Alvir M. (2002). In situ evaluation of the protein value of soybean meal and processed full fat soybeans for ruminants. Anim. Res. 51, 455-464.
Habib G., Khan N.A., Ali M. and Bezabih M. (2013). In situ ruminal crude protein degradability of by-products from cereals, oilseeds and animal origin. Livest. Sci. 153, 81-87.
Kamalak A., Kanbolat O., Gurbuz Y. and Ozay O. (2005). In situ ruminal dry matter and crude protein degradability of plant- and animal-derived protein sources in Southern Turkey. Small Rumin. Res. 58, 135-141.
Kleinschmit D.H., Anderson J.L., Schingoethe D.L., Kalscheur K.F. and Hippen A.R. (2007). Ruminal and intestinal degradability of distillers grains plus solubles varies by source. J. Dairy Sci. 90, 2909-2918.
Lee Y.H., Ahmadi F., Choi D.Y. and Kwak W.S. (2016). In situ ruminal degradation characteristics of dry matter and crude protein from dried corn, high-protein corn, and wheat distillers grains. J. Anim. Sci. Technol. 58, 33-43.
Ljokjel K., Harstad O.M. and Skrede A. (2000). Effect of heat treatment of soybean meal and fish meal on amino acid digestibility in mink and dairy cows. Anim. Feed Sci. Technol. 84, 83-95.
Marghazani I.B., Jabbar M.A., Pasha T.N. and Abdullah M. (2013). Ruminal degradability characteristics in vegetable protein sources of Pakistan. J. Anim. Plant Sci. 23(6), 1578-1582.
Maxin G., Ouellet D.R. and Lapierre H. (2013). Ruminal degradability of dry matter, crude protein, and amino acids in soybean meal, canola meal, corn, and wheat dried distillers grains. J. Dairy Sci. 96, 5151-5160.
Mondal G., Walli T.K. and Patra A.K. (2008). In vitro and in sacco ruminal protein degradability of common Indian feed ingredients. Livest. Res. Rural Dev. 20(4), 1-11.
Mohammadabadi T.M., Danesh Mesgaran M., Heravi Moussavi A.R., Nasiri M.R. and Chaji M. (2008). The effect of formaldehyde or sodium hydroxide on in situ rumen degradation of low and high fat sunflower meal. Res. J. Biol. Sci. 3(9), 1115-1118.
NRC. (2001). Nutrient Requirements of Dairy Cattle. 7th Ed. National Academy Press, Washington, D.C., USA.
Orskov E.R. and McDonald I. (1979). The estimation of protein degradability in the rumen from incubation measurements weighted according to rate of passage. J. Agric. Sci. 92(2), 499-503.
Orskov E.R., Hughes-Jones M. and Elimam M.E. (1983). Studies on degradation and outflowrate of protein supplements in the rumen of sheep and cattle. Livest. Prod. Sci. 10, 17-24.
SAS Institute. (2002). SAS®/STAT Software, Release 9.1. SAS Institute, Inc., Cary, NC. USA.
SPSS Inc. (2016). Statistical Package for Social Sciences Study. SPSS for Windows, Version 23. Chicago SPSS Inc., USA.
Todorov N., Krachunov I., Djuvinov D. and Alexandrov A. (2007). Handbook of Animal Feeding. Matcom Publications,Sofia,Bulgaria.
Todorov N., Simeonov M. and Yildiz E. (2016). Rumen degradability of dry matter and protein in four protein sources and their relationships with milk protein yield in dairy cows. Bulgarian J. Agric. Sci. 22(2), 278-285.
Veresegyhazy T. and Fekete S. (1990). The effect of tannin treatment and subsequent urea supplementation of sunflower meal on the in vitro digestibility of its crude protein for ruminants. Acta Vet. Hung. 38, 95-103.
Volden H. (2011). NorFor – The Nordic Feed Evaluation System. Wageningen Academic Publishers, Wageningen, The Netherlands.
Wadwa M., Dharum P., Kataria P. and Bakshi M.P.S. (1998). Effect of particle size of corn grains on the release of nutrients and in sacco degradability. Anim. Feed Sci. Technol. 72, 11-17.
Weisbjerg M.R., Hvelplund T., Hellberg S., Olsson S. and Same S. (1996). Effective rumen degradability and intestinal digestibility of individual amino acids in different concentrates determined in situ. Anim. Feed Sci. Technol. 62, 179-188.
Woods V.B., O’Mara F.P. and Moloney A.P. (2003a). The nutritive value of concentrate feedstuffs for ruminant animals Part I: In situ ruminal degradability of dry matter and organic matter. Anim. Feed Sci. Technol. 110, 111-130.
Woods V.B., Moloney A.P. and O’Mara F.P. (2003b). The nutritive value of concentrate feedstuffs for ruminant animals. Part II. In situ ruminal degradability of crude protein. Anim. FeedSci. Technol. 110, 131-143.
Woods V.B., Moloney A.P. and O’Mara F.P. (2003c). The nutritive value of concentrate feedstuffs for ruminant animals. Part III. Small intestinal digestibility as measured by in vitro or mobile bag techniques. Anim. Feed Sci. Technol. 110, 145-157.