بوداق اظهری شیرازی، شاعر ناشناختة قرن دهم و یازدهم هجری، مجموعهاشعاری 10385 بیتی دارد که آن را رسالۀ کمال نامیده است. نگارندگان این پژوهش مؤلفههای تعلیمی اظهری را در اشعار وی بررسی میکنند؛ نیز با شیوۀ توصیفیـتحلیلی مبتنی بر اشعار اظهری درپی پاسخگویی به این پرسش هستند چکیده کامل
بوداق اظهری شیرازی، شاعر ناشناختة قرن دهم و یازدهم هجری، مجموعهاشعاری 10385 بیتی دارد که آن را رسالۀ کمال نامیده است. نگارندگان این پژوهش مؤلفههای تعلیمی اظهری را در اشعار وی بررسی میکنند؛ نیز با شیوۀ توصیفیـتحلیلی مبتنی بر اشعار اظهری درپی پاسخگویی به این پرسش هستند: در رسالۀ کمال اظهری کدام آموزههای تعلیمی وجود دارد و شاعر از چه شگردها و شیوههایی برای تبیین آنها استفاده کرده است؟. با پاسخ به این پرسش استدلال میکنند که نعت و منقبت خاندان نبوت و امامت(ع)، مدح سلاطین صفوی، عشق مجازی، توصیف حوادث زندگی و هجو و هزل از مضامین اصلی شعر اظهری است؛ اما شاعر، مانند بسیاری از شاعران پیشین، در قالبها و مضامین متنوع شعریِ خود گاهی بهشکل مستقل و گاهی در لابهلای مضامین و انواع ادبی دیگر به تعلیم خیر و نیکی (روش ایجابی) به مخاطبان خاص و عام خویش یا بازداشتن آنها از زشتیها و بدیها (شیوۀ سلبی) پرداخته است. اظهری تعالیم خود را به دو شیوۀ مستقیم و غیرمستقیم به مخاطب آموزش داده است؛ همچنین از شگردهای قصهگویی، خطابالنفس (تجرید)، استشهاد به آیات و داستانهای قرآنی، بهکارگیری تمثیل و ارسالالمثل، مناجات، سوگندنامه، شکوه و گلایه، زشتنگاری (هزل و هجو) و قصه از زبان حیوانات استفاده کرده است.
پرونده مقاله