اضطراب امتحان حالت تنشی است که می تواند به کاهش عملکرد تحصیلی، ضعف در یادگیری، و کاهش سطح نمره های درسی منجر گردد. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه خودنظم دهی تحصیلی و مسئولیت پذیری با اضطراب امتحان در دانش آموزان دختر دبیرستانی انجام شد. طرح پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی ب چکیده کامل
اضطراب امتحان حالت تنشی است که می تواند به کاهش عملکرد تحصیلی، ضعف در یادگیری، و کاهش سطح نمره های درسی منجر گردد. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه خودنظم دهی تحصیلی و مسئولیت پذیری با اضطراب امتحان در دانش آموزان دختر دبیرستانی انجام شد. طرح پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان دختر شهرستان رشت در سال تحصیلی 94-1393 بود که از میان آنها نمونه ای به حجم 128 نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند و به مقیاس های خودنظم دهی تحصیلی (کانل و ریان، 1389) و اضطراب امتحان (ابوالقاسمی و همکاران، 1375) پاسخ دادند. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین اضطراب امتحان با نمره کل خودنظم دهی تحصیلی و خرده مقیاس-های خودنظم دهی درونی و انگیزش درونی رابطه منفی و با خرده مقیاس خودنظم دهی بیرونی رابطه مثبت وجود دارد (05/0>p). همچنین نتایج نشان داد که بین اضطراب امتحان با خرده مقیاس های احساس امنیت، حرمت خود، احساس تعلق، و مسئولیت پذیری (تعهد درونی) رابطه منفی وجود دارد (05/0>p). نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد از میان متغیرهای پیشبین خرده مقیاس های مسئولیت-پذیری (تعهد درونی)، خودنظم دهی درونی و انگیزش درونی می توانند به طور سلسلهمراتبی 35 درصد از تغییرات اضطراب امتحان در دانش آموزان دختر را به طور معنادار پیشبینی کنند. بنابراین می توان نتیجه گرفت که با تقویت خودنظم دهی تحصیلی و مسئولیت پذیری می توان اضطراب امتحان را مدیریت کرد.
پرونده مقاله
رفتار پرخاشگرانه در کودکان، مشکل متداولی است که در همه جای دنیا نیاز به توجه فزایندهای دارد و پژوهش درباره راهحلهای مؤثر، ضروری به نظر میرسد. هدف پژوهش حاضر تعیین تأثیر آموزش مهارتهای اجتماعی مربوط به محیط مدرسه و کلاس درس با روش قصه-گویی بر بهبود رفتارهای اجتماعی چکیده کامل
رفتار پرخاشگرانه در کودکان، مشکل متداولی است که در همه جای دنیا نیاز به توجه فزایندهای دارد و پژوهش درباره راهحلهای مؤثر، ضروری به نظر میرسد. هدف پژوهش حاضر تعیین تأثیر آموزش مهارتهای اجتماعی مربوط به محیط مدرسه و کلاس درس با روش قصه-گویی بر بهبود رفتارهای اجتماعی و کاهش احساس تنهایی دانشآموزان پرخاشگر بود. روش پژوهش نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون و پس-آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل تمامی دانشآموزان دختر پایه سوم و چهارم دارای رفتار پرخاشگرانه دبستانهای شهر تهران در سال تحصیلی 95-1394 بودند که از بین آنها نمونهای به حجم 30 نفر با روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شده و بهطور تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایدهی شدند. اطلاعات موردنیاز در این پژوهش با استفاده از پرسشنامههای سنجش رفتار اجتماعی فرم معلم آشر و کاسدی، احساس تنهایی آشر و ویلر، و پرخاشگری اهواز زاهدی و نجاریان جمعآوری شد. به افراد گروه آزمایش طی 8 جلسه مهارتهای اجتماعی به شیوه قصهگویی آموزش داده شد، درحالیکه شرکتکنندگان گروه گواه آموزشی دریافت نکردند. نتایج تحلیل دادهها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس یکمتغیره و چندمتغیره نشان داد استفاده از آموزش مهارتهای اجتماعی مربوط به مدرسه و کلاس درس با روش قصهگویی باعث بهبود نمره کل رفتارهای اجتماعی و کاهش احساس تنهایی دانشآموزان پرخاشگر شده است. بر اساس این نتایج میتوان گفت که از آموزش مهارتهای اجتماعی به روش قصهگویی میتوان به عنوان برنامه مداخلهای جهت ارتقاء روابط با همسالان و کاهش احساس تنهایی دانشآموزان پرخاشگر استفاده کرد.
پرونده مقاله
اضطراب امتحان حالت تنشی است که میتواند به کاهش عملکرد تحصیلی، ضعف در یادگیری و کاهش سطح نمرههای درسی منجر گردد. پژوهش حاضر باهدف بررسی رابطه خودنظمدهی تحصیلی و مسئولیتپذیری با اضطراب امتحان در دانشآموزان دختر دبیرستانی انجام شد. طرح پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود چکیده کامل
اضطراب امتحان حالت تنشی است که میتواند به کاهش عملکرد تحصیلی، ضعف در یادگیری و کاهش سطح نمرههای درسی منجر گردد. پژوهش حاضر باهدف بررسی رابطه خودنظمدهی تحصیلی و مسئولیتپذیری با اضطراب امتحان در دانشآموزان دختر دبیرستانی انجام شد. طرح پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل تمامی دانشآموزان دختر شهرستان رشت در سال تحصیلی 94-1393 بود که از میان آنها نمونهای به حجم 128 نفر با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی خوشهای چندمرحلهای انتخاب شدند و به مقیاسهای خودنظمدهی تحصیلی (کانل و ریان، 1987)، مسئولیتپذیری (کردلو، 1389) و اضطراب امتحان (ابوالقاسمی و همکاران، 1375) پاسخ دادند. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین اضطراب امتحان با نمره کل خودنظمدهی تحصیلی و خردهمقیاسهای خودنظمدهی درونی و انگیزش درونی رابطه منفی و با خردهمقیاس خودنظمدهی بیرونی رابطه مثبت وجود دارد (05/0>p). همچنین نتایج نشان داد که بین اضطراب امتحان با خردهمقیاسهای احساس امنیت، حرمت خود، احساس تعلق و مسئولیتپذیری (تعهد درونی) رابطه منفی وجود دارد (05/0>p). نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد از میان متغیرهای پیشبین خردهمقیاسهای مسئولیتپذیری (تعهد درونی)، خودنظمدهی درونی و انگیزش درونی میتوانند بهطور سلسلهمراتبی 35 درصد از تغییرات اضطراب امتحان در دانشآموزان دختر را بهطور معنادار پیشبینی کنند؛ بنابراین میتوان نتیجه گرفت که با تقویت خودنظمدهی تحصیلی و مسئولیتپذیری میتوان اضطراب امتحان را مدیریت کرد.
پرونده مقاله