مقدمه: دوغ به علت غنی بودن از مواد مغذی به خصوص در دمای محیط، مستعد آلودگی با بعضی از میکروارگانیسم ها می باشد که موجب تغییر طعم و عطر محصول و بادکردگی آن طی زمان نگهداری می شود. بنابراین استفاده از مواد ضد میکروبی طبیعی از جمله عصاره های گیاهی نظیر عصاره گیاه مفرا می تواند برای افزایش ماندگاری دوغ همگام با افزایش بازار پسندی آن، حائز اهمیت باشد. هدف از این تحقیق، بررسی اثر عصاره الکلی مفرا بر ویژگی های کیفی دوغ بود.مواد و روش ها: ترکیبات عصاره مفرا با استفاده از دستگاه GC-MS شناسایی شدند. فعالیت آنتی اکسیدانی، خصوصیات فیزیکوشیمیایی (pH، اسیدیته و ویسکوزیته)، میکروبی (شمارش اشریشیا کلی و استافیلوکوکوس اورئوس) و حسی (مزه، بو، بافت و پذیرش کلی) دوغ حاوی غلظت های مختلف عصاره مفرا (25/1، 5/2 و 5 mg/ml) طی نگهداری مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از آنالیز واریانس (ANOVA) و آزمون دانکن انجام گردید.یافته ها:تیمول (53 %) بیشترین ترکیب شناسایی شده در عصاره مفرا بود. MIC (حداقل غلظت بازدارندگی) عصاره مفرا در برابر اشریشیا کلی و استافیلوکوکوس اورئوس به ترتیب 5/2 و 5/1 میلی گرم بر میلی لیتر بود. MBC (حداقل غلظت کشندگی) عصاره در برابر اشریشیا کلی و استافیلوکوکوس اورئوس به ترتیب 5 و 3 میلی گرم بر میلی لیتر بود. با افزودن عصاره گیاهی طی زمان نگهداری، میزان اسیدیته و ویسکوزیته نمونه ها افزایش و pH کاهش یافت (05/0≥p). افزایش غلظت عصاره، موجب افزایش فعالیت آنتی اکسیدانی و ضد میکروبی دوغ گردید (05/0≥p). نمونه حاوی 5/2 میلی گرم بر میلی لیتر عصاره دارای بالاترین امتیاز پذیرش کلی بود، در نتیجه این نمونه به عنوان تیمار برتر انتخاب گردید.نتیجه گیری: عصاره الکلی مفرا دارای فعالیت ضد میکروبی و آنتی اکسیدانی است و می تواند به عنوان نگهدارنده طبیعی در دوغ استفاده شود. پرونده مقاله

Probiotic soy cheese is a fermented soy milk product that has nutritional and health properties. The aim of this study was to investigate the effect of kind of probiotic culture on the sensory properties and proteolysis in soy probiotic cheese during storage. Probiotic soy cheese was produced using cheese starter (25% thermophilic + 75% mesophilic) as well as probiotic strains of Lactobacillus acidophilus, L. casei and Bifidobacterium lactis. The control sample (without probiotic bacteria) was also produced. These samples were stored for 1 month. Probiotic bacteria added to soy cheese had good survival, therefore after one month storage, the probiotic bacterial count was more than 7 log CFU/g. The quantity of soluble nitrogen and non-protein nitrogen in the samples increased during storage. Treatment 3 (containing cheese starter + B. lactis) had a higher rate of proteolysis during storage than the other treatments. Taste, odor, texture and overall acceptance scores of sampels decreased during storage (p<0.05) but no change in color score was observed. Treatment 1 (containing cheese starter + L. acidophilus) obtained the highest score of sensory overall acceptability and was recognized as the superior treatment. پرونده مقاله

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی اثر غلظت‌های مختلف سه نوع مخلوط گازی (دی‌اکسید کربن و نیتروژن) و تحت خلأ و نیز بسته‌‌بندی بدون تزریق گاز و اسانس‌‌های زنجبیل و دارچین برای افزایش زمان ماندگاری پیراشکی کرم‌‌دار در شرایط محیط (ºC25) درون یک پوشش4 لایه 119 میکرون بود.مواد و روش‌‌ها: بسته‌بندی معمولی به‌‌عنوان شاهد با 4 نوع بسته‌بندی با اتمسفر اصلاح شده با ترکیب‌‌های گازی که شامل: 80 درصد CO2 + 20 درصد N2؛ 20 درصد CO2 + 80 درصد N2؛ 50 درصد CO2 + 50 درصد N2؛ تحت خلأ، همراه با تزریق اسانس‌‌های دارچین و زنجبیل به‌‌میزان 2/0 درصد وزنی و بدون اسانس بودند، مقایسه شد. نمونه‌های بسته‌بندی شده، طی 20 روز مورد آزمون‌های شمارش باکترهای پاتوژن هوازی، کپک و مخمر، pH، مقدار آب تراوش شده و ارزیابی حسّی قرار گرفتند.نتایج: مدت ماندگاری پیراشکی در ترکیبات گازی 80 درصد CO2، 50 درصد CO2، 20 درصد CO2، تحت خلاء و شاهد به ترتیب با اسانس زنجبیل 20،19، 16، 13 و11روز، همراه با اسانس دارچین 18، 14،16، 11 و 9 روز، بدون تزریق اسانس، در ترکیبات گازی، خلاء و شاهد به ترتیب 13،15،11، 9 و 6 روز گزارش شد. نتیجه‌‌گیری: بهترین شرایط در روز 20ام متعلق به نمونه‌های حاوی اسانس زنجبیل تحت شرایط 80% CO2 بود و تأثیر مطلوبی بر جمعیت میکروبی (باکتری‌‌های هوازی پاتوژن logcfu/ml82/4 و کپک و مخمر logcfu/ml56/2)، میانگین تغییرات pH (49/5)، میزان آب تراوش‌شده (61/0%) و نیز خواص حسّی نمونه‌‌ها گذاشت. پرونده مقاله

چکیدهنان به عنوان یک کالای ضروری مصرفی مردم مورد توجه می باشد و بحث تولید و توزیع آن هم از اهمیت ویژه ای برخوردار است. فطیر از جمله نان های سنتی ایران می باشد. به دلیل ارتباط شکر با برخی مشکلات سلامتی، پژوهش های روز افزون برای جایگزینی مناسب شکر با سایر شیرین کننده ها در دست انجام است. در این مطالعه تاثیر شیره خرما و شیره انگور به عنوان جایگزین شکر بر خصوصیات رئولوژیکی، فیزیکوشیمیایی و حسی نان فطیر مورد بررسی قرار گرفت. جایگزین های شکر در سطوح 0، 50 و 100% در فرمولاسیون نان فطیر مورد استفاده قرار گرفتند و خصوصیات خمیر، pH و اسیدیته خمیر، رطوبت، بافت، رنگ و خصوصیات حسی نان ها بررسی شد. نتایج نشان داد که افزایش میزان شیرین کننده جایگزین در فرمولاسیون منجر به افزایش میزان جذب آب، توسعه، مقاومت و کاهش انرژی خمیر شد. pH و اسیدیته با افزایش میزان شیرین کننده جایگزین به ترتیب کاهش و افزایش یافت. با افزایش میزان شیرین کننده های جایگزین، مقدار قند و پراکسید کاهش و رطوبت افزایش یافت. نمونه هایی که حاوی مقادیر بالاتری از شیرین کننده جایگزین بودند، اختلاف رنگ کلی کمتری داشتند. از نظر خصوصیات حسی نمونه های حاوی 50% شیره انگور و شیره خرما از دید ارزیابان مطلوب گزارش شدند. به طور کلی نتایج نشان داد استفاده از شیره خرما و انگور به عنوان جایگزین ساکارز، از یکسو از هدر رفتن این منابع با ارزش جلوگیری کرد و از سوی دیگر زمینه را برای تهیه یک محصول با ارزش تغذیه ای بالاتر که رژیمی نیز می باشد فراهم نمود. پرونده مقاله

افزودن ترکیبات پری بیوتیکی و ترکیباتی که بتواند به رشد سویه های پروبیوتیک کمک کند از مدت ها قبل مورد توجه بوده است. بنابراین هدف از این تحقیق تولید دوغ پروبیوتیک گرمادیده بدون گاز حاوی مالتودکسترین و بررسی ویژگی های شیمیایی و حسی آن در طی دوره نگهداری می باشد. در این تحقیق از 5 تیمار استفاده شد، تیمار T1 به عنوان تیمار شاهد بدون سویه پروبیوتیک و مالتودکسترین⸵ تیمارهای T2 و T4 به ترتیب حاوی یک و دو درصد مالتودکسترین و cfu/ml108 لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و تیمارهای T3 و T5 به ترتیب حاوی یک و دو درصد مالتو دکسترین و cfu/ml108 لاکتوباسیلوس رامنوسوس می باشند. آزمون ها شامل ارزیابی زنده مانی سویه های پروبیوتیک ،اندازه گیری های اسیدیته(دورنیک)، pH و آزمون حسی بر طبق آزمون هدونیک شامل ارزیابی ویژگی های طعم، بافت می باشد. نتایج تحقیق حاضر نشان داد تمامی تیمارهای حاوی سویه های پروبیوتیک و درصدهای متفاوت مالتودکسترین از زنده مانی مطلوبی در طی دوره نگهداری برخوردار بودند با این حال زنده مانی بهتر در مورد سویه لاکتوباسیلوس رامنوسوس مشاهده شد.اسیدیته (دورنیک) تمامی تیمارها درطی دوره ماندگاری ده روزه افزایش یافت.از نظر ارزیابی حسی تیمار شاهد دارای بالاترین امتیاز و بعد از آن تیمار T2 حاوی یک درصد مالتودکسترین وcfu/ml 108 لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس از مقبولیت بیشتری برخوردار بودند.نزدیکترین تیمار از نظر ویژگی های فیزیکوشیمیایی و حسی به تیمار شاهد، تیمار T2 حاوی یک درصد مالتودکسترین وcfu/ml 108 لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس می باشد که به عنوان تیمار برتر شناخته شد. پرونده مقاله

گیاهان دارویی و غذاهای فراسودمند، به جـهت دارا بودن ویـژگی هـای آنتـی اکسیدانی، دارویی و تغذیه ای اثرات سلامت بخش بر روی مصرف کنندگان دارند. هدف از این تحقیق، بررسی اثر عصاره های آبـی ریـحان و مـرزه بر روی زنده مانی لاکتوباسیلوس پاراکازئی و ویژگی های فیزیکوشیمیایی ماست پروبیوتیک بود. اثر عصاره های ریحان (8% و 10% w/w) و مرزه (6% و 8% w/w)، هر کدام به صورت جداگانه در ماست پروبیوتیک کم چرب (5/1% چربی) حاوی لاکتوباسیلوس پاراکازئی زیرگونه پاراکازئی بررسی شد. زنده مانی لاکتوباسیلوس پاراکازئی ز و ویژگی های فیزیکوشیمیایی نمونه‌های ماست در روزهای 1، 7، 14 و 21 مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد، افزودن عصاره های ریحان و مرزه به ماست پروبیوتیک، زنده مانی باکتری پروبیوتیک را به طور معنی داری نسبت به ماست شاهد (فاقد عصاره) افزایش داد . همچنین با افزایش زمان نگهداری، جمعیـت باکتـری به طـور معنـی دار کاهـش یافت . افزودن این عصاره ها، در افزایش اسیدیته و کاهش pH نسبت به ماست شاهد به طور معنی داری موثر بود . با گذشت زمان نگهداری، اسیدیته به طور معنی دار روند صعودی و pH رونـد نزولی داشت . میزان آب اندازی نمونه های ماست حاوی عصاره، نسبت به ماست شاهد به طور معنی داری کمتر بود و با گذشت زمان نگهداری این میزان به طـور معـنی داری کاهـش یافـت (05/0>p). بنابراین می توان نتیجه گرفت که افزودن عصاره های گیاهی تاثیر مثبتی بر زنده مانی پروبیوتیک ها و ویژگی های فیزیکوشیمیایی ماست پروبیوتیک داشته است. پرونده مقاله

دوغ یکی از فرآورده‌های لبنی تخمیری است که از لحاظ تغذیه‌ای بسیار با ارزش است. هدف از این تحقیق بررسی اثر آنزیم ترانس گلوتامیناز با درصدهای 0، 025/0، 050/0، 075/0 و 1/0 و اسانس کاکوتی با درصدهای 001/0 و 01/0 بر خواص فیزیکوشیمیایی شامل(pH، اسیدیته بر حسب دورنیک ، درصد ماده خشک، درصد چربی ویسکوزیته بر حسب سانتی پوآز، درصد دوفاز شدن و درصد آب اندازی) و حسی شامل ویژگی های (طعم و مزه، عطر و بو، رنگ و ظاهر، بافت و پذیرش کلی) نمونه‌های دوغ بود. نتایج نشان داد با افزایش درصدهای آنزیم ترانس گلوتامیناز و اسانس کاکوتی در تیمارها مقدار pH از 05/4 به 50/4،درصدماده خشک از 40/5به 85/5 و ویسکوزیته برحسب سانتی پوآز از 32/12 به 70/12افزایش و مقدار اسیدیته برحسب دورنیک از 46 به 67/42 و درصد دو فاز شدن از 87/0 به 5/0نسبت به نمونه شاهد کاهش یافت. در تمامی تیمارها شاخص چربی مقدار ثابت 20/1 درصد اندازه‎گیری شد. نتایج ارزیابی حسی نشان داد تیمارهای شماره 4 (حاوی 075/0 درصد آنزیم ترانس گلوتامیناز + 001/0 درصداسانس کاکوتی) و شماره 5 (حاوی 1/0 درصد آنزیم ترانس گلوتامیناز + 001/0درصد اسانس کاکوتی) دارای بالاترین امتیاز ارزیابی حسی بودند. با توجه به کمترین مقدار دوفاز شدن، ویسکوزیته بالا و بیشترین امتیازات ارزیابی حسی، تیمار شماره 5 (حاوی 1/0 درصد آنزیم ترانس گلوتامیناز + 001/0 اسانس کاکوتی) به‌عنوان تیمار برتر انتخاب گردید. پرونده مقاله

هدف از این تحقیق بررسی اثرات آنتی اکسیدانی و ضد‌میکروبی عصاره متانولی پوست انار بر روی ساکارومایسس سرویزیه PTCC 5269، لاکتوباسیلوس پلانتاروم PTCC 1058 و آلیسایکلوباسیلوس اسیدوترستریس ATCC 49025 در آب سیب می‌باشد. سه غلظت متفاوت از عصاره پوست انار (250 ، 500 و 1000 میکروگرم/میلی‌لیتر) و تیمار شاهد تهیه گردید. تیمارها در دمای یخچال برای 60 روز نگه‌داری گردید و از جهت اسیدیته، pH، کدورت، درجه بریکس، آنالیز میکروبی، در روز‌های صفر، 30 و 60 مورد آزمایش قرار گرفت. با افزایش زمان نگه‌داری و همچنین افزایش غلظت عصاره افزایش اسیدیته و کاهش pH مشاهده گردید.. با توجه به خصوصیات فیزیکوشیمیایی و ماندگاری آب سیب، نهایتا تیمار با 500 میکروگرم بر میلی لیتر عصاره فنولی پوست انار به عنوان تیمار بهینه تشخیص داده شد. نتایج نشان داد که عصاره ی الکلی پوست انار به عنوان یک نگه‌دارنده طبیعی و اثرگذار در کاهش کدورت در آب سیب در دمای یخچال مطرح می باشد پرونده مقاله

هلیکوباکتر پیلوری می‌تواند عامل بیماری‌های دستگاه گوارش نظیر ورم معده، زخم معده و سرطان معده باشد. درمان اصلی این بیماری مصرف آنتی‌بیوتیک است ولی با توجه به طول درمان این بیماری و آسیب‌های ناشی از مصرف آنتی‌بیوتیک، نیاز به پیدا کردن درمان‌های جایگزین احساس می‌شود که به‌نظر می‌رسد استفاده از گیاهان دارویی بهترین جایگزین برای درمان این بیماری باشد. هدف از این تحقیق بررسی اثر غنی‌سازی ماست بادمجان با عصاره الکلی شیرین‌بیان بر مهار هلیکوباکتر پیلوری بود. عصاره شیرین‌بیان با غلظت‌های 1/0 ، 2/0 ، 3/0 ، 4/0 و 5/0 درصد به نمونه‌های ماست بادمجان اضافه شد. نمونه شاهد (فاقد عصاره) نیز تهیه گردید. نمونه‌های ماست به مدت سه هفته در دمای 4 درجه سانتی‌گراد نگهداری شد. ویژگی‌های میکروبی، فیزیکوشیمیایی و حسی نمونه‌های ماست مورد بررسی قرار گرفت. حداقل غلظت بازدارندگی عصاره شیرین بیان به روش میکرودایلوشن علیه هلیکوباکتر پیلوری ppm 7000 و حداقل غلظت کشندگی آن ppm 10000 بود. بیشترین قطـر هاله عدم رشد باکتری مربوط به نمونه ماست بادمجان حاوی 5/0 درصد عصاره شیرین‌بیان بود. با افـزودن عـصاره شیرین‌بیان به نمونه‌های ماست بادمجان، میزان اسیدیته و آب ‌اندازی به‌طور معنی‌داری کاهش یافت ( 05/0>p ). افزودن عصاره شیرین‌بیان موجب بهبود پذیرش کلی حسی نمونه‌ها شد. در بین نمونه‌ها، نمونه حاوی 5/0 درصد عصاره شیرین-بیان به‌عنوان تیمار برتر انتخاب گردید. بنابراین ماست بادمجان حاوی عصاره شیرین‌بیان ضمن داشتن یک کیفیت حسی مطلوب، می‌تواند در مهار هلیکوباکتر پیلوری موثر باشد. پرونده مقاله

گل گاوزبان ایرانی (Echium amoenum) گیاهی یک ساله از خانواده Boraginaceae می‌باشد و به عنوان یکی از گیاهان مهم داروئی در طب سنتی ایرانیان مطرح است. برگ ها و گل ها، بخش های مصرفی گل گاو زبان را تشکیل می دهند. از ترکیبات اصلی زیست فعال استخراج شده این گیاه می توان به پلی فنل ها، آنتوسیانیدین ها، فلاونوئید ها، استرول ها، ساپونین ها، ترپنوئید های غیراشباع و اسید های چرب غیراشباع و مقدار جزئی پیرولیزیدین آلکالوئید ها اشاره کرد. اسید رزمارینیک، با اثرات ضدالتهابی، ضدویروسی و ضدمیکروبی، به عنوان جزء اصلی پلی فنل ها در گل گاو زبان شناخته شده است. گل گاو زبان حاوی ترکیبات زیست فعالی هست که دارای اثرات سلامتی بخش ضد اکسیدانی، ضدباکتریایی، ضدویروسی، ضددیابتی، ضدالتهابی، مسکنی و تنظیم کننده سیستم ایمنی می باشد. این گیاه دارویی، منبع مهمی از ترکیبات شیمیایی با اثرات بالقوه درمانی محسوب می شود. لازم به ذکر است در مصرف این گیاه دارویی باید اعتدال را رعایت کرد. هدف از این پژوهش، شرح مختصری از اثرات دارویی و سلامتی بخش و ترکیبات زیست فعال گل گاوزبان ایرانی (E .amoenum) برای معرفی آن به عنوان یک جزء سلامتی بخش برای کاربرد در صنعت غذا می باشد. پرونده مقاله