مقدمه: کفیر یکی از فرآورده‌های تخمیرشده شیر است که نقش مهمی در تغذیه و سلامت انسان دارد. هدف از این تحقیق، بررسی اثر پلی دکستروز و گالاکتوفروکتوز بر زنده مانی باکتری های پروبیوتیک و ویژگی های فیزیکوشیمیایی و حسی نوشیدنی کفیر سین بیوتیک بود. مواد و روش‌ها: پلی دکستروز و گالاکتوفروکتوز در غلظت‌های مختلف (5/0 و 1 %) بصورت تکی و مخلوط در تولید کفیر استفاده شدند. نمونه شاهد (فاقد ترکیبات پری‌بیوتیک) نیز تهیه گردید. نمونه‌ها به مدت 14 روز در دمای 4 درجه سانتی‌گراد نگهداری شدند و ویژگی های میکروبی، فیزیکوشیمیایی و حسی آنها مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان داد که استفاده از پلی‌دکستروز و گالاکتوفروکتوز موجب افزایش زنده مانی باکتری های پروبیوتیک، pH و ویسکوزیته همچنین کاهش اسیدیته در نمونه‌های تست در مقایسه با شاهد گردید (05/0 (p≤. در نمونه‌های کفیر حاوی پلی‌دکستروز و گالاکتوفروکتوز، زنده مانی لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس بیشتر از بیفیدوباکتریوم لاکتیس طی زمان نگهداری بود. طی زمان نگهداری، اسیدیته و اتانول در نمونه ها افزایش ولی pH به صورت معنی‌داری (05/0 p≤) کاهش یافت. افزودن پلی دکستروز و گالاکتوفروکتوز موجب افزایش معنی‌داری (05/0 p≤) در امتیاز پذیرش کلی نمونه ها شد. نتیجه‌گیری: نمونه حاوی 1% گالاکتوفروکتوز و نمونه حاوی 5/0% گالاگتوفروکتوز + 5/0% پلی دکستروز دارای بالاترین امتیاز پذیرش حسی بودند و باتوجه به اینکه جمعیت باکتری‌های پروبیوتیک در پایان دوره نگهداری در این نمونه ها در محدوده CFU/ml 108-107 بود، این نمونه ها به عنوان تیمار برتر انتخاب شدند. پرونده مقاله

مقدمه: پروبیوتیکها میکروارگانیسمهای زندهای هستند که با استقرار در محیط روده، مانع از فعالیت میکروارگانیسمهای غیر مفید و پاتوژنمی شوند. در بین غذاهای مناسب برای افزودن پروبیوتیکها تقاضا برای فرآورده های پروبیوتیک غیرلبنی افزایش یافته است که محصولاتآبمیوه پروبیوتیک در سالهای اخیر بیشتر مورد مطالعه قرار گرفته است.مواد و روشها: در تحقیق حاضر از لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و کازئی )سطوح 0 ، 35 ، 50 ، 65 % ، 100 ( با تراکم 710 در آبمیوه تهیه شدهاز مخلوط آلبالو، کرنبری و سیب استفاده گردید. نمونه شاهد )فاقد باکتری( نیز تولید شد. خواص میکروبی، فیریکوشیمیایی و حسی نمونههاطی 28 روز نگهداری مورد بررسی قرار گرفت .یافتهها: تعداد باکتری پروبیوتیک در آبمیوه مذکور با گذشت زمان افزایش یافت. خواص فیزیکوشیمیایی نظیر بریکس، قند، اسیدیته، کدورت،رنگ و pH تغییرات معنیداری داشت. بریکس، قند و pH کاهش و اسیدیته و کدورت آبمیوه افزایش یافت. همچنین مشخص گردید کهافزودن باکتری تا حدودی باعث تضعیف ویژگیهای حسی )ارگانولپتیکی( شده است .نتیجهگیری: در میان نمونهها، نمونه حاوی % 100 باکتری لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس به عنوان بهترین تیمار از نظر زنده مانی باکتری واز نظر ویژگیهای حسی بعد از نمونه شاهد، نمونه حاوی % 35 اسیدوفیلوس و % 65 کازئی به عنوان نمونه برتر معرفی شد. پرونده مقاله

مقدمه: نوشیدنی های لبنی اسیدی، نوشیدنی های با pH پایین بوده که دارای خواص سلامتی بخش می باشند. خواص سلامتی بخش می تواند با غنی سازی این نوشیدنی ها با شیر سویا، پروبیوتیک ها و کنسانتره پروتئین آب پنیر افزایش یابد. هدف از این تحقیق، بررسی اثر آنزیم ترانس گلوتامیناز و کنسانتره پروتئین آب پنیر (WPC) بر ویژگی های فیزیکوشیمیایی، حسی و میکروبی نوشیدنی فراسودمند حاصل از مخلوط شیر گاو و شیر سویا بود. مواد و روش ها: شیر گاو و شیر سویا با نسبت مساوی برای تولید نوشیدنی فراسودمند حاوی لاکتوباسیلوس کازئی استفاده شد. مقادیر مختلف آنزیم ترانس گلوتامیناز( 150، 200 و 250 ppm ) و کنسانتره پروتئین آب پنیر ( 5/0، 1 و 5/1 درصد وزنی/ وزنی) اضافه گردید. زنده مانی باکتری پروبیوتیک و ویژگی های فیزیکوشیمیایی و حسی نمونه های تولید شده طی سه هفته نگهداری در سرما مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که با افزایش غلظت آنزیم و WPC ویسکوزیته به طور معنی داری افزایش یافت (05/0˂P). نمونه های W3E2(5/1% WPC و ppm200 آنزیم) و W3E3(5/1% WPC و ppm250 آنزیم) بالاترین مقدار اسیدیته و پایین ترین pH را داشتند. بالاترین تعداد لاکتوباسیلوس کازئی مربوط به نمونه W1E1 (5/0% WPC و ppm150 آنزیم) بود. همچنین این نمونه بالاترین امتیاز پذیرش کلی از ارزیابی حسی را طی زمان نگهداری کسب نمود. طی زمان نگهداری، جمعیت لاکتوباسیلوس کازئی و pH نمونه ها کاهش ولی اسیدیته و ویسکوزیته نمونه ها افزایش معنی داری نشان داد (05/0˂P). جمعیت باکتری های پروبیوتیک در نمونه ها طی دوره نگهداری بالاتر از cfu/ml106 بود. نتیجه گیری: بنابراین افزودن 5/0% کنسانتره پروتئین آب پنیر و ppm150 ترانس گلوتامیناز منجر به تولید یک نوشیدنی فراسودمند با بیشترین میزان زنده مانی باکتری های پروبیوتیک و کیفیت حسی می گردد. پرونده مقاله

هدف از انجام این پژوهش، بررسی تاثیر افزودن فیبر گندم بر بهبود رئولوژیکی خمیر و خصوصیات حسی و کیفی شیرینی لایه ای تخمیری و تعیین سطوح بهینه افزایش مقدار فیبر و اندازه ذرات در فرمولاسیون آن بود. در این تحقیق فیبر گندم با مقادیر 2، 4 درصد و اندازه ذرات 30 ،50 و 80 میکرومتر به آرد گندم مورد استفاده در تولید شیرینی اضافه شد. جهت بررسی خمیر حاوی فیبر، آزمون هایفارینوگراف واکستنسوگراف، انسجام، ارتجاعیت، سفتی، قابلیت جویدن، حجم و ارزیابی حسی شیرینی‌ها مورد بررسی قرار گرفت. کلیه آزمایشات در قالب طرح کاملاً تصادفی با استفاده از آزمایش فاکتوریل با 3 بار تکرار انجام شد. با توجه به نتایج آزمون فارینوگراف، درجه سست شدن خمیر و عدد کیفی فارینوگراف و پایداری خمیر با افزایش میزان فیبر و اندازه ذرات کاهش و درصد جذب آب افزایش یافت. با افزایش این دو فاکتور، مقاومت ماکزیمم خمیر و انرژی لازم برای کشش خمیر افزایش و میزان کشش پذیری خمیر کاهش یافت. بررسی نتایج ارزیابی حسی نشان داد که افزایش مقدار و اندازه ذرات فیبر گندم منجر به کاهش حجم شیرینی و پذیرش کلی محصول گردید. در نهایت جهت تولید شیرینی های لایه‌ای تخمیری فراسودمند حاوی فیبر رژیمی گندم که خصوصیات کیفی و حسی مطلوب آن را نیزحفظ کند، آرد گندم حاوی 2درصد فیبر گندم با اندازه ذره 30 میکرومتر پیشنهاد می‌شود. پرونده مقاله

امروزه تمایل مصرف کنندگان بویژه بیماران دیابتی برای مصرف محصولات غذایی کم کالری و بدون قند افزایش یافته است که می‌توان از استویا که نوعی شیرین‌کننده طبیعی بوده و اثری بر افزایش سطح گلوکز خون ندارد، استفاده نمود. هدف از این پژوهش بررسی امکان تولید کیک روغنی در طی جایگزینی ساکارز با استویا در شش سطح (05/0 ، 1/0، 15/0 ، 2/0 ، 25/0 و 3/0 درصد) و شاهد بود. پس از فرمولاسیـون تیمارها آزمون‌های خمیر شامل (ویسکوزیته، قوام و وزن مخصوص) و آزمون‌های کیک شامل (اسیدیته و pH، فعالیت آبی، درصد تخلخل، درصد رطوبت، حجم مخصوص، بیاتی و سفتی بافت و شمارش کپک و مخمر) در سه تکرار انجام پذیرفت. نتایج نشان داد که با افزایش درصد جایگزینی ساکارز به جای استویا، وزن مخصوص، قوام خمیر و ویسکوزیته خمیر به طور معنی‌داری (05/0 ≥p) کاهش یافت. همچنین در کیک روغنی، با افزایش درصد جایگزینی ساکارز به جای استویا، رطوبت و اسیدیته محصـول به طـور معنی‌داری (05/0 ≥p) افزایش و عدد پراکسید، بیاتی، سفتی و pH به طور معنـی‌داری (05/0 ≥p) کاهـش یافت. به طـور کلی نتایج نشان داد که می‌توان با جایگزینی 3/0 % استویا در فرمولاسیون کیک روغنی حاوی 19 % ساکارز، محصولی با ویژگیهای فیزیکوشیمیایی مطلوب و بار میکروبی کمتر تولید نمود و ماندگاری کیک روغنی را افزایش داد. پرونده مقاله

نوشیدنی رژیمی یک اصطلاح رایج برای توصیف نوشیدنی هایی است که با شیرین کننده های غیر مغذی یا مصنوعی (ASB) شیرین شده اند. استراتژی های بازاریابی اغلب حاکی از آن است که مصرف این نوشیدنی ها نویدبخش کنترل وزن یا کاهش وزن است. مصرف زیاد قندهای آزاد، به ویژه از طریق نوشابه، یک نگرانی بهداشتی در مقیاس جهانی است. بنابراین، اقدامات متعددی، از جمله مالیات، به طور آزمایشی برای کاهش مصرف آنها به کار گرفته شد. با این حال، کاهش قندها در نوشابه‌ها بیشتر به قیمت افزودن شیرین‌کننده‌های غیرمغذی (NNS) رخ داده است. تقاضا برای شیرین کننده های بدون کالری و مشتقات طبیعی در دهه گذشته به طور چشمگیری افزایش یافته است زیرا مصرف کنندگان بیشتر مراقب سلامت خود هستند. چندین دهه است که از شیرین کننده ها برای خوش طعم کردن غذا و جذب مصرف کنندگان استفاده می شود.(C) رژیم غذایی نامناسب یکی از علل اصلی بیماری های غیر واگیر است. با توجه به افزایش شیوع اضافه وزن و چاقی، تمرکز زیادی بر مصرف بیش از حد رژیم غذایی و محدودیت انرژی وجود دارد. بسیاری از استراتژی ها بر بهبود تعادل انرژی برای دستیابی به کاهش وزن موفق تمرکز دارند. یکی از راهکارهای کاهش مصرف انرژی، خودداری از مصرف قندها و جایگزینی آنها با شیرین کننده های مصنوعی است که بدون دریافت کالری، خوش طعم بودن را حفظ می کنند. با این وجود، مزایای ایمنی و سلامتی مصرف شیرین‌کننده‌های مصنوعی موضوعی مورد بحث در جامعه علمی و جامعه به طور کلی است. پرونده مقاله

چکیدهنان به عنوان یک کالای ضروری مصرفی مردم مورد توجه می باشد و بحث تولید و توزیع آن هم از اهمیت ویژه ای برخوردار است. فطیر از جمله نان های سنتی ایران می باشد. به دلیل ارتباط شکر با برخی مشکلات سلامتی، پژوهش های روز افزون برای جایگزینی مناسب شکر با سایر شیرین کننده ها در دست انجام است. در این مطالعه تاثیر شیره خرما و شیره انگور به عنوان جایگزین شکر بر خصوصیات رئولوژیکی، فیزیکوشیمیایی و حسی نان فطیر مورد بررسی قرار گرفت. جایگزین های شکر در سطوح 0، 50 و 100% در فرمولاسیون نان فطیر مورد استفاده قرار گرفتند و خصوصیات خمیر، pH و اسیدیته خمیر، رطوبت، بافت، رنگ و خصوصیات حسی نان ها بررسی شد. نتایج نشان داد که افزایش میزان شیرین کننده جایگزین در فرمولاسیون منجر به افزایش میزان جذب آب، توسعه، مقاومت و کاهش انرژی خمیر شد. pH و اسیدیته با افزایش میزان شیرین کننده جایگزین به ترتیب کاهش و افزایش یافت. با افزایش میزان شیرین کننده های جایگزین، مقدار قند و پراکسید کاهش و رطوبت افزایش یافت. نمونه هایی که حاوی مقادیر بالاتری از شیرین کننده جایگزین بودند، اختلاف رنگ کلی کمتری داشتند. از نظر خصوصیات حسی نمونه های حاوی 50% شیره انگور و شیره خرما از دید ارزیابان مطلوب گزارش شدند. به طور کلی نتایج نشان داد استفاده از شیره خرما و انگور به عنوان جایگزین ساکارز، از یکسو از هدر رفتن این منابع با ارزش جلوگیری کرد و از سوی دیگر زمینه را برای تهیه یک محصول با ارزش تغذیه ای بالاتر که رژیمی نیز می باشد فراهم نمود. پرونده مقاله