این پژوهش باهدف تعیین اثربخشی طرح‌واره درمانی بر روابط فرازناشویی و خشونت خانگی در زنان درگیر طلاق عاطفی انجام شد. این مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری با گروه های آزمایش و کنترل بود. جامعه پژوهش زنان درگیر در طلاق عاطفی مراجعه‌کننده به کلینیک‌های خدمات روان‌شناختی شهر دزفول در سال 1397 بودند که از میان آنان 40 نفر با روش در دسترس انتخاب و با روش تصادفی در دو گروه مساوی (هر گروه 20 نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش 16 جلسه به مدت 2 ماه طرح‌واره درمانی دریافت کرد و گروه کنترل در لیست انتظار برای آموزش قرار گرفت. داده‌ها با مقیاس های طلاق عاطفی (Gottman, Gottman & Silver, 1995)، خشونت علیه زنان (Haj-Yahia, 1999) و نگرش به خیانت زناشویی (Whatley, 2012) جمع‌آوری و با روش تحلیل واریانس با اندازه های مکرر در نرم‌افزارSPSS-24تحلیل شدند. نتایج نشـان داد کـه طرح‌واره درمانی بر کاهش روابط فرازناشویی و خشونت علیه زنان مؤثر است و این نتیجه در مرحله پیگیری پایدار بود (01/0>P). با توجه به این یافته ها و تداوم اثر آن در مرحله پگیری، استفاده از طرح واره درمانی برای کاهش روابط فرازناشویی و خشونت خانگی در زنان درگیر در طلاق عاطفی توصیه می شود. پرونده مقاله

هدف از پژوهش حاضر تعیین میزان اثربخشی آموزش مبتنی بر طرح‌واره درمانی بر طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه و الگوهای حل تعارض در زنان متأهل مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر اهواز بود. نمونه پژوهش شامل 30 نفر بود که به روش تصادفی ساده انتخاب و در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) جایگزین شدند. طرح پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. ابزار اندازه گیری پرسشنامه طرح واره های ناسازگار اولیه یانگ(1998) و پرسشنامه الگوهای حل تعارض رحیم(1997) بود. زنان متأهل گروه آزمایش طی 20 جلسه 60 دقیقه ای تحت مداخله طرح واره درمانی با پروتکل درمانی جفری یانگ و همکاران(2003) قرار گرفتند. داده های جمع آوری شده با استفاده از تحلیل کوواریانس(مانکوا) و تحلیل کوواریانس تک متغیره(آنکوا) مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت. یافته نشان داد که طرح واره درمانی برکاهش طرح واره های ناسازگار اولیه و بهبود الگوهای حل تعارض در گروه آزمایش اثربخش است و تفاوت معناداری بین دو گروه وجود دارد. پرونده مقاله

هدف پژوهش حاضر مقایسه اثر بخشی روش درمانی مبتنی برشفقت و درمان مبتنی برتعهد و پذیرش بر دشواری تنظیم هیجان در دانش آموزان دختران دارای اختلال نافرمانی مقابله ای بود. جامعه آماری شامل تمام دختران دبیرستانی شهرستان رامهرمز در سال تحصیلی 98-1397 بود. روش نمونه گیری بدین صورت بود که از بین کلیه مدارس دخترانه جامعه مذکور، دانش آموزان دختری که طبق نظر متخصصین مراکز مشاوره آموزش و پرورش تشخیص اختلال نافرمانی مقابله ای گرفته بودند، تعداد 60 نفر به صورت تصادفی انتخاب و به دوگروه آزمایشی و کنترل تقسیم شدند. هر گروه شامل 20 نفر بود. طرح پژوهش تجربی از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. ابزار مورد استفاده مقیاس دشواری در تنظیم هیجان گرتز و روئمر (2004) بود. روش های مداخله برای گروه اول آزمایشی درمان مبتنی بر شفقت گیلبرت (2014) و گروه دوم آزمایشی درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش هیز و همکاران (2012) بود که هر کدام از درمان ها در 8 جلسه 90 دقیقه‌ای و به صورت هفته‌ای یک بار اجرا شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس یک متغیره و آزمون تعقیبی بنفرونی استفاده شد. نتایج نشان داد که درمان مبتنی بر شفقت و درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش بر متغیر دشواری تنظیم هیجان در دختران دارای اختلال نافرمانی مقابله ای تاثیر داشت و نتایج حاکی از برتری روش درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش برکنترل بهتر هیجان بود. پرونده مقاله

هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه پیوند های والدینی و راهبردهای مقابله با استرس با گرایش به رفتارهای پرخطر در دانش آموزان پسر دوره ی متوسطه شهر اهواز می باشد. جامعه ی آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان پسر دوره متوسطه شهر اهواز تشکیل می دهد. برای آزمون فرضیه ها 300 نفر با روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. برای سنجش متغیرهای مورد مطالعه از پرسشنامه پیوند های والدینی، راهبردهای مقابله با استرس و گرایش به رفتارهای پرخطر استفاده شد. نتایج تحلیل ضرایب همبستگی در همه ی فرضیه ها در سطح 01/0 > p معنی دار می باشند، ضریب همبستگی چندگانه برای ترکیب خطی متغیرهای پیوند های والدینی و راهبردهای مقابله با استرس با گرایش به رفتارهای پرخطر برابر 55/0=MR است که در سطح 01/0 >p معنی دار است. به عبارتی 30% واریانس مربوط به رفتارهای پرخطر به وسیله ی متغیرهای مذکور تبیین می شود. پرونده مقاله

هدف پژوهش حاضر نقش واسطه ای سازگاری اجتماعی در رابطه بین نظریه ذهن و خودکارآمدی با گرایش به شبکه های مجازی در دانش آموزان تیزهوش بود. روش پژوهش توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر تمامی 300 دانش آموزان تیزهوش مدرسه سمپاد متوسطه دوم در پایه 11 رشته تحصیلی تجربی در شهر گرگان در سال تحصیلی 1399-1398 بودند که تعداد 300 دانش آموز به روش سرشماری انتخاب شدند و با پرسشنامه گرایش به شبکه های مجازی مجردی و همکاران (1393)، پرسشنامه نظریه ذهن استیرمن (1994)، خودکارآمدی شرر (1982) و پرسشنامه سازگاری کالیفرنیا (1953) ارزیابی شدند. روش تجزیه و تحلیل از نوع تحلیل مسیر با نرم افزار 18SPSS و 23Amos استفاده شد. نتایج نشان داد، مدل پژوهش دارای برازش بوده و تایید شد و 58/0 از واریانس گرایش به شبکه های مجازی توسط نظریه ذهن، خودکارآمدی و سازگاری اجتماعی مورد تبیین قرار گرفت و سازگاری اجتماعی در رابطه ی بین نظریه ذهن با گرایش به شبکه های مجازی نقش واسطه ای دارا بود. تغییرات گرایش به فضای مجازی بر مبنای مستقیم نظریه ذهن و خودکارآمدی و غیرمستقیم سازگاری اجتماعی در دانش آموزان تیزهوش قابل تبیین است و این پژوهش تلویحات کاربردی برای مشاوران مدارس دارا می باشد. نتایج نشان داد، مدل پژوهش دارای برازش بوده و تایید شد و 58/0 از واریانس گرایش به شبکه های مجازی توسط نظریه ذهن، خودکارآمدی و سازگاری اجتماعی مورد تبیین قرار گرفت و سازگاری اجتماعی در رابطه ی بین نظریه ذهن با گرایش به شبکه های مجازی نقش واسطه ای دارا بود. تغییرات گرایش به فضای مجازی بر مبنای مستقیم نظریه ذهن و خودکارآمدی و غیرمستقیم سازگاری اجتماعی در دانش آموزان تیزهوش قابل تبیین است و این پژوهش تلویحات کاربردی برای مشاوران مدارس دارا می باشد. پرونده مقاله

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش هوش افزایی مبتنی بر نظریه هوش های چندگانه گاردنر بر مطلوبیت اجتماعی و انگیزش تحصیلی دانش آموزان دختر انجام گردید. طرح این پژوهش، نیمه تجربی با طرح پیش آزمون پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پایه دهم شهر اصفهان در سال تحصیلی97-1396 بودند. روش نمونه گیری به صورت تصادفی مرحله ای بود. نمونه مورد مطالعه از بین دانش آموزان 4 مدرسه و30 نفر بصورت تصادفی انتخاب و در گروه آزمایش و گروه کنترل گمارده شدند(هر گروه 15 نفر). از پرسشنامه مطلوبیت اجتماعی کراون و مارلو و مقیاس انگیزش تحصیلی والرند برای جمع آوری داده ها استفاده شد. سپس گروه آزمایشی طی 14 جلسه بصورت گروهی در جلسات آموزش هوش افزایی مبتنی بر نظریه گادرنر شرکت نمودند. داده ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چند متغیری و تک متغیری تجزیه و تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان داد که روش هوش افزایی مبتنی بر نظریه هوش های چندگانه گاردنر موجب افزایش مطلوبیت اجتماعی و انگیزش تحصیلی در گروه آزمایشی در مرحله ی پس آزمون شده است(p پرونده مقاله

Purpose: The objective of this study was to compare effectiveness of reverse and cooperative learning methods on creativity and academic self-efficacy of female senior high school students.Methodology: This was a quasi-experimental study with pre-test and post-test design and the control group. The study population consisted of female senior high school students in Ahvaz during the academic year 2019-2020. The research sample was 90 people who were randomly selected from three classes of a school and two classes were selected as experimental groups (reverse and cooperative learning) and a class was selected as a control group. Each experimental group was trained in 10 sessions of 75 min by reverse and cooperative learning methods and the control group received no training. The research tools were Abedi (1993) Creativity Test Questionnaire and Morgan-Jinks (1999) Student Efficacy Scale. The data were analyzed by multivariate analysis of covariance and Bonferroni post hoc test using SPSS-22 software.Findings: The study results showed that experimental and control groups were significantly different in terms of creativity and academic self-efficacy (P <0.05). In other words, reverse and cooperative learning methods increased creativity and academic self-efficacy compared to the control group (P <0.05), but no significant difference was found between them in terms of creativity and academic self-efficacy (P> 0.05).Conclusion: Regarding the effectiveness of both learning methods and no significant difference between them, both reverse and cooperative learning methods can be used to increase creativity and academic self-efficacy. پرونده مقاله

هدف پژوهش حاضر بررسی چگونگی تاثیر آموزش به شیوه کندوکاو فلسفی بر میزان خلاقیت دانش آموزان پسر پایه ششم بود . روش پژوهش حاضر نیمه تجربی و از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پسر پایه ششم شهرستان دزفول بود، که با روش تصادفی خوشه ای چند مرحله ای تعداد دو کلاس درس 25 و 23نفره از بین مدارس شهر دزفول انتخاب شدند. از هر دو گروه پیش آزمون های خلاقیت فرم ب تورنس، به عمل آمد و سپس شیوه کند و کاو فلسفی در گروه آزمایش به اجرا در آمد و گروه کنترل آموزشی دریافت نکرد.داده های حاصل‌یا روش های توصیفی و استنباطی (آزمون لوین، آزمون کلموگروف - اسمیرنف، تحلیل کوواریانس تک متغیری (ANCOVA)،) توصیف و تحلیل شدند. نتایج حاصل نشان داد که استفاده از کندوکاوفلسفی باعث افزایش میزان خلاقیت دانش آموزان گروه آزمایش نسبت به گروه گواه شده است(05/0p <) پرونده مقاله

هدف پژوهش حاضر، مقایسه اهداف پیشرفت، ادراک از جّو مدرسه و عملکرد تحصیلی در دانش آموزان تیزهوش دختر و پسر دوره دوم متوسطه شهر اهواز بود. این پژوهش از نوع علّی- مقایسه ای می باشد. نمونه آماری شامل 300 نفر (140تیزهوش پسر و 160تیزهوش دختر) که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها ازسه پرسشنامه اهداف پیشرفت میدگلی وهمکاران (1998)، پرسشنامه ادراک از جّو مدرسه تریکت و موس (1973) و پرسشنامه عملکرد تحصیلی فام وتیلور (1999) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری از جمله تحلیل واریانس چند متغیری و تک متغیری استفاده شد. نتایج مطالعه نشان داد دانش آموزان پسر در مولفه اهداف تبحری و رویکردی اهداف پیشرفت از دانش آموزان دختر میانگین پایینی دارند ودراهداف اجتنابی دانش آموزان دختر از دانش آموزان پسر میانگین پایین تری داشتند، همچنین ادراک از جّو مدرسه و عملکرد تحصیلی پسران نسبت به دختران میانگین پایین تری را نشان داد، در نتیجه تمام متغیر های پژوهش (به جزء اهداف اجتنابی) دختران تیزهوش از عملکرد بهتری نسبت به پسران تیزهوش بر خوردار بودند. این تفاوت ها در سطح 05/0معنی داربود. پرونده مقاله

هدف پژوهش حاضر مقایسه باورهای هوشی و بلوغ هیجانی دانش آموزان دختر و پسر متوسطه دوم شهر ایلام است. روش پژوهش از نوع علی- مقایسه‌ای و جامعه آماری را کلیه‌ی دانش‌آموزان پسر و دختر مدارس متوسط دوم شهر ایلام در سال تحصیلی 1396-1395 به تعداد 10496 نفر تشکیل داد. حجم نمونه از طریق جدول کرجسی و مورگان، تعداد 374 دانش‌آموز تعیین گردید روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چند مرحله‌ای بوده که مقیاس باورهای هوشی دوپیرات و مارین(2005) و مقیاس بلوغ هیجانی یاشویر سینگ و ماهیش بهار گاوا (1991) را تکمیل کردند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها، از آمار توصیفی(میانگین و انحراف معیار) و تحلیل واریانس چندمتغیره (MANOVA) استفاده شده است. یافته ها نشان داد، در بین دانش‌آموزان پسر و دختر مدارس متوسطه دوم شهر ایلام در بلوغ هیجانی و باورهای هوشی تفاوت معناداری وجود دارد و دختران گروه نمونه، در مقایسه با پسران، دارای بلوغ هیجانی پایین‌تر و باورهای هوشی بیشتری هستند. همچنین، عامل جسنیت به عنوان متغیر تاثیرگذار به میزان 6/4 درصد واریانس عدم ثبات عاطفی، 4/5 درصد واریانس بازگشت عاطفی، 3/4 درصد واریانس فروپاشی شخصیت، 7/6 درصد واریانس ناسازگاری اجتماعی، 6/3 درصد واریانس فقدان استقلال، 8/2 درصد واریانس باورهای هوشی افزایشی و 6/2 درصد واریانس باورهای هوشی ذاتی را تبیین می‌کند. بنابراین، تحولات جنسیتی در حوزه‌ی آموزش و پرورش نمی‌توان محدود و منحصر به تحولات کمی و افزایش چشمگیر نسبت به دانش‌آموزان دختر دانست. پرونده مقاله

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی مداخلات شناختی رفتاری به شیوه ی گروهی بر میزان افسردگی و امید به زندگی زنان یائسه بود، که به روش نیمه آزمایشی در یک طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زنان یائسه مراجعه کننده به کلینیک های زنان و زایمان شهر رامسر در بهار 1394 بودند که از میان آنها 32 زن که مطابق معیارهای ورود و خروج مطالعه بودند به شیوه دردسترس انتخاب و به شیوه تصادفی در دو گروه 16 نفری ( آزمایش و گواه ) قرار گرفتند . همه شرکت کنندگان ابزارهای سنجش شامل پرسشنامه افسردگی بک (BDI –II ) و امید به زندگی میلر را در پیش آزمون و پس آزمون تکمیل کردند . گروه آزمایش طی 8 جلسه تحت مداخلات شناختی – رفتاری قرار گرفتند ولی گروه گواه مداخله ای دریافت نکرد . داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیره تحلیل شدند . نتایج به دست آمده ، تغییرات معناداری را در تمام متغیرها نشان داد . طبق یافته های این مطالعه می توان گفت مداخلات شناختی رفتاری روش مناسبی برای کاهش افسردگی و افزایش امید به زندگی زنان یائسه بوده است . پرونده مقاله

ساختار یک خانواده از مسیر آشنایی و ازدواج آغاز و ازدواج منبع تجارب مختلف تلقی می‌شود و در این راستا، هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثر بخشی درمان مبتنی بر بخشودگی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر دلزدگی زناشویی و باورهای ناکارآمد در زنان آسیب دیده از خیانت همسر استان گیلان است. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون و پیگیری با گروه شاهداست که طی آن نمونه آماری شامل 90 نفر از بانوان متاهل مراجعه کننده در سال های 1401-1402 به مراکز مشاوره استان با بهره از نمونه گیری هدفمند و بر اساس ملاک های ورودی انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمون و یک گروه شاهد قرارگرفتند. درمان در این پژوهش شامل دو پروتکل درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد و مبتنی بر بخشودگی به مدت 8 جلسه در گروه های 30نفره آزمون انجام و هرسه گروه بصورت پیش و پس آزمون توسط دو پرسشنامه دلزدگی زناشویی (CBM) و باورهای ارتباطی آیدلسن و اپستین (RBI) مورد سنجش و داده های پژوهش از شیوه تحلیل کوواریانس یک و چندمتغیره و نرم افزار SPSS و آزمون تعقیبی LSD بررسی گردید. طبق معنی داری F محاسبه شده برای متغیرهای دلزدگی زناشویی(244/192 =F) و باورهای ارتباطی ناکارآمد(558/349 =F) در سطح 5 درصد می توان اثرگذار بودنشان را تایید نمود. لذا طبق یافته ها، علیرغم تفاوت محتوا و فرآیند دو رویکرد مبتنی بر بخشودگی و مبتنی بر پذیرش و تعهد، هر دو بر متغیر های مدنظر پژوهش موثر بوده اند و نیز اثربخشی رویکرد ACT به نسبت بالاتر می باشد. پرونده مقاله

هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر آموزش خانواده به شیوه شناختی- رفتاری (CBT) بر سازگاری زناشویی، تاب آوری و کیفیت زندگی زوجین بود. روش پژوهش تجربی از نوع پیش آزمون – پس‌آزمون با گروه گواه و انجام پیگیری بود. تعداد40 نفر در این پژوهش شرکت کردند و در دو گروه آزمایش (20 نفر) و گواه (20 نفر) گمارده شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه‌های سازگاری زناشویی(MAQ)، تاب آوری(CD-RAS) و کیفیت‌زندگی(WHOQOL) بود مداخله آموزشی برای برای گروه آزمایش در طی 10 جلسه یک و نیم ساعته و هفته ای یک بار اجرا شد. تحلیل داده ها نشان داد که تفاوت معناداری بین دو گروه آزمایش و گواه در افزایش سازگاری زناشویی، تاب آوری و کیفیت زندگی در مراحل پیش آزمون، پس آزمون و نیز پیگیری وجود دارد. بر این اساس برنامه آموزش خانواده به شیوه شناختی – رفتاری در هر سه متغییر مؤثر است. نتایج این پژوهش می تواند به درک نقش مهمی که آموزش خانواده در بهبود سازگاری، تاب آوری و کیفیت زندگی ایفا نمایند، کمک کند، لذا آموزش این برنامه آموزشی در مراکز مشاوره برای زوجین پیشنهاد می شود. پرونده مقاله

هدف از پژوهش حاضر تاثیر خوش بینی علمی و رفتار شهروندی ـ سازمانی با میانجی گری تعهد سازمانی بر انگیزش شغلی معلمان بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی معلمان مقطع متوسطه شهرستان رامهرمز در سال تحصیلی 96-95 است که تعداد آنها 701 نفراست. نمونه با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای به تعداد 250 نفر(125زن و 125مرد) و به استناد جدول کرجسی و مورگان انتخاب شدند. پژوهش حاضر از نوع کاربردی و از پژوهش های همبستگی با استفاده از معادلات ساختاری بود. ابزار اندازه گیری شامل پرسشنامه های انگیزش شغلی هرزبرگ(1966)، خوش بینی علمی هوی(2005)، رفتار شهروندی سازمانی اورگان و کانوسکی (1996)، تعهد سازمانی آلن و میر(1991) بود. برای تحلیل داده ها از ضرایب و الگویابی معادلات ساختاری و نرم افزار های SPSS و AMOS ویراست 18 استفاده شد. نتایج در مسیر های مستقیم الگو حاکی از اثر مستقیم مثبت خوش بینی علمی بر تعهد عاطفی، اثر مستقیم مثبت رفتار شهروندی بر ابعاد تعهد سازمانی (عاطفی و هنجاری)، اثر مستقیم مثبت معنادار خوش بینی علمی و رفتار شهروندی سازمانی بر انگیزش شغلی معلمان ومعناداری اثر مستقیم مثبت تعهد عاطفی و معناداری اثر مستقیم منفی تعهد مستمر برانگیزش شغلی بود. همچنین درمسیر واسطه ای الگو نیزخوش بینی علمی از طریق تعهد عاطفی و هنجاری بر انگیزش شغلی اثر غیر مستقیم مثبت داشت، و رفتار شهروندی سازمانی ازطریق تعهد عاطفی و هنجاری بر انگیزش شغلی به ترتیب اثر مثبت غیر مستقیم و اثر منفی غیر مستقیم داشت. و در نتیجه تحلیل برازندگی خوبی برای الگوی نهایی به وجود آمد. پرونده مقاله

هدف: خلاقیت و هوش دو ویژگی هستند که در هر یک از اعضای سازمان نهفته است. این پژوهش با هدف تعیین سطح هوش سازمانی کتابداران شاغل در کتابخانه های دانشگاهی شهر اهواز بر اساس مدل کارل آلبرخت و بررسی ارتباط آن با خلاقیت کتابداران انجام گرفته است. روش پژوهش: روش پیمایشی است و ابزار پژوهش شامل پرسش‌نامه استاندارد هوش سازمانی کارل آلبرخت و پرسش‌نامه خلاقیت رند سیپ بوده است. تعداد 105 کتابدار شاغل در کتابخانه های دانشگاهی شهر اهواز به عنوان جامعه پژوهش مورد بررسی قرار گرفته شد. در این پژوهش با استفاده از آمار توصیفی (میانگین ، فراوانی، فراوانی نسبی)‌ و آزمون استنباطی (آزمون‌های تحلیل رگرسیون، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل واریانس) نسبت به تجزیه و تحلیل اقدام شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که بین هوش سازمانی (به طور کلی) و خلاقیت، با سطح معنی داری 000/0 ارتباط مثبتی وجود دارد، ولی هیچ یک از مؤلفه های هوش سازمانی رابطه معنی داری با خلاقیت را نشان نداد. نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش، می توان نتیجه گرفت که سطح هوش سازمانی و خلاقیت در نمونه ها مورد مطالعه بسیار ضعیف است. از بین مؤلفه های هوش سازمانی تنها سرنوشت مشترک بیشترین قدرت تبیین کنندگی را داشته است. کتابخانه ها بایستی به همه مؤلفه های هوش سازمانی به صورت یکسان توجه نموده و زمینه ساز پرورش خلاقیت در کتابداران باشند. نظام مدیریت نیز با تکیه بر خود کنترلی کارکنان، مشورت، تشویق به ابتکار و احترام به افراد، نقش مهمی در پرورش خلاقیت کارکنان ایفا نماید. پرونده مقاله