اثربخشی طرحواره درمانی بر طرحوارههای ناسازگار اولیه و الگوهای حل تعارض در زنان متأهل مراجعه کننده به مراکز مشاوره
محورهای موضوعی : روان شناسیزینب سعیدنیا 1 , بهنام مکوندی 2
1 - دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز، گروه روان شناسی، اهواز، ایران.
2 - دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز، گروه روان شناسی، اهواز، ایران.
کلید واژه:
چکیده مقاله :
هدف از پژوهش حاضر تعیین میزان اثربخشی آموزش مبتنی بر طرحواره درمانی بر طرحوارههای ناسازگار اولیه و الگوهای حل تعارض در زنان متأهل مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر اهواز بود. نمونه پژوهش شامل 30 نفر بود که به روش تصادفی ساده انتخاب و در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) جایگزین شدند. طرح پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. ابزار اندازه گیری پرسشنامه طرح واره های ناسازگار اولیه یانگ(1998) و پرسشنامه الگوهای حل تعارض رحیم(1997) بود. زنان متأهل گروه آزمایش طی 20 جلسه 60 دقیقه ای تحت مداخله طرح واره درمانی با پروتکل درمانی جفری یانگ و همکاران(2003) قرار گرفتند. داده های جمع آوری شده با استفاده از تحلیل کوواریانس(مانکوا) و تحلیل کوواریانس تک متغیره(آنکوا) مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت. یافته نشان داد که طرح واره درمانی برکاهش طرح واره های ناسازگار اولیه و بهبود الگوهای حل تعارض در گروه آزمایش اثربخش است و تفاوت معناداری بین دو گروه وجود دارد.
The purpose of this study was to determine the effectiveness of schema-based education on early maladaptive schemas and conflict resolution models in married women referred to counseling centers of Ahwaz.The research sample consisted of 30 individuals who were selected by simple random sampling method and replaced in two groups of experimental and control 15subjects each. The present study was a quasi-experimental design with a pre-monogram-post-meteoric design with control group. The measurement tool was Yang's Early Maladaptive Schemas (1998) and Raheem's Conflict Resolution Patterns Questionnaire (1997). Married women in the experimental group were treated with the protocol of treatment with Jeffrey Young et al. (2002) during a 20-minute 60-minute session. The collected data were analyzed using multivariate analysis of covariance (MANCOVA) and one way analysis of covariance (ANCOVA). The results showed that the treatment plan was effective in reducing the early maladaptive schemas and improving the conflict resolution patterns in the experimental group and there was a significant difference between the two groups.
