اثربخشی آموزش هوش افزایی مبتنی بر نظریه هوش های چندگانه گاردنر بر مطلوبیت اجتماعی و انگیزش تحصیلی دانش آموزان دختر پایه دهم شهر اصفهان
محورهای موضوعی : روانشناسي اجتماعي
خاطره بزرگمهری
1
,
فریبا حافظی
2
,
پرویز عسکری
3
,
بهنام مکوندی
4
,
رضا پاشا
5
1 - گروه روانشناسی، پردیس علوم تحقیقات خوزستان، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
2 - گروه روانشناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
3 - دانشگاه آزاد واحد اهواز
4 - گروه روانشناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی اهواز، ایران
5 - دانشگاه علوم تحقیقات اهواز
کلید واژه: انگیزش تحصیلی, دانش آموزان دختر, مطلوبیت اجتماعی, آموزش هوش افزایی مبتنی بر نظریه هوش های چندگانه گاردنر,
چکیده مقاله :
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش هوش افزایی مبتنی بر نظریه هوش های چندگانه گاردنر بر مطلوبیت اجتماعی و انگیزش تحصیلی دانش آموزان دختر انجام گردید. طرح این پژوهش، نیمه تجربی با طرح پیش آزمون پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پایه دهم شهر اصفهان در سال تحصیلی97-1396 بودند. روش نمونه گیری به صورت تصادفی مرحله ای بود. نمونه مورد مطالعه از بین دانش آموزان 4 مدرسه و30 نفر بصورت تصادفی انتخاب و در گروه آزمایش و گروه کنترل گمارده شدند(هر گروه 15 نفر). از پرسشنامه مطلوبیت اجتماعی کراون و مارلو و مقیاس انگیزش تحصیلی والرند برای جمع آوری داده ها استفاده شد. سپس گروه آزمایشی طی 14 جلسه بصورت گروهی در جلسات آموزش هوش افزایی مبتنی بر نظریه گادرنر شرکت نمودند. داده ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چند متغیری و تک متغیری تجزیه و تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان داد که روش هوش افزایی مبتنی بر نظریه هوش های چندگانه گاردنر موجب افزایش مطلوبیت اجتماعی و انگیزش تحصیلی در گروه آزمایشی در مرحله ی پس آزمون شده است(p
The purpose of this study was to investigate the effectiveness of Gardner Multiple Intelligence Training on social utility and academic motivation of female students. The design of this research was a quasi-experimental design with pretest-posttest and control group design. The statistical population consisted of all 10th grade students of Isfahan city in the academic year of 1394-1396. The sampling method was randomized. The sample was selected from among students of 4 schools and 30 students randomly selected and assigned to the experimental and control groups (each group was 15). The Krone-Marlow Social Utility Questionnaire and Valerand's Motivational Scale were used to collect data. Then, the experimental group participated in 14 regular sessions in the training sessions on intelligence education based on Gadner's theory. Data were analyzed using multivariate and single variable covariance analysis. The results of this study showed that the method of intelligence based on Gardner Multiple Intelligence Theory increased the social utility and academic motivation in the experimental group at the post-test stage (p
_||_
