چکیده: هدف از انجام پژوهش حاضر بررسیتاثیر آموزش خودآگاهی بر سندرم ایمپاستر (وانمودگرایی )دانش آموزان دختر دبیرستانهای تیزهوشان شهر اهوازبود.در این مطالعه با استفاده از نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای، 30 دانش آموز دبیرستان تیزهوشان که دارای نمره بالای 60 در وانمودگرایی بودند انتخاب و بصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. روش مطالعه ، آزمایشی و از نوع پیش آزمون_پس آزمون با استفاده از پرسشنامه وانمودگرایی بود. پرسشنامه ها در مرحله پیش آزمون توسط دو گروه تکمیل شدند و بعد از آموزش خودآگاهی در هشت جلسه و طی دو ماه برای گروه آزمایش، مجددا دو گروه آزمایش و گواه ، پرسشنامه ها را در مرحله پس آزمون تکمیل نمودند.. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل واریانس تک متغیره(آنکوا) و چند متغیره (مانکوا) استفاده شد. نتایج نشان داد که آموزش خودآگاهی بر کاهش وانمودگرایی اثربخش بوده است. پس از اجرای مرحله پیگیری یک ماهه، نتایج بدست آمده تکرار گردید که نشان دهنده ثبات اثربخشی آموزش خودآگاهی بر میزان وانمودگرایی دانش آموزان بود. پرونده مقاله

پرونده مقاله

پژوهش حاضر به‌منظور تعیین میزان رابطۀ التزام عملی به اعتقادات مذهبی، ادراک شیوه والدینی با سازگاری در نوجوانان (سال تحصیلی 94-95) انجام‌شد. تعداد گروه نمونه شامل 380 نفر از دانش آموزان دختر دوره اول دبیرستان شهر اهواز بود که برای انتخاب آن‌ها از روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای استفاده‌شد. ابزار پژوهش پرسشنامه التزام عملی به اعتقادات مذهبی (نویدی، 1376)، پرسشنامه ادراک شیوه والدینی (آر. جی رابینز، 1994)، پرسشنامه سازگاری نوجوانی(عاطفی، آموزشی، اجتماعی) (سنها و سینگ،1993) بود. نتایج تحلیل داده ها با روش ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه حاکی از آن بود که بین التزام عملی به اسلام با میزان سازگاری نوجوانان رابطه معنی‌دار آماری وجود داشت. همچنین مشاهده شد که بین ادراک فرزندان از شیوه والدینی پدر و مادر با سازگاری آنان رابطه معنی‌داری وجود دارد. نتیجه رگرسیون نشان داد که رابطه همبستگی چندگانه معنی‌داری بین التزام عملی به مذهب و ادراک شیوه والدینی با سازگاری نوجوانی وجود دارد. همچنین نتایج به‌دست‌آمده نشان می‌دهند که در درجه اول رابطه همبستگی چندگانه معنی‌دار بین التزام عملی به مذهب با سازگاری نوجوانان وجود دارد و در درجه دوم بین ادراک شیوه والدینی با سازگاری نوجوانان رابطه همبستگی چندگانه وجود دارد. پرونده مقاله

چکیده هدف پژوهش حاضر یررسی تأثیر آموزش خودکنترلی بر تغییر نگرش نسبت به دوستی با جنس مخالف در دانش آموزان دختر مدارس متوسطه شهرستان اندیمشک بود. طرح این پژوهش تجربی و از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. نمونه پژوهش شامل 40 دانش آموز دختر بود که با روش تصادفی چند مرحله ای از بین کلیه دانش آموزان دختر دبیرستان های شهرستان اندیمشک انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گروه گواه جایگزی شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه 8 گویه ای نگرش جوانان به دوستی با جنس مخالف بود. هر دو گروه در مرحله پیش آزمون و پس آزمون مورد سنجش نگرش نسبت به دوستی با جنس مخالف قرار گرفتندو. گروه آزمایش به مدت هشت جلسه مورد آموزش مهارت خودکنترلی برای تغییر نگرش نسبت به دوستی با جنس مخالف قرار گرفت. گروه گواه هیچ گونه آموزشی در این زمان دریافت نکرد. پس از یک ماه مجدداً هر دو گروه در مرحله پیگیری شرکت نمودند. تجزیه و تحلیل داده ها با روش آمار ی آنکوآ نشان داد که آموزش مهارت خودکنترلی بر تغییر نگرش نسبت به دوستی با جنس مخالف در دانش آموزان تأثیر دارد، به طوری که نگرش گروه آزمایش در مرحله پس آزمون با گروه گواه دارای تفاوت معنی دار بود(p<0/01 ). بدین معنی که آموزش خودکنترلی برکاهش تمایل به دوستی با جنس مخالف در گروه آزمایش به طور معنی داری مؤثر بود. نتایج بدست آمده تا مرحله پیگیری تداوم داشت. پرونده مقاله

هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی تحلیل رفتار متقابل بر رضایت زناشویی در افراد دارای اختلاف زناشویی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه افراد متاهل دارای اختلاف زناشویی شهر اهواز که در سه ماهه دوم سال 1395 به شورای حل اختلاف، دادگاه های خانواده و مراکز مشاوره مراجعه کرده اند بود، که تعداد 40 نفر از آنها به صورت داوطلبانه انتخاب و سپس به صورت تصادفی ساده در دو گروه 20 نفری (گروه آموزش تحلیل رفتار متقابل و گروه کنترل) جایگزین شدند. ابزار اندازه گیری پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ (فرم کوتاه 35 ماده ای) بود. طرح این پژوهش، تجربی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. ابتدا برای هر دو گروه پیش آزمون اجرا گردید، سپس مداخله آزمایشی (آموزش گروهی تحلیل رفتار متقابل) برای گروه آزمایش در طی 8 جلسه اجرا شد. در نهایت، پس از اتمام فرآیند مداخله، برای هر دو گروه پس آزمون و یک ماه بعد، آزمون پیگیری اجرا گردید. تحلیل داده ها با استفاده از روش آماری کوواریانس چند متغیری صورت گرفت. نتایج نشان داد که آموزش تحلیل رفتار متقابل باعث افزایش رضایت زناشویی در افراد دارای اختلاف زناشویی گردیده و این نتیجه تا مرحله پیگیری نیز پایدار بود. پرونده مقاله

هدف از پژوهش حاضر تاثیر خوش بینی علمی و رفتار شهروندی ـ سازمانی با میانجی گری تعهد سازمانی بر انگیزش شغلی معلمان بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی معلمان مقطع متوسطه شهرستان رامهرمز در سال تحصیلی 96-95 است که تعداد آنها 701 نفراست. نمونه با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای به تعداد 250 نفر(125زن و 125مرد) و به استناد جدول کرجسی و مورگان انتخاب شدند. پژوهش حاضر از نوع کاربردی و از پژوهش های همبستگی با استفاده از معادلات ساختاری بود. ابزار اندازه گیری شامل پرسشنامه های انگیزش شغلی هرزبرگ(1966)، خوش بینی علمی هوی(2005)، رفتار شهروندی سازمانی اورگان و کانوسکی (1996)، تعهد سازمانی آلن و میر(1991) بود. برای تحلیل داده ها از ضرایب و الگویابی معادلات ساختاری و نرم افزار های SPSS و AMOS ویراست 18 استفاده شد. نتایج در مسیر های مستقیم الگو حاکی از اثر مستقیم مثبت خوش بینی علمی بر تعهد عاطفی، اثر مستقیم مثبت رفتار شهروندی بر ابعاد تعهد سازمانی (عاطفی و هنجاری)، اثر مستقیم مثبت معنادار خوش بینی علمی و رفتار شهروندی سازمانی بر انگیزش شغلی معلمان ومعناداری اثر مستقیم مثبت تعهد عاطفی و معناداری اثر مستقیم منفی تعهد مستمر برانگیزش شغلی بود. همچنین درمسیر واسطه ای الگو نیزخوش بینی علمی از طریق تعهد عاطفی و هنجاری بر انگیزش شغلی اثر غیر مستقیم مثبت داشت، و رفتار شهروندی سازمانی ازطریق تعهد عاطفی و هنجاری بر انگیزش شغلی به ترتیب اثر مثبت غیر مستقیم و اثر منفی غیر مستقیم داشت. و در نتیجه تحلیل برازندگی خوبی برای الگوی نهایی به وجود آمد. پرونده مقاله

در نظریه ی انعطاف پذیری شناختی، سلامت روان به عنوان پذیرش محیطهای درونی و بیرونی خود فرد و تعهد به فعالیتهایی در نظر گرفته می شود که از لحاظ ارزشمندی باثبات است. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان شناختی- رفتاری بر انعطاف پذیری شناختی افراد افسرده بود. بدین منظور، طی یک پژوهش نیمه تجربی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل 37 نفر از بین دانشجویان دانشگاه اهواز که علایم خفیف افسردگی داشتند، با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل کاربندی شدند (21 نفر گروه آزمایش و 16 نفر در گروه کنترل). گروهها در ابتدا و انتهای پژوهش از نظر افسردگی و انعطاف پذیری شناختی مورد آزمون قرار گرفتند سپس گروه آزمایش به مدت دو ماه (8 جلسه 90دقیقه ای) تحت درمان شناختی- رفتاری گروهی قرار گرفتند، تحلیل مانکوا نشان داد درمان شناختی- رفتاری بر افزایش انعطاف پذیری شناختی اثربخش بوده است و این تاثیر تا مرحله پیگیری تداوم داشته است. به نظر می رسد با استفاده از تکنیک های شناختی- رفتاری و تمرین های آن می توان انعطاف پذیری را افزایش داده و در نهایت خلق را بهبود بخشید. پرونده مقاله

خلق افسرده، به گونه‌های مختلف فرایندهای شناختی اعم از تفکر پیچیده، حل مساله، حافظه، خلاقیت و به ویژه توجه و رمز گردانی اطلاعات را تحت تاثیر قرار می‌دهد. هدف پژوهش حاضر، مقایسه ی نحوه ی اختصاص توجه به محرک‌های مرتبط و نامرتبط خنثی در خلق افسرده‌ی القایی و غیر افسرده بود. بدین منظور، طی یک پژوهش مقایسه ای با مداخلات آزمایشی، 89 نفر، از دانشجویان غیر افسرده ی دانشگاه آزاد اسلامی اهواز و دانشجویان کارشناسی رشته ی روان شناسی دانشگاه شهید باهنر کرمان طی یک غربالگری انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه کاربندی شدند. یکی از گروهها مورد القای افسردگی قرار گرفت و توجه متمرکز افراد با استفاده از تکلیف بازشناسی الگوهای مکعب ها و توجه نامتمرکز اندازه گیری شد. تحلیل واریانس نمرات نشان داد که در اختصاص توجه به محرک‌های مرتبط، تفاوت معناداری بین گروهها وجود ندارد اما، میزان توجه به محرک‌های نامرتبط در افراد گروه افسرده- القایی بیشتر از گروه غیر افسرده بود. یافته‌ها نشان می دهد که شیوه ی توجه نامتمرکز علاوه بر خلق افسرده در شرایط با خلق افسرده القایی نیز وجود دارد. پرونده مقاله