List of Articles شکمبه

• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  1 - اثر سطوح مختلف موننسین و پروبیوتیک تجاری بر فراسنجه‌های تخمیری خوراک های دامی با استفاده از باکتری های جداشده از شکمبه درشرایط برون تنی (Invitro)
  سعید سبحانی راد مهدی الهی ترشیزی
  Manuscript profile
• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  2 - تعیین تنوع ژنتیکی باکتری‎ها در شکمبه بز با استفاده از توالی یابی 16S rRNA
  سید مهدی اصحابی محمد چمنی کاوه جعفری خورشیدی مهدی امین افشار
  Manuscript profile
• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  3 - شناسائی و جداسازی قارچ های شکمبه گاو سیستانی در زابل
  الهام درخشانی محمد رضا دهقانی محمد چمنی
  Manuscript profile
• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  4 - Effects of Roasting Cotton Seed on its Gossypol Content, Ruminal Degradability and in Vitro Protein Digestibility
  M. Taghinejad Roudbaneh S.R. Ebrahimi
  This research was conducted to evaluate the effects of cotton seed roasting (125°C for 15 and 30 minutes) on its gossypol content, chemical composition, in vitro CP digestibility, ruminal dry matter (DM) and crud protein (CP) degradability. Degradation kinetics of D More

  This research was conducted to evaluate the effects of cotton seed roasting (125°C for 15 and 30 minutes) on its gossypol content, chemical composition, in vitro CP digestibility, ruminal dry matter (DM) and crud protein (CP) degradability. Degradation kinetics of DM and CP were determined according to in situ procedure with three ruminally fistulated Taleshi bulls. Roasting cotton seed had no effect on chemical composition of feed samples (P>0.05; roasting at 125°C for 15 and 30 minute decreased free gossypol by 17.5 and 21.3%, respectively (P<0.05). Although, roasting at 125°C for up to 15 and 30 minute decreased the degradation rate of CP (P<0.05) but it had no effect on effective rumen protein degradability of roasted cottonseed compared to untreated cottonseed (P<0.05). Electrophoresis results indicated that roasting at 125°C for 15 and 30 minute did not alter the disappearance pattern of protein subunits in cottonseed. The result showed that, although roasting decreased the free gossypol content of cottonseed but it was not effective at decreasing its effective rumen protein degradability. Manuscript profile
• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  5 - The effect of oil extracted from borago officinalis L. whole plant at flowering stage on some ruminal fermentation parameters of sheep
  Mohsen Kazemi Yaser Eskandari Torbaghan
  10.30495/jvcp.2019.669193
  Borago officinalis L. is a plant of Boraginaceae family, which is commonly used for medicinal purposes. The oil of this plant is rich in essential compounds, which is likely to cause changes in the ruminal fermentation pattern. Hence, this study was carried out with the More

  Borago officinalis L. is a plant of Boraginaceae family, which is commonly used for medicinal purposes. The oil of this plant is rich in essential compounds, which is likely to cause changes in the ruminal fermentation pattern. Hence, this study was carried out with the aim of extracting the oil of borago officinalis L. after flowering by Soxhlet apparatusand investigating its effect (at four different levels of 0, 0.15, 0.30 and 0.45 mg/ml) on some ruminal fermentation parameters in an in vitro batch culture. The findings indicated that after oil addition, there was no change in gas production parameters (except for constant rate of gas production), microbial mass yield, efficiency of microbial mass synthesis, partitioning factor and protozoal population of the culture medium, but pH was significantly (linear, p < /em>=0.04) decreased compared to the control group, and total volatile fatty acids increased (linear, p < /em>=0.0006) subsequently. Also, methane yield decreased significantly (linear, p < /em>=0.0005) when the level of oil increased in the medium, but in contrast, the degradability of dry matter, organic matter and neutral detergent fiber increased. The overall results showed that the oil extracted from Borago officinalis L. can modify the ruminal fermentation pattern responsible for animal performance and reduce the emission of methane gas. Also, it seems that 0.45 mg/ml of oil produces the maximum effect on the fermentation pattern. Manuscript profile
• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  6 - Investigating functional characteristics and selective rumen and blood metabolites in lambs fed diets containing vermicomposting feed
  kian sadeghi اکبر Taghizadeh حمید Mohamadzadeh kh Parsaeimehr حسین Janmohamadi وحید Veghari
  The present study was conducted to study the effects of replacing soybean meal with vermicomposting feed on growth performance and selective rumen and blood metabolites of fattening lambs. For this experiment, 16 male mixed breed lambs (Ghezel-Moghani) with an average i More

  The present study was conducted to study the effects of replacing soybean meal with vermicomposting feed on growth performance and selective rumen and blood metabolites of fattening lambs. For this experiment, 16 male mixed breed lambs (Ghezel-Moghani) with an average initial weight of 20.5 ± 2.5 kg were used in a completely randomized design with 4 treatments and 4 replicates and 4 lambs in each replicate.The experimental diets, consisting of 0, 33, 67 and 100 percent vermicomposting feed replaced soybean meal. Lambs were fed freely with a diet containing 30% forage and 70% concentrate. Duration of the fattening period was 90 days. There was no significant difference (p<0.05) among the treatments in terms of final weight, average daily gain, dry matter intake and feed conversion ration. The data from the rumen metabolites indicated that diets had no effect on pH and fatty acids (p<0.05). But feed samples with 100% vermicomposting significantly increased rumen ammonia nitrogen and fatty acid acetate (p<0.05). Replacing soybean meal with vermicomposting feed did not have a significant effect on blood metabolites with the exception of blood urea nitrogen which showed a slight linear increase numerically. The results of this study shows that vermicomposting feed containing high nutrients can be a suitable replacement for soybean meal. Manuscript profile
• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  7 - Evaluation of the clinical function and ecosystem of the rumen in cows with theileriosis
  Ali Hasanpour Gh Afshari A.P Rezaei-Saber Ali Mardani
  This study was conducted on 20 cows with theileriosis and 12 control cows in order to evaluate the clinical function of rumen and its ecosystem. The occurrence of fever in cows with theileriosis was significantly more than the control cows (p<0.05). Rumen movements a More

  This study was conducted on 20 cows with theileriosis and 12 control cows in order to evaluate the clinical function of rumen and its ecosystem. The occurrence of fever in cows with theileriosis was significantly more than the control cows (p<0.05). Rumen movements and its consistency in palpation had decreased insignificantly in the affected cows. The consistency of rumen contents was significantly altered in comparison with the control cows (p<0.05) but alterations in the odor and color of the contents were not significant. The pH of rumen in the diseased group of cows was insignificantly more than the normal cows. The mean precipitation time and methylen blue reduction time of the rumen contents was higher than the normal group. The total acidity of rumen contents in the test group demonstrated a significant reduction (p<0.05). There were no significant alterations in the number of rumen protozoa, the ratio of live to dead protozoa and the morphology of rumen bacteria in cows with theileriosis in comparison with the control cows. In conclusion, the clinical function of the rumen and its ecosystem is affected in theileriosis and attention should be paid to these alterations in the treatment of theileriosis.   Manuscript profile
• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  8 - In vitro Assessment of the Effect of Plant Extracts on Digestibility, Estimated Energy Value, Microbial Mass and Rumen Fermentation Kinetics
  و. ناصری ف. کفیل زاده ح. جهانی عزیزآبادی
  Manuscript profile
• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  9 - تأثیر عصاره بره موم ایرانی بر تخمیر شکمبه، تولید متان و جمعیت میکروبی در شرایط برون‌تنی
  ش. احتشام ع.ر. وکیلی م. دانش مسگران و. بانکوا
  برای انجام این تحقیق دو نوع خوراک (پر کنستانتره و پر علوفه) به همراه غلظت‌های مختلف عصاره الکلی بره موم زنبور عسل ایرانی مورد استفاده قرار گرفت. تیمارهای بکار رفته در پژوهش شامل: خوراک پرکنستانتره (کنترل)، خوراک پرکنستانتره + عصاره بره موم 25 درصد، خوراک پرکنستانتره + 5 More

  برای انجام این تحقیق دو نوع خوراک (پر کنستانتره و پر علوفه) به همراه غلظت‌های مختلف عصاره الکلی بره موم زنبور عسل ایرانی مورد استفاده قرار گرفت. تیمارهای بکار رفته در پژوهش شامل: خوراک پرکنستانتره (کنترل)، خوراک پرکنستانتره + عصاره بره موم 25 درصد، خوراک پرکنستانتره + 50 درصد، خوراک پرکنستانتره + 75 درصد، خوراک پر علوفه (کنترل)، خوراک پر علوفه + عصاره بره موم 25 درصد، خوراک پرعلوفه +50 درصد و خوراک پر علوفه +75 درصد (یعنی 25، 50 و 75 گرم بره موم زنبورعسل ایرانی در 100 سی‌سی الکل اتانول 70 درصد) بود. این آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام شد. نتایج این آزمایش نشان داد تیمارهای حاوی بره موم 75 درصد تولید گاز را به طور معنی‌داری افزایش می‌دهد. افزودن بره موم موجب تغییر معنی‌داری در pH شکمبه نمی‌شود. در تیمار خوراک‌های پرکنستانتره تیمار حاوی بره موم 50 درصد موجب کاهش معنی‌دار نیتروژن آمونیاکی در مقایسه با سایر تیمارها می‌شود. همچنین تیمار حاوی بره موم 75 درصد موجب کاهش معنی‌دار تولید گاز متان می‌شود. بیشترین کاهش و بیشترین افزایش جمعیت پریوتلا بریانتی به ترتیب در تیمارهای حاوی 75 درصد و 25 درصد مشاهده شد. در تیمار خوراک‌های پرعلوفه کاهش معنی‌دار جمعیت پروتوزوآ در بره موم 75 درصد در مقایسه با سایر تیمارها مشاهده شد. بعلاوه جمعیت متانوژنزها کاهش معنی‌داری در تیمارهای حاوی 25 دصد، 50 درصد و 75 درصد بره موم در مقابسه با کنترل داشت. نتایج این مطالعه نشان داد که عصاره بره موم موجب بهبود تخمیر، کاهش متان و نیتروژن آمونیاکی می‌شود. Manuscript profile
• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  10 - اثر الیاف غیر قابل هضم علوفه یونجه و مواد سیلویی ذرت بر تجزیه پذیری شکمبه ای الیاف جیره در گوسفند
  س. یوسفیان ا. تیموری یانسری ی. چاشنی دل
  به ­منظور ارزیابی اثر NDF غیر قابل هضم (iNDF) جیره بر تجزیه ­پذیری الیاف در شکمبه دو آزمایش طراحی شد. در آزمایش 1، برای تعیین iNDF از چهار میش فیستولا گذاری شده در ناحیه شکمبه استفاده شد و سه گرم از علوفه خشک یونجه، ماده سیلویی ذرت، دانه جو، سبوس گندم، جیره 1 (ح More

  به ­منظور ارزیابی اثر NDF غیر قابل هضم (iNDF) جیره بر تجزیه ­پذیری الیاف در شکمبه دو آزمایش طراحی شد. در آزمایش 1، برای تعیین iNDF از چهار میش فیستولا گذاری شده در ناحیه شکمبه استفاده شد و سه گرم از علوفه خشک یونجه، ماده سیلویی ذرت، دانه جو، سبوس گندم، جیره 1 (حاوی علوفه یونجه و کنسانتره)، و جیره 2 (حاوی ماده سیلویی ذرت و کنسانتره) در 4 تکرار در کیسه­ های نایلونی قرار داده شد و به مدت 288 ساعت در محیط شکمبه انکوباسیون شد. نمونه ­های خوراک و جیره برای ماده خشک، ماده آلی، پروتئین خام، عصاره اتری، ADF، NDF، NDF بالقوه قابل هضم (pdNDF)، NFC و خاکستر آنالیز شدند. در آزمایش 2، تجزیه ­پذیری شکمبه ­ای ماده خشک، NDF، iNDF و pdNDF علوفه خشک یونجه، ماده سیلویی ذرت، جیره 1 و جیره 2 با استفاده از تکنیک in situ و با استفاده از چهار میش زل فیستولا گذاری ­شده در ناحیه شکمبه انجام شد. میزان ناپدید شدن شکمبه ­ای برای ماده خشک در ساعت­ های صفر و 2 و برای NDF در ساعت 96 انکوباسیون برای جیره 2 بیشتر بود. بخش محلول، با قابلیت تجزیه آهسته و نرخ تجزیه پذیری جیره 1 و 2 برای ماده خشک به ترتیب 28.93 و 25.93 درصد؛ 50.40 و 46.26 درصد؛ 2.36 و 3.19 درصد، و برای NDF به ترتیب 11.81 و 11.74 درصد؛ 61.37 و 46.32 درصد؛ 1.74 و 2.33 درصد بود. محتوای iNDF برای علوفه خشک یونجه، ماده سیلویی ذرت، دانه جو، سبوس گندم، جیره 1 و 2، به ترتیب 3.02 ± 30.74، 2.14 ± 16.84، 1.48 ± 4.77، 2.29 ± 11.75، 0.77 ± 21.32 و 0.91 ± 11.42 درصد ماده خشک بود. نتایج نشان داد که با وجود محتوای یکسان NDF در دو جیره، وجود تفاوت در محتوای iNDF می­تواند بر تجزیه­ پذیری در شکمبه مؤثر باشد. Manuscript profile
• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  11 - اثر پودر گیاه شیرین بیان و گزنه بر عملکرد رشد، جمعیت میکروبی شکمبه و برخی فراسنجه های خونی گوسفند
  ر. راه چمنی م. فرامرزی ف. مسلمی پور ج. بیات کوهسار
  این پژوهش‌ به ­منظور بررسی تأثیر پودر گیاه شیرین­ بیان و گزنه بر عملکرد، تخمیر و جمعیت میکروبی شکمبه و برخی متابولیت‌های خونی گوسفند انجام شد. این تحقیق در قالب مربع لاتین تکرارشده 3 × 3  و با استفاده از 9 رأس گوسفند بالغ نژاد دالاق با میانگین وزن اول More

  این پژوهش‌ به ­منظور بررسی تأثیر پودر گیاه شیرین­ بیان و گزنه بر عملکرد، تخمیر و جمعیت میکروبی شکمبه و برخی متابولیت‌های خونی گوسفند انجام شد. این تحقیق در قالب مربع لاتین تکرارشده 3 × 3  و با استفاده از 9 رأس گوسفند بالغ نژاد دالاق با میانگین وزن اولیه 2 ± 35 کیلوگرم در 3 دوره 21 روزه شامل 14 روز به ­­­­عنوان دوره عادت ­پذیری و 7 روز نمونه­ برداری انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل تیمار1 (شاهد)­: جیره پایه (بدون گزنه و شیرین ­بیان) و دو تیمار آزمایشی حاوی 10 درصد ماده خشک دریافتی پودر شیرین­ بیان (تیمار2) و گزنه (تیمار3) بودند. به ­منظور تعیین جمعیت میکروبی و اندازه­ گیری pH، نمونه ­های مایع شکمبه قبل از خوراک­ دهی صبح، 4 و 8 ساعت بعد از خوراک ­دهی صبح جمع­ آوری شدند. خون­ گیری در پایان هر دوره 2 ساعت بعد از خوراک ­دهی صورت گرفت. افزودن پودر گیاه گزنه و شیرین ­بیان خشک­ شده تأثیر معنی ­داری بر افزایش وزن روزانه، مصرف غذا، pH، ازت آمونیاکی، تعداد کل باکتری­ ها و کلی­فرم­ ها نداشت ولی ضریب تبدیل تیمار شیرین­ بیان نسبت به تیمار شاهد به­ طور معنی ­داری افزایش یافت (0.05>P).  تعداد باکتری­ های اسید لاکتیک در تیمار شیرین ­بیان نسبت به تیمار گزنه، 8 ساعت بعد از خوراک ­دهی صبح کاهش معنی ­داری داشت. تیمار­های گزنه و شیرین­ بیان تأثیر معنی ­دار بر گلوکز، پروتئین کل، تری­ گلیسیرید، کلسترول و آلبومین خون نداشتند به طور­کلی شیرین ­بیان باعث کاهش باکتری­ های اسید لاکتیک و افزایش معنی­ دار ضریب تبدیل شد ولی بر سایر فاکتورها اثری نداشت و گزنه بر عملکرد، فراسنجه­ های خونی و شکمبه ­ای تأثیر نداشت. Manuscript profile
• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  12 - اثر تانن تفاله انگور و برگ بلوط بر گوارش‌پذیری آزمایشگاهی ماده آلی و تجزیه‌پذیری شکمبه‌ای در گوسفند
  M.J. Abarghuei Y. Rouzbehan D. Alipour
  اثر تانن­های تفاله انگور و برگ بلوط با استفاده از سه سری آزمون تولید گاز بر گوارش­پذیری آزمایشگاهی ماده آلی و تجزیه­پذیری شکمبه­ای ماده خشک و پروتئین خام در گوسفند مورد آزمایش قرار گرفت. پلی­اتیلن­گلیکول برای خنثی کردن اثرات تانن استفاده گردید. ت More

  اثر تانن­های تفاله انگور و برگ بلوط با استفاده از سه سری آزمون تولید گاز بر گوارش­پذیری آزمایشگاهی ماده آلی و تجزیه­پذیری شکمبه­ای ماده خشک و پروتئین خام در گوسفند مورد آزمایش قرار گرفت. پلی­اتیلن­گلیکول برای خنثی کردن اثرات تانن استفاده گردید. تولید گاز در زمان­های 2، 4، 6، 8، 12، 24، 48، 72، 96 و 120 ساعت انکوباسیون ثبت گردید. ترکیب شیمیایی (گرم در کیلوگرم ماده خشک) تفاله انگور و برگ بلوط تعیین گردید و مقادیر ماده آلی 940 و 940، پروتئین خام 94 و 116، دیواره سلولی 568 و 515، دیواره سلولی بدون همی­سلولز 467 و 316، لیگنین 242 و 93، کل ترکیبات فنولیک 5/70 و 82، تانن کل 7/49 و 73، تانن متراکم 79 و 4/5، تانن قابل هیدرولیز 40 و 70 بود. استفاده تفاله انگور و برگ بلوط مقدار گوارش­پذیری آزمایشگاهی ماده آلی، اسیدهای چرب فرار کوتاه زنجیره، بخش غیر قابل­ حل ولی قابل تخمیر و سرعت تخمیر را در مقایسه با تیمار شاهد کاهش داد (05/0P<). افزودن پلی‌اتیلن­گلیکول مقدار تولید گاز را در کل زمان­های انکوباسیون افزایش داد. کنتیک تولید گاز، گوارش­پذیری آزمایشگاهی ماده آلی و اسیدهای چرب فرار کوتاه زنجیره با افزودن پلی­اتیلن­گلیکول افزایش یافتند (05/0P<). درصد افزایش تولید گاز در تفاله انگور بیشتر از برگ بلوط بود. مقادیر پروتوزوآی کل، جنس ایزوتریجا و داسی­تریچا و زیرخانواده­های انتودینینه، دیپلودینینه و افریوسکالسینه با اضافه کردن تفاله انگور و برگ بلوط کاهش یافتند. با افزودن پلی­اتیلن­گلیکول به تیمار حاوی تفاله انگور، جمعیت پروتوزوآی کل، زیرخانواده­های انتودینینه، دیپلودینینه و افریوسکالسینه را افزایش یافت (05/0P<)، ولی در تیمار حاوی برگ بلوط جنس ایزوتریچا و داسی­تریچا و زیرخانواده دیپلودینینه افزایش یافت (05/0P<). مقدار تجزیه­پذیری مؤثر ماده خشک و پروتئین خام (گرم در کیلوگرم ماده خشک) یونجه، تفاله انگور و بر بلوط به ترتیب (6/646، 7/357، 3/362) و (821، 3/227، 202) بر اساس روش کیسه­های نایلونی برآورد گردید. در کل، استفاده از تفاله انگور و برگ بلوط تولید آمونیاک و جمعیت پروتوزوآ را کاهش داد. جیره­های حاوی تفاله انگور و برگ بلوط در مقایسه با یونجه قابلیت ­تخمیر کمتری داشتند. افزودن پلی­اتیلن­گلیکول به جیره­های حاوی تفاله انگور و برگ بلوط قابلیت ­تخمیر را بهبود بخشید. Manuscript profile
• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  13 - ارزیابی فرصت‌های جدید بالقوه گیاهان دارویی به عنوان محصولات طبیعی بر فراسنجه‌های تخمیرپذیری شکمبه در شرایط برون‌تنی
  م. مهرآبادی ع. وکیلی م. دانش مسگران ر. ولی‌زاده
  به ­منظور بررسی اثرات افزودن پنج گیاه ­دارویی به تنهایی (HP) یا مخلوطی از آنها (HPM) بر میزان گاز تولیدی و فراسنجه­های تخمیرپذیری شکمبه، دو آزمایش برون­تنی طراحی گردید. در آزمایش اول پنج گیاه دارویی (سیر، اکالیپتوس، دارچین، آویشن و نعناع فلفلی) در سه غلظ More

  به ­منظور بررسی اثرات افزودن پنج گیاه ­دارویی به تنهایی (HP) یا مخلوطی از آنها (HPM) بر میزان گاز تولیدی و فراسنجه­های تخمیرپذیری شکمبه، دو آزمایش برون­تنی طراحی گردید. در آزمایش اول پنج گیاه دارویی (سیر، اکالیپتوس، دارچین، آویشن و نعناع فلفلی) در سه غلظت متفاوت به جیره افزوده گردید (5، 10 و 15 درصد ماده خشک کنسانتره). در آزمایش دوم مخلوط گیاهان دارویی در غلظت­های 2، 4 و 6 درصد مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج آزمایشات نشان ­داد که استفاده از گیاهان دارویی به تنهایی یا مخلوط، اکثر فراسنجه­های تخمیرپذیری شکمبه را تحت تأثیر قرار می­دهند. افزودن HP و HPM به طور معنی­داری کل گاز تولیدی از بخش قابل تخمیر (b) و نرخ ثابت تولید گاز (c) را افزایش دادند (01/0P<). غلظت آمونیاک (آزمایش اول)، متان (آزمایش اول و دوم)، کل اسیدهای چرب فرار (آزمایش اول و دوم)، استات (آزمایش اول)، پروپیونات (آزمایش اول و دوم) و نسبت استات به پروپیونات (آزمایش اول) تحت تأثیر HP و HPM قرار گرفتند. اسیدهای چرب کوتاه زنجیر شکمبه (01/0 P< و 05/0 P<به ترتیب برای زمان­های 16 و 24 ساعت انکوباسیون) و قابلیت هضم ماده آلی (OMD) با افزودن HP در ساعت­های 16 و 24 بالاتر از تیمار کنترل بود. هرچند قابلیت هضم ماده خشک (DMD) و انرژی متابولیسمی (ME) تیمار 6 درصد HPM در ساعت 24 انکوباسیون کمتر از کنترل بود (003/0 P< و 04/0P<). نتایج آزمایشات اثرات مفید HP و HPM در تغذیه نشخوارکنندگان به عنوان اصلاح کننده فرایند تخمیر شکمبه را نشان­ داد که می­توانند گوارش­پذیری و استفاده از مواد مغذی را افزایش داده و منجر به بهبود عملکرد حیوان در شرایط درون­تنی شوند. Manuscript profile
• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  14 - Effects of Thyme Essential Oil and Disodium Fumarate on Ruminal Fermentation Characteristics, Microbial Population and Nutrient Flow in a Dual Flow Continuous Culture System
  ه. براز ح. جهانی-عزیزآبادی ع. عزیزی
  Manuscript profile
• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  15 - خصوصیات تجزیه شکمبه‌ای در محل سیلو‌های ذرت، سورگوم و هبریدهای سورگوم-سودان گراس تحت تأثیر مرحله بلوغ
  ن. کیلیکالپ اچ. هیزلی م. سومرلی ن. آوسی
  این تحقیق با هدف مطالعه خصوصیات تجزیه در محل ذرت، سورگوم و هبریدهای سورگوم-سودان گراس صورت گرفت. گیاه کامل ذرت (TTM-815 و DK-711)، سورگوم (SS-506 و FS-5) و هبریدهای سورگوم × سودان گراس (P-988 و Grazer N2) تحت شرایط نیمه خشک پرورش داده شده و در مراحل مختلف بلوغ (او More

  این تحقیق با هدف مطالعه خصوصیات تجزیه در محل ذرت، سورگوم و هبریدهای سورگوم-سودان گراس صورت گرفت. گیاه کامل ذرت (TTM-815 و DK-711)، سورگوم (SS-506 و FS-5) و هبریدهای سورگوم × سودان گراس (P-988 و Grazer N2) تحت شرایط نیمه خشک پرورش داده شده و در مراحل مختلف بلوغ (اواسط گل­دهی (MF)، خط شیری (ML) و خمیر سفت (HD)) برداشت شده و سیلو گردیدند. سه تکرار از نمونه­های سیلو در 0، 12، 24، 36، 48، 72 و 96 ساعت در سه تلیسه هلشتاین فیستوله شده، انکوباسیون گردیدند. اثر گونه بر مقادیر خصوصیات تجزیه شکمبه­ای (a، b، (a+b)، c)، تجزیه­پذیری ماده خشک موثر (EDMD) و انرژی قابل متابولیسم (ME) (بر حسب مگاژول در هر کیلوگرم سیلو­های ذرت (M)، سورگوم (S) و هبریدهای سورگوم × سودان گراس (SSH)) معنی­دار بودند. تجزیه­پذیری ماده خشک مؤثر (EDMD2) ماده خشک برای انواع مختلف سیلاژ به ترتیب 65/286، 37/259، 0/265 گرم در هر کیلوگرم به دست آمد (0001/0>P). الیاف محلول در شوینده اسیدی (ADF) بهترین پیش­بینی­کننده برای تجزیه­پذیری ماده خشک مؤثر سیلوهای هبریدهای سورگوم × سودان گراس بود (05/0>P و 448/0=R). Manuscript profile
• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  16 - تولید شکمبه‌ای متان، جمعیت میکروبی و خصوصیات تخمیر شکمبه‌ای در گوسفند تحت تأثیر عصاره برگ پنیرک قرار می‌گیرد: مطالعه برون‌تنی
  ص. خاموشی ف. کفیل‌زاده ح. جهانی-عزیزآبادی و. ناصری
  هدف از این مطالعه بررسی اثر عصاره برگ گیاه پنیرک (به میزان صفر، 25، 50 و 100 میکرولیتر\30 میلی لیتر محیط کشت) بر رشد باکتریهای سلولایتیک و کل باکتریهای زنده، جمعیت پروتوزواها، تولید متان، پتانسیل تجزیه الیاف نامحلول در شوینده خنثی، و بازده تخمیر شکمبه ای علوفه یولاف در More

  هدف از این مطالعه بررسی اثر عصاره برگ گیاه پنیرک (به میزان صفر، 25، 50 و 100 میکرولیتر\30 میلی لیتر محیط کشت) بر رشد باکتریهای سلولایتیک و کل باکتریهای زنده، جمعیت پروتوزواها، تولید متان، پتانسیل تجزیه الیاف نامحلول در شوینده خنثی، و بازده تخمیر شکمبه ای علوفه یولاف در شکمبه گوسفند در شرایط برون تنی بود. افزودن عصاره پنیرک به میزان 25، 50 و 100 میکرولیتر، سبب افزایش خطی(01/0>P) قابلیت هضم حقیقی ماده خشک، الیاف نامحلول در شوینده خنثی و فاکتور تفکیک علوفه یولاف و کاهش (01/0>P) تولید متان بعد از 24 ساعت انکوباسیون در شرایط برون‌تنی، شد. نسبت به تیمار شاهد، افزودن عصاره برگ پنیرک در مقادیر 25 و 50 میکرولیتر سبب کاهش(01/0>P) پتانسیل تولید گاز و در مقادیر 25، 50 و 100 میکرولیتر سبب افزایش (01/0>P) فاز تأخیر (به ترتیب 95/0، 01/1 و 13/1 نسبت به 61/0 ساعت)، ثابت نرخ تولید گاز (b) و ثابت نرخ تولید گاز در زمان تولید 50 درصد از کل گاز تولیدی (c)، شد. افزایش این عصاره تعداد کل پروتوزواها و گونه‌های انتودنیوم‌ها، ایزوتریشا‌ها، دیپلودنیوم و گونه اوفیروس کولکس را کاهش داد (01/0>P). تعداد کل باکتری‌ها و باکتری‌های سلولولایتیک تحت تأثیر افزودن عصاره برگ پنیرک قرار نگرفت. نتایج این مطالعه نشان داد که عصاره برگ پنیرک دارای پتانسیل بهبود تخمیر شکمبه‌ای می‌باشد. Manuscript profile
• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  17 - تأثیر اندازه‌ ذرات جو بر تخمیر شکمبه‌ای و ویژگی‌های لاشه بره‌های نر تغذیه شده با جیره حاوی اوره بالا
  س.ر. ابراهیمی-محمودآباد م. تقی نژاد-رودبنه
  به منظور تعیین اثرات اندازه‌ ذرات جو بر pH و غلظت آمونیاک شکمبه و ویژگی‌های لاشه بره‌های نر تغذیه شده با اوره بالا، دو آزمایش جداگانه انجام شد. تیمارها در دو آزمایش شامل (جیره 1، جیره پایه+دانه کامل جو، جیره 2، جیره پایه+دانه جو آسیاب شده با الک 5 میلی‌متری، جیره 3، جیر More

  به منظور تعیین اثرات اندازه‌ ذرات جو بر pH و غلظت آمونیاک شکمبه و ویژگی‌های لاشه بره‌های نر تغذیه شده با اوره بالا، دو آزمایش جداگانه انجام شد. تیمارها در دو آزمایش شامل (جیره 1، جیره پایه+دانه کامل جو، جیره 2، جیره پایه+دانه جو آسیاب شده با الک 5 میلی‌متری، جیره 3، جیره پایه+دانه جو آسیاب شده با الک 3 میلی‌متری، جیره 4، جیره پایه+دانه جو آسیاب شده با الک 1 میلی‌متری) بود. جیره‌‌ پایه، دارای 5/36 درصد ذرت علوفه‌ای سیلوشده، 1 درصد کربنات کلسیم، 1 درصد مکمل مواد معدنی و ویتامینی، 5/0 درصد نمک، 1 درصد اوره و 60 درصد دانه‌ جو با اندازه ذرات مختلف بود. در آزمایش اول، سه رأس قوچ 2 دو ساله برای اندازه‌گیری pH و آمونیاک شکمبه فیستول گذاری شدند. مصرف دانه جو آسیاب شده با الک 1 میلی‌متری در مقایسه با مصرف دانه کامل جو سبب کاهش pH شکمبه شد (05/0>P)؛ ولی آمونیاک شکمبه تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت (05/0<P). در آزمایش دوم، تعداد 24 بره‌ نر در قالب طرح کاملاً تصادفی به مدت 90 روز با چهار جیره ذکر شده قبلی تغذیه شدند. افزایش وزن روزانه، ماده خشک مصرفی و ضریب تبدیل خوراک تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار گرفت (05/0>P)؛ ولی وزن پایانی بره‌ها، وزن لاشه سرد، درصد لاشه، وزن ران، وزن پشت، وزن گردن، ضخامت چربی پشت و وزن اندام‌های داخلی (کلیه، شش‌ها، قلب و دستگاه گوارش) تحت تأثیر جیره‌های آزمایشی قرار نگرفت (05/0<P). مصرف دانه جوآسیاب شده با الک 3 میلی‌متری سبب افزایش سطح مقطع ماهیچه راسته بره‌ها نسبت به سطح مقطع ماهیچه راسته بره‌های تغذیه شده با دانه کامل جو شد (05/0>P). مصرف جو به صورت دانه کامل سبب افزایش کل ماده خشک مصرفی، چربی لگن و چربی داخلی شد. بر پایه یافته‌های این پژوهش، مصرف دانه جو آسیاب شده با 3 یا 5 میلی‌متری برای تغذیه بره‌های نر تغذیه شده با جیره حاوی اوره بالا توصیه می‌شود. Manuscript profile
• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  18 - مطالعه مقایسه‌ای قابلیت هضم کاه گندم توسط قارچهای بی هوازی شکمبه گاومیش خوزستان و گاو هلشتاین در شرایط آزمایشگاهی
  ف. شاکرمی م. چاجی م. اسلامی ط. محمد آبادی م. بوجارپور
  این مطالعه به منظور مقایسه قابلیت هضم کاه گندم توسط قارچ‌ها و کل میکروارگانیسم‏های شکمبه (WRM) گاو و گاومیش انجام شد. قابلیت هضم ماده خشک (DMD)، الیاف نامحلول در شوینده خنثی (DNDF) و اسیدی (ADFD) توسط WRM و قارچ‌های شکمبه گاو و گاومیش به روش هضم آزمایشگاهی، تولید گا More

  این مطالعه به منظور مقایسه قابلیت هضم کاه گندم توسط قارچ‌ها و کل میکروارگانیسم‏های شکمبه (WRM) گاو و گاومیش انجام شد. قابلیت هضم ماده خشک (DMD)، الیاف نامحلول در شوینده خنثی (DNDF) و اسیدی (ADFD) توسط WRM و قارچ‌های شکمبه گاو و گاومیش به روش هضم آزمایشگاهی، تولید گاز و کشت اختصاصی قارچ‌های شکمبه (SRAFC) مقایسه شد. DMD،  NDFDو ADFD کاه توسط WRM گاومیش (به ترتیب 80/60، 93/49 و 45/17 درصد) بیشتر از گاو (به ترتیب 00/53، 63/38 و 62/10 درصد) بود (05/0P<). صرف نظر از نوع میکروارگانیسم‌ها DMD (05/0P>)، NDF و ADF توسط گاومیش (03/51، 41/44 و 09/12 درصد) بیشتر از گاو (40/48، 34/36 و 76/8) بود (05/0P<). پتانسیل تولید گاز (B) کاه توسط قارچ‌ها و WRM گاو بیشتر از گاومیش بود (05/0P<). نرخ تولید گاز (C) توسط WRM و قارچ‌های شکمبه گاومیش بیشتر از گاو بود (05/0P<). صرف نظر از نوع میکروارگانیسم، C کاه در گاومیش بیشتر از گاو بود (05/0P<)، و بلعکس برای B بود (05/0P<). صرف نظر از نوع دام، قابلیت هضم و B برای WRM بیشتر از قارچ‌ها بود (05/0P<)، اما برای نرخ تولید گاز بین آنها تفاوتی وجود نداشت. در روش SRAFC، DMD کاه در گاومیش در روزهای 3 و 12 بیشتر از گاو بود (05/0P<). تعداد قارچ‌ها در شکمبه گاو بیشتر از گاومیش بود (05/0P<). در کل، می‌توان بیان نمود که توان قارچ‌ها و WRM گاومیش بیشتر یا برابر با گاو بود. بنابراین، نتایج برتری گاومیش نسبت به گاو هلشتاین در استفاده از مواد فیبری کم کیفیت را نشان داد. Manuscript profile
• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  19 - اثر مکمل چربی و طول اندازه ذرات بر ترکیب شیر و تخمیر شکمبه‪ایی گاوهای تغذیه شده از جیره‪های حاوی سیلوی یونجه
  م. شریفی ع. حسین خانی م. صوفی زاده ج. موسوی
  هدف از این مطالعه بررسی اثر مکمل چربی بر افزایش اسید لینولئیک کانژوگه شیر (CLA) در اوایل شیردهی بدون تأثیر تخمیر شکمبه‪ایی بر آن بود. 24 رأس گاو هلشتاین در یک طرح کاملاً تصادفی با فاکتوریل 2 × 4 مورد استفاده قرار گرفتند. فاکتورها شامل اندازه ذرات (15 و 25 میلیمتر) More

  هدف از این مطالعه بررسی اثر مکمل چربی بر افزایش اسید لینولئیک کانژوگه شیر (CLA) در اوایل شیردهی بدون تأثیر تخمیر شکمبه‪ایی بر آن بود. 24 رأس گاو هلشتاین در یک طرح کاملاً تصادفی با فاکتوریل 2 × 4 مورد استفاده قرار گرفتند. فاکتورها شامل اندازه ذرات (15 و 25 میلیمتر) و دو منبع مختلف یونجه همراه با و بدون چربی (یونجه خشک، یونجه خشک به علاوه 3 درصد چربی، سیلوی یونجه و سیلوی یونجه به علاوه 3 درصد چربی) بود. نتایج نشان داد که مکمل چربی هیچ تأثیری در وضعیت بدنی، عملکرد شیر، رفتارهای غذایی و اسید چرب C18 شیر نداشته است. سیلوی یونجه با چربی سبب افزایش قابل توجهی در مقدار میزان C18:1 و C18:2 در شکمبه و شیر نسبت به یونجه خشک با چربی داشته است. اندازه ذرات علوفه هیچ تأثیری بر تولید شیر، اسیدهای چرب C18 شیر، ازت آمونیاکی و بوتیرات در شکمبه نداشته است. مصرف ماده خشک، چربی شیر و اسید استیک با مکمل چربی کاهش یافته است. سیلوی یونجه اثر قابل توجهی در مصرف ماده خشک، چربی شیر، زمان نشخوار و تخمیر شکمبه داشته است. رفتار تغذیه با کاهش اندازه ذرات کاهش یافته است. نتایج نشان داد که سیلوی یونجه با چربی سبب افزایش تولید شیر، توسعه CLA شیر، بهبود متابولیت‪های خونی و شکمبه‪ایی و حفظ وزن بالاتر بدن در گاوهای شیری هلشتاین می شود Manuscript profile
• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  20 - ارزیابی تأثیر جاذب‌های مختلف سرب بر فراسنجه‌های تولید گاز در شرایط آزمایشگاهی
  س. آزادبخت ع.ا. خادم م.ع. نوروزیان
  جهت ارزیابی کارایی چند جاذب سرب، از روش آزمون گاز استفاده شد. مایع شکمبه حاصل از گوسفندان فیستوله شده به همراه 2/0 ± 200 میلی‌گرم جیره آزمایشی انکوبه شدند. تیمارهای آزمایشی شامل 1) شاهد (بدون سرب و جاذب)، 2) 15 میلی‌گرم در کیلوگرم ماده خشک استات سرب و بدون جاذب 3 More

  جهت ارزیابی کارایی چند جاذب سرب، از روش آزمون گاز استفاده شد. مایع شکمبه حاصل از گوسفندان فیستوله شده به همراه 2/0 ± 200 میلی‌گرم جیره آزمایشی انکوبه شدند. تیمارهای آزمایشی شامل 1) شاهد (بدون سرب و جاذب)، 2) 15 میلی‌گرم در کیلوگرم ماده خشک استات سرب و بدون جاذب 3) 15 میلی‌گرم در کیلوگرم ماده خشک استات سرب و 3 درصد کربن فعال 4) 15 میلی‌گرم در کیلوگرم ماده خشک استات سرب و 3 درصد نانو رس و 5) 15 میلی‌گرم در کیلوگرم ماده خشک استات سرب و 3 درصد بنتونیت بودند. اضافه کردن سرب باعث کاهش میزان و نرخ تولید گاز در تمام زمان‌های انکوباسیون شد (01/0>P). میزان و نرخ تولید گاز در تیمار نانوکلی نسبت به سایر تیمارها بیشتر بود (05/0>P). افزودن سرب به محیط انکوباسیون باعث کاهش قابلیت هضم ماده آلی، مقدار انرژی قابل متابولیسم و انرژی خالص و تولید اسیدهای چرب کوتاه زنجیر شد (01/0>P). در بین جاذب‌های مختلف نانو رس تأثیر بیشتری بر فراسنجه‌های تخمیر شکمبه داشت و توانست نرخ و میزان تولید گاز را بیشتر افزایش دهد. Manuscript profile
• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  21 - اثرات آنزیم‌های بیرونی تجزیه‌کننده الیاف روی تخمیر شکمبه‌ای علوفه ذرت جارویی وحشی در محیط آزمایشگاه
  اس. سوجانی آ.ن. پاتهیرانا ر.ت. سرسینهه ک.ب. داسانایاکا
  این مطالعه برای ارزیابی توانایی آنزیم­های تجاری سلولاز، زایلاناز و مخلوط آنها برای بهبود تخمیر شکمبه­ای علوفه ذرت جاروییاکوتیپ A انجام شد. آزمایش بر اساس طرح بلوک­های کامل تصادفی انجام شد. انکوباسیون داخل آزمایشگاهی با چهار دوز 50، 100، 150 و 200 میکرولیتر ا More

  این مطالعه برای ارزیابی توانایی آنزیم­های تجاری سلولاز، زایلاناز و مخلوط آنها برای بهبود تخمیر شکمبه­ای علوفه ذرت جاروییاکوتیپ A انجام شد. آزمایش بر اساس طرح بلوک­های کامل تصادفی انجام شد. انکوباسیون داخل آزمایشگاهی با چهار دوز 50، 100، 150 و 200 میکرولیتر از آنزیم­های فردی سلولاز و زایلاناز و مخلوط آنها (با نسبت 1 به 1) با 500 میلی­گرم سوبسترا انجام شد. تولید گازهای شکمبه­ای در فواصل چهار ساعت تعیین شدند. در پایان 24 ساعت انکوباسییون، ناپدید شدن ماده خشک، ازت آمونیاکی، جمعیت پروتوزوایی و اسیدهای چرب فرار تخمین زده شدند. مکمل کردن با سلولاز، زایلاناز و مخلوطی از آنها به­ طور معنی­داری تولید گاز و ناپدید شدن ماده خشک را افزایش داد. تولید ازت آمونیاکی به طور معنی­داری با زایلاناز و مخلوط آنها افزایش یافت. اگرچه مجموع اسیدهای چرب فرار تغییر معنی­داری نشان نداد، تولید استات به­ طور معنی­داری توسط مخلوط آنزیم سلولاز و زایلاناز کاهش یافت در حالیکه همین تیمار تولید بوتیرات را افزایش داد. تیمار سلولاز و زایلاناز منجر به کاهش معنی­دار در نسبت استات به پروپیونات شد. کاهش غیر معنی­داری در جمعیت پروتوزوایی شکمبه در پاسخ به تیمار آنزیمی مشاهده شد. در نتیجه، مکمل آنزیم­های بیرونی تجزیه­کننده الیاف در محیط آزمایشگاه توانست تخمیر شکمبه­ای علوفه ذرت جارویی اکوتیپA  را بهبود دهد. Manuscript profile
• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  22 - Effects of Specific Gravity and Particle Size of Passage Marker on Particulate Rumen Turnover in Holestine Dairy Cattle
  ا. تیموری یانسری
  Manuscript profile
• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  23 - ارزیابی in situ تجزیه‌پذیری شکمبه‌ای و قابلیت هضم روده‌ای کنجاله آفتابگردان در مقایسه با کنجاله سویا
  کا.و. ندلکوو
  هدف از این مطالعه مقایسه ارزش غذایی کنجاله آفتابگردان (SFM) و پروتئین کنجاله سویا (SBM) توسط تعیین هم تجزیه‌پذیری شکمبه‌ای و هم قابل هضم روده‌ی بود. سه گاو غیر شیرده جرسی مجهز به کانولای شکمبه‌ای و نوع T اثنی‌عشری (دئودنال) برای برآورد تجزیه‌پذیری شکمبه‌ای و قابلیت هضم More

  هدف از این مطالعه مقایسه ارزش غذایی کنجاله آفتابگردان (SFM) و پروتئین کنجاله سویا (SBM) توسط تعیین هم تجزیه‌پذیری شکمبه‌ای و هم قابل هضم روده‌ی بود. سه گاو غیر شیرده جرسی مجهز به کانولای شکمبه‌ای و نوع T اثنی‌عشری (دئودنال) برای برآورد تجزیه‌پذیری شکمبه‌ای و قابلیت هضم روده‌ای ماده خشک (DM) SFM و SBM و پروتئین خام (CP) استفاده شدند. نمونه‌هایی از SFM از هفت گیاه فرآوری شده آفتابگردان (SFM1 تا SFM7) جمع‌آوری شدند. هر دو خوراک پروتئینی برای ساعت‌های 0، 2، 4، 8، 16، 24 و 48 در شش تکرار در شکمبه گاوها انکوبه شدند. سرعت تجزیه‌پذیری DM به ‌طور متوسط 8/24 درصد برای SFM بود که کمتر از مقدار مشاهده شده برای SBM (2/29 درصد) بود (01/0>P). تجزیه‌پذیری موثر DM برای SFM (2/56 درصد/ساعت)، در میانگین نرخ خروج شکمبه‌ای 06/0/ساعت، پایین‌تر بود (01/0>P) در مقایسه با نمونه‌های SBM (3/67 درصد/ساعت). کسر قابل شستشوی a پروتئین (CP) برای نمونه‌های SFM (3/25 درصد) بشتر بود (01/0>P) در مقایسه با تمامی دسته‌های SBM (5/16 درصد). تجزیه‌پذیری مؤثر پروتئین SFM (7/67  درصد/ساعت) در نرخ عبور شکمبه‌ای 06/0/ساعت بیشتر بود (01/0>P) نسبت به SBM (63 درصد/ساعت). قابلیت هضم روده‌ای DM نمونه‌های SFM (6/42 درصد) اندازه‌گیری شده توسط تکنیک کیسه متحرک (01/0>P) نسبت به نمونه‌های SBM (9/71 درصد) پایین‌تر بود. قابلیت هضم روده‌ای پروتئین SFM (9/89 درصد) همچنین پایین‌تر بود (01/0>P) نسبت به SBM (6/94 درصد). نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که نمونه‌های SBM مقاوم‌تر به تجزیه‌پذیری شکمبه‌ای نسبت به SFM بودند. داده‌ها پیشنهاد می‌دهند که تغییر پارامترهای حرارت‌دهی (toasting) می‌تواند تجزیه‌پذیری SFM را برای بهبود کیفیت پروتئین کاهش دهد. Manuscript profile
• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  24 - تأثیر سطوح مختلف خارمریم (Silybum Marianum) در جیره‌های حاوی دانه با سرعت تجزیه متفاوت در شکمبه بر باکتری‌های شکمبه گاومیش خوزستان
  ض. نیکزاد م. چاجی ک. میرزاده ت. محمدآبادی م. ساری
  هدف از این مطالعه بررسی جیره‌های حاوی سطوح مختلف خارمریم (0، 100 و 200 گرم در کیلوگرم ماده خشک) و جیره‌های حاوی دانه با سرعت تجزیه متفاوت (ذرت و جو) در شکمبه بر باکتری‌ها و کل میکروارگانیسم‌های شکمبه گاومیش خوزستان بود. از روش‌های تولید گاز، هضم دو مرحله‌ای و کشت اختصاص More

  هدف از این مطالعه بررسی جیره‌های حاوی سطوح مختلف خارمریم (0، 100 و 200 گرم در کیلوگرم ماده خشک) و جیره‌های حاوی دانه با سرعت تجزیه متفاوت (ذرت و جو) در شکمبه بر باکتری‌ها و کل میکروارگانیسم‌های شکمبه گاومیش خوزستان بود. از روش‌های تولید گاز، هضم دو مرحله‌ای و کشت اختصاصی باکتری برای این منظور استفاده شد. مایع شکمبه از دو رأس گاومیش فیستولا گذاری شده گرفته شد. نتایج نشان داد که پتانسیل تولید گاز جیره‌های آزمایشی توسط کل میکروارگانیسم‌ها تفاوت معنی‌داری نداشت (05/0<P) و در هر دو جیره‌ پایه با افزایش سطح خارمریم تولید گاز افزایش یافت ولی در جیره‌ بر پایه‌ جو، سطح 200 گرم و در جیره‌ بر پایه‌ ذرت، سطح 100 گرم بیشترین تولید گاز را نشان داد. نرخ تولید گاز جیره‌های آزمایشی توسط کل میکروارگانیسم‌ها تفاوت معنی‌داری نشان داد (05/0>P) به طوری که در هر دو جیره‌ پایه سطح 100 گرم بیشترین نرخ تولید گاز را نشان داد. پتانسیل و نرخ تولید گاز جیره‌های آزمایشی توسط باکتری‌های شکمبه گاومیش تفاوت معنی‌داری نشان نداد (05/0<P). در روش هضم دو مرحله‌ای استفاده از سطوح مختلف خارمریم در جیره (بر پایه‌ی جو و ذرت) تأثیر منفی بر قابلیت هضم مواد مغذی توسط کل میکروارگانیسم‌ها نداشت (05/0<P). در جیره‌های بر پایه‌ جو، افزایش مقدار خارمریم باعث افزایش عددی قابلیت هضم ماده خشک و NDF نسبت به جیره‌ شاهد شد (05/0<P) درحالیکه در جیره‌ بر پایه‌ ذرت، باعث کاهش ناچیز هضم ماده خشک و NDF شد. در ارتباط با قابلیت هضم مواد مغذی توسط باکتری‌ها روند مشابهی مشاهده شد، با این تفاوت که هضم ماده خشک در جیره‌ بر پایه‌ ذرت نسبت به شاهد کاهش معنی‌داری داشت (05/0>P). قابلیت هضم مواد مغذی جیره‌های آزمایشی توسط باکتری‌ها در محیط کشت اختصاصی باکتری، تحت تأثیر سطوح خارمریم قرار نگرفت (05/0<P). بنابراین نتایج نشان می‌دهد که می‌توان از خارمریم تا 20 درصد جیره گاومیش بدون اثرات منفی بر هضم و تخمیر توسط کل میکروارگانیسم‌ها و باکتری‌ها استفاده کرد. Manuscript profile
• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  25 - تأثیر بنتونیت سدیم بر فراسنجه‌های خونی، قابلیت هضم خوراک و فراسنجه‌های تخمیری شکمبه گوسفندان نر بلوچی تغذیه شده با جیره آلوده به دیازینون
  م.ه. اعظمی ع.م. طهماسبی و. فروهر ع.ع. ناصریان
  به علت استفاده بیش از حد آفت‌کش­ها به منظور تأمین تقاضای بالای خوراک، بقایای آنها در خوراک دام­ها زیاد شده است. یافتن راهبردی جدید جهت کاهش آثار مضر آفت‌کش­ها کاملاً ضروری به نظر می­رسد. بنابراین وارسی آثار بنتونیت سدیم بر فراسنجه­های خونی، قابلیت هض More

  به علت استفاده بیش از حد آفت‌کش­ها به منظور تأمین تقاضای بالای خوراک، بقایای آنها در خوراک دام­ها زیاد شده است. یافتن راهبردی جدید جهت کاهش آثار مضر آفت‌کش­ها کاملاً ضروری به نظر می­رسد. بنابراین وارسی آثار بنتونیت سدیم بر فراسنجه­های خونی، قابلیت هضم خوراک و فراسنجه­های تخمیری شکمبه در گوسفندان تغذیه شده با خوراک آلوده به دیازینون (آفت‌کش ارگانوفسفره) هدف این مطالعه بود. 8 گوسفند نر بلوچی (2±40 کیلوگرم) به یک طرح آزمایشی فاکتوریل 2 × 2 با چهار دوره 21 روزه، اختصاص داده شدند. تیمارها شامل: جیره شاهد، جیره شاهد به همراه 4 درصد بنتونیت سدیم، جیره شاهد به همراه 21 ppm آفت‌کش دیازینون و جیره شاهد به همراه 4 درصد بنتونیت سدیم و 21 ppm آفت‌کش دیازینون بودند. قابلیت هضم ماده خشک، پروتئین خام، NDF و ADF تحت تأثیر تیمارها قرار نگرفت (05/0‌>‌P). بنتونیت سدیم نوسانات اسیدیته شکمبه را پس از مصرف خوراک کاهش داد. سطح نیتروژن آمونیاکی شکمبه تیمارهای مختلف قبل از خوراک‌دهی مشابه بود اما 3 و 6 ساعت پس از مصرف خوراک سطح نیتروژن آمونیاکی به طور معنی‌داری در گروهی که خوراک آلوده به دیازینون مصرف کردند بیشتر بود (05/0‌>‌P). هموگلوبین، شمار سلول­های سفید و هماتوکریت تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفتند اما شمار گلبول­های قرمز و فعالیت آنزیم استیل کولین استراز به طور معنی‌داری در جیره­های حاوی آفت‌کش کاسته شد (05/0‌>‌P). نتایج مطالعه حاضر نشان داد که استفاده از سدیم بنتونیت به عنوان یک جاذب برای کاهش اثرات منفی دیازینون بر نوسانات اسیدیته و فعالیت آنزیم استیل کولین استراز مؤثر است. علاوه بر این اثری بر هموگلوبین، شمار گلبول­های سفید، هماتوکریت و قابلیت هضم مواد مغذی خوراک ندارد. بنابراین بنتونیت سدیم می­تواند به عنوان یک جاذب مؤثر دیازینون در جیره گوسفندان استفاده شود. Manuscript profile
• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  26 - The Effect of Native Grass Substitution Using Jengkol (Archidendron jiringa) Peel and Leaves Powder on in vitro Rumen Fermentation
  ن. هیدایا ر. لوبیس ک.گ. ویریاوان س. سوهارتی و. ریتا ر. زورینا
  Manuscript profile
• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  27 - سلول سوختی میکروبی: روش جدید برای تعیین ارزش غذایی پنبه دانه کامل مورد استفاده در تغذیه نشخوارکنندگان
  م. بشارتی ا. تقی زاده
  هدف از این مطالعه، تعیین همبستگی بین تکنیک تولید گاز آزمایشگاهی و سلول­های سوختی میکروبی و معرفی روش جدید برای ارزیابی خوراک مورد استفاده در جیره­های نشخوارکنندگان است. تیمارهای مورد آزمایش: 1) جیره کنترل (بدون پنبه دانه، مننسین و ویتامین E، (CD)؛ 2) جیره حاوی 2 More

  هدف از این مطالعه، تعیین همبستگی بین تکنیک تولید گاز آزمایشگاهی و سلول­های سوختی میکروبی و معرفی روش جدید برای ارزیابی خوراک مورد استفاده در جیره­های نشخوارکنندگان است. تیمارهای مورد آزمایش: 1) جیره کنترل (بدون پنبه دانه، مننسین و ویتامین E، (CD)؛ 2) جیره حاوی 20 درصد پنبه دانه کامل (CSD)؛ 3) تیمار حاوی 20 درصد پنبه دانه کامل به همراه 12000 واحد ویتامین E به ازای هر گاو در روز (CSDE) و 4) تیمار حاوی 20 درصد دانه پنبه کامل به همراه 24 ppm مننسین در کیلوگرم DMI برای هر گاو در روز (CSDM). برای آزمایش سلول­های سوختی میکروبی، پیکربندی خانگی MFC شامل دو سیلندر از نوعPlexiglass  بود. نتایج بدست آمده نشان داد که تیمار حاوی ویتامین E تولید گاز بیشتری نسبت به سایر تیمارها داشت. تولید گاز در تیمار حاوی موننسین کمتر از سایر تیمارها بود. تیمار با ویتامین E دارای مقادیر ولتاژ، جریان و قدرت بیشتری در مقایسه با سایر تیمارها بود. داده­های به دست آمده نشان داد که اضافه کردن موننسین در مقایسه با تیمار CSD باعث بهبود عملکرد سلول­های میکروبی گردید. نتایج نشان داد که بین مقادیر تولید گاز و عملکرد سلول­های سوختی میکروبی همبستگی بالایی وجود دارد. Manuscript profile
• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  28 - اثر مکمل‌سازی با نسبت مختلف از مخلوط کنسانتره و برگ اقاقیا تیمار نشده یا تیمار شده با هیدروکسید کلسیم بر مصرف خوراک، قابلیت هضم، ابقا مواد مغذی و پارامترهای تخمیر شکمبه‌ای بز Bale-Arsi تغذیه شده با جیره پایه علوفه گراس
  م. بایسا ت. نگس آ. تولرا
  آزمایشی به منظور بررسی اثر جایگزینی یک مکمل کنسانتره با جیره­های پایه برگ اقاقیا در گراس Rhodes (Chlorisgayana) تیمار نشده و یا تیمار شده با هیدروکسید کلسیم (3 درصد وزنی/وزنی) بر مصرف خوراک، قابلیت هضم، ابقا مواد مغذی و پارامترهای تخمیر شکمبه با 54 بز نر یک ساله نژا More

  آزمایشی به منظور بررسی اثر جایگزینی یک مکمل کنسانتره با جیره­های پایه برگ اقاقیا در گراس Rhodes (Chlorisgayana) تیمار نشده و یا تیمار شده با هیدروکسید کلسیم (3 درصد وزنی/وزنی) بر مصرف خوراک، قابلیت هضم، ابقا مواد مغذی و پارامترهای تخمیر شکمبه با 54 بز نر یک ساله نژاد Arsi-Bale (وزن بدن 9/1±78/13 کیلوگرم و سن 12 ماه) انجام شد. آزمایش به مدت 84 روز در قالب طرح فاکتوریل 2 × 5 (فاکتور 1 تیمار قلیایی برگ­ها (تیمار یا تیمار نشده) و فاکتور 2 پنج سطح برگ در مخلوط کنسانتره) انجام شد. تیمارهای جیره­ای شامل: 0UL-: علوفه + 300 گرم مخلوط کنسانتره؛ 25UL-: علوفه + 225 گرم کنسانتره و 75 گرم برگ خشک تیمار نشده، 50UL-: علوفه + 150 گرم کنسانتره و 150 گرم برگ خشک تیمار نشده؛ 75UL-: علوفه + 75 گرم کنسانتره و 225 گرم برگ خشک تیمار نشده؛ 100UL-: علوفه + 300 گرم برگ­های خشک تیمار نشده؛ 0TL-: علوفه + 300 گرم کنسانتره؛ 25TL-: علوفه + 225 گرم کنسانتره و 75 گرم برگ خشک تیمار شده؛ 50TL-: علوفه + 150 گرم کنسانتره و 150 گرم برگ­های خشک تیمار شده؛ 75TL-: علوفه + 75 گرم کنسانتره و 225 گرم برگ های خشک تیمار شده و 100TL-: علوفه + 300 گرم برگ­های خشک تیمار شده بودند. هر دو تیمار هیدروکسید کلسیم و جایگزینی بخشی از مخلوط کنسانتره با پودر برگ اقاقیا (ALM) به طور معنی­داری (05/0­>­P) مقدار عصاره اتری (EE)، فنل کل (TP)، تانن کل (TT) و محتویات CT جیره­های غذایی را کاهش داد. در حالی که، غلظت جیره­ای خاکستر، الیاف نامحلول در شوینده اسیدی (ADF)، لیگنین نامحلول در شوینده اسیدی (ADL) و کلسیم (Ca)؛ مصرف ماده خشک (DM)، پروتئین خام (CP)، فیبر نامحلول در شوینده خنثی (NDF)، نیتروژن، کلسیم و فسفر؛ قابلیت هضم DM، ماده آلی (OM)، CP و NDF؛ غلظت نیتروژن آمونیاکی شکمبه و pH مایع شکمبه به طور معنی­داری (05/0­>­P) توسط تیمار قلیایی و جایگزینی نسبی افزایش یافت. به طور کلی نتایج قابل مقایسه مصرف خوراک، هضم و توازن مواد مغذی زمانی مشاهده شدند که کنسانتره در جیره­ها با ALM تیمار شده به مقدار 75 درصد جایگزین شد و تیمار نشده 50 درصد به ترتیب اهمیت در برابر پودر برگ ​​تیمار نشده مشاهده شد. می­توان نتیجه­گیری نمود که که جایگزینی بخشی از پودر برگ اقاقیا در مخلوط کنسانتره همراه با تیمار هیدروکسید کلسیم در سطح 75 درصد حداکثر منافع را برای بزها نسبت به سطوح دیگر از برگ­های تیمار نشده و یا تیمار شده دارد. Manuscript profile
• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  29 - اثرات پروتئین غیر‌قابل‌ تجزیه در شکمبه روی توان تولیدی و توازن نیتروژن گاوهای تازه‌زای هلشتاین
  م. ابوذر ف. نیازی
  عرضه پروتئین قابل ‌متابولیسم (MP) و توازن اسیدهای‌آمینه از راه انتخاب منابع قابل ‌هضم از RUP می‌تواند مورد دستکاری قرار گیرد. اثرات آن روی بازده ‌تولیدی و مورد استفاده قرار گرفتن نیتروژن گاوهای‌ شیری تازه‌زا تعیین شد. برای انجام این طرح از تعداد 42 رأس گاو هلشتاین تازه‌ More

  عرضه پروتئین قابل ‌متابولیسم (MP) و توازن اسیدهای‌آمینه از راه انتخاب منابع قابل ‌هضم از RUP می‌تواند مورد دستکاری قرار گیرد. اثرات آن روی بازده ‌تولیدی و مورد استفاده قرار گرفتن نیتروژن گاوهای‌ شیری تازه‌زا تعیین شد. برای انجام این طرح از تعداد 42 رأس گاو هلشتاین تازه‌زا چند شکم‌زا و 16 رأس شکم اول در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی بلافاصله پس از زایش به مدت 3 هفته استفاده شد و سپس همگی یک جیره را تا 120 روز پس از زایش دریافت کردند. از سه تیمار آزمایشی با سه غلظت مختلف RUP (به ترتیب، تیمار اول 65/6 درصد RUP، تیمار دوم 72/7 درصد، و تیمار سوم 79/8 درصد بر اساس ماده‌خشک) بدون تغییر در RDP (3/11 درصد) استفاده شد. جیره‌ها حاوی 30/26 درصد یونجه خشک، 60/12 درصد ذرت سیلو‌شده، 50/9 درصد تفاله چغندر، و 5/51 درصد کنسانتره بر اساس ماده ‌خشک بودند. اجزای جیره‌ها در بین تیمارها یکسان بودند به جز پودر‌ماهی و کنجاله گلوتن ذرت که در جایگزینی نسبی با دانه جو و کنجاله سویا استفاده شد. ماده‌ خشک ‌مصرفی تفاوت معنی‌دار نداشت، ولی افزایش عددی داشت. داده‌های تولید شیر و تولید شیر تصحیح‌ شده برای درصدهای مختلف چربی نیز تفاوت معنی‌دار داشتند (05/0>P). ترکیبات شیر به جز پروتئین شیر که تفاوت معنی‌دار در بین تیمارها داشت (05/0>P)، از لحاظ آماری تفاوتی را نشان ندادند. تجزیه و تحلیل آماری نشان داد که تغییرات امتیاز شرایط بدنی با مصرف جیره‌های دارای RUP بالاتر بهبود معنی‌داری داشت (05/0>P). نیتروژن‌ اوره‌ای شیر تفاوت معنی‌‌دار داشت (05/0>P). روند تغییرات نیتروژن پیش‌بینی شده ادراری همانند نیتروژن اوره‌ای شیر بود. نیتروژن‌مصرفی نیز در بین تیمارها افزایش معنی‌دار نشان داد (05/0>P). قابلیت‌هضم ماده‌خشک و پروتئین‌خام افزایش معنی‌داری داشتند (05/0>P). در تیمار دارای RUP بالاتر نشان دادند. به طور کلی جیره با RUP بالاتر توانست از موبیلیزاسیون بیش از ‌حد بافت‌های بدن پیش‌گیری کند و تولید ‌شیر و تولید‌مثل حیوان را به طور معنی‌داری بهبود بخشد و گلوکز خون که شاخص مهمی در اوایل دوره پس از زایش است را افزایش دهد. Manuscript profile
• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  30 - In vitro Ruminal Acid Load and Methane Emission Responses to Supplemented Lactating Dairy Cow Diets with Inorganic Compounds Varying in Buffering Capacities
  م. جعفرپور بروجنی م. دانش مسگران ع.ر. وکیلی ع.ع. ناصریان
  Manuscript profile
• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  31 - Utilization of Date by Product on Sheep Feeding: Its Ruminal Degradation, Nutrient Digestibility and Its Effect on Sheep Growth
  م. تقی نژاد رودبنه س.ر. ابراهیمی-محمود‪آباد ه. قریشی م. کاظمی-بنچناری
  Manuscript profile
• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  32 - The genetic diversity and ecology of the rumen anaerobic fungi of ruminant animals: past, present and future
  Ali Khodaei Mehdi Arzanloo Asadollah Babai Ahari Mohammad Hossein Afsarian Hamid Badali
  Background and Objectives: In 1910 scientist notified the existence of fungi in rumen. Based on chitin content in their cell wall, they were classified as true fungi referred to as Neocallimastix frontalis. Based on morphological characters such as number of flagellates More

  Background and Objectives: In 1910 scientist notified the existence of fungi in rumen. Based on chitin content in their cell wall, they were classified as true fungi referred to as Neocallimastix frontalis. Based on morphological characters such as number of flagellates in zoospore, rhizomycelium, shape of sporangium, ultra structural of zoospore and nucleotide sequences data, these fungi are recently classified into two monocentric and polycentric groups, consisting of six genera. Materials and Methods: In the present study, literature search was performed based on search of MeSH keywords, such as phylogeny, monophyletic, Neocallimastigomycota, rumen fungi, in several online research tools, such as Pubmed Medline, Scopus, Google scholar, Elsevier databases, Irandoc, Iranmedex, Magiran, SID and MEDLIB limited to the articles published between 1992 to 2013. Results: Different characterises of these fungi such as life cycle, reproductive structures, vegetative thallus and molecular data revealed phytogenic relationship of rumen fungi to the members of Chytridiomycota. Phylogenetic analysis of these fungi and their relatives with other eukaryotes using 18S rDNA sequence data, analyses of structural data and the G+C content showed that this fungi are monophyletic organisms. Conclusion: The investigations on inhibitors and their roles in the interactions between fungi and bacteria can be useful to understand the microbial ecosystem of the rumen. Detection of these factors can be used to determine new ecologic relationships in the rumen. Furthermore, detection of the inhibitors of bacterial activity in the rumen can be used to increase the activity of fungi on plant fibres in this ecologic community. Manuscript profile
• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  33 - Effect of Different Salinity Levels of Drinking Water on Rumen Degradation Kinetics of Barley Grain in Iranian Native Sheep
  Mir ali Pishdadi motlagh Ramin SalamatDoust-Nobar Naser Maheri-Sis Amir-Reza Safaei Abolfazl Aghajanzadeh-Golshani
  10.22034/ascij.2023.1961495.1398
  This study was conducted to investigate the effect of different salinity levels of drinking water on the ruminal degradability of barley grain using the nylon bags technique in Iranian Shal sheep. Ruminal degradability of dry matter (DM) and crude protein (CP) of barley More

  This study was conducted to investigate the effect of different salinity levels of drinking water on the ruminal degradability of barley grain using the nylon bags technique in Iranian Shal sheep. Ruminal degradability of dry matter (DM) and crude protein (CP) of barley grain were determined by nylon bags method using eight rumen cannulated rams that received different levels of saline water including control group (480), 4000, 8000, and 12000 mg/l total dissolved solids (TDS). There was a significant difference between experimental treatments in terms of the degradability of DM and CP in all incubation times except the initial time. In the final incubation time, the ruminal degradability of the DM and CP of barley grain were higher in saline water received treatments than the control group. There was a significant difference between the effective degradability (ED) of DM and CP in the experimental treatments. So, the effective degradability of DM and CP of barley grain often increased with increasing salinity. The quickly degradable protein (QDP) fraction was not affected by experimental treatments but the slowly degradable (SDP) protein fraction increased significantly at the maintenance level of nutrition (2%/h); the highest level of SDP was obtained in treatment containing 8000 mg/l TDS. From the viewpoint of metabolizable protein (MP), there was a significant difference between experimental treatments at the maintenance level of nutrition. The lowest MP was observed in treatment containing 8000 mg/l TDS. In overall conclusion, saline water consumption in the experimental animals seems to affect the ruminal degradability of barley grain and leads to an increase in the effective degradability of DM and CP and a decrease in the amount of MP at the maintenance level.. Manuscript profile
• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  34 - Comparison of the Efficiency of Ruminal and Faecal Microbial Population from Sheep to Estimate the Nutritional Value of Corn and Sorghum Grains Using In Vitro Gas Production Technique
  Abolfazl Aghajanzadeh-Golshani Naser Maheri-Sis Ramin Salamat Doust-Nobar Yahya Ebrahimnezhad Abolfazl Ghorbani
  10.22034/ascij.2021.687835
  This study aimed to investigate the fermentation efficiency of faecal microorganisms in comparison with rumen microorganisms to estimate the nutritional value of corn and sorghum grains in ruminants using in vitro gas production technique. To perform in vitro gas produc More

  This study aimed to investigate the fermentation efficiency of faecal microorganisms in comparison with rumen microorganisms to estimate the nutritional value of corn and sorghum grains in ruminants using in vitro gas production technique. To perform in vitro gas production technique with rumen liquor and faecal suspension, rumen fluid and fresh faeces were collected from three fistulated Gezel rams. The results of this study showed that there are no significant differences due to in vitro gas production between the two methods at different incubation times in experimental feedstuffs. There was no significant difference between two methods in terms of the amount of gas production from fermentable fraction (A) for corn grain, while the amount of this parameter by fecal suspension was significantly higher than that of rumen liquor in sorghum grain (P<0.05). Estimated metabolizable energy (ME), net energy for lactation (NEL), organic matter digestibility (OMD), and short chain fatty acids (SCFA) contents of experimental grains with rumen fluid and faecal suspension showed no significant differences.The amount of gas produced with rumen liquor can be successfully estimated from faeces suspension using the obtained equations Ysorghum=0.8929 X -1.6353 for the sorghum grain and Ycorn=0.9657X-3.4097 for corn grain. According to the results of the study, it seems that the animal faeces suspension has the potential to replace rumen liquor in the in vitro gas production technique for ruminants feed evaluation. Manuscript profile
• Open Access Article
  • Abstract Page
  • Full-Text
  
  35 - The Effect of Textured Starter Feed with Low and High Determination of Protein to Energy Ratio on Digestibility, Rumen and Blood Parameters of Holstein Calves
  Ali Esmaili Amirdavor Faruzandeh Hossein Omidi-Mirzaei Mohammad Karimi Behzad Akhlaghi Kian Sadeghi
  10.22034/ascij.2023.1989443.1507
  The current study was conducted to evaluate the interaction between different levels of protein and feed structure on performance in calves. Accordingly, a total number of 48 Holstein calves (A mixture of both sexes) were randomly assigned to 4 dietary treatments with 1 More

  The current study was conducted to evaluate the interaction between different levels of protein and feed structure on performance in calves. Accordingly, a total number of 48 Holstein calves (A mixture of both sexes) were randomly assigned to 4 dietary treatments with 12 replicate pens, based on a factorial design. Dietary treatments consisted of 1) ground starter with % 18 CP, 2) ground starter with % 22 CP, 3) texture starter with % 18 CP and 4) texture starter with % 22 CP. In this study, digestibility of nutrients, rumen and blood parameters of suckling calves were measured. The interaction between the main effects for the amount of beta-hydroxybutyrate in the blood on the 70th day of the experiment was significant (p < 0.05). In this way, flour feed with 18% protein had the lowest amount of beta-hydroxybutyrate. The interaction between the main effects for other blood parameters was not significant (p < 0.05). The interaction between the main effects for ruminal parameters and digestibility was not affected by the form and protein level of the initial feed (p < 0.05). In general, there was no significant difference between the textured feed and coarse grinding, and the protein level of 18 and 22% was not observed in the tested groups. Manuscript profile