• فهرس المقالات مثبت نگر

      • حرية الوصول المقاله

        1 - اثربخشی روان درمانی مثبت نگر بر بهزیستی ذهنی زنان مبتلا به لوپوس اریتماتوز سیستمیک
        زهرا نظری باغنی بهروز براتی مقدم محمد داورنیا رضا داورنیا
        هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی روان درمانی مثبت نگر بر بهزیستی ذهنی زنان مبتلا به لوپوس اریتماتوز سیستمیک انجام شد. روش: پژوهش حاضر از از نوع نیمه تجربی و با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. تمامی زنان مبتلا به لوپوس اریتماتوز سیستمیک عضو انجمن حمایت از أکثر
        هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی روان درمانی مثبت نگر بر بهزیستی ذهنی زنان مبتلا به لوپوس اریتماتوز سیستمیک انجام شد. روش: پژوهش حاضر از از نوع نیمه تجربی و با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. تمامی زنان مبتلا به لوپوس اریتماتوز سیستمیک عضو انجمن حمایت از بیماران مبتلا به لوپوس شهر تهران در نیمه دوم سال 1397، جامعه آماری این مطالعه را تشکیل دادند. نمونه 40 بیمار بودند که به شیوه هدفمند انتخاب شدند و با تخصیص تصادفی در دو گروه 20 نفره آزمایش و کنترل جایگزین شدند. سنجش میزان بهزیستی ذهنی بیماران با استفاده از پرسشنامه بهزیستی ذهنی مولوی و همکاران (1389) در مراحل پیش آزمون و پس آزمون انجام شد. جلسات روان درمانی مثبت نگر برای آزمودنی های گروه آزمایش در 8 جلسه 120 دقیقه ای اجرا شد، در حالی که گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفتند. برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیری (ANCOVA) با بهره گیری از نرم افزار SPSS24 استفاده شد. یافته ها: نتایج پژوهش اثربخشی روان درمانی مثبت نگر در بهبود بهزیستی ذهنی بیماران گروه تحت مداخله را مورد تایید قرار داد (44/50= F ، 01/0 p < (.نتیجه گیری: با توجه به این نتایج، به نظر می رسد روان درمانی مثبت نگر احتمالا گزینه مداخله ای مناسبی جهت ارتقای سلامت روان بیماران مبتلا به لوپوس اریتماتوز سیستمیک باشد. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        2 - مقایسۀ اثربخشی آموزش ذهن‌آگاهی نوجوان‌محور با مداخلات روان‌شناسی مثبت‌نگر بر علائم داغدیدگی و پرخاشگری در نوجوانان داغدیده
        علی طاهری غلامرضا منشئی احمد عابدی
        هدف پژوهش مقایسۀ اثربخشی آموزش ذهن‌آگاهی نوجوان‌محور با روان‌شناسی مثبت‌نگر بر علائم داغدیدگی و پرخاشگری در نوجوانان داغدیده بود . این پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل و دورۀ پیگیری بود. جامعۀ آماری شامل نوجوانان داغدیدۀ مراجعه‌کننده ب أکثر
        هدف پژوهش مقایسۀ اثربخشی آموزش ذهن‌آگاهی نوجوان‌محور با روان‌شناسی مثبت‌نگر بر علائم داغدیدگی و پرخاشگری در نوجوانان داغدیده بود . این پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل و دورۀ پیگیری بود. جامعۀ آماری شامل نوجوانان داغدیدۀ مراجعه‌کننده به مراکز مشاورۀ آموزش و پرورش شهر شیراز در سال 97-1396 بودند. 24 نفر به شیوۀ نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و با روش تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل قرار گرفتند. ابزار پژوهش پرسشنامه‌های سوگ (Dyregrov, 2001) و پرخاشگری (Buss & Perry, 1992) بود. داده‌ها با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه‌گیری‌های مکرر تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد ذهن‌آگاهی نوجوان‌محور و مداخلات روانشناسی مثبت‌نگر بر علائم داغدیدگی و پرخاشگری نوجوانان داغدیده مؤثر است(P<0/05) و گروه ذهن‌آگاهی نوجوان‌محور تأثیر بیشتری از روانشناسی مثبت‌نگر داشته و تغییرات در طول زمان پایدار بوده است. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        3 - مقایسه اثر بخشی سه روش آموزش گروهی سرزندگی تحصیلی، روش مثبت نگر و چشم انداز زمان بر اشتیاق تحصیلی و سرزندگی تحصیلی دانش آموزان پسر پایه نهم
        محسن شریفی علون آبادی مژگان عارفی اصغر آقایی
        هدف از انجام پژوهش مقایسه اثر بخشی آموزش گروهی سرزندگی تحصیلی، روش مثبت نگر و چشم انداز زمان بر اشتیاق تحصیلی و سرزندگی تحصیلی دانش آموزان پسر پایه نهم شهر اصفهان بود. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح چهار گروهی سه مرحله ای بود. جامعه آماری دانش آموزان پسر پایه نهم أکثر
        هدف از انجام پژوهش مقایسه اثر بخشی آموزش گروهی سرزندگی تحصیلی، روش مثبت نگر و چشم انداز زمان بر اشتیاق تحصیلی و سرزندگی تحصیلی دانش آموزان پسر پایه نهم شهر اصفهان بود. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح چهار گروهی سه مرحله ای بود. جامعه آماری دانش آموزان پسر پایه نهم در سال تحصیلی 1400-1399بودند. حجم نمونه شامل 72 دانش آموز پایه نهم بود که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری داده ها شامل پرسشنامه اشتیاق تحصیلی (Fredericks, Blumenfeld & Paris, 2004) و پرسشنامه سرزندگی تحصیلی (Dehghanizadeh & Huseinchari, 2013) بود. داده ها با روش های تحلیل واریانس اندازه گیری مکرر تجزیه و تحلیل شدند. این تحلیل ها با کمک نرم افزار SPSS (ویرایش 22) انجام شد. نتایج نشان داد بین گروه ها در نمرات اشتیاق تحصیلی و نمرات سرزندگی تحصیلی در روش های مورد مطالعه تفاوت معنی دار وجود دارد (05/0>P). به مشاوران و روانشناسان مدارس که قصد بهبود وضعیت سرزندگی تحصیلی، اشتیاق به تحصیلی دانش آموزان را دارند پیشنهاد می شود تا حد امکان از کارگاه های آموزشی اثربخشی آموزش سرزندگی تحصیلی، مثبت نگر و چشم انداز زمان استفاده کنند. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        4 - تحلیل شخصیت گرد آفرید بارویکرد روان شناسی مثبت نگر
        حمیده علینقی لنگری
        هدف ازپژوهش حاضر، تحلیل شخصیت گرد آفرید نخستین بانوی حماسه ملی ایران بارویکرد روان شناسی مثبت نگر مارتین سلیگمن بود. جامعه مورد تحلیل شخصیت های زنان شاهنامه به ویژه گرد آفرید می باشد. طرح پژوهش توصیفی- تحلیلی بود که دربخش توصیفی، اطلاعات با شیوه مطالعه کتابخانه ای جمع آ أکثر
        هدف ازپژوهش حاضر، تحلیل شخصیت گرد آفرید نخستین بانوی حماسه ملی ایران بارویکرد روان شناسی مثبت نگر مارتین سلیگمن بود. جامعه مورد تحلیل شخصیت های زنان شاهنامه به ویژه گرد آفرید می باشد. طرح پژوهش توصیفی- تحلیلی بود که دربخش توصیفی، اطلاعات با شیوه مطالعه کتابخانه ای جمع آوری شده است؛ سپس در حوزه ی روان شناسی به تحلیل شخصیت گرد آفرید طبق آرای مارتین سلیگمن پرداخته شد . که بر این اساس چند دسته از ویژگی ها ی روان شناسی مثبت نگر که در شخصیت گرد آفرید بوداز جمله خرد، شجاعت، تعالی ،اعتماد به نفس و خودباوری مورد مطالعه قرار گرفت. یافته های به دست آمده بیان گر این است که روان شناسی مثبت نگر علمی است که در پی یافتن راهکارهایی مناسب برای زندگی مطلوب بشرامروزی است .در این رویکرد بـه نقـاط قـوت و توان منـدی هـای انسان از قبیـل شـجاعت، سعادت، خرد ودانایی توجه می شود و این که انسان ها می توانند با کمک اراده و تحت تأثیر بسیاری ازفضایل ذکر شده در روان شناسی مثبت نگربه منظور مبارزه با مشکلات، اقدام کنند تادرمسیرزندگی ایده آل و مطلوب خود قرار گیرند، همان گونه که گرد آفرید نماد نخستین زن حماسی ایران،برخلاف حماسه های اروپایی باشجاعت ودانایی خردمندانه تر از فرمانروایان بزرگ جنگ ،عمل کرد. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        5 - مقایسه اثربخشی درمان پذیرش ذهن‌آگاهانه خود و روان‌درمانی مثبت‌نگر بر استرس ادراک شده در دانش‌آموزان دختر دارای افسردگی
        محسن گل پرور آذر کاظمی حمید آتش پور
        این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی درمان پذیرش ذهن آگاهانه خود با روان درمانی مثبت نگر بر استرس ادراک شده دانش آموزان دختر دارای افسردگی انجام شد. پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی سه گروهی با سه مرحله پیش آزمون ، پس آزمون و پیگیری بود. جامعه آماری پژوهش، دختران دانش آموز افس أکثر
        این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی درمان پذیرش ذهن آگاهانه خود با روان درمانی مثبت نگر بر استرس ادراک شده دانش آموزان دختر دارای افسردگی انجام شد. پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی سه گروهی با سه مرحله پیش آزمون ، پس آزمون و پیگیری بود. جامعه آماری پژوهش، دختران دانش آموز افسرده در شهر اصفهان در پاییز 1398 بودند. از جامعه آماری مورد اشاره، 54 نفر به صورت هدفمند مبتنی بر ملاک های ورود، انتخاب و سپس به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل، هر گروه 18 نفر جایگزین شدند. از پرسشنامه استرس ادراک شده کوهن و همکاران (1983) در مراحل پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری برای سنجش متغیر وابسته استفاده شد. شرکت کنندگان دو گروه آزمایش، طی ده جلسه نود دقیقه ای، تحت درمان پذیرش ذهن آگاهانه خود و روان درمانی مثبت نگر قرار گرفتند. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس اندازه های تکرار شده و آزمون تعقیبی بونفرونی تحلیل شد. نتایج نشان داد در استرس ادراک شده بین درمان پذیرش ذهن آگاهانه خود و روان درمانی مثبت نگر با گروه کنترل در پس آزمون و پیگیری تفاوت معناداری وجود دارد (01/0>p). بین دو درمان تفاوت معناداری در استرس ادراک شده به دست نیامد (05/0<p). با توجه به اینکه هر دو درمان پذیرش ذهن آگاهانه خود و روان درمانی مثبت نگر روش های درمانی مؤثر جهت کاهش استرس ادراک شده در دانش آموزان دختر هستند، از طریق این دو درمان می توان نشانه های مرتبط با افسردگی را که ناشی از تجربه استرس ادراک شده هستند، کاهش داد. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        6 - مقایسه اثربخشی درمان شناختی رفتاری مثبت نگر و آموزش راهبردهای تنظیم شناختی هیجان بر تاب آوری و خودکارآمدی دانش آموزان دختر دارای افسردگی غیربالینی
        سیده نرگس صالحی زهرا افتخارصعادی محمدرضا برنا
        هدف مطالعۀ حاضر مقایسه اثربخشی درمان شناختی رفتاری مثبت نگر و آموزش راهبردهای تنظیم شناختی هیجان تاب آوری و خودکارآمدی دانش آموزان دختردارای افسردگی غیربالینی بود. این پژوهش از حیث هدف، کاربردی؛ ازجهت گردآوری داده ها میدانی و روش تحقیق تجربی از نوع طرح پیش آزمون و پس آز أکثر
        هدف مطالعۀ حاضر مقایسه اثربخشی درمان شناختی رفتاری مثبت نگر و آموزش راهبردهای تنظیم شناختی هیجان تاب آوری و خودکارآمدی دانش آموزان دختردارای افسردگی غیربالینی بود. این پژوهش از حیث هدف، کاربردی؛ ازجهت گردآوری داده ها میدانی و روش تحقیق تجربی از نوع طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر متوسطه دوم با افسردگی غیر بالینی شهر اهواز که در سال تحصیلی 1398-99مشغول تحصیل بودند که از بین آنها نمونه ای مشتمل بر 45 نفر به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب گردید. گروه های آزمایش و گواه به روش تصادفی معادل شدند . درمان شناختی رفتاری مثبت نگر بر اساس مداخله تنظیمی برگرفته از کتاب درمان شناختی رفتاری مثبت نگر (بن نینک،2014) طی ده جلسه 90 دقیقه ای و پروتکل آموزش تنظیم شناختی هیجان گراس در 8 جلسه 90 دقیقه ای به ترتیب در گروه های آزمایش1 و 2 انجام شد وگروه گواه هیچ گونه آموزشی دریافت نکرد. داده ها به کمک پرسشنامه‌های افسردگی بک و همکاران (1996)، مقیاس تاب آوری کونر و دیویدسون (2003) و مقیاس خودکارامدی عمومی شرر و همکاران (1982) جمع آوری و با استفاده از تحلیل کواریانس یک متغیری (آنکووا) و چند متغیری (مانکوا)، در نرم‌افزار SPSS-24 تحلیل شدند. یافته‌ها نشان داد که گروه‌های آزمایش و گواه در مرحله پس‌آزمون از نظر خودکارآمدی، تاب‌آوری تفاوت معنی‌داری داشتند (001/0p <). یعنی، درمان شناختی رفتاری مثبت نگر و آموزش راهبردهای تنظیم شناختی هیجان باعث افزایش تاب‌آوری و خودکارآمدی در دانش‌آموزان دختر دارای افسردگی غیربالینی شد. همچنین، نمرات درمان شناختی رفتاری مثبت نگر در هر دو متغیر در مقایسه با راهبردهای تنظیم شناختی هیجان به طور معناداری بیشتر بود. کلید واژه ها: درمان شناختی رفتاری مثبت نگر ، راهبردهای تنظیم شناختی هیجان ، تاب آوری ،خودکارآمدی، دانش آموزان ، افسردگی غیربالینی تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        7 - اثربخشی آموزش معنویت درمانی مبتنی بر مثبت نگری بر میزان شادکامی و خوشبینی نوجوانان
        سامان کمری رقیه زارعی محمدباقر ریحانی لیلا شیرجنگ احمدعلی امامی
        مقدمه: تحقیقات فراوانی اثربخشی معنویت درمانی را در درمان بیماری های روانی از قبیل افسردگی و اضطراب نشان داده‌اند و اخیرا از رویکرد معنویت درمانی برای ارتقاء سطح شادکامی و خوشبینی افراد نیز استفاده می‌شود. بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش معنویت درمانی مبتن أکثر
        مقدمه: تحقیقات فراوانی اثربخشی معنویت درمانی را در درمان بیماری های روانی از قبیل افسردگی و اضطراب نشان داده‌اند و اخیرا از رویکرد معنویت درمانی برای ارتقاء سطح شادکامی و خوشبینی افراد نیز استفاده می‌شود. بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش معنویت درمانی مبتنی بر مثبت نگری بر افزایش میزان سطح شادکامی و خوشبینی افراد نوجوان بود. روش: روش پژوهش حاضر از نوع تحقیقات نیمه آزمایشی و طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش تمامی دانش آموزان سال اول دبیرستان شهر شیراز بودند که به شیوه نمونه گیری در دسترس تعداد 60 نفر از آنها انتخاب شد و سپس بر اساس تخصیص تصادفی افراد به دو گروه‌ آزمایش و کنترل، (هر گروه 30 نفر) گمارده شدند. آزمودنی‌ها به پرسشنامه‌های شادکامی آکسفورد و آزمون جهت گیری زندگی (LOT) پاسخ دادند. داده‌های پژوهش با استفاده از روش تحلیل کوواریانس تک متغیره (ANCOVA) مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: نتایج تحلیل کووراریانس تک متغیره نشان داد که آموزش معنویت درمانی بر افزایش میزان شادکامی افراد گروه آزمایش تأثیر معناداری داشت (P<0/044)، همچنین آموزش معنویت درمانی در افزایش میزان خوشبینی افراد گروه آزمایش نیز تأثیر معناداری داشت(P<0/017). نتیجه گیری: یافته‌ها به طور کلی بیانگر آن است که معنویت درمانی نه تنها در درمان انواع بیماریهای روانی تأثیر دارد بلکه از آن می‌توان برای افزایش میزان شادکامی و خوشبینی افراد هم استفاده کرد. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        8 - اثربخشی آموزش مفاهیم رویکرد مثبت نگر بر راهبرد های مقابله با استرس در کارکنان درمانگاه بخش کرونا
        حدیث زارعی امید مرادی
        چکیته:این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی آموزش مفاهیم رویکرد مثبت نگر بر راهبرد های مقابله بااسترس انجام شد. پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه آزمایش وکنترل بود. جامعه آماری تحقیق حاضر شامل کلیۀ کارکنان درمانگاه بخش کرونا شهرستانکامیاران در زمستان ۱3۹۹ أکثر
        چکیته:این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی آموزش مفاهیم رویکرد مثبت نگر بر راهبرد های مقابله بااسترس انجام شد. پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه آزمایش وکنترل بود. جامعه آماری تحقیق حاضر شامل کلیۀ کارکنان درمانگاه بخش کرونا شهرستانکامیاران در زمستان ۱3۹۹ و بهار ۱۴00 بود. با روش نمونه گیری در دسترس تعداد ۲0 نفر انتخابو به شیوه تصادفی در دو گروه مساوی ۱0 نفری جایگزین و ۸ جلسه مفاهیم رویکرد مثبت نگر برگرفته از سلیگمن) ۲006 ( برای گروه آزمایش برگزار شد. داده ها با کمک پرسشنامه سبک هایمقابله با استرس) اندلر و پارکر، ۱۹۹0 ( جمع آوری شد. تحلیل داده ها نیز علاوه بر روش های آمارانجام شد. یافته ها نشان داد نمرات پیش آزمون و پس SPSS- توصیفی با تحلیل کوواریانس و با 22آزمون دو گروه آزمایش و کنترل برای متغیر سبک های مقابله با استرس به ترتیبمتفاوت است. می توان چنین نتیجه گرفت که درمان ؛)FValue ،P=-0/001= 6/34؛7/76؛7/32(مثبت نگر بر سبک مقابله با استرس کارکنان درمانگاه بخش کرونا شهرستان کامیاران اثربخشاست.کلیتواژه ه : روان درمانی مثبت نگر، راهبرد های مقابله با استرس، کارکنان بخش کرونا. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        9 - اثر بخشی آموزش چشم انداز زمان بر شیفتگی و پایداری دانش آموزان دختر دوره ی دوم متوسطه
        شکوفه رحیم پور مژگان عارفی غلامرضا منشئی
        پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی چشم انداز زمان بر شیفتگی و پایداری دانش آموزان دخترانجام گرفته است.پژوهش از نوع مداخله با طرح پیش آزمون-پس آزمون باگروه کنترل بود.جامعه آماری همه دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهرستان ابرکوه، درسال تحصیلی 1398-1397ومشارکت کنندگان درپژو أکثر
        پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی چشم انداز زمان بر شیفتگی و پایداری دانش آموزان دخترانجام گرفته است.پژوهش از نوع مداخله با طرح پیش آزمون-پس آزمون باگروه کنترل بود.جامعه آماری همه دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهرستان ابرکوه، درسال تحصیلی 1398-1397ومشارکت کنندگان درپژوهش شامل 30 نفرازدانش آموزان بودند که به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند.این افراد بر اساس تقسیم تصادفی در دو گروه مداخله و گروه کنترل به تعداد مساوی قرار گرفتند و برای جمع آوری اطلاعات مورد نیاز از مقیاس شیفتگی مارتین و جکسون و پرسشنامه پایداری داکورث استفاده شد.این ابزار ابتدا برای هر دو گروه به عنوان پیش آزمون ،اجرا شدند.سپس آموزش چشم انداز زمان به عنوان متغیر مستقل پژوهش در 12جلسه 60دقیقه ای ،برای گروه آزمایش اجراشد.گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. پس از پایان آموزش،بار دیگر دو ابزار پژوهش برای هر دو گروه مداخله و کنترل ،به عنوان پس آزمون ،اجرا شد.داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل کواریانس ،تجزیه و تحلیل شد.نتایج نشان داد که آموزش چشم انداز زمان بر شیفتگی و پایداری در گروه مداخله تاثیر مثبت و معناداری دارد.یافته های پژوهش حاضر ،با توجه به پیشینه پژوهش مورد بحث قرار گرفته اند .در پایان پیشنهاداتی برای انجام پژوهش درباره آموزش چشم انداز زمان و متغیرهای مربوط به بر شیفتگی و پایداری ارائه شده است. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        10 - اثربخشی آموزش مثبت نگری به شیوه‌ی گروهی برافزایش شادکامی و کیفیت زندگی زنان سرپرست خانوار
        وحید مصطفی پور فریده حسین ثابت احمد برجعلی
        پژوهش حاضر باهدف تعیین تأثیر آموزش مثبت نگری به شیوه گروهی برافزایش شادکامی و کیفیت زندگی زنان سرپرست خانوار تحت پوشش کمیته امداد امام خمینی شهر صوفیان انجام پذیرفت. روش پژوهش، نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون – پس‌آزمون، با گروه کنترل و پیگیری بود. برای انتخاب نمونه أکثر
        پژوهش حاضر باهدف تعیین تأثیر آموزش مثبت نگری به شیوه گروهی برافزایش شادکامی و کیفیت زندگی زنان سرپرست خانوار تحت پوشش کمیته امداد امام خمینی شهر صوفیان انجام پذیرفت. روش پژوهش، نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون – پس‌آزمون، با گروه کنترل و پیگیری بود. برای انتخاب نمونه، از بین مراکز تحت پوشش کمیته امداد امام خمینی شهر صوفیان، یک مرکز به شیوه‌ی در دسترس انتخاب و سپس از میان زنان سرپرست خانوار آن مرکز، 30 نفر که ملاک‌های ورود به پژوهش را دارا بودند، به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل جایگزین شدند ( هر گروه 15نفر). هر دو گروه به پرسشنامه شادکامی آکسفورد و کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت پاسخ دادند. در مراحل بعدی پژوهش، در گروه آزمایش، 8 جلسه 90 دقیقه‌ای آموزش مثبت نگری اجرا گردید. درحالی‌که بر روی گروه کنترل هیچ آموزشی انجام نگرفت و پس از پایان جلسات دو پرسشنامه شادکامی و کیفیت زندگی به روی هر دو گروه، به‌عنوان پس‌آزمون اجرا شد. داده‌های به‌دست‌آمده با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس و tهمبسته مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. نتایج تحلیل کوواریانس حاکی از افزایش شادکامی و کیفیت زندگی در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل بود. به‌علاوه در مرحله پیگیری نیز این تأثیر پایدار بود. به‌طورکلی نتایج پژوهش حاکی از آن است که آموزش مثبت نگری شادکامی و کیفیت زندگی زنان سرپرست خانوار را افزایش داده، بنابراین می‌توان از این مداخله برای ارتقاء شادکامی و کیفیت زندگی زنان سرپرست خانوار استفاده نمود. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        11 - مقایسه اثربخشی مداخله مثبت نگر گروهی/فردی بر افسردگی مداوم دختران نوجوان بی سرپرست/بد سرپرست
        فروغ عبیری بناب مرضیه علیوندی وفا علی خادمی غلامحسین جوانمرد
        پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی مداخله مثبت نگر به شکل گروهی و فردی بر افسردگی مداوم دختران نوجوان بی سرپرست/بدسرپرست تحت حمایت بهزیستی و کمیته امداد انجام شد. جامعه ی آماری پژوهش را کلیه ی دختران بدسرپرست/بی سرپرست تحت پوشش بهزیستی و کمیته امداد تشکیل می داد که د أکثر
        پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی مداخله مثبت نگر به شکل گروهی و فردی بر افسردگی مداوم دختران نوجوان بی سرپرست/بدسرپرست تحت حمایت بهزیستی و کمیته امداد انجام شد. جامعه ی آماری پژوهش را کلیه ی دختران بدسرپرست/بی سرپرست تحت پوشش بهزیستی و کمیته امداد تشکیل می داد که در سال 1398 تحت پوشش نهادهای حمایتی مذکور بودند. روش نمونه گیری به این صورت بود که 45 نفر از افراد جامعه به شکل نمونه گیری هدفمند انتخاب شده و بطور تصادفی در سه گروه فردی (15نفر)، گروهی (15 نفر) و گواه (15 نفر) قرار گرفتند. در فرآیند مداخله، گروه های آزمایشی (فردی و گروهی) بسته ی مداخله ای روان درمانی مثبت گرای سلیگمن و سیکسزنت میهالی (47) را دریافت کردند؛ درحالی که گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. داده های پژوهش با استفاده از پرسشنامه ی افسردگی بک جمع آوری شده و در پایان داده های حاصل با آزمون آماری تحلیل واریانس یک راهه، بواسطه ی نسخه 25 SPSS تجزیه و تحلیل شدند. نتایج حاصل از تحلیل نشان داد که مداخله ی مثبت نگر به شکل فردی در مقایسه با روش گروهی اثربخشی بیشتری در کاهش افسردگی مداوم داشته است (01/0P<). در نتیجه می توان گفت که درمان مثبت نگر فردی می تواند به عنوان روشی برای کاهش افسردگی دختران بدسرپرست/بی سرپرست از سوی نهادهای حمایتی مورد استفاده قرار گیرد. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        12 - اثربخشی آموزش مثبت نگری با تکیه بر آموزه های دینی در سلامت روانشناختی و تاب‌آوری مادران دارای فرزند اتیسم
        عبداله رشیدزاده منصور بیرامی تورج هاشمی نصرت آباد میر محمود میرنسب
        این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی آموزش مهارتهای مثبت اندیشی با تکیه بر آموزه های دینی در تاب آوری و سلامت روانشناختی مادران دارای فرزند اتیسم صورت گرفت. روش این پژوهش نیمه آزمایشی با استفاده از طرح پیش آزمون پس آزمون همراه با گروه گواه بوده است. جامعة آماری در این پژوهش ه أکثر
        این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی آموزش مهارتهای مثبت اندیشی با تکیه بر آموزه های دینی در تاب آوری و سلامت روانشناختی مادران دارای فرزند اتیسم صورت گرفت. روش این پژوهش نیمه آزمایشی با استفاده از طرح پیش آزمون پس آزمون همراه با گروه گواه بوده است. جامعة آماری در این پژوهش همة مادران دارای کودک اتیسم که در سال 95 به مراکز بهزیستی شهر تبریز مراجعه کرده بودند تشکیل می دادند. با روش نمونه گیری در دسترس تعداد 30 نفر انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در پژوهش، مقیاس بهزیستی روانشناختی ریف وتاب آوری کودر ریچارد سون بوده است. داده های حاصل از پرسشنامه های پژوهش از طریق آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیره و چند متغیره مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که آموزش مثبت اندیشی با تکیه بر آموزه های دینی در متغیرهای سلامت روانشناختی و تاب آوری هردو معنادار است آموزش مثبت نگری در زیر مولفه های سلامت روانشناختی (رشد شخصی، ارتباط مثبت با دیگران و پذیرش خود، استقلال و خودمختاری، و هدفمندی در زندگی) تأثیر معناداردار دارد ولی بر تسلط بر محیط اثر بخش نبود. در کل می توان چنین نتیجه گیری کرد که آموزش مثبت نگری با تکیه بر آموزه های دینی می تواند باعث ارتقای بهزیستی روان شناختی مادران دارای فرزند اتیسم و نیز افزایش تاب آوری آنها شود و با توجه به ارتباطی که سلامت روان شناختی و همچنین تاب آوری با بسیاری از متغیرهای تضمین کننده سلامت دارد، این آموزش می تواند تحولات مثبت زیادی را در زندگی افراد دارای فرزند اتیسم ایجاد نماید. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        13 - فضیلت‌ها در ادبیات داستانی معاصر ایران و مصر بر اساس آرای سلیگمن
        زهرا دوستی آرش مشفقی محمدعلی مجلل
        در این پژوهش با تکیه بر چند رمان برجسته از سه نویسنده زن معاصر ایران و بررسی تطبیقی آن ها با آثار داستانی نجیب محفوظ به شیوه تحلیلی-توصیفی، فضایل مثبت مطرح شده در شخصیت زنان دو سرزمین بر اساس فضایل شش‌گانه سلیگمن بررسی شده‌اند. دستاورد این پژوهش این است که زنان نویسنده أکثر
        در این پژوهش با تکیه بر چند رمان برجسته از سه نویسنده زن معاصر ایران و بررسی تطبیقی آن ها با آثار داستانی نجیب محفوظ به شیوه تحلیلی-توصیفی، فضایل مثبت مطرح شده در شخصیت زنان دو سرزمین بر اساس فضایل شش‌گانه سلیگمن بررسی شده‌اند. دستاورد این پژوهش این است که زنان نویسنده در تاریخ ادبیات ایران، در بسیاری از آثارشان همسو با روان‌شناسی مثبت نگر حرکت کرده‌اند. آنان در رمان‌های خود مروج کنجکاوی، شجاعت، انصاف، مهربانی، خویشتن‌داری، رهبری و شایسته‌سالاری، درک زیبایی و کمالات در خصوص زنان هستند. این مهم در دو رمان کوچه مدق و بین القصرین نجیب محفوظ نیز با تفاوت فاحشی قابل مشاهده است. زنان برجسته در دو رمان محفوظ، مهربانی، مقاومت، مهربانی و عشق و پشتکار داشتن را از میان فضایل شش‌گانه سلیگمن دارا هستند. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        14 - بازتاب مؤلفه‌های نظریه سلیگمن در آثار فروغ فرخزاد
        سپیده سپهری
        از تحولات مهم روانشناسی، جنبش روان‌شناسی مثبت به رهبری سلیگمن است که موجب شد تمرکز این علم به موضوعات مثبت مانند شادی، عواطف و معنویات کشیده شود؛ علمی که به جای توجه به ضعف‌ها، بر قوت‌ها و فضایل توجه می‌کند. از زمان طرح این مسئله، رد پای مؤلفه‌های آن را می‌توان در آموزه أکثر
        از تحولات مهم روانشناسی، جنبش روان‌شناسی مثبت به رهبری سلیگمن است که موجب شد تمرکز این علم به موضوعات مثبت مانند شادی، عواطف و معنویات کشیده شود؛ علمی که به جای توجه به ضعف‌ها، بر قوت‌ها و فضایل توجه می‌کند. از زمان طرح این مسئله، رد پای مؤلفه‌های آن را می‌توان در آموزه‌های ادبی جستجو کرد. این گفتار با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی، در پی استخراج این مؤلفه‌ها از آثار فرخزاد است؛ شاعری که با داشتن نگرش‌های چندگانه، در قالب نگاهی به‌ظاهر یاس آلود، خود را به سمت مثبت‌نگری‌ها سوق می‌دهد. در این مقاله بر اساس ذکر شواهد و مصداق‌ها بر آنیم شعر معاصر را از منظری دیگر بررسی کنیم. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        15 - اثربخشی آموزش روانشناسی مثبت نگر بر حمایت ادراک شده وخود انتقادی در زنان سرپرست خانوار
        فاطمه ترکاشوند فاطمه سادات زاهدی مهشید ایزدی
        هدف از انجام این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش روانشناسی مثبت نگر بر حمایت اجتماعی ادراک شده و خود انتقادی در زنان سرپرست خانوار بود. مواد و روش: روش این پژوهش نیمه آزمایشی است. جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه زنان سرپرست خانوار منطقه 6 شهر مشهد می باشد که تعداد آن ها براب أکثر
        هدف از انجام این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش روانشناسی مثبت نگر بر حمایت اجتماعی ادراک شده و خود انتقادی در زنان سرپرست خانوار بود. مواد و روش: روش این پژوهش نیمه آزمایشی است. جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه زنان سرپرست خانوار منطقه 6 شهر مشهد می باشد که تعداد آن ها برابر 250 نفر می باشند. نموﻧﻪ پژوهش حاضر شامل 30 زن سرپرست خانوار می باشد که به روش داوطلبانه و در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل به صورت تصادفی جایگزین شدند. گروه آموزش تحت آموزش قرار گرفت و بعد از اتمام جلسات و 2 ماه بعد از آموزش هر دو گروه به پرسشنامه ها پاسخ دادند. برای اندازه گیری متغیرها از پرسشنامه های حمایت اجتماعی ادراک شده زیمت و همکاران (1988) و مقیاس سطوح خود انتقادی تامپسون و زوروف (2004) بهره گرفته شده است. یافته ها: یافته ها نشان می دهد آموزش روانشناسی مثبت نگر بر حمایت اجتماعی ادراک شده و خود انتقادی زنان سرپرست خانوار مؤثر بود (05/0 >P). بحث: از یافته های این تحقیق می توان نتیجه گرفت که آموزش روان شناسی مثبت نگر می تواند موجب به کاهش خود انتقادی و افزایش حمایت اجتماعی ادراک شده در زنان شود، در نتیجه می تواند کیفیت زندگی، رضایت از زندگی و بهزیستی ذهنی و روانی را در این افراد افزایش دهد. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        16 - اثربخشی آموزش روانشناسی مثبت نگر بر حمایت ادراک شده وخود انتقادی در زنان سرپرست خانوار
        فاطمه ترکاشوند فاطمه سادات زاهدی مهشید ایزدی
        هدف از انجام این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش روانشناسی مثبت نگر بر حمایت اجتماعی ادراک شده وخود انتقادی در زنان سرپرست خانوار بود.مواد و روش: روش این پژوهش نیمه آزمایشی است جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه زنان سرپرست خانوار منطقه 6 شهر مشهد می باشد که تعداد آن ها برابر 2 أکثر
        هدف از انجام این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش روانشناسی مثبت نگر بر حمایت اجتماعی ادراک شده وخود انتقادی در زنان سرپرست خانوار بود.مواد و روش: روش این پژوهش نیمه آزمایشی است جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه زنان سرپرست خانوار منطقه 6 شهر مشهد می باشد که تعداد آن ها برابر 250 نفر ، می باشند. نموﻧﻪ پژوهش حاضر شامل 30 زن سرپرست خانوار می باشد که به روش داوطلبانه و در دسترس انتخاب و در دوگروه آزمایش و کنترل به صورت تصادفی جایگزین شدند .گروه آموزش تحت آموزش قرار گرفت و بعد از اتمام جلسات و 2 ماه بعد از آموزش هر دو گروه به پرسشنامه ها پاسخ دادند. برای اندازه گیری متغیره ها از پرسشنامه های حمایت اجتماعی ادراک شده زیمت و همکاران(1988) و مقیاس سطوح خودانتقادی تامپسون و زوروف(2004) بهره گرفته شده است.یافته ها: یافته ها نشان می دهد آموزش روانشناسی مثبت نگر بر حمایت اجتماعی ادراک شده وخود انتقادی زنان سرپرست خانوار موثر بود(05/0 >P).بحث: از یافته های این تحقیق می توان نتیجه گرفت که آموزش روان شناسی مثبت نگر می تواند موجب به کاهش خود انتقادی و افزایش حمایت اجتماعی ادراک شده در زنان شود، در نتیجه می تواند کیفیت زندگی، رضایت از زندگی و بهزیستی ذهنی و روانی را در این افراد افزایش دهد. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        17 - اثربخشی آموزش مثبت نگری و راهبردهای مقابله مذهبی بر تاب آوری در دانش آموزان شهر تهران
        محسن محمدکریمی سیاوش طالع پسند اسحاق رحیمیان بوگر
        نوجوانی با مخاطرات ویژه دوران بلوغ و بحرانهای اجتماعی، عرصهی مهیایی برای بروز و یا تشدید مشکلات روانشناختی است؛ از آنجایی که این دوران مرحلهای حساس و سرنوشتساز است، بهرهگیری از رویکردهای آموزشی و درمانی به جهت افزایش سطح آگاهی این دوران اهمیتی ویژه دارد. بنابراین هدف پژ أکثر
        نوجوانی با مخاطرات ویژه دوران بلوغ و بحرانهای اجتماعی، عرصهی مهیایی برای بروز و یا تشدید مشکلات روانشناختی است؛ از آنجایی که این دوران مرحلهای حساس و سرنوشتساز است، بهرهگیری از رویکردهای آموزشی و درمانی به جهت افزایش سطح آگاهی این دوران اهمیتی ویژه دارد. بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی میزان اثربخشی آموزش مثبت نگری و راهبردهای مقابله مذهبی بر تابآوری در دانشآموزان شهر تهران بود.بدین منظور از بین جامعه آماری پژوهش که تمامی دانشآموزان دختر پایهی یازدهم شهر تهران بودند،با استفاده از نرمافزار Gpowerو با در نظر گرفتن ریسک خطای نوع یک در سطح 5 درصد، توان آزمون 8/0، اندازه اثر 26/0، به روش تصادفی چند مرحله ای تعداد 63نفر انتخاب و بهطور تصادفی در دو گروه آزمایش ویک گروه کنترل جایگزین شدند- هر گروه 21 نفر.ابزار مورد استفاده در پژوهش حاضر پرسشنامه تاباوری کانر و دیویدسون (2003) بوده است.دادههای بدست آمده با روش تحلیل واریانس مکرر و با استفاده از نرمافزار 23SPSS- تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که دو گروه مهارت مثبت نگری و مقابله مذهبی در مرحله پیشآزمون با گروه کنترل و هم چنین با یکدیگر تفاوت معنیداری ندارند(05/0>p). در مرحله پسآزمون و همچنین پیگیری بین گروه کنترل با گروه مهارت مثبت نگری(001/0p<) و مهارت مقابله مذهبی(001/0p<) تفاوت معنیداری وجود دارد و نشان میدهد میزان تأثیر آموزش مهارت مثبت نگری و مقابله مذهبی بر تابآوری در پسآزمون به ترتیب برابر با 6/70 و 8/58 درصد حاصل شده است. همچنین تأثیر دو روش مهارت مثبت نگری و مقابله مذهبی در مرحله پیگیری به ترتیب برابر با 2/71 و 7/63 درصد به دست آمده است. همچنین نتایج نشان داده است که تفاوت بین دو گروه مهارت مثبت نگری و مقابله مذهبی در مرحله پسآزمون معنادار بوده است و این تفاوت 1/11 درصد برآورد گردید(008/0=p)، بدین معنا که راهبرد مثبت نگری تابآوری نوجوانان را در مقایسه با راهبرد مقابله مذهبی بیشتر افزایش داده است.لذا می‌توان ازروش فوق به‌عنوان یک روش مداخلاتی موثر در افزایش تابآوری نوجوانان دختر مورد بهرهبرداری قرار داد. تفاصيل المقالة