بررسی رابطه مثبت نگری با معنا در زندگی بیماران سرطانی شهرستان میاندوآب
الموضوعات :ثمین کلانتری 1 , علی شاکر دولق 2
1 - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه روانشناسی، واحد ارومیه، دانشگاه آزاد اسلامی، ارومیه، ایران
2 - دانشیار گروه روانشناسی، واحد ارومیه، دانشگاه آزاد اسلامی، ارومیه، ایران
الکلمات المفتاحية: مثبت نگری, معنا در زندگی, بیماران سرطانی,
ملخص المقالة :
هدف این پژوهش بررسی رابطه مثبت نگری با معنا در زندگی بیماران سرطانی شهرستان میاندوآب می باشد. روش تحقیق حاضر از نظر هدف، بنیادی و از حیث روش، توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری تحقیق حاضر کلیه بیماران سرطانی مراجعه کننده به بیمارستان فاطمه زهرا شهر میاندوآب در سه ماهه اول سال 1403، که تعداد 180 نفر بر اساس فرمول كوكران و به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه معنا در زندگی استگر و همکاران (MLQ) توسط استگر، فریزر، اویشی و کالر (2006)، پرسشنامه مثبت نگری (اینگرام و ویسنیکی، 2015) استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمون ضریب همبستگی و رگرسیون چندگانه در نرم افزار spss21 استفاده شده است. نتایج حاصل نشان داد که بین مؤلفه های مثبت نگری با معنا در زندگی بیماران سرطانی شهرستان میاندوآب رابطه معناداری وجود دارد. همچنین مؤلفه های مثبت نگری نقش پیش بینی کننده ای در معنا در زندگی بیماران سرطانی شهرستان میاندوآب دارند.
1. Aghayousefi, Alireza and Monjem, Arefeh. (2019). The effectiveness of group psychotherapy based on interactional behavior analysis on the emotional schemas of addicts in the process of quitting. Journal of Military Medicine, 4(2), 113-124. [in Persian]
2. Ansari-Nejad, Nasrollah. (2016). Analysis of juvenile delinquency in Tehran Correctional Center. Social Welfare, 12(45), 423-450 . [in Persian]
3. Hosseinchari, Masoud and Fadakar, Mohammad Mehdi. (2015). Studying the impact of university on communication skills based on a comparison of students and undergraduates. Daneshvar Behaviour, 12(15), 21-32 . [in Persian]
4. Basharpour, Sajjad and Abbasi, Azadeh. (2019). The relationship between distress tolerance and negative and positive distress with the severity of dependence and craving in substance-dependent individuals. Journal of Behavioral Sciences Research, 112(1), 102-92 . [in Persian]
4. Bandura A.(2017). Self-efficacy: The exercise of control. New York: Worth Publishers.
5. Baumagartner, S. between Adolescents’ Risky Sexual Online Behavior and Their Perceptions of this Behavior. J Youth Adolescent, 39(10), 1226–1239.
6. Betkowska-Korpała B.(2012) Personality in the big five model and maintaining abstinence after one year follow-up. Psychiatr Pol. 46 (3): 387-99.
7. Dennhardt AA, Murphy JG.(2013). Prevention and treatment of college student drug use: A review of the literature. Addict Behav. 38 (10): 2607- 18.
8. Tavakoli Ghochani, Hamid; Armat Mohammad Reza and Mortazavi, Hamed, (2014), Factors related to attempts to quit addiction in those referred to the Bojnourd Welfare Addiction Clinic between 2013 and 2014, Scientific Journal of Zanjan University of Medical Sciences and Health Services, 3, 38: 28-39.
9. Embleton L, Ayuku D, Atwoli L, Vreeman R, Braitstein P.(2012). Knowledge, attitudes, and substance use practices among street children in Western Kenya. Subst Use Misuse. 47 (11):1234-47.
10. Friedman GL.(2016). Narcotic Anonymous: Promotion of change and growth in spiritual health, quality of life and attachment dimensions of avoidance and anxiety in relation to program involvement and time clean. [Dissertation]. Alliant International University. Los Angeles, California. 4-32.
11. Garcia, D., Archer, T., Moradi, S., Andersson, A. (2012). Exercise Frequency, High Activation Positive Affect, and Psychological Well-Being: Beyond Age, Gender, and Occupation, Göteborgs Universitet, Psychology, 3(4), 328-336.
12. Hiroi, N., Agatsuma, S. (2015). Genetic susceptibility to substance dependence Journal of Molecular Psychiatry, 10, 336–344.
