مقایسه اثربخشی زوج درمانی مثبت نگر و درمان کوتاه مدت راه حل محور بر بهزیستی روانشناختی و بهبود سازگاری زناشوئی در خانواده های ساکن شهر شیراز
الموضوعات :
سمانه نجارپوریان
1
,
فرزانه حسنی
2
,
سید عبدالوهاب سماوی
3
,
سیامک سامانی
4
1 - دانشیار گروه مشاوره و روانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه هرمزگان، هرمزگان، ایران
2 - دانشجوی دکتری مشاوره خانواده، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه هرمزگان، هرمزگان ، ایران
3 - گروه علوم تربیتی دانشکده علوم انسانی دانشگاه هرمزگان بندرعباس ایران
4 - هیات علمی
الکلمات المفتاحية: بهزیستی روانشناختی, زوج درمانی مثبت نگر, درمان کوتاهمدت راهحلمحور, سازگاری زناشوئی,
ملخص المقالة :
مقدمه و هدف: در سال های اخیر کوشش برای افزایش تراز سلامت روانی و بهبود روابط زوجین در راستای افزایش پایداری خانواده و پیشگیری از آشفتگی زندگی زناشویی و رخداد طلاق مورد توجه قرار گرفته است. هدف از انجام این پژوهش مقایسه اثربخشی زوج درمانی مثبت نگر و درمان کوتاه مدت راه حل محور بر بهزیستی روانشناختی و بهبود سازگاری زناشوئی بوده است.
مواد و روشها: روش پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با سه گروه (دو گروه آزمایش، یک گروه زوج درمانی مثبت نگر، یک گروه درمان کوتاه مدت راه حل محور و یک گروه کنترل) بود .جامعه ی پژوهش حاضر کلیه زوجین متاهل شهر شیراز بودند. شیوه نمونه گیری به صورت غیراحتمالی هدفمند بود. 48 نفر از افرادی که نمره کمتری در بهزیستی روانشناختی و سازگاری زناشوئی بدست آورند به عنوان نمونه نهایی در نظر گرفته شدند به طوری که، در هر گروه 16 نفر قرار گرفت. گروههای آزمایش در 8 جلسه ۹۰ دقیقه ای تحت درمان قرار گرفتند. جهت گردآوری اطلاعات از مقیاس بهزیستی روان شناختی ریف پرسش نامه سازگاری اسپانیراستفاده گردید.
یافتهها: نتایج نشان داد هر دو رویکرد درمانی بر بهزیستی روانشناختی و بهبود سازگاری زناشوئی در خانواده ها اثر داشته است(05/0 ≥P). اما تفاوت معناداری بین اثربخشی دو روش مداخله مشاهده نگردید(05/0 P >).
بحث و نتیجهگیری: : یافته های پژوهش حاضر حمایت تجربی قابل قبولی برای اتربخشی رویکرد راه حل محور و زوج درمانی مثبتنگر فراهم می آورد.
_||_