• شماره های پیشین

  • راهنمای نویسندگان

        شیوه نامه مجله

    مجله تاریخ و تمدن اسلامی ، فصلنامه  نامه علمی- پژوهشی گروه تاریخ و تمدن ملل اسلامی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات است. هیأت تحریریه مجله مشتاقانه از دریافت جدیدترین دستاوردهای پژوهشی استادان و پژوهشگران حوزه تاریخ، فرهنگ و تمدن اسلام و ایران جهت انتشار در مجله استقبال می کند. مقالاتی در این مجله امکان چاپ می یابد که دارای مشخصات زیر باشد:

    1. مقاله پیش از این در جایی دیگر چاپ نشده و همزمان به نشری های دیگر فرستاده نشده باشد.

    2. مقاله درخور نشریات علمی – پژوهشی باشد.

    3. در نگارش مقاله دستور خط فارسی (مصوب فرهنگستان زبان و ادب فارسی) رعایت شود.

    4. چکیده مقاله به زبان های فارسی و انگلیسی حداکثر در 150 کلمه همراه با کلیدواژه هابه مقاله پیوست گردد.

    5. اختصارات به صورت زیر آورده شود:

    د. درگذشته؛ ه. هجری؛ ق. قمری؛ ش. شمسی؛ م. میلادی؛ حک: حکومت؛ نک: نگاه کنیدبه؛ قس: مقایسه کنید با.

    توضیح: برای سال های پیش از 1300 شمسی تنها ازه. استفاده شود.

    6. شکل لاتینی اعلام و اصطلاحات تخصصی در پاورقی آورده شود.

    7. شیوه آوانگاری اعلام تاریخی و جغرافیایی در چکیده انگلیسی براساس الگوی دایر ةالمعارف اسلام چاپ لیدن ( 2 باشد.

    8 . مشخصات کامل نویسنده مقاله (نام و نام خانوادگی، مرتبه دانشگاهی، نام دانشگاه یامؤسسه متبوع، نشانی پستی، شماره تلفن، پست الکترونیکی...)

    در صفحه های جداگانه به مقاله پیوست گردد.

    9- تمامی متون فارسی در متن مقاله با فونت فارسی irlotus در محیط ورد باسایز 14 تایپ شود.تمامی  متون انگلیسی در متن و پی نوشت با فونت tims new romans تایپ شود.

    10- عنوان ها و اولین پاراگراف بدون تورفتگی و پاراگراف های بعدی با تورفتگی به اندازه 5سانتیمتر؛

     11-قبل از نقطه (.)، ویرگول (،) دو نقطه (:) و نقطه ویرگول (؛) فاصله نباشد و بعد از آنها فاصله باشد.  یک Space 

    12 . حجم مقاله از 20 صفحه فراتر نرود.

    13 . مجله در ویرایش مقالات آزاد است.


    دریافت هزینه چاپ مقاله  :

     براساس نامه شماره 16042/و مورخ1400/02/01 وزارت علوم درباره هزینه چاپ مقاله، این مجله تنها بعد از اتمام داوری و تایید نهایی از جانب داوران و سردبیر مبلغ 500 هزار تومان قبل از صدور گواهی پذیرش نهایی مقاله از نویسنگان اخذ خواهد شد.

     شناسه پرداخت 555531  است.


    نکات ویراستاری

    لطفا در نگارش مقاله به نکات زیر توجه کنید:

     1و--«ها»ى نشان جمع با نیم‌فاصله از کلمۀ قبل خود جدا نوشته مى‌شود:

     بنویسیم: دیوان‌ها                        ننویسیم: دیوان ها/دیوانها

     2-«اى» نشانۀ نکره یا نسبت، پس از کلمات مختوم به «ھ» ناملفوظ، با نیم‌فاصله نوشته مى‌شود:

     بنویسیم: برنامه‌اى جامع                  ننویسیم: برنامه اى جامع

     بنویسیم: نیروهاى فرامنطقه‌اى          ننویسیم: نیروهاى فرا منطقه اى

     3-تمام اسم‌ها، صفت‌ها، قیدها و نیز حرف‌هاى مرکب با نیم‌فاصله نوشته مى‌شود:

     توسعه‌طلبى، دل‌نگرانى، سازماندهى‌شده، فرصت‌طلبانه، پرهزینه، به‌زودى، به ویژه، به‌تدریج، درواقع، بررغم، درمورد، ازبراى، به‌عنوان، به‌منزله، به‌سبب، به‌خاطر، به‌واسطه

     4-صفت‌هاى تفصیلى و عالى با نیم‌فاصله نوشته مى‌شود: بزرگ‌تر، بزرگ‌ترین

     5-نشانۀ «مى» در آغاز فعل با نیم‌فاصله نوشته مى‌شود:مى‌نویسد، مى‌نوشت

     6-حروف ربط مرکب با نیم‌فاصله نوشته مى‌شود:چنان‌که، درصورتى‌که، آن‌که، وقتى‌که، همین‌که، چنان‌چه

     7-کلمات مختوم به «ه» غیرملفوظ، در صورت اضافه شدن به کلمۀ بعدى، بدون «ء» یا «ى» نوشته مى‌شود:درباره موضوع، هفته آینده

     8-در «عبارت‌هاى فعلى»، که دست‌کم از یک حرف و یک اسم و یک فعل ساخته مى‌شوند، حرف اضافه، نزدیک به اسم (نیم‌فاصله) نوشته مى‌شود: به‌خدمت گرفتن، ازپس کار برآمدن، ازیاد بردن

    9-سال‌هاى قمرى با «ھ» نمایش داده مى‌شود؛ بنابراین صورت‌هاى (ق/ه/قمرى/هجرى) نادرست است.

    10-بعد از آوردن اعداد در آغاز سطور جهت شمارش، نقطه مى‌آید نه خط تیره   1.   2.    3.

     11-علایم سجاوندى (،-؛-:-و . . .) هیچ‌گاه قبل از پرانتز یا گیومه نمى‌آیند، بلکه بعد از آنها درج مى‌شوند:

    مثال: این سخن سعدى که «مستعجل به سر درآید»، هشدارى است براى شتابندگان.

     12-تمام علایم سجاوندى نسبت به کلمۀ قبل بى‌فاصله و با کلمۀ بعدى با یک فاصله کامل نوشته مى‌شود.

     راهنمای آوا نگاری

    https://referenceworks.brillonline.com/pages/help/transliteration-islam

     برای دریافت فرم تعارض منافع اینجا را کلیک نمائید.

    تصویر فرم تکمیل و امضاء شده را در زمان ثبت و ارسال مقاله بارگزاری نمائید.

     برای دریافت فرم تعهد نویسنگان اینجا را کلیک نمائید.

    تصویر فرم تکمیل و امضاء شده را در زمان ثبت و ارسال مقاله بارگزاری نمائید.

    شیوه نامه ارجاع دهی و تنظیم کتابنامه :

    ارجاعات درون متن  و درون پرانتز به روش زیر آورده شود:

    1. وقتی اثر فقط یک پدیدآورنده دارد، نام خانوادگی، سال چاپ: شماره صفحه آورده می­شود؛ مثال: (زرین‌کوب، 1345: ۹۸).
    2. وقتی اثر دو پدیدآورنده دارد، نام خانوادگی هر دو نفر ذکر می‌شود؛ مثال: (سجادی و عالم­زاده، 1388: 81).
    3. وقتی اثر سه پدیدآورنده یا بیشتر داشته باشد، تنها نام خانوادگی نويسنده اول ذکر شده و از عبارت "و ديگران" استفاده می‌شود؛ مثال: (عالم­زاده و دیگران، 1395: 43).
    4. اگر نویسنده اثری ناشناس باشد، نام اثر آورده می­شود؛ مثال برای کتاب: (تاریخ سیستان، 1366: 58)؛ مثال برای مقالۀ بدون نویسنده، اما دارای عنوان: («ایران کجاست؟»، 1395: 11)؛ مثال برای مقاله بدون نویسنده و بدون عنوان (نام مجله آورده می­شود): (اطلاعات، 1304: 45).
    5. اگر تاریخ نشر اثری مشخص نیست، به جای تاریخ از کلمه (بی‌تا) ، در عربی (د.تا) و در انگلیسی از (d) استفاده می‌شود؛ مثال: (نفیسی، بی­تا، 295).
    6. اگر اثری بیش از یک جلد داشته باشد، شماره جلد و صفحه با خط مورب (اسلش/ کچ‌خط) از هم جدا می­شود؛ مثال: (ابن­اثیر، 1965: 5/89).
    7. اگر به بيش از يک منبع در متن ارجاع داده شود اسامی و سال انتشار و شماره صفحه با نقطه ويرگول از هم جدا می‌شود؛ مثال: (طبری، 1420: 10/99؛ ابن­اثیر، 1965: 7/14؛Lapidus, 1982: 25).
    8. در ارجاع به چند صفحه از یک منبع اگر صفحه‌ها پشت‌سرهم نباشند با ویرگول از هم جدا شود و اگر پشت‌سرهم باشند با خط تیره. مثال: (ابن‌خلکان، 1965: 4/ 10، 12، 145)؛ (ابن‌جوزی، 1950: 7/ 11 – 15).
    9. ارجاعات توضیحی در پاورقی آورده شود.

    کتاب­نامه:

    1. مقاله با یک نویسنده:

    احمدی­منش، محمد (1400). فرجام شناسی ایرانی در حدیث واره­ای پیشگویانه از سده چهارم هجری. تاریخ و تمدن اسلامی، 17(2)، 29-55. doi: 10.30495/jhcin.2021.18215

    Fukugawa, N. (2022). Effects of the quality of science on the initial public offering of university spinoffs: evidence from Japan. Scientometrics, 127(8), 4439-4455.

    1. مقاله با دو نویسنده:

    سراجی، بشیر، و  باغستانی کوزه گر، محمد (1399). انتساب بنی‌امیه به قریش و واکاوی گزارش‌های نقیض. تاریخ و تمدن اسلامی، 16(1)، 79-108. doi: 10.30495/jhcin.2020.16294

    Vakkari, P., Chang, Y. W., & Järvelin, K. (2022). Largest contribution to LIS by external disciplines as measured by the characteristics of research articles. Scientometrics, 127(8), 4499-4522.

    1. مقاله با سه نویسنده:

    رضایی نسب، زهرا،رودگر، قنبر علی، و  عالم زاده، هادی (1398). «خاتمۀ» روضة الصفا(تألیف سده نهم): بحثی در باب مؤلف و محتوای آن. تاریخ و تمدن اسلامی، 15(1)، 125-166. doi: 10.30495/jhcin.2019.14724

    Vakkari, P., Chang, Y. W., & Järvelin, K. (2022). Largest contribution to LIS by external disciplines as measured by the characteristics of research articles. Scientometrics, 127(8), 4499-4522.

    1. مقاله با بیش از سه نویسنده:

    رضایی، فاطمه،فرهمند، یونس، اکرمی،موسی، و رودگر، قنبرعلی (1399). ابن‌صفار و پیشبرد نجوم اسلامی در اندلس: قبله‌یابی در کتاب العمل بالاسطرلاب و ساعت آفتابی «بلاطة». تاریخ و تمدن اسلامی، 16(1)، 141-174. doi: 10.30495/jhcin.2020.16297

    Wheeler, J., Pham, N. M., Arlitsch, K., & Shanks, J. D. (2022). Impact factions: assessing the citation impact of different types of open access repositories. Scientometrics, 127(8), 4977-5003.

     

    1. مقاله دایرة­المعارفی:

    عالم­زاده، هادی (1371). «ابوبکر». دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، ج 5، زیرنظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران: مرکز دایرة المعارف بزرگ اسلامی.

    1. کتاب با یک نویسنده:

    ابن­اثیر، عز الدين ابو الحسن على بن ابى الكرم (1965). الكامل فی التاريخ. بيروت: دار صادر.

    Butler, Alfer J.  (1978). The Arab Conquest of Egypt and Last Thirty Years of The Roman Dominion. ed. P. M. Fraser, Oxford: Oxford University Press.

    1. کتاب با دو نویسنده:

    سجادی، سیدصادق، عالم­زاده، هادی (1388). تاریخ­نگاری در اسلام. تهران: سمت.

    Murphy, M. A., Lai, D., & Sookraj, D. (1997). Evaluation of the neighborhood (congregate) meal program: Final report. Kelowna, BC: Kelowna Home Support Society.

    1. کتاب مجموعه مقالات:

    نوروزی چاکلی، عبدالرضا(1384).جامعه اطلاعاتی و جهانی شدن. در محسن حاجی زین العابدینی(ویراستار)، مجموعه مقالات همایشهای انجمن کتابداری و اطلاع­رسانی ایران(ص ص.121-153). تهران: کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران.

    Lindgren, H. C. (2001). Stereotyping. In The Corsini encyclopedia of psychology and behavioral science (Vol. 4, pp. 1617-1618). New York, NY: Wiley.

    1. کتاب بدون نویسنده:

    تاریخ سیستان (1366). به­کوشش محمدتقی بهار، تهران: پدید خاور.

    Merriam-Webster's collegiate dictionary (1993). Springfield, MA: Merriam-Webster.

     

    1. پایان­نامه و رساله:

    معصومی، محسن (1383). فرهنگ و تمدن ایرانی - اسلامی دکن در دوره بهمنیان (748-934ق). رسالۀ دکتری. دانشکده الهیات و معارف اسلامی. دانشگاه تهران.

    1. مقاله بر گرفته از مجله الکترونیکی آنلاین:

    گزنی، علی( 1379، 3 مهر). طراحی سیستمهای بازیابی اطلاعات بهینه در نرم افزارهای کتابخانه­ای و اطلاع رسانی. علوم اطلاع رسانی، 16( 1-2). بازیابی شده در 3/7/1385، از  http://www.irandoc.ac.ir/ETELA-ART/16/16127ab

     

    Wells, P. (2009, July 28). Our universities can be smarter. Maclean's . Retrieved from http://www2.macleans.ca

     

    نکته ­های نگارشی و ویرایشی (حتماً رعایت شود):

    • همه بخش‌های مقاله (متن و پاورقی و کتاب‌نامه) با قلم IR Lotus  تایپ شود (متن 14؛ پاورقی: 12).  قلم انگلیسی هم Times New Roman باشد (متن 12؛ پاورقی: 10).
    • تر، ترین: در صفت‌ها، همیشه نیم‌جدا (نیم‌فاصله) با قبل نوشته می‌شود؛ البته به‌جز در بیشتر و کمتر و بهتر.
    • می، نمی: در فعل‌ها، همیشه نیم‌جدا با فعل پس از خود نوشته می‌شوند.
    • ابن / بن: در میانۀ اسم‌ها، همیشه از قبل و بعدش جدا نوشته می‌شود (مثلاً: حسن بن علی) اگر در آغاز اسم بود، نیم‌جدا نوشته می‌شود (مثلاً در ارجاعات و کتابنامه: ابن­اثیر، ابن­جوزی، ابن­کثیر). همچنین در میانهٔ اسم، الف «بن» را درج نمی‌کنیم.
    • ای (حرف ندا): همیشه جدا از منادا نوشته می‌شود.
    • تنوین:‌ درج تنوین در کلمات تنوین‌دار، اجباری است.
    • ۀ / ـهٔ: به همین شکل «ۀ/ ـهٔ» درست است و همیشه باید درج شود.
    • ة/ ـة: در واژه­های عربی چه در متن چه در نام کتاب­ها و انتشارات و...به همین شکل درج شود.
    • «ها»ی جمع را همیشه با قبل نیم‌جدا می‌نویسیم: مثلاً مدرسه‌ها، کتاب‌ها.
    • بعد از کلمات عربی مختوم به الف و همزه، همزه را درج نمی‌کنیم: مثلاً املا. در این صورت، وقتی این کلمات کسرهٔ اضافه بگیرند، یای میانجی بعدشان قرار می‌گیرد: املای من.
    • قبل از یای نسبت و یای نکره‌ساز، ی می‌گذاریم، نه همزه مثلاً املایی درست است نه املائی.

     

     

     


    نکته:    در صورتی که مقاله شما حامی مالی یا تامین کننده اعتبار پژوهشی دارد و یا برگرفته از طرح پژوهشی است، ذکر اطلاعات آن در یک پاراگراف با عنوان تشکر و قدردانی الزامی است. محل این پاراگراف در انتهای مقاله قبل از فهرست منابع باید باشد.