این تحقیق به منظور بررسی اثر مرحلهی رشد میوه و ژنوتیپ بر خصوصیات ریختشناختی و برخی از ترکیبات فیتوشیمیایی میوهی انجیر (Ficus carica) در منطقهی گرگان انجام شد. میوهها در چهار مرحلهی رشد و نمو از درختان سالم سه ژنوتیپ انجیر (گلبهار، قرمز جلین و رضوان) برداشت و صفات چکیده کامل
این تحقیق به منظور بررسی اثر مرحلهی رشد میوه و ژنوتیپ بر خصوصیات ریختشناختی و برخی از ترکیبات فیتوشیمیایی میوهی انجیر (Ficus carica) در منطقهی گرگان انجام شد. میوهها در چهار مرحلهی رشد و نمو از درختان سالم سه ژنوتیپ انجیر (گلبهار، قرمز جلین و رضوان) برداشت و صفات ریختشناختی و فیتوشیمیایی در آنها بر اساس دسکریپتور مخصوص انجیر و روشهای استاندارد اندازهگیری گردید. نتایج نشان داد که با رشد میوه بر طول و قطر میوه، طول گردن و طول بخش گوشتی میوه به طور معنیداری افزوده شد. در هر سه ژنوتیپ، نسبت قطر به طول میوه بین 0.9 تا 1.1 و در نتیجه شکل میوهها گرد بود. به علاوه، طی رشد، این نسبت افزایش یافت، در حالی که طول دم میوه تغییر معنیداری نکرد. از نظر میزان آنتوسیانین، بین ژنوتیپهای مورد مطالعه تفاوت وجود داشت، به طوری که میزان آنتوسیانین در میوههای سیاه رنگ ژنوتیپ گلبهار طی مراحل رشد افزایش یافت، ولی در ژنوتیپهای قرمز جلین و رضوان در مراحل پایانی رشد از میزان آن کاسته شد. از طرف دیگر، در هر سه ژنوتیپ، از میزان ترکیبات آنتیاکسیدانی، فنول و فلاونوئید کاسته و بر میزان قند کل میوه افزوده شد. از بین ژنوتیپهای مورد مطالعه، ژنوتیپ رضوان دارای بیشترین مقدار آنتوسیانین، فنول و فلاونوئید بود اما مقدار قند کل در آن در سطوح پایین تری قرار داشت.
پرونده مقاله
انار (Punica granatum L.) یک محصول بیرقیب در کشور ایران محسوب میشود و به میزان زیادی در اکثر نقاط کشور پرورش مییابد. در این تحقیق، سه رقم انار توسفید (از ارقام قدیمی و فراموششده گرگان)، کلباد و ملس ساوه از نظر خصوصیات مختلف مورد مطالعه قرار گرفتند. میوهها از یک باغ چکیده کامل
انار (Punica granatum L.) یک محصول بیرقیب در کشور ایران محسوب میشود و به میزان زیادی در اکثر نقاط کشور پرورش مییابد. در این تحقیق، سه رقم انار توسفید (از ارقام قدیمی و فراموششده گرگان)، کلباد و ملس ساوه از نظر خصوصیات مختلف مورد مطالعه قرار گرفتند. میوهها از یک باغ استاندارد در حومه شمالی شهر گرگان بر اساس معیار تجاری و به صورت تصادفی برداشت، بلافاصله به آزمایشگاه منتقل و از نظر خصوصیات مورفولوژیکی، فیتوشیمیایی و ظرفیت آنتیاکسیدانی بررسی شدند. بین ارقام از نظر تمام صفات مورد بررسی تفاوتهای معنیداری در سطح احتمال یک یا پنج درصد وجود داشت. نتایج نشان داد که بیشترین میزان وزن میوه (391/20 گرم)، قطر میوه، طول به قطر میوه، حجم میوه، ضخامت پوست، رطوبت پوست، طول تاج، قطر تاج، طول آریل، قطر آریل، مواد جامد محلول، گلوکز (13/47 میلیگرم در 100 گرم) و فروکتوز (12/88 میلیگرم در 100 گرم) مربوط به رقم توسفید گرگان، بیشترین میزان آنتوسیانین کل آب (0/43 میکرومول در گرم) و ویتامین ث (2/42 میلیگرم در 100 میلیلیتر) مربوط به رقم ملس ساوه و بیشترین میزان pH (4/30)، هدایت الکتریکی (4/46 میلیموس در سانتیمتر)، اسیدیته (0/174 درصد) و آنتیاکسیدان (81/31 درصد رادیکال آزاد) مربوط به رقم کلباد بود. طبق نتایج، رقم فراموششده توسفید گرگان دارای خواص بارز و مفیدی است و توسعه و مصرف آن در سلامتی انسان نقش بسزایی خواهد داشت. بازمعرفی این رقم میتواند آن را از خطر انقراض و فراموشی همیشگی نجات دهد و باغداران و کارشناسان را برای تکثیر، پژوهش و توسعه آن تشویق نماید.
پرونده مقاله