Environmental pollution and occupational exposure to toxic metals, such as mercury, cadmium and lead, causes chronic and malignant diseases with significant complications in the majority of body tissues. Increased production of free radicals and reduced antioxidant acti More
Environmental pollution and occupational exposure to toxic metals, such as mercury, cadmium and lead, causes chronic and malignant diseases with significant complications in the majority of body tissues. Increased production of free radicals and reduced antioxidant activity is considered as the main factor for the incidence of lesions resulting from cadmium poisoning. The aim of this study was to evaluate the effect of clove essential oil and vitamin C on growth performance, intestinal villi morphology and immune response to Newcastle live vaccine of Japanese quails challenged with cadmium. A total of 240 one-day old quails were divided into 8 groups with 30 quails in each group (3 replicates with 10 birds). Groups 1 and 8 received basal diet; groups 2 and 7 basal diet + 500 ppm vitamin C in the diet; groups 3 and 5 received basal diet + 150 mg/kg of the diet clove essential oil; and groups 4 and 6 received basal diet + 450 mg/kg of the diet clove essential oil. Cadmium chloride (40 ppm) was added to the drinking water of groups 1, 2, 3 and 4 during the experimental period (days 7-35). On day 21, 9 blood samples were collected from each group and segments of duodenum, jejunum and ileum of 9 quails from each group were isolated and sampled on day 35. The results indicated that groups 6 and 7 had significantly (p < /em><0.05) greater body weight, villi dimensions and absorptive surface than the control group. Also groups 2, 4 and 8 had a significant increase of the intestinal villi dimensions and absorptive surface in different segments of the intestine compared to group 1 (p < /em><0.05). In conclusion, the results of the present study showed that adding vitamin C and clove essential oil to the diet of Japanese quails had positive effects on growth parameters and intestinal villi absorptive surface and also alleviated the negative effects of cadmium on body weight and intestinal villi absorptive surface in these birds.
Manuscript profile
خلاصه و هدف: گل راعی گیاه بومی ایران است. این گیاه یکی از مهمترین گیاهان با تاثیرات متنوع دارویی می باشد. این آزمایش برای بررسی اثرات تغذیه گل راعی و پروتکسن روی عملکرد، خصوصیات لاشه و مورفولوژی روده بلدرچین ژاپنی انجام شد.
روش تحقیق : آزمایشی با240 قطعه جوجه ده روزه ب More
خلاصه و هدف: گل راعی گیاه بومی ایران است. این گیاه یکی از مهمترین گیاهان با تاثیرات متنوع دارویی می باشد. این آزمایش برای بررسی اثرات تغذیه گل راعی و پروتکسن روی عملکرد، خصوصیات لاشه و مورفولوژی روده بلدرچین ژاپنی انجام شد.
روش تحقیق : آزمایشی با240 قطعه جوجه ده روزه بلدرچین ژاپنی باهشت تیمار وسه تکرار در قالب طرح کاملا تصادفی انجام شد. تیمارها به تیمار شاهد (بدون پروتکسین وگل راعی)،2/0درصد( (h14/0درصد(h2)و 6/0 درصد(h3) با پروتکسین (p1) و بدون پروتکسین (po) استفاده شد. وزن زنده ،مصرف خوراک و ضریب تبدیل خوراکی در هر هفته اندازه گیری شد. در پایان آزمایش دو بلدرچین (نر) از هر تکرار کشتار و صفات لاشه به صورت مجزا محاسبه شد.
نتایج: داده ها نشان داد استفاده از گل راعی و پروتکسین نسبت به تیمار شاهد مصرف خوراک اقزایش یافت. همچنین وزن بدن و وزن لاشه در تیماری که گل راعی وپروتکسین استفاده کرده بودند بیشتر از گروه شاهد بود. ضریب تبدیل غذایی بین تیمارها تفاوت معنی داری(05/0>P) نداشت.
توصیه های کاربردی/ صنعتی : بررسی ها نشان داد با افزودن سطوح متفاوت گل راعی به جیره غذایی وزن بدن بادرچین ژاپنی افزایش یافت، که این گیاه دارویی را می توان برای این صنعت توصیه نمود.
Manuscript profile
در این آزمایش اثرات افزودن پساب تقطیری ملاس درجیره­ غذایی برعملکرد رشد، صفات لاشه، طول وعرض پرزهای روده جوجه­های گوشتی بررسی شد. 400 قطعه جوجه گوشتی یکروزه راس 308 به طور تصادفی در بیست قفس قرار گرفتند. پساب تقطیری ملاس در سطوح 0 و 4 درصد به جیره آغازین و در سطو More
در این آزمایش اثرات افزودن پساب تقطیری ملاس درجیره­ غذایی برعملکرد رشد، صفات لاشه، طول وعرض پرزهای روده جوجه­های گوشتی بررسی شد. 400 قطعه جوجه گوشتی یکروزه راس 308 به طور تصادفی در بیست قفس قرار گرفتند. پساب تقطیری ملاس در سطوح 0 و 4 درصد به جیره آغازین و در سطوح 0 و 4 و 8 درصد به جیره رشد افزوده شد. میانگین افزایش وزن روزانه، میانگین خوراک مصرفی روزانه و ضریب تبدیل غذایی از 7 تا 42 روزگی محاسبه گردید. نتایج این آزمایش نشان داد، افزودن پساب تقطیری ملاس بر فراسنجه­های رشد، طول و عرض پرز ژوژونوم و عمق کریپت و صفات لاشه معنی­دار نبود و اثر منفی مشاهده نگردید (05/0P>). نتایج این مطالعه نشان داد که افزودن پساب تقطیری تا سطح 8 درصد به جیره­ غذایی جوجههای گوشتی تأثیر منفی بر فراسنجه­های عملکردی جوجههای گوشتی نداشت.
Manuscript profile
این آزمایش با هدف بررسی اثرات متابولیت مایع تولیدشده توسط لاکتوباسیلوس پلانتاروم و پوترسین موجود در جیره غذایی بر عملکرد رشد، لیپیدهای خون، ارتفاع ویلی، عمق کریپت و پلیآمینهای بافت روده و شیرابه گوارشی در جوجههای گوشتی انجام شد. شش تیمار غذایی با شش تکرار و با چینش More
این آزمایش با هدف بررسی اثرات متابولیت مایع تولیدشده توسط لاکتوباسیلوس پلانتاروم و پوترسین موجود در جیره غذایی بر عملکرد رشد، لیپیدهای خون، ارتفاع ویلی، عمق کریپت و پلیآمینهای بافت روده و شیرابه گوارشی در جوجههای گوشتی انجام شد. شش تیمار غذایی با شش تکرار و با چینش فاکتوریل عبارت بودند از دو سطح متابولیت مایع (0 و 3/0 درصد) و سه سطح پوترسین (0، 03/0 و 05/0 درصد). عملکرد رشد و غلظت پلیآمینهای شیرابه گوارشی روده و مدفوع به همراه ارتفاع ویلی و عمق کریپت در سن 21 روزگی اندازهگیری شد. کلسترول ، تریگلیسیرید و گلوکز خون در سنین 24، 33 و 40 روزگی اندازهگیری شدند. پوترسین (05/0 درصد) بر وزن بدن، ضریب تبدیل غذایی و راندمان مصرف انرژی و پروتئین تأثیر منفی داشت و در مقایسه با 03/0 درصد پوترسین باعث افزایش معنیدار ارتفاع ویلی در دئودنوم گردید (05/0P<). افزایش سن به طور معنیداری بر کلسترول، تریگلیسیرید و گلوکز خون اثر میگذارد. تریگلیسیرید خون تحت تأثیر 03/0 درصد پوترسین کاهش معنیدار یافت (05/0P<) و اسپرمیدین مدفوع به طور معنیداری در اثر پوترسین (05/0 درصد) افزایش یافت. پلیآمینهای بافت دئودنوم روده در جوجههای تغذیهشده با متابولیت مایع کاهش یافتند در حالیکه میزان پوترسین جیره خوراکی تأثیری بر روی پلیآمینهای بافت روده نداشت. به عنوان یک نتیجه کلی محتوای پلیآمینهای شیرابههای گوارشی روده تحت تأثیر تیمارهای آزمایش واقع نشدند. متابولیت مایع میکروبی با اینکه پلیآمینهای بافت روده را تحت تأثیر قرار داد اما هیچگونه تأثیری بر رشد و غلظت پلیآمینهای شیرابه روده نداشت. در همین حال پوترسین در سطح 05/0 درصد بر رشد جوجهها تأثیر منفی داشت ولیکن باعث افزایش ارتفاع ویلی در منطقه دئودنوم گردید.
Manuscript profile
مطالعه حاضر به منظور اثرات افزودن مقادیر 0، 5/0، 75/0 و 1 درصد ال-ترئونین در جیره روی عملکرد و توسعه روده جوجههای گوشتی در زمان تابستان صورت گرفت. از 0 تا 42 روزگی، میزان افزایش وزن بدن پرندگان تغذیه شده با 75/0 درصد ال-ترئونین بیشتر از پرندگان تغذیه شده با 0 و 5/0 درص More
مطالعه حاضر به منظور اثرات افزودن مقادیر 0، 5/0، 75/0 و 1 درصد ال-ترئونین در جیره روی عملکرد و توسعه روده جوجههای گوشتی در زمان تابستان صورت گرفت. از 0 تا 42 روزگی، میزان افزایش وزن بدن پرندگان تغذیه شده با 75/0 درصد ال-ترئونین بیشتر از پرندگان تغذیه شده با 0 و 5/0 درصد بود (05/0(P<. علاوه بر این، در ژئوژنوم و ایلئوم مصرف 75/0 و 1 درصد ال-ترئونین نسبت به 0 و 5/0 درصد، موجب افزایش بیشتر طول پرزها گردید (05/0P<)، اما سایر فاکتورهای مورفولوژیکی تحت تأثیر مکملسازی ال-ترئونین قرار نگرفت (05/0(P>. هیچ تفاوت معنی داری برای مصرف خوراک و ضریب تبدیل در طی دوران آغازین، رشد و کل دوره آزمایش در بین تیمارها مشاهده نشد (05/0P>). در طی دوره رشد، پرندگان تغذیه شده با 75/0 درصد ال-ترئونین بیشترین افزایش وزن بدن را نسبت به سایرین داشتند (05/0P<). در ضمن، صفات لاشه نیز تحت تأثیر تیمارها قرار نگرفت (05/0P>). به طور کل، افزودن 75/0 درصد ال-ترئونین موجب بهبود مورفولوژی روده و افزایش وزن بدن جوجههای گوشتی قرار گرفته در شرایط گرم آب و هوایی میشود. علاوه بر این، سطوح بالاتر ال-ترئونین (1 درصد) در جیره میتواند موجب افزایش ارتفاع پرز ژئوژنوم و ایلئوم جوجههای گوشتی گردد.
Manuscript profile
آزمایشی به منظور بررسی اثرات اسیدیفایر و جاذب سم بر عملکرد، خصوصیات لاشه، فراسنجههای خونی، جمعیت میکروبی و مورفولوژی روده در جوجههای گوشتی انجام شد. تعداد 256 قطعه جوجه گوشتی یکروزه در چهار تیمار آزمایشی، هر یک با 4 تکرار توزیع شدند. تیمارهای آزمایش شامل یک جیره پایه More
آزمایشی به منظور بررسی اثرات اسیدیفایر و جاذب سم بر عملکرد، خصوصیات لاشه، فراسنجههای خونی، جمعیت میکروبی و مورفولوژی روده در جوجههای گوشتی انجام شد. تعداد 256 قطعه جوجه گوشتی یکروزه در چهار تیمار آزمایشی، هر یک با 4 تکرار توزیع شدند. تیمارهای آزمایش شامل یک جیره پایه و جیره پایه همراه با توکسین بایندر، اسیدیفایر و یا استفاده توام توکسین بایندر و اسیدیفایر بود. در انتهای هر فاز، صفات عملکرد شامل میزان مصرف خوراک، افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی اندازهگیری شد. در روزهای 24 و 42 دوره آزمایش از هر پن یک جوجه انتخاب و صفات عملکرد لاشه، فراسنجههای خونی، جمعیت میکروبی روده و مورفولوژی روده اندازهگیری شدند. نتایج این تحقیق نشان داد که تیمارهای آزمایش تأثیری بر عملکرد رشد جوجههای گوشتی نداشتند. بیشترین وزن کبد و قلب مربوط به جوجههای گوشتی دریافت کننده جیره حاوی توکسین بایندر بود. تیمارهای آزمایشی تأثیر معنیداری بر فراسنجههای ایمنی خون (تیتر آنتی بادی) و جمعیت میکروبی روده نداشتند. نتایج نشان داد که جوجههای دریافتکننده جیره شماره 4 (توکسین بایندر همراه با اسیدیفایر) و شماره 3 (توکسین بایندر) به ترتیب کمترین مقدار کلسترول و تریگلیسرید و نیز پروتئین، اسید اوریک و آنزیم کبدی را به خود اختصاص دادند. در صفات ریخت شناسی روده، استفاده همزمان از اسیدیفایر و توکسین بایندر سبب بهبود معنیدار صفات مورفولوژی روده در جوجههای گوشتی شد. بر اساس نتایج این تحقیق میتوان از مخلوط اسیدیفایر و توکسین بایندر در جیره جوجههای گوشتی استفاده کرد بدون اینکه تأثیر منفی بر عملکرد رشد جوجه گوشتی داشته باشد.
Manuscript profile
این مطالعه به منظور بررسی اثرات عصاره اسطوخدوس (Lavandula angustifolia) به عنوان جایگزین آنتیبیوتیک فلاووفسفولیپول بر عملکرد، خصوصیات لاشه، وضعیت آنتیاکسیدانی، کیفیت گوشت، ریختشناسی و جمعیت میکروبی روده جوجههای گوشتی انجام شد. در مجموع 220 قطعه جوجه خروس گوشتی (راس More
این مطالعه به منظور بررسی اثرات عصاره اسطوخدوس (Lavandula angustifolia) به عنوان جایگزین آنتیبیوتیک فلاووفسفولیپول بر عملکرد، خصوصیات لاشه، وضعیت آنتیاکسیدانی، کیفیت گوشت، ریختشناسی و جمعیت میکروبی روده جوجههای گوشتی انجام شد. در مجموع 220 قطعه جوجه خروس گوشتی (راس 308) در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار و چهار تکرار (11 پرنده در هر تکرار) به مدت 42 روز مورد استفاده قرار گرفتند. تیمارهای غذایی عبارت بودند از جیره پایه بدون هیچ افزودنی به عنوان گروه شاهد و جیره پایه حاوی فلاووفسفولیپول (100 قسمت در میلیون)، یا سه سطح عصاره اسطوخدوس (200، 300 یا 400 قسمت در میلیون). وزن بدن، مصرف خوراک و ضریب تبدیل در دورههای آغازین (1 تا 10 روز)، رشد (11 تا 24 روز) و پایانی( 25 تا 42 روز) مورد مطالعه قرار گرفت. شاخصهای کیفیت گوشت و ریختشناسی ژوژونوم در 42 روزگی مورد بررسی قرار گرفتند. علاوه بر این، در پایان دوره محتویات ایلئوم برای سویههای کلیفرم و لاکتوباسیلوس مورد ارزیابی قرار گرفتنتایج این بررسی نشان داد استفاده از عصاره اسطوخدوس (در سطح 400 قسمت در میلیون) سبب افزایش مصرف خوراک درکل دوره و بخصوص دوره پایانی پرورش گردید. همچنین، افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک در دورههای رشد، پایانی و کل دوره بهبود یافت. هیچ تفاوت معنیداری در رابطه با خصوصیات لاشه و وزن نسبی اندام های داخلی (سینه، ران، کبد، قلب، سنگدان و چربی محوطه شکمی) بین تیمارها مشاهده نشد. استفاده از گیاه اسطوخودوس در همه سطوح، سبب کاهش معنیدار عمق کریپت و افزایش نسبت طول پرز به عمق کریپت در ژژونوم گردید. تعداد کلیفرمها در محتویات گوارشی ایلئوم جوجههایی که از 400 قسمت در میلیون عصاره اسطوخودوس استفاده کرده بودند به شکل معنیداری نسبت به دیگر تیمارها کاهش یافت. میزان اندیس تیوباربیتوریک اسید و افت ناشی از پخت و پز گوشت پرندگانی که از جیره حاوی 300 یا 400 قسمت در میلیون عصاره اسطوخدوس تغذیه کرده بودند به طور معنیداری کمتر از سایر تیمارها بود. در مجموع، نتایج این بررسی نشان داد عصاره اسطوخودوس، بخصوص در سطح 400 قسمت در میلیون، میتواند به عنوان یک جایگزین مؤثر برای آنتیبیوتیکهای محرک رشد در جیره جوجههای گوشتی مورد استفاده قرار گیرد.
Manuscript profile
The present study aimed to investigate the different levels of Galacto oligosaccharide prebiotic on growth performance and intestinal morphology of Carassius auratus gibelio. A number of 240 baby fish with the mean weight of 4.88 ±0.28 g were divided into four gr More
The present study aimed to investigate the different levels of Galacto oligosaccharide prebiotic on growth performance and intestinal morphology of Carassius auratus gibelio. A number of 240 baby fish with the mean weight of 4.88 ±0.28 g were divided into four groups. The first group as the control was fed with basic diet (having no Galacto oligosaccharide) while the second, third, and fourth groups were fed with the diets containing 0, 0.5, 1 and 2 % Galacto oligosaccharide for six weeks. At the end of the test, the growth markers were calculated (including final weight, specific growth rate, and food conversion ratio). Then, intestinal biopsy was conducted and the mean length, width, and absorption surface of intestinal villus were measured in each treatment. The results indicated a significant effect of treatment with 2% Galacto oligosaccharide on villus length, width and absorption surface in Carassius auratus gibelio (P<0.05). However, no significant difference was found between treatments in terms of growth parameters. Due to the significant effect of Galactooligosaccharide prebiotic on the increase of absorption surface in Carassius auratus gibelio as well as the relative increase of growth parameters int he fish fed with Galacto oligosaccharide than the control treatment, it seems that this substance can be used as a suitable stimulating factor of growth and feeding in the diets of red ornamental fish.
Manuscript profile
no etarytub muiclac yrateid a fo stceffE .stnanimur on ni sretomorp htworg tug dna rotalugeroib a sa tca sdica yttaf niahc-trohSsnekcihc reliorb laicremmoc 005-bboC dlo-yad 00031 ni denimaxe neeb evah ygolohprom lanitsetni llams dna ecnamrofrep-cepser etarytub % 2.0 + t More
no etarytub muiclac yrateid a fo stceffE .stnanimur on ni sretomorp htworg tug dna rotalugeroib a sa tca sdica yttaf niahc-trohSsnekcihc reliorb laicremmoc 005-bboC dlo-yad 00031 ni denimaxe neeb evah ygolohprom lanitsetni llams dna ecnamrofrep-cepser etarytub % 2.0 + teid lasab dna teid lasab yb def dna spuorg lortnoc dna tset otni dedivid ylmodnar dna yllauqe erew tahtdna dellik erew puorg hcae morf sdrib elam 3 ,ega fo syad 24 tAَ .ega fo syad 24 ot 1 ta tuo deirrac saw tnemirepxe ehT .ylevitekatni deef ,thgiew ydob ni secnereffid tnacfiingis oN .seiduts cigolohpromotsih rof devomer erew tug hcae fo snoitces eerhtpuorg tnemtaert eht ni devorpmi erew stiart eseht hguohtla (50.0<P) spuorg eht neewteb dnuof erew oitar noisrevnoc deef dna-edoud ni ssenkciht muilehtipe rewol dna htped tpyrc rehgih dah etarytub gniniatnoc teid def sdriB .puorg lortnoc ot derapmoctub mueli dna munujej ni desaercni erew thgieh sulliV .sessecorp noitprosba rof elbisnopser era taht mueli dna munujej ,munlla ,munujej nI .mueli ni desaercni dna munujej dna munedoud ni desaerced sllec telbog fo rebmun dna munedoud ni desaerced(htped tpyrc) meti eno tsuj mueli ni dna (50.0<P) tnacfiingisni erew lla munedoud ni (50.0>P) tnacfiingis erew snoitaretla ruofybereht ,enitsetni llams eht fo ygolotsih no tcapmi evitisop dah etarytub yrateid eht taht detacidni stluser ehT .tnacfiingis sawmrfinoc ot dedeen era seiduts erom ,revewoH .nekcihc reliorb ni ecnamrofrep htworg dna noitprosba tneirtun eht gnitatilicaf.etarytub fo snoitacilppa eht
Manuscript profile
Sanad
Sanad is a platform for managing Azad University publications