Allelopathy

حرية الوصول المقاله

1 - بررسی توان آللوپاتیک 70 رقم گندم (Triticum aestivum) بر جوانه‏ زنی و رشد گیاهچه کلزای خودرو (Brassica napus)
نسرین محمدی الیاس سلطانی مصطفی اویسی حسین رامشینی

با توجه به هزینه‌های بالای ثبت علفکش‌های جدید و آلودگی محیط زیست در اثر استفاده از علف‌کش‌ها، استفاده از گیاهانی که خاصیت آللوپاتی دارند می‌تواند یکی از راهکارهای کاهش مصرف سموم باشد. بنابراین، هدف از این آزمایش بررسی توان آللوپاتیک ارقام گندم جهت شناسایی توان آنها در ک أکثر

با توجه به هزینه‌های بالای ثبت علفکش‌های جدید و آلودگی محیط زیست در اثر استفاده از علف‌کش‌ها، استفاده از گیاهانی که خاصیت آللوپاتی دارند می‌تواند یکی از راهکارهای کاهش مصرف سموم باشد. بنابراین، هدف از این آزمایش بررسی توان آللوپاتیک ارقام گندم جهت شناسایی توان آنها در کنترل علف‌های‌هرز بود. بدین منظورآزمایشی در سال زراعی 95-1394 در مزرعه و آزمایشگاه تحقیقاتی پردیس‌ابوریحان دانشگاه تهران اجرا شد. بذر 70 رقم گندم در زمینی به مساحت 600 متر‌مربع کشت گردید و در مرحله‌ی پنجه‌زنی نمونه‌ها برای آزمون زیست‌سنجی برداشت شدند. برای ارزیابی تفکیک تاثیر آللوپاتیک عصاره گیاه گندم و پتانسیل اسمزی عصاره، محلول هایی با پتانسیل اسمزی یکسان با عصاره‌ها ساخته شد. سپس در آزمایشی به طور همزمان اثر عصاره و پتانسیل اسمزی بر جوانه زنی کلزا بررسی شد. به این ترتیب اثر آللوپاتیک عصاره از اثر اسمزی عصاره تفکیک شد. نتایج تفکیک اثر آللوپاتیک و پتانسیل اسمزی عصاره نشان داد که بازدارندگی جوانه زنی کلزا بیشتر به خاطر اثر مواد آللوپاتیک است نه اثر پتانسیل اسمزی عصاره (پلی‌اتیلن‌‌گلایکول).همچنین نتایج نشان داد که طی سال های آزادسازی ارقام گندم از سال 1318 تا کنون به میزان جزئی خاصیت آللوپاتیک ارقام افزایش یافته است ولی این افزایش معنی دار نبود. این امر حاکی از عدم توجه اصلاح گران به خاصیت آللوپاتیک ارقام گندم طی برنامه های اصلاحی می باشد. با توجه به نتایج حاصل در بین ارقام گندم، ارقامی وجود دارد که دارای پتانسیل آللوپاتیک بالایی هستند و در برنامه‌های اصلاحی می‌توان از آن‌ها استفاده نمود و ارقامی تولید کرد که توانایی کننترل علف‌های‌هرز را داشته باشند. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

2 - بررسی دگرآسیبی یک جمعیت هاپلوئید مضاعف جو در مقابل چاودار و قدومه
پروانه حسن زاده رضا فتوت علی رضا یوسفی حسین جعفری

در سال‌های اخیر استفاده از دگرآسیبی در مدیریت علف‌های هرز بسیار مورد توجه قرار گرفته است. در این مطالعه اثر دگرآسیبی لاین‌های یک جمعیت هاپلوئید مضاعف جو بر خصوصیات رشدی گیاه چاودار وحشی و قدومه در آزمایشگاه زراعت واصلاح نباتات دانشکده کشاورزی دانشگاه زنجان مورد مطالعه ق أکثر

در سال‌های اخیر استفاده از دگرآسیبی در مدیریت علف‌های هرز بسیار مورد توجه قرار گرفته است. در این مطالعه اثر دگرآسیبی لاین‌های یک جمعیت هاپلوئید مضاعف جو بر خصوصیات رشدی گیاه چاودار وحشی و قدومه در آزمایشگاه زراعت واصلاح نباتات دانشکده کشاورزی دانشگاه زنجان مورد مطالعه قرار گرفت. برخی صفات جوانه‌زنی (طول ریشه‌چه و ساقه‌چه، وزن‌ تر و خشک گیاهچه) در جو، چاودار و قدومه و وراثت‌پذیری آن‌ها اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد که لاین‌های هاپلوئید مضاعف و چاودار و قدومه کشت شده همراه با جو از نظر هر چهار صفت وزن تر، وزن خشک، طول ریشه و طول ساقه با هم تفاوت معنی‌داری دارند. لاین 25 و 34 کمترین میزان دگرآسیبی و لاین 17 بیشترین میزان دگرآسیبی را بر گیاه چاودار نشان داد. لاین‌های 39، 48، 55، 65، 66، 68، 70، 75، 76، 77 و 82 جو نیز تحت تأثیر دگرآسیبی گیاه چاودار قرار گرفتند. لاین 73 و 17 نیز بیشترین میزان دگرآسیبی را بر گیاه قدومه داشت. به جز وزن خشک شاهد جو، طول ریشه‌چه و ساقه‌چه قدومه که وراثت‌پذیری خصوصی پایینی داشتند، سایر صفات وراثت‌پذیری متوسطی را نشان دادند. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

3 - اثرات آللوپاتی عصاره گیاه دارویی روناس(Rubia tinctorum) بر ویژگی های جوانه زنی و رشد اولیه نهال بذر های ذرت (Zea mays)، سورگوم(Sorghum bicolor )، پیچک (Convolvolus arvense) و قیاق (Sorghum halepense)
روح اله نادری عباس یزدانی یحیی امام احسان بیژن زاده

به منظور بررسی اثرات آللوپاتیک عصاره گیاه روناس بر خصوصیات جوانه‌زنی چند گیاه زراعی و علف هرز، 4 آزمایش جداگانه اجرا شد.آزمایش‌ها در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار و 5 تیمار بود. تیمارها شامل غلظت‌های مختلف عصاره روناس در 5 سطح (صفر، 25%، 50%، 75% و 100%) و بذرهای گی أکثر

به منظور بررسی اثرات آللوپاتیک عصاره گیاه روناس بر خصوصیات جوانه‌زنی چند گیاه زراعی و علف هرز، 4 آزمایش جداگانه اجرا شد.آزمایش‌ها در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار و 5 تیمار بود. تیمارها شامل غلظت‌های مختلف عصاره روناس در 5 سطح (صفر، 25%، 50%، 75% و 100%) و بذرهای گیاهان زراعی و علف های هرز (ذرت ، سورگوم، پیچک و قیاق) بودند. نتایج نشان داد که عصاره روناس ویژگی‌های جوانه‌زنی مانند، درصد و سرعت جوانه‌زنی، طول ریشه‌چه و ساقه چه، نسبت طول ریشه‌چه به ساقه چه (R/S)، شاخص بنیه گیاهچه و وزن خشک کل همگی گیاهان را به‌طور معنی‌داری کاهش داد (p<0.5). درصد جوانه زنی بذرهای ذرت تا غلظت 50% عصاره و بذرهای سورگوم تا غلظت 75% عصاره تحت تاثیر قرار نگرفتند و تفاوت معنی داری با شاهد نداشتند، در صورتی که درصد جوانه زنی در بذر علف های هرز حتی با عصاره 25% روناس کاهش شدیدی نشان دادند. به طور کلی در غلظت 25% ، جوانه زنی پیچک و قیاق به ترتیب %97 و %5/95 نسبت به ذرت و %96 و %94 کاهش نسبت به سورگوم نشان دادند. افزایش غلظت عصاره باعث کاهش معنی دار در سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه و ساقه چه، نسبت ریشه به ساقه، شاخص بنیه گیاهچه و وزن خشک کل بذرهای گیاهان و علف های هرز شد. اما اثر بازدارندگی در بذر علف های هرز شدیدتر از گیاهان زراعی بود. نتایج نشان دهنده این است که روناس به عنوان یک گیاه دارویی سودمند ممکن است دارای ترکیبات شیمیایی آللوپاتیکی باشد که می تواند رشد گیاهچه علف های هرز قیاق و پیچک را در مزارع ذرت و سورگوم سرکوب نماید. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

4 - بررسی اثرات دگرآسیبی علف هرز مهاجم بروموس (.Bromus japonicus. L) بر خصوصیات جوانه زنی و رشد گیاهچه چهار رقم گندم متداول در منطقه سیستان
محبوبه بصیری محسن موسوی آسیه سیاه مرگویی

به ‌منظور بررسی اثر دگرآسیبی عصاره آبی اندام‌ های هوایی علف هرز مهاجم بروموس بر جوانه‌ زنی چهار رقم گندم متداول در منطقه سیستان، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در پژوهشکده زیست فناوری دانشگاه زابل در سال 1393 انجام شد. تیمارهای مورد برر أکثر

به ‌منظور بررسی اثر دگرآسیبی عصاره آبی اندام‌ های هوایی علف هرز مهاجم بروموس بر جوانه‌ زنی چهار رقم گندم متداول در منطقه سیستان، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در پژوهشکده زیست فناوری دانشگاه زابل در سال 1393 انجام شد. تیمارهای مورد بررسی شامل غلظت‌ های مختلف عصاره آبی اندام‌ های هوایی (مجموع خوشه، ساقه و برگ) علف هرز بروموس در 4 سطح 25، 50، 75 و 100 درصد حجمی عصاره به همراه تیمار شاهد (آب مقطر) و چهار رقم گندم (هامون، بولانی، سیستان و کلک افغانی) بود. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت عصاره آبی اندام‌ های هوایی بروموس، درصد جوانه‌ زنی، سرعت جوانه ‌زنی، طول ریشه ‌چه، طول ساقه‌ چه، وزن تر ریشه‌ چه، وزن تر ساقه‌ چه، نسبت وزن تر ریشه ‌چه به ساقه‌ چه، نسبت طول ریشه‌ چه به ساقه‌ چه، طول گیاهچه، وزن خشک ریشه ‌چه، وزن خشک ساقه ‌چه و شاخص بنیه گیاهچه در ارقام مختلف گندم به ‌طور معنی‌ داری کاهش یافت. برازش مدل لجستیک سه پارامتره، رابطه بین سطوح مختلف عصاره آبی و درصد جوانه ‌زنی را به‌ خوبی توجیه نمود. با افزایش غلظت عصاره بروموس، روند جوانه‌ زنی در کلیه ارقام کاهش پیدا کرد، اما رقم هامون نسبت به ارقام دیگر، غلظت ‌های مختلف عصاره علف هرز بروموس را بهتر تحمل کرد. به ‌طوری که این رقم، در غلظت 12/148 برابر عصاره با کاهش 50 درصدی جوانه‌ زنی مواجه شد در حالی‌ که در رقم بولانی، غلظت 93/61 درصد حجمی عصاره بروموس، باعث کاهش جوانه‌ زنی گردید. به‌طور کلی می‌ توان گفت، رقم بولانی نسبت به سایر ارقام مورد بررسی از حساسیت بیشتری به غلظت‌ های مختلف عصاره بروموس برخوردار است. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

5 - بررسی اثرات دگرآسیبی گیاه بومادران (.Achillea milefolium L) و به لیمو (.Lippia citriodora Kunth) بر شاخصهای جوانه زنی چندگونه علف هرز
الهام عطارد آسیه سیاهمرگویی مهسا علیمی

آلودگی‌های زیست‌محیطی و ایجاد مقاومت در علف‌های‌هرز نسبت به علف‌کش‌ها، توجه پژوهشگران را به روش‌های کنترل بیولوژیک علف‌های هرز جلب کرده است. به‌منظور بررسی اثرات دگرآسیبی عصاره اندام‌های مختلف بومادران و به‌لیمو بر جوانه‌زنی علف‌های هرز تاج خروس (‌(Amaranthus retroflexu أکثر

آلودگی‌های زیست‌محیطی و ایجاد مقاومت در علف‌های‌هرز نسبت به علف‌کش‌ها، توجه پژوهشگران را به روش‌های کنترل بیولوژیک علف‌های هرز جلب کرده است. به‌منظور بررسی اثرات دگرآسیبی عصاره اندام‌های مختلف بومادران و به‌لیمو بر جوانه‌زنی علف‌های هرز تاج خروس (‌(Amaranthus retroflexusL.، خردل وحشی(Sinapis arvensis L.) و خونی‌واش( Phalaris minorRetz.)‌، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار در آزمایشگاه تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان در سال 1392 انجام شد. تیمارهای مورد بررسی شامل دو نوع گیاه دارویی (بومادران و به‌لیمو)، اندام‌های مختلف گیاه دارویی (ریشه، ساقه و برگ)، غلظت‌های مختلف عصاره در پنج سطح (صفر، 25، 50، 75 و 100 درصد حجمی) بود. با افزایش غلظت عصاره بومادران و به‌لیمو درصد جوانه‌زنی، سرعت جوانه‌زنی، طول ساقه‌چه، طول ریشه‌چه و وزن‌تر گیاهچه در هر سه گونه علف‌هرز به‌طور معنی‌دار کاهش یافتند. اثرات دگرآسیبی عصاره برگ و ساقه به‌لیمو بر جوانه‌زنی بذور خردل‌وحشی و عصاره برگ بومادران بر جوانه‌زنی بذور تاج خروس بالا بود. در بین سه‌گونه، علف‌هرز خونی‌واش کمتر تحت تاثیر بازدارندگی ناشی از عصاره بومادران و به‌لیمو قرار گرفت. با توجه به اهمیت کاهش مصرف نهاده‌های شیمیایی در مدیریت علف‌های‌هرز، استفاده از توان ذاتی بعضی ازگیاهان و به‌کارگیری آنها در سیستم‌های کشاورزی و طرح‌ریزی تناوب‌ها، می‌تواند بسیار سودمند و کاربردی باشد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

6 - اثرهای آللوپاتیک علف هرز ازمک (Cardaria draba L.) بر جوانه‌زنی ذرت خوشه‌ای (Sorghum bicolor L.)
سید جلیل موسوی محسن موسوی نیک علیرضا فتحی شهرام ترابیان

جهت بررسی تأثیر عصاره آبی اندام‌های مختلف علف هرز ازمک (Cardaria draba L.) بر جوانه‌زنی ذرت خوشه‌ای، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در 4 تکرار در آزمایشگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند در سال 1389 اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل عصاره آبی ا أکثر

جهت بررسی تأثیر عصاره آبی اندام‌های مختلف علف هرز ازمک (Cardaria draba L.) بر جوانه‌زنی ذرت خوشه‌ای، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در 4 تکرار در آزمایشگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند در سال 1389 اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل عصاره آبی اندام‌های ریشه، ساقه، برگ و مخلوط ازمک با غلظت‌های صفر، 10، 20، 40 و 80 درصد حجمی بود. با توجه به نتایج بدست آمده اثر عصاره بافت‌های مختلف بر درصد جوانه‌زنی و طول ریشه‌چه در سطح احتمال 5 درصد، و بر سرعت جوانه‌زنی و تعداد ریشه فرعی در سطح احتمال یک درصد، معنی‌دار بوده است. اثر غلظت عصاره ازمک، بر کلیه صفات اندازه‌گیری شده، در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار بود. در واقع اندام‌ها و غلظت‌های علف هرز ازمک تأثیر بازدارندگی قابل توجهی بر جوانه‌زنی بذور ذرت خوشه‌ای داشتند. برگ ازمک موجب کاهش قابل ملاحظه‌ای در اکثر شاخص‌های مورد بررسی شد. نتایج مشابهی نیز در غلظت 80 درصد حجمی مشاهده شد. به طوری که بیشترین درصد کاهش جوانه‌زنی بذور ذرت خوشه‌ای (5/22 درصد) مربوط به این تیمار بود. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

7 - توانایی آللوپاتیک عصاره آبی برگ هوری الیسوم (Berteroa incana) در مرحله روزت بر جوانه زنی بذر
حمید مدنی ماهش آپادهایایا گریگوری استاپس

اثرات آللوپاتیک عصاره آبی برگ های هوری الیسوم که یکی از علف های هرز خانواده کروسیفر می باشد در مرحله روزت بر علیه سایر گراس های مرتعی (گرد سفید) مانند علف تابستانی (جون گراس)، علف بره (فستوکا)، علف گندمی (بلوبانچ) و علف بام (علف جارو یا چیت گراس) و خود گیاه مورد برر أکثر

اثرات آللوپاتیک عصاره آبی برگ های هوری الیسوم که یکی از علف های هرز خانواده کروسیفر می باشد در مرحله روزت بر علیه سایر گراس های مرتعی (گرد سفید) مانند علف تابستانی (جون گراس)، علف بره (فستوکا)، علف گندمی (بلوبانچ) و علف بام (علف جارو یا چیت گراس) و خود گیاه مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش بر اساس عصاره آبی حاصل از شستشوی برگ ها و اثر آللوپاتیک آن بر جوانه زنی بذر هوری الیسوم، علف تابستانی (جون گراس)، علف بره (فستوکا)، علف گندمی (بلوبانچ) و علف جارو (چیت گراس) با استفاده از پتری دیش صورت گرفت. بر اساس این مطالعه برگ های هوری الیسوم در مرحله روزت دارای اثرات آللوپاتیک در کاهش دادن درصد جوانه زنی بذر گونه های مرتعی مجاور مانند تابستانی (جون گراس)، علف بره (فستوکا)، علف گندمی (بلوبانچ) و علف جارو (چیت گراس) و خود آن نیز می باشد. همچنین بررسی های انجام یافته به کمک عصاره آبی حاصل از شستشوی برگی نشان داد که فرآیند جوانه زنی بذور علف جارو (چیت گراس) بیشتر از بذور سایر گیاهان مورد استفاده در این بررسی نسبت به آللوپاتی عصاره آبی 4 درصد تهیه شده از برگ های هوری الیسوم حساسیت داشت و کاهش معنی داری نشان داد. بنابراین، به نظر می رسد اثرات خودبازدارندگی جوانه زنی بذر این گیاه می تواند از استقرار بیشتر گیاهچه های گیاهان مجاور گیاه مادری جلوگیری کند. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

8 - تاثیر آللوپاتی پنجه‌مرغی ( Cynodon dactylon) بر جوانه زنی، رشد و عملکرد گندم نان ( Triticum aestivum)
مهـرداد یارنیــا

با توجه به فراوانی و اهمیت علف‌ هرز پنجه‌مرغی در مزارع گندم، این بررسی به منظور ارزیابی اثرات آللوپاتی عصاره‌ی حاصل از اندام‌‌های مختلف در غلظت‌های متفاوت این علف‌ هرز بر جوانه‌زنی، رشد و عملکرد گندم به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار در سال 1 أکثر

با توجه به فراوانی و اهمیت علف‌ هرز پنجه‌مرغی در مزارع گندم، این بررسی به منظور ارزیابی اثرات آللوپاتی عصاره‌ی حاصل از اندام‌‌های مختلف در غلظت‌های متفاوت این علف‌ هرز بر جوانه‌زنی، رشد و عملکرد گندم به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار در سال 1386 اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل عصاره‌ی حاصل از اندام‌های مختلف پنجه‌مرغی در پنج سطح تیمار عاری از عصاره‌ی علف هرز (شاهد)، عصاره‌ی برگ، عصاره‌ی ساقه، عصاره‌ی ریشه و عصاره‌ی کل گیاه، و غلظت‌های مختلف عصاره‌ی حاصل از اندام‌های علف هرز در چهار سطح عصاره با غلظت 1 به 5، عصاره با غلظت 1 به 10، عصاره با غلظت 1 به 15 و عصاره با غلظت 1 به 20 بودند. تجزیه واریانس داده های حاصل از بررسی آزمایشگاهی در مرحله ی جوانه‌زنی نشان دادند که اثر عوامل اصلی و متقابل آزمایش بر تعدادی از صفات مورد بررسی معنی‌دار بودند. تیمارهای عصاره منجر به کاهش جوانه‌زنی و مولفه‌های آن نسبت به شاهد شد. بیشترین اثر کاهشی بر مولفه‌های جوانه‌زنی را عصاره‌ی ریشه و کل اندام‌ها داشت. عصاره ‌با غلظت 5 به 1 صفات طول ریشه‌چه، طول ساقه‌چه، وزن خشک گیاهچه، درصد جوانه‌زنی و سرعت جوانه‌زنی را به ترتیب 81.38، 79.37، 73.75، 97.33 و 70.31 درصد کاهش داد. تجزیه واریانس داده های حاصل از بررسی گلخانه‌ای نیز اثر معنی‌دار فاکتورهای اصلی و متقابل را در برخی از صفات مورد بررسی نشان داد. افزایش غلظت عصاره نیز از 20 به 1 تا 5 به 1 کاهش معنی‌داری را در کلیه ی صفات باعث شد. میزان کاهش ارتفاع بوته، طول سنبله، تعداد برگ، طول پدانکل، بیوماس، تعداد دانه، وزن هزار دانه و عملکرد دانه نسبت به شرایط شاهد در تیمار با غلظت‌های 5 به 1 به‌ترتیب 53.88 و 40.42، 52.80، 63.85، 82.84، 88.63، 76.10 و 95.84 درصد بود. بر اساس نتایج این تحقیق می‌توان گفت که علف هرز پنجه‌مرغی از طریق تولید مواد شیمیایی برخوردار از خاصیت آللوپاتیک می‌تواند جوانه‌زنی و رشد و عملکرد گندم را شدیداً تحت تاثیر قرار داده و منجر به کاهش سبز مزرعه و رشد نامطلوب و تولید محصول بسیار اندک گردد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

9 - اثرات دگرآسیبی پاراگزانتین بر برخی پارامترهای فیتوشیمیایی در گیاه کاهو(Lactuca sativa L.)
نسترن اسدی سید مهدی رضوی خسروشاهی

.پاراگزانتین ترکیبیاز گروه آلکالوئیدهای پوربنی و از متابولیتهای ثانویه گیاهی است که در برخی گیاهان از جمله چای سبز، قهوه و کاکائو تولید می&lrm;گردد.در این پژوهش به بررسی تأثیر غلظت‌های مختلف پاراگزانتین بر برخی از جنبه‌های فیتوشیمیایی گیاه کاهو (Lactuca sativa cv. Siaho أکثر

.پاراگزانتین ترکیبیاز گروه آلکالوئیدهای پوربنی و از متابولیتهای ثانویه گیاهی است که در برخی گیاهان از جمله چای سبز، قهوه و کاکائو تولید می&lrm;گردد.در این پژوهش به بررسی تأثیر غلظت‌های مختلف پاراگزانتین بر برخی از جنبه‌های فیتوشیمیایی گیاه کاهو (Lactuca sativa cv. Siahoo) به عنوان یک گیاه مدل پرداخته شد. به منظور نشان دادن اثرات پاراگزانتین بر میزان آمینو اسیدهای آزاد، قندهای محلول، آنتوسیانین، فلاونوئیدها، تاننها، آلکالوئیدها و ترکیبات فنلی آزمایشها در قالب طرحی کاملاً تصادفی انجام شد. پس از کاشت گیاهان با شرایط یکسان در گلدانهای حاوی پیت و تغذیه آنها با محلول غذایی هوگلند، تیمارهایی با غلظتهای متفاوت (10و50 و100 میکروگرم در میلی لیتر) از پاراگزانتین، همراه با گروه شاهد و همگی در سه تکرار بر روی گیاهان اعمال گردید. پس از 28 روز اعمال تیمار، گیاهان برای انجام آنالیزهای فیتوشیمیایی برداشت شدند. نتایج نشان داد در بالاترین غلظت پاراگزانتین (100 میکروگرم بر میلی لیتر) میزان آنتوسیانینها، فلاونوئیدها، آلکالوئید کل، تانن، ترکیبات فنلی در گیاهان تیمار شده نسبت به شاهد به طور معنی‌داری افزایش یافت. در غلظت فوق میزان آمینو اسیدها و قندهای محلول در گیاهان تیمار دیده نسبت به شاهد افزایش یافت. می توان نتیجه گیری کرد که ترکیب پاراگزانتین که می&lrm;تواند در تفاله‌های چای و قهوه یا کاکائو موجود باشد در صورت استفاده به عنوان یک مکمل غذایی در کاشت گیاه کاهو، مواد موثره و نتیجتا خاصیت دارویی این سبزی پر مصرف را افزایش می‌دهد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

10 - اثر علف‌های هرز خارشتر (Alhagi maurorum L.) و ازمک (Cardaria draba L.) بر جذب عناصر معدنی در گندم
نیر محمدخانی مسلم ثروتی

آللوپاتی می تواند بر رشد گیاهان اثر کند و محتوای مواد غذایی آنها را تغییر دهد. هدف تحقیق حاضر مطالعه اثر آللوپاتی خارشتر (Alhagi maurorum L.) و ازمک (Cardaria draba L.) که از علف های هرز مهم مزارع گندم هستند، بر جذب عناصر غذایی در این محصول بود. آزمایش های گلدانی برای م أکثر

آللوپاتی می تواند بر رشد گیاهان اثر کند و محتوای مواد غذایی آنها را تغییر دهد. هدف تحقیق حاضر مطالعه اثر آللوپاتی خارشتر (Alhagi maurorum L.) و ازمک (Cardaria draba L.) که از علف های هرز مهم مزارع گندم هستند، بر جذب عناصر غذایی در این محصول بود. آزمایش های گلدانی برای مطالعه اثر آللوپاتی خاک ریزوسفری خارشتر و ازمک بر محتوای مواد غذایی معدنی در گندم طراحی شد. در گیاهان گندم کشت شده در خاک ریزوسفری خارشتر و ازمک جذب عناصر غذایی پرمصرف (NO3-، K+، Ca2+ و P) و کم مصرف (Fe2+ و Cu2+) در ریشه و اندام هوایی کاهش یافت، آللوپاتی بر جذب Mg2+، Mn2+ و Zn2+ تقریبا اثری نداشت. اثر آللوپاتی خارشتر به طور معنی داری بیشتر از ازمک بود. به نظر می رسد کاهش جذب عناصر معدنی به‌دلیل اثر آللوپاتی مواد آللوشیمیایی ترشح شده از ریشه گیاهان ازمک و خارشتر بوده است. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

11 - بررسی اثر دگر‌آسیبی عصاره کنجد زراعی ( L. indicum Sesamum) بر پارامترهای رشد، سیستم فتوسنتزی و اسمولیت پرولین در گیاه سویا (Glycine max L.) و علف هرز نیلوفر (Ipomoea sp.)
فاطمه تازیکی مریم نیاکان مهدی عبادی معصومه یونس ابادی

10.30495/iper.2021.679566

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر عصاره آبی کنجد زراعی بر پارامترهای رشد، رنگیزه‌های کلروفیلی، پرولین و قندهای محلول دو اندام برگ و ریشه در گیاه سویا (Glycine max) و علف هرز آن، نیلوفر (Ipomoea sp.) بود. به همین جهت آزمایشی به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه أکثر

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر عصاره آبی کنجد زراعی بر پارامترهای رشد، رنگیزه‌های کلروفیلی، پرولین و قندهای محلول دو اندام برگ و ریشه در گیاه سویا (Glycine max) و علف هرز آن، نیلوفر (Ipomoea sp.) بود. به همین جهت آزمایشی به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان گلستان انجام گرفت. پلات اصلی شامل غلظت‌های مختلف عصاره کنجد زراعی در 5 سطح (صفر، 5/2، 5 ، 10 و 10 درصد به همراه مویان) و پلات فرعی شامل گیاه هدف در دو سطح (سویا و نیلوفر) بود. نتایج بدست آمده نشان داد که اثرات غلظت‌های مختلف عصاره کنجد زراعی بر پارامترهای رشد از جمله طول ریشه، وزن تر و وزن خشک اندام‌هوایی و ریشه و تعداد برگ در بین دو گیاه سویا و نیلوفر معنی دار بود در حالیکه میزان رنگیزه‌های فتوسنتزی این دو گیاه تحت تأثیر اثر دگر‌آسیبی عصاره کنجد زراعی قرار نگرفت. مطابق با داده‌های بدست آمده با ازدیاد غلظت عصاره کنجد زراعی میزان قندهای محلول در برگ و ریشه سویا افزایش یافت در حالیکه در مورد علف هرز نیلوفر این روند نزولی بود. همچنین میزان پرولین برگ و ریشه دو گیاه سویا و نیلوفر تحت تأثیر عصاره کنجد افزایش یافت که این روند صعودی در برگ سویا در مقایسه با نیلوفر قابل ملاحظه بود. به طور کلی با توجه به نتایج به دست آمده اثر آللوپاتیکی عصاره آبی کنجد‌زراعی بر پارامترهای مورفوفیزیولوژیکی مورد سنجش در تحقیق حاضر در علف‌هرز نیلوفر در مقایسه با گیاه زراعی سویا شدیدتر بود که با بررسی تکمیلی این تحقیق بر عملکرد دانه سویا شاید بتوان استفاده از عصاره گیاه کنجد زراعی را به عنوان علف‌کش طبیعی در سطح مزارع سویا پیشنهاد نمود. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

12 - تاثیر جیبرلیک و سالیسیلیک اسید بر بهبود جوانه‌زنی و مقاوم سازی گونه vahl. Cassia angustifolia تحت تنش با ترکیبات آللوپاتیک Eucalyptus camaldulensis
مرتضی صابری وحید کریمیان مهدی اران

10.30495/iper.2021.679544

این تحقیق با هدف بررسی اثرات محرک های شیمیایی جیبرلیک و سالیسیلیک اسید بر بهبود جوانه زنی و حمایت گونه Cassia angustifolia تحت تنش با ترکیبات آللوپاتیک Eucalyptus camaldulensis در شرایط کنترل شده آزمایشگاهی پرداخته شد. تیمارها شامل پیش تیمار بذر با جیبرلیک اسید (۱۲۵، ۲۵ أکثر

این تحقیق با هدف بررسی اثرات محرک های شیمیایی جیبرلیک و سالیسیلیک اسید بر بهبود جوانه زنی و حمایت گونه Cassia angustifolia تحت تنش با ترکیبات آللوپاتیک Eucalyptus camaldulensis در شرایط کنترل شده آزمایشگاهی پرداخته شد. تیمارها شامل پیش تیمار بذر با جیبرلیک اسید (۱۲۵، ۲۵۰ و ۵۰۰ پی‌پی‌ام) و سالیسیلیک اسید (100، 200 و300 میلی گرم در لیتر) و 5 غلظت (۰، ۲۵، ۵۰، ۷۵ و ۱۰۰ میلی‌گرم در لیتر) از ترکیبات آللوپاتیک حاصل از اندام‌های هوایی و زمینی اکالیپتوس بود که بصورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی در چهار تکرار اجرا گردید. با توجه به نتایج حاصل از تجزیه واریانس اثر متقابل پیش تیمار و اللوپاتی بر کلیه صفات اندازه‌گیری شده در سطح یک درصد معنی‌دار بود. مقایسه میانگین‌ها نشان داد که عصاره اکالیپتوس اثر آللوپاتیک بازدارنده بر جوانه‌زنی بذر و رشد اولیه گیاهچه های Cassia angustifolia دارد. به‌طوریکه پیش تیمار بذر با باعث بهبود درصد و سرعت جوانه‌زنی و رشد اولیه گیاهچه‌ها گردید. کاربرد تیمار جیبرلیک اسید با غلظت ۵۰۰ پی‌پی‌ام بیشترین تاثیر را بر بهبود جوانه‌زنی و رشد اولیه گیاهچه‌ها داشت. به‌طور کلی نتایج نشان داد که پاسخ گونه Cassia angustifolia به پیش تیمار بذر با جیبرلیک اسید مثبت است و تکنیک پیش تیمار بذر با غلظت ۵۰۰ پی‌پی‌ام جیبرلیک اسید قبل از کاشت اثرات بازدارنده ترکیبات آللوپاتیک اکالیپتوس را در مرحله جوانه‌زنی بطور معنی‌داری کاهش می‌دهد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

13 - اثر دگرآسیبی کلزا (رقم RGS) بر جوانه‌زنی، پارامترهای رشد و فعالیت برخی آنزیم‌های آنتی اکسیدانی علف هرز فالاریس
حسین لاری یزدی مه لقا قربانلی میترا روشنی

آللوپاتی پدیده‌ای است که طی آن برخی ازگونه‌های گیاهی با آزاد کردن مواد شیمیایی خاص، جوانه‌زنی رشد و نمو دیگر گونه‌های گیاهی را تحت تاثیر قرار می‌دهد. امروزه استفاده از توان آللوپاتیکی گیاهان جهت کنترل رشد علف‌های هرز مورد توجه محققان قرار گرفته است. درپژوهش حاضر تاثیر م أکثر

آللوپاتی پدیده‌ای است که طی آن برخی ازگونه‌های گیاهی با آزاد کردن مواد شیمیایی خاص، جوانه‌زنی رشد و نمو دیگر گونه‌های گیاهی را تحت تاثیر قرار می‌دهد. امروزه استفاده از توان آللوپاتیکی گیاهان جهت کنترل رشد علف‌های هرز مورد توجه محققان قرار گرفته است. درپژوهش حاضر تاثیر مقادیرمتفاوت عصاره آبی کلزا رقم RGS بر درصد جوانه‌زنی، پارامترهای رشد و فعالیت آنزیم‌های پراکسیداز، کاتالاز وپلی فنل اکسیداز در دانه رست علف هرز فالاریس مورد ارزیابی قرار گرفت تا مکانیسم احتمالی اثر دگر آسیبی این گیاه مورد ارزیابی قرار گیرد.نتایج این تحقیق نشان داد که عصاره آبی کلزا در غلظتهای بالاسبب کاهش درصد جوانه‌زنی، طول، وزن تر و وزن خشک ریشه چه و ساقه چه گشت. همچنین فعالیت آنزیم‌های آنتی اکسیدانی پراکسیداز وکاتالاز در حضور غلظت بالای عصاره کلزا کاهش یافت. شایان ذکر است که تنها غلظت 20 درصد عصاره کلزا منجر به افزایش در صد جوانه زنی، وزن تر، طول ریشه چه و ساقه چه و وزن خشک ساقه چه گشت. فعالیت آنزیم پلی فنل اکسیداز تحت تاثیر مقادیر مختلف عصاره کلزا قرار نگرفت. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

14 - اثر دگر آسیبی کلزا بر رشد و فرایندهای بیوشیمیایی ریشه و گرهک سویا
مریم نیاکان اعظم احمدی عباسعلی نوری نیا

ترکیبات آللوشیمیایی علاوه بر مهار رشد علف‌های هرز بر گیاهان زراعی نیز اثرات نامطلوبی دارد که بایستی در تناوب‌های زراعی مورد توجه قرار گیرد. کلزا از جمله گیاهانی است که دارای توان دگر آسیبی می‌باشد که بخش وسیعی از مناطق شمالی کشور را به خود اختصاص داده است. سویا نیز از ج أکثر

ترکیبات آللوشیمیایی علاوه بر مهار رشد علف‌های هرز بر گیاهان زراعی نیز اثرات نامطلوبی دارد که بایستی در تناوب‌های زراعی مورد توجه قرار گیرد. کلزا از جمله گیاهانی است که دارای توان دگر آسیبی می‌باشد که بخش وسیعی از مناطق شمالی کشور را به خود اختصاص داده است. سویا نیز از جمله گیاهان استراتژیک می‌باشد که پس از کلزا کشت شده و می‌تواند تحت تاثیر ترکیبات آزاد شده از بقایای کلزا قرار گیرد. در این پژوهش اثر غلظت‌های مختلف عصاره آبی کلزا (رقم هایولا 401 ) شامل 0 (شاهد) ، 5 ،10، 15 و 20 درصد بر رشد و برخی ترکیبات آلی موجود در ریشه و گرهک سویا (رقم گرگان 3) 50 روز پس از کاشت در شرایط گلدانی مورد مطالعه قرار گرفت تا چگونگی پاسخ بخش زیر زمینی این گیاه به ترکیبات آللوشیمیایی موجود در عصاره آبی کلزا مورد ارزیابی قرار گیرد. نتایج این تحقیق نشان داد که با افزایش غلظت عصاره کلزا وزن تر و خشک ریشه سویا تفاوت معنی داری نیافت، ولیکن وزن تر و خشک گرهک کاهش را طی نمود. همچنین با ازدیاد غلظت عصاره کلزا از میزان پرولین ریشه و گرهک و نیز پروتئین ریشه سویا کاسته و با افزایش غلظت عصاره بر میزان پروتئین گرهک سویا افزوده شد. همچنین ترکیبات فنلی ریشه سویا نیز همسو با افزایش غلظت عصاره کلزا افزایش یافت ولیکن از مقدار این ترکیبات در گرهک کاسته شد که این کاهش قابل ملاحظه بود. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

15 - بررسی اثرات دگرآسیبی برگ‌های اکالیپتوس (Eucalyptus camaldulensis) بر جوانه‌زنی و رشد گیاهچه‌های گندم (L. Triticum aestivum)
آناهیتا شریعت محبوبه سخایی محمدحسن عصاره غلامرضا بخشی خانیکی

در پژوهش حاضر توانایی دگرآسیبی عصاره متانولی برگ‌های camaldulensis E. بر برخی خصوصیات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی گندم (رقم پیشتاز) بررسی شد. اثر شش تیمار عصاره متانولی برگ‌های اکالیپتوس شامل غلظت‌های صفر (شاهد)، 5/1، 3، 6، 9 و 18 گرم در لیتر در قالب طرح کاملاً تصادفی با أکثر

در پژوهش حاضر توانایی دگرآسیبی عصاره متانولی برگ‌های camaldulensis E. بر برخی خصوصیات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی گندم (رقم پیشتاز) بررسی شد. اثر شش تیمار عصاره متانولی برگ‌های اکالیپتوس شامل غلظت‌های صفر (شاهد)، 5/1، 3، 6، 9 و 18 گرم در لیتر در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در اتاقک رشد آزمایشگاه تحقیقاتی موسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع کشور انجام شد. اختلاف بین تیمارها در واکنش به غلظت‌های مختلف عصاره با مطالعه صفاتی چون درصد، سرعت و شاخص جوانه‌زنی، شاخص بنیه بذر، طول ریشه چه، طول ساقه چه، وزن تر و خشک ریشه‌چه و ساقه چه، میزان پرولین و قندهای محلول ریشه‌چه و ساقه چه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که فعالیت آللوپاتی عصاره اکالیپتوس در بین تیمارها بر کلیه صفات تفاوت معنی‌داری داشت و با افزایش غلظت عصاره، درصد جوانه‌زنی، طول ریشه‌چه، طول ساقه چه و وزن تر و خشک به صورت معنی‌داری کاهش و میزان پرولین و قند‌های محلول افزایش یافت. نتایج حاصل از اثرات منفی عصاره الکلی برگ اکالیپتوس بر جوانه‌زنی و رشد گیاهچه گندم دلالت بر عدم توانایی استفاده از این عصاره در مزارع گندم جهت کنترل علف‌های هرز دارد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

16 - Phytotoxicity of black cumin (Nigella sativa), dragonhead (Dracocephalum moldavica), dill (Anethum graveolens), and soybean (Glycin max) residues on emergence and establishment of wheat
Sian Fallah Zahra Alimohammadi Zohrab Adavi Mojtaba Karimi

10.30495/ijpp.2019.670791

Allelopathic effects of plant residues is an important research avenue regarding optimization of rotation systems in agronomy. The aim of this study was to investigate the allelopathic effects of four plant residues, namely, black cumin, dragonhead, dill, and soybean on أکثر

Allelopathic effects of plant residues is an important research avenue regarding optimization of rotation systems in agronomy. The aim of this study was to investigate the allelopathic effects of four plant residues, namely, black cumin, dragonhead, dill, and soybean on the germination and growth of wheat (Triticum aestivum) in different cropping systems. Results showed that application of organic manure for previous crops reduced the residue phytotoxicity and consequently alleviated the adverse effect of plant residues on the leaf area, length, and dry weight of the wheat root, affecting chlorophyll a, chlorophyll b, and carotenoids of wheat seedling leaves. In the presence of plant residue, the length and dry weight of the wheat roots were more negatively affected in comparison with shoots. The greatest allelopathic inhibition was observed for the wheat cultivated in the residue of black cumin, but soybean, dill, and dragonhead residues also potentially showed inhibition effects. It can be concluded that agroecosystems in which autumn wheat is in the rotation should be avoided where there are residues of soybean, black cumin, dragonhead, and dill. The tillage system in the same condition may not be agronomically suitable because of the allelopathic effects of previous crops. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

17 - Allelopathic Effects of Some Organic Mulch Extracts on Seed Germination and Early Growth of Some Ornamental Plants
Fatemeh Kazemi Mansoure Jozay

Mulches have significant environmental, aesthetic and functional benefits. However, there are arguments that some organic types of mulches prevent seed germination and the growth of plants due to their allelopathic effects. This study examined the allelopathic influence أکثر

Mulches have significant environmental, aesthetic and functional benefits. However, there are arguments that some organic types of mulches prevent seed germination and the growth of plants due to their allelopathic effects. This study examined the allelopathic influence of the extracts of some organic mulches on seed germination percentage, and growth of the seedlings of some ornamental plants in two interrelated experiments. In the first experiment, allelopathic effects of six organic mulches including pine wood chips of the plane tree, pine cones, pine leaves, pine barks, sawdust,and grass clippings of Festuca arundincea were examined on germination and early growth of lettuce seeds as an indicator species. The second experiment was designed based on the results of the first experiment so that the extracts of the mulches with the lowest germination rates were selected and their effect on seed germination of five flowering plants of Alyssum maritimum, Celosia argentea, Tagetes sp., Zinnia sp. and Rudbeckia sp. were evaluated. The results showed that pine leave extracts had inhibitory effects on germination of lettuce seeds (in the first experiment) and also showed significant and strong inhibitory effects (P<0.01) on seed germination, radicle length, plumule length, plumule fresh and dry weights of all seasonal flowers. Based on these results, pine leaves after being released in the soil or after decomposition may act as a source of allelochemicals and should be used by care as mulch in landscaping at least if it is combined with ornamental plants. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

18 - Investigating Allelopathic Effects of Artemisia sieberi on Seed Germination and Seedling Growth Indices of Three Alfalfa Species
Marzieh Nasiri Ahangar Somaieh Dehdari Zohreh Khorsandi Kouhanestani Fariba Noedoost

Allelopathy is one of the main factors limiting the plants growth. The present study investigated the effect of aqueous extract of leaves and fruit of Artemisia sieberi that is an important species for rangeland rehabilitation on seed germination and seedling growth of أکثر

Allelopathy is one of the main factors limiting the plants growth. The present study investigated the effect of aqueous extract of leaves and fruit of Artemisia sieberi that is an important species for rangeland rehabilitation on seed germination and seedling growth of three alfalfa species (Medicago sativa cv. Nikshahri,‌ Medicago polymorpha and Medicago scutellata cv. Robinson) in laboratory and glasshouse. Treatments were five concentrations of 0, 25, 50, 75 100% Artemisia extract. Treatments were evaluated using a completely randomized factorial experiment in four replications in germinator and pots separately (2014). Data were collected and analyzed for the germination percent, germination rate, seedling length, seedling weight and seed vigor index. Means comparisons were made using Duncan test. The results showed significant differences between extract concentrations of Artemisia on all of traits in both growth conditions (P<0.05). There was a decrease trend for all of the traits. Germination percent of M. polymorpha was stopped in low concentration of Artemisia extracts (25%) whereas there were linear decreasing trends for the other specie until irrigation by 100% extraction. M. sativa had a higher germination rate and M. scutellata had higher vigor index values in all the treatments. Results of the study indicated that Artemisia had strong allelopathic effects and prevents from the germination and seedling growth of alfalfa. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

19 - بررسی اثر آللوپاتی بقایای آفتابگردان بر جوانه زنی و رشد گیاهچه گندم و کلزا
فرحناز ممتازی

به منظور بررسی اثر آللوپاتی بقایای آفتابگردان بر جوانه زنی و رشدگیاهچه کندم وکلزا آزمایشی درسال 1395 درشیراز انجام شد. آزمایش به صورت طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار انجام شد و طی آن غلظت‌های صفر (شاهد )، 25، 50، 75 و100 درصد عصاره آفتابگردان روی دو رقم گندم (پیشتاز و داراب أکثر

به منظور بررسی اثر آللوپاتی بقایای آفتابگردان بر جوانه زنی و رشدگیاهچه کندم وکلزا آزمایشی درسال 1395 درشیراز انجام شد. آزمایش به صورت طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار انجام شد و طی آن غلظت‌های صفر (شاهد )، 25، 50، 75 و100 درصد عصاره آفتابگردان روی دو رقم گندم (پیشتاز و داراب2) و دو رقم کلزا ( طلایه و الایت) مورد بررسی قرارگرفتند. نتایج نشان داد که عصاره بقایای آفتابگردان تأثیر معنی داری بر درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه و ساقچه در هر دو گیاه گندم و کلزا داشت. تمام صفات با افزایش غلظت عصاره روند کاهشی نشان دادند ولی بین شاهد و غلظت عصاره %25 در گندم و کلزا تفاوت معنی داری مشاهده نشد. درکلزا بین عصارههای %75- %100 نیز تفاوت معنی داری وجودنداشت به طوری که در این دو غلظت هیچگونه جوانه زنی روی نداد. در بین دو رقم گندم رقم داراب 2 و در بین دور رقم کلزا رقم طلایه تا حدودی حساسیت بیشتری نسبت به عصاره بقایای گندم نشان دادند.در مجموع نتایج این پژوهش حاکی از وجود اثرات بازدارنده در بقایای آفتابگردان است و این موضوع می تواند در مدیریت علفهای هرز مورد استفاده قرار گیرد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

20 - Allelopathic Effects of Sorghum on Milk Thistle (Silybum marianum L.) Seed Germination and Growth
HOSSEIN MOKHTARI KARCHEGANI SEYEDEH ZAHRA HOSSEINI CICI SEYED ABDOLREZA KAZEMEINI

HOSSEIN MOKHTARI KARCHEGANI1*, SEYEDEH ZAHRA HOSSEINI CICI1, SEYED ABDOLREZA KAZEMEINI11- Department of Crop Production and Plant Breeding, College of Agriculture, Shiraz University, Shiraz,Iran*Corresponding author E-mail: hossein.mokhtariii@gmail.comReceived: 5 Marc أکثر

HOSSEIN MOKHTARI KARCHEGANI1*, SEYEDEH ZAHRA HOSSEINI CICI1, SEYED ABDOLREZA KAZEMEINI11- Department of Crop Production and Plant Breeding, College of Agriculture, Shiraz University, Shiraz,Iran*Corresponding author E-mail: hossein.mokhtariii@gmail.comReceived: 5 March 2014 Accepted: 1 July 2014ABSTRACT Abstract Crop residues are well known for their chemical (allelopathic) effects on crops. The allelopathic potential of the aqueous extracts and chopped residual of sorghum (Sorghum bicolor L.) on germination, seedling growth, relative water content, seedling dry weight, seedling length and antioxidant enzyme activity namely catalase (CAT), peroxidase (POD) and Superoxide Dismutase (SOD) of Silybum marianum was studied. Petri dish and pot experiments were performed in completely randomized design with three replications. Five concentrations of the aqueous extracts and foliar application of the sorghum [control (water distilled), 5, 10, 15 and 20 w/v] and sorghum chopped (0, 5, 10 and 20 g dry chopped / 100 g soil) were used in the experiments carried out in the laboratory and greenhouse, respectively. Petri dish trial showed that the different extract levels reduced total germination percentage (GP), germination rate (GR) and seedling growth. Moreover, relative water content (RWC), dry weight, and seedling length, antioxidant enzyme activity except CAT of milk thistle bioassay were inhibited when growth in soil incorporated with oven-chopped residual of sorghum. The inhibitory effects often depend on the concentration. Finally, sorghum residues had an enormous potential to suppress elements of germination and seedling growth of milk thistle. Hence, this soil incorporation of allelopathic crop residues could be employed as an important agent for crop rotation management. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

21 - اثر شوری و عصاره آللوپاتیک علف های هرز تاج خروس و سلمه تره بر رشد و تولید مواد موثره داروئی سنبل الطیب
الناز فرج زاده معماری تبریزی مهرداد یارنیا وحید احمدزاده نوشین فرج زاده

تنش ها، مخصوصاً ترکیبی از آن ها کاهش شدیدی را در رشد و نمو گیاهان باعث می شود. اما گیاهان دارویی در تحقیقات مختلف به این تنش ها مقاومت نشان داده است لذا هدف از این بررسی، مطالعه تاثیر تداخل عصاره علف های هرز مهم منطقه یعنی تاج خروس و سلمه تره و شوری روی جوانه زنی، رشد و أکثر

تنش ها، مخصوصاً ترکیبی از آن ها کاهش شدیدی را در رشد و نمو گیاهان باعث می شود. اما گیاهان دارویی در تحقیقات مختلف به این تنش ها مقاومت نشان داده است لذا هدف از این بررسی، مطالعه تاثیر تداخل عصاره علف های هرز مهم منطقه یعنی تاج خروس و سلمه تره و شوری روی جوانه زنی، رشد و عملکرد اسانس ریشه سنبل الطیب بود. تیمار ها عبارت بودند از عصاره آللوپاتیک در چهار سطح شامل عدم مصرف عصاره، عصاره بخش های هوائی، عصاره ریشه و عصاره گیاه کامل تاج خروس و سلمه تره و شوری نیز در چهار سطح مشتمل بر شاهد،4 ،8 و12 دسی زیمنس بر متر بود. عصاره اندام هوایی علف های هرز در تیمار بدون نمک و شوری 12 دسی زیمنس بر متر بیشترین تاثیر منفی را روی درصد جوانه زنی، طول ریشه چه و ساقه چه، سطح برگ در چهار و هشت ماه پس از سبز شدن و وزن خشک ریشه ها داشت. شوری های هشت و 12 دسی زیمنس بر متر نیز باعث کاهش صفات درصد جوانه زنی، طول ساقه چه و ریشه چه و سطح برگ هشت ماه پس از سبز شدن، وزن خشک برگ و وزن خشک ریشه شد. اما شوری چهار دسی زیمنس بر متر تنها موجب افت سطح برگ در هشت ماه پس از سبز شدن و وزن خشک برگ گردید. در بین صفات مورد بررسی، شوری چهار دسی زیمنس بر متر تنها در مقدار اسانس باعث افزایش شد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

22 - ANALYSIS OF WHEAT CROP PARAMETERS UNDER ALLELOPATHIC WITH REDUCED DOSE OF HERBICIDE APPLICATION
azam shah

Water extracts from allelopathic plants like sorghum, sunflower and brassica especially when it is used in combination with reduced dose of herbicides. A field experiment was carried out to examine the feasibility of using sorghum water extract as a natural weedicide in أکثر

Water extracts from allelopathic plants like sorghum, sunflower and brassica especially when it is used in combination with reduced dose of herbicides. A field experiment was carried out to examine the feasibility of using sorghum water extract as a natural weedicide in rabi season crop (wheat) during 2015-2016 at Agronomy Research Form, Sorgaab sprays with three different concentration (1:3, 1:4,1:5) in combination with Weedicide (affinity) in three different levels (1/3,1/2 and 2/3 of the recommended dose), with three application timing (emergence, tillering, 50% at emergence and 50 % at tillering), were tested and compared with hand weeding, unweeded and with weedicide sole. Results of the study showed that the herbicide sole followed by hand weeded plots were more effective among all the treatments for controlling weed dry weight increased grain yield. Sorghum extract sprayed at 1:5 resulted in decreased dry weight (127.2 g m-2), more leaf area tiller-1 (101 cm2), more leaf area index (3.0) and higher grain yield (3727 kg ha-1). Herbicide (affinity) at the rate of 1317g ha-1 and increased leaf area tiller-1 (100 cm2), leaf area index (2.9) and higher grain yield (3665 kg ha-1). Sorghum extract concentration with combination sprayed at tillering stage gave reduced dry weight (132), increased leaf area tiller-1 (99 cm2), more leaf area index (2.9) and grain yield (3727 kg ha-1). It is concluded that sorghum extract concentration 1:5 with 1317g ha-1 of herbicide affinity applied at tillering stage is recommended for higher yield and yield components of wheat crop. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

23 - بررسی کاربرد اسانس، عصاره آللوپاتیک درمنه (Artemisia sieberi) و نانو کلات چهار عنصر بر افزایش توان رقابتی گندم با علف‌های هرز
احسان اله جلیلی فرناز گنج آبادی میرسعید ولیعهدی

در راستای افزایش توان رقابتی گندم با علف‌های هرز در اثر برهم‌کنش اسانس، عصاره آللوپاتیک درمنه (Artemisia sieberi) و نانو کلات چهار عنصر آزمایشی در سال زراعی 1395 در استان البرز (کرج) اجرا شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار و تیمارهای أکثر

در راستای افزایش توان رقابتی گندم با علف‌های هرز در اثر برهم‌کنش اسانس، عصاره آللوپاتیک درمنه (Artemisia sieberi) و نانو کلات چهار عنصر آزمایشی در سال زراعی 1395 در استان البرز (کرج) اجرا شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار و تیمارهای آزمایشی شامل ترکیبات آللوپاتی درمنه در شش سطح: اسانس 6/0، 4/0 و 2/0 میلی لیتر در متر مربع و عصاره 6/0، 4/0 و 2/0 میلی لیتر در متر مربع، شاهد با علف هرز (عدم مصرف ترکیبات آللوپاتیک)، شاهد بدون علف هرز (وجین دستی) و نانو کلات چهارعنصره ZFMB (Zinc, Iron, Manganese & Boron) در سه سطح: نانو کلات یک لیتر در هکتار، نانو کلات دو لیتر در هکتار، شاهد (عدم مصرف نانو کلات) صورت گرفت. یافته‌های این تحقیق نشان داد تیمار اسانس 6/0 میلی لیتر در متر مربع به همراه‌‌‌‌‌ مصرف دو لیتر نانو، 33/73 درصد وزن خشک کل علف‌های هرز را نسبت به شاهد حضور علف‌هرز کاهش داد. در نتیجه شرایط برای رشد مناسب گیاه فراهم شد. مصرف نانو تأثیر مثبت بیشتری بر رشد گندم گذاشت و گیاه با تولید اندام هوایی مناسب، توازن در تولید دانه و کاه را حفظ کرد. همچنین در شرایط کاهش رقابت علف‌های هرز بر گندم، اختصاص منابع فتوسنتزی به سمت دانه بیشتر از کاه و کلش بود. همین امر سبب افزایش 83/55 درصدی عملکرد گندم نسبت به شاهد حضور علف‌هرز شد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

24 - تاثير آللوپاتيك علف‌هاي هرز سلمه تره (Chenopodium album) و تاج خروس (Amaranthus retroflexus) بر جوانه زني ارقام مختلف گندم
حميد بهبر

به منظور بررسی تاثير آللوپاتيك علف‌هاي هرز سلمه تره (Chenopodium album) و تاج خروس (Amaranthus retroflexus) بر جوانه زني سه رقم گندم، آزمایشی به صورت طرح کاملاً تصادفی در شرایط گلخانه و آزمایشگاهی در 3 تکرار و با 3 فاکتور شامل ارقام گندم در سه سطح (امید، الوند و آذر2)، أکثر

به منظور بررسی تاثير آللوپاتيك علف‌هاي هرز سلمه تره (Chenopodium album) و تاج خروس (Amaranthus retroflexus) بر جوانه زني سه رقم گندم، آزمایشی به صورت طرح کاملاً تصادفی در شرایط گلخانه و آزمایشگاهی در 3 تکرار و با 3 فاکتور شامل ارقام گندم در سه سطح (امید، الوند و آذر2)، غلظت عصاره علف‌هرز در 3 سطح (شاهد، 5 درصد حجمی، 10 درصد حجمی ، 15 درصد حجمی)، نوع علف هرز در دو سطح (سلمه تره و تاج خروس) در سال زراعی 93-92 در آزمایشگاه مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان شرقی به مورد اجرا گذاشته شد. نتایج حاصل از تجزیه واریانس صفات نشان داد که اثرات متقابل رقم در علف هرز بر روی صفات وزن تر ریشه چه و درصد جوانی، اثر متقابل رقم در عصاره بر روی صفات وزن تر ریشه چه، وزن تر برگچه، وزن خشک برگچه، طول ساقه چه و درصد جوانه زنی، اثر متقابل علف هرز در عصاره بر روی صفات وزن تر ریشه چه، وزن خشک ریشه چه و درصد جوانه زنی در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار گردید. در بین ارقام مورد بررسی بیشترین تأثیرپذیری در کاهش وزن تر ریشه چه از عصاره 15 درصد حجمی عصاره علف هرز و رقم امید و به میزان 34/0 گرم به دست آمد. الوند و آذر2 در بین ارقام مورد بررسی متحمل‌ترین بودند که با رشد طولی 5/7 و 2/7 سانتی متر و رقم امید نسبت به غلظت‌های بالای عصاره علف هرز حساس‌ترین با رشد طولی 2/3 سانتی متر دیده شدند. از بین علف‌های هرز مورد بررسی بیشترین تأثیر در کاهش رشد طولی و وزن خشک و تر گیاهچه از طریق علف هرز تاج خروس به میزان 45 درصد صورت گرفت. به طور کلی در مطالعه حاضر، نتایج حاصل حاکی از حساسیت بالای رقم امید نسبت به غلظت‌های بالای عصاره علف هرز مخصوصاً علف هرز تاج خروس بود. رشد طولی تمامی ارقام در مواجهه با عصاره علف هرز به سبب وجود مواد آللوپاتی بطور قابل ملاحظه‌ای محدود شد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

25 - اثر دگرآسیبی عصاره آبی گلبرگ زعفران (Crocus sativus L) و فلاونویید کل استخراج شده بر جوانه زنی و رشد یولاف وحشی (Avena fatua L)
سید هاشم اصغری نجیب علی سروش زاده علی مختصی بیدگلی

به منظور بررسی اثر دگرآسیبی عصاره آبی گلبرگ زعفران و فلاونویید کل استخراج شده بر شاخص های جوانه زنی و برخی صفات مورفولوژیک، کلروفیل کل و قندهای محلول گیاهچه یولاف وحشی، آزمایشی در سال 1397 در آزمایشگاه دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس تهران انجام شد. آزمایش به صورت فا أکثر

به منظور بررسی اثر دگرآسیبی عصاره آبی گلبرگ زعفران و فلاونویید کل استخراج شده بر شاخص های جوانه زنی و برخی صفات مورفولوژیک، کلروفیل کل و قندهای محلول گیاهچه یولاف وحشی، آزمایشی در سال 1397 در آزمایشگاه دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس تهران انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار که عامل اول نوع عصاره در دو سطح (عصاره تام و فلاوونوئید کل) و عامل دوم غلظت عصاره ها (آب مقطر، 50، 100 و 150 میلی گرم در لیتر) بود. نتایج حاکی از آن بود که بیشترین طول ساقه، طول ریشه و وزن تر گیاهچه در تیمار عدم مصرف عصاره به¬دست آمد. اعمال تیمار عصاره گلبرگ زعفران باعث کاهش صفات فوق شد به نحوی که کمترین میزان طول ساقه چه، طول ریشه چه و وزن تر کل گیاهچه به ترتیب با میانگین های، 5/2 سانتی متر، 5/1سانتی متر و 0/013 گرم در تیمار فلاوونوئیدهای کل و تیمار 150 میلی گرم عصاره به دست آمد. عصاره تام باعث کاهش میزان کلروفیل کل شد به نحوی که نسبت فلاوونوئید کل 7/92 درصد کمتر بود. با این حال در بین غلظت¬های مورد استفاده تنها 150 میلی گرم عصاره باعث کاهش میزان کلروفیل کل شد و سایر سطوح تفاوت معنی داری با هم نداشتند. میزان مانوز گیاهچه با اعمال عصاره تام کاهش یافت که نسبت به تیمار فلاوونوئید کل 6/7درصد کمتر بود. بیشترین میزان گلوکز در تیمار عدم مصرف عصاره (3/12 میلی گرم بر گرم وزن تر) به دست آمد و افزایش غلظت عصاره منجر به کاهش میزان گلوکز شد. بیشترین عملکرد دانه در غلظت صفر عصاره (150 گرم در متر مربع) به دست آمد. افزایش غلظت عصاره ها منجر به کاهش 23/8، 28/7 و 20/9 درصدی شاخص سطح برگ، ارتفاع بوته و عملکرد زیستی شد. اثرگذاری عصاره فلاوونوئید کل بیشتر از عصاره تام بود. در مجموع، تأثیر بازدارندگی عصاره تام در میزان مانوز و در مورد فلاوونوئید کل، تأثیر کاهندگی عصاره در کلروفیل کل و نسبت ساقه به ریشه بیشتر بود. بیشترین تأثیر بازدارندگی رشدی به ترکیبات فلاونوئیدی مربوط است و وجود سایر ترکیبات در کنار ترکیبات فلاونوئیدی از بازدارندگی آنها می کاهد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

26 - تأثیر سنتز سبز کیتوزان با عصاره یولاف زراعی بر جوانه زنی تاج خروس (Amaranthus retroflexus)
علی عبادی فاطمه احدنیا

یولاف زراعی (Avena sativa L.) دارای خاصیت دگرآسیبی است و می¬تواند به عنوان گیاهان پوششی مؤثر برای مهار رشد علف¬های¬هرز عمل کند. این مطالعه با هدف بررسی اثر عصاره آبی و عصاره فرموله شده یولاف زراعی با نانوذرات کیتوزان بر جوانه¬زنی تاج خروس ریشه قرمز (Amaranthus retroflex أکثر

یولاف زراعی (Avena sativa L.) دارای خاصیت دگرآسیبی است و می¬تواند به عنوان گیاهان پوششی مؤثر برای مهار رشد علف¬های¬هرز عمل کند. این مطالعه با هدف بررسی اثر عصاره آبی و عصاره فرموله شده یولاف زراعی با نانوذرات کیتوزان بر جوانه¬زنی تاج خروس ریشه قرمز (Amaranthus retroflexus) در سال 1400 انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل نوع عصاره (عصاره آبی یولاف زراعی و عصاره فرموله شده آن با نانوذرات کیتوزان) و شش غلظت شاهد (آب مقطر و کیتوزان بدون عصاره گیاهی)، 10، 50، 100، 150 و 200 گرم در لیتر بود. نتایج نشان داد که اثر متقابل نوع عصاره و غلظت‌های مختلف به‌طور معنی‌داری بر صفات مورد ارزیابی در سطح احتمال یک درصد تأثیرگذار بود. درصد جوانه¬زنی در عصاره آبی یولاف زراعی و عصاره فرموله شده آن با نانوذرات کیتوزان در غلظت¬های 100، 150 و 200 به ترتیب صفر، 66/16، 33/15 و 33/5 درصد بود. همچنین افزایش غلظت عصاره فرموله شده با کیتوزان باعث کاهش در سرعت جوانه¬زنی (46/85، 95/87 و 10/96 درصد)، میانگین درصد جوانه¬زنی روزانه (75/82، 20/84 و 49/94 درصد)، شاخص بنیه گیاهچه (53/85، 60/87 و 71/97 درصد) و شاخص همگام¬سازی (76/45، 90/47 و 14/75 درصد) تاج خروس ریشه قرمز در مقایسه با کیتوزان بدون عصاره گیاهی شد. این یافته¬ها نشان می¬دهد که عصاره آبی یولاف زراعی بازدارندگی بیشتری بر جوانه¬زنی علف¬هرز تاج خروس ریشه قرمز داشت. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

27 - اثر دگرآسیبی بقایای چغندرقند و کلزا بر پیچک صحرایی در شرایط آزمایشگاه
بهروز بابایی نژاد علیرضا دادخواه جعفر آلبوغبیش مجید رستمی

10.22034/aej.2017.528625

به منظور تعیین اثرات دگرآسیبی غلظت های صفر، 5، 10، 15، 20 و 25% عصاره آبی بقایای چغندرقند و کلزا بر جوانه&lrm;زنی و رشد اولیه پیچک صحرایی، آزمایشی به صورت طرح کاملاً تصادفی در چهار تکرار در آزمایشگاه تحقیقاتی مجتمع آموزش عالی شیروان انجام شد. درصد و سرعت جوانه&lrm;زنی، أکثر

به منظور تعیین اثرات دگرآسیبی غلظت های صفر، 5، 10، 15، 20 و 25% عصاره آبی بقایای چغندرقند و کلزا بر جوانه&lrm;زنی و رشد اولیه پیچک صحرایی، آزمایشی به صورت طرح کاملاً تصادفی در چهار تکرار در آزمایشگاه تحقیقاتی مجتمع آموزش عالی شیروان انجام شد. درصد و سرعت جوانه&lrm;زنی، طول ساقه&lrm;چه و ریشه چه و وزن خشک ساقه&lrm;چه و ریشه چه پیچک صحرایی تحت تأثیر غلظت&lrm;های مختلف عصاره آبی چغندرقند و کلزا قرار گرفت. بیشترین اثر بازدارندگی بر درصد جوانه زنی مربوط به عصاره آبی چغندرقند از غلظت 10% به بالا مشاهده شد که از جوانه&lrm;زنی بذور پیچک صحرایی ممانعت نمود. تأثیر بازدارنده عصاره آبی کلزا بر سرعت جوانه&lrm;زنی نسبت به درصد جوانه&lrm;زنی بیشتر بود به طوری که در بالاترین غلظت، سرعت جوانه&lrm;زنی 8/34% نسبت به شاهد کاهش نشان داد. حساسیت طول ریشه&lrm;چه در غلظت 5% عصاره آبی بیشتر از ساقه چه بود، طول ریشه&lrm;چه تحت عصاره آبی چغندرقند و کلزا به ترتیب 75 و 5/47% و طول ساقه چه نیز به ترتیب 5/40 و 5/19% به طور معنی&lrm;داری نسبت به شاهد کاهش داشت. اثر بازدارندگی عصاره آبی در غلظت 5% بر وزن خشک ساقه&lrm;چه بیشتر از وزن خشک ریشه&lrm;چه مشاهده شد و وزن خشک ساقه&lrm;چه تحت عصاره آبی چغندرقند و کلزا به ترتیب 6/49 و 1/52% و وزن خشک ریشه&lrm;چه به ترتیب 4/9 تا 2/28% نسبت به شاهد کاهش معنی دار نشان دادند. بنابراین، بقایای چغندرقند و کلزا توانایی مطلوبی در مهار علف هرز پیچک صحرایی دارد که در کاهش مصرف علف&lrm;کش ها و مدیریت علف های هرز در کشاورزی پایدار پیشنهاد می‌گردد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

28 - اثر ضدباکتریایی اسانس اسطوخودوس بر باکتری Xanthomonas campestris و Escherichia coli
مریم ربانی رویا رضائیان دلویی مهدی جباری نوقابی

استفاده از فرآورده های طبیعی به جای مواد شیمیایی و آنتی بیوتیک ها در مهار باکتری ها مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. این تحقیق با هدف تعیین اثر ضد باکتریایی اسانس اسطوخودوس بر دو باکتری Xanthomonas campestrisو Echerichia colis در شرایط آزمایشگاهی انجام گرفت. فعالیت ض أکثر

استفاده از فرآورده های طبیعی به جای مواد شیمیایی و آنتی بیوتیک ها در مهار باکتری ها مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. این تحقیق با هدف تعیین اثر ضد باکتریایی اسانس اسطوخودوس بر دو باکتری Xanthomonas campestrisو Echerichia colis در شرایط آزمایشگاهی انجام گرفت. فعالیت ضدباکتریایی اسانس در مقایسه با آنتی بیوتیک جنتامایسین با استفاده از روش نشر در آگار تعیین گردید. حداقل غلظت باکتری ایستایی اسانس با استفاده از روش سری دو برابر رقت لوله ای با تهیه غلظت های مختلف از 004/0 تا ۴% در محیط کشت آگار مغذی مشخص شد. حداقل غلظت کشندگی نیز با استفاده از روش کشت در محیط آگار مغذی تعیین گردید. همچنین ترکیبات شیمیایی اسانس اسطوخودوس با استفاده از دستگاه کروماتوگرافی گازی شناسایی گردید. میانگین قطر هاله عدم رشد در باکتری X. campestris از ۳۵/۰ ± ۸۳/۳ تا ۷۷/۰ ± ۷/۱۸ میلی متر به ترتیب در غلظت های ۲۵/۰ تا ۴% و در باکتری E. coliدر غلظت های ۱۲۵/۰ تا ۴% از ۷/۰ ± ۵/۴ تا ۹/۰ ± ۶/۱۷ میلی متر متغیر بود. حداقل غلظت باکتری ایستایی و کشندگی اسانس اسطوخودوس علیه باکتری X. campestris به ترتیب معادل ۱ و ۲% و در مورد باکتری E. coliبه ترتیب معادل ۱۲۵/۰و ۲۵/۰% بود. بیشترین ترکیبات تشکیل دهنده اسانس اسطوخودوس شامل لینالول (۹۴/۴۴%) و ۸،۱- سینئول (۵/۲۱%) بودند. نتایج این مطالعه نشان داد که می توان از اسانس اسطوخودوس به عنوان ترکیب ضدمیکروبی طبیعی در مبارزه با این دو باکتری بیماریزا استفاده نمود. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

29 - اثر دگرآسیب اکالیپتوس و عمق کشت بذر بر ویژگی‌های جوانه‌زنی و رشد اولیه اسپرس
ستاره باقری ولی اله رئوفی راد علی طویلی محمد جعفری

10.22034/aej.2016.523929

چکیده در این پژوهش اثر بازدارندگی اکالیپتوس و عمق کشت بر جوانه زنی و رشد اسپرس در قالب آزمایش فاکتوریل براساس طرح پایه کاملأ تصادفی با چهار تکرار و دو فاکتور مورد بررسی قرار گرفت. فاکتور اول دگرآسیبی در پنج سطح 0، 005/0، 01/0، 02/0 و 03/0% وزنی پودر برگ اکالیپتوس در 100 أکثر

چکیده در این پژوهش اثر بازدارندگی اکالیپتوس و عمق کشت بر جوانه زنی و رشد اسپرس در قالب آزمایش فاکتوریل براساس طرح پایه کاملأ تصادفی با چهار تکرار و دو فاکتور مورد بررسی قرار گرفت. فاکتور اول دگرآسیبی در پنج سطح 0، 005/0، 01/0، 02/0 و 03/0% وزنی پودر برگ اکالیپتوس در 1000 گرم خاک و فاکتور دوم عمق کاشت در چهار سطح 5/0 (شاهد)، 5/1، 3 و 5/4 سانتی متر بود. اثر دگرآسیبی، عمق کشت و اثر متقابل آنها بر تمامی صفات به استثنای طول ریشه چه معنی دار بود. اثر دگرآسیب بر وزن خشک اندام هوایی بیشتر از سایر صفات بود. همچنین افزایش عمق کشت منجر به کاهش طول ریشه چه و ساقه چه و سایر صفات رویشی مورد اندازه گیری شد. در مجموع، افزایش میزان دگرآسیبی اکالیپتوس و عمق کشت بر مؤلفه های رشد اسپرس تأثیر منفی داشتند و زمانی که این دو عامل هم زمان لحاظ شدند، تأثیر نامطلوب آنها بیش از زمانی بود که بطور مستقل در نظر گرفته شدند. بنابراین در نظر گرفتن اثرات متقابل آللوپاتی و عمق کشت می تواند نقش تعیین کننده ای در بهینه سازی تولید اسپرس در اراضی دارای اکالیپتوس داشته باشد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

30 - تأثیر آللوپاتی عصاره حاصل از اندام‌های علف‌های هرز تاج خروس، سلمه تره و پنجه مرغی بر جوانه‏زنی و رشد کلزا*
فرشته رضائی مهرداد یارنیا بهرام میرشکاری

با توجه به فراوانی علف‌های هرز تاج خروس، سلمه‌تره و پنجه‌مرغی در مزارع و هم‌چنین اهمیت کلزا به عنوان یک گیاه روغنی مهم، این بررسی به منظور ارزیابی اثرات آللوپاتی عصاره‌ی حاصل از اندام‌‌های هوایی و ریشه‌ی این علف‌های هرز بر جوانه‌زنی و رشد کلزا به صورت آزمایش فاکتوریل بر أکثر

با توجه به فراوانی علف‌های هرز تاج خروس، سلمه‌تره و پنجه‌مرغی در مزارع و هم‌چنین اهمیت کلزا به عنوان یک گیاه روغنی مهم، این بررسی به منظور ارزیابی اثرات آللوپاتی عصاره‌ی حاصل از اندام‌‌های هوایی و ریشه‌ی این علف‌های هرز بر جوانه‌زنی و رشد کلزا به صورت آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار در سال 1384 اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل محلول بدون عصاره (شاهد)، عصاره‌ی اندام‌هوایی و عصاره‌ی ریشه‌ی سه علف‌هرز تاج‌خروس، سلمه‌تره و پنجه‌مرغی بود. تجزیه واریانس نتایج حاصل از بررسی آزمایشگاهی در مرحله‌ی جوانه‌زنی نشان داد که اثرهای اصلی و متقابل فاکتورهای آزمایش بر صفات طول گیاهچه، وزن خشک گیاهچه، درصد جوانه‌زنی، ضریب سرعت جوانه‌زنی و گستره زمانی جوانه‌زنی معنی‌دار بود. عصاره‌ی اندام‌هوایی سلمه‌تره و ریشه‌ی پنجه‌مرغی کاملاً از جوانه‌زنی بذور کلزا ممانعت کردند. عصاره‌ی حاصل از بقیه‌ی بخش‌های علف‌های هرز نیز صفات مورد بررسی را از حداقل 16/4 درصد در میزان وزن خشک گیاهچه تا حداکثر 28/98 درصد در طول گیاهچه‌ی کلزا کاهش دادند. تجزیه واریانس نتایج حاصل از بررسی گلخانه‌ای صفات نیز نشان داد که اثر نوع علف هرز در ارتباط با صفات وزن خشک بخش هوایی و ریشه، سطح برگ و بیوماس معنی‌دار بود. بخش‌های مختلف علف‌های هرز در کلیه‌ی صفات اثر معنی‌داری در سطح احتمال 1 درصد از خود نشان دادند. پنجه مرغی بیشترین تاثیر را در کاهش وزن خشک اندام هوایی و ریشه، طول ریشه و بیوماس کلزا نشان داد. عصاره‌ی حاصل از علف‌های هرز مورد بررسی، میزان صفات اندازه‌گیری شده را به‌طور معنی‌دار از حداقل 82/5 در طول ریشه تا حداکثر 87/82 درصد در بیوماس کلزا کاهش داد. بر اساس نتایج این تحقیق می‌توان گفت که علف‌های هرز مورد بررسی از طریق تولید مواد شیمیایی برخوردار از خاصیت آللوپاتیک می‌توانند جوانه زنی و رشد کلزا را مختل نموده و منجر به کاهش سطح سبز مزرعه و رشد نامطلوب محصول شوند. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

31 - اثر دگرآسیب بقایای گندم و کلزا بر جوانه‌زنی و رشد اولیه چند گیاه زراعی و علف هرز در شرایط آزمایشگاه
جعفر پوررضا عبدالله بحرانی

10.22034/aej.2016.522436

چکیده در این مطالعه، اثر دگرآسیب عصاره های آبی گندم و کلزا روی جوانه زنی و رشد اولیه برنج، ذرت، آفتابگردان، تاج خروس و سوروف در آزمایشگاه مورد بررسی قرار گرفتند. شاخ و برگ گیاهان مورد نظر در دمای 60 درجه سلسیوس خشک و آسیاب و عصاره های آبی جهت ساخت غلظت های مورد نظر به أکثر

چکیده در این مطالعه، اثر دگرآسیب عصاره های آبی گندم و کلزا روی جوانه زنی و رشد اولیه برنج، ذرت، آفتابگردان، تاج خروس و سوروف در آزمایشگاه مورد بررسی قرار گرفتند. شاخ و برگ گیاهان مورد نظر در دمای 60 درجه سلسیوس خشک و آسیاب و عصاره های آبی جهت ساخت غلظت های مورد نظر به غلظت های 1، 5/2، 5، 5/7 و 10% نسبت وزن به حجم رقیق شدند و به عنوان تیمارهای آزمایش مورد استفاده قرار گرفتند. آزمایش به صورت طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار اعمال گردید. عصاره های آبی بقایای گندم و کلزا اثر بازدارندگی معنی داری روی درصد جوانه زنی، طول ساقه چه و طول ریشه چه گیاهان زراعی و هرز داشتند. اثر بازدارندگی عصاره گندم و کلزا متناسب با غلظت عصاره ها بود و غلظت های 5 و 10% اثر بازدارندگی قوی تری داشتند. در حالی که در چند مورد در غلظت های 1 و 5/2% عصاره ها اثر تحریک کنندگی روی جوانه زنی و رشد ریشه چه و ساقه چه داشتند. اثر بازدارندگی عصاره های گندم و کلزا روی طول ریشه چه بیشتر از طول ساقه چه بود. همچنین، اثر بازدارندگی عصاره کلزا بیشتر از عصاره گندم بوده و اثر دگرآسیب عصاره ها بر تاج خروس بیشتر از سوروف بود. بقایای کلزا و گندم دارای پتانسیل دگرآسیب بودند. از این رو، امکان استفاده از آنها در تناوب زراعی یا در کشت های مخلوط جهت مهار علف های هرز و احتمالاً مبارزه با عوامل بیماریزای گیاهی وجود دارد. بنابراین این گیاهان می توانند گزینه مناسبی جهت تهیه علف کش های زیستی که یکی از اهداف مهم کشاورزی پایدار است، باشند. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

32 - ارزیابی دگرآسیبی سورگوم جارویی (Sorghum vulgare var. technicum) بر جوانه زنی و رشد گیاهچه جو (Hordeum vulgare‌)
سمیه هاشمی&lrm;زاده سلیمان جمشیدی شهرام شاهرخی

سورگوم جارویی به صورت گسترده در منطقه میانه برای تولید جاروی سنتی کشت شده و تناوب آن با جو یکی از تناوب های رایج این منطقه می باشد. این تحقیق به منظور تعیین قابلیت دگرآسیبی سورگوم جارویی بر جوانه زنی و رشد اولیه جو انجام گرفت. اثر عصاره آبی 5/2، 5، 5/7 و 10% ریشه و ان أکثر

سورگوم جارویی به صورت گسترده در منطقه میانه برای تولید جاروی سنتی کشت شده و تناوب آن با جو یکی از تناوب های رایج این منطقه می باشد. این تحقیق به منظور تعیین قابلیت دگرآسیبی سورگوم جارویی بر جوانه زنی و رشد اولیه جو انجام گرفت. اثر عصاره آبی 5/2، 5، 5/7 و 10% ریشه و اندام هوایی سورگوم جارویی نمونه برداری شده بعد از کاشت در چهار مرحله به فواصل یک ماهه و نیز اثر ترشحات ریشه گیاهچه های سورگوم جارویی به روش اتاقک هم تراز آگار بر گیاهچه های جو، هم&lrm;چنین اثر عصاره آبی 5 و 10% بقایای دست نخورده و سوخته بلافاصله و یک ماه بعد از برداشت بر جوانه زنی و رشد اولیه جو در آزمایشگاه بررسی شد. هم&lrm;چنین، اثر عصاره 5/2، 5، 5/7 و10% اندام هوایی سورگوم جارویی سه ماهه بر رشد گیاهچه جو در گلخانه مطالعه شد. عصاره ریشه سورگوم جارویی نسبت به عصاره اندام هوایی بر جوانه زنی جو کمتر بازدارنده بود و عصاره اندام هوایی سه ماهه بیشترین اثر بازدارنده بر جوانه زنی و رشد اولیه جو را داشت. هم&lrm;چنین ترشحات ریشه سورگوم جارویی بر رشد ساقه چه بیشتر از ریشه چه جو تأثیرگذار بود. به علاوه، سوزاندن بقایای گیاهی سورگوم جارویی در تخفیف خاصیت دگرآسیبی آن تا 77% مؤثر بود. اثر عصاره دهی سورگوم جارویی در گلخانه از تأثیر مستقیم آن در آزمایشگاه بر ویژگی های گیاهچه جو کمتر بود. نظر به خاصیت قابل توجه دگرآسیب سورگوم جارویی بر جو، بایستی در قرار دادن تناوب جو با سورگوم جارویی ملاحظات کافی در مدیریت بقایای محصول سورگوم جارویی به عمل آید. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

33 - تأثیر آللوپاتی پیچک صحرایی (Convolvulus arvensis L.) بر جوانه‌زنی و رشد گندم(Triticum aestivum L)
مهرداد یارنیا الناز فرج‌زاده وحید احمدزاده نیما نوبری

این بررسی به منظور ارزیابی اثرات آللوپاتی عصاره‌ حاصل از اندام‌‌های مختلف در غلظت‌های متفاوت علف‌ هرز پیچک صحرایی بر جوانه‌زنی، رشد و عملکرد گندم به صورت آزمایش فاکتوریل در سه تکرار در سال 1386 اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل عصاره‌ حاصل از اندام‌های مختلف پیچک صحرایی أکثر

این بررسی به منظور ارزیابی اثرات آللوپاتی عصاره‌ حاصل از اندام‌‌های مختلف در غلظت‌های متفاوت علف‌ هرز پیچک صحرایی بر جوانه‌زنی، رشد و عملکرد گندم به صورت آزمایش فاکتوریل در سه تکرار در سال 1386 اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل عصاره‌ حاصل از اندام‌های مختلف پیچک صحرایی در پنج سطح عصاره‌ عاری از علف هرز (شاهد)، عصاره‌ برگ، عصاره ساقه ، عصاره‌ ریشه و عصاره‌ کل گیاه، و غلظت‌های مختلف عصاره‌ حاصل از اندام‌های علف هرز در چهار سطح عصاره با غلظت 1 به5، عصاره با غلظت 1 به10، عصاره با غلظت 1 به15 و عصاره با غلظت 1 به20 بود. ارزیابی صفات در مرحله جوانه‌زنی در آزمایشگاه نشان داد که اثر فاکتورهای اصلی و متقابل آزمایش بر تمام صفات مورد بررسی معنی‌دار بود. تیمارهای عصاره منجر به کاهش جوانه‌زنی و مؤلفه‌های آن نسبت به شاهد شد. بیشترین اثر کاهشی بر مؤلفه‌های جوانه‌زنی را عصاره‌ ریشه داشت. عصاره‌ ریشه و کل اندام‌ها با غلظت 1به5 کاملاً از جوانه زنی بذور ممانعت کردند. عصاره‌ برگ نیز صفات طول ریشه‌چه، طول ساقه‌چه، وزن خشک گیاهچه، درصد جوانه‌زنی و سرعت جوانه‌زنی را به ترتیب41/99، 98/96، 100، 64/98 و 74/62 درصد کاهش داد. در شرایط گلخانه‌ای نیز اثر معنی‌دار در غلظت‌های پایین عصاره‌ برگ و در غلظت‌های بالا عصاره‌ ریشه بیشترین تأثیر را برصفات بررسی شده نشان دادند. افزایش غلظت عصاره نیز از 20/1 تا 5/1 کاهش معنی‌داری را در کلیه صفات باعث شد. میزان کاهش ارتفاع بوته، طول سنبله، تعداد برگ، طول پدانکل، تعداد دانه، وزن هزار دانه و عملکرد دانه نسبت به شرایط شاهد در تیمار با غلظت‌های 5 به1 به‌ترتیب 99/56 و 44/50 ، 86/70 ، 4/62 ، 17/76 ، 66/94 و 01/99 درصد بود. بر اساس نتایج این تحقیق، علف هرز پیچک صحرایی می‌تواند جوانه‌زنی و رشد و عملکرد گندم را شدیداً تحت تأثیر قرار داده و منجر به کاهش جوانه‌زنی، رشد نامطلوب و تولید محصول بسیار اندک گردد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

34 - اثر بقایای اندام های علف هرز پنجه مرغی (Cynodon dactylon L.) بر برخی از صفات مورفولوژیک و عملکرد گندم نان (Triticum aestivum L.)
مهرداد یارنیا

این بررسی به منظور ارزیابی اثرات مقادیر مختلف بقایای اندام‌‌های مختلف علف‌ هرز پنجه مرغی بر عملکرد و اجزای عملکرد گندم به صورت آزمایش فاکتوریل در سه تکرار در سال 1387 اجرا گردید. فاکتورهای مورد بررسی شامل بقایای اندام های مختلف پنجه مرغی در چهار سطح شامل بقایای حاصل از أکثر

این بررسی به منظور ارزیابی اثرات مقادیر مختلف بقایای اندام‌‌های مختلف علف‌ هرز پنجه مرغی بر عملکرد و اجزای عملکرد گندم به صورت آزمایش فاکتوریل در سه تکرار در سال 1387 اجرا گردید. فاکتورهای مورد بررسی شامل بقایای اندام های مختلف پنجه مرغی در چهار سطح شامل بقایای حاصل از برگ، ساقه، ریشه و کل اندام های پنجه مرغی و مقدار بقایای اضافه شده به خاک در پنج سطح شامل صفر(شاهد)، 40، 60، 80 و 100 گرم در مترمربع بود. نتایج حاصل از این بررسی نشان داد که اثر بقایای حاصل از اندام های مختلف پنجه مرغی منجر به کاهش معنی دار ارتفاع بوته، تعداد پنجه بارور، تعداد دانه، تعداد برگ، طول سنبله، وزن صد دانه و بیوماس شد. با افزایش میزان بقایای پنجه مرغی در خاک محل رشد گندم، میزان کلیه صفات مورد بررسی کاهش بیشتری نشان دادند به طوری که با اضافه کردن 100 گرم بقایای پنجه مرغی به خاک، ارتفاع بوته، تعداد برگ، تعداد پنجه بارور، طول سنبله، طول دم گل آذین، تعداد دانه، وزن صد دانه و بیوماس به ترتیب 76/56، 67/70، 40/20، 86/61، 77/41، 60/75، 24/33 و 95/63 درصد نسبت به رشد گیاه در شرایط شاهد کاهش یافتند. کاهش در عملکرد گندم از حداقل01/7 درصد تا حداکثر 53/80% بسته به میزان بقایای پنجه مرغی موجود در خاک بود. بقایای ریشه علف‌ هرز پنجه‌مرغی بیشترین اثر کاهشی بر اکثر صفات مورد بررسی داشت. با توجه به اهمیت میزان تولید گندم به عنوان یک محصول استراتژیک، کاهش عملکرد حتی در سطوح پایین توسط بقایای علف های هرز از جمله پنجه مرغی موجود در مزارع، موضوعی است که لازم است مورد توجه خاص قرار گیرد. تفاصيل المقالة

فهرس المقالات Allelopathy

سند

الروابط

المراكز ذات الصلة

دعامة

الصفحات الرسمية